നിറകാവ്യമധുരം അമ്മ [ഡോ.കിരാതൻ]

– നിറകാവ്യമധുരം അമ്മ –
( ഒരു നിഷിദ്ധ സംഗമത്തെ കുറിച്ചുള്ള അമ്മക്കഥ )

അന്തിവെയിലിന്റെ ചെറു തീക്ഷണതയിൽ അമ്പലത്തിലേക്ക് നിർമ്മല പതിയെ നടന്നു. പുറകിലായി ഉണ്ണിയും ഗ്രാമന്തരീക്ഷകാഴ്ചകൾ ആസ്വദിച്ചു അവന്റെ അമ്മയെ അനുഗമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“…ഒപ്പം നടക്കുന്നുണ്ടോ…ഉണ്ണി നിയ്യ്‌….”. മുന്നിൽ നിന്ന് നടന്ന് വരുന്ന കേശവൻ നബൂതിരിയെ കണ്ടപ്പോൾ നിർമ്മല മകൻ ഉണ്ണികൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു.

വിധവയായ അമ്മയെ കേശവൻ നബൂതിരി കണ്ണ് വയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിട്ട് വർഷങ്ങളായി. എന്റെ ചെറുപ്പത്തിൽ തന്നെ എന്റെ അച്ഛൻ മരിച്ചിരുന്നു. സത്യത്തിൽ എന്നും കുടിച്ചിട്ട് നാട്ടിലും വീട്ടിലുംവഴക്കും വക്കണവും ആയി നടക്കുന്ന അച്ഛൻ മരിച്ചത് നന്നായിയെന്നാണ് അയല്പക്കങ്ങളിലെ സംസാരം.

ടൈലറിങ്ങ് നന്നായി അറിയുന്ന അമ്മ മിഷ്യൻ ഉന്തിയാണ് എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത്. ഞാൻ ഇപ്പോൾ ടെക്‌നോപാർക്കിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. ജോലി കിട്ടിട്ട് ഒരു മാസം ആയിട്ടെ ഉള്ളു. നാളെ ആദ്യമായി ശമ്പളം കിട്ടുന്ന ദിവസ്സമായതിനാൽ അബലത്തിൽ പോയി സകല ദേവി ദേവൻമ്മാർക്കും നന്ദി പറയാനുള്ള പോക്കാണ് ഇത്.

“…. എന്താ നിർമ്മല തബുരാട്ടി….ഇപ്പോൾ കാണാറോന്നും ഇല്ലല്ലോ….”. കേശവൻ നമ്പൂതിരി വഷളൻ ചിരിയുമായി ചോദിച്ചു.

“….ഇല്ലാ… ഞാൻ അധികം പുറത്തേക്കിറങ്ങാറില്ല….”. നാട്ടിലെ പ്രമാണിയെ പിണക്കാൻ സാധിക്കില്ലല്ലോ എന്ന ചിന്തയിൽ അവൾ ഉത്തരം പറഞ്ഞു എന്ന് വരുത്തി മുന്നോട്ട് വേഗം നടന്നു.

നിർമ്മലയുടെ പുറകിലെ മുഴുപ്പിലേക്ക് ആർത്തിയോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് വിടനായ കേശവൻ നമ്പൂതിരി നോക്കി നിന്നു. ഇത് കണ്ടുകൊണ്ട് വന്ന ഉണ്ണി ചെറുതായി ചുമച്ചു. ആൾപെരുമാറ്റം കേട്ട കേശവൻ നമ്പൂതിരി ഞെട്ടി. നന്നായി ദ്വേഷ്യം വന്ന ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ കേശവൻ നമ്പൂതിരിയുടെ അടുത്ത് നന്നായി ചൂടായി.വലിയ വഴക്കാവുന്നതിന് മുന്നേ നിർമ്മല മകനെ വിളിച്ചു. കേശവൻ നായരെ കഠിനമായി നോക്കിക്കൊണ്ട് ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ അമ്മയുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു.

അബലത്തിൽ മനസ്സർപ്പിച്ച് നിർമ്മല തൊഴുന്നത് കണ്ട അവൻ ഉള്ളിലെ ദേവി പുറത്തിറങ്ങി നിൽക്കുന്നുവോ എന്നവന് തോന്നി. സത്യത്തിൽ അതിൽ വലുതായി അതിശയിക്കാനൊന്നുമില്ല. ഈ കരയിലെ ആകാരഭംഗികൊണ്ടും, മുഖത്തിലെ ചൈതന്യത്താലും, പനം കുല പോലെ ഉള്ള മുടിയഴകും, വൃത്തിയായുള്ള വസ്ത്രധാരണ രീതിയും, അതിനേക്കാൾ ഉപരി ആകർഷകമായ വ്യക്തത്തിത്വവും മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് വേർതിരിച്ചിരുന്നു. അയൽപക്കത്തെ നാണി തള്ള പറയുന്നത് ഇതു പോലെ സകല ഗുണവും അടങ്ങിയ ഒരു പെണ്ണ് തന്റെ ഇക്കണ്ട ജിവിതത്തിൽ കണ്ടിട്ടില്ല എന്നാണ്.

അമ്പലത്തിലുള്ള സകല പുരുഷപ്രജകളുടെയും ഒളി നോട്ടങ്ങൾ നിർമ്മലയിലാണ്. സ്ത്രികൾ തങ്ങളുടെ ഭർത്താക്കൻമാരുടെ നോട്ടം പാളുന്നത് കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചിലർ ഭർത്താക്കൻമാരുടെ കൈത്തണ്ടയിൽ പിച്ചി. പട്ടാളക്കാരൻ പുരുഷോത്തമൻ പിള്ള അന്തം വിട്ട് നിർമ്മലയിൽ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് കണ്ട സഹധർമ്മിണി സരോജം ഒരു രൂപ നാണയ വട്ടത്തിലാണ് പിച്ചിയത്. വേദനയിൽ ഒച്ച വെച്ച പുരുഷോത്തമൻ പിള്ളയുടെ രോദനം അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നവരിൽ ചിരി ഉണർത്തി.

നടയിലേക്ക് വീഴുന്ന ദീപ പ്രഭയിൽ തന്റെ അമ്മ ഒരു ദേവി വിഗ്രഹമാണെന്ന് അവന് തോന്നി. പ്രസാദം തന്നെ തൊടിക്കുബോൾ ആ ചൈതന്യത്താൽ അവന്റെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു പോയി. നെറ്റിയിൽ ചന്ദനവും മുടിയിൽ തുളസിയിലയും ചെത്തിയും നൂഴ്ന്ന് വച്ച് അമ്മ അവന്റെ മുന്നിലൂടെ തിരിഞ്ഞ് നടക്കുബോൾ അവനും അറിയാതെ അവരിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നുപോയി. അതെ നടക്കുള്ളിൽ നിന്ന് ദേവി ഇറങ്ങിപോകുന്ന പോലെ.

“….നിർമ്മല തൊഴാൻ വന്നാൽ ഇവിടെ മൊത്തം ഒരുപ്രിത്യേക ഐശ്വര്യമാണ് അല്ലെ…. വാരസ്യരെ….” ശാന്തിക്കാരൻ ഇളേത് പൂവ് കെട്ടികൊണ്ടിരിക്കുന്ന പുഷ്‌പ്പോത്തെ മീനാക്ഷിയോട് പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടാണ് അവൻ ഞെട്ടി ഉണർന്നത്.

തിരിച്ച് നടക്കുബോൾ കേശവൻ നബൂതിരി കുളക്കടവിൽ ഇരുന്ന് നിർമ്മലയിൽ തന്നെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. സത്യത്തിൽ അയാൾ നിർമ്മലയുടെ അംഗചലനങ്ങൾ കണ്ടുകൊണ്ട് മുണ്ടിനകത്ത് കൂടി അരക്കെട്ടിനുള്ളിലേക്ക് കൈയിട്ട് കുണ്ണയിൽ തിരുപ്പ് പിടിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. നല്ല സുഖത്തിൽ അയാൾ ചെറുതായി മുരളുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

കേശവനമ്പൂതിരിയുടെ കൈക്രിയ കണ്ടുകൊണ്ട് പുറകെ വന്ന ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ മുഖം ചുവന്നു.  സ്വന്തം അമ്മയുടെ ശരീരത്തെ നോക്കി സ്വയം ഭോഗം ചെയ്യുന്ന കേശവൻ നബൂതിരിയുടെ അടുത്തേക്ക് അതീവ കോപത്തോടെ ചെന്നു. ഇതൊന്നും അറിയാതെ നിർമ്മലയെ നോക്കി ലിംഗചലനം നടത്തുന്ന അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ആഞ്ഞു ചവിട്ടി. പുറകോട്ടടിച്ച് വീണ കേശവൻ നമ്പൂതിരി അവിടെ കിടന്നവനോട് പുലമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മകനും ആ വിടനായ നമ്പൂതിരിയും തമ്മിലുള്ള വഴക്ക് കണ്ട് തിരിച്ചു വന്ന നിർമ്മല മകനെ പിടിച്ച് ബലമായി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

അത്താഴം കഴിക്കുബോൾ അമ്മയും മകനും പരസ്പരം സംസാരിച്ചില്ല.

മുറിയിൽ തിരിച്ചു വന്ന് ഒരു സിഗരറ്റ് കത്തിച്ച് വലിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നേരത്താണ് രാത്രി കുടിക്കാനുള്ള വെള്ളം നിറച്ച മോന്തയുമായിഅമ്മ വന്നത്.

“…കൂട്ടുന്നുണ്ട് ഉണ്ണ്യയ് നിന്റെ ബീഡി വലി….”.

“….അമ്മേ… ഇത് ബീഡിയല്ല… സിഗരറ്റാ…. സിഗരറ്റ്…..”.

“…..കാശ് കൈയ്യിൽ വന്നപ്പോൾ …..ബഹുമാനമൊക്കെ കുറഞ്ഞൊ….”.

അമ്മ വന്നത് കണ്ടിട്ടും സിഗരറ്റ് കളയാതെ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന അവനെ നോക്കി നിർമ്മല ചോദിച്ചു.

“…..അമ്മേ….പതിനഞ്ച് രൂപയാണ് ഒരെണ്ണത്തിന്…. ഞാൻ വലിച്ചോട്ടെ അമ്മേ…”.

“….ഉം എന്താ പറയ്യാ…. സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കാറായപ്പോൾ….എന്തു. ആകാന്നായല്ലോ….ഞാനൊന്നും പറയുന്നില്ല… ങ്ങാ….”.

അവൻ ഏതോ പുതിയ അധികാരം കിട്ടിയ ബലത്തിൽ സിഗരറ്റ് ആഞ്ഞ് വലിച്ച് അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക വിട്ടു. നിർമ്മല കയ്യിലുള്ള വെള്ളം നിറച്ച മോന്ത മേശയിൽ വച്ച് അവന്റെ അരികിൽ വന്ന് നിന്നു.

“….അമ്മേ വെറുതെ ഇവിടെ നിന്ന് ഇതിന്റെ മണമടിക്കണ്ട…..എന്നിട്ട് അവസാനം മേല് സിഗരറ്റിന്റെ മണമായെന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നെ വഴക്ക് പറയാനല്ലേ…..”.

“…ഏയ്…. എനിക്കിതിന്റെ മണം വല്ലാതെയിഷ്ട്ടാ…. ഒരു പ്രിത്യേക മണമാണ് ഇതിന്…..”.

“…..എന്താ… അമ്മക്ക് വലിച്ച് നോക്കണോ….???”.

“…..പോടാ….ഇതിന്റെ മണം ഇഷ്ടമാണെന്ന് വച്ച് ഇതൊന്നും വലിച്ച് കയറ്റാൻ ഞാനില്ല….”.

“…..എന്നാലും ചുമ്മാ നോക്കുന്ന്യേ…”.

അവൻ വലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സിഗരറ്റ് എടുത്ത് അമ്മയുടെ ചുണ്ടിലേക്ക് വച്ചുകൊടുത്തു. നേരിയ പരിഭാവത്തോടെ നിർമ്മല ചുണ്ടിലേക്ക് വച്ച് തന്ന സിഗരറ്റിന്റെ പുക ഉള്ളിലേക്കെടുത്തു.

“…ഹ്ഖൂക്ക് ഹുക്ക്..,”. നിർമ്മല കഠിനമായി ചുമച്ചു. അതവരിൽ വീണ്ടും വലിച്ചെ അടങ്ങു എന്ന വാശി മുഖത്ത് പടർന്നു.

അവൻ ഇനി വലിക്കേണ്ട എന്ന് വിലക്കിയെങ്കിലും നിർമ്മല അതിന് തയ്യാറായില്ല. അവസാനം അവൻ അമ്മക്ക് പതിയെ വലിക്കാനുള്ള വിദ്യ പകർന്ന് കൊടുത്തു. വിജയിയുടെ ഭാവമായിരുന്നു നിർമ്മലക്കപ്പോൾ.

“…..അല്ല… അമ്മ സിഗരറ്റ് വലിയൊക്കെ പഠിച്ചിട്ട് എന്തിനാ….”.

“….ചുമ്മാ ഒരു രസം…നീ കണ്ടിട്ടില്ലേ വലിയ സൊസൈറ്റി ലേഡിസ്സ് വലിക്കുന്നത്….അതുപോലെ വലിച്ച് നടക്കാനാ…. എന്തേ കുഴപ്പോണ്ടോ….”.

“….ഹേയ്…. ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലേ….. ഹഹഹ…. നല്ല ചേലായിരിക്കും കാണാൻ….”.

“….ഹും… അവളുമാർക്ക് മാത്രം കുത്തകയൊന്നും അല്ലല്ലോ….ഈ പാവം നാട്ടുപുറത്തുള്ളോർക്കും സാദ്ധിക്കുമെന്ന് തെളിക്കണല്ലോ…..എന്തേ…”.

“….നമിച്ചു…. ഇനി ട്യൂ പീസും ഇട്ടോണ്ട് കടൽക്കരയിൽ വെയിൽ കായാൻ ഇരിക്കണം എന്നെ പറയാനുള്ളു….ന്റെ യോ യോ അമ്മേ…. ഹഹഹ….”.

“….നമ്മുക്ക് കടൽ അടുത്തില്ലല്ലോ…..ഇനി വേണേൽ കുളക്കരയിൽ ആയാല്ലോ…..”.

“….എന്നിട്ട് വേണം…..അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണ് അമ്മയിലേക്കാ….ഇനി ട്യൂ പീസും കൂടി ആയാൽ…. നാട്ടുകാരുടെ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച് പറയണ്ട….”.

“….എന്താടാ…. നാട്ടുകാരുടെ ഇത്രക്കും വലിയ അവസ്ഥ….ഹേ…”.

“….അമ്മ മര്യാദക്ക് തുണി ഉടുത്തിട്ട് തന്നെ നാട്ടുകാർ ചോര കുടിക്കുന്നു…..ഇനി വെയിൽ കായാൻ  കുളക്കരയിൽ ട്യൂ പീസ് ഇട്ട് കിടക്കുകയെ വേണ്ടൂ…. നല്ല ജോറായി…. ഹഹഹ്ഹ…”.

“….ഹോ പിന്നെ നാട്ടാർക്ക് അതല്ലേ പണി..”.

“….ഉവ്വ….എസ് കേശവൻ നമ്പൂതിരി എന്താ കാണിച്ചേന്ന് ന്റെ അമ്മക്കറിയോ…….പറയാൻ തന്നെ നാവ് അറക്കുന്നു…..”.

“….അതെന്താടാ… അയാൾ ചെയ്തേ….”.

“….അതൊന്നും പറയാൻ കൊള്ളുല്ല…..”.

“…..ഏയ്… പറ…. എനിക്കത് അറിയണം…”.

“…..അതെങ്ങിനെ ഞാൻ പറയും….അതും സ്വന്തം അമ്മയോട്….”. അവൻ വിശദീകരിക്കാനാവാതെ പരുങ്ങി.

അവന്റെ പരുങ്ങൽ കണ്ടപ്പോൾ നിർമ്മലയുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു. അവർക്കത് അറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷയേറി.

“…നിനക്കെന്തായാലും എന്നോട് പറഞ്ഞൂടെ … ന്റെ ഉണ്ണീ….അതെന്തായാലും….”.

നിർമ്മല മനസ്സിലെ വേദനയാൽ അടുത്തുള്ള ചുമരിൽ ചാരികൊണ്ട് താഴെ ഇരുന്നു.

“….അമ്മക്ക് വിഷമമായോ….”. അവൻ നിർമ്മലയുടെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു അവരുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ചോദിച്ചു.

നിർമ്മലയുടെ മുഖം പാടെ വാടിരുന്നു. ഇതു വരെ വളരെ രസകരമായി പോയിക്കൊണ്ടിരുന്ന അന്തരീക്ഷം തീർത്തും നശിപ്പിച്ചതിൽ അവന് വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നി. ഇതേ അളവിൽ തന്നെയായിരുന്നു നിർമ്മലയിലും. മകന്റെ വാടിയ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ അർക്ക് വിഷമം സഹിക്കാൻ പറ്റാതെയായി. അവർ മകന്റെ തലയിൽ തലോടി.

“….അമ്മേ….അയാൾ…. ആ കേശവൻ നമ്പൂതിരി അമ്മയെ നോക്കി….നോക്കി….”. ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ വാക്കുകൾ പുറത്ത് വരാതെ മുറിഞ്ഞു.

“….എന്തായാലും ഉണ്ണി എനിക്കറിഞ്ഞേ …. മതിയാകൂ….നീ എന്തായാലും പറയൂ…..മടിക്കാതെ പറയൂ….”.

“….അയാൾ അമ്മയെ നോക്കി മാസ്റ്റർബേറ്റ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു…..”.

“…അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ എന്തുവാ ഉണ്ണിയെ….”.

നിർമ്മലക്ക് മാസ്റ്റർബേറ്റിന്റെ ആർത്ഥമറിയതെ അവനോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ പരുങ്ങിയത് ഉണ്ണികൃഷ്ണനായിരുന്നു.

“….അത് ആണുങ്ങൾ ചെയ്യില്ലേ….അത്….”.

“….അതെന്താണെന്നല്ലേ ഞാൻ ചോദിക്കുന്നേ നിന്നോട്…..”. നിർമ്മല മകനോട് കയർത്തു. ഉണ്ണികൃഷ്ണനാണെങ്കിൽ അവന്റെ അമ്മയുടെ നിഷ്കളങ്കത കണ്ട് എന്തു പറയണം എന്ന അവസ്ഥയിലായി.

“…..അമ്മേ… ഈ ആണുങ്ങൾ…..ഇല്ലേ… ഈ ആണുങ്ങൾ….”. വീണ്ടും അവൻ പരുങ്ങി.

“…ഉണ്ണീ….നീ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും പറ…..”. നിർമ്മല .ഇത്തവണ  ഇത്തിരി ദ്വേഷ്യത്തിലാണ് പറഞ്ഞത്. അതിൽ തരിച്ച്‌ പോയ ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ വായയിൽ നിന്ന് അറിയാതെ വാക്കുകൾ പുറത്ത് ചാടി.

“….ആ കേശവൻ നമ്പൂതിരി അമ്മയുടെ ചന്തി നോക്കി അയാളുടെ കുണ്ണ പിടിച്ച് വാണമടിക്കുകയായിരുന്നു…..”.

“….എന്നിട്ട് നീ അയാളെ എന്തു ചെയ്തു….”.

“…ഞാൻ അയാളുടെ സാമാനത്തിൽ ഒരു ചവിട്ട് വച്ച് കൊടുത്തു….അത്രന്നെ….”.

ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ പറയുന്നത് കേട്ട് നിർമ്മല പൊട്ടി ചിരിച്ചു. അവന് അവന്റെ അമ്മ ഇങ്ങനെ ചിരിക്കുന്നത് വല്ലപ്പോഴും മാത്രമേ കാണാറുള്ളൂ. മനസ്സ് തുറന്ന് അമ്മ ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടവൻ അതിൽ പങ്കുചേർന്നു.

“…ഉണ്ണീ….ഇനി ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞമാതിരി കുളക്കടവിൽ വെയിൽ കായാൻ കിടന്നാൽ എന്താകും സ്ഥിതി….ന്റെ ശിവ ശിവാ….”. നിർമ്മല ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“….അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ അമ്മേ…ഈ ഗ്രാമം മൊത്തം പുഴയാകും….”.

“….പുഴയോ…..ഹഹഹ എന്തു പുഴ….”. നിർമ്മല തിരാരായ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. അമ്മയുടെ നിഷ്കളങ്കതയിൽ അവൻ അത്ഭുതം കൂറി.

“…എന്തു പുഴയെങ്കിലും ആകട്ടെ….ഈ അമ്മയുടെ കാര്യം….”.

“….എന്നാലും നീ ആയളെ…. ഹഹഹ….”.

ഉണ്ണികൃഷ്ണന്റെ മുഖത്ത് ഭാവം മാറുന്നത് കണ്ട നിർമ്മല എന്തു പറ്റിയെന്ന്  ആരാഞ്ഞു.

“….മറ്റുള്ളവർ… അമ്മയെ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നതിൽ അമ്മക്ക് വിഷമമില്ലേ..???”.

“….നിന്നെ ഒരുപാട് സുന്ദരിമാർ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുബോൾ…. നിനെക്കെന്താണ് തോന്നാറ്…. ന്റെ ഉണ്ണിയ്യേ….”.

“…എനിക്ക് ..എനിക്ക് സന്തോഷം തോന്നും….പിന്നെ അഭിമാനം തോന്നും….”.

“…അതുപോലെയൊക്കെ തന്നെയാടാ… ഈ അമ്മക്കും…..അവൻ നോക്കുന്നെങ്കിൽ നോക്കട്ടെ…കാണാൻ ചന്തമുള്ളൊടൊത്തോളം അല്ലെ അവർ നോക്കുകയുള്ളൂ…..അവർ നോക്കിക്കോട്ടെ….നേരത്തെ നീ കേശവൻ നമ്പൂതിരി ചെയ്ത പോലെ ചെയ്തോട്ടെ… ഇമ്മക്കെന്താ ഉണ്ണീ ചേതം…..”.

“….ഹാ… അമ്മേടെ പൂതി കൊള്ളാം….മധുരപതിനേഴല്ലേ….ന്റെ അമ്മക്ക്…..എന്തായാലും. ആരും അമ്മയെ നോക്കി അങ്ങനെ ചെയ്യണ്ട…..ഹുംമ്….”.

“…ന്റെ ഉണ്ണീ…. മറ്റുള്ളവർ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പെരുമാറാൻ പാടുള്ളൂ എന്ന് നമുക്കെങ്ങനെ പറയാൻ പറ്റും.. അവരെ അവരുടെ പാട്ടിന് വിടുക അത്രന്നെ.”.

“…ഓഹോ….അങ്ങനെ ആരും എന്റെ അമ്മയെ നോക്കി അങ്ങനെ ചെയ്യേണ്ട…..എല്ലാത്തിന്റെയും സാമാനം ഞാൻ ചവിട്ടി ഓടിക്കും….”.

“….എന്നാ ഉണ്ണീ… നീയെന്നെ കൂട്ടിലിട്ട് വളർത്താൻ വല്ല ഉദ്ദേശ്യം ഉണ്ടോ…..”. പകുതി കാര്യമായി നിർമ്മല അവനോട് ചോദിച്ചു.

“….. ഇങ്ങനെ പോയാൽ വേണ്ടി വരും…..”. അവൻ മറുപടി പറഞ്ഞ് അമ്മയുടെ മടിയിൽ കിടന്നു.

നിർമ്മല മടിയിൽ കിടക്കുന്ന മകന്റെ തലമുടിയിൽ തലോടി. ആ വാത്സല്യം തുളബ്ബുന്ന വിരലിന്റെ തലോടലിൽ അവന്റെ ചെറിയ ദേഷ്യം പമ്പകടന്നു.

“….ഉണ്ണീ…. നീ സത്യം പറയണം….എന്നെ കാണാൻ അതിന് മാത്രം ശേലുണ്ടോ….???.”.

“….അമ്മക്ക് ഇപ്പൊ എത്ര വയസ്സായി….”.

“…..ഈ മീനത്തിൽ മുപ്പത്തെട്ട് ആകും….എന്താ ചോദിക്കാൻ കാരണം….”.