തില്ലാന 1
Thillana | Author : Kabaninath
“” ഗീതദുനികു തക ധീം നതൃകിടതോം……
നാച് രഹേ ഗോരി……
താ തിതൈ തെയ് തിതൈ തിരകതോം……”
സ്വാതി തിരുനാളിന്റെ തില്ലാനയായിരുന്നു ഫോണിൽ നിന്നും കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നത്…
അതിന്റെ താളത്തിൽ ജയമഞ്ജുഷ നൃത്തമാടിക്കൊണ്ടിരുന്നു..
അതവളുടെ ശീലവും ദിനചര്യകളിലൊന്നുമാണ്.
വർഷങ്ങളായി മുടക്കം വരാത്ത നൃത്തസപര്യ……
അനുവാചകരോ ആസ്വാദകരോ ഇല്ലെങ്കിലും അവളതിന് മുടക്കം വരാത്തതിന് കാരണം മറ്റൊന്നുമല്ലായിരുന്നു…
നൃത്തമായിരുന്നു അവൾക്കെല്ലാം…
അതേ……….
ഒരു നൃത്ത ശിൽപ്പം തന്നെയായിരുന്നു ജയമഞ്ജുഷ……!
ആരേയും മോഹിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നർത്തകീ ശിൽപ്പം…
കടഞ്ഞെടുത്ത അഴക്……
കാവ്യാത്മകമായ സംഗീതാരോഹണാവരോഹണം പോലെ അംഗോപാംഗങ്ങളും…
ഒരു നർത്തകിയ്ക്കു വേണ്ട എല്ലാ അർത്ഥാകാരങ്ങളും ജയമഞ്ജുഷയ്ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നു പറഞ്ഞാൽ അത് തെറ്റായിപ്പോകും..
ജയമഞ്ജുഷയ്ക്കുണ്ടായിരുന്ന ആകാരഭംഗിയാണ് ഒരു നർത്തകിയ്ക്ക് വേണ്ടത് എന്നതാണ് ശരിയായ പ്രയോഗം…
സമർപ്പണം ചെയ്ത് വന്ദിച്ച ശേഷം അവൾ ഒന്നു നിവർന്നു.
ലെഗ്ഗിൻസും ടീ ഷർട്ടുമായിരുന്നു അവളുടെ വേഷം…
വീട്ടിലെ പ്രാക്ടീസിന് അതു തന്നെയാണ് സ്ഥിരം വേഷവും..
ചെവിയുടെ പിന്നിൽ നിന്നും കഴുത്തിൽ നിന്നും വിയർപ്പുമണികൾ ഉരുണ്ടിറങ്ങി , അവൾ ധരിച്ചിരിക്കുന്ന ടീ ഷർട്ട് നനഞ്ഞിരുന്നു…
ഗ്രേ കളറിലുള്ള ലെഗ്ഗിൻസിന്റെ അര ഭാഗം, അവൾ അകത്ത് ധരിച്ചിരിക്കുന്ന പാന്റീസിന്റെ ആകൃതിയിലാണ് നനഞ്ഞിരുന്നത്……
അടുത്തു കിടന്നിരുന്ന ചൂരൽക്കസേരയിൽ കിടന്ന ടവ്വലെടുത്ത് അവൾ മുഖവും കൈകളും പിൻ കഴുത്തും ഒന്നു ഒപ്പി..
ഡാൻസ് പ്രാക്ടീസ് റൂമിന്റെ ഒരു ചുവരിലുള്ള വലിയ കണ്ണാടിയ്ക്കു മുൻപിലേക്ക് അവൾ ചെന്നു നിന്നു..
ഹസ്തമുദ്ര നീട്ടി, ഉടൽ നൃത്ത സമാനമായി ഇളക്കിക്കൊണ്ട് സ്വയം തൃപ്തി വന്ന മട്ടിൽ ജയമഞ്ജുഷ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു…
ജയ……….
മഞ്ജുഷ…
വീട്ടിലും കൂട്ടുകാർക്കിടയിലും അവൾക്ക് രണ്ടു വിളിപ്പേരുകളുണ്ട്.
കൂട്ടുകാരെന്നാൽ വളരെ കുറവാണ് അവൾക്ക്…
വിദ്യാഭ്യാസ കാലഘട്ടത്തിലും അങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു..
ഒരു പരിധി വരെ അവൾ വളർന്നു വന്ന ചുറ്റുപാടുകൾ അതിന് കാരണമായിരുന്നു…
വാഴാലിക്കാവിന്റെ പ്രകൃതി മനോഹാരിതയിൽ വളർന്നു വന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയായിരുന്നു ജയമഞ്ജുഷ..
ഭൂപ്രഭുക്കളായിരുന്നു തറവാട്ടുകാർ…
ഷൊർണൂർ ഭാഗങ്ങളേകദേശവും മതിലകത്ത് തറവാട്ടു വകയായിരുന്നു എന്നു തന്നെ പറയാം…
ഏത് ഭാഗത്തുകൂടി സഞ്ചരിച്ചാലും ബന്ധുക്കളിലൊരാളെ കണ്ടുമുട്ടാതെ വീട്ടിലേക്കോ, കോളേജിലേക്കോ, കലാമണ്ഡലത്തിലേക്കോ പോകുവാൻ സാദ്ധ്യമല്ലായിരുന്നു…
ഗസറ്റഡ് റാങ്കിലുള്ള അച്ഛൻ……
കോളേജ് ലക്ചററായ അമ്മ……
ഒൻപത് വയസ്സിനു മൂത്ത സഹോദരൻ…
ജയയുടെ ബാല്യവും കൗമാരവും ഇനി എങ്ങനെയായിരുന്നിരിക്കാം എന്ന് ഊഹിക്കാവുന്നതല്ലേയുള്ളു.
ജയയോട് മറ്റു വിദ്യാർത്ഥികൾക്കും അദ്ധ്യാപകർക്കും ഭയ ഭക്തി കലർന്ന ഒരു ബഹുമാനം കൂടിയുണ്ടായിരുന്നു എന്നതും വസ്തുതയായിരുന്നു…
കോളേജിലേക്ക് എത്തിയതിനു ശേഷമാണ് ജയ അല്പമെങ്കിലും സ്വാതന്ത്ര്യം അനുഭവിച്ചു തുടങ്ങിയത്……
അവിടെ നിന്നാണ് അവൾക്ക് ഒരു കൂട്ടുകാരിയെ കിട്ടിയതും…
ശരണ്യ……
ശരണ്യ രാധാകൃഷ്ണൻ…
റെയിൽവേ ഉദ്യോഗസ്ഥനായിരുന്ന അച്ഛന്റെ സ്ഥലം മാറ്റം കൊണ്ടു മാത്രം ശരണ്യ ജയയ്ക്ക് ഉറ്റ സുഹൃത്തായി…
ശരണ്യയും കുറച്ചുനാൾ നൃത്തം അഭ്യസിച്ചിരുന്നതും ഒരു കാരണമായിരുന്നു…
മാത്രമല്ല, തിരുവിതാംകൂറിലെ അത്യാവശ്യം ഭേദപ്പെട്ട കുടുംബവുമായിരുന്നു ശരണ്യയുടെ കുടുംബം .
ജയയുടെ വീട്ടിൽ വന്ന ഏക കൂട്ടുകാരി ശരണ്യ ആയിരുന്നു…
അതു പോലെ തിരിച്ചും…
കോളേജ് ഫെസ്റ്റിവലിന് ഇരുവരും ചേർന്നവതരിപ്പിച്ച “” ശിവകര ഡമരുകലയമായ് നാദം……”” എന്ന നൃത്താവിഷ്ക്കാരം കോളേജ് ഇളക്കിമറിച്ചതോടു കൂടി അത് പിരിയാൻ വയ്യാത്ത സൗഹൃദമായിത്തീർന്നു…
അന്ന് ആ സിനിമയും അതിലെ പാട്ടുകളും ഹിറ്റായിരുന്നു…
ഫൈനലിയറായപ്പോഴേക്കും ജയയുടെ വിവാഹം ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു…
അതിന് കാരണം വേറെ ഉണ്ടായിരുന്നു…
കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞതോടു കൂടി ശരണ്യ തുടർ പഠനത്തിന് പോയതും ജയയുടെ വിവാഹവും ഏകദേശം ഒരേ കാലയളവിലായിരുന്നു…
ആർക്കിയോളജിയിൽ ജോലിയുള്ള രവിപ്രസാദായിരുന്നു വരൻ…
അയാളും സുന്ദരനും സുമുഖനുമായിരുന്നു…
തൃപ്പങ്ങോട്ടായിരുന്നു രവിയുടെ തറവാട്……
അവരും പ്രഭുക്കൻമാർ മാത്രമല്ല, രവിയുടെ മുത്തച്ഛൻ സ്വാതന്ത്ര്യ സമര സേനാനി കൂടി ആയിരുന്നു…
ഇട്ടു മൂടാൻ സ്വത്ത്…
പഴയ അംബാസിഡർ കാർ പെരുമ കാണിക്കാനായി മാത്രം ഒരു പോർച്ച് പണി കഴിപ്പിച്ച് അതിനായി ഇട്ടിരിക്കുന്നു…
ഏകദേശം പണ്ട് ആനയുണ്ടായിരുന്ന തറവാട് തന്നെ എന്ന് ചുരുക്കം…
നീലഗിരിയിലും വയനാട്ടിലുമായി തേയിലത്തോട്ടങ്ങളും കാപ്പിത്തോട്ടങ്ങളും…
മറ്റു കൃഷിയും സ്ഥലങ്ങളും എസ്റ്റേറ്റുകളും വേറെ…
രവിപ്രസാദ് ആണുങ്ങളിൽ രണ്ടാമത്തെയാളായിരുന്നു…
തറവാട് ഭാഗം വെച്ചപ്പോൾ അയാൾക്ക് നീലഗിരിയിലെ എസ്റ്റേറ്റാണ് കിട്ടിയത്……
സെൻട്രൽ ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റ് ജോലി ആയതിനാൽ അയാൾ മിക്കപ്പോഴും യാത്രയിലായിരിക്കും……
ഇത്രയും കാലത്തിനിടയിൽ രവിയും ജയയും ഒരുമിച്ച് രണ്ടോ മൂന്നോ തവണ മാത്രമാണ് എസ്റ്റേറ്റിൽ പോയിട്ടുള്ളത്……
കാര്യങ്ങൾക്കായി അവിടെ ജോലിക്കാരുണ്ട്……
നോക്കി നടത്താൻ മാനേജരുണ്ട്…
വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് ഒരു ആൺകുട്ടി ജനിച്ചു…… ഇളയ സഹോദരന്റെ വിവാഹം ഉടനെ ഉള്ളതിനാൽ രവിയ്ക്കും ജയയ്ക്കും തറവാട്ടു വീട്ടിൽ നിന്ന് മാറേണ്ടതായി വന്നു…
ഒന്നാമത് ഭാഗം വെപ്പ്‌ കഴിഞ്ഞിരുന്നു…
രണ്ട് എന്നായാലും ഒരു വീട് രവിയ്ക്കും ജയയ്ക്കും ആവശ്യമായിരുന്നുവല്ലോ…
ജയയുടെ ആവശ്യപ്രകാരമാണ് വള്ളത്തോൾ നഗറിൽ സ്ഥലം വാങ്ങിയതും വീട് പണി പൂർത്തിയാക്കിയതും…
ആ ഒരു കാര്യം മാത്രമേ വിവാഹ ശേഷം ജയ രവിയോട് ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ…
ജയയുടെ സഹോദരൻ ജോലിയുമായി ഡൽഹിയിലായിരുന്നു…
അതുകൊണ്ടു തന്നെ പ്രായമായ അച്ഛനെയും അമ്മയേയും ഇടയ്ക്ക് പോയി കാണുവാൻ കൂടിയായിരുന്നു ജയ അവിടെ വീടു പണിയാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടതും…
വള്ളത്തോൾ നഗറിലെ വീട്ടിലാണിപ്പോൾ ജയയും രവിയും മകൻ മുരളീകൃഷ്ണനും താമസം…
മുരളീകൃഷ്ണൻ എൻട്രൻസ് എഴുതിയിരിക്കുന്നു…
ഐ. ഐ. ടി യിൽ എൻജിനീയറിംഗാണ് അവന്റെ ലക്ഷ്യം…
അതിനായി അവന്റെ കൂടെ നിഴൽ പോലെ ജയയുമുണ്ട്…
രവി , തന്റെ ഗവേഷണങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങളിലാകും കൂടുതൽ സമയവും…
കാരണം ജയയ്ക്ക് നൃത്തം പോലെ തന്നെ പ്രാധാന്യമേറിയതാണ് മുരളീകൃഷ്ണനും..
ഒരു പക്ഷേ, അതിലുമേറെ…
കണ്ണാടിയുടെ മുൻപിൽ നിന്ന് ജയ എന്തോ ഓർമ്മ വന്നതു പോലെ തിരിഞ്ഞു…
ഡാൻസ് റൂമിൽ നിന്ന് അവൾ ധൃതിയിൽ പോയത് മുരളിയുടെ മുറിയിലേക്കായിരുന്നു…
വാതിൽ ലോക്കായിരുന്നില്ല…
മുറിയിൽ എ.സി യുടെ നേർത്ത മൂളലോടൊപ്പം അതിലും നേർത്ത മുരളീകൃഷ്ണന്റെ കൂർക്കം വലിയും…
“” ന്റെ കൃഷ്ണാ… …. നീയിതുവരെ എഴുന്നേറ്റില്ലേ………. ?””
ശരീരം മൂടിയിരുന്ന മുരളിയുടെ പുതപ്പു വലിച്ചു മാറ്റിക്കൊണ്ടാണ് ജയ ചോദിച്ചത്…
പുതപ്പ് ശരീരത്തിൽ നിന്ന് തെന്നിമാറിയെങ്കിലും മുരളി ചിണുങ്ങലോടെ ബെഡ്ഡിൽ വീണ്ടും ഒന്നു ഉരുണ്ടു കിടന്നു…
“ കുറച്ചു നേരം കൂടി അമ്മാ……….””
ഞരക്കം പോലെ മുരളി പറഞ്ഞു…
“” ഇല്ലെടാ സമയം………. അവളിപ്പോൾ ഇങ്ങെത്തും……”
അവനെ ഒന്നു കൂടി കുലുക്കി വിളിച്ചു കൊണ്ട് ജയ പറഞ്ഞു……
“” ഫൈവ് മിനിറ്റ്സ്………. “
ഇരു കാലുകൾക്കുമിടയിലേക്ക് കൈകൾ തിരുമ്മിയിറക്കി, മുഖം കിടക്കയിലുരതിക്കൊണ്ട് മുരളി കെഞ്ചി..
“” ഓക്കേ… എന്റെ ബാത്ത് കഴിയുന്നതു വരെ… “
ജയ പറഞ്ഞു തീർന്നതും ഡാൻസ് റൂമിലിരുന്ന അവളുടെ ഫോൺ ബല്ലടിക്കുന്നതു കേട്ടു…
“” ഇറ്റ്സ് ഹെർ………. “
ജയ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് ഹാളിലേക്ക് വേഗത്തിൽ നടന്നു……
താഴെ നിലയിൽ മൂന്നു ബഡ്ഡ് റൂമും ഹാളും കിച്ചണും വർക്ക് ഏരിയായും…
മുകളിൽ രണ്ടു മുറികളും ഒന്ന് ഡാൻസ് റൂമും സ്റ്റെയർ കഴിഞ്ഞുള്ള ഭാഗം ഹാളും…
താഴെയുള്ള വർക്ക് ഏരിയയുടെയും കിച്ചണിന്റെയും ഭാഗം മുകളിൽ ജയയുടെ ചെറിയ ഉദ്യാനമാണ്……
ജയ പ്രതീക്ഷിച്ചതു പോലെ അത് ശരണ്യയുടെ കോൾ തന്നെയായിരുന്നു…
ടാക്സി ഡ്രൈവറുടെ ഫോണിൽ നിന്നായിരുന്നു കോൾ എന്നു മാത്രം…
അവൾ നെടുമ്പാശ്ശേരിയിൽ നിന്നും തിരിച്ചിട്ട് കുറച്ചു സമയമായിരുന്നു…
ഫോൺ കട്ടു ചെയ്ത ശേഷം ജയ നേരെ ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറി…
അവൾ കുളി കഴിഞ്ഞ് ധരിച്ചത് ഒരു കോട്ടൺ സാരിയായിരുന്നു…
ജയ അല്ലെങ്കിലും വീട്ടിൽ തന്നെയാണെങ്കിലും സാരിയാണ് ധരിക്കുക..
നൃത്തം ശീലിച്ചതിനാൽ നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് സാരി വൃത്തിയായി ധരിക്കുവാൻ അവൾക്ക് സാധിച്ചിരുന്നു , എന്ന് മാത്രമല്ല അതിന് പ്രത്യേക നൈപുണ്യവും ഉണ്ടായിരുന്നു…
ഉണങ്ങിയ ടർക്കി, നനഞ്ഞ മുടിയിഴകളിൽ ചുറ്റിക്കൊണ്ട് ജയ വീണ്ടും ചെന്നത് മുരളിയുടെ മുറിയിലേക്കായിരുന്നു…
“ ന്റെ കൃഷ്ണാ… …. “
ഇത്തവണ അവന്റെ ചെവിയിൽ പിടിച്ച് വേദനിപ്പിക്കാതെ ഒരു തിരി തിരിച്ചു അവൾ…
എന്നിട്ടും മുരളി ഒന്നുകൂടി ചിണുങ്ങിയതല്ലാതെ എഴുന്നേറ്റില്ല…
“”ടാ………. എന്നേക്കൊണ്ടത് ചെയ്യിക്കരുത്… ….””
സംഗതി ഭീഷണിയാണെങ്കിലും ജയ നേരിയ ചിരിയോടെയാണ് അത് പറഞ്ഞത്…
അതു കേട്ടതും മുരളി കിടക്കയിൽ ഒന്നു കൂടി കമിഴ്ന്നു പറ്റിച്ചേർന്നു…
ജയ ഒരു നിമിഷം, എളിയിൽ കൈ കുത്തി അവനെ ശ്രദ്ധിച്ചു നിന്നു…
മുരളിയിൽ നിന്ന് അനക്കമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല…
അവനും എന്തോ പ്രതീക്ഷിച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു…
അല്പ സമയം കഴിഞ്ഞിട്ടും ഒന്നും സംഭവിക്കാത്തതിനാൽ മുരളി ഒന്നിളകിയതും ജയ മുന്നോട്ടാഞ്ഞതും ഒരേ സമയത്തായിരുന്നു…
കിടക്കയുടെയും മുരളിയുടെയും ഇടയിലൂടെ കൈ കടത്തിക്കൊണ്ട് ജയ, അവന്റെ വയറിനു മീതെ ഇക്കിളിയിട്ടു…
“”ങ്……. ഹ്………. ഹ്……….””
കാലുകൾ കിടക്കയിൽ നിരക്കിക്കൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് അവൻ തുള്ളിച്ചാടിയെഴുന്നേറ്റു…
“”ശ്ശേ………. ഈയമ്മ………. “
“” നിനക്ക് ഞാൻ തന്ന സമയം കഴിഞ്ഞില്ലേ കൃഷ്ണാ………..””
“” എൻട്രൻസിന്റെ സമയത്ത് ഞാൻ ടൈം ടേബിൾ വെച്ച് ഉറങ്ങിയതല്ലേയമ്മാ… അതു കഴിഞ്ഞിട്ടും ഇങ്ങനെ തുടങ്ങുന്നത് കഷ്ടമല്ലേ… …. ?””
മുരളി, കിടക്കയിൽ മുട്ടുകുത്തി നിന്ന് തല ചൊറിഞ്ഞു…
“” അതുകൊണ്ട് ഞാൻ ഇന്നലെ വരെ വല്ലതും പറഞ്ഞോ… ? ഇല്ലല്ലോ… സൊ, ഇന്ന് നമുക്കൊരു ഗസ്റ്റുണ്ട്…… ഗസ്റ്റ് വരുമ്പോൾ വീട്ടിലുള്ളവർ മൂടിപ്പുതച്ചു കിടന്നുറങ്ങുകയാണോ വേണ്ടത്…?””
ജയ , കട്ടിലിനോട് ചേർന്ന് അവന്റെ മുടിയിൽ അരുമയോടെ തലോടി…
“”ഗസ്റ്റ് അമ്മയ്ക്കല്ലേ……….?””
“” നീ എന്റെ മകനാണെങ്കിൽ എന്റെ ഗസ്റ്റ് നിന്റേയുമാണ്…… ചുമ്മാ സമയം കളയാതെ ഫ്രഷായിട്ടു വാടാ കൃഷ്ണാ… “
“” ഓ……………..””
മുരളി വീണ്ടും തല ചൊറിഞ്ഞു…
“” ഈ കൃഷ്ണാ വിളി ഒന്നു നിർത്തിക്കൂടേ… ഒരു മാതിരി പത്താം നൂറ്റാണ്ടിലെ പേര്…… സ്കൂളിലും നാട്ടിലും നാണം കെട്ടു.. അമ്മയ്ക്ക് എവിടുന്ന് കിട്ടി ഈ പേര്… ?””
“” ഭഗവാന്റെ പേരല്ലേടാ അത്………. പിന്നെ നിന്റെ സമ്മതം ചോദിച്ച് അന്ന് പേരിടാൻ പറ്റുമായിരുന്നോ കൃഷ്ണാ…?””
അവസാനത്തെ വരി അവൾ ഊന്നി പറഞ്ഞത് അവനെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കുവാൻ വേണ്ടി തന്നെയായിരുന്നു..
“” ഞാനീ പേര് മാറ്റാൻ പറ്റുമോന്ന് നോക്കട്ടെ..””
മുരളി, അവളെ കടന്ന് നിലത്ത് കാലുകൾ കുത്തി…
“ നീ മാറ്റാൻ നോക്ക്… എന്നാലും ഞാൻ കൃഷ്ണാ ന്നെ വിളിക്കൂ… “
ജയയെ നോക്കി , ചുണ്ടുകൾ കോട്ടിക്കൊണ്ട് മുരളി ബാത്റൂമിനു നേർക്ക് നടന്നു……
അര മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ടാക്സി ഡ്രൈവറുടെ ഫോണിൽ നിന്നും ഒരു തവണ കൂടി ജയയ്ക്ക് ശരണ്യയുടെ കോൾ വന്നു…
അവൾ എത്താറായിരുന്നു…
ലൊക്കേഷനും വീടും ഡ്രൈവർക്ക് പറഞ്ഞു കൊടുത്തിട്ട് ജയ കിച്ചണിലേക്ക് നീങ്ങി…
അവൾ ചായ ഗ്ലാസ്സിൽ പകർന്നപ്പോഴേക്കും ഫ്രഷായി മുരളിയും താഴേക്കു വന്നിരുന്നു..
ഒരു ത്രീ ഫോർത്തും ടീ ഷർട്ടുമായിരുന്നു അവന്റെ വേഷം..
ട്രേയിലിരുന്ന ചായക്കപ്പ് കയ്യിലെടുത്തു കൊണ്ട് മുരളി അമ്മയ്ക്കരുകിലേക്ക് വന്നു…
“ശരണ്യാന്റി ഒറ്റയ്ക്കാണോ വരുന്നത്…… ?””
“” അല്ലാതെ പിന്നെ അവൾക്കാരാടാ കൃഷ്ണാ ഉള്ളത്…… ?””
“” ആരുമില്ലേ… ?””
“” അവളുടെ ബ്രദറും റിലേറ്റീവ്സുമൊക്കെ നാട്ടിൽ ഉണ്ട്… ഏഴോ എട്ടോ വർഷം മുൻപ് അവൾ ഒന്നു വന്നു പോയതാ…”
“” അന്നിവിടെ വന്നതായി ഞാൻ ഓർക്കുന്നൊന്നുമില്ലല്ലോ… ?””
ചിന്തയോടെ മുരളി ചായ ഒന്നു മൊത്തി……
“” അതിന് അവളിവിടെ വന്നാലല്ലേ നിനക്ക് ഓർമ്മ കാണൂ… അതിനു ശേഷമാ ഞാനവളെ തിരഞ്ഞു പിടിച്ചത്…… “
“” ആളൊരു പാവമാണെന്ന് തോന്നുന്നു… അല്ലേ അമ്മാ… “
“” പാവമാടാ കൃഷ്ണാ… എന്നോട് ഒന്നും പറയാതെ ഒരു പോക്കങ്ങു പോയതാ … എനിക്ക് വല്ലാത്ത സങ്കടമുണ്ടായിരുന്നു… അത്രയ്ക്ക് കൂട്ടായിരുന്നു ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ…””
“” പിണങ്ങിപ്പോയതായിരുന്നോ… ?””
“” അതെനിക്ക് ഇന്നും അറിയില്ല… അന്ന് ഞാനവളുടെ നാട്ടിലെ അഡ്രസ്സിൽ മൂന്നാലു കത്തൊക്കെ അയച്ചിരുന്നു… ഒരു മറുപടിയും വന്നില്ല… പിന്നെ എന്റെ കല്യാണമായി…… അത് പറഞ്ഞും എഴുതിയിരുന്നു.. അതിനും അവൾ വന്നില്ല… …. “
മുരളി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല…
“” അവളിങ്ങു വരട്ടെ… ഒരുപാട് ചോദിക്കാനുണ്ട്………. “
ജയ , ഒഴിഞ്ഞ ചായക്കപ്പ് ടാപ്പ് തുറന്ന് സിങ്കിലേക്ക് നീട്ടി…
“” അപ്പോൾ ഞാനിന്ന് ഒരു മൂവിയ്ക്ക് പോയാലോ… ? അമ്മയും ഫ്രണ്ടും കൂടി അടിച്ചു പൊളിക്ക്… …. “
കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം പുറത്ത് ഒന്ന് കറങ്ങാമെന്ന് കരുതി മുരളി പറഞ്ഞു……
“” അത് വേണ്ട… നമുക്ക് അവളെ കൂട്ടി തറവാട്ടിൽ ഒന്ന് പോകണം… പിന്നെ അവൾ തീരുമാനിക്കട്ടെ…”
മുരളിയുടെ മുഖം ഒന്നു മങ്ങി…
“” അമ്മയും ഫ്രണ്ടും കൂടി നൊസ്റ്റാൾജിയ അടിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ വെറുതെ പോസ്റ്റാകാനൊന്നും എന്നെ കിട്ടില്ല…… എക്സാം റിസൾട്ട് വരുന്ന വരെയല്ലേ എനിക്ക് ടൈം ഉള്ളൂ…””
“ അതിന് അവളാദ്യം വരട്ടെ കൃഷ്ണാ… “
“” ദേ… അമ്മേ… ശരണ്യാന്റിയുടെ മുന്നിൽ വെച്ച് എന്നെയിങ്ങനെ കൃച്ച്ണാ… കൃച്ച്ണാ.. എന്ന് വിളിച്ചേക്കരുത്…””
“” അതിനെന്താടാ കുഴപ്പം… ? നിന്റെ പേര് മുരളീകൃഷ്ണൻ ആണെന്ന് അവൾക്കറിയാമല്ലോ……….””
“” അമേരിക്കയിലൊക്കെ അല്ലായിരുന്നോ…? ഇനി അഥവാ മറന്നു പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ഓർമ്മിപ്പിക്കണ്ട എന്ന് കരുതിയാ ഞാൻ പറഞ്ഞത്…””
“” പോടാ കൃഷ്ണാ………. അവളങ്ങനെ ഒന്നും മറക്കുന്ന കൂട്ടത്തിലൊന്നുമല്ല… “
കൂട്ടുകാരിയെ പറഞ്ഞത് ജയയ്ക്ക് അത്ര ഇഷ്ടമായില്ല…
“” എന്നിട്ടാണോ കുറേക്കാലം അമ്മയെ വിളിക്കാതിരുന്നത്……?””
“” അതിന് ഫേസ്ബുക്കും വാട്സാപ്പും ഇൻസ്റ്റായുമൊക്കെ അന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നോ…?””
ജയയും വിട്ടു കൊടുത്തില്ല…
“” ഓ.. സുക്കറണ്ണനിട്ട് താങ്ങി… ….””
ചായക്കപ്പ് ടേബിളിൽ വെച്ച് മുരളി തിരിഞ്ഞു..
“ ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് എന്നതാ കൃഷ്ണാ ഉണ്ടാക്കേണ്ടത്… ?””
അമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും മുരളി കളിയായി കണ്ണുരുട്ടി ജയയെ നോക്കി…
“” ഞാൻ വിചാരിച്ചു അതും ഫ്രണ്ട് വന്നിട്ടേ തീരുമാനിക്കൂ എന്ന്……….””
“” എന്നാൽ പിന്നെ അവള് വരട്ടെ… അല്ലേടാ കൃഷ്ണാ……….””
ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സാരിയുടെ തുമ്പ് എളിയിൽ എടുത്തു കുത്തി , അവളും അവന്റെ പിന്നാലെ ഹാളിലേക്കു വന്നു…
“” അമ്മയുടെ ഫ്രണ്ടിന്റെ വരവിന്റെ പിന്നിലുള്ള ഉദ്ദേശം എന്താ… ?””
സോഫയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു കൊണ്ട് മുരളി ചോദിച്ചു…
“” ജസ്റ്റ് വിസിറ്റ്… അവൾക്ക് നാട്ടിൽ വരേണ്ട എന്തോ അത്യാവശ്യം ഉണ്ട്.. അതിവിടെ വന്നിട്ട് പറയാമെന്നാ പറഞ്ഞത്…”
അവളും അവനരികെ സോഫയിലിരുന്നു…
“” അപ്പോൾ ഇന്നാള് അമ്മ പറഞ്ഞതോ…?”
“” എന്ത്……….? “
“” ആന്റിക്കവിടെ ഡാൻസ് സ്കൂൾ തുടങ്ങാൻ പ്ലാനുണ്ട് എന്നും അമ്മയെ കൂട്ടണം എന്നുമൊക്കെ…””
മുരളി സെറ്റിയിലേക്ക് പുറം ചായ്ച്ചു…
“” അങ്ങനെയൊരു ആലോചന ഉണ്ടായിരുന്നു… പിന്നെ, നിന്നെ ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്കു വിട്ടിട്ട് ഞാൻ പോകുന്നില്ലാന്ന് തീരുമാനിച്ചു…… “
അവൾ അവന്റെ ചുമലിൽ ഒരടി കൊടുത്തു…
“” അമ്മയ്ക്ക് അത്രയ്ക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമാ……….?””
ചിരി ഒതുക്കിയായിരുന്നു മുരളിയുടെ ചോദ്യം…
“” ഏയ്………. അത്രയ്ക്ക് വിശ്വാസമാ………. “
ചിരി അമർത്തിയായിരുന്നു അവളുടെ മറുപടിയും…
“” ഈ കൃച്ണാ, കൃച്ണാ കേട്ടു മടുത്തു… എൻട്രൻസിന്റെ റിസൾട്ട് വരട്ടെ… ഞാൻ വല്ല ഡൽഹിക്കോ മുംബെയ്ക്കോ സ്ഥലം വിടും… “
“” അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ല കൃഷ്ണാ… ക്യാംപസിൽ നല്ല ഫെസിലിറ്റി ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് വല്ല വീടോ ഫ്ളാറ്റോ എടുക്കാം.. അപ്പോൾ എനിക്കും വന്നു നിൽക്കാലോ……….””
അവൾ അവന്റെ കൈ എടുത്ത് അരുമയോടെ തലോടി..
“” എല്ലാം തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ച് വച്ചിരിക്കുകയാണല്ലേ… ….?””
“” പിന്നല്ലാതെ… ഈ എൻട്രൻസിന് നിന്നെ വെളുപ്പിന് ഇക്കിളിയിട്ട് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചതു കൊണ്ടു മാത്രം എന്റെ ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞെന്ന് കരുതിയോ കൃഷ്ണാ…?””
“” അതില്ല… ഈ കൃച്ണാ വിളിച്ച് എന്നെ ക്യാംപസ്സിൽ കൂടി നാറ്റിച്ചിട്ടേ അടങ്ങു എന്ന് മനസ്സിലായി… “
“” അത് തന്നെ……….””
ജയ തല കുലുക്കി…
“” ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ അമ്മാ… ?””
“” ചോദിക്കടാ കൃഷ്ണാ………. “
“” അമ്മമ്മയോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ അമ്മയാണ് ഈ പേര് ഇട്ടത് എന്ന് പറഞ്ഞു…… ഒരുമാതിരി തന്ത വൈബ് പേരിട്ട് എന്നെ നാറ്റിക്കാൻ മാത്രം ഞാൻ വയറ്റിൽ കിടന്ന് എന്നും തൊഴിയും ചവിട്ടും ആയിരുന്നോ…?””
“” ഹെന്റെ കൃഷ്ണാ………. “
ജയ വായ പൊത്തിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സെറ്റിയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു പോയി…
“” ദേ… പിന്നേം………. “
മുരളി, അമ്മയുടെ കവിളിൽ വിരലാൽ ഒരു കുത്തു കൊടുത്തു…
“” ഇപ്പോൾ വിളിച്ചത് നിന്നെയല്ല… ഒറിജനിലിനെയാ………. “
ചിരിക്കിടയിലൂടെ അവൾ പറഞ്ഞു……
“” ഈ കൃഷ്ണന്റെയൊരു കാര്യം…… “
മുരളി അവളെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി..
“ ഇത് നിന്നെത്തന്നെയാ……….””
ജയ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും ഗേയ്റ്റിൽ ഹോണടി കേട്ടു…
അവൾ വേഗത്തിൽ എഴുന്നേറ്റ് ഹാളിലുണ്ടായിരുന്ന സെൻസർ പ്രസ്സ് ചെയ്തു…
“” ആന്റി തന്നെയാണോ…?””
മുരളി ഫോണെടുത്ത് നോക്കി..
ഒരു എറണാകുളം റജിസ്ട്രേഷൻ ഊബർ ഗേയ്റ്റ് കടന്നു വരുന്നത് അവൻ ഫോണിൽ , ഗേയ്റ്റിലെ ക്യാമറ ഓൺ മോഡിൽ കണ്ടു…
“” അല്ലാതെ ആരു വരാൻ… ?””
ജയ ഹാളിലെ മെയിൽ ഡോറിനരുകിൽ എത്തിയിരുന്നു…
ജയ വാതിൽ തുറന്നപ്പോഴേക്കും കാർ പോർച്ചിന് മുൻപിൽ എത്തിയിരുന്നു..
ജയയ്ക്കു പിന്നാലെ മുരളിയും സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് വന്നു…
ഡ്രൈവർ ഇറങ്ങി കാറിന്റെ വാതിൽ തുറന്നതും ശരണ്യ പുറത്തേക്കിറങ്ങി…
അവളെ തന്നെ ഉറ്റുനോക്കിക്കൊണ്ട് ജയ, ചരൽ വിരിച്ച മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി…
ജീൻസായിരുന്നു ശരണ്യ ധരിച്ചിരുന്നത്. ടോപ്പിനു മീതെ ഒരു ഓവർകോട്ടും ഉണ്ടായിരുന്നു…
രണ്ട് , ഇടത്തരം ബാഗുകൾ മാത്രമേ ഡ്രൈവർക്ക് പുറത്തിറക്കി വെക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ…
കയ്യിലിരുന്ന ചെറിയ ബാഗിൽ നിന്ന് ഒന്നോ രണ്ടോ നോട്ടുകൾ എടുത്ത് ശരണ്യ ഡ്രൈവറുടെ നേരെ നീട്ടി എന്തോ പറഞ്ഞു.
വിസ്തൃതമായ മുറ്റത്തിട്ട് കാർ തിരിച്ച ശേഷം ഡ്രൈവർ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടു തന്നെ കാർ മുന്നോട്ടെടുത്തു…
“” നിനക്ക് ഒരു മാറ്റവുമില്ലല്ലോ മഞ്ജൂസേ……….””
ജയയുടെ ചുമലിൽ ആഞ്ഞൊരടി കൊടുത്തു കൊണ്ടാണ് ശരണ്യ പ്രാരംഭ ക്ഷേമാന്വേഷണം നടത്തിയത്……
“” നീയങ്ങു മാറിപോയി… …. “
ശരണ്യയെ ആപാദചൂഢം വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് ജയ പറഞ്ഞു…
മുരളിയും അവർക്കരികിലേക്ക് ചെന്നു…
“” അത് പ്രീ-പെയ്ഡ് ടാക്സി അല്ലായിരുന്നോ ആന്റീ…”
ശരണ്യ ഡ്രൈവർക്ക് പണം കൊടുത്തത് ഓർമ്മയിൽ വെച്ച് മുരളി ചോദിച്ചു…
“” ആട കൃഷ്ണാ………. നമ്മളെ സേഫായിട്ട് എത്തിച്ചതല്ലേ… നമ്മുടെ ഒരു സന്തോഷത്തിന്…””
ശരണ്യയുടെ കൃഷ്ണാ വിളി കേട്ടതും മുരളി അമ്മയെ നോക്കി…
ജയ , ആ നോട്ടം അവഗണിച്ചു കളഞ്ഞു…
മുരളി, ശരണ്യയുടെ ബാഗുകൾ എടുത്തു കൊണ്ട് ആദ്യം അകത്തേക്ക് കയറി…
“” നീ കയറി വാ……………”
ജയ കൂട്ടുകാരിയുടെ കൈ പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു…
ഹാളിലേക്ക് കയറിയതും , കോട്ടുവായിട്ടു കൊണ്ട് ഇരു കൈകളും വിരിച്ച് ശരണ്യ മൂരി നിവർത്തി…
“” എവിടെ നിന്റെ ഹസ്……….?””
“” മഹാരാഷ്ട്ര… അജന്തയിലോ എല്ലോറയിലോ ഏതാണ്ട് സെമിനാർ……….””
ജയ മറുപടി കൊടുത്തു…
“” അപ്പോൾ നീ പറഞ്ഞതൊക്കെ സത്യമാണല്ലേ…………….?”
ശരണ്യ ചോദിച്ചതും ജയ, മുരളിയുടെ നേർക്കു നോക്കി ശരണ്യയെ കണ്ണടച്ചു കാണിച്ചു…
“” ഓക്കേ . ഡാ… ആദ്യമൊന്നു ഫ്രഷാകണം…….പിന്നെ വല്ലതും കഴിക്കണം…”
ശരണ്യ വീണ്ടും കോട്ടുവായിട്ടു…
മുരളി, കയ്യിൽ ഫോണുമായി സെറ്റിയിലേക്ക് ഇരുന്നിരുന്നു..
“” നിനക്കെന്താ വേണ്ടത്……….?””
റൂമിൽ നിന്നും ടവ്വലുമായി വരുന്നതിനിടയിൽ ജയ ചോദിച്ചു……
“നല്ല പതുപതുത്ത പുട്ടും കടലയും പപ്പടവും കിട്ടുമോ… ?””
ശരണ്യ, ബാഗിൽ നിന്ന് തന്റെ ഡ്രസ്സ് എടുക്കുന്നതിനിടയിൽ ചോദിച്ചു……
“അതൊക്കെ റെഡിയാക്കാം… നീയീ ഹാളിൽ നിന്ന് റൂമിലേക്ക് വാ…””
ശരണ്യയുടെ ഒരു ബാഗ് എടുത്തു കൊണ്ട് ജയ, ഒരു മുറിയിലേക്ക് കയറി…
“ നീ ആവശ്യത്തിൽ കൂടുതൽ സമയമെടുത്ത് കുളിച്ചോ…… ഞാൻ ഫുഡ് റെഡിയാക്കാം…”
ശരണ്യയെ മുറിക്കകത്താക്കി വാതിൽ ചാരി , ജയ ഹാളിലേക്കു വന്നു..
“വാടാ കൃഷ്ണാ , കിച്ചണിലേക്ക്…”
ജയ , സോഫയിലിരുന്ന മുരളിയുടെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു.
“” നിങ്ങൾ ക്ലാസ്മേറ്റ്സാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ആന്റിയ്ക്ക് അമ്മയേക്കാൾ പ്രായം തോന്നുന്നുണ്ടല്ലോ… ?””
അവളുടെ പിന്നാലെ നടക്കുന്നതിനിടയിൽ അവൻ ചോദിച്ചു…
“നീയതൊക്കെ ശ്രദ്ധിച്ചോ…… ?””
ജയ തിരിഞ്ഞു മകനെ നോക്കി…
“” പിന്നല്ലാതെ… “”
“” അപ്പോൾ എനിക്കു പ്രായം കുറവാണെന്നും നീ കണ്ടുപിടിച്ചു…””
“” പ്രായം കുറവാണെന്നല്ല, പ്രായം പറയില്ല എന്ന്……. എന്നാലും എന്റെ പ്രായത്തിലുള്ള ഒരു മകനുള്ള പ്രായമൊക്കെ പറയാനുമുണ്ട്……….””
മുരളി ഒന്നു ചിരിച്ചു…
“” ഓഹോ………..””
അത് ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത മട്ടിൽ ജയ അരിപ്പൊടി ചരുവത്തിലേക്ക് കുടഞ്ഞിട്ടു…
പറഞ്ഞത് അമ്മയ്ക്ക് ഇഷ്ടമായില്ല എന്ന് മുരളിയ്ക്ക് മനസ്സിലായി……
“” എന്നാലും ആന്റിയേക്കാളൊക്കെ സുന്ദരി അമ്മ തന്നെയാണ്… അത് അന്നായാലും ഇന്നായാലും… …. “
മുരളി നടത്തിയ ശ്രമം പാഴായിരുന്നു…
“” മതി കൃഷ്ണാ… …. ബാക്കി പുട്ടു കഴിച്ചിട്ട് തള്ളാം………. “
ജയ പാചകത്തിലേക്ക് ശ്രദ്ധ തിരിച്ചു……
ശരണ്യ കുളി കഴിഞ്ഞു വേഷം മാറി വന്നപ്പോഴേക്കും ബ്രേക് ഫാസ്റ്റ് റെഡിയായിരുന്നു…
ശരണ്യ കിച്ചണിലേക്ക് വന്നു…
ഒരു അയഞ്ഞ ബ്ലാക്ക് പാന്റും ലേഡീസ് കുർത്തയുമായിരുന്നു അവൾ ധരിച്ചിരുന്നത്…
അവൾ അടിയിൽ ബ്രാ ധരിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ ജയയ്ക്ക് മനസ്സിലായി…
മുരളി ഹാളിലായിരുന്നു…
“” എന്നതാ ശാരൂ ഇത്… ? പണ്ട് , നിന്റേത് എത്ര ചെറുതായിരുന്നു…?””
ശബ്ദമടക്കിയാണ് ജയ അത് ചോദിച്ചത്…
“” കൈ വളം……………..””
ശരണ്യ ചിരിച്ചു……
“” നീയിപ്പോഴും ആ ഡേർടി ലാംഗ്വേജൊന്നും ഒഴിവാക്കിയിട്ടില്ലല്ലേ……….””
“” ഇറ്റ്സ് ഇൻ ബോൺ…… അതൊരു സുഖമാ… പച്ചയ്ക്ക് പറയുന്നത്……”
ശരണ്യ, ജയ കാച്ചി വെച്ച ഒരു പപ്പടം എടുത്തു കടിച്ചു..
“” പിന്നേ… തെറി പറയുന്നതാണല്ലോ സുഖം…. നീയെന്താ അടിയിൽ ഒന്നും ഇടാത്തത്…?”
“” കുറച്ച് കാറ്റ് കയറട്ടെടീ… കാലും കവച്ചുവെച്ച് ഒന്നുമിടാതെ ടെറസ്സിന്റെ മുകളിൽ കയറിയിരിക്കാൻ തോന്നുന്നുണ്ട്……””
“” മതി… നിർത്ത്, അപ്പുറത്ത് ചെക്കനിരിപ്പുണ്ട്……….””
ജയ , നെറ്റിയിൽ കൈ താങ്ങി പറഞ്ഞു……
ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റിന് ശേഷം ശരണ്യ കുറച്ചു നേരം കിടന്ന് ഉറങ്ങി..
ജയ കിച്ചണിലും ശരണ്യയുടെയും വീട്ടിലെയും വസ്ത്രങ്ങൾ വാഷ് ചെയ്യുന്ന ജോലികൾ ചെയ്തു തീർത്തു……
മുരളി, തന്റെ കോഴ്സിന് പോകേണ്ട കോളേജുകളും അനുബന്ധ കാര്യങ്ങളുമായി ഫോണിൽ തന്നെയായിരുന്നു..
പതിനൊന്നു മണി കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ശരണ്യ ഉണർന്നത്……
അവൾ ഒന്നുകൂടി ഫ്രഷായി, വസ്ത്രം മാറിയ ശേഷം അവർ വാഴാലിക്കാവിന് പോകാൻ തീരുമാനമായി…
പോർച്ചിൽ കിടന്ന ലാൻഡ് റോവർ ഡിഫൻഡർ ഇറക്കിയത് മുരളിയാണ്…
അതിനടുത്തു തന്നെ അവന്റെ ഹിമാലയൻ ബുള്ളറ്റും ഉണ്ടായിരുന്നു…
“” കൃഷ്ണൻ എങ്ങോട്ടും പോയില്ലേ… അതോ കൂട്ടുകാരൊന്നുമില്ലേ…?””
ലാൻഡ് റോവർ ഗേയ്റ്റിറങ്ങുമ്പോൾ ശരണ്യ പിന്നിലിരുന്ന് ചോദിച്ചു……
ശരണ്യയുടെ അടുത്തു തന്നെയായിരുന്നു ജയയും ഇരുന്നിരുന്നത്……
“” കൂട്ടുകാരൊക്കെ ഇഷ്ടം പോലെയുണ്ട്…… വൈകിട്ട് ഗ്രൗണ്ടിൽ ക്രിക്കറ്റുമുണ്ട്………..””
മുരളി പറഞ്ഞു……
“” എല്ലാത്തിനും ഞാൻ സപ്പോർട്ടാണ് ശാരൂ… കൃഷ്ണന്റെ എൻട്രൻസ് വന്നപ്പോൾ ഞാൻ ഒരു ലൈനിട്ടു… “”
ജയ പറഞ്ഞു……
“എൻട്രൻസ് എക്സാം കഴിഞ്ഞു ആന്റി… എന്നാലും ബോർഡർ ആന്റ് റൂൾ പിൻവലിച്ചിട്ടില്ല……””
“” ഇന്ന് നീ വരുന്നത് പ്രമാണിച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞു എവിടേയ്ക്കും പോകണ്ട എന്ന്… അതാണ് കാര്യം…”
ജയ തുടർന്നു…
“” കൃഷ്ണന് എല്ലാ കാര്യത്തിലും ഞാൻ ഫ്രീഡം കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്…… പക്ഷേ, ലിമിറ്റുണ്ട്…… എന്റെ ടീനേജ് ശാരുവിന് അറിയാമല്ലോ… …. “
ശരണ്യ വെറുതെ തലയിളക്കി…
“” പിന്നെ ഇപ്പോഴത്തെ പിള്ളേരല്ലേ… പേപ്പർ നോക്കാനും ന്യൂസു കാണാനും പേടിയായിത്തുടങ്ങി…””
“” കൃഷ്ണന് ലൈനൊന്നുമില്ലേടാ കുട്ടാ… “
സീറ്റിൽ ഒന്നിളകിയിരുന്നു കൊണ്ട് ശരണ്യ ചോദിച്ചു……
“” എവിടുന്ന്……….അഥവാ അങ്ങനെ വല്ലതും ഉണ്ടായാൽ അമ്മയാദ്യം സ്നിഫ് ചെയ്തിരിക്കും……””
വളരെ കരുതലോടെയാണ് ജയ മകനെ വളർത്തുന്നതെന്ന് ശരണ്യയ്ക്ക് മനസ്സിലായി…
അതിനും കാരണങ്ങളുണ്ടല്ലോ… ….
വാഴാലിക്കാവിന്റെ മനോഹാരിതയിലേക്ക് ലാൻഡ് റോവർ കയറിയിരുന്നു…
പച്ചവിരിച്ച പാടം……
കതിർക്കറ്റകൾ കാറ്റിലുലയുന്നത് ശരണ്യ പുറത്തേക്കു നോക്കിക്കണ്ടു…
ഭഗവതി ക്ഷേത്രം എത്തുന്നതിനു തൊട്ടു മുൻപുള്ള , ഇടത്തേക്കുള്ള വഴിയേ മുരളി കാർ കയറ്റി…
അവിടുന്നങ്ങോട്ട് മതിലകം തറവാട്ടു വകയാണ് സ്ഥലവും സ്ഥാവരവും എല്ലാം…
പാടത്തിന് നടുക്കുകൂടി ജലസേചനത്തിനായി ഒരു ചെറിയ കനാൽ ഒഴുകുന്നു…
റോഡു കീറിയാണ് കനാൽ പോകുന്നത്……
അവിടെ ഒരു കലുങ്ക്……
കലുങ്കു കഴിഞ്ഞതും കൂർക്കയും മരച്ചീനിയും മധുരക്കിഴങ്ങും വയലിൽ നട്ടു പോയതിന്റെ ഇലപ്പടർപ്പുകൾ കണ്ടു തുടങ്ങി…
കാർ വലത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞു…
റോഡിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് , ഒരു വലിയ കുളത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങുവാനുള്ള കൽപ്പടവുകൾ ശരണ്യ കണ്ടു…
മുൻപ് വന്നിട്ടുള്ളതാണെങ്കിലും ശരണ്യയ്ക്കത് ആദ്യാനുഭവം പോലെ തോന്നി…
“” ഇത്രയും കാലത്തിനിടയ്ക്ക് ലോകത്തിന് എന്തൊക്കെ മാറ്റങ്ങൾ സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു… മാറ്റമില്ലാത്തത് ഒന്നു മാത്രം…”
ശരണ്യ പുറത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു……
“ മാറ്റമില്ലാത്തത് മാറ്റത്തിന് മാത്രം… അല്ലേ ആന്റീ… ….?””
ചിരിയോടെ മുരളി ചോദിച്ചു……
“” പോടാ കൃഷ്ണാ… മാറ്റമില്ലാത്തത് വാഴാലിക്ക് മാത്രം… “”
“” എന്റെ പൊന്നാന്റീ… ആന്റിയും കൂടെ എന്നെ കൃച്ണാ എന്ന് വിളിക്കുകയാണോ… ? വേറെന്തെങ്കിലും വിളിച്ചോ……”
സങ്കടഭാവേന മുരളി പറഞ്ഞു……
ശരണ്യ അർത്ഥഗർഭമായി ജയയെ ഒന്നു നോക്കി…
ജയ മുഖം കുനിച്ചു……
“” നിന്റെ പേര് അതായിപ്പോയില്ലേ… പിന്നെ വേറെന്ത് വിളിക്കാൻ… …. ?””
ശരണ്യ ചോദിച്ചു…
“” വേറെ വിളിക്കാനിപ്പം………. “
മുരളി, ഒരാലോചനയോടെ സ്റ്റിയറിംഗ് വീലിൽ ഒന്നു കൊട്ടി…
“” അമ്മമ്മ വിളിക്കുന്നതു തന്നെയാ… എന്നാലും ഇത്ര ഓൾഡ് വൈബൊന്നും ഫീൽ ചെയ്യില്ല…””
“” അതെന്ത് പേര്……….. ?””
“” കിച്ചാ ന്ന്………..””
മറുപടി പറഞ്ഞത് ജയയാണ്…
“” ആ പേര് കൊള്ളാമല്ലോ… എന്നാൽ പിന്നെ അങ്ങനെ തന്നെ വിളിക്കാം കിച്ചാ… “
ശരണ്യ പറഞ്ഞു തീർന്നപ്പോഴേക്കും തറവാട്ടിലെ ഗേയ്റ്റിനു മുൻപിലേക്ക് കാർ എത്തിയിരുന്നു……….
ഗേയ്റ്റ് കടന്നതും പുഴുങ്ങിയ നെല്ലിന്റെ വാസന ശരണ്യയുടെ മൂക്കിലേക്കടിച്ചു.
കാറിന്റെ ഡോർ തുറന്ന് എല്ലാവരും ഇറങ്ങി…
പൂമുഖത്തു തന്നെ ചന്ദ്രസേനൻ മേനോൻ ചാരു കസേരയിൽ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു…
അറുപതു കഴിഞ്ഞെങ്കിലും ആരോഗ്യദൃഢഗാത്രൻ..
“” എന്താ വിശേഷിച്ച്………. ?””
കസേരയിൽ കിടന്നുകൊണ്ടു തന്നെ മേനോൻ ചോദിച്ചു……
“” കൂട്ടുകാരിയാണച്ഛാ… ഇന്നു രാവിലെ വന്നു………. “
ജയ ശരണ്യയുടെ കൈ ചേർത്തു പിടിച്ച് പറഞ്ഞു……
മേനോനെ നോക്കി ശരണ്യ ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു…
“” അച്ഛന് എന്നെ അറിയാം… ഞാൻ പണ്ടിവിടെ വന്നിട്ടുണ്ട്… “
ശരണ്യ പറഞ്ഞതും മേനോൻ ഓർമ്മയിൽ മുഖമൊന്നു പരതി…
അതേ നിമിഷം തന്നെ അയാളുടെ മുഖം ചെറുതായി ഒന്നിരുണ്ടു..
അടുത്ത നിമിഷം പഴയ പ്രസന്ന ഭാവം മുഖത്തു വരുത്തിക്കൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു……
“” ഓർമ്മയുണ്ട്………. അകത്തേക്ക് ചെല്ല്………. “”
മേനോന്റെ മുഖത്തുണ്ടായ മാറ്റങ്ങൾ ജയ ശ്രദ്ധിച്ചില്ലായെങ്കിലും ശരണ്യ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു…
മുരളിയും മേനോനും സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടു കൊണ്ട് ജയയും ശരണ്യയും അകത്തേക്ക് കയറി…
വിജയലക്ഷ്മി ടീച്ചർ അകത്തുണ്ടായിരുന്നു…
ജയ ശരണ്യയെ പരിചയപ്പെടുത്തിയതും ടീച്ചറിന്റെ മുഖത്തുണ്ടായ ഭാവമാറ്റവും ശരണ്യ ശ്രദ്ധിക്കുകയുണ്ടായി……
അതോടു കൂടി ശരണ്യയ്ക്ക് എത്രയും പെട്ടെന്ന് തിരികെ പോയാൽ മതിയെന്നായിരുന്നു…
പക്ഷേ, ഊണും വൈകുന്നേരത്തെ ചായയും കൂടി കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് ടീച്ചറും മേനോനും അവരെ യാത്രയാക്കിയത്…
തിരികെ കാറിലിരിക്കുമ്പോൾ ശരണ്യ മൗനിയായത് ജയ ശ്രദ്ധിച്ചു.
“” എന്തുപറ്റിയെടീ നിനക്ക്… ….?””
ജയ അവളെ ഒന്നു തോണ്ടി……
“” ഒരു തലവേദന പോലെ… …. “
ശരണ്യ കള്ളം പറഞ്ഞൊഴിഞ്ഞു…
തിരികെ വള്ളത്തോൾ നഗറിലെ വീട്ടിലെത്തിയതും ജയയോട് അനുവാദം ചോദിച്ച് മുരളി ക്രിക്കറ്റ് കളിക്കാൻ പോയി…
ശരണ്യയെ ഉറങ്ങാൻ വിട്ട് ജയ തന്റെ ജോലികളിലേക്കു കടന്നു…
ശരണ്യ ഉറങ്ങുകയായിരുന്നില്ല , ജയയോട് സംസാരിക്കുവാൻ ഉള്ളതെല്ലാം മനസ്സിൽ പാകപ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു…
മുരളി കളി കഴിഞ്ഞു വന്നതും വീട് വീണ്ടും ഉണർന്നു…
“” കൃഷ്ണൻ പോയി കിടന്നോ… ഞങ്ങളു കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചിരിക്കട്ടെ… “
അത്താഴം കഴിഞ്ഞതും ജയ മുരളിയോടായി പറഞ്ഞു…
“” ഗുഡ്… ഞാനൊരു വെബ് സീരീസ് കണ്ടു തീർക്കാൻ നോക്കട്ടെ…””
മുരളി ഫോണുമായി അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് സന്തോഷത്തോടെ പോയി…
ജോലികൾ ഒക്കെ ഒതുക്കി, ശരണ്യയും ജയയും മുകളിലേക്ക് വന്നു…
മുകളിലെ നിലയിലെ സിറ്റൗട്ടിൽ ആയിരുന്നു ഇരുവരും..
പറയുവാനും കേൾക്കുവാനും ഒരുപാട് ഉണ്ടെങ്കിലും ഇരുവരും കുറച്ചു നേരം മൗനത്തിലായിരുന്നു…
“” നീയെന്താ ഒന്നും പറയാത്തത്… ?””
ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ ഒടുവിൽ ജയ ചോദിച്ചു……
“” ഒന്നുമില്ലെടാ… ഞാൻ നമ്മുടെ പഴയ കാര്യങ്ങൾ ഓർക്കുകയായിരുന്നു… “
ശരണ്യ പതിയെ കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു..
“” വിഷമിക്കാനോ സങ്കടപ്പെടാനോ ആണെങ്കിൽ നീ ഒന്നും പറയണമെന്നില്ല… നീ കുറച്ചു ദിവസം എൻജോയ് ചെയ്യാൻ വന്നതല്ലേ… ?””
ജയ അവളുടെ തോളിൽ കൈ ചുറ്റി…
“” അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല മഞ്ജൂസേ………. “
ചിരിയുടെ ഒരാവരണമെടുത്തിട്ട് ശരണ്യ തിരിഞ്ഞു…
“” എൻജോയ് ചെയ്യാൻ വന്നതൊന്നുമല്ല ഞാൻ… അച്ഛനും അമ്മയും മരിച്ചു…… അവരുടെ പേരിൽ കുറച്ചു സ്വത്തുവകകളുണ്ട്…… അത് പാർട്ടീഷ്യൻ ചെയ്യണമെങ്കിൽ ഞാനും കൂടെ കൂടിയേ തീരൂ…””
“” അപ്പോൾ അതാണ് വരവിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം……?””
“” പിന്നെ നിന്നെയും കാണണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു… സനൽ മരിച്ച ശേഷം ഒരു തവണയാണ് നാട്ടിൽ വന്നത്… അവന്റെ അച്ഛനേയും അമ്മയേയും ഒന്നു കാണണം… അവർക്കും സുഖമില്ലാതിരിക്കുകയാണെന്ന് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു… …. “
കോളേജിൽ തന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന വായാടി ശരണ്യ തന്നെയാണോ സംസാരിക്കുന്നത് എന്ന് ജയ ഒരു നിമിഷം അത്ഭുതപ്പെട്ടു……
ശരണ്യയുടെ ഭർത്താവ് സനൽ അമേരിക്കയിൽ തന്നെ ഒരു ആക്സിഡന്റിൽ മരണപ്പെടുകയായിരുന്നു…
അവർക്കു കുട്ടികൾ ആയിട്ടില്ലായിരുന്നു…
അയാളുടെ വിഡോ എന്ന രീതിയിലാണ് പിന്നീട് കമ്പനി അവൾക്ക് ജോലി പെർമെനന്റാക്കി നൽകിയത്……
ഇൻഷുറൻസ് ക്ലെയിം നല്ലൊരു തുക ഉണ്ടായിരുന്നു….
അതിന്റെ പേരിലുണ്ടായ പ്രശ്നങ്ങൾ കൊണ്ടാണ് ഇത്രയും കാലം നാട്ടിലേക്ക് വരാതിരുന്നത് എന്ന് മുൻപ് ശരണ്യ പറഞ്ഞത് ജയ ഓർത്തു…
“” നിനക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടോ മഞ്ജൂസേ… നമ്മൾ പണ്ട് പറഞ്ഞ ഒരു കാര്യം……….?””
“” നീ കാര്യം പറ……….?”.
“” ഓരോ ഫൂളിഷ്നെസ്സ്………. “
ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ശരണ്യ തുടർന്നു…
“” നമ്മളുടെ കുട്ടികളെക്കൊണ്ട് കല്യാണം കഴിപ്പിക്കുന്ന കാര്യമൊക്കെ……….””
ജയയും ചിരിച്ചു…
“” നീ വാക്കു പാലിച്ചു……”
ശരണ്യ പറഞ്ഞു വരുന്നത് എങ്ങോട്ടാണെന്ന് ജയയ്ക്ക് മനസ്സിലായിത്തുടങ്ങി…
“” അതൊക്കെ അന്നത്തെ പ്രായത്തിന്റെയല്ലേടീ… നീ വാ… നമുക്ക് അകത്തിരുന്ന് സംസാരിക്കാം… “
ജയ അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് അകത്തേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി…
ജയയുടെ മുറിയിലേക്കാണ് ഇരുവരും പോയത്……
മേശയിൽ കുറച്ചു പുസ്തകങ്ങൾ അടുക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നത് ശരണ്യ കണ്ടു…
“” അത്രയ്ക്ക് ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ് ഉണ്ടായിട്ടാണല്ലോ നീ ഞാൻ നാലഞ്ചു കത്തയച്ചിട്ടും ഒരു മറുപടി പോലും തരാതിരുന്നത്…””
ജയ പരിഭവത്തോടെ പറഞ്ഞു……
“” അതിനൊക്കെ കാരണമുണ്ടായിരുന്നെടീ……….””
പിൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ ടേബിളിനു മുകളിലുള്ള പുസ്തകങ്ങൾ മറിച്ചു നോക്കുന്നതിനിടയിൽ ശരണ്യ പറഞ്ഞു……
നഷ്ടപ്പെട്ട നീലാംബരി……….
മഞ്ഞ്……….
ആ മരത്തെയും മറന്നു ഞാൻ…
നീർമാതളം പൂത്ത കാലം… ….
പിന്നെയും മൂന്നു നാലു മലയാളം നോവലുകളും ഇംഗ്ലീഷ് നോവലുകളും..
“” നീ ഇപ്പോഴും വായനയുണ്ടോ……….?””
ചോദ്യത്തോടെ ശരണ്യ തിരിഞ്ഞു…
“” വല്ലപ്പോഴും… ഉറക്കം വരാത്തപ്പോൾ………. “
“” മഞ്ഞിലെ വിമലയെപ്പോലെ……….?””
ശരണ്യയുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും കിടക്കയിലിരുന്ന ജയ ഞെട്ടലോടെ മുഖമുയർത്തി…
ശരണ്യ അവളുടെയടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു….
ജയയുടെ താടി പിടിച്ചുയർത്തിക്കൊണ്ട് ശരണ്യ തുടർന്നു…
“” നിനക്ക് വട്ടാണ് ജയാ… മുരളീകൃഷ്ണനെന്നാണ് നിന്റെ മകന്റെ പേര് എന്നറിഞ്ഞതും നിന്റെയീ കഥയും കാത്തിരിപ്പുമൊക്കെ ഞാൻ മനസ്സിൽ കരുതിയിരുന്നു… കാമുകന്റെ പേര് മകനിട്ട് സായൂജ്യം നേടാൻ മാത്രം ഇപ്പോഴും മണ്ടിയാണോ നീ……….?”
“ എനിക്കറിയില്ല ശാരൂ………. “
ഒരു വിങ്ങലോടെ ജയ, അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ കൈ ചുറ്റിക്കൊണ്ട് വയറിനു മീതെ മുഖമണച്ചു…
“” എനിക്കെന്തോ അവനെ മറക്കാൻ വയ്യ……….””
(തുടരും……….)
Responses (0 )