ആമുഖം:കഴിഞ്ഞ അദ്ധ്യായം വായിച്ച് എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച എല്ലാവർക്കും എന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ സ്നേഹം പങ്ക് വയ്ക്കുന്നു. നിങ്ങളുടെ സഹായ സഹകരണം തുടർന്നും ഉണ്ടാവും എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച് കൊണ്ട് കഥ തുടരുന്നു.

അദ്ധ്യായം [8]:

രാവിലെ അലാറം അടിക്കുന്നത് കേട്ടാണ് ആദിത്യൻ ഉണർന്നത്. അവൻ അലാറം നിർത്തിയതിന് ശേഷം ബെഡ്റൂമിലെ ലൈറ്റ് ഇട്ടു. രാത്രി എപ്പഴോ ഉരുണ്ട് മാറി പ്രിയ കട്ടിലിന്റെ ഒരു മൂലയിൽ നീണ്ട് നിവർന്ന് കിടക്കുക ആണ്. പുതപ്പ് അവളുടെ അര വരെ മാത്രമേ മറച്ചിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അവളുടെ നിറഞ്ഞ മാർക്കുടങ്ങൾ രണ്ട് കുന്നുകൾ പോലെ ഒരു ഉടവും തട്ടാതെ ഉയർന്ന് തെറിച്ച് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു.

അവൾ അങ്ങനെ കിടക്കുന്നത് കണ്ട് ആദിത്യൻ ഒരു നിമിഷം അവളെ തന്നെ നോക്കി കിടന്ന് പോയി. അവൻ ഒരു ചെറ്റ അല്ലെന്ന് സ്വയം ഓർമപ്പെടുത്തി അവൻ കട്ടിലിൽ നിന്ന് എഴുനേറ്റു. അവൻ ബാത്റൂമിലേക്ക് പോയി പെട്ടെന്ന് കുളിച്ച് ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ ഡ്രെസ്സിങ് റൂമിലേക്ക് പോയി. അവിടെ നിന്ന് ടീഷർട്ട് അഴിക്കുബോൾ അതിൽ പ്രിയ ഇന്നലെ നെഞ്ചിൽ കിടന്നപ്പോൾ തുപ്പൽ ഒലിപ്പിച്ച് ഇരിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു. അവൻ വേറെ ഒരു ടീഷർട്ട് എടുത്ത് അണിഞ്ഞ് ബെഡ്റൂമിലേക്ക് പോയി. അവിടെ നിന്ന് ഫോൺ എടുത്തതിന് ശേഷം പുതപ്പ് കൊണ്ട് പ്രിയയെ ശെരിക്കും പുതപ്പിച്ച് കൊടുത്ത് ആദിത്യൻ ജിമ്മിലേക്ക് പോയി.

ഇന്നലെ രാത്രി സ്വയം നിയന്ത്രിച്ച് ഒരു ഉത്തമ പുരുഷനായി പെരുമാറാൻ പറ്റിയതിൽ ആദിത്യന് അഭിമാനം തോന്നി. രാത്രി എപ്പഴോ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ ചെരിഞ്ഞ് കിടന്നിരുന്ന പ്രിയയെ അവൻ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്നപ്പോൾ അവൾ കുണ്ടി പന്തുകൾ അവന്റെ അരയിലേക്ക് അമർത്തി വച്ച് കിടന്നിരുന്നു. അപ്പോൾ അവന് നല്ല കാമാസക്തി തോന്നി എങ്കിലും അവൻ സംയമനം പാലിച്ച് കിടന്നു. അവന് പ്രിയയെ നല്ല താല്പര്യം ഉണ്ടങ്കിലും അവളുടെ കൂടെ ബന്ധപ്പെടുന്നത് അവളുടെ പൂർണ സമ്മതത്തോടെയും സ്വാബോധത്തോടെയും ഇരിക്കുമ്പോൾ ആയിരിക്കണം എന്ന് ആദിത്യന് നിർബന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു.

അവൻ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് അവന്റെ ശ്രെദ്ധ വരാനിരിക്കുന്ന വ്യായാമത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു. തനിക്ക് വ്യായാമം ചെയ്യാൻ കൂടുതൽ താല്പര്യം ഇപ്പോൾ തോനുന്നുണ്ട് എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയപ്പോൾ അവന് ശെരിക്കും ആശ്ചര്യം തോന്നി. ഇന്നലെ രാത്രി വ്യായാമത്തിന് പോകാൻ പറ്റാതെ ഇരുന്നതിൽ അവന് നല്ല വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നു. അവൻ പതുക്കെ ജോഗ്ഗ് ചെയ്ത് കൊണ്ട് ജിമ്മിലേക്ക് പോയി. സ്വന്തം താല്പര്യത്തോടെ ഇങ്ങനെ എല്ലാം ചെയ്യുന്നത് അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർത്തി.

“നീ നിന്നെ തന്നെ വ്യായാമത്തിന് അടിമപ്പെടുത്തി കൊണ്ട് ഇരിക്കുകയാണ് ആദിത്യ.” അവൻ സ്വയം പറഞ്ഞു.

ജൂഡ് അവന് വേണ്ടി എപ്പോഴത്തെയും പോലെ കാത്ത് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അവന്റെ വ്യായാമം ചെയ്യാനുള്ള ഉത്സാഹം കണ്ട് ജൂഡ് അവനെ കൂടുതൽ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവന്റെ കൈകൾക്കും തോളുകൾക്കും നെഞ്ചിനും വയറിനും വേണ്ടി ഉള്ള വ്യായാമങ്ങൾ അതി കഠിനമായി തന്നെ ചെയ്ത് അവൻ പേശികൾ കൂടുതൽ ബലപ്പെടുത്തി. കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളെക്കാൾ വളരെ കൂടുതൽ ഭാരം ഉപായയോഗിച്ച് വ്യായാമം ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നത് അവനെ ശെരിക്കും അതിശയപ്പെടുത്തി.

അവന്റെ പേശികളിൽ അനുഭവിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന വേതയിലും ഒരു സുഖം കണ്ടെത്തി അവൻ സന്തോഷത്തോടെ കൂടുതൽ കഠിനമായി വ്യായാമം ചെയ്യാൻ ഉത്തേജിതൻ ആയി. അവസാനം വ്യായാമം നിർത്തി വാം ഡൗൺ ചെയ്യാൻ ജൂഡ് അവനോട് പറഞ്ഞു.

പ്രധാന വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ ലക്ഷ്മി അവിടെ പൂളിന്റെ അടുത്ത് ഉള്ള ഒരു കസേരയിൽ ഇരുന്ന് ലാപ്ടോപ്പിൽ എന്തോ കാര്യമായ പണിത്തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു. അവളെ കണ്ടപ്പോൾ അവളോട് സംസാരിക്കാൻ ആദിത്യൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

“ഗുഡ് മോർണിംഗ് ലക്ഷ്മി. നന്നായി ഉറങ്ങിയോ?.”

“ഹായ് ആദിത്യ. നന്നായി ഉറങ്ങി നന്ദി. താങ്കളോ?.”

“ഉറക്കം കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“പ്രിയക്ക് ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ ഉണ്ട്?.” ലക്ഷ്മി ചോദിച്ചു. “അവൾ അങ്ങനെ കുടിച്ച് കണ്ടിട്ട് കുറച്ച് നാൾ ആയി.”

“അവൾ ഇപ്പോഴും ഉറങ്ങുവാണ്. എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് എന്തായാലും നല്ലൊരു തലവേദന ഉണ്ടാവും.”

“താങ്കൾക്ക് എന്റെ സഹായം ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ അവളുടെ രാവിലെ ഉള്ള ജോലികൾ വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ ചെയ്യാം.” ലക്ഷ്മി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവളുടെ അടുത്ത് നിന്ന് കൂടുതൽ സഹായം ഒന്നും രാവിലെ തന്നെ എന്തായാലും പ്രതീഷിക്കേണ്ടാ.”

“നിങ്ങളുടെ സഹായം എനിക്ക് ആവശ്യം വരും. സഹായിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞതിന് നന്ദി.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവൾക്ക് എന്തായാലും രാവിലെ ഒഴിവ് കൊടുക്കാൻ ഞാൻ നേരത്തെ തീരുമാനിച്ചിരുന്നത് ആണ്. നിങ്ങൾക്ക് എന്റെ ഇന്നത്തെ സമയ ക്രമം അറിയാമോ?. ഇത് വരെ അത് എന്റെ പോണിൽ വന്നിട്ടില്ല.”

ലക്ഷ്മി ലാപ്ടോപ്പിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് കീബോർഡിൽ എന്തൊക്കെയോ ടൈപ്പ് ചെയ്തു. “അഹ് കിട്ടിപ്പോയി. രാവിലെ എട്ട് മണി മുതൽ ഒൻപതര വരെ അഥിതികളുടെ കൂടെ ഉള്ള ഭക്ഷണം. അതിന് ശേഷം അവരെ യാത്ര അയക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ബോട്ട് ജെട്ടിയിലേക്കോ ഹെലിപാഡിലേക്കോ അവരുടെ കൂടെ പോകണം.”

“ശെരി.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. ഇത് അത്രക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഉള്ള കാര്യം അല്ലല്ലോ എന്ന് അവൻ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു.

“താങ്കളുടെ കൂടെ സംസാരിക്കാൻ അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ ഒരു പത്ത് മിനിറ്റ് സമയം ആവശ്യ പെട്ടിട്ട് ഉണ്ട്. അത് പത്ത് മണിക്ക് ശേഷം താങ്കളുടെ ഇഷ്ട്ടം പോലെ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും വയ്ക്കാം. പന്ത്രണ്ട് മണിക്ക് റോക്കിയുടെ കൂടെ ഒരു മീറ്റിംഗ് ഉണ്ട്.”

“ആ മീറ്റിംഗ് എന്തിനെ കുറിച്ച് ആണ്?.”

അവൾ കീബോർഡിൽ പിന്നെയും ടൈപ്പ് ചെയ്തു എന്നിട്ട് അവനെ നോക്കി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “തോക്കുകൾ പരിജയ പെടുത്തുന്നതിനും ഉപയോഗിക്കാൻ പരിശീലിപ്പിക്കുന്നതിനും വേണ്ടി ഉള്ള ഒരു ക്ലാസ്സ് ആണ്.”

“ശെരിക്കും?.” ആദിത്യൻ കണ്ണുകൾ മിഴിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“അതെ സാർ.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“എന്നെ ആദിത്യൻ എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി.” അവൻ പെട്ടെന്ന് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പരിശീലനത്തിന്റെ സമയം ആകുബോളെക്കും അയാളുടെ പറ്റ് ഇറങ്ങിയിട്ട് ഉണ്ടാകുമോ?.”

“ജോലിയുടെ കാര്യം വരുമ്പോൾ അയാൾ ശെരിക്കും അഗ്രഗണ്യൻ ആണ്.” ലക്ഷ്മി വിശദീകരിച്ചു. “അയാൾ അങ്ങനെ ഉള്ള ദിവസങ്ങളിൽ കുടിക്കാറില്ല അത് കൊണ്ട് തന്നെ വളരെ മതിപ്പുള്ള ഒരു വ്യക്ത്തിയും ആണ്.”

“അയാൾ ഇന്നലെ രാത്രി ക്രിസ്‌റ്റി ടാർലിംഗ്ടണിന്റെ കൂടെ ആയിരുന്നു.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അവളെ ഇന്നലെ കാണാൻ ശെരിക്കും സുന്ദരി ആയിരുന്നു. അവൾ തൊണ്ണൂറുകളുടെ അന്ധ്യത്തിലും രണ്ടായിരത്തിന്റെ തുടക്കത്തിലും ഒരു സൂപ്പർ മോഡൽ ആയിരുന്നു എന്ന് താങ്കൾക്ക് അറിയാമോ?.” ലക്ഷ്മി ചോദിച്ചു.

“അറിയാം.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവളെ ഇപ്പോഴും കാണാൻ നല്ല ഭംഗി ഉണ്ട്.”

“മനു വർമ്മ വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് അവളെ കുറച്ച് കാലം കാമുകി ആയി കൊണ്ട് നടന്നിരുന്നു.” ലക്ഷ്മി അവനോട് പറഞ്ഞു. “അതിന് ശേഷം മാസത്തിൽ ഒരിക്കൽ എങ്കിലും അദ്ദേഹം അവളെ വിളിച്ച് സംസാരിച്ചിരുന്നു. അവർ എപ്പോഴെങ്കിലും ഏതേങ്കുലും സ്ഥലത്ത് വച്ച് കണ്ടുമുട്ടുക ആണെങ്കിൽ അവർ ഒരുമിച്ചാണ് ഭക്ഷണം കഴിച്ചിരുന്നത്. അദ്ദേഹത്തിന് അവൾ ഒരു നല്ല കൂട്ട്കാരി കൂടി ആയിരുന്നു.”

“അവൾ പോകുന്നതിന് മുൻപ് ഞാൻ അവളോട് സംസാരിച്ച് സൗഹൃദം പുതുക്കികോളാം.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“വേറെ എന്തെങ്കിലും സഹായം താങ്കൾക്ക് ആവശ്യം ഉണ്ടോ ആദിത്യ?.” ലക്ഷ്മി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല. ഞാൻ പോയി ഒന്ന് കുളിച്ചതിന് ശേഷം പ്രിയയെ എഴുനേൽപ്പിക്കാൻ നോക്കട്ടെ.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഗുഡ് ലക്ക്.” ലക്ഷ്മി ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ പടികൾ കയറി സ്യൂട്ടിന്റെ അകത്തേക്ക് പോയി. പ്രിയ അവൻ പോയപ്പോൾ കിടന്നിരുന്ന അതെ പോലെ തന്നെ കിടന്ന് ഉറങ്ങുക ആയിരുന്നു. അവൻ ലൗഞ്ചിലേക്ക് പോയി അവിടെ ഉള്ള ചെറിയ ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്ന് രണ്ട് കുപ്പി തണുത്ത വെള്ള എടുത്ത് തിരിച്ച് ബെഡ്റൂമിലേക്ക് പോയി.

അവളുടെ കിടപ്പ് നോക്കി കൊണ്ട് നിന്നപ്പോൾ ആദിത്യന് വീണ്ടും അവന്റെ നിയന്ദ്രം വിടുന്നത് പോലെ തോന്നി. ആ പുതപ്പ് മാറ്റി അവളുടെ നഗ്ന ശരീരം ഒന്ന് കൂടി കാണാൻ അവന് തോന്നി. അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടക്കാൻ ആദിത്യന്റെ മനസ്സ് അവനോട് പറഞ്ഞു. ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്ത് തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവൻ സ്വയം നിയന്ദ്രിച്ചു.

“പ്രിയ.” അവൻ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ച് കുലുക്കി കൊണ്ട് വിളിച്ചു. “പ്രിയ എഴുന്നേൽക്ക് സമയം കുറെ ആയി.”

അവൾ കണ്ണുകൾ പതിയെ തുറന്ന് ഒന്ന് രണ്ട് വട്ടം കണ്ണുകൾ ചിമ്മി. അവൾ ചാടി എഴുനേറ്റിരുന്ന് ചുറ്റും നോക്കി എവിടെ ആണ് ഉള്ളത് എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞത് അവളുടെ മുഖ ഭാവത്തിൽ നിന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ആദിത്യൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

അവൾ ആകെ ചമ്മി തിരിച്ച് കിടക്കയിലേക്ക് കിടന്ന് കൊണ്ട് പുതപ്പ് എടുത്ത് തലവഴി മൂടി. അവൾ പുതപ്പിന്റെ അടിയിൽ കിടന്ന് മുരളുന്ന ഒച്ച ആദിത്യൻ കേട്ടു. അവൾ പുതപ്പ് തലയിൽ നിന്ന് പതുക്കെ മാറ്റി ഒരു കണ്ണ് മാത്രം തുറന്ന് ദാഹം കാരണം ചുണ്ടുകൾ നാവ് കൊണ്ട് നനച്ചു.

“സമയം എത്ര ആയി?.” ക്ഷീണം കാരണം തീരെ ഒച്ച കുറച്ച് പ്രിയ ചോദിച്ചു.

“ഏഴ് മണി ആവാറായി.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നീ വ്യായാമത്തിന് പോകാൻ വൈകി.” അവൾ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. ഇന്നലെ കുടിച്ചതിന്റെ പരിണിത ഫലം കാരണം തല രണ്ട് കൈയ് കൊണ്ടും അമർത്തി പിടിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു. “എന്റെ ദൈവമേ.”

“ഞാൻ വ്യായാമം ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞു ഇന്നത്തെ സമയ ക്രമംവും നോക്കി. ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോകാൻ ഇനിയും ഒരു മണിക്കൂർ സമയം കൂടി ഉണ്ട് അത് കൊണ്ട് ധൃതി പിടിക്കേണ്ടാ. നിനക്ക് ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ ഉണ്ട്?.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഭയാനകം.” പ്രിയ മുഖം ചുളിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് വെള്ളം വേണോ?.” അവളുടെ കൈയ്യിലേക്ക് വെള്ളത്തിന്റെ കുപ്പി വച്ച് കൊടുത്ത് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

പ്രിയ ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ട് കൊണ്ട് കുപ്പി തുറന്ന് പകുതിയോളം വെള്ളം ഒറ്റയിരുപ്പിന് കുടിച്ച് തീർത്തു. അവൾ കുപ്പി വായിൽ നിന്ന് എടുത്ത് ആദിത്യനെ നോക്കി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നന്ദി.”

“നിനക്ക് ഇന്നലത്തെ കാര്യം എന്തെങ്കിലും ഓർമ്മ ഉണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

പ്രിയ ഒന്ന് മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് ആലോചിച്ചു അവൾ മുഖം കൊണ്ട് ഗോഷ്ട്ടി കാണിക്കുന്നത് ആദിത്യൻ കണ്ടു. ഇന്നലത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഓർമ്മ വന്നപ്പോൾ അവളുടെ മുഖം ചുവന്ന് തുടുത്തു. “ഞാൻ ശെരിക്കും അടിച്ച് പൂസായിരുന്നു അല്ല. നമ്മൾ ഇന്നലെ . . . .?.”

“ഇല്ല.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് അവൾക്ക് ഉറപ്പ് നൽകി. “ഒരിക്കലും അങ്ങനെ നടന്നിട്ടില്ല. മനസ്സിലായോ?.”

അവൾ അത് കേട്ട് നെഞ്ചത്ത് കൈയ് വച്ച് ഒരു ധീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അങ്ങനെ ഒന്നും ചെയ്യാതെ . . . ഇരുന്നതിന് . . . നന്ദി.” അവൾ ഒരു കണ്ണ് അടച്ച് അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് വിട്ട് വിട്ട് പറഞ്ഞു. “ആ സമയത്ത് ഞാൻ നിന്നോട് വേണ്ടായെന്ന് പറയില്ലായിരുന്നു.”

“ഇല്ല. നീ അപ്പോൾ വേണ്ടായെന്ന് പറയില്ലായിരുന്നു.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “രാത്രി ഇവിടെ വന്ന് കിടന്ന് നീ എന്നോട് . . . . ബന്ധപ്പെടാൻ . . . . പറഞ്ഞു.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് കാര്യങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചു.

“ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞില്ല.” അവൾ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. കുറച്ച് നിമിഷം ആലോചിച്ചതിന് ശേഷം അവൾ ഒരു ചമ്മിയ മുഖത്തോടെ ചോദിച്ചു. “ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞിരുന്നു അല്ലെ?.”

“നീ അന്നേരം അങ്ങനെ പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ നല്ല രസം ഉണ്ടായിരുന്നു. നിനക്ക് ഇപ്പോൾ കുളിക്കാൻ ബാത്ടബ്ബ്‌ ആണോ ഷവർ ആണോ വേണ്ടത്?.”

“ബാത്ടബ്ബ്‌ ശെരിയാക്കാമോ.” അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ച് കൊണ്ട് മടി ഉള്ള ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ പറഞ്ഞു. “നല്ല ചൂട് വേണം.”

“കുപ്പിയിൽ ഉള്ള വെള്ളം മുഴുവൻ കുടിച്ച് തീർക്ക്. നിന്റെ ശരീരത്തിൽ വെള്ളത്തിന്റെ അളവ് ഇപ്പോൾ തീരെ കുറവ് ആയിരിക്കും.” ആദിത്യൻ ബാത്റൂമിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ പ്രിയയോട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ബാത്ടബ്ബിൽ ചൂട് വെള്ളം നിറച്ചു. അത് വളരെ പെട്ടെന്ന് നിറയുന്നത് കണ്ട് അവൻ അതിശയത്തോടെ നോക്കി നിന്നു. അവൻ കബോർഡ് തുറന്നു അതിൽ കുറെ കുപ്പികളിൽ പല തരത്തിലുള്ള ഉപ്പ് പൊടികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ ഏതാണ് വെള്ളത്തിൽ ഇടേണ്ടത് എന്ന് അറിയാത്തത് കൊണ്ട് അവൻ കബോർഡ് അടച്ച് വെള്ളത്തിന്റെ ചൂട് നോക്കി അത്യാവശ്യത്തിന് വെള്ളം നിറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ തിരിച്ച് ബെഡ്റൂമിലേക്ക് പോയി.

പ്രിയ അപ്പോൾ കട്ടിലിൽ മുട്ട് മടക്കി എഴുനേറ്റ് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. പുതപ്പ് കൊണ്ട് അവൾ മാറ് മറച്ച് പിടിച്ച് രണ്ടാമത്തെ കുപ്പിയിലെ വെള്ളം കുടിച്ച് തീർക്കുകയാണ്.

“ബാത്ടബ്ബ്‌ ശെരിയാക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട്.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“ഓഹ് നന്ദി.” അവൾ പറഞ്ഞു.

അവൾ പുതപ്പ് മാറ്റി നഗ്‌നയായി കട്ടിലിൽ നിന്ന് നിരങ്ങി ഇറങ്ങി അവന്റെ മുൻപിലൂടെ ഒരു മടിയും കൂടാതെ ബാത്റൂമിലേക്ക് പതിയെ നടക്കുന്നത് കണ്ട് ആദിത്യൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ കണ്ണ് മിഴിച്ച് അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.

“നിനക്ക് ഒരു നാണവും ഇല്ലേ പെണ്ണെ?.” ആദിത്യൻ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

“എനിക്ക് ഇപ്പോൾ നാണിക്കാൻ സൗകര്യം ഇല്ല.” പ്രിയ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “നീ എന്നെ ഇന്നലെ മുഴുവനായി കണ്ടു എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പാണ്. ഇപ്പോഴത്തെ എന്റെ അവസ്ഥയിൽ വേറൊന്നിനെ കുറിച്ചും ചിന്തിക്കാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ല.”

അവൾ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി ബാത്ടബ്ബിലേക്ക് ഇറങ്ങി കിടന്നു. തല വെള്ളത്തിന്റെ അടിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി മുങ്ങി നിവർന്നു. മുഖത്തേക്ക് വീണ് കിടന്നിരുന്ന മുടിയിഴകൾ ചെവിയുടെ പുറകിലേക്ക് മടി ഒതുക്കി. ബാത്ടബ്ബിന്റെ തലക്കൽ തല ചാരിവച്ച് കിടന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ നഗ്നയായി നിന്റെ മുൻപിലൂടെ നടക്കുന്നത് നിനക്ക് കുഴപ്പമുണ്ടോ?.”

“നീ സ്വാബോധത്തോടെ നഗ്നയായി നടക്കുന്നത് കാണാൻ എനിക്ക് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ ഇനി മുതൽ എന്റെ മുൻപിലൂടെ നിനക്ക് എപ്പോഴും നഗ്നയായി തന്നെ നടക്കാം.”

“ഈ സ്യൂട്ടിൽ ഉള്ളപ്പോൾ മാത്രം.” അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു. “ആദിത്യ?.”

“എന്താ?.”

“കുറച്ച് കൂടി വെള്ളം തരാമോ അല്ലെങ്കിൽ പെപ്സിയോ എന്തെങ്കിലും?.”

“ഇപ്പോൾ കൊണ്ട് വരാം.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൻ ലൗജിൽ പോയി ചെറിയ ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്ന് പെപ്സിയുടെ ഒരു ക്യാൻ എടുത്ത് തിരിച്ച് ബാത്റൂമിലേക്ക് ഓടി പോയി അത് അവൾക്ക് കൊടുത്തു.

“നന്ദി. നിനക്ക് നല്ലൊരു അസിസ്റ്റന്റ് ആവാനുള്ള കഴിവ് ഉണ്ട്.” പ്രിയ അവനെ ഒരു കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“തമാശ.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ തമാശകൾ പറയാൻ ശ്രേമിച്ച് കൊണ്ട് ഇറക്കുവാണ്.” അവൾ പിറുപിറുത്തു. അവൾ ആ പെപ്സി ക്യാൻ എടുത്ത് അവളുടെ നെറ്റിയെലേക്ക് പിടിച്ച് നെറ്റിയുടെ ഒരു വശത്ത് നിന്ന് അമർത്തി പിടിച്ച് ഉരുട്ടി നെറ്റി മുഴുവൻ ആ തണുപ്പ് തട്ടിച്ച് ആസ്വദിച്ച് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ദയവ് ചെയ്ത് ഇനി എന്നെ കുടിക്കാൻ അനുവദിക്കരുത്.”

“നീ അതിനോട് പൊരുത്തപ്പെട്ടോളും.” അവളുടെ വാക്കുകൾ തിരിച്ച് അവളിൽ തന്നെ പ്രയോഗിക്കാൻ പറ്റിയ സന്തോഷത്തിൽ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

അവളുടെ വലത് കൈയ്യുടെ നടുവിരൽ വെള്ളത്തിന്റെ മുകളിലേക്ക് കുറച്ച് സമയം ഉയർന്ന് വന്ന് നിന്ന് തിരിച്ച് വെള്ളത്തിന്റെ അടിയിലേക്ക് തന്നെ പോയി. ആ തെളിഞ്ഞ ചൂട് വെള്ളത്തിൽ അവൾ നഗ്നയായി കിടക്കുന്നത് ആദിത്യൻ നോക്കി നിന്നു. അവന് അവളുടെ മിനുസമായ ഒരു രോമം പോലും ഇല്ലാത്ത കാലുകൾ ആ വെള്ളത്തിലൂടെ കാണാം. ആ കാലുകളുടെ ഇടയിലുള്ള ഭാഗം അന്ന് ആദ്യമായി അവന് ശെരിക്കും അടുത്ത് നിന്ന് കാണാൻ പറ്റി. അവളുടെ പൂർതടം ഒരു രോമം പൊലും ഇല്ലാത്ത രീതിയിൽ വടിച്ച് വെണ്ണ പോലെ മിനുക്കിയിരുന്നു. അവളുടെ കന്ത് പൂറിന്റെ മുകളിൽ നിന്ന് കുറച്ച് പുറത്തേക്ക് ചാടി കിടന്നിരുന്നു. അവളുടെ പൂർ ചുണ്ടുകൾ ഉറച്ച് അല്പം പോലും പുറത്തേക്ക് തുങ്ങാതെ തുടുത്ത് ഇരിക്കുകയാണ്.

അവന്റെ കണ്ണുകൾ മുകളിലേക്ക് പോയി. വെള്ളം തിരമാല പോലെ അവളുടെ മുലകൾക്ക് ഇടയിൽ പോയി അടിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു. അവൻ ഇത് കണ്ടപ്പോൾ അറിയാതെ നാവ് പുറത്തേക്കിട്ട് ചുണ്ടുകൾ നനച്ചു. താൻ എന്തൊക്കെ ആണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന് പെട്ടെന്ന് ഓർമ്മ വന്നപ്പോൾ അവൻ പേടിയോടെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അവൾ കണ്ണടച്ച് കിടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവന് ആശ്വാസം തോന്നി.

“നിനക്ക് ആ വെള്ളത്തിൽ എനിക്ക് ശെരിആക്കി തരുന്നത് പോലെ നിറമുള്ള ഉപ്പ് പൊടി വല്ലതും ഇടണോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“എന്റെ ശരീരത്തിൽ ഉള്ള മദ്യം വിയർത്ത് പോകാൻ വെറും ചൂട് വെള്ളം തന്നെ ആണ് നല്ലത്.”

“നീ കിടക്കുന്നത് നല്ല തെളിഞ്ഞ വെള്ളത്തിൽ ആണ്. നിനക്ക് അതൊരു പ്രേശ്നവും ഇല്ല?.”

“ഞാൻ ഇപ്പോൾ അതൊന്നും ശ്രെദ്ധിക്കാൻ പറ്റുന്ന അവസ്ഥയിൽ അല്ല. പിന്നെ നീ എന്നെ നഗ്നയായി കാണാത്തത് ഒന്നും അല്ലല്ലോ?.” പ്രിയ തോൾ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് നിന്നെ നഗ്നയായി കാണുന്നതിൽ സന്തോഷമേ ഉള്ളു.”

“നിനക്ക് കുളിക്കാനുള്ള സമയം ആയില്ലേ?.” പ്രിയ പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ആയി പക്ഷെ ഇപ്പോൾ നിന്റെ കൂടെ ബാത്ടബ്ബിൽ കയറുന്നതിനെ പറ്റി ഞാൻ കാര്യമായി ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുവാ.” ആദിത്യൻ തുറന്ന് പറഞ്ഞു.

“ഷവറിലേക്ക് പോ.” പ്രിയ അവന്റെ കാലിൽ അടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്നാലും . . . .”

“ഷവർ.” അവൾ ഷവറിന്റെ നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടി കൊണ്ട് ആജ്ഞാപിച്ചു.

ഈ കുടിച്ചതിന്റെ തലവേദനക്ക് ഇടയിലും പ്രിയയുടെ പഴയ ആധികാരികമായ പെരുമാറ്റം തിരിച്ച് വരുന്നത് കണ്ട് ആദിത്യൻ ചിരിച്ചു. അവൻ ഷവറിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി ഉടുപ്പുകൾ അഴിച്ച് കളഞ്ഞതിന് ശേഷം ഷവർ ഓൺ ചെയ്ത് അതിന്റെ ഉള്ളിൽ കയറി നിന്ന് വാതിൽ അടച്ചു.

“നിന്റെ ശരീരം നന്നായി മെച്ചപ്പെടുന്നുണ്ട് ആദിത്യ.” കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“ശെരിക്കും?. അത് കൊള്ളാം.” അവൻ പ്രിയയെ കണ്ട് സംസാരിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ഷവറിന്റെ വാതിൽ കുറച്ച് തുറന്നതിന് ശേഷം പറഞ്ഞു.

“നീ മാറി കൊണ്ട് ഇരിക്കുവാണ്, ശരീരം മാത്രം അല്ല.” ആ പെപ്സി ക്യാൻ ഇപ്പോഴും നെറ്റിയിൽ തന്നെ വച്ച് ഉരുട്ടി കൊണ്ട് പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“എങ്ങനെ മാറി കൊണ്ട് ഇരിക്കുവാണ് എന്നാ നീ പറയുന്നത്?.” ആദിത്യൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“നിന്റെ ആത്മവിശ്വാസം ഇപ്പോൾ നല്ലോണം കൂടിയിട്ടുണ്ട്. നീ കൂടുതൽ കാര്യങ്ങൾക്ക് സ്വയം തീരുമാനം എടുക്കാൻ തുടങ്ങി. നിനക്ക് ഞാൻ പറയുന്നത് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടോ?.”

“ശെരിക്ക് പറഞ്ഞാൽ ഇല്ല.” ആദിത്യൻ നെറ്റി ചുളിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്ക് മുൻപ് നിനക്ക് പെണ്ണുങ്ങളോട് സംസാരിക്കാൻ ധൈര്യം ഇല്ലായിരുന്നു. നിന്റെ പെങ്ങമ്മാരെ കാണുന്നത് ഓർത്ത് നിന്റെ മട്ട് കൂട്ടി ഇടിക്കുക ആയിരുന്നു. നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ സംഭവിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളെ ഓർത്ത് നീ അസ്വസ്ഥൻ ആയിരുന്നു. ഇന്ന് നീ ഒരുപറ്റം ആളുകളുടെ മുൻപിൽ നിന്ന് നീ തന്നെ എഴുതി ഉണ്ടാക്കിയ പ്രസംഗം പ്രസംഗിച്ച് കൈയടി വാങ്ങി. പ്രശസ്തരായ ആളുകളുടെ കൂടെ ഒരു കുറച്ചിലും തോന്നാതെ വളരെ തന്മയത്വത്തോടെ സംസാരിച്ചു. നിന്റെ ആത്മവിശ്വാസം വളരെ അധികം കൂടി.”

“ഞാൻ കാര്യങ്ങളോട് പൊരുത്തപ്പെട്ട് കൊണ്ട് ഇരിക്കുവാണ്. ഞാൻ ഇപ്പോഴും പഴയ ആദിത്യൻ തന്നെ ആണ്.” ആദിത്യൻ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ആളുകൾക്ക് വെറുപ്പ് തോന്നുന്നത് പോലെ ഉള്ള ഒരു ശതകോടീശ്വരൻ ഒരിക്കലും ആകാതെ നോക്കുക. അഹങ്കാരം ഒന്നും വരാതെ നോക്കുക ആദിത്യ.” പെപ്സി ക്യാൻ അവസാനം തുറന്ന് കൊണ്ട് പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് അറിഞ്ഞ് വളർന്നവൻ ആണ് എന്തായാലും അങ്ങനെ ആവില്ല.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഹലോ?. നിങ്ങൾ അവിടെ ഉണ്ടോ?.”

ലക്ഷ്മിയുടെ ഒച്ച കേട്ടപ്പോൾ ആദിത്യൻ വേഗം ഷവറിന്റെ വാതിൽ അടച്ച് ഉള്ളിൽ കാണാൻ പറ്റാത്ത രീതിൽ ആക്കി മാറ്റി.

“ഞാൻ ഷവറിലാണ്.” ആദിത്യൻ ബാത്‌റൂമിൽ നിന്ന് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.

“അകത്തെ വരൂ ലക്ഷ്മി.” പ്രിയ ലക്ഷ്മിയോട് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ലക്ഷ്മിയുടെ പൊട്ടിച്ചിരി ആദിത്യൻ കേട്ടു.

“ചില കാര്യങ്ങൾ ഒരിക്കലും മാറില്ലല്ലോ പ്രിയ.” ലക്ഷിമി പറഞ്ഞു. “എങ്ങനെ ഉണ്ട് നിന്റെ അവസ്ഥ?.”

“നമ്മൾ പണ്ട് ആസ്പെനിൽ ഉണ്ടാക്കിയിരുന്ന സമയം നിനക്ക് ഓർമ്മ ഉണ്ടോ?.” പ്രിയ പതുക്കെ പറഞ്ഞു.

“ശെരിക്കും?. അത്രക്ക് മോശമാണോ?. നീ ഇന്നലെ ശെരിക്കും ഹിറ്റായിരുന്നു.”

“എനിക്ക് എല്ലാം നല്ല ഓർമയുണ്ട് പിന്നെ എങ്ങനെ ആണ് കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ?.”

“ആദിത്യനെ താഴെ ചാർലീസ് തിരക്കുന്നുണ്ട്.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“ശെരിക്കും?.” ആദിത്യൻ ഷവറിൽ നിന്ന് വിളിച്ച് ചോദിച്ചു.

“നിന്നെ പിന്നെയും പാട്ടിലാക്കാൻ നോക്കാനായിരിക്കും.” പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“അസൂയക്കും കുശുമ്പിനും മരുന്നില്ല.” ലക്ഷ്മി പ്രിയയോട് പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് കുശുബൊന്നും ഇല്ല.” പ്രിയ മറുപടി പറഞ്ഞു. അവളുടെ മറുപടി കേട്ട് ലക്ഷ്മി വീണ്ടും ചിരിച്ചു. “ശെരി കുറച്ച് കുശുബ് ഉണ്ട് പക്ഷെ ഞാൻ അത് ആദിത്യനെ അവളിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി ആണ് കാണിക്കുന്നത്.”

ആദിത്യൻ അവരുടെ തുറന്ന സംസാരം കേട്ട് ഞെട്ടി ഷവറിൽ നിശ്ചലനായി നിന്നു. അവർ ഇവിടെ ഒരുമിച്ചാണ് താമസിച്ചിരുന്നത് എന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ അവന് കുറച്ച് ആശ്വാസം തോന്നി. അവർ രണ്ട് പേരും നല്ല കൂട്ടുകാർ ആണെന്ന് അവൻ മനസ്സിലാക്കി.

“അവൾക്ക് എന്താണ് വേണ്ടത് എന്ന് വല്ല ഊഹവും ഉണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“നീ LA യിൽ പോകുമ്പോൾ മിക്കവാറും നിന്റെ കൂടെ കിടക്ക പങ്കിടാൻ ആയിരിക്കും.” പ്രിയ അവളുടെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു.

“ചിലപ്പോൾ ആയിരിക്കും.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു. “മിക്കവാറും അവൾ ഈ വർഷാവസാനം അഭിനയിക്കുന്നതും പണം ഇറക്കുന്നതുമായ പടത്തിൽ താങ്കളോട് കൂടി പണം ഇറക്കാൻ വേണ്ടി പറയാൻ ആയിരിക്കും.”

“ചിലപ്പോൾ ആയിരിക്കും.” പ്രിയ അതിനോട് യോജിച്ചു.

“അതൊരു നല്ല നിക്ഷേപം ആയിരിക്കുമോ?.” എന്താണ് പറയേണ്ടത് അല്ലെങ്കിൽ ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന് ഒരു ഊഹവും കിട്ടാതെ ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“ദൈവത്തിന് അറിയാം.” പ്രിയ മറുപടി പറഞ്ഞു. “അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ അവൾ പിന്നീട് ഒരു മീറ്റിംഗ് വയ്ക്കും. അവൾ ജോലി ചെയ്യുന്നത് കാണാൻ നിന്നെ വിളിക്കും.”

“സിനിമ പിടിക്കുന്നതിന്റെ ഇടയിലുള്ള അണിയറ പ്രവർത്തനങ്ങൾ കാണിച്ച് ആളെ പാട്ടിലാക്കുന്ന പരുപാടി.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു. “മിക്കവാറും അത് തന്നെ ആയിരിക്കും.”

“ചിലപ്പോൾ ഭക്ഷണത്തിന് മുൻപ് അവൾക്ക് നിന്റെ കുണ്ണ വേണമായിരിക്കും.” പ്രിയ കൂട്ടി ചേർത്തു.

“പ്രിയ!.” ലക്ഷ്മി അവളെ ശാസിച്ച് കൊണ്ട് വിളിച്ചു.

“എന്താ?. ആദിത്യൻ ഒരു പ്രായമായ പുരുഷനാണ് പിന്നെ ഞങ്ങൾ ഇതിനെ കുറിച്ചൊക്കെ സംസാരിക്കാറുണ്ട്.” പ്രിയ മറുപടി പറഞ്ഞു. ഇത് പറഞ്ഞതിന് ശേഷം പ്രിയ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിടുന്നത് ആദിത്യൻ കേട്ടു. “ഞാൻ ശെരിക്കും അവശയാണ്.”

“നീ എഴുനേറ്റ് കുറച്ച് പഴങ്ങൾ കഴിച്ച് ഒന്ന് ജിമ്മിലേക്കും പോയി നോക്ക്.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു. “ആദിത്യ താങ്കളും പെട്ടെന്ന് കുളിച്ച് റെഡിയായി താഴേക്ക് പോകണം. അവൾ പൂളിന്റെ അടുത്ത് താങ്കൾക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുക ആണ്.”

“ശെരി.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. അവൻ പെട്ടെന്ന് കുളിച്ച് വാതിൽ തുറക്കാൻ പോയി ഒന്ന് ശങ്കിച്ചതിന് ശേഷം വിളിച്ചു. “ലക്ഷ്മി?.”

“അവൾ പോയി.” പ്രിയ പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് പേടിക്കാതെ പുറത്തേക്ക് വരാം.”

അവൻ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ഒരു ടവ്വൽ എടുത്ത് ബാത്ടബ്ബിന്റെ സൈഡിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് പ്രിയയോട് ചോദിച്ചു. “നീ ഇപ്പോൾ ഓക്കേ അല്ലെ?.”

“ഞാൻ ഇതിനെ അതിജീവിച്ച് കൊള്ളും.” പ്രിയ മറുപടി പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ താഴെ പോയി അവളോട് എന്താ പറയേണ്ടത്?.”

“അവളുടെ കൂടെ ഒരു മീറ്റിംഗിന് സമ്മതിക്കുക. നീ അവളുടെ ഒരു ആരാധകൻ ആണെന്ന് പറഞ്ഞ് അവളെ പുകഴ്ത്തുക. LA യിൽ പോകുമ്പോൾ അവളെ എന്തായാലും കാണും എന്ന് പറയുക പക്ഷെ എപ്പോൾ ആണ് പോകാൻ പറ്റുക എന്ന് നിനക്ക് അറിയില്ല എന്ന് പറയുക.” പ്രിയ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ദയവ് ചെയ്ത് അവളെ കളിക്കരുത്.”

“ഞാൻ അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചിട്ട് കൂടി ഇല്ല.” ആദിത്യൻ ഒരു പുരികം ഉയർത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നിന്നോട് അങ്ങനെ പറയാൻ എനിക്ക് ഒരു അർഹതയും ഇല്ല.” പ്രിയ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് നിന്നോട് എന്താണെന്ന് പോലും ഇപ്പോൾ എനിക്ക് അറിയില്ല. നമുക്ക് ഇടയിൽ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ എന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല. ഞാൻ ഇപ്പോൾ നല്ലൊരു മനോനിലയിൽ അല്ല അതിന്റെ കൂടെ അവളോട് നല്ല കുശുമ്പും ഉണ്ട്.”

“നിനക്ക് അവളോട് കുശുമ്പ് തോനുന്നുണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. “അതെനിക്ക് എന്തായാലും ഇഷ്ട്ടമായി.”

“പോടാ.” പ്രിയ നാണത്താൽ തുടുത്ത് അവന്റെ കൈയ്യിൽ അടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പോയി റെഡിയായി പോകാൻ നോക്ക്.”

ആദിത്യൻ പോകാനായി എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ പ്രിയ അവന്റെ കൈയ്യിൽ കയറി പിടിച്ച് അവനെ നിർത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ആദിത്യ, ഇന്നലെ രാത്രി എന്നെ . . . . ഒന്നും ചെയ്യാതെ . . . . ഇരുന്നതിന് . . . . നന്ദി.”

ആ ബാത്ടബ്ബിൽ കിടക്കുന്ന നഗ്നയായ മൽസ്യ കന്യകയെ പോലെ ഉള്ള സൗന്ധര്യ ധാമത്തെ അവൻ ആരാധനയോടെ നോക്കി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പ്രിയ നമ്മൾ ഇത് മുൻപോട്ട് കൊണ്ട് പോകുക ആണെങ്കിൽ കുടിച്ച് ലക്ക്കെട്ട് ബോധമില്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിൽ അല്ലാതെ എനിക്ക് നിന്നെ പൂർണ ബോധത്തോടെ വേണം. അത് നമ്മൾ രണ്ട് പേരും എന്നെന്നും ഓർത്തിരിക്കുന്ന ഒരു അവിസ്മരണീയ നിമിഷം ആയിരിക്കണം എന്ന് എനിക്ക് നിർബന്ധം ഉണ്ട്.”

“ഇവിടന്ന് മുൻപോട്ട് നമ്മൾ എങ്ങനെ ആയിരിക്കും എന്ന് എനിക്ക് ഒരു ഉറപ്പും തരാൻ പറ്റില്ല.” അവൾ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് മനസ്സിലാവും.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് എന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ട്ടമാണെന്ന് നിനക്കും അറിയാം. ചെലപ്പോൾ നമ്മുടെ ഈ ഇഷ്ട്ടം നല്ല രീതിയിൽ മുൻപോട്ട് പോകാം. ചിലപ്പോൾ ഇത് ഇവിടെ വച്ച് അവസാനിച്ചു എന്നും വരാം. നമ്മൾ പൂർണ മനസ്സോടെ ഈ ഇഷ്ട്ടം മുൻപോട്ട് കൊണ്ട് പോകണം എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.”

അവൾ തല ആട്ടി കൊണ്ട് അവന്റെ കൈകളിൽ നിന്ന് പിടി അയച്ചു.

ആദിത്യൻ ബാത്‌റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ഉടുപ്പുകൾ അണിയാൻ ഡ്രസ്സിങ് റൂമിലേക്ക് പോയി. അവൻ ഒരു മങ്ങിയ നീല നിറത്തിൽ ഉള്ള ജീൻസും ഒരു നിറം മങ്ങിയ ടീഷർട്ടും ഒരു ടിംബർലാൻഡ് ബൂട്ട്സും ഇട്ടു. അവൻ മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു ചൈത്ര ഈ വേഷത്തിൽ ഇപ്പോൾ എന്നെ കണ്ടാൽ വിറഞ്ഞ് തുള്ളും. അവൻ ഒരു സൺഗ്ലാസും വച്ച് ബെഡ്‌റൂമിലേക്ക് പോയി അവന്റെ ഫോണും എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുന്ന സമയം ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് അവന്റെ സിഗററ്റും എടുത്ത് ഫോണിന്റെ കൂടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് താഴേക്ക് ഇറങ്ങി.

ചാർലീസ് പൂളിന്റെ അടുത്ത് ഉള്ള ഒരു കസേരയിൽ പൂളിലേക്ക് നോക്കി കോഫി കുടിച്ച് ഇരിക്കുന്നത് ആദിത്യൻ കണ്ടു. അവളോട് ഒരു ഹായ് പറഞ്ഞ് അവൻ ഫോണും സിഗററ്റും മേശയിൽ വച്ച് അവളുടെ അടുത്ത് ഉള്ള ഒരു കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു.

“നന്നായി ഉറങ്ങിയോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ നന്നായി ഉറങ്ങി.” അവൾ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇവിടം വളരെ ശാന്തമാണ്.”

“നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ട്ടമാണെങ്കിൽ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും ഇവിടെ വന്ന് താമസിക്കാം.” ആദിത്യൻ അവളോട് പറഞ്ഞു. “ഞാനോ എന്റെ പെങ്ങമ്മാരോ ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാകുമോ എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല പക്ഷെ നിങ്ങൾക്ക് കുറച്ച് ദിവസം സ്വസ്ഥമായി മാറി നിൽക്കണം എന്ന് തോന്നിയാൽ ഇവിടേക്ക് വരാം.”

“ഞാൻ എന്തായാലും വരും ആദിത്യ.” അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ മേശയുടെ മുകളിൽ ആദിത്യൻ വച്ച ഫോണിലേക്കും സിഗററ്റിലേക്കും പോയി.

“വേണമെങ്കിൽ സിഗററ്റ് വലിച്ചോളൂ എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ല.” ആദിത്യൻ ഒരു സിഗററ്റ് എടുത്ത് കത്തിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിങ്ങൾക്ക് എന്നോട് സംസാരിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നോ?.”

“അതെ താങ്കൾ എപ്പോഴാണ് LA യിലേക്ക് വരുന്നത്?.” ചാർലീസ് ചോദിച്ചു.

അവൻ പ്രിയയുമായി ഉള്ള സംഭാഷണം ഓർത്ത് ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അറിയില്ല എനിക്ക് ഒരു ഊഹവും ഇല്ല. അടുത്ത കുറച്ച് മാസങ്ങൾ ഞാൻ യാത്രയിൽ ആയിരിക്കും. അതിനെ കുറിച്ചുള്ള വിശദ വിവരങ്ങൾ എനിക്ക് കിട്ടിയിട്ടില്ല.”

“താങ്കൾക്ക് LA യിൽ കുറേ ബിസിനസ്സുകൾ ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. താങ്കൾ അവിടേക്ക് വരുമ്പോൾ എന്നെ വിളിക്കാൻ മറക്കരുത്.” അവൾ പറഞ്ഞു. “പിന്നെ എന്റെ കൂട്ടുകാർ എന്നെ ചാർളി എന്നാണ് വിളിക്കാറ്.”

“ശെരി.” ആദിത്യൻ ഫോൺ എടുത്ത് കോണ്ടാക്ട്സ് തുറന്ന് ‘ചാർളി ടി’ എന്ന പേരിൽ ഒരു പുതിയ കോണ്ടാക്ട് ഉണ്ടാക്കി അതിന് ശേഷം നമ്പർ ടൈപ്പ് ചെയ്യാനായി അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് ഫോൺ കൊടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിങ്ങളുടെ നമ്പർ ഇതിൽ ടൈപ്പ് ചെയ്ത് സേവ് ചെയ്യൂ.”

അവൾ നമ്പർ കയറ്റിയതിന് ശേഷം ഫോൺ അവന് തിരിച്ച് കൊടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അത് എന്റെ പേർസണൽ നമ്പർ ആണ്.”

ആദിത്യൻ തല ആട്ടി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “അപ്പോൾ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞത് പേർസണൽ ആവശ്യത്തിന് വേണ്ടി ആണോ അല്ലെങ്കിൽ ബിസിനസ്സ് ആവശ്യത്തിന് വേണ്ടി ആണോ?.”

അവൾ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾ വളരെ തുറന്ന് സംസാരിക്കുന്നു. ഞാൻ രണ്ട് തരത്തിൽ ഉള്ള ആവശ്യങ്ങൾക്കും വേണ്ടി ആണ് വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞത്. താങ്കൾക്ക് അതിൽ വിരോധം ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് ഞാൻ വിജാരിക്കുന്നു.”

“എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“താങ്കൾക്ക് എന്നെ ഓർമ്മ വരാൻ ആ കോണ്ടാക്ടിൽ ഉൾപെടുത്താൻ എന്റെ ഒരു ഫോട്ടോ എടുക്കുന്നത് നല്ലതായിരിക്കും.” അവൾ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അത് ശെരിയാ എന്റെ ഫോണിൽ ഓസ്കാർ ജേതാക്കളായ നടിമാരുടെ നമ്പറുകൾ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ് ഇരിക്കുവാണല്ലോ.” ആദിത്യൻ ഒരു തമാശ എന്ന പോലെ പറഞ്ഞു. അവൻ ഫോൺ എടുത്ത് അവളുടെ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്ത് കോണ്ടാക്ടിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി.

“എന്റെ ഫോണിലേക്ക് വിളിക്ക്.” കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ചാർളി പറഞ്ഞു.

“ഇപ്പോഴോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“അതെ എന്റെ കൈയ്യിൽ താങ്കളുടെ നമ്പർ ഇല്ല.” അവൾ ചൂണ്ടി കട്ടി.

“ഓഹ് അത് ശെരിയാ.” ആദിത്യൻ അവൾക്ക് ഒരു മിസ്സ്ഡ് കോൾ കൊടുത്തു. അവൾ ആദിത്യന്റെയും ഒരു ഫോട്ടോ അവളുടെ ഫോണിൽ എടുത്തു.

“അപ്പോൾ താങ്കൾ എപ്പോഴാണ് LA യിലേക്ക് വരുന്നത് എന്ന് അറിയില്ല?.” ചാർളി വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“സത്യം പറഞ്ഞാൽ എനിക് അറിയില്ല.” ആദിത്യൻ മുഖം സങ്കട ഭാവത്തിൽ ആക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവർ ഇത് വരെ അതിന്റെ സമയ ക്രമം തയ്യാറാക്കിയിട്ടില്ല എന്നാണ് എനിക്ക് തോനുന്നത്.”

“വരുന്ന ദിവസം അറിഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞാൽ എന്നെ വിളിക്കാൻ മറക്കരുത്.” ചാർളി ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങളുടെ സംഭാഷണം തടസ്സപ്പെടുത്തിയതിൽ ക്ഷെമിക്കണം.” ലക്ഷ്മി മേശയുടെ അരികിലേക്ക് വന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾക്ക് ഒരു ഫോൺ കോൾ വന്നിട്ടുണ്ട് ആദിത്യ.”

“എന്നാൽ ശെരി ചാർളി.” ആദിത്യൻ ഇപ്പോൾ ആരാണ് തന്നെ വിളിക്കുന്നത് എന്ന് ആലോജിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ഒന്ന് പോയി നോക്കട്ടെ. ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ വീണ്ടും കാണാം.”

“ശെരി പിന്നെ കാണാം.” ചാർളി പറഞ്ഞു. അവൻ മേശയിൽ നിന്ന് ഫോൺ എടുത്തപ്പോൾ അവൾ അവന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് ഒന്ന് അമർത്തി വിട്ടു.

ആദിത്യൻ ലക്ഷ്മിയുടെ പുറകെ പടികൾ കയറി സ്യൂട്ട് റൂമിൽ എത്തിയതിന് ശേഷം ചോദിച്ചു. “അപ്പോൾ ആരാണ് എന്നെ വിളിച്ചത്?.”

“ആരും വിളിച്ചില്ല.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു. “ഞാൻ സോഫിയയോട് സംസാരിക്കുക ആയിരുന്നു അപ്പോൾ . . . .”

“ആരും വിളിച്ചില്ലേ?.” ആദിത്യൻ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. അവൻ ചാർളിയും ആയുള്ള സംസാരം ആസ്വദിച്ച് വരുക ആയിരുന്നു. ഒരു കാരണവും ഇല്ലാതെ അത് തടസ്സപ്പെടുത്തിയതിൽ അവന് ലക്ഷ്മിയോട് നല്ല ദേഷ്യം തോന്നി.

“ആദിത്യ.” ലക്ഷ്മി കുറച്ച് കടുപ്പത്തിൽ ഒച്ച കുറച്ച് അവനെ വിളിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ പറയുന്നത് ശ്രേദ്ധിച്ച് കേൾക്ക്. ഞാൻ ഇപ്പോൾ സോഫിയയോട് സംസാരിക്കുക ആയിരുന്നു അപ്പോൾ ആദിയക്ക് എന്തൊക്കെയോ വിഷമങ്ങൾ ഉണ്ടെന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു.”

“എന്ത് തരത്തിൽ ഉള്ള വിഷമങ്ങൾ?.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.

“എനിക്ക് ശെരിക്കും അറിയില്ല സോഫിയ ഒന്നും തുറന്ന് പറഞ്ഞില്ല അവൾ അല്ലെങ്കിലും വികാരപരമായ കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്നതിൽ കുറച്ച് പുറകോട്ട് ആണ്. കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് ദിവസങ്ങളായി ആദിയ രാത്രി മുഴുവൻ കരഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആണെന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു. അവൾക്ക് ഇവിടെ ഒറ്റപ്പെട്ടത് പോലെ തോനുന്നുണ്ടെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.”

“നിങ്ങൾക്ക് അവൾ ഒറ്റപ്പെട്ട് ഇരിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നിയോ?.” ആദിത്യൻ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ലക്ഷ്മി തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ അവളെ ഇന്നലെ ശ്രദ്ധിക്കുക ആയിരുന്നു അവൾ ഉൾവലിഞ്ഞത് പോലെ ആണ് ഇന്നലെ മുഴുവൻ പെരുമാറിയത്. അവൾ ആളുകളോട് കുറച്ച് നേരം സംസാരിച്ചതിന് ശേഷം എന്തെങ്കിലും കാരണം പറഞ്ഞ് അവരെ ഒഴിവാക്കും. താങ്കളോട് അവൾ എന്തെങ്കിലും വിഷമങ്ങൾ ഉള്ളതായി പറഞ്ഞിരുന്നോ?.”

അവളോട് കുറച്ച് ദിവസമായി മരിയാതക്ക് സംസാരിച്ചിട്ട് എന്ന് ചിന്തിച്ചപ്പോൾ ആദിത്യൻ ഒരു നിമിഷം മിണ്ടാതെ നിന്നു. അവൻ എല്ലാ ദിവസവും ആദിരയുമായി രാത്രി സംസാരിക്കുന്നുണ്ട് പക്ഷെ ആദിയയെ കാണുന്നത് മീറ്റിങ്ങുകളുലും ഭക്ഷണ സമയത്തും മാത്രം ആണ്.

“അവളോട് ശെരിക്കും സംസാരിക്കാൻ എനിക്ക് അധികം സമയം കിട്ടിയിട്ടില്ല.” അവൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു. ലക്ഷ്മി ഇതിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞതിന് ശേഷം ചിന്തിച്ചപ്പോൾ ആദിയയും ആദിരയും അധികം സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടില്ല എന്ന് അവൻ ഒരു വിഷമത്തോടെ ഓർത്തു.

“ഞാൻ അവളെ ഇപ്പോൾ തന്നെ കണ്ടിട്ട് വരാം.” ആദിത്യൻ അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോകാൻ വേണ്ടി തിരിയുമ്പോൾ പറഞ്ഞു.

ലക്ഷ്മി അവന്റെ മുൻപിലേക്ക് കയറി നിന്ന് അവനെ തടഞ്ഞ് നിർത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവളുടെ കൂട്ടുകാരികളെ കുറച്ച് ദിവസത്തേക്ക് ഇവിടേക്ക് കൊണ്ട് വന്നാലോ?.”

“എനിക്ക് അതിൽ സന്തോഷമേ ഉള്ളു ഞാൻ ആദ്യം അവളോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കട്ടെ.” ആദിത്യൻ ചുമൽ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ശെരി താങ്കൾ അവളോട് സംസാരിച്ച് നോക്ക്.” ലക്ഷ്മി മറുപടി പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് തെറ്റ് പറ്റിയത് ആണെങ്കിൽ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല പക്ഷെ ഞാൻ ശെരിയാണെങ്കിൽ അവളുടെ വിഷമങ്ങൾ സംസാരിക്കാൻ അവളുടെ കൂടെ കൂട്ടുകാരികൾ ഉണ്ടാവുന്നത് നല്ലതായിരിക്കും. നിങ്ങൾ മൂന്ന് പേരും കുറച്ച് സമയം ഒരുമിച്ച് ചിലവഴിച്ചാൽ അത് ചിലപ്പോൾ കൂടുതൽ ഗുണം ചെയ്യും.”

“ഞങ്ങൾ ഈ അടുത്തായി എപ്പോൾ സംസാരിച്ചാലും അത് ജോലി സംബന്ധമായ കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് ആയിരിക്കും.” ആദിത്യൻ ചെറിയ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ ഇന്നത്തെ സമയ ക്രമം മാറ്റി നിങ്ങൾക്ക് മൂന്ന് പേർക്കും ഒരുമിച്ച് ചിലവഴിക്കാൻ കുറച്ച് വിനോദപരമായ കാര്യങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുത്താം.” ലക്ഷ്മി ഒരു ആശയം മുന്നോട്ട് വച്ചു.

“അത് നല്ല ഒരു ആശയം ആണ് കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ വളരെ തിരക്ക് ഉള്ളത് ആയിരുന്നു. ഞാൻ പറഞ്ഞത് നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“മനസ്സിലായി ആദിത്യ.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“അവൾ ഇപ്പോൾ മുറിയിൽ തന്നെ ഉണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“ഉണ്ട്.”

“ശെരി എന്നാൽ ഞാൻ അവളോട് സംസാരിച്ചിട്ട് വരാം.”

ആദിത്യൻ ബാൽക്കണിലൂടെ നടന്ന് ആദിയയുടെ സ്യൂട്ടിന്റെ പ്രധാന വാതിലിൽ മുട്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “ആദിയ നീ അകത്ത് ഉണ്ടോ?.”

“ഞാൻ ബെഡ്‌റൂമിൽ ഉണ്ട് കയറി വാ.” ആദിയ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. ആദിത്യൻ വാതിൽ തുറന്ന് അവളുടെ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് പോയി. അവൾ കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ഒരു ലാപ്ടോപ്പും അതിൽ ഒരു ടാബ്ലെറ്റും കുത്തിവച്ച് എന്തോ കാര്യമായ പണി ചെയ്യുക ആയിരുന്നു.

“നിനക്ക് സുഖം ആണോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“സുഖം, ഇതൊന്ന് നോക്ക്.” ആദിയ കിടക്കയിൽ അവളുടെ അടുത്ത് കൊട്ടി കൊണ്ട് ലാപ്പ്ടോപ്പിലേക്ക് ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ കട്ടിലിൽ അവളുടെ അടുത്ത് പോയി ഇരുന്നു. അവൾ ഇന്നലെ എടുത്ത ഫോട്ടോകൾ എഡിറ്റ് ചെയ്ത് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അവൾ ഒരു ഫോൾഡർ തുറന്ന് അതിൽ ഉള്ള ആദ്യത്തെ ഫോട്ടോ ഫുൾ സ്ക്രീൻ ആക്കി.

“കൊള്ളാമോ?.” അവൾ അത് സ്ലൈഡ് ഷോ ആക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ അവൾ എഡിറ്റ് ചെയ്ത ഫോട്ടോകൾ ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കി ഇരുന്നു. അവൾ ഫോട്ടോയിൽ ചെയ്ത ചില എഡിറ്റുകൾ അവന് കണ്ട് പിടിക്കാൻ പറ്റാത്ത അത്രക്ക് നന്നായിരുന്നു. പോകെ പോകെ ഫോട്ടോകളിൽ നിഴലുകൾ വരാൻ തുടങ്ങി പിന്നെ അത് ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ് ഫോട്ടോകൾ ആയി മാറി. ആളുകളുടെ മുഖത്തിന്റെ ക്ലോസപ്പ് ഫോട്ടോകൾ ആയിരുന്നു പിന്നെ വന്നത് എല്ലാം.

“ആദിയ ഇതെല്ലം അടിപൊളി ആയിട്ടുണ്ട്.” ആദിത്യൻ അൽമാർത്ഥമായി പറഞ്ഞു. “നീ രാത്രി ഉറങ്ങാതെ ഇതിന്റെ പുറകെ തന്നെ ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു അല്ലെ?.”

“ഞാൻ കുറച്ച് മണിക്കൂറുകൾ ഇന്നലെ ഉറങ്ങി പക്ഷെ ഫോട്ടോ എഡിറ്റ് ചെയ്യുന്നത് എനിക്ക് ഒരു ആസക്തി പോലെ ആണ്.” അവൾ തോൾ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ വർഷങ്ങളായി ഫോട്ടോ എഡിറ്റ് ചെയ്യുന്ന കാര്യത്തിൽ അങ്ങനെ ആണ്.”

“കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ ആയി നമുക്ക് കൂടുതൽ സംസാരിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. നിനക്ക് ഇവിടെ പ്രേശ്നങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ?.”

അവളുടെ മുഖം പെട്ടെന്ന് മാറി ഒന്ന് വലിഞ്ഞ് മുറുകി അവൾ ചോദിച്ചു. “അപ്പോൾ ഞാൻ സുഗമായി ഇരിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് അന്വേഷിക്കാൻ വന്നതാണ് അല്ലെ ആദിത്യ?.”

“അല്ല, പക്ഷെ നിനക്ക് പ്രേശ്നങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയണം എന്ന് തോന്നി.”

“എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.” ആദിയ പെട്ടെന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞു.

“ഉറപ്പല്ലേ?.” ആദിത്യൻ വിശ്വാസം വരാത്ത പോലെ ചോദിച്ചു.

“നീ എന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്?.” അവൾ കുറച്ച് ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. “ഞാൻ ഇവിടെ വന്നതിന് ശേഷം നീ എന്നോട് മരിയാധക്ക് സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ടോ. എന്നെ ഉറക്കാൻ വേണ്ടി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്നതിന് ശേഷം നീ എന്നെ അകറ്റി നിർത്തുക ആല്ലേ.”

“ഞാൻ അങ്ങനെ ഒന്നും കരുതി മാറി നിന്നത് അല്ല. നമ്മൾ നല്ല തിരക്കിൽ ആയിരുന്നല്ലോ നിന്നോട് മനസ്സ് തുറന്ന് സംസാരിക്കാൻ എനിക്ക് സമയം കിട്ടിയില്ല.” ആദിത്യൻ മുഖം ചുളിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് നിന്റെ അസിസ്റ്റാന്റിനോടും ആദിരയോടും സംസാരിക്കാൻ നല്ലോണം സമയം കിട്ടുന്നുണ്ടല്ലോ.” ആദിയ ഒരു പിണക്കത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും എന്നെ വന്ന് കാണാമല്ലോ.” അവൻ പറഞ്ഞു. “ഇത് മുഴുവൻ എന്റെ മാത്രം കുറ്റം അല്ല.”

“പ്രിയ നിന്റെ പുറകെ എപ്പോഴും ഒരു കുശുബ് ഉള്ള കാമുകിയെ പോലെ നടക്കുമ്പോൾ നിന്നെ വന്ന് കാണുന്നത് എനിക്ക് അത്രക്ക് എളുപ്പം അല്ല.” ആദിയ തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പിന്നെ നീ എന്ത് കൊണ്ട് ആണ് രാത്രി ആദിരയുമായി സംസാരിക്കുമ്പോൾ എന്നെ വിളിക്കാത്തത്?.”

“ഞങ്ങൾ മുൻകൂട്ടി തീരുമാനിച്ച് സംസാരിക്കുന്നത് അല്ല. ഞാൻ ബാൽക്കണിയിൽ ഇരുന്ന് സിഗററ്റ് വലിക്കുമ്പോൾ ആദിരയും കൂടെ വന്നിരുന്ന് ഒരെണ്ണം വലിക്കും. ഞാൻ അവളെ ക്ഷേണിച്ച് വരുത്തുന്നത് ഒന്നും അല്ല.” ആദിത്യൻ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നീ പിന്നെ എന്നെ കാണാൻ വരാഞ്ഞത് എന്ത് കൊണ്ട് ആണ് ആദിത്യ?.” അവൾ മയമില്ലാതെ ചോദിച്ചു. “എന്ത് കൊണ്ട്?.”

ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ കൈകൾ ഉയർത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ എന്താണ് ഇപ്പോൾ പറയേണ്ടത് ആദിയ?. നമ്മൾ നടന്നതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കാൻ പാടില്ല എന്ന് നീ തന്നെ അല്ലെ പറഞ്ഞത്. അങ്ങനെ ഇനി സംഭവിക്കില്ല എന്നും നീ തന്നെ അല്ലെ പറഞ്ഞത്?.”

“നീ അപ്പോൾ അത് സമ്മതിച്ചതും ആണ്.” അവൾ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

“ശെരിയാണ് അപ്പോൾ പിന്നെ എന്താണ് സംഭവിക്കേണ്ടത്?. എല്ലാ രാത്രിയിലും ഞാൻ വന്ന് നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടക്കണമായിരുന്നോ?. അത് നല്ല രീതിയിൽ മുന്നോട്ട് പോകും എന്ന് നിനക്ക് തോനുന്നുണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ കുറച്ച് ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“നീ എന്നെ പരിഹസിക്കുക ആണോ?.” അവൾ പൊട്ടി തെറിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “എനിക്ക് ഇങ്ങനെ തന്നെ വേണം.”

“പിന്നെ നിനക്ക് എന്താണ് വേണ്ടത് ആദിയ?.” ആദിത്യൻ അല്പം ശാന്തനായി ചോദിച്ചു.

“എനിക്ക് അറിയില്ല.” അവൾ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പറഞ്ഞു. “ആദിര എന്നോട് സംസാരിക്കുന്നതെ ഇല്ല. നീ മീറ്റിംഗുകളിൽ അല്ലാതെ എന്നോട് സംസാരിക്കാറില്ല. എനിക്ക് ഇതെല്ലം ശെരിക്കും നല്ല വിഷമം ആവുന്നുണ്ട്. നീ എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലെ രാജകുമാരൻ ആയിരുന്നു പക്ഷെ ഇപ്പോൾ നീ തീർത്തും വേറൊരു ആളെ പോലെ ആണ് എന്നോട് പെരുമാറുന്നത്. ഞാൻ ഇവിടെ ഒറ്റപ്പെട്ടത് പോലെ എനിക്ക് തോനുന്നു. എനിക്ക് ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ എങ്കിലും വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ച് പോയാൽ മതി എന്നുണ്ട്.”

ആദിത്യൻ ഒന്ന് മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞതിനെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചു. അവളുടെ കൂടെ അടുത്ത് ഇടപഴകാൻ കുറച്ച് സമയം കരുതി വയ്ക്കണമായിരുന്നു എന്ന് അവൻ ചിന്തിച്ചു. ഇപ്പോൾ നടന്ന് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാൻ ആണ് താൻ കൂടുതൽ സമയം ചിലവഴിച്ചത്. അതിന്റെ കൂടെ പ്രിയയോട് ഉള്ള താല്പര്യം കൊണ്ട് തന്റെ ഒഴിവ് സമയം മുഴുവൻ അതിലേക്ക് ചിലവഴിച്ചു.

“ശെരി. എനിക്ക് നേരത്തെ ഒരു ആശയം തോന്നി അതിനെ കുറിച്ച് നിന്റെ അഭിപ്രായം അറിയാൻ വേണ്ടി ആണ് ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്.” അവൻ വാക്കുകൾ വളരെ സൂക്ഷിച്ച് കൊണ്ട് അവളോട് പറഞ്ഞു. “നമ്മുടെ കുറച്ച് കൂട്ടുകാരെ ഇവിടേക്ക് കുറച്ച് ദിവസത്തക്ക് കൊണ്ട് വരുന്നതിനെ കുറിച്ച് നിന്റെ അഭിപ്രായം എന്താ?.”

“ഞാൻ അറിഞ്ഞത് ഈ ആഴ്ച്ച മുഴുവൻ നമ്മൾ മൂന്ന് പേരും മാത്രമേ ഇവിടെ ഉണ്ടാവുകയുള്ള എന്നാണ്?.” ആദിയ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ വിചാരിച്ചു നമ്മളുടെ കുറച്ച് കൂട്ടുകാർ ഇവിടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ നമ്മൾ ആരായിരുന്നു എന്ന ചിന്ത നമുക്ക് ഉണ്ടാവും. അത് നമുക്ക് ശെരിക്കും ഗുണം ചെയ്യും. നിനക്ക് ഞാൻ പറയുന്നത് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടോ?.”

“എനിക്ക് ഞാൻ ആരാണെന്ന് ശെരിക്കും അറിയാം.” ആദിയ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. “നീ ആരാണെന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പോൾ അറിയില്ല. നീ മൂന്ന് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഞാൻ കണ്ട ആദിത്യൻ അല്ല.”

“മൂന്ന് വർഷങ്ങൾ കൊണ്ട് എല്ലാവരും മാറും ആദിയ, നീ പോലും. എന്തായാലും അതല്ല ഇവിടെ കാര്യം ഞാൻ പറഞ്ഞതിനെ കുറിച്ച് നിന്റെ അഭിപ്രായം എന്താണ്?. നിനക്ക് വേണമെങ്കിൽ നയൻനെ കുറച്ച് ദിവസത്തേക്ക് ഇവിടെക്ക് കൊണ്ട് വരാം.” ആദിത്യൻ മയത്തിൽ അവളോട് പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ ആദിരയോ?.” ആദിയ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.

“അവളുടെ കൂട്ടുകാരെയും കൊണ്ട് വരാം.” ആദിത്യൻ മുഖം ചുളിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ആദിത്യ, അവൾക്ക് ആരും ഇല്ല.” ആദിയ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ഒരു കൂട്ടുകാരി പോലും ഇല്ല?.” ആദിത്യൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“അവൾ ആരെയെങ്കിലും കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നത് നീ കേട്ടിട്ടുണ്ടോ?.” ആദിയ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു. “അവളുടെ ഫോണിൽ നമ്മളുടെയും ഓഫീസിലെ ആളുകളുടെയും നമ്പർ മാത്രമേ ഉള്ളു.”

“എന്നാൽ അവൾക്ക് നമ്മളുടെയും കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെ കൂട്ട്കൂടാം.” ആദിത്യൻ ഒരു ഉപായം പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് അറിയില്ല. ഇതൊരു നല്ല ആശയം ആണെന്ന് എനിക്ക് തോനുന്നു. നിനക്ക് നയൻനേ ഇവിടേക്ക് കൊണ്ട് വരാൻ ആഗ്രഹം ഇല്ലേ?.”

അവൾ കുറച്ച് നേരം ചിന്തിച്ചതിന് ശേഷം ഉണ്ടെന്ന രീതിയിൽ തല ആട്ടി.

“ഞാൻ ലക്ഷ്മിയോട് അവളെ വിളിക്കാൻ പറയാം.” ആദിത്യൻ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“പ്രിയയോട് പറയുന്നില്ലേ?.” ആദിയ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല. അവൾ ഇന്ന് രാവിലെ . . . . കുറച്ച് ബുദ്ധിമുട്ടിൽ . . . . ആണ്.”

“നന്നായി.” ആദിയ ചെറിയ കുശുബോടെ പറഞ്ഞു.

“ആദിയ.” അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ആദിത്യൻ അവളെ താക്കീത് ചെയ്യുന്നത് പോലെ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് വിളിച്ചു.

“എന്താ?. ഞാൻ അവളെ ഇഷ്ട്ടപ്പെടണം എന്നൊന്നും നിർബന്ധം ഇല്ലാലോ?.” ആദിയ തർക്കിച്ചു.

“അവൾക്ക് കുറച്ച് സമയം കൊടുക്ക്. അവൾ നല്ലൊരു പെൺകുട്ടി ആണ്.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ആലോജിക്കാം.”

“അപ്പോൾ നമുക്ക് ആദ്യം മുതലേ ഒന്ന് കൂടി തുടങ്ങിയാലോ?.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“നീ ഒരു തെണ്ടിയെ പോലെ പെരുമാറാതെ ഇരുന്നാൽ എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല.” അവൾ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ നല്ല കുട്ടി ആയിരിക്കും പക്ഷെ നീ നിന്റെ തർക്കിക്കുന്ന സ്വഭാവം കുറച്ച് കുറക്കണം.”

“ഞാൻ തർക്കി . . . .”

“കണ്ടോ.” അവളെ ഇടക്ക് വച്ച് നിർത്തി കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“തെണ്ടി.” അവൾ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവന്റെ കൈയ്യിൽ അടിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു.

“ഇങ്ങനെ ചില നല്ല നിമിഷങ്ങൾ എനിക്കും കിട്ടും.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഭക്ഷണം കഴിക്കാനുള്ള സമയം ആയി നമുക്ക് കുറച്ച് അഥിതികൾ ഉണ്ട്. നീ താഴേക്ക് വരുന്നില്ലേ?.”

“അഞ്ച് മിനിറ്റ്.”

“നിന്റെ ലാപ്ടോപ്പും കൊണ്ട് വാ. നീ എടുത്ത ഫോട്ടോകൾ വളരെ നന്നായിട്ടുണ്ട് അവരെ എല്ലാം നമുക്ക് അത് കാണിക്കാം.”

“ഞാൻ കൊണ്ട് വരാം.”

“നിന്റെ കൈയ്യിൽ ഉള്ള ക്യാമറ വളരെ നല്ലത് ആണെന്ന് തോനുന്നു.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“ഓഹ് ആദിത്യ.” ആദിയ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഒരു ഫോട്ടോഗ്രാഫറുടെ ഫോട്ടോകളെ കുറിച്ച് നല്ല അഭിപ്രായം പറഞ്ഞ് അവന്റെ ക്യാമറ നല്ലത് ആയിരിക്കും എന്ന് പറയുന്നത് ഒരു നല്ല ഹോട്ടലിൽ പോയി ഭക്ഷണം ആസ്വദിച്ച് കഴിച്ചതിന് ശേഷം പാചക കാരനെ കണ്ട് പത്രങ്ങൾക്ക് കുറ്റം പറയുന്നത് പോലെ ആണ്.”

“ശെരിയാ ക്ഷെമിക്കണം.” ആദിത്യൻ പൊട്ടി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“കുഴപ്പമില്ല ഇത് എല്ലാവർക്കും പറ്റുന്നതാണ്.”

“നീ താഴേക്ക് വരുന്നില്ലേ?.” ആദിത്യൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“അഞ്ച് മിനിറ്റ്.” അവൾ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് ഒന്ന് റെഡിയാവാൻ ഉണ്ട്. നിന്റെ ഉടുപ്പുകൾ അവർ തിരഞ്ഞ് എടുക്കുന്നതിൽ നിനക്ക് ദേഷ്യം ഇല്ലേ?.”

“എന്റെ അവസ്ഥ ദേഷ്യത്തിലും മുകളിൽ ആണ്.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇന്ന് എന്റെ ഉടുപ്പുകൾ എനിക്ക് തന്നെ തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ പറ്റി. എന്തായാലും ഇന്ന് അത് കൊണ്ട് എനിക്ക് കുറച്ച് ആശ്വാസം ഉണ്ട്.”

“ഞാൻ ഇന്ന് രാത്രി സോഫിയയെ കുടിപ്പിച്ച് കിടത്തണം എന്നാ വിചാരിക്കുന്നത്.” ആദിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അത് നടന്നത് തന്നെ.” ആദിത്യൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. ഇന്നലെ രാത്രി പ്രിയയെ കിടത്തുമ്പോൾ അത്രയും കുടിച്ചതിന് ശേഷവും സോഫിയക്ക് ഒരു കുഴപ്പവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന് അവൻ ആലോചിച്ചു. “ഞാൻ താഴെ ഉണ്ടാവും.” ഇത് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ അവളുടെ സ്യൂട്ടിന്റെ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

ആദിത്യൻ ലക്ഷ്മിയോട് നയൻനേ ദ്വീപിലേക്ക് വിളിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ചു. ആദിയയെ കണ്ടതിന് ശേഷം വേറെ ആരെയെങ്കിലും കൂടി വിളിക്കാൻ ഉണ്ടോ എന്ന് ആദിയയോട് ചോദിക്കാൻ പറഞ്ഞു. അരവിന്ദിനെയും ജോളിയെയും ഇതിന്റെ ഒപ്പം ദ്വീപിലേക്ക് ക്ഷേണിക്കാൻ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ബാൽക്കണിയിൽ ഇരുന്ന് ഒരു സിഗററ്റ് കത്തിച്ച് കൊണ്ട് അരവിന്ദിനെയും ജോളിയെയും ഫോണിൽ വിളിച്ച് സംസാരിച്ചു. ദ്വീപിലേക്ക് വരുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ അവർ സന്തോഷത്തോടെ എന്തായാലും വരും എന്ന് ഉറപ്പ് നൽകി. എലിസബത്തിന്റെ ഫോട്ടോ ഒപ്പിച്ച് കൊടുക്കാത്തതിന് ജോളി ആദിത്യനെ തെറി വിളിച്ചു. ചാർളീസ്‌ തെറോൺ തന്നോട് ശൃംഗരിക്കാൻ ശ്രേമിച്ചു എന്ന് അരവിന്ദ് പറഞ്ഞപ്പോൾ പുളു അടിക്കുക ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞ് ആദിത്യനെ കളിയാക്കി.

അരവിന്തും ആയി ഉള്ള സംഭാഷണം തീരാൻ ആയപ്പോഴേക്കും ആദിര അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. ആദിത്യൻ വളരെ സൂക്ഷിച്ച് കൂട്ടുകാരെ കുറച്ച് ദിവസത്തേക്ക് ദ്വീപിലേക്ക് ക്ഷേണിക്കുന്ന കാര്യം അവളോട് സൂചിപ്പിച്ചു. അവൾക്ക് ആരെയും വിളിക്കാൻ താല്പര്യം ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഒരു ഭാവ വ്യത്യാസവും ഇല്ലാതെ അവൾ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ താഴേക്ക് നടന്ന് പോയി. അവളെയും ആദിയയെയും ഒന്നുക്കൂടി നന്നായി അടുപ്പിക്കണം എന്ന് ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയയുടെ അവസ്ഥ എന്താണ് എന്ന് അറിയാൻ അവൻ സ്യൂട്ടിന്റെ അകത്തേക്ക് പോയി.

പ്രിയ അവന്റെ കട്ടിലിൽ ലാപ്ടോപ്പും വച്ച് ഒരു കറുത്ത ബ്രായും ഷഡ്ഢിയും ഇട്ട് എന്തോ ജോലി ചെയ്ത് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.

“ഹമ്മോ നിന്നെ ഇങ്ങനെ കാണാൻ നല്ല ഭംഗി ഉണ്ട്.” ആദിത്യൻ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“ദുഷ്ചിന്തകൾ ഒന്നും തോന്നണ്ട.” പ്രിയ ഒരു കണ്ണ് അടച്ച് അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നീ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത്?.” അവളുടെ അടുത്ത് പോയി ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“നിങ്ങളെ കുറിച്ചുള്ള കഥകൾ വായിച്ച് കൊണ്ട് ഇരികുവായിരുന്നു.” അവന് ലാപ്ടോപ്പ് കൊടുത്ത് കൊണ്ട് പ്രിയ പറഞ്ഞു. “അവളെ ഇപ്പോൾ മനസ്സിലായോ?.”

“ഇല്ല.” അതിലുള്ള ഒരു കറുത്ത ബിക്കിനി അണിഞ്ഞ ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോൾ ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. അതിന്റെ താഴെ ഉള്ള ലേഖനം അവൻ ഒന്ന് ഓടിച്ച് വായിച്ചതിന് ശേഷം അവൻ പൊട്ടി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് ഇവൾ ആരാണെന്ന് ഇപ്പോൾ മനസ്സിലായി.”

“ആരാ?.” പ്രിയ ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.

“ഒരു കോളേജ് പാർട്ടിയിൽ ജോളി കളിച്ച ഒരു പെൺകുട്ടി.” ആദിത്യൻ

വിശദീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി. “അവനും ഈ രണ്ട് പെൺകുട്ടികളും പെഗ്ഗടിക്കുന്ന ഒരു കളി കളിക്കുക ആയിരുന്നു. അവർ പെരുപ്പിൽ ഒരു അലമാരയിൽ അകപ്പെട്ട് പോയി. അതിന്റെ ഉള്ളിൽ പിടിയും വലിയും ആയി അവൻ ഈ രണ്ട് പെൺകുട്ടികളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു. ജോളിക്ക് അവരെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ല എന്ന് തോനുന്നു അത് കൊണ്ട് ആയിരിക്കും അവൻ അവർക്ക് എന്റെ പേരും നമ്പറും കൊടുത്തത്.”

“നിന്റെ പേര് കൊടുത്തോ?.” പ്രിയ ആശ്ചര്യത്തോടെ ഒരു കൈയ് വച്ച് വായ പൊത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“അവന് ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്ത പെൺകുട്ടികൾക്ക് എന്റെ പേരും നമ്പറും കൊടുക്കുന്നത് അവന്റെ ഒരു ശീലം ആണ്. അവൻ അത് ഒരു തമാശ ആയി ആണ് കരുതുന്നത്. അവൻ ചിലപ്പോൾ ഇങ്ങനെ . . . . . വിചിത്രമായി പെരുമാറും.”

“അവൻ ഒരു ചെറ്റ ആണെന്നാണോ നീ പറയുന്നത്?.” പ്രിയ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“കുറച്ചോക്കെ.” ആദിത്യൻ നെറ്റി ചുളിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. തന്റെ കൂട്ടുകാരനെ പ്രിയ ഒരു ചെറ്റ എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചത് അവന് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല എങ്കിലും അവൻ അപ്പോൾ മാറത്ത് ഒന്നും പറയാൻ പോയില്ല.

“ശെരി ഞാൻ പത്രക്കാരോട് പറഞ്ഞോളാം അവൾ കുടിച്ച് ലക്ക് കേട്ട് നിന്റെ കൂട്ട്കാരനുമായി ആണ് ബന്ധപ്പെട്ടത് എന്ന് അതോട് കൂടി ഈ കഥ അവിടെ അവസാനിക്കും.” ലാപ്ടോപ്പ് തിരിച്ച് എടുത്ത് മടിയിൽ വച്ച് കൊണ്ട് പ്രിയ പിറുപിറുത്തു.

“നിനക്ക് ജോലി ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നുണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“മിണ്ടാതെ ഇരിക്ക് ആദിത്യ.” അവൾ കണ്ണുരുട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നീ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ താഴേക്ക് വരുന്നുണ്ടോ?.”

“ഞാൻ കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞ് താഴേക്ക് വരാം.” അവൾ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൻ കട്ടിലിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് താഴേക്ക് പോകുമ്പോൾ അവൾ വിളിച്ചു. “ആദിത്യ.”

“എന്താ?.”

“ഞാൻ ഈ കറുത്ത ബ്രായിലും പാന്റിയിലും ശെരിക്കും സുന്ദരി ആണോ?.” പ്രിയ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

അവൾ തന്റെ ചുവന്ന് തുടുത്ത മുഖം കണ്ട് ആസ്വദിക്കുന്നത് ആദിത്യൻ മനസ്സിലാക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ നിന്റെ അടുത്ത് വന്ന് നീ എത്ര സുന്ദരിയാണെന്ന് ഇപ്പോൾ മനസ്സിലാക്കി തരണോ?.”

“വേണ്ടാ.” അവൾ നാക്ക് വെളിയിലേക്ക് ഇട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിൽ അത് സംഭവിക്കും.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന ഇടത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ ആദിര ജോണി ഡെപ്പിന്റെയും സ്റ്റിങ്ങിന്റെയും ഇടയിൽ ഇരുന്ന് ഇന്നലത്തെ പാട്ടിനെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കുക ആയിരുന്നു. ആദിര അവരോട് ഒരു മടിയും ഇല്ലാതെ സംസാരിക്കുന്നത് ആദിത്യനെ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തി. അവൻ കുറച്ച് മാറി നീൽ ഫിന്നിന്റെ കൂടെ ചാർളിയുടെ എതിർ വശത്തായി ഇരുന്നു.

അവർ ഇന്നലത്തെ പാട്ടിനെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ചു. ആദിത്യൻ ആ പാട്ട് അവനെ എത്രമാത്രം സന്തോഷിപ്പിച്ചു എന്ന് അവരോട് പറഞ്ഞു. അവന് അത് റെക്കോർഡ് ചെയ്യാൻ പറ്റാത്തതിൽ ഉള്ള വിഷമവും പങ്ക് വച്ചു. നീൽ ഫിൻ അവന് വേണ്ടപ്പോൾ എല്ലാം അവരുടെ കൺസെർട്ടിന്റെ ടിക്കറ്റുകൾ നൽകാമെന്ന് വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. ഈ സമയം ആദിയ അവളുടെ ലാപ്ടോപ്പുമായി അവിടേക്ക് വന്നു.

അവൾ ചാർളിയുടെ അടുത്ത് ഇരുന്ന് അവൾ എടുത്ത കുറച്ച് ഫോട്ടോകൾ കാണിക്കാൻ തുടങ്ങി. കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവിടെ ഉള്ളവരുടെ എല്ലാം ശ്രെദ്ധ ആദിയയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. സോഫിയ ലാപ്ടോപ്പ് അവിടെ ഭിത്തിയിൽ തൂക്കി ഇട്ടിരുന്ന ഒരു വലിയ സ്ക്രീനിലേക്ക് കണക്റ്റ് ചെയ്ത് സ്ലൈഡ് ഷോ ഇട്ടു ആദിയ അവർക്ക് ആ ഫോട്ടോകളെ കുറിച്ച് ഒരു വിവരണം നൽകി.

ആദിത്യൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ജോണി ഡെപ്പ് തന്റെ മാനേജരെ വിളിച്ച് അയാളുടെ ഫോട്ടോ ഷൂട്ടിന്റെ ക്യാമറാമാനായി ആദിയയെ തന്നെ വിളിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞു. ചാർലീസ് അവളുടെ ഫോട്ടോകൾ മാനേജർക്ക് അയച്ച് കൊടുത്ത് അവരുടെ വെബ് സൈറ്റിൽ ഇപ്പോൾ തന്നെ കയറ്റാൻ പറഞ്ഞു. നീൽ ഫിൻ പുതിയ ആൽബത്തിന്റെ കവർ ഫോട്ടോ ആദിയ തന്നെ ചെയ്യണം എന്ന് പറഞ്ഞു. ആദിത്യന് ആദിയയുടെ മുഖത്ത് മനസ്സ് നിറഞ്ഞ ഒരു പുഞ്ചിരി കാണാൻ കഴിഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ഒരു സിഗററ്റ് വലിക്കാൻ പുറത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ പ്രിയ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിന്റെ ഇന്നത്തെ സമയ ക്രമം എല്ലാം മാറ്റി.”

“അറിയാം ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞിരുന്നു.”

“അഥിതികൾ അരമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ പോകാൻ തുടങ്ങും. അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരനെ ഇപ്പോൾ കാണുന്നുണ്ടോ?.” പ്രിയ ചോദിച്ചു.

“കാണാം.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അപ്പോഴാണ് അവൻ ഒരു കാര്യം ഓർത്തത് അവൻ പ്രിയയോട് ചോദിച്ചു. “എൽദോയെ കണ്ട് എന്നോട് സംസാരിക്കാൻ കുറച്ച് സമയം ഉണ്ടാകുമോ എന്ന് ചോദിക്കാൻ പറ്റുമോ?.”

“അയാൾ ഇപ്പോൾ ബാറിൽ ഉണ്ട്.” അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു. ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് ബാറിലേക്ക് പോയി.

“ഹായ് എൽദോ.”

“ഗുഡ് മോർണിംഗ് മാസ്റ്റർ ആദിത്യ.” ആ വയസ്സൻ ഒന്ന് തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾക്ക് ഇവിടെ സുഖം തന്നെ അല്ലെ?.”

“അതെ ഇവിടെ എല്ലാം വളരെ മനോഹരം ആണ്.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് ഒരു കാര്യം നിങ്ങളോട് ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.”

“ചോദിച്ചോളൂ മാസ്റ്റർ ആദിത്യ.”

ആദിത്യൻ പുറത്തേക്ക് ഉള്ള വാതിൽ അടച്ച് കൊണ്ട് അകത്ത് ആരും ഇല്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി.

“എന്തോ രഹസ്യം ആണെന്ന് തോനുന്നു.”

“അതെ.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഈ ദ്വീപിൽ ഉള്ള മനു വർമ്മയുടെ സേഫ് റൂം എവിടെ ആണ്.”

“അദ്ദേഹം വിലപിടിപ്പ് ഉള്ള വസ്ത്തുക്കൾ എവിടെ ആണ് സൂക്ഷിക്കുന്നത് എന്നാണോ ചോദിച്ചത്?.” എൽദോ ഒരു പുരികം ഉയർത്തി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“അല്ല, ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്തെങ്കിലും പ്രേധിസന്ധി വന്നാൽ രക്ഷപ്പെടാൻ ഉള്ള മുറിയെ കുറിച്ച് ആണ്. ആദ്ദേഹം എന്തായാലും ഇവിടെ ഒന്ന് പണിതിരിക്കേണ്ടത് ആണ്.”

“അങ്ങനെ ഒന്ന് ഇവിടെ ഇല്ല.” എൽദോ തറയിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ഇടക്ക് ഇടക്ക് മനു വർമ്മയെ ഇതിനെ കുറിച്ച് ഓർമിപ്പിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു മുറിയിൽ അടച്ച് പൂട്ടി ഇരിക്കുന്നത് ഇഷ്ട്ടം അല്ലായിരുന്നു. അതിൽ അദ്ദേഹത്തിന് എന്തോ പ്രെശ്നം ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോനുന്നു.”

ഇത് കേട്ട് ആദിത്യൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. “ഇവിടെ അദ്ദേഹം ഒന്ന് പണിതിട്ട് ഉണ്ടാവും എന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന് അടഞ്ഞ മുറിയിൽ ഇരിക്കാൻ പേടി വല്ലതും ഉണ്ടായിരുന്നോ.”

“എനിക്ക് അറിയില്ല.” എൽദോ തോൾ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പക്ഷെ ഇവിടെ അങ്ങനെ ഒരു മുറി ഇല്ല എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പ് പറയാൻ പറ്റും മാസ്റ്റർ ആദിത്യ.”

“ഓഹ് എന്നാൽ ശെരി.”

“വേറെ എന്തെങ്കിലും സഹായം താങ്കൾക്ക് ആവശ്യം ഉണ്ടോ മാസ്റ്റർ ആദിത്യ?.”

“ഇല്ല വേറെ ഒന്നും ഇല്ല. ഒരു നിമിഷം . . . . പ്രിയ പറഞ്ഞു അവളുടെ ബാത്റൂമിലെ ഷവറിന്റെ എന്തോ പാർട്ട് വരാൻ വേണ്ടി നിങ്ങൾ കാത്തിരിക്കുക ആണെന്ന്.”

“താങ്കൾക്ക് എന്തോ തെറ്റ് പറ്റിയത് ആണെന്ന് എനിക്ക് തോനുന്നു മാസ്റ്റർ ആദിത്യ.” ഒരു അമ്പരപ്പോടെ എൽദോ പറഞ്ഞു. “എന്റെ അറിവിൽ താങ്കളുടെ സ്യൂട്ട് റൂമിലെ ഒരു സാധനത്തിനും ഒരു തകരാറും ഇല്ല.”

“ആണോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. അപ്പോൾ പ്രിയ തന്റെ ബാത്റൂം ഉപയോഗിക്കാൻ വേണ്ടി ഒരു കളവ് പറഞ്ഞത് ആണോ? അവൻ ചിന്തിച്ചു.

“എനിക്ക് ഉറപ്പാണ് മാസ്റ്റർ ആദിത്യ. എന്തായാലും ഞാൻ മെയ്ന്റനെൻസ് ആൾക്കാരെ കൊണ്ട് ഒന്ന് കൂടി ഇപ്പോൾ തന്നെ നോക്കിക്കാം.”

“അതിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ല.” ആദിത്യൻ തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പ്രിയ വേറെ എന്തോ പറഞ്ഞത് ഞാൻ കേട്ടതിൽ ഉള്ള കുഴപ്പം ആയിരിക്കും.”

“അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ കുഴപ്പം ഇല്ല മാസ്റ്റർ ആദിത്യ.” എൽദോ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നന്ദി എൽദോ. എനിക്ക് അത്രയും അറിഞ്ഞാൽ മതി.”

“ഇന്ന് താങ്കൾക്ക് നല്ലൊരു ദിവസം ആയിരിക്കട്ടെ സാർ.” എൽദോ മറുപടി പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങൾക്കും.” ആദിത്യൻ പുറത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ പറഞ്ഞു. പ്രിയ തന്റെ ബാത്‌റൂമിൽ കുളിക്കാൻ വേണ്ടി കള്ളം പറഞ്ഞു എന്ന കാര്യം ആദിത്യന്റെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർത്തി. പിന്നീട് അവളുടെ ബാത്റൂം ഒന്ന് കയറി നോക്കണം എന്ന് അവൻ മനസ്സിൽ കുറിച്ചു. അവന്റെ ശ്രെദ്ധ എൽദോ ദ്വീപിൽ ഒരു സേഫ് റൂം പോലും ഇല്ല എന്ന് പറഞ്ഞ കാര്യത്തിലേക്ക് തിരിച്ച് പോയി. റോക്കി പേപ്പർ കഷണത്തിൽ എഴുതിയത് വച്ച് നോക്കുമ്പോൾ ഇവിടെ ഒന്ന് ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ടത് ആണ്. ആലോചിച്ചപ്പോൾ അത് തന്നെ ആണ് ശെരി എന്ന് ആദിത്യന് തോന്നി.

“മനു വർമ്മ അങ്ങനെ ഒന്ന് ഇവിടെ പണിതില്ല എന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.” അവൻ പുറത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ സ്വയം പറഞ്ഞു. റോക്കിയെ ഉച്ചക്ക് കാണുമ്പോൾ ഇതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കണം എന്ന് അവൻ മനസ്സിൽ കുറിച്ചു.

ആദിത്യൻ ലൗജിലേക്ക് എത്തിയപ്പോൾ അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ അവന് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു. നടന്ന് കൊണ്ട് സംസാരിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവർ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നടന്നു.

“നമ്മൾ ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ താങ്കളുടെ വക്കീൽ ആണോ എന്ന് എന്നോട് ചോദിച്ചിരുന്നു.” അയാൾ ആദിത്യനോട് പറഞ്ഞു,

“അതെ കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്ക് മുൻപ്.” ആദിത്യൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. “പക്ഷെ ഇപ്പോൾ അതിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ല.”

“ഞാൻ താങ്കളെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞത് ഇപ്പോൾ ഞാൻ താങ്കളുടെ വക്കീലാണെന്ന് അറിയിക്കാൻ വേണ്ടിയാണ്. താങ്കൾക്ക് എന്ത് കാര്യവും എന്നോട് തുറന്ന് സംസാരിക്കാം. അത് വേറൊരാൾ അറിയില്ല എന്ന് ഞാൻ താങ്കൾക്ക് ഉറപ്പ് തരുന്നു.” അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ പറഞ്ഞു. “എന്റെ ഫോൺ നമ്പർ തങ്ങളുടെ കൈയ്യിൽ ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.”

ആദിത്യൻ ഉണ്ടെന്ന രീതിയിൽ തല ആട്ടി.

“നന്ന്. എന്തെങ്കിലും നിയമപരമായ പ്രേശ്നങ്ങളിൽ പെടുകയാണെങ്കിൽ താങ്കൾക്ക് എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും എന്നെ വിളിക്കാം. രാത്രിയെന്നോ പകലെന്നോ നോക്കേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല.”

“താങ്കളെ ആണോ ആദ്യം വിളിക്കേണ്ടത്?.”

“അല്ല ഒരു ആംബുലൻസ് വിളിക്കേണ്ട സന്ദർഭം വന്നാൽ ആദ്യം അവരെ വിളിച്ചതിന് ശേഷം എന്നെ വിളിക്കുക.”

“ശെരി.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഹേയ് എനിക്ക് താങ്കളോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.”

“ചോദിച്ചോളൂ.” അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ പറഞ്ഞു.

“മനു വർമ്മക്ക് അടഞ്ഞ മുറിയിൽ ഇരിക്കാൻ പേടി ആയിരുന്നോ?.”

“ഒരിക്കലും ഇല്ല.” അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. “എന്ത് കൊണ്ടാ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്?.”

“ഈ ദ്വീപിൽ സേഫ് റൂം ഉണ്ടോ എന്ന് ഞാൻ എൽദോയോട് ചോദിച്ചു പക്ഷെ അയാൾ പറഞ്ഞു ഇവിടെ അങ്ങനെ ഒന്ന് ഇല്ല എന്ന്.” ആദിത്യൻ വിശദീകരിച്ചു.

“അങ്ങനെ വരാൻ വഴി ഇല്ലല്ലോ.” അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ മുഖം ചുളിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അത് എന്ത് കൊണ്ടാ?.”

“അദ്ദേഹത്തിന്റെ New York ക്കിലും LA യിലും Hawaii യിലും ഉള്ള വീടുകളി സേഫ് റൂം ഉണ്ട്. ഒന്ന് കൂടി ഇരുത്തി ചിന്തിച്ചാൽ Italy യിൽ ഉള്ള വില്ലയിലും സേഫ് റൂം ഉണ്ട്.” അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. “ഈ ദ്വീപിൽ കെട്ടിടങ്ങൾ വരുന്നതിന് മുൻപ് കാര്യമായ പണികൾ നടന്നിട്ട് ഉണ്ട്. ആ സമയത്ത് എന്തായാലും ഒരു സേഫ് റൂം പണിതിരിക്കണം.”

“അപ്പോൾ ഇവിടെ ഒന്ന് ഉണ്ടെന്നാണോ താങ്കൾ പറയുന്നത്?.” ആദിത്യൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ ഒന്ന് അന്വേഷിച്ച് നോക്കട്ടെ ആദിത്യ.” അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ പതിയെ പറഞ്ഞു. “ഇത് ഒരു രഹസ്യമായ അന്വേഷണം ആയിരിക്കും എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.”

“അതെ, ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിൽ വെറുതെ ഒരു പ്രെശ്നം ഉണ്ടാക്കേണ്ടല്ലോ. ഇങ്ങനെ ഒന്ന് ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞാനും എന്റെ പെങ്ങമ്മാരും അത് അറിഞ്ഞിരിക്കേണ്ടത് ആണ്. അപ്പോൾ എന്ത് കൊണ്ട് ആണ് എൽദോ ഞങ്ങളിൽ നിന്ന് അത് ഒളിച്ച് വയ്ക്കുന്നത്?.” ആദിത്യൻ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിൽ അയാളെ ഒരു കള്ളൻ എന്ന് വിളിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. താങ്കൾക്ക് ഞാൻ പറയുന്നത് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടോ?.”

“എനിക്ക് മനസ്സിലായി.” അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. “ഞാൻ എന്തായാലും ഒന്ന് അന്വേഷിച്ച് നോക്കട്ടെ.”

“നന്ദി അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“ആദിത്യ.” അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾക്ക് വിരോധം ഇല്ലെങ്കിൽ എന്നെ പ്രഭാകരൻ അങ്കിൾ എന്നോ പ്രഭേട്ടൻ എന്നോ വിളിക്കാം.”

“എന്നാൽ പ്രഭേട്ടൻ എന്ന് തന്നെ വിളിക്കാം.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അടുത്ത കുറച്ച് മണിക്കൂറുകൾ ആദിത്യനും ആദിരയും ആദിയയും അഥിതികളെ യാത്ര അയക്കുന്നതിന് വേണ്ടി അവരുടെ കൂടെ ചിലവഴിച്ച് ബോട്ട് ജെട്ടിയിലേക്കും ഹെലിപാഡിലേക്കും പോയി. പരുപാടിയിൽ പങ്കെടുത്തതിന് അവരോട് നന്ദി പറയുകയും ചെയ്തു.

അവൾ എല്ലാം വരുമ്പോൾ പ്രീശസ്ത്തരായ ആളുകൾ ആയിരുന്നു എങ്കിലും ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശേഷം ജോണി ഡെപ്പ് വെറും ജോണി ആയി മാറി, ഒരു ചിരിപ്പിക്കുന്ന ലോലഹൃദയൻ. ചാർലീസ് തെറോൺ വെറും ചാർളി ആയി മാറി, തന്റെ പ്രോജെക്റ്റുകളെ കുറിച്ച് മാത്രം ചിന്തിക്കുന്ന ഒരു ശ്രിങ്കരിക്കുന്ന പെൺകുട്ടി.

ആദിത്യനും ആദിയയും ആദിരയും ദ്വീപിന്റെ പടിഞ്ഞാറേ മൂലയിലുള്ള ഒരു ഷൂട്ടിങ് റേഞ്ചിലേക്ക് പോയി. അവിടെ റോക്കിയും ദ്വീപിന്റെ സെക്യൂരിറ്റി ഹെഡ് വിക്കിയും അവരെ കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു. തോക്കുകൾ പരിചയപ്പെടുത്തുന്ന ക്ലാസ്സ് ശെരിക്കും റോക്കിയുടെ കഴിവുകളിലേക്ക് കണ്ണ് തുറപ്പിക്കുന്ന ഒരു അനുഭവം തന്നെ ആയിരുന്നു. ജോലി കാര്യത്തിൽ റോക്കി എത്രത്തോളം ശ്രെദ്ധ കൊടുക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ആദിത്യൻ നേരിൽ കണ്ട് മനസ്സിലാക്കി.

ഏതെങ്കിലും പ്രേധിസന്ധിയിൽ അകപ്പെട്ടാൽ തോക്കുകളെ കുറിച്ച് അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് വളരെ പ്രധാന പെട്ട കാര്യമാണെന്ന് റോക്കി അവർക്ക് പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു. കൂടുതൽ തോക്കുകൾ കുറിച്ച് പറയാതെ അയാൾ പറയുന്നത് വളരെ ശ്രേദ്ധിച്ച് കേൾക്കണം എന്നും പിന്നീട് ഒരിക്കൽ ഇത് നിങ്ങളുടെ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ ഉതകും എന്നും പറഞ്ഞു. അയാൾ ഇത് അനുഭവത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ നിന്നാണ് പറയുന്നത് എന്നും പറഞ്ഞു.

അവർക്ക് പലതരത്തിൽ ഉള്ള തോക്കുകളുടെ പ്രവർത്തന രീതി പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു. അതിന്റെ എല്ലാം സേഫ്റ്റി എങ്ങനെ ആണ് പ്രവർത്തിക്കുന്നത് എന്നും പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു. ഒരു ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് നിറയൊഴിക്കുമ്പോൾ തോക്ക് എങ്ങനെ പിടിക്കണം എന്നും എങ്ങനെ നിൽക്കണം എന്നും പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു. ആദിയ ഇത് വരെ ഒരു തോക്ക് നേരിൽ കണ്ടിട്ട് പോലും ഇല്ലായിരുന്നു. ആദിരക്ക് ഒരു ബൈക്കർ കൂട്ട്കാരൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവൻ ഒരു തോക്ക് പ്രാന്തൻ ആയിരുന്നു, അവന്റെ കൂടെ അവൾ തോക്കുകൾ ഉപയോഗിക്കാൻ പഠിച്ചിരുന്നു. ആദിത്യന്റെ അച്ഛൻ ഒരു പോലീസ്‌കാരൻ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് അവൻ വീട്ടിൽ തോക്കുകൾ കണ്ട് ആണ് വളർന്നത്. പോലീസ് റേഞ്ചിൽ പോയി അവൻ പല പ്രാവശ്യം തോക്കുകൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു.

പരിശീലനം തുടങ്ങി കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആദിയ ലക്ഷ്യത്തിൽ ചിലപ്പോഴെല്ലാം ഉണ്ടകൾ കൊള്ളിക്കാൻ തുടങ്ങി. ആദിത്യൻ കൂടുതൽ പ്രാവശ്യം ലക്ഷ്യത്തിൽ ഉണ്ടകൾ കൊള്ളിച്ചു. ആദിര ലക്ഷ്യത്തിന്റെ നടുക്കുള്ള വട്ടത്തിൽ കൂടുതൽ പ്രാവശ്യം ഉണ്ടകൾ കൊള്ളിച്ചു. വിക്കി എല്ലാ ഉണ്ടകളും ലക്ഷ്യത്തിന്റെ നടുക്ക് ഉള്ള വട്ടത്തിൽ കൊള്ളിച്ചു. റോക്കി ലക്ഷ്യത്തിന്റെ നടുക്കുള്ള വട്ടത്തിന്റെ നടുക്ക് എല്ലാ പ്രാവശ്യവും ഉണ്ടകൾ കൊള്ളിച്ച് അവരെ എല്ലാം ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തി.

ആദിത്യന് റോക്കിയോട് എൽദോയുടെ കൂടെയും അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരന്റെ കൂടെയും ഉണ്ടായ സംഭാഷണത്തെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കാൻ ഉള്ള അവസരം കിട്ടിയില്ല. ആദിയയെയും ആദിരയെയും ദ്വീപിൽ ഉള്ള ബ്യുട്ടീഷ്യന്റെ അടുത്തേക്ക് സോഫിയയും ജേക്കബും വന്ന് കൂട്ടി കൊണ്ട് പോയി. ആദിത്യൻ വ്യായാമത്തിനായി ജിമ്മിലേക്ക് പോയി. എപ്പോഴത്തെ പോലെയും ആദിത്യൻ ആകെ അവശനായി തന്നെ ആണ് ജിമ്മിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയത്.

അവൻ കഷ്ട്ടപ്പെട്ട് നടന്ന് കൊണ്ട് ബെഡ്റൂമിലേക്ക് കയറി. പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവനെ ബാത്റൂമിലേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ട് ആക്കി തിരിച്ച് ബെഡ്റൂമിലേക്ക് പോയി. ബാത്ടബ്ബ്‌ പ്രിയ ഒരുക്കി വച്ചിരുന്നു അതിൽ നിന്ന് ബാത്ത് സാൾട്ടിന്റെ മാസ്മരിക ഗന്ധം അവിടം ആകെ പരന്നിരുന്നു.

ഇന്ന് നല്ല ക്ഷീണം ഉള്ള ഒരു ദിവസം ആണ് രാത്രി വളരെ വൈകി ഉള്ള ഉറക്കവും തോക്കുകളുടെ പരിശീലനവും വ്യായാമവും ആദിത്യനെ തളർത്തി ഇരുന്നു. അവൻ ഉടുപ്പുകൾ അഴിച്ച് കളഞ്ഞ് ബാത്ടബ്ബിലേക്ക് ഇറങ്ങി അതിന്റെ തലക്കൽ ചാരി കണ്ണുകൾ അടച്ച് കിടന്നു. ചെറു ചൂട് വെള്ളത്തിൽ ആ മാസ്മരിക ഗന്ധവും ആസ്വദിച്ച് അവൻ കുറച്ച് നേരം വിശ്രമിച്ചു. പ്രിയ അവന്റെ തലയിൽ കൈയ് കൊണ്ട് തലോടിയപ്പോൾ അവൻ ചിന്തകളിൽ നിന്ന് ഉണർന്നു. അവൾ ബാത്റൂമിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് വന്നത് പോലും അവൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.

“മുൻപിലേക്ക് ഇരിക്ക്.” പ്രിയ പതുക്കെ പറഞ്ഞു. അവൻ വേതന എടുത്ത് മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് മുൻപിലേക്ക് നിരങ്ങി നേരെ ഇരുന്ന് അവളെ നോക്കി. അവൾ ഒരു മടിയും കൂടാതെ അവന്റെ മുൻപിൽ നിന്ന് കൊണ്ട് അവളുടെ വെളുത്ത ഡ്രസിങ് ഗൗൺ അഴിച്ച് കളഞ്ഞ് നഗ്നയായി നിന്നു. സാവധാനം നടന്ന് അവൾ ബാത്ടബ്ബിൽ അവന്റെ പുറകിൽ ഇരുന്നു. കാലുകൾ അവന്റെ ഇടുപ്പിന്റെ ഇരുവശങ്ങളിലൂടെ മുൻപിലേക്ക് ഇട്ട് കൊണ്ട് അവൾ കാലുകൾ കൊണ്ട് അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇരുന്നു. അവൾ കൈകൾ അവന്റെ തോളിൽ അമർത്തി വച്ചിരിക്കുക ആയിരുന്നു. അവൾ അവനെ പുറകിലേക്ക് അവളുടെ ദേഹത്തേക്ക് പിടിച്ച് ചാച്ചു. അവന്റെ തല അവളുടെ നിറഞ്ഞ മാറിൽ വന്ന് വിശ്രമിച്ചു.

“നല്ല സുഖം.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

അവൾ കുറച്ച് നേരം ഒന്നും മിണ്ടാതെ ആ നിമിഷങ്ങൾ ആസ്വദിച്ച് അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇരുന്നു. അവൾ ബാത്ടബ്ബിന്റെ സൈഡിൽ നിന്ന് സോപ്പ് എടുത്ത് അവന്റെ ചുമലും നെഞ്ചും സോപ്പ് കൊണ്ട് ഉരച്ച് പതപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ നെഞ്ചിന്റെ ഇരുവശങ്ങളിലും സോപ്പ് വച്ച് ഉരച്ച് പതപ്പിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ തന്റെ കൈകൾ അവന്റെ വയറിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. ഈ സമയം ആദിത്യൻ സുഗത്താൽ വീണ്ടും കണ്ണുകൾ അടച്ച് കിടന്നു.

“നീ വളരെ കഠിനമായി വ്യായാമം ചെയ്യുന്നുണ്ട്.” പ്രിയ അവന്റെ ചെവിയിൽ പതുക്കെ പറഞ്ഞു. “നീ ജിമ്മിൽ നിന്ന് വരുന്ന അവസ്ഥ ഓർത്ത് ഞാൻ വല്ലാതെ വിഷമിക്കുന്നുണ്ട്. നിന്റെ പേശികൾക്കോ നിനക്കോ എന്തെങ്കിലും പറ്റുമോ എന്ന് എനിക്ക് എപ്പോഴും പേടി ആണ്.”

ആദിത്യൻ ഇത് കേട്ട് ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വലിച്ച് വിട്ടു. അവൾ കവിൾ അവന്റെ കവിളിൽ മുട്ടിച്ച് ചേർന്ന് ഇരുന്നു. അവളുടെ ശ്വാസം അവന്റെ കഴുത്തിൽ അനുഭവപ്പെടുന്ന ചൂടിൽ നിന്ന് അവന് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു. അവൾ കൈകുമ്പിളിൽ വെള്ളമെടുത്ത് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒഴിച്ച് കഴുകാൻ തുടങ്ങി. മുകളിലിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് തടവി അവൾ ആ സോപ്പ് പത പതുക്കെ കഴുകി കളഞ്ഞു.

“മുൻപിലേക്ക് ഇരിക്ക്.” പ്രിയ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പറഞ്ഞു. ആദിത്യൻ അത് കേൾക്കാതെ അവളുടെ മുല കുന്നുകളിൽ തന്നെ ചാരി കിടന്നു. ഓരോ ശ്വാസോഛ്വാസത്തിലും അവളുടെ മുലകൾ ഉയർന്ന് താഴുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞു. അവരുടെ ശരീരങ്ങൾ ഒട്ടി ചേർന്ന് തന്നെ ഇരുന്നു.

“ആദിത്യ.” അവൻ ഉറങ്ങി പോയോ എന്ന് സംശയിച്ച് അവനെ ചെരിഞ്ഞ് നോക്കി കൊണ്ട് പ്രിയ വിളിച്ചു. അവൾ തല ചെരിച്ച് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ അവളുടെ നേർക്ക് തല ചെരിച്ചു. അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഇപ്പോൾ അവളുടെ കഴുത്തിൽ നിന്ന് ഇഞ്ചുകളുടെ വെത്യാസം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. അവളുടെ മൃദുവായ കഴുത്തിൽ അവൻ ഒരു ചുടു ചുംബനം നൽകി.

“ആദിത്യ.” പ്രിയ കാതരയായി വിളിച്ചു. “എഴുനേറ്റ് നേരെ ഇരിക്ക്.”

അവൻ അവളുടെ കഴുത്തിൽ വീണ്ടും ഒരു ചുടു ചുംബനം നൽകി. അവൻ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ കഴുത്തിലൂടെ ഉരച്ച് തോൾ എല്ലിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി.

“ഇങ്ങനെ ചെയ്യല്ലെടാ.” അവൾ ഏതോ ലോകത്തിൽ നിന്ന് പറയുന്നത് പോലെ പറഞ്ഞു. അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ ഉള്ള വിറയൽ അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അവളുടെ കൈകൾ അവനെ ഒന്ന് കൂടി മുറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇരിക്കുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞു.

അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ കഴുത്തിന്റെ നടുവിലെ കുഴിയിൽ വന്ന് വിശ്രമിച്ച് അവിടെയും ഒരു ചുടു ചുംബനം നൽകി. അവൾ വിഗാര തീവ്രതയിൽ കഴുത്ത് പുറകിലേക്ക് ചെരിച്ച് ഒരു ശീൽക്കാര ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ചു.

“ആദിത്യ അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ പാടില്ല . . . . ”

“ശുഷ്‌ . . .” ആദിത്യൻ പതിയെ പറഞ്ഞു. വീണ്ടും അവളുടെ കഴുത്തിൽ തന്നെ ഒരു ഉമ്മ കൂടി വച്ചു. അവൾ പോലും അറിയാതെ അവളുടെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് ഒരു ശീൽക്കാര ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വന്നു. അവൻ ഇടത് കൈയ് ഉയർത്തി അവളുടെ കവിളിൽ തഴുകിയപ്പോൾ അവന്റെ തള്ളവിരൽ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ പതിയെ ഉരഞ്ഞു. അവൾ തല മുൻപോട്ട് ആഞ്ഞ് അവന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകി.

അവർ ഇത്രയും കാലം തടഞ്ഞ് വച്ചിരുന്ന വികാരത്തിന്റെ ബന്ധനങ്ങൾ അതോടെ തകർന്ന് വീഴുക ആയിരുന്നു. വികാര തീവ്രതയിൽ ആ ചുംബനം ഒരു ദീർഘ ചുംബനം ആയി മാറി.

പ്രിയയുടെ കൈകൾ അവനെ ഇറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. അവളുടെ കാലുകൾ അവന്റെ അരയിൽ കൂടുതൽ ഇറുക്കി അവനെ അവളിലേക്ക് അണച്ച് പിടിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ നക്കി അവന്റെ വായിലേക്ക് കടത്തി. അവളുടെ വായിൽ നിന്ന് ഒരു ശീൽക്കാര ശബ്ദം അവന്റെ വായിൽ പ്രതിധ്വനിച്ചു.

ആദിത്യൻ ചുണ്ടുകൾ അവളിലേക്ക് കൂടുതൽ അടുപ്പിച്ച് അവളുടെ നാവ് ചപ്പി വലിച്ചു. അവർ രണ്ട് പേരുടെയും ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു വൈധ്യുതി തരംഗം കടന്ന് പോയത്ത് പോരെ അവർ രണ്ട് പേരും ഒന്ന് വെട്ടി വിറച്ചു. അവളുടെ ശരീരത്തിലെ രോമകൂപങ്ങൾ എല്ലാം എഴുനേറ്റ് നിൽക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു. അവൻ കൈയ് അവളുടെ തലയുടെ പുറകിൽ മുടിയിൽ കോർത്ത് അവളെ അവനിലേക്ക് കൂടുതൽ അടുപ്പിച്ച് വിശന്ന് വലഞ്ഞ ഒരു സിംഹത്തെ പോലെ അവളുടെ ചുണ്ടും നാവും ചപ്പി വലിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

അവൻ വിഗാരത്തൽ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നത് അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവന്റെ കുണ്ണ കമ്പിയായി അവളുടെ കാലിന്റെയും അവന്റെ വയറിന്റെയും ഇടയിൽ വിറച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നത് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി. അവൾ കാലുകൾ അയച്ച് അവനെ ബന്ധനത്തിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിച്ചു. ആദിത്യൻ അപ്പോൾ തന്നെ അവൾക്ക് അഭിമുഖമായി ബാത്ടബ്ബിൽ തിരിഞ്ഞ് ഇരുന്നു.

അവർ കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ നോക്കി ഇറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കുറച്ച് നേരം ഇരുന്നു. അവർ അങ്ങനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മുഖത്തും കണ്ണിലും നെറ്റിയിലും കവിളിലും മാറി മാറി ഉമ്മവച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവരുടെ ആ പിടിവലിയിൽ ബാത്ടബ്ബിലുള്ള വെള്ളം പുത്തേക്ക് തെറിച്ച് ബാത്‌റൂമിൽ മുഴുവൻ വീണ് ഒഴുകി. അവസാനം ചുണ്ടുകളിൽ ഉമ്മവച്ച് അത് ഒരു ദീർഘ ചുംബനമായി മാറി. അതിൽ നിന്ന് അകന്ന് മാറി അവർ രണ്ട് പേരും ദീർഘമായി നിശ്വസിച്ച് കൊണ്ട് തമ്മിൽ തമ്മിൽ നോക്കി ഇരുന്നു. പ്രിയ വലത് കൈയ് ഉയർത്തി അവന്റെ കഴുത്തിന്റെ പുറകിൽ തലമുടിയിൽ വിരലുകൾ കോർത്ത് മസ്സാജ് ചെയ്ത് കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

ആദിത്യൻ ഒരു കൈയ് ബാത്ടബ്ബിന്റെ സൈഡിൽ കുത്തി മറു കൈയ് അവളുടെ അരയിലൂടെ ചുറ്റി അവളെ അവനിലേക്ക്‌ വലിച്ച് അടുപ്പിച്ചു. അവന്റെ അരയിലുള്ള പിടുത്തവും മുഖത്തെ വിഗാര തീവ്രതയും കണ്ട് അവൾ കണ്ണുകൾ കൂമ്പി. അവൻ അരയിൽ ചുറ്റി പിടിച്ച് വലിച്ച് അടുപ്പിച്ചപ്പോൾ അവൾ അവന്റെ തുടകളുടെ മുകളിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് അവന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. അവളുടെ മദനചെപ്പ് ഇപ്പോൾ അവന്റെ കുണ്ണക്ക് ചൂട് പകർന്ന് കൊണ്ട് അവന്റെ വയറിൽ അമർന്ന് ഇരിക്കുക ആണ്.

“കയറ്റ് ആദിത്യ.” അവൾ ഒരു ശീൽക്കാര ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ച് കൊണ്ട് അവന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു. അവളുടെ കവിൾ അവന്റെ കവിളിൽ ഉറച്ച് കൊണ്ട് അവൾ അര അൽപ്പം ഉയർത്തി. അവന്റെ കുണ്ണ അവളുടെ പൂറിലേക്ക് പതിയെ കയറുന്നത് അറിഞ്ഞ് അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.

“മുഴുവൻ കയറ്റ്.” ആദിത്യനെ ഇറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അര താഴേക്ക് അമർത്തുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ പ്രിയ അവന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്ന കൈയ് കൊണ്ട് വലിച്ച് അടുപ്പിച്ച് അര മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി അവന്റെ കുണ്ണ മുഴുവനായി അവളുടെ പൂറിലേക്ക് കയറ്റി.

“ഹമ്മേ . . . . ഹമ്മ . . . . മ് മ് മ് . . . .” അവൾ വേതനായാലും സുഗത്താലും ഒന്ന് മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് അവനെ വരിഞ്ഞ് മുറുക്കി. അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ ചുണ്ടുകളെ തടവിലാക്കി ചപ്പി വലിച്ചു. ആ ചുംബനം തുടർന്ന് കൊണ്ട് അവരുടെ അരഭാഗം മാത്രം ചാലിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവളുടെ പൂറിന്റെ ചൂടിലും മുറുക്കത്തിലും അവൻ എല്ലാം മറന്ന് ലെയിച്ച് ചേർന്നു. ആദ്യം പതുക്കെ തുടങ്ങിയ കളി അവൾ തിരിച്ച് അവന്റെ താളത്തിന് ഒത്ത് അര ചലിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആവേശം കൂടി വേഗത പ്രാപിച്ചു. അവർ മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ അവരുടേതായ ലോകത്തിൽ മദിച്ച് ഉല്ലസ്സിച്ചു.

അവരുടെ കളിയുടെ വേഗത കൂടിയത് അനുസരിച്ച് ബാത്ടബ്ബിലുള്ള വെള്ളത്തിൽ ഓളങ്ങൾ ശ്രിഷ്ട്ടിച്ച് അത് ബാത്റൂമിന്റെ തറയിലും ചുമരുകളിലും തെറിച്ച് വീണ് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവർക്ക് രണ്ട് പേർക്കും അത് അപ്പോൾ ഒരു പ്രെശ്നം അല്ലായിരുന്നു. അവർ രതിയുടെ വേറെ തലങ്ങൾ തേടി പറന്ന് നടക്കുക ആയിരുന്നു.

അവർ അരകൾ ഉയർത്തിയും താഴ്ത്തിയും ഒരുപോലെ സുഖിച്ച് ശീൽക്കാര ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ച് രതി സാഗരത്തിൽ ആറാടി. ആദിത്യന് അവന്റെ കുണ്ണയിൽനിന്ന് അനിർവചനീയമായ സുഖം ലഭിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവന്റെ കുണ്ണ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ അവളുടെ പൂർ കുണ്ണയെ വിട്ട് പിരിയാൻ വയ്യാതെ വരിഞ്ഞ് മുറുക്കി പിഴിഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

അവൾ നാവ് തിരിച്ച് അവളുടെ വായിലേക്ക് എടുത്തപ്പോൾ ഒരു ശീൽക്കാര ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നത് ആദിത്യൻ കേട്ടു. ചുംബനത്തിൽ നിന്ന് വിട്ട് മാറി അവൾ കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ ശീൽക്കാര ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ച് കൊണ്ട് അവന്റെ കുണ്ണയിൽ കുതിര ഓടിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അത്രയും നേരം ശ്വാസം

പോലും കഴിക്കാതെ ചുംബിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നവർ അതി തീവ്രമായി ശ്വാസം വലിച്ച് വിട്ട് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ഇപ്പോഴും കളിക്കുന്നതിന്റെ വേഗത കുറക്കാതെ അവർ രതി സുഖത്തിൽ വികാര ശബ്ദങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. അവൻ നെറ്റി അവളുടെ നെറ്റിയിൽ മുട്ടിച്ച് കണ്ണുകളിൽ നോക്കി അവന് ലഭിക്കുന്ന സുഖം അവളെ കണ്ണുകളിലൂടെ അറിയിച്ചു.

പ്രിയ അവന്റെ തലയുടെ പുറകിൽ വച്ചിരുന്ന കൈയ് എടുത്ത് അവന്റെ അരയിൽ ചുറ്റി പിടിച്ച് അവളിലേക്ക് കൂടുതൽ അടുപ്പിച്ച് ഇനിയും കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ വേണമെന്ന് അവൾ പറയാതെ പറഞ്ഞു. ആദിത്യൻ അത് മനസ്സിലാക്കി കയറ്റുന്നതിന്റെ ശക്തിയും വേഗതയും കൂട്ടി. ബാത്ടബ്ബിലുള്ള വെള്ളം കടലിലെ തിരമാലകൾ പോലെ അവരുടെ ശരീരത്തിലേക്ക് തെറിച്ച് വീണ് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് ദിവസങ്ങളായി അവളോട് തോന്നിയ വികാരവും സ്നേഹവും ആദിത്യൻ ഒരു മറയും ഇല്ലാതെ തുറന്ന് വിടുക ആയിരുന്നു. അവന്റെ ശക്തി മുഴുവൻ എടുത്ത് കഴിവിന്റെ പരമാവധി ഉപയോഗിച്ച് അവൾ ആഗ്രഹിച്ചത് പോലെ അവൻ അവൾക്ക് കളിച്ച് കൊടുത്തു.

“ആദിത്യ.” പ്രിയ ഉറക്കെ വിളിച്ച് കൊണ്ട് അവനെ വരിഞ്ഞ് മുറുക്കി. “ഉഹ് . . . .” അവൾ ചുണ്ടുകൾ കൂർപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ഉറക്കെ മുരണ്ടു. അവൾ ശ്വാസം ശക്തിയായി വലിച്ച് വിടാൻ തുടങ്ങി.

അവന് വരാനായി ഇനി പിടിച്ച് നിലക്കാണ് പറ്റില്ല എന്ന് ആദിത്യൻ മനസ്സിലാക്കി. അവളും രതിമൂർച്ഛയുടെ പടിവാതിൽക്കൽ എത്തി നിൽക്കുകയാണെന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി.

ഇപ്പോൾ പിടിച്ച് വയ്ക്കാനുള്ള സമയം അല്ല മറിച്ച് അവളെയും തന്റെ ഒപ്പം വരുത്താൻ ശ്രേമിക്കുക ആണ് വേണ്ടത് എന്ന് ആദിത്യൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവൻ കുണ്ണ പോർവ്വാധികം ശക്തിയോടെ ഓരോ അടിയിലും അവളുടെ പൂറിന്റെ ഉള്ളറകളിലേക്ക് അടിച്ച് കയറ്റി അവന്റെ അര അവളുടെ അരയിൽ അമർത്തി അവളുടെ പുറത്തേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുന്ന കന്തിൽ അമർത്തി ഉറച്ചു.

“ഓഹ് . . . .” പ്രിയ ഒരു വിറയലോടെ ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ചു.

അവളുടെ പൂർ കുണ്ണയിൽ വരിഞ്ഞ് മുറുകുന്നത് അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവൾക്ക് വരാനായി എന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി. അവളുടെ ശരീരം വലിഞ്ഞ് മുറുകി അവൾ ശ്വാസം പോലും കഴിക്കാതെ വെട്ടി വിറച്ച് ആദിത്യനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ കവർന്നെടുത്തു.

അതോടെ ആദിത്യൻ അവളുടെ വായിലേക്ക് മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് വെട്ടി വിറച്ച് കൊണ്ട് അവന്റെ പാലാഴി അവളുടെ പൂറിന്റെ ഉള്ളറകളിലേക്ക് തുറന്ന് വിട്ടു. അവർ രണ്ട് പേരും അതേ പോലെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ചുണ്ടുകൾ പരസ്പരം ചപ്പി കുടിച്ച് ആ വികാര തള്ളിച്ച തീരുന്നത് വരെ സ്നേഹം പങ്ക് വച്ച് ഇരുന്നു.

“ആദിത്യ.” പ്രിയ ആ ചുംബനത്തിൽ നിന്ന് മുക്തയായി കിതച്ച് കൊണ്ട് വിളിച്ചു. അവന് വീണ്ടും ഒരു ദീർഘ ചുംബനം നൽകി. അവരുടെ ശരീരങ്ങൾ ശ്വാസത്തിന് വേണ്ടി വിലപിച്ചപ്പോൾ അവർ ആ ചുമ്പനത്തിൽ നിന്ന് വിമോചിതരായി.

അവരുടെ രതിമൂര്‍ച്ഛ കഴിഞ്ഞതിന് ശേഷവും അവർ കുറച്ച് നേരം കിതച്ച് കൊണ്ട് താളുകളിൽ തല ചാച്ച് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇരുന്നു. ആദിത്യൻ പതുക്കെ കുണ്ണ അവളുടെ പൂറിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് എടുത്തു.

“ഓഹ് ദൈവമേ.” പ്രിയ മുറുമുറുത്തു. വീണ്ടും അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകി അവൾ പറഞ്ഞു. “ഇത് ശെരിക്കും . . . .”

“കുറെ നാളായി ഒതുക്കി വച്ചിരുന്നു.” ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ പറയാൻ ഉദേശിച്ചത് സ്വർഗീയ സുഖമായിരുന്നു എന്നാണ്.” പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു. “എന്തായാലും രണ്ടും ശെരിയാണ്.”

“എനിക്കും.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൻ ബാത്ടബ്ബിന്റെ സൈഡിൽ വച്ചിരുന്ന കൈയ് എടുത്തപ്പോൾ അവൻ വേദന കൊണ്ട് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. “ഓഹ് . . . . ഔച്ച് . . . . ”

“പേശികൾ മുറുകി ഇരിക്കുവാണോ?.” പ്രിയ തല ചെരിച്ച് അവന്റെ കൈയ്യിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ തല ആട്ടി സമ്മതിച്ചു.

“ഞാൻ നിന്നോട് നേരെ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ മാരിയതക്ക് നേരെ ഇരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നു.”

“ഇതായിരുന്നു ഒന്ന് കൂടി സുഖം ഉള്ളത്. വേതന എടുക്കാതെ ഒന്നും നേടാൻ പറ്റില്ല.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഇത് കേട്ട് പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവന്റെ തോളിൽ ഒന്ന് അടിച്ചു.

“നമ്മൾ ബാത്റൂം മുഴുവൻ കുളമാക്കി.” പ്രിയ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പറഞ്ഞു. ആദിത്യൻ അപ്പോഴാണ് ബാത്റൂമിന്റെ അവസ്ഥ ശെരിക്കും കാണുന്നത്.

“ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ ഇത് നക്കി വൃത്തിയാക്കും.” ആദിത്യൻ അവളോട് പറഞ്ഞു. “ഈ ചുമരുകൾ ഇടിഞ്ഞ് വീണാലും ഞാൻ അപ്പോൾ നിർത്തില്ലായിരുന്നു.”

“ഞാനും.” പ്രിയ അവന്റെ കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്ത് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇനി എഴുന്നേൽക്ക്.”

“എന്തിന്?.”

അവൾ അവന്റെ ചുമലിൽ ഒന്ന് കൂടി അടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നമ്മൾ പത്ത് മിനിറ്റുകൾക്ക് . . . . മുൻപ് ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോകേണ്ടത് ആയിരുന്നു. ഉച്ചക്ക് ശേഷം ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ മുഴുവൻ ചെയ്ത് തീർക്കാനും ഉണ്ട്.”

“എനിക്ക് എന്റെ സുന്ദരിയായ അസ്സിസ്റ്റന്റിന്റെ . . . . കൂടെ കുറച്ച് സമയം സന്തോഷിക്കാനും വിശ്രമിക്കാനും ഉള്ള അവകാശം ഉണ്ട്.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് താല്പര്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രം.”

“ഇപ്പോൾ എനിക്ക് പറ്റുവാണെങ്കിൽ ഞാൻ ഈ ഒരാഴ്ച്ച മുഴുവൻ നിനക്ക് അവധി തന്നേനെ.”

“കൊള്ളാം നല്ല തീരുമാനം.”

“നിനക്ക് അറിയില്ല നീ ശെരിക്കും ഞാൻ അടക്കി വച്ചിരുന്ന വികാരത്തിന്റെ കേട്ടുകൾ അഴിച്ച് വിടുക ആയിരുന്നു.” പ്രിയ അവനെ നോക്കി ലാസ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നീയെന്താണ് അഴിച്ച് വിട്ടത് എന്ന് നിനക്ക് വഴിയേ മനസ്സിലാകും.”

“നീ എന്താണ് പറഞ്ഞ് വരുന്നത്?.”

“കാത്തിരുന്ന് കാണുക.” അവൾ അവന്റെ മൂക്കിൽ ഉമ്മ വച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ്.”

ആദിത്യൻ കുറച്ച് സമയങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഇരുപത് മിനിറ്റ് വൈകി ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ താഴെ പോയി ഇരുന്നു. ഇന്നത്തെ ഭക്ഷണം വ്യത്യസ്തം ആയിരുന്നു. ഒരു പാത്രത്തിൽ ചുട്ട മാംസ കഷണങ്ങളും കൊഞ്ചും ഒരു കുപ്പി കൊഴുപ്പ് കുറഞ്ഞ പാലും അവന് വേണ്ടി കൊണ്ട് വച്ചു. ആദിത്യൻ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ മേശയുടെ ചുറ്റും ഇരുന്നവരെ നോക്കി.

“നീ ഇന്ന് വളരെ സന്തോഷത്തിൽ ആണല്ലോ?.” ആദിര അവനെ കൗശലത്തോടെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പൂച്ചക്ക് പാൽ കിട്ടിയത് പോലെ.”

ആദിത്യൻ തല കുനിച്ച് പാത്രത്തിലേക്ക് നോക്കി അവളുടെ മുനവച്ചുള്ള സംസാരം ഒഴിവാക്കാനുള്ള ഉപായം മുൻപിൽ തന്നെ ഇരിക്കുന്നത് അവൻ ഓർത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ കുറച്ച് ദിവസമായി വെറും മുട്ടയും മീൻ ചുട്ടതും കഴിക്കുന്നു. മാംസം കഴിക്കാൻ തുടിക്കുക ആയിരുന്നു. ഇപ്പോൾ അതിന്റെ കൂടെ എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ട കൊഞ്ചും കൂടി ഉണ്ട്. സന്തോഷിക്കാതെ പിന്നെ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യും.”

ആദിത്യൻ ഇത് പറയുന്നത് കേട്ട് ആദിയ പൊട്ടി ചിരിച്ചു. ആദിര അവന്റെ മറുപടിയിൽ ഇപ്പോഴും തൃപ്തി വരാതെ ഒരു പുരികം ഉയത്തി അവനെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി.

ആദിത്യൻ അവളെ വകവയ്ക്കാതെ അവന്റെ മുൻപിലുള്ള ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.

പ്രിയ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് സോഫിയ ചോദിച്ചു. അവൾ വരുന്നില്ല മുകളിൽ ജോലി ചെയ്ത് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആണ് എന്നും അടുക്കളയിൽ നിന്ന് മുറിയിലേക്ക് എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാൻ കൊണ്ട് വരാൻ വിളിച്ച് പറയും എന്നും ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. അവർ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഉടനെ തന്നെ പീറ്റർ അവരെ ബ്രീഫിംഗിനായി കൂട്ടി കൊണ്ട് പോയി. ഒരു മണിക്കൂറോളം ബിസിനസ്സ് മാനേജ്‌മെന്റിനെ കുറിച്ചും ഇന്റർനാഷണൽ മാർകെറ്റിംഗിനെ കുറിച്ചും മോഡേൺ അഡ്വെർടൈസിംഗിനെ കുറിച്ചും വിവരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ആദിത്യൻ ഇതെല്ലാം കോളേജിലും കമ്പനിയിൽ നിന്നും പഠിച്ചത് കാരണം അവന് മടുപ്പ് തോന്നി. ആദിര ഇടക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുന്നത് കണ്ട് കാര്യങ്ങൾ ലഘൂകരിക്കുന്ന ചോദ്യങ്ങൾ ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. പീറ്ററിന്റെ ബ്രീഫിങ് പെട്ടെന്ന് കഴിഞ്ഞു.

ലക്ഷ്മി അപ്പോൾ അവിടേക്ക് വന്ന് കൊണ്ട് അവരുടെ ഇന്നത്തെ സമയ ക്രമം എല്ലാം മാറ്റി എന്നും അവളുടെ കൂടെ പോകാൻ അവരെ ക്ഷേണിക്കുകയും ചെയ്തു.

ആദിത്യനും ആദിയയും ആദിരയും തമ്മിൽ തമ്മിൽ അമ്പരപ്പോടെ നോക്കി കൊണ്ട് ലക്ഷ്മിയുടെ പുറകെ നടന്നു. അവർ നേരെ പോയത് ഹെലിപാഡിന്റെ അടുത്തേക്ക് ആണ്. അവിടെ ഒരാൾ ഫ്ലൈറ്റ് സ്യൂട്ട് ഇട്ട് കൊണ്ട് അവർക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു.

“ഗുഡ് ആഫ്റ്റർനൂൺ. എന്റെ പേര് ക്യാപ്റ്റൻ ജോൺ ഞാൻ ഇന്ന് നിങ്ങളെ Sikorsky S-76 ൽ ഈ ദ്വീപും പരിസരവും ചുറ്റി കാണിക്കും.” അയാൾ ഹെലിപാഡിൽ നിർത്തി ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഹെലികോപ്റ്ററിലേക്ക് ചൂണ്ടി കൊണ്ട് അവരോട് പറഞ്ഞു.

“നമ്മൾ ഒരു മുപ്പത് മിനിറ്റ് വായുവിൽ പറന്ന് നടക്കും. ഈ ദ്വീപും ഇതിന്റെ ചുറ്റുവട്ടത്തുള്ള കുറച്ച് ദ്വീപുകളും നമ്മൾ കാണും. പിന്നീട് നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ട്ടപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ നമ്മൾ കടലിന്റെ കുറച്ച് ഉള്ളിലേക്ക് പോയി ഡോൾഫിനുകളെ കാണും. വരൂ നമുക്ക് പെട്ടെന്ന് പുറപ്പെടാം.” അയാൾ പുഞ്ചിരിച്ച് ഇത് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഹെലികോപ്റ്ററിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന് അതിൽ കയറി ഇരുന്നു.

“അടിപൊളി.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“നീ കാര്യമായി പറയുകയാണോ?.” ആദിയ ചോദിച്ചു. “ഞാൻ എന്തായാലും അതിൽ കയറുന്നില്ല.”

“വരൂന്നേ.” ആദിര പറഞ്ഞു. “ഇത് നല്ല രസമായിരിക്കും.”

“ഇല്ല ഒരു രസവും ഇല്ല.” ആദിയ പേടിയോടെ പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് അതിൽ കയറണ്ടാ.”

“ആദിയ.” ലക്ഷ്മി ശാന്തമായി പറഞ്ഞു. “ഇത് ഒരു പരിശീലനമായി കരുതൂ.”

“എന്തിന് വേണ്ടി?.” ആദിയ ചോദിച്ചു.

“ദ്വീപിൽ ഒരു സെക്യൂരിറ്റി പ്രേധിസന്ധി വരുകയാണെന് കരുത്തു അല്ലെങ്കിൽ ഒരു മോശമായ കാലാവസ്ഥ ഉണ്ടാവുകയാണെന്ന് കരുതു അപ്പോൾ ആ മാനസിക പിരിമുറുക്കത്തിന്റെ കൂടെ ആദ്യമായി പറക്കുന്നതിന്റെ പേടി കൂടി വേണോ.”

“തീവ്രവാദികൾ ആദ്യം എന്നോട് പൊരുതേണ്ടി വരും.” ആദിയ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. ഇത് കേട്ട് ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് പോയി. അവൾ അവന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇത് തമാശ അല്ല.”

“എനിക്കറിയാം.” ആദിത്യൻ കൈകൾ ഉയർത്തി കീഴടങ്ങിയത് പോലെ കാണിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “വേറെ ആരെങ്കിലും എന്റെ അത്രക്ക് പേടിച്ചിരിക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് ചിരി വരും.” അവൻ ഒരു കള്ളം പറഞ്ഞു.

“നീ ഇപ്പോഴല്ലേ ഇത് അടിപൊളി ആയിരിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞത്.” ആദിയ തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ അത് കളിയാക്കി പറഞ്ഞതാണ്.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “ഒരു ഇരുമ്പ് പെട്ടിയിൽ നാല് ചിറകുകളും വച്ച് രണ്ട് ജെറ്റ് മോട്ടറുകളും വച്ച ഒരു യന്ത്രത്തിൽ കയറി ആകാശത്തിലൂടെ പറക്കാൻ എനിക്ക് പേടിയാണ്. ഇതിന്റെ സുരക്ഷാ റെക്കോർഡുകൾ എന്തും ആയിക്കോട്ടെ ഇത് ഓടിക്കുന്നവർ എത്ര കഴിവുള്ളവരും ആയിക്കോളട്ടെ.” ആദിത്യൻ ലക്ഷ്മിയെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി കണ്ണടച്ച് കാണിച്ച് കൊണ്ട് ആണ് ഇത് പറഞ്ഞത്.

കാര്യം മനസ്സിലായപ്പോൾ ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “S-76 ലോകത്തിൽ മുഴുവൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു ഹെലികോപ്റ്റർ ആണ്. ഇതിന്റെ സുരക്ഷാ റെക്കോർഡുകൾ വളരെ നല്ലതാണ്. സർക്കാരുകൾ ഡിപ്ലോമാറ്റുകളെയും ഡെലിഗേറ്റുകളെയും സുരക്ഷിതമായി കൊണ്ട് പോകാൻ ഈ ഹെലികോപ്റ്റർ ആണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. പിന്നെ നമ്മുടെ പയലറ്റുകൾ പൂർവ സ്പെഷ്യൽ ഫോഴ്‌സുകൾ ആണ്.”

“അത് കൊള്ളാലോ.” ആദിര പറഞ്ഞു.

“അതെ, ക്യാപ്റ്റൻ ജോൺ ഒരു നൈറ്റ് സ്റ്റാക്കർ ആയിരുന്നു.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“എന്ത്?. ഡെൽറ്റാ ഫോഴ്‌സുകളെ സുരക്ഷിതമായി ശത്രുക്കളുടെ താവളത്തിൽ എത്തിക്കുന്ന ആളോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“അതെ, പക്ഷെ ആരെങ്കിലും ചോദിച്ചാൽ അയാൾ അത് സമ്മതിച്ച് തരില്ല.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ ഇതിനെ കുറിച്ച് ഗൂഢമായി ആലോചിക്കുന്നത് പോലെ ചൂണ്ട് വിരൽ കവിളിൽ തട്ടി നിന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ആദിയ എനിക്ക് നല്ല പേടിയുണ്ട് പക്ഷെ ഞാൻ ആദ്യമായി പറക്കാൻ പോവുകയാണെങ്കിൽ എന്ത്കൊണ്ടും ഇത്രക്ക് നല്ല സുരക്ഷാ റെക്കോർഡുള്ള ഒരു ഹെലികോപ്റ്ററും കഴിവുള്ള ഒരു പയലറ്റും വേറെ കിട്ടുമെന്ന് എനിക്ക് തോനുന്നില്ല.”

“എന്ത് നീ ഹെലികോപ്റ്ററിൽ പറക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുക ആണോ?.” ആദിയ ആദിത്യന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് വിശ്വാസം വരാത്ത പോലെ ചോദിച്ചു.

“നിനക്ക് അറിയുമോ എന്റെ അച്ഛൻ എപ്പോഴും എന്നോട് പറയുമായിരുന്നു ‘നിങ്ങൾ ഭയപ്പെടുന്ന കാര്യങ്ങളാൽ ഒരിക്കലും ഭരിക്കപ്പെടരുത്’ നീ ഭയത്തെ അതിജീവിക്കാൻ ശ്രെമിച്ചില്ലെങ്കിൽ നീ ആ ഭയത്തെ വിജയിക്കാൻ സമ്മതിക്കുക ആണ് എന്ന്.” ആദിത്യൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി മുഖഭാവം പേടിയുള്ളത് പോലെ ആക്കി ആദിയയുടെ നേരെ ഒരു കൈയ് നീട്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “നീ വരുന്നില്ലേ?.”

“ഇല്ല.” ആദിയ പേടിയോടെ പറഞ്ഞു.

“ദയവ് ചെയ്ത് വരൂ നേ.” ആദിത്യൻ ചുണ്ടുകൾ പേടിയോടെ നനച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ചിലപ്പോൾ നമുക്ക് ഇത് നല്ല രസമായി തോന്നും. ഞാൻ അങ്ങനെ ആണ് എന്നെ പറഞ്ഞ് വിശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രേമിക്കുന്നത്.” ചെയ്യുന്നത് തെറ്റാണെന്ന് ആദിത്യന് അറിയാം പക്ഷെ ദ്വീപിൽ എന്തെങ്കിലും പ്രേധിസന്ധി വന്നാൽ ഈ യാത്ര അവൾക്ക് ശെരിക്കും ഉപകാരപ്പെടും എന്ന് ആദിത്യന് അറിയാമായിരുന്നു.

“എനിക്ക് ഒരു തീരുമാനം എടുക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.” ആദിയ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ അപ്പോൾ ആദിരയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കണ്ണ് കൊണ്ട് ആദിയയുടെ നേരെ കാണിച്ചു.

“ഞാൻ നിന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിക്കാം ആദിയ.” ആദിര പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് ഒരു പേടിയുമില്ല. ഞാൻ ഒരു ഹെലികോപ്റ്ററിൽ കയറാൻ കുറച്ച് വർഷങ്ങളായി ആഗ്രഹിക്കുന്നു.”

“വരൂ.” ആദിത്യൻ അവളുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ആദിത്യൻ പതിയെ പേടിച്ച് നടക്കുന്നത് പോലെ പിച്ച വച്ച് നടന്നു. ഹെലികോപ്റ്ററിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ പേടിച്ച് വിറച്ചത് പോലെ അവൻ അഭിനയിച്ചു. അവന്റെ പുറകെ അവൻ പേടിച്ച് വിറച്ച് നിൽക്കുന്ന ആദിയയെയും പിടിച്ച് കയറ്റി.

“ഓഹ് വൗവ് ഇത് നോക്ക്.” ആദിത്യൻ ആർഭാടപരമായ ഉൾവശം ചൂണ്ടി കാട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ആറ് ലെതർ കസേരകൾ കാർപെറ്റ് വിരിച്ച നിലത്തിന് മുകളിൽ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു. അകത്തെ ചുമരുകൾ എല്ലാം വെളുത്ത നിറത്തിലുള്ള പെയിന്റ് അടിച്ചിരുന്നത് നോക്കി കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്ന ജെറ്റ് പോലെ ഉണ്ട്.”

ആദിയ അകത്ത് കയറി ചുറ്റും നോക്കി ആദിത്യന്റെ കൈയ്യിൽ മുറുക്കി പിടിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എനിക്ക് ഇപ്പോഴും ഒരു തീരുമാനത്തിൽ ഏത്തൻ പറ്റിയിട്ടില്ല.”

“നമുക്ക് അവിടെ ഉള്ള ആ മൂന്ന് കസേരകളിൽ ഒന്നിച്ച് ഇരിക്കാം.” ആദിത്യൻ അടുപ്പിച്ച് ഇരിക്കുന്ന മൂന്ന് കസേരകളിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവളുടെ മറുപടിക്ക് കത്ത് നിൽക്കാതെ അവൻ അവളെയും വലിച്ച് കൊണ്ട് ആ കസേരകളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി അവളെ ഒന്നിൽ ഇരുത്തിയതിന് ശേഷം അവനും ഇരുന്നു. ആദിര അവരുടെ പുറകെ കസേരയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് അവളും ഒരു കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു.

ക്യാപ്റ്റൻ ജോൺ കോക്‌പിറ്റിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി ആദിയയുടെ പേടിച്ചരണ്ട മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “പേടിയുണ്ടോ?.”

“കുറച്ച് ഉണ്ട് ക്യാപ്റ്റൻ.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. “ഞങ്ങൾ ആരും ഇതുവരെ ഒരു ഹെലികോപ്റ്ററിൽ കയറിയിട്ടില്ല അത് കൊണ്ട് ചെറിയ ഒരു പേടി ഉണ്ട്.”

“ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല പേടിക്കണ്ടാ.” ക്യാപ്റ്റൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ആദ്യമായി കയറുന്ന എല്ലാവരും ഇങ്ങനെ ആണ്. രണ്ടാമത്തെ വട്ടം ആവുബോഴേക്കും അവരായിരിക്കും ആദ്യം ഓടി കയറുന്നത്.”

“അത് കൊള്ളാം.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. കളവ് പറയുന്നതിലും ആദിയയെ പറ്റിക്കുന്നതിലും അവന് നല്ല വിഷമം തോന്നി. അവൻ ക്യാപ്റ്റനെ ഒരു കണ്ണടച്ച് കാണിച്ച് കൊണ്ട് ആദിയയുടെ വശത്തേക്ക് തല ചെരിച്ചു.

ക്യാപ്റ്റൻ ചെറുതായി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് കാര്യം മനസ്സിലായി എന്ന രീതിയിൽ ആദിത്യന്റെ നേരെ തല ചെറുതായി ആട്ടി കാണിച്ചു.

“നിങ്ങളുടെ സീറ്റ് ബെൽറ്റ് എല്ലാം ശെരിയല്ലേ പറന്ന് തുടങ്ങുന്നതിന് മുൻപ് ഞാൻ ഒന്ന് പരിശോധിച്ച് നോക്കട്ടെ.” അയാൾ അവരോട് പറഞ്ഞു.

സീറ്റ് ബെൽറ്റ് എങ്ങനെ ആണ് ഇടേണ്ടത് എന്നും കോക്‌പിറ്റിനെ കുറിച്ചും ഹെലികോപ്റ്റർ പറത്താൻ വേണ്ടി അയാൾ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത് എന്നും അവർക്ക് പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു. അയാൾ തിരിച്ച് കോക്‌പിറ്റിലേക്ക് പോയി. കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഹെലികോപ്റ്ററിന്റെ ചിറകുകൾ വട്ടത്തിൽ ഒരു ഘടഘടാരവത്തോടെ കറങ്ങാൻ തുടങ്ങി.

“ഇത് ശെരിക്കും ആവേശകരമായ ഒരു സംഭവം ആണ്.” ആദിത്യൻ അവന്റെ പെങ്ങമ്മാരോട് പറഞ്ഞു. ആദിയ അവനെ ഒരു ഭ്രാന്തനെ എന്ന പോലെ നോക്കി. ആദിര അവന്റെ അഭിനയം കണ്ട് കണ്ണുരുട്ടി പിന്നീട് ആദിയ അവളെ നോക്കിയപ്പോൾ തല ആട്ടി കാണിച്ചു.

ക്യാപ്റ്റൻ ജോണിന്റെ ശബ്ദം മുകളിൽ ഉള്ള ഒരു സ്‌പീക്കറിൽ നിന്ന് അവർ കേട്ടു. “നമ്മൾ ഇപ്പോൾ മുകളിലേക്ക് ഉയരാൻ പോവുകയാണ്.”

ആദിത്യന് ആ ജെറ്റ് എൻജിന്റെ ശക്തി കാലിൽ അനുഭവപ്പെടുന്ന വിറയലിൽ നിന്ന് മനസ്സിലായി. പുറത്തെ ദൃശ്യങ്ങൾ ജനലിലൂടെ ചറുതായി വരുന്നത് അവൻ കണ്ടു. അവർ ഉയർന്ന് മുൻപിലുള്ള മലയും കഴിഞ്ഞ് കടലിന്റെ ദൃശ്യങ്ങൾ ജനലിലൂടെ കാണാൻ തുടങ്ങി.

“അങ്ങനെ നിങ്ങൾ ഹെലികോപ്റ്ററിൽ കയറി സഞ്ചരിച്ചു.” ആദിര കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പറഞ്ഞു. “കൊള്ളാം നിങ്ങളുടെ ധൈര്യം സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു.”

ആദിത്യൻ കസേര ആദിയയുടെ നേരെ തിരിച്ച് ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്റെ ദൈവമേ ഇത് കാണാൻ എന്ത് ഭംഗിയാണെന്ന് നോക്കിക്കേ.”

“ശെരിയാ.” ആദിര പറഞ്ഞു.

ഹെലികോപ്റ്റർ ഇപ്പോഴും മുകളിലേക്ക് ഉയർന്ന് ഒരു നൂറ് അടി പൊക്കം എത്തിയപ്പോൾ ദ്വീപിനെ വട്ടം ചുറ്റാൻ തുടങ്ങി. ഹെലികോപ്റ്റർ പറന്ന് ദ്വീപിന്റെ പടിഞ്ഞാറ് വശത്തേക്ക് പോയി. അവർ മുകളിൽ നിന്ന് പ്രധാന വീട് കണ്ടു. അവിടെ പീറ്ററും സോഫിയയും ജേക്കബും അവരെ കൈവീശി കാണിക്കുന്നത് കണ്ടു.

ആദിയ കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മനഃസാന്നിധ്യം വീണ്ടെടുത്ത് ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി. ആദിത്യൻ അവളുടെ മുഖത്ത് വരുന്ന ഭാവങ്ങൾ നോക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്നു.

“ശേ ഞാൻ ക്യാമറ എടുക്കാൻ മറന്നു.” ആദിയ ഇത് പറയുന്നത് കേട്ട് ആദിത്യൻ ചിരിച്ചു.

അവർ പല ഉയരങ്ങളിൽ ആ ദ്വീപിനെ വലം വച്ചു. അവർ പിന്നീട് കടലിലേക്ക് പറന്ന് പോയി താഴെ വേറെ രണ്ട് ചെറിയ ദ്വീപുകൾ കണ്ടു. പിന്നെ അവർ ഒരു വലിയ ദ്വീപും അവിടെ കുറച്ച് ആളുകൾ താമസിക്കുന്നതും കണ്ടു. അവർ വീണ്ടും പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്തേക്ക് പറന്നു. കുറച്ച് ഉള്ളിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ കടലിന്റെ നിറം കടും നീല ആയി മാറി. ആഴക്കൂടുതൽ ഉള്ളത് കൊണ്ട് ആൺ കടലിന് ഇപ്പോൾ കടും നീല നിറം ആയത്.

റോക്കി പറഞ്ഞ സേഫ് റൂമിനെ കുറിച്ചും എൽദോ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ചും അഡ്വക്കേറ്റ് പ്രഭാകരൻ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ചും പെങ്ങമ്മാരോട് പറയാൻ ഇത് നല്ലൊരു അവസരമായി ആദിത്യന് തോന്നി. അവൻ അതെല്ലാം പെങ്ങമ്മാരോട് തുറന്ന് പറഞ്ഞു.

“ഇതിൽ ഇത്ര വലിയ കാര്യം എന്തിരിക്കുന്നു?.” ആദിയ ചോദിച്ചു. “ദ്വീപിൽ അങ്ങനെ ഒരു സേഫ് റൂം ഉണ്ടായിരിക്കില്ല.”

“ആയിരിക്കാം.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “അഥവാ ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്ത് കൊണ്ട് ആണ് എൽദോ നമ്മളിൽ നിന്ന് മറച്ച് വയ്ക്കുന്നത്?. അതിൽ എന്തായിരിക്കും ഉണ്ടാവുക?. എൽദോ അതിൽ പണവും പണ്ടങ്ങളും ഒളിച്ച് വച്ചിട്ട് ഉണ്ടാകുമോ അതോ എന്തെങ്കിലും കള്ളത്തരം അവിടെ ഉണ്ടാകുമോ?.”

“അവിടെ എന്ത് ഉണ്ടാവും എന്നത് ഒരു വിഷയം അല്ല.” ആദിര പറഞ്ഞു. “അങ്ങനെ ഒന്ന് ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് ഒരു ആവശ്യത്തിന് വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കിയത് ആണ്, അല്ലെ?. അപ്പോൾ എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യം വന്നാൽ അയാൾ നമ്മളെ അത് ഉപയോഗിക്കാൻ സമ്മതിക്കുന്നില്ല.”

“എന്തായാലും.” ആദിത്യൻ തറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “ഞാൻ അതിനെ കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കാൻ പോവുക ആണ്. ഞാൻ നിങ്ങളെ ഈ കാര്യം അറിയിച്ചൂ എന്നെ ഉള്ളു, മനസ്സിലായോ?. ഇതിനെ കുറിച്ച് നമ്മൾ ഒറ്റക്കാണെന്ന് ഉറപ്പില്ലാതെ ദ്വീപിൽ വച്ച് സംസാരിക്കാൻ പാടില്ല. ആരെല്ലാം ആണ് നമ്മളെ ശ്രെദ്ധിക്കുന്നത് എന്ന് നമുക്ക് പറയാൻ പറ്റില്ല, ശെരിയല്ല?.”

“എനിക്ക് ഇത് അത്രക്ക് ഇഷ്ട്ടമാകുന്നില്ല.” ആദിയ പറഞ്ഞു.

“ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് ഇനി മുതൽ പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും ഒളിച്ച് വയ്ക്കരുത്.” ആദിര പറഞ്ഞു.

“ഇല്ല ഇനി മുതൽ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും നിങ്ങളോട് പറയും.” ആദിത്യൻ ഉറപ്പ് നൽകി.

കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ജനലിലൂടെ ഉള്ള ദൃശ്യങ്ങൾ ആകെ മാറി. ചെറിയ ചെറിയ കുറച്ച് ദ്വീപുകളുടെ കൂട്ടവും മണൽ തിട്ടുകളും അവർ കണ്ടു. അവിടെ ഉള്ള ബീച്ചുകളിൽ മീൻ പിടിക്കുന്ന ബോട്ടുകൾ ആദിത്യൻ കണ്ടു. അവരുടെ ജീവിതം വളരെ സമാധാനപരമായി അവന് തോന്നി. അവന് അവരോട് അസൂയ തോന്നി. അവന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇപ്പോൾ സമാധാനം എന്നൊരു കാര്യം മാത്രം ഇല്ല.

ഹെലിക്കോപ്റ്റർ വീണ്ടും ചുറ്റി പറന്ന് കടലിന്റെ നൂറടി പൊക്കത്തിലേക്ക് താഴ്ത്തി അതിന്റെ മുകളിലൂടെ പറന്ന് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ഹെലിക്കോപ്റ്ററിൽ നിന്ന് നോക്കി ഉയരം കണക്കാക്കുന്ന കാര്യം എളുപ്പം അല്ലെന്ന് ആദിത്യന് മനസ്സിലായി. ക്യാപ്റ്റൻ ജോണിന്റെ ശബ്ദം സ്പീക്കറിലൂടെ വന്നപ്പോൾ ആദിത്യൻ ചിന്തകളിൽ നിന്ന് ഉണർന്നു.

“നിങ്ങൾ ഇടത് വശത്തെ ജനലിലൂടെ നോക്കിയാൽ കുറച്ച് കൂട്ട്കാരെ കാണാം.”

ആദിര കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുനേറ്റ് ജനലിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്റെ ദൈവമേ നിങ്ങൾ വന്ന് ഇത് നോക്കിക്കേ.”

ആദിത്യൻ കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ ആദിയ അവന്റെ കൈയ്യിൽ കയറി പിടിച്ച്. ആദിത്യൻ അവളെ കസേരയിൽ നിന്ന് എഴുനേൽക്കാൻ സഹായിച്ചു. അവൾ പേടിച്ച് ആദിത്യന്റെ കൈയ്യിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ച് പതിയെ ജനലിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അവൾ പുറത്തേക്ക് നോക്കി ആദിരയെ പോലെ സന്തോഷത്തോടെ ഒച്ചയിട്ടു.

ആദിത്യൻ ബെർഡി ബോട്ട് കുതിച്ച് പായുന്നത് ആണ് ആദ്യം കണ്ടത്. പിന്നീട് അതിന്റെ മുൻപിൽ കുറച്ച് മീനുകൾ വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് പൊങ്ങി വരുന്നതും തിരിച്ച് വെള്ളത്തിലേക്ക് വീഴുന്നതും അവൻ കണ്ടു.

“ഡോൾഫിനുകൾ.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“പത്തിൽ പത്ത് മാർക്ക് ആദിത്യ.” ആദിര അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഡോൾഫിനുകൾ വെള്ളത്തിൽ ചാടി കളിക്കുന്നത് കാണാൻ നല്ല ഭംഗി ആയിരുന്നു. അവർ മൂന്ന് പേരും ജനാലയിലൂടെ ആ ദൃശ്യ വിരുന്ന് കണ്ട് നോക്കി നിന്ന് പോയി. ബെർഡി ബോട്ട് ദ്വീപിന് നേരെ കുതിച്ച് പായുമ്പോൾ ആ ഡോൾഫിനുകൾ അതിന്റെ മുൻപിലൂടെ വെള്ളത്തിൽ ചാടി മറിഞ്ഞ് കളിക്കുക ആയിരുന്നു.

ബോട്ട് ദ്വീപിലേക്ക് അടുക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഏതോ ഉൾവിളി കൊണ്ട് എന്ന പോലെ അവയെല്ലാം വെള്ളത്തിന് അടിയിലേക്ക് മുങ്ങാങ്കുഴി ഇട്ടു. അവയെല്ലാം ബോട്ടിന്റെ കുറച്ച് പുറകിലായി വെള്ളത്തിന് മുകളിലേക്ക് പൊങ്ങി വന്ന് വീണ്ടും ചാടി കളിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ഇത് കാണാൻ എന്ത് ഭംഗിയാ അല്ലെ?.” ആദിയ പറക്കാനുള്ള പേടിയെല്ലാം മറന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“കൊള്ളാം നല്ല രസമുള്ള കാഴ്ച്ച.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ എന്തായാലും തിരിച്ച് വന്ന് കുറച്ച് ഫോട്ടോകൾ എടുക്കും.” ആദിയ പറഞ്ഞു. ഇത് കേട്ടപ്പോൾ ആദിത്യനും ആദിരയും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

കുറച്ച് സമയങ്ങൾക്ക് ശേഷം അവർ തിരിച്ച് ഹെലിപാഡിൽ വന്ന് ഇറങ്ങി. പയലറ്റിന്റെ കഴിവ് കൊണ്ട് അധികം കുലുക്കം ഒന്നും ഇല്ലാതെ ആണ് ഹെലികോപ്റ്റർ ലാൻഡ് ചെയ്തത്. അവർ ഹെലികോപ്റ്ററിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ആദിത്യൻ പയലറ്റിനോട് നന്ദി പറഞ്ഞു.

ആദിയ ഹെലിപാഡിൽ നിന്ന് ചാടിയിറങ്ങി സോഫിയയോട് ഉത്സാഹത്തോടെ സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ആദിര ഡോൾഫിനുകൾ ബോട്ടിന്റെ മുൻപിലൂടെ ചാടിക്കളിച്ചത് കൈകൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ച് വിവരിക്കുക ആയിരുന്നു.

പ്രിയ ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ അവന് വേണ്ടി കത്ത് നിൽക്കുന്നത് ആദിത്യൻ കണ്ടു.

“ഹേയ്.” പ്രിയയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന് കൊണ്ട് ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. അവളെ കണ്ട് ഉത്തേജിതനായി കാമാസക്തിയോടെ അവൻ നോക്കി നിന്നു. അവളെ ഇപ്പോൾ കാണാൻ നല്ല ഭംഗി ഉണ്ടായിരുന്നു. അവൾ ഒരു അയഞ്ഞ ചാരനിറമുള്ള പാന്റും ഒരു ബനിയൻ ടൈപ്പ് കറുത്ത ടോപ്പും ഹീലുള്ള ചെരുപ്പും ആണ് അണിഞ്ഞിരുന്നത്. ആ കറുത്ത ടോപ്പ് അവളുടെ ശരീരത്തിൽ ഇഴുകി ചേർന്ന് കിടന്ന് അവളുടെ അംഗലാവണ്യം വിളിച്ച് ഓതുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“യാത്ര ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടോ?.” പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“അതിശയകരമായ ഒരു അനുഭവം ആയിരുന്നു.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. “ഇന്നത്തെ ദിവസം അങ്ങനെ ഉള്ള അനുഭവങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഉള്ളതാണെന്ന് തോനുന്നു.”

പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അതെ, നിനക്ക് നേരത്തെ നല്ലൊരു സൽക്കാരം കിട്ടി എന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.”

ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അതെ നല്ലൊരു സൽക്കാരം കിട്ടി. അത് നല്ല സ്വാദുള്ളത് ആയിരുന്നു. ഞാൻ അതിന് വേണ്ടി ആശിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ ആയി.” അവൾക്ക് ധ്വയർത്തത്തിൽ സംസാരിക്കാൻ പറ്റുമെങ്കിൽ ആദിത്യനും അങ്ങനെ സംസാരിക്കാൻ ഒട്ടും പുറകിൽ അല്ലായിരുന്നു.

“ചിലപ്പോൾ നിനക്ക് അങ്ങനെ ഉള്ള സൽക്കാരം കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് കിട്ടും.” പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അവൾ തിരിഞ്ഞ് പ്രധാന വീട്ടിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആദിത്യൻ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. അവൾ ആദിയയുടെയും സോഫിയയുടെയും ആദിരയുടെയും ജേക്കബിന്റെയും പുറകിൽ ആണ് നടന്നത്. ആദിത്യൻ പ്രിയയുടെ പുറകെ നടന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി ആരും തന്റെ പുറകിൽ ഇല്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി. അവൻ നടന്ന് പ്രിയയുടെ ഒപ്പം എത്തിയപ്പോൾ അവൾ ആദിത്യനെ നോക്കി ഒരു കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു.

അവൻ വലത് കൈയ് എടുത്ത് അവളുടെ നടുവിന്റെ പുറകിൽ വച്ച് തടവി. അവൻ കൈയ് കുറച്ച് കൂടി താഴേക്ക് ഇറക്കി അവളുടെ തെറിച്ച് നിൽക്കുന്ന ചന്തി പന്തുകളുടെ മൃദുലത ഞെരിച്ച് ആസ്വദിച്ചു.

അവൾ ശബ്ദം ഇല്ലാതെ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് അവന്റെ കൈകൾക്ക് എത്താൻ പറ്റാത്ത രീതിയിൽ വലത്തോട്ട് കുറച്ച് കൂടി മാറി നടന്നു.

ആദിത്യൻ ഇത് കണ്ട് അവളെ നോക്കി ചുണ്ടുകൾ കൂർപ്പിച്ച് പ്രതിഷേധം അറിയിച്ചു. അവൾ അപ്പോൾ അവനെ നോക്കി നാക്ക് വെളിയിലേക്ക് ഇട്ട് കൊഞ്ഞനം കുത്തി കാണിച്ച് കൊണ്ട് ചിരിച്ചു.

അവർ ആറ് പേരും നടന്ന് പ്രദാന വീട്ടിൽ എത്തി. ആദിയ ഇപ്പോഴും ഹെലികോപ്റ്ററിൽ തിരിച്ച് പോയി ഡോൾഫിനുകളുടെ കുറെ ഫോട്ടോകൾ എടുക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് സംസാരിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ Chinook ൽ പോകുന്നത് ആയിരിക്കും നല്ലത് എന്ന് സോഫിയ ആദിയയോട് പറഞ്ഞു. ആദിയയെ കുറച്ച് കൊളുത്തുകൾ കൊണ്ട് ബന്ധിപ്പിച്ച് പുറകിലുള്ള വാതിൽ മുഴുവനായി തുറന്ന് ജനാലകളുടെ മറയില്ലാതെ നേരിട്ട് ഡോൾഫിനുകളുടെ ഫോട്ടോ എടുക്കാൻ പറ്റും എന്ന് സോഫിയ പറഞ്ഞു. പേടിച്ച് വിറച്ച് ഹെലികോപ്റ്ററിൽ കയറിയ ആദിയയുടെ പെട്ടെന്നുള്ള മാറ്റം കണ്ട് ആദിര പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ഇനി എന്താണ് ചെയ്യാനുള്ളത്?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. പ്രിയയുമായി കുറച്ച് സ്വയിര്യ സല്ലാപത്തിന് സമയം കിട്ടും എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച് കൊണ്ട് ആണ് ആദിത്യൻ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്. പ്രിയ പക്ഷെ പീറ്ററും ലക്ഷ്മിയും അവർക്ക് വേണ്ടി കത്ത് നിൽക്കുന്ന ഇടത്തേക്ക് ചൂണ്ടി കാട്ടി. അവർ ഇടത് വശത്തുള്ള ഒരു ബിസിനസ്സ് സ്യൂട്ടിൽ ഒരു പ്രസന്റേഷൻ എടുക്കാൻ വേണ്ടി കാത്ത് നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. ആദിത്യൻ ഒന്ന് മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് അവന്റെ പെങ്ങമ്മാരുടെ പുറകെ ബിസിനസ്സ് സ്റ്റിലേക്ക് നടന്ന് കയറി.

പ്രിയയും സോഫിയയും ജേക്കബും ലാപ്ടോപ്പുകളും കുറച്ച് പേപ്പർ കെട്ടുകളും എടുത്ത് അവരുടെ കൂടെ കൂടി.

ആദിത്യൻ വിചാരിച്ചത് പോലെ ആ മീറ്റിംഗ് വേറൊരു ബ്രീഫിങ് അല്ലായിരുന്നു. അവർ അടുത്ത ആഴ്ച്ച ദ്വീപിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ ചെയ്യണ്ട കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് ഒരു സമയ ക്രമം തീരുമാനിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ഉള്ള ഒരു മീറ്റിംഗ് ആയിരുന്നു അത്. പിന്നെ അടുത്ത കുറച്ച് മാസങ്ങൾ അവർക്ക് പാരമ്പര്യമായി ലഭിച്ച ബിസിനസ്സ് സ്ഥാപനങ്ങൾ സന്ദർശിക്കുമ്പോൾ അവിടെ നടപ്പിലാക്കേണ്ട ചില പ്രധാനപ്പെട്ട തീരുമാനങ്ങളും അവർ ആ മീറ്റിംഗിൽ എടുത്തു.

അവർ ആദ്യം എടുക്കേണ്ട തീരുമാനം അവർ ഒരുമിച്ച് ആണോ യാത്ര ചെയ്യുന്നത് അല്ലെങ്കിൽ ഓരോരുത്തരും വേറെ വേറെ സ്ഥലങ്ങളിൽ ഉള്ള ബിസിനസ്സ് സ്ഥാപനങ്ങൾ സന്ദർശിക്കുക ആണോ എന്നത് ആയിരുന്നു.

“നിങ്ങൾക്ക് വിരോധം ഇല്ലെങ്കിൽ എന്റെ ദൃഷ്ട്ടിയിൽ എനിക്ക് മനസ്സിലായ കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ പറയാം.” പീറ്റർ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “ഞാൻ ഇന്നലെ വന്നതിന് ശേഷം കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ ശ്രേധിച്ചിരുന്നു. ആദിത്യ താങ്കൾ ബിസിനസ്സ് പരമായ കാര്യങ്ങൾ വളരെ എളുപ്പത്തിൽ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ആദിയ നിങ്ങൾക്ക് ചില കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാൻ കുറച്ച് ബുദ്ധിമുട്ട് അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ട്. തുറന്ന് പറയുകയാണെങ്കിൽ ആദിരക്ക് മിക്കവാറും കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ല.”

ഇത് കേട്ട് ആദിര മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് പീറ്ററിനെ നോക്കിയപ്പോൾ ആദിയ വിഷമത്തോടെ അവനെ നോക്കി. ആദിത്യൻ പീറ്ററിനോട് തുടർന്ന് സംസാരിക്കാൻ അനുവാദം നൽകി. “ഞാൻ ഇത് നിങ്ങളെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞത് അല്ല. നിങ്ങൾ മൂന്ന് പേരുടെയും കഴിവുകൾ വേറെ വേറെ തലങ്ങളിൽ ആണ് ഉള്ളത്. ഇനി വരുന്ന ആഴ്ച്ച കൊണ്ട് നമുക്ക് അത് ഒരേ തലത്തിൽ എത്തിക്കാൻ ശ്രെമിക്കണം.”

“നിങ്ങൾ എന്താണ് പറഞ്ഞ് വരുന്നത്?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“കുറച്ച് നേരം ക്ഷേമയോടെ കേൾക്കൂ ആദിത്യ. താങ്കൾ പാട്ടുകാരോടും അഭിനേതാക്കളോടും സംസാരിക്കുന്നതിൽ . . . . കുറച്ച് പുറകോട്ട് ആണ് എന്ന് ഞാൻ ഇന്നലെ ശ്രേധിച്ചു. അതെ സമയം ആദിയക്കും ആദിരക്കും അവരോട് സംസാരിക്കുന്നതിൽ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.”

പീറ്റർ കാര്യത്തിലേക്ക് നേരെ കടക്കാതെ വളച്ച് ഓടിച്ച് പറയുന്നത് കണ്ട് ആദിത്യൻ ഒന്ന് മുരണ്ടു.

“അടുത്ത ആഴ്ച്ച എന്റെ അഭിപ്രായം എന്താണെന്ന് വച്ചാൽ നിങ്ങൾ രണ്ട് ഗ്രുപ്പുകൾ ആയി തിരിഞ്ഞ് പ്രവർത്തിക്കണം എന്നാണ്.” പീറ്റർ വിവരിച്ച് തുടങ്ങി.

“ആദിയയും ആദിരയും New York ക്കിൽ പോയി അവിടെ ഉള്ള ബിസിനെസ്സുകൾ ശ്രേധിക്കണം. അങ്ങനെ ചെയ്താൽ നിങ്ങൾക്ക് ബിസിനസ്സിൽ നേരിട്ടുള്ള അറിവ് ലഭിക്കും ഒരു ആഴ്ച്ച കൊണ്ട് നിങ്ങൾ ബിസിനസ്സ് പരമായ കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കുന്നതിൽ ആദിത്യന്റെ അടുത്ത് എത്തും.”

ആദിയയിൽ നിന്നു ആദിരയിൽ നിന്നും മാറി നിൽക്കുന്ന കാര്യം ആദിത്യന് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടില്ല. അവൻ അവരോട് അടുത്ത് ഇടപഴകി വരുന്നതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. കൂടുതൽ ചിന്തിച്ചപ്പോൾ ആദിയക്കും ആദിരക്കും കൂടുതൽ അടുത്ത് ഇടപഴകാൻ ഇത് ഒരു നല്ല അവസരം ആയിരിക്കും എന്ന് അവന് തോന്നി.

“ആദിത്യ താങ്കൾ നമ്മുടെ LA യിൽ ഉള്ള ബിസിനസ്സുകൾ ശ്രെദ്ധിക്കാൻ പോകണം. അവിടെ വേറെ നിയമങ്ങൾ ഉള്ള പുതിയ ഒരു ലോകത്തേക്ക് ആണ് താങ്കൾ കാലെടുത്ത് വയ്ക്കാൻ പോകുന്നത്. അവിടെ ചെന്ന് താങ്കൾ ഏറ്റവും താഴെക്കെടയിൽ നിന്ന് കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കി തുടങ്ങണം.”

“നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ പിരിക്കുക ആണോ?.” ആദിയ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ഒരു ആഴ്ച്ച അങ്ങനെ വേണം എന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞുള്ളു.” പീറ്റർ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിങ്ങൾക്ക് പരസ്പരം ഫോണിൽ അല്ലെങ്കിൽ വീഡിയോ കോളിൽ സംസാരിക്കാം. നിങ്ങൾക്ക് രാത്രി ഭക്ഷണം ഒരുമിച്ച് കഴിക്കണം എന്ന് ഉണ്ടെങ്കിൽ നമുക്ക് അതും ശെരിയാക്കാൻ പറ്റും. എന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ഇതാണ് ഇപ്പോൾ എടുക്കാൻ പറ്റിയ ഏറ്റവും നല്ല തീരുമാനം.”

“ആരൊക്കെ ആണ് കൂടെ പോകുന്നത്?.” സോഫിയ മുൻപിൽ ഉള്ള പേപ്പറുകളിൽ നിന്ന് മുഖം ഉയർത്തി പീറ്ററിനെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“സോഫിയ ആദിയയുടെ കൂടെ ജേക്കബ് ആദിരയുടെ കൂടെ ഞാനോ ലക്ഷിയോ നിങ്ങളുടെ കൂടെ വരും. പ്രിയ ആദിത്യന്റെ കൂടെ LA യിലേക്ക് പോകും. ഞങ്ങളിൽ ആരാണോ New York ക്കിലേക്ക് പോകാത്തത് അയാൾ LA യിലേക്ക് പോകും.” പീറ്റർ മറുപടി പറഞ്ഞു. “ലക്ഷ്മി നിനക്ക് എവിടേക്ക് പോകാനാണ് താല്പര്യം?.”

ലക്ഷ്മി തോൾ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “രണ്ട് ഇടത്തും എനിക്ക് നല്ല ഷോപ്പിങ്ങിന് ഉള്ള സൗകര്യം ഉണ്ട്.”

“LA? ഞാൻ New York ക്കിലേക്ക് പോയാൽ എനിക്ക് എന്റെ മാതാപിതാക്കളെ കാണാൻ പറ്റും.” പീറ്റർ ഒരു അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു.

ലക്ഷിമി തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശെരി.”

“ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ.” ആദിത്യൻ ഒരു കൈയ് പൊക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിങ്ങളിൽ ആരൊക്കെ ഇത് ഒരു നല്ല അഭിപ്രായമായി കരുതുന്നു?.”

അവൻ ഓരോരുത്തരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. ലക്ഷ്മിയും സോഫിയയും തല ആട്ടി കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചു. പ്രിയ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചു. ജേക്കബ് വെറുതെ തോൾ വെട്ടിച്ചു.

“ജേക്കബ് ?.” ആദിത്യൻ വിളിച്ചു.

“ആദിരക്ക് എന്നെ എവിടെയാണോ ആവശ്യം ഉള്ളത് ഞാൻ അവിടേ ഉണ്ടാവും.” ജേക്കബ് മറുപടി പറഞ്ഞു. “നിങ്ങളാണ് ഇതിൽ ഒരു തീരുമാനം എടുക്കേണ്ടത് ഞങ്ങൾ അല്ല.”

“ഞാൻ നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം എന്താണെന്ന് അറിയാൻ വേണ്ടി ചോദിച്ചതാണ്.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു.

“ഇത് ഏതൊരു തീരുമത്തെ പോലെയും നല്ലൊരു തീരുമാനം ആണെന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്.” ജേക്കബ് പറഞ്ഞു. “നിങ്ങൾ മൂന്ന് പേരും ഒരുമിച്ച് ഉണ്ടെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് തമ്മിൽ തമ്മിൽ സഹായിക്കാൻ പറ്റും പക്ഷെ ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ കാര്യങ്ങൾ ഗ്രഹിക്കുന്നതിൽ കുറച്ച് അസന്തുലിതകൾ ഉണ്ട്. നമുക്ക് അത് ശെരിയാക്കാൻ പറ്റിയാൽ ഭാവിയിൽ നിങ്ങളുടെ ബസിനസ്സിന് അത് വളരെ അധികം ഗുണം ചെയ്യും.”

“അപ്പോൾ നിങ്ങൾ ഇതിനോട് യോജിക്കുന്നു?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. അവർ എല്ലാവരും ആദിത്യനെ നോക്കി തല ആട്ടി സമ്മതിച്ചു. “ആദിര?.”

“എനിക്ക് അറിയില്ല ഞാൻ ഇത് വരെ New York ക്കിലേക്ക് പോയിട്ടില്ല.” ആദിര പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ വന്ന് സ്ഥലങ്ങൾ കാണിച്ച് തരാം.” ആദിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് ഷോപ്പിങ്ങിനും ക്ലബ്ബിങ്ങിനും പോകാം.”

“അത് നല്ല രസമായിരിക്കും.” ആദിര പെട്ടെന്ന് സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അപ്പോൾ അത് തീരുമാനം ആയി നിങ്ങൾ LA യിലേക്കും ഞാനും പ്രിയയും ലക്ഷ്മിയും New York ക്കിലേക്കും പോകുന്നു.”

“ശെരി.” പീറ്റർ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. “ഇനി നമുക്ക് അവിടെ ഉള്ളപ്പോൾ ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കാം. നമ്മൾ രണ്ട് ഫോക്കസ് ഗ്രൂപ്പുകൾ . . . .”

പ്രിയയും ലക്ഷ്മിയും സോഫിയയും ജേക്കബും ഒരേ സമയം നാടകീയമായി മുരളുന്നത് കണ്ട് ആഥിത്യൻ ചിരിച്ചു.

പീറ്റർ കണ്ണുരുട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ ‘ഫോക്കസ് ഗ്രൂപ്പ്’ എന്ന് ഇടക്കിടക്ക് പറയുന്നത് കൊണ്ട് ഇവർ കളിയാക്കുന്നത് ആണ്.” അവർ അങ്ങനെ കാണിച്ചതിന് ഉള്ള വിവരണം നൽകി കൊണ്ട് അവൻ തുടർന്നു. “എന്തായാലും ലക്ഷ്മിയും പ്രിയയും ഈ പേപ്പർ കെട്ടുകളിൽ നിന്ന് ആദിത്യന്റെ സമയ ക്രമം തീരുമാനിക്കൂ.” പീറ്റർ അടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന വലിയൊരു പേപ്പർ കൂമ്പാരത്തിൽ തട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അതിന് ശേഷം നമുക്ക് ഇതിനെ കുറിച്ച് തീരുമാനിക്കാം.” അവൻ അടുത്തുള്ള വേറൊരു പേപ്പർ കൂമ്പാരത്തിൽ തട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ആ പേപ്പർ കെട്ടുകളിൽ എന്താണ്?.” ആദിര ഒരു അന്ധാളിപ്പോടെ ചോദിച്ചു.

“മെമ്മോകൾ, ഇവെന്റുകൾ, ഇമെയിലുകൾ, ഇൻവിറ്റേഷനുകൾ, മീറ്റിംഗുകൾ അങ്ങനെ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ.” പീറ്റർ പറഞ്ഞു. “ശെരിക്ക് പറഞ്ഞാൽ നിങ്ങൾ New York ക്കിൽ ഉള്ളപ്പോൾ അടുത്ത ആഴ്ച്ചയിൽ എന്തൊക്കെ ചെയ്യണം എന്ന് ഞങ്ങൾ വിചാരിക്കുന്നതും മറ്റുള്ളവർ വിചാരിക്കുന്നതും ആയ കാര്യങ്ങൾ.”

“ദൈവമേ.” ആദിര പറഞ്ഞു.

“പേടിക്കേണ്ടാ.” പീറ്റർ പറഞ്ഞു. “ഞങ്ങൾ ഇതിൽ നിന്ന് ഭ്രാന്തമായ ആവശ്യങ്ങൾ എല്ലാം മാറ്റിയിട്ടുണ്ട്.”

ആദിത്യൻ എഴുനേറ്റ് അവന്റെ പേപ്പർ കേട്ട് എടുത്ത് ആദിരയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ഞാൻ അത് എടുക്കാം.” ലക്ഷ്മി ആദിത്യനോട് പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് കുറച്ച് പേപ്പർ കെട്ടുകൾ ചുമക്കുന്നതിൽ വിരോധം ഒന്നും ഇല്ല. നമ്മൾ ഇത് കൊണ്ട് എവിടേക്ക് ആണ് പോകുന്നത്?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

പ്രിയയും ലക്ഷ്മിയും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി അറിയില്ല എന്ന രീതിയിൽ തോൾ കൂച്ചി.

“മുകളിൽ?.” ആദിത്യൻ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു. അവർ രണ്ട് പേരും തല ആട്ടി സമ്മതിച്ചു. “എന്റെ കൂടെ വാ.”

ആദിത്യൻ ലൗജിലുള്ള കോഫി കുടിക്കുന്ന മേശയുടെ മുകളിൽ ആ പേപ്പർ കേട്ട് വച്ചതിന് ശേഷം അവർ മൂന്ന് പേരും സോഫകളിലേക്ക് ഇരുന്നു. ആ പേപ്പർ കെട്ടിനെ മൂന്നായി തരം തിരിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. വേണ്ടാത്തത്, സംസാരിച്ച് തീരുമാനം എടുക്കേണ്ടത്, ഉറപ്പായും ചെയ്യേണ്ടത്.

ആദിത്യൻ അതെല്ലാം വായിച്ച് അടുത്ത ഒരു മണിക്കൂർ ചിരിക്കുകയും തല കുടയുകയും പിറുപിറുക്കുകയും ചെയ്തു. ഒരുമാതിരിപ്പെട്ട എല്ലാ ചാറ്റ് ഷോകളിലേക്കും ക്ഷണം ഉണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാ പത്രങ്ങളും ന്യൂസ്സ് ചാനലുകളും ഇന്റർവ്യൂവിന് വേണ്ടി ക്ഷണിച്ചിരുന്നു. പ്രൊഡക്ഷനുകളിലേക്ക് വേണ്ടി പണം ഇറക്കാനുള്ള ക്ഷണം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ മിക്കതും ഭക്ഷണം ഒരുമിച്ച് കഴിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി എന്ന വ്യാജേന ഉള്ള ക്ഷണങ്ങൾ ആയിരുന്നു.

ആദിത്യന്റെ ഉടമസ്ഥതയിൽ ഉള്ള പ്രൊഡക്ഷൻ കമ്പനിയിൽ നിന്നുള്ള ക്ഷണം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതുപോലെ തന്നെ അവന്റെ ടാലെന്റ്റ് ഏജൻസിയിൽ നിന്നും മ്യൂസിക് പ്രൊഡക്ഷൻ കമ്പനിയിൽ നിന്നും ഉള്ള ക്ഷണങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു. പുതിയത് ആയി ഉയർന്ന വരുന്ന ഒരു പാട്ടുകാരന്റെ പുതിയ ആൽബത്തിന്റെ റെക്കോർഡിങ് കാണാനുള്ള ഒരു ക്ഷണവും അതിന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവന്റെ ഉടമസ്ഥതയിൽ ഉള്ള മാഗസീൻ ഗ്രൂപ്പിന്റെയും അവൻ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന കമ്പനിയുടെ ബ്രാജിലേക്കുള്ള ക്ഷണവും അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

പ്രിയ അവളുടെ അടുത്ത് വച്ചിരുന്ന കെട്ടിൽ നിന്ന് പേപ്പറുകൾ വേഗത്തിൽ തരം തിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ലക്ഷ്മി ആദിത്യന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ലാപ്ടോപ്പ് നോക്കി ഉത്തരങ്ങൾ നൽകി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ആരാണ് അവനെ ക്ഷണിച്ചത്, എന്തിന് വേണ്ടി, അവൻ അവരെ കണ്ടത് കൊണ്ട് എന്താണ് സംഭവിക്കുക എന്നുള്ള ചോദ്യങ്ങൾ ലക്ഷ്മിയോട് ചോദിച്ചു.

വ്യായാമത്തിന് വേണ്ടി ഉടുപ്പ് മാറി പോകാൻ പ്രിയ പറഞ്ഞപ്പോൾ ആദിത്യൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ സമയം നോക്കി. രണ്ട് മണിക്കൂറോളം ആയി അവർ ഒരേ ഇരുപ്പിൽ ഇരുന്ന് അത് നോക്കുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ ആദിത്യൻ എഴുനേറ്റ് കൊണ്ട് ഒന്ന് മൂരി നിവർന്നു. അവർ രണ്ട് പേരും കുറച്ച് സമയം വിശ്രമിക്കാൻ അവൻ പറഞ്ഞു.

അത് കേട്ട് ലക്ഷ്മി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു പ്രിയ അവനെ കണ്ണുരുട്ടി കാണിച്ചു. “ഇത് ഞങ്ങൾ സാധാരണ ചെയ്യുന്ന ജോലി പോലയെ ഉള്ളു.” പ്രിയ പറഞ്ഞു. “ഞങ്ങൾ ഇത് തീർക്കട്ടെ ആദിത്യ. അധികം സമയം എടുക്കില്ല.”

“ശെരി.” ആദിത്യൻ അവരെ ആ പണി തുടരാൻ അനുവദിച്ച് കൊണ്ട് അവിടെ നിന്ന് ഡ്രെസ്സിങ് റൂമിലേക്ക് പോയി. അവൻ വസ്ത്രങ്ങൾ മാറി ജിമ്മിലേക്ക് ജോഗ്ഗ് ചെയ്ത് കൊണ്ട് പോയി. ജൂഡ് അവന് വേണ്ടി അവിടെ കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു. ഈ പ്രാവശ്യം ജൂഡ് ആദ്യം അവനെ നല്ലോണം പരിശോധിച്ചു. അവന്റെ പേശികളുടെ വളർച്ചയും പേശികൾക്ക് എന്തെങ്കിലും കോട്ടം സംഭവിച്ചിട്ട് ഉണ്ടോ എന്നും പരിശോധിച്ചു. അവന്റെ ഭാരം നോക്കി ശരീരത്തിന്റെ അളവുകൾ എടുത്തു.

പിന്നെ ഒരു ഉത്സാഹത്തോടെ ജൂഡ് അവനെ കൊണ്ട് വ്യായാമം ചെയ്യിച്ചു. ഈ പ്രാവശ്യം അവന്റെ കാലുകൾക്ക് ആണ് വ്യായാമം ചെയ്തത്. വ്യായാമം ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവന് ശരീരം മുഴുവൻ വേദന എടുക്കാൻ തുടങ്ങി.

“തിരിച്ച് പോകുമ്പോൾ എന്തായാലും ജോഗ്ഗിങ് വേണ്ടാ.” പിച്ച വച്ച് നടന്ന് പ്രധാന വീട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ ആദിത്യൻ സ്വയം പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

പ്രിയ അവന് വേണ്ടി ബാത്ടബ്ബ്‌ ഒരുക്കി വച്ചിരുന്നു. അവൾ ലക്ഷ്മിയുടെ കൂടെ ഇപ്പോഴും ലൗഞ്ചിൽ ഇരുന്ന് ജോലി ചെയ്ത് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. അവൻ ബാത്റൂമിലേക്ക് പോയി ഉടുപ്പുകൾ അഴിച്ച് കളഞ്ഞ് ബാത്ടബ്ബിലേക്ക് ഇറങ്ങി ഇരുന്നു. അവൻ പുറകിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് കിടന്നപ്പോൾ വേദന കൊണ്ട് മുരണ്ടു. പ്രിയ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ബാത്റൂമിലേക്ക് വന്നു.

“നീ ഇന്ന് ഒറ്റക്ക് കുളിക്കണം ആദിത്യ.” പ്രിയ പതുക്കെ പറഞ്ഞു. “ലക്ഷ്മി അപ്പുറത്ത് തന്നെ ഉണ്ട്.”

അവൾ കൈയ് താഴേക്ക് കൊണ്ട് വന്ന് ആദിത്യന്റെ നെഞ്ചിൽ തടവി. അവൾ താഴേക്ക് കുനിഞ്ഞ് അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകി. അവളുടെ നാവ് അവന്റെ വായിലേക്ക് കടന്നപ്പോൾ ആദിത്യന്റെ ഹൃദയ താളം ധ്രുത ഗതിയിൽ ആയി. അവൾ ആ ചുംബനത്തിൽ നിന്ന് മോചിതയായി ബാത്ടബ്ബിന്റെ സൈഡിൽ ഇരുന്നു.

“എനിക്ക് പെട്ടെന്ന് ഒരു ഉമ്മ വയ്ക്കാൻ തോന്നി.” പ്രിയ ഒരു മർമ്മരത്തോടെ പറഞ്ഞു. അവൾ അവന്റെ വയറിലൂടെ താഴേക്ക് തടവി കൊണ്ട് അവന്റെ കുണ്ണയിൽ പിടിച്ച് ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ അമർത്തി വിട്ടു.

“നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടമുള്ളപ്പോൾ എല്ലാം പിടിക്കാം.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ഈ പറഞ്ഞത് ഓർത്ത് വയ്ക്കും.” പ്രിയ അവിടെ നിന്ന് എഴുനേറ്റ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൾ ഒരു ടവ്വൽ എടുത്ത് കൈകൾ തുടച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “കുറച്ച് മിനിട്ടുകൾക്ക് ശേഷം സ്വപ്ന അവളുടെ കാര്യം ചെയ്യാൻ വരും. ഞാനും ലക്ഷ്മിയും അപ്പുറത്ത് തന്നെ ഉണ്ടാവും.”

“സ്വപ്ന?.” അവളെ കുറിച്ചുള്ള അഭിപ്രായം ഓർത്ത് ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു. “അവളുടെ കാര്യം ചെയ്യാൻ വരും എന്നത് കൊണ്ട് നീ എന്താണ് ഉദേശിച്ചത്.”

പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “പേടിക്കണ്ടാ അവൾ മസ്സാജ് ചെയ്യാനാണ് വരുന്നത്. ഞങ്ങൾ അപ്പുറത്തെ മുറിയിൽ ഉണ്ടാവും. ചിലപ്പോൾ ഞാൻ ഇടക്ക് കയറി വന്ന് നിന്നോട് ചില ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കാം.” അവൾ അവന് ഒരു കണ്ണടച്ച് കാണിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “എന്റെ മുത്തിനെ ആരും കട്ട് കൊണ്ട് പോകുന്നില്ല എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പ് വരുത്തണമല്ലോ.”

ആദിത്യൻ അവളുടെ അസൂയയോടെ ഉള്ള സംസാരം കേട്ട് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അപ്പോൾ നമ്മൾ പരിധികൾ ലംഗിച്ചതിൽ നിനക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് ഞാൻ കരുതുന്നു.”

പ്രിയ ചുമൽ കൂച്ചി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നമ്മൾ എന്തായാലും പരിധികൾ ലങ്കിച്ചു ഇനി പരിധിക്ക് അപ്പുറത്ത് എന്താണെന്ന് നോക്കാം. നിനക്ക് അതിന് താല്പര്യം ഇല്ലെങ്കിൽ വേണ്ടാ.”

“അയ്യോ വേണം.” ആദിത്യൻ ചാടി കയറി പറഞ്ഞു.

പ്രിയ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. പിന്നെ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു. “ഞാൻ തിരിച്ച് ജോലി ചെയ്യാൻ പോകട്ടെ ഇല്ലെങ്കിൽ കൂടുതൽ നനയാൻ തുടങ്ങും.”

ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ബാത്ടബ്ബിലേക്ക് മുങ്ങി ഇരുന്നു. തന്റെ കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് നാളുകൾ എടുത്ത് നോക്കിയാൽ ഇന്ന് താൻ വളരെ അധികം സന്തോഷിച്ച ഒരു ദിവസമാണെന്ന് ആദിത്യൻ ചിന്തിച്ചു.

സ്വപ്ന നല്ലൊരു മസ്സാജ് കാരി ആയിരുന്നു. അവൾ വന്ന് കിടക്കയിൽ ഒരു ടവ്വൽ വിരിച്ച് എണ്ണകൾ ചൂടാക്കി ലയിറ്റുകൾ ഡിം ആക്കി അവനോട് ടവ്വലിന്റെ മുകളിൽ കിടക്കാൻ പറഞ്ഞു.

അവളെ ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ ആദിത്യന് ആശ്ചര്യം തോന്നി. അവൾക്ക് നല്ല കറുത്ത തോളൊപ്പം വരുന്ന മുടി ഉണ്ടായിരുന്നു. നല്ല ഭംഗി ഉള്ള മുഖം ആയിരുന്നു. അവളുടെ ശരീരം ഉറച്ചതും എന്നാൽ മദാലസവും ആയിരുന്നു. അവൾക്ക് ആദിയയെ പോലെ ഉള്ള ഒരു ശരീര പ്രകൃതി ആയിരുന്നു. അവൾ ഒരു കറുത്ത ബനിയനും കറുത്ത ട്രാക്ക് പാന്റും ആണ് ധരിച്ചിരുന്നത്. അവളുടെ ശരീരത്തിൽ കുറഞ്ഞത് ഒരു ഡസനോളം ടാറ്റൂ കാണാൻ പറ്റുന്ന ഇടങ്ങളിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ വലത് കൈയ് മുതൽ അര വരെ സമുദ്ര ജീവികളുടെയും തിരമാലകളുടെയും നക്ഷത്രങ്ങളുടെയും ടാറ്റൂ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ ഇടത് കൈയ്യിൽ ഒരു വ്യാളിയുടെ ടാറ്റൂ ഉണ്ടായിരുന്നു.

അവൾ ആദ്യം ആദിത്യന്റെ മുൻപിൽ പരുങ്ങി കളിച്ചു പക്ഷെ പിന്നീട് അവൻ ടാറ്റൂവിനെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ പതിയെ മയപ്പെടാൻ തുടങ്ങി. ആദിത്യൻ ഒരു ടവ്വൽ അരയിൽ ചുറ്റി കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ അവൾ മസ്സാജിന് വേണ്ടി ഉള്ള സാധനങ്ങൾ ഒരുക്കുക ആയിരുന്നു. അവൾ എല്ലാം ഒരുക്കി വച്ചതിന് ശേഷം ആദിത്യനോട് കിടക്കാൻ പറഞ്ഞു.

അവൻ മലന്ന് കിടന്നു. അവന് ഒരു ടവ്വൽ മാത്രം ഉടുത്ത് വേറൊരു പെണ്ണിന്റെ മുൻപിൽ കിടക്കുന്നതിൽ അസ്വസ്ഥത തോന്നി. അവളുടെ മസ്സാജിൽ ഉള്ള മികവ് അവനെ ശാന്തനാക്കാൻ സഹായിച്ചു. നല്ല ശക്തത്തിൽ എന്നാൽ സമയം എടുത്ത് അവൾ ആദിത്യന്റെ പേശികൾ ഉടച്ച് തിരുമ്മി. അവന്റെ ശരീരത്തിന്റെ മുകൾ ഭാഗത്തുള്ള എല്ലാ പേശികളും അവൾ നല്ല രീതിയിൽ തിരുമ്മി ഉടച്ചു.

അവസാനം അവൾ ആദിത്യനെ കമത്തി കിടത്തി. അവളുടെ മസ്സാജിൽ മതിമറന്ന് പോയ അവൻ അവൾ അരക്ക് ഇരുവശവും കാലുകൾ ഇട്ട് ഇരിക്കുന്നത് പോലും അറിഞ്ഞില്ല. അവന് കണ്ണുകൾ തുറന്ന് വക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നി ഒരു അർദ്ധ മയക്കത്തിലേക്ക് അവൻ വഴുതി വീണു.

സ്വപ്ന അവന്റെ ശരീരത്തിന്റെ മുകൾ ഭാഗവും കാലുകളും അവന്റെ അർദ്ധ മയക്കത്തിൽ തിരുമ്മി ഉടച്ചു. അവന്റെ പേശികൾ ഇപ്പോൾ വേദന ഇല്ലെങ്കിലും നല്ല തളർച്ച ഉണ്ടായിരുന്നു. അവൾ അവനോട് വീണ്ടും മലന്ന് കിടക്കാൻ പറഞ്ഞു. അവൻ ടവ്വലിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ച് കൊണ്ട് മലന്ന് കിടന്നു.

“ഞാൻ താങ്കളുടെ കാലുകൾ മസ്സാജ് ചെയ്യാൻ പോവുക ആണ് അതോടെ ഇപ്പോഴത്തെ എന്റെ മസ്സാജ് തീരും.” സ്വപ്ന പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ കണ്ണുകൾ അടച്ച് മലന്ന് കിടന്ന് കൊടുത്തു. അവൾ അവന്റെ തുടയിൽ ഉള്ള പേശികൾ അമർത്തി തടവി. ആ പേശികളിൽ ഉള്ള വേദനയും മുറുക്കവും മാറി വരുന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞു. അവൾ അവന്റെ മുട്ടിന്റെ താഴെ ഇരു വശത്തേക്കും കാലുകൾ വച്ച് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ആണ് ഇപ്പോൾ മസ്സാജ് ചെയ്യുന്നത്. അവൾ അങ്ങനെ മസ്സാജ് ചെയ്ത് കൊണ്ട് ഇരുന്നപ്പോൾ ആദിത്യൻ കണ്ണുകൾ അടച്ച് ആസ്വദിച്ച് കിടന്നു.

“കഴിഞ്ഞു.” കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം സ്വപ്ന പറഞ്ഞു. അവന് എന്തെങ്കിലും പറയാൻ പറ്റുന്നതിന് മുൻപേ അവൾ അവന്റെ അരയുടെ ഇരുവശവും കൈകൾ കുത്തി കട്ടിലിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് ചാടി ഇറങ്ങി.

അവളുടെ ചാട്ടം രണ്ട് ദിവസങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഉള്ള രാത്രിയുടെ ഓർമകളിലേക്ക് ആദിത്യനെ കൊണ്ട് പോയി. അവൻ ആലോചിച്ചു ഇതേ പോലെ ആണ് ആ പെൺകുട്ടി അവന്റെ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് ചാടി ഇറങ്ങി ഓടി പോയത്.

ആദിത്യന്റെ മുഖം കടുത്തു നീരസത്തോടെ സ്വപ്നയെ നോക്കി.

“എന്തെങ്കിലും പ്രെശ്നം ഉണ്ടോ?.” അവൾ കുനിഞ്ഞ് ബാഗിൽ സാധനങ്ങൾ അടുക്കി വയ്ക്കുമ്പോൾ അവനോട് ചോദിച്ചു.

അന്ന് രാത്രി തന്നെ കളിച്ചതും കുണ്ണ ഊമ്പിയതും അവൾ ആണോ എന്ന് ചോദിക്കണം എന്ന് ആദിത്യന് തോന്നി പക്ഷെ എന്തോ ഒന്ന് അവനെ ആ ചോദ്യത്തിൽ നിന്ന് വിലക്കി. അവൻ ഒന്ന് കൂടി ചിന്തിച്ച് ഒരു തീരുമാനം എടുക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ചു.

“ഇല്ല ഒരു പ്രേശ്നവും ഇല്ല.” അവൻ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ എല്ലാം ഒന്ന് വൃത്തിയാക്കിയതിന് ശേഷം പോകാം.” സ്വപ്ന അവനെ നോക്കി ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾക്ക് എനിയും മസ്സാജിന്റെ ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നെ അറിയിച്ചാൽ മതി.”

“ഞാൻ പറയാം.”

അവൾ കൊണ്ട് വന്ന സാധനങ്ങൾ ബാഗിലേക്ക് എടുത്ത് വച്ചതിന് ശേഷം മുറിയുടെ പുറത്തേക്ക് പോയി. പ്രിയയും ലക്ഷ്മിയും അവളോട് ബൈ പറയുന്നത് ആദിത്യൻ കേട്ടു. കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം പ്രിയ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് വന്നു. അവന്റെ മുഖത്തെ ഭാവം കണ്ട് പ്രിയ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

“എന്താ പ്രെശ്നം?.” പ്രിയ ചോദിച്ചു.

ആദിത്യൻ കൈയ് മുട്ടുകൾ കിടക്കയിൽ കുത്തി തല ഉയർത്തി പ്രിയയെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ നമ്മുടെ യക്ഷിയെ കണ്ട് പിടിച്ചു എന്നാണ് തോനുന്നത്.”

പ്രിയ വായതുറന്ന് കണ്ണുകൾ തുറിച്ച് അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “സ്വപ്ന?.”

ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ അവളോട് ഒന്നും ചോദിച്ചിട്ടില്ല പക്ഷെ എനിക്ക് ഉറപ്പ് ഉണ്ട് അത് അവൾ ആണ്.”

“നിനക്ക് എങ്ങനെ മനസ്സിലായി?. അവൾ എന്തെങ്കിലും . . . .”

“ഇങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല. അവൾ കിടക്കയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ രീതി ആണ് എനിക്ക് സംശയം ഉണ്ടാക്കിയത്.” ആദിത്യൻ തല കുടഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് അതിൽ നിന്ന് മനസ്സിലായോ?.” പ്രിയ വിശ്വാസം വരാത്ത പോലെ ചോദിച്ചു.

“അവൾ ഒരു പ്രേത്യക രീതിയിൽ ആൺ എഴുന്നേറ്റത്.” അവൻ പറഞ്ഞു. ആദിത്യൻ ഒന്ന് കൂടി ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “അവൾ മനു വർമ്മക്ക് ഈ കട്ടിലിൽ മസ്സാജ് ചെയ്ത് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട് അല്ലെ?.”

“നിനക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം?.” പ്രിയ കണ്ണുകൾ കൂർപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ നിന്നോട് പിന്നീട് പറയാം.”

പ്രിയ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് ആദിത്യന്റെ അടുത്ത് കട്ടിലിൽ ഇരുന്നിട്ട് പറഞ്ഞു. “അവളെ നമുക്ക് പിരിച്ച് വിടാം.”

“ഇപ്പോൾ വേണ്ടാ.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. “എന്താ ചെയ്യണ്ടത് എന്ന് എനിക്ക് ഒന്ന് ആലോജിക്കണം.”

“നീ എന്താണ് ഉദേശിച്ചത്?. നീ അവളെ ഒരു പ്രാവശ്യം ക്കൂടി കളിക്കാൻ നോക്കിയാൽ ഉണ്ടല്ലോ.” പ്രിയ ഒരു കൈയ് ഉയർത്തി കൊണ്ട് ആദിത്യനോട് പറഞ്ഞു.

ആദിത്യൻ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇല്ല അങ്ങനെ അല്ല. അവൾ എന്തിന് അങ്ങനെ ചെയ്തു?. ഒരാളുടെ കിടപ്പറയിൽ കയറി അയാളുടെ അനുവാദം ഇല്ലാതെ കളിച്ചിട്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോയി. അതിന്റെ അർത്ഥം എനിക്ക് പിടികിട്ടുന്നില്ല . . . .”

“അവൾ ഒരു വേശ്യ ആണെന്ന് ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞത് അല്ലെ.” പ്രിയ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. “ഞാനും കൂടി ഉള്ളപ്പോൾ വേണം അവളെ പിരിച്ച് വിടാൻ.”

“നീ നല്ല ദേഷ്യത്തിൽ ആണ് അല്ലെ?.”

“നിനക്ക് എന്താണ് ദേഷ്യം ഇല്ലാത്തത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല?.” അവൾ ചൂണ്ടി കാട്ടി. “നിന്റെ സ്ഥാനത്ത് ഞാൻ ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ ഇപ്പോൾ ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചേനെ.”

“ഞാൻ ഇപ്പോൾ ദേഷ്യത്തിന് പകരം ആശയ കുഴപ്പത്തിൽ ആണ്.” ആദിത്യൻ പറഞ്ഞു. അവൾ എന്തിനാണ് തന്നെ തേടി വന്നത് എന്ന് അവൻ ചിന്തിച്ചു. ഇതിന്റെ പുറകിൽ എന്തോ വലിയ കളി നടക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അവന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ നീ എന്താണ് ചെയ്യാൻ പോകുന്നത്?.”

“ആദ്യം ചിന്തിക്കുക പിന്നെ പ്രവർത്തിക്കുക.” ആദിത്യൻ അവളോട് പറഞ്ഞു. “ഈ കാര്യം നമുക്ക് പിന്നത്തേക്ക് മാറ്റി വയ്ക്കാം.”

പ്രിയ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം വിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ശെരി.”

“അപ്പോൾ നിങ്ങളുടെ ജോലി എവിടെ വരെ ആയി.”

“ഞങ്ങൾ തീർത്ത് കൊണ്ട് ഇരിക്കുകയാണ്. രണ്ട് മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ആദ്യത്തെ ഡ്രാഫ്റ്റ് തയ്യാറാവും.” പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“നല്ലോണം കഷ്ട്ടപ്പെടുന്നുണ്ട് അല്ലെ.”

“അതെ.” അവൾ പറഞ്ഞു. “ഭക്ഷണം പത്ത് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ തുടങ്ങും. നീ പോയി ഉടുപ്പ് മാറാൻ നോക്ക്. നിനക്ക് മാറേണ്ട ഉടുപ്പുകൾ ഞാൻ ഡ്രെസ്സിങ് റൂമിൽ എടുത്ത് വച്ചിട്ടുണ്ട്.”

“നന്ദി പ്രിയ.”

അവൾ മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ ആദിത്യൻ ഡ്രെസ്സിങ് റൂമിൽ പോയി ഉടുപ്പുകൾ മാറി. അവൻ ഒരു ഇറുകിയ കറുത്ത വിനെക്ക് ഉള്ള ഒരു ടീഷർട്ടും ഒരു കടും നീല ജീൻസും ഒരു കറുത്ത ബൂട്ടും ആണ് ധരിച്ചത്. അവൻ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ പ്രിയയും ലക്ഷ്മിയും കുറച്ച് സമയത്തേക്ക് വിശ്രമിക്കാൻ വേണ്ടി അവിടെ ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.

“മസ്സാജിന് ശേഷം സുഖം തോനുന്നുണ്ടോ?.” ലക്ഷ്മി ചോദിച്ചു.

“ഉണ്ട് പേശികളിലെ വേദന എല്ലാം പോയി.” ആദിത്യൻ ഒരു സിഗററ്റ് കത്തിച്ച് കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു. “സമയ ക്രമം ശെരിയാക്കുന്നത് എവിടെ വരെ ആയി?.”

“ഞങ്ങൾ കുന്നിൽ നിന്ന് ഒരു മല ആക്കാൻ നോക്കുക ആണ്. കുറച്ച് സമയം കൊണ്ട് ശെരിയാകും എന്ന് വിജാരിക്കുന്നു.” ഇത് വരെ ചെയ്ത പണിയിൽ ത്രിപ്ത ആയത് പോലെ ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“മലയിൽ നിന്ന് അത് ഒരു കൂന ആക്കാൻ പറ്റിയാൽ കൂടുതൽ നന്നായിരിക്കും.” ആദിത്യൻ കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“താങ്കളുടെ കൂട്ടുകാർ അരവിന്തും ജോളിയും നാളെ ഉച്ചയോട് അടുപ്പിച്ച് ഇവിടെ എത്തും.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“ശെരിക്കും?.” ആദിത്യൻ സന്തോഷത്തോടെ ചോദിച്ചു. ജോളി ഈ സ്ഥലം കണ്ടാൽ അവന്റെ പ്രേതികരണം ആലോചിച്ചപ്പോൾ ആദിത്യൻ ഒന്ന് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “അവർ വന്നാൽ നല്ല രസമായിരിക്കും. ഹേയ് നയൻന്റെ കാര്യം എന്തായി?. അവൾ എപ്പോഴാണ് വരുന്നത്?.”

“ആദിയയുടെ കൂട്ടുകാരി രാത്രി കുറച്ച് വൈകി വരും. അവളുടെ കൂടെ അനിയത്തിയും ഉണ്ടാവും.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ രണ്ട് പേർ വരുന്നുണ്ട് അല്ല?.”

“അതെ.” ലക്ഷ്മി മറുപടി പറഞ്ഞു. “ആദിയയുടെ സ്യൂട്ടിന്റെ തൊട്ടടുത്ത സ്യൂട്ടിൽ ആയിരിക്കും അവർ താമസിക്കുന്നത്. താങ്കളുടെ കൂട്ടുകാർ ആദിരയുടെ തൊട്ടടുത്ത സ്യൂട്ടിലും താമസിക്കും.”

“ശെരി. ആദിര ആരെയെങ്കിലും വിളിച്ചിരുന്നോ?.”

ലക്ഷ്മി തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഇല്ല. ആദിയയുടെ കൂട്ടുകാരിയുടെ അനിയത്തി വരുന്നത് അത് കൊണ്ട് ആണെന് ആണ് എനിക്ക് തോനുന്നത്. അവൾ എന്നോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടൊന്നും ഇല്ല.”

“ആദിയ അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ?.”

“ഇല്ല അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ.”

“വേറെ എന്തൊക്കെ ആണ് ഇവിടെ നടക്കുന്നത്?.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഓഹ് ഇവിടെ എപ്പോഴും എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ നടന്ന കൊണ്ട് ഇരിക്കും ആദിത്യ.” പ്രിയ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നിനക്ക് എന്താണ് അറിയേണ്ടത്?.”

“നിനക്ക് അറിയുന്ന എന്തും എന്നോട് പറഞ്ഞോ.” ആദിത്യൻ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ശെരി.” പ്രിയ മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞ് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നീ ശവ സംസ്കാരത്തിന് പറഞ്ഞ പ്രസംഗം ആരോ റെക്കോർഡ് ചെയ്ത് പത്രക്കാർക്ക് കൊടുത്തു. വാൾ സ്ട്രീറ്റ് ജേർണൽ അതിനെ കുറിച്ച് വിവരിച്ചത് പരിഭ്രാന്തിയോടെ ഒരു വിവരദോഷി പറഞ്ഞത് എന്നാണ്.”

“ഞാൻ ഒരിക്കലും പരിഭ്രാന്തിയോടെയോ വിവരക്കേടോ പറഞ്ഞിട്ടില്ല.” ആദിത്യൻ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

“നീ ആ പ്രസംഗം വളരെ നന്നായി തന്നെ ആണ് പറഞ്ഞത്. ആ റിപ്പോർട്ട് എഴുതിയവൻ നമ്മുടെ മാഗസീനിൽ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന ഒരാൾ ആണ്. രണ്ട് വർഷം മുൻപ് നമ്മൾ അവനെ കമ്പനിയിൽ നിന്ന് പിരിച്ച് വിട്ടു. അതിന് ശേഷം മനു വർമ്മയെ എങ്ങനെ എങ്കിലും താഴ്ത്തി കെട്ടാൻ അവൻ ശ്രേമിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആണ്.” പ്രിയ വിവരിച്ച് പറഞ്ഞു.

“അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശവ സംസ്ക്കാര ചടങ്ങ് പോലും വെറുതെ വിടില്ല?. എന്ത് വലിയ മൈരൻ ആണ്.” ആദിത്യൻ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“പിന്നെ ഞാൻ നിന്റെ മാതാപിതാക്കളോട് സംസാരിച്ചു അവരുടെ വിനോദ യാത്ര കഴിഞ്ഞ് നമുക്ക് അവരെ LA യിലേക്ക് കൊണ്ട് വരാം. കുറച്ച് ദിവസം നിന്റെ

കൂടെ താമസിക്കാൻ ഉള്ള സൗകര്യം ഉണ്ടാക്കാം. അവർ ഇപ്പോൾ യാത്ര നല്ലോണം ആസ്വദിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുക ആണ്. കുറെ ഫോട്ടോകൾ എടുത്തിട്ട് ഉണ്ട് കുറെ നല്ല ആളുകളെ അവർ പരിചയപ്പെടുകയും ചെയ്തു.”

“അവർക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ?.” ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല, അവർ ശെരിക്കും സന്തോഷിക്കുക ആണ്.” പ്രിയ പുഞ്ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“സന്തോഷം, അവരെ എന്തായാലും സമയം കിട്ടുമ്പോൾ വിളിക്കണം.” ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു. ഇവിടെ നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങളിൽ കൂടുതൽ ശ്രെദ്ധ കൊടുക്കുന്നത് കൊണ്ട് അവരെ അധികം വിളിച്ച് സംസാരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല എന്ന് ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ ഓർത്തു.

“ഞാൻ അവരെ ഇടക്ക് വിളിക്കുന്നുണ്ട് അത് കൊണ്ട് നീ വിഷമിക്കേണ്ടാ നിനക്ക് ഇവിടെ ഭയങ്കര തിരക്കാണെന്ന് അവർക്ക് അറിയാം.” ആദിത്യന്റെ മുഖം മാറിയത് കണ്ട് പ്രിയ പറഞ്ഞു.

“ശെരി. പിന്നെ വേറെ എന്താ?.”

“ലക്ഷ്മി?.”

“ഓഹ്, ഇത് ശെരി അല്ല.” പ്രിയ കസേരയിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ചിരിച്ചപ്പോൾ ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“എന്ത് ശെരി അല്ല?.” ഇതിൽ തമാശ എന്താണെന്ന് മനസ്സിലാവാതെ ആദിത്യൻ ചോദിച്ചു.

“അവൾ എനിക്ക് ഒരു . . . . ബുദ്ധിമുട്ട് ഉള്ള കാര്യം പറയാൻ തന്നു.” ലക്ഷ്മി അസന്തുഷ്ട്ടിയോടെ പറഞ്ഞു. “ശെരി, താങ്കൾ LA യിലേക്ക് ഒരാഴ്ച്ചക്ക് പോകുമ്പോൾ ഫിലിം പ്രീമിയറുകളും, സോഷ്യൽ ഇവെന്റുകളും, മീറ്റിംഗുകളും പങ്കെടുക്കും ശരിയല്ലേ?.”

“അതെ.” ആദിത്യൻ തല ആട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“താങ്കൾക്ക് അപ്പോൾ കൂടെ നടക്കാൻ ഒരു കാമുകി വേണം.”

“നിങ്ങളിൽ ആരെയെങ്കിലും കൂടെ നടത്തിയാൽ പോരെ.” ആദിത്യൻ പ്രിയയെ മനസ്സിൽ ഉദ്ദേശിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അത് പറ്റില്ല.” ലക്ഷ്മി അവനോട് പറഞ്ഞു. “താങ്കൾ വേറൊരാളുടെ കൂടെ സംസാരിക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങളെ കൂടെ ഇരുത്തി കാമുകി ആണെന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല. അവർ ആദ്യം ചോദിക്കുന്നത് ഞങ്ങൾ എന്താണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന് ആയിരിക്കും. അപ്പോൾ താങ്കൾ അസ്സിസ്സ്റ്റാന്റിനെ കാമുകി ആയി കൊണ്ട് നടക്കുന്ന ഒരാൾ ആയി മാറും.”

“ഓഹ്.”

“പിന്നെ.” പ്രിയ കൂട്ടി ചേർത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞങ്ങൾ ആദ്യം നിന്റെ കാമുകിയും രണ്ടാമത് നിന്റെ അസ്സിസ്റ്റന്റും ആണെന്ന് കണ്ടാൽ ആരും ഞങ്ങളെ വിലമതിക്കില്ല.”

“അപ്പോൾ എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ കൂടെ നടക്കാൻ പറ്റില്ലേ.” ആദിത്യൻ വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“വെറുതെ നടക്കുന്നതിൽ കുഴപ്പം ഇല്ല.” ലക്ഷ്മി മറുപടി പറഞ്ഞു. “ചില സമയങ്ങളിൽ താങ്കളുടെ കൂടെ ഒരു കാമുകി ഉണ്ടാവേണ്ടത് അത്യാവശ്യം ആണ്. അത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ കുറച്ച് പെൺകുട്ടികളുടെ ഒരു ലിസ്റ്റ് തയ്യാറാക്കിയിട്ട് ഉണ്ട്.”

“നിങ്ങൾ എനിക്ക് കാമുകിമാരെ കണ്ട് പിടിച്ച് കൊണ്ട് ഇരിക്കുവാണോ?.” ആദിത്യൻ ഒരു പുരികം ഉയർത്തി പ്രിയയെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“അവർ സമ്മതിക്കും എന്ന് ഒരു ഉറപ്പും ഇല്ല. എന്തായാലും താങ്കൾ ആ ലിസ്റ്റ് ഒന്ന് നോക്കി ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടവരെ തിരഞ്ഞ് എടുക്കണം. ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്ന് ബാക്കി നോക്കിക്കോളാം.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“നിന്റെ കൈയ്യിൽ ആ ലിസ്റ്റ് ഇപ്പോൾ ഉണ്ടോ?.” ആദിത്യൻ മുരണ്ട്‍ കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ലക്ഷ്മിയുടെ കൂടെ പ്രിയയും അവന് വേണ്ടി കാമുകിമാരെ തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ കൂട്ട് നിന്നു എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ആദിത്യന് ദേഷ്യം തോന്നി.

“അത് മുഴുവനായിട്ടില്ല പിന്നീട് കാണിക്കാം.” ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

“ശെരി.”

“എന്തായാലും ഭക്ഷണം കഴിക്കാനുള്ള സമയം ആയി.” പ്രിയ പറഞ്ഞു. “നമുക്ക് താഴേക്ക് പോയാലോ?.”

അവർ കസേരകളിൽ നിന്ന് എഴുനേറ്റ് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ താഴേക്ക് പോയി.

(തുടരും …..)

ഈ അദ്ധ്യായം ഉറക്കം പോലും കളഞ്ഞ് വളരെ കഷ്ട്ടപ്പെട്ടാണ് എഴുതി തീർത്തത്. ഇന്നലെ രാത്രി പ്രൂഫ് റീഡിങ് ചെയ്ത് കൊണ്ട് ഇരുന്നപ്പോൾ ക്ഷീണം കാരണം ഉറങ്ങി പോയത് കൊണ്ട് ആണ് ഈ അദ്ധ്യായം അയക്കാൻ ഒരു ദിവസം വൈകിയത്. അടുത്ത അദ്ധ്യായത്തിനായി ഒരു പത്ത് മുതൽ പതിനഞ്ച് ദിവസം ക്ഷേമയോടെ കാത്തിരിക്കണം എന്ന് വിനീതമായി അപേക്ഷിക്കുന്നു.

സ്നേഹപൂർവ്വം അതുല്യൻ.