ഒരു ജൂനിയർ നഴ്സിന്റെ ഹോസ്പിറ്റൽ അനുഭവങ്ങൾ
oru junior nursinte hospital anubhavangal | Author : Swantham Deepa
എന്റെ പേര് ദീപ. ഞാനൊരു നേഴ്സ് ആണ്. അമേരിക്കയിലോ UK യിലോ പോയി കാശുണ്ടാക്കണം എന്ന് സ്വപ്നം കണ്ടു നേഴ്സ് ആയ നമ്മുടെ നാട്ടിലെ ആയിരക്കണക്കിന് വരുന്ന നഴ്‌സുമാരിൽ ഒരാൾ. പഠിത്തം കഴിഞ്ഞു വരുന്ന ബോണ്ട് ഒക്കെ തീർക്കാൻ ഈ സ്വപ്‌നങ്ങൾ ഒക്കെ ഉത്തേജനമായി കൊണ്ടുനടക്കുന്നു.
ഈ സൈറ്റിന്റെ ഒരു വെറ്ററൻ വായനക്കാരി ആണ്. കോളേജ് രണ്ടാം വർഷം ഹോസ്റ്റലിൽ ഒരു ചേച്ചി പറഞ്ഞു തന്നാണ് ഇവിടെ ആദ്യം വരുന്നത്. പിന്നെ അത് ശീലമായി. ഇവിടുത്തെ കഥകൾ വായിച്ചു എത്ര എത്ര രാത്രികൾ രസിച്ചിട്ടുണ്ട് ഹോസ്റ്റലിൽ. തനിച്ചും, അല്ലാതെയും. ഇപ്പോഴും അതൊക്കെ തുടർന്ന് പോകുന്നു.
ഒരു തരത്തിൽ ഇവിടുത്തെ കഥകൾ തന്ന ധൈര്യം, എന്നെ തന്നെ തിരിച്ചറിയാനും, എനിക്ക് നേരെ വന്ന ചില സഹാഹാര്യങ്ങളിൽനിന്നു ഒളിച്ചോടാതെ അവയെ ആസ്വദിക്കാനും എന്നെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്.
കുറെ നാളായുള്ള ഒരു ആഗ്രഹമായിരുന്നു എന്റെ കുറച്ചു അനുഭവങ്ങൾ ഇവിടെ എഴുതണം എന്നത്. പക്ഷെ ഇപ്പോഴും എന്നെ തടഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നത് എന്റെ ഏറ്റവും നല്ല അനുഭവങ്ങൾ പലതും ഇവിടുത്തെ ആവറേജ് കഥകൾ പോലെ ത്രസിപ്പിക്കുന്നതും, കളി നിറഞ്ഞതും ഒന്നുമല്ല.
ശരിക്കുള്ള ഫിസിക്കൽ കോൺടാക്റ്റിനെക്കാൾ കൂടുതൽ ആ ഒരു ത്രില്ലും, ആകാംഷയും, ഇമോഷനും ആ situationte ഒരു scandalum ഒക്കെ കാരണമാണ് ഈ അനുഭവങ്ങൾ സ്പെഷ്യൽ ആവുന്നത് . പക്ഷെ അതിനുവേണ്ടി മാത്രം ഇല്ലാത്ത കളി ഉണ്ടാക്കി എഴുതാൻ എനിക്ക് താല്പര്യമില്ല.
ഈ കഥ വായിച്ചു കഴിയുമ്പോ ഞാൻ ഒരു മോശം നേഴ്സ് ആണെന്ന് പറയാൻ ആളുകൾ ഉണ്ടാകും. ഈ കഥ ഫേക്ക് ആണെന്ന് പറയാൻ ആളുകൾ ഉണ്ടാകും. ഈ കഥയിൽ കമ്പി കുറവായതുകൊണ്ട് ബോറാണെന്നു പറയാൻ ആളുകൾ ഉണ്ടാകും.
എന്റെ എഴുത്തിന്റെ രീതി നല്ലതല്ല, ഇംഗ്ലീഷ് കൂടുതൽ ആണെന്ന് പറയാൻ ആളുകൾ ഉണ്ടാകും.. എന്നാലും എന്റെ കഥ ആരെങ്കിലുമൊക്കെ appreciate ചെയ്താൽ ഞാൻ ഇനിയും എന്റെ അനുഭവങ്ങൾ എഴുതും . കഥയിലേക്ക് വരാം.
ഞാൻ ആദ്യ ദിവസം ആ മുറിയിലേക്ക് കയറിയത് കുറച്ചു ടെന്ഷനോടെ . ബെഡ് 4-ലെ വിഐപി ആയിരുന്നു—ഞങ്ങളുടെ സീനിയർ സർജനായ ഡോ. തോമസിന്റെ ബന്ധുവായതിനാൽ എല്ലാവരും അവരോടു ശ്രദ്ധയോടെ പെരുമാറി. അവർ ഒരു ചെറിയ വയറ്റിലെ ഓപ്പറേഷനിനാണ് വന്നത്, ലാപറോസ്കോപ്പിക് മുറിവുകൾ മാത്രം, വലിയ കാര്യമൊന്നുമല്ല.
മിക്ക രോഗികളും രണ്ടു ദിവസത്തിനുള്ളിൽ പോകുമായിരുന്നു, പക്ഷേ അവർ കുറച്ച് ദിവസം കൂടി താമസിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. മുപ്പതുകളുടെ അവസാനത്തിൽ, അവിവാഹിത, അതിമനോഹരമായ രൂപം—തീക്ഷ്ണമായ കവിളെല്ലുകൾ, കറുത്ത കണ്ണുകൾ, ആശുപത്രി ഗൗണിന് പോലും മറയ്ക്കാനാകാത്ത ശരീരം. അവൾ എപ്പോഴും പട്ടു ഷാളുകൾ തോളിൽ ഇട്ടിരുന്നു, വില കൂടിയവ .
ആദ്യ ദിവസം മുതൽ അവൾ വ്യക്തമാക്കിയിരുന്നു: പുരുഷന്മാർ വേണ്ട. പുരുഷ ഡോക്ടർമാർ, നഴ്സുമാർ, ഒന്നും വേണ്ട. “എനിക്ക് അവരെ വിശ്വാസമില്ല,” അവർ പറഞ്ഞു, ഞങ്ങൾ എന്തുകൊണ്ടെന്ന് ചോദിച്ചില്ല.
പൊതുവെ ഒരു ദേഷ്യക്കാരി വൈബ് ആയിരുന്നു. എല്ലാരോടും ഒന്ന് വെയിറ്റ് ഇട്ടു നിക്കുന്നതുപോലെ. പക്ഷെ ആരോടും അങ്ങനെ ചൂടായില്ല. അവരുടെ മുറിവുകൾ ഡ്രസ്സ് ചെയ്യുന്നത് ഞാനായിരുന്നു.
ആദ്യത്തെ ദിവസം , ഞാൻ അവരുടെ റിലേറ്റീവ്‌സിനോട് പുറത്ത് കാത്തിരിക്കാൻ പറഞ്ഞു, അവർ എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു—”ദൈവമേ, എന്ത് ഭംഗിയാ കാണാൻ?!”, ഞാൻ ആലോചിച്ചു.—പിന്നെ പറഞ്ഞു, “കർട്ടനുകൾ, ദീപ.” ഞാൻ അവയെ വലിച്ചടച്ചു, ലോഹ വളയങ്ങൾ ശബ്ദമുണ്ടാക്കി.
ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾ മാത്രം. ഞാൻ പുതപ്പ് അവളുടെ അരയ്ക്ക് മുകളിൽ മടക്കി, വയറ് തുറന്നു, പഴയ ഡ്രസ്സിങ് എടുക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ കൈ പെട്ടെന്ന് എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു, വിരലുകൾ മുറുകി. “സോറി, ഞാൻ കൈ പിടിച്ചാൽ കുഴപ്പമുണ്ടോ?” അവൾ ചോദിച്ചു, കണ്ണുകൾ എന്നെ തിരയുന്നു. “കുഴപ്പമില്ല,” ഞാൻ പറഞ്ഞു, അവൾ പിടി വിട്ടില്ല. ഞാൻ ടേപ്പ് പതുക്കെ പൊളിച്ചു,
അവളുടെ കണ്ണുകൾ മുറുകെ അടഞ്ഞു, ശ്വാസം ചെറുതായി പുറത്തേക്ക്. “വേദന വളരെ കൂടുതലാകുമോ?” അവൾ മന്ത്രിച്ചു, ഒരു നാണം കലർന്ന ചിരിയോടെ. “ഒരു ചെറിയ നീറ്റൽ മാത്രം,” ഞാൻ പറഞ്ഞു, പതുക്കെ ചെയ്തു. “പതുക്കെ ചെയ്യാം .” അവൾ തലയാട്ടി, പുതിയ ഡ്രസ്സിങ് ഇടുന്നതുവരെ എന്നെ മുറുകെ പിടിച്ചു.
ഞാൻ അവസാനിപ്പിച്ചപ്പോൾ അവൾ ഒരു നീണ്ട ശ്വാസം വിട്ടു. “കഴിഞ്ഞു,” ഞാൻ പറഞ്ഞു. “വേദന ഇല്ലായിരുന്നു ,” അവർ മന്ത്രിച്ചു. “പതുക്കെ ചെയ്തതിനു താങ്ക്സ് ”. ഞാൻ ഗൗൺ മറച്ചു, കെട്ടി, പിന്നെ അവരെ മുടി കെട്ടാൻ ഹെല്പ് ചെയ്തു. ശെരിക്കും നല്ല ഭംഗിയുള്ള മുടി ആയിരുന്നു. കട്ടിയായി തുളുമ്പി അങ്ങനെ കിടന്നു. ഞാൻ പിദിച്ചു ഒരു പോണിടെയ്ൽ ആക്കി കൊടുത്തു.
അടുത്ത ദിവസങ്ങളിൽ സ്ട്രെസ്സ് ഒന്ന് കുറഞ്ഞു. ഞാൻ കയറും, കർട്ടനുകൾ വലിക്കും, പുതപ്പ് മടക്കും. അവളുടെ കൈ എന്റെ കൈയിൽ, പക്ഷേ ആദ്യത്തെ പരിഭ്രാന്തി ഇല്ലായിരുന്നു. അത് മൃദുവായിരുന്നു, സ്നേഹപൂർവ്വം, വിരലുകൾ എന്നെ തലോടുന്നതുപോലെ. അവൾ ഗൗണിനെക്കുറിച്ച് ശ്രദ്ധിച്ചില്ല—അത് അയഞ്ഞ് കിടന്നു, പുതപ്പ് അരയിൽ ചുരുണ്ട്, ഓരോ തവണയും പരിഭ്രമം കുറഞ്ഞു.
“ഇപ്പോൾ നീറുന്നില്ല,” അവൾ പറഞ്ഞു. മൂന്നാം ദിവസം എല്ലാം ഒരേപോലെ ആയിരുന്നു, പക്ഷെ ഒരു ഡിഫറെൻസ്. അവരെന്റെ കയ്യിൽ പിടിക്കുന്നതിനു പകരം പരുക്കു അരയിൽ ചുറ്റി പിടിച്ചു. ഡ്രസിങ് ചെയ്തോണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അലസമായി, അവളുടെ കൈ എന്റെ അരയിൽ തടവുന്നു. ഞാൻ എന്നത്തേയും പോലെ ഡ്രസിങ് ചെയ്തു, ഗൗൺ കെട്ടി, മുടി ശരിയാക്കി, അവൾ എന്നെ നോക്കുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.
അവർക്കു എന്നോട് ഒരു കണക്ഷൻ ഡെവലപ്പ് ചെയ്യുന്നതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. വളരെ സ്വാഭാവികം ആണത്. vulnerable ആയ ഒരു situationil ഹെല്പ് ചെയ്യുന്ന ആളോടൊരു അട്ട്രാക്ഷൻ. പക്ഷെ ഇവിടെ എനിക്കും തിരിച്ചൊരു അടുപ്പം തോന്നി.
നാലാം ദിവസത്തോടെ, ഞാൻ അവരുടെ മുറിയിലേക്ക് പോകാൻ ആവേശഭരിതയായി. അവളുടെ സ്പർശം വീണ്ടും അനുഭവിക്കാൻ ഞാൻ കാത്തിരുന്നു, എന്താണ് അതിന്റെ അർത്ഥമെന്ന് ഉറപ്പില്ലെങ്കിലും. ഞാൻ എത്തിയപ്പോൾ പുള്ളിക്കാരി വളരെ സീരിയസ് ആയി ഇരിക്കുന്നപോലെ തോന്നി—പക്ഷേ അത് വേഗം മാഞ്ഞു. “നന്നായി ഉറങ്ങിയോ?” ഞാൻ ഡ്രസ്സിങ് തുടങ്ങി ചോദിച്ചു.
അവളുടെ കൈ എന്റെ അരയിൽ എത്തി, ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ച സ്ഥലത്ത്. “നല്ലതുപോലെ. നീ?” അവർ കളിയാക്കി, ഞങ്ങൾ പുഞ്ചിരിച്ചു, കണ്ണുകൾ കോർത്തു. എന്റെ മുടിയുടെ കുറച്ചു മുഖത്തേക്ക് വീണു, അവൾ അത് പിന്നിലേക്ക് തലോടി, ചെവിക്കു പിന്നിൽ വച്ച് തന്നു . “എനിക്കൊരു കോൺഫെഷൻ ഉണ്ട് ” ഞാൻ അവസാനിപ്പിച്ചപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു. അവളുടെ പിടി മുറുകി, എന്നെ പരീക്ഷിക്കുന്നതുപോലെ. “രാത്രി ഞാൻ നിന്നെക്കുറിച്ച് കുറേ ഓർത്തു.” എന്റെ നെഞ്ച് ഇടിച്ചു,
പക്ഷേ ഞാൻ ശാന്തയായി. അവൾ എന്നെ അടുത്തേക്ക് വലിച്ചു, മൃദുവായി, ഞാൻ പറഞ്ഞു, “ഞാനും മാടത്തെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കാറുണ്ട്,” ഞാൻ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു. ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടുപേർക്കും അറിയാമായിരുന്നു, ഞങ്ങൾ എന്താ ഉദ്ദേശിച്ചതെന്ന്. ഞാൻ ഗൗൺ കെട്ടി, മുടി ശരിയാക്കി, അവൾ എന്നെ നടക്കാൻ സഹായിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
അവളുടെ കൈ എന്റെ അരയിൽ മുറുകെ പിടിച്ച് ഞങ്ങൾ മുറിയിൽ നടന്നു—നിശ്ശബ്ദം, അടുത്ത്, ഏതാണ്ട് അതിരുകവിഞ്ഞ അടുപ്പം. കിടക്കയിൽ തിരിച്ചെത്തി, അവൾ എന്റെ കൈ പിടിച്ച് ചുംബിച്ചു, പറഞ്ഞു, “ഞാൻ അല്പം inappropriate ആയാൽ നിനക്ക് വിഷമമില്ലെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.” ഞാൻ ചിരിച്ചു. “എന്തിന് വിഷമിക്കണം?”
അടുത്ത ദിവസം എന്റെ ഓഫ് ദിവസമായിരുന്നു, ഞാൻ അവരെ കണ്ടില്ല, പക്ഷെ ഓർത്തു. തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ, അവർ എന്നെ കളിയായ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി. “നീ എവിടെ പോയി?” അവൾ ചോദിച്ചു, കൈകൾ കെട്ടി. “വാതിൽ പൂട്ടിയിട്ടുണ്ടോന്ന് ഒന്നുകൂടി നോക്ക്.” ഞാൻ പോയി പൂട്ടി, തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ അവൾ എന്റെ buttocksil കളിയായി ഒന്നടിച്ചു . “നീ എന്നെ വിട്ട് പോയല്ലോ.” അവരുടെ കൈ പക്ഷെ അവിടെ നിന്നു മാറിയില്ല. “ഓഫ് ഡേ ആയിരുന്നു ,” ഞാൻ പറഞ്ഞു,
പരിഭ്രമിച്ച്. “പക്ഷേ ഞാൻ മാടത്തെ ഓർത്തിരുന്നു.” അവൾ ചിരിച്ചു, വിരലുകൾ എന്നിൽ അമർത്തി, അവൾക്കും എന്നെ മിസ്സ് ചെയ്തതായി ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. ഞാൻ ഡ്രസ്സിങ് തുടങ്ങി, അവളുടെ ശ്വാസം ആഴമായി, കൈ എന്റെ ബുട്ടക്കസ് ഇൽനിന്നു പരുക്കു മുകളിലോട്ടു ഇഴഞ്ഞു. പതുക്കെ എന്റെ ഷർട്ടിന്റെ അടിയിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു കേറി. എന്റെ ശരീരം മുഴുവൻ ഒരു തരിപ്പ് പടർന്നു , പ്രത്യേകിച്ച് കാലിന്റെ ഇടയിൽ. അവരുടെ സ്ഥിതിയും അത് തന്നെ ആണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.
നിശ്ശബ്ദതയിൽ, ഞങ്ങളുടെ ശരീരങ്ങൾ സംസാരിച്ചു. അവളുടെ വിരലുകൾ എന്റെ ബ്രാ ഹുക്കിൽ കളിച്ചു; ഗൗൺ ശരിയാക്കുന്ന നാട്യത്തിൽ ഞാൻ അവളുടെ ശരീരത്തിൽ എന്റെ കൈയ്യോടിച്ചു. അവളുടെ നിപ്പ്ൾസ് ഗൗണിന് മുകളിൽ തെളിഞ്ഞു, ഞാൻ അത് കണ്ടതവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. പിന്നെ അവർ എഴുന്നേറ്റു, ഗൗൺ അയഞ്ഞ്കിടന്നതോ അവരുടെ ശരീരം എനിക്ക് മുന്നിൽ expose ആയതോ കാര്യമാക്കിയില്ല, എന്നെ ഒരു മൃദുവായ ചുംബനത്തിലേക്ക് വലിച്ചു—ചൂടുള്ളത്, മിനിറ്റുകൾ നീണ്ടത്.
ഞങ്ങളുടെ കൈകൾ പരസ്പരം ശരീരങ്ങൾ തഴുകി, തലോടി, ആർത്തിയോടെ. പക്ഷെ ഒരു രണ്ടുമൂന്നു മിനിറ്റിൽ ഞങ്ങൾ പിന്മാറി. പരസ്പരം നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു, പുഞ്ചിരിച്ചു—അതിരുകടന്നെന്നും, അത് രണ്ടാൾക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ടെന്നും ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു, പക്ഷേ നിർത്തണമെന്നും.
ഞങ്ങൾ ആലിംഗനം ചെയ്തു, എന്റെ യൂണിഫോമും അവരുടെ ഗൗണും നേരെ ആക്കി. പതിയെ ഒരു ചെറു ചുംബനം കൂടി കൊടുത്തു. എന്നിട്ടു ഞാൻ അവിടുന്ന് പൊന്നു. നേരെ ബാത്റൂമിലേക്കാണ്. എന്റെ നനവും തരിപ്പും ഒക്കെ ശെരിയാക്കാതെ ജോലി തുടരാൻ പറ്റില്ല 😛 .
അടുത്ത ദിവസം പുള്ളിക്കാരി ഡിസ്ചാർജ് ആയി. ഡ്രസിങ് ചെയ്തപ്പോ ഡോ. തോമസും ഉണ്ടായിരുന്നു. അതോണ്ട് ഞങ്ങൾ കുരുത്തക്കേടൊന്നും കാണിച്ചില്ല. പക്ഷെ രണ്ടാൾക്കും അറിയാമായിരുന്നു, രണ്ടാൾക്കും ആഗ്രഹം ഉണ്ടെന്നു. പോകുന്നതിനു മുൻപ് എനിക്ക് അവരുടെ നമ്പർ വാങ്ങണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പക്ഷെ എനിക്ക് ചോദിക്കാൻ പേടി ആയിരുന്നു. പക്ഷെ എന്റെ ടെൻഷൻ എല്ലാം ഒതുക്കി പുള്ളിക്കാരി തന്നെ എന്റെ നമ്പർ വാങ്ങി. എന്നിട്ടു എന്റടുത്തു പറഞ്ഞു ഈ ദീപക്കുട്ടിയെ എനിക്ക് ഇനിയും കാണണം എന്ന്.
അധികം കമ്പിയൊന്നുമില്ലെന്നു എനിക്കറിയാം. പക്ഷെ ആ ത്രില്ല് ഫീൽ ചെയ്യാനും എന്ജോയ് ചെയ്യാനും പറ്റിയാൽ ചെയ്യുക. എനിക്ക് ഇതിലും ചൂടുള്ള അനുഭവങ്ങൾ ഒക്കെ ഉണ്ട്. പക്ഷെ അതിലൊന്നു പറഞ്ഞാൽ എന്റെ കഥകളെല്ലാം അങ്ങാനുള്ളതാണെന്നു നിങ്ങൾ വിചാരിക്കും.
എന്റെ കഥകൾ സിംപിൾ ആണ്, സത്യവും . വായിക്കാൻ ആളുണ്ടെങ്കിൽ ഇനിയും എഴുതും. അതുവരെ, സ്നേഹത്തോടെ , സ്വന്തം ദീപ.
Responses (0 )