പ്രണയമന്താരം 15

Pranayamantharam Part 15 | Author : Pranayathinte Rajakumaran | Previous Part

---

 

കൃഷ്ണയെ തള്ളി വെളിയിൽ ആക്കി അവൻ പോകുന്നത് നോക്കി നിന്നശേഷം തുളസി കതകു അടച്ചു. നാണം കൊണ്ട് അവളുടെ മുഖം ചാമ്പക്ക പോലെ ചുവന്നു തുടുത്തു…

 

അയ്യേ എന്തൊക്കെ ആണ് അവൻ എന്നേ ചെയ്തെ.. അതിനൊക്കെ നിന്നും കൊടുത്തു…. അയ്യേ…..

അവൾ അതും സ്വയം പറഞ്ഞു ഫ്രഷാവാൻ ബാത്‌റൂമിൽ കേറി….

 

തിരികെ ഇറങ്ങി ഫോണിൽ നോക്കി… ആതിരയുടെ മിസ്സ്ഡ് കാൾ ഉണ്ട്..

 

അവളെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു… രണ്ടു ബെൽ കഴിഞ്ഞു അപ്പുറത്തു നിന്നും ഹലോ കേട്ടു….

 

 

എവിടെയായിരുന്നടി എത്ര നേരം കൊണ്ട് വിളിക്കുക ആണ്… ആതിര ചെറിയ ദേഷ്യത്തിൽ തിരക്കി..

 

അതിനു മോൾ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ചൂട് ആകുന്നെ… ഞാൻ കുളിക്കുകയായിരുന്നു ബുദുസ്സേ…. ഒന്ന് കൊഞ്ചി കൊണ്ട് തുളസി മറുപടി നൽകി….

 

 

എന്താ ഒരു കൊഞ്ചൽ ഒക്കെ…. കുറച്ചു ദിവസമായി ഞാൻ ശ്രദിക്കുന്നു.. ആകെ ഒരു മാറ്റം… എന്താ ഒരു കള്ളത്തരം….

 

 

നിനക്ക് എന്ത് തോന്നുന്നു….

 

 

എന്ത് തോന്നാൻ ചെക്കൻ നിന്നെ വളച്ചു ഓടിച്ചു കുപ്പിയിലാക്കി അതു തന്നെ കാര്യം…. ഒരു കാളിയായി എന്നാൽ കാര്യമായി ആതിര പറഞ്ഞു….

 

 

അയ്യോ….

നിനക്ക് എങ്ങനെ മനസിലായി…. ചുമ്മാ തള്ളിയത് അല്ലെ…

 

ഒരു തള്ളും അല്ല…..

 

അയ്യേ….

ഡാ നിന്നോടു ഞാൻ പറയാൻ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു…

 

ഓ… ഒന്ന് പോയെടി… ഇപ്പോൾ നമ്മളെ ഒക്കെ വേണ്ട.. പുതിയ ആളുകൾ ഒക്കെ ആയല്ലോ…

 

എന്താടാ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയണേ.. കഷ്ടം ഉണ്ട് കേട്ടോ.. ഞാൻ എല്ലാകാര്യാവും നിന്നോട് ഷെയർ ചെയ്യാറില്ലേ.. എന്താടി നീ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയണേ..

 

 

അയ്യേ.. പോ. പെണ്ണെ ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞത് ആണ്….. അപ്പോൾ ചെലവ് ഉണ്ട്…..

 

അതൊക്കെ ചെയ്യാം…. നീ ഒക്കെ അല്ലെ എന്നോട് പിണക്കം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ..

 

ഹേയ്.. എന്തിനു… നീ എന്റെ പൊന്നല്ലേ…. പിന്നെ ചെക്കൻ എങ്ങനെ ഉണ്ട് റോമാൻസ് ഒക്കെ എങ്ങനെ പോകുന്നു……..

 

നീ ഒന്ന് പോയെ….. അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല..

 

എങ്ങനെ ഒന്നും.. ഇല്ല എന്ന്… ടീ ഇപ്പോൾ പച്ച മാങ്ങാ സീസൺ അല്ല പണി ഒപ്പിക്കല്ലേ പെണ്ണെ…

 

നീ പോടീ… അവളുടെ ഒരു പച്ച മാങ്ങാ…… ആദ്യം നീ അതു തിന്നാൻ ഉള്ള വഴി നോക്കു… അവടെ പച്ചമാങ്ങാ..

 

 

അതിനു ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാൻ ആട.. ചേട്ടൻ അങ്ങ് മരുഭൂമിയിൽ അല്ലെ… എന്ത് ചെയ്യാൻ പറ്റും….. അതൊക്കെ പോട്ടെ നാളെ ഫുൾ സ്റ്റോറി അങ്ങ് പറഞ്ഞെക്കണം കേട്ടോ….

 

ആ. ആലോചിക്കാം.. നീ വെച്ചേ നാളെ കാണാം ബായ്….

 

അന്നത്തെ ദിവസം അങ്ങനെ സന്തോഷമായി കടന്നു പോയി…

 

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ കുടുബക്ഷേത്രത്തിൽ തൊഴുതു, തിരി വെച്ച് പ്രാർത്ഥിച്ചു. ഇന്ന് മുതൽ എനിക്ക്‌ ആലപ്പുഴ മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങും, ഇനി ഉള്ള 5 വർഷം അവിടെ ആണ് എന്റെ ജീവിതം. അച്ഛനും, അമ്മയും, തുളസിയും ആണ് എന്നേ കൊണ്ട് വിടുന്നത്. രാവിലെ കാപ്പി കുടിച്ചു, അമ്മയും, അച്ഛനും റെഡിയായി അപ്പോൾ ആണ് തുളസിയുടെ ഫോൺ വന്നത്…..

 

ഹലോ… മേഡം….

 

ആ.. ആ….  റെഡിയായോ…

 

ആ.. റെഡിയായി.. എല്ലാരും ഒക്കെ ആണ് തുളസി ടീച്ചർ വരുന്നില്ലേ..

 

നീ.. ഫ്രീ ആണ് എങ്കിൽ ഇങ്ങോട്ടു ഒന്ന് വരുമോ plzzz…

 

അർജെന്റ് ആണോ..

 

ആണോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ. വന്നിരുന്നെ കൊള്ളായിരുന്നു.

 

എന്താണ് കാര്യം..

 

ഓ വല്ല്യ ജാഡ ആണെങ്കിൽ വേണ്ട ഇയാൾ അവിടെ നിന്നോ..

 

ഈ സമയം അവൻ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി നടന്നിരുന്നു തുളസിയുടെ റൂമിന്റെ വാതിക്കൽ അവൻ എത്തിയിരുന്നു

 

ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കടി ടീച്ചറെ..

 

അതു കേട്ട ഉടനെ അവൾ തിരിഞ്ഞു തന്നെ നോക്കി നിക്കുന്ന കൃഷ്ണയെ കണ്ട് അവൾ ചിരിച്ചു…

 

ഇതു ഇപ്പോൾ എത്തി..

 

ഞാൻ ഫോൺ വന്ന ഉടനെ ഇങ്ങോട്ടു പൊന്നു…

 

അവൾ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു

എന്താ എന്നേ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞത്…

 

അതോ.. ഇങ്ങു വാ പറയാം..

 

അവൻ തുളസിയുടെ അരികിൽ ചെന്നു..

 

എന്താ.. ഇനി പറ..

 

ഹാ പറയാം ചെക്കാ ധൃതിപിടിക്കാതെ.. എന്നിട്ട് ആ കണ്ണ് ഒന്ന് അടചേ..

 

അതു കേട്ടു കൃഷ്ണ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി, പിരികം ഇളക്കി എന്താ എന്ന്ആക്ഷൻ കാണിച്ചു.

 

നിനക്ക് കണ്ണ് അടക്കാൻ പറ്റുമോ..

 

അവൻ കണ്ണ് അടച്ചു.

 

അവൾ തന്റെ  ഇടതു കയ്യിൽ എന്തോ കെട്ടുന്നു എന്ന് മനസിലായി..

ആ ഇനി കണ്ണ് തുറന്നോ…

 

അവൻ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കി… കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞു.. ആപ്പിളിന്റെ ലെറ്റസ്റ്റ് മോഡൽ സ്മാർട്ട്‌ വാച്ച് ആയിരുന്നു. അവൻ തുളസിയെ നോക്കി അവിടെ സന്തോഷമാണ് മുഖത്തു.

 

അവൻ  നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകി തന്റെ സ്നേഹം അറിച്ചു..

 

മതി. മതി സ്നേഹിച്ചതു ഒക്കെ. അതിനു ഒക്കെ ഇനിയും ടൈം ഉണ്ട് ബാ നമുക്ക് പോകാം. ടൈം ഒരുപാടു ആയി…

 

വാച്ച് തന്നത് ഒക്കെ ഒക്കെ. അതു മാത്രമേ ഉള്ളോ..

 

അയ്യടാ നിന്റെ പോക്ക് ഇങ്ങോട്ടു ആണ് എന്നൊക്കെ എനിക്ക്‌ മനസിലായി…. നടക്കില്ല മോനെ…

 

Plz… എന്റെ പൊന്നു അല്ലെ ഒരണ്ണം മതി..

 

അതിനു സമയം അനുസരിച്ചു ചേച്ചി തന്നോളം ഇപ്പോൾ എന്റെ മോൻ നല്ല കുട്ടി ആയിട്ട് ബാ അവർ നമ്മളെ നോക്കി നിക്കുവാ ബാ ചെക്കാ…

 

അവന്റെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചു വെളിയിൽ ഇറങ്ങി, അവളുടെ അമ്മയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു അവർ ഇറങ്ങി. തുളസിയുടെ കാറിൽ ആയിരുന്നു യാത്ര. കൃഷ്ണ ഫ്രണ്ട് സീറ്റിലും. കല്യാണിയും, മാധവനും ബാക്കിലും ഇരുന്നു. 9.30 അടുപ്പിച്ചു അവർ വണ്ടാനത്തു എത്തി.

 

അന്ന് ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങുന്ന ദിവസം ആയതുകൊണ്ട് ഒന്നു രണ്ടു മണിക്കൂർ കൊണ്ട് അവിടുത്തെ പരുപാടി ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു. നാളെ മുതൽ ഫുൾ ഡേ ക്ലാസ്സ്‌ ആണ്. അവിടുന്ന് കുട്ടുകാരെ ഒക്കെ പരിചെയപെട്ടു അവൻ പാർക്കിങ്ങിൽ കാറിന്റെ അടുത്ത് നിന്ന തുളസിയുടെയും, കല്യാണി ടീച്ചറുടേയും അടുത്ത് വന്നു.

 

അച്ഛൻ എന്തിയെ കല്യാണി.. അവൻ ഒരു ചിരിയോടെ തിരക്കി.

 

അച്ഛന്റെ ഫ്രണ്ട് ഇവിടെ പ്രൊഫെസർ ആണ് ആളെ കാണാൻ പോയിരിക്കുക ആണ്.

 

അപ്പോൾ ആണ് കൃഷ്ണയുടെ ക്ലാസിൽ പഠിക്കുന്ന രണ്ടു കുട്ടുകാരികൾ അതുവഴി വന്നത്.

 

ഹായ്.. കൃഷ്ണ..

 

ഹായ്..

 

പോകുകയാണോ അതോ ഇവിടെ ഹോസ്റ്റലിൽ ആണോ..

 

അല്ല ഹോസ്റ്റലിൽ അല്ല,  എന്റെ വീട് ഹരിപ്പാട് ആണ് ജസ്റ്റ് 30 കിലോമീറ്റർ, അതോണ്ട് പോയി വരാൻ പറ്റും..

 

Ho. Man.. താൻ രെക്ഷപെട്ടല്ലോ..

 

നിങ്ങൾ ഹോസ്റ്റലിലോട്ടു ആണോ.

 

അതേടാ… പിന്നെ ഇതു ആരാ. അമ്മയാണോ

 

ആ അതു മറന്നു.. കല്യാണി ഇതു എന്റെ ക്ലാസിൽ ഉള്ളവർ ആണ്.. നീതു and ജാൻവി..

 

ഹായ് അമ്മ…

 

അതു ആരാടാ ചേച്ചി ആണോ തുളസിയെ നോക്കി അവർ ചോദിച്ചു..

 

ആ ചോദ്യം കേട്ടു  കല്യാണി ടീച്ചറും കൃഷ്ണയും ഒന്ന് ചിരിച്ചു പിന്നെ തുളസിയെ നോക്കി..

 

തന്നെ നോക്കി ചിരിച്ച കല്യാണി ടീച്ചറെ തുളസി നോക്കി ചിരിച്ചു. പിന്നെ കൃഷ്ണയെ ഒരു നോട്ടം ആയിരുന്നു.. നിന്നെ എന്റെ കയ്യിൽ കിട്ടുമെടാ പട്ടി.. എന്ന ഭാവത്തിൽ

 

അതു കൃഷ്ണയുടെ അമ്മാവന്റെ മോള് ആണ്… കല്യാണി ടീച്ചർ ആണ് മറുപടി നൽകിയത്..

അതു കേട്ടു ആണ് തുളസി കൃഷ്ണയിൽ നിന്നുള്ള നോട്ടം മാറ്റിയത്.

 

അപ്പോളെക്കും മാധവനും അങ്ങോട്ട് വന്നിരുന്നു.

 

 

നീതുവിനോടും, ജാൻവിയോടും യാത്ര പറഞ്ഞു അവർ ഇറങ്ങി.

 

ആലപ്പുഴ ടവുണിൽ വന്നു കുറച്ചു ഷോപ്പിങ്ങും…. ഫുഡും കഴിച്ചു, ബീച്ചിൽ കേറി കുറച്ചു നടന്നും അവർ അന്നത്തെ ദിവസം സുന്ദരമാക്കി..

കാലങ്ങൾ അങ്ങനെ മാറി മറിഞ്ഞു

( കഥ അല്ലെ അങ്ങനെ ഒക്കെ പറ്റും എന്ന് എന്റെ സീനിയെർസ് ഇവിടെ തെളിച്ചിട്ടുണ്ട് )

അവർ പ്രേമിച്ചും, വഴക്കിട്ടും, ചിരിച്ചും കളിച്ചും അങ്ങനെ മുന്നേറി.

പ്പോൾ കൃഷ്ണ 3rd ഇയർ ആണ്.

 

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം വൈകുന്നേരം അമ്മയ്ക്ക് മരുന്ന് നൽകാൻ മുറിയിൽ വന്നത് ആയിരുന്നു തുളസി.

 

അമ്മ എണിറ്റെ എന്ത് ഉറക്കം ആണ് ഇതു…. ആഹാരം കഴിച്ചു ഇല്ല.. ബാ എണിക്കു കുറച്ചു കഞ്ഞി കുടി മരുന്ന് കഴിക്കണ്ടെ….

 

കുറച്ചു നേരം ആയി ഒരു റെസ്പോണ്സും ഇല്ലാതെ കിടക്കുന്നതു കണ്ട് തുളസിയുടെ ഉള്ളു ഒന്ന് കാളി.

 

അവൾ കട്ടിലിന്റെ അടുത്ത് വന്നു അമ്മയെ തട്ടി വിളിച്ചു…

 

മുഖം ചരിഞ്ഞു കിടക്കുക ആയിരുന്നു.

 

അവൾ മുഖം നേരെ ആക്കി.. ആകെ തണുത്തു ശരിരം… തുളസിയുടെ കൈ വിറച്ചു… അവൾക്കു ശബ്ദം വെളിയിൽ വരുന്നില്ല…

 

കണ്ണിൽ നിന്ന് വെള്ളം നിറഞ്ഞു കാഴ്ച മങ്ങി… തല കറങ്ങുന്നത് പോലെ… അമ്മയുടെ കണ്ണ് അടഞ്ഞു ഇരിക്കുന്നു…

 

പല ചിന്തകൾ അവളുടെ മനസിൽ ഓടിയെത്തി.

 

അവൾ റൂമിനു വെളിയിൽ ഇറങ്ങി ഒരു ഏകാന്തത.. ഒറ്റയ്ക്ക് ആയത് പോലെ,  അവൾ ചുറ്റിനും നോക്കി കാട്ടിൽ വഴി തെറ്റിയ അവസ്ഥാ. എങ്ങും മൂകത.എങ്ങനെയോ അവൾ റൂമിൽ എത്തി ഫോൺ എടുത്തു കൃഷ്ണയെ വിളിച്ചു…

 

ആ പറ ടീച്ചറെ…

 

ഹലോ…

 

ഹലോ…

 

 

എന്ത് പറ്റി….

 

അവിടുന്ന് റെസ്പോണ്സ്സ് ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് കൃഷ്ണയും പേടിച്ചു. ഫോൺ താഴെ വീണ് സൗണ്ട് കേട്ടു.

 

കൃഷ്ണ ഓടുക ആയിരുന്നു. അവന്റെ ഓട്ടം കണ്ട് കല്യാണി ടീച്ചർ എന്തൊക്കയോ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു പുറകെ പാഞ്ഞു.

 

കൃഷ്ണ തുളസിയുടെ മുറിയിൽ കേറി…

 

 

 

കട്ടിലിനു താഴെ നിറകണ്ണുകളോടെ തുളസി. അവളുടെ ഫോൺ താഴെ വീണ് കിടപ്പുണ്ട്…

 

എന്തോ പന്തികേട് തോന്നി കൃഷ്ണ അവളുടെ അരികിൽ ഇരുന്നു. തോളിൽ കൈ വെച്ചു. തുളസി തലഉയർത്തി ഒന്ന് നോക്കി അവനെ വട്ടം ചുറ്റിപിടിച്ചു മുള ചീന്തുന്നത് പോലെ അലറി കരഞ്ഞു. ഈ സമയം കൊണ്ട് കല്യാണി ടീച്ചറും ഓടി വന്നിരുന്നു. വന്നു കാണുന്നത് കൃഷ്ണയുടെ നെഞ്ചിൽ വീണ് കരയുന്ന തുളസി.

 

എന്താ കണ്ണാ. എന്താ പ്രെശ്നം. എന്തിനാ മോള് കരയുന്നത്.

 

അറിയില്ല അമ്മേ…..

 

എന്താ മോളെ എന്ത് പറ്റി.

അവളെ പിടിച്ചു നേരെ ഇരുത്താൻ ശ്രെമിച്ചതും കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ കൃഷ്ണയെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി. ആകെ ഉള്ള അശ്രയം പോലെ,

 

അവൾ ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു കരഞ്ഞു.

 

കണ്ണാ എന്റെ അമ്മ പോയി…. എന്നും പറഞ്ഞു..

 

ഇതു കേട്ടു കല്യാണി ടീച്ചറും, കൃഷ്ണയും ഞെട്ടി.

 

കല്യാണി ചാടി എണിറ്റു റൂമിനു വെളിയിലേക്ക് ഓടി……….. .

 

അവൾ