ശരത്തിന്റെ അമ്മ 3

Sharathinte Amma Part 3 | Author : TBS

[ Previous Part ] [ www.kambistories.com ]

---

 

എല്ലാ പ്രിയ വായനക്കാർക്കും ഞാൻ TBS. ഏവർക്കും സ്വാതന്ത്ര്യദിനാശംസകൾ🇮🇳 ഈ കഥയുടെ മൂന്നാം ഭാഗം കുറെ പേർ ആവശ്യപ്പെട്ടു എനിക്ക് സമയത്തിന് എഴുതാൻ കഴിയാത്തതുകൊണ്ടും എഴുതിയത് ഡിലീറ്റ് ആയി പോയതു കൊണ്ടും കഥയുടെ മൂന്നാം ഭാഗം വൈകിയത്. വൈകിയതിൽ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു കൂടാതെ മുൻഭാഗങ്ങൾക്കുണ്ടായ പോലത്തെ സപ്പോർട്ടും, ലൈക്കും, കമന്റ്സും എല്ലാം ഈ ഭാഗത്തിനും ഉണ്ടാകുമെന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

മുൻ ഭാഗത്തും സപ്പോർട്ട് ചെയ്ത എല്ലാവർക്കും നന്ദിയും ഉണ്ട്. കഥയുടെ മൂന്നാം ഭാഗം എല്ലാവരും ആവശ്യപ്പെട്ടത് എനിക്കറിയാം ഐശ്വര്യ എന്ന ഡീസന്റ് ആയ വീട്ടമ്മയായ കഥാപാത്രത്തോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടാണ് അത്രയ്ക്ക് ഫാൻസ് ഉണ്ട് ഐശ്വര്യയ്ക്ക്. അപ്പോൾ അങ്ങനെയുള്ള ഒരാളെ വെച്ച് കഥ എഴുതുമ്പോൾ വളരെ നന്നായിരിക്കണം ഒരു പുതിയ എഴുത്തുകാരനായ എനിക്ക് അതിന് കഴിയുമോ ഇല്ലയോ? എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല എങ്കിലും ഞാൻ എന്റെ കഴിവിന്റെ പരമാവധി നോക്കാം തെറ്റുകൾ ഉണ്ടാകും അത് നിങ്ങൾ കമന്റിലൂടെ വേണം തിരുത്തി തരാൻ. അപ്പോൾ തുടങ്ങാം.

( പിറ്റേദിവസം രാവിലെ കോളേജിലോട്ട് പോയ റോഷൻ റോഡിലെ ട്രാഫിക്കൽ കുടുങ്ങി ലൈറ്റ് ആയിട്ടാണ് ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയത് അവൻ ക്ലാസിൽ എത്തിയപ്പോഴേക്കും ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ ക്ലാസ് തുടങ്ങി 10 മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞിരുന്നു റോഷൻ ക്ലാസ് മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ നിന്ന്
റോഷൻ :മെയ്‌ ഐ ഗെറ്റ് ഇൻ ടു ദി ക്ലാസ്സ്‌
( ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ റോഷിനെ അടിമുടി ഒന്നു നോക്കിയിട്ട് )
ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ : വൈ ആരൂ ലൈറ്റ്
റോഷൻ : റോഡിലെ ട്രാഫിക്കിൽ പെട്ടുപോയി
ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ:മം ഗെറ്റ് ഇൻ
( റോഷൻ നേരെ വന്ന് അവന്റെ കൂട്ടുകാരായ അരുണിന്റെയും, ശരത്തിന്റെയും അടുത്ത് വന്നിരുന്നു ടീച്ചർ ക്ലാസ് ആരംഭിച്ചു )
ശരത് : നിന്നെ രാവിലെ ഞാൻ കുറെ വിളിച്ചു കിട്ടാതെ ആയപ്പോൾ നീ ഇന്ന് വരില്ല എന്നാണ് വിചാരിച്ചത്
അരുൺ: മിണ്ടാതെ ഇരിക്കെടാ അല്ലെങ്കിൽ ഈ പൂറീ എന്തെങ്കിലും ചോദ്യം ചോദിച്ചു പുറത്താക്കും
( ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ ക്ലാസ് എടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു അരുണും, ശരത്തും ടീച്ചർ അറിയാതെ തന്നെ ടീച്ചറുടെ സീൻ പിടിക്കുകയായിരുന്നു. ടീച്ചറുടെ സാരിയുടെ ഇടയിലൂടെ വയറും,

കക്ഷവും, ബ്ലൗസ് ഇറക്കി വെട്ടിയ കഴുത്തിന്റെ പിൻഭാഗവും എല്ലാം ഇടയ്ക്ക് അരുൺ നോക്കുമ്പോൾ റോഷൻ എന്തോ ആലോചിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു അങ്ങനെ ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു പോകാൻ നേരം ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ വൈകുന്നേരം തന്നെ സ്റ്റാഫ് റൂമിൽ വന്ന് കണ്ടിട്ട് പോയാൽ മതി എന്ന് പറഞ്ഞു ക്ലാസിൽ നിന്ന് പോയി. അങ്ങനെ ഉച്ചയ്ക്ക് ലഞ്ച് ബ്രേക്ക് ടൈമിൽ പതിവുപോലെ വായിക്കാനുള്ള പുസ്തകം എടുക്കാൻ വേണ്ടി ശരത് ലൈബ്രറിയിലേക്ക് പോയി)

അരുൺ: ഇന്ന് ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ ക്ലാസ് എടുക്കുമ്പോൾ എന്തോ ഗാഢമായ ചിന്തയിലായിരുന്നല്ലോ സാധാരണ ക്ലാസ് ക്ലാസ് എടുക്കുമ്പോൾ അല്ലെങ്കിൽ കഴിഞ്ഞുപോകുമ്പോൾ ഒക്കെ നീ ടീച്ചറെ അടുത്ത് വിളിച്ച് ഡൗട്ട് ചോദിക്കാൻ എന്നോണം ടീച്ചറിന്റെ സീൻ പിടിക്കൽ ആണല്ലോ പതിവ് ഇന്ന് എന്തുപറ്റി.
ശരത്: ഞാൻ ഐശ്വര്യയിലേക്ക് എത്താനുള്ള ഒരു വഴിയെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു
അരുൺ: എനിക്ക് ഡൗട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു നീ ഐശ്വര്യയെക്കുറിച്ച് ആണോ ചിന്തിച്ചിരിക്കുന്നത് എന്ന്. എന്നിട്ട് വല്ല വഴിയും കിട്ടിയോ?

ശരത്: ഐശ്വര്യയെ എങ്ങനെ മറക്കാൻ കഴിയും അവൾ ഒരു ദേവതയാണ് അത്ര എളുപ്പം എനിക്ക് അവളെ മറക്കാൻ കഴിയില്ല ഒരു വഴി കിട്ടി അതല്ലാണ്ട് വേറെ വഴിയൊന്നുമില്ല അവളുമായി അടുക്കാൻ.
അരുൺ: ദൈവമേ ഇതെവിടെ ചെന്ന് അവസാനിക്കുമോ എന്തോ. എന്താ വഴി കേൾക്കട്ടെ
ശരത്: തൽക്കാലം ആ വഴിയെ കുറിച്ച് ഞാൻ നിന്നോട് പറയുന്നില്ല ഐശ്വര്യയുടെ കാര്യത്തിൽ എന്തിനും നീ എന്നോടൊപ്പം ഉണ്ടാവുമല്ലോ അപ്പോൾ നിനക്ക് നേരിട്ട് കണ്ടറിയാമല്ലോ എന്റെ വഴി

അരുൺ: ഞാനൊരു ആവേശത്തിൽ പറഞ്ഞതാണ് നിന്നോടൊപ്പം എല്ലാ പിന്തുണയുമായി ഉണ്ടാവുമെന്ന് അതിപ്പോൾ എനിക്ക് തന്നെ വിനയായി. ദേ വേണ്ടടാ എനിക്ക് എന്തോ ഒരു ഭയം തോന്നുന്നു
റോഷൻ: നീ ഭയപ്പെടൊന്നും വേണ്ട തൽക്കാലം പറഞ്ഞപോലെ നിന്നാൽ മതി

( അപ്പോഴേക്കും ശരത് പുസ്തകവുമായി വരികയും പിന്നീട് മൂവരും ക്ലാസ്സിൽ കയറുകയും ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ ശേഷം റോഷൻ സ്റ്റാഫ് റൂമിൽ പോയി ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചറെ കണ്ടു മനസ്സിൽ മുഴുവനായി ഐശ്വര്യ എന്ന ചിന്ത പടർന്നിരിക്കുന്നതിനാൽ റോഷന്റെ ജെഡിക്കുള്ളിൽ അവന്റെ നേന്ത്രക്കായ ചെറുതായി കമ്പി ആയിരിക്കുന്നു ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ ചെറുതായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ പാന്റിന്റെ ആ മുൻവശം നോക്കിക്കൊണ്ട് )

ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ : എന്താ റോഷൻ ഇന്ന് ക്ലാസ്സിൽ ഒരു ഉണർവില്ലാതെ എന്താ ആലോചിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു
( ഇത് ചോദിക്കുമ്പോൾ ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ തന്റെ കാൽ കൊണ്ട് റോഷന്റെ
വലതുകാലിൽ ചവിട്ടി അവളുടെ കാല് അവന്റെ പാന്റിന്റെ ഉള്ളിലോട്ട് മെല്ലെ മുകളിലോട്ട് കേറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്നിട്ടാ കാൽ മേലോട്ടും താഴോട്ടും മെല്ലെ ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു ഈ സമയം റോഷന്റെ പാന്റിന്റെ മുൻവശം ചെറുതായി ഉയർന്നുവരികയുണ്ടായിരുന്നു. പറ എന്താ ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ ചോദിച്ചു)
റോഷൻ: ( പെട്ടെന്ന് ആ മൂഡിൽ അറിയാതെ ) അത് ഐഷു
ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ : ഐഷുവോ?

റോഷൻ: അതല്ല എല്ലാറ്റിനും ദൈവത്തിന്റെ അനുഗ്രഹവും ഐശ്വര്യം വേണം എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരൻ അത് വേണ്ടുവോളം ഉണ്ട് അവന്റെ ആ വഴിയിലെത്താൻ വേണ്ടി ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു
ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ : ക്ലാസിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ കൂട്ടുകാരന്റെ ഐശ്വര്യത്തെക്കുറിച്ച് അവന്റെ വഴിയെക്കുറിച്ചൊന്നും അല്ല ചിന്തിക്കേണ്ടത് ക്ലാസിലാണ് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടത് .

( എന്നുപറഞ്ഞ് ടീച്ചർ കാലിലെ തള്ളവിരലും ചൂണ്ടുവിരലും ചേർത്ത് റോഷിനെ കാലിൽ ഒന്ന് പിച്ചികൊണ്ട് ചിരിച്ചു എന്നിട്ടും വീണ്ടും പഴയതുപോലെ കാൽ മേലോട്ടും താഴോട്ടും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു അതാണ് ഇന്ന് നിനക്കൊരു ഡൗട്ടും ഉണ്ടാവാതിരുന്നത് അല്ലേ അപ്പോഴേ എന്റെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടിരുന്നു നീ ഇവിടെങ്ങും അല്ല എന്ന് അതാ നിന്നോട് സ്റ്റാഫ് റൂമിലോട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞത് ഇനിയും ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാവുമോ എന്ന് ചോദിച്ച് ടീച്ചർ വീണ്ടും കാൽവിരൽ കൊണ്ട് പിച്ചിട്ട് ചിരിച്ചു )

റോഷൻ: ഇല്ല, ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.
( അപ്പോഴേക്കും റോഷന്റെ പാന്റിന്റെ മുൻഭാഗം അത്യാവശ്യം പൊങ്ങിയിരുന്നു അത് നോക്കിക്കൊണ്ട് ടീച്ചർ )
ശ്രീലക്ഷ്മി ടീച്ചർ :മം ഇപ്പോൾ നീ പൊയ്ക്കോ ഇനി വഴിയേയും റോഡിനെയും കുറിച്ചുള്ള ചിന്ത ഒക്കെ ഒന്ന് മാറ്റിവച്ച് ക്ലാസിൽ ശ്രദ്ധിച്ച് പഠിക്കാൻ നോക്ക്
( റോഷൻ സ്റ്റാഫ് റൂമിൽ നിന്ന് തിരികെ തന്നെ പുറത്ത് കാത്തു നിൽക്കുന്ന അരുണിന്റെയും, ശരത്തിന്റെയും അടുത്തെത്തി)
ശരത് : ടീച്ചർ എന്തിനാ നിന്നെ വിളിപ്പിച്ചത്
റോഷൻ :പൂറീ മോളുടെ കടി മൂത്ത് നിൽക്കുകയാണ് അതിനെത്രയും പെട്ടെന്ന് തീർത്തു കൊടുക്കാൻ
അരുൺ: എന്താടാ
റോഷൻ: ഒന്നുമില്ലടാ ഞാനിന്ന് ക്ലാസ്സിൽ ഡൗട്ട് ചോദിക്കാത്തത് എന്താ എവിടെ ചിന്തിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു എന്ന് ചോദിക്കാൻ.
ശരത്:ചെ വെറുതെ ആശിച്ചു.
അരുൺ: എന്നാൽ പോകാം
ശരത്: പോകാൻ വരട്ടെ ഞാനൊരു പ്രധാന കാര്യം നിങ്ങളോട് പറയാൻ വേണ്ടിയിരിക്കുകയായിരുന്നു ഉച്ചയ്ക്ക് വരണമെന്ന് വച്ചിരുന്നതാ
റോഷൻ: കാര്യം പറ
ശരത് : ഞായറാഴ്ച ഞാൻ നിന്നോട് വീട്ടിലോട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ
അരുൺ: അത് ഇവന്ന് നിന്റെ വീട് കാണാനും അമ്മയെ പരിചയപ്പെടാനും ഒക്കെ അല്ലേ. അതിന്റെയൊന്നും ആവശ്യമില്ലടാ ഇവൻ തമാശക്ക് എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു അത് കാര്യമായിട്ട് എടുത്തിരിക്കുക ആണോ നീ
( റോഷനെ ശരത്തിന്റെ വീട്ടിലോട്ട് അടുപ്പിക്കാതിരിക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് അരുൺ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് അത് അരുണിന്റെ ഉള്ളിലെ ഭയം കൊണ്ടായിരുന്നു ഇങ്ങനെ പറയുമ്പോൾ റോഷൻ അരുണിനെ ശരത്ത് കാണാതെ ചെറുതായൊന്ന് തറപ്പിച്ചു നോക്കി)
ശരത്: എടാ ഞായറാഴ്ച അച്ഛന്റെ ബർത്ത് ഡേ ആണ് അച്ഛൻ നാട്ടിൽ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അമ്പലത്തിൽ പോയി അച്ഛന്റെ പേരിൽ പൂജയും വഴിപാടും കഴിപ്പിച്ചാൽ മാത്രം മതി ആഘോഷം ഒന്നും വേണ്ട എന്നാണ് അമ്മ പറഞ്ഞത് പക്ഷേ നിങ്ങളെ രണ്ടുപേരെയും വിളിച്ചു ചെറിയൊരു സദ്യയൊക്കെ ഒരുക്കി ആഘോഷിക്കാം എന്ന് ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മ സമ്മതിച്ചില്ല പിന്നീട് ഞാൻ അച്ഛനോട് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു കഷ്ടപ്പെട്ടാണ് അമ്മയെ കൊണ്ട് സമ്മതിപ്പിച്ചത് അതുകൊണ്ട് ഞായറാഴ്ച അച്ഛന്റെ ബർത്ത് ഡേയ്ക്ക് വീട്ടിൽ വരണം
( ഇത് കേട്ടതും റോഷൻ അരുൺ ഇനി എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞു മുടക്കാൻ ശ്രമിക്കുമോ എന്ന് കരുതി )
റോഷൻ: ഞാൻ ഇപ്പോഴേ റെഡിയാണ് തീർച്ചയായും വരും അരുണും എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാകും
അരുൺ: ശരത്ത് ഞാനില്ല വെറുതെ നിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടാവാന്‍
ശരത് : ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടുമില്ല നിങ്ങൾ വരാതിരുന്നാൽ എനിക്ക് വിഷമം
റോഷൻ: നിന്റെ അച്ഛന്റെ പേരും, നക്ഷത്രവും എന്താ
( അരുൺ ഉള്ളിൽ പറഞ്ഞു കൊടുക്കടാ കൊടുക്ക് എല്ലാം പറഞ്ഞു കൊടുക്ക് നമ്മൾ തല്ലി പിരിയോ അതോ നിന്റെ അമ്മ അവന്റെ ആകുമോ കണ്ടറിയാം )
ശരത്: രാജു, നക്ഷത്രം ആയില്യം എന്തേ
റോഷൻ: ചുമ്മാ ചോദിച്ചെന്നേയുള്ളു അപ്പോൾ ഞായറാഴ്ച ഉച്ചയ്ക്ക് വീട്ടിൽ കാണാം
( മൂവരും അവിടെനിന്ന് ബൈക്കിൽ വീട്ടിലോട്ട് പോയി. ശനിയാഴ്ച വൈകുന്നേരം മിന്നും പാടത്ത് ക്രിക്കറ്റ് ടൂർണമെന്റ് കഴിഞ്ഞ് റോഷൻ അരുണിനെ വിളിച്ചു)
അരുൺ: നീയെന്താ വരാൻ പറഞ്ഞു
റോഷൻ: നാളെയാണ് ഞാനില്ലേ ദേവതയെ കാണാൻ പോകുന്ന ദിവസം അപ്പോൾ നീയൊക്കെ അല്ലേ
( റോഷിന്റെ വഴി എന്താണെന്ന് പോലും അറിയാത്ത അരുൺ അവനോട് എന്ത് പറയണം എന്നുള്ള ഒരു ധർമ്മസങ്കടത്തിലായി )
അരുൺ: എന്താ ഇപ്പൊ ഇത് വീണ്ടും ചോദിക്കാൻ
റോഷൻ: മറ്റൊന്നും കൊണ്ടല്ല നിന്റെ പിന്തുണ എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ കൊള്ളുമോ ഇല്ലയോ എന്നൊരു ഭയം. ഇന്നലെ നീ ശരത്തിനോട് ഞാൻ വീടു കാണണം അമ്മയെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞത് എല്ലാം തമാശ പറഞ്ഞതാണെന്നൊക്കെ പറയണത് കേട്ടു
അരുൺ: നിന്റെ ഉള്ളിൽ ഉള്ള അതേ ഭയം എനിക്ക് ഉള്ളതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഇന്നലെ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്
റോഷൻ:( കുറച്ച് കടിപ്പിച്ച് അരുണിനോട് പറഞ്ഞു) നോക്ക് എനിക്കുള്ളിൽ ഒരു ഭയവുമില്ല ഐശ്വര്യയുടെ കാര്യത്തിൽ അങ്ങനെയുണ്ടെന്ന് നീ കരുതേണ്ട നിന്റെ ഉള്ളിലെ ഭയം നീ മാറ്റിവെച്ച് എനിക്ക് തന്ന വാക്കുപാലിച്ച് എന്നോടൊപ്പം എല്ലാ പിന്തുണകളും തന്ന് ഒപ്പം നിൽക്കാമെങ്കിൽ മാത്രം എന്റെ കൂടെ നിന്നാൽ മതി
അരുൺ: നീ ദേഷ്യപ്പെടല് ഞാൻ തന്നെ വാക്കു പോലെ ഞാൻ കൂടെയുണ്ടാകും ഇനി എന്റെ ഉള്ളിലെ ഭയം ഞാൻ ഉള്ളിൽ തന്നെ വെച്ചോളാം നിന്റെ ഐശ്വര്യ യിലേക്കുള്ള വഴി അറിയാത്തതിന്റെ ഒരു വെപ്രാളം എനിക്ക് ഉണ്ടെന്നുള്ളത് സത്യം തന്നെയാണ്
റോഷൻ: അരുൺ ഐശ്വര്യ യിലേക്കുള്ള എന്റെ വഴിയെ കുറിച്ച് ഓർത്ത് നീ വെപ്രാളപ്പെടുവേ പരവേശപ്പെടുകയോ ഒന്നും വേണ്ട നിനക്ക് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ദോഷവും ഉണ്ടാവില്ല വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒഴിച്ചുകൂടാൻ പറ്റാത്ത സമയത്ത് മാത്രമേ ഞാൻ പുറത്തുനിന്നുള്ള നിന്റെ സഹായവും സപ്പോർട്ടും ആവശ്യപ്പെടുകയുള്ളൂ
അരുൺ: ഐശ്വര്യയെ കുറിച്ച് എനിക്കറിയാവുന്നതൊക്കെ ഞാൻ നിനക്ക് പറഞ്ഞുതന്നു കഴിഞ്ഞു അപ്പോൾ നാളെ എങ്ങനെയാണ്
റോഷൻ: നീ ഇനി ഒന്നും പറഞ്ഞു തരേണ്ട ഇനി എല്ലാം നീ ഇരുന്ന് കണ്ടാൽ മതി. നാളെ നമ്മൾ കൃത്യം 11 മണിക്ക് അവന്റെ വീട്ടിൽ പോകും പക്ഷേ അവനോട് 12 മണിക്ക് വരൂ എന്നു പറഞ്ഞാൽ മതി അവൻ ചോദിച്ചാൽ ഞാൻ ശരത്തിനോട് 12 മണിക്കാണ് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത് നീയായിട്ട് തിരുത്താൻ നിൽക്കണ്ട അതും കൂടി പറയാനാണ് ഇപ്പോൾ വിളിച്ചത് 10 മുക്കാൽ ആവുമ്പോഴേക്കും ഞാൻ നിന്റെ വീട്ടിൽ വന്നു എന്നെയും കൂട്ടിയിട്ട് പോകും ഇതാണ് ഇപ്പോൾ ഞാൻ പ്ലാൻ ചെയ്തു വെച്ചിട്ടുള്ള സമയം അപ്പോൾ നാളെ പറഞ്ഞ സമയത്ത് റെഡിയായി നിന്റെ വീട്ടിൽ നിൽക്കുക
അരുൺ: എന്നാൽ അങ്ങനെ
( ഇരുവരും അവിടുന്ന് പിരിഞ്ഞു പിറ്റേദിവസം അതിരാവിലെ എഴുന്നേറ്റു കുളിച്ചു ഫ്രഷായി റോഷൻ അമ്പലത്തിൽ പോയി ശരത്തിന്റെ അച്ഛന്റെ പേരിൽ പുഷ്പാഞ്ജലിയും വഴിപാടും കഴിപ്പിച്ച് കുറച്ചുനേരം അമ്പലത്തിലെ പെണ്ണുങ്ങളെ വായിനോക്കി അവിടെനിന്ന് നേരെ തിരികെ വീട്ടിലെത്തി ചിറ്റപ്പന്റെ വീട്ടിൽ പോയി ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചു കുറച്ചുനേരം അവിടെ ടിവി കണ്ടു ഒൻപതര യോടു കൂടി അവന്റെ വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തി ഐശ്വര്യയുടെ ഫോട്ടോസ് എടുത്തു ലാപ്ടോപ്പിൽ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു പിന്നീട് ബ്ലൂ ജീൻസ് ബ്ലാക്ക് ടീഷർട്ടും ധരിച്ച് മുടിയെല്ലാം നല്ലപോലെ ഒതുക്കി വിലകൂടിയവർ റോയൽ പെർഫ്യൂം പൂശി അമ്പലത്തിലെ പ്രസാദവും എല്ലാം എടുത്ത് നേരെ അരുണിന്റെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി പോയി 20 മിനിറ്റിന്റെ യാത്രയ്ക്ക് ഒടുവിൽ അരുണിന്റെ വീട്ടിലെത്തിയ റോഷൻ അവനെ ഫോണിൽ വിളിച്ചു അവന്റെ ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ് ആണ് എന്നാണ് റോഷൻ കേൾക്കാൻ കഴിഞ്ഞത് അവസാനം ബൈക്ക് ഗേറ്റിന് വെളിയിൽ പാർക്ക് ചെയ്ത് ഗേറ്റ് തുറന്ന് അകത്തു കയറി കോളിംഗ് ബെൽ അടിച്ചു വാതിൽ തുറന്നു കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു പുറത്തുവന്നത് അരുണിന്റെ അച്ഛനായിരുന്നു
അച്ഛൻ: ആരാ
റോഷൻ: എന്റെ പേര് റോഷൻ ഞാൻ അരുണിന്റെ കൂടെ കോളേജിൽ പഠിക്കുന്നതാണ്
അച്ഛൻ: കയറിയിരിക്കും ഞാൻ മോനെ ആദ്യമായിട്ട് കാണുന്നത്
റോഷൻ: വേണ്ട ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നു കൊള്ളാം അരുണില്ലേ
അച്ഛൻ: അവൻ അകത്ത് എവിടെയാണ് ഞാൻ വിളിക്കാം ( അച്ഛൻ ഉടനെ അകത്തോട്ട് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു എടീ, റോഷൻ എന്ന പേരുള്ള അരുണിന്റെ കോളേജിൽ ഒരു പയ്യൻ വന്നിരിക്കുന്നു ഇത് കേട്ടതും അകത്തുനിന്ന് അരുണിന്റെ അമ്മ ഉമ്മറത്തോട്ട് വന്നു)
അമ്മ: അയ്യോ മോനായിരുന്നോ വാ കേറി ഇരിക്ക് അരുൺ കുളിക്കുകയാണ് നിങ്ങൾക്ക് മനസ്സിലായില്ലേ ഈ കുട്ടി ഒരിക്കൽ ഇവിടെ വന്നിട്ടുണ്ട് അന്ന് നിങ്ങൾ കിടന്നുറങ്ങിയത് കൊണ്ട് കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല
അച്ഛൻ: അയ്യോ എന്നിട്ടാണോ അവിടെ തന്നെ നിന്നത് അന്ന് ഇവള് പറഞ്ഞിരുന്നു എന്നോട് മോനെ കുറിച്ച്
( റോഷൻ ഉമ്മറത്തു കയറിയിരുന്നു )
അമ്മ: കുടിക്കാൻ ചായ എടുക്കട്ടെ
റോഷൻ: വേണ്ട ഞാൻ കുടിച്ചിട്ടാ വന്നത്
അമ്മ: എന്നാൽ ഞാൻ പോയി അരുണിനോട് മോൻ വന്ന വിവരം പറയട്ടെ
( അമ്മ അകത്തു പോയി അരുണിന്റെ മുറിയിൽ അവനെ നോക്കിയതും അവൻ കുളി കഴിഞ്ഞ് ഡ്രസ്സ് മാറി കണ്ണാടിയുടെ മുമ്പിൽ മുടി ചീകി കൊണ്ട് നിൽക്കുന്നു അമ്മയെ കണ്ടതും അരുൺ)
അരുൺ: ആരാ അമ്മെ ഉമ്മറത്ത് വന്നിരിക്കുന്നത് ശബ്ദം കേട്ടു
അമ്മ: അന്ന് നിന്റെ കൂടെ ഇവിടെ വന്നില്ലേ നിന്റെ കൂട്ടുകാരൻ റോഷൻ അവൻ വന്നിട്ടുണ്ട് അച്ഛനുമായി ഉമ്മറത്ത് സംസാരിച്ചിരിക്കുകയ
( ഇത് കേട്ടതും അരുൺ ചീപ്പ് അവിടെയിട്ട് നേരെ ഉമ്മറത്തോട്ട് ഓടി റോഷനെ കണ്ട് അരുൺ ആകെ സ്തംഭിച്ചു പോയി എന്തൊരു ലുക്ക് ആണ് അവനെ കാണാൻ നല്ല മണവും)
റോഷൻ: നീ റെഡി ആയില്ലേ
അരുൺ: റെഡിയായി നമുക്ക് ഇറങ്ങാം
( ഇരുവരും കൂടി അച്ഛനോട് യാത്ര പറഞ്ഞു ബൈക്കുമെടുത്തു ശരത്തിന്റെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി പുറപ്പെട്ടു പോകുമ്പോൾ)
അരുൺ: നീയെന്താ ഇത്ര നേരത്തെ പറഞ്ഞ സമയത്തിനും മുമ്പായിട്ട് ആണല്ലോ നീ വന്നിരിക്കുന്നത്
റോഷൻ: നേരത്തെ ഒന്നുമല്ല പറഞ്ഞ സമയം ഏതാണ്ട് ആവാറായി നിന്നെ വിളിച്ചിട്ട് നിന്റെ ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ് അതാ ഞാൻ വീടിന് അകത്ത് വന്നത്
അരുൺ: വണ്ടി ഒന്നു നിർത്തിക്കെ ഒരു കാര്യമുണ്ട്
( റോഷൻ വണ്ടി സൈഡിൽ ഒതുക്കി. അരുൺ ബൈക്കിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി മുന്നിൽ വന്നു റോഷനോട് )
അരുൺ: മച്ചാനെ കിടു ലുക്കാണ് നിന്നെ കാണാൻ എന്തു നല്ല മണം ഏതു പെർഫ്യൂം ആണ് അടിച്ചിരിക്കുന്നത് നീയെന്താ കോളേജിൽ ഇങ്ങനെ ഒന്നും വരാത്തത് നിന്നെ കാണുമ്പോൾ തീർച്ചയായും ശരത്ത് ഞെട്ടും അല്ല എത്ര നേരത്തെ പോയിട്ട് എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം അതും ആദ്യമായിട്ട് പോകുന്ന ഒരു വീട്ടിൽ
റോഷൻ: ഫസ്റ്റ് ഇംപ്രഷൻ ഈസ് ദ ബെസ്റ്റ് എന്നല്ലേ. പിന്നെ ആദ്യമായിട്ടല്ലല്ലോ ഇതിനു മുൻപ് നമ്മൾ അവിടെ പോയിട്ടില്ലേ അത് രാത്രി വീടുകാണാൻ ആണെന്ന് മാത്രം ഇപ്പോൾ ഐശ്വര്യയെ കാണാൻ
അരുൺ: വളരെയേറെ സൂക്ഷിച്ചു വേണം ഐശ്വര്യമായി ഇടപെടാൻ
റോഷൻ: നീ പറഞ്ഞ വിവരങ്ങളും എനിക്ക് കിട്ടിയ വിവരങ്ങൾ ഒക്കെ വെച്ച് ഐശ്വര്യയുടെ വ്യക്തമായ രൂപം എന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ട്
തീവണ്ടിയിൽ കയറു
( ഇരുവരും ശരത്തിന്റെ വീട്ടിലെത്തി ബൈക്ക് റോഷൻ ഗെയ്റ്റിന് വെളിയിൽ പാർക്ക് ചെയ്തു ഇരുവരും ഗേറ്റ് തുറന്ന് അകത്തോട്ടു കയറി കോളിംഗ് ബെൽ അടിച്ചു തന്റെ ദേവത തന്നെ വന്നു വാതിൽ തുറക്കും എന്ന് പ്രതീക്ഷയോടെ റോഷൻ വാതിൽക്കൽ നോക്കി നിന്നു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു റോഷൻ ആദ്യമായി ഐശ്വര്യയെ
കാണാൻ പോകുന്നതിന്റെ ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കി നിന്നു പക്ഷേ
റോഷന്റെ എല്ലാ പ്രതീക്ഷകളും തകിടം മറിച്ചു കൊണ്ടാണ് അവിടെ സംഭവിച്ചത്.

കഥയുടെ ഈ ഭാഗത്തിൽ കാര്യമായിട്ട് ഒന്നും തന്നെ ഇല്ല എന്ന് എനിക്കറിയാം പക്ഷേ ആരെയും ഞാൻ നിരാശപ്പെടുത്തില്ല എത്രയും പെട്ടെന്ന് തന്നെ അടുത്ത പാർട്ട് ഉണ്ടാകും ഇനിയാണ് ഐശ്വര്യ കഥയിൽ ശരിക്കും വരുന്നത് അതുകൊണ്ട് തൽക്കാലം ഞാൻ ഇവിടെ നിർത്തുകയാണ് ആരും തന്നെ മുഷ്ടി പറയരുത്. എന്റെ അറിവ് വെച്ച് ഞാൻ ഒരു ഫോട്ടോ അപ്‌ലോഡ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട് അത് നിങ്ങൾക്ക് കാണാൻ ലഭിക്കുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു അക്ഷര തെറ്റുകൾ ഉണ്ടാകും ക്ഷമിക്കുക.TBS.