തറവാട്ടിലെ നിധി 11
Tharavattile Nidhi Part 11 | Author : Anali
[ Previous Part ] [ www.kkstories.com]

---

ഞാൻ വേഗത്തിൽ കൈ വിരൽ ചലിപ്പിച്ചപ്പോൾ ഉഷാമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ പകുതി അടഞ്ഞു… അതിലെ മഹാഗണി നിറത്തിലുള്ള കൃഷ്ണമണികൾ കൺപോളക്ക് ഉള്ളിൽ ഒളിച്ചു… എന്റെ ഇടത്തു കൈ അപ്പോഴും ഉഷാമ്മയുടെ മുലയെ പിടിച്ചു വെച്ചിരുന്നു… ആ മുലയെ പതുക്കെ കശക്കി കൊണ്ടിരുന്ന എന്റെ കൈയുടെ മുകളിൽ ഉഷാമ്മയുടെ നനഞ്ഞ കൈ വെച്ചവർ അമർത്തി… മുലയിലെ അമർത്തലിന്റെ ശക്തി കൂട്ടാനാണ് ഉഷാമ്മ സൂചിപ്പിച്ചതെന്ന് മനസ്സിലാക്കി ഞാനാ മുലയെ ഞെക്കി പിഴിയാൻ തുടങ്ങി… കുറച്ചു നേരം ഉഷാമ്മയുടെ ഉള്ളിൽ വിരൽ കയറ്റി ഇറക്കി അങ്ങനെ ഞാൻ ഇരുന്നു…

“ഓഓഓഓഓഓഓ…..”

ഉഷാമ്മയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ നിന്നും കാറ്റും ശീൽകാരവും വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു..

“ഉഷ പെണ്ണേ…. ഇഷ്ടപ്പെട്ടോ ഇങ്ങനെ വിരലിട്ടു ഇളക്കുന്നത്..”

“മ്മ്…”

കണ്ണുകൾ തുറന്ന് എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഉഷാമ്മ പറഞ്ഞു…

“ഇനി ഉഷാമ്മ എന്റെയാ കേട്ടല്ലോ…”

“മ്മ്…”

“ദേ… വാ തുറന്ന് എന്തേലും പറ…”

“എന്ത് പറയാനാ ശ്രീ…”

“ഇനി എന്നും എന്റെയല്ലേ ഉഷാമ്മ…”

“അതേടാ കുട്ടാ…”

“ഞാൻ എനിക്ക് തോന്നുമ്പോൾ എല്ലാം ഉഷാമ്മയെ പണ്ണും… കുഴപ്പമുണ്ടോ…”

ഞാനവരുടെ ചെവിയോട് ചുണ്ട് ചേർത്ത് മെല്ലെ ചോദിച്ചു…

“കുഴപ്പമില്ലടാ ചെക്കാ…”

“എങ്കിൽ ഇപ്പോളെനിക്ക് തോനുന്നുണ്ട്…”

അതു പറഞ്ഞ ഉടനെ ഞാൻ ഉഷാമ്മയുടെ ദ്വാരത്തിൽ നിന്നും വിരൽ വലിച്ചൂരി… ഉഷാമ്മയെ വയറിനു ചുറ്റി പിടിച്ചു ഉയർത്തി എന്റെ മുന്നിലേക്കു കുനിച്ചു മുട്ടിൽ നിർത്തി… ഉഷാമ്മയുടെ കൈപത്തികൾ രണ്ടും ചെന്ന് കുത്തി നിന്നത് നിലത്തു തെറിച്ചു കിടന്ന മൂത്രത്തിലാണ്…. അവരുടെ കാലിൽ പറ്റിയിരുന്ന കുറച്ചു മൂത്രമെന്റെ തുടയിലും പെറ്റി… പക്ഷെ എന്റെ ശ്രെദ്ധ മുഴുവൻ മുന്നിൽ വിടർത്തി വെച്ചിരുന്ന ഉഷാമ്മയുടെ ചന്തിയിലായിരുന്നു… ഞാൻ ഉഷാമ്മയുടെ യോനി വിള്ളലിൽ സാമാനം വെച്ച് ഉരച്ച് അതിന്റെ ദ്വാരം കണ്ടു പിടിച്ചു… അതിലേക്ക് തള്ളി കയറിയപ്പോൾ ഉഷാമ്മ ഒന്ന് തെന്നി, കൂടെ ഞാനും… ഞാൻ അരക്കെട്ട് ശക്തിയിൽ വളച്ച് അടിച്ചു തുടങ്ങി.. നിലത്ത് കിടന്ന മൂത്രത്തിൽ ഉറച്ചു നിൽക്കാത്ത ഞങ്ങൾ ഒരോ അടിയിലും മുന്നോട്ടു നിരങ്ങി പോയി കൊണ്ടിരുന്നു… തെന്നി നീങ്ങുന്നത് നിറുത്താൻ ഞാൻ ഉഷാമ്മയെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് വശത്തേക്ക് മറിഞ്ഞു കിടന്നു… ശരീരതിന്റെ ഒരു വശം മുഴുവനും മൂത്രത്തിൽ നനഞ്ഞു… ഞാൻ എന്റെ മുന്നിൽ ചെരിഞ്ഞു കിടന്ന ഉഷാമ്മയുടെ ഒരു കാൽ തുടയിൽ കൈ കോർത്തു പൊക്കി പിടിച്ച് ഊരി പോയെന്റെ സാമാനം വീണ്ടും തിരുകി കയറ്റി… വീണ്ടും അടി തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ വശത്തോട്ടു നിരങ്ങി പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു… പക്ഷെ ഞാൻ ഉഷാമ്മയെ കോർത്തു പിടിച്ചു കിടന്ന് അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…

“ഓഹ്‌… ഓഹ്… ഓഹ്…”

ഉഷാമ്മയുടെ ശീൽകാരങ്ങൾ എനിക്ക് കൂടുതൽ ഊർജം പകർന്നു… കുറച്ചു നേരത്തെ പിടി വലിക്ക് ഒടുവിൽ ഞാൻ പൊട്ടി തെറിക്കാറായി… രതി മൂർച്ചയുടെ മൂർധന്യത്തിൽ നിന്നപ്പോൾ ഉഷാമ്മയുടെ പൂറിൽ നിന്നും ഊഴാൻ തോനിയില്ല… അവൻ അവിടെ ഇരുന്ന് തന്നെ പാല് തുപ്പി ഒഴിച്ചു കളഞ്ഞു.. ഉഷാമ്മ എന്ത് പറയുമെന്ന പരിഭവത്തിൽ കിടന്ന എന്നെ ആശ്ചര്യപെടുത്തി ഉഷാമ്മ പാല് മുഴുവൻ അവരുടെ അകത്തു ചീറ്റിച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ എന്നിൽ നിന്നും അടന്നു മാറി ഇരുന്ന് വീണ്ടും തറ തുടയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി… അപ്പോഴും ഉഷാമ്മയുടെ പൂറിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും റബ്ബർ പാലുപോലെ എന്റെ കൊഴുത്ത വാണം തൂങ്ങി ഒഴുകി നിലത്തേക്ക് വീണു… തറ തുടച്ച് ഒരു കൈയിൽ ബക്കറ്റുമായി എഴുന്നേറ്റ ഉഷാമ്മ എന്നേയും പിടിച്ചു വലിച്ചു കുളിമുറിയിലേക്ക് കയറി… ബക്കറ്റിൽ ഇരുന്ന അഴുക്കു വെള്ളം ഊറ്റി കളഞ്ഞ് അത് ടാപിന്റെ അടിയിൽ വെച്ച് ഒന്നുടെ കഴുകി… എന്നിട്ട് അതിൽ വെള്ളം നിറയാൻ വെച്ചു… എന്റെ മുന്നിൽ കുനിഞ്ഞു നിന്ന് ഇതെല്ലാം ചെയ്യുന്ന ഉഷാമ്മയുടെ പൂറിൽ തൂങ്ങി നിന്ന എന്റെ വാണം ഞാൻ ചൂണ്ടുവിരലിട്ടു തോണ്ടി കൈയിലെടുത്തു… ഉഷാമ്മ ഒരു കപ്പിൽ വെള്ളം കോരി തിരിഞ്ഞു എന്റെ കൈ പിടിച്ച് വിരലിൽ വെള്ളമൊഴിച്ചു കഴുകി… വീണ്ടുമൊരു കപ്പ്‌ വെള്ളം എടുക്കാൻ കുനിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ഉഷാമ്മയുടെ ഗുദത്തെ മെല്ലെയൊന്ന് തലോടി.. പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു വന്ന ഉഷാമ്മ കപ്പിലെ വെള്ളമെന്റെ തലയിലൂടെ ഒഴിച്ചു…
തണുത്തു വിറച്ചു പോയ ഞാൻ ചാടി കയറി ഉഷാമ്മയെ കെട്ടി പിടിച്ചു…

“സഹ്ഹ്…. തണുക്കുന്നു ഉഷാമ്മേ…”

ഞാൻ വിറച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഉഷാമ്മ ചിരിച്ചു കൊണ്ടെന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ഉമ്മ തന്നു…

“ഇപ്പോൾ തണുപ്പ് കുറഞ്ഞില്ലേ….”

ഉഷാമ്മ നാണം കലർത്തി ചോദിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ അവരുടെ ചുണ്ടിനെ എന്റെ വായിലാക്കി ഒന്ന് നുണഞ്ഞു വിട്ടു… ഉഷാമ്മ അവരെ വട്ടം പിടിച്ചിരുന്ന എന്റെ കൈ പിടിച്ചു മാറ്റി വീണ്ടുമൊരു കപ്പ്‌ വെള്ളമെന്റെ തലയിലൂടെ ഒഴിച്ചു… കുറച്ചു തവണ എന്റെ തലയിൽ വെള്ളമൊഴിച്ചിട്ടു ഉഷാമ്മ അവരുടെ മേലിലും വെള്ളമൊഴിച്ചു… അത് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സോപ്പ് എടുത്ത് എന്റെ ദേഹത്തു ഉഷാമ്മ പതപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി… ഞാനും സോപ്പ് വാങ്ങി ഉഷാമ്മക്കു തേച്ചു കൊടുത്തു… പക്ഷെ എന്തോ ഞാൻ ഉഷാമ്മയുടെ മുലയിലും പൂറിലും കുണ്ടിയിലും മാത്രമാണ് സോപ്പ് തേച്ചതെന്നു തോനുന്നു… കുളിപ്പിച്ചു എന്നെ തോർത്തി ഉഷാമ്മ ഇറക്കി വിട്ടപ്പോൾ ഞാൻ പോയി കട്ടിലിൽ കയറി കിടന്നു… കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഉഷാമ്മ കുളിമുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വന്ന് ബാഗിൽ നിന്നുമൊരു അടിപാവാട കൈയിൽ എടുത്തു നിവർത്തി കൊടഞ്ഞു…

“ഉഷാമ്മേ വേണ്ട… ഒന്നും ഇടാതെ തന്നെ വന്ന് ഇവിടെ കിടന്നാൽ മതി…”

ഞാൻ കട്ടിലിൽ കൊട്ടി കാണിച്ച് കിണുങ്ങി പറഞ്ഞപ്പോൾ ഉഷാമ്മ പാവാട ബാഗിന്റെ മുകളിൽ ഇട്ട് ലൈറ്റ് അണച്ച് എന്റെ അരികിലായി കയറി കിടന്നു… ഞാൻ ഉഷാമ്മയെ മുറുക്കെ കെട്ടി പിടിച്ചു… ഒരു കാലെടുത്തു ഉഷാമ്മുടെ ഇടുപ്പിൽ വട്ടമിട്ടു കിടന്നു…
കുളിച്ചതെ ഉള്ളായിരുന്നതു കൊണ്ട് ഉഷാമ്മക്ക് നല്ല തണുപ്പ് ആയിരുന്നു… ഞാനവരുടെ മുഴുത്ത മുലകളുടെയും, കോമള വയറിന്റെയും, ഉറച്ച തുടകളുടെയും ചൂട് പിടിച്ചു കിടന്നു…

“നാളെ നമുക്ക് തിരിച്ചു പോവാം ശ്രീ….”

“അപ്പോൾ അച്ഛനെ തപ്പുന്നത്…”

“തനിയെ പോയവർ വേണേൽ തന്നെ തിരിച്ചും വരും ശ്രീ….”

അതും പറഞ്ഞ് എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു ഉഷാമ്മ കിടന്നപ്പോൾ എന്റെ വിഷമം അച്ഛനെ കൂടുതൽ തിരയാൻ പറ്റാത്തത് ആയിരുന്നില്ല… ഉഷാമ്മയെ ഇങ്ങനെ കെട്ടി പിടിച്ചു ഒരു രാത്രി കൂടെ കിടക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ എന്നോർത്ത് ആയിരുന്നു…
അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു പുറത്തു പോയി ട്രെയിനിന്റെ സമയവും മറ്റും തിരക്കി… മദ്രാസിനു നേരിട്ട് ഒരു ട്രെയിൻ ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനതിന്റെ വിവരങ്ങൾ തിരക്കി… ഉച്ച തിരിഞ്ഞ് മൂന്ന് മണിക്കായിരുന്നു ആ ട്രെയിൻ കാശിയിൽ നിറുത്തുന്നത്… ഒരു കൈയിൽ രാവിലെ കഴിക്കാനുള്ള ഭക്ഷണവും മറ്റേതിലൊരു ചെറിയ കാപ്പിപൊടി പേപ്പർ കവറുമായി ഞാൻ മുറിയുടെ പൂട്ട് താക്കോലിട്ടു തുറന്ന് അകത്തു കയറി കുറ്റിയിട്ടു.. ഉഷാമ്മ പുതപ്പിനുള്ളിൽ ചുരുണ്ടു കിടക്കുകയായിരുന്നു അപ്പോഴും… ഞാൻ ഭക്ഷണ പൊത്തി മേശയിൽ വെച്ച് ഉഷാമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…

“ഇതുവരെ ഉണർന്നില്ലേ എന്റെ ഉഷ പൊന്ന്…”

അവരുടെ മേലെ കിടന്ന പുതപ്പ് ഞാൻ വലിച്ചു മാറ്റിയപ്പോൾ അതിന്റെ അടിയിൽ പൂർണ്ണ നഗ്നയായി കിടക്കുന്ന ഉഷാമ്മ എന്നെ നോക്കി പല്ലുകൾ കാട്ടി ഇളിച്ചു…

“ഞാൻ വെറുതെ കിടക്കുവാരുന്നു ശ്രീകുട്ടാ…”

“ഇന്ന് പോവെണ്ടേ…”

“മ്മ്… ട്രെയിൻ ഉണ്ടോ ഇന്ന്…”

“ഉണ്ട്…. നേരിട്ട് മദ്രാസ്സ്‌ വരെയുള്ള ട്രെയിൻ ഉണ്ട് മൂന്നു മണിക്ക്…”

“മദ്രാസ്സ് നമ്മുക്ക് തറവാടിന്റെ അടുത്ത് ആണോ…”

“തമിഴ് നാട്ടിലാ…”

“അത് എനിക്ക് അറിയാം ശ്രീകുട്ടാ… നിന്റെ അമ്മ അത്ര പൊട്ടി ഒന്നുമല്ല കേട്ടോടാ… ഈ മദ്രാസ്സിൽ നിന്നും പിന്നെത്ര ദൂരമുണ്ടെന്നാ ചോദിച്ചേ…”

“പിന്നെയും കുറേ ഉണ്ട്… അവിടെ ഒരു ദിവസം നിന്നിട്ട് തറവാട്ടിലേക്കു പോവാം… ഇപ്പോൾ ഉഷാമ്മ കാലൊന്ന് നീട്ടിക്കേ…”

“എന്തിനാ…”

“പറഞ്ഞത് ചെയ്യ് ഉഷ പെണ്ണേ….”

സംശയത്തോടെ എന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് ഉഷാമ്മ കാലുകൾ രണ്ടും എനിക്കു നേരെ നീട്ടി വെച്ചു തന്നു… ഞാൻ കൈയിലിരുന്ന കടലാസ്സ് കവറു കീറി അതിൽ നിന്നും ഒരു ജോഡി വെള്ളി കൊലുസ്സ് കൈയിലേക്ക് കുടഞ്ഞിട്ടു… ഞാൻ ഉഷാമ്മയുടെ കാലുകൾക്കു അരികിലായി കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് ഒരു കാൽ പാദമെടുത്ത് മടിയിൽ വെച്ചു… അതിൽ പാദസ്വരമിട്ടു കഴിഞ്ഞ് അതിന്റെ കൊളുത്ത് പല്ലു കൊണ്ട് കടിച്ച് അടുപ്പിച്ചു… ഞാൻ അടുത്ത കാലിലും അതുപോലെ തന്നെ ഇട്ടു കൊടുത്തു… അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി ഇരുന്ന ഉഷാമ്മയുടെ തുടയിൽ ഞാനൊന്നു ഇക്കളി കൂട്ടിയപ്പോൾ ഉഷാമ്മ ഇളകിയാ കൊലുസ്സിൽ നിന്നും മണി നാദം കേൾപ്പിച്ചു….
അന്ന് ഉച്ച തിരിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷന് അടുത്തുള്ള ഒരു കടയിൽ നിന്നും ചപ്പാത്തി കഴിച്ചു ഞങ്ങൾ ട്രെയിൻ നോക്കി പ്ലാറ്റ്ഫോമിൽ ഇരിപ്പായി… കുറച്ചു വൈകിയാണ് ട്രൈൻ വന്നത്.. ഇരിക്കാൻ സ്ഥലം പെട്ടന്നു തന്നെ കിട്ടിയത് ഒരു ആശ്വാസമായി… ഞങ്ങൾ വിചാരിച്ച തിരക്ക് ഈ ട്രെയിനിൽ ഇല്ലായിരുന്നു…

“നമ്മൾ വന്ന കാര്യം മാത്രം നടന്നില്ല അല്ലേ…”

ട്രെയിനിന്റെ ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്ന ഉഷാമ്മ അടുത്തിരുന്ന ഞാൻ അവരെ നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ചോദിച്ചു…

“ഉഷാമ്മക്ക് വിഷമം ഉണ്ടോ…”

“നിന്റെ അച്ഛനെ കണ്ട് പിടിക്കാൻ പറ്റിയില്ലല്ലോ എന്നോർത്ത് എനിക്കെന്താ വിഷമം വരാത്തത് എന്നോർത്തുള്ള വിഷമമാ എനിക്ക്…”

“ഉഷാമ്മയെ ഇട്ടിട്ട് കാശിക്കു പോയതു കൊണ്ടാവും…”

“അറിയില്ലാ ശ്രീ… വിധിയുടെ ഒരു തമാശയായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ കല്യാണവും ദാമ്പത്യജീവിതവുമെല്ലാം…”

“അതെന്താ…”

“നിന്റെ അച്ഛൻ ഒരിക്കലുമെന്നെ യഥാർത്ഥമായി സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല ശ്രീ… ആദ്യമൊക്കെ ഞാനെന്നും ഈശ്വരനോട്‌ പ്രാർത്ഥിക്കുമായിരുന്നു നിന്റെ അച്ഛൻ നിന്റെ അമ്മയെ മറക്കണമെന്ന്… നിന്നെ… എന്റെ ശ്രീയെ മറക്കണമെന്ന്… എന്നെ ആത്മാർത്ഥമായ സ്നേഹിക്കണമെന്ന്… പിന്നെ പതിയെ ഞാനുമാ ജീവിതവുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു…“

”അച്ഛന് എന്റെ അമ്മയെയും അതിന് ഇഷ്ടമില്ലായിരുന്നെല്ലോ…“

”നിന്റെ തോനലു മാത്രമാണ് ശ്രീ അത്… നിന്റെ അച്ഛന് മാറ്റാരിലും ഇഷ്ടം നിന്റമ്മയെ ആയിരുന്നു… നിന്റെ അച്ഛമ്മയെ എതിർത്തു സംസാരിക്കാനുള്ള ധൈര്യമില്ലാത്തതു കൊണ്ട് മാത്രമാണ് അയാളത്തു പുറത്തു കാണിക്കാത്തത്…“

”എനിക്കു വിശ്വാസം വരുന്നില്ലാ…“

”ശ്രീകുട്ടന് ഉഷാമ്മയെ വിശ്വാസമില്ലേ…“

”അതൊണ്ട് പക്ഷെ…“

”ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാണ് ശ്രീ… ഇപ്പോളുള്ള ഈ പുണ്ണ്യ യാത്രയും നിന്റെ അമ്മ മരിച്ചതു കാരണമാണ്…“

”പിന്നെന്താ അമ്മ മരിക്കുന്നതിനു മുൻപ് ഒരിക്കൽ പോലും അച്ഛൻ വന്ന് കാണാതിരുന്നത്…“

”ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തീർച്ച… കാണാൻ വരുമ്പോൾ മോന്റെ അമ്മ എന്ത് പറയുമെന്ന് ഓർത്താവും… അല്ലേൽ ഇനിയും സമയമുണ്ടെന്ന് ഓർത്തിട്ടാവും… ആരും നിനചില്ലല്ലോ… ഇത്രയും പെട്ടന്ന് ഈശ്വരൻ വിളിക്കുമെന്ന്…“

അത് പറയുമ്പോൾ ഉഷാമ്മയുടെ മുഖത്ത് വിഷമമോ ദേഷ്യമോ ഒന്നും തന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു… നിർവികാരയായി അവരതു പറഞ്ഞു… പക്ഷെയാ വാക്കുകൾ എന്നെ നല്ലതു പോലെ ഉലച്ചു… എന്റെ മനസ്സിലെ അച്ഛനോടുള്ള വെറുപ്പ് മുഴുവൻ എന്റെ അമ്മയെ അയാൾക്ക് ഇഷ്ടമില്ലാരുന്നു എന്നോർത്താണ്… ആദ്യമായി അച്ഛന് ഒരു ആപത്തും വരാതെ തിരിച്ചു വരണെയെന്ന് ഞാൻ മനസ്സുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു… അതിനി ഉഷാമ്മയെ എനിക്കു ഒരിക്കലും കിട്ടില്ലാതെയാക്കിയാലും… നേരം ഇരുട്ടി തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ പ്രയാഗ്രാജെന്നൊരു സ്റ്റേഷനിൽ എത്തി… വണ്ടി അവിടെ കുറച്ചു നേരം നിറുത്തി ഇട്ടു… ഞാൻ ഉഷാമ്മയുടെ മേലെ ചാരി ഇരുന്നു തല അവരുടെ തോളിൽ വെച്ചു… ഉഷാമ്മ എന്റെ മുടിയിൽ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു… ഞാൻ ഉറങ്ങി പോയി… എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ നേരം വെളുത്തിരുന്നില്ല… ഇരുട്ടു തന്നെയായിരുന്നു… ഉഷാമ്മയും എഴുനേറ്റ് ഇരിക്കുവാണെന്നു അവര് തല തിരിച്ചു എന്നെ നോക്കിയപ്പോൾ എനിക്കു മനസ്സിലായി… ഉഷാമ്മ എപ്പോഴോ ഒരു പുതപ്പു ബാഗിൽ നിന്നും പുറത്തു എടുത്ത് ഞങ്ങളെ രണ്ടു പേരെയും അതിൽ മൂടിയിരുന്നു…

“ഉഷാമ്മ ഉറങ്ങിയില്ലേ…”

“ചെറുതായിട്ടു…. മോനോ…”

“ഞാനിത്രയും നേരം ഉറങ്ങി… ഉഷാമ്മ ഇരുന്നു മടുത്തോ…”

“സാരമില്ലടാ… മടുത്തിട്ടു കാര്യമില്ലല്ലോ ഇനി കുറേ ദൂരം കൂടെ ഇല്ലേ…”

“അതൊണ്ട്… നമ്മൾ എവിടെ എത്തിയെന്ന് ഉഷാമ്മ എവിടേലും കണ്ടായിരുന്നോ…”

“കണ്ടാലും എനിക്ക് മലയാളം മാത്രമല്ലേ വായിക്കാൻ അറിയൂ ശ്രീ…”

“ഞാനത് മറന്നു…”

ഞാനത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഉഷാമ്മ ഒന്ന് ചിരിച്ചു… ഉഷാമ്മയുടെ ചിരി കാണാനൊരു പ്രിത്യേക ഭംഗിയായിരുന്നു… ഞാൻ സീറ്റിനു പുറകിലൂടെ ഉഷാമ്മയെ ചുറ്റി പിടിച്ചു.. ഉഷാമ്മയുടെ സാരിയെ വകഞ്ഞു മാറ്റി വയറിൽ കൈ പിടിച്ചു ഇരുന്നു…

“നിന്റെ മീര ഇപ്പോൾ എന്ത് പറയുന്നുണ്ടാവും…”

ഉഷാമ്മ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു..

“എന്റെ മീരയോ… അവളു കേൾക്കേണ്ട…”

ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഉഷാമ്മ വീണ്ടും ചിരിച്ചു… ഞാൻ ഉഷാമ്മയുടെ ഇടുപ്പിലൊരു പിച്ചു വെച്ച് കൊടുത്തു… അപ്പോഴും ഉഷാമ്മ ചിരി തുടർന്നു… ഞാൻ ഉഷാമ്മുടെ ഇടുപ്പിൽ ഇരുന്നു കൈ കുറച്ചു പിന്നോട്ടു കൊണ്ടുവന്ന് ഉഷാമ്മയുടെ നിതംബത്തിന്റെ മുകൾ ഭാഗത്തു തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു… ഒരു ദിവസം കൂടെ കാശിയിൽ നിൽക്കാമായിരുന്നു… അതും അല്ലേൽ നേരിട്ടുള്ള ട്രൈൻ വേണ്ടായിരുന്നു… പുല്ല്… പോയ ബുദ്ധി ആന പിടിച്ചാലും കിട്ടില്ലല്ലോ…

“ശ്രീ നമ്മൾ തറവാട്ടിൽ എത്തി കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ എല്ലാം നല്ലതുപോലെ കണ്ടും കേട്ടും വേണം…”

“ആരും കാണാതെ മാത്രമേ ഞാൻ പിടിക്കത്തൊള്ളൂ…”

“അതല്ലാ ചെക്കാ… മില്ലും തൊടിയുമെല്ലാം നിന്റെ അച്ഛന്റെ അളിയൻമാരുടെ കൈയിൽ ഏൽപ്പിക്കാതെ എല്ലാം നോക്കി നടത്തണം എന്ന്…”

“ആഹ്… അതായിരുന്നോ…”

“ആമ്മ്… പിന്നെ നിന്റെ പിടിയും സൂക്ഷിച്ചു വേണം… അറിയാല്ലോ..”

“അതൊക്കെ ഞാൻ നോക്കി ചെയ്തോളാം… പക്ഷെ ഇപ്പോൾ എന്താണ് ഒരു വഴി…”

“എന്തിന്…”

“ഉഷാമ്മയെ ഒന്ന് പിടിക്കാൻ…”

“നീയിപ്പോഴും പിടിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുവല്ലേ കുഞ്ഞേ…”

ചിരിച്ചു കൊണ്ടെന്റെ ചെവിയിൽ വന്ന് ഉഷാമ്മ പറഞ്ഞു…

“ഓ… ഇങ്ങനെയല്ലാ… ഒന്ന് നല്ലതു പോലെ പിടിക്കാൻ…”

“അതൊക്കെ മദ്രാസ്സിൽ ചെന്നിട്ട്…”

“നല്ലതുപോലെ മുട്ടി ഇരിക്കുവാ ഉഷാമ്മേ…”

“അതിന് ഇപ്പോളെന്തു ചെയ്യാൻ പറ്റും ശ്രീ…”

“നമ്മുക്ക് ടോയ്‌ലെറ്റിൽ പോയി ചെയ്താലോ…”

“ഒന്ന് പൊക്കേ ശ്രീ… വേറൊരുടെയും കണ്ടില്ല അവന്… ട്രെയിനിൽ വെച്ച്…”

“എന്താ ഉഷാമ്മേ അത്ര മുട്ടി ഇരുന്നിട്ടല്ലേ… ഇതിങ്ങനെ എത്ര നേരമായെന്നു അറിയുമോ കമ്പിയായി ഇരിക്കുന്നു…”

“ഇപ്പോൾ സഹിച്ച് ഇരിക്കലെ പറ്റു ശ്രീ…”

ഉഷാമ്മ അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ പിണക്കം കാണിച്ച് മുഖം തിരിച്ചു കൈ കെട്ടി ഇരുന്നു… എന്നെ ഒന്ന് രണ്ട് തവണ ഉഷാമ്മ തോണ്ടിയെങ്കിലും ഞാൻ ഗൗനിച്ചില്ല… കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഉഷാമ്മ എന്റെ തോളിൽ ഒന്ന് കടിച്ചു… എനിക്കു ചെറിയ ചിരി വന്നെങ്കിലും ഞാൻ മുഖം തിരിക്കാതെ തൊള് കുടഞ്ഞു… പുതപ്പിൽ ഞങ്ങളെ ഒന്നുടെ കഴുത്തു വരെ എടുത്തു മൂടി അതികം താമസ്സിക്കാതെ ഉഷാമ്മയുടെ കൈ എന്റെ മുണ്ടിനു ഇടയിലൂടെ ഇഴഞ്ഞു വന്നു… എന്റെ ഷഡിയിൽ നിന്നും ഉഷാമ്മ കമ്പി കുട്ടനെ പുറത്തെടുത്തു… അതിനെ മെല്ലെ തൊലിക്കാൻ തുടങ്ങി… പക്ഷെ രോമങ്ങളിൽ ഒട്ടി പിടിച്ച് കിടന്ന അവനെ ഉഷാമ്മ തൊലിച്ചപ്പോൾ ഒന്ന് രണ്ട് രോമം ഉഷാമ്മ അറിയാതെ പറിച്ചെടുത്തെന്നു തോനുന്നു…
ഞാൻ ഉഷാമ്മയെ നോക്കി…

“ഇപ്പോൾ നിന്റെ പിണക്കം മാറിയോ…”

എന്റെ ചെവിയോട് ചുണ്ട് ചേർത്ത് ഉഷാമ്മ തിരക്കി…

“കുറച്ചു മാറി…”

“നിന്റെയല്ല നിന്റെ അച്ഛന്റെ പിണക്കം മാറ്റാൻ എനിക്കു അറിയാം…”

പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞാണ് ഉഷാമ്മക്ക് അബദ്ധം മനസ്സിലായത് പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവര് ഇരുന്നു.. എന്റെ കുണ്ണയിൽ കുറേ നേരം ഉഷാമ്മയുടെ കൈ ചലിച്ചു… ഞങ്ങളുടെ ചുറ്റിനും ഇരുന്നവരെല്ലാം നല്ല ഉറക്കം ആണെങ്കിലും ഉഷാമ്മ സൂക്ഷിച്ചു പതിയെ ആണ് കൈ പണി ചെയ്തതും… അതുകൊണ്ട് കുറേ നേരമായിട്ടും ഒന്നും അതിൽ നിന്നും വന്നില്ല…

“ഇങ്ങനെ ഒന്നും വരില്ല ഉഷാമ്മേ… എന്റെ കൂടെ വാ…”

“ടാ ഇവിടെ പെട്ടിയൊക്കെ വെച്ച് പോയാൽ ആരേലും എടുത്തുകൊണ്ട് പോവില്ലേ…. ”

“ഇല്ലമ്മാ… ഒന്ന് എഴുന്നേറ്റു വാ…”

അതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ ഉറങ്ങുന്നവരെ എഴുനേൽപ്പിക്കാതെ നോക്കി ഇറങ്ങി… ഉഷാമ്മയും പതുക്കെ പുറകെ വരുന്നുണ്ടെന്നു കണ്ടപ്പോൾ ആശ്വാസമായി… ടോയ്‌ലെറ്റിന്റെ മുന്നിൽ ആരും ഇല്ലന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ ഉഷാമ്മയെ പിടിച്ചു അകത്തു കയറ്റി കതകിന് കുറ്റിയിട്ടു… രണ്ടു പേർക്കു കഷ്ട്ടിച്ചു നിൽക്കാൻ പറ്റുന്ന ഒട്ടും വൃത്തിയില്ലാത്ത ഒരു കക്കൂസ് ആയിരുന്നു അത്… ഞാൻ ഉഷാമ്മയുടെ സാരിയുടെ തുമ്പിൽ പിടിച്ചപ്പോൾ ഉഷാമ്മ എന്റെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു…

“വേണ്ട മോനെ ഇവിടെ വെച്ച് വേണ്ടാ…”

ഉഷാമ്മ പറഞ്ഞതിനെ എതിർത്ത് എന്ത് പറയണമെന്ന് ഞാൻ ആലോചിച്ചു നിന്നപ്പോൾ തന്നെ ഉഷാമ്മയെന്റെ മുണ്ടിന്റെ ഇടയിലൂടെ തിരുകി ഷഢി താഴ്ത്തി… ഉഷാമ്മ കുത്തിയിരുന്നു എന്റെ കുട്ടനെ കൈയിലെടുത്തു… ഞാനും പിന്നെ എതിർത്തു ഒന്നും പറയാൻ പോയില്ല.. ഉഷാമ്മ എന്റെ കുട്ടനെ കൈയിലിട്ടു ഒന്ന് കുലുക്കി അതിനെ അവരുടെ ചുണ്ടുകൾക്ക് ഇടയിലേക്ക് തിരുകി… ഉഷാമ്മയുടെ വായിലെ ഈർപ്പവും ചൂടുമടിച്ചപ്പോൾ എന്റെ കുട്ടൻ നേരെ നിവർന്നു നിന്നു… ഉഷാമ്മ അവനെ വായിൽ വെച്ച് നാവു കൊണ്ട് തടവി വിട്ടു… ഒരു കൈകൊണ്ട് അവനെ നേരെ പിടിച്ചു നിർത്തി ഉഷാമ്മ ഊമ്പാൻ തുടങ്ങി… ഉഷാമ്മയുടെ മുടിയിൽ കൈ കോർത്തു പിടിച്ച് ഞാനുമെന്റെ അരക്കെട്ട് ചലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി… കുറച്ചു നേരമിങ്ങനെ തുടർന്നിട്ടും പാൽ വരാത്തപ്പോൾ ഉഷാമ്മയെന്റെ ഉണ്ടയിലൊരു കൈ കൊണ്ട് പിടിച്ച് ഇളക്കി, കുണ്ണയുടെ മകുടത്തിൽ ഉറഞ്ചി വലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…. കുറച്ചു നേരമങ്ങനെ ചെയ്തപ്പോൾ ഉഷാമ്മയുടെ വായിലേക്ക് ഞാൻ ചൂട് പാല് ചൊരിഞ്ഞു… ഉഷാമ്മയുടെ ചുണ്ടിലൂടെ ഒലിച്ചു ഇറങ്ങിയ കുറച്ചു പാലും ഉഷാമ്മ നാവുകൊണ്ട് വടിച്ചു അകത്തു കയറ്റി ഇറക്കി… എന്നിട്ടു സാരി തുമ്പു കൊണ്ട് മുഖവും തുടച്ച് ഉഷാമ്മ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു…

“വാ ഇവിടെ കഴിക്കോ ഉഷാമ്മേ….”

അവിടെ ഉണ്ടാരുന്ന പൈപ്പിനെ ചൂണ്ടി കാണിച്ചു ഞാൻ പറഞ്ഞു…

“വേണ്ടാ ശ്രീ…. അഴുക്കു വെള്ളമായിരിക്കും…”

“ഓഹോ… ഉഷാമ്മക്ക് വായിൽ വാണമിരിക്കുന്നത് കുഴപ്പമില്ല… പക്ഷെ ഈ വെള്ളം അഴുക്കാണല്ലേ…”

“പിന്നെ… വാണമെന്റെ ശ്രീകുട്ടന്റെ അല്ലേ… അത് പോലെയാണോ ഈ പന്ന വെള്ളം…”

അതും പറഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ ഒരുങ്ങിയ ഉഷാമ്മയെ ഇറക്കി വിട്ട് കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനും ഇറങ്ങി ചെന്ന് സീറ്റിൽ ഇരുന്നു… രണ്ട് ദിവസത്തെ യാത്ര കഴിഞ്ഞാണ് ഞങ്ങൾ മദ്രാസ്സിൽ എത്തിയത്… കുറേ നേരം നടന്നിട്ടാണ് ഒരു മുറി കിട്ടിയത്… അടുത്ത ദിവസം അതി രാവിലെ ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലേക്ക് ബസ്സ് ഉണ്ടെന്നു അറിഞ്ഞപ്പോൾ അതിനു പോകാമെന്ന് ഞങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചു… പുറത്തു നിന്നും രാത്രിയിൽ കഴിക്കാൻ ഇഡലിയും സാമ്പാറും വാങ്ങിയാണ് ഞങ്ങൾ മുറിയിൽ വന്ന് കേറിയതു…. ഞാൻ കുളിമുറിയിൽ കയറി കുളിച്ചു ഇറങ്ങി കുറച്ചു നേരം കട്ടിലിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ ഉഷാമ്മയും കുളിച്ചു വന്ന് അടുത്തു കയറി കിടന്നു…. കുറച്ചു ദിവസം കൂടി ട്രയിനിന്റെ ശബ്ദമില്ലാത്തെ ഒന്ന് നടുവ് നിവർത്തി കിടക്കാൻ പറ്റിയത് വലിയയൊരു ആശ്വാസമായിരുന്നു…
എന്റെ അരികിൽ കിടന്ന ഉഷാമ്മയുടെ ബ്ലൗസ്സിന് ഉള്ളിലൂടെ കൈ കയറ്റി ഞാനാ വലിയ മുലകളിൽ ഒന്നിനെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു ഉഷാമ്മയോട് ചേർന്നു കിടന്നു…. എന്റെ അരക്കെട്ട് എനിക്കു എതിരായി കിടന്ന ഉഷാമ്മയുടെ ചന്തിയിൽ അമർന്നു നിന്നു… എന്റെ കൈയിലിട്ടു ഉഷാമ്മയുടെ മുലയെ അമർത്തി ഞാൻ കിടന്നു…. അങ്ങനെ ഉഷാമ്മയോട് ചേർന്നു കിടക്കുന്ന അവസാനത്തെ രാത്രിയാണല്ലോ ഇതെന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ നല്ല വിഷമം തോന്നി….

“നാളെ നമ്മൾ തിരിച്ചു തറവാട്ടിൽ ചെല്ലുമെല്ലോ ഉഷാമ്മേ…”

“പോവാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ ശ്രീ…”

“അതെന്താ… ഉഷാമ്മക്കു പോവെണ്ടേൽ നമ്മുക്ക് ഇവിടെ തന്നെ കൂടാം…”

“അപ്പോൾ നിന്റെ മീരയോ…”

“പോവാൻ പറയണം….”

“മിണ്ടാതെ കിടന്നു ഉറങ്ങെടാ ചെക്കാ…”

“ഉഷാമ്മേ…”

“മ്മ്…”

“അച്ഛൻ എന്നേലും തിരിച്ചു വരുമോ…”

“അറിയില്ലാ…”

കുറച്ചു നേരം മിണ്ടാതെ കിടന്നിട്ടാണ് ഉഷാമ്മ എന്നിക്കാ മറുപടി തന്നത്…

“അച്ഛൻ തിരിച്ചു വന്നാൽ പിന്നെ എനിക്ക് ഉഷ കുട്ടിയെ ഇങ്ങനെ തൊടാനും പിടിക്കാനുമൊക്കെ പറ്റുമോ…”

ഉഷാമ്മയുടെ മുലഞെട്ടിനെ വിരലുകൾക്ക് ഇടയിൽ വെച്ച് തിരുമ്മി ഞാൻ ചോദിച്ചു…

“അറിയില്ലാ… എനിക്കൊന്നും അറിയില്ലാ ശ്രീ… നീ കിടന്ന് ഉറങ്ങ്… നാളെ അതി രാവിലെ പോവെണ്ടേ…”

എപ്പോഴോ ഉറക്കത്തിലേക്കു പതിച്ച എന്നെ വിളിച്ചുണ്ണർത്തിയത് ഉഷാമ്മയാണ്…. കുളിച്ചു ഒരുങ്ങി വന്ന് എന്നെ ഉഷാമ്മ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചപ്പോൾ തന്നെ വൈകിയിരുന്നു…. ബസ്സിൽ ഇരുന്നുള്ള യാത്രയും കൂടെ ആയപ്പോൾ നല്ലതുപോലെ ഞാൻ മടുത്തിരുന്നു… കാലുകൾ നീട്ടി ഇട്ടു തന്നെ ഇരുന്ന് രണ്ടു കാലിലും നീര് വന്ന് തുടങ്ങിയിരുന്നു… കവക്ക് ഇടയും, അരയും വിയർത്തു മുറിഞ്ഞിരുന്നു… എങ്ങനെ എങ്കിലും പെട്ടന്ന് വീട് എത്തണമെന്ന ചിന്തയായിരുന്നു എനിക്കു മുഴുവൻ… യാത്ര തുടങ്ങിയപ്പോളുള്ള ആവേശവും ആകാംഷയും ഉഷാമ്മയിലും കെട്ടടങ്ങി എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി… പാതിരാത്രിയോടെയാണ് ഞങ്ങൾ ടൗണിൽ വന്നെത്തിയത്, അതുകൊണ്ട് തന്നെ പുലർച്ചെ വരെ സ്റ്റാൻഡിൽ തന്നെ ഇരുന്നു…. അവിടെ നിന്നും ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിലൂടെ പോകുന്ന ഒരു ബസ്സ് എട്ടു മണിയോടെ എത്തി… അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഒരു ഓട്ടോ വിളിച്ച് നേരെ തറവാട്ടിലേക്കു നീങ്ങി…. ഓട്ടോയിൽ ഇരുന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കി എന്തോ ചിന്തിച്ചിരിക്കുന്ന ഉഷാമ്മയെ ഞാൻ തോണ്ടി വിളിച്ച് എന്താ എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു, ഒന്നുമില്ലാ എന്ന ആംഗ്യമാണ് തിരിക്കെ കിട്ടിയതെങ്കിലും ഉഷാമ്മയുടെ മനസ്സ് കാടുകയറുന്നത് എനിക്ക് മനസ്സിലായി… കുറേ ദിവസം കൂടി തിരിച്ചു തറവാട്ടിൽ പോകുന്നത് ഓർത്തു ആണോ…. അതോ… എന്റെ കൂടെ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഓർത്താണോ… അതൊക്കെ ഒരു അബദ്ധമായി ഉഷാമ്മക്ക് തോനുന്നുണ്ടാവുമോ… അങ്ങനെ ആവല്ലേ എന്ന് ഞാൻ ആശിച്ചു….
ഓട്ടോ പടിക്കെട്ടിന്റെ മുന്നിൽ നിന്നു… ഓട്ടോ കാശും കൊടുത്ത്, പെട്ടിയുമെടുത്ത് ഞാൻ ഉഷാമ്മയുടെ പുറകെ നടന്നു… ഉമ്മറത്തു നിന്നും രാജൻ വല്യച്ഛന്നും, സന്ധ്യാ വല്യമ്മയും ഞങ്ങളെ കണ്ടപ്പോൾ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി… സന്ധ്യാ വല്യമ്മ ഞങ്ങളുടെ പുറകെ അച്ഛൻ വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് എത്തി വലിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… യാത്ര വിവരങ്ങൾ ഉഷാമ്മ പറയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ നേരെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു… കോണി പടി കയറുമ്പോൾ അടുക്കളയുടെ വശത്തു നിന്നും മീരയുടെ ഒരു നോട്ടം എന്നിൽ പതിഞ്ഞത് പോലെ തോന്നി… അത് ഗൗനിക്കാതെ ഞാൻ മുകളിലേക്കു വെച്ചു പിടിച്ചു… എന്റെ മനസ്സിൽ നീറികൊണ്ടിരുന്ന മീര എന്ന ഓർമ്മയുടെ മുകളിൽ പെരട്ടിയ ഒരു മരുന്നാണ് ഉഷാമ്മ ഇപ്പോൾ എന്ന് തോന്നി… അനു നിമിഷം മീരയെ പറ്റി തന്നെ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഞാൻ അവളെ സൗകര്യപൂർവ്വം ഇപ്പോൾ മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു…
ഷീണം മാറ്റാനായി പുഴയിലൊന്ന് പോയി കുളിക്കാമെന്ന് നിശ്ചയിച്ചിരുന്നു… അതു കൊണ്ടു അത്യാവിശ്യം അലക്കാനുള്ള കുറച്ചു തുണികളൊരു മുണ്ടിൽ പൊതിഞ്ഞു കെട്ടി, തോർത്തും, സോപ്പുമെടുത്തു ഞാൻ കുളികടവ് ലക്ഷ്യമാക്കി ഇറങ്ങി… നാലുകെട്ടിന്റെ അരികിൽ നിന്ന ശോഭന ചിറ്റ എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി….

“യാത്ര എങ്ങനെയുണ്ടാരുന്നു ശ്രീ….”

അവരെന്നോട് തിരക്കി…

“പോയ കാര്യം നടന്നില്ല…”

“അറിഞ്ഞു…. കഷ്ട്ടം… ഈ മുരിളിയേട്ടൻ എവിടെ പോയതാണോ എന്റെ കൃഷ്ണാ…”

അതിനു മറുപടി പറയാതെ ഞാൻ മുന്നോട്ടു നടന്നു…. അടുക്കളയോട് ചേർന്ന മുറിയിൽ ലളിത ചേച്ചിയും, മീരയും ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും ഞാനാ വശത്തേക്ക് മുഖം കൊടുത്തില്ല…
കുളത്തിന്റെ അരികിലായി ഒരു പടിയിലിരുന്നു കാലുകൾ ഞാൻ വള്ളത്തിലേക്ക് നീട്ടി… നല്ലൊരു സുഖം തോന്നി… തുണികൾ പുറത്തു എടുത്തിട്ടു ഞാൻ ഉരച്ചു കഴുകാൻ തുടങ്ങി… കുളകടവിന് മുകളിൽ നിന്നുമാരോ നടന്നു വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ മുഖമുയർത്തി നോക്കി…

“തുണി വെല്ലോം തിരുമ്മാനുണ്ടേൽ അവിടെ വെച്ചോ… ഇനി ആണുങ്ങൾ തുണി തിരുമ്മിയെന്ന് പറഞ്ഞു ഭൂമി ഇടിഞ്ഞു വീഴണ്ടാ…”

കുളിക്കടവിനു മുകളിലായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുക്കൊണ്ട് മീര തിരക്കി… കടും പച്ച നിറത്തിലുള്ള ബ്ലൗസ്സും, കറുപ്പ് നിറത്തിലുള്ള പാവാടയുമായിരുന്നു അവളുടെ വേഷം… കണ്ണുകൾ ചെറുതായി മക്ഷികൊണ്ട് എഴുതിയിട്ടുണ്ടോ എന്ന് തീർച്ച പെടുത്താൻ പറ്റില്ലാ…. പുരികങ്ങൾക്ക് ഇടയിലായി കൺമക്ഷി കൊണ്ട് കുത്തിയ ചെറിയൊരു പൊട്ടുണ്ട്…. ബ്ലൗസ്സിന്റെ മുറുഗിയ കൈകൾ അവളുടെ വെളുത്ത കൈകളെ ചുമപ്പിച്ചിരുന്നു… അവളെ ഒരു നിമിഷം നോക്കിയപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ കിളി പറന്നു… പക്ഷെയാ സന്തോഷവും, പ്രണയവുമെല്ലാം ഞാൻ ഉള്ളിൽ ചവിട്ടി പിടിച്ച് മുഖത്ത് കോപം വരുത്തി…

“എന്റെ തുണി തിരുമ്മാൻ എനിക്കറിയാം… ഇയാളുടെ സഹായമൊന്നും വേണ്ടാ…”

ഞാൻ തിരിച്ചു തുണിയിലേക്ക് കണ്ണു മാറ്റി, അതിനെ കല്ലിലിട്ടു ഉരക്കുന്നതിനു ഇടയിൽ ശബ്ദം കടുപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു…

“ഒരു സഹായം ചേയ്യാമെന്നോർത്ത് ചോദിച്ച എന്നെ പറഞ്ഞാൽ മതിയെല്ലോ… ഇയാള് അലക്കുവോ, പുഴുങ്ങി തിന്നുവോ എന്താന് വെച്ചാൽ ചേയ്…”

അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് എന്റെ മറുപടിയും കാത്ത് അവൾ കൈ കെട്ടി നിന്നു… ഞാൻ മറുപടി പറയാൻ പോയിട്ട് അവളെ ഒന്ന് നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ പണിയിൽ മുഴുകി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എന്തൊക്കെയോ പിറു പിറുത്തു കൊണ്ടവൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു….
തുണി അലക്കി കഴിഞ്ഞ് നല്ലതുപോലെ ഒന്ന് മുങ്ങി കുളിച്ചാണ് ഞാൻ കയറിയത്… തിരിച്ചു വരുന്ന വഴിയിൽ തന്നെ കണ്ട അഴയിൽ തുണി വിരിച്ചിട്ടു ഞാൻ മുറിയിലേക്ക് പോയി… കുറേ നേരമൊരു പുഷ്തകം കൈയിൽ എടുത്തു ഇരുന്നു… മനസ്സിൽ മുഴുവൻ ഓരോരോ ചിന്തകൾ ആയതുകൊണ്ട് വായന മാത്രം നടന്നില്ല….
ചിന്തകളിലിടക്ക് മീനാക്ഷിയുടെ ഗർഭവും കയറി വന്നു… അതിനെ കുറിച്ച് ആരോട് ചോദിക്കുമെന്നതാണ് പ്രശനം… മീരയോട് അത് ചോദിക്കാനായി പോലും തല്കാലം സംസാരം വേണ്ടെന്ന് ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചു… മീനാക്ഷിയോട് തന്നെ അവസരം കിട്ടുമ്പോൾ ചോദിക്കാം… ഇനി അതിനെ കുറിച്ച് പറയാനാണോ മീര വന്നതെന്ന് അറിയില്ലല്ലോ… ആവും… അല്ലാതെ ഞാൻ തുണി തിരുമ്മുന്നത് കണ്ടിട്ടുള്ള വിഷമം ഒന്നുമല്ലല്ലോ… അവളുടെ ആവിശ്യങ്ങൾക്ക് മാത്രം ഞാൻ വേണം… ഇനി അത് നടപ്പില്ല… നമ്മളെ വേണ്ടാത്തോരെ നമ്മക്കും വേണ്ടാ… അല്ല പിന്നെ….
രാത്രി അത്താഴം കഴിക്കാൻ ഇറങ്ങി ചെന്നപ്പോളും ഞാൻ മീരക്ക് മുഖം കൊടുത്തില്ല… അച്ഛമ്മ നിർത്താതെ അച്ഛന്റെ കാര്യം സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു അത്താഴത്തിന്റെ സമയം മുഴുവൻ… കറികളുടെ കൂടെ കപ്പരയ്ക്കാ കറി കണ്ടപ്പോൾ അത് മീര വെച്ചത് ആവുമെന്ന് എന്നിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു… അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാനത് ഇലയുടെ ഒരു അരികിൽ മാറ്റി വെച്ചു… അതൊന്ന് കഴിച്ചു നോക്കാനുള്ള വെമ്പലിനെ ഞാൻ ഉള്ളിൽ തന്നെയൊരു കുഴി എടുത്തു മൂടി… എന്റെ വിദ്വേഷം അവൾക്കു മനസ്സിലാവണം… ഇത്ര നല്ലൊരു ചെക്കനെ വേണ്ടെന്ന് വെച്ചെല്ലോ എന്നോർത്ത് അവൾ വിഷമിക്കണം….
അന്ന് രാത്രിയിൽ കിടന്നപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ ഉറങ്ങി പോയി… രാവിലെ വലിയൊരു ബഹളം കേട്ടാണ് ഉണർന്നത്… കോണി പടി ഇറങ്ങുമ്പോൾ തന്നെ ഇത്രയും ദിവസം ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന മീനാക്ഷി ഗർഭത്തിന്റെ ഉത്തരമിപ്പോൾ കിട്ടുമെന്ന് ഞാൻ ഉറപ്പിച്ചു…

“എന്റെ കൃഷ്ണാ…. ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ജീവിച്ചു ഇരിക്കാൻ പറ്റുമോ… കേട്ടിട്ട് തന്നെ കൈയും കാലും വിറയ്കുന്നു…. അമ്മയെ വിളിക്കാൻ പോയിട്ട് ഈ ശോഭന എന്തിയെ…”

വല്യമ്മയുടെ ശബ്ദമാണെന്ന് ഉറപ്പ്… അതിന്റെ കൂടെ മീനാക്ഷിയുടെയും കൂടെ ആരുടെയൊക്കെയോ കരച്ചിലും കേൾക്കുന്നുണ്ട്… ഞാൻ ഓടി കോണി പടി ഇറങ്ങി… തറവാട്ടിലെ എല്ലാവരും തന്നെ വട്ടം കൂടി നിൽപ്പുണ്ട്… അതിന്റെ നടുക്കായി മീനാക്ഷിയെ ഒരു കൈയിൽ പിടിച്ച് മറ്റേ കൈ കൊണ്ട് അടിക്കുന്ന ലളിത ചേച്ചി… മീനാക്ഷിക്ക് കിണ്ടുന്ന അടികളിൽ കുറച്ചൊക്കെ ഇടയ്ക്കു കയറി വാങ്ങി കൂട്ടുന്ന മീര… അവരു മൂന്നു പേരും കരയുന്നുണ്ട്…

“മുരളി ഏതായാലും ഇതൊക്കെ വരുത്തി വെച്ചിട്ട് മുങ്ങിയത് കൊണ്ട് ബാക്കിയുള്ളവരല്ലേ അനുഭവിക്കുന്നത്…”

വീണ്ടും സന്ധ്യാ വല്യമ്മ പറഞ്ഞപ്പോളാണ് അവിടേക്കു വരുന്ന എന്നെ കണ്ടത്…

“എന്റെ ശ്രീ… നീ ഇത് വെല്ലോം അറിയുന്നുണ്ടോ… ചോദിക്കാനും പറയാനും ഇവിടെ ആണുങ്ങൾ ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ലേ… ഇതൊക്കെ ഇവിടെ നടക്കുന്നത്… ഇതുങ്ങളെ അടിച്ച് ഇറക്കാതെ നീയും നോക്കി നിൽക്കുവാണോ…”

“എന്താ വല്യമ്മേ കാര്യം…”

ഏറെ കുറേ എന്താ നടന്നത് എന്ന് ഞാൻ ഊഹിച്ചു മനസ്സിലാക്കിയെങ്കിലും ഒന്നും അറിയാത്തത് പോലെ ഞാൻ കാര്യം തിരക്കി…

“നിന്നോട് ഞാൻ എങ്ങനെയാ കുട്ടിയെ ഇത് പറയുക… ഇവളുടെ വയിറ്റിലാ പഴേ കാര്യസ്ഥന്റെ കുട്ടി ഉണ്ടെന്നു… കേട്ടിട്ട് തന്നെ തൊലി ഉരിഞ്ഞു പോകുവാ… നമ്മുടെ തൊടിയിൽ പണിയുന്ന ചാരു കുറച്ച് മുൻപ് ഇവളു മാറി പോയി ശർദ്ധിക്കുന്നത് കണ്ട് കാര്യം തിരക്കിയപ്പോൾ ആണത്രേ അറിഞ്ഞേ…”

എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് സന്ധ്യാ വല്യമ്മ വലിയൊരു രഹസ്യം പോലെ പറഞ്ഞു…

“എവിടെയാ ഒരുബട്ടവള്…. എവിടെയാന്നു…”

ഒരു വടിയിലൂനി അവിടേക്കു അലറി കൊണ്ട് അച്ഛമ്മ വന്നു… അച്ഛമ്മക്കു തൊട്ടു പുറകിലായി വരുന്ന ശോഭന ചിറ്റയുടെ മുഖത്ത് ചെറിയൊരു ക്രൂരത നിറഞ്ഞ ചിരിയുണ്ടോ… മീരയെന്നെ ദൈനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി… കാര്യമവളോട് ദേഷ്യമൊക്കെ ഉണ്ടേലുമവളുടെ ആ ഒരു നോട്ടം മതിയാരുന്നു എന്നെ തളർത്താൻ… അച്ഛമ്മ വന്ന ഉടനെ കൈയിലുരുന്ന വടിയെടുത്ത് മീനാക്ഷിയുടെ നേരെ ഒന്ന് വീശി… ആ അടി കൊണ്ടത് മീനാക്ഷിക്കാണോ, മീരക്കാണോ അതോ ലളിത ചേച്ചിക്ക് ആണോ എന്നറിയില്ല… അച്ഛമ്മയുടെ കൈക്കു വലിയ ആരോഗ്യമൊന്നും ഇല്ലേലും ആ ഊന്നു വടി കൊണ്ടുള്ള അടി നല്ല ഇരിപ്പത് ആയിരുന്നിരിക്കണം…

“ഓടിക്കണം…. അടിച്ചോടിക്കണം… ഈ പെഴച്ചതുങ്ങളെ… എത്ര തലമുറയായി തറവാട്ടിൽ ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത സൽപ്പേരാ ഇവളൊക്കെ തൊലച്ചത്…”

അച്ഛമ്മ വീണ്ടും ചീറി…

“അന്നേ ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞതല്ലേ… ഇങ്ങനെയുള്ളതുങ്ങളെയൊക്കെ വീട്ടിൽ കയറ്റിയാൽ തറവാട് മുടിപ്പിക്കുമെന്ന്… അപ്പോൾ അനിയന്റെ മകൾ എന്നൊക്കെ അമ്മ തന്നെയല്ലേ പറഞ്ഞെ…”

എരി തീയിൽ എണ്ണ കോരി ഒഴിച്ചുകൊണ്ട് ശോഭന ചിറ്റ മൊഴിഞ്ഞു….

“ഇനി അമ്മ എന്ത് നോക്കി നിൽക്കുവാ… അടിച്ച് ഓടിക്ക് മൂനിനേം… നാട്ടുകാരുടെ മുന്നിലിനി തലയിൽ മുണ്ടിടാതെ നടക്കാൻ ഒക്കുമോ…”

സന്ധ്യാ വല്യമ്മയും അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു…

“കൊല്ലുമെടി ഒരുമ്പട്ടവളെ നിന്നെ ഞാൻ… ചോറ് തന്ന കൈക്കു തന്നെ കൊത്തുന്നോ… തല്ലി കൊല്ലുമെടി ഞാൻ…”

അച്ഛമ്മ അലറിക്കൊണ്ട് വീണ്ടും വടി വീശി… മുകളിൽ ഉയർന്നിട്ടു താഴേക്കു വന്ന വടി മീനാക്ഷിയുടെ തലയിൽ കൊള്ളാതെ ഒരു തല നാഴ് വിത്യാസത്തിൽ മാറി നിലത്തേക്ക് വന്ന് പതിച്ചു… ആ അടി കൊണ്ടിരുന്നേൽ മീനാക്ഷി താഴെ വീഴുമെന്ന് ഉറപ്പ്… ഇനി നോക്കി നിന്നാൽ ശെരിയാവില്ലെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ഞാനൊരു ദീർക്ക ശ്വാസമെടുത്തു മുന്നോട്ടു നീങ്ങി…

“നിർത്ത്…”

ഞാൻ അലറിയപ്പോൾ എല്ലാവരും എന്നെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി…

“ഇങ്ങനെ ഇവളെ തല്ലി എന്തേലും പെറ്റിയാൽ എല്ലാവർക്കും കൂടെ ജയിലിൽ പോയി കിടക്കാം…”

ഞാൻ ശബ്ദം കുറച്ചു കൂട്ടി പറഞ്ഞു…

“ഇത് ആരേലും അറിയുന്നതിലും നല്ലത് ജയിലിൽ പോയി കിടക്കുന്നതു തന്നെയാ…”

അച്ഛമ്മ എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു… വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കിയിട്ട് ഒരു കാര്യവുമില്ലെന്ന് എന്നിക്കു നല്ല ധാരണയുണ്ടായിരുന്നു…

“ഇവൾക്കു എന്തേലും പെറ്റിയാൽ നാട്ടുകാര് അറിയില്ലേ മുഴുവനും….”

ഞാൻ ശബ്ദം കുറച്ച് അച്ഛമ്മയോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ അച്ഛമ്മയും ഒന്ന് മയപെട്ടു..

“പിന്നെ എന്ത് വേണമെന്ന ശ്രീ പറയ്യുന്നത്…”

ഇടയ്ക്ക് കയറി വല്യമ്മ ചോദിച്ചു…

“വേറെന്ത് ചെയ്യാനാ… ആ സുധിയെ ഇങ്ങ് വിളിക്ക്… അവൻ എവിടാന് വെച്ചാൽ വന്ന് കൊണ്ടു പോട്ടെ…”

ശോഭന ചിറ്റ എനിക്ക് മുൻപ് മറുപടി പറഞ്ഞു….

“അവൻ പെണ്ണും കെട്ടി ജീവിക്കുമ്പോൾ വിളിച്ചാൽ വന്ന് ഇവളെ കൊണ്ടുപോകുമോ എന്റെ ശോഭനേ…”

ബാലൻ ചെറിയച്ഛൻ എന്തോ ആലോചിച്ചു നിന്ന് പറഞ്ഞു…

“പിന്നെ… അവൻ വയിറ്റിൽ ഉണ്ടാക്കിയിട്ടു നമ്മൾ ചിലവിന് കൊടുക്കണോ… അവൻ വന്ന് കൊണ്ടു പോയി പോറുപിക്കുമോ പെറിപിക്കുമോ എന്താന് വെച്ചാൽ ആയിക്കോട്ടെ… ഇവളിനി ഇവിടെ നിൽക്കാൻ പറ്റില്ലാ…”

ശോഭന ചിറ്റ ചെറിയച്ഛനെ നോക്കി ചീറി…

“അല്ലേലാ അയ്യപ്പനെ വിളിച്ച് വരുത്തി ആയാളുടെ കൂടെ വിട്ടാല്ലോ… ഇവളുടെ വായിറ്റിലുള്ള കാര്യമൊന്നും അവനോട് പറയേണ്ട… പിന്നെ അറിയുമ്പോൾ അവൻ എന്താന് വെച്ചാൽ ഇവളെ ചെയ്യട്ടെ…“

സന്ധ്യാ വല്യമ്മ ചിറ്റയോടായി പറഞ്ഞു…

”എന്നിട്ട്… നമ്മളിതെല്ലാം അറിഞ്ഞോണ്ട് നാടകം കളിച്ചതാന് മനസ്സിലാവുമ്പോൾ അയ്യപ്പൻ ഇവിടെ കയറി വരും… കണ്ണിൽ ചോരയില്ലാത്തവനാ…“

രാജൻ വല്യച്ഛൻ കൂട്ടി ചേർത്തു…

”ഇനി… ഹു ഹു.. ഇനി ഒരു നിമിഷമീ കണ്ടവർക്ക് കാല് വിരിച്ചു വെച്ച് കൊടുക്കുന്ന അസത്തിനെ ഈ തറവാട്ടിൽ കാണാൻ പാടില്ല… അടിച്ച് ഇറക്കി വിട്…ഹു..“

അച്ഛമ്മ ചുമച്ചു കൊണ്ട് കാറി… അച്ഛമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ രണ്ടും കോപം കൊണ്ട് ചുമന്ന് തക്കാളി പോലെയായിരുന്നു… മീനാക്ഷിയെ തല്ലി കൊണ്ടു നിന്ന ലാളിത ചേച്ചി ഊർന്ന് നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നു… മീരയും നിലത്തിരുന്നു ലളിത ചേച്ചിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു… മീനാക്ഷി മാത്രം കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ നിലത്ത് ഉറപ്പിച്ചു അവിടെ തന്നെ അനങ്ങാതെ നിന്നു…

“ഞാൻ ഒന്ന് പറയട്ടെ….”

ഞാൻ വീണ്ടും അലറിയപ്പോൾ അവുടെ നിശ്ശബ്ദത വീണു.. ഞാൻ വീണ്ടും തുടർന്നു…

“ഇവളിനി ഇവിടെ നിൽക്കാൻ പാടില്ലാ…”

“അതെ…”

ഞാൻ പറയുന്നതിനു യോജിപ്പ് സന്ധ്യാ വല്യമ്മയും അറിയിച്ചു…

“ഇവിടെ ഇറക്കി വിട്ടാലും കാര്യം നാട്ടുകാര് മുഴുവൻ അറിയും… അതു കൊണ്ട് നിനക്ക് എടുക്കാനുള്ള തുണിയും മണിയുമൊക്കെ എടുത്തോ… ദൂരെ എവിടെയേലും കൊണ്ടുപോയി വിട്ടേക്കാം…”

ഞാൻ മീനാക്ഷിയെ നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ മീരയും, ലളിത ചേച്ചിയും, ഉഷാമ്മയുമെന്നെ ഞെട്ടലോടെ നോക്കി… സന്ധ്യാ വല്യമ്മയും, ശോഭന ചിറ്റയുടെയും മുഖത്തു എന്നോടുള്ള പിൻതുണ വ്യക്തമായിരുന്നു…

“നോക്കി നിന്ന് സമയം കളയാതെ പോയി എല്ലാം കെട്ടി പെറുക്കി ഇറങ്ങാൻ നോക്ക്…”

ഞാൻ ലളിത ചേച്ചിയുടെ കൈയിൽ നിന്നും മീനാക്ഷിയെ പിടിച്ച് വലിച്ചു അകത്തെ വാതിലിന് അരികിലേക്ക് തള്ളി വിട്ടപ്പോൾ അവിടെ നിന്നിരുന്ന ചിറ്റ വഴി മാറി തന്നു… എനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞാണ് ഇരിക്കുന്നതെങ്കിലും മീരയും നോട്ടതിന്റെ ചൂട് എനിക്ക് അനുഭവിച്ചു അറിയാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
.
.
.
.
.
… തുടരും….