എല്ലാവർക്കും നമസ്കാരം ……🙏🙏🙏

കഥയുടെ കഴിഞ്ഞ പാർട്ടിന് നിങ്ങൾ നൽകിയ സപ്പോർട്ടിന് ആദ്യമേ നന്ദി പറയുന്നു.

 

കമന്റ് സെക്ഷനിലെ ചില അഭിപ്രായങ്ങൾ മുൻനിർത്തി അടുത്ത കഥ മുതൽ ഒറ്റ പാർട്ടിയി
പബ്ലിഷ് ചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നു.

 

നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായ പ്രകാരം “കാലം കരുതി വച്ച പ്രണയം ” എന്ന കഥ ഒരു പാർട്ടു കൂടെ നിങ്ങൾക്കായി ഞാൻ എഴുതാം. ഈ കഥ പൂർത്തിയാക്കിയ ശേഷം അത് എഴുതി തുടങ്ങുന്നതായിരിക്കും🙏🙏🙏….

 

സന്തോഷത്തോടെ …….,
ചെകുത്താനെ സ്നേഹിച്ച മാലാഖ .🧚🧚

 

എന്നാൽ തുടങ്ങട്ടെ …..

 

 

പ്രാണസഖി 2

Praanasakhi Part 2 | Author : Chekuthane Snehicha Malakha

Previous Part

 

 

 

…………….

 

ഞാൻ എവിടെയോ കണ്ട മുഖം , നല്ല പരിചയം. ഞാൻ എന്റെ ഓർമ്മയിൽ ഒന്നു ചികഞ്ഞ് നോക്കി . അതെ അന്ന് കരഞ്ഞ് കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി എന്നെ നോക്കിയ ആ പെൺകുട്ടി . അന്ന് ഞാൻ കാരണം ബീച്ചിൽ വച്ച് നാണക്കേട് അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നവൾ . ഒരു ഇടി മിന്നൽ തലയിൽ വീണപോലെ തോന്നി എനിക്ക് , ഞാനവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു പോയി……

 

അവൾ എന്നെ നോക്കുകയാണ്. അവളുടെ മുഖത്തെ ഭാവ വ്യത്യാസത്തിൽ നിന്ന് എന്നെ അവൾക്ക് മനസ്സിലായി എന്ന് എനിക്ക് പിടികിട്ടി.

 

” വിനോദേ … അകത്തേക്ക് കയറി വാ… എത്ര നാളായി കണ്ടിട്ട് . ”

 

വിനോദിന്റെ ചെറിയമ്മയുടെ സ്വരം എന്നെ ചിന്തകളിൽ നിന്ന് ഉണർത്തി . പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഞാൻ ശ്രദ്ധ മാറ്റി.

 

” നോക്കി നിൽക്കാതെ കൂട്ടുകാരനെയും വിളിച്ചോണ്ട് അകത്തേക്ക് വാടാ…. ”

 

വിനോദിന്റെ ചെറിയമ്മ അതും പറഞ്ഞ് ഞങ്ങളെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.

 

“ടാ വാ….”

 

വിനോദ് അതും പറഞ്ഞ് എന്നെയും കൂട്ടി വീടിനകത്തേക്ക് കയറി.

 

” ഹരീ… ഇതാണ് എന്റെ ചെറിയമ്മ , പേര് പത്മജ . ”

 

വിനോദ് അവന്റെ ചെറിയമ്മയെ എനിക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി തന്നു.
ഞാൻ അവരെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

 

” നിങ്ങൾ ഇരിക്ക് ഞാൻ കുടിക്കാൻ എന്തെങ്കിലുമെടുക്കാം .”

 

പത്മജ ആന്റി അതും പറഞ്ഞ് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. ഞങ്ങൾ അവിടെയുള്ള സെറ്റിയിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചു.

 

“ലക്ഷ്മീ നീ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്നേ . ഹരീ…. ഇത് ചെറിയമ്മയുടെ ഒരേ ഒരു മകൾ ശ്രീലക്ഷ്മി . ”

 

അവൻ ഒരു റൂമിന്റെ വാതിലിന് അടുത്ത് ചാരി നിന്ന് എന്തോ ആലോചിച്ച് നിന്ന ആ പെൺകുട്ടിയെ എനിക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി തന്നു. പക്ഷെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാനുള്ള ശക്തി എനിക്കില്ലായിരുന്നു.

 

” വിനോദേട്ടാ… ഇതാരാ…..?”

 

അത്രയും നേരം മിണ്ടാതെ നിന്ന ശ്രീലക്ഷ്മി വിനോദിനോട് ചോദിച്ചു.

 

“അപ്പൊ ചെറിയമ്മ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ …. ഇതെന്റെ കൂട്ടുകാരനാ ഹരി കൃഷ്ണൻ . ഞങ്ങൾ കുറച്ച് ദിവസം അപ്പുറത്തെ വീട്ടിൽ കാണും . ”

വിനോദ് അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് ചെറിയ ദേഷ്യം മിന്നിമറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. ആ കണ്ണുകളോടെ എന്നെ നോക്കിയ ശേഷം അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി.

അപ്പോഴേക്കും ആന്റി രണ്ട് കപ്പുകളിൽ ചായയുമായി വന്നു.

ഞങ്ങൾ അത് കുടിക്കുന്നതിനിടയ്ക്ക് ആന്റി ഒരു താക്കോൽ കൂട്ടം അവന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു.

 

” മോനേ വീട് അടിച്ച് വാരി വൃത്തിയാക്കി ഇട്ടുണ്ട്.
അവളെവിടെ ……”

 

” ചെറിയമ്മേ …. അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി…”

വിനോദ് മറുപടി പറഞ്ഞു.

“നീ വരുന്നൂന്ന് അറിഞ്ഞ് ഭയങ്കര സന്തോഷത്തിലായിരുന്നല്ലോ …… ഈ പെണ്ണിന് ഇത് എന്തുപറ്റി. നിങ്ങൾ പോയി കുളിച്ച് വാ അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ ഭക്ഷണം ഒരുക്കാം. ”

ചായ കുടിച്ച ശേഷം ഞങ്ങൾ പുറത്തിങ്ങി അൽപം അകലത്തിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന മറ്റൊരു വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. വിനോദ് താക്കോലുപയോഗിച്ച് കതകു തുറന്നു . പഴയ ടൈപ്പ് ഓടിട്ട തീരെ ചെറുതല്ലാത്ത വീട് . നേരെ കയറിയത് ഒരു ഹാളിലേക്കാണ്. ആവശ്യത്തിന് ഫർണിച്ചർ, TV മറ്റുള്ളവയെല്ലാം തന്നെ ഉണ്ട്.

 

” എടാ നീ ആ മുറി എടുത്തോ , പിന്നെ മാറാനുള്ള തുണിയും സോപ്പും ഒക്കെ എടുത്തോ നമുക്ക് അടുത്തുള്ള ഒരു കുളത്തിൽ പോവാം , എന്നിട്ട് വിശാലമായ ഒരു കുളി… ”

 

വിനോദ് അതും പറഞ്ഞ് അവൻ എനിക്കായി ചൂണ്ടി കാണിച്ച മുറിയുടെ അടുത്തുള്ള മറ്റൊരു മുറിയിലേക്ക് കയറി പോയി.

 

ഞാൻ എന്റെ ബാഗുമെടുത്ത് ആ മുറിയിലേക്ക് കയറി . മനസ്സ് മുഴുവൻ അസ്വസ്തമാണ് . വന്നിറങ്ങിയപ്പോഴുള്ള സന്തോഷം എന്റെ മനസ്സിന് ഇപ്പോൾ ഇല്ല. കയ്യിലെ ബാഗ് എടുത്ത് കട്ടിലിൽ വച്ച ശേഷം ഡ്രെസ് മാറി ഒരു പേശയും ഉടുത്ത് ടി ഷർട്ടും ഇട്ടു. കുളിക്കാനുള്ള തോർത്തും സോപ്പുമൊക്കെ എടുത്ത് ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങി.

വിനോദ് എന്നെയും കാത്ത് നിൽക്കുകയാണ്.

 

“എടാ വാ…”

 

അവൻ എന്നെയും വിളിച്ചോണ്ട് പുറത്തിറങ്ങി. വീടിന് പുറകിലൂടെ ഞങ്ങൾ ചെറിയ ഒരു വഴിയിലൂടെ നടന്നു നീങ്ങി.
അവൻ മുൻപേ നടക്കുകയാണ് .
ഇരുവശവും നെൽപ്പാടമാണ്… നടുക്ക് നടക്കാനുള്ള ചെറിയ പാടവരമ്പിലൂടെയാണ് ഞങ്ങളുടെ നടത്തം . ഇരുകരയിലും തെങ്ങുകൾ തിങ്ങി നിൽക്കുന്നു . സമയം വൈകുന്നേരമായതു കൊണ്ടാകാം പക്ഷികൾ കൂട്ടത്തോടെ തിരിച്ച് കൂടുകളിലേക്ക് ശബ്ദമുണ്ടാക്കി പറന്നു പോകുന്നു. വിനോദ് എന്തൊക്കെയോ എന്നോട് പറയുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ എന്റെ ചെവിയിൽ ഒന്നും കയറുന്നില്ല. എന്തോ വല്ലാത്ത ഒരു മൂഖത പോലെ .

പെട്ടെന്ന് വിനോദ് നടത്തം നിർത്തി എന്നെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.

 

” ഞാൻ പറയുന്നത് വല്ലതും നീ കേട്ടോ…. നിന്റെ മനസ്സ് ഇവിടെന്നുമല്ലല്ലോ? ഞാൻ കുറേ നേരമായി നിന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ നീ ഭയങ്കര സന്തോഷത്തിലായിരുന്നല്ലോ? ഇപ്പൊ എന്തു പറ്റി …. ലക്ഷ്മിയെ കണ്ടതു മുതൽ പന്തം കണ്ട പെരുച്ചാഴിയുടെ അവസ്ഥയാണ് നിനക്ക് . ഞാനത് ശ്രദ്ധിച്ചു. എടാ സത്യം പറ നിനക്ക് അവളെ മുൻപ് പരിചയമുണ്ടോ?…….”

 

വിനോദിന്റെ ആ ചോദ്യം കേട്ട ഞാൻ ഒന്ന് നടുങ്ങി.

 

” എടാ അന്ന് ബീച്ചിൽ വച്ച് ഒരു പെൺകുട്ടിയുമായി പ്രശ്നമായില്ലേ അത് അവളാ ലക്ഷ്മി….”

ഞാൻ മനസ്സിൽ അൽപം പേടിയോടെ പറഞ്ഞു. കാരണം ലക്ഷ്മി അവന്റെ അനിയത്തിയാണ്. ഈ കാരണം മതി കൂട്ടുകാരനെന്ന ബന്ധം മറന്ന് എന്റെ കരണത്ത് ഒന്ന് തരാൻ . പക്ഷെ എന്റെ ചിന്തകളെ തെറ്റിച്ചു കൊണ്ട് പൊട്ടി ചിരിക്കുന്ന വിനോദിനെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്.

 

” നീ വാ….”

അവൻ അതും പറഞ്ഞ് മുൻപേ നടന്നു . ഞങ്ങൾ അങ്ങനെ കുളത്തിന്റെ പടിക്കെട്ടിൽ എത്തി. അപ്പോഴും വിനോദ് എന്നെ നോക്കി നിന്ന് ചിരിക്കുകയാണ് ….

 

” എടാ നീ എന്തിനാ ചിരിക്കുന്നേ, നിനക്ക് വട്ടായോ…. ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാ……”

 

ഞാൻ വിനോദിന്റെ പ്രതികരണം കണ്ട് ഒന്നും മനസ്സികാതെ അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞു.

 

എടാ അതല്ല ….. ഞാൻ അവളെ ലക്ഷ്മിയെ ഓർത്താ ചിരിച്ചത്. വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷമാ ഞാൻ ഇവിടെ വരുന്നത്. പണ്ട് ഇവിടെ വരുമ്പോ ഓടി വന്ന് എന്റെ തോളിൽ കേറുന്ന പെണ്ണാ . ഞാനും ലക്ഷ്മിയും ശ്രീയും ഒരുമിച്ചാ കുട്ടിക്കാലത്ത് ഇവിടെ കളിച്ച് വളർന്നത് . പിന്നീട് പപ്പ ഗൾഫിൽ നിന്ന് ജോലി ഉപേക്ഷിച്ച് വന്നപ്പോൾ പുതിയ വീട് വച്ച് നിന്റെ നാട്ടിൽ സെറ്റിലായി. അല്ലെങ്കിൽ ഇവിടെ വന്നാൽ എന്നോട് വാ തോരാതെ സംസാരിക്കുന്ന പെണ്ണ് എന്നോട് ഇന്ന് ഒന്നും മിണ്ടാത്തതെന്തെന്ന് ഞാൻ ആലോചിക്കുവായിരുന്നു . ഇപ്പോഴല്ലേ കാര്യം പിടി കിട്ടിയത്. നിന്നോടുള്ള ദേഷ്യമാ എന്നോട് തീർക്കുന്നത്…. ”

അവൻ അതും പറഞ്ഞ് ചിരിച്ച് തളർന്ന് നെഞ്ചത്ത് കൈയ്യും വച്ച് നിന്നും.

 

” എടാ പ്രശ്നമാകുമോ? ”

എന്റെ മനസ്സിലെ ആവലാതി ഞാനവനോട് ചോദിച്ചു.

 

 

” എന്ത് പ്രശ്നം. അതിന് നീ മന:പൂർവ്വം ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ലല്ലോ …… വന്ന് കുളിക്കടാ നേരം വൈകുന്നു. ”

വിനോദ് അതും പറഞ്ഞ് ഡ്രസ്സും മാറി ഒരു തോർത്തും ഉടുത്ത് കുളത്തിലേക്ക് ചാടി ….

 

 

” വാടാ …. ഇങ്ങനയൊക്കെ ഒന്ന് കുളിച്ച കാലം മറന്നു. ”

വിനോദ് അത് പറഞ്ഞ് തീർന്നതും ഞാനും ഡ്രസ്സൊക്കെ മാറി ഒരു തോർത്തും ഉടുത്ത് കുളത്തിലേക്ക് ചാടി . സാമാന്യം വലിയ കുളമാണ് . ചുറ്റുപാടും തെങ്ങുകൾ തിങ്ങി നിൽക്കുന്നു.

” എടാ ഇവിടെ വേറെയാരും കുളിക്കാൻ വരാറില്ലേ. ”

വെള്ളത്തിൽ മുങ്ങി നിവർന്ന്കൊണ്ട് ഞാൻ വിനോദിനോട് ചോദിച്ചു.

 

” ഇല്ലടാ … ഇതിന് ചുറ്റുമുള്ള വയലൊക്കെ ചെറിയമ്മയുടെയും അമ്മയുടെയും പേരിലാ . ഈ കുളം ഞങ്ങളുടെ വകയാടാ ….. എന്റെ മുത്തച്ഛൻ ഈ നാട്ടിലെ പ്രമാണിയായിരുന്നു. ഇപ്പോ സ്വത്തൊക്കെ ഭാഗം വച്ച് വന്നപ്പോ മിച്ചം ഈ രണ്ടു വീടും ഇത്രയും പാടവും മാത്രം ബാക്കി. ഞങ്ങളല്ലാതെ വേറാരും പണ്ടുമുതലേ ഈ കുളം ഉപയോഗിക്കാറില്ല. ഇവിടെ വരുമ്പോൾ എന്റെ പ്രധാന സ്ഥലം ഇതാ..”

അവൻ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു . ജനിച്ച് വളർന്ന സ്വന്തം നാട്ടിലേക്ക് വന്ന സന്തോഷം അവന്റെ മുഖത്ത് ഞാനു കണ്ടു.

 

കുളത്തിൽ കിടന്ന് നീന്തിയും മറ്റും ഒരു മണിക്കൂറോളം വെള്ളത്തിൽ തന്നെ ഞങ്ങൾ കിടന്നു. പിന്നീട് കൊണ്ടു വന്ന ഡ്രെസ്സ് ഒക്കെ ഇട്ട് തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു.

 

” എന്തോ ഇവിടെ വന്നതു മുതൽ പഴയ ബാല്യകാലം തിരിച്ച് കിട്ടിയതുപോലെ , ശ്രീ യെയും കൂടി കൊണ്ടു വരേണ്ടതായിരുന്നു പിന്നെ അവൾക്ക് ക്ലാസ്സുണ്ടല്ലോ?”

വിനോദ് അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വീട്ടിലേക്കുള്ള ആ ചെറിയ വഴിയിലൂടെ നടന്നു.

പക്ഷെ എനിക്ക് എന്തോ ഉള്ളിൽ ഒരു അസ്വസ്ഥതയാണ്. ശീരം തളരുന്ന പോലെ . ഞങ്ങൾ വീടിനുള്ളിലേക്ക് കയറി.

 

” എടാ ഞാൻ ബാഗിൽ കൊണ്ടുവന്ന തുണിയൊക്കെ എടുത്ത് വയ്ക്കട്ടെ നീ പോയി നിന്റെ മുറിയൊക്കെ ഒന്ന് റെഡിയാക്ക് .”

വിനോദ് അതും പറഞ്ഞതും ഞാൻ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി. എന്തോ എനിക്ക് തല കറങ്ങുന്ന പോലെ തല വെട്ടി പൊളിക്കുന്ന വേദന . ശരീരം മുഴുവൻ വിറയ്ക്കുന്ന പോലെ . ഞാൻ തളരുന്ന പോലെ എനിക്ക് തോന്നി….

 

“എടാ ….. വിനോദേ ഒന്ന് പെട്ടെന്ന് വാ… ”

തീരെ വയ്യ എന്നു തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ വിനോദിനെ വിളിച്ചു ..

 

” എന്താടാ എന്തുപറ്റി ”

എന്റെ വിളികേട്ട് ഓടി വന്ന വിനോദ് കാര്യം തിരക്കി….

 

” ടാ എനിക്ക് വയ്യ നല്ല തല വേദന … ദേഹം മുഴുവൻ വിറയ്ക്കുന്ന പോലെ…. ”

 

” മ്….. അല്ലെങ്കിൽ ഇത്രയും നേരം കൊണ്ട് നീ ഒന്ന് രണ്ട് കുപ്പി കാലിയാക്കുന്നതല്ലേ … ഇന്ന് ഇത്രയും നേരമായിട്ടും ഒരു തുള്ളി പോലും അകത്തു ചെല്ലാത്തതു കൊണ്ടുള്ള കുഴപ്പമാ .. നീ ഇവിടിരിക്ക് ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാം ….”

വിനോദ് അത്രയും പറഞ്ഞ് മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് പോയി….. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കയ്യിൽ ഒരു ജെഗിൽ വെള്ളവും ഗ്ലാസ്സും ഒരു കുപ്പിയും കൊണ്ടുവന്നു.

 

” നിനക്കിത് എവിടുന്ന് കിട്ടി.”

 

അവന്റെ കയിലെ മദ്യ കുപ്പി കണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.

 

” എടാ നീ ഇത് കൊണ്ടു വരില്ല എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു , കാരണം മറ്റൊരു സ്ഥലം, പിന്നെ ഞാൻ പിണങ്ങുമോ എന്നുള്ള നിന്റെ പേടി അങ്ങനെ പലതും . പിന്നെ ഒറ്റയടിക്ക് ഇത് നിർത്തിയാൽ അതും അപകടമാണ് ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലേ….. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ വാങ്ങി വച്ചതാ… പക്ഷെ മുൻപത്തെ പോലെ നീ കുടിക്കില്ല ഞാൻ തരും അത്ര മാത്രം…..”

വിനോദ് അതും പറഞ്ഞ് ബോട്ടിൽ ഓപ്പൺ ചെയ്തു. ഗ്ലാസ്സിന്റെ കാൽ ഭാഗത്തിനും താഴെ വളരെ കുറച്ച് മദ്യമൊഴിച്ച ശേഷം ബാക്കി ഗ്ലാസ്സിന്റെ മുക്കാൽ ഭാഗവും വെള്ളമൊഴിച്ച് അവൻ ആ ഗ്ലാസ്സ് എന്റെ നേരെ നീട്ടി.. ഞാൻ അതു വാങ്ങി ഒറ്റവലിക്ക് കുടിച്ചു . എന്നും മട്ടൻ ബിരിയാണി തിന്നിട്ട് പെട്ടെന്ന് ഒരു ദിവസം കഞ്ഞി കുടിച്ച അവസ്ഥയായിരുന്നു എനിക്ക്.

 

” ഇന്നത്തേക്ക് ഇത്രയും മതി. നീ കുറച്ച് നേരം കിടന്നോ കുറച്ച് കഴിയുമ്പോഴത്തേക്കും എല്ലാം മാറും. ”

വിനോദ് അത്രയും പറഞ്ഞ് കൊണ്ടുവന്ന ഗ്ലാസ്സും മറ്റ് സാധനങ്ങളും എടുത്ത് ഞാനിരുന്ന കട്ടിലിൽ നിന്ന് എണീറ്റ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

പോകാനൊരുങ്ങിയ അവൻ സ്ഥംഭിച്ച് നിൽക്കുന്നത് കണ്ട ഞാൻ അവൻ നോക്കുന്ന ദിശയിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി.

മുറിയുടെ വാതിലിനടുത്ത് നല്ല ദേഷ്യഭാവത്തിൽ എന്നെയും വിനോദിനെയും മാറി മാറി നോക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്. അവളുടെ ഭാവം കണ്ടാൽ ഞങ്ങളെ കടിച്ച് കീറാനുള്ള കലി മുഖത്തുണ്ട് . വിനോദ് പോലും പേടിച്ച് നിൽക്കുകയാണ്. അവൻ കയ്യിലിരുന്ന കുപ്പി പുറകിൽ മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

 

“ലക്ഷ്മി …. നീ ഇവിടെ ”

ഒരു വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തിൽ വിനോദ് ലക്ഷ്മിയെ വിളിച്ചു.

 

 

” വിനോദേട്ടൻ ഒന്നും പറയണ്ട .. ഞാൻ എല്ലാം കണ്ടു. ചേട്ടനും കുടി തുടങ്ങിയോ ….. ഇതിനാണോ കൂട്ടുകാരനെയും കൂട്ടി ഇവിടേക്ക് വന്നത്. കൂട്ടുകാരൻ …. ഞാൻ അനുഭവിച്ചതറിഞ്ഞതല്ലേ ചേട്ടന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ തനി സ്വഭാവം … ചേട്ടനറിയോ…”

ലക്ഷ്മി തന്റെ ഉള്ളിലെ ദേഷ്യം മുഴുവൻ വിനോദിനോട് തീർത്തു.

 

“ലക്ഷ്മി നിർത്ത് … ഹരി എന്നോടെല്ലാം പറഞ്ഞു. നീ കഥയറിയാതെ ആട്ടം കാണുകയാണ് ലക്ഷ്മി. ഞാൻ ഒരു തുള്ളി പോലും ഇതുവരെ കുടിച്ചിട്ടില്ല. പിന്നെ നീ കണ്ടത് സത്യമാണ് മദ്യം തന്നെയാണ് ഞാനവന് കൊടുത്തത് അതിന് അതിന്റേതായ കാരണമുണ്ട്….. നിനക്ക് എന്നെ വിശ്വസിക്കാം അല്ലെങ്കിൽ എന്തു വേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം ഞാനും ഹരിയും ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല……”

വിനോദ് ലക്ഷ്മിയോട് ശബ്ദമുയർത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. എനിക്കിതൊക്കെ കണ്ടു നിൽക്കാനെ സാധിച്ചുള്ളൂ അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു… അത് വിനോദ് കണ്ടു…

 

” ഓ തുടങ്ങി . ഇതിപ്പം ഇവളെക്കാൾ കഷ്ടമാണല്ലോ നിന്റെ കാര്യം എല്ലാത്തിനും കരച്ചിൽ , എടാ കഴിഞ്ഞ ആറു മാസമായിട്ട് എല്ലാത്തിനും നീ ഇങ്ങനെയാണല്ലോ … എടാ പഴയ ഹരിയിലേക്ക് മടങ്ങി പോകാനാണ് നിന്നെ ഇവിടെ കൊണ്ടു വന്നത് ഇനി നീ കരയരുത്. ”

എന്റെ തോളിൽ തട്ടി ഞാനിരുന്ന കട്ടിലിനടുത്ത് വന്നിരുന്ന വിനോദ് പറഞ്ഞു.

 

” നീ ഇപ്പൊ എന്തിനാ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത് . ”

വിനോദ് ലക്ഷ്മിയോട് ചോദിച്ചു.

 

” അമ്മ പറഞ്ഞു അത്താഴം കഴിക്കാൻ രണ്ടു പേരെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ട് ചെല്ലാൻ . ”

 

” നീ പോ ഞങ്ങൾ വന്നോളാം. ”

വിനോദ് അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ലക്ഷ്മി ഞങ്ങളെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം അവിടുന്ന് പോയി ……

“ഇപ്പൊ എങ്ങനെയുണ്ട് തലവേദന. ”

 

” കുഴപ്പമില്ല ”

ഞാൻ കണ്ണിൽനിന്നു വന്ന കണ്ണുനീർ കൈകൾ കൊണ്ട് തുടച്ച ശേഷം പറഞ്ഞു.

 

“എങ്കിൽ എണീറ്റ് മുഖവും കഴകീട്ട് വാ എനിക്കാണേൽ നല്ല വിശപ്പുണ്ട് … മ് വാ……..”

 

കട്ടിലിൽ നിന്ന് എണീറ്റ്കൊണ്ട് വിനോദ് എന്നോട് പറഞ്ഞു.

 

“എടാ എനിക്കൊന്നും വേണ്ട … വിശപ്പില്ല …. ”

മനസ്സിലെ സങ്കടം കാരണം വിശപ്പൊക്കെ പോയിരുന്നു. പിന്നെ ലക്ഷ്മിയെ ഫെയ്സ് ചെയ്യാനുള്ള മടിയും കാരണം ഞാൻ നുണ പറഞ്ഞു.

 

” എങ്കിൽ എനിക്കും ഒന്നും വേണ്ട . ഞാൻ പട്ടിണി കിടന്നോളാം. ”

ഇതും പറഞ്ഞോണ്ട് പോകാനായി എണീറ്റ വിനോദ് വീണ്ടും തിരിച്ച് കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു.

 

“നിനക്ക് വിശക്കുന്നൂന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ”

ഞാൻ വിനോദിനോട് ചോദിച്ചു.

 

” നീ ഒന്നും കഴിക്കുന്നില്ലല്ലോ പിന്നെങ്ങനെ ഞാൻ കഴിക്കും , നിന്നെ ഞാൻ അല്ലെ ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നത് . ”

 

” എങ്കിൽ നീ പോയി കഴിച്ചിട്ട് എനിക്കുള്ളത് എടുത്തോണ്ട് വാ ”

ഞാൻ കാരണം അവൻ പട്ടിണി കിടക്കരുതല്ലോ എന്ന് കരുതി ഞാൻ പറഞ്ഞു.

” അപ്പൊ നിനക്ക് വിശപ്പില്ല എന്നു പറഞ്ഞത് നുണ. എടാ അവൾ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞെന്ന് വച്ച് . അവളുടെ സ്വഭാവം ഇങ്ങനയാ ദേഷ്യം വന്നാൽ പിടിച്ചാൽ കിട്ടില്ല പിന്നീട് വന്ന് സോറിയും പറയും …. നീ അതൊന്നും കാര്യമാക്കണ്ട . നീ വാ…..”

അവൻ അതും പറഞ്ഞ് എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് വലിച്ച് എണീപിച്ചു. വേറെ വഴിയില്ലാതെ എനിക്ക് അവനോടൊപ്പം പോകേണ്ടി വന്നു. ഞങ്ങൾ നടന്ന് ലക്ഷ്മിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നു.

 

” ആ നിങ്ങളിരിക്ക് ആഹാരം ഇപ്പൊ എടുക്കാം. ”

ലക്ഷ്മിയുടെ അമ്മ ഞങ്ങളെ കണ്ടപാടെ അതും പറഞ്ഞ് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി . ഞാനും വിനോദും ഹാളിലുള്ള ഡൈനിംങ് ടേബിളിനു ചുറ്റും ഇട്ടിരുന്ന കസേരയിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചു.

ലക്ഷ്മി ഞങ്ങളെ ഇരുവരെയും നോക്കി നിൽക്കുകാണ്

 

” എന്തേ … നിന്റെ ദേഷ്യം മാറീലേ …..”

ലക്ഷ്മി ഞങ്ങളെ നോക്കുന്നത് കണ്ട വിനോദ് അവളോട് ചോദിച്ചു. അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല , മുഖവും തിരിച്ച് നിന്നു.
എനിക്കവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാനും സാധിക്കുന്നില്ല … എന്തോ ഒരു കുറ്റബോധം മനസ്സിൽ കിടന്ന് നീറുന്ന പോലെ ….

ഡൈനിംഗ് ടേബിളിന്റെ ഒരു വശത്ത് മടക്കി വച്ചിരുന്ന എന്തോ പൊതിഞ്ഞ് കൊണ്ടു വന്ന ഒരു പത്രക്കടലാസ് ഞാൻ കണ്ടു.

 

‘ അതെങ്കിലും നോക്കിയിരിക്കാം അപ്പോൾ ആരുടെയും മുഖം കാണണ്ടല്ലോ . ‘

എന്ന് കരുതി ആ പത്രക്കടലാസ് ഞാൻ കൈകളിൽ എടുത്തു നിവർത്തി വായിച്ചു.

തിയതി നോക്കിയപ്പോൾ ഈ വർഷം മാർച്ച് നാലാം തിയതി , അതും പത്രത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ പേജ് . താഴെ എഴുതിയിരിക്കുന്ന വാർത്ത കൂടെ വായിച്ചപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു . കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞ കണ്ണുനീർ പുറത്തേക്ക് വരാൻ തുടങ്ങി …

 

“””കാർ ലോറിയിൽ ഇടിച്ച് കുടുംബത്തിലെ മൂന്നുപേർ മരിച്ചു. ഒരാൾ അൽഭുതകരമായി രക്ഷപ്പെട്ടു . “‘””

 

ഇതായിരുന്നു ആ വാർത്തുടെ തലക്കെട്ട് താഴെ മൂന്ന് ഫോട്ടോകളും

 

” അച്ഛൻ , അമ്മ, മനു …..”

എന്റെ വായിൽ നിന്ന് അറിയാതെ തന്നെ ആ വാക്കുകൾ പുറത്തു വന്നു …..

 

“എന്താടാ എന്തിനാ കരയുന്നേ…. ? ”

 

“എന്താ മോനേ …. എന്തു പറ്റി ”

ഞാൻ കരയുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ച വിനോദും അടുക്കളയിൽ നിന്ന് ആഹാരവും എടുത്തു കൊണ്ടുവന്ന ലക്ഷ്മിയുടെ അമ്മയും കാര്യം തിരക്കി……

ഞാൻ ആ പത്രക്കടലാസ് വിനോദനു നേരെ നീട്ടി അവൻ അതു വായിച്ച ശേഷം സങ്കടം കൊണ്ട് ചുവന്നു കലങ്ങിയ എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് അവൻ നോക്കി ….

 

എനിക്ക് പിന്നെ അവിടെ ഇരിക്കാൻ സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല ഞാൻ കസേരയിൽ നിന്ന് എണീറ്റ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു……..

 

” എന്താടാ …. ? എന്താ വിനോദേ ആ കൊച്ച് കരയുന്നേ……? ”

ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ നിന്ന ലക്ഷ്മിയുടെ അമ്മ വിനോദിനോട് കാര്യം തിരക്കി ലക്ഷ്മിയുടെ കണ്ണുകളലും അതറിയാനുള്ള ആകാംഷ ഉണ്ടായിരുന്നു.

” ഇതവന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും അനുജനുമാണ് .”

വിനോദ് ആ പത്രക്കടലാസ് ലക്ഷ്മിയുടെ നേരെ നീട്ടി . അവൾ അതു വാങ്ങി വായിച്ചു നോക്കി.

” ചെറിയമ്മെ ക്ഷമിക്കണം. ഇന്നിനി അവനൊന്നും കഴിക്കില്ല . എനിക്കും വേണ്ട , ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുവാ…”

വിനോദ് അത്രയും പറഞ്ഞ് പുറത്ത് മുറ്റത്ത് നിന്ന എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

” ഇനി ഇവിടെ നിൽക്കണ്ട വാ ….. ”

വിനോദ് അതും പറഞ്ഞ് എന്നെയും കൂട്ടി അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. ഞങ്ങൾ അവിടന്ന് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ എന്നെ വീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് വീടിന്റെ മുൻവശത്തെ കതകിൽ ചാരി ഒരാൾ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ആ കണ്ണുകളിൽ മുൻപുള്ള ദേഷ്യ ഭാവം ഇല്ല മറിച്ച് മറ്റൊരു ഭാവം എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കാത്ത ഒരു സങ്കടഭാവം.

……..

രാത്രി ഉറക്കത്തിനിടയ്ക്ക് മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞ് വന്നത് റോങ്ങ് സൈഡ് കയറിവരുന്ന ഒരു ലോറിയുടെ ദൃശ്യമാണ് പിന്നെ ഒരു കൂട്ട നിലവിളിയും . എന്റെ അനുജൻ അവസാനമായി വിളിച്ചത് “അമ്മേ…” എന്നല്ല .

” ചേട്ടാ………………….”

അവന്റെ ആ വിളി എന്റെ ചെവികളിൽ മുഴങ്ങി.

” മനൂ ……..”

ഞാൻ ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ഞെട്ടി ഉണർന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചു.

അഞ്ചു മാസങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ദിവസവും എന്റെ ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെടുത്തിയിരുന്ന ആ സ്വപ്നം ഞാൻ വീണ്ടും എന്റെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ടു.
മദ്യപാനം ഓർമ്മയിൽ നിന്ന് മായ്ച്ച ആ സ്വപ്നം വീണ്ടും…….. എന്റെ ഓർമ്മയിലേക്ക് ….

ഞാൻ പതിയെ റും തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. വിനോദിന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി. പാവം അവൻ വിശപ്പിന്റെ ക്ഷീണം കാരണം നല്ല ഉറക്കമാണ്…. ഞാൻ കാരണം അവൻ പട്ടിണി കിടക്കേണ്ടി വന്നു.

ഞാൻ മൊബൈൽ ഫോണും കയിലെടുത്ത് വീടിന്റെ പുറത്തിറങ്ങി.

പൂർണ്ണ ചന്ദ്രൻ രാത്രിയിൽ ഭൂമിക്ക് നല്ല വെളിച്ചം പകർന്ന് മുകളിൽ തന്നെയുണ്ട്. ഞാൻ മൊബൈലിലെ ഫ്ലാഷ് ഓഫ് ചെയ്ത് നടക്കാൻ ആരംഭിച്ചു. വീടിന്റെ പുറകുവശത്തുള്ള ആ പാട വരമ്പിലൂടെ നേരെ ആ കുളക്കരിയിലേക്ക് .

ചീവീടിന്റെയും മറ്റു പ്രാണികളുടെയും ശബ്ദം രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയെ കീറി മുറിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു . ഞാൻ പതിയെ കുളക്കടവിലെ ഏറ്റുവും താഴത്തെ പടിയിൽ ഇരുന്നു. കാലുകൾ മെല്ലെ തണുത്ത ആ വെള്ളത്തിലേക്ക് ഇറക്കി വച്ചു. എന്റെ വരവ് കാത്തിരുന്ന ഭാവത്തിൽ ചെറു മീനുകൾ എന്റെ കാലുകൾ പുൽകാൻ തുടങ്ങി…..

നാളുകൾക്ക് ശേഷം എന്റെ ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ രാത്രി. മദ്യ ലഹരിയിൽ അല്ലാതെ സ്വബോധത്തിൽ അല്പമെങ്കിലും ഉറങ്ങിയ രാത്രി…….

രാത്രിയിലെ ആ തണുപ്പും അനുഭവിച്ച് ആ പടിക്കെട്ടിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ ഓർമ്മയിൽ തെളിഞ്ഞ് വന്നത് ആ പഴയെ ഹരിയെയാണ് . എന്റെ പഴയ ജീവിതമാണ്.

അത് എന്നെ കുറച്ച് വർഷങ്ങൾ പുറകിലേക്ക് വലിച്ചു…… എന്റെ പഴയ ആ സന്തോഷം നിറഞ്ഞ ജീവിതത്തിലേക്ക് ….

……………………………..

നാല് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപുള്ള ഒരു വെകുന്നേരം നാല് മണി സമയം……

 

” ഹരീ പാസ് ചെയ്യ് ……. ”

വിനോദിന്റെ ശബ്ദം എന്റെ കാതുകളിൽ മുഴങ്ങി. ഞാൻ അവന്റെ കാലുകൾ ലക്ഷ്യമാക്കി പന്ത് തട്ടി തെറിപ്പിച്ചു. അവൻ ആ പന്ത് കാലുകൾ കൊണ്ട് കോരിയെടുത്ത് നേരെ ഗോൾ പോസ്റ്റിലേക്ക് …..

 

“” ഗോൾ…… “”

മൈതാനത്ത് മുഴുവൻ ആരവം മുഴങ്ങി കേട്ടു….
വിനോദ് ഓടി വന്ന് എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

വീടിന് കുറച്ച് അടുത്തുള്ള ഒരു മൈതാനത്തിൽ എന്നത്തെയും പോലെ കൂട്ടുകാർ ചേർന്ന് ഫുട്ബോൾ കളിക്കുന്നതിനിടയ്ക്കാണ് ആ സന്തോഷവാർത്ത എന്നെ തേടി എത്തിയത്.

 

 

” ചേട്ടാ ….. ഒന്നിങ്ങോട്ട് വാ .. മൊബൈലിൽ ഒരു മെസേജ് വന്നിരിക്കുന്നു …….
എന്തോ ജോബ് സെലക്ടട് എന്തോക്കെ ഇംഗ്ലീഷിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്ന ഒന്ന് വാ …. ”

 

മൈതാനത്തന് ഒരു വശത്തുള്ള പടിക്കെട്ടിൽ എന്റെ ഫോണിൽ ഗെയിം കളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന എന്റെ കുഞ്ഞനുജൻ മനു വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.

ഞാൻ അവൻ ഇരിക്കുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് ഓടി നീങ്ങി.

 

” എടാ അടുത്ത് നീ എട്ടാം ക്ലാസിലല്ലേ ഇതുവരെ ഇംഗ്ലീഷ് വായിക്കാൻ പഠിച്ചില്ലേ….. ”

 

” അത് ഞാൻ പഠിച്ചോളാം ചേട്ടൻ ഇതൊന്ന് നോക്ക് . ”

അവന്റെ മുഖത്ത് ഫോണിൽ ഗെയിം കളിക്കുന്നത് തടസ്സപ്പെട്ടതിലുള്ള നീരസം വ്യക്തമായി ഞാൻ കണ്ടു.

ഞാൻ അവന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് ഫോൺ വാങ്ങി മെസേജ് ഓപ്പൺ ആക്കി വായിച്ച് നോക്കി.

എന്റെ മനസ്സിൽ സന്തോഷം വന്ന് നിറഞ്ഞു . അത് പുഞ്ചിരിയായി എന്റെ മുഖത്ത് പ്രതിഫലിച്ചു.

 

” എന്താ ചേട്ടാ എന്താ കാര്യം ”

മനു കാര്യം തിരക്കി….

 

“നീ വേഗം വാ……വീട്ടിലെത്തണം ”

ഞാനവന്റെ കുഞ്ഞ് കൈകൾ മുറുക്കെ പിടിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് ഓടി ….

 

“എന്താടാ….. എന്താ ഹരി ? ”

ഞങ്ങൾ ഓടുന്നത് കണ്ട വിനോദ് കാര്യം തിരക്കി

 

” ഒരു ഗുഡ് ന്യൂസ് … ഉടനെ എന്റെ വക ഒരു ചിലവുണ്ടാകും നീ വീട്ടിലേക്ക് വാ……”

ഞാൻ ഓടുന്നതിനിടയ്ക്ക് അവനോട് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.

സൂര്യന്റെ സന്ധ്യാ കിരണങ്ങൾ ഓടുന്നതിനിടയ്ക്ക് എന്റെ മുഖത്ത് പതിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ ഈ സന്തോഷ വാർത്ത ആദ്യം അച്ഛനോട് പറയണം എന്ന ചിന്ത മാത്രമായിരുന്നു എനിക്ക് . കാരണം ഏറ്റുവും കൂടുതൽ സന്തോഷിക്കുക എന്നെ ഇത്രത്തോളം കഷ്ടപ്പെട്ട് പിഠിപ്പിച്ച എന്റെ അച്ഛൻ തന്നെയായിരിക്കും.

വയലിൽ നിന്ന് വന്ന അച്ഛൻ വീടിന്റെ മുറ്റത്തെ പൈപ്പിൽ നിന്ന് തൂമ്പ കഴുകി വൃത്തിയുക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്. ഞാൻ ഓടിച്ചെന്ന് അച്ഛനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

 

“എന്താടാ …. എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നേ ദേഹത്ത് മുഴുവനും അപ്പടി മണ്ണും ചെളിയുമാ . എന്താ ഇത്രയ്ക്ക് സന്തോഷം . എന്താടാ കാര്യം പറ. ”

 

“അച്ഛാ …. നമ്മുടെ കഷ്ടപ്പാടൊക്കെ തീരാൻ പോകുവാ … എനിക്ക് ജോലി കിട്ടി . ലണ്ടനിൽ, നല്ല ശബളമുണ്ട്. ”

ഇതു കേട്ട അച്ഛന്റെ കണ്ണുകൾ സന്തോഷം കൊണ്ട് നിറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.

 

“എടിയേ…… ഒന്ന് വേഗം വാ ….. നമ്മുടെ മോന് ജോലി കിട്ടിയെന്ന് . ”

വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് അമ്മയെ ലക്ഷ്യമാക്കി അച്ഛൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

അച്ഛൻ വിളിച്ച് പറഞ്ഞത് കേട്ട് കൊണ്ട് അകത്തു നിന്ന് ഓടി വന്ന അമ്മയെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത്.
ഓടി വന്ന അമ്മ എന്റെ നെറ്റിയിൽ മുത്തം തന്നാണ് സന്തോഷം അറിയിച്ചത്.

“നമ്മുടെ പ്രാത്ഥന ഭഗവാൻ കേട്ടു അല്ലേ മോനേ….”

അമ്മ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ദൈവം എത്ര വലിയവനെന്ന് ഞാനാലോചിച്ചു . എന്റെ അനുജന്റെ മുഖത്തും സന്തോഷം തന്നെയാണ് അവൻ എന്റെ കയിൽ പിടിച്ച് ചാരിനിന്നു…..

 

…….

കഷ്ടപ്പെട്ട് കൂലിവേലയും കൃഷിയും ചെയ്താണ് അച്ഛൻ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത്. അതിന് ഫലം കണ്ടിരിക്കുന്നു. ഫാഷൻ ഡിസൈനിംഗും അതിന്റെ അനുബന്ധ കോഴ്സുകളും പൂർത്തിയാക്കി ഇരുപത്തി മൂന്നാം വയസ്സിൽ പഠിത്തം അവസാനിപ്പിക്കുമ്പോൾ കയ്യിൽ കുറച്ച് ഫസ്റ്റ് ക്ലാസ്സ് നേടിയ സർട്ടിഫിക്കറ്റുകളും മനസ്സിൽ മിക്ക യുവാക്കളെയും പോലെ ചില സ്വപ്നങ്ങളും മാത്രം ഒരു നല്ല ജോലി ….. വീട്ടിലെ കഷ്ടപ്പാടൊക്കെ മാറ്റണം , നല്ല വീട് വയ്ക്കണം അങ്ങനെയുള്ള കൊച്ച് സ്വപ്നങ്ങൾ….

 

പഠിത്തം പൂർത്തിയാക്കിയപ്പോൾ ആരംഭിച്ചതാണ് ഒരു ജോലി നേടണമെന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെയുള്ള പരിശ്രമം ….
പല ഇന്റർവ്യൂവും അറ്റന്റുചെയ്തു. കൂടെ പഠിച്ച ഒരു സുഹ്യത്ത് വഴിയാണ് ലണ്ടനിലെ ഒരു ഫാഷൻ ഡിസൈനിംഗ് കമ്പനിയിലേക്ക് ജോബ് ആപ്ലിക്കേഷൻ അയച്ചത്. എന്റെ മാർക്ക് കണ്ടിട്ടാകണം അവർ അത് അസ്സപ്റ്റ് ചെയ്തു. ഇന്റർവ്യൂ ഒക്കെ ഓൺലൈൻ വഴിയായിരുന്നു . എന്റെ മുൻപിലെ ഒരു തടസ്സം എക്സ്പീരിയൻസ് ഇല്ല എന്നുള്ളതായിരുന്നു . പക്ഷെ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിജാരിച്ചില്ല ഈ ജോലി എനിക്ക് കിട്ടുമെന്ന് …..

ഞാൻ അലമാരയിലെ ഒരു ചെറിയ റോയിൽ വച്ചിരുന്ന എന്റെ പാസ്പോർട്ട് എടുത്ത് നോക്കി…

“അങ്ങനെ ഇത് ജീവിതത്തിൽ ഉപകാരപ്പെട്ടു. ”

ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ പറഞ്ഞു.

” ടാ .. അപ്പൊ നിനക്ക് ജോലി കിട്ടി അല്ലേ… ”

എന്റെ റൂമിലേക്ക് ഓടി കിതച്ചു വന്ന വിനോദ് കാര്യം തിരക്കി……

” അതേടാ….”

എന്റെ മറുപടി കേട്ട് അവൻ ഓടി വന്ന് എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

എനിക്ക് ജോലി കിട്ടിയെന്ന് അറിഞ്ഞ വിനോദിനും അവന്റെ കുടുംബത്തിനും ഭയങ്കര സന്തോഷമായിരുന്നു.. ബാക്കിയുള്ള കൂട്ടുകാർക്കും അങ്ങനെ തന്നെ.
ജീവിതത്തിൽ മറക്കാൻ കഴിയാത്ത സന്തോഷം നിറഞ്ഞ ദിവസമായിരുന്നു അന്ന് …

……….

അങ്ങനെ നാളുകൾ കഴിഞ്ഞു പോയി ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ജോബ് വിസയും ടിക്കറ്റും കമ്പനി അയച്ചു തന്നു. കൂടെ കളിച്ചു വളർന്ന കൂട്ടുകാർക്ക് ചിലവൊക്കെ ചെയ്ത് അങ്ങനെ ആ ദിവസമെത്തി….

എയർപ്പോട്ടിൽ ചെക്ക് ഇൻ ചെയ്യാനായി കയറും നേരം എന്റെ കുഞ്ഞനുജന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

“ഏട്ടൻ എന്നെ വിട്ട് പോവാണോ ….? ”

അവന്റെ ആ ചോദ്യം എന്റെ കണ്ണുകൾ നനയ്ച്ചു . അവനോട് പറയാൻ എന്റെ കയ്യിൽ ഉത്തരം ഇല്ലായിരുന്നു.

“ഏട്ടൻ മടങ്ങി വരും മുത്തേ … എന്റെ പൊന്നിന് ഇഷ്ടം പോലെ സമ്മാനങ്ങളുമായി . ”

ഞാൻ അതും പറഞ്ഞ് അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു. അവൻ കാണാതെ എന്റെ കണ്ണിലെ കണ്ണുനീർ ഞാൻ വിരലുകൾ കൊണ്ട് ഒപ്പി എടുത്തു.

അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും മുഖത്തും സന്തോഷത്തിലുപരി സങ്കടമാണ്. വീട്ടിൽ നിന്ന് അധികം വിട്ട് നിന്നിട്ടില്ലാത്ത ഞാൻ ഇതാ ലോത്തിന്റെ മറ്റൊരു കോണിലേക്ക്….

യാത്രയാക്കാൻ വന്ന വിനോദിനും സങ്കടഭാവം തന്നെ.

“പോയിട്ട് വാടാ…..”

അവൻ എന്റെ തോളിൽ തട്ടി പറഞ്ഞു.

 

അങ്ങനെ ജീവിതത്തിന്റെ മറ്റൊരു യാത്ര ഞാനവിടെ ആരംഭിച്ചു.
ആദ്യമായി വിമാനത്തിൽ കയറുന്ന ആകാംഷയൊന്നും എനിക്കില്ലായിരുന്നു മറിച്ച് സങ്കടമായിരുന്നു ഏതൊരു പ്രവാസിയെയും പോലെ നാടും വീടും വീട്ടുകാരെയും സുഹൃത്ത്ക്കളെയും വിട്ട് പോകുന്നതിലുള്ള സങ്കടം ….

അങ്ങനെ മറ്റൊരു നാട്ടിലേക്ക് ഞാൻ മാറ്റപ്പെട്ടു.

ജോബ് എക്സ് പീരിയൻസ് ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് കമ്പനി എനിക്ക് മുന്നിൽ ഒരു ക്രോസ് വച്ചിരുന്നു.

‘ 3 വർഷം തുടർച്ചയായി കമ്പനിയിൽ ജോലി ചെയ്യണം . ഈ സമയം നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ ലീവ് തരില്ല.’

ന്യായീകരിക്കാൻ പറ്റില്ല എങ്കിൽ പോലും ആ ക്രോസ് അനുസരിച്ചാണ് ഞാൻ ജോലി ഏറ്റെടുത്തത് കാരണം ഇതുപോലൊരു നല്ല ജോലി ചിലപ്പോൾ എനിക്ക് കിട്ടില്ല എന്നതു തന്നെ..

പുതിയ സ്ഥലം പുതിയ ആളുകൾ ജീവിതത്തിൽ കുറച്ച് അനുഭവങ്ങൾ മാത്രം ഉള്ള എനിക്ക് ഈ പുതിയ നാട് മറ്റാരു അനുഭൂതി സമ്മാനിച്ചു .

………….

മൂന്ന് വർഷം മൂന്ന് നിമിഷം പോലെ പെട്ടെന്ന് കടന്നുപോയി. എന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ അവസ്ഥ ആകെ മാറി. പഴയ വീടിരുന്ന ഇടത്ത് നല്ല ഒരു ഇരുനില വീടായി , കടവും കഷ്ടപ്പാടും മാറി… ജീവിതം മുഴുവൻ മാറി. സമൂഹത്തിൽ സാമ്പത്തികമായി താഴെ തട്ടിൽ നിന്ന എന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ അവസ്ഥ തന്നെ മാറി …. ഇതിനിടയ്ക്ക് വിനോദിന് ഗൾഫിൽ ജോലി കിട്ടി അവനും അങ്ങോട്ട് പോയി . ലണ്ടൻ എന്ന നഗരം എന്റെ ജീവിതത്തിലും മാറ്റം വരുത്തി . ഇടയ്ക്ക് പ്രൊമോഷൻ കിട്ടി ജോലിയിൽ കുറച്ചു കൂടെ ഉയർന്ന സ്ഥാനവും എനിക്ക് കിട്ടി……

അങ്ങനെ 3 വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം വീണ്ടും ഞാൻ എന്റെ നാട്ടിലേക്ക് വന്നു. സ്വീകരിക്കാൻ എയർപ്പോട്ടിൽ എന്റെ കുടുംബം എന്നെയും കാത്ത് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

” മോനേ….”

ഞാൻ അടുത്ത് എത്തിയപാടെ അച്ഛനും അമ്മയും എന്നെ വാത്സല്യത്തോടെ തലോടി.

മനു എന്നെ ഓടി വന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചു. അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

“ചേട്ടൻ ആളാകെ മാറി. ഇപ്പൊ സ്റ്റൈലായിട്ടുണ്ട്..”

“നീയും വല്ലാണ്ട് മാറി ചേട്ടന്റെ മുത്തേ….. ”

അങ്ങനെ നാളുകൾക്ക് ശേഷം ഞാൻ വീട്ടുകാരുടെ വാത്സല്യം സ്നേഹവും നേരിട്ട് അനുഭവിച്ചു.

അവിടുന്ന് നേരെ പോയത് ഒരു കാർ ഷോറൂമിലേക്കാണ്. നേരത്തെ ബുക്ക് ചെയ്ത് ബാക്കിയുള്ള കാര്യങ്ങളെല്ലാം റെഡിയാക്കി വച്ചിരുന്ന ഒരു ഹോണ്ട സിറ്റി ഞാൻ സ്വന്തമാക്കി അങ്ങനെ പുതിയ കാറിൽ വീട്ടിലേക്ക്. പുതിയ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ആദ്യമായി ഞാൻ എത്തി . ഞാൻ മനസ്സിൽ കണ്ടതുപോലെ നിർമിച്ച ആ വീട്ടിലേക്ക്……

അവിടെ വിനോദിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും സഹോദരിയും എന്നെ കാത്ത് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു … വീണ്ടും ആ പഴയ നാട്ടിൻ പുറത്തുകാരൻ ഹരി എന്ന അനുഭവം എനിക്ക് ലഭിച്ചു തുടങ്ങി.

 

“ചേട്ടാ പുതിയ കാർ മേടിച്ചതല്ലേ നമുക്ക് എവിടേക്കെങ്കിലും ഒൺഡേ ട്രിപ്പിന് പോയാലോ ?”

 

രാത്രി ബാഗിൽ കൊണ്ടുവന്ന സാധനങ്ങൾ മാറ്റി വയ്ക്കുന്നതിനിടയ്ക്ക് എന്റെ അനുജൻ പഴയ ആ കൊഞ്ചലോടെ എന്നോട് ചോദിച്ചു.

 

“കുറച്ച് ദിവസം കഴിയട്ടെ…… ഹരിക്ക് രണ്ടു മാസം ലീവുണ്ടല്ലോ ……..? ”

അച്ഛൻ മനുവിനോട് അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ മനുവിന്റെ മുഖം മങ്ങി . അവൻ അത് ഏറെ നാളുകളായി ആഗ്രഹിച്ച ഒന്നാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി…

 

” ഇല്ല അച്ഛാ …… നമുക്ക് നാളെ തന്നെ പോകാം ഇവിടെയുള്ള കുറച്ച് സ്ഥലങ്ങൾ കണ്ട് മടങ്ങി വരാം… ജീവിതത്തിൽ കുടുംബത്തോടൊപ്പം ഇങ്ങനെ ഒരു യാത്ര നമുക്ക് ലഭിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ……”

 

” എങ്കിൽ നിന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ നടക്കട്ടെ …… ”

അച്ഛന്റെ ആ വാക്കുകൾ കേട്ട മനു തുള്ളിച്ചാടി . ഓടി വന്ന എന്റെ കവിളിൽ ഒരു മുത്തം അവൻ സമ്മാനിച്ചു.

……..

 

അങ്ങനെ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഞങ്ങൾ യാത്ര തിരിച്ചു …. കണ്ണിന് കൗതുകമേകുന്ന പല സ്ഥലങ്ങളിലും പോയി മ്യൂസിയം , മ്യഗശാല , പാർക്ക് അങ്ങനെ . ഒരു മാളിൽ കയറി വസ്ത്രങ്ങളും മറ്റും ഷോപ്പ് ചെയ്ത് നേരെ പോയത് ഒരു ബീച്ചിലേക്കാണ് …

 

“ചേട്ടാ ….. എനിക്ക് കടലിൽ കുളിക്കണം…..”

അവൻ അവന്റെ ആഗ്രഹം എന്നോട് പറഞ്ഞു. കുഞ്ഞിലെ മുതൽ അവൻ അങ്ങനെയാണ്. ഒരു ഏട്ടൻ എന്നതിലുപരി മറ്റെന്തോ ഒരു സ്ഥാനമായിരുന്നു അവന്റെ മനസ്സിൽ എനിക്കുണ്ടായിരുന്നത്.

“അതൊന്നും വേണ്ട… അപകടമാ …”

കർക്കശത്തോടെ അച്ഛൻ അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ മനു എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി..

ഞാൻ നേരെ കാർ പാർക്ക് ചെയ്തിരുന്ന ഇടത്ത് പോയി ഫോണും മറ്റും അതിനുള്ളിൽ വച്ചു.

ഞാൻ മനുവിന്റെ കയിൽ പിടിച്ച് ഞങ്ങളെ ലക്ഷ്യമാക്കി വന്ന ആ തിരയെ സ്പർശിച്ചു. ഉടനെ തന്നെ എന്നെ മനു വെളളത്തിലേക്ക് തള്ളിയിട്ടു പുറകെ അവനും എടുത്ത് ചാടി . അങ്ങനെ ആ തിരയിൽ കിടന്ന് ഞങ്ങൾ കളിച്ച് രസിച്ചു.

 

നേരത്തെ ഗൗരവത്തോടെ വേണ്ട എന്നു പറഞ്ഞ അച്ഛന്റെ മുഖത്ത് സന്തോഷം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു..

 

അങ്ങനെ കുളിയും കഴിഞ്ഞ് ഡ്രസ് ഒക്കെ മാറി സൂര്യ അസ്തമയമൊക്കെ കണ്ട് നേരെ പോയത് ഒരു സിനിമ കാണാനാണ് …. സിനിമയൊക്കെ കണ്ട് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ സമയം രാത്രി 11 മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു …..

ഒരു ദിവസം മുഴുവനുമുള്ള യാത്ര എന്റെ ശരീരം മുഴുവൻ ക്ഷീണം കാരണം അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു .. അവിടെന്ന് നേരെ വീട്ടിലേക്ക് യാത്ര ആരംഭിച്ചു. കാറിൽ അത്രയും സമയമായിട്ടും ഉറങ്ങാതെ കാറിലെ പാട്ടും കേട്ട് രസിച്ച് മുൻ സീറ്റിൽ തന്നെ മനു ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.

സിറ്റിയിലെ തിരക്കൊഴിഞ്ഞ റോഡിലൂടെ പോകുമ്പോഴാണ് ഒരു മരണ ദൂതൻ കണക്കെ ആ ചരക്കു ലോറി അമിത വേഗതയിൽ ഞങ്ങളുടെ കാറിനു നേരെ റോങ്ങ് സൈഡ് കയറി വന്നത്. ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ ഒരു നിലവിളിയാണ് ചെവിയിൽ മുഴങ്ങിയത്.

” ഏട്ടാ …….. ”

മനുവിന്റെ ആ വിളി എന്റെ ചെവിയിൽ തുളച്ചു കയറി….. ഇടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ സീറ്റ് ബെൽറ്റ് ഇട്ടിട്ടില്ലായിരുന്ന ഞാൻ റോഡ് സൈഡിലേക്ക് തെറിച്ച് വീണു. എന്റെ ബോധം മങ്ങുന്നതിന് മുൻപ് കാറിനെ ആ ലോറി നിരക്കി ദൂരത്തേക്ക് പോകുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത് …..

 

………….

” എട്ടാ………..”

 

ആ നിലവിളി എന്റെ കതുകളിൽ മുഴങ്ങി.

 

ആശുപത്രിയിലെ ICU റൂമിനുള്ളിൽ അഞ്ച് ദിവസത്തിനു ശേഷം ഓർമ്മവരുമ്പോൾ എന്നെ തേടിയെത്തിത് ഞാൻ അനാഥനായി മാറ്റപ്പെട്ടു എന്ന വാർത്തയാണ് . അത് എന്റെ ശരീരത്തിലെ വേദനയേക്കാൾ മനസ്സിനെ അധികം നോവിച്ചു. ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ അപ്പോഴും കൂടെ വിനോദിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും സഹോദരിയും മാത്രം…..നിലവിളിച്ച് ആ കിടക്കയിൽ കിടന്ന് സ്വയം കുറ്റപ്പെടുത്തി കരയാനല്ലാതെ മറ്റൊന്നും എനിക്ക് ചെയ്യാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല.

ഒടുവിൽ ഒരു മാസത്തിന് ശേഷം പകുതി ഉണങ്ങിയ മുറിവുകളുമായി വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ണിൽ കണ്ടത് മൂന്ന് അസ്ഥിതറകളാണ്. അന്നു മുതൽ നഷ്ടപ്പെട്ടതാണ് എന്റെ ഉറക്കം. അല്പം ഉറങ്ങി വരുമ്പോൾ ഒരു നിലവിളിയോടെ ഞാൻ കാണുന്ന ആ സ്വപ്നം എന്റെ ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

അവസാനം ഒന്ന് മനസ്സമാധാനമായി ഉറങ്ങാൻ ഞാൻ കണ്ടെത്തിയ കൂട്ടായിരുന്നു മദ്യം .

ലീവ് കഴിഞ്ഞിട്ടും മടങ്ങി എത്താതിന്റെ കാരണം തിരക്കി ഒരു പാട് മെയിലും മെസേജും എന്നെ തേടിയെത്തി. ഒന്നിനും മറുപടി ഞാൻ നൽക്കാത്തതു കൊണ്ടാകാം ജോലി നഷ്ടമായി എന്ന് അവസാനത്തെ മെസേജും കമ്പനിയിൽ നിന്ന് എന്നെ തേടിയെത്തി.

 

ആരും ഇല്ല ഇനി ആർക്കു വേണ്ടി കഷ്ടപ്പെടണം എന്തിന് പണം സമ്പാദിക്കണം എന്ന ചിന്ത കാരണം ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന വാർത്ത എന്നിൽ സങ്കടം ഉണ്ടാക്കീല .
കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ കമ്പനിയിൽ നൽകിയ സർട്ടിഫിക്കറ്റും മറ്റും പോസ്റ്റ് വഴി വീട്ടിൽ എത്തി…

 

ആദ്യമാദ്യം ഒന്ന് ഉറങ്ങാൻ വേണ്ടി മദ്യം കഴിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഞാൻ പിന്നെ സങ്കടം കൂടി വന്നതിനുതച്ച് അതിന്റെ അളവും കൂട്ടി. ഒടുവിൽ
അത് എന്നെ ഇവിടെ എത്തിച്ചു…

 

“” ടർർർ …………….”

 

മൊബൈൽ പോക്കറ്റിൽ കിടന്ന് വൈബ്രേഷൻ കാരണം നിരങ്ങിയപ്പോൾ പഴയകാലത്തിൽ നിന്ന് ഞാൻ മടങ്ങി വന്നു. ഞാൻ അത് കയ്യിലെടുത്തു ………

 

തുടരും………