വെളിച്ചവും സുഗന്ധം വിതറുന്ന മെഴുക് തിരികൾ എന്തോ, എന്തിനോ വേണ്ടി ഒരുക്കം കൂട്ടുകയായിരുന്നു. ഭാരതി തമ്പുരാട്ടിയുടെയും പ്രേമന്റെയും മനസ്സിൽ സുഖമുള്ള അസ്വസ്ഥതകൾ നിറഞ്ഞു.

നടക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പ്രേമന്റെ കാൽപാദം ചലിച്ചു. അവളുടെ ഇരു തോളിൽ കൈകൾ ചേർത്ത് കസേരയുടെ അടുത്തേക്ക് നയിച്ചു. അവളെ പതിയെ കസേരയിലേക്ക് ഇരുത്തി. മുഖത്തേക്ക് ഉതിർന്ന് വീണ ചുരുളന്മുടിയിഴകൾ അവൻ മാടി പുറകിലോട്ട് വച്ചു. ഭക്ഷണം വിളമ്പിയ വസ്തിപാത്രം അവളുടെ മുന്നിലേക്ക് വച്ചു.

ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ കൈകൾ ഉയർത്താനും കഴിക്കാനും അവൾ ബുദ്ധിമുട്ടുന്നത് കണ്ട പ്രേമൻ പ്ളേറ്റിൽ നിന്ന് ഭക്ഷണം അല്പമെടുത്ത് അവളുടെ ചുണ്ടിലേക്ക് നീട്ടി.

അൽപ്പ നേരം അവൾ അതിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് പതുക്കെ വായ തുറന്നു. വായയിലേക്ക് അവൻ ഭക്ഷണം വച്ച് കൊടുക്കുബോൾ അവളുടെ നാവ് അറിയാതെ ആ വിരലിൽ തൊട്ടു. ഭക്ഷണത്തെ ആസ്വദിച്ച് കഴിക്കുന്ന അവളുടെ മുഖത്ത് നിന്ന് കണ്ണെടുക്കാതെ അവൻ നോക്കി. ഭക്ഷണത്തിന് ശേഷം വായ കഴുകാനായി അവൾ എഴുന്നേൽക്കാൻ കഷ്ട്ടപ്പെട്ടു. ഇതേ സമയം പ്രേമൻ പാത്രങ്ങൾ അടുക്കളയിലേക്ക് കൊണ്ട് വയ്ക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു.

“…. ഞാൻ സഹായിക്കാമായിരുന്നല്ലോ ….”. കഷ്ടപ്പെട്ട് നടക്കുന്ന അവളെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പ്രേമൻ പറഞ്ഞു.

“….. നീ സഹായിക്കുമെന്നറിയാം, എന്നാലും ചില കാര്യങ്ങൾ സ്വയം ചെയ്യുന്നതല്ലേ നല്ലത് …”. a

ചെറിയൊരു ചിരിയോടെ അവൾ വാഷ് ബേസിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. പാത്രങ്ങൾ എല്ലാം കഴുകി അടക്കി വച്ച ശേഷം തിരിച്ച് വന്നപ്പോഴേക്കും ഭാരതി തമ്പുരാട്ടിയെ അവിടെ ഒന്നും കാണാനില്ലായില്ലായിരുന്നു.

ഉമ്മറത്ത് ചെറിയ അനക്കം കണ്ടപ്പോൾ അവൻ അവിടേക്ക് ചെന്നു. ചാരുകസ്സേരയിൽ ഇരുന്നവൾ ദൂരേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു. പ്രേമൻ അരികിൽ ചെന്ന് പതുക്കെ ഇരുന്നു.

ഭാരതി തമ്പുരാട്ടി ചെറുതായി നിശ്വസിച്ചു.

“…. ഇപ്പോൾ നല്ല ആശ്വാസമുണ്ട് പ്രേമാ ….”.

“….. ആശ്വസിക്കാൻ വരട്ടെ !!!, നാളെ ഇത് പോലെ തന്നെ വേദന വരും …. ഞാൻ കുറച്ച് തൈലം ഉണ്ടാക്കിട്ടുണ്ട് ….”.

“…. തൈലമോ ????”.

“….. ഉം … അത് നട്ടെല്ലിൽ ഉഴിയണം … എന്നാലാണ് മാറുകയുള്ളൂ ….”.

“….. അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പ്രേമാ എനിക്ക് പെട്ടെന്ന് നടക്കാൻ സാധിക്കേണ്ടത് വളരെ അത്യാവിശ്യമാണ് …”.

“…. പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഓടി ചാടി നടക്കാല്ലോ …. ഇല്ലേൽ ഞാൻ കൊച്ചമ്മയെ നടത്തും …”.

“….. എനിക്ക് പ്രേമനെ വിശ്വാസമാണ് ….”.

“….. എനിക്ക് അറിയുന്നത് ചെയ്യുന്നു എന്ന് മാത്രം … ശരിയാകും, എല്ലാം ശരിയാകും ….”.

“…… അറിയാടോ, ഇപ്പൊ അതിനെ കുറിച്ചൊന്നും പറയാനൊന്നും .നിൽക്കണ്ടാ … നീ ഈ ആകാശത്തിലേക്ക് നോക്യേ …. എന്തോരം നക്ഷത്രങ്ങളാണ് …..”.

പ്രേമൻ നിറയെ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി.

” …. നല്ല ഭംഗിയല്ലേ … ഞാൻ ഈ ആകാശം കണ്ടിട്ട് തന്നെ എത്ര കാലമായി കാണും … എന്നാണ് അവസാനമായി ആകാശത്തിലേക്ക് ഇങ്ങനെ നോക്കിയിട്ടുള്ളതെന്ന് പോലും ….. ജയിലിൽ കോൺക്രീറ്റ് കൂരയ്ക്കുള്ളിൽ ….”. അവൻ്റെ തല താഴ്ന്നു.

“….. സമയം അങ്ങനെ നിന്നെ വൃദ്ധനൊന്നും ആക്കീട്ടില്ലല്ലോ …. കാണാൻ കഴിയാത്ത കാലത്തെ ആകാശവിസ്മയങ്ങൾ ഇനിയും കാണാല്ലോ …. “.

ഭാരതി തമ്പുരാട്ടി അവനെ നോക്കി. അവൻ മനോഹരമായി അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. അലക്ഷ്യമായി വളരുന്ന അവൻ്റെ താടി രോമങ്ങളെ സസൂക്ഷമം അവൾ മിഴിച്ച് നോക്കി.

“…… എന്താണ് കൊച്ചമ്മ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ ???, ആദ്യമായി കാണുന്നത് പോലെ …”.

“……. എന്നാണ് നിന്നെ ആദ്യമായി കണ്ടെന്നതറിയില്ല, എവിടെയോ നമ്മളിൽ എന്തോ ഒരു ഒരുമായുള്ളത് പോലൊരു തോന്നൽ …. അങ്ങനെ … അങ്ങനൊരു തോന്നൽ മനസ്സിൽ …..”.

ചായം പൂശിയ ഇരു കൈവിരലുകളും പരസ്പരം ഉരച്ച് ചൂടാക്കിയ ശേഷം ചന്തമുള്ള കവിൾ തടത്തിൽ വച്ച് ചൂട് പകർന്നശേഷം അവനോടായി അവൾ പറഞ്ഞു.

“…. അതെന്താ കൊച്ചമ്മേ ….”. ആകാംക്ഷ നിറഞ്ഞ മുഖഭാവം അവനിൽ നിറഞ്ഞു.

“…. നീയെന്നെ കൊച്ചമ്മ എന്നൊരു വിളി നിർത്തൂ !!!!”.

ചെറിയൊരു ദേഷ്യം പിടിച്ച അവളുടെ കവിളുകൾ ചുവന്നു. കൊച്ച് കുട്ടികളുടെ പോലെ വിരിയുന്ന ആ മുഖഭാവം നോക്കിയിരുന്ന പ്രേമൻ ആകെ കുഴഞ്ഞു.

” …. കൊച്ചമ്മേയെ അങ്ങനെയല്ലാതെ ….. പിന്നെ …”. പാതി വാക്കുകൾ പ്രേമൻ വിഴുങ്ങി.

“…… ഭാരതീന്ന് വിളിക്കാല്ലോ ….”.

“…… അത് … അങ്ങനെ വിളിച്ച് ശീലം ഇല്ലല്ലോ …..”.

“….. ശീലം …. ശീലം എന്നത് പുതിയത് ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കേണ്ടതാണ് … “.

“…… ചെറിയൊരു ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട് അങ്ങനെ വിളിക്കാൻ ….”.

“…… അങ്ങനെ വിളിക്കണം പ്രേമാ …. തികച്ചും ആധികാരികമായി തന്നെ വിളിക്കണം , എന്നാലേ എനിക്ക് പറയാനുള്ള കാര്യങ്ങൾ തുടർന്നങ്ങോട്ട് പറയാൻ കഴിയുകയുള്ളു … കേട്ടോ …”.

“….. ഉം …”.

“…. എന്നാൽ നീ വിളിക്ക് ….”.

“…… ഏയ് .. അങ്ങനെ വിളിക്കാൻ വല്ലാത്ത മടി….”.

“….. കേഴ്ക്കാനുള്ള കൊതികൊണ്ടല്ലേ …..”.

” ….. പിന്നെയാവട്ടെ കൊച്ചമ്മേ …..”.

“……. നീ പഠിച്ചവനല്ലേ …. ഇതിപ്പോൾ അടിയാൻ ഉടമ സമ്പ്രതായം പോലെ …. ഒരു വ്യക്തി അറിയപ്പെടുന്നത് അവരുടെ പേരിലാണ് ….. സ്വന്തം പേര് വിളിച്ച് കേഴ്ക്കാനാണ് വിവരമുള്ള ഏതൊരു വ്യക്‌തിക്കും ആഗ്രഹം …. വെറുതെ പേരിന്റെ പിന്നിലെ വാലോക്കെ വെറുതെയല്ലേ ….”..

ഭാരതി തമ്പുരാട്ടി പതുക്കെ എഴുന്നേറ്റ് കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു. പോക്കറ്റിൽ നിന്നും സിഗരറ്റിന്റെ കൂട് തുറന്നവൻ ചുണ്ടിൽ വച്ച് അൽപ നേരത്തിന് ശേഷം കത്തിച്ചു.

പുക അന്തരീക്ഷത്തിൽ അവ്യക്തമായ ചിത്രങ്ങൾ രചിച്ചു. അതിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് തീർത്തും ശ്യൂന്യമായ മനസ്സാൽ വെറുതെ നോക്കിയിരുന്നു.

അടുത്ത പ്രഭാതം ……

പുലർച്ച തന്നെ പ്രേമൻ ഭാരതി തമ്പുരാട്ടിയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. ഉഴിച്ചിൽ തുടങ്ങാനുള്ള തൈലം അടുക്കളയിൽ ചൂടാക്കിയിരുന്നു.

പുതപ്പിൽ ചുരുണ്ട് കിടക്കുന്ന അവൾ ഒരു മാലാഖയെ പോലെ അവന് തോന്നി. ചുള നിറഞ്ഞ മുടിയിഴകൾ അലസമായി അവളുടെ അരികിൽ അവനിരുന്നു.

പ്രേമന്റെ പുരുഷഗന്ധം തിരിച്ചറിഞ്ഞ ഭാരതി തമ്പുരാട്ടി കണ്ണുകൾ തുറന്നു. ഒരു പ്രതീക്ഷയുടെ പുലർവെട്ടം അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ പ്രതീക്ഷ അർപ്പിച്ചിരുന്നു.

“….. നന്നായി ഉറങ്ങി …പ്രേമനോ ???”.

അവൻ ചിരിച്ചതേയുള്ളു. അവൾ അവന്റെ കയ്യെടുത്ത് തലയിണയുടെ മുകളിൽ വച്ചതിന്മേൽ മാർദ്ദവമേറിയ കവിൾത്തടം വച്ചു. മനോഹരമായ ആ പ്രഭാതത്തിൽ നന്മയേറിയ ആ സ്പർശനം ആവോളം അവൻ ആസ്വദിച്ചു.

“…. ഞാൻ തൈലം ചൂടാക്കിട്ടുണ്ട് ….”.

“…. തൈലമോ ????”.

” …. ശരീരത്തിലെ വേദനയൊക്കെ പോകണ്ടേ !!! “.

“….. ഉം ..”.

” ….. എന്നാൽ ഇത് ഇട്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് വന്നാട്ടെ …..”

അവൻ നീളം കൂടിയ ബനിയൻ കൊടുത്ത് അവളെ നോക്കി. അത് ധരിച്ചാൽ ഏകദേശം അരയുടെ താഴെയേ എത്തുകയുള്ളൂ. അത് നിവർത്തിക്കൊണ്ട് അവൾ നാണത്തിൽ തല താഴ്ത്തികൊണ്ട് തലകുലുക്കി.

പ്രേമൻ മുറി വിട്ട് മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ നടന്നു.

എത്രവട്ടമാണ് ഇവിടെ തന്നെ നിൽക്കണമെന്ന് മനസ്സ് പ്രേരിപ്പിച്ചിട്ടും മുറി വിട്ട് പുറത്തേക്ക് പോകുന്നത്. ഒരു സ്ത്രീ ശരീരത്തോട് തോന്നുന്ന കാമത്തിൽ നിന്നും മനസ്സ് ദിവ്യമായ മറ്റെന്തിനോ വേണ്ടി കേഴുന്നു. തികച്ചും പ്രഹേളിക മാത്രം.

അടുക്കളയുടെ പുറകിൽ കിണറിനോട് ചേർന്ന ഭാഗത്ത് അവളെയും കാത്ത് നിന്നു. ശരീരത്തിൽ പ്രിത്യേക തരം ഹോർമോണുകൾ നിറയുന്നു. സമയം അധികം കഴിയുന്നതിന് മുന്നെ ഭാരതി അവിടേക്ക് വന്നു.

ധരിച്ചിരിക്കുന്ന ബനിയൻ ഏകദേശം കാൽമുട്ട് വരെ മാത്രം. അതിൽ നിന്നും ഭാരതി തമ്പുരാട്ടിയുടെ തുടയുടെ വണ്ണം ഊഹിച്ചെടുക്കാവുന്നതേ ഉള്ളു. വണ്ണമുള്ള മാർബിൾ പോലെ മിനുസം തോന്നിപ്പിക്കുന്ന കാൽ തുടകളിൽ വീണ മീട്ടാൻ അവന്റെ മനം കൊതിച്ചു.

“…. തല മുടി വാരിക്കെട്ടി ഇവിടെ വന്ന് നിൽക്കൂ ….”.

ചുമരിൽ ഇരു കൈകളും തലയ്‌ക്കൊപ്പം ഉയരത്തിൽ വച്ച് നിൽക്കുന്ന വിധം പ്രേമൻ കാണിച്ച് കൊടുത്തു. യാതൊരു മടിയും കൂടാതെ അവൾ കൈകൾ ഉയർത്തി ചുമരിൽ ചേർത്ത് വച്ച് നിന്നു. കക്ഷത്തിൽ പടർന്ന് പിടിച്ചിരിക്കുന്ന രോമകൂപങ്ങൾ അവനെ ഹരം പിടിപ്പിച്ചു. എണ്ണയെടുക്കാൻ എന്ന വ്യാജേന കുനിഞ്ഞ് പൊങ്ങുബോൾ അവൻ അറിയാതെ അവളുടെ കക്ഷം മണത്ത് പോയി. ചെമ്പക ഗന്ധിയായ ആ അനുഭവം അവനിൽ വീണ്ടും അതെ പ്രവർത്തിക്കു പ്രേരിപ്പിച്ചെങ്കിലും അവനതടക്കി.

പല തരത്തിലുള്ള ഔഷധം  ചേർത്ത് തിളപ്പിച്ച് ചൂട് അൽപ്പം മാറിയ എണ്ണ ഭാരതി തമ്പുരാട്ടിയുടെ തലയിൽ കൂടി ഒഴിച്ചു. കഴുത്തിലൂടെ പച്ച നിറമുള്ള എണ്ണ അവളുടെ തോളിലേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. ആ എണ്ണയെ പകുത്ത് കഴുത്തിൽ വിശാലമായി തേച്ച് പിടിപ്പിക്കുകയും മസ്സാജ് ചെയ്ത് തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. നല്ല കൊഴുത്ത പുറത്തിലേക്ക് വിരലുകൾ ആഴ്ന്നിറങ്ങി. പുറത്ത് നന്നായീ എണ്ണ തേച്ച് പിടിപ്പിക്കാനായി അവൻ അവളുടെ ബനിയൻ തല വരെ  ഉയർത്തി. തിളങ്ങുന്ന ചർമ്മമുള്ള അവളുടെ പുറം അവനെ കോരിത്തരിപ്പിച്ചു. പുള്ളികളുള്ള അവളുടെ ഷെഢി ആകൃതി നഷ്ടപ്പെടാത്ത അവളുടെ നിതംബങ്ങൾ താങ്ങി നിർത്തുന്നതിലേക്ക് അവൻ ഉറ്റു നോക്കി. പുറത്താകെ അവന്റെ വിരലുകൾ നീങ്ങി തുടങ്ങി. കശേരുക്കളിൽ ഓരോന്നായി അവന്റെ വിരലുകൾ അമരാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഭാരതി തമ്പുരാട്ടി ചെറിയ വേദനയോടെ ഞെരുങ്ങി.

പ്രേമൻ ഉഴിച്ചിൽ വളരെ വേഗത്തിൽ ഉഴിഞ്ഞു തീർത്തു. സത്യത്തിൽ അവന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ട് പോകുന്ന അവസ്ഥയായിരുന്നു. ഇനിയും നിന്നാൽ കാര്യങ്ങൾ കൈവിട്ട് പോകുമോ എന്ന ഭയം അവനിൽ ഉറഞ്ഞു കൂടി.

” …. ഇനി പോയൊന്ന് കുളിച്ചൊള്ളൂ …. “.

“…. ഇത്രയേ ഉള്ളൂ ….”. നിരാശ കലർന്ന  ഭാവമായിരുന്നു അവളിൽ.

“…. ആ ബാക്കി ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് …”.

കണ്ണുകൾ താഴ്ത്തിക്കൊണ്ട് പ്രേമൻ പറഞ്ഞു.

“…. ഉം ….”.

അവൾ പതുക്കെ നടന്ന് പോയി…..

 

( തുടരും )