പോലീസ്‌ക്കാരനും എന്റെ ഭാര്യയും

Pilocekaranum Ente bharyayum | Author : kidilan Firoz

[ Previous Part ] [ www.kkstories.com]

---

 

ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി തുടങ്ങി. ഒരു റിമാൻഡും കഴിഞ്ഞു എന്നിട്ടും ജാമ്യം മാത്രം കിട്ടിയില്ല മനുവിന്റെ മനസ്സിൽ പല പല ചിന്തകൾ ഉടലെടുത്തു അതിന്റെ കൂടെ തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഭാര്യയുടെ ചിന്തകളും അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം മനുവിനെ തേടി ഒരു ഇന്റർവ്യൂ എത്തി മനു പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെ ഹനിഫ് തന്നെയായിരുന്നു ഇന്റർവ്യൂന് എത്തിയത് മനു ഇന്റർവ്യൂ മുറിയിലേക്ക് കയറി.

ഹനിഫ് : എന്താ മനു നീ ആകനെ ഒന്ന് ക്ഷിണിച്ചല്ലോ നിന്റെ ഭാര്യയെക്കുറിച്ചോർത്തണോ

 

(മനു ഹനിഫിനെ നോക്കി പല്ലൊന്നു ഞെരിച്ചു)

“എന്താടാ മനു നിനക്ക് ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടോ. എന്നിട്ട് നീ എന്ത് കാണിക്കാന നീ അകത്തായി പോയില്ലേ എന്ത് ചെയ്യാൻ ഞാൻ അവളെ നിന്നെ കാണിക്കാനായി കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ അവൾക്ക് ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ ഭയങ്കര നാണം. അവളെ പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല”

മനു ഉള്ളിലെ ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തികൊണ്ട് പറഞ്ഞു

“എന്റെ ജാമ്യം എന്തായി”

ഹനിഫ് : എല്ലാം റെഡിയാണ് മനു നീ പേടിക്കേണ്ട ഒരു മൂന്ന് ദിവസം അതിനുള്ളിൽ നീ പുറത്തു വന്നിരിക്കും

(അത് കേട്ടതും മനുവിന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞു)

“ആ പിന്നെ നിനക്ക് ഇവിടെ കുഴപ്പമില്ലല്ലോ കുഴപ്പമുണ്ടെങ്കിൽ നീ സൂപ്രണ്ടിനോട് പറഞ്ഞാൽ മതി പുള്ളി എന്റെ കൂട്ടുകാരനാ പേര് അബ്ദുള്ള നല്ല മനുഷ്യന വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ സംസാരിക്കാം

മനു : വേണ്ട എനിക്ക് ഇവിടെനിന്നും ഒന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയാൽ മതി വേറെ ഒന്നും വേണ്ട

ഹനിഫ് : എല്ലാം ശെരിയാക്കാം മനു. ആ ഒരു കാര്യം മറന്നു നീ അന്ന് ഒപ്പിട്ട മുദ്രപത്രം ഞാൻ നിന്നെ വായിച്ചു കേൾപ്പിക്കാനാണ് ഞാൻ വന്നത് നിന്റെ ജാമ്യം വായിക്കുന്നതിനിടയിൽ അതങ്ങ് മറന്നു.

മനു : ഹനിഫ് ഞങ്ങളെ ഉപദ്രവിക്കരുത് (മനുവിന്റെ നെഞ്ച് പിടയാൻ തുടങ്ങി)

അതൊന്നും കാര്യമാക്കാതെ ഹനിഫ് മുദ്രപത്രം വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ആദ്യ മുദ്രപത്രത്തിൽ മനുവിന്റെ പേരിലുള്ള എല്ലാ സ്വത്തും ഹനിഫിന്റെ പേരിൽ എഴുതി നൽകിയതയും രണ്ടാമത്തെ മുദ്രപത്രത്തിൽ മനു സ്റ്റിഫിയയുമായി വിവാഹബന്ധം വേർപെടുത്തിയതുമയാണ് എഴുതിയിട്ടുള്ളത്

ഇത് കേട്ടതും മനു അലറി കൊണ്ട് ഹനിഫിന്റെ നേരെ വന്നു പക്ഷെ എന്ത് ചെയ്യാൻ ആ നെറ്റിന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് അലറാൻ മാത്രമേ കഴിഞ്ഞുള്ളു. മനുവിന്റെ ഇ അവസ്ഥ കണ്ടപ്പോൾ ഹനിഫിനിനു ചിരി അടക്കാൻ സാധിച്ചില്ല. ഹനിഫ് പൊട്ടിചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു

“ഡാ പൊട്ടാ നിന്റെ എല്ലാം എന്റെ പേരിലായി ഇനി നീ പുറത്തിറങ്ങിയിട്ട് പോയി പിച്ച എടുക്കേണ്ടി വരും പക്ഷെ ഞാൻ പറയുന്ന പോലെ നീ ചെയ്താൽ നിനക്ക് നിന്റെ വീട്ടിൽ താമസിക്കാം കൂടാതെ നിനക്ക് നിന്റെ ഭാര്യയെ കാണാനും സാധിക്കും അല്ലാതെ നീ ഇവിടെ കിടന്നു കരഞ്ഞത് കൊണ്ടോ അലറിയതു കൊണ്ടോ ഒരു കാര്യവുമില്ല”

 

മനു കുറച്ച് നേരം ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്ന ശേഷം ശെരി എന്ന മട്ടിൽ തലയാട്ടി

അത് കണ്ടപ്പോൾ ഹാനിഫിനു സന്തോഷമായി

“ശെരി നീ ഞാൻ പറയുന്ന പോലെ ചെയ്യണം ഞാൻ ഇപ്പോൾ നിന്റെ ഭാര്യയെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കും നീ അവളുടെ മുൻപിൽ വെച്ചു അവളെ ഭോഗിക്കാൻ എന്നോട് യാചിക്കണം കൂടാതെ ഇനി ഒരിക്കലും നീ അവളെ എടി, പോടീ, എന്നൊന്നും വിളിക്കാൻ പാടില്ല ഇനി മുതൽ അവളെ മാഡം എന്ന് വേണം വിളിക്കാൻ എന്നെ സർ എന്നും കേട്ടല്ലോ ഞാൻ അവളെ വിളിക്കാൻ പോകുകയാണ് നീ ഇപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞ പോലെ അനുസരിച്ചാൽ ഉറപ്പായും നീ പുറത്തിറങ്ങും”

ഹനിഫ് കൈയിലെ ഫോൺ എടുത്തു സ്റ്റിഫിയയെ വിളിച്ചു ആദ്യം സ്റ്റിഫിയ മടിച്ചു വെങ്കിലും ഹനിഫിന്റെ നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി അവൾ ഇന്റർവ്യൂ മുറിയിലേക്ക് വന്നു. അവളെ കണ്ട മനുവിന്റെ വാ തുറന്നുപോയി ഇത്രയും കാലം തന്റെ കൂടെ ജീവിച്ച സ്റ്റിഫിയ തന്നെയാണോ ഇ നിൽക്കുന്നത് എന്ന് മനു ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചുപോയി.

തന്റെ സ്റ്റിഫിയ ഒരിക്കൽ പോലും വസ്ത്രം ധരിക്കുമ്പോൾ ശരീരം മറക്കാൻ മറന്നിരുന്നില്ല അത് മാത്രമല്ല വസ്ത്രത്തിന്റെ ഇറക്കം അല്പം കുറഞ്ഞാൽ പിന്നെ അവൾ പിന്നെ അത് ഉടുക്കില്ല എന്നാൽ ഇപ്പോൾ തന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന സ്റ്റിഫിയ ഒന്ന് കാണണം

തുടയുടെ പകുതി മാത്രം ഇറക്കമുള്ള ഒരു ചെറിയ സ്‌കർട്ട് അതിൽ അവളുടെ വെളുത്തു തുടുത്ത തുടയുടെ പകുതിയും വെളിയിൽ കാണാം മുകളിലേക്ക് നോക്കിയാൽ പൊക്കിളിന്റെ മുകളിൽ മാത്രം ഇറക്കമുള്ള ഒരു ബനിയനും ആണ്‌ ധരിച്ചിരിക്കുന്നത് ബനിയനാകട്ടെ ഭയങ്കര ടൈറ്റും ആ ബനിയത്തിൽ അവളുടെ ബ്രായുടെ പാടുകൾ തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു അത് മാത്രമല്ല അവളുടെ മുലയുടെ വലിപ്പം എല്ലാവരെയും അങ്ങോട്ട് നോക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കും

മനു സ്റ്റിഫിയയെ അടിമുടി നോക്കിനിൽക്കുന്നത് കണ്ട ഹനിഫ് ചോദിച്ചു.

ഹനിഫ് : മതിയെടാ നോക്കി വെള്ളമിറക്കിയത്

അത് കേട്ടതും മനു ഹനിഫിനെ നോക്കി.

ഹനിഫ് കണ്ണ് കൊണ്ട് നേരത്തെ പറഞ്ഞപോലെ യാചിക്കാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു.

വേറെ വഴിയില്ലല്ലോ മനു നിരാശയോടെ സ്റ്റിഫിയയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി സ്റ്റിഫിയ മനുവിനെ നോക്കാതെ താഴെ നോക്കിനിൽക്കുകയാണ്

മനു ഹനിഫിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു

“പ്ലീസ് സർ എന്റെ ഭാര്യയെ അങ്ങ് ഏറ്റെടുക്കണം എനിക്ക് അവളെ ഇത് വരെയും എനിക്ക് തൃപ്തിപെടുത്താൻ സാധിച്ചിട്ടില്ല സർ അത് പരിഹരിക്കണം സർ എന്റെ ഭാര്യയെ രതി സുഖം എന്താണെന്നു അറിയിച്ചു കൊടുക്കണം അവളെ സർ ഭോഗിക്കണം ഇത് എന്റെ അഭ്യർത്ഥനയാണ് സർ അത് ഉപേക്ഷിക്കരുത്”

ഇത്രയും പറഞ്ഞതും മനുവിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുടങ്ങി. പക്ഷെ ഇത് കേട്ട സ്റ്റിഫിയക്ക് ഒരു കുലുക്കവും ഉണ്ടായില്ല എന്നാൽ ഹനിഫിനു അത് ഒരു ഉണർവ് കിട്ടിയപോലെയായിരുന്നു ഹനിഫ് അയാളുടെ ഒരു കൈകൊണ്ടു സ്റ്റിഫിയയുടെ ചന്തിയിൽ പിടിച്ചു ഒന്ന് ഞെരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നീ വിഷമിക്കേണ്ടടാ നീ വരുന്നവരെയല്ല ഇനി എന്നും ഇവൾ എന്റെ കൂടെ ബെഡിൽ കിടന്ന് സുഖം കൊണ്ട് പിടയും അത് നീ വരുന്ന ദിവസം നിനക്ക് നേരിട്ട് കാണാം മതിയോ”

മനുവിന്റെ നെഞ്ച് പിടയുന്നെണ്ടെങ്കിലും അവൻ അത് പുറത്തു കാണിക്കാതെ നിന്നു.

“ആ എന്നാൽ മനു പോയി വിശ്രമിക്ക് മനു പറഞ്ഞ കാര്യം ഞാൻ ഇന്ന് മുതൽ പരിഗണിക്കാം സന്തോഷമായി ഇരിക്ക്”

ഹനിഫ് കൈ എടുത്തു സ്റ്റിഫിയയുടെ തോളിലൂടെ ഇട്ട് അവളെ അയാളിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തി എന്നിട്ട് യാത്രയും പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടന്നു . മനു സ്റ്റിഫിയയെ ഒന്ന് നോക്കി അവൾ നടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ ചന്തി ഓരോ വശത്തേക്കും കയറി ഇറങ്ങുന്നത് ആ സ്‌കർട്ടിനുള്ളിൽ നല്ല വ്യക്തമായി കാണാം.

അവർ പോയി കഴിഞ്ഞ് സെല്ലിലേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ ജയിൽ സുപ്രണ്ട് മനുവിനെ കാണാൻ അയാളുടെ ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചു. മനു സൂപ്രണ്ടിന്റെ ഓഫീസിലേക്ക് ചെന്നു മനുവിനെ കണ്ടതും അബ്ദുള്ള ഒരു പരിഹാസ സ്വരത്തിൽ മനുവിനെ ഓഫീസിന്റെ അകത്തേക്ക് ക്ഷെണിച്ചു.

അബ്ദുള്ള : ആ ആരിത് മനുവോ കയറി വാടാ മൈരേ നിന്റെ കെട്ടിയോൾക്ക് സുഖം തന്നെയല്ലേ

മനു ഇത് കേട്ടതും ഒന്ന് ഞെട്ടി. മനു ഓഫീസിന്റെ മുന്നിൽ തന്നെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ട അബ്ദുള്ളക്ക് ദേഷ്യം വന്നു

“ഡാ മൈരേ നിന്നെ ഞാൻ അകത്തേക്ക് പ്രേത്യേകം ക്ഷേണിക്കണോ ഇങ്ങോട്ട് കയറി നിൽക്കട”

മനു ഭയന്ന് വിറച്ചു കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു കാരണം ജയിലിൽ കഴിയുന്ന എല്ലാ തടവുപുള്ളികളെയും ഇടിച്ചു പിഴിയുന്നതാണ് അബ്ദുള്ളയുടെ ഒരു ഹോബി മനു ഓരോ ചുവട് വെയ്ക്കും തോറും മനുവിന്റെ നെഞ്ചിഇടിപ്പ് കുടികൊണ്ടിരുന്നു.

മനു അബുടുള്ളയുടെ മേശയുടെ അരികിലായി കൈരണ്ടും കേട്ടി വളരെ വിനയപൂർവം നിന്നു.

അബ്ദുള്ള മനുവിനെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കിയശേഷം പറഞ്ഞു.

“നിന്റെ ജാമ്യം ശെരിയായിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ എന്ത് ചെയ്യാൻ നാളെയും മറ്റന്നാളും കോടതിയില്ലാത്തതുകൊണ്ട് 2 ദിവസവും കൂടി ഇവിടെ കിടക്കേണ്ടി വരും അതിനു മനുവിന് എതിർപ്പൊന്നുമില്ലല്ലോ”

ഇല്ല സർ മനു ഉത്തരം നൽകി

“അതിനു നീ എതിർപ്പ് ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല കേട്ടാലോട മൈരേ”

മനു പേടിച്ചു കൊണ്ട് തലയാട്ടി

അബ്ദുള്ള സംഭാഷണം തുടർന്നു.

“ആ അതൊക്കെ പോട്ടെ. എടാ ഹനിഫിന്റെ കൂടെ വന്ന പെണ്ണ് ആരാടാ”

മനു അല്പം സ്വരം താഴ്ത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അതെന്റെ ഭാര്യയാണ്.

അത് കേട്ടതും അബ്ദുള്ള കിഴ്ച്ചുണ്ട് ഒന്ന് നാവ് കൊണ്ട് തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

അവള് നല്ല മോഡേൺ ആണല്ലോടാ കൂടാതെ നല്ല ചരക്കും അവളെ കണ്ടാൽ ആരും ഒന്ന് നോക്കിപ്പോകും

ഇത് കേട്ടതും മനുവിന് വല്ലാത്ത ദേഷ്യം വന്നുവെങ്കിലും അതൊന്നും പുറത്തു കാണിക്കാതെ അടങ്ങി നിന്നു. അബ്ദുള്ള മനുവിന്റെ മുന്നിൽ വെച്ചു തന്റെ ഭാര്യയെ ഓരോന്നു പറയുമ്പോളും മനു തലതാഴ്ത്തി നിന്നു.

അബ്ദുള്ള : ആ എന്താ ആ ചരക്കിന്റെ പേര്??

മനു : സ്റ്റിഫിയ

അബ്ദുള്ള : ആ പേര് കേൾക്കാൻ നല്ല രസമുണ്ടല്ലോ മറ്റേ പോൺ സിനിമ നടികളുടെ പേരുപോലെയുണ്ടല്ലോടാ സത്യം പറയടാ തായോളി അവള് വല്ല നടിവല്ലതും ആണോ

മനു : ഇല്ല സർ അവൾ എന്റെ ഭാര്യയാണ് അവളൊരു പാവമാണ്.

അബ്ദുള്ള : ആ പാവമാണോ പാവാടയാണോ എന്നൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിയിട്ട് പറയാം അവൾക്ക് എന്ത് വയസുണ്ടടാ

മനു : 24 വയസ്സുണ്ട് സർ

അബ്ദുള്ള : 24 വയസ്സൊ. ഇ പ്രായത്തിൽ തന്നെ ഇങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഒരു 30 ആകുമ്പോളത്തേക്കും ഹോ ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ കൊതിയാകുന്നു.

അബ്ദുള്ളയുടെ ഓരോ വാക്കുകളും മനുവിനെ കൂടുതൽ വിഷമിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“സത്യം പറയാമല്ലോ മനു നിന്റെ ഭാര്യ ഒരു ആറ്റം ചരക്ക് തന്നെ അവളുടെ ആ മുലകളും ആ ഷെയ്പ്പും പിന്നെ എടുത്തുപറയേണ്ട ഒന്നാണ് അവളുടെ ആ കുണ്ടി ഹോ പറയാതെ വയ്യ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ….”

ബാക്കി അബ്ദുള്ള പറഞ്ഞില്ല പക്ഷെ മനുവിന് അത് ഊഹിക്കാം എന്നെയുണ്ടായുള്ളു

മനുവിനോട് തിരികെ സെല്ലിലേക്ക് പോയിക്കൊള്ളാൻ അബ്ദുള്ള പറഞ്ഞു മനു തിരികെ സെല്ലിൽ പോയി കിടന്നു.

സെല്ലിൽ കിടക്കുമ്പോളും മനുവിന്റെ മനസ്സിൽ തന്റെ ഭാര്യയുടെ ഇന്നത്തെ രൂപവും അബ്ദുള്ള പറഞ്ഞ വാക്കുകളുമായിരുന്നു.

അങ്ങനെ രണ്ട് ദിവസവും കടന്നുപോയി. മനുവിന് ജാമ്യം ലഭിച്ചു മനു ജയിലിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി പുറത്തു ആരും തന്നെയില്ല മനു നിരാശയോടെ നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും ഒരു ബൈക്ക് വന്നു മനുവിന്റെ അടുത്ത് നിർത്തി എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു.

“മനുവല്ലേ”

ആ അതെയെന്ന് മനു മറുപടി പറഞ്ഞു.

എന്റെ പേര് സെബാസ്റ്റ്യൻ മനുവിനെ കൂട്ടികൊണ്ട് വരാൻ പറഞ്ഞിട്ട് വന്നതാ

കേട്ടപാടെ മനു ബൈക്കിന്റെ പിറകിൽ ചാടി കയറി കുറച്ച് ദൂരം പോയതും സെബാസ്റ്റ്യന്റെ ബൈക്കിന്റെ പുറകെ വേറെ കുറച്ച് ബൈക്കുകൾ പിന്തുടരാൻ തുടങ്ങി.

അത് കണ്ടിട്ടാകണം സെബാസ്റ്റ്യൻ ബൈക്കിന്റെ വേഗത കൂട്ടി. ഇതെല്ലാം കാണുന്ന മനുവിന് കാര്യം ഒന്നുതന്നെ മനസിലായില്ല പക്ഷെ മനുവിന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കുടികൊണ്ടിരുന്നു.

പെട്ടെന്ന് സെബാസ്റ്റ്യൻ അയാളുടെ വണ്ടി ഒരു വിജനമായ വഴിയിലേക്ക് ഓടിച്ചു കയറ്റി കൂടെ അവരും

മനു സെബാസ്റ്റ്യനോട് കാര്യം എന്താണെന്ന് തിരക്കാം വണ്ടി സൈഡ് ആക്കാൻ പറഞ്ഞു സെബാസ്റ്റ്യൻ വണ്ടി സൈഡ് ആക്കി ഇ സമയം പുറകിൽ വന്ന ബൈക്കുകളും അവരുടെ മുന്നിലും പുറകിലുമായി നിർത്തി.

മനു വണ്ടിയിൽ നിന്ന് ചാടി ഇറങ്ങി ഉള്ളിലുള്ള ഭയം പുറമെ കാണിക്കാതെ അവരോടു ചോദിച്ചു

“നിങ്ങൾ ആരാ…” സംഭാഷണം മുഴുവിപ്പിക്കും മുൻപേ തന്നെ മനുവിന്റെ പുറകിൽ നിന്ന് ആരോ ഹെൽമറ്റ് ഉപയോഗിച്ച് തലക്കിട്ട് ഒറ്റയടികൊടുത്തു അടി കൊണ്ടതും മനുവിന്റെ ബോധം പോയി.

പിന്നീട് മനു കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ കാണുന്നത് മനു ഒരു വീടിന്റെ മുറ്റത്തു കിടക്കുന്നതാണ് സമയം സന്ധ്യയായിരിക്കുന്നു. ശരീരം മൊത്തം നല്ല വേദന മനു പതിയെ മുറ്റത്തു നിന്ന് എണിറ്റു ദേഹം മുഴുവൻ മണ്ണും ചെളിയും പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു കൂടാതെ ശരീരത്തിൽ ചെറിയ മുറിവുകളും ഉണ്ട് മനു പതിയെ ആ വീടിന്റെ മുന്നിലേക്ക് നടന്നു വീടിന്റെ മുന്നിലുള്ള ബൽബിന്റെ വെളിച്ചതിലാണ് മനു നഗ്നൻ ആണെന്നുള്ള സത്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞത്. മനുവിന് എന്താണ് ചെയേണ്ടത് എന്നറിയില്ല മനു നിസ്സഹായത്തോടെ ആ വീടിന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് കരഞ്ഞു

“വിട്ടുക്കാരെ എന്നെ രക്ഷിക്കണമേ…”

മനുവിന്റെ നിലവിളി കേട്ടതും ആ വീടിന്റെ വാതിൽ തുറന്നുകൊണ്ട് ഒരാൾ പുറത്തേക്കു വന്നു.

“മനു… നിനക്ക് എന്ത് പറ്റി”

ചോദ്യം കെട്ട് മനു തല ഉയർത്തി നോക്കുമ്പോൾ ദാ ഹനിഫ് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു

അപ്പോളാണ് അത് ഹനിഫിന്റെ വിടാണെന്നു മനസിലായത്.

മനു ഹനിഫിനെ നോക്കികൊണ്ട് യാചിച്ചു. പക്ഷെ ഹനിഫ് അത് ചെവികൊണ്ടില്ല

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അകത്ത് നിന്ന് ഒരു പെണ്ണിന്റെ ഒച്ച കേട്ടു.

“മതി ഇക്ക ഒന്ന് സഹായിക്ക്..ഞാൻ ഇക്ക പറയുന്ന പോലെ ചെയ്യുന്നുണ്ടല്ലോ”

അത് കേട്ടതും ഹനിഫ് കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് മൗനം പാലിച്ചു ശേഷം മനുവിനെ താങ്ങി വീടിന്റെ അകത്തേക്ക് കയറ്റി മനുവിന് വേണ്ട ശുശ്രൂഷകൾ നൽകിയ ശേഷം മനുവിനെ ഒരു മുറിയിൽ കൊണ്ട് പോയി കിടത്തി വാതിൽ അടച്ചു. മനുവിന്റെ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ അടഞ്ഞു തുടങ്ങി അവൻ പതിയെ മയക്കത്തിലേക്കു വീണു.

സമയം കടന്നുപോയി പെട്ടന്ന് ഒരു ശബ്ദം മനുവിന്റെ കാതുകളിലേക്ക് ഒരു പെണ്ണിന്റെ അടക്കി പിടിച്ചുകൊണ്ടുള്ള തേങ്ങൽ കടന്നു വന്നു . മനു മെല്ലെ കണ്ണുകൾ തുറക്കാൻ ശ്രെമിച്ചുവെങ്കിലും അവനെ കൊണ്ട് അതിനു സാധിച്ചില്ല കാരണം അവന്റെ ശരീരം ശെരിക്കും തളർന്ന അവസ്ഥയിലായിരുന്നു.

(തുടരും)