തറവാട്ടിലെ നിധി 8
Tharavattile Nidhi Part 8 | Author : Anali
[ Previous Part ] [ www.kkstories.com]

---

കഥ ഇതുവരെ: അമ്മയുടെ മരണത്തെ തുടർന്ന് ശ്രീഹരി തന്റെ അമ്മയിൽ നിന്നും വിവാഹമോചനം വാങ്ങി വേറൊരു വിവാഹം കഴിച്ച അച്ഛന്റെ കൂടെ പിതൃഭവനത്തിൽ എത്തുന്നു. അവിടെ താമസിക്കുന്ന ഒരു അകന്ന ബന്ധുവിന്റെ മകളോടു ശ്രീക്കു പ്രണയം തോനുന്നു, പക്ഷെ പ്രസിദ്ധമായ തറവാട്ടിൽ ശ്രീയുടെ വരവോടെ വല്യ നിഗൂഢതകളുടെ അനന്ത പ്രപഞ്ചം തുറക്കുന്നു.

ശ്രീയുടെ തിരിച്ചു വരവ് ബന്ധുക്കളിൽ പലർക്കും ഇഷ്ടപെടുന്നില്ല. അതിനിടയിൽ ശ്രീയുടെ അച്ഛനെ കാണാതെ പോവുന്നു. കാണാതെപോയ അച്ഛനെ തപ്പി ശ്രീയും രണ്ടാനമ്മയും ഇറങ്ങി തിരിക്കുന്നു.

ഈ പ്രശ്നങ്ങൾക്കു കാരണക്കാരനാണോ ശ്രീ?. തറവാട്ടിലെ രഹസ്യങ്ങളുടെ താഴ് തുറക്കാനുള്ളൊരു താക്കോൽ മാത്രമാണോ ശ്രീ?. ശ്രീയുടെ അച്ഛനെ കണ്ടെത്താൻ അവനു സാധിക്കുമോ?. അവസാനം ശ്രീക്കു തന്റെ പ്രേണയത്തെ വിജയിപ്പിക്കാനാവുമോ?… അറിയാനായി തുടർന്നു വായിക്കുക…

 

എന്നും രാത്രിയിൽ കാണുന്ന ഈ സ്വപ്നങ്ങളെ കുറിച്ച് ഞാൻ ആലോചിച്ചു കാടു കയറാൻ തുടങ്ങി…. എന്നും സ്വപ്നത്തിൽ കാണുന്ന യുവാവ് ആരായിരിക്കും…. ഞാൻ തന്നെയാണോ…. ഇനി ഞാൻ തന്നെയാണേൽ എനിക്ക് അത്ര മസ്സിലും താടിയും നീണ്ട മുടിയുമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ…. ഇനിയെന്റെ അബോധ മനസ്സ് സ്വപ്നത്തിൽ എനിക്കു കുറച്ചു ഭംഗി കൂട്ടിയതാണോ….

ആ എന്തുമാവട്ടെ… യാമിയെ എന്തിനാണ് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ കാണുന്നത്…. അവളെന്നെ ശ്രീ എന്നല്ല വിളിച്ചത്…. മറ്റെന്തോ ആണ്…. പക്ഷെ എന്തെന്ന് ഓർമ്മയില്ല…. അന്നത്തെ ദിവസം അലസ്സമായി കടന്ന് പോയി…

അച്ഛനെ കാണാനില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് അടുത്തുള്ള പോലീസ് ആപ്പിസിലൊരു പരാതി വല്യച്ഛൻ കൊടുത്തിരുന്നു അതിനെ തുടർന്ന് വീട്ടിൽ രണ്ട് പോലീസുകാര് വന്ന് വിവരങ്ങൾ വാങ്ങി, അച്ഛൻ എഴുതി വെച്ച കത്തും എടുത്തുകൊണ്ട് പോയി… അത്താഴം കഴിച്ചു കരിഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ അടുത്ത് മീര വന്നു…

“അതെ നാളെ ഞാൻ അമ്പലത്തിൽ പോവുന്നുണ്ട്… ഉഷാമ്മ പറയാൻ പറഞ്ഞു…. വരുന്നുണ്ടേൽ രാവിലെ എഴുനേൽക്കണം… അല്ലാതെ ഇയാളെ നോക്കി ഇരിക്കാനൊന്നും പറ്റില്ലാ….”

എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ട് മറുപടി കേൾക്കാൻ പോലും നിൽക്കാതെ അവൾ പോയി… അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ അഞ്ചു മണിക്ക് തന്നെ ഞാൻ എഴുനേറ്റ് ഒരുങ്ങി താഴെ ചെന്നു… പക്ഷെ മീര പോയിട്ട് ഒരു ഈച്ച പോലും എഴുന്നേറ്റിലാരുന്നു… മീര മാത്രമേ അമ്പലത്തിൽ പോവാൻ കാണാവൊള്ളേ എന്ന് ഞാൻ മനസ്സുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു…
കുറച്ചു നേരത്തെ കാത്തിരുപ്പിന് ശേഷം മീര വന്നു… ഒരു വെള്ള ബ്ലൗസ്സും കസവുള്ള വെള്ള പാവാടയുമിട്ട് വന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ കിളി പറന്നു പോയി…

“രാവിലെ എഴുനേൽക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ട് എത്ര നേരം നോക്കി ഇരിക്കണം…”

അന്തം വിട്ടവളെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന എന്നെ അവളൊന്നു രൂക്ഷമായി നോക്കിയപ്പോൾ ഞാൻ ചമ്മൽ മാറ്റാൻ മുഖത്തൊരു വിമ്മിഷ്ട്ടം വരുത്തി ചോദിച്ചു…

“അമ്പലത്തിൽ തൊഴാൻ പോവാനാണ് വിളിച്ചേ…. അല്ലാതെ കാണിക്കപെട്ടി കുത്തി തുറക്കാനല്ല…. വെളിച്ചം വീഴുന്നതിന് മുൻപ് എഴുനേറ്റ് ഇരിക്കുവാ…”

എന്റെ മുന്നിലൂടെ വാതിലിന് അരികിലേക്ക് നീങ്ങി അവൾ പറഞ്ഞു…. മഹാ അഹങ്കാരി തന്നെ… ഇവളെ കെട്ടിയാലും എന്നുമീ തർക്കുത്തരം കേൾക്കണമല്ലോ ഭഗവതി…. രാവിലെ പുറത്ത് നല്ല തണുപ്പുണ്ടായിരുന്നു….

മീര ഒന്നും മിണ്ടാത്തയാണ് നടന്നിരുന്നത്.. മീനാക്ഷിയെ കഴിഞ്ഞ ദിവസം പത്തായ പുരയിൽ വെച്ച് കണ്ട സംഭവം പറയണമോയെന്ന് ഞാൻ ആലോചിച്ചെങ്കിലും വേണ്ടയെന്ന് തന്നെ തീരുമാനിച്ചു… വഴിയിൽ വെച്ച് അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകുന്ന കുറച്ച് പേരെ കണ്ടു… എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം മീരയിൽ തന്നെ….

ഈ നാട്ടിൽ ഉറപ്പായും അവളെകാൾ ഭംഗിയുള്ളൊരാളെ കാണുക ആസാദ്യമെന്ന് ഉറപ്പാണ്…. അവളെ നോക്കി കഴിഞ്ഞ് ആളുകൾ എന്നേയും നോക്കുനുണ്ട്… ഏതായീ ഭാഗ്യവാൻ എന്നാവുമോ അവരുടെ ചിന്ത…

അല്ലേൽ ഓട്ടോ ഡ്രൈവർക്കും ബെൻസ് കാറോ എന്നതാവും… ഏതായാലും കുഴപ്പമില്ല… മീര എന്റെ കൂടയല്ലേ വരുന്നത്… അത് തന്നെയൊരു കുളിരാ…

കുറച്ചു ദൂരം ചെന്നപ്പോൾ അമ്പലമെത്തി… അകത്തു കയറി തൊഴുത് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത ഒരു സംഭവം നടന്നത്… കിട്ടിയ പ്രെസ്സാദാവുമായി അരികിലേക്ക് അവൾ വന്ന് ചന്ദനമെന്റെ നെറ്റിയിൽ ചാർത്തി തന്നു… അതിന്റെ പൊടി കണ്ണിലേക്ക് വീഴാതെയിരിക്കാൻ കണ്ണിന് മുകളിലായി കൈ വെച്ചവൾ എന്റെ നെറ്റിയിൽ ഊതി…

നീട്ടി എഴുതിയ കണ്ണുകളും, പുരുക്കങ്ങൾക്ക് ഇടയിലായി തൊട്ട ചെറിയ വെള്ള പൊട്ടും, ഊതാൻ വായു എടുത്തപ്പോൾ മറഞ്ഞിട് ഊതി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീണ്ടും ദൃശ്യമായ നുണകുഴികളും, റോസാ പൂ നിറമുള്ള ചുണ്ടുമെല്ലാം കൂടെ കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ ഒരു നിമിഷം വേറേതോ ലോകത്തായി പോയി….

ഒരു യന്ത്രം പോലെ എന്റെ മുഖം മുന്നോട്ട് ചലിച്ചു… എന്റെ ചുണ്ടുകൾ നേരെ പോയി അവളുടെ മൂക്കിന്റെ മുകളിൽ പതിഞ്ഞു… ഞെട്ടി പുറകോട്ടു ചാടിയ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും പ്രെസ്സാധമൊക്കെ നിലത്തു വീണു… എന്താ നടന്നതെന്ന് അറിയാതെ ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും അല്പനേരം ഞെട്ടി നിന്നു… നിർവികാരയായി നിന്ന അവളുടെ മുഖം ഇരുണ്ടു… കണ്ണുകൾ നനഞ്ഞു…

-ഠപ്പേ-

അവളുടെ അടി വരുന്നത് ഞാൻ സ്ലോ മോഷൻ എന്നപോലെ കണ്ടു… ഒഴിഞ്ഞു മാറാനോ, തടയാനോ തോന്നിയില്ലാ… എന്തൊരു ചെറ്റതരമാണ് ഞാൻ കാണിച്ചത്… മോശമായി പോയി…. ഇനിയിപ്പോൾ എന്താവും സംഭവിക്കുക എന്നോർത്ത് തല പെരുത്തു… ആളുകൾ ആരേലും അറിഞ്ഞാലോ…

തറവാട്ടിൽ അറിഞ്ഞാലോ… എല്ലാവരുടെയും മുൻപ്പിൽ ശ്രീഹരി ഒരു ആഭാസൻ ആവും… അമ്മയേം പെങ്ങളെയും തിരിച്ചറിയാത്തവൻ… അവളുടെ കൈ പതിഞ്ഞപ്പോൾ മുഖത്തൊരു നീറ്റൽ… പക്ഷെ അതിന്റെ നൂറിരട്ടി നീറ്റിൽ മനസ്സിലായിരുന്നു… കണ്ടു നിന്ന കുറച്ച് ആളുകളിൽ നിന്നുമൊരാൾ ഓടി ഞങ്ങൾക്ക് അടുത്തേക്കു വന്നു…

“എന്താ മോളെ…. ഇവൻ എന്താ ചെയ്തേ…”

അയാൾ എന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചു തിരിക്കുമ്പോൾ മീരയോട് തിരക്കി…

“ഒന്നുമില്ല…”

എന്നെ തന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കികൊണ്ട് മീനാക്ഷി അയാൾക്ക് മറുപടി നൽകി…

“അവനാ മോളെ ഉമ്മ വെച്ചിട്ടാ…”

പുറകിലായി നിന്നൊരു സ്ത്രീ പറഞ്ഞു…

“രണ്ടെണ്ണം കിട്ടിയാലേ ഇവനോക്കെ മര്യാദക്ക് നടക്കു… അമ്പലത്തിലാ അവന്റെ കഴപ്പ്….”

ആദ്യം വന്ന് എന്നെ പിടിച്ചയാൾ അടിക്കാൻ കൈ പൊക്കി പറഞ്ഞു…

“ചേട്ടൻ വിട്… ഇത് എന്തായീ കാണിക്കുന്നേ…”

അയാളെ തടഞ്ഞു മീര പറഞ്ഞു…

“മോൾക്ക് ഇവനെ അറിയാമോ…”

അയാൾ മീരയോട് വീണ്ടും ചോദിച്ചു…

“എനിക്കറിയാം… ചേട്ടൻ ഇതിൽ ഇടപെടേണ്ട…”

മീര അതും പറഞ്ഞ് എന്നെ അയാളുടെ അടുത്ത് നിന്നും വലിച്ചു പുറകോട്ട് മാറ്റി…

“ഇവർ ഒരുമിച്ചാ അമ്പലത്തിൽ വന്നെ…”

അടുത്തായി നിന്ന സ്ത്രീ പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ അടുത്ത് നിന്ന ആൾ തിരിഞ്ഞു പിറുപിറുതുകൊണ്ടു പോയി.. എന്റെ തല താണ് തന്നെ ഇരിക്കുവായിരുന്നു.. കൈയും കാലും വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി…

തല കറങ്ങുന്നു… കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കയറി… കാലുകൾ കൊഴഞ്ഞു ഞാൻ പുറകിലേക്ക് മറിഞ്ഞു… ഞാൻ വീഴാതെയിരിക്കാൻ മീര വട്ടം പിടിച്ചെങ്കിലും വീഴ്ച്ചയുടെ ആഘാതം കുറക്കുവാൻ മാത്രമേ അവൾക്കു പറ്റിയൊള്ളു…

ഞാനാ കറുത്ത കുതിരയുടെ മുകളിൽ തന്നെ ഇരുന്ന് എവിടേക്കോ പോകുകയാണ്…. പക്ഷെ സ്വപ്നത്തിൽ സ്ഥിരമുള്ള ഞാനല്ല… താടിയും മീശയുമില്ലാ… മാംസപേശികൾക്കും വലുപ്പം വന്നിട്ടില്ലാ… കഴിഞ്ഞ സ്വപ്നത്തിലെ പോലെ കുതിരയുമായി വെപ്രാളത്തിൽ പായുകയല്ല…

ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പതിയെ ആണ് അതിനെ ചലിപ്പിക്കുന്നത്… ദൂരെ അമ്പലം കാണാം… ഈ അമ്പലം തന്നെ… പക്ഷെ കുറേ കൂടെ ചെറുതാണ്.. അതിന്റെ മുന്നിലായി ഒരു കൂട്ടം ആളുകൾ നിൽക്കുന്നു… ഞാൻ അടുത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ സംസാരം കേൾക്കാം… അതിലൊരു കിളവൻ എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വന്ന് തോളിൽ കിടന്ന തോർത്തെടുത്തു കൈയിൽ പിടിച്ചു തല കുമ്പിട്ടു…

‘ഇറയി തമ്പ്രാനെ…. അടിയങ്ങൾ പണ്ട് തുടങ്ങി ഇവിടെ വന്ന് തൊഴുത് പോണതല്ലേ… അമ്പലത്തിന്റെ പടി കെട്ട് ഒരിക്കലും താണ്ടാറില്ലല്ലോ… ഈ പരിസരത്ത് നിന്ന് ദേവിയെ തലമുറകളായി കണ്ടു വണങ്ങുന്നോരാ… ഇപ്പോളീ തമ്പ്രാക്കന്മാര് പറേണത്..’

അയാൾ അമ്പലത്തിന്റെ പടിവാതിലിനു മുന്നിലായി വെള്ള കുപ്പായവും മുണ്ടും ഉടുത്തു നിരയായി നിൽക്കുന്നവരെ നോക്കി എന്നോട് പറഞ്ഞു…

‘എന്താ അവര് ചൊക്കനോട് പറഞ്ഞത്…’

ഞാൻ കുതിര പുറത്ത് ഇരുന്ന് തന്നെ തിരക്കി…

‘അത് തമ്പ്രാ…. ഇവിടെ വന്നുമിനി ദേവിയെ കാണേണ്ട… അടിയങ്ങള് തൊഴണത് ദേവിക്ക് ഇഷ്ടമാവുന്നില്ലാ എന്നാ തമ്പ്രാ പറഞ്ഞേ…“

’എന്ന് ഇവരോട് ദേവി വന്ന് പറഞ്ഞുവോ…‘

ഞാൻ അവരെ നോക്കി ചോദിച്ചപ്പോൾ അമ്പലത്തിന് അകത്തു നിന്നും പൂ നൂലൊക്കെ ഇട്ട് ഒരു മുണ്ട് മാത്രം ഉടുത്ത കൊടവയരുള്ള നമ്പൂതിരി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു… പടിവാതിൽ മറഞ്ഞു നിന്നവർ അയാൾക്ക് വഴി മാറി കൊടുത്തു…

‘ഉണ്ണീ…. പ്രശ്നം വെച്ചപ്പോൾ തെളിഞ്ഞതാ… കാര്യം അമ്മ തമ്പുരാട്ടിയോട് ബോധിപിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞു ഇനി ഇവറ്റകളെ അമ്പലത്തിന്റെ പുറത്ത് നിന്നു തൊഴാനും അനുവദിക്കേണ്ട എന്ന്…. രാവിലെ ഇതുങ്ങളു വന്ന് പടിവാതിലിനു മുന്നിൽ നിൽപ്പല്ലേ… ദേവി കണ്ണ് തുറന്ന് പടിവാതിലിലോട്ടു നോക്കുമ്പോളെന്നും കാണുന്നത് ഈ അശ്രീകരങ്ങളെ… പിന്നെ നാട് എങ്ങനെ നന്നാവാനാണ്…‘

നമ്പൂതിരിയെന്റെ അടുക്കലേക്ക് വന്ന് പറഞ്ഞു…

’നാട് ഇത്ര നന്നായത് മതി… അമ്മയോട് ഞാൻ പറഞ്ഞുകൊള്ളാം…. ഇവര് പണ്ടത്തേതു പോലെ തന്നെ പുറത്ത് നിന്ന് തൊഴുത് പൊക്കോട്ടെ…‘

അതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ മുന്നിൽ മാറി നിന്ന കിളവനെ നോക്കി… അയാൾക്കു പുറകിലായി ഒരു പെൺകുട്ടി… അത് യാമിയാണ്… പക്ഷെ അവൾക്കു പ്രായം കുറഞ്ഞത് പോലെ… മെലിഞ്ഞു ചെറിയ മാറിടവും കുഞ്ഞു കണ്ണുകളുമായി നിൽക്കുന്ന ഈ പെണ്ണ് യാമിയുടെ കുട്ടികാലം പോലെ തോന്നി… ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ കണ്ണുകൾ നിലത്തേക്ക് താഴ്ത്തി…

“ശ്രീ…. ശ്രീ…. എന്ത് പെറ്റി ശ്രീ…. കണ്ണ് തുറക്ക് ശ്രീ…”

മീരയുടെ ശബ്ദമെന്റെ കാതുകളെ തുളച്ചു തലച്ചോറിലേക്ക് വന്നപ്പോളാണ് ഞാൻ കണ്ണ് പകുതി തുറന്നത്…. ചുറ്റും കുറേ ആളുകൾ നിൽക്കുന്നു… എന്റെ മുന്നിലായി മീര മുട്ടിൽ നിൽക്കുന്നു… അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ ഒഴുകി വരുന്നുണ്ട്… ഇവൾക്കിത് എന്തു പെറ്റി…

“എന്റെ പൊന്ന് ശ്രീയല്ലേ…. കണ്ണ് തുറക്ക്…”

എന്നെ കുലുക്കി വിളിച്ചു കൊണ്ട് മീര പറഞ്ഞു…. പൊന്ന് ശ്രീയോ… കുറച്ച് മുൻപ് എന്നെ അടിച്ച് ഉറക്കിയിട്ട് പൊന്ന് ശ്രീ പോലും… അഹങ്കാരി… ഞാൻ കണ്ണു തുറന്ന് എഴുനേറ്റ് ഇരുന്നപ്പോൾ മീര പുറകോട്ട് മാറി.. ചുറ്റും നിന്ന ആളുകൾ പോയപ്പോൾ ഞാൻ എഴുനേറ്റ് അവളുടെ പുറകെ നടക്കാൻ തുടങ്ങി…

“മീര…”

“എന്നാ…”

“സോറി… ഞാൻ അറിയാതെ…”

“പോക്കിറിതരം കാണിച്ചിട്ട് ബാക്കി ഉള്ളവരെ പേടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു…”

“അപ്പോൾ എന്തോ…. എനിക്ക് നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റിയില്ല…. അതുകൊണ്ടാ…”

“നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റിയില്ല പോലും…. അയ്യേ… എന്ത് വിശ്വസിച്ച ഇയാളുടെ കൂടെ എവിടെയേലും വരുന്നത്… അഭാഷൻ…”

“സോറി…. ഇനി ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാവില്ലാ…”

“എങ്കിൽ തനിക്കു കൊള്ളാം…”

അവൾ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ് ഒലിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടാവും അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു മമത കാണാൻ പറ്റി…. എങ്കിലും ഞാൻ ബോധം കെട്ട് കിടന്നപ്പോൾ അവൾ കരഞ്ഞല്ലോ…. ഓ… ഇനി എന്നെ കൊന്നതിനു പോലീസ് പിടിക്കുമെന്ന് ഓർത്താവും….

വീട്ടിൽ ചെന്ന ഉടനെ ഞാൻ ആർക്കും മുഖം കൊടുക്കാതെ മുറിയിൽ പോയി കിടന്നു… മുഖത്തെ പാട് കണ്ട് ആരേലും കാര്യം ചോദിച്ചാൽ മീര എല്ലാവരോടും സത്ത്യം പറഞ്ഞാലോ എന്ന് നല്ല പേടി ഉണ്ടാരുന്നു… ഏത് നേരത്താണോ അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ തോന്നിയത്… അവൾ ആരോടേലും പറഞ്ഞാൽ എന്തൊരു നാണക്കേടാ… ഷേ….
അന്ന് വൈകിട്ട് ഭക്ഷണം കഴിച്ചികൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അച്ഛമ്മ അച്ഛന്റെ കാര്യമെടുത്തിട്ടു…

“എന്റെ മുരളി ഇപ്പോൾ എവിടെയാണോ…. അവൻ എന്തേലും കഴിക്കുന്നുണ്ടാവോ…. അവനെ ഇവിടുന്ന് ആരും അന്ന്വസ്സിച്ചു പോലും പോവുന്നില്ലല്ലോ…”

“പോലീസിൽ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ അമ്മേ…. അവര് തിരക്കുന്നുണ്ട്…”

രാജൻ വല്യച്ഛൻ ആഹാരത്തിൽ തന്നെ ശ്രെദ്ധ കേന്ദ്രികരിച്ചു പറഞ്ഞു….

“ആവിശ്യം നമ്മുടെയല്ലേ…. പോലീസുകാരുടെ അല്ലല്ലോ…”

അച്ഛമ്മ വീണ്ടുമൊരു നെടുവീർപ്പോടെ പറഞ്ഞു…

“നമ്മൾ എവിടെയാണെന്ന് വെച്ച് പോയി തിരക്കാനാ…. മുരളി അളിയൻ തന്നെ പതുക്കെ തിരിച്ചു വന്നോളും…”

ബാലൻ ചെറിയച്ഛൻ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു…

“അവന് ഇവിടെ സമ്മാധാനം കൊടുത്ത് കാണില്ല… അതാ അവൻ മനസ്സ് ശരിയാക്കാൻ ഇങ്ങനൊരു കടുംകൈ ചെയ്തെ…”

അച്ഛമ്മ ഒളി കണ്ണിട്ട് ഉഷാമ്മയെ നോക്കി പറഞ്ഞു…

“ഞാൻ പോയി കണ്ടുപിടിച്ചു കൊണ്ടുവരാം….”

ഉഷാമ്മ പെട്ടന്നു തന്നെ മറുപടി പറഞ്ഞു…

“നീ പോയിട്ട് എന്ത് ചെയ്യാനാ ഉഷേ…”

സന്ധ്യാ വല്യമ്മ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…

“ഞാൻ കാശിക്ക് പോയി തിരക്കാം…. ഞാൻ വിളിച്ചാൽ മുരളിയേട്ടൻ വരും…”

ഉഷാമ്മ കണ്ണുകൾ തിരുമ്മി പറഞ്ഞു…

“അതിന് നിനക്ക് കാശി എവിടെയാണ് എന്നേലും അറിയാമോ ഉഷാ… ഒന്ന് മിണ്ടാതെയിരി…”

വല്യമ്മ വീണ്ടും എതിർത്തു…

“ഞാൻ കൂടെ പോവാം…”

ഞാൻ അത് പറഞ്ഞത് ആലോചിച്ചു തന്നെയായിരുന്നു…. ഇപ്പോഴും ഇടയ്ക്ക് നോട്ടം കൊണ്ട് മീരയെന്നെ കൊളുത്തി വലിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, അവളുടെ അടുത്തു നിന്നും എനിക്ക് കുറച്ചു ദിവസം മാറി നിൽക്കണമായിരുന്നു….

“അതിന് ശ്രീക്കു കാശി എവിടെയാണെന്ന് അറിയാമോ…”

രാജൻ വല്യച്ഛൻ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഇല മടക്കുമ്പോൾ തിരക്കി…

“ഉത്തർ പ്രദേശിലല്ലേ…. ഞാൻ താജ്മഹാൽ കാണാൻ അവിടെ അടുത്ത് വരെ അമ്മയുടെ കൂടെ പോയിട്ടുണ്ട്…”

ഞാൻ നിസ്സാര മട്ടിൽ പറഞ്ഞു… അതിന് ആരും എതിർപ്പ് പറഞ്ഞില്ലാ… അന്ന് രാത്രി ഉഷാമ്മ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നു…

“മോനെ ശ്രീ…. ഞാൻ കാരണം നിനക്കും ബുദ്ധിമുട്ട് ആയല്ലേ…”

“ഇല്ലാ ഉഷാമ്മേ…. ഞാനും തറവാട്ടിൽ തന്നെ ഇരുന്ന് മടുത്തു….”

“ഞാൻ പോവാമെന്ന് പറഞ്ഞത് ഇവിടെ വല്യ അളിയനും ബാലനുമൊന്നും നിന്റെ അച്ഛൻ ഉടനെ വരണമെന്നില്ല…. കൂടുതൽ സമയം വൈകിയാൽ അവര് തിരുമറി കാണിച്ച് തറവാട് മുഴുവൻ വിഴുങ്ങും… മോന് ശരിക്കും പോവാനുള്ള വഴിയൊക്കെ അറിയാമോ…“

”ആ…. അറിയാം..“

ഞാനത് പറഞ്ഞെങ്കിലും എനിക്ക് ശരിക്കും ആഗ്രവരെ പോകാനുള്ള വഴിയെ അറിയത്തൊള്ളാരുന്നു… അവിടെ നിന്നും കാശിക്ക് എത്ര ദൂരമുണ്ടെന്ന് പോലും അറിയില്ലാരുന്നു…

”അത് നന്നായി…. നമുക്ക് അടുത്ത ദിവസം തന്നെ പുറപ്പെടാം…“

”ശരി ഉഷാമ്മേ…“

എന്റെ തലയിൽ ഒന്ന് തലോടി അവർ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി നടന്നു… രാത്രിയിൽ മുഴുവൻ ഞാൻ യാത്രയുടെ കാര്യങ്ങൾ ആയിരുന്നു ഓർത്ത് കിടന്നത്…. പക്ഷെ എന്തൊക്കെ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടായാലും തറവാട്ടിൽ നിന്നും മാറണമെന്ന് ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചു….
പറഞ്ഞ് ഉറപ്പിച്ചത് പോലെ അടുത്ത ദിവസം ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി…

രണ്ട് പെട്ടികളുമായി ഇറങ്ങിയ ഞങ്ങളെ ബാലൻ ചെറിയച്ഛൻ ഞങ്ങളെ കാറിന് കൊണ്ടുപോയി ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പിൽ വിട്ടു… ഞങ്ങൾ അവിടുന്ന് ഒരു ബസ്സിൽ കയറി ഇരുപത് നിമിഷത്തിൽ കണ്ണൂരിൽ എത്തി… അവിടുന്ന് മംഗലാപുരത്തിലേക്ക് പോവേണ്ട കെ സ് ആർ ടി സി ബസ്സ് കണ്ടപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഞെട്ടി…. തിങ്ങി നിറഞ്ഞ് ആളുകൾ…

ഞങ്ങൾ രണ്ടു പേരും അതിലേക്ക് കയറി നടുക്കായി പോയി നിന്നു… എന്റെ തൊട്ടു മുന്നിലായിയാണ് ഉഷാമ്മ നിന്നത്… ആളുകൾ തിക്കിയെന്നെ അവരോട് ചേർത്ത് നിറുത്തി… ഒരു സാരിയുടുത്ത് നിൽക്കുന്ന ഉഷാമ്മയുടെ പുറകിൽ ചേർന്ന് നിന്നപ്പോളെന്റെ അരകെട്ട് അവരുടെ മുഴുത്ത നിതംബത്തിനോട് ചേർന്നു നിന്നു… ഉഷാമ്മയുടെ മുടിയിൽ നിന്നും ഉയരുന്ന എണ്ണയുടെ മണമെന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് പടർന്നു…

എന്റെ ജവാൻ ഉണരാൻ ഇത് തന്നെ ധാരാളമായിരുന്നു… അവൻ ഉയർന്നു നിന്ന് ചുംബിക്കുന്നത് ഉഷാമ്മയുടെ കൊഴുത്ത് മയമുള്ള മാംസഗോളങ്ങളിലാണ്…. ഒരു കൈ കൊണ്ട് സാരിയുടെ തുമ്പ് പിടിച്ചിരുന്ന ഉഷാമ്മ രണ്ടാമത്തെ കൈ കൊണ്ട് ബസ്സിന്‌ മുകളിലെ കമ്പിയിൽ പിടിക്കാൻ നന്നേ കഷ്ടപ്പെട്ടു… ബസ്സ് ഒരോ വളവ് തിരിയുമ്പോളും ഉഷാമ്മ വെയിച്ചു പോവുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

“നിൽക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലേ ഉഷാമ്മേ….”

ഞാനവരുടെ ചെവിയുടെ അടുത്ത് മുഖം ചേർത്തു ചോദിച്ചു…

“കൈ ഉയർത്തി പിടിച്ചു വേദനിക്കുന്നു ശ്രീ…. ഒന്ന് ഇരിക്കാൻ പറ്റിയിരുനെങ്കിൽ…. എന്തൊരു തിരക്കാണോ ഇത്…”

“ഞാൻ പിടിച്ചോളം കൈ താഴ്ത്തിക്കോ…”

ഞാനവരുടെ കൈ തണ്ടിൽ മുറക്കെ പിടിച്ചു മൊഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഉഷാമ്മ കൈ താഴ്ത്തി… പക്ഷെ കൈ തണ്ടിലെ പിടി കൊണ്ടും വെയിച്ചു പോവുന്ന ഉഷാമ്മയെ പിടിച്ചു നിർത്താൻ പറ്റുന്നില്ലായിരുന്നു…. എന്റെ ഒരു കൈ മുകളിലെ കമ്പിയിൽ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് വീഴാൻ തുടങ്ങിയ ഉഷാമ്മയെ ഞാൻ മറ്റെ കൈ വയറിനു ചുറ്റുമിട്ട് പിടിച്ചു… അങ്ങനെ പിടിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് കുറച്ചുകൂടെ നല്ല ബലത്തിൽ പിടിച്ചു നിർത്താൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അത് കൊണ്ടു ഞാനാ കൈ മാറ്റിയില്ല…

സാരിയുടെ ഇടയിലൂടെ തെളിഞ്ഞ നഗ്നമായ വയറിലായിരുന്നു എന്റെ വിരലുകൾ പിടിച്ചത്…. ഉഷാമ്മയുടെ കൊഴുത്ത വയറിന്റെ മാർദ്ദവത്തിലെന്റെ വിരലുകൾ അകത്തേക്കു പോവുന്നത് പോലെ തോന്നി… എന്റെ നടുവിരലിരിക്കുന്നത് ഉഷാമ്മയുടെ പുക്കിളിനു മുകളിലാണെന്ന് പെട്ടന്നു തന്നെ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി….

ഉഷാമ്മയുടെ ഇടത്തെ തുടയിൽ കുത്തി നിന്നയെന്റെ കുണ്ണ ഉഷാമ്മ അനങ്ങിയപ്പോൾ അവരുടെ ചന്തിക്കുടങ്ങളുടെ ഇടയിലായി സ്ഥാനമുറപ്പിച്ചു… ആളുകൾ തിങ്ങി നിന്ന ബസ്സിലെ ചൂട് കൊണ്ട് ഉഷാമ്മ നല്ലതുപോലെ വിയർത്തിരുന്നു… അവരുടെ വയറിലിരുന്ന എന്റെ കൈയിലും അവരുടെ വിയർപ്പിന്റെ ഈർപ്പത്തിൽ നനവ് തോന്നി..

ബസ്സ് ഇടക്കൊന്ന് ചവിട്ടിയപ്പോൾ മുന്നോട്ട് പോയ ഉഷാമ്മയുടെ വയറിനെ അള്ളി പിടിച്ചു ഞാൻ നിറുത്തി…. എന്റെ നടുവിരലിന്റെ അറ്റം അവരുടെ പുക്കിൾ കുഴിയിലാണ് ഇരിക്കുന്നത്… വിയർത്തു നനഞ്ഞതു കൊണ്ട് എന്റെ കൈ നല്ലതുപോലെ തെന്നുനുണ്ടായിരുന്നു….

വീഴാതെ ഇരിക്കാൻ ഉഷാമ്മയുമെന്റെ കൈയിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചിരുന്നു… അവരുടെ നിതംബത്തിലെന്റെ കമ്പി കുത്തുന്നത് ഉഷാമ്മ അറിയിനുണ്ടായിരിക്കും, പക്ഷെയീ സാഹചര്യത്തിൽ അരക്കെട്ട് ഒന്ന് മാറ്റാൻ പോലുംമെന്റെ പുറകിൽ സ്ഥലമില്ലായിരുന്നു…. എന്റെ കുട്ടന്റെ ചുണ്ടിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി പശിമയുള്ള ദ്രവം ഒഴുകി ഇറങ്ങി ഷഡ്ഢിയുടെ മുന്നിൽ ഒരു പൊട്ടു കുത്തിയെന്ന് എനിക്കു മനസ്സിലായി….

പക്ഷെ പെട്ടന്നു ആളുകൾ ഇറങ്ങിയാലെന്റെ മുണ്ടിനു മുകളിലായി മുഴച്ചു നിൽക്കുന്നത് ആളുകൾ കാണുമോ എന്നതായിരുന്നു ഭയം… അങ്ങനെ ഉണ്ടായാൽ ഞങ്ങളുടെ കാലിന്റെ അടുത്തിരിക്കുന്ന എന്റെ പെട്ടി എടുത്ത് മുണ്ടിന് മുന്നിലായി പിടിക്കാമെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു…

പക്ഷെ അതിന്റെ ആവിശ്യം വന്നില്ല, ഞങ്ങൾ മംഗലാപുരത്തിൽ ഇറങ്ങുന്നത് വരെ നല്ല തിക്കും തിരക്കുമായിരുന്നു… കുറേ നാളുകൾ ഉറങ്ങി കിടന്ന എന്റെ കാമ ചിന്തകളെ ആ യാത്ര ഉണർത്തിയിരുന്നു… ആ ചിന്തകളിലെ നായിക ഉഷാമ്മയും…

ഞങ്ങൾ മംഗലാപുരം എത്തിയപ്പോൾ ഇരുട്ടാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു… ദൂരെ യാത്രയൊന്നും ചെയ്തു പരിചയമില്ലാത്തെ ഉഷാമ്മ ഞാൻ നയിക്കുന്ന വഴിയെ ഒരു അനുസരണയുള്ള കുട്ടിയെ പോലെ നടന്നു വന്നു…

അഞ്ചു മണികൂറോളം ബസ്സിൽ നിന്ന് ഞങ്ങൾ ശെരിക്കും മടുത്തിരുന്നു, അതു കൊണ്ടാവുമിന്ന് ഇവിടെ മുറിയെടുത്തു നിന്നിട്ട് നാളെ ട്രെയിൻ കയറാമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഉഷാമ്മ അത് കേൾക്കാൻ കാത്തിരുന്നതു പോലെ പെട്ടന്നു അതിനോട് യോജിപ്പ് പറഞ്ഞത്…

ഞാൻ നടന്ന് നേരെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാനുള്ള ഒരു കടയിൽ ഉഷമ്മയേം വിളിച്ചു കയറി… എനിക്ക് എതിരായി അവര് വന്നു ഇരിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഉഷാമ്മയുടെ വെളുത്ത വയറിൽ പുക്കിളിനു ചുറ്റും ചുമന്നു കിടക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്… എന്റെ അള്ളി പിടിയുടെ പരിണതഫലമാണ് അതെന്ന് എനിക്കു മനസ്സിലായി..

“ഉഷാമ്മ മടുത്തോ…”

ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ തിരക്കി…

“സാരമില്ല മോനെ… മോൻ മടുത്തു കാണുമെല്ലെ… എന്തൊരു തിരക്കായിരുന്നു വണ്ടിയിൽ…”

“ഈ സമയത്ത് നല്ല തിരക്ക് ആയിരിക്കും… ട്രെയിനിലും തിരക്ക് ആയിരിക്കും ഉഷാമ്മേ…”

“ഇരിക്കാൻ പറ്റിയാൽ മതിയായിരുന്നു…”

എന്നെ പൂച്ച കണ്ണും കൊണ്ട് നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ടവർ പറഞ്ഞു… ഞങ്ങൾ കുറച്ചു കൂടെ നടന്നപ്പോളൊരു ലോഡ്ജ് കണ്ടു..

“രണ്ടു മുറി എടുക്കണോ ഉഷാമ്മേ…”

അകത്തോട്ടു കയറാൻ നേരം ഞാൻ തിരക്കി…

“വേണ്ട മോനെ… നീ എനിക്കു സ്വന്തം മോൻ തന്നെയാ… പിന്നെ ഒറ്റക്ക് ഞാനെങ്ങനെയാ പരിചയമില്ലാത്തെ സ്ഥലത്ത് നിൽക്കുന്നത്… എനിക്കു പേടിയാ ശ്രീ… നീ ഒരു മുറി എടുത്താൽ മതി..”

“ശരി..”

ഞാൻ അക്കത്തു പോയി മുറിയെടുക്കുമ്പോൾ അവിടെ ഇരുന്ന പയ്യൻ പകുതി മലയാളത്തിൽ എത്ര കട്ടിലുള്ള മുറി വേണമെന്ന് തിരക്കി… അവിടെ മാറി നിൽക്കുന്ന ഉഷാമ്മ കേൾക്കുന്നില്ല എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ ഒരു കട്ടില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു… രജിസ്ട്രരിൽ പേരും സ്ഥലവും ഒപ്പുമിട്ട് ഞാൻ ഉഷാമ്മയേം കൂട്ടി അയാളുടെ പുറകെ നടന്നു…

“ഉണ്ടു നിന്ന കൊണെ… മുറി… മുറി.. നിക്ലെഗ് ദദന ബോദെണ്ട എങ്ക് കാൾ മൽപ്പുലെ… കാൾ വിളിച്ച… ആ.. കാൾ…”

ഞങ്ങൾക്ക് മുറി തുറന്ന് താക്കോലെന്റെ കൈയിൽ തരുമ്പോൾ അയാൾ തുളുവിൽ എന്തോ പറഞ്ഞു…
ഞങ്ങൾ അകത്തു കയറിയപ്പോൾ തീരെ ചെറിയ ഒരു മുറിയായിരുന്നു അത്… അതിന്റെ നടുവിലായി കിടന്ന കട്ടിലിനും രണ്ടു പേർക്ക് കിടക്കാനുള്ള ഇട തികച്ചു ഇല്ലായിരുന്നു….

“അയ്യോ… മോനെ ഇതിൽ ഒരു കട്ടിലെ ഉള്ളല്ലോ… ഒരു മെത്ത കൂടെ തരാവോ എന്ന് ചോദിച്ചു നോക്കത്തില്ലാരുന്നോ…ഞാൻ അതിൽ നിലത്തു കിടക്കാമായിരുന്നു…“

”ചോദിച്ചതാ ഉഷാമ്മേ… അവര് ഇല്ലന്നാ പറഞ്ഞെ… ഞാൻ വേണേലൊരു മുണ്ട് വിരിച്ചു നിലത്തു കിടന്നോള്ളാം….“

”അത് വേണ്ട മോനെ… ഇവിടെ തന്നെ എങ്ങനേലും ഒതുങ്ങി നമ്മുക്ക് കിടക്കാം..“

ഉഷാമ്മ അതും പറഞ്ഞ് അകത്തു കയറി ഒരു മൂലയിലായി പെട്ടികൾ വെച്ചു… ഞാൻ കതക്ക് അടച്ചു കുറ്റിയിട്ട് നേരെ കുളിമുറിയില്ലേക്ക് കയറി… ചെറിയൊരു കുളിമുറിയായിരുന്നു അത്.. അതിന്റെ തറ മുഴുവൻ വെള്ളം വീണ് നനഞ്ഞിരുന്നു… ഞാൻ തിരിച്ചു ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ഉഷാമ്മ വേഷം മാറുകയായിരുന്നു…

സാരി ഊരി കട്ടിലിലിട്ടു അടി പാവാടയും ബ്ലൗസ്സും ഇട്ട് നിൽക്കുന്ന ഉഷാമ്മയെയാണ് ഞാൻ കാണുന്നത്… അവരുടെ നീല ബ്ലൗസ്സിന്റെ ഉള്ളിൽ ചെറിയ കരിക്കിന്റെ വലുപ്പമുള്ള മുലകൾ പുറത്തു ചാടാൻ വെമ്പി നിന്നു… കഷത്തിലൊരു പപ്പടത്തിന്റെ വലുപത്തിൽ വിയർപ്പിന്റെ പാട് കാണാം….

വെളുത്ത വയറിലെ ചുമന്ന പാടുകൾ മങ്ങി തുടങ്ങി.. വയറിൽ മുഴുവൻ നേർത്ത രോമങ്ങൾ വിയർപ്പിലൊട്ടി കിടക്കുന്നു, വലിയ പുക്കിൾ കുഴിക്കു കുറുകെ വയറു രണ്ട് ഭാഗമായി ചുളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു അതിന്റെ തൊട്ടു താഴെയായി ഒരു വെള്ളി അരിഞാണം വയറിനെ പുണർന്നു കിടന്നു..

അതിന്റെ തൊട്ടു താഴെയാ നീല അടിപാവാടയുടെ മുന്നിലായി വെളുത്ത വള്ളിയാൽ കെട്ടി നിറുത്തിയിരിക്കുന്നു… വിപുലമായ ഉഷാമ്മയുടെ ചന്തി പാവാടക്കുള്ളിൽ വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു…

“മോനെ ഒരു നിമിഷം കുളിമുറിയിൽ കയറി നിൽക്കാമോ… ഞാനീ വേഷമൊന്ന് മാറട്ടെ..”

ഉഷാമ്മ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ കുളിമുറിയിൽ കയറി കതക് അടച്ചു… കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങിയപ്പോൾ വീട്ടിൽ ഉടുക്കാറുള്ള ഒരു നരച്ച വെള്ള സാരിയുടുത്തു നിൽക്കുന്ന ഉഷാമ്മയെ ആണ് കാണുന്നത്… അവർ കുളിമുറിയിലേക്ക് കയറി…
ഞാനും വേഷം മാറിയൊരു കൈലിയും ബനിയനുമിട്ട് കട്ടിലിന്റെ ഒരു അരികിലായി കയറി ഒതുങ്ങി കിടന്നു…

കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കുളിമുറിയിൽ നിന്നും ഉഷാമ്മ ഇറങ്ങി വന്നു റൂമിലെ ലൈറ്റ് അണച്ചു… ഉഷാമ്മ പുതപ്പ് ഉയർത്തിയെന്റെ അടുത്ത് കയറി കിടന്നു… ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും കുളിച്ചില്ലായിരുന്നു… എന്റെ അരികിലായി കിടന്ന ഉഷാമ്മയിൽ നിന്നും വിയർപ്പിന്റെ ഗന്ധം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

സ്ഥലപരുമതി കൊണ്ട് ഉഷാമ്മ എനിക്കു എതിരിലേക്ക് ചെരിഞ്ഞാണ് കിടന്നത്… മുകളിലേക്ക് നോക്കി രണ്ട് കൈയും തലയ്ക്കു വെച്ച് കിടന്ന എന്റെ തുടയിലാണ് ഉഷാമ്മയുടെ ഒരു ചന്തി പാളിയുടെ പകുതിയോളം വിശ്രമ്മിക്കുന്നത്… പുതപ്പിന് മുകളിലുമെന്റെ കുട്ടൻ ചെറിയൊരു കൂടാരം തീർത്തിരുന്നു…

പക്ഷെ മുറിയിലെ ഇരുട്ടിൽ ഉഷാമ്മ അത് കാണില്ല എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു.. എന്തൊരു മയവും ചൂടുമാണ് ഉഷാമ്മയുടെ ചന്തി പാളിക്കെന്ന് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ട് കിടന്നു…

“ശ്രീ… ഉറങ്ങിയോ..”

“ഇല്ല ഉഷാമ്മ… പറഞ്ഞോ…”

“മോനെ… കിടക്കാൻ സ്ഥലം കിട്ടുന്നില്ല മോൻ ഏതേലും വശത്തോട്ടു ചെരിഞ്ഞു കിടക്കാവോ…”

“ഉഷാമ്മ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് കിടന്നു നോക്കിയതാ… പക്ഷെ പുറത്തെ വണ്ടികളുടെ വെട്ടം കണ്ണിൽ അടിക്കുവായിരുന്നു… അതാ നേരെ കിടന്നെ…”

ഞാൻ കിടന്നിടത്ത് ഉഷാമ്മക്ക് എതിരായിയുള്ള വശത്തൊരു ജനാലയായിരുന്നു… അത് ഒരു തുണി പിന്നിയിട്ട് മറച്ചിരുനെങ്കിലും സുതാര്യമായ തുണിയിലൂടെ വെട്ടം ചെറുതായി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

“അതിനെന്താ… മോനെന്റെ വശത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞു കിടന്നോ…”

“അതിനൊരു പ്രശ്നമുണ്ട് ഉഷാമ്മ…”

“എന്ത് പ്രശ്നം…”

“അത് പിന്നെ….”

“എന്താടാ മോനെ… നീ എന്തായാലും പറ…”

“രാത്രി ആകുമ്പോൾ ഇതിങ്ങനെ പൊങ്ങി നിൽക്കും… ഞാൻ ആ വശത്തോട്ടു അതാ കിടക്കാത്തത്…”

“എന്ത് പൊങ്ങി നിൽക്കുന്ന കാര്യമാ ശ്രീ നീ പറയ്യുന്നത്…”

“അത്… ആണുങ്ങൾക്ക് ഉള്ള ഒരു സാധനം…”

“എന്ത് സാ… ഓ അതോ….”

പെട്ടന്ന് കാര്യം കത്തിയപ്പോൾ ഉഷാമ്മ ചിരിച്ചു…

“ആ അത്..”

“അത് എല്ലാ ആണുങ്ങൾക്കും ഉള്ളതല്ലേ ശ്രീ… അതിനാണോ നീ ഇത്ര പേടിക്കുന്നത്… നീ ധൈര്യമായി ഇങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞു കിടന്ന് ഉറങ്ങ് കുഞ്ഞേ…”

ഉഷാമ്മ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു… എന്റെ കുട്ടൻ ഉഷാമ്മയുടെ ചന്തിയിൽ ചാരിയിരുന്നു… ഉഷാമ്മയുടെ മുടിയിഴകളെന്റെ മുഖത്തു തട്ടി കിടന്നു.. എന്റെ ഒരു കൈ ഞാൻ തലക്കു അടിയിലും മറ്റെ കൈ എന്റെ തുടയിലും വെച്ചാണ് ഞാൻ കിടന്നത്… കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മയങ്ങി പോയ ഞാൻ രാത്രിയിൽ എപ്പോഴോ ഒരു വണ്ടി അല്പം ദൂരെ നിന്നും കാഹളം മുഴക്കുന്നത് കേട്ടാണ് ഉണർന്നത്…

എന്റെ ഒരു കാൽ ഉഷാമ്മയുടെ കാലിന്റെ മുകളിലായി കയറ്റിയാണ് ഞാൻ കിടക്കുന്നത്… ഉഷാമ്മ രാത്രിയിൽ എപ്പോഴോ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു… ഇപ്പോൾ അവരുടെ മുഖമെന്റെ മുഖത്തിനു ഒരു വിരൽ ദൂരത്തിലാണ് കിടക്കുന്നത്… അവരുടെ നാസികയിൽ നിന്നും വരുന്ന ചുടു കാറ്റെന്റെ മുഖത്താണ് അടിക്കുന്നത്…

വളരെ പതുങ്ങിയ സ്വരത്തിൽ കൂർക്കം വലിക്കുന്ന ഉഷാമ്മ നല്ല ഉറക്കമാണെന്ന് ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചു.. നോട്ടം ഞാൻ പതിയെ താഴോട്ട് കൊണ്ടുപോയി… ഉഷമ്മയുടെ തടിച്ചു ചുമന്ന ചുണ്ടുകൾ തമ്മിൽ ഒരൽപ്പം വിടർന്നു ഇരിക്കുന്നു… അതിന്റെ ഒരറ്റത്തായി നിൽക്കുന്ന ചെറിയ മറുകും, ചുണ്ടിന് മുകളിലായി കാപ്പിപൊടി നിറത്തിൽ ഇടവിട്ട് നിൽക്കുന്ന കുഞ്ഞു നേർത്ത രോമങ്ങളും ഞാൻ പുറത്തു കൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന വണ്ടികളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ നോക്കി കിടന്നു…

എന്റെ നോട്ടം പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഉഷാമ്മയുടെ ചാലിലേക്ക് നീങ്ങി… ഒന്നിന് മുകളിൽ മറ്റൊന് അടുക്കി വെച്ചിരിക്കുന്നത് പോലെ ചേർന്നു നിൽക്കുന്ന മാംസഗോളങ്ങൾ എന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും വെറുമൊരെ ചെറു വിരൽ അകലത്തിൽ നിൽക്കുന്നു… ഞാൻ സകല ധൈര്യവുമെടുത്ത് എന്റെ തുടയിൽ ഇരുന്ന കൈ കൊണ്ടുവന്ന് ഉഷാമ്മയുടെ മുലയുടെയും എന്റെ നെഞ്ചിനും ഇടയിൽ കൊണ്ടുവന്നു വെച്ചു..

ഉഷാമ്മയുടെ മിനുസമുള്ള മുലയിലൂടെ ഉരസ്സിയെന്റെ കൈ ഞങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ അമർന്നു.. ഞാൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു പതുക്കെ കൈക്കു സമ്മർദ്ധം ചൊലുത്തി.. കൈയുടെ പുറകു ഭാഗമവരുടെ മാറിടത്തിൽ അമർന്നപ്പോൾ മൃദുവായ അവരുടെ മുലകൾ അമങ്ങി… ആ പെരുപ്പിലെന്റെ കുട്ടൻ ഷഡിക്കുള്ളിൽ കിടന്ന് പോർവിളി കൂട്ടി… ഞാൻ കണ്ണുകൾ മൂടി രസിച്ചു കിടന്നു…

“മോനെ എഴുന്നേക്കെടാ…. സമയം എന്തായെന്ന് നോക്കിക്കേ….”

എന്നെ തട്ടി വിളിക്കുന്ന ഉഷാമ്മയെ കണി കണ്ടാണ് ഞാൻ ഉണർന്നത്…. ഉഷാമ്മ കുളിച്ച് വേഷമൊക്കെ മാറി നിൽക്കുവായിരുന്നു… ഞാനും പോയി കുളിച്ച് വേഷം മാറി ഇറങ്ങി… ഒരു ഓട്ടോ വിളിച്ചു റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ ചെന്ന് മുംബൈക്കുള്ള ട്രെയിനിൽ കയറി… സീറ്റ്‌ പോയിട്ട് കാലു നിലത്ത് കുത്താൻ പോലും സ്ഥലമില്ലായിരുന്നു അതിൽ…

കുറച്ചു തപ്പിയപ്പോൾ ജനലിന്റെ അരികിലായിയുള്ളൊരു ഒരാൾക്കമാത്രമായ സീറ്റ്‌ കണ്ടു… ഞാൻ അതിൽ ഉഷാമ്മയെ ഇരുത്തി അടുത്ത് നിന്നു.. ട്രൈനൊരു ഒരു മണിക്കൂറോളം നേരം മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ കാലുകൾ കഴക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…

ഞാൻ ഒരോ കാലിനും മാറി മാറി ഭാരം കൊടുത്തു നിന്നു… ഇത് കണ്ടിട്ടെന്നോണം ഉഷാമ്മ എഴുനേറ്റു എന്നെ അവിടെ പിടിച്ചിരുത്തി… എന്നിട്ട് കഷ്ടപെട്ടു നിൽക്കുന്ന ഉഷാമ്മയെ ഞാൻ കുറച്ചു നേരം നോക്കി ഇരുന്നു…

“ഉഷാമ്മേ…”

ഞാനവരെ തോണ്ടി വിളിച്ചു…

“എന്താ ശ്രീ…”

“ഉഷാമ്മയെന്റെ മടിയിൽ ഇരുന്നോ….”

“അത് വേണ്ട ശ്രീ….”

“സാരമില്ല ഇരുന്നോ… എത്ര നേരമാ ഇങ്ങനെ മാറിമാറി നിന്ന് പോവുന്നത്…”

മടിച്ചു നിന്ന ഉഷാമ്മയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു ഞാൻ മടിയിലേക്ക് ഇരുത്തി… ഞാൻ നിനച്ചതിലും ഭാരമുണ്ടായിരുന്നു ഉഷാമ്മക്ക്… വലിയ പഞ്ഞി കെട്ടുകൾ പോലുള്ള കുണ്ടിയെന്റെ മടിയിലേക്ക് അമർത്തി ഉഷാമ്മ ഇരുന്നു… അവരുടെ ഭാരം കൊണ്ടെന്റെ കമ്പി കുണ്ണ ഞെരുങ്ങി.. ആദ്യം നല്ല സുഖം തോന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോളെന്റെ കാല് വേദനിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…

“മടുത്തോ ശ്രീ…”

“ഇല്ല…”

ഞാനൊരു കള്ളത്തരം കൂടെ ഉഷാമ്മയോട് പറഞ്ഞു… ആദ്യം മെത്തയുടെ കാര്യവും ഇപ്പോൾ ഇതും… കാമമെന്ന വികാരമെന്നെ കാർന്നു തിന്നുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു… കുറച്ചു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞാണ് എനിക്ക് എതിരായുള്ള സീറ്റ്‌ കാലിയായി ഉഷാമ്മ അവിടേക്കു മാറി ഇരുന്നത്…

ട്രെയിനിൽ തന്നെയിരുന്നു അതിലൂടെ കൊണ്ടുവന്ന് വിറ്റിരുന്ന ദോശയും വടയും വാങ്ങി ഞങ്ങൾ കഴിച്ചു… ഇടയ്ക്ക് ഏതോ ഒരാളുടെ തറപ്പിച്ചുള്ള നോട്ടം ഉഷാമ്മയെ അസ്വസ്ഥയാക്കുന്നുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ഞാനയാളെ രൂക്ഷമായി ഒന്ന് നോക്കി… അയാൾ തിരിഞ്ഞു വേറെ സീറ്റിന്റെ അരികിലേക്ക് പോയി.. ഞാൻ തിരിഞ്ഞപ്പോൾ ഉഷാമ്മയെന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

“എന്തിനാ ഉഷാമ്മ ചിരിക്കുന്നെ…”

“ഓ വെറുതെ… ശ്രീയോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കണമെന്ന് കുറച്ചു ദിവസമായി ഓർക്കുന്നു…”

“എന്ത് കാര്യം….”

“അത് മോന് നമ്മുടെ മീരയെ ഇഷ്ടമാണോ…”

“അത്….”

“ഞാനല്ലേ ചോദിക്കുന്നത് സത്ത്യം പറയണം…”

“ഉഷാമ്മക്ക് അതെങ്ങനെ…”

“അതൊക്കെ മോൻ അവളെ നോക്കുന്നത് കണ്ടാൽ മനസ്സിലാവും… ഞാൻ ആദ്യം ഓർത്തത് ശ്രീ മീനാക്ഷിയെയാണ് നോക്കുന്നത് എന്നാണ്… പിന്നെ മനസ്സിലായി…”

“ഞാൻ അങ്ങനെ ഉദ്ദേശിച്ചല്ല…”

“അയ്യേ… ശ്രീയുടെ മുഖമൊക്കെ നാണം കൊണ്ട് ചുമ്മന്നല്ലോ… അത് ഇരിക്കട്ടെ മീരക്ക് ഇഷ്ടമാണോ…”

“അല്ല…”

“പറയാൻ പറ്റില്ല ശ്രീ… മീരക്ക് മനസ്സിലുള്ളതൊന്നും പുറത്തു കാണിക്കാത്ത സ്വഭാവമാണ്…”

“അല്ല ഉഷാമ്മ… ഉറപ്പാ… അവൾക്കു ദേഷ്യമാ…”

“അതെന്താ…”

“എനിക്കറിയില്ല….”

“പിന്നെ നിന്റെ തോന്നല്ലാ മോനെ…. എനിക്ക് തോന്നുന്നത് മീരക്കും മോനെ ഇഷ്ടമാണെന്ന…”

“അതെന്താ…”

“എനിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നി… അത്ര തന്നെ…”

“ആ…. ആ തോന്നൽ വെറുതെയാ…”

ഞാനത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഉഷാമ്മ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നോക്കി… ഉഷമ്മക്ക് അറിയില്ലലോ ഞാനിപ്പോൾ നാട് വിട്ടു പോവാൻ കാരണം തന്നെ മീരയുടെ ഒരു അടി ആണെന്ന്… കഷ്ട്ടം… അടുത്ത ദിവസം രാവിലെയാണ് ഞങ്ങൾ ബോംബയിൽ എത്തിയത്… ഒരു മുറിയെടുത്തു കിടന്നിട്ടെ ബാക്കി യാത്ര ഉള്ളെന്ന് ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു… ഉഷാമ്മ ട്രെയിനിലിരുന്ന് രാത്രി നല്ലതുപോലെ ഉറങ്ങിയിരുന്നു…

ഞാൻ മുഴുവൻ നേരവും ഉറങ്ങുന്ന ഉഷാമ്മയെ നോക്കി ഇരുന്നു… ഞങ്ങൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ കേറിയ കടയുടെ അരികിൽ തന്നെയൊരു ലോഡ്ജ് കണ്ടു.. ഞാൻ അവിടെ പോയുമൊരു മുറി എടുത്തു… അതെ ഒരു കട്ടിലുള്ള മുറി തന്നെ…

ഞങ്ങൾ റൂമിൽ ചെന്ന് കയറി കുളിച്ചു വൃത്തിയായിട്ട് ഞാൻ കട്ടിലിൽ കയറി കിടന്നു… ഉറക്കം പിടിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഉഷാമ്മയും വെറുതെ ഇരുന്ന് മടുത്തിട്ടു എന്റെ അരികിൽ വന്ന് കിടക്കുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു… ഉച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോളാണ് ഞാൻ ഉറക്കം ഉണ്ണർന്നത്… അപ്പോൾ നെഞ്ചിലൊരു കൈ വെച്ചു തിരുമുന്ന ഉഷാമ്മെയാണ് കണ്ടത്…

“എന്തു പെറ്റി ഉഷാമ്മേ….”

“ശ്രീ ഉണർന്നോ…”

“മ്മ്…. എന്തുപറ്റി…”

“വായു കയറിയിട്ടു നെഞ്ചിലൊരു വേദന…”

“അയ്യോ…. ആശുപത്രിയിൽ പോണമോ…”

“വേണ്ട മോനെ… നാട്ടിലാരുന്നേൽ കുറച്ചു ഇഞ്ചി നീര് പിരിഞ്ഞു കുടിച്ചാൽ മാറിയേനേം… ആഹ്… കുറച്ചു കഴിയുമ്പോൾ തന്നെ മാറും…”

നെഞ്ചിൽ തിരുമ്മി വായു പുറത്തേക്കു എടുത്തു വിടാൻ നോക്കി ഉഷാമ്മ പറഞ്ഞു…

“ഇങ്ങനെയൊന്നും പോവില്ല ഉഷാമ്മേ…”

“പിന്നെ…”

“യോഗ ചെയ്താൽ മതി… പൊക്കോളും…”

“യോഗയോ… എങ്ങനെ…”

“ഞാൻ പറഞ്ഞു തരാം… വായു പുറത്തു കളയാൻ ചെയെണ്ട യോഗ ചെയ്താൽ മതി…”

“അതൊക്കെ ശ്രീക്കു എങ്ങനെയാ അറിയുന്നെ…”

“ഞാൻ സ്കൂളിൽ വെച്ച് യോഗ പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്… ഉഷാമ്മ വന്നീ കട്ടിലിൽ ഇരിക്ക്…”

ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടു ഉഷാമ്മ വന്ന് കട്ടിലിന്റെ വക്കിൽ കാലുകൾ താഴേക്ക് വെച്ച് ഇരുന്നു…

 

തുടരും….