ടോമിയുടെ മമ്മി കത്രീന 6

Tomiyude Mammy Kathrina Part 6 | Author : Smitha | Previous Parts

 

 

ടോമിയുടെ മമ്മി കത്രീന – അവസാന അദ്ധ്യായം

കൊച്ചമ്മിണി പണിയെടുക്കുന്ന കൂപ്പിലേക്ക് നടക്കുകയായിരുന്നു, കുഞ്ഞുമോൻ . വീട്ടിൽ ഇരുന്നു മുഷിഞ്ഞു. അപ്പൻ മാത്തപ്പൻ എവിടെയോ പോയി. ഇനി രാത്രിയാകുമ്പോഴേ വരികയുള്ളൂ. ടോമിയുടെ അടുത്തുപോകാമെന്നാണ് അവൻ ആദ്യം തീരുമാനിച്ചിരുന്നത്. വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ അവൻ പുറത്തെവിടെയോ പോയതാണ് എന്ന് കത്രീന പറഞ്ഞു.

കൊച്ചമ്മിണി വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ വീടിനു പുറത്തു പോകാനുള്ള കാര്യം ഒരിക്കൽ പോലും കുഞ്ഞുമോന്റെ മനസ്സിലേക്ക് വരില്ല.

അവളെ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കൽ തന്നെ മനസ്സിന് സന്തോഷം തരുന്ന കാര്യമാണ്. കൊച്ചമ്മിണിയാണ് അവൻ കണ്ടിട്ടുള്ളതിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും സുന്ദരി. അത് കഴിഞ്ഞ് അവൻ മാർക്ക് കൊടുക്കുന്നത് കത്രീനയ്‌ക്കാണ്‌ .കാര്യം തന്റെ അപ്പന്റെ സഹോദരിമാരാണ് രണ്ടുപേരുമെങ്കിലും അവരെ വെറും പെണ്ണുങ്ങളായി കാണാനാണ് അവനിഷ്ടം.

“നീയെന്നാടാ ഞായറാഴ്ച്ചയായിട്ടും വീട്ടി തന്നെ കുത്തിപ്പിടിച്ച് ഇരിക്കുന്നെ?”

കഴിഞ്ഞ ഞായറാഴ്ചയാണ് കൊച്ചമ്മിണി അവനോടു ചോദിച്ചത്.

“ഓ! കൂട്ടുകാരൊക്കെ മഹാ അലമ്പാന്നെ!”

അവൻ അന്ന് അവളോട് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ അവമ്മാര്ടെ ഒക്കെ കൂടത്തി പോയാ പെഴയാകും. എനിക്ക് നല്ല കൊച്ചാകാനാ ഇഷ്ടം!”

“നല്ല ഒര് കൊച്ച്!”

കൊച്ചമ്മിണി ഒച്ചയിട്ടു.

“കുഞ്ഞുമോനെ നീ എന്നെക്കൊണ്ട് ഒന്നും പറയിപ്പിക്കല്ല് കേട്ടോ!”

“ഞാനതിന് എന്നാ ചെയ്‌തെന്നാ? ആൻറ്റിയെന്തിനാ ചുമ്മാ ചൂടാകുന്നെ?”

“നീ കത്രീന ആൻറ്റീടെ വീടിന്റെ പൊറകിൽ നിന്ന് ബീഡി വലിക്കുന്ന കണ്ടെന്ന് ടോമി പറഞ്ഞല്ലോ!”

“ഓ! അതാണോ ഇത്ര വലിയ ഒരു കൊഴപ്പം?”

അവൻ നിസ്സാര മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.

“അത് ഞാൻ ചുമ്മാ ഒരു രസത്തിന്! അല്ലാതെ എനിക്കാ ശീലമൊന്നും ഇല്ല! അങ്ങനാണേൽ അപ്പൻ വലിക്കാറുണ്ട് . കുട്ടാപ്പി അങ്കിള് വലിക്കാറുണ്ട്!”

“അങ്കിളും കുങ്കിളും വലിച്ചു കേറ്റുന്നുണ്ട് എന്നും വച്ച് കുഞ്ഞുമോനെ ബീഡീടെ മണോം വെച്ചോണ്ട് എന്റെ അടുത്ത് വന്നേക്കല്ലേ…എനിക്കതിന്റെ മണം അടിച്ചാ ഓക്കാനം വരും…”
കൊച്ചമ്മിണി വീട്ടിലായിരിക്കുമ്പോൾ നൈറ്റിയോ ചുരിദാർ ടോപ്പോ ഒക്കെയായിരിക്കും ധരിക്കുക. ഷാൾ ഇടാറില്ല. അവളുടെ വലിയ മുലകളും ഉരുണ്ട് പരന്ന ചന്തികളുടെ ചലനങ്ങളും നോക്കിയിരിക്കുകയാണ് കുഞ്ഞുമോനെ സംബന്ധിച്ച് മനസ്സിനേറ്റവും സന്തോഷം തരുന്ന കാര്യം. ഒരു മാഗസിനോ പുസ്തകമോ എടുത്ത് അത് വായിക്കുകയാണ് എന്ന നാട്യത്തിൽ അവളെ നോക്കിയിരിക്കുകയാണ് അവന്റെ ഏറ്റവും വലിയ വിനോദം.

കൂപ്പിനടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ അവൻ കൊച്ചമ്മിണിയെ കണ്ടു. അവളുടെ തൊട്ടടുത്ത് ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ നിൽക്കുന്നുണ്ട്. ആരാണ് അത്? അവൻ ചൂഴ്ന്ന് നോക്കി. ഓ! അത് രമേശനല്ലേ! അവരിരുവരും ഒരു വലിയ താന്നിയുടെ നേരെ നടക്കുന്നു. ഐമുക്കാടുകളുടെയും കൊങ്ങിണി പൊന്തയുടെയും മറപറ്റി ശബ്ദം കേൾപ്പിക്കാതെ കുഞ്ഞുമോൻ അവരെ പിൻതുടർന്നു.

വലിയ കാടായിരുന്നു ആ പ്രദേശം മുഴുവൻ ഒരു കാലത്ത്. ഇപ്പോൾ പലയിടവും മൊട്ടക്കുന്നുകളായി മാറിയിട്ടുണ്ട്. എങ്കിലും ഐമുക്കാടുകളും വള്ളിപ്പടർപ്പുകളും വളർന്നു പൊങ്ങി മതിലുകൾ പോലെ നിൽക്കുന്നുണ്ട്.

താന്നിയുടെ പിമ്പിലെത്തിക്കഴിഞ്ഞ് ഇരുവരും തങ്ങളെ ആരെങ്കിലും ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് ചുറ്റും നോക്കുന്നത് കുഞ്ഞുമോൻ കണ്ടു. തുടർന്ന് രമേശിന്റെ കൈ കുഞ്ഞുമോളുടെ നീണ്ട തലമുടിയെ തഴുകുന്നതും അവൻ കണ്ടു.
എന്ത് നല്ല ചുള്ളനാണ് രമേശ്!

കുഞ്ഞുമോൻ ഓർത്തു. കൂപ്പിൽ പണിയെടുക്കുന്ന മറ്റുള്ളവരെപ്പോലെയല്ല. നല്ല വൃത്തിയുള്ള പയ്യൻ. കൊച്ചമ്മിണി അവനുമായി ലൈനാണോ ഇനി? അല്ലെങ്കിൽ എന്തിനാണ് ആന്റ്റിയുടെ തലമുടിയിൽ പിടിച്ചത്? എന്തിനാണ് ഈ മരത്തിന്റെ പിമ്പിൽ പതുങ്ങി നിൽക്കുന്നത്?
പെട്ടെന്ന് രമേശൻ കൊച്ചമ്മിണിയെപ്പിടിച്ച് അടുപ്പിക്കുന്നതും അവളുടെ ചുണ്ടിൽ അമർത്തി ഉമ്മ വെക്കുന്നതും കുഞ്ഞുമോൻ കണ്ടു.

അവൻ അന്ധാളിച്ചുപോയി.
ആ കാഴ്ച്ച കുഞ്ഞമോനെ ഒന്നദ്‌ഭുതപ്പെടുത്തി. മറ്റുള്ളവർ എവിടെപ്പോയി? ഇനി ഇന്ന് പണിയില്ലാത്ത ദിവസമായിരിക്കുമോ? രമേശനും ആൻറ്റിയും പറഞ്ഞൊത്ത് വന്നതായിരിക്കുമോ?

ഇത് കൊള്ളാമല്ലോ!

വീട്ടിൽ ദേഷ്യപ്പെടുന്നത് മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ. ചിരിക്കയില്ല. എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാൽ കടിച്ചു കീറിത്തിന്നാൻ വരുന്ന ഭാവമാണ്. ആകെയൊരാശ്വാസമെന്നുള്ളത് മുമ്പിൽ പൊങ്ങിത്തുറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മാറിന് മേലെ ഷാൾ ഇടില്ല. കഴുത്തിറക്കം കൂടിയ ടോപ്പിട്ട് വീടിലൂടെ നടക്കും. മുറ്റമടിക്കുമ്പോഴും പാത്രം കഴുകുമ്പോഴും തുടകൾ കാണത്തക്ക വിധത്തിൽ നൈറ്റി പൊക്കി മുട്ടിനു മുകളിൽ കുത്തും.

എന്നാൽ ഇപ്പോൾ?

അപ്പോൾ ഇതിനാണ് കുട്ടാപ്പി അങ്കിൾ പണിക്ക് പോകേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും ആന്റി ഇവിടെ വരുന്നത്! രമേശനുമായി നേരത്തെ തന്നെ പൊരിഞ്ഞ ലൈനാവണം ആന്റി. അവനോടു മിണ്ടാനും അവൻ പിടിക്കുമ്പോൾ നിന്ന് കൊടുക്കാനും വേണ്ടിയാവണം ഇവിടെ പണിക്കെന്നും പറഞ്ഞ് വരുന്നത്.

അമ്പടീ കള്ളി!

പെട്ടെന്ന് തൊട്ടുമുന്പിൽ എന്തോ അനക്കം കേട്ട് രണ്ടാളും അകന്നു. കൊച്ചമ്മിണി രമേശനെ വിട്ട് ഭക്ഷണമുണ്ടാക്കുന്ന ഷെഡ്‌ഡിലേക്ക് ഓടിപ്പോകുന്നത് കുഞ്ഞുമോൻ കണ്ടു.
പിന്നെ ശബ്ദം കേൾപ്പിക്കാതെ ഷെഡിന്റെ നേരെ നടന്നു.

ആ സ്ഥലത്തു ഇതിനു മുമ്പും കുഞ്ഞുമോൻ വന്നിട്ടുണ്ട്. മരങ്ങൾ മുറിച്ചു നീക്കിയെങ്കിലും അവിടിവിടെയായി പൊന്തകൾ അവശേഷിക്കുന്നുണ്ട്. അതിന്റെ മറപറ്റി അവൻ ഷെഡിന്റെ പിമ്പിലേക്ക് വന്നു.

ടാർപ്പോളിൻ കൊണ്ടും ഓലമറകൊണ്ടുമാണ് ആ ഷെഡ്ഡ് ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നത്. പുറത്ത് ഹോസ് പൈപ്പിലൂടെ വെള്ളം വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. സമീപത്ത് ഒന്ന് രണ്ടു കലങ്ങളും ചട്ടികളും വെച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒന്ന് രണ്ട് ചുവട് മുഴുത്ത കപ്പക്കിഴങ്ങുകൾ, ഒരു ഏത്തവാഴക്കുല, പിന്നെ രണ്ടുമൂന്ന് ചെറിയ ചാക്കുകെട്ടുകൾ ഒക്കെ ഷെഡിന് സമീപമുണ്ട്.

ഓലമറയ്ക്കുള്ളിലൂടെ കുഞ്ഞുമോൻ അകത്തേക്ക് നോക്കി.

അപ്പോൾ അൽപ്പം അകലെ നിന്ന് ഷെഡിന് മുമ്പിലേക്ക് രമേശൻ വരുന്നത് അവൻ കണ്ടു.

ആഹാ! അവന് ആൻറ്റിയെ വിടാൻ ഭാവമില്ല!
അവൻ അൽപ്പ സമയം അവിടെ പതുങ്ങി നിന്നു.

“രമേശാ!”

അവൻ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ചുറ്റും നോക്കി കൊച്ചമ്മിണി പറഞ്ഞു.

“നീയിത് എന്നാ ഭാവിച്ചാ? എടാ ആരേലും കണ്ടാ!”

“പിന്നെ!”

അടുത്തെത്തി ഒരു ചാക്ക് കെട്ടിന്മേൽ ഇരുന്ന് രമേശൻ പറഞ്ഞു.

“അങ്ങ് നെല്ലിമലേലാ എല്ലാരും. എന്നാ വന്നാലും ഒരു പതിനൊന്നാകാതെ ആരും വരത്തില്ല. ഇപ്പം എന്നാ ഒൻപത് ആയതല്ലേയുള്ളൂ?”

“നീയിവിടെ ഒണ്ടെന്നറിഞ്ഞാലോ?”

“ചേച്ചീ ഞാൻ ഇന്ന് പണിക്ക് വരില്ല എന്ന് അറിയിച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ. പിന്നെ എന്നാ!”

“നിന്റെ കാര്യം!”

കൊച്ചമ്മിണി മുഖത്തെ ഗൗരവം മാറ്റാതെ പറഞ്ഞു.

“എടാ നീ ഒന്നുവല്ലേലും കോളേജിൽ ഒക്കെ പഠിക്കുന്ന ചെറുക്കനല്ലേ? നീയും അലമ്പ് മനുഷ്യരെപ്പോലെ പെണ്ണെന്ന് കേട്ടാ ചാകുന്ന ടൈപ്പ് ആണോ?”

“അയ്യടാ! പറച്ചില് കേട്ടാ തോന്നും ഇവിടെ ഒരാൾക്ക് ആണുങ്ങളോട് താൽപ്പര്യം ഒന്നും ഇല്ലന്ന്!”

“രമേശാ, മീൻ വെട്ടുന്ന ഈ കത്തികൊണ്ട് ഞാൻ ഒന്ന് തരും കേട്ടോ! ആണുങ്ങളെന്ന്! എത്ര ആണുങ്ങടെ കൂടെയാടാ ഞാൻ പോയേക്കുന്നെ?”

“അല്ല! ഞാനൊന്ന് താളത്തിൽ പറഞ്ഞതല്ലേ!”

“നിന്റെ താളോം രാഗോം ഒന്നും കേക്കാനൊള്ള ടൈമൊന്നും എനിക്കില്ല. എനിക്കിവിടെ നൂറു കൂട്ടം പണിയൊണ്ട്…കഷ്ടപ്പെട്ട് പണിയെടുക്കുന്ന പാപ്പച്ചായനും കുഞ്ഞേപ്പ് ചേട്ടനുവൊക്കെ ഇപ്പം കഴിക്കാൻ വരും. നീയൊന്നു പോയെ…”

“നൂറു കൂട്ടം പണിയൊന്നും ഇല്ല…”

രമേശൻ ചിരിച്ചു.
“കപ്പ പൊളിക്കണം. അരിയണം … കഴുകണം. അടുപ്പേൽ വെക്കണം. മുളകരയ്ക്കണം …മീൻ കറിയുണ്ടാക്കണം. ഇത്രേം അല്ലേയുള്ളൂ…അതിനാണ്!”

കൊച്ചമ്മിണി അവന്റെ നേരെ മുഖം കൊട്ടി കാണിച്ചു.

“നോക്ക് ചേച്ചി…ഞാൻ എന്നെത്തിനാ ഇന്ന് ഇവിടെ പണീം കളഞ്ഞ് ഇരിക്കുന്നെന്നു അറിയാമോ..പ്ലീസ്…”

“എടാ എനിക്ക് പണിയുണ്ടെന്നേ!”

“അത് ഞാനും കൂടി ചെയ്ത തീർക്കാം…പെട്ടെന്ന് തീർക്കാം…”

“പിന്നെ!
കൊച്ചമ്മിണി തന്റെ തോളിലേക്ക് വന്ന കൈതട്ടിമാറ്റിയിട്ട് അവനെ നോക്കി.

“നീ ഒണ്ടാക്കിയിട്ടു വേണം ഇനി പാവം പാപ്പച്ചായനൊക്കെ ഒഴിച്ചില് വന്നു പണി മെനക്കെടുത്താൻ…”

“ചേച്ചി ചേച്ചി ഓരോന്ന് പറഞ്ഞുതന്നാൽ മതി! ഞാനത് പോലെ ചെയ്തോളാം,”

അത് പറഞ്ഞ് അവൻ എഴുന്നേറ്റ് പിമ്പിലൂടെ അവളുടെ ഇരുമുലകളും ഞെക്കികൂട്ടി പിടിച്ച് കശക്കി.

കുതറാനും പ്രതിഷേധിക്കാനുമുള്ള ഭാവം അവളുടെ മുഖത്തു ആദ്യം കണ്ടെങ്കിലും അത് ഒരു നിമിഷനേരം മാത്രമേയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കണ്ണുകളടഞ്ഞു. ചുവന്ന തടിച്ച നനഞ്ഞ അധരം അവൾ കടിച്ചമർത്തി. മുഖത്ത് ചുവപ്പ് പടർന്നു. രമേശിന്റെ കൈകൾ അവളുടെ മുലകളുടെ തുറിപ്പിന്മേൽ ആവേശത്തോടെ ഞെരിഞ്ഞു.

“ആഹ്….”

സുഖാസക്തിയാൽ അവൾ സീൽക്കാരമിട്ടു .

“ചേച്ചി..”

മുലകൾ അമർത്തിയമർത്തി കശക്കിക്കൊണ്ട്തന്റെ അരക്കെട്ട് അവളുടെ ഉരുണ്ടു തള്ളിപ്പരന്ന നിതംബ വിടവിലേക്ക് അമർത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ വിളിച്ചു.

“ഹ്മ്മ്..”

അവൾകുറുകി.

“”ഞാൻ ചെയ്യുന്നത് ഇഷ്ടമല്ലേ?”

“ഹ്മ്മ്…”

അവന്റെ കൈത്തലം അവളുടെ മുലകളുടെ തുറിപ്പിൽ ഒന്നുകൂടി അമർന്നു.

“ഞാൻ എന്താ ചെയ്യുന്നേ?”

മുലകൾ കശക്കി ഞെക്കുന്നതിനിടയിൽ അവളുടെ പിന് കഴുത്തിൽ ആദ്യം ഉമ്മ വെച്ചും പിന്നെ നക്കിയും അവസാനം കടിച്ചുംകൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.

“എന്റെ ….മൊലേൽ പിടിക്കുവാ…”

ചൂടുള്ള ശബ്ദത്തിൽ അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഇഷ്ടമാണോ ഞാൻ ചേച്ചീടെ മൊല പിടിക്കുന്നെ?”

“ഹ്മ്മ്…”

അരക്കെട്ടിൽ വീർത്ത് ഉരുണ്ട കുണ്ണ അവളുടെ ചന്തികളുടെ വിടവിലേക്ക് വീണ്ടും അമർത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ ഒരു കൈ താഴേക്കിട്ടു. കൈത്തലം നൈറ്റിയുടെ മുകളിൽ തുടകൾ ചേരുന്നിടത്ത് എത്തി.അടുത്ത നിമിഷം അവന്റെ കൈ അവളുടെ പൂറിനു മുകളിൽ അമർന്നു.

“ഇപ്പ എന്റെ കൈ എവിടെയാ ചേച്ചി…”

മുലകൾ ഒരു കൈകൊണ്ട് മാറി മാറി കശക്കിയമർത്തി, പിന് കഴുത്തിൽ ചുംബിച്ചു നക്കിക്കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചു.

“നീ …നീ പറ…”

“പറയട്ടെ?”

“ഹ്മ്മ്…”

“ദേഷ്യപ്പെടരുത്..”

അവന്റെ കൈത്തലം ശക്തിയായി അവളുടെ പൂറിനു മുകളിൽ നൈറ്റിയുടെ മേലെ അമർന്നു ഞെരിഞ്ഞു.

“ഇല്ല…”

അരക്കെട്ടു പിമ്പിലേക്ക് തള്ളിക്കൊടുത്ത് അവൾ പറഞ്ഞു.

“പൂറിൽ….”

“ഹ്മ്മ്…”

അവളുടെ മുലക്കണ്ണുകൾക്ക് അപ്പോൾ ഒന്നുകൂടി കെട്ടായി വെച്ചു എന്നവന് തോന്നി.
“ഞാൻ പൂറിൽ പിടിക്കുന്നത് ഇഷ്ടമാണോ?”

അവൾ വീണ്ടും ശക്തിയായി സീൽക്കാരമിട്ടു.

“നൈറ്റി പൊക്കി പിടി…”

അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഹോ…!!”

അവന്റെ ചൂടുള്ള ശ്വാസത്തിന്റെ സ്പർശം അവളുടെ പിൻകഴുത്തിൽ പതിഞ്ഞു.

രമേശൻ കുനിഞ്ഞ് അവളുടെ നൈറ്റി പൊക്കി. അവളുടെ വെളുത്ത് ഭംഗിയുള്ള കാലുകളും മാദക ഭംഗിയുള്ള തുടകളും കുഞ്ഞുമോന്റെ മുമ്പിൽ ആനാവൃതമായി.
പലതവണ കൊച്ചമ്മിണിയയുടെ കാലുകളും തുടകളും താൻ കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇപ്പോൾ അവയ്ക്ക് തന്റെ സകല നിയന്ത്രണവും തെറ്റിയ്ക്കുന്നത്ര മാദകത്വവും ഭംഗിയുമുണ്ടെന്ന് കുഞ്ഞുമോന് തോന്നി.അവന്റെ കുണ്ണ ഷെഡ്‌ഡിയ്ക്കുള്ളിൽ നിന്ന് കനച്ചു വീർപ്പുമുട്ടി. പുറത്തെടുത്ത് പിടിക്കാതെ നിർവാഹമില്ലെന്ന ഘട്ടമെത്തി.മുമ്പിൽ നിൽക്കുന്നത് തന്റെ അപ്പന്റെ പെങ്ങളാണെങ്കിലും കഴച്ചമുറ്റി കാമത്തിന്റെ മദമിളകിയ ഒരു പിടിയാനപ്പെണ്ണാണ്. മദജലമുറഞ്ഞു കുത്തുന്ന പൂറിൽ ഒരു കൊമ്പന്റെ ഒറ്റക്കൊമ്പ് കുത്തിയിറങ്ങാൻ തരിച്ചുപൊട്ടി നിൽക്കുന്ന പെണ്ണ്.

കുഞ്ഞുമോൻ ഷഡ്ഢിയ്ക്കുള്ളിൽ നിന്നും കുണ്ണയെടുത്ത് അടിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“എന്നാ മൈര് സീനാ!”

ശക്തിയായി അടിച്ചുകൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു.

“മൈര് കുണ്ണ വല്ലാതെ ചുരത്തി ഒലിപ്പിക്കുവാണല്ലോ…”

കൊച്ചമ്മിണിയുടെ നൈറ്റി അരവരെ ഉയർന്നപ്പോൾ തന്റെ ജീവൻ പോകുമെന്ന് വരെ കുഞ്ഞുമോന് തോന്നി. അവളുടെ തടിച്ച തുടയിടുക്കിൽ ഷഡിയില്ലായിരുന്നു.

“ഈ ആന്റി ഷഡിയും ഒന്നും ഇല്ലാതെയാണോ നടക്കുന്നെ.അടിപ്പാവാട പോലും ഇടാതെ…അപ്പം അസ്സൽ വെടിയാണോ?”

കവകൾ അകത്തി രമേശന്റെ മുമ്പിൽ നിൽക്കുന്ന കൊച്ചമ്മിണിയുടെ തുടയിടുക്കിൽ രോമം വളർന്നിരുന്നു. രോമത്തിനു മേൽവെയിലടിച്ച് അതിനെ കുതിർത്തിരുന്ന കൊഴുത്ത മദജലം അവൻ കണ്ടു. കൊച്ചുമോൻ നോക്കി നിൽക്കേ , രമേശിന്റെ കൈ അവളുടെ തുടയിടുക്കിലേക്ക് നീങ്ങി.നീക്കത്തിന്റെ വേഗത പോരാ എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞുകൊണ്ടാവണം കൊച്ചമ്മിണി തന്റെ പൂറിനെ സമീപിക്കുന്ന രമേശന്റെ കൈയ്യെടുത്ത് പൂർപിളർപ്പിലേക്ക് വെച്ച് അവന്റെ കൈത്തലം അവന്റേതിൽ വെച്ചമർത്തി.

“വിരല് കുത്തിക്കേറ്റടാ…”

അവൾചീറുന്ന ശബ്ദം കുഞ്ഞുമോൻ കേട്ടു.

അത് പ്രത്യേകിച്ച് പറയണോ എന്ന ഭാവത്തിൽ രമേശ് പൂറിലേക്ക് വിരൽ കയറ്റി. പതിയെ അവിടെ അമർത്തി.

“നിന്റെ വിരലെന്നാ കഴിഞ്ഞാഴ്ച്ച മൊത്തം കഞ്ഞീം വെള്ളോം ഒന്നും കുടിച്ചില്ലേ? നല്ല സ്പീഡിൽ കുത്തെടാ…”

കൊച്ചമ്മിണിയിൽ നിന്ന് സീൽക്കാരവും മദഭരമായ ശ്വാസശബ്ദവുമേറിയപ്പോൾ രമേശിന്റെ വിരലുകൾ അവളുടെ പൂറിൽ സ്വർണ്ണമെഡലിൽ കുറഞ്ഞതൊന്നും സ്വീകാര്യമല്ല എന്ന രീതിയിൽ മത്സരിച്ചോടുകയായിരുന്നു. പൂർ വെള്ളത്തിന്റെ കൊഴുപ്പിൽ പുരണ്ട് കൈവിരലുകൾ ചുറ്റും വലിയ ശബ്ദമുണ്ടാക്കി.വിരൽ പൂറിൽ വിറളിപിടിച്ച് മുന്നേറുമ്പോൾ മറ്റേ കൈ മുലകളെ നിർദ്ദയം ഞെരിച്ചുമെത്തിക്കുകയായിരുന്നു.

“ചേച്ചി ..ഒന്നൂമ്പാവോ…”

അരക്കെട്ട് അവളുടെ ചന്തിവിടവിലേക്ക് തള്ളിയമർത്തി അവൻ ചോദിക്കുന്നത് കുഞ്ഞുമോൻ കേട്ടു.

“എന്നതാടാ ഊമ്പണ്ടെ?”

“കുണ്ണ…”

“എന്നാ താടാ..ഊമ്പിത്തരാം…”

രമേശൻ കൊച്ചമ്മിണിയെ പതിയെ നിലത്തേക്കിരുത്തി.

“നിനക്ക് സ്പീഡത്ര പോരല്ലോ രമേശാ..നല്ല കുണ്ണ ബലമുള്ള ആണുങ്ങളെപ്പോലെ എന്നെ ശരിക്കും ഞെരിച്ച് ഇരുത്തടാ ..”

രമേശൻ അവളെ ശരിക്കും ബലം പ്രയോഗിച്ച് നിലതിരുത്തി. അവളുടെ മുഖം തന്റെ അരക്കെട്ടിന്‌ അഭിമുഖമായി വരുന്ന വിധത്തിൽ വെച്ച് അവളെ നോക്കി മുണ്ട് പൊക്കി ഷെഡ്‌ഡി താഴ്ത്തി.

“ഓഹോ!”

അരക്കെട്ടിൽ, ഷഡിക്കുള്ളിൽ നിറഞ്ഞു മുഴച്ചിരിക്കുന്ന കുണ്ണയിലേക് നോക്കി അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഷെഡ്‌ഡിയൊക്കെ ഇട്ട് ഫയങ്കര ഡീസന്റ് ആയിട്ടാണോ ഊക്കാൻ വന്നിരിക്കുന്നെ?”

രമേശൻ കുണ്ണ പുറത്തെടുത്തിരുന്നു. കുഴപ്പമില്ല. എന്നാലും നീളം കൊണ്ടും വണ്ണം കൊണ്ടും തന്റെ കുണ്ണയാണ് രമേശിനേക്കാൾ വലുതെന്നു കുഞ്ഞുമോന് തോന്നി.

“ഡിഗ്രിക്ക് പഠിക്കുവാന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് എന്നാ പ്രയോജനം?”

കുഞ്ഞുമോൻ സ്വയം പറഞ്ഞു.

“പ്ലസ് റ്റുകാരനായ എന്റെ കുണ്ണയുടെ അടുത്ത് പോലും വളരില്ല. ഇവന്റെ കാര്യം! ഇവൻ എന്നാ കാണിക്കാനാ കോളേജിൽ പോകുന്നെ?”

കൊച്ചമ്മിണി അവന്റെ കുണ്ണയെ അൽപ്പം സമയം കയ്യിലെടുത്ത് താളത്തിൽ വേഗത്തിൽ അടിച്ചു. അപ്പോൾ രമേശിന്റെ മുഖം സുഖം കൊണ്ട് മുറുകി. അവന്റെ മുഖത്ത് കണ്ട ഭാവമാറ്റത്തിലേക്ക് ഇഷ്ടത്തോടെ നോക്കി അവൾ അടി തുടർന്ന്.

പിന്നെ അവൾ രമേശിന്റെ കുണ്ണ സ്വീകരിക്കാനായി ചുണ്ടുകൾ പിളർത്തി. അവളുടെ ചുവന്ന ചുണ്ടുകൾ രമേശിന്റെ കുണ്ണയ്ക്ക് ചുറ്റും ഒരു വലയം തീർത്തു. ആർത്തിയോടെ, വേഗത്തിൽ അവൾ ഈമ്പിയീമ്പി വലിക്കാൻ തൂടങ്ങി. ഈമ്പുന്നതിനിടയിൽ അവൾ രമേശിന്റെ മുഖത്ത് പൊങ്ങിപ്പോകുന്ന സുഖത്തിന്റെ തീവ്രതയിലേക്ക് ശ്രദ്ധ നൽകി…

അൽപ്പ നിമിഷം കഴിഞ്ഞ് അവൾ നിലത്തേക്ക് മലർന്ന് കിടന്ന് പൂർ പിളർത്തി അവനെ നോക്കി.

“നക്കെടാ..നക്കി ഈമ്പി തിന്ന്!”

“എന്ത്?”

“പൂറ്!”

അവൾ പറഞ്ഞു.

കൊച്ചമ്മിണിയുടെ പൂറിനു മീതെ രമേശിന്റെ ചുണ്ടുകൾ അമർന്നു, അപ്പോൾ അവൾ അവന്റെ തല മുടിയിൽ പിടിച്ച് അവന്റെ മുഖം പൂറിനോട് വീണ്ടും വീണ്ടുമമർത്തി.

“ശരിക്ക് നക്ക് കുട്ടാ…ചേച്ചീടെ കടി തീർത്ത് നക്ക്…”

ഉപ്പുവെള്ളത്തിൽ വീണ ഞാഞ്ഞൂലിനെപ്പോലെ രമേശിന്റെ മുഖം അവളുടെ പൂറിൽതരിച്ചിളകി.

“നിർത്തല്ലേ മോനെ..അവിടെ അപ്പടീം കടിയാടാ…നന്നായി നാക്കിട്ട് കുത്ത്…ആഹാആഹ്ഹ്ഹ്…അത് പോലെ…അങ്ങനെ ഹഹാഹ്ഹ്ഹ!”

സമീപമുള്ളവർ കേൾക്കുന്നത്രയുച്ചത്തിൽ അവൾ കാമക്കലിപൂണ്ട് സീൽക്കാരമിട്ടു.

പെട്ടെന്ന് കൊച്ചമ്മിണി രമേശിനെ തന്റെ മേലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു.

“ഊക്ക് ..നിന്റെ കഴപ്പ് തീരുവോളം ഊക്കിത്തിമർക്ക്….”

അടിയിലൂടെ കയ്യിട്ട് അവന്റെ കുണ്ണയെടുത്ത് മലർന്ന് കിടക്കുകയായിരുന്ന പൂറിലേക്ക് കയറ്റി വെച്ച് അവൾ പറഞ്ഞു.

“ശരിക്കടിച്ചോ…”

അവൻ വേഗതയോടെ കുണ്ണയടിച്ചൂക്കിയിറക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കവേ അവൾ സ്നേഹപൂർവ്വം പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് വേദനയൊന്നും എടുക്കില്ല..ഒന്നും നോക്കണ്ട രമേശാ! രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് അങ്ങ് ശരിക്കൂക്കിയടിച്ചോ…”

“ചേച്ചീടെ പൂറ് പൊട്ടും…”

“അങ്ങ് പൊട്ടട്ടെടാ…”

തനിക്കിതുവരെ അറിയാൻ കഴിയാത്ത വല്ലാത്തൊരു സുഖമാണ് ഈ ഒളിഞ്ഞു നോട്ടത്തിലൂടെ കിട്ടുന്നതെന്ന് കുഞ്ഞുമോൻ കരുതി. കുണ്ണയിൽ നിന്ന് പൽ ചീറ്റാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴക്കെ അവൻ കൈ വിട്ടു. പറ്റില്ല! ഇപ്പോൾ കളയരുത്. പെട്ടെന്ന് പാൽ പോയാൽ അതിന്റെ ആ രസമെല്ലാം പോകും!”
“കുറച്ചുകൂടി കവ പൊളിച്ചു വെക്കണോ രമേശാ?”

“വേണ്ട,”

അരക്കെട്ടുയർത്തിയടിച്ചുകൊണ്ട് രമേശൻ ചോദിച്ചു.

“എന്നാ ചേച്ചി അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ?”

“നിന്റെ കുണ്ണ വിഷമിച്ച അകത്ത് കേറുന്നേ,”

ചന്തിപൊക്കിയടിച്ച് അവൾ പറഞ്ഞു.

“അതേ ..വല്ലാതെ ഞെങ്ങി ഞെരുങ്ങിയാ കേറുന്നേ..അത് ചേച്ചീടെ പൂറ് ഭയങ്കര ടൈറ്റായത് കൊണ്ടാ..കുട്ടാപ്പിചേട്ടൻ ചേച്ചിയെ ഊക്കുകേലെ?”

“ഇടയ്ക്കൊക്കെ കുണ്ണ പൊക്കിപ്പിടിച്ച് വരും രമേശാ,”

ചന്തികൾ പൊക്കി അവന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് അടച്ചു കൊടുത്ത് അവൾ പറഞ്ഞു.

“പക്ഷെ പൂറ്റി കേറ്റി രണ്ടുമിനിറ്റ് കഴിയുമ്പം ബലം പോകും..കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യം വരും അന്നേരം,”

“ആ! അത് പറ! ഞാനോർത്തു ഇത്രേം മുഴുത്ത മൊലേം നല്ല തടിച്ച തൊടേം സൂപ്പർ ആനക്കുണ്ടിയുമുള്ള ചേച്ചീടെ പൂറെന്നാ ഇത്രേം കുഞ്ഞിത് ആട്ടിരിക്കുന്നെന്ന്! അപ്പം കഴച്ചു പൊട്ടുമ്പം ചേച്ചി എന്നാ ചെയ്യും?”

“എന്നാ ചെയ്യാനാ രമേശാ പൂറ്റിൽ വിരലിട്ടു കുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കും..അല്ലാതെ എന്നാ ചെയ്യാനാ?”

അവൻ അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് ആഞ്ഞാഞ്ഞ് അടിച്ചു.

“ഇനി കഴപ്പ് മൂക്കുമ്പം എന്നെ ഓർത്താ മതി..ആ സെക്കൻഡിൽ ഞാൻ വന്നേക്കാം…
“വന്നില്ലേ മൈരേ , നിന്നെ അന്വേഷിച്ച് പിടിച്ച് നിന്റെ പറി ഞാൻ ചെത്തും…പൂറ്റിൽ എപ്പോഴും വെച്ചോണ്ടിരിക്കാൻ…”

“അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടവാണേൽ ഇപ്പം തന്നെ അങ്ങട്ട് ചെത്തിയെടുത്തോ,”

“എടുക്കുവാടാ മൈരേ..ഞാനെന്റെ പൂറുകൊണ്ട് നിന്റെ പറി കളിച്ച് ചെത്തി എടുക്കുവാ…”

അവരുടെ ദേഹത്തിന്റെ, അരക്കെട്ടിന്റെ വേഗവും തീവ്രതയുമേറി.

“എടാ ..എടാ കുട്ടാ…”

സുഖത്തിന്റെ മൂർദ്ധന്യത്തിൽ കൊച്ചമ്മിണി രമേശിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു.

“എന്നാ ചേച്ചി…?”

അവളുടെ വേഗത്തിനൊപ്പമെത്താൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ വിളിച്ചു.

“എടാ…എനിക്ക് വരുവാ ..വരാൻ പോകുവാ…അകത്ത് ന്ന് പൊട്ടിത്തെറിക്കാൻ പോവ്വാ…”

“പൊട്ടട്ടെ ചേച്ചി ..ശരിക്ക് പൊട്ടട്ടെ…”

“മോനെ എടാ രമേശാ…”

“ചേച്ചീ…”

“എടാ എന്നെ ഒന്ന് പേര് വിളിച്ചേ…കൊച്ചമ്മിണി ന്ന് വിളിച്ചേ…എടീന്ന് വിളിച്ചേ….എനിക്ക് നിന്റെ കൊച്ചിനെ പെറണം ..മുത്തേ …ഡാ കുട്ടാ വിളി മോനെ…”

“കൊച്ചമ്മിണി എടീ…”

“എന്തോ…”

വിധേയത്വം നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ കൊച്ചമ്മിണി വിളികേട്ടു.

“…. വിളിച്ചോണ്ടിരിക്ക് ….സുഖം ഹാ …എന്ത് സുഖം…”
“എടീ എനിക്കും വരുവാ.. കൊച്ചമ്മിണി….”

“ഒഴിച്ചോ…പൂറിലേക്ക് ഒഴിച്ചോ…എനിക്കിപ്പം ചെന പിടിക്കുന്ന ടൈമാ ….ഒരൊന്നാന്തരം കൊച്ചിനെ പെറണം അടിക്ക് അടിക്ക് …ഹാ ഹാ…. പോയി…. പോയി”

കൊച്ചമ്മിണിയുടെ സ്വരം പരിസരങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്നാണ് പരിസരത്തു നിന്ന് ആരുടെയോ മൊബൈൽ റിങ് ചെയ്‌യുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്.

കുഞ്ഞുമോൻ ബോധതിലേക്ക് തിരികെ വന്നു.

എവിടുന്നാണ് ആ ശബ്ദം?

കൊച്ചമ്മിണിയുടെ ദേഹത്ത് നിന്ന് രമേശൻ താനിരിക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവന്റെ മുഖം ഭയാക്രാന്തമായത് കുഞ്ഞുമോൻ കണ്ടു.

പെട്ടെന്നാണ് കുഞ്ഞുമോൻ കണ്ടത്:

അവർ കിടന്നിരുന്നതിന്റെ മുമ്പിൽ വളർന്നു നിറഞ്ഞ ഒരു കറിവേപ്പില ചെടിപ്പടർപ്പുകളിൽ വിദഗ്ധമായി ഒളിപ്പിച്ച ഒരു മൊബൈൽ.

കുഞ്ഞുമോന്റെ ദേഹത്തുനിന്നു വിറയൽ പൊങ്ങി.

“നായിന്റെ മോനെ!”

നിൽക്കുന്നിടത്ത് നിന്ന് അവൻ അവർ കിടന്നിടത്തേക്ക് ചാടിവീണു.

അപ്രതീക്ഷിതമായ കുഞ്ഞുമോന്റെ പ്രവേശം അവരിരുവരെയും മരവിപ്പിച്ചു.

ഭയാക്രാന്തയായി നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് കൊച്ചമ്മിണി നിലത്ത് വീണ നൈറ്റിയെടുത്ത് ദേഹത്തേക്കിട്ടു.

“നീയെന്നെതിനാടാ ഇവിടെ വന്നേ?”

രമേശൻ കോപാകുലനായി ചോദിച്ചു.

“ഫ! പൂറിമോനെ!”

പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും കുഞ്ഞുമോന്റെ കൈത്തലം രമേശിന്റെ മുഖത്ത്‌ വിലങ്ങനേ വീണു.

“കുഞ്ഞുമോനെ!”

അതിനിടെ തിടുക്കത്തിൽ നൈറ്റി ഇട്ട കൊച്ചമ്മിണി കുഞ്ഞുമോന്റെ നേരെ ചീറി.

“രമേശനെ തൊട്ടു പോകരുത്!”

“തൊടുന്നില്ല..പകരം ആൻറ്റിക്ക് ഒരു സൂത്രം കാണിച്ചുതരാം…”

അത് പറഞ്ഞ് അവൻ കറിവേപ്പില പടർപ്പുകൾക്കിടയിൽ നിന്ന് മൊബൈൽ എടുത്തു.

എന്നിട്ട് അതിന്റെ സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കി.

നാൽപ്പത് മിനിറ്റ്.

ബാക്ക് ബട്ടൺ പ്രസ്സ് ചെയ്തു.

ടാപ്പ് എഗൈൻ റ്റു സ്റ്റോപ് റെക്കോഡിങ്.

വീണ്ടും പ്രസ്സ് ചെയ്തു.

ഗ്യാലറി പ്രസ്സ് ചെയ്തു.

ലേറ്റസ്റ്റ് വീഡിയോയിൽ പ്രസ്സ് ചെയ്തു.

എന്നിട്ടത് കൊച്ചമ്മിണിയുടെ നേരെ നീട്ടി.

“ഈ കമ്പിപ്പടത്തിൽ അഭിനയിക്കുന്ന നടീടേം നടൻറെയും പേരറിയാമോ? ലൊക്കേഷൻ ഐഡിന്റിഫൈ ചെയ്യാമോ?”

കൊച്ചമ്മിണിയുടെ മുഖത്തിന് നേരെ പിടിച്ച് അവൻ ചോദിച്ചു.

കാണെക്കാണെ കൊച്ചമ്മിണിയുടെ മുഖം പ്രേതത്തെ കണ്ടത് പോലെ ഭയാക്രാന്തമായി.
“ആ മൊബൈലിങ് താടാ..”

അതിനിടയിൽ എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന രമേശൻ വിളറിയ, ജാള്യതയുള്ള, സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“ഇതേ തടിപ്പണിക്കാരന്റെ കൈയ്യാ…നല്ല തേക്കും ആഞ്ഞിലീം ഒക്കെ പിടിച്ച് ബലം വെച്ച കൈ…ഇത് കൊണ്ട് ഒരെണ്ണം തന്നാ നിന്റെ പല്ല് ഇളകും. “

കൈ നിവർത്തി രമേശൻ കുഞ്ഞുമോന്റെ നേരെ ഒരു ചുവടുകൂടി അടുത്തു.

“എന്താ ഡയലോഗ്…!”

കുഞ്ഞുമോൻ ചിരിച്ചു.

“ഹിറ്റ്ലറിൽ തിലകൻ പറയുന്ന ഒരു ഡയലോഗുണ്ട്…തൽക്കാലം ഒറിജിനൽ ഒന്നും നാവിൽ വരാത്തത് കൊണ്ട് കോപ്പിയടിച്ചു പറയുവാ…”

അത് പറഞ്ഞ് കുഞ്ഞുമോൻ ഇടത് കൈപ്പത്തി പൊക്കി.

“ഇത് ഞാൻ ചന്തി കഴുകുന്ന കൈയ്യാ…ഇത് വെച്ച് ഒരെണ്ണം തന്നാ നീ നാറും…”

രമേശൻ പതറുന്നത് അവർ കണ്ടു.

“ഇനി ഒറിജിനൽ ഡയലോഗ്…”

പിന്നെ അവൻ വലത് കൈ പൊക്കി.

“ഇത് ഞാൻ അപ്പന്റെ കൂടെ പോത്തിനെ അറക്കുന്ന കൈയ്യാ…ഒരെണ്ണം നിന്റെ മോന്തയ്ക്കിട്ടു തന്നാ മൈരേ നിന്റെ അവിഞ്ഞ മോന്ത ഏങ്കോണിച്ചു പോകും…”
കണ്ണിൽ എരിയുന്ന തീയുമായി കൊച്ചമ്മിണി രമേശനെ നോക്കി.

“എന്നാലും നീ…”

അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.

“ഞാൻ എന്റെ വീട്ടുകാരേക്കാളും നിന്നെ സ്നേഹിച്ചപ്പം രമേശാ, നീ എന്നെ വിറ്റു കാശാക്കാനുള്ള പണി നോക്കുവാരുന്നു അല്ലെ?’

രമേശൻ തല താഴ്ത്തി.

“നിന്നെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല…ആണുങ്ങൾ അങ്ങനെയൊക്കെയാണ് എന്ന് ഞാൻ വിചാരിക്കണമായിരുന്നു….എന്ത് തന്നെയായാലും സ്വന്തം കെട്ട്യോനെ ഞാൻ വഞ്ചിക്കരുതാരുന്നു! എന്റെ തെറ്റാ…എന്റെ മാത്രം തെറ്റ്…!”

അത് പറഞ്ഞ് അവൾ നിയന്ത്രണമറ്റ് താഴേക്കോടി.

“എന്റെ ആന്റ്റിക്ക് എന്തേലും പറ്റിയാ പട്ടിക്കൊണ്ടായ പൂറിമോനെ നിന്നെ ഞാൻ തുണ്ടമാക്കും,”

കൊച്ചമ്മിണി ഓടുന്നത് നോക്കി കുഞ്ഞുമോൻ പറഞ്ഞു. പിന്നെ അവൻ അവളുടെ പിന്നാലെ ഓടി. വഴിയിൽ വിലങ്ങനെ വീണു കിടക്കുന്ന ഒരു നെല്ലിമരത്തിനടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ അവൻ അവളുടെ അടുത്തെത്തി.

“ആന്റി…”

അവൻ ഉറക്കെ വിളിച്ചു.

“നിക്ക് ആന്റ്റി…നിക്കാൻ!”

അവന്റെ ശബ്ദം ഉച്ചത്തിലായതിനാൽ അവൾ പെട്ടെന്ന് നിന്നു.

“എന്നാടാ?”

അവൾ തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് ചോദിച്ചു.

“ആന്റി എന്നാത്തിനാ ഓടുന്നെ?”

“പിന്നെ അവടെ പൊറുതി തൊടങ്ങാണാരുന്നോ?”

അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ ദേഷ്യമുണ്ടായിരുന്നു.

“ആന്റി കരയുന്നത് അങ്കിളിനെ ഓർത്താണോ?”

കൊച്ചമ്മിണി അവനെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി.

“അയ്യടാ! ഓർത്ത് കരയാൻ പറ്റിയ ഒരു ചളുക്ക്! നീ ഒന്ന് പോടാ ചെറുക്കാ!”

“പിന്നെ അവനോട് ഞാൻ കുട്ടാപ്പീനെ വഞ്ചിച്ചു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് കരഞ്ഞതോ?”

“അത് പിന്നെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടാവൊണ്ടാരുന്ന ഒരുത്തൻ വെറും ഊളയാന്ന് അറിയുമ്പം ആരായാലും ഒന്ന് വിഷമിക്കില്ലേ? അല്ലാതെ!”

“ഓഹോ!”

കുഞ്ഞുമോന്റെ മുഖം ചുവന്നു.

“അപ്പം ഞാൻ വെറും ശശിയായി!”

“നീ എപ്പഴാ അവടെ വന്നത്?”

അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് ചുഴിഞ്ഞ് നോക്കിക്കൊണ്ട് കൊച്ചമ്മിണി ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ ജസ്റ്റ് അന്നേരം വന്നതേ ഒണ്ടാരുന്നൊള്ളൂ!”

“പോടാ മൈരേ വെടിയടിക്കാതെ! നേര് പറയെടാ നീ വന്നിട്ട് കൊറേ നേരം ആയിരുന്നില്ലേ?”

അവളുടെ നോട്ടത്തിന് മുമ്പിൽ കുഞ്ഞുമോൻ പതറി.

“എന്നിട്ട് എന്നെടുക്കുവാരുന്നു? സീൻ പിടിക്കുവാനാകുന്നല്ലേ? നാണവൊണ്ടോടാ പട്ടീ നെനക്ക്? സ്വന്തം അപ്പന്റെ പെങ്ങള് കളിക്കുന്നത് നോക്കി രസിക്കാൻ?”

“അപ്പന്റെ പെങ്ങക്ക് കണ്ണി കാണുന്നോരോടൊക്കെ കളിക്കാൻ നാണവില്ലല്ലോ! അതി കൊറച്ച് കൊഴപ്പവെ എനിക്ക് എന്തായാലുമുള്ളൂ..”

അപ്പോഴേക്കും അവർ ഒരു പപ്പായ മരത്തിന്റെയടുത്ത് എത്തിയിരുന്നു.

“ഇതിനടുത്തെത്താനാ ഞാൻ ഓടിയെ,”

പപ്പായ മരത്തിൽ വളർന്നു തിങ്ങിക്കിടന്ന കായ്കളിലേക്ക് നോക്കി കൊച്ചമ്മിണി പറഞ്ഞു.

“നീ അതേന്ന് ഒന്നിങ്ങു പറിച്ചെ…”

അവൾ കുഞ്ഞുമോനോട് പറഞ്ഞു.

“എന്നാ ആൻറ്റിക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ടോ?”

വഴിയരികിൽ കിടന്ന ഒരു നീണ്ട കമ്പെടുത്ത് കുഞ്ഞുമോൻ ചോദിച്ചു.

“വിശന്നിട്ടൊന്നും അല്ല കുഞ്ഞുമോനെ…നീ ആദ്യം ഒന്ന് പറിച്ചു താ. എന്നിട്ട് ഞാൻ വിസ്തരിക്കാം…”

കുഞ്ഞുമോൻ കമ്പുകൊണ്ട് ഒരു വലിയ പപ്പായ കുത്തി താഴെയിട്ടു. കൊച്ചമ്മിണിയതെടുത്ത് തൊണ്ട് നീക്കം ചെയ്യാതെ കടിച്ചു തിന്നാൻ തുടങ്ങി.

“അയ്യേ…”

അത് കണ്ട് കുഞ്ഞുമോൻ പറഞ്ഞു.

“അതിന്റെ തൊണ്ട് ചെത്തീട്ടല്ലേ ആൻറ്റി തിന്നണ്ടേ? അപ്പടി ചെനയാ തൊണ്ട് മൊത്തം!”

“ഇപ്പം ഞാൻ ഇങ്ങനെയാ തിന്നേണ്ടത്,”

തീറ്റയ്ക്കിടയിൽ കുഞ്ഞുമോൻ പറഞ്ഞു.

“അല്ലേൽ ആ നാറീടെ കൊച്ച് എന്റെ വയറ്റി വളരും…പെണ്ണിനെ ഊമ്പിക്കുന്നോമ്മാരുടെ കൊച്ചിനെ ഒണ്ടാക്കാൻ എന്നെക്കൊണ്ട് പറ്റത്തില്ല…”
കുഞ്ഞുമോന് അത് പുതിയ ഒരറിവായിരുന്നു.

പപ്പായയ്ക്ക് ഗർഭം അലസിപ്പിക്കാനുള്ള കഴിവുണ്ടോ?

കൊച്ചമ്മിണി തീറ്റ കഴിഞ്ഞ് കുഞ്ഞുമോനെ നോക്കി.
കൊച്ചമ്മിണിയുടെ കണ്ണുകൾ അവന്റെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് നീങ്ങി.
അതിന്റെ മുഴപ്പിലേക്ക് അവളുടെ കണ്ണുകളുടക്കിയപ്പോൾ അവനൊന്ന് ചൂളി.
“ആന്റ്റി എന്നതാ തപ്പുന്നെ?”

“ഒന്നുവല്ലേ…!”

അവൾ നീട്ടി ഈണത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“”നീയാ മൊബൈൽ എന്നാ ചെയ്യാൻ പോകുവാ?”

രമേശിന്റെ മൊബൈൽ അപ്പോഴും കുഞ്ഞുമോന്റെ കൈയ്യിലുണ്ട്. അങ്ങോട്ട് നോക്കിയാണ് അവൾ ചോദിച്ചത്.

“എന്നാ ചെയ്യാൻ പോകുവാ! അതിലെ ആ ക്ലിപ്പ് ഡിലീറ്റ് ചെയ്യണം…അല്ലേൽ പ്രശ്നവാ,”

“എന്നിട്ട് നീയെന്ന ഡിലീറ്റ് ചെയ്യാത്തെ?”

“അത്…”

എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്ന് ഒരു നിമിഷം കുഞ്ഞുമോൻ ചിന്തിച്ചു.

“പറയെടാ…”

“ഓ! എന്നാ ഇപ്പത്തന്നെ കളഞ്ഞേക്കാം…!! ആൻറ്റീടെ ഒരു കാര്യം!”

അവൻ മൊബൈൽ സ്‌ക്രീനിൽ വിരലമർത്തി. കൊച്ചമ്മിണിയ്ക്ക് മൊബൈലിലെ സൂത്രപ്പണികൾ എന്തെങ്കിലും അറിയാമോ എന്തോ! അവിടെയും ഇവിടെയും പ്രസ്സ് ചെയ്തതിനു ശേഷം അവൻ അവളെ നോക്കി.

“കഴിഞ്ഞു…”

“ആൻറ്റി നായികയായി അഭിനയിക്കുന്ന ആ പടം ഫ്ലോപ്പായി…”

“ഒള്ളതാണോ ?”

“ഒള്ളതാ…”

അവരിരുവരും മുമ്പോട്ട് നടന്നു.

“ഡിലീറ്റ് ചെയ്യണ്ടാരുന്നു…”

ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കൊച്ചമ്മിണി പറഞ്ഞു.

“നീ ഒളിച്ചിരുന്ന് കൊറേ കണ്ടതല്ലേ..കണ്ടത് മാത്രവല്ലല്ലോ …നിനക്ക്…”

അത് പറഞ്ഞവൾ ഒരുമിച്ച് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ അവന്റെ മുണ്ടിന്റെ മുൻഭാഗത്തേക്ക്‌ നോക്കി.

“അയ്യേ..!! ഈ ആൻറ്റിക്കെന്നാ!”

“അയ്യേ ഈ ആൻറ്റിക്കെന്നാ! മിണ്ടരുത്…കൊറച്ചു മുമ്പ് നോക്കീപ്പം നിന്റെ മുണ്ടിനത്ത് എവറസ്റ്റ് പോലെ പൊങ്ങിനി ക്കുന്ന കണ്ടാരുന്നല്ലോ! ഒളിച്ചിരുന്ന് കണ്ട്…!!”

കുഞ്ഞുമോൻ ജാള്യതയോടെ തല താഴ്ത്തി.

“കണ്ടിട്ട് നീ പിടിക്കുവാരുന്നോടാ?”

“ശ്യേ! മിണ്ടാതിരി ആൻറ്റി..”

പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട്, ജാള്യത വിടാതെ അവൻ പറഞ്ഞു.

“ഹ! പറ കുട്ടാ..ആ മൈരൻ എന്നെ ഊക്കുന്നത് കണ്ടോണ്ട് നീ പിടിക്കുവാരുന്നോ?”

“എന്ത് ചെയ്യുന്നത് കണ്ടോണ്ട് എന്നാ പറഞ്ഞെ?”

കണ്ണുകൾ മിഴിച്ച് കുഞ്ഞുമോൻ ചോദിച്ചു.

“ഓ! ഇതാണോ ഇപ്പ ഇത്ര വല്യ കാര്യം? ഊക്കുക എന്ന് നീ ആദ്യായിട്ട് കേക്കുന്നപോലെ!”

“അല്ല, എന്നാലും ആൻറ്റി അത് പറയുമ്പം!”

“അതെന്നാ? ഞാൻ തെറി പറഞ്ഞ് നീ ഇതിന് മുമ്പ് കേട്ടിട്ടില്ലേ? നമ്മടെ വീട്ടിൽ ആരാ തെറി പറയാത്തെ? നിന്റെ അപ്പൻ പറയുകേലെ? നിന്റെ കത്രീന ആൻറ്റി ഒരു സെൻറ്റൻസ് പറഞ്ഞാ അതിനാത്ത് ഒരു പത്ത് തെറി എങ്കിലും കാണുവേലേ? എന്നിട്ടാ ഇപ്പം!”

കുഞ്ഞുമോൻ ചിരിച്ചു.

“പറയെടാ രമേശൻ എന്നെ ഊക്കുന്ന കണ്ടോണ്ട് നീ പിടിക്കുകയല്ലാരുന്നോ?”

“അറിഞട്ടിപ്പം എന്നെത്തിനാ?”

“കേക്കാൻ ഒരു രസം…”

അവൾ അവനെ നോക്കി.

“പറ കുട്ടാ…”

“ഹ്മ്മ്…”

കൊച്ചമ്മിണിയുടെ മുഖത്ത് ചുവപ്പ് പടർന്നു.

“എന്നിട്ട് കളഞ്ഞോ?”

“ഇല്ല ആൻറ്റി…”

‘ഹേ! കളഞ്ഞില്ലേ? അതെന്നാ? കാണാൻ രസവില്ലാരുന്നോ?”

“രസവുണ്ടാരുന്നു അതല്ലേ പിടിച്ചെ?”

“ആണോ…രസവുണ്ടാരുന്നോ…?”

“ഹ്മ്മ് ..ആൻറ്റി എന്നെതിന്നാ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചോദിക്കുന്നെ?”

“ഓ! നാണം വരുവാണോ! കൊള്ളാം നീ വീട്ടിൽ എന്നെ ഒളികണ്ണിട്ടും പാത്തും പതുങ്ങീമൊക്കെ നോക്കുമ്പം ഈ നാണമൊന്നും ഇല്ലാരുന്നല്ലോ!”

കുഞ്ഞുമോൻ വിളറി. ഈശോയെ! താൻ നോക്കുന്നതൊക്കെ ആൻറ്റി ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ടായിരുന്നോ?
“പകലൊക്കെ എന്നെ പാത്തും ഒളിച്ചും നോക്കി കണ്ട് രസിച്ചിട്ട് രാത്രീല് നീയതൊക്കെ ഓർത്ത് പിടിച്ചുകളയുമാരുന്നോടാ?”

“ശ്യേ…”

കുഞ്ഞുമോന്റെ മുഖത്ത് പിന്നെയും ജാള്യത പരന്നു.

“ഒന്ന് പോ ആൻറ്റി…ആൻറ്റിക്കറിയാല്ലോ.. പിന്നെ എന്തിനാ ചോദിക്കുന്നെ?”

“കേക്കുമ്പം ഒരു രസവല്ലേടാ…”

“ഹ്മ്മ്…”

“അത് മാത്രവേ ഓർക്കൂ..അതോ അഡീഷണൽ ആയി വേറെയും ഓർക്കുവോ?”

“അഡീഷനലായിട്ടെന്താ?”

“ഓ! ഒരു നേഴ്‌സറി കൊച്ച്! ഒന്നും അറിയില്ല!”

കുഞ്ഞുമോൻ വീണ്ടും ജാള്യത്യയോടെ അവളെ നോക്കി.

“നീയെന്നെ ഊക്കുന്നതോർത്ത് പിടിച്ചടിക്കുവേലേഡാ?”

കുഞ്ഞുമോന്റെ മുഖം ജാള്യത കൊണ്ടും ലജ്ജ കൊണ്ടും ചുവന്നു.

“പറയെടാ…!”

“ഹ്മ്മ്…ഓർക്കും…”

അവൻ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു.
“അപ്പം നിന്റെ കൂടെ ഇങ്ങനെ ഒരുമിച്ച് നടക്കുമ്പം സൂക്ഷിക്കണല്ലോ,”

അവൾ ചിരിച്ചു.

“ആൻറ്റി എന്നെപ്പറ്റി അങ്ങനെയാണോ കരുതിയേക്കുന്നെ?”

അവൻ ചോദിച്ചു. അവന്റെ ശബ്ദത്തിലെ ഇടർച്ച അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു.

“ആൻറ്റി അറിയാതെ ആന്റ്റിയെ നോക്കീട്ടുണ്ട്‌..അതൊക്കെ ശരിയാ..എന്നാലും ഒരുമിച്ച് നടക്കുമ്പം എന്നെ സൂക്ഷിക്കണമെന്നൊക്കെ കേക്കുമ്പം…”

അവൻറെ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞു.

“ആന്റ്റി ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാടാ…”

അവൾ അവന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചു.

പോക്കറ്റിലായിരുന്ന മൊബൈൽ ശബ്ദിക്കുന്നത് അവർ കേട്ടു.

കുഞ്ഞുമോൻ അവന്റെ മൊബൈൽ എടുത്തു.

“അയ്യോ ടോമിയാണല്ലോ!”

അവൻ പറഞ്ഞു.

“ടോമിയോ?”

കൊച്ചമ്മിണി ചോദിച്ചു.

“ഹാ ടോമി ..അതേ ..എന്നാടാ..?.ങ്ഹേ .!.നേരോ..?എന്റെ കർത്താവേ ..ഞാൻ ദാ എത്തീടാ…”

അവൻ തിടുക്കത്തിൽ മൊബൈൽ പോക്കറ്റിൽ വെച്ചു.

“എന്നാ കുഞ്ഞുമോനെ?”

കൊച്ചമ്മിണി ചോദിച്ചു.

********************

“രാജീവൻ ചേട്ടൻ!”

മുമ്പിലെ മാർബിൾ തറയുടെ തണുപ്പിൽ അനക്കമറ്റ്‌ കിടക്കുന്ന ആളെക്കണ്ട് കത്രീന വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തിൽ മന്ത്രിച്ചു.

അവിശ്വസനീയമായ ആ കാഴ്ചക്ക് മുമ്പിൽ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ അവൾ പകച്ചു.

എങ്കിലും അടുത്ത നിമിഷം അവൾ അയാളുടെ മുമ്പിൽ മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു.

പിന്നെ കൈത്തലങ്ങൾ അയാളുടെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പതിയെ അനക്കി.

“രാജീവൻ ചേട്ടാ!!”

അവൾ വിളിച്ചു.

എങ്കിലും അയാളിൽ നിന്ന് ഒരു തരത്തിലുമുള്ള പ്രതികരണവും അവൾക്ക് കാണാനായില്ല.

“ദൈവമേ!!”

അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് അവൾ പരിഭ്രാന്തിയോടെ മന്ത്രിച്ചു.

“എന്താ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ കിടക്കുന്നെ? എങ്ങനെ വന്നു ഇവിടെ…??”

അപ്പോഴാണ് ടോമി അവളുടെ മുമ്പിലെത്തിയത്.

“എന്താ മമ്മി ..? ആരാ ഇത് …? അയ്യോ ഇത് …!!”

പെട്ടെന്ന് അവനും അയാളുടെ മുമ്പിൽ കുനിഞ്ഞിരുന്നു.

“ഇതെന്താ പറ്റി മമ്മി ..അനക്കമില്ലല്ലോ…!”

പെട്ടെന്നവൻ പുറത്തേക്ക് പോയി. ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ കൈയ്യിൽ ഒരു മഗ്ഗ് നിറയെ വെള്ളവുമായി വന്നു.

അതിനിടയിൽ അയാളുടെ ദേഹത്ത് പലയിടത്തും മുറിവുകൾ കത്രീന കണ്ടെത്തി. ക്ഷതമേറ്റതിന്റെ, ചതവ് പറ്റിയതിന്റെ പാടുകളും.
ടോമി കൊണ്ടുവന്ന വെള്ളം അയാളുടെ മുഖത്തേക്കൊഴിച്ചു. കത്രീന അയാളെ കുലുക്കി വിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

അൽപ്പ സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അയാളുടെ കൺപോളകൾ പതിയെ അനക്കം വെയ്ക്കുന്നത് അവർ കണ്ടു. ക്ഷീണത്തോടെ, ശക്തി വിഹീനനായി അയാൾ മുമ്പിലുള്ളവരെ നോക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അൽപ്പ നേരം അയാൾ അവരിരുവരെയും മാറി മാറി നോക്കി.

“ക …കത്രീ …കത്രീന…”

അയാൾ കത്രീനയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി പതിയെ വിളിച്ചു.

“എന്നാ ചേട്ടാ? എന്നാ പറ്റിയെ? എങ്ങനെയാ ഇവിടെ വന്നേ?”

ദയനീയമായ സ്വരത്തിൽ അയാൾ ചോദിച്ചു.

അതിനുത്തരമായി അയാൾ തന്റെ വലത് കരം ഉയർത്താൻ ശ്രമിച്ചു.

ആ കൈയുടെ പലഭാഗത്തും അനവധി മുറിവുകൾ അവർ കണ്ടു.

ആയാസത്തോടെ ഉയർത്തിയ വിരൽ അയാൾ അടുത്തുള്ള മുറിയിലേക്ക് ചൂണ്ടി.

“അവിടെ…അവിടെ …അവിടെ ആ കൊച്ചുണ്ട് …ജീവനോടെയോ അല്ലാതെയോ ….”

“ഏത് കൊച്ച്?”

കത്രീനയും ടോമിയും ഒരുമിച്ച് ചോദിച്ചു.

“സിന്ധു…നിന്റെ കൂട്ടുകാരൻ ഗോപന്റെ …. ഗോപകുമാറിന്റെ പെങ്ങള് കൊച്ച്…”

നടുക്കിയ ആ വാർത്തയ്ക്ക് മുമ്പിൽ അദ്‌ഭുതസ്തബ്ധരായി അവരിരുവരുമിരുന്നു.

പരസ്പ്പരം നോക്കി.

“അവനെ വിളിക്കരുത് ..അവനെ അറിയിക്കരുത്…അവനാ ആ കൊച്ചിനെ പൊക്കീത് …ഞാൻ അതിനെ രക്ഷിക്കാൻ ആവുന്ന രീതീൽ നോക്കി..പക്ഷെ എന്നെ അവനും കൂട്ടുകാരും കൂടെ അടിച്ചു കൊല്ലാറാക്കി…”

“അവനെന്ന് വെച്ചാൽ?”

ടോമി ചോദിച്ചു.

“ആരാ അവൻ?”

“ആരിഫ് ….!!”

തങ്ങളുടെ ശ്വാസം നിലയ്ക്കുന്നത് പോലെ കത്രീനയ്ക്കും ടോമിയ്ക്കും തോന്നി.

“ഇതെന്താ മമ്മി ഈ കേക്കുന്നെ?”

ടോമി കത്രീനയോട് ചോദിച്ചു.

“അപ്പം രാജീവൻ ചേട്ടൻ സിന്ധൂനെയും കൊണ്ട് ഒളിച്ചോടി എന്നൊക്കെ നാട്ടുകാര് മൊത്തം പറഞ്ഞോണ്ട് നടക്കുന്നതോ?”

ഇത്തവണ ഞെട്ടിയത് രാജീവനായിരുന്നു.

“ഞാനോ?”

അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും നീർച്ചാലുകളൊഴുകി.

“ഞാൻ എന്റെ മോളെപ്പോലെ കണ്ട കൊച്ചാ അത്…അതിനെപ്പറ്റിയാണോ…അങ്ങനെയൊക്കെ…!!”

നിലത്ത് ക്ലേശിച്ച് നിവർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് രാജീവൻ കണ്ണുനീരൊപ്പി.

ടോമി ചുറ്റും നോക്കി.

“മമ്മി ഇവിടെ നിൽക്ക്…”

അവൻ വാതിൽക്കലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.

“ഗോപൻ ഇവിടെ ഉണ്ട്…അവനെ ഇവിടെ കൊണ്ടുവരണം…ഞാനിപ്പം വരാം…”

പുറത്തേക്ക് കടന്ന ടോമി പെട്ടെന്ന് കുഞ്ഞുമോനെ ഓർത്തു.മാത്തപ്പൻ അങ്കിളിന്റെ മകൻ കുഞ്ഞുമോൻ. വർഗീസ് ആശാന്റെ കളരിയിൽ, ആശാന്റെ ഏറ്റവും മിടുക്കനായ അഭ്യാസി. അവൻ മാത്രമാണ് ആരിഫിനെ പണ്ട് അടിച്ചു നിലത്തിട്ടിട്ടുള്ളൂ. ഈ സമയം തനിക്ക് അവന്റെ സഹായമാവശ്യമാണ്.

ടോമി മൊബൈലെടുത്ത് കുഞ്ഞുമോനെ വിളിച്ചു.

പെട്ടെന്നു തന്നെ ആരിഫറിയാതെ അവന്റെ വീടിന്റെ പിൻഭാഗത്ത് എത്തിച്ചേരാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. കാര്യവും പറഞ്ഞു.

പിന്നെ ശബ്ദം കേൾപ്പിക്കാതെ ഓരോ മുറിയിലുമിറങ്ങി ഗോപകുമാറിനെ അന്വേഷിച്ചു.
അകത്തൊരു മുറിയിൽ സോഫയിൽ മയങ്ങികിടക്കുകയായിരുന്നു അവനപ്പോൾ. ടോമി അടുത്തെത്തി ശബ്ദം കേൾപ്പിക്കാതെ അവനെ ഉണർത്തി. എഴുന്നേറ്റയുടനെ ശബ്ദം കേൾപ്പിക്കരുത് എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ച് അവനെയും കൊണ്ട് രാജീവൻ കിടന്നിരുന്ന മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.

“കാര്യമെന്താ ടോമി?”

ഗോപകുമാർ പതിയെ ചോദിച്ചു.

“പറയാം. നീ വാ…”

രാജീവൻ കിടന്നിരുന്ന മുറിയുടെ മുമ്പിലെത്തിയപ്പോൾ സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങൾ രണ്ടുമിനിറ്റിൽ അവൻ ഗോപകുമാറിനെ അറിയിച്ചു.

കേട്ടയുടനെ ഗോപകുമാർ അകത്തേക്ക് കുതിച്ചു.

“രാജീവൻ ചേട്ടാ…”

ദയനീയമായ ശബ്ദത്തിൽ അവൻ വിളിച്ചു.

“എവിടെയാ? എവിടെയാ എന്റെ കൊച്ച് കെടക്കുന്നെ?”

“എനിക്കറിയാം ഗോപാ..നീ വാ…അല്ലേൽ ഞാൻ വരുന്നില്ല…. മമ്മി ..മമ്മി ഗോപന്റെ കൂടെ ആ മുറീലേക്ക് പോ…സിന്ധു അവിടെ കിടക്കുന്നത് ചിലപ്പോൾ മറ്റുള്ളവർക്ക് കാണാൻ പറ്റാത്ത രീതീല് ആണേൽ …”

ടോമി പറഞ്ഞു മുഴുമിപ്പിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് കത്രീന ഗോപകുമാറിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് രാജീവൻ കാണിച്ചു കൊടുത്ത മുറിയിലേക്ക് കുതിച്ചു.

ഓടാമ്പലിട്ടിരുന്ന ആ കതക് തുറന്ന് അകത്ത് കയറിയപ്പോൾ ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.

അതിനുള്ളിലിരുട്ടായിരുന്നു.

ചുവരിൽ പരതി സ്വിച്ച് ബോഡ് കണ്ടെത്തി കത്രീന ലൈറ്റിട്ടു.

ഗോപകുമാർ അലറി വിളിച്ചു.

ദേഹം മുഴുവൻ മുറിവുകളോടെ പൂർണ്ണനഗ്നയായി ഒരു പെൺകുട്ടി ഒരു കിടക്കയിൽ കിടന്നിരുന്നു.
തറയിൽ അലക്ഷ്യമായി കിടന്ന വസ്ത്രഭാഗങ്ങളെടുത്ത് കത്രീന അവളുടെ ദേഹം പുതപ്പിച്ചു.

ദേഹം കുഴഞ്ഞ് ഗോപകുമാർ കത്രീനയുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു.

“മോനെ ..ഗോപാ…”

കത്രീനയുടെ വിളികേട്ട് ഗോപകുമാർ അവളെ നോക്കി.

“പോയെടാ..നിന്റെ അനിയത്തി …പോയി…”

അത് കേട്ട് ഗോപകുമാറിന്റെ കണ്ണുകൾ പുറത്തേക്ക് തുറിച്ചു വന്നു. അവന്റെ ദേഹം വിറപൂണ്ടു. യാന്ത്രികമായെന്നോണം അവൻ കിടക്കയിലെ മനുഷ്യരൂപത്തെ നോക്കി. മുഖത്തു നിറയെ മുറിപ്പാടുകൾ കട്ട പിടിച്ച ചോര…ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചു മുറിച്ചിരിക്കുന്നു!

അപ്പോൾ ടോമിയങ്ങോട്ട് വന്നു.

കിടക്കയിലെ ആ രൂപം കാണാനുള്ള ശക്തിയില്ലാതെ അവൻ മുഖം മാറ്റി.

“ഈ കൊച്ച് പോയി ടോമി…”

കത്രീന ടോമിയോട് പറഞ്ഞു.

അപ്പോഴേക്കും വേച്ച് വേച്ച് അങ്ങോട്ടേക്ക് രാജീവനുമെത്തി.

ടോമിയ്ക്ക് കാര്യങ്ങളെല്ലാം വ്യക്തമായി.

അൽപ്പം മുമ്പ് യമുനയുടെയും റുഹാനയുടെയും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നവർ ഈ മുറിയിലേക്കാണ് ഇടയ്ക്കിടെ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നത്. അവർ മാത്രമല്ല ഇന്നലെയും ഇന്നും പല വി ഐ പികളും വന്നെന്നും അവർക്കെല്ലാം താൻ നല്ല വിരുന്നു കൊടുത്തെന്നും ആരിഫ് പറഞ്ഞത് ടോമിയോർത്തു.
സിന്ധുവിന്റെ നെറ്റിയിൽ ഉമ്മ വെച്ചുകഴിഞ്ഞ് ഗോപകുമാർ എഴുന്നേറ്റു.

പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

“നീയെങ്ങോട്ടാ?”

“ഇപ്പ വരാം,”

പുറത്ത് കടന്നതും ഗോപകുമാർ കതക് ഓടാമ്പലിട്ടു. ചുറ്റും നോക്കി. ഒരു മുറിയുടെ മൂലയിൽ പല വിധത്തിലുമുള്ള കൃഷിയായുധങ്ങൾ അവൻ കണ്ടു. അങ്ങോട്ട് ചെന്ന് ഓരോന്നായി എടുത്തു. കൂട്ടത്തിൽ വലിയ ഒരു ചുറ്റികയുണ്ടായിരുന്നു.

“പെർഫെക്റ്റ്!”

ചുറ്റിക കൈയ്യിലെടുത്ത് അവൻ കണ്ണുനീരിനിടയിൽ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

പിന്നെ ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു.

ആരിഫ് അവിടെ നിന്ന് കക്ഷങ്ങൾക്കകത്ത് പെർഫ്യൂം പൂശുന്നത് അവൻ കണ്ടു.

“ദേഹത്ത് മൊത്തം പൂശ് ആരിഫേ…”

അവൻ പറഞ്ഞു.

“ആ ഗോപാ…”

അവനെ കണ്ട് ആരിഫ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“നീയെവിടെപ്പോയതാരുന്നെടാ?”

“നീയാ പെർഫ്യൂമിങ് തന്നെ..ഞാൻ പൂശിത്തരാം…”

ചുറ്റിക പിടിച്ച കൈ പിമ്പിൽ നിന്ന് മാറ്റാതെ അവൻ ഇടത് കൈ ആരിഫിന്റെ നേരെ നീട്ടി.

ആരിഫ് പെർഫ്യൂം ബോട്ടിൽ ഗോപകുമാറിന്റെ നേരെ നീട്ടി.

“ഇന്ന് കൊറേ കൊതിച്ച ഒരു ചരക്കിനെ അങ്ങ് പൊളത്തി കളിക്കാൻ പോകുവാ..അതുകൊണ്ട് ശരിക്കങ്ങ് ഇട്ടോ?”

“ആരെ കത്രീന ചേച്ചീനെയോ? ചേച്ചീനെ ഇതുവരേം പൊക്കീല്ലേ?”

ദേഹമാസകലം പെർഫ്യൂം പൂശിക്കൊടുത്തുകൊണ്ട് ഗോപകുമാർ ചോദിച്ചു.

“ഇല്ലടാ…”

ആരിഫ് ചിരിച്ചു.

“അവിടേം ഇവിടേം ഒക്കെ പിടിച്ചും ഞെക്കീം മൂപ്പിച്ച് വെച്ചിട്ടേയുള്ളൂ…നീയീ പൂശൽ ഒന്ന് സ്പീഡിൽ ചെയ്യ്..അവളെ പോയി പൂശട്ടെ…”

“ഇന്നലെ വേറെ ഒരാളെ പൊക്കി എന്ന് കേട്ടു…”

ഗോപകുമാർ ചോദിച്ചു.

ആരിഫിന്റെ മുഖം വിളറി.

“ഏയ് ….ഇല്ല…ആരെ?”

ഗോപകുമാർ പെർഫ്യൂം ബോട്ടിൽ പിടിച്ച ഇടത് കരം ആരിഫിന്റെ മുഖത്തു വിലങ്ങനെ പതിപ്പിച്ചു.

“സിന്ധൂനെ..എന്റെ അനിയത്തി കൊച്ചിനെ…”

പിമ്പോട്ടു വെച്ചുപോയ ആരിഫ് അടിയേറ്റ മുഖത്തു അമർത്തി. മുഖത്തു നിന്ന് കൈത്തലം മാറ്റിയപ്പോൾ തന്റെ തലയ്ക്ക് മുകളിൽ ഉയർന്ന ചുറ്റിക അവൻ കണ്ടു.

“എന്റെ കൂടെപ്പിറപ്പിനെ…എന്റെ ചോരയെ..എന്റെ പെങ്ങളെ….”

പറഞ്ഞു തീർന്നതും ചുറ്റിക അവന്റെ തലയ്ക്ക് മുകളിൽ ആഞ്ഞുപതിച്ചു.

ആരിഫിന്റെ ശിരസ്സിൽ നിന്നും ചോര പൂക്കുല പോലെ കുതിച്ചു.

ഒന്നേ അടിക്കേണ്ടതായി വന്നുള്ളൂ.

ആരിഫ് നിലത്തേക്ക് പതിച്ചു.

അപ്പോഴാണ് അങ്ങോട്ടോടി വരുന്ന കുഞ്ഞുമോനെ ഗോപകുമാർ കാണുന്നത്.

“ഗോപാ…”

നിലത്ത് കിടന്ന് പിടയുന്ന ആരിഫിനെയും അവന്റെ ദേഹത്ത് നിന്ന് തെറിച്ച ചോരയിൽ പുതഞ്ഞ ഗോപകുമാറിനെയും കണ്ട് കുഞ്ഞുമോൻ സംഭ്രമിച്ചു.

“എന്ത്യേ സിന്ധു…?സിന്ധു എന്തിയേ?”

കുഞ്ഞുമോൻ ചോദിച്ചു.

ഗോപകുമാർ ചുറ്റിക മേലേക്കുയർത്തി.

“പോയി…”

“നീ പോയി ആ വരാന്തേടെ അങ്ങേ അറ്റത്തുള്ള റൂം ഒന്ന് തൊറക്ക്. അതിനാത്ത് ഉണ്ട്…കത്രീന ചേച്ചീ ടോമി രാജീവൻ ചേട്ടൻ ഒക്കെ…”

ചുറ്റിക കൊണ്ട് മുമ്പോട്ട് ചൂണ്ടി ഗോപകുമാർ പറഞ്ഞു.

കുഞ്ഞുമോൻ അപ്പോൾ തന്നെ അങ്ങോട്ടേക്കോടി. ഓടാമ്പലിട്ടിരുന്ന ആ മുറിയിൽ നിന്ന് ഉച്ചത്തിൽ മുട്ടുന്ന ശബ്ദവും ഗോപകുമാറിനെ വിളിക്കുന്ന ശബ്ദവും കേൾക്കാമായിരുന്നു.

മുറി തുറന്നപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് ടോമിയും കത്രീനയും പുറത്തേക്ക് വന്നു.

“എന്ത്യേ?”

തീവ്രമായ ആകാംക്ഷയോടെ ടോമി ചോദിച്ചു.

“ഗോപൻ എന്ത്യേ കുഞ്ഞുമോനെ…?”

“വാ…”

അതിനുത്തരം പറയാതെ കുഞ്ഞുമോൻ അവരെയും കൂട്ടി ഹാളിലേക്ക് നടന്നു. അവർക്ക് പിന്നാലെ രാജീവനും പ്രയാസപ്പെട്ടിട്ടാണെങ്കിലും ചെന്നു.

ഹാളിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ ചോരയിൽ കുളിച്ച് കിടക്കുന്ന ആരിഫിനെയാണവർ കണ്ടത്. അവന്റെ മുമ്പിൽ ഒരു സോഫയിലിരുന്ന് പുഞ്ചിരിക്കുന്ന ഗോപകുമാറിനെയും.

പെട്ടെന്ന് മറ്റൊരു മുറിയിൽ നിന്ന് ജോയ് ഇറങ്ങി വന്നത് അവർ കണ്ടു.

“വിടരുതവനെ!”

അവന്റെ നേരെ കൈ ചൂണ്ടി രാജീവൻ അലറി.

“അവനാ ആ കൊച്ചിനെ പിടിച്ച് വലിച്ച് വണ്ടിയിൽ കേറ്റിയത്‌….അവനാ അത് തടയാൻ ചെന്ന എന്നെ ആദ്യം കല്ലെടുത്ത് ഇടിച്ചത്…”

രാജീവൻ പറഞ്ഞു മുഴുമിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് കുഞ്ഞുമോന്റെ അടിയേറ്റ് ജോയി ഗോപകുമാറിന്റെ കാൽചുവട്ടിലേക്ക് വീണു.

“കൂട്ടുകാരായി തോളിൽ കൈയ്യിട്ട് നടന്നവനിട്ട് തന്നെ നീ കൊടുത്തല്ലേ പണി?”

ചുറ്റികയുയർത്തികൊണ്ട് ഗോപകുമാർ ചോദിച്ചു.

“പറയെടാ..ആരാ എന്റെ കൊച്ചിനെ കൊന്നത്…?”

ഭയംകൊണ്ട് വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു ജോയിയെ.

“കോവാലാ എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യല്ല്…”

കൈകൂപ്പി ജോയി പറഞ്ഞു.

“നീയീ കിടക്കുന്ന ആരിഫിനെ വിളിച്ച് ചോദിച്ച് നോക്കിക്കേ…അവനാ…അവൻ പറയും എങ്ങനാന്ന്…”

“അവൻ പറഞ്ഞു…”

ഗോപകുമാർ ചുറ്റിക ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ തുടർന്നു.

“അത് തന്നെയാണോ എന്ന് നിന്റെ വായിൽനിന്ന് കൂടി ഒന്ന് കേക്കാനാ…”

“…അത് സാം ആണ് ആരിഫിനോട് പറഞ്ഞെ ..എടാ എല്ലാസൈസ് സെക്‌സും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്….ആമ്പിള്ളേരെ , ഹിജഡകളെ, പശൂനേം ആടിനേം ഒക്കെ…പക്ഷെ ഒരു ആഗ്രഹം മാത്രം ബാക്കി ഉണ്ട്..അന്നേരം ആരിഫ് ചോദിച്ചു …എന്താ സാമേ പറയെടാ..എന്താ നിന്റെ ആഗ്രഹം…? അന്നേരം സാം പറഞ്ഞു..എടാ എനിക്ക് ഒരു ശവത്തെ സെക്സ് ചെയ്യണം …എത്ര പണം വേണമെങ്കിലും തരാം…നീ പറയുന്നതാ എമൗണ്ട് ….ആരിഫ് വലിയ ഒരു എമൗണ്ട് പറഞ്ഞു. സാം അന്നേരം തന്നെ അതങ്ങ് സമ്മതിച്ചു..എന്നിട്ടവൻ….”

പറഞ്ഞു മുഴുമിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് ചുറ്റിക ഉയർന്നു താഴ്ന്നു.

ജോയുടെ നെറുകയിൽ.

പിളർന്ന തലയിൽ നിന്ന് രക്തം തറയിലേക്ക് ചിതറി.

ആരിഫിന്റെ ശവത്തിനടുത്തായി ജോയിയും നിലം പതിച്ചു.

സുഖമുള്ള ഒരു പകലിന്റെ അവസാന മണിക്കൂറുകളായിരുന്നു അപ്പോൾ.

തണുപ്പുകാലം മാറി മരങ്ങൾ പൂവിടാനും പക്ഷികളും ചിത്ര ശലഭങ്ങളും ചുറ്റും നിറയുവാനും തുടങ്ങിയിരുന്നു.

കുട്ടാപ്പി കൊച്ചമ്മിണിയുടെ ദേഹത്ത് നിന്ന് വേർപെട്ടു.

“ആവൂ…”

കൈയ്യെത്തിച്ച് ഫാനിന്റെ സ്പീഡ് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു.

“എന്നാ ഒരു ചൂടാ എന്റെ കൊച്ചമ്മിണി!”

അവൾ മുഖം തിരിച്ച് അയാളെ പ്രണയത്തോടെ നോക്കി.

“പിന്നെ ചൂടെടുക്കാതിരിക്കുമോ? നമ്മള് തപസ്സ് ഒന്നുമല്ലോ ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നേ…!”
പ്രണയം വഴിയുന്ന സ്വരത്തിൽ കൊച്ചമ്മിണി പറഞ്ഞു.

യോനീ സ്രാവത്തിൽ കുളിച്ച അയാളുടെ ലിംഗത്തിൽ വീണ്ടും പിടുത്തമിട്ടുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു. അയാളുടെ കയ്യെടുത്ത് അവൾ തന്റെ തുടയിടുക്കിൽ വെച്ചു.

“എനിക്ക് ഒന്നുകൂടി വേണം…”

അവൾ അയാളുടെ വിരലുകൾ യോനിയിലേക്ക് തള്ളിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“തരാം…”

വശം ചെരിഞ്ഞു കിടന്ന് അവളുടെ അധരത്തിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു.

“കുഞ്ഞുമോൻ ഒന്ന് ഉഷാറാകട്ടെ!”

അത് കേട്ട് അവൾ ഒന്ന് സംഭ്രമിച്ചു.

“എന്നാ കൊച്ചമ്മിണി?”
അവളുടെ മുഖഭാവത്തിലേക്ക് നോക്കി അയാൾ ചോദിച്ചു.

“കുഞ്ഞുമോൻ എന്തിനാ ഉഷാറാവുന്നെ? അവന് ഇതിലെന്നാ കാര്യം?”

“ഓ!”

കുട്ടാപ്പി ഉച്ചതിൽ ചിരിച്ചു.

“ആ കുഞ്ഞുമോന്റെ കാര്യമല്ല കൊച്ചമ്മിണി …നീയിപ്പോൾ പിടിച്ചേക്കുന്ന കുഞ്ഞുമോനില്ലേ …അത്…”

“ഓ,ഇതിന്റെ കാര്യമാണോപറഞ്ഞേ?”

കൊച്ചമ്മിണി അയാളുടെ ലിംഗം കൈയ്യിലെടുത്ത് അടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഇത് കുഞ്ഞുമോനല്ല..ഇത് കൊച്ചുകുട്ടാപ്പിയാ….”

എന്നിട്ട് അവൾ ചിരിച്ചു.

അവളുടെ ചിരിയുടെ സൗന്ദര്യത്തിലേക്ക് നോക്കി അയാളും.

അയാൾ അവളെ വീണ്ടും ചുംബിച്ചു.

“ഒന്ന് കൂടി…”

അവൾ പറഞ്ഞു.

“പണ്ടൊക്കെ ഞാൻ അടുത്തേക്ക് വരുന്നതേ നിനക്ക് ഛർദിക്കാൻ വരുമായിരുന്നു…”

“പണ്ടല്ല…മൂന്ന് മാസം മുമ്പ് വരെ..കത്രീന ചേച്ചീടേം രാജീവൻ ചേട്ടന്റെ കല്യാണത്തിന്റെ തലേ ദിവസം മുതൽ… അന്നല്ലേ ചേച്ചിയും രാജീവൻ ചേട്ടനും എന്റെ ഈ കുട്ടാപ്പീനെ ഉപദേശിച്ച് …നന്നാക്കി…ഇപ്പം എന്റെ അടുത്ത് കിടക്കുന്ന ചുന്ദരനാക്കിയത്….”

അത് പറഞ്ഞ് അവൾ അയാളെ വീണ്ടും ചുംബിച്ചു.

ചുംബനത്തിന്റെ അവസാന നിമിഷം കൊച്ചമ്മിണി അയാളെ ഒരു പ്രത്യേക ഭാവത്തിൽ നോക്കി.

“എന്നാ കൊച്ചമ്മിണി?”

അയാൾ ചോദിച്ചു.

“കുട്ടാപ്പി ..എനിക്ക് …”

അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ വിറയലുണ്ടായി. കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. അവൾ അയാളുടെ കൈയ്യെടുത്ത് തന്റെ നഗ്നവയറിൽ പിടിപ്പിച്ചു.

“ഒരു അനക്കം പോലെ ..ഒരു ചൂടുള്ള മൂവ്മെന്റ് …ഒരു പിടച്ചിൽ …അതെ അതെ ..എന്റെ കുട്ടാപ്പി അതെ …എന്റെ വയറ്റിൽ…..”

അത് പറഞ്ഞ് അവൾ അയാളെ വീണ്ടും അമർത്തി അമർത്തി ചുംബിച്ചു.

[അവസാനിച്ചു]