സാറ്…. സിബ്ബ്… ഇട്ടില്ല 2

Sir Sib Ettittilla Part 2 | Author : Shyama

[ Previous Part ] [ www.kambistories.com ]

---

 

ആ   സ്ഥാപനത്തിൽ  ഏറ്റവും  ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്   തന്നെ   ആവണം   എന്ന  നിർബന്ധം      ഉള്ളത്  പോലെയാണ്     സൂസന്റെ   ഒരുക്കം…

പൊക്കിളിൽ   നിന്നും   കൃത്യം  രണ്ട്  ഇഞ്ച്   താഴ്ത്തിയാണ്     സൂസൻ    സാരി  ഉടുക്കുക…

പൊക്കിളിൽ   നിന്നും   നന്നായി   താഴ്ത്തി  സാരി  ഉടുക്കുന്ന   കാര്യം വന്നപ്പോൾ     ഡിഗ്രിക്ക്  തന്നെ   പഠിപ്പിച്ച    മറിയാമ്മ   മാഡത്തിനെ   ഓർമ്മ  വന്നു..

കാണാൻ   കൊച്ചു  മിടുക്കിയായ   മറിയാമ്മ   മാഡം    ഫാഷന്റെ         അവസാന   വാക്കാണ്…

പെൺകുട്ടികൾക്ക്   പോലും   അസൂയ   തോന്നിക്കുന്ന   വിധത്തിൽ    മാഡത്തിന്റെ   ഉരുണ്ട  മുലകൾ  കണ്ടാൽ   കണ്ണ്   എടുക്കാൻ  തോന്നില്ല…

മിക്സഡ്   ക്ലാസ്സിൽ   മാഡം    ഇങ്ങനെ  വരുമ്പോൾ  ആൺകുട്ടികൾ  ഞങ്ങളെ    മൈൻഡ്  ചെയ്യാതെ   വരുന്നതിൽ     പെൺകുട്ടികൾ   അസ്വസ്ഥത    പ്രകടിപ്പിക്കാറുണ്ട്,  രഹസ്യമായെങ്കിലും… എന്നത്   പരമാർത്ഥം..

ഉരുണ്ടു   മുഴുത്ത   മുലകൾ    പുരുഷ വർഗത്തെ  കൊതിപ്പിക്കുമാറ്   ഒളിപ്പിച്ചു  വച്ച  ബ്ലൗസിന്റെ  ഹൂക്കുകൾ     വലതു   കക്ഷത്തിന്   താഴെ… കൈ   പൊക്കുമ്പോൾ    പെൺകുട്ടികൾ   കാണാതെ     കക്ഷം  കാണാൻ   ആർത്തി  പൂണ്ടു   നോക്കുന്ന    ആമ്പിള്ളേരുടെ  മുഖത്ത്  നിരാശ  പടരാൻ                     മറിയാമ്മ   മാഡം   വേണ്ട      മുൻകരുതൽ   എടുത്തെന്നു  കാണുമ്പോൾ     പെൺകുട്ടികളുടെ   മുഖത്തു  കുസൃതി  നിറയും…!

എന്നാൽ   അതൊന്നും  ആയിരുന്നില്ല,   മറിയാമ്മ  മാഡത്തിന്റെ   പ്രത്യേകത…

പൊക്കിളിൽ  നിന്നും   മൂന്ന്   നാലിഞ്ച്    താഴ്ത്തി   സാരി  ഉടുക്കുന്നു   എന്നതായിരുന്നു   ആ  പ്രത്യേകത…

ക്ലാസിലെ   റെജി  ഒരു  ദിവസം              ഫ്രണ്ട്   അരുണിന്നോട്      പറയുന്നത്      ഒളിഞ്ഞു  കേട്ടതാ…

” ഷേവ്   ചെയ്തില്ലായിരുന്നു   എങ്കിൽ….  മൈര്    കൂടി     കാണാൻ   കഴിഞ്ഞേനെ…!”

പറഞ്ഞു   നാക്ക്  എടുത്തില്ല,  സൂസനും    വന്ദനയും    മുന്നിൽ…!

റെജി   ശരിക്കും   ” അയ്യെടാ ” എന്ന്   ആയിപ്പോയി…

റെജി    സോറി   പറഞ്ഞപ്പോൾ     സൂസനും     വന്ദനയും    ചിരിച്ചു…

” കാര്യം    വിളച്ചിലാണ്    റെജി   പറഞ്ഞതെങ്കിലും… സംഗതി    സത്യം  തന്നെ…!”

സൂസൻ    മനസ്സിൽ  പറഞ്ഞു…

അതെന്തായാലും… റെജിയുടെ           ” വിളച്ചിൽ ” വർത്താനത്തിന്    ശേഷമാണ്     സൂസൻ                പൊക്കിളിന്   താഴെ    മുടി   ഷേവ്   ചെയ്തു   തുടങ്ങിയത്…!

കൗതുകത്തിന്റെ    പേരിൽ   പൊക്കിളിന്   കീഴിൽ    വെറുതെ  സൂസൻ    തടവി    നോക്കി…

” ആരും   ദോഷം   പറയില്ല..!”

അണി  വയറിലെ     മൃദുത്വം    ആസ്വദിച്ചു     സൂസൻ    പിറുപിറുത്തു…

Rev സിസ്റ്റർ   പ്രിൻസിപ്പൽ   ആയുള്ള  കോളേജിൽ      മറിയാമ്മ   മാഡത്തെ   പോലുള്ള   ഒരു  ഫാഷൻ  ദേവതയെ      പൊറുപ്പിക്കുന്നല്ലോ    എന്ന്   സൂസൻ    അതിശയിച്ചിട്ടുണ്ട്,  പലപ്പോഴും…

” ഇന്നിപ്പോൾ    സ്ഥാപനത്തിൽ     മറിയാമ്മ   മാഡത്തിന്റെ   ദൗത്യം   തനിക്കാണ്     എന്ന്   പറയാതെ    പറഞ്ഞു  വയ്ക്കുകയാവും…!”

സൂസൻ       ഒരുങ്ങി   ഇറങ്ങുമ്പോൾ    ആലോചിച്ചു..

സ്ലീവുമല്ല… സ്ലീവലെസ്സുമല്ല.. എന്ന  മട്ടിലുള്ള   ബ്ലൌസ്   ധരിക്കുന്നത്തിൽ     സൂസന്    ചില   ഗൂഡോദ്ദേശം    ഉണ്ടെന്ന്   കൂട്ടിക്കോ….?

സ്ലീവ്   ആയാലും  സ്ലീവലെസ്  ആയാലും    കാഴ്ചക്കാരുടെ   അറ്റെൻഷൻ      ഇത്ര കണ്ടു  ഉണ്ടാവില്ല…

പുരുഷൻമാരായ     സഹ പ്രവർത്തകരെ  കൊതിപ്പിച്ചു  കൊടുമുടി   കയറ്റി   ജിജ്ഞാസയോടെ    നിർത്താൻ… കൈ    താഴ്ത്തി   ഇറുക്കി   പിടിച്ചാൽ    മാത്രം   മതിയെന്ന്     സൂസൻ    ഗവേഷണ   ബുദ്ധിയോടെ     മനസിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്…

ഒമ്പത്   മണിക്ക്   മുന്നേ   സൂസൻ    കമ്പനിയിൽ  ചെന്നു

പോർട്ടിക്കോയിൽ   ഇതിനകം   തന്നെ   ജീവനക്കാർ   എത്തി  തുടങ്ങിയിരുന്നു…

സുര   സുന്ദരിയെ   പോലെ     സൂസൻ    അവരുടെ   അടുത്ത്   ചെന്നപ്പോൾ    ഏറിയ    പങ്ക്  ജീവനക്കാരും       ബഹുമാനം  കാട്ടി  ഒതുങ്ങി   നിന്നു..

സൂസൻ    തങ്ങളോട്    ഏറെ   അടുപ്പം    കാട്ടുന്ന ആളാണെന്ന്    ബോധിപ്പിക്കാൻ      ചിലർ    മത്സരിക്കുന്നുണ്ട്…

സൂസൻ    അതൊക്കെ  നന്നായി   ആസ്വദിക്കാൻ  തുടങ്ങി..

എല്ലാർക്കും   പുതുതായി  ചാർജ്  എടുക്കുന്ന    ആളിന്റെ   പേര്   മാത്രേ   അറിയൂ.., സുനിൽ  മഹാപത്ര…

ആൾ   പ്രായം ചെന്ന   ആളാണോ… ചെറുപ്പം  ആണോ.. കർക്കശക്കാരൻ   ആണോ   എന്നൊക്കെ    ഊഹാപോഹം   മാത്രം…!

അത് കൊണ്ട്   തന്നെ    തോന്നും  മട്ടിൽ   കിംവദന്തി   പറഞ്ഞുണ്ടാക്കാൻ    മത്സരം    ആയി..

” ആൾ     സാമാന്യം   പ്രായം  ഉള്ള  ആളാണ്… എന്ന്  കേൾക്കുന്നു… ”

” സ്ട്രിക്ട്   ആണെന്ന്  കേൾക്കുന്നു.. ഡിസിപ്ലിൻ   കാര്യത്തിൽ    ഒരു  വിട്ടു വീഴ്ച  ഉണ്ടാകില്ല… ”

” ആൾ  കോഴിയാണ്   പോലും..!”

തല്പര കക്ഷികൾക്ക്   വേണ്ടിയും   ചിലർ    വിജ്ഞാനം  വിളമ്പി..

” ഓഹ്… ആരായാലും   എന്താ…? ”

” ജോലി  ചെയ്യുന്നവർക്ക്   ആരായാലും   ഭയക്കാൻ   എന്തിരിക്കുന്നു..?”

എന്ന  ഭാവം   ആയിരുന്നു, ചിലർക്ക്….

പലതും   കണ്ടും    കേട്ടും   ഇരുന്നെങ്കിലും…   സൂസൻ     ഊറി ചിരിച്ചു  നിന്നതേ   ഉള്ളൂ..

” ഇതൊന്നും   നമ്മളെ  ബാധിക്കുന്ന   വിഷയമേ    അല്ല… ”

എന്ന മട്ടിൽ..

വാസ്തവത്തിൽ   വരുന്ന   ആളിനെ   സംബന്ധിച്ചു   ഏറെ   ചിന്തിച്ചു   വ്യാകുലപ്പെടേണ്ട  വ്യക്തി   സൂസൻ    തന്നെ…!

കാരണം     വരുന്ന   ആളിന്റെ   സെക്രട്ടറി   ആയി   ജോലി   ചെയ്യാൻ  ഉള്ള  ആളാണ്….

“നൂറു കൂട്ടം   കാര്യങ്ങൾ   തലയിലേറ്റി    ഭ്രാന്ത്   എടുത്തു       നിൽകുമ്പോൾ    സ്‌ട്രെസ്   അകറ്റാൻ  വേണ്ടത്    ചെയ്യുക   എന്നതാണ്     തനിക്കു    നിർവചിച്ചു    തന്നിട്ടുള്ള   ജോലി   ചെയ്യുന്നതിലും    മുഖ്യം… എല്ലായ്‌പോഴും   വളരെ   പ്ലീസിങ്  ആയും   ക്യൂട്ട്   ആയും   ഇരിക്കണം… സെക്രട്ടറി  ജോലിക്ക്  ഇന്ന  സമയം  എന്നൊന്നില്ല..  ചിലപ്പോൾ   രാവേറെ   ചെന്നും   കമ്പനി   കൊടുക്കാനും  വേണ്ട   മനസ്സാണ്  വേണ്ടത്… അങ്ങനെ   ഇരുന്നു   ഹെല്പ്  ചെയ്യുമ്പോൾ   അത്യാവശ്യം   ഗോസിപ്പ്   ഒക്കെ  കേട്ടെന്നും   വരും…  ജോലിയുടെ    ഭാഗം   എന്ന്  കണ്ടു     അവയൊക്കെ  ഇഗ്നോർ   ചെയ്യാൻ  വേണ്ട   മനസ്സ്   പാകപെടുത്തി   എടുക്കുക   എന്നതാ   ഏറ്റവും  പ്രധാനം…. സൂസന്    ഞാൻ   പറയുന്നത്   മനസിലാവുന്നുണ്ടോ..?”

ഒരാഴ്ച    മുമ്പ്   മാത്രം     യൂണിറ്റ്   ഹെഡ്  ആയി   റിട്ടയർ   ചെയ്ത        M D , കുളന്ത വേലു സാർ     ഇന്റർവ്യൂ  സമയത്തും    ജോയിൻ   ചെയ്യാൻ   നേരത്തും     പറഞ്ഞത്    സൂസൻ    വീണ്ടും   ഓർത്തെടുത്തു…

അന്ന്   സാർ   പറഞ്ഞതിന്റെ    വരികൾക്കിടയിൽ     വായിക്കാൻ   ഏറെ   ഉണ്ടെന്ന്   സൂസന്    അറിയാമായിരുന്നു…

ചെയ്യുന്ന   ജോലിയുടെ    പൂർണതയ്ക്ക്     ഏത്  അറ്റം  വരെയും   പോകാൻ     സൂസൻ   തയാറുമാണ്…

” ഫസ്റ്റ്  ഇമ്പ്രെഷൻ  ഈസ്‌ ബെസ്റ്റ്  ഇമ്പ്രെഷൻ.. ”

കുളന്ത വേലു  സാർ   തുടർന്നു..

” അതിനു  വേഷത്തിലും    രൂപത്തിലും    ഭാവത്തിലും   ഒക്കെ   ചേഞ്ച്സ്  വരുത്താൻ  നോക്കണം..     സൂസന്റെ     ഈ  ട്രെഡിഷനൽ    ആയ     ഡ്രെസ്സ്    ഒരിക്കലും   ഒരു     സെക്രട്ടറിയുടേതല്ല…. ഐ  ഡോണ്ട്  അഡ്വൈസ്  ഫോർ   സ്ലീവലെസ്  ബ്ലൌസ്.. നോർ  സ്ലീവ്.. ബട്ട്‌     എ  കോംപ്രമൈസ്  ഓഫ്  ബോത്ത്‌… കീപ്പിങ്   ആൽവേസ്     ഹെയർ ഫീ…   ഐ  തിങ്ക്, സൂസൻ, യു  ക്യാൻ   ഫോള്ളോ   മീ… ബി  ബ്യുട്ടി  കോൺഷ്യസ്സ്…. ബട്ട്‌   നോട്ട്   അഡിക്ക്ട്… ”

കൊളന്ത  വേലു   സാറിന്റെ   ഗുരുതുല്യമായ    വാക്കുകൾ     കടുകിട    തെറ്റാതെ   പാലിക്കുന്ന   സൂസൻ       സാറിന്റെ     ഓർമ്മ   പുതുക്കാൻ   എന്നോണം      ആരും  കാണാതെ   കക്ഷം       പൊക്കി        നോക്കി   ആദ്മ നിർവൃതി     അടഞ്ഞു.

“””””””

പൊട്ടിക്കോയിൽ    ജീവനക്കാർ    കൂടി   വന്നു..

അവരുടെ   ഇടയിൽ   ഒരു  പൂമ്പാറ്റ  കണക്ക്       എല്ലാറ്റിനും    നേതൃത്വം    കൊടുത്തു     സൂസൻ     പാറി  നടന്നു…

സമയം   പത്തു  കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…

തലേന്ന്   നെടുമ്പാശേരിയിൽ   ലാൻഡ്  ചെയ്ത   സാറിനെ   പിക്ക്  ചെയ്യാൻ   അബദ് പ്ലാസയിലേക്ക്   ഡ്രൈവർ   ഗോപാലകൃഷ്ണൻ   കാലത്ത്   തന്നെ  പോയിട്ടുണ്ട്…

അവിടെ  നിന്നും   തിരിക്കാൻ   നേരം  വിളിച്ചു   പറയാൻ   ഏല്പിച്ചത്   അനുസരിച്ചു     ഡ്രൈവർ    വിളിച്ചു കഴിഞ്ഞു…

ഇനി    ഏറിയാൽ   നാല്പത്   മിനിറ്റ്…

പുതിയ   സാരഥി   സുനിൽ   മഹാപത്രയെ    വരവേൽക്കാൻ   സർവ്വ സജ്ജം…

ഏറെ   താമസിയാതെ     M D യെ   വഹിച്ചു കൊണ്ടുള്ള           B M W   പോർട്ടിക്കോയിൽ   ഇരച്ചെത്തി…

ധൃതിയിൽ    ഡ്രൈവർ   ഇറങ്ങി വന്നു     പിന്നിലെ    ഡോർ  തുറന്നു കൊടുത്തു…

തുറന്നു വച്ച   കണ്ണുകളോടെ      ഏവരും    പുതിയ   സാരഥിയെ   കാണാൻ   തുറിച്ചു   നോക്കി…

സകലരെയും     അതിശയിപ്പിച്ചു,   ദുൽകർ സൽമാൻ   കണക്ക്   ഒരു   ചുള്ളൻ    ചിരിച്ചു കൊണ്ട്       കാറിൽ        നിന്നും  പുറത്തിറങ്ങി…

മുറുക്കാൻ   കടയുടെ     തട്ടി   പൊക്കി  വച്ച പോലെ…  ജീവനക്കാരുടെ     മുഖം,  പ്രത്യേകിച്ച്      വനിതാ   ജീവനക്കാരുടെ ….

തിക്കി  തിരക്കി     നിലവിൽ   ചാർജ്  വഹിക്കുന്ന    സുബ്രമണി    ബൊക്കെ  കൊടുത്തു   സ്വീകരിച്ചു…

അടുത്ത    ഊഴം   സൂസന്റെ    ആയിരുന്നു…

ചുള്ളന്റെ   മുഖത്ത്     അരിഞ്ഞു  നിർത്തിയ   ഫ്രഞ്ച്   താടിയിൽ     നോട്ടം   എറിഞ്ഞു, പുഞ്ചിരി     തൂകി    സൂസൻ   ബൊക്കെ             നൽകി   സ്വീകരിച്ചു…

ആ   സമയം   ഒരു   മിന്നായം  പോലെ…      സൂസന്റെ      രജിഷ          വിജയന്റെ  കൂട്ടുള്ള   നെയ്         കക്ഷത്തിൽ    ആയിരുന്നു,             ചുള്ളന്റെ    കണ്ണ്…!

തുടരും