മിഴി 8

Mizhi Part 8 | Author : Raman | Previous Part

---

ഇത് തുടങ്ങിയപ്പോഴുള്ള അവസ്തയല്ല ഇപ്പോ, ഒരുപാട് സമയം ഒരോ പാര്‍ട്ടിലും ഗാപ് വന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ,അദ്യപാര്‍ട്ടുകളിലുണ്ടായിരുന്ന അതേ ഫ്ലോ ,അവസാനത്തേക്ക് നിലനിര്‍ത്താന്‍ പ്രയാസം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഇതും അതുപോലെ അമിത പ്രതീക്ഷ വെച്ചു വായിക്കരുത്!!

---

വാതിൽ തുറന്ന് കേറി വന്നയമ്മക്ക് വല്ല്യ മാറ്റമൊന്നും കണ്ടില്ല.എന്നാലും ചെറിയ ഞെട്ടലാദ്യമാ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നോന്ന് സംശയമാണ്.ചെറിയമ്മയാണേലിത്തിരി പരുങ്ങിനിന്നാ വായീന്ന് വരുന്നത് കേൾക്കാനിടക്കിടക്ക് നോക്കുന്നുണ്ട്. ഇത്ര വലിയ സംഭവ ബഹുലമായ കാര്യങ്ങൾ നടത്തിയ മൂന്ന് പേരാണൊരുറൂമിൽ.ഞാനും, അമ്മയും എന്റെ ചെറിയമ്മയും. അതിന്‍റെ അഹങ്കാരമെന്തേലും, ഈ മുഖത്തൊക്കെയുണ്ടോ? എന്‍റെ മുഖത്തുണ്ടോന്നാവും അവരുടെ ചിന്ത. കൈ മുറിച്ചത് ആവുമല്ലോ പുറത്തേ സംസാര വിഷയം.അതോണ്ട് അവർക്കല്ലേ ഞാനെന്തോ ചെയ്തെന്ന തോന്നലു വേണ്ടേ?. ചിരി വരുന്നു.

അനു ഉമ്മവെച്ചത് കണ്ടതാണല്ലോ അമ്മ .എന്താ ആ മുഖത്തു ഒരു ഭാവവും വിരിയാത്തത്?ഇത്തിരിയെങ്കിലും ദേഷ്യം വേണ്ടേ?

എന്നിട്ട് ചെറിയമ്മയോട് കുറച്ചു ചേർന്ന് നിന്ന്, “ഇത് ഹോസ്പിറ്റലാന്നുള്ള ബോധമുണ്ടോന്ന് ” ഉള്ളിലെ ദേഷ്യമെല്ലാം എടുത്തുകൊണ്ടുഅവളോട് ചോദിക്കും.

അപ്പൊ എനിക്ക് പണിവാങ്ങിത്തരാൻ വേണ്ടി മാത്രം, അവൾക്കൊന്നും കേൾക്കാതിരിക്കാൻ വേണ്ടി,എന്നേ നോക്കികൊണ്ടൊരു പറച്ചില്‍ “ഞാനല്ല ലക്ഷ്മി അവമ്പറഞ്ഞിട്ടാ ങ്കൊടുത്തെന്നു ” അവൾ പറയും. അതോടെ കഴിഞ്ഞു.അനിയത്തിയിൽ നിന്ന് മാറിയ ദേഷ്യം കൊണ്ട് അമ്മയുടെ വകയൊരു കനപ്പിച്ചു നോക്കൽ.തോന്നിയാൽ രണ്ടു ചീത്ത.ഇതൊക്കെയാവും ഇപ്പൊ, ഈ നിമിഷം നടക്കാണ് പോവുന്നത്.എന്താണ് വായീന്നത് പുറത്തേക്ക് വരാത്തത്?

കയ്യിലെ വാച്ചിലേക്കും,എന്നേയും നോക്കിയെന്തോ ഉറപ്പിച്ചിട്ട്. കൽഭാഗത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്ന ചെറിയമ്മയെ നോക്കി,ഒരു നല്ല ചിരി ചിരിച്ചമ്മ ഡോർ തുറന്നു പുറത്തേക്ക് തന്നെ പോയി. ഏഹ്?? ആലോചിച്ചു കൂട്ടിയതെല്ലാം വെറുതെയായോ?.തള്ളക്കൊരു പ്രശ്നവുമില്ലേ?.

ചെറിയമ്മയൊരു ഞെട്ടലോടെന്നെ നോക്കി, എന്തോ…. ആ കണ്ണിലൊരു നനവുണ്ടോ? .ഞാൻ മൈൻഡ് കൊടുത്തില്ല.ഈ നിശ്ചയം മുടക്കിയതിനുള്ള നന്ദിയെങ്കിലും കാട്ടിയോ അവൾ. അവൾക്കും കൂടെ വേണ്ടിയല്ലേ ഞാൻ കൈമുറിച്ചെ? ചത്തങ്ങാനും പോയിരുന്നേലോ? മസിലു പിടുത്തം തന്നെ വേണം. അല്ല അവളോടെന്തിനായിനി സ്നേഹം കാണിക്കുന്നത്. അവളുമ്മ തന്നപ്പോ സുഖിച്ചത് അവളോടുള്ള സ്നേഹകൊണ്ടാണോ? ഏയ്യ്!! ആണോ?

“ഡാ.” അവളുടെ മെല്ലേയുള്ള വിളി. പിണങ്ങി തെറ്റിയിരിക്കുന്ന കുട്ടിയെ,സ്നേഹത്തോടെ വിളിക്കുന്ന പോലെയുണ്ട്.മിണ്ടിയില്ല ന്തിന് മിണ്ടണം?കേൾക്കാത്ത പോലെ നിന്നു.

“ഡാ……” ശബ്‌ദം കൂടി, ഇതിപ്പോ ദേഷ്യത്തിലാണ്. സ്വര്യക്കേട്!!.

“ന്താ…” മുഖത്തേക്ക് പോലും നോക്കാതെ, അവളുണ്ടാക്കിയതേ ഒച്ചയോടെ തറപ്പിച്ചു ഞാനുഞ്ചോദിച്ചു. കയിൽ കേറുന്ന ദ്രാവകം എത്രകൂടെയുണ്ടെന്ന് നോക്കിയപ്പോ തീരാറായിട്ടുണ്ട്. ഈ കുന്ത്രാണ്ടം കൂടുതൽ അങ്ങു തിരിച്ചാൽ പോരെയിവർക്ക്. എത്ര നേരന്ന് വെച്ച കാത്തിരിക്കാ!!മുട്ടുന്ന മൂത്രത്തിന്‍റെ കാര്യങ്കൂടെ ആലോചിച്ചപ്പോഴേക്കും വിളിച്ചയവളുടെ അനക്കമൊന്നും കേൾക്കുന്നില്ല. പോയോ തെണ്ടി?

തല മെല്ലെയൊന്ന് പൊക്കി നോക്കിയപ്പോ, അവളവിടെ തന്നെയുണ്ട്.എന്‍റെ കാൽ ഭാഗത്ത്. കൂർപ്പിച്ചുള്ള ഒരു നോട്ടവുമുണ്ട്.വിളിച്ചിട്ട് നോക്കാത്തതിലുള്ള ദേഷ്യമാണോ? ആയിരിക്കും.

“നീയെന്ത് മോന്ത വീർപ്പിച്ചു കാട്ടിയിട്ടൊന്നും ങ്കാര്യല്ല, എനിക്ക് സൗകര്യണ്ടേലേ ഞാന്നോക്കൂ ” ചുണ്ടിന്‍റെയൊരു വശം നീട്ടി, . ഡിമാൻഡ് കാട്ടി ഞാമ്പറഞ്ഞു.പെട്ടന്നാ മുഖത്തെ ,വേണ്ടാത്ത ഭാവമെല്ലാം വിട്ടവള്‍ കണ്ണുരണ്ടുമിറുക്കി ചിരിച്ചു.

“ഇപ്പൊ വരാട്ടോ…” സ്നേഹത്തോടെയുള്ള പറച്ചിൽ. ഓഹ് അങ്ങു ഇഷ്ടപ്പെട്ടുന്നാണവളുടെ വിചാരം.മെല്ലെ വാതിൽ തുറന്നവൾ പുറത്തിറങ്ങി.തിരിച്ചടക്കുന്നതിനു മുന്നേ,എന്നെയൊന്നുകൂടെ നോക്കിയിട്ട്, ഒരു ചിരിയും കാട്ടിയവൾ പോയി.

ഉഫ്…. ഞാന്നല്ലപോലെ ഒന്ന് ശ്വാസം വിട്ടു. ഇന്നലെ മുതലനുഭവിക്കുന്ന ഒരു പ്രഷർ കുറഞ്ഞപോലെ തോന്നി.ചുറ്റി വരിഞ്ഞിരുന്ന ചങ്ങലകളെല്ലാം അഴിഞ്ഞു വീണു. അതിനു വേണ്ടി ഇന്നലെ മുതൽ ഞാൻ ഞാനല്ലാതെ മാറിയില്ലേ? ഒരു അഭിനയം, ഇത്തിരി കള്ളങ്ങൾ, എന്നോട് തന്നെ. ഒടുക്കം ഇങ്ങനെ അവാൻ തന്നെയല്ലേ?.

എന്ത് പറഞ്ഞാലെന്താ,ഈ മൂത്രം. മൂത്രസഞ്ചി പൊട്ടിയൊലിക്കോ? ചെറിയമ്മയോടങ്ങു പറഞ്ഞാമ്മതിയായിരുന്നു.ഹാ അവളാണേൽ പോയല്ലോ?.ഇനിയിപ്പോ ന്താ ചെയ്യാ??

“ഹലോ………” പുറത്തുനിന്നു വന്നൊരു നീട്ടിയ വിളി. വാതിൽ തള്ളി നോക്കിയിട്ടൊരു തല. പൂച്ചയെ പോലെ പതുങ്ങി. മുഖത്താകെ പരത്തിയ ചിരിയും,കഴുത്തു വരെ വെട്ടിയ മുടിയും. ഐറ!!!.

“എടീ കള്ളീ….” ഞാൻ വിളിച്ചുകൊണ്ടു കുറച്ചു പൊന്തി.ഇവിടെയിപ്പോ ണ്ടാവുംന്ന് കരുതിയില്ല.ഉള്ള ചിരിയെല്ലാം പെട്ടന്ന് മായ്ച്ചുകൊണ്ടവൾക്ക് സങ്കട ഭാവം.

“ഓഹ് ഇപ്പൊ ഞാൻ കള്ളിലെ …” ഉള്ളിലേക്ക് കേറി നടന്നടുത്തുകൊണ്ടവൾ സങ്കടം അഭിനയിച്ചു. ന്തൊക്കെ കള്ളത്തരങ്ങളാ?.

“പിന്നെ…?? കയ്യിലുള്ള പൈസ ഒക്കെയങ്ങ് കൊണ്ടു പോയോടിയവളെ ഞാനെന്ത് വിളിക്കണം.?.” ഞാനിത്തിരി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“അനൂന്ന് വിളിക്ക്. അതാ കുറച്ചു കൂടെ ചേര.. ഞാനല്ല അവളാ കള്ളി ” അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി വന്നയവളെന്‍റെ എ കവിളിൽ അവളുടെ വിരലമർത്തി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അയ്യോ അത്‌ കള്ളിയല്ല അതിനും വലുതാ ” ആ മുഖത്തുള്ള കള്ളദേഷ്യം ഒന്ന് തണുപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ ചിരിച്ചു.അതുപോലെയവളും.സൈഡിലേക്ക് കേറി ഇരുന്നവൾ എന്നേത്തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു. മുറിഞ്ഞ കൈയ്യിലേക്ക് രണ്ടുമൂന്നു വട്ടം തറപ്പിച്ചു നോക്കി.പിന്നേ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി മെല്ലെ ചിരിക്കും.

ഞാൻ മെല്ലെയൊന്ന് കണ്ണടച്ചു. സിനിമയിൽ കാണുന്നപോലെ ചെറിയൊരു ഫ്ലാഷ്ബാക്ക് തലയിലൂടെ മിന്നിച്ചു. ഇവിടേക്ക് വരുന്നതിനു മുന്നേയുള്ള, എന്നാൽ ഹീറിന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് വന്നതിനുശേഷം, ഗായത്രീടൊപ്പരം ഇരിക്കുമ്പോ വന്ന ഫോൺകാൾ. അത്‌ ഐറയായിരുന്നു. ദേഷ്യം വന്നിരുന്നു ആദ്യം. പിന്നെന്തോ. അങ്ങു എടുത്തു. ചീത്തയായിരുന്നു.എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു.

“ചെറിയമ്മ, ഞാൻ ” എന്നൊക്കെയാണ് ഞാൻ കേട്ടത്. അതായിരുന്നു കൂടുതലും അവൾ പറഞ്ഞത്.കാര്യം അന്ന് ചെറിയമ്മ വിളിച്ചതിനെ പറ്റി പറയാൻ തന്നെ ,ഞാനന്ന് സമയമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞതണു പോലും പ്രശ്നം.പിന്നേയവളെ പണിയാ ഞാനോസ്പിറ്റലിലുണ്ടെന്ന് വീട്ടിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞതെന്ന്,ചീത്തയുടെ ഇടയിൽ കേട്ടു.ചെറിയമ്മയുമായി അവൾ സംസാരിച്ചിരുന്നുന്ന് അവൾ തന്നെ പറഞ്ഞു.

എല്ലാം കൂടെ കേട്ട് പ്രാന്തിളകിയപ്പോ,ഞാനുമ്പറഞ്ഞു തിരിച്ചു.ചെറിയമ്മയോടുള്ള ദേഷ്യം തന്നെ.അവളെങ്ങനെ സുഖിക്കേണ്ടന്നും പറഞ്ഞു .ഒറ്റ ചോദ്യം അവളുടെ “എനിക്ക് അവളെ ശെരിക്കും ഇഷ്ടാണ്ടോന്ന് ” വാക്ക് കുടുങ്ങി പോയി. എത്രയൊക്കെ പ്പറഞ്ഞാലും, എത്ര ദേഷ്യണ്ടേലും, അവളെന്‍റെയല്ലേന്നുള്ള തോന്നലിപ്പോഴുമുണ്ട്. അല്ലേലെന്തിനാ അവളുടെ നിശ്ചയന്ന് കേട്ടപ്പോ ഞാങ്കരഞ്ഞത്?.. ഇല്ലാതെയായത്?.

“ണ്ടല്ലേ…” ഒന്നും മിണ്ടാഞ്ഞിട്ട് ഐറയുടെ ചോദ്യം. “ന്നട്ടാണോടാ അവളെ വേശ്യന്ന് വിളിച്ചേ? അവളുടെ ഭാഗം പോലും കേൾക്കാതെ പോന്നില്ലേ, ഇത്ര ഇഷ്ടാണ്ടായിട്ടാണോ അഭി നീയ്യവളെ വിശ്വസിക്കാഞ്ഞെ?” ഇതൊക്കെയായിരുന്നു ചോദ്യം. തളർന്നു. അത്‌ ചെറിയമ്മ ചോദിച്ചാലുള്ളയവസ്ഥ.പിന്നെയെല്ലാം അവളു പറയുന്നത് കേട്ടിരുന്നു.

ഒടുക്കമിവിടെ വരെ. അവൾ പറഞ്ഞപോലെ അഭിനയിച്ചു. ചെറിയമ്മയുടെ വായിലുള്ളത് വരെ കേട്ടു.ഈ തെണ്ടിയുടെ പണി. എത്ര വട്ടം കൈ തരിച്ചതാ,ഒന്ന് പൊട്ടിക്കാൻ.അപ്പൊത്തോന്നും, ഇവൾ പറഞ്ഞിട്ടാണോ ചെറിയമ്മയിതൊക്കെ പറയണതെന്ന്. ഇതിനിടയിലൂടെ കളിക്കായിരുന്നു ജന്തു.

വീട്ടിലെത്തി ആദ്യം ചെറിയമ്മയെ കണ്ടപ്പോ തന്നെ, അവളുടെയാ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോ തന്നെ ദേഷ്യം വന്നു. ഐറ,തെണ്ടി വെറുതെ പറഞ്ഞതാന്ന്തോന്നി. എന്തൊക്കെയാ അവളുപറഞ്ഞത് ചെറിയമ്മക്കെന്നോട് സ്നേഹമൊക്കെയൊണ്ട്. അവളും ഈ നിശ്ചയം മുടക്കാൻ കളിക്കാ ന്നൊക്കെയല്ലേ? എവിടെ ന്നട്ടാണോ എന്നോട് ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംസാരിക്കുന്നത് എന്നായി ചിന്ത.

പിന്നേ എനിക്ക് വാശി ഇത് മൊടക്കാൻ.എന്തൊക്കെയോ കാട്ടി കൂട്ടി. അവസാനം എങ്ങനെ ഇരിക്കണ്?നേരെ അവളെ നോക്കിയപ്പോ ഒരു അളിഞ്ഞ ചിരിയുണ്ടാ മുഖത്തു. കൈയ്യെന്‍റെ കൈയ്യിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്.

“എനിക്ക് ഒരു ഹഗ് തരോ…?” ഞാനിത്തിരി പരുങ്ങി ചോദിച്ചു.കയ്യിലെ കുന്ത്രാണ്ടമൊന്ന് ഊരിയിരുന്നേൽ. ചെന്നൊന്ന് കെട്ടി പിടിക്കാമായിരുന്നു അവളെ. പറ്റില്ലല്ലോ.

“ആഹാ…, എന്താടാ അനുനെ ഡിവോഴ്സ് ചെയ്യാൻ പോവണോ…?” അവളുടെ ചോദ്യേ…? ഡിമാൻഡ്.

“പോടീ തെണ്ടി. നിനക്ക് പറ്റില്ലെങ്കിലത് പറ .!.”

“ഇയ്യോ വേണ്ട….” പറഞ്ഞു കൊണ്ടവളാ കൈ രണ്ടും വിടർത്തി, താഴ്ന്നു കൊണ്ടെന്നെ പ്പൊതിഞ്ഞു.കിടക്കുന്ന ശരീരത്തിലേക്ക് ഒട്ടികൊണ്ട് അവളെന്നെ മുറുക്കി.

“മതിയോടാ…” മുകളിൽ നിന്ന് ഐറയുടെ പതിയെയുള്ള ചോദ്യം. എന്നേ ചുറ്റിവരിഞ്ഞു തന്നെ നില്ക്കാണ് പെണ്ണ്. ബോധം ഒന്ന് കണ്ണിലേക്കു വരുത്തി.ശെരിയെന്ന് മൂളാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്ക്,ഡോർ പെട്ടന്ന് തുറന്നു.ഞെട്ടി!! ആരാണാവോ അത്‌.വല്ല്യ പ്രശ്നമില്ലാതെയുള്ള ഇവളുടെ സ്ലോ മോഷൻ കഴിഞ്ഞപ്പോഴോ ആരാ വാതിലിലെന്ന് നോക്കാങ്കഴിഞ്ഞത് .

ചുവന്ന മുഖവുമായി ചെറിയമ്മ. ഓ…..കാണട്ടെ തെണ്ടി. ഐറയുടെ കൈയ്യൊന്നൂടെ പിടിച്ചു ഞാനെന്‍റെ മേത്തേക്ക് വലിച്ചു. ചെറിമ്മക്കിത്തിരി സൂക്കേട് കൂടുതലാ.അതൊന്ന് തീരട്ടെ. ഐറ ഒന്ന് പേടിച്ചു. പിന്നെയെന്നെ കണ്ണുരുട്ടിയാ കൈ പിടിച്ചു മാറ്റി. എടീ പ്ലീസ് എന്ന് ഞാൻ മുഖങ്കാട്ടി നോക്കിയെങ്കിലും എവിടെ, അനങ്ങിയില്ല പെണ്ണ്.

പക്ഷെ അവിടെ നിന്ന് കിളിപോയിട്ടൊന്നുല്ല ചെറിയമ്മയുടെ. നേരെ അടുത്തേക്കൊരു വരവ്. കൊല്ലുവോ?. ഐറ മെല്ലെ സൈഡിലേക്ക് നിന്നു. ഡോർ തുറന്നു വന്നയൊരു സിസ്റ്റർ, കയ്യിലെ കുന്ത്രാണ്ടമഴിച്ചു തരുമ്പോഴും, ചെറിയമ്മയുടെ കണ്ണ് മെല്ലെ ഐറയുടെ മേത്തേക്ക് നീങ്ങുന്നുണ്ട്. നന്നായി. ഇവളിത്തിരിയിനി വെള്ളം കുടിക്കട്ടെ. ശെരിക്ക് ഐറയെ അറിയില്ലേ ചെറിയമ്മക്ക് ? ഇല്ലാന്ന് തോന്നുന്നു. അല്ലേൽ ഒരു മൈൻഡ് എങ്കിലും വെക്കണ്ടേ?..

ഞാനാരെയും നോക്കിയില്ല, ബാത്‌റൂമിലേക്ക് ഓടി. കുറേ നേരമായില്ലേ പിടിച്ചു നിക്കുന്നു. മൂത്രമൊഴിച്ചു തിരിച്ചു വന്നപ്പോ ചെറിയമ്മയില്ല.ഐറ ബെഡിൽ കേറി ഇരിക്കുന്നുണ്ട്.

“ചെറിയമ്മ പോയി. ന്നോടൊന്നും മിണ്ടീല്ലട്ടോ… ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലന്ന് തോന്നണു, നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചത്..”ഇവിടെയെവിടേലുമുണ്ടോ ന്നുള്ള എന്‍റെ തിരച്ചിലു കണ്ടു ഐറ ചിരിച്ചു.

“ഏയ്യ് അവൾക്കങ്ങനെ ഒക്കെ തോന്നോ…?”

“അയ്യടാ മോനേ നീയെന്തു കണ്ട നാടു വിട്ടു പോയെ? അതിനേക്കാൾ വ്യക്തമായ അനുവേച്ചിയിത് കണ്ടേ ” അവളുടേയാ പറച്ചിലിന് അയ്യോ കഷ്ടയല്ലോ ന്ന് മുഖത്തെ കൊണ്ട് അഭിനയിപ്പിച്ചപ്പോ മുഖം വക്രിച്ചയവളുടെയൊരു നോട്ടം.

“അനുവേച്ചിയോ…” അത്‌ കേട്ട എനിക്ക് അത്ഭുതം…

“പിന്നേ… എന്നേക്കാൾ മൂത്തതല്ലേ??” സൈഡിൽ ഇരുന്ന എന്‍റെ അടുത്തേക്ക് നിങ്ങി, ഞാങ്കിടന്ന ബെഡിന്‍റെ നടുക്കിലേക്ക് കേറി അവളിരുന്നു.ശെരിയാ അവളെക്കാൾ മൂത്തതാണ് ചെറിയമ്മ.

“ഡാ ഞാനെന്ത് പറഞ്ഞാ നിന്നെയിങ്ങട്ട് വിട്ടേ?… ന്നട്ട് നീയെന്താ ചെയ്‌തെ? “അവളൊര മ്മായിയുടെ വേഷമിട്ടു. കയ്യിലൊരു വടി കൂടെ വേണ്ടീയിരുന്നു.ഇടക്ക് വെറുതെ തല്ലാൻ.ഹാ കേൾക്കാനുള്ളത് കേൾക്ക തന്നെ.

“ന്താ പറഞ്ഞെ…?”

“അവളോട് പോയി എല്ലാം സംസാരിച്ചു തീർക്കാൻ പറഞ്ഞോ?” അക്കമിട്ടു നിരത്താണല്ലോ തെണ്ടി..

“ഹാ പറഞ്ഞ്. എടീ ഞാനെത്ര സ്നേഹത്തോടെ മാങ്ങയുങ്കൊണ്ട് പോയതാന്നറിയോ അവളുടെയെടുത്ത്..അപ്പൊ അവൾക്കതില് വിഷമുണ്ടോന്ന് ചോദ്യം!!. നീയെന്താമ്പറഞ്ഞെ അവളെന്നേ സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ചപ്പോ,അവളുങ്കരയായിരുന്നു ന്ന് ല്ലേ?” അവസാനമവൾ കോളു ചെയ്തപ്പോ.ആദ്യമൊക്കെ കരയായിരുന്നുന്ന് ഐറ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ശെരിയാണെന്ന് എനിക്കും തോന്നി.ആദ്യമാ സംസാരവും ശ്വാസമെടുക്കുന്നതും അങ്ങനെ ആയിരുന്നല്ലോ.

“ഹാ… എത്ര സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ചതാ നിന്നെ. അപ്പൊ നീയ്യെന്താ പറഞ്ഞത്..സമയല്ലന്നല്ലേ? പിന്നേയവൾക്ക് ദേഷ്യം വരില്ലേ….എത്ര കാലത്തിനു ശേഷമാ നീയവളോട് മിണ്ടയെ? അപ്പൊ അങ്ങനെ പറഞ്ഞാലോ??”

“നിക്ക് നിക്ക്നിക്ക്…” ഞാനിടയിൽ കേറി.

“ആണല്ലോ ഞാസ്സമയമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ അവൾക്ക് പ്രശ്നം ല്ലേ? നേരിട്ട് കണ്ടിട്ട് മാങ്ങ കൊടുത്തപ്പോ, ന്താ…? വിഷം ണ്ടോന്ന്?.. അതിന് പ്രശ്നം ലല്ലേ?..എനിണ്ട് ദേഷ്യമൊക്കെ. എന്നെയെന്തൊക്കെ പറഞ്ഞു. നീമ്പറഞ്ഞോണ്ട് മാത്ര ഞാനൊന്നുമ്മിണ്ടാതെ നിന്നെ. പൊട്ടൻ കളിപ്പിക്കണപോലെ കളിപ്പിച്ചു. ന്നട്ട് ഞാനെന്തേലുമ്പറഞ്ഞോ? അച്ഛനേം അമ്മയെയുമ്പറ്റി വരെ പറഞ്ഞില്ലേ..?” ഞാനിതിരി സങ്കടത്തിലായി.

“അഭീ…അന്നാ ഫോൺ വിളിച്ചപ്പോ, നല്ലപോലെ സംസാരിച്ചിരുന്നേൽ ഇതൊക്കെ ണ്ടാവായിരുന്നോ? അവളുടെ ഭാഗത്തു നിന്ന് നോക്കിയാൽ അവളെന്താ ചെയ്തേ?.. എത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞാലും നീ കൂടെ ണ്ടാവുമന്നല്ലേ അവൾ പണ്ടേ ആഗ്രഹിച്ചേ?. ഇനി നിനക്കപര്‍ണയുമായി അവൾക്ക് റിലേഷൻ ഉണ്ടായിരുന്നതിൽ പ്രേശ്നമുണ്ടോ?”

ഐറ ചോദ്യം പതിയെയാക്കി.പണ്ടാരമടങ്ങാൻ ആ പെണ്ണിന്‍റെ പേര് വീണ്ടും വന്നല്ലോ?

” പ്രശ്നന്നുമില്ല എന്നാലും, എന്നോടൊന്ന് പറയാമായിരുന്നല്ലോ?. അന്ന് വെറുതെന്തിനാ നുണ പറഞ്ഞെ.?അതെല്ലേ ഇത്രേം പ്രശ്നം ആക്കിയേ..” അവൾക്കെന്തായിരുന്നു എന്നോട് പറഞ്ഞാൽ.

” നീയും അവളും സ്നേഹിക്കാൻ തുടങ്ങീട്ട് അന്നെത്ര കാലമായിക്കാണും… മൂന്ന് മാസമോ? അങ്ങനെ ന്തോവല്ലേ?.അത്‌ നിന്നോട് പറഞ്ഞാൽ നീയെങ്ങനതെടുക്കുന്ന് അവൾക്ക് അറീല്ല. അതാവും… “അവൾ സംശയം പറഞ്ഞു.

“കോപ്പാണ് അതൊക്കെ പ്പറയാം… എന്നേ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട് പറഞ്ഞാപ്പിന്നേ എന്റെ മനസ്സ് അറിയാൻ ആണോ പണി…” ഞാൻ തിരിച്ചിട്ടു.ഐറയുടെ മുഖത്തു പുച്ഛത്തിലുള്ള ചിരി.

“കുറേ വർഷം ജീവനേക്കാളേറെ സ്നേഹിച്ചവനാടാ, അവന്‍റെ കൂട്ടുകാരെയും കൂട്ടി എന്നേ വന്നു..” ഐറ നിർത്തി. തല താഴ്ത്തിയായിരുന്നു ആ പറച്ചിൽ.പാവം തോന്നി.

“അത്ര കാലമായിട്ടും അവന്‍റെ ആ മനസ്സു കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ലടാ എനിക്ക് .ഞാൻ സഹിക്കാൻ വയ്യാതെ കരയുമ്പോ.. അവന്റെ ആവേശം കൂടായിരുന്നു ഡാ…” എന്നേ നോക്കിയ ആ കൂട്ടത്തിൽ അവൾ ആദ്യമായി എന്‍റെ മുന്നില് കരഞ്ഞു. നെഞ്ചിലേക്ക് ആർത്തലച്ചു വീണു. വിങ്ങിയുള്ള കരച്ചിൽ. ഞാൻ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.എനിക്കെന്ത് പറയാൻ കഴിയും?. എന്നോട് ചെറിയമ്മ അപ്പുവിന്റെ കാര്യമ്പറഞ്ഞിരുന്നേൽ,ഒരു പ്രശ്നവവും ഉണ്ടാവില്ലായിരുന്നു.പക്ഷെ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. പറഞ്ഞിരുന്നേൽ ഇതൊക്കെയുണ്ടാവുമായിരുന്നോ?

ഇത്തിരി നേരം ഐറയൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. ഞാനും അങ്ങനെത്തന്നെയിരുന്നു.

“അഭീ ലക്ഷ്മിയമ്മ എന്തുപറഞ്ഞു?” ഇത്തിരി നേരം കഴിഞ്ഞ്, കണ്ണുനീർ ഒപ്പി ചിരിച്ചു കൊണ്ടവളുടെ ചോദ്യം. നാട്ടിലേക്ക് വരുന്നതിനു മുന്നേ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നവള്‍, അമ്മയോട് മുഖം കറുപ്പിക്കരുതെന്ന്.

“ന്ത് പറയാനാ. ആദ്യങ്കുറച്ചു ചൂടായി. പിന്നേം ഞാൻ കനപ്പിച്ചു തന്നെയാ നിന്നെ.പൈസ കുറേ കളഞ്ഞില്ലേന്ന് വരെ ചോദിച്ചു.ആ കണ്ണു നിറഞ്ഞപ്പോ എന്തോ… എനിക്ക് പറ്റില്ലടീ ആ തള്ളയോട് ദേഷ്യം കാണിക്കാൻ..”

“അത്രക്കിഷ്ടാണോ? ” ബെഡിലേക്ക് നീണ്ടു ഞാൻ കിടന്നപ്പോ. ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.

“എനിക്ക് പണ്ട് ഇഷ്ടല്ലായിരുന്നൂടീ….ഞാനധികമൊന്നും കാണാറില്ലായിരുന്നു അമ്മയെ.എപ്പോഴും പണി,പണി എന്ന് പറഞ്ഞു നടക്കും. എനിക്കെല്ലാമന്ന് അച്ഛനായിരുന്നു. എപ്പോഴും കൂടെ ണ്ടാവും.ചെറുപ്പത്തിൽ ട്ടോ….

അതോണ്ടന്നെ അമ്മയെ ഞാങ്കുറേ വിഷമിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്‍റെടുത്തേക്ക് വരുമ്പോഴൊക്കെ ഞാമ്മാറിക്കളയും, അമ്മയെന്നെ തൊടുന്നത് പോലു മെനിക്കിഷ്ടല്ലായിരുന്നു.മോനൂ… ന്ന് വിളിച്ചു വരുമ്പോ തന്നെ ഞാൻ അച്ചന്‍റെടുത്തേക്കോടും.അങ്ങനെയൊക്കെയായിരുന്നു. എന്നാ പിന്നേ ക്കുറേ കഴിഞ്ഞാ മനസ്സിലായെ, ഒരുപാട് കാലം കഴിഞ്ഞപ്പോ. അച്ചന്റെ ബിസ്സിനസ് എല്ലാം തകർന്ന സമയത്ത്,ഞങ്ങളെ വീട് പോലുമന്ന് പോയി ,തറവാട്ടിൽ നിൽക്കണ സമയത്ത്. അച്ഛന് പുറത്തിറങ്ങാൻ വയ്യാതെ വരെയായി. അതോണ്ടാണല്ലോ എന്‍റെകൂടെ എല്ലാത്തിനും ണ്ടായത്.അന്നമ്മയായിരുന്നു എല്ലാം നോക്കിയിരുന്നത്. ഓടി നടന്നു, ഉറക്കമില്ലാതെ പണിയെടുക്കായിരുന്നു.പഠിക്കണ സമയം കൂടിയായിട്ടും ,ബാക്കി സമയം എന്തൊക്കെയോ പണിക്ക് പോയീണ്ട്.

അച്ഛനെ അന്വേഷിക്കുന്നവരെല്ലാം ആളെക്കിട്ടാതെ ആയപ്പോ,അമ്മയെ നാട്ടുകാരുടെ മുന്നില് വെച്ച് ഒറ്റപ്പെടുത്തി ചീത്ത പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എനിക്കത് ചെറുതായി ഓർമയുണ്ട്.വരുന്ന ഒരു കവലയിൽ അമ്മയുടെ ചെറിയച്ഛന്റെ കൂടെ പോവുമ്പോഴാണത്‌ കണ്ടത്. അമ്മയുടെ ചുറ്റും ഒരുപാട് ആളുണ്ടായിരുന്നു.അന്നെത്ര വിഷമിച്ചു കാണുമത്‌.ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.

എന്നോ അമ്മയുടെ കൂടെ ഇഷ്ടല്ലെങ്കിലും ഞാമ്പോയിണ്ട്. ദൂരെയാ വയലീന്ന് ഞങ്ങളുടെ വീട് കാണാൻ. അന്നമ്മ കരയണതും കണ്ടിട്ടുണ്ട്. എനിക്കെന്തേലും അന്ന് മനസ്സിലാവോ?. ഇതൊക്കെ അച്ഛന് തന്നെയാ എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നത്.ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞപ്പോ ആണോന്ന് അറീല്ല, അമ്മയെ പിന്നീട് എനിക്ക് ഇഷ്ടപെട്ട് തുടങ്ങിയത്. എന്നാലും ഈ കാര്യം ഒക്കെ മനസ്സിൽ വരുമ്പോ. ആ അമ്മയോട് ഞാനെങ്ങനെയാ തെറ്റാ.?”

“പാവാല്ലേ?… ” ഐറ സങ്കടപെട്ടു.

“ഹ്മ്മ്…”

ഇത്തിരി നേരം അങ്ങനെ നിന്നു.മിണ്ടാതെ കുറേ നേരം കൂടെ..

“അഭീ എന്‍റെൽ ഇതെ ഉള്ളൂട്ടോ ” അവളെന്‍റെ കാർഡ് നീട്ടി ചിരിച്ചു. കട്ട് കൊണ്ടുപോയ സാധനല്ലേ അത്‌?

“അതിനുള്ളിൽ ഒന്നുല്ല… ഒക്കെ ”

“വേണ്ട വേണ്ട…” അവളതെന്തിനാ ചെലവാക്കിയേന്ന് പറയാനുള്ള ഒരുക്കത്തിലാണ്. എന്താലും എന്നേ പറ്റിക്കാൻ ഒന്നും അല്ലല്ലോ കൊണ്ടുപോയത്. എന്തേലും ആവശ്യം കാണും.

ഐറ ഒന്നുകൂടെ എന്നെകെട്ടി പിടിച്ചോണ്ട് കണ്ണിൽ വെള്ളം നിറച്ചു.തെണ്ടി.

“ഡാ..മര്യാദക്കവളോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു സെറ്റായിക്കോ.. ഇല്ലേൽ ഞാനിനിയും വരും. ” കള്ളദേഷ്യം. എന്‍റെ ചേച്ചിയാന്ന വിചാരം? ഹും!!!

“പിന്നേ വേണേലിങ്ങട്ട് വന്നു സോറി പറയട്ടെ!!… ന്‍റെ പട്ടി പോവും.!! ” അങ്ങനെ തന്നെ നിൽക്കാനാണെന്‍റെ തീരുമാനം. ഇനി വയ്യ സോറി പറഞ്ഞവളെ പിന്നാലെ പോവ്വാൻ.

“ഓഹ്…. രണ്ടിനോടും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല.എന്താണ് വെച്ചാൽ ചെയ്യ്. രണ്ടും കണക്കാ….” നിവർത്തിയില്ലാതെയവൾ കണ്ണുരുട്ടി പറഞ്ഞു.പിന്നേ….ചെറിയമ്മയോടും ഇതേപോലെയവൾ പറഞ്ഞു കാണും,എന്നോട് വന്നു സംസാരിക്കാൻ. അതൾക്ക് പറ്റില്ലേ? ന്ന്ട്ട് എന്നേ കുരങ്ങ് കളിപ്പിക്കാൻ അല്ലേയവള്‍ക്ക്..അങ്ങനെയിപ്പോ ഞാൻ താഴ്ന്നു കൊടുക്കില്ല.

ഐറയുട പറച്ചിലിന് ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊടുത്തു..

“പിന്നേ നീ വെറുതെ അങ്ങു നിശ്ചയം മുടക്കി ന്ന് പറയല്ലേ.. നിന്‍റെ ഐഡിയ അല്ലേ ഇത്?.. ഇതിപ്പോ നേരിട്ട് പറയാതെ എല്ലാരുമറിഞ്ഞല്ലോ നിങ്ങളിഷ്ടത്തിലാന്ന്.അല്ലാതെ പറഞ്ഞാലുള്ള അവസ്ഥ .കൈ മുറിച്ചതുകൊണ്ട് ആ പേടിയിൽ, അവൾക്ക് ഇനി വേറെ ആലോചന ഒന്നുമാരും കൊണ്ടൊരില്ല. നല്ല ഐഡിയാണ് മോനേ “അമ്മോ!!! എന്തൊക്കെയാണവളുടെ തലയിലൂടെ ഈ പോവുന്നത്. ഞാൻ മിണ്ടിയില്ല. ഒന്ന് വെറുതെ ചിരിച് കൊടുത്തു. ആ അനങ്ങനെ വേണേലും ചിന്തിക്കാം.

“നീ കണ്ടു പിടിച്ചല്ലേ…??” വെറുതെ അങ്ങു പറഞ്ഞു. ആ ക്രെഡിക്റ്റ എങ്കിലും നിക്കട്ടെ.

“അതേ… അവൾക്ക് സ്നേഹമില്ലന്നൊന്നും പറയല്ലേ, അത്‌ ഇരുന്ന് കരയുന്നത് ഞാങ്കണ്ടിട്ടുണ്ട്. എത്ര വട്ടാ ഇതിനുള്ളിലേക്ക് വന്നു നോക്കി പോയെ? ചേച്ചി മാത്രമല്ല. നിന്‍റെമ്മയും ” എന്തിനാണത് ഇപ്പോളവളെന്നോട് പറഞ്ഞത്? വെറുതെ സെന്‍റിയാക്കാൻ.ഇമോഷണലി എന്നേ ഡൌൺ ആക്കാനുള്ള തന്ത്രം. എന്ത് കോപ്പേലും ആവട്ടെ.

നിന്നില്ലയവൾ.എവിടെയും നിക്കുന്ന ശീലവുമില്ല.ഒരുമ്മ കവിളിൽ തന്ന് എങ്ങാട്ടോ പോയി.

റൂമിൽ പിന്നെയും ഒറ്റക്കായി. ഇനിയെന്തിനാ ഇവിടെയിങ്ങനെ നിൽക്കുന്നത്. പൊയ്ക്കൂടേ? ബെഡിൽ നിന്ന് ചാടി ,ഞാൻ നേരെ വാതിലിലേക്കടുത്തപ്പോ തന്നെ ഡോർ തുറന്നമ്മ വന്നു. പിരികം രണ്ടുവട്ടം പൊക്കി, ഊരയിൽ കൈ കൊടുത്തൊരു നോട്ടം. ഓഹ് ഞാൻ രോഗിയാണല്ലോ ല്ലേ?

“ലക്ഷ്മി പോവ്വാ??. വയ്യിവിടെ നിക്കാൻ.” ഉള്ളതങ്ങു പറഞ്ഞു.എത്ര നേരായീ ബോർ പരിവാടി.

“ആയീല മോനൂ ഇത്തിരി നേരംങ്കൂടെ നിക്ക്..” ആ നീണ്ട കൈയ്യെന്‍റെ രണ്ടു തോളിലും അമർന്നു.മുഖത്തു അപേക്ഷയുടെ ഭാവം. ചെറിയമ്മയേക്കാളേറേ സുന്ദരി, അമ്മയാണോന്ന് തോന്നിപ്പോയി.ചെറിയമ്മയെപ്പോലെ, കളിപ്പിക്കണ നോട്ടവും, ഭാവവുമാണാ മുഖത്ത്.

“പുറത്തേ… ആന്‍റിയും,അങ്കിൾമാരുമൊക്കെ നിക്കണുണ്ട്. അവർക്ക് മോനൂനെ കിട്ടിയാലെന്തെങ്കിലും മൊക്കെ ചോയ്ച്ച വിഷമിപ്പിക്കും, അനു യിതുവരെ അവരെ എടുത്ത് ചെന്നിട്ടില്ല. അവൾക്കറിയാം ചെന്നാ ന്താവുംന്ന്.” തോളിലുള്ള നീണ്ട കൈ പിറകിലേക്ക് നീട്ടി എന്നെയാ ശരീരത്തിലേക്ക് ചേർത്ത് പിടിച്ചോണ്ട്, സ്നേഹത്തോടെ അമ്മ പറഞ്ഞു തന്നു.

“നിന്റെ കൂടെ ഞാനുണ്ടല്ലോ. അത്‌ പോരെ?”അമ്മ കൈയ്യൊന്ന് കൂടെ മുറുക്കി. എന്നെ നല്ലപോലെയാ പഞ്ഞിക്കെട്ടിലേക്കക്കമർത്തി. ആ ചൂടിൽ അങ്ങനെ നില്ക്കാൻ തന്നെ എന്ത് സുഖമാണ്. എത്ര സുരക്ഷിതമാണ്.അമ്മ പറഞ്ഞതെന്തായാലും നന്നായി.ഇനിയിപ്പോ കുറേ ചോദ്യങ്ങൾ കേൾക്കാനുള്ളതല്ലേ? തെണ്ടി ആ ഗായത്രിയുടെ പണി. ഓ ചെറിയമ്മ മുങ്ങി നടക്കാണല്ലോ ല്ലേ?? ഇനിയിപ്പോ എന്നേ മുന്നിലിട്ടുകൊടുക്കാനുള്ള പരിപാടിയാണോ അവളുടെ?. കൈ മുറിച്ചത് കൊണ്ടെന്നോടിത്തിരി അനുകമ്പ കാണിക്കും. അതോണ്ട്, എന്നേത്തന്നെ അവരുടെ മുന്നിലിടാംന്നവൾ കരുതിക്കാണും! തെണ്ടി കാണിച്ചു തരാം ഞാൻ.

“മോനൂ….”

“മ്.. ന്താ ലക്ഷ്മി ”

“ന്താലോചിക്ക…??.” കഴുത്തിലേക്ക് നീട്ടിയ ചുണ്ടിൽ നിന്നാണാചോദ്യം.അമ്മയിൽ നിന്ന് ഇങ്ങനെ ഒരു സ്നേഹം ആദ്യമായിട്ടാണോ?

“ലക്ഷ്മി…..” ഞാനിതിരി സംശയത്തോടെ വിളിച്ചു..

“മ്മ്….”അമ്മ മെല്ലെ മൂളി.

“തടിച്ചിയാവണുണ്ടോ…?” ചിരിയടക്കി പതിയെ ആ കാതിൽ ചോദിച്ചു.വെറുതെ തമാശക്ക്. അല്ലേലു അമ്മക്ക്, ഉള്ള തടി തന്നെയാണ് ഭംഗി.പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ ഞാന്‍ഞ്ചോദിച്ച ചോദ്യത്തിന്‍റെ ദേഷ്യത്തിന്, തല്ലു തരാൻ വേണ്ടി കുതറി കൊണ്ട് എന്നേ വിടാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ,മുറുക്കെ പിടിച്ചങ്ങനെ തന്നെ ഞാനമ്മയെ നിർത്തി.

“കടിക്കണോ ….?” ഭീഷണിയുടെ സ്വരം.ചോദ്യം എന്നോടാണെങ്കിലും ഇത്തിരി കുസൃതി തോന്നി.തലമെല്ലെ പൊക്കി ഞാനാ വെളുത്തു തടിച്ച കവിളിന്റെ കൊഴുപ്പിൽ മെല്ലെയങ്ങു കടിച്ചു.

“ഹാ…. ” ആ വായിൽ നിന്ന് പതിയെ വന്ന സ്വരം. പ്രതീക്ഷിക്കാതെയായത് കൊണ്ട്, അമ്മയൊന്നു വിറക്കേം ചെയ്തു. ഒന്നുടെ ഞാനാ കവിളിൽ, മെല്ലെ പല്ലുകൊണ്ടമർത്തിയപ്പോ,അമ്മ കുണുങ്ങി ചിരിച്ചു. ആ ചെവിയിലെ തണുത്ത മാസത്തിന്‍റെയറ്റം,എന്‍റെ കണ്ണിന്‍റെ സൈഡിൽ തട്ടിയപ്പോ,നോട്ടത്തിൽ എന്റെ മുന്നിലെ ഡോറിത്തി തുറന്നതാണ്. അതിന്‍റെ പിന്നിൽ കുശുമ്പോടെ നോക്കുന്ന ചെറിയമ്മയുമുണ്ട്.

“മോനു ഡാ… മതി…. വേദന ണ്ട് ട്ടോ ചെക്കാ…” കൂടുതൽ കടിയാമര്‍ന്നപ്പോ,അമ്മ എന്‍റെ ചന്തിക്കൊരു നുള്ള് തന്ന് പറഞ്ഞു. അവസാനം കടിച്ചയാ ചുവന്ന കവിളിൽ, ചെറിയമ്മ കാണാന്തന്നെ നല്ലയൊരുമ്മ കൂടെ കൊടുത്തപ്പോ,ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്ന താടകക്ക് ദേഷ്യം കൂടി..മുഖം ചുവന്നിപ്പോ പൊട്ടി തെറിക്കോ?തലവെട്ടിച്ചു ഒറ്റ പോക്ക്..ഹാ പോട്ടെ.

“മോനു. നീയെന്തിനാടാ ഇന്നലെ ആശാന്‍റെയെ കെട്ടി പിടിച്ചേ…?” ഇത്രനേരം കുണുങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്ന അമ്മയുടെ ശബ്‌ദം ഇത്തിരി മാറിയോ? ആവോ. ഇതിപ്പോ എന്താ ചോദ്യം? ഞാനാണോ കെട്ടി പിടിച്ചേ..?

“ഏഹ് ന്താ അമ്മേ …ഞാനാണോ കെട്ടിപ്പിടിച്ചേ ആശാന്‍റിയല്ലേ….?” അങ്ങനെ അല്ലേ? ആണല്ലോ അതൊക്കെ ആരേലും ഓർക്കോ?. എന്നാലുമീ തള്ളക്കെന്താണ്? പണ്ട് മുതലേ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്, ഞാനാന്‍റിമാരോട് സംസാരിക്കുമ്പോഴൊക്കെ അമ്മക്കെന്തോരു മാറ്റം!!. കുശുമ്പാണോ? ഇന്നലെന്നോട് മിണ്ടാതെ നിന്നതും അതിനല്ലേ? ആന്‍റിമാരെ എടുത്തേക്കക്കോടിന്ന് പറഞ്ഞു. എന്തോരു പ്രശ്നം അമ്മക്കവരോടെ ണ്ടല്ലോ.?

“ആണോ.. അങ്ങനെയാ ല്ലേ??” സംശയത്തോടെയുള്ള ചോദ്യം.അമ്മയൊന്നും വിട്ടു തരുന്ന പ്രശ്നമില്ലന്ന് തോന്നി.ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാനാണേൽ കഴിയില്ലല്ലോ. നെഞ്ചിൽ ചേർന്ന് കഴുത്തിലേക്ക് മുഖം നീട്ടി നിൽക്കാണ്.

“വേണ്ടില്ലായിരുന്നു ല്ലേ?… ” ആ മനസ്സറിയാൻ വേണ്ടിമാത്രമൊന്ന് മെല്ലെയിട്ടു.

“ഹ്മ്മ് കൊഴപ്പല്ല…” തേങ്ങ ഈ അമ്മക്കെന്താ?? ഒന്നും പറയേംല്ല.. അതിന്‍റെ മനസ്സാണേല്‍ മനസ്സിലാക്കാനും പറ്റില്ല. കെട്ടിപ്പിടിച്ചങ്ങു നിന്നോളും.

ഇത്തിരി നേരം കൂടെയങ്ങനെ നിന്നു.അമ്മയുടെ ഫോണിൽ, അച്ഛന്റെ കാളെത്തി. കള്ളത്തി അമ്മ, അവരുടെ മുന്നില് കാണിക്കാരിക്കാൻ,റൂമിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ഏതൊക്കെയോ നീണ്ട വഴിയിലൂടെ, എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു നടന്നു. ഏതൊക്കെയോ ഡോക്ടേര്‍സും ,സിസ്റ്റർസും എന്നെയും ,അമ്മയെയും മാറി മാറി നോക്കി ചിരിച്ചു കാണിച്ചു പോയി. അമ്മയെ പേടി കാണും ചിലപ്പോ.എതിലൂടെയൊക്കെയോ പോയി ലിഫ്റ്റിലൂടെ താഴെക്കിറങ്ങി. റൂമിലേക്ക് രണ്ടാൾക്കേ പ്രേവേശനമുള്ളു. അതോണ്ടാവും അവരാരും കേറി വരാഞ്ഞത്.നന്നായി.

കാറിൽ അച്ഛനുണ്ടായിരുന്നു.. പതിവിലും ഗൗരവം ആ മുഖത്തുണ്ട്. ഞാൻ പിന്നിൽ കയറിയിരുന്നു. അമ്മ എന്‍റെ അടുത്തും.ഫോണിലൂടെ അച്ഛൻ, ബാക്കിയുള്ളവരെ വിളിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് പോരുന്ന വിവരം പറഞ്ഞു. അവർ അവരുടെ വണ്ടിയെടുത്ത് വന്നോളും. ചെറിയമ്മയോ? പാവം!! അവരുടെ മുന്നില്‍ പെടാതെ നടന്നവൾക്കിപ്പോ, അവരുടെ കൂടെ വരേണ്ടി വരും.അവൾ പെട്ടു!!.ആ അവസ്ഥയാലോചിക്കുമ്പോ ചിരി വരുന്നു.ഇതിനുള്ളിൽ ഇരുന്നെങ്ങനെയാ ഒന്ന് ചിരിക്കാ? അച്ഛന്‍ ടെറർ രൂപത്തിലാണ്. അമ്മയും, അച്ഛനെ പേടിച്ചിരിക്കണോ?. ഞാനാ കണ്ണിലേക്ക് ഏന്തി നോക്കിയപ്പോ,കണ്ണു രണ്ടുമിറുക്കിയമ്മ ചിരിച്ചു. പിന്നേ ആ തോളിലേക്കെന്‍റെ തല മെല്ലെ വെപ്പിച്ചു. കൈ കൊണ്ട് അമ്മയെ ചുറ്റി ഞാനൊന്നറങ്ങി.

ഒരു മൂളക്കം മാത്രം കേൾക്കാം.ഹോർണിന്‍റെ ചെറിയ മുഴക്കം ഇടക്കിടക്കുണ്ട്.അമ്മ ചുറ്റിയിരിക്കുന്ന സാരിയുടെ, എവിടെയോയാണ് മുഖം ചെന്നുരയുന്നത്.ചെറിയ ഒരു ചന്ദനത്തിന്‍റെ മണം ഉള്ളിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നുണ്ട്.എന്‍റെ ഇടത്തെ ഷോൾഡറിൽ മുറുകിയിരിക്കുന്ന, അമ്മയുടെ കൈയ്യിന്‍റെ ചൂട് നല്ലതു പോലെയറിയാം. എന്‍റെ കൈ അമ്മയുടെ ഇടുപ്പിലാണ്. നേർത്ത സാരി എന്‍റെ കൈയിലും ഉരയുന്നുണ്ട്. കണ്ണു തുറക്കാനിത്തിരി മടി തോന്നി. കുറച്ചായില്ലേ ഇങ്ങനെ അമ്മയെ ചുറ്റി കിടന്നിട്ട്.അതിന്‍റെ സുഖം ഞാൻ കണ്ണുതുറന്നാൽ പോയാലോ?. ഇപ്പോഴാണേൽ ഞാൻ ഉറങ്ങാന്നല്ലേ കരുതൂ.

വീട്ടിലെത്തിയില്ലന്ന് തോന്നുന്നു. ഹോണിന്‍റെ പതിഞ്ഞ മുഴക്കം ചുറ്റിനും കേൾക്കുന്നുണ്ട്. ആശ്വസ്ഥതയോടെ അച്ഛന് പിറുപിറുക്കുന്നുണ്ട്.

വണ്ടി മെല്ലെ നീങ്ങും. പിന്നെ നിൽക്കും.പെട്ടന്നാണ് ബ്രേക്ക് പിടിച്ചതെന്ന് തോന്നുന്നു. അമ്മയെ ചാരിയ ഞാൻ, പെട്ടന്നൊന്നു മുന്നിലേക്കാഞ്ഞു പോയി. ഇടക്ക് ചെറുതായൊന്ന് കണ്ണു തുറന്നു നോക്കി. ഇത്തിരി ഇരുട്ടുണ്ട് മഴയാണോ?. ആ കൈകൾ എന്നേ വന്നു വരിഞ്ഞു മുറുകി. തോളിലേക്ക് എന്നെ അടുപ്പിച്ചുവെച്ചു. അമ്മയൊന്നുകൂടെ ഇളകി. എന്‍റെ നെറ്റിയിലേക്കാ ചൂട് ശ്വാസം അടിക്കുന്നപ്പോലെ. അമ്മയുടെ മുക്കിൽ നിന്നാണോ? അതോ വായിൽ നിന്നോ? കണ്ണിലും മൂക്കിലും നെറ്റിയിലുമെല്ലാം ആ ചൂട് തങ്ങി നിൽക്കുന്നുണ്ട്. മുഖം എന്‍റെ മുന്നില്, തൊട്ടടുത്ത് വന്നു നിൽക്കുന്ന പോലെ തോന്നുന്നു.

പെട്ടന്ന് അത്‌ കൂടി.ചൂട് ശ്വാസം എന്‍റെ ചുണ്ടിൽ വരെയെത്തി. കണ്ണു തുറക്കാൻ തോന്നിയില്ല.നെറ്റിയിൽ ഇത്തിരി നനവ് .അമ്മയുടെ ചുണ്ടുകളാണ്.അമർത്തിയുമ്മ വയ്ക്കുന്നപോലെ, കവിളിലും, രണ്ടു കണ്ണിലും കൂടെ തന്നിട്ട് ആ രണ്ടുകൈയ്യുമെന്‍റെ തലക്ക് പിന്നിൽ മുറുകി. ഞാൻ ഒന്നുകൂടെ അമ്മയോട് ചേർന്നു.അല്ല അമ്മതന്നെയാ എന്നേ അങ്ങനെ ചേർക്കുന്നത്.ഞാനെന്ത് ചെയ്യാനാ.

ആ കഴുത്തിലേക്കെന്‍റെ മുഖമിപ്പോളെത്തി. മുടിയുടെ തുമ്പ് എന്‍റെ മൂക്കിലിഴയുന്നുണ്ട്. ഇടത്തെ നെറ്റിയിൽ ,അമ്മയുടെ ചെവി ,ചെറിയ തണുപ്പോടെ തട്ടിനിൽക്കുന്നുമുണ്ട്.

കഴുത്തിന്‍റെ തൊലിയിൽ ഞാൻ മെല്ലെയെന്‍റെ ചുണ്ട് കൊണ്ട് തട്ടി. തലക്കുപിന്നിൽ നിന്നിരുന്ന ആ വിരലൊന്ന് വിറച്ചു. അറിയുന്നുണ്ടല്ലേ അപ്പോ?. എന്താണെന്നറിയില്ല കുറുമ്പ് കാണിക്കാൻ തോന്നുന്നു.അറിയാത്ത പോലെ വീണ്ടും, മെല്ലെ നീണ്ടാ കഴുത്തിൽ  ചുണ്ടോന്ന് തട്ടിച്ചു. പിന്നിൽ താളം പിടിച്ചിരുന്നു വിരലുകൾ പെട്ടന്ന് നിന്നു. വീണ്ടും അമ്മയുടെ ശ്വാസം എന്‍റെ മുഖത്തെത്തി.ഈശ്വരാ കള്ളത്തരം പിടികിട്ടിക്കാണോ?? ശ്വാസം വന്നു വന്നു ചെവിയിലെത്തി.

“അടങ്ങി കിടന്നോ ചെക്കാ…. നീയ്യുറങ്ങീല്ലന്നൊക്കെ നിക്കറിയാം.” കാതിൽ സ്വകാര്യം പോലെ ആ വാക്കുകൾ, അതിൽ കളിപ്പിക്കുന്ന ഒരു കുണുങ്ങലുമുണ്ട്. ചെവിയിലേക്കാ ശ്വാസമടിച്ചപ്പോ, ഇക്കിളിയായിപ്പോയി.ചിരി വന്നു.അടക്കാൻ പറ്റാതെ വന്നപ്പോ,മുന്നിലിരിക്കുന്ന അച്ഛനെപ്പേടിച്ചു, ഞാൻ വായപൊത്തി.അമ്മയുടെ കയ്യില്‍ നിന്നൂർന്ന്, ആ കഴുത്തിൽ നിന്ന് മുഖമെടുത്തപ്പോ,ചെറിയ നനവുള്ള കണ്ണുകൾ കൊണ്ടമ്മ മെല്ലെ ചിരിച്ചു. അയ്യോ!!ന്താ പറ്റിയെ?. ഞാനെന്താണ് ചോദിച്ചെങ്കിലും, ഒരു ചിരിയാണ് അമ്മയുടെ മറുപടി.ഒന്നും തുറന്ന് പറയില്ലല്ലോ.ചുണ്ട് കോട്ടി കാട്ടിയപ്പോ,ഇത്രനേരം ഞാനമ്മയുടെ തോളിൽ ചാഞ്ഞപോലെ, എന്‍റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർന്ന് കെട്ടി പിടിച്ചമ്മ കിടന്നു.. ന്തോ വിഷമം ണ്ടോ അതിന്?

ചുറ്റിനുമൊന്ന് നോക്കി.ഫുൾ ബ്ലോക്കാണ്.നല്ലയിരുണ്ട അന്തരീക്ഷം.സമയം മൂന്നോ നാലോ ആയിക്കാണും. ആകാശം പൊട്ടിയൊലിക്കാൻ നിൽക്കാണ്. പൊടിയുന്ന മഴ മുന്നിലെ ഗ്ലാസിന്‍റെ മുകളിൽ തങ്ങി നിൽക്കുന്നുണ്ട്. വൈപ്പർ മെല്ലെയിടക്ക് വന്നത്‌ തുടച്ചു പോകുന്നുണ്ട്. സൈഡിൽ വീട്ടിലേക്ക് തിരക്കിട്ടോടുന്ന കുട്ടികളും, ആളുകളും.മെല്ലെ നീങ്ങുന്ന വണ്ടിയിൽ, അച്ഛന്‍ വീണ്ടും പിറുപിറുത്തു. പുറത്ത് നീട്ടിയടിക്കുന്ന കാറ്റിൽ,ബിൽഡിങ്ങിന്‍റെ മുകളിൽ, കീറിയ ഏതോ ഫ്ലക്സുകൾ പറന്നു കളിക്കുന്നുണ്ട്. സൈഡിലെ കടയിലെ കുട്ടിയോണിഫോമിട്ട ചെക്കൻ തണുത്തു വിറച്ചു,കൈ രണ്ടു കൂട്ടി തിരുമ്മി. അവന്‍റമ്മയുടെ അടുത്തേക്കോടി. ചെറിയ മിന്നൽ, നീണ്ട ആകാശം പിളർത്തി കൊണ്ട് മിന്നി. മുരളുന്ന ഇടിയൊച്ച, കറിനുള്ളിലുലച്ചു .കെട്ടി പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന അമ്മ മെല്ലെയൊന്ന് ഞെട്ടി.ചിരി വന്നു.അനിയത്തിയും, ചേച്ചിയുമൊക്കെ ഒരേപോലെയാണ്. ന്ത്‌ പേടിയാണ്. ചിരിച്ചത് അമ്മ അറിഞ്ഞോ? ആ വിരലുകൾ എന്‍റെ നെഞ്ചിൽ,നഖം കൊണ്ട് ഉരക്കുന്നുണ്ട്.ഉറങ്ങാൻ കിടന്നതാന്ന ഞാങ്കരുതിയത്. എവിടെ? അമ്മയാരാ എന്‍റെ കാമുകിയോ? അതോ ഭാര്യയോ?

തലമെല്ലെ താഴെത്തി നോക്കിയപ്പോ, നെഞ്ചിൽ കിടക്കുന്ന അമ്മ, കണ്ണിലേക്കു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ട്.എന്തോ…അറിയില്ല. തലക്കൊരു പെരിപ്പ് തോന്നി.അമ്മയെ മാത്രമല്ല ,ചെറിയമ്മയെ കൂടെ കണ്ടില്ലേ, ഒരു നിമിഷം. ഇങ്ങനെ ഒരു സമയത്തല്ലേ, അവളും ഇതേപോലെ തളർത്തുന്ന നോട്ടമെന്നെ നോക്കിയത്. രണ്ടാമത്തെ നോട്ടത്തിലും ചെറിയമ്മയെന്‍റെ കണ്ണിലേക്കു തന്നെയാണ് നോക്കിയത്.പേടിയാവുന്നു, പേടിയല്ല. ന്താ പറയാ.. ന്തോ!! അമ്മയെ ഞാനങ്ങനെ നോക്കുമ്പോ, ചെറിയമ്മയെ പോലെ അമ്മയും നോക്കുമോ? ആണെങ്കിൽ ന്താ?? ആവ്വോ …ന്നാലും എന്തോ ഒരു അനുഭൂതി ഉള്ളിൽ.

ഇത്തിരി പണി പെട്ടാണെങ്കിലും, മെല്ലെ ആ മുഖത്തേക്ക് അറിയാത്തപോലെ നോക്കി.ഈശ്വരാ… അതാ അമ്മ എന്നേത്തന്നെ നോക്കുന്നു.എന്ത് ചിരിയാണാ മുഖത്ത്. എനിക്കുമൊരു ചിരി കൊടുക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്താണെന്ന് തലയാട്ടികൊണ്ട് ചോദിച്ചെങ്കിലും, ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ചിരി തന്നെ. പിന്നെ ചുണ്ട് കൊണ്ടെന്തോ കാട്ടി. ന്നോടെന്തോ പറയാണ്. കറിനുള്ളിൽ കേറിയതുമുതൽ ചുണ്ടനക്കിയും, ആഗ്യം കാണിച്ചുമാണ് സംസാരം.ഞാനൊന്നുകൂടെ ന്താന്ന് ചോദിച്ചപ്പോ ഇത്തിരി ശബ്‌ദംമുയർത്തി അമ്മ ചിരിച്ചു.

“ഒരുമ്മ തരോ?…” നല്ല ചോദ്യം. എന്താ ആ മുഖത്തെ ഭാവം. ചെറിയ കുട്ടിയാണെന്നാണോ ചിന്ത?. അത്‌ കണ്ടാൽ ഒന്നാം ക്ലാസിൽ ഇപ്പോ ചേർന്നേന്നെ തോന്നു.

“അയ്യേ….ഞാന്തരില്ല….” ഞാനിത്തിരി ഭലം പിടിച്ചിരുന്നു.എന്താവും ഇനി അടുത്ത ചോദ്യന്നറിയാൻ.കളിപ്പിക്കുന്നതിന് ഒരു അതിരില്ലേ?. അമ്മയായതുകൊണ്ട് എന്തുമാവാം എന്നാണോ?. അമ്മിഞ്ഞ തന്ന മുതലാണ് ഈ കിടക്കുന്നത്.

“ന്താ മോനു ഒരുമ്മയല്ലേ? ഇവിടെ….” വാശിപിടക്കാണ് അമ്മ. വിരൽ കവിളിൽ കുത്തി ചോദിച്ചപ്പോ ,ആ ഭാവം കണ്ടു ചിരിച്ചു പോയി. പെട്ടന്ന് കൈ വന്നെന്‍റെ വായ പൊത്തി പിടിച്ചു.മിണ്ടല്ലേടാ ന്നാ കണ്ണുകൊണ്ട് കാട്ടി. ഇപ്പൊ പിടി കിട്ടി. അച്ഛന്‍ ടെറർ തന്നെയാണെന്നത്. എനിക്കെന്തോ കിട്ടാൻ പോവുന്നൂന്നുള്ള തോന്നൽ.

“ഡാ മോനു….” കൈ എടുത്തുകൊണ്ടമ്മ വീണ്ടും ചിണുങ്ങി.

ഒരുമ്മയല്ലേ? എന്‍റെ അമ്മയല്ലേ?. കൊടുക്കുന്നതിനിപ്പോ എന്താ? മെല്ലെ ഞാനൊന്ന് താഴ്ന്നപ്പോ,ഇത്രനേരം കുറുമ്പോടെ നോക്കിയിരുന്ന മുഖമൊന്ന് വിടർന്നു. കവിളിലേക്ക് ചേർത്ത് വെക്കാൻ ചുണ്ടുകൾ ആഴ്ത്തിയതും. ഒരു ഹോണും, വണ്ടി ഒറ്റയെടുക്കലും.ഞാൻ പുറകിലേക്ക് ഒന്ന് ചാഞ്ഞു പോയി.അമ്മ നെഞ്ചില്ക്ക് കൂടുതൽ ചേർന്നു നിന്നു.

ബ്ലോക്കൊക്കെ തീർന്നത് കണ്ടച്ചന്‍ വണ്ടി കത്തിച്ചു വിട്ടതാണ് .ഇനിയെന്നെ വീട്ടിൽ ഇട്ട് നല്ല തല്ലുതരാനാണോ ,അച്ഛനിങ്ങനെ പോണേന്നൊരു ചിന്ത പെട്ടന്നാണ്‌ വന്നത്. ആന്‍റിമാരെയും, അങ്കിൾ മാരെയും കൂട്ടാതെയൊറ്റക്ക് പോന്നത്, അതിനാണോ?

“മോനൂ……” പതിഞ്ഞ അമ്മയുടെ വിളി വീണ്ടും. ഇത്തവണ ഒരു നുള്ളും വയറിന്. ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടിയുന്ന പോലെ, ഉമ്മ കിട്ടാതെ പിടയെ? ഇതെന്ത് കഥ.?.കുറച്ച് കഴിഞ്ഞാൽ ചന്തിക്ക് രണ്ട് വര വീഴോന്ന് പേടിച്ചിരിക്കുമ്പോഴ, അമ്മയുടെ ഒരുമ്മ. മുഖം വാട്ടിയും,കവിള് വീർപ്പിച്ചും രണ്ടു വട്ടമെന്നെ നോക്കി.ഞാനനങ്ങിയില്ല.പിന്നേയും നുള്ളലായി.

“തരാ…….” ഗതിയല്ലാതെ ഞാനൊച്ചയില്ലാതെ പറഞ്ഞു.ഇളിച്ച ഒരു ചിരി മാത്രം. വേഗം തന്നെയാ തല, കയിൽ എടുത്തുകകൊണ്ട് കവിളിൽ അമർത്തിയുമ്മവെച്ചു.വിട്ടില്ല ഇത്തിരി നേരമാ കവിളിൽ ആഴ്ന്നെന്‍റെ ചുണ്ട് നിന്നു. ഇനിയുമ്മാന്ന് ചോദിക്കരുത്. മതിയായെന്ന് തോന്നിയപ്പോ അമ്മ തിരിച്ച് എനിക്കൊരുമ്മ കൂടെ. ഇന്നിത് എത്രാമത്തെ വട്ടമാണ?. കൈ മുറിച്ചാൽ ഇങ്ങനെയും കുറേ പ്രയോജനമുണ്ടല്ലേ?

തലപൊക്കി മുന്നോട്ട് നോക്കുമ്പോ,മിററിലൂടെ അച്ഛന്‍റെ ചെറിയൊരു നോട്ടമുണ്ട്. പടച്ചോനേ…. ഇന്നെന്‍റെ ശവമെടുക്കേണ്ടി വരുവോ?.

വണ്ടിയെങ്ങനെ വീടെത്താനായി. അമ്മയാണേൽ ഉറങ്ങാതെ എന്നോട് ചാരിയിരിക്കുന്നുണ്ട്. ആരുമൊന്നും മിണ്ടുന്നില്ല. ആകെയുള്ളത് അമ്മയുടെ വിരലുകളെന്‍റെ കയ്യിൽ മെല്ലെ താളമിടുന്നതാണ്.

പുറത്തേക്ക് കാണാത്ത വിധത്തിൽ മഴയാണ്. കാറിന്‍റെ മുകളിൽ, ചരൽ വാരി എറിഞ്ഞ പോലെയാണ് ഒച്ച. മിന്നലും നല്ലപോലെയുണ്ട്. പടത്തിനു നടുവിലൂടെ പോയി,വീട്ടിലേക്ക് തിരഞ്ഞപ്പോ,വൈപ്പർ തുടച്ച ഗ്ലാസ്സിലൂടെ.,ഒരു ഓട്ടോ വീട്ടിൽ നിന്ന് റോട്ടിലേക്ക് കേറിപ്പോവുന്നത് കണ്ടു.കുടുങ്ങിയോ? കുടുംബം മൊത്തമിനി ഇളകി വരുവോ? വീട്ടിലേക്ക് കേറുമ്പോ എന്താവുമവസ്ഥ. കല്യാണത്തിനുള്ള ആളുകളുണ്ടെങ്കിൽ ഇറങ്ങി ഓടുന്നതാണ് നല്ലത്.

അച്ഛന്‍ കാർ മെല്ലെ വീട്ടിലേക്കടുപ്പിച്ചു. ശ്വാസം വിടാതെ മുന്നിലെ ഗ്ലാസിലൂടെ അവിടുത്തെയവസ്ഥ നോക്കിയിരുന്നെനിക്ക്, ഇത്തിരി ആശ്വാസം വന്നു..ഒരു പട്ടിക്കുഞ്ഞു പോലുമില്ല. കെട്ടിയ പന്തലെല്ലാം അതേപോലെയുണ്ട്. ചെയറൊന്നും കാണുന്നില്ല .സൈഡിൽ കെട്ടിയിരുന്ന കർട്ടനൊക്കെ മാറ്റിയിട്ടുണ്ട്.

വണ്ടി നിർത്തി.ഹാൻഡ് ബ്രേക്ക് ഇട്ട ശബ്‌ദം കേട്ടപ്പോ, അമ്മയോന്നിളകി. എന്‍റെ മേത്തുനിന്ന് മാറി തന്നു. പിന്നെയുമാ ചിരി. അതാണേൽ നിർത്തുന്നില്ലല്ലോ?. എന്നേയിനി കൊല്ലാനുള്ള പ്ലാനെന്തേലുമുണ്ടോ? പേടിയാവുന്നുണ്ട്.

ഡോറുതുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. വീടിന്‍റെ വാതിലൊക്കെ മലർക്കേ തുറന്ന് കിടക്കുന്നുണ്ട്. നല്ല മഴയാണ്. ഇടിയുടെ ശബ്‌ദം കൂടെ കേട്ടപ്പോ, വേഗം വന്നമ്മയെന്നെ ചേർന്നു നിന്നു.പേടിയാണോ അല്ലേൽ ഞാനൊരു രോഗിയായത് കൊണ്ടാണോ? എന്തേലുമാവട്ടെ. ഇത്തിരി വട്ടെല്ലാവർക്കും കൂടിയിട്ടുണ്ടെന്നുറപ്പാ. അച്ഛന് തിരിഞ്ഞു ഞങ്ങളെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് ദൃതിയിലുള്ളിലേക്ക് കേറിപ്പോയി. ആ മുഖം ന്താണാവോ ഇങ്ങനെ. ഞാൻ ചത്തിട്ടിന്നുമില്ലല്ലോ?

“ന്‍റയഭീ.. വേഗം വാ… ” അമ്മ ഇത്തിരി തിരക്കുപിടിച്ചെന്നെ ഉള്ളിലേക്ക് കേറ്റി. അച്ഛന്‍റെ അടുത്ത് നിന്നോടനാണോ?

“ലക്ഷ്മി….” ഹാൾ കടക്കാൻ നോക്കുമ്പോ പിറകിൽ നിന്നച്ഛന്‍റെയാ വിളി.അയ്യോ!! ചീത്തയുറപ്പ്.കാലൊന്ന് തറഞ്ഞു പോയെങ്കിലും,ചേർത്ത് പിടിച്ച അമ്മക്കൊരു കൂസലുമില്ല. ഇതെന്താ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ? അമ്മയെ അല്ലേ അച്ഛന്‍ വിളിച്ചത്? നേരെയാ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോ.ഒരു കനപ്പിക്കൽ.

“നീ വാടാ.. കുറച്ചു നേരം റസ്റ്റടുക്കണം ” ആ ഉറച്ച ശബ്‌ദത്തിൽ എനിക്കൊന്നും പറയാൻ തോന്നിയില്ല.ഇത്ര ടെറർ ആയി നിന്നച്ഛനെ ഒഴിവാക്കാനാ അമ്മയെങ്ങനെ പറഞ്ഞെന്ന് തോന്നി.നന്നായി.

“മോളിൽ പോണോ അതോ എന്‍റെ റൂമിൽ കിടക്കണോ…” സ്റ്റെപ്പിലേക്ക് അടുത്തപ്പോ അമ്മയുടെ ചോദ്യം.നേരത്തെ കാട്ടിയ കനപ്പിച്ചു നോക്കൽ അച്ഛനെ കാട്ടാനെന്നുറപ്പ്. ഇപ്പോ ചിരിയോടെയാണാ നോട്ടം എന്തൊക്കെ അഭിനയങ്ങളാണ്.

“എന്‍റെ തള്ളേ അച്ഛന്‍ വിളിച്ചത് കേട്ടില്ലേ?, ഇതിനും കൂടെയെനിക്ക് വാങ്ങി തരാനാണോ ലക്ഷ്മി തള്ളേ?…” ഞാനങ്ങു ചോദിച്ചു പോയി.

“അയ്യടാ.. നിന്നോക്കൊന്നും കേൾക്കാതെ നിക്കാനാ ഞാങ്കൂട്ടി പോന്നേ.അങ്ങേരുടെ ചീത്തയൊക്കെ ഞാൻ കേട്ടോളം. പിന്നല്ലേ….റൂമിൽ കേറിയ അവിടെയിയുന്നോണം മനസ്സിലായോ?. അഭീ… കുഭീന്നൊക്കെ വിളിച്ചിപ്പോ വരും, കാറുമെടുത്ത് കുറേ എണ്ണം . ന്ത്‌ ചോദിച്ചാലും മിണ്ടണ്ട കേട്ടല്ലോ..ഞാമ്പറഞ്ഞോളാം ” അമ്മ ശെരിക്കും അമ്മയായി.

” ആഹാ അപ്പൊ എനിക്കിവിടൊരു സ്വാതന്ത്ര്യവുമില്ലേ…?”

“അവരൊക്കെ കുറച്ച് കഴിയുമ്പോ പൊക്കോളും ഡാ… അതുവരെയിരുന്നാൽ പോരെ?..” ഇത്ര നേരം നിന്നത് കൊണ്ടും, മുകളിലേക്ക് ഒരു സ്റ്റെപ് ഞാൻ വെച്ചത്കൊണ്ടും എന്‍റെ റൂമിലേക്കാ പോണതെന്ന്, അമ്മക്ക് മനസ്സിലായി കാണും മുകളിലേക്ക് നടന്നു. ഇരുട്ട് തിങ്ങിയ നടുക്കെത്തിയാപ്പോ,പുറത്തെ മഴയുടെ മുഴക്കം നല്ലതുപോലെ കേൾക്കാം.മുകളിൽ, വരാന്തയുടെ സൈഡിൽ നിന്ന്, വീശിവരുന്ന കാറ്റിന്‍റെ, കൂടെയുള്ള ചാറ്റൽ ,ഉള്ളിലേക്ക് അടിച്ചു വരുന്നുണ്ട്. കൂടെ നടന്ന അമ്മയോന്ന് നിന്നു.നോട്ടം മുകളിലേക്കാണ്. ഒരു സ്റ്റെപ് മുകളിലെത്തിയ. ഞാന്‍ അമ്മയെ നോക്കിയപ്പോ, മുഖത്തെ ചിരിയൊക്കെ,യൊന്നു പോയിട്ടുണ്ട്. നേരത്തെ തിരിഞ്ഞു മുകളിലേക്ക് നോക്കി.ഒരു ചിരി എന്നേ നോക്കിയങ്ങനെ നിക്കുന്നു. ഞെട്ടി ഇവളെങ്ങനെ ഇവിടെയെത്തി?.

“അഭീ… നീ റൂമിലിരിക്കിട്ടോ.. ഞാനിപ്പോ വരാം..” നോക്കിനിൽക്കുന്ന താടകയെ കണ്ട് ഇവളിവിടെയെങ്ങനെയെത്തി എന്നാലോചിക്കുമ്പോഴാ അമ്മ പറഞ്ഞെ. ഹാന്ന് തലകുലിക്കിയെങ്കിലും, അമ്മയപ്പോഴേക്കും താഴേക്ക് പോയി. നേരത്തെ ഓട്ടോയിൽ വന്നതീ തെണ്ടിയാണോ? ആന്‍റിമാരെ നടുക്ക്, അവരു ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യത്തിന്, ഉത്തരമ്പറയാൻ കഴിയാതെ, നാണം കെട്ട്, തളർന്നിരുന്നു വരുവായിരിക്കുമെന്ന് കരുത്തിയപ്പോ, ഇതാ ഇവളിവിടെ. ന്ത്‌ ജന്മമാണ്.

ഡ്രസ്സൊക്കെ മാറിയിട്ടുണ്ട്.ടൈറ്റുള്ളൊരു ചുരിതാർ കേറ്റി നിൽക്കാണ്. ഇരുട്ടാണെങ്കിലും ആ അമ്മിഞ്ഞ മുറുകി നിക്കണത് കാണാം. ഇടത്തെ തോളിൽ നീല ബ്രായുടെ വള്ളിയും. ഹോ വഴി തെറ്റിക്കാൻ വല്ലയുദ്ദേശവും കാണും. മനസിളക്കാൻ നടക്കാണല്ലോ?

ഇത്രേം ദേഷ്യമുണ്ടാക്കി ഇതെല്ലാം അവളുടെ മുന്നില് ചോർന്നു പോവുമോന്ന് തോന്നുന്നുണ്ട്. എപ്പോഴും ആ പഴയ ചെറിയമ്മയെ ഓർക്കുമ്പോ മാത്രം. എന്നാലീ നിക്കുന്നത്  അവളാണോ?. പഴയ ചെറിയമ്മയാണേൽ, ഇന്നലെ പറഞ്ഞപോലെയുള്ള, തരം താഴ്ത്തുന്ന രീതിയിൽ പറയില്ലായിരുന്നു. ശെരിയാണ് ഞാനവളെ വേദനിപ്പിച്ചുണ്ട്, ഐറ പറഞ്ഞപോലെ, വേണ്ടാത്തതൊക്കെ വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്. തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയെന്ന് എനിക്കറിയാമല്ലോ? ഐറ വഴി ചെറിയമ്മയുമറിഞ്ഞു കാണും. എന്നിട്ടും എന്നെയിവിടെയിട്ട് പൊട്ടൻ കളിപ്പിച്ചില്ലേ? അച്ഛനെയും അമ്മയെയും വരെ സംശയം ചോദിച്ചില്ലേ.. വെറും വിലയില്ലാത്ത പട്ടിയെപ്പോലെയാക്കി. എന്നേ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാൻ ചെയ്തതാണ് പോലും, എന്തൊക്കെ കാരണങ്ങളാ.മനസ്സിലതങ്ങനെ പതിഞ്ഞുകിടക്കുന്നുണ്ട്.അവളെക്കാണുമ്പോ ആ ദേഷ്യാ വരുന്നത്.

“അഭീ…..” മുകളിൽ നിന്ന് ചെറിയമ്മ വിളിച്ചു.അതിലിത്തിരി പേടിയുണ്ടോ?കുറച്ചു നേരം ഞാനീ നിൽപ്പ് തന്നെ നിന്നെന്ന് തോന്നുന്നു.

ഇരുട്ടിൽ, മുകളിൽ നിൽക്കുന്നയവളുടെ പിന്നിൽ,നീല വെളിച്ചത്തിന്‍റെ പിണർപ്പ് തെളിഞ്ഞു. ഭംഗിയായി ആ മുഖവും, ആ വെളിച്ചത്തിൽ തെളിഞ്ഞു.പക്ഷെ പേടിയാണ് മുഖത്ത്. ഒറ്റ ചട്ടം!!. ഓടിവന്നെന്‍റെ കയ്യിൽ തൂങ്ങിത്തിരിഞ്ഞ് മിന്നൽ വന്ന മുകളിലേക്ക് നോക്കി.ആകാശം പിളർത്തിയ ഇടി മുഴങ്ങിയപ്പോ കണ്ണ് രണ്ടും അടച്ചവളൊന്ന് ഞെട്ടി. വട്ട് അല്ലാതെന്ത്.

“ഇത്ര പേടിയാണേ,അവിടെടേലും ചെന്നിരുന്നൂടെ.മനുഷ്യനെ വന്നൊട്ടി ശല്യപെടുത്തണോ?” പിടിച്ച കൈ കുടഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാനൊച്ചയിട്ടു..ഒരു നിമിഷം ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളെന്‍റെ കണ്ണിലേക്കുതന്നെ നോക്കി..ഇനി നേരത്തെ, മിന്നാലെങ്ങാനും കൊണ്ട് വല്ല പ്രതിമയുടെ ശക്തിയെങ്ങാനും കിട്ടിയോ. ന്തേലും കാട്ടട്ടെ.

സ്റ്റെപ്പിന്‍റെ നടുവിൽ നിന്നങ്ങനെ ഡാൻസ് കളിക്കുന്നതെന്തിനാ. അവളെ നോക്കാതെ രണ്ടു സ്റ്റെപ് മുകളിലേക്ക് കേറി.പണ്ടാരമടങ്ങാൻ ,ഒറ്റ മിന്നല. ഒരു തീഗോളം പറന്നു വന്നെന്‍റെ കാലിൽ തട്ടിയ പോലെ. ഒറ്റ ചാട്ടം. ഒപ്പമൊരു പൊട്ടലും. കണ്ണൊന്നു ചിമ്മി തുറന്നപ്പോ ആശ്വാസമായി ഒന്നുമ്പറ്റീയില്ല. എന്നാ സ്ലോമോഷനിൽ തട്ടി മറിഞ്ഞു വീഴാമ്പോയതോര്‍മയുയുണ്ട്.

“ഹോ….” അടുത്ത് നിന്നൊരു ആശ്വാസത്തിന്‍റെ ശബ്‌ദം .ഏഹ്… പിടഞ്ഞു മാറി ഞാൻ. ചെന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചത്, ഇവളെയോ? നാണക്കേട്! ഇപ്പോ ഒച്ചയിട്ടതല്ലേയുള്ളൂ? പേടീന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്. ന്നട്ട് ഞാന്തന്നെ കേറിപ്പിടിച്ചോ?.ഏയ് പേടിച്ചിട്ടല്ലല്ലോ.രക്ഷക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ?

എന്നാലും പേടിച്ചിട്ട് അവളെന്നേവന്നു വീണ്ടുംമ്പിടിച്ചേ എന്നനിലക്ക്, ഞാനവളെയൊന്നു കലിപ്പിച്ചു നോക്കി. ആ മുഖത്തെ ചെറിയ സങ്കടമുണ്ട്..

“ഞാനറിയാതെ….” അവൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. ഹാ ന്തേലും പറയട്ടെ.ഞാൻ വേഗം ചാടി, സ്റ്റെപ് മുഴുവൻ കേറി. റൂമിൽ എത്തി വിശ്രമിക്കാനല്ല. നല്ല മിന്നലാണ്. ഇത് കൊണ്ട് മിന്നൽ മുരളി ഒന്നുമാവാൻ കഴിയില്ലെന്നറിയാം. ഇനിയും ചവാൻ വയ്യ. ഒരു വട്ടം ചത്തില്ല,ചവാൻ പോയല്ലോ ?.

സ്റ്റെപ്പിൽ നിന്ന് കേറി റൂമിലേക്ക് തിരിയുമ്പോ പിറകിലേക്കൊന്ന് പാളി നോക്കി.അവൾ മെല്ലെയെന്തോ ആലോചിച്ചു കയറി വരുന്നുണ്ട്. അവളെ റൂമിലേക്ക് പോണോ അതോ എന്‍റെ റൂമിലേക്ക് വരാനാണോന്ന് ആണോ?.ആവ്വും

ഇവിടേക്ക് തന്നെയാവും വര.അങ്ങനത്തെ മിന്നാലല്ലേ. റൂമിൽക്കേറി ഞാനൊന്ന് ശ്വാസം വിട്ടു. സൈഡിലെ ചെറിയയിൽ കേറിയിരുന്നപ്പോഴേക്ക് ചെറിയമ്മ  വാതിൽക്കലെത്തി. മൈൻഡ് കൊടുത്തില്ല. നോക്കുന്നുണ്ട് കക്ഷി. ഒന്നും പറയാഞ്ഞിട്ടാവും, ബെഡിലേക്ക് കേറി കാലു കേറ്റിയൊറ്റയിരുത്തം.. ആഹാ..

“അതേ എങ്ങാട്ടാ മോളുടെയീപ്പോക്ക്?? നിനക്ക് നിന്‍റെ റൂമുണ്ടല്ലോ??? എന്‍റെ റൂമിൽ കേറിയിരിക്കണോ?? പേടിച്ച് തൂറാനാണേൽ അതൊക്കെയവിടെ. ന്‍റെ റൂമിലെങ്ങളും നാറ്റിച്ചാ എടുത്ത് ഞാന്തോട്ടിലെറിയും..” പുറത്തേയീ ഒച്ചയിലൊന്നും പറഞ്ഞിട്ട് അങ്ങട്ട് ദേഷ്യമുള്ളപോലെ തോന്നുന്നില്ല. കൂർപ്പിച്ച ഒരു നോട്ടമുണ്ട് ചെറിയമ്മക്ക്.പിന്നെയാണേല്‍ എന്നെക്കാണിക്കാനാ കാലു രണ്ടും ,ബെഡിലിട്ട് അങ്ങട്ടും, ഇങ്ങട്ടും നീക്കി, നീക്കി ബെഡ് ഷീറ്റ് മൊത്തമവളു ചുളുക്കി..

“ഡീ……. “ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടും അവൾക്കൊരു കുലുക്കമില്ലെന്നേ.ഞാൻ ഒച്ചയിട്ടു.

“ന്താടാ… നീയെന്താന്ന് വെച്ചാൽ ചെയ്യ്. ഞാനിവിടെയിരിക്കൂ.” ഇത്ര നേരം പാവമായിരുന്ന അവളൊന്നും ഒച്ചയിട്ട് തൊടങ്ങി. കൈ രണ്ടും ബെഡിൽ കുത്തി പ്രതിക്ഞ്ജയെടുക്കുന്ന പോലെ അവളൊന്നും ചിരിച്ചു കാട്ടി.

ഹോ അവളുടൊരു ചിരി.ഇവിടിരുന്നാൽ വട്ടാവുവല്ലോ. താഴെപ്പോയാൽ അച്ഛന്‍റെ വായിലുള്ളതും കേൾക്കേണ്ടി വരും. നിസാര കാര്യമല്ലോ ഞാൻ ചെയ്തത്.അച്ഛന്‍റെയും,അമ്മയുടെയും ചെറിയ ശബ്‌ദം താഴെനിന്ന് കേൾക്കുന്നുണ്ടോ? തോന്നലാവും മഴയാണല്ലോ?

“അഭീ….” തൊടങ്ങി വിളി. അറിയാമായിരുന്നു ഇതിങ്ങനെ തന്നെയാവുന്ന്.നല്ലത് മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്നതാണ്. ഈ ഇടിയൊന്ന് കുറഞ്ഞിരുന്നേൽ, അമ്മയുടെ റൂമിക്കോ അല്ലേലിവളെ റൂമിലേക്കോ ഓടി, വാതിലടച്ചിരിക്കാമായിരുന്നു. ഇത് കുറയണ്ടേ!!!

“ഡാ പൊട്ടാ…….” കനപ്പിച്ച വിളി. നേരത്തെ വിളിച്ചതിന് ചെവികൊടുക്കാത്തതിനാണ്.പൊട്ടൻ ല്ലേ??

“നിന്‍റെയപ്പൂപ്പനാടി പൊട്ടൻ….” ചെയറിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ്, ആ വായിലൊരു തുണി തിരുകി വെക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. കലപില, കലപിലാന്ന് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞോണ്ടിരിക്കും തെണ്ടി. അതിന് വേണ്ടി കൈ രണ്ടുമൂന്നി എഴുന്നേറ്റപ്പോഴേക്ക്, തുറന്ന ഡോറിന്‍റെയിടയിലൂടെ, ചെറിയൊരു മിന്നൽ. പണ്ടാരമടങ്ങാൻ അവിടെ തന്നെയിരുന്നു. എണീക്കുമ്പോ ആണെങ്കിലോ മിന്നലുകൊള്ളുന്നത്.മുനിലിരിക്കുന്ന അവളാണെകിൽ, കൂമനെ പോലെ മുഖമാക്കി നോക്കുന്നുണ്ട്. ഞാനെന്താ ഉടുക്കാതെയെങ്ങാനും നിൽക്കാണോ ഇങ്ങനെനോക്കാൻ?..

“അഭീ… ന്തിനാടാ നീയിങ്ങനെ ദേഷ്യം പിടിക്കണേ…?” ശെരിക്കും അതൊരു വിഷമ ത്തിന്‍റെ വാക്കുകളായിരുന്നു.ആ കണ്ണിൽ ചെറിയ നനവ് കണ്ടപോലെ തോന്നി. ഹി ഹി. കൊള്ളുന്നുണ്ടല്ലേ കൊള്ളട്ടെ!! എന്നോട് എല്ലാമോന്ന് പറഞ്ഞാലെന്തായിരുന്നു?സൗകര്യമില്ല നല്ല പോലെ സംസാരിക്കാൻ.

“നിന്‍റെയപ്പൂപ്പൻ വന്നു പറഞ്ഞിട്ടൊന്നുമില്ലല്ലോ,ന്നോട് നല്ലപോലെ സംസാരിക്കാൻ, ഞാനിങ്ങനേ പറയൂ….” ഇത്ര പറഞ്ഞപ്പോഴേക്ക് സൈഡിലെ ജനലിന്‍റെ പുറത്ത് നിന്ന്, വിഷുവിനു പടക്കം പൊട്ടിച്ചപോലെ, ഒറ്റ പൊട്ടലായിരുന്നു. ഇറങ്ങിയോടിയാലോ എന്ന് തോന്നി.പിന്നെ മോശമല്ലേ? ചെറിയമായാണേൽ എന്‍റെയടുത്തേക്ക് ഓടിയടുക്കാൻ, ബെഡിൽ നിന്ന് കാൽ പുറത്തേക്ക് എടുക്കുകയും ചെയ്തു. വന്നില്ല!! ഞാൻ നല്ലപോലൊന്ന് കണ്ണുരുട്ടിയതു കൊണ്ട് പേടിയോടെ അവിടെത്തന്നെയിരുന്നു.പേടിത്തൂറി.

“ഞാൻ ദേഷ്യം പിടിക്കണത് കേൾക്കണ്ട ന്നുണ്ടേൽ, ഇവിടുന്ന് പൊയ്ക്കോ ” പറയാൻ ബാക്കി വെച്ചത് കൂടെ,ചെറിയ പേടിയോടെ ഞാമ്പറഞ്ഞു. അവളെ പേടിച്ചിട്ടല്ല.മിന്നലു വന്നു ഷോക്കടിക്കുമോന്നൊരു പേടിയുണ്ട്. ഞാൻ ചുറ്റിനും നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ ചെറിയമ്മയുടെ പേടിയുങ്കൂടി. അങ്ങട്ടും, ഇങ്ങട്ടും തല ചെരിച്ചു നോക്കി അതിന്‍റെ ശ്വാസം കൂടുന്നത് കാണാം.

“എനിക്കെവിടേം പോണ്ട..ഇതെന്‍റെ റൂംങ്കൂടെയാ ” എത്ര പേടിയാണെകിലെന്താ. ഡയലോഗിനൊരു കുറവുമില്ല.

“ആഹാ ആരെഴുതി തന്നു നിനക്ക്….?”

“ആരുന്തരേണ്ട.എനിക്കറിയാം,”

“നിന്‍റെ തന്ത വന്നു പറഞ്ഞു തന്നതായിരിക്കും ല്ലേ…? ” പറയേണ്ടന്ന് കരുതി. പിന്നെയങ്ങു പറഞ്ഞു. ഇത്തിരി കൂടി പോയോ..?

“ഡാ പട്ടി… എന്‍റെയച്ഛനെ പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ? ” അവൾക്കും കേറി ദേഷ്യം. കണ്ണൊക്കെ അങ്ങു ചുവന്നു. “കുറേ നേരമായല്ലോ തുടങ്ങീട്ട്, വേണ്ട,വേണ്ടാന്ന് വിചാരിക്കുമ്പോ.” കിടന്ന് വിറക്കാണ് പെണ്ണ്. ഇത്ര ദേഷ്യമോ?.

“നീ പോടീ പട്ടി.എന്‍റെ വായ ,എന്‍റെ നാക്ക് ,എന്‍റെ റൂം ,എന്‍റെ വീട്,നിനെക്കെന്ത അവകാശടീ, വീട്ടിലുള്ളേ?.. ഇതെന്‍റെ വീടാ. നീയൊക്കെ പുറമ്പോക്ക്. ഞാമ്പറഞ്ഞാലിപ്പൊ ,നിന്നെവിടുന്ന് എടുത്തെറിയും.” ചെയറിൽ നിന്നെഴുനേറ്റ്, അവളുടെ തൊട്ടു മുന്നില്‍ച്ചെന്ന് നിന്നതും, അവളതേപോലെയിരുന്നു. ഒരുപേടിയും ആ മുഖത്തില്ല.

“നീയെന്നെ ചന്തിയും, മുലയും കാണിച്ച്,വളച്ചതാന്നങ്ങട്ട് പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ, ആന്‍റിയു,മങ്കിൾമാരുമൊക്കേ…. അതേപോലെ വിശ്വസിക്കും. അതോടെ നീയ്യൌട്ട്‌ മോളെ… ” ഞാൻ വിരൽ ഞൊടിച്ചുകൊണ്ട് അവളോട് കാര്യങ്ങൾ അക്കമിട്ടു നിരത്തി..ഇത്തിരി ഇരുട്ടുള്ള മുറിയിൽ, പിന്നെയും ഇരുട്ട് കൂടിയത് കൊണ്ട്, ആ മുഖം നല്ലതുപോലെയങ്ങു കാണുന്നില്ല. ഇതൊക്കെക്കേട്ട് കരയണോ? കിളിപോയിരിക്കണോ എന്നങ്ങട്ട് മനസിലാവുന്നില്ല.ഞാനൊന്നുകൂടെ നീണ്ടാ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോ, വാ പൊത്തി തെണ്ടി ചിരിക്കുന്നു.ഓഹ്!! കലിയങ്ങു കേറി.കാലുകൊണ്ട് രണ്ട് ചവിട്ട് നിലത്തിനു കൊടുത്തപ്പോ.. അവളാ ചിരിയൊന്ന് കുറച്ചു.

“എന്‍റെയഭീ…. നമ്മളന്നേ, തോട്ടിൽക്കിടന്ന് ബിയോളജി പഠിച്ചതെ ,നിന്‍റെയമ്മ ഈ ജനലിൽ കൂടെ നിന്നാങ്കണ്ടേ!.” റൂമിന്‍റെ സൈഡിൽ ജനലിലേക്ക് ചൂണ്ടി അവൾ മെല്ലെ കുണുങ്ങി.അപ്പൊ അമ്മ അവളെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യും എന്നാവും.മണ്ടത്തി.അവൾ ഇളിക്കണപോലെ ഞാനും വാ പൊത്തി എന്നാൽ, കേല്‍ക്കാന്‍ പാകത്തിന് ഒച്ചയിൽ ചിരിച്ചു. ഇതിപ്പെന്താന്നാണ്, അവളുടെ മുഖത്ത്.

“നീയിങ്ങനെ വിവരമില്ലാതെയായി പോയല്ലോ” ഞാന്‍ കളിയാക്കി.

”കഴുതേ….. .നിന്നെപ്പറഞ്ഞുവിടാൻ ങ്കളിക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയാണോ? നിന്നെ ഇവിടെ നിർത്തൂന്ന് കരുതണേ?…” അത്‌ പറഞ്ഞപ്പോഴേക്ക് അവളുടെ മുഖം പെട്ടന്ന് മാറി.ബാക്കിലെ ചുമരിലേക്ക് ചാരി തലയിതിരി പൊക്കി അവളെന്തോ ആലോചിച്ചു. ഇപ്പൊ മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട് അമ്മയും ഇവളുമായി ന്തോ പ്രശ്നമുണ്ടല്ലോ. ഹോ ഇങ്ങനെയെങ്കിലും ഇത്തിരി മിണ്ടാതെ ഇരിക്കല്ലോ? മനസ്സിൽ അങ്ങു വിചാരിച്ചതേയുള്ളൂ, തെണ്ടി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ചെറിയ ഒരു പുഞ്ചിരി.

പെട്ടന്നൊരു മിന്നൽ. കണ്ണടച്ചു പോയപ്പോഴേക്ക് എന്‍റെ കൈ പിടിച്ചവളുടെ വലി. ബെഡിലേക്ക് വീണുപോയപ്പോ, കവിളിൽ മൊത്തമായി കൈ ചുറ്റികൊണ്ട് അവളുടെ ഒരുമ്മ.കണ്ണുതുറക്കുമ്പോഴാ പടർത്തിയിട്ട മുടിയും,പിന്നെയാ കൊതിപ്പിക്കുന്ന മണവുമാണ് കിട്ടിയത്.സമീപനം പാലിക്കണം. പിടഞ്ഞു നേരെ എഴുന്നേറ്റപ്പോഴേക്ക് ഇടിയുടെ ഒച്ച.

“ഡീ… ഇനി നീയ്യെന്നെ തൊട്ട നിന്‍റെ കുണ്ടി ഞാൻ പൊളിക്കും,..” ഒച്ച പരമാവധിഎടുക്കാൻ നോക്കി ,നീട്ടിയ വിരല്‍ ഞാനവളുടെ കണ്ണില്‍ത്തട്ടിക്കാതെ വെച്ചു.

“ആണോ ന്ന പൊളിക്ക്. ഞാനിയും തൊടും, ന്‍റെ ചെക്കനെ തൊടാൻ നിക്കാരുടെയും സമ്മതമൊന്നുമേണ്ട ” അവൾക്കിതൊക്കെ കളിയാണ് പറയുന്ന കൂട്ടത്തിൽ ഇത്തിരി ചെരിഞ്ഞാ കുണ്ടിയുങ്കൂടെ കാട്ടിയോ?.

മിണ്ടാതെ നിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്. ഇവളെ ഇങ്ങനെ വിട്ടാപ്പോര എന്നേ കുതിര കേറാന്ന് ഇനിയും തോന്നലുണ്ടല്ലേ? ഇപ്പോ ശെരിയാക്കി താരാ.

“അഭീ. നിനക്കോർമ്മയുണ്ടോടാ., അമ്മയും,അച്ഛനും വരുന്നതിനു മുന്നേ,  വൈകിട്ട്. താഴെ വരാന്തേലെ ,തൂണിന്‍റെ താഴെ. എന്‍റെ മടീല് നീയ്യ് കിടന്നത്..?” എന്തോ ഓർക്കുന്ന പോലെ, നല്ല ചിരിയോടെ ആലോചിച്ചു കൊണ്ടാണവളുടെ ചോദ്യം.ഞാനതൊന്ന് മനസ്സിൽ കണ്ടുപോയി. ആ തിണ്ണയിൽ അരമത്തിലിനോട് ചാരി ചെറിയമ്മായിരുന്നപ്പോ, ഞാനാ മടിയിൽ, തലവെച്ചു കിടക്കായിരുന്നു.നല്ല വെയിലുള്ള വൈകുന്നേരത്ത്, നല്ല വെളിച്ചം തിങ്ങി നിൽക്കുന്ന സമയത്ത്. ചെറിയ ചൂടുമായി പാറിവരുന്ന കാറ്റും കൊണ്ട്, അത്‌ പറന്നൊച്ചയുണ്ടാക്കുന്ന, മരങ്ങളുടെ ശബ്ദവും കേട്ട്. കവിയിട്ട തണുപ്പുള്ള തിണ്ണയിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴാണത്. .പച്ച മാങ്ങ ഉപ്പും, മുളകും കൂട്ടി ചെറിയമ്മ വായിലിട്ട് തരുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു. എന്ത് രസമായിരുന്നു, അവളുടെ കൂടങ്ങനെ കിടക്കാൻ.ഓർക്കുമ്പോ മനസ്സിലെന്തോരുനോവ്.

അറിയാതെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വന്നോ? ചെറിയമ്മ മുഖത്തേക്കു തന്നെ നോക്കുന്നത് കണ്ടു. നോക്കാതെ നിന്നു.ഇതെന്തിനാണിപ്പോ ഇവളെടുത്തിട്ടത്?.

“ഓർമണ്ടോ…..?.”സ്നേഹത്തോടവളു ചോദിച്ചു.

“ന്തോർമ. എനിക്കൊരോർമയുമില്ല ” ഞാൻ കലിപ്പിൽ തന്നെനിന്നു.

“ന്നാ നിക്കോർമ്മയുണ്ട്. അന്ന് ഞാൻ, ഫോണിൽ നമ്മടെ സെൽഫി എടുത്തതോർമണ്ടോ…??” വീണ്ടും ചോദ്യം.ഇത്തിരിമുന്നെ സ്നേഹത്തോടെ ചോദിച്ച ടോണക്കയങ്ങു മാറിയിട്ടുണ്ട്.ഞാൻ വലിയ മൈൻഡ് കൊടുക്കാഞ്ഞിട്ടാവും.ന്നാലും ന്ത്‌ കിണ്ടിക്കാണിത്. പറയാനുള്ളത് അങ്ങു പറഞ്ഞാൽ പോരെ.?ഇതെന്താ മെമ്മറി ടെസ്‌റ്റോ?. അവളാ ഫോണെടുത്തു സെൽഫിയും,വേറെ വിഡിയോയും ന്തൊക്കെയോ കിണ്ടിയെടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതിനിപ്പോഴെന്താ?, ആ ചോദ്യത്തിനും മിണ്ടിയില്ല.അവൾക്ക് പുച്ഛം.

“അതേ…. അന്ന് നീയ്യെ, അമ്മിഞ്ഞ, തരോ ചെറിയമ്മേ ന്ന് ചോയ്ച്ചത് ഓർമ ണ്ടോ?? ണ്ടാവില്ലല്ലേ?… ” ഓഹ് അതായിരുന്നോ. ഇതിനാണോയിപ്പോ ഇത്ര വളച്ചു കെട്ടി കൊണ്ടുവന്നേ?.തന്നാൽ കൊഴപ്പല്ലായിരുന്നു, തന്നില്ലല്ലോ!!

“ഉപ്പും മുളകുങ്കൂട്ടി.. ആ വായകൊണ്ടാണോ നീയെന്‍റെമ്മിഞ്ഞ കുടിക്കാമ്പോണേന്ന് ഞാഞ്ചോയ്ച്ചതും ഓർമണ്ടാവില്ല. ന്നാലെ അതൊക്കെയന്ന് വിഡിയോയിൽ കിട്ടീണ്ട്… അങ്കിൾ മാരോടും, ആന്‍റിമാരോടും.എന്നേപ്പറയുന്ന കൂട്ടത്തിൽ ഇതൂടെ കാണിച്ചാ…, ചിലപ്പോഴവർക്ക് നിന്നോടുള്ള വിശ്വാസം കൂടും… ” ഭീഷണി!!.എന്നോട്!!. പിന്നേ… ഇതൊക്കെ കേട്ടങ്ങു പേടിക്കാൻ നിക്കല്ലേ. അല്ലേലും ഇവളെയിവിടുന്ന് പറഞ്ഞയക്കുന്ന പരിവാടിയില്ല. എനിക്ക് ചൊറിയാൻ പിന്നെയാരാണ്ടാവ്വാ .

“നീയെന്ത് പണ്ടാരം എങ്കിലും ചെയ്യ്.ഞാനുന്തേലും മൊക്കെയങ്ങ് ചെയ്യും….” തറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു. ഇത്ര വലിയ സീനുണ്ടാക്കി, അതിനൊരു വിലയും കൊടുക്കാഞ്ഞത് കൊണ്ട്, വീർപ്പിച്ച ബലൂനിന് കുത്ത് കിട്ടിയപോലെ വാടി തളർന്ന ആ മുഖം കണ്ടു ഞാൻ മെല്ലെ ചിരിച്ചു. കാണണേൽ കാണട്ടെ.

അവളിനിയും എനിക്കിട്ട് കൊട്ടാൻ വേണ്ടി എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചു കൂട്ടുന്നുണ്ട്.ഇടിയും മിന്നലും നിന്നില്ലെങ്കിലും ഇരുട്ടള്ള ആ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ഞാൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. വേഗം നടന്നില്ല മെല്ലെ.

“അഭീ…… ഡാ…” വിളി തുടങ്ങി. പേടി അതിലുണ്ട്.വേണം. അത്‌ തന്നെ വേണം.ഒറ്റക്കിരിക്കില്ലവള്‍ പൊട്ടത്തി. ഇപ്പൊ വരും.

മെല്ലെ ബാക്കിലേക്ക് നോക്കി. അതാ ആവാതിൽക്കൽ നിന്നവൾ പേടിയോടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കുന്നുണ്ട്. ഇടി വെട്ടിയാലോ എന്നായിരിക്കും.ഞാൻ നേരെ നടന്നു.താഴേക്ക് പോവുന്നത് റിസ്കാ. നേരെ ചെറിയമ്മയുടെ റൂമിലേക്കാണ്‍ ലക്ഷ്യം .

“അഭീ… ഡാ നിക്ക്. സോറി.. ഞാനൊന്നുമ്പറയില്ലനി…” ഓടി വന്നവളെന്‍റെ പുറത്ത് തൂങ്ങി.നാശം പിടിക്കാൻ!!. അല്ലേത്തന്നെ ക്ഷീണം കൊണ്ടാ ഞാനീ നടക്കുന്നെ. അതിനിടക് തോളിൽ കേറഞ്ഞിട്ടാണ്.

“ഒന്ന് പോയി തരോ… ഇത്തിരി സമാധാനം താ….” പിടഞ്ഞു മാറിത്തിരിഞ്ഞു നിന്ന്, ഞാവളെയൊന്നുന്തി.നേരെ ചെന്ന് പിടിച്ചത് അവളുടെ ഇടത്തെ അമ്മിഞ്ഞക്ക്.. നല്ല കൊഴുത്ത സാധനം  കയ്യിൽ അമര്‍ന്നങ്ങനെ നിന്നു. എന്നാ ഞാനുന്തിയതല്ലേ? ഇത്തിരി കൂടിപ്പോയി. ബാലൻസ് തെറ്റിയവൾ രണ്ടടി ബാക്കിലേക്ക് വെച്ചു. കൈ കുത്തി പുറകിലേക്ക് വീണു.

കറക്റ്റ് ടൈം നല്ലയൊരു മിന്നൽ.ഒപ്പം ഇടിയും,സൈഡിൽ നിന്നടിച്ച കാറ്റാണേല്‍ ഒരു ലോഡ് വെള്ളമാ വരാന്തയിലേക്ക് കൊണ്ടു വന്നു, കൂടെ അവളുടെ മെത്തേക്കും.ഞെട്ടി പേടിച്ചിരിക്കുന്ന അവളെ ചെന്ന് പിടിച്ചു പൊക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു.ഇങ്ങനെ സ്വര്യക്കേട് ണ്ടാക്കിയിട്ടല്ലേ?

മുഖമിത്തിരി പൊക്കി,എന്‍റെ കണ്ണിലേക്കവളൊന്നു നോക്കി.കണ്ണ് നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ? ഏയ്യ് തോന്നാവും. എണീക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ട്.ഞാൻ മുന്നിലേക്ക് തന്നെ നടന്നു. സഹായിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. പിന്നേയൊന്നുകൂടെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോ..അവൾ പതിയെ എഴുന്നേക്കുന്നുണ്ട്.

“അഭീ… നിക്ക്. ഞാനും ണ്ട്…” വല്ല്യ കളിപ്പിക്കലോ. അല്ലേൽ വലിയ സങ്കടമോ അതില് കണ്ടില്ല. ചെറിയ വേദനയാ മുഖത്തുണ്ട്.കഷ്ടപ്പെട്ടെ ഴുന്നേറ്റപ്പോഴേക്ക് ഞാനോടി ചെറിയമ്മയുടെ റൂമിലേക്ക് നിന്നു. അവൾ പേടിയോടെ ചുറ്റും തിരിഞ്ഞു ,ഇത്തിരി സ്പീഡിൽ വന്നപ്പോഴേക്കും. ഞാനാ വാതിലിന്‍റെ പിന്നിൽ കേറിയൊളിച്ചു.

ഇനിയാണ് കളി. ഓടി ഉള്ളിൽ കേറി ചുറ്റും തിരിഞ്ഞു എന്നേ നോക്കുമ്പോഴേക്ക്.ഉള്ളിലേക്ക് ചാടിയപോലെ, തിരിച്ചു പുറത്തേക്കും ചാടി.സൗണ്ട് കേട്ടവളൊന്നു തിരിഞ്ഞപ്പോഴേക്ക് പുറത്ത് നിന്ന് ഞാനാ വാതിങ്ങ് പൂട്ടി.. ഹിഹി.പേടിയുണ്ടല്ലേ? ഇതൊക്കെ അത്‌ മാറാനുള്ള നല്ല വഴിയാണ്.എന്നോടാ കളി.അപ്പോഴേക്ക് ഉള്ളിൽ അവൾ ഓടി അടുക്കുന്ന സൗണ്ട്.

“അഭീ….. അഭീ. പ്ലീസ് ഡാ തുറക്ക്.” വാതിലിൽ നാലഞ്ച് വട്ടം കുത്തി അവളുടെ പേടിയോടെയുള്ള ശബ്‌ദം.മിണ്ടിയില്ല.നീയെന്നെ കുരങ്ങു കളിപ്പിക്കുമല്ലേ. ഇത്തിരി നേരംന്നിക്കവിടെ.

“അഭീ കളിക്കല്ലേ പ്ലീസ്.. എനിക്ക് പേടിയാ ഡാ……” മിണ്ടിയില്ല, അവൾക്കെന്നെ ഭീഷണി പെടുത്തണം,കുരങ്ങ് കുളിപ്പിക്കണം, സ്വസ്ഥമായി ഒന്നിരിക്കാനും സമ്മതിക്കില്ല.അധികനേരം അവളെ അങ്ങനെ നിറുത്തണം എന്നില്ലായിരുന്നു.അവിടെ ഇട്ട് പോണമെന്നും കരുതിയില്ല. എന്നാ പുറത്തെ അവസ്ഥ ശെരിയല്ല. മഴ മാത്രമാണേൽ പോട്ടെ. ന്ത്‌ മിന്നലാണ്!!.

വാതിലിൽ വരുന്ന ചെറിയമ്മയുടെ തട്ട് നിന്നില്ല.

“അഭീ……” ഇപ്പൊ അത്‌ ആർക്കലായി. ഇത്തിരി നേരം കൂടെ നിന്നപ്പോ വലിയൊരു മിന്നൽ.നിന്നാലിനി ശെരിയാവില്ല.അവൾ റൂമിലല്ലെ? കൊഴപ്പമൊന്നുമുണ്ടാവില്ല.ഞാൻ റൂമിലേക്ക് ഓടി. പിറകിൽ നിന്ന് അവളുടെ കാറിച്ച കേട്ടെങ്കിലും തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല.ഇനി വാതിൽ പൊളിച്ചു വരുവോ തെണ്ടി.

റൂമിൽ കേറി ബെഡിലേക്കങ്ങട്ട് ചാടിക്കിടന്നു. ഇത്തിരി നേരം ഉറക്കം വരുവോന്ന് നോക്കി.വന്നില്ല. മഴപെയ്യുന്നതും കേട്ടങ്ങനെ കിടന്നപ്പോ, ഒരു നിഴലാട്ടം.

പെട്ടു. വാതിൽ പൊളിച്ചു ചെറിയമ്മയാണോ? ഇതിനെതായാലും ചെറിയ പണിയൊന്നുമില്ല അവൾ തിരിച്ചു തരാന്നറിയാം . അതോണ്ട് തന്നെ ഞാനൊന്ന് പതുങ്ങി കൊണ്ട് സൈഡിലേക്ക് നീങ്ങി വാതിലിലേക്ക് നോക്കി. ആശ്വാസം!! എന്‍റെ കളി കണ്ട് ചിരിച്ചു നിക്കുന്നയമ്മ.

“ന്താടാ…. അച്ഛനാനെന്ന് കരുതിയോ….?” ചെറിയമ്മായണെന്നാ കരുതിയെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല.ഉള്ളിലേക്ക് കേറി ചുളുങ്ങിയ ബെഡ്ഷീറ്റൊക്കെയൊന്ന് വൃത്തിയാക്കി വിരിച്ചു തന്നിട്ടമ്മയെന്‍റെ അടുത്തിരുന്നു.

“അച്ഛന്‍ കുറേ ചീത്തപറഞ്ഞുട്ടോ.ഞാൻ വല്ല്യ മൈൻഡ് ചെയ്തില്ല..” കണ്ണുരണ്ടും ഇറുക്കികൊണ്ടമ്മ പറഞ്ഞു.പാവം തോന്നി എന്‍റെകൂടെ കേട്ടു കാണും.

“നീ കിടക്ക്. ഒന്നുറങ്ങിക്കോ..മഴ മാറീട്ട് ഞാവ്വരാം .താഴെക്കുറേ പണിയുണ്ട്…” അമ്മ പോയി.ഉറങ്ങാനൊന്നും തോന്നുന്നില്ല. അമ്മ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നേൽ ഇത്തിരി ആശ്വാസമായേനെ.ഞാൻ തിരിഞ്ഞു ചുമരിന് നേരെ കിടന്നു. പെട്ടന്ന് റൂമിൽ വീണ്ടും നിഴലാട്ടം. ഓഹ് എന്‍റെ മനസ്സ് കാണാൻ അമ്മക്ക് പറ്റിയോ. ബെഡിലേക്ക് കേറി വന്നമ്മയെന്നെ, പിറകിൽ നിന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടന്നു.സന്തോഷം കൊണ്ടാ കൈ പിടിച്ചൊരുമ്മയും കൊടുത്തു.

എന്നാ ആ കൈ കണ്ടിട്ട് ഒരു സംശയം.സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി. ഇതേത് കൈ?. മെല്ലെ പുറകിലേക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോ ,എരു വലിക്കുന്ന പോലെ ശബ്‌ദം.

ഞാൻ വേഗം തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.കണ്ണുനിറച്ചതാ ചെറിയുമ്മ!!.ഇവളെങ്ങനെ പുറത്ത് ചാടി.

“ന്താടാ…” നോട്ടം കണ്ടവൾ കണ്ണു തുടച്ചുകൊണ്ട് ഒച്ചയിട്ടു.അഞ്ജനേയ സ്വമീ. ഞാൻ മനസ്സിൽ വിളിച്ചു.എന്തൊക്കെ കാട്ടിയാലും സ്വര്യം തരില്ലല്ലോ തെണ്ടി. എന്തായിവൾക്കിപ്പോ എന്നെയൊന്നും ചെയ്യണ്ടേ? ന്നാലും വന്നു കിടന്ന അവളെ ധൈര്യം

“ഇറങ്…..” പുറത്തേക്ക് ചൂണ്ടി ഞാൻ പല്ലു കടിച്ചു.അവളുടെ നോട്ടം മെല്ലെ എന്‍റെ കണ്ണിലേക്കു തന്നെയായി. കീഴ് ചുണ്ട് പിളർത്തിയിരുനോട്ടം. കുട്ടിക്കളി മാറിയിട്ടില്ല.

“അഭീ……..” പാവത്തിനെ പോലെയുള്ള വിളി. അങ്ങു വീഴുമെന്നാണ് വിചാരം.

“ഇറങ്ങടീ…….” ഞാൻ ഒന്നുകൂടെ പല്ലു കടിച്ചു പറഞ്ഞു. എവിടെ കേൾക്കുന്നു.കണ്ണിലേക്കാ ഉണ്ടാക്കണ്ണു വെച്ചു നോക്കിയൊ കിടപ്പ് തന്നെ.

പെട്ടന്ന്-ഒറ്റ പിടിക്കലിന്  നെഞ്ചിലേക്ക് കേറി കെട്ടി പിടിച്ചവൾ കിടന്നു. വട്ട് കേസ് സാധനം. ചിരിയ വന്നത്. മുറുക്കെ അങ്ങു പിടിച്ചു നിൽക്കാണ്. നല്ല ചൂടുണ്ടവള്‍ക്ക് പനിയുണ്ടോ? ണ്ടെലെന്താ പനിക്കട്ടെ.പിടഞ്ഞു മാറിയാലും,കുതറിയാലും എന്നേ വിടുമെന്ന് തോന്നിയില്ല. എന്തു ചെയ്യും? പെട്ടന്നൊരൈഡിയ കിട്ടി. കൈ കൊണ്ടാ വലിയ, ഉരുണ്ട, നെയ്യലുവ പോലെയുള്ള ചന്തിക്ക് ഒറ്റ പിടുത്തം. അവൾ ഞെട്ടി. ഒറ്റ സെക്കന്‍റു കൊണ്ട് എന്നേ വിട്ടു പിടഞ്ഞവള്‍ മാറി.

“അഭീ.. വൃത്തികേട് കാണിക്കരുത്…” ചീത്ത പറയാണെന്ന ഭാവത്തിടെയാണ് പറച്ചിൽ.പിന്നേ ഞാന അതിലങ്ങു പേടിക്കാണല്ലോ? കൈ നീട്ടി ഒന്നൂടെ പിടിക്കാൻ നോക്കിയപ്പോഴേക്ക് ബെഡിന്റെ സൈഡിലേക്ക് പിടഞ്ഞവള്‍ നീങ്ങി.

ഇപ്പൊ കൈ രണ്ടും കൂട്ടി പിണച്ചാ മാറിൽവെച്ചു എന്നെത്തന്നെ നോക്കിയവൾ കിടന്നു. ഇത്തിരി വിട്ടു കിടന്നല്ലോ. മതി. ഒരു ചവിട്ട് ചവുട്ടി താഴെയിടണോന്ന് കരുതി.പക്ഷെ ആ കണ്ണ് നിറയുന്നുണ്ട്. ഇടക്കിടക്കത്‌ തുടക്കുന്നുണ്ട്. ഇതിനി നിറയാൻ സമ്മതിക്കില്ലെന്ന് ഞാനെത്ര വട്ടമവളോട് പറഞ്ഞതാണ്.എന്നിട്ടും ഞാൻ തന്നെ വീണ്ടും അത്‌ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. അവിടെ കിടന്നോട്ടെ, പേടിയായിട്ടല്ലേ?

ഞാനും, അവളും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കിയാണ് കിടന്നത്. ഇടയ്ക്കവൾ വിറക്കുന്നത് കണ്ടു. കൈ രണ്ടും ശരീരത്തോട് ചേർത്ത് ഇത്തിരി ചുരുണ്ടു കിടക്കുന്നതു.പിന്നേ മെല്ലെയാ കണ്ണൊന്നു നീട്ടിയെന്നെ നോക്കും. പണ്ടായിരുന്നേൽ ഞാൻ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടക്കില്ലായിരുന്നോ?..

പിന്നെയൊന്നും അവളുമിണ്ടീല്ല. ഇത്തിരി കഴിഞ്ഞപ്പോ എനിക്ക് എതിരെ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു കളഞ്ഞു. ആ ശരീരം മെല്ലെയിളകുന്നുണ്ട്. കരയാണ്.ന്തേലും കാണിക്കട്ടെ. ഞാനെത്തിന് നോക്കണം?..ഞാനും തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.

ഇത്തിരി കഴിഞ്ഞവൾ വീണ്ടും വന്നെന്നെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുമെന്നൊക്കെ വിചാരിച്ചെങ്കിലും ,അവളൊന്നും ചെയ്തില്ല. തിരിഞ്ഞും മറഞ്ഞും കളിക്കുന്നത് ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.ഇത്തിരി നേരമങ്ങനെ കിടന്നപ്പോ, എങ്ങനെയോ ഉറങ്ങിപ്പോയി.

ഉറക്കം വിട്ടത് കുറേ കഴിഞ്ഞാ. മഴയൊക്കെ മാറിയിരുന്നു,നിറം മങ്ങിയൊരു ചുവന്നവെളിച്ചം, തുറന്ന വാതിലിലൂടെ അകത്തേക്കടിക്കുന്നുണ്ട്.ഞാനൊന്ന് തിരഞ്ഞു കിടന്നു. ഒരുത്തി കൂടെയുണ്ടായിരുന്നല്ലോ .ഇവിടെയുണ്ടോ അതോ പോയോന്നറിയാൻ. പാവം തോന്നി. അടുത്ത് തന്നെയുണ്ട്.ഉറങ്ങാണ്. മെല്ലെ ശ്വാസം എടുത്തുവിടുന്നത് കാണാം. കരഞ്ഞ ലക്ഷണം എല്ലാമാമുഖത്തുണ്ട്. പുറത്തുനിന്നുള്ള വെളിച്ചം, നല്ലതുപോയേലാ കവിളിൽ തട്ടി നിൽക്കുന്നുണ്ട്.

മെല്ലെയതിനൊരു മാറ്റം വന്നു. ചെറിയമ്മയോന്നിളക്കി, കണ്ണൊന്നു തിരുമ്മി തുറന്നപ്പോഴും ഞാനെന്‍റെ നോട്ടം മാറ്റിയില്ല. ന്തിന് മാറ്റണം. എനിക്ക് സൌകര്യമുള്ളപോലെ കിടക്കും .അവളല്ലേ അടുത്തുവന്നു കിടന്നത്.? എന്നാലെന്നെക്കണ്ടതും അവളൊരു നല്ലചിരിയാണ് തന്നത്.

ആരാ അതില് വീഴാത്തേ. എന്നാ എനിക്കതിൽ വീഴാന്തോന്നിയില്ല.ഞാനെങ്ങാൻ ചിരിച്ചുകൊടുത്താൽ,പിന്നെയവൾക്ക് തോന്നും ഇനിയുമിവന്‍റെ തലയിൽ കേറാമെന്ന്. അങ്ങനെയിപ്പോഴൊരു ചിരി കളയാൻ, ഞാൻ വിചാരിക്കുന്നില്ല. മൈൻഡ് കൊടുത്തില്ല . ചിരി അതോടെ നിന്നു.പിന്നേ ചുറ്റിനും ഒന്ന് നോക്കി മുഖത്തേക്ക് തെറിച്ചയാമുടിയൊന്ന് ഒതുക്കി വീണ്ടുമെന്നെനോക്കി.

“ന്താ……” ഞാൻ ചാടി.

“ന്തേലും ണ്ടെന്നു പറഞ്ഞോ…? നോക്കാൻ പാടില്ലേ?..” അവളിങ്ങട്ടും കുരച്ചു. കണ്ടില്ലേ നേരത്തെ ഞാനെങ്ങാനൊരു ചിരി കൊടുത്തിരുന്നേൽ ന്താവുമായിരുന്നു.

“നീയെരാടീയെന്നെ നോക്കാൻ. ഇത്രനേരം പാവല്ലേന്ന് വിചാരിച്ചായിവിടെ കിടത്തിയേ. ഒരു ചവിട്ട്, നേരത്തേയങ്ങു തന്നാൽ മതിയായിരുന്നു….” കാലൊന്ന് പൊക്കി ചവിട്ടാൻ പോകുന്നപോലെ കാട്ടിയപ്പോ,ബെഡിന്‍റെ നടുക്കിലെത്തിയ അവളൊന്നു പരുങ്ങിക്കൊണ്ട് ബാക്കിലേക്ക് നീങ്ങി. മുഖമൊന്ന് ചുളുക്കി, കൂർപ്പിച്ച കണ്ണുവെച്ചെന്നെ നോക്കി നിന്നപ്പോ,ഞാനൊന്നു കൂടെ കാലു പൊക്കി അവളെ ചവിട്ടാൻ ആഞ്ഞു.

മതിയായെന്ന് തോന്നുന്നു വേഗമവള്‍ ബെഡിൽ നിന്ന് ചാടിയിറങ്ങി.കൈ കൊണ്ടാ മുടിയൊന്ന്, കെട്ടി വെച്ചു പുറത്തേക്ക് നടന്നപ്പോ. പോയല്ലോ എന്നാശ്വാസത്തിൽ, ഞാനൊന്നുകൂടെ നീണ്ടു കിടന്നു ചുരുണ്ടു.

ടും ടും ടും ന്നൊരു ശബ്‌ദം .ഒപ്പരം പാഞ്ഞെന്തോ ഓടിയടുത്തു. തലയൊന്ന് ചെരിച്ചപ്പോഴേക്ക് ആ മുഖം എന്‍റെ കവിളിൽ.നല്ലൊരു കടി.പണ്ടാരം പാടാക്കിയെന്ന് തോന്നുന്നു.പല്ലാഴ്ന്നപ്പോ ഞാനറിയാതെ കാറിയും പോയി. പിടിച്ചു ഒന്ന് പൊട്ടിക്കാൻ കൈ നീട്ടിയെങ്കിലും, എവിടെ കിട്ടുന്നീ സാധനത്തിനെ.പിടിതരാതെ വാതിൽക്കലേക്ക് ഓടി കിതച്ചു കൊണ്ടവളെന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.കടികിട്ടിയ ഭാഗത്ത് അമർത്തിയുഴിഞ്ഞു  ബെഡിലിരുന്ന് നോക്കുമ്പോ ഊരയിൽ കൈ കുത്തി അവളെന്നോട് ന്താ ന്താ ന്ന് പിരികം പൊക്കി ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. പിന്നെയാ മുഖം വിടർത്തി ചിരിക്കുന്നുമുണ്ട്.

അവളുടെ അപ്പനെയും അപ്പൂപ്പമാരെയും എല്ലാം മനസ്സിൽ വിരചരിച്ചു തെറി വെളിച്ചപ്പോഴേക്ക്.. സ്റ്റെപ് കേറി ആരോ വരുന്നയൊച്ച. എന്നേക്കാൾ മുന്നേ അവൾക്കത് മനസ്സിലായി. താഴെ ചിലപ്പോ എല്ലാരും വന്നുകാണും. ചോദ്യങ്ങളും ഉത്തരങ്ങളും ഇനി കുറേ കേൾക്കനുണ്ടവമല്ലോ. ചെറിയമ്മ അപ്പോഴേക്കോടി തെണ്ടി!!.റൂമിൽ കേറി ഇനിയവളടച്ചിരിക്കും. എല്ലാരുമെന്‍റെ നെഞ്ചത് കേറുമല്ലോ ദൈവമേ….

“അഭീ…..” വിളി അമ്മയുടേതാണ്..ഓഹ് കുഴപ്പമില്ല.ഉള്ളിലേക്ക് കേറി വന്നപ്പോഴേക്കും, ബെഡിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റു നിന്നു. പെട്ടന്ന് കണ്ടത് എന്‍റെ കവിളിളെ, ചെറിയമ്മ കടിച്ച പാട്. ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കുന്നത് കണ്ടു ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.ഉറങ്ങിയത് കൊണ്ട്, മുഖമൊക്കെയൊന്ന് കഴുകി താഴെ വരാമ്പറഞ്ഞു..അച്ഛന് വിളിക്കുന്നുണ്ടെന്നു.പേടിയോടെ ഞാൻ ചീത്തകേക്കോന്ന് ചോദിച്ചപ്പോ… “ഏയ് ഞാനില്ലെടാ കൂടെന്നു..” പറഞ്ഞമ്മ സമാധാനിപ്പിച്ചു. ബാത്‌റൂമിൽ കേറിയോന്ന് ഫ്രഷായി.

റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങിയപ്പോ ചെറിയമ്മയുമുണ്ട് അവളുടെ റൂമില്‍നിന്നിറങ്ങി വരുന്നു.

“ഡാ അഭീ..ഞാനുണ്ട്….നിക്ക്…” വേഗം താഴേക്ക് പോവാമെന്ന് കരുതിയെങ്കിലും അവളൊന്നു വിളിച്ചപ്പോ നിന്നു.ഏതായാലുമഅച്ഛന്‍റെ മുന്നിലേക്കാണ്. ഇവളോടുള്ള ഇഷ്ടംങ്കൊണ്ടാണ്, കൈ മുറിച്ചതെന്നാണ് അച്ഛന്‍ങ്കരുതിയതെങ്കിൽ കൂടെയിവളുണ്ടാവുന്നത് നല്ലതല്ലേ?.

ഞാനവിടെ നിന്നു.അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ടതുകൊണ്ടാണോ . മുഖത്ത് വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷമുണ്ട്.അടുത്ത് വന്നപ്പോഴെന്‍റെ കൈ പിടിക്കാൻ അവളൊന്നും നോക്കി. ഞാനത് കാണുകയും ചെയ്തു. പിന്നേ പേടിച്ചിട്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു. പിടിച്ചില്ല. അപ്പൊ പേടിയൊക്കെയുണ്ട് അങ്ങനെ തന്നെ നിക്കട്ടെ. ഞാനുമവളും ഒരുമിച്ചു താഴെക്കിറങ്ങി. ലിവിങ് റൂമിൽ അച്ഛനിരിക്കുന്നത് കണ്ടു.

ഗൗരവമിതുവരെ ആ മുഖത്തുനിന്ന് വിട്ടിട്ടില്ല.ഞങ്ങൾ വന്നത് കണ്ടപ്പോഴൊന്ന് നോക്കി. അത്രതന്നെ. ഉള്ളിൽ നിന്ന് അമ്മകൂടി ഇറങ്ങി വന്നപ്പോ, അച്ഛന്‍റെ മുന്നിലിരിക്കണോ, വേണ്ടേന്നുള്ള അവസ്ഥയായെനിക്ക്.ചെറിയമ്മയും എടക്കണ്ണിട്ട് എന്നെയും, അച്ഛനെയും നോക്കുന്നുണ്ട്. അമ്മക്കെന്നാൽ ഒരു കുലുക്കവുമില്ല..അച്ഛനെ അമ്മ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു പോലുമില്ല..

“ഇരിക്കെഭീ….” ഞാനങ്ങനെ തൂറാൻ മുട്ടിയ കളി കളിക്കുന്നത് കണ്ട്,  അച്ഛന്‍റെ മുന്നിലിരുന്നുകൊണ്ടമ്മ പറഞ്ഞു. ചെറിയമ്മ മെല്ലെയിരുന്നു.ഞാനൊന്നുകൂടെ അച്ഛനെ നോക്കി ചന്തി താഴ്ത്തി, സോഫയിൽ തൊട്ടു, തൊട്ടില്ലാന്നുള്ള അവസ്ഥയെത്തിയപ്പോ,പുറത്തുണ്ട് രണ്ടു കാർ വന്നു നിർത്തുന്നു. തീരുമാനമായി. പിന്നെ ജഗപൊകാന്ന്, ആശാന്‍റിയും,ഉഷാന്റിയും, ഗൗരിയേച്ചിയും ഇറങ്ങിയപ്പോ,ചന്തി കുത്താതെ ഞാനതേപോലെ തിരിച്ചെഴുന്നേറ്റു നിന്നു. പെട്ടല്ലോ ഈശ്വരാ.

എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം പുറത്തുനിന്നു ഉള്ളിലേക്ക് കേറിവരുന്നയവരുടെ മേത്തേക്കങ്ങു തറഞ്ഞപ്പോ. സൈഡിലൂടെ അങ്ങു റൂമിലേക്കോടിയാലോന്ന് കരുതി. മുന്നില് നിന്നിറങ്ങിവന്ന ശ്രീ അങ്കിളിന്‍റെ മോന്തയും, ഷാജിഅങ്കിളിന്‍റെ മോന്തയും ഒരു നോക്ക് കണ്ടപ്പോഴേ, ഇറങ്ങിയോടുന്നതാ നല്ലതെന്ന് മനസ്സിലായി.

മുന്നിലെ അച്ഛന്‍ ഒന്നെഴുനേറ്റു വരുന്നയവരുടെ എടുത്തേക്ക് ഒരു സ്റ്റേപ്പുവെച്ചപ്പോ ഇതാണ് അവസരം എന്നെന്‍റെയുള്ളിലാരോ പറഞ്ഞു. അമ്മ പിന്നെ ഒന്നും പറയില്ലന്നറിയാം. ഞാൻ മെല്ലെത്തിരിഞ്ഞു ശബ്‌ദമുണ്ടാക്കാതെ, ഒരു സ്റ്റെപ് വെച്ചതും കയ്യിലാരോ കേറി പിടിച്ചു. ആരാന്ന് പിന്നെ ആലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല രക്ഷപെടാൻ സമ്മതിക്കാത്ത ഒരുത്തി തന്നെ, എന്നേ മുന്നിലിട്ടാലവൾക്ക് ഇത്തിരിയെങ്കിലും രക്ഷപെടാലോ.

“ഡീ വിടടീ…” പിടിച്ച കൈയ്യൊന്ന് കുടയാൻ നോക്കിയാ ഞാനത് പറഞ്ഞത്.ഒച്ചയിട്ടില്ല അച്ഛനെങ്ങാനും തിരിഞ്ഞാലോ?.

“അഭീ പ്ലീസ് ഡാ… പോവല്ലേ… “ രണ്ടു കൈകൊണ്ടും പിടിച്ചു വലിക്കുന്ന എന്‍റെ കൈ മുറിക്കികൊണ്ട്, പേടിയോടെ ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞു. അപ്പൊ എന്നെയിവരുടെ മിന്നിലിടാനല്ലേ? എന്നപ്പിന്നെ ഇയിവിടെയിരിക്കുന്നതെന്തിനാ. പേടിയാണെൽ ഓടിക്കൂടെ.

തുറന്ന വാതിലേക്ക് ,ഒന്നുകൂടെ നോക്കിയപ്പോ സ്റ്റെപ്പു കേറിയുണ്ടവർ വരുന്നു. ഇനിയും സമയമുണ്ട്. ഇവളീ കൈവിടുമെന്നും തോന്നുന്നില്ല. പ്ലീസ് എന്ന് പറഞ്ഞൊരു ഭാവം മാത്രമാണാ മുഖത്ത്. ഞാനവളെ കൈയ്യൊന്നുകൂടെ പിടിച്ചു. ഇരിക്കുന്നിടത്തു നിന്ന്,ഒന്ന് പൊന്തിപ്പോയ അവളൊന്നു, മുഖം ചുളിച്ചു നോക്കി, വീണ്ടും അതാ അവിടെ തന്നെയിരിക്കാൻ പോണു.

“മസിലും പിടിച്ചവിടെയിരിക്കാതെ , ഒന്നിങ്ങു വാടീ പട്ടി…… “ ഒച്ചയെടുക്കാതെ മുരണ്ടുകൊണ്ട്, വീണ്ടുമവളെ കൈ പിടിച്ചു ഞാൻ വലിച്ചു.അവിടിരുന്നു കഥകളി കളിക്കാഞ്ഞിട്ടാണവൾക്ക്.

ഇത്തവണ കൂടെ പോന്നു,എന്നാലും രണ്ടു തവണ ബാക്കിലേക്ക് നോക്കിയെന്തോ ഉറപ്പുവരുത്തുന്നുമുണ്ട്. ഓടിക്കേറിയാ സ്റ്റെപ്പിലെത്തിയപ്പോ ചെറിയമ്മ വീണ്ടും ബലം പിടിച്ചു. ഇനിയിപ്പോ എന്തായിവൾക്ക്..

“എന്‍റെ പൊന്നു ചെറിയമ്മേ നിനക്കെന്താ വേണ്ടേ?…”

വീണ്ടും കൈകൊണ്ട് മുറുക്കെ പിടിച്ചു വെച്ചിരിക്കാണ് ശവം. ഓടി റൂമിൽക്കേറി ഉറങ്ങുന്നപോലെ കട്ടാമെന്ന് കരുതിയപ്പോ സമ്മതിക്കില്ല.തിരിഞ്ഞവളെ നോക്കിയപ്പോ സ്റ്റെപ്പിൽ നിന്ന് പതുങ്ങി താഴോട്ട് നോക്കുന്നുണ്ട്.

“അവരെന്താ പറയാന്നു നോക്കടാ….”വീണ്ടും അങ്ങട്ട് തന്നെയാണ് ശ്രദ്ധ. എന്തായാലും ഒരു നല്ലകാര്യം പറഞ്ഞല്ലോ.അവരെന്താ പറടുന്നതെങ്കിലും കേൾക്കാലോ? ചെറിയമ്മയുടെ തൊട്ടു മുകളിലുള്ള സ്റ്റെപ്പിൽ നിന്ന് അവളു നോക്കുന്ന പോലെ, ഏന്തി താഴോട്ട് നോക്കി.എവിടെ കാണുന്നു? എനിക്കൊന്നും കാണുന്നില്ല..

“വിശ്വാ… മഴയൊന്നു തീരട്ടേന്ന് കരുതി.” ഷാജിയങ്കിളിന്‍റെ ശബ്‌ദം. ആശാന്‍റിയും, അമ്മയുമെന്തോ പതിയെ പറയുന്നുണ്ട്. ഞാനൊന്നുകൂടെ മുന്നിലേക്കേന്തി ചെവി കൂർപ്പിച്ചു.സ്റ്റെപ്പിൽ നിന്ന് ഡാൻസ് കളിക്കാനുള്ള ബോധം, ഒരു നിമിഷം പോയി. മുന്നിലുള്ള ചെറിയമ്മയുടെ പുറത്തേക്ക് ചെറുതായൊന്നു വീഴാൻ പോയി.വീണില്ല!!. പിടിച്ചു, ചെറിയമ്മയുടെ തോളിൽ തന്നെ പിടിച്ചു.മെല്ലെയൊരു നോട്ടം പുറകിലേക്ക്, എന്താടാന്നുള്ള കളിപ്പിക്കുന്ന ഭാവം.

‘പോടീ പുല്ലേന്ന് ‘ഞാനും മുഖമാക്കി. എന്നാലും ചെറിയമ്മയുടെ മുറുക്കെ പിടിച്ച കയ്യിലാണ് എന്‍റെയൊരു കൈ. അതവൾ വിട്ടു തരൂന്ന് തോന്നുന്നില്ല. വേണ്ട അവിടെ നിക്കട്ടെ.താഴേക്ക് വീണ്ടും ശ്രദ്ധിച്ചു.

“എന്തായി? അവരോടൊന്ന് സംസാരിക്കേണ്ടേ?.. ഇങ്ങനെ വിട്ടാൽ പറ്റോ?…” വന്നു .അതെന്നെ വന്നു, ഇതെന്താ ആരും ചോദിക്കാത്തേന്ന് കരുതി നിക്കുവായിരുന്നു.

“ഇയാളിത്…” ശ്രീയങ്കിളിന്‍റെ ആ ചോദ്യം കേട്ടതും ചെറിയമ്മയുടെ പിറുപിറുപ്പ്.

“അതേ എനിക്ക് വയ്യാത്തതാ.. അതോണ്ട് അവരെന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടാനൊന്നും പോണില്ല.നീ തന്നെ കേട്ടോ അവരുപറയുന്നതെല്ലാം…” ഞാൻ ചിരിയോടെ ചെറിയമ്മയുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു..

“നിനക്കെന്തസുഖം..അയ്യടാ… ഞാനവരുടെ മുന്നില് പോണുണ്ടേൽ നീയുണ്ടാവും.” അവളുടെ ഉറപ്പുള്ള മറുപടി. ഒരു ഉന്ത് അങ്ങട്ടുന്തി തള്ളിയിട്ടാലോ? ശേ ഞാനെന്തിനാ ഇങ്ങനെ ക്രൂരത ആലോചിക്കുന്നേ.

“എനിക്ക് സൗകര്യമില്ല… നീ…”പറഞ്ഞു മുഴുമിപ്പിക്കുന്നതിനു മുന്നേ ചെറിയമ്മയെന്‍റെ കൈ പിടിച്ചു കുലുക്കി.ശ്രദ്ധ താഴേക്കാണ്. മുൻപോട്ട് ഇത്തിരികൂടെ ചെരിഞ്ഞുനിന്നപ്പോ ആ വീതിയുള്ള ചന്തിയെന്‍റെ മുട്ടിൽ വന്നു തട്ടി. നോക്കുമ്പോ നല്ല വിടർന്ന ഉരുണ്ട ചന്തികൾ, നടുക്ക് ചുരിതാറിന്‍റെ തുണിയിത്തിരി വളഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടാൽ തന്നെ ആ ഷേപ്പ് മനസിലാവും.ചെറിയമ്മ താഴേക്കുള്ള ശ്രദ്ധയിലാണ്.എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു, അല്ലേൽ അവളോട് കാണിക്കാൻ തോന്നുന്ന ചെറിയ വെറുപ്പ് പോലെ..മുട്ടുകൊണ്ട് ഞാനൊന്ന് ആ ചന്തിയിലുന്തി. വീഴാനല്ല. എന്നേ തൊടല്ലേന്നുള്ള ഭാവത്തിൽ. അവൾ നിന്ന് നിൽപ്പിൽ ഒറ്റ തിരിയൽ. കണ്ണുരുട്ടി നോക്കി.ഇനി ഞാൻ വേറെ വല്ലതും കൊണ്ടാണുന്തിയതെന്ന് ഇവള് കരുതിയോ. ആവ്വോ?. ബാക്കിലേക്ക് കൈയ്യെത്തിച്ച് ചെറിയമ്മ ആ ചന്തിയുടെ മുകളിലുള്ള തുണി നേരയാക്കി..പിന്നേ മെല്ലെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. വീണ്ടും ഒരു നോട്ടം തലമെല്ലെ തിരിച്ചു ബാക്കിലേക്ക് നോക്കിയിട്ട്.

“നിന്‍റെ….”ശബ്‌ദമിത്തിരികൂടിപ്പോയി.ഞാൻതന്നെയിപ്പോ എല്ലാം കുളമാക്കുമല്ലോ.സ്വയം താഴ്ത്തി

” നിന്‍റെ കുണ്ടിയൊന്നും എനിക്ക് വേണ്ട..”

“വേണ്ടേൽ വേണ്ട! അവിടെ നിന്നോ.. ആരാ തരാമ്പോവുന്നത്..” ഓഹ് ഇതൊക്കെ കേൾക്കുമ്പോഴാണ്.

“അഭിയെവിടെ…” അപ്പോഴേക്ക് താഴെനിന്നുള്ള ചോദ്യം.ആരാ അത്‌ ചോദിച്ചത്? മനസ്സിലായില്ല..

“ചേച്ചീ അവനുനല്ല ക്ഷീണമുണ്ടെന്ന് റെസ്റ്റെടുക്ക….”അമ്മ രക്ഷപ്പെടുത്തി.അമ്മയെങ്കിലുമുണ്ടല്ലോ സഹായിക്കാൻ. ഇവളുടെ കാര്യമിപ്പോ കഷ്ടത്തിലാവും!! എല്ലാരും കൂടെ, അവളോടായിക്കോളും.

“അനുവോ..?.” ആഹാ വരട്ടെ ,വരട്ടെ. അങ്ങനെ വരട്ടെ. ഉഷാന്‍റിയാണത് ചോദിച്ചത്.ഞാൻ ചെറിയമ്മ കേൾക്കാൻ വേണ്ടിത്തന്നെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.അവളൊന്നും മിണ്ടീല്ല. നാവിറങ്ങി പോയതാണോ? അതോ പേടിച്ചിട്ടോ?..

“അവൾ മുകളിലുണ്ട്, ഉറങ്ങാണ്..” അമ്മയുടെ മറുപടി വീണ്ടും. ഏഹ് തള്ള ഇവൾക്കും സപ്പോർട്ടോ. അച്ഛനൊന്നും മിണ്ടീല്ലല്ലോ?, ഞങ്ങളിപ്പോ മുന്നിലൂടെ പോയതല്ലേയുള്ളു.

“കുഴപ്പമൊന്നുല്ലെങ്കിൽ രണ്ടാളെയും വിളിച്ചൊന്നു സംസാരിക്കണം.. വിശ്വ നീട്ടിവെക്കണോ അത്‌.? ” പണ്ടാരടങ്ങാൻ ചോദ്യങ്ങൾ വന്നു. ഈ സമയം ഞാനും,ചെറിയുമ്മയും, എന്താണതിനുത്തരം വരുന്നതെന്നറിയാൻ കാതോർത്തു നിന്നു. അവളുടെ കൈ എന്‍റെ കയ്യിൽ മെല്ലെ മുറുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

താഴെയൊക്കെ ഒരു നിശബ്ദത.അവരുടെ മുന്നിലിരുന്ന് വിയർക്കുന്നത് ഓർക്കാനേ വയ്യ!!.

“ഞങ്ങളാദ്യമൊന്ന് സംസാരിക്കട്ടെ. അവരോട്…” അച്ചന്‍റെ മറുപടി.എല്ലാരും സമ്മതം മൂളി.പിന്നെന്തെക്കൊയോ ചെറിയ ചോദ്യങ്ങൾ, ഉത്തരങ്ങൾ. എന്തായാലും അവരെ ഫേസ് ചെയ്യണമെന്ന് ഉറപ്പ്.. ഹാ എന്തേലുമ്പറയാം. ഇവളെനിക്ക് പണി തരാതെ നിന്നാൽ മതി.

അങ്ങനെ നിന്നപ്പോഴാണ്,അച്ഛന്‍റെ വിളി. അമ്മയെ. പിന്നേ മെല്ലെയാരോ നടന്നടുക്കുന്ന ശബ്ദവും. ഇപ്പോ ചെറിയമ്മയുടെ കൈ എന്‍റെ കയിൽ നിന്നൊന്ന് വിട്ടിരുന്നു. വേഗം മുകളിലേക്ക് കേറി. എന്‍റെ റൂമിൽ ചെന്നിരുന്നു.

“കുട്ടേട്ടനും, ലക്ഷ്മിയുമാ…” ചെറിയമ്മ വന്നു പറഞ്ഞു. “നീയെന്‍റെ കൂടെ നിക്കുമോടാ..?.” അവളുടെ ചോദ്യം. പിന്നേ അങ്ങു നിന്നു തരല്ലേ?

“ഓഹോ ഇപ്പൊ ഞാൻ നിന്നുതരണമല്ലേ.. ജീവൻ പോയാലും വേണ്ടില്ല. നടക്കില്ല..” ദേഷ്യത്തിൽ തന്നെ ഞാനതു പറഞ്ഞു. അവളുടെ എല്ലാകാര്യവും അവൾ നടത്തിയെടുത്തല്ലോ? ഒരു പണിയുമില്ലാതെ തന്നെ നിശ്ചയം മൊടക്കി കിട്ടിയല്ലോ. അതിന് വേണ്ടി ഞാൻ ചാവാൻ വരെയായി. ഇപ്പൊ ഇനിയും ഞാൻ തന്നെ വേണമവൾക്ക്,കൂടെനിക്കാന്‍

“അഭീ…..” കരയാനായ വിളിയായിരുന്നത്. “ഇതുവരെ നീ എന്നേ കളിപ്പിക്കുന്ന പോലെയാ എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളേ, തമാശയാണെന്നേ ഞാനും കരുതിയുള്ളൂ. എനിക്ക് വേണ്ടിയല്ലടാ നമുക്ക് വേണ്ടിയാ..” ആ കണ്ണിൽനിന്ന് കണ്ണുനീലൊലിച്ചു. ഇപ്പോഴങ്ങനെയായി!!

“ഡീ ചെറിയമ്മേ… ഇവിടെ വന്നെതെന്തിനാന്നറിയോ?നിന്നോടെല്ലാം പറഞ്ഞു. നമുക്കൊരുമിച്ചിതെല്ലാം, എങ്ങനേലും മൊടക്കി, അച്ഛനോടും അമ്മയോടും എല്ലാരോടും കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു ശെരിയാക്കാനാ.എന്നിട്ട് നീയെന്താ ചെയ്തേ..നീ പറഞ്ഞപോലെ പട്ടിയായില്ലേ ഞാൻ, എന്നെയതേപോലെയാക്കിയില്ലേ നീ. എനിക്കെന്തലും വില തന്നോ? ദേഷ്യത്തോടെ തന്നെയാ ഞാൻ കൈ മുറിച്ചെ എന്നാലും, കണ്ണു തുറക്കുമ്പോ എങ്കിലും നീയടുത്തുണ്ടാവുന്ന് കരുതി. എല്ലാം പറഞ്ഞു, പഴയപോലെയാവോന്ന് കരുതി. എന്‍റെയച്ചനെയും, അമ്മയുയുമല്ലേ നീ പറഞ്ഞെ.. ” കരയാൻ പോയി കരഞ്ഞില്ല. ചുണ്ടിലൊരു പുച്ഛമുണ്ടായിരുന്നു.

“എല്ലാം ശെരിയാ… നീയെന്‍റെ കാര്യമാലോചിട്ടുണ്ടോ?. അച്ഛനെയും അമ്മയെയും പറഞ്ഞത് നിന്നോടുള്ള ദേഷ്യം കൊണ്ടായിരുന്നില്ല.. ” ചെറിയമ്മയും കരഞ്ഞില്ല. ആ മുഖത്ത് ഇപ്പൊ ഒരു ഉറപ്പ് വന്നപോലെ തോന്നി.എന്നോടുള്ള ദേഷ്യംകൊണ്ടല്ലാതെ പിന്നെയെന്തിനാ എന്നോടവളതു ചോദിച്ചത്.

“ഓഹ് കാരണം കാണുമല്ലേ..? ”

“ണ്ട്…”

“എന്ത്…?” അവളൊന്നും ഞെട്ടി.. എന്‍റെ മുഖത്തുനിന്ന്, ആ നോട്ടം മാറ്റി..

“അതെനിക്ക് പറയാമ്പറ്റില്ല…” വേറെ മറുപടിയൊന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. അവളൊന്നും പറഞ്ഞതുമില്ല.

റൂമിലേക്ക് അമ്മയുമച്ഛനും വന്നു. വാതിൽ മെല്ലെയച്ഛൻ പൂട്ടിയപ്പോ അമ്മ എന്‍റെയരികിൽ വന്നു നിന്നു ചിരിച്ചു. ചെറിയമ്മ നോക്കുന്നുണ്ട് ഞങ്ങളെ. എന്നോട് ചിരിച്ച ചിരി ചെറിയമ്മ നോക്കുന്ന കണ്ടപ്പോ അമ്മ പെട്ടന്ന് നിർത്തി.കൂട്ടിപിടിച്ചിരുന്ന കൈ വിട്ടു. അടഞ്ഞു കിടന്ന ജനലുകൾ അമ്മ മെല്ലെ തുറന്നു അവിടെയിരുന്നു.

“ലക്ഷ്മി എന്താ പറയാനുള്ളേ..” അച്ഛന് സാധാരണ പോലെ ഇത്തിരി പുറകോട്ട് നിന്നമ്മയോട് ചോദിച്ചു .

“അഭീ.. താഴെയാല്ലാവരുമുണ്ട്. അവർക്കൊക്കെ സംസാരിക്കണമെന്നുണ്ട് നിങ്ങളെ കാര്യം നിങ്ങളാണ് തീരുമാനിക്കണ്ടത്…അനു കേൾക്കുന്നുണ്ടോ? ” അമ്മ ഞങ്ങളെ രണ്ടുപേരെയും നോക്കി..ചെറിയമ്മ നീരസത്തോടെയാണ് കേട്ടുനില്‍ക്കുന്നത്.

“ലക്ഷ്മി…” അച്ഛന്‍റെ പരുക്കൻ വിളി.അമ്മ നിർത്തി. ഞാൻ ചെറുതായി ഒന്ന് പേടിച്ചു.. ഇങ്ങനെ വിളിക്കുന്നതിന്നും കേട്ടിട്ടില്ല.

“നമ്മളിതിനെകുറിച്ചല്ല സംസാരിക്കാൻ വന്നത്. ” അതൂടെ പറഞ്ഞപ്പോ അമ്മ പരുങ്ങി.. ഇവരെന്തൊക്കെയാണാവോ പറയുന്നത്. മനസ്സിലാവാത്തത് എനിക്ക് മാത്രമാണോ.

“ഇവനിവിടെന്ന് വെറുതെയങ്ങു പോയതല്ല… നീയിറക്കി വിട്ടതാണ്.അത്ര കാലം അവനവിടെ സുഖമായി ജീവിക്കല്ലാടയിരുന്നു.ഇന്നലെ വന്നപ്പോ മുതല് നീയാവനോട് മിണ്ടിയിട്ടില്ല,എന്നിട്ടിന്നിപ്പോ എന്തൊക്കെയോ കാട്ടി സ്നേഹമാന്ന് കാണിക്കുന്നത് എന്തിനാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല,..” പഴയ കാര്യങ്ങൾ വീണ്ടും ഓർമപ്പെടുത്തുകയാണല്ലോ? ഉള്ളില്ലാതെല്ലാം കടന്നുപോവുന്നുണ്ട്. അമ്മ മെല്ലെയെന്നെ നോക്കി.  കണ്ണ് നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..മനസ്സിലെന്തോ വേദന നിറഞ്ഞു. ഇന്നലെയൊന്നും എന്നോട് മിണ്ടിയില്ലെങ്കിലും ഇന്ന് കാട്ടിയതൊക്കെ എന്നോടുള്ള സ്നേഹമാണെഎന്നെനിക്കറിയാം അതിലൊരു കള്ളവുമില്ല.

“അനുനോടും കൂടിയാണ്..നിങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള പ്രശ്നം കൂടെയാണ് അവൻ പോവാങ്കാരണം. ഇങ്ങനെ അങ്ങട്ടും,ഇങ്ങട്ടും മിണ്ടാതെ നടന്നും, അപരിചതരെ പോലെ എത്ര കാലായി?. ഇനിയതൊന്നും പറ്റില്ല. ഇന്നത്തോടെ എല്ലാം തീർക്കണം ദേഷ്യമോ, വെറുപ്പോ എന്തേലുമുണ്ടെൽ അതിപ്പോ തീർക്കണം. സോറി പറഞ്ഞാൽ തീരില്ലന്നറിയാം എന്നാലും ഇവിടെ വെച്ച് ഒരു സോറിയെങ്കിലും ഇവനോട് പറയണം..” കേൾക്കണമെന്നില്ലായിരുന്നു, അമ്മയെന്നോട് സോറി പറയേ, എന്തിന്? ആവശ്യമുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നില്ല, ചെറിയമ്മ പറഞ്ഞാലും എനിക്കവളോട് മാറാൻ കഴിയില്ല.നേരത്തെപ്പോലും അവളെന്തോ എന്നോട് മറച്ചു വെച്ചില്ലേ??

ചെറിയമ്മ തലതാഴ്ത്തിരിക്കാണ്. അമ്മ എന്തോ ആലോചിക്കുന്നുണ്ട്. പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞയച്ഛൻ ബെഡിൽ ഇരുന്ന് കണ്ണടക്കിടയിൽകൂടെ കണ്ണു തിരുമ്മി.

“ലക്ഷമിക്ക് ഒന്നും പറയാനില്ലേ?… ഇങ്ങനെ തന്നെ പോയാൽ മതിയെന്നാണോ?” അച്ഛന്‍റെ ചോദ്യം.

അമ്മ ചിരിച്ചു.. ഒരു വിളറിയ ചിരി.

“ഞാൻ ചെയ്തതൊന്നും തെറ്റാണെന്ന് എനിക്കതോന്നുന്നില്ല, ഇവനെന്‍റെ മോനാണ്, ഇവളെന്‍റെ അനിയത്തിയും,അല്ല!! മോളുതന്നെയാ.അപ്പോ ഞാനെന്താ പിന്നേ ചെയ്യണ്ടേ? അത്ര കാലം പിടിച്ചു നിന്നതാ. ഇവരോട് ഞാനക്കാര്യം ചോദിച്ചിട്ടുണ്ടോ? ആ സമയം.അപ്പൊ അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ തോന്നിപ്പോയി. അഭിയെ തല്ലിയതും, പുറത്താക്കിയതും അവനോടിഷ്ടം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല.ഇവനെ ഇഷ്ടപെട്ടപോലെ ഞാനാരെയും ഇഷ്ടപെട്ടിട്ടുമില്ല.എന്നാലും ഞാൻ വേദനിപ്പിച്ചു പോയി.. അറിയാം തെറ്റ് പറ്റിയെന്നു..” പറഞ്ഞമ്മ അങ്ങനെ നിന്നു..ആ കൈ എന്‍റെ രണ്ടു കയ്യിലും കോർത്തു. കണ്ണു നിറഞ്ഞൊഴുകുകയാണ്.

“അഭീ… അമ്മക്ക് തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയെടാ, എല്ലാമുള്ളിലുണ്ട്. ഒരുപാട് വട്ടം സോറി പറയണമെന്ന് കരുതിയതാ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല ഡാ.സോറി ഡാ….. ” ഞാനങ്ങനെ അനങ്ങാൻ കഴിയാതെ ഒരു പ്രതികരണവുമില്ലാതെ നിന്നുപോയി. അമ്മയാണെന്‍റെ മുന്നില് നിന്ന്, കെട്ടിപിടിച്ചു കരയുന്നത്.ഇങ്ങനെ നിന്നാൽപോരാ എന്നോടെന്തിനാ സോറി പറയുന്നത്? അമ്മ പറയേണ്ട ആവശ്യമൊന്നുമില്ല. കണ്ണിൽ വെള്ളം വന്നു പോയി. എങ്ങലടിച്ചു നെഞ്ചിൽ ചേർന്ന സാധനം, നിറഞ്ഞ കണ്ണുവെച്ചെന്നെ ഒന്നുകൂടെ നോക്കി. നെഞ്ച് പൊളിയുന്നപോലെ തോന്നി.. ഞാനാ മുഖം കയ്യിൽ കോരി. ഒരുപാടുമ്മ കൊടുത്തു.

“സോറി ഡാ… ഒന്നും വേണ്ടെനിക്ക് നീയെന്‍റെ കൂടെയുണ്ടായാൽ മതിയഭീ..” കണ്ണു നീട്ടിയപ്പോ ബാക്കിൽ ചെറിയുമ്മ നിൽക്കുന്നുണ്ട്. നോക്കുന്നതേയില്ല. മുഖത്ത് നല്ല ദേഷ്യമുണ്ട്. അമ്മ പറയുന്നതും അവൾക്കിഷ്ടപ്പെടുന്നില്ലെന്ന് ഇത്തിരി നേരമായി ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. അച്ഛന്‍ പിന്നേ കയ്യിൽ കിട്ടിയൊരു പുസ്തകത്തിന്‍റെ ഉള്ളിലെ പേജെണ്ണുവാണെന്ന് തോന്നി. ഇതൊന്നും കണ്ടു നിക്കാൻ കഴിയാഞ്ഞിട്ടാവും.

അമ്മ കരച്ചിലേ നിർത്തുന്നില്ല. ഇത്തിരി നേരമായത്. ചെറിയമ്മ ചുമരിനോടിപ്പോ ചാരി നിൽക്കാണ്. അച്ഛനവളെ നോക്കുന്നത് കണ്ടു. ഇപ്പോളൊരു ചോദ്യമുണ്ടാകും ഉറപ്പ്.

“അനുനെന്താ പറയാനുള്ളേ.?” ചാരി നിന്നിരുന്ന ചെറിയമ്മ ആ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോഴൊന്ന് തലപൊക്കി. ഞങ്ങളെ മൂന്നു പേരെയും നോക്കിയൊന്ന് ചിരിച്ചു. സന്തോഷത്തിന്‍റെ ചിരിയല്ലെന്നറിയാം, ഉള്ളിൽ കാരയുന്നുണ്ടെന്നൊരു തോന്നൽ.

“ഞാനെന്ത്‌ പറയാനാ കുട്ടേട്ടാ?..ഞാനാരുമല്ലല്ലോ ഇവിടുത്തെ. എനിക്കാരായുള്ളെ.?” അവളൊന്നുകൂടെ ഞങ്ങളെ നോക്കി ചിരിച്ചു. അമ്മയും അച്ഛനും മിണ്ടാൻ കഴിയാതെ തലയിതിരി താഴ്ത്തിയോ?.

“അമ്മയെ കൊന്ന ഞാൻ ജനിച്ചത് തന്നെ, കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ അച്ഛനും. പിന്നെത്ര കാല ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് ശല്യമായിവിടെ നിന്നേ. നിങ്ങളെന്തേലും എന്നെ പറഞ്ഞോ? ഒരുപാടു സ്നേഹം തന്നു, പഠിപ്പിച്ചു, വേണ്ടതെല്ലാം പറയാതെ തന്നെ വാങ്ങിത്തന്നു.ഡോക്ടർ വരെയാക്കി.അഭിയെ ഞാനെത്ര വെറുപ്പിച്ചു.. അവനിഷ്ടമില്ലാഞ്ഞിട്ട് കൂടെ എന്നേയിവിടെ നിന്ന് പറഞ്ഞയച്ചില്ലല്ലോ?.. അവനും ചെയ്തില്ല, നിങ്ങളും ചെയ്തില്ല. എത്ര പൈസ കളഞ്ഞു,എത്ര ശല്യമാണല്ലേ ഞാൻ?. എന്നിട്ട് ഒന്നുമാലോചിക്കാതെ സ്വന്തം മോനേ പോലെ കരുതേണ്ട ഇവനെവരെ പ്രേമിച്ചു. ചോറ് തന്ന കൈക്ക് തന്നെ ഞാൻ കൊത്തി. നിങ്ങളാലോചിച്ചു കൊണ്ടുവന്ന നിശ്ചയം പോലും ഞാൻ മൊടക്കാൻ നോക്കി. എന്ത് നന്ദി കെട്ടവളാ ഞാൻ. ഇവനിവിടെ വന്നിട്ടും ഞാൻ ഒരുപാട് ചീത്തപറഞ്ഞു. വീണ്ടും ആ മനസ്സ് വിഷമിപ്പിക്കാൻ നോക്കി. എന്നിട്ടും വീണ്ടും ഇന്ന് രാവിലേ മുതൽ,ഇതാ മണപ്പിച്ചു നടക്കുന്നുണ്ട്.” ചെറിയമ്മയോന്ന് കുണുങ്ങി. ചിരി വീണ്ടും.. അമ്മ മെല്ലെ വീണ്ടും കരഞ്ഞു. അവളോട് ദേഷ്യമുണ്ടേലും പറയുന്നതൊക്കെ എന്‍റെ നെഞ്ചിലും കൊള്ളുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“ചിലപ്പോ തോന്നും, അച്ഛനും അമ്മയും പോയപോലെ അങ്ങനെ അങ്ങു പോയാലോന്നു. രാവിലേയുംകൂടെ തോന്നി. സോറി ഡാ അഭീ.. നീയ്യ് മുറിക്കുന്നതിനു മുന്നേ ഞാൻ മുറിച്ചേനെ.. എണീക്കാൻ വൈകിടാ.ഇവരാരും പിന്നെ സമയം തന്നില്ല..” ചെറിയമ്മയെങ്ങനെ ചിരിക്കാണ്. ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ അതില് നിന്ന് വന്നില്ല.ഇവളും ചാവാൻ നോക്കിയെന്നോ? എനിക്കതായിരുന്നു ഷോക്കായത് . ഐറ പറഞ്ഞ പോലെയൊരു തോന്നൽ ഇവളും നിശ്ചയം മുടക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ടെന്ന്.

“ഹാ… സമയമുണ്ടല്ലോ.അപ്പോ നിന്‍റെ മുഖമാടാ കൊരങ്ങാ ഓർമ വരാ.. ഞാൻ പോയ നീയൊറ്റക്കായാലോ….പേടിയാടാ.”

“അനൂ…” അമ്മ കുറച്ചു കട്ടിയിൽ വിളിച്ചു. ചെറിയമ്മ തലതാഴ്ത്തി ,ഇത്തിരി നേരം നിന്നു. ആ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീരുറ്റി നിലത്തുവീണു. പിന്നെയൊരു നോട്ടമായിരുന്നു. ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ പറ്റാതെയായിപോയി.

“ഞാനെന്ത് തെറ്റാ നിങ്ങളോട് ചെയ്ത്…” ചെറിയമ്മ പൊട്ടി കരയാണ്.” കാലുപിടിച്ചു പറഞ്ഞില്ലേ…? ഇഷ്ടപെട്ട് പോയെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ.. ഈ നിശ്ചയം വേണ്ടന്നും പറഞ്ഞില്ലേ.കുട്ടേട്ടനോട് പറഞ്ഞില്ലേ? ” അവൾ അച്ഛനു നേരെ നോക്കി. എനിക്കത്ഭുതമായിരുന്നു അച്ഛനും കൂട്ടുനിന്നോ ഈ നിശ്ചയം നടത്താൻ?.

“മറക്കാൻ പറഞ്ഞില്ലേ..? ഇവനെയിവിടുന്ന് പറഞ്ഞു വിട്ടില്ലേ.സമ്മതിച്ചില്ലേൽ ചാവൂന്ന് വരെ പറഞ്ഞില്ലേ. ചെറിയ ഇഷ്ടല്ല. കുറേ കാലമായതാ, ഇഷ്ടപ്പെട്ട് പോയെന്ന് എത്ര പറഞ്ഞു.. കേട്ടോ? ആരേലും കേട്ടോ. എന്നെയൊറ്റക്കാക്കിയില്ലേ.. എനിക്കാരാലെ ഉള്ളത്…..” ചെറിയമ്മ മെല്ലെ ചുമരിൽ ചാരി നിലത്തേക്കിരുന്നു.സഹിക്കുന്നില്ല അങ്ങനെ കരയുന്നത് കാണാൻ. എന്തൊക്കെയാണിവിടെ നടന്നത്.പ്രതീക്ഷിക്കാതെ അച്ഛന്‍റെപേരും കൂടെ ഇതിലുവാന്നോ.

“അനൂ.. മോളെ ഞാൻ ” അമ്മക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.മെല്ലെ ചെറിയമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു കൊണ്ട് വിളിച്ചു.

“മിണ്ടരുത് നിങ്ങളൊരു അമ്മതന്നെയാണോ ?” പെട്ടന്നാ ചെറിയമ്മയെഴുന്നേറ്റത്.. അമ്മയുടെ നേരെ കൈ ചൂണ്ടികൊണ്ട് അവൾ ഒച്ചയിട്ടു.എന്നിട്ടും അമ്മോക്കൊരു മാറ്റവുമില്ല ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല.അത്‌ കേട്ടപ്പോ ഇപ്പൊ അവളോടുണ്ടായിയുന്നു ആ സഹതാപം ഒന്ന് കുറഞ്ഞു.

“കുട്ടേട്ടനോടും കൂടയാ.അവന്‍റെ അച്ഛനും, അമ്മയും തന്നെയാണോ. അല്ലേല്ലെങ്ങു പറഞ്ഞുകൂടേ. ആ പാവത്തിനെ ഇങ്ങനെ പറ്റിക്കണോ??…..” എന്നേചൂണ്ടിയാ കൈ വന്നു നിന്നു. പെട്ടന്ന് ദേഷ്യം കേറി. ഇന്നലെ മുതൽ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങിയതാ. ഇവരുടെ മുന്നിൽവെച്ചു പോലും അവളതു ചോദിക്കുന്നു. കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ചെറിയമ്മ നിർത്തി.. പൂട്ടിയ വാതിൽ തുറന്നു കൊണ്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങി നടന്നു. ആരേയും നോക്കിയില്ല, ആ പറഞ്ഞതായിരുന്നു മനസ്സിൽ കുറേ ആയി ക്ഷെമിക്കുന്നു.

“ഡീ…. ” ഞാനൊച്ചയിട്ടു, നിൽക്കില്ലെന്നറിയാം.

“അഭീ…” അവളെ പിന്നിൽ പോവാൻ തുടങ്ങിയപ്പോ അച്ചന്‍റെ വിളി, രണ്ടു മൂന്നെണ്ണം കൂടെ കേട്ടു. നിന്നില്ല.ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.

“മോനൂ ഡാ…” ഇടക്ക് അമ്മകൂടെ.

റൂമിൽ നിന്ന് താഴേക്കവൾ പോവില്ലന്നറിയാമായിരുന്നു. അളുടെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു. ഉള്ളിൽ കേറിയ അവളാ വാതിലടക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ട്.

“ഡീ… ” ഞാനാ വാതിലുന്തി.ഭാവമില്ലാത്ത മുഖം. ഉള്ളിൽ കേറിയ എന്നേ നോക്കി അവള് തിരിഞ്ഞു.കിട്ടിയത് ആ മുടിയാണ്, അവൾക്ക് എന്തും ആവമെന്നാണ് ഭാവം.പിടിച്ചു ഞാനവളെ നിർത്തിച്ചു.

“നീയാരാടീ എ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും പറയാൻ.. നീയാരാണെന്ന നിന്‍റെ വിചാരം.” പിടി മുറുക്കിയപ്പോ അവൾ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. പിന്നെയും അവൾക്കൊരു ഭാവവുമില്ല.എനിക്ക് ദേഷ്യം കൂടി. താടിക്ക് പിടിച്ചു ആ ചുമരിനോട് ചേർത്തപ്പോഴും അവളൊന്നും മിണ്ടീല്ല..

“ന്താ നിന്‍റെ നാവിറങ്ങിപ്പോയോ. നിനക്ക് അച്ചനും അമ്മയുമില്ലെന്ന് കരുതി എന്‍റെ അച്ന്‍റെയും അമ്മയുടെയും നേര്‍ക്ക് വന്നാലുണ്ടല്ലോ .മേലേൽ ഇങ്ങനെന്തേലും മിണ്ടിയ നിന്‍റെ നാക്കു ഞാനെടുക്കും.” കൈ ഒന്ന് കൂടെ മുറുക്കി മുരണ്ടപ്പോഴേക്ക്. അവളെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകി. അങ്ങു നിറച്ചാൽമതിയല്ലോ എല്ലാത്തിനും.

“അഭീ ഡാ….” അമ്മയോടി വന്നു. എന്നേ പിടിച്ചു മാറ്റി..

“അമ്മേ അവള് പറഞ്ഞകേട്ടില്ലേ?? ” ഞാനമ്മയോടും ചോദിച്ചു..

“അഭീ.. പ്ലീസ് ഡാ. ഞമ്പാറയുന്ന കേൾക്ക്…”പുറത്തെക്കെന്നെ കൂട്ടി പോവാനാണ് അമ്മ നോക്കുന്നത്. ചുമരിൽ ചാരി നിന്ന അവളവിടെ തന്നെയുണ്ട്. ഒന്നുടെ കലിപ്പിച്ചു നോക്കിയപ്പോ അമ്മ എന്നെ പിടിച്ചു പുറത്തേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. കിതപ്പടങ്ങുന്നില്ല.

“അഭീ… ഞാനെല്ലാം പറയാം.. എനിക്കിത്തിരി സമയം വേണം പ്ലീസ് ഡാ അതുവരെ നീ..” അമ്മ പറഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ട്.എന്തിന്?..എന്താണമ്മ പറഞ്ഞു വരുന്നത് അവളു പറയുന്നപോലെ ഇവരൊന്നും എന്‍റെയാരുമല്ലേ??

പേടിയുണ്ടായിരുന്നു. അല്ലെന്നെങ്ങാനും പറഞ്ഞ, എന്താവും എന്‍റെയവസ്ഥ.ചെറിയമ്മ നേരത്തെയും പറഞ്ഞില്ലേ?. അവളു പോയാൽ ഞാനൊറ്റക്കായി പോവൂന്ന് പേടിച്ചിട്ട മരിക്കാഞ്ഞെന്ന്. അവൾ പറയുന്നതെല്ലാം ശെരിയാണോ? ചിന്തയെങ്ങനെയൊക്കെ പോയി.

“അഭീ… ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കുന്നുണ്ടോ നീ ” ആ മുഖത്ത് ആദിയാണ്.

“അമ്മേ അവള് പറയുന്നപോലെ ഞാൻ..ആരുമല്ലേ.?.” ദയനീയത് വാക്കിലുണ്ടായിരുന്നു.തൊണ്ട പിടക്കുന്നുണ്ട്.അമ്മെക്കെന്തോ ആയിപ്പോയി. ആ മുഖം വല്ലാതെ ചുവന്നു.കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.

“അങ്ങനെ ഒന്നും പറയല്ലേടാ.. നിന്നെ പ്രസിവിച്ചേ ഞാനാ.നീയങ്ങനെയാടാ എന്‍റെയല്ലാതാവുന്നെ. നീ ഞാമ്പറയുന്നത് കേൾക്കഭീ..”

“അമ്മേ…” ഞാനിടയിൽ കേറി..

“പിന്നെതിനാ അമ്മേ അവളെങ്ങനെ പറയുന്നത്..?.” എനിക്ക് വട്ട് പിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.എന്തൊക്കെയോ എന്നോട് മറച്ചു വെക്കുന്നപോലെ.

“ലക്ഷ്മിയമ്മേ…..” പതുങ്ങിയ വിളി.പുറകിൽ നിന്ന്. ഗൗരിയേച്ചിയാണ്. നിറഞ്ഞ കണ്ണൊന്നു ഞാൻ തുടച്ചു.അമ്മയും എന്നെ മറഞ്ഞാ കണ്ണു കട്ടാതെ നിന്നു.

“മോളെ…ഞാൻ താഴേക്ക് വരാം…”അമ്മ പറഞ്ഞു, ഞാൻ ചേച്ചിയോട് ഒന്ന് ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.ഗൗരിയേച്ചിക്ക് കാര്യം കിട്ടി.ഞങ്ങളെ ഒറ്റക്ക് വിട്ടു തന്നു.

റൂമിലേക്കാ പോയത്. അച്ഛനെവിടെയും കണ്ടില്ല.ഞാൻ വീണ്ടും സംശയത്തിലായിരുന്നു. അമ്മയൊന്നും വിട്ടു പറയുന്നുമില്ല.

“എല്ലാം എന്‍റെ തെറ്റാഡാ. അവളുചോദിക്കുന്നത് ശെരിയാ. ഞാനൊരമ്മയാണോന്നിപ്പോ എനിക്ക് തന്നെ സംശയ. അവൾ വെറും പാവമാണെടാ.. ഇത്തിരി സമയം താ അഭി ഞാനെല്ലാം പറയാം.. അതു വരെ നീ അവളെ വേദനിപ്പിക്കരുത്..” ബെഡിലിരിക്കായിരുന്നു ഞാൻ.. അമ്മയെന്‍റെ മുന്നില് നിൽക്കുന്നുണ്ട്.തല ആ വയറിൽ അമർത്തി അമ്മ കൈ കൊണ്ട് എന്‍റെ തലയിൽ തഴുകുന്നുണ്ട്. കണ്ണിൽ നിന്ന് വീഴുന്ന കണ്ണുനീർ എന്‍റെ തല നനക്കുന്നുണ്ട്.എന്തൊക്കെയോ ഞാനാലോചിക്കുണ്ട്. എനിക്ക് തന്നെ പിടിയില്ല.

“അഭീ…” വിളിയിൽ ഞാനൊന്നുണർന്നു..

“മ്….” ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“ഇനിയും നിനക്ക് സംശയമുണ്ടോ അഭീ..” ഓഹ് മടുത്തു.കണ്ണീരും, ദേഷ്യവും,വേദനയും കണ്ട് വയ്യാതായതാണ്.എത്ര നേര തള്ള നിന്ന് കരഞ്ഞത്. വല്ലാത്ത ബോറ് തന്നെ.ഉള്ളിലെന്തെങ്കിലുമുണ്ടെകിലും, ഒക്കയൊന്ന് മറക്കാൻ നോക്കി.

“എന്‍റെ തള്ളേ… മടുത്തു. ഇനി അമ്മയല്ലേലും പ്രശ്നമില്ല. ഇങ്ങനെ കടിക്കാനെനിക്കൊരു തള്ളയെ മതി…” മുന്നിലുള്ള അമ്മയുടെ കൊഴുപ്പ് തിങ്ങി നിൽക്കുന്നയാ, ചൂടുള്ള വയറിൽ ഞാനൊന്നു മെല്ലെ കടിച്ചു വിട്ടു.കുറേ നേരമായി നാടകം കാണുന്ന പോലെ കാണുന്നു. അതങ്ങു മാറട്ടെ. സെന്‍റി വർത്തമാനവും, കരച്ചിലും പിഴിച്ചിലും. ഹും എങ്ങനെയാണ് ജീവിക്കാ. എന്നാലും ഉള്ളിൽ അമ്മ പറയാൻ പോവുന്ന കാര്യമുണ്ട്. ചെറിയമയോട് ചെറിയ ദേഷ്യവുമുണ്ട്.എന്നാൽ അവളെ ഭാഗം കേൾക്കും തോറും,.ഞാനവളെ വെറുതെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നപോലെയുണ്ടല്ലോ?.

“എടാ തെണ്ടി…..” കരയുന്ന അമ്മയിൽ, ആ കടി കൊടുത്തപ്പോ ,ഒരു ചിരിയുള്ള വാക്ക് കേട്ടു.. തെണ്ടിയോ??

“എടാ എടാ… നിന്‍റമ്മയ ഞാൻ..” മുഖം ആ കയ്യിൽ കോരി അമ്മ താഴ്ന്നു… നെറ്റിയിലാ ചുണ്ട് ചേർത്തു.പിന്നേ കവിൾ പിടിച്ചൊരു വലിയും.

“കണ്ടോ ലക്ഷ്മി.. ഇങ്ങനെ കരയേണ്ട വല്ലാവിശ്യവുമുണ്ടോ?. ഇങ്ങനെ ചിരിക്കുമ്പോ എന്ത് ഭംഗിയാന്നറിയോ?…” ഞാനമ്മയെ സോപ്പിട്ടു..അമ്മക്ക് ചിരിയാണ്, വെറും ചിരിയല്ല കരഞ്ഞുകൊണ്ടുള്ള ചിരി.

“നിന്‍റെ മനസ്സനിക്കറിയാടാ..എല്ലാമുള്ളിൽ വെച്ച് പുറത്ത് ചിരിച്ചു നടക്കും..എല്ലാം നിന്നോട് പറഞ്ഞേക്കാം രണ്ട് ദിവസം കഴിയട്ടെ…” സത്യം എന്‍റെ മുഖത്തു നോക്കി പറഞ്ഞു തന്നു. എന്നാലും ആ കാര്യമെന്താണ്.?

“അത്രക്ക് വല്ല്യ കാര്യമാണോ…?” ഞാനത് വിട്ടുകളയാൻ തീരുമാനിച്ചു. എന്തായാലും വേറെ തള്ളയുണ്ടേലും എനിക്കിതിനി മതി.

“ആട…. നിന്‍റമ്മയുടെ പ്രാന്ത്..” പറഞ്ഞമ്മയുറക്കേ ചിരിച്ചു. എനിക്ക് കിളി പാറി ഏഹ്.

“വട്ടുണ്ടോ ലക്ഷ്മി?…”

” ചെറുതായി….. ” അമ്മ ഒരുകണ്ണടച്ച് കാട്ടി.. പിന്നേ ഇത്തിരി നേരം മുഖത്തേക്കങ്ങനെ നോക്കി നിന്നു. നിറഞ്ഞ കണ്ണൊക്കയമ്മ തന്നെ തുടച്ചു.

“അഭീ നീയവളെ വേദനിപ്പിക്കല്ലേ ട്ടോ?…” ചെറിയമ്മയുടെ കാര്യം. വല്ല്യ ശ്രദ്ധകൊടുത്തില്ല.

പെട്ടന്നാ ഗായത്രി കേറി വന്നത്.പതുങ്ങി നിന്നവൾ ആദ്യം അമ്മയെ വിളിച്ചു. എന്നേക്കണ്ടതും ഒരാളിഞ്ഞ ചിരിയവൾക്ക്. ചെറിയമ്മയുടെ കൂടെ നിന്ന് ചാരപ്പണി നടത്തിയ തെണ്ടി. പെട്ടന്നവൾ കാര്യം പറഞ്ഞു പോയി.

എന്നെയും അമ്മയെയും താഴെ വിളിക്കുന്നു പോലും. പണ്ടാരമടങ്ങാൻ ഞാൻ തലയിൽ കൈവെച്ചു പോയി.സാരല്ലടാന്ന് അമ്മ. ഗായത്രിയോടിയപ്പോ. ഞങ്ങളൊരുമിച്ചിറങ്ങി.

ലിവിങ് റൂമിൽ എല്ലാവരുമുണ്ടായിരുന്നു.ഗൗരിയേച്ചിയുടെ കൂടെ ചെറിയമ്മയടക്കം.എല്ലാവരും എന്നെക്കണ്ടൊന്ന് നല്ലപോലെ ചിരിച്ചു.പക്ഷെ എന്‍റെ നോട്ടം തറഞ്ഞു നിന്നത് അവളിലാ. ചെറിയമ്മയിൽ.എല്ലാവരും ചിരിക്കുന്നപോലെ അവളും തന്നു. ഒരു നല്ല ചിരി.ഇവിടെയിപ്പോ തോൽക്കുന്നത് ഞാൻ തന്നെയാണോന്ന് തോന്നി. അവളെന്നെ തോൽപ്പിക്കാണല്ലോ. എല്ലാവർക്കും തിരിച്ചു ചിരി കൊടുക്കുന്ന കൂട്ടത്തില്‍ അവളെയും ഒന്ന് നോക്കി അത്രതന്നെ.

ഇരുന്ന് കഴിഞ്ഞപ്പോ, ക്ഷീണത്തെക്കുറിച്ചായിരുന്നു ചോദ്യം, എല്ലാവരും ചോദിക്കുന്നുണ്ട്, ചെറിയമായൊഴികെ.അവളാണേൽ കയ്യിന്‍റെ സൗന്ദര്യവും നോക്കി നിന്നു. ഷാജിയങ്കിളും, ശ്രീയങ്കിളും പിന്നെ കാര്യത്തിലേക്ക് കടന്നു. ഇത്തിരി ഉപദേശം,പലരെയും കഥകൾ, ജീവിതം നശിച്ചതും ഡിവോഴസും, പ്രശ്നങ്ങളും. എല്ലാം കേട്ടിരുന്നു. ഒന്നും മിണ്ടീല്ല, ഇതിനിടയിലേക്ക് എന്ത് പറയാനാണ്.പ്രതീക്ഷിച്ച കുത്തുന്ന, ചോദ്യങ്ങളൊന്നും തന്നെ. അവരുടെ അടുത്തുനിന്നു വന്നില്ല, ചെറിയമ്മയോടും ചോദിച്ചില്ല. ചോദ്യം അമ്മായിടയിരുന്നു ആദ്യം.

“ലക്ഷ്മിക്കെന്താ ഇതിനിക്കുറിച്ച് പറയാനുള്ളേ.??.” അച്ഛന്‍റെ അഭിപ്രായം നേരത്തെ അവരറിഞ്ഞതാണോ? അതോണ്ടാണോ അച്ചനോടവർ ചോദിക്കത്തെ?ഇത്തവണ അമ്മക്ക് വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നും ഇല്ലാന്ന് തോന്നുന്നു പറയാൻ.

“അനുവെന്‍റെ അനിയത്തിയാണ്, അഭിയെന്‍റെ മോനും, അവര്‍ക്കിഷ്ടള്ള പോലെ അവർ ജീവിക്കട്ടെ, ഞാനതിനു എതിരുനിൽക്കുന്നില്ലയിനി.” ഉറച്ച വാക്കുകളായിരുന്നു. ഇത്രക്ക് സപ്പോർട്ടോ?

” ബാക്കിയുള്ളവരോട് അപ്പൊഴെന്ത് പറയും ലക്ഷ്മി… ?” ശ്രീയങ്കിള്‍.

“എന്ത് പറയാണ്. അവരൊന്നും ബോധിപ്പിച്ചിട്ട്, ജീവിക്കാനാണേൽ ആർക്കും അത്‌ നടക്കില്ല. പണ്ട് ഞാനും മക്കളുങ്കൂടെ ഈ വീട്ടീന്ന് ഇറങ്ങിയ സമയം ഈ ആളുകളൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ?. ഒറ്റക്ക് തന്നെയായിരുന്നു വിശ്വട്ടനും അത്‌ അറിയാവുന്നതല്ലേ? ” അമ്മ അച്ഛന്‍റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു.ചുണ്ടമർത്തി തലകുലുക്കി കൊണ്ട് അച്ഛൻ അതേന്നു പറഞ്ഞു.

“ആരും വേണമെന്നില്ല, എന്‍റെ മക്കളല്ലേ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.. ” പറഞ്ഞ കൂട്ടത്തിൽ അമ്മ അങ്കിൾമാരെയും വായടപ്പിച്ചോന്ന് തോന്നി.

“അഭീ… മോനെന്താ പറയുന്നേ?.” ആശാന്‍റിയായിരുന്നു.ഞാനെന്ത് പറയും?.ചെറിയമ്മയെ ഇഷ്ടല്ലന്ന് പറയണോ? ആലോചിച്ചു നോക്കി പറയാൻ വയ്യ. നേർത്ത പാടപോലെ എന്തോ ആ ഇഷ്ടത്തിന്‍റെ മുകളിൽ തങ്ങി നിൽക്കുന്നുണ്ട്.എന്തിനാണതന്ന് മനസ്സിലാവുന്നില്ല.

“അറിഞ്ഞതൊക്കെ ശെരിയാ… കൈ മുറിച്ചതും അതിനാ, വയസ്സും പ്രായവും, ബന്ധവും ഒന്നും എനിക്ക് പ്രശ്നമില്ല, ഇഷ്ടപ്പെട്ടു പോയി. എന്‍റെ കൂടെയുണ്ടായാൽ മതി ” എങ്ങനെയോ നാവിൽ വന്നു. പറഞ്ഞു.ചെറിയമ്മയെ നോക്കാൻ തോന്നിയില്ല, തല താഴ്ത്തിയങ്ങനെ നിന്നു. പിന്നൊന്നും ആരും മിണ്ടുന്നില്ല. കൈകൂട്ടി തിരുമ്മിയും, ശ്വാസം എടുത്തു വിട്ടും, ശബ്ദമുണ്ടാക്കി. ഞങ്ങളങ്ങനെയിരുന്നു

ഇത്തിരി കഴിഞ്ഞപ്പോ എന്തേലും കഴിക്കെന്നു പറഞ്ഞു എന്നെയും, ചെറിയമ്മയെയും, ഗായത്രിയെയും, ഗൗരിയേച്ചിയെയും വെറുതെ വിട്ടു തന്നു.ഒന്നും മിണ്ടാതെ കഴിച്ചു. നേരെ ചെന്ന് റൂമിൽ കിടന്നു. അവരെന്തൊക്കെയോ പിന്നെയും സംസാരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്തേലുമാവട്ടെ.

രാത്രിയെപ്പോഴോ കണ്ണ് തുറന്നപ്പോ, കൂടെയാരോ ഉണ്ട്. ചെറിയമ്മയാണോ?. ഇത്തവണ ചാടിപ്പിടഞ്ഞൊന്നും എഴുന്നേറ്റില്ല. ചവിട്ടി തള്ളിയിടാനും തോന്നിയില്ല,അവളിൽ നിന്ന് കുറച്ചു വിട്ടു കിടന്നു. പാവം!! അങ്ങനെ തോന്നി.

രാവിലെ കണ്ണുതുറക്കുമ്പോ മഴയായിരുന്നു..ആരുമടുത്തില്ല. ഇന്നിനി കരയാനൊന്നും വയ്യ. എന്തിനാ ഞാനിങ്ങനെ ദേഷ്യം പിടിച്ചു നടക്കുന്നത്. പഴയ പോലെയാവണം.ചെറിയമ്മയോടെല്ലാം ചോദിച്ചാലോ? ഒരു സോറി പറഞ്ഞാലോ. ഇന്നലെന്തൊക്കെ ചെയ്തു , എത്ര ദേഷ്യം പിടിച്ചു,തള്ളിയിട്ടു,ചീത്ത പറഞ്ഞു.അവളെന്‍റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും പറയുന്നതാണ് സഹിക്കാൻ വയ്യാത്തത്. എന്നാലുമിന്നലെ കരഞ്ഞപ്പോ. അത്‌ കാണാൻ വയ്യായിരുന്നു.ആഹ് നോക്കാം.

മലർക്കേ തുറന്നിട്ട ഡോർ തുറന്നു പുറത്തേക്കിറങ്ങി. മുറ്റത്തു കുട ചൂടിയാരോ നിൽക്കുന്നുണ്ട്. ചെറിയമ്മയുടെ മുറിൽ വെളിച്ചമൊന്നുമില്ല. അവളവിടെയില്ല. എന്നാലും അവിടെ വരെയൊന്ന് പോയാലോ?.

റൂമിൽ കേറിയപ്പോ നല്ല മണമുണ്ടവളുടെ. ഇവിടെങ്ങാനുമുണ്ടോ?.. ടേബിളിൽ അവളുവെച്ച ഫോൺ കണ്ടു.വെറുതെ ഒന്നെടുത്തു. കുറച്ചു കാലം മുന്നേവരേ ലോക്ക് അറിയാമായിരുന്നു അതടിച്ചു നോക്കി. ചിലപ്പോ മാറ്റിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലോ? ഇല്ല തുറന്നു വന്നു. അപ്പോഴാ ശ്രദ്ധിച്ചേ. എന്‍റെയും അവളുടെയും സെൽഫിയാണത്തിൽ വാൾപേപ്പർ. എന്താ സ്നേഹം. വാട്സ്ആപ്പെടുത്തു നോക്കി . ഇതൊന്നും ഇവള് നോക്കാറില്ലേ? ഫുൾ മെസ്സേജ് നിറഞ്ഞു കിടക്കുന്നുണ്ട്.

ഗാലറിതുറന്നു. കുറച്ചു തിരഞ്ഞപ്പോ.. ഒരുപാട് ഫോട്ടോകളുണ്ട് എല്ലാം കുറേ കാലം മുന്നേയുള്ളതാണ്.എന്‍റെയും അവളുടെയും ഒരുപാടെണ്ണമുണ്ട്. ഇടക്ക് അവളുടെയൊരു അളിഞ്ഞ ഫോട്ടോകണ്ടു.അണ്ണാച്ചിയെ പോലെ.ഹിഹി കണ്ടു ചിരിവന്നു. ഒരു പണി കൊടുത്താലോന്ന് തോന്നി .വാട്സാപ്പിൽ അവളുടെ, ഏതോ ഒരു ഗ്രൂപ്പ്‌ ,എംബിബിസ് ബാച്ച് അണോ?…തോന്നുന്നു, അതിലങ്ങിട്ടു .ഒരു സുഖം.

പിന്നവിടെ നിന്നില്ല. എപ്പോഴാ ഓടിപ്പിടിച്ചു ഇങ്ങട്ട് കേറിവരുന്നതെന്നൊന്നും പറയാൻ പറ്റില്ല. താഴേക്ക് ചാടി. റൂമിലൊന്നും ആരേയും കണ്ടില്ല. അച്ഛനും അങ്കിൾമാരും, ഗായത്രിയും വരാന്തയിൽ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്. അടുക്കളയിലേക്ക് കേറി.

അമ്മ, ഗൗരിയേച്ചി.രണ്ടും തിരക്കിലാണ് ബാക്കിലൂടെ ചെന്ന് അമ്മ കുടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കട്ടൻചായ എടുത്ത് ഇത്തിരിയിറക്കി. തിരിഞ്ഞൊന്നും നോക്കീല്ലേലും രണ്ടുമെന്നെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അമ്മയുടെ ചുണ്ടിൽ നല്ലൊയൊരു ചിരി വന്നത് ഞാനൊളിഞ്ഞു നോക്കി കണ്ടു. ഇന്നലെ പറഞ്ഞപോലെ അതിന് പ്രാന്ത് തന്നെയാ.

“ലക്ഷ്മിയമ്മേ.. ഈയഭിക്ക് എന്ത് ദേഷ്യമായിരുന്നെന്നോ… ബാംഗ്ലൂരിൽ വെച്ച് ” ഗൗരിയേച്ചിയുടെ പരിഭവം. പറയുന്നതിനിടയിൽ എന്നെയൊക്കെ ആക്കി നോക്കുകയും ചെയ്തു.

“പിന്നേ അന്നെന്നെകണ്ട് മിണ്ടിയില്ല… അത്‌ ചോദിക്കമ്മേ…?” ഞാനും കൊടുത്തു തിരിച്ചു..

“ആഹാ.”..പറഞ്ഞതിഷ്ടപ്പെട്ടില്ല, അങ്ങനെ അഭിനയിക്കുന്നതാ. രണ്ടു കയ്യും ഊരയിൽ കുത്തി കുറുമ്പോടെ ചേച്ചി നോക്കി.

“പറയണോ ഞാൻ.?” അമ്മയെ നോക്കി ചേച്ചിയുടെ ഭീഷണി. കൂർപ്പിച്ച കണ്ണുവെച്ചുരു നോട്ടം,അമ്മയോടെന്ത് പറയാനാണ്?.

“എന്ത്….” അറിയാതെ ഞാൻ ചോദിച്ചു പോയി.

“ഇവനെന്‍റെ കോളേജിലെ പെൺകുട്ടിക്ക് ഫോണോക്കെ വാങ്ങി കൊടുത്തു. ചെറുതൊന്നുമല്ല ലക്ഷ്മിയമ്മേ.. നല്ല വിലയുണ്ട്..” പെട്ടു.ഇന്നലെയൊന്ന് പറഞ്ഞു ശെരിയാക്കി കൊണ്ടുവന്നതേയുള്ളൂ ഇനിയിതാ അടുത്തത്.

“ആണോടാ…?” അമ്മയുടെ പരുക്കൻ ചോദ്യം. ഈ തള്ളക്ക് കുശുമ്പാണ്.

“ഈ…..” ഗ്ലാസ്‌ വായയിൽ വെച്ചിളിച്ചുകൊണ്ട്.. ഞാനവരെ നോക്കി.രണ്ടുപേരും ചിരിക്കുന്നു.ബാക്കിൽ ഒരു സൗണ്ട്, അമ്മ ചിരി നിർത്തി. ഓഹ് ചെറിയമ്മ തന്നെ.അമ്മയെന്തിനാ ഇങ്ങനെ ചെറിയമ്മയെ കാണുമ്പോ മുഖം മാറ്റുന്നേന്ന മനസ്സിലാവാതെ. എത്ര സ്നേഹത്തോടെ കഴിഞ്ഞതാ.

ചെറിയമ്മ അടുത്തേക്ക് വരുന്നതറിഞ്ഞു. ഇന്നലെത്തെ എന്‍റെയെല്ലാ സ്വഭാവവും എനിക്ക് തന്നെ അത്ര പിടിക്കാത്തത് കൊണ്ട്, അവളെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാനെനിക്കിത്തിരി പ്രയാസമുണ്ട്. അതോണ്ട് തന്നെ നിന്ന് നിൽപ്പേ എനിക്ക് നില്ക്കാൻ പറ്റുന്നുള്ളു.അവളെന്നോട് മിണ്ടലൊന്നുമുണ്ടാവില്ല എന്ന് ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ കരുതി..

മുന്നിലെ അമ്മ നോക്കുന്നുണ്ടവളെ, ആ നോട്ടം കണ്ടിട്ട് എന്‍റെ തൊട്ടടുത്തവളുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടല്ലോ?.

“അഭീ……” ആ കൈ വന്നെന്‍റെ തോളിൽ പതിഞ്ഞു. മെല്ലെ സ്നേഹത്തോടെയുള്ള വിളി. അമ്മയുടെ മുഖം കണ്ടു തിരിയാണോ വേണ്ടേ ന്നുള്ള ഒരു സംശയം വന്നു. വിളിച്ചതല്ലേ തിരിഞ്ഞു. മുടിയൊക്കെ പടർത്തിയിട്ടാണ് ആ വരവ്. നല്ല കുളിക്കാത്ത കോലം. ന്നാലും അവളെക്കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയുണ്ട് നീണ്ട മൂക്ക് പിടിച്ചൊന്ന് വലിച്ചാലോ? ഗൗരിയേച്ചി ചിരിയോടെ ഞങ്ങളെ നോക്കുന്നുണ്ട്, കാമുകി കാമുകന്മാർ എന്നാവും ചേച്ചിയുടെ വിചാരം .ചെറിയമ്മ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.തോളിൽ വെച്ച കൈമെല്ലെ എന്‍റെ മുകത്തേക്ക് എത്തിച്ചോന്ന് തഴുകി. ചെറിയ തണുപ്പുള്ള കൈകൾ.

“ക്ഷീണമൊക്കെ മാറിയോ മ്മ്…” വട്ട് പിടിപ്പിക്കാണല്ലോ? എന്ത് ഈണമാണ്, സ്നേഹമാണ് ആ ചോദ്യത്തിന്.വെറുതെ ആരേലും കാണിക്കാൻ വേണ്ടി അഭിനയിക്കുകയാണെന്ന് തോന്നുന്നില്ല .എന്നാലും ഇടക്ക് ആ കണ്ണുനീട്ടി പുറകിലുള്ള അമ്മയെക്കൂടെ നോക്കുന്നുണ്ട്.എന്തിനാണത്?.

അമ്മയിൽ നിന്ന് പറിച്ച കണ്ണ് കൊണ്ട് ചെറിയമ്മ എന്നെ ഒന്നുകൂടെ നോക്കി.ഉണ്ടക്കണ്ണിനുണ്ടായിരുന്ന തിളക്കമൊക്കെ കുറഞ്ഞു, കുറഞ്ഞില്ലാതെയായിട്ടുണ്ട്.വാടി തളർന്ന  മുഖത്തെ കവിളിൽ കൈ കൊണ്ടൊന്നു തൊടമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതിനു മുന്നേ ചിരിച്ചു നീണ്ടുകൊണ്ട് അവളെന്‍റെ കവിളിലേക്ക് മുഖം ചേർത്തു. ചെറിയ ചൂടുള്ള അവളുടെ ചുണ്ടും, കവിളും, നീണ്ട ആ മൂക്കുമെന്‍റെ കവിളിൽ നല്ലപോലെയിഴഞ്ഞു.

“ചായ കുടിക്കണം ട്ടോ.. ഞാൻ കുളിച്ചു വരാം..” മുഖം മെടുത്തു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു. ഒരുനല്ല ചിരി കൂടെ. ആരേയും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവൾ തിരിച്ചു പോയി.അമ്മയുടെ മുഖം വാടിയിരുന്നു. എന്നാലും വല്ല്യ പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല എന്നനിലക്ക്, അമ്മ എന്നോടൊരോന്ന് ചോദിച്ചോണ്ടിരുന്നു. ആശാന്‍റിയും ഉഷാന്‍റിയും അങ്ങു കേറി വന്നപ്പോ അവിടെ നിക്കേണ്ടി വന്നില്ല .ഓടി. പിന്നെ എല്ലാം സാധാരണ പോലെ.ആർക്കും ചോദ്യമോ, സംശയമോ ഒന്നുംതന്നെയില്ലായിരുന്നു, സാധാരണ പോലെ അങ്കിൾമാരോടും, ഗായത്രിയോട് വരെ ഞാൻ സംസാരിച്ചു.

ചെറിയമ്മ കുളിക്കാൻ പോയി പിന്നെകണ്ടില്ല. എല്ലാരുമിരുന്ന ചായകുടിക്കുമ്പോഴും കണ്ടില്ല.അമ്മയും, അച്ഛനും ഡ്യൂട്ടിക്കും. അങ്കിൾ മാർ പുറത്തേക്കും പോയി.പോവാനിറങ്ങുമ്പോ, അമ്മ എന്നോടെന്തൊക്കെയോ പറയാതെ പറയുന്നുണ്ട്.എന്നോട് പറയാനുള്ള ആ പണ്ടാരം കാര്യത്തിന്‍റെ ടെൻഷനാണ് തള്ളക്ക്.കൂടെ ചെറിയമ്മക്ക് പനിയുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു ന്നും പറഞ്ഞു.എന്തൊക്കെ കാട്ടിയാലും അമ്മക്കവളോട് സ്നേഹമൊക്കെയുണ്ട്.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ ഒരു കൂർപ്പിച്ച നോട്ടവുമായി എന്നെനോക്കി കൊണ്ടവൾ ഡിനിംഗ് റൂമിൽ നിന്ന് മുകളിലേക്ക് കേറി പോവുന്നത് കണ്ടു. ശ്രദ്ധയൊന്ന് മുന്നിലെ ടേബിളിലേക്കെത്തിയപ്പോ, എന്‍റെ ഫോണവിടെയുണ്ട്.? ഹരിയുടെ എടുത്തായിരുന്നല്ലോ .ഇതെങ്ങനെ ഇവടെത്തി?.

ചെറിയൊരു സംശയം ഉള്ളിലൂടെ പോവാതിരുന്നില്ല.ഫോണൊന്ന് തുറന്നു നോക്കി. സംശയം യഥാർഥ്യമാവുന്നപോലെ ഒരുപാട് മെസ്സേജുകളുണ്ട്.. ദൈവമേ ചെറിയമ്മ തിരിച്ചുപണി തന്നോ??

സന്തോഷമായി അത്‌ തന്നെ..ടീച്ചേർസ് അടക്കമുള്ള ഗ്രൂപ്പിൽ ഒരു ഷോർട്സ് മത്രമിട്ട് ചത്തുറങ്ങുന്ന എന്‍റെ ഫോട്ടോ.കയ്യും, കാലും തളർന്നു പോയി. വേണ്ടിയിരുന്നില്ല. വെറുതെ വാങ്ങിച്ചു കൂട്ടി.തെണ്ടിയുടെ പണി!.

ഓടിച്ചെന്നവളെ രണ്ടു ചീത്തപറയാൻ, സ്റ്റെപ്പ് പട,പാടാന്ന് കേറിയതും, മുകളിൽ കയ്യും കെട്ടി  വരവും പ്രതീക്ഷിച്ച് അവളവിടെയുണ്ട് ,കുളിച്ചു ടവ്വൽ തലയിൽ കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്,.മുടിയിൽ നിന്ന് ഇറ്റു വീഴുന്ന വെള്ളം, പുറത്തെ, വെളിച്ചമടിച്ചു തിളങ്ങുന്നയാ കഴുത്തിലും,ഷോൾഡറിലും ഒഴുകിയിറങ്ങുന്നത് കാണാൻ നല്ല രസം.എന്നാ മുഖത്തോ?.ഇത്ര ചെയ്ത് വെച്ചിട്ട് ഇളിക്കുന്നുണ്ട് പട്ടി!!.

“ഡീ…. ” ഒച്ചയിട്ടായിരുന്നു വിളിച്ചത്.പിന്നെ ഞാൻ തന്നെയാണല്ലോ ഇത് തുടങ്ങിയതെന്ന തോന്നല്‍. ഒന്ന് സൗണ്ട് കുറച്ചു.

“നീയെന്തിനാ അതിടാൻ പോയ്യെ?..” എന്‍റെ ചോദ്യത്തിൽ ദേഷ്യമുണ്ടെന്നും, ഇല്ലെന്നും പറയാം.

“നീയെന്തിനാ ഇടാൻ പോയെ…” ആക്കിയുള്ള ചോദ്യം തിരിച്ച്..മുഖം കനപ്പിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട്.

“ഞാനതിന് നല്ല… ഫോട്ടോ..” തുടങ്ങിയതായിരുന്നു നിർത്തി. അവളെ കുഴപ്പമില്ലാതെ ഫോട്ടോയും, എന്‍റെയുടുക്കാത്തതും, ഇട്ടില്ലേന്ന് ചോദിക്കാൻ പോയതായിരുന്നു. പിന്നേ വേണ്ടാന്നു വെച്ചു. എന്തായാലും പെട്ടു!! ഞാന്‍ തന്നെയാ തുടങ്ങിയത്.അങ്ങട്ട് കേറിക്കടിച്ചിട്ട് ഇനിയെന്ത് കാര്യം?.

എന്‍റെയടുത്ത് നിന്നുള്ള റിയാക്ഷൻ വരാനവൾ, മുഖം നീട്ടി നിൽക്കുന്നുണ്ട്. കൈ രണ്ടും ആയുരുണ്ട രണ്ടു മുലകളെ, കുറച്ചു മുകളിലേക്ക് തള്ളിക്കൊണ്ട് കെട്ടി നിൽക്കാണ്.ഒന്നും മിണ്ടാതെയിങ്ങനെ നോക്കുന്നത് കണ്ട്, ഇവനെന്താ നോക്കുന്നതെന്ന ഭാവത്തോടെ, അവളും നോക്കി അവളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക്.കണ്ടു എന്താ നോക്കിയതെന്നൊക്കെ. തിരിച്ചു വന്ന മുഖത്ത് ന്താടാ ന്നുള്ള നോട്ടം.

എന്തേലുമൊന്ന് കാട്ടണ്ടേന്ന് കരുതി. എങ്ങനെയോ മുഖത്തു വന്നൊരു ചിരി കൊടുത്തിങ്ങു, താഴേക്ക് തന്നെ നടന്നു. ആ മുഖത്തു വന്ന സംശയമൊന്നും നോക്കാൻ നിന്നില്ല. താഴേക്ക് ചെന്നപ്പോ ഉഷാന്‍റിയെ കണ്ടു. കേറി ചെന്നാൽ വേറെന്തെങ്കിലും മൊക്കെ കേൾക്കും.തിരിച്ചതേ പോലെ സ്റ്റെപ്പിലേക്ക് തന്നെ നടന്നപ്പോ,ചെറിയമ്മയവിടെ തന്നെ. എന്തോ ആലോചിച്ചു ഒറ്റക്ക് ചിരിക്കുന്നുണ്ട്. പെട്ടന്നെന്നെ കണ്ടതും അത്‌ നിർത്തി. നോക്കാനൊന്നും നില്‍ക്കതെ ഞാൻ മെല്ലെയാ സ്റ്റെപ് കേറി,കേറി അവളെയടുത്ത് എത്തിയതും, ചമരിനോട് ചേർന്നു കേറുന്നയെന്നെ, അവളൊന്നും തട്ടി. കാര്യമാക്കിയില്ല, മിണ്ടാതെ പോന്നു.റൂമിൽ കേറി വാതിലടച്ചു.

അഞ്ചു മിനിറ്റേ അതിനുള്ളിൽ നില്‍ക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ. ഡോർ തള്ളി പൊളിച്ചു കൊണ്ട് വിളി വന്നു.ചെറിയമ്മയുടെ..

“അഭീ കുഭീ… മോനൂ” ന്നൊക്കെ വിളിച്ച്, ഒരുപാട് തട്ട്.

“ഒരു കാര്യം പറയാനാ….”ന്ന് പറഞ്ഞു.. കുറേ കള്ളത്തരങ്ങൾ. തട്ടി വിളിച്ചിട്ട് പ്രതികരണമില്ലേൽ പൊയ്ക്കൂടേ..? സ്വര്യം തരില്ലെന്ന് കരുതിയാ തുറക്കാത്തത്. ഇന്നലെ രാത്രിയില്‍, അവളെ കണ്ടപ്പോക്കരുതി ഇനിയിവള്‍ പഴയപോലെ ഒച്ചയും ബഹളവും ഇട്ട് നടക്കില്ലെന്ന്. അവിടെ!! എന്ത് സ്വഭാവമാണിത്?

കുറേയങ്ങു കഴിഞ്ഞിട്ടും, സ്വൈര്യം തരില്ലെന്ന് ഉറപ്പായപ്പോ. ഓടി ചെന്ന് ഞാനാ ഡോർ തുറന്നു. മുടിയിൽ നിന്ന് ഊർന്നു പോവാൻ തുടങ്ങിയ ആ ടവ്വൽ അവളുടെ തോളിലുണ്ട്. മുടി അതിൽ നിന്ന് ചിതറി നിൽക്കുന്നുണ്ട്.

“ന്താടീ വേണ്ടേ…?..”ഞാനൊച്ചയിട്ടു.വെറുതെയിട്ടതാണ്.ഇനിയും പണിതരാന്‍ വരുവാണെങ്കില്‍,ഈ ദേഷ്യംകണ്ടെങ്കിലും നിര്‍ത്തട്ടെ. ചുണ്ട് പിളർത്തികൊണ്ടുള്ള അവളുടെ നോട്ടം.. പിന്നൊന്നും  മിണ്ടണില്ല..

“ഒന്ന് തൊള്ള തൊറക്കോ…?” ഞാനിത്തിക്കൂടെ മുന്നോട്ട് നിന്ന് പറഞ്ഞു.

“ഒരുമ്മ തരോ…? ” കളിപ്പിക്കുന്ന ചോദ്യം. അവളുടെ അമ്മൂമ്മയുടെ ഉമ്മ.പത്തു പതിനഞ്ഞു മിനിറ്റ് സ്വര്യം തരാതെ വിളിച്ചിട്ട്-ഒരുമ്മയോ?. ദേഷ്യം വന്നു.പെട്ടന്ന് തന്നെ ഞാന്‍ അവളിലേക്കാഞ്ഞു. ഇടുപ്പിലൂടെ കൈയിട്ട് ആ ചന്തിയും കൂട്ടി പിടിച്ചെന്‍റെ നേരെയടുപ്പിച്ചു. മറ്റേ കൈ കൊണ്ട് ഇടുപ്പിലമർത്തി, വാതിലിന്‍റെ മൂലയിലേക്കവളെ ചേർത്ത് വച്ചു. ഉമ്മ വേണമല്ലേ? തരാം.നീക്കത്തില്‍ പേടിച്ചയാ കണ്ണ് വിടർന്നു. ആ കൈകൊണ്ട് എന്‍റെ നെഞ്ചിൽ വെച്ചു ഒന്നുന്താൻ ശ്രമം.

“അഭീ അഭീ… ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാടാ…” കേട്ടില്ല!!.. പറയുമ്പോ തുറന്ന ആ സുന്ദരമായ ചുണ്ടുകളെ ഞാനെന്‍റെ വായിലേക്കാഴ്ത്തി.ചെറിയ ഏലക്കയയുടെ രുചി ചെറിയമ്മയുടെ ചുണ്ടുകൾ നിന്നെന്‍റെ വായിലേക്കറിഞ്ഞു.

“മ്മ്… മ്മ്…” വീണ്ടുമവളെന്തോ പറയാന്‍വന്നു. മിണ്ടാതെ നില്ക്കാൻ , ഇടത്തെ കയ്യിലമർന്ന,നേർത്ത തുണിയുടെ ഉള്ളിലുള്ളയാ കൊഴുപ്പുള്ള ചന്തി, ഞാനൊന്ന് പിടിച്ചു ഞെക്കി.ലഹരിപിടിപ്പിക്കുന്ന സുഖം കയ്യിലേക്ക് ഇരച്ചു കേറുന്ന പോലെ. നെഞ്ചിന്‍റെ താഴെ അമരുന്ന പാൽക്കുടങ്ങൾ ഒന്നുകൂടെ അമർന്നു, പിടിച്ചതിന്‍റെ പിടയലാണ് വള്‍ക്ക്.

ഇനിയുമ്മന്ന് ചോദിക്കരുതെന്ന് തോന്നി. ചുണ്ടുകളെ ഞാനാഴ്ന്നു തിന്നു. മൂക്കിലൂടെ അവളുടെ ചൂട് ശ്വാസം, മുഖത്തേക്ക് ക്രമമില്ലാതെ അടിച്ചു വരുന്നുണ്ട് .വായിലേക്ക് കേറിയ ചുണ്ടോന്ന്, അവൾ വലിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ട്.ഞാൻ വീണ്ടും അതിനെ വായിലേക്ക് വലിച്ചെടുത്തു. ചുണ്ടുകിടയിൽ വഴുതിപ്പോയപ്പോ മെല്ലെക്കടിച്ചതിനെ ഞാൻ നിർത്തിച്ചു.

“മ്…. ഹാ..” ചുണ്ട് വീണ്ടും വഴുതി പോന്നപ്പോ, ചെറിയമ്മയുടെ വായിൽ നിന്ന് വന്ന ശബ്‌ദം.കണ്ണുരുട്ടി അവളൊന്നും ചിരിച്ചു വന്നു.ഓഹോ അപ്പൊ മതിയായില്ലേ?. ചന്തിയിൽ അമർത്തിയങ്ങു പിടിച്ചു. ആ അരക്കെട്ട് എന്നിലേക്ക് വീണ്ടും അടുപ്പിച്ചു. തിളങ്ങുന്ന ഉമിനീർ പറ്റി നിൽക്കുന്ന ചുണ്ടിലേക്ക് ഒന്ന് കൂടെ ആഴ്ന്നപ്പോ,നിര്‍ത്താന്‍ വേണ്ടി ചെറിയമ്മ വീണ്ടുമെന്‍റെ പേര് വിളിച്ചു.വിട്ടില്ല!! വഴുതുന്നയാ ചുവന്ന ചുണ്ടുകള്‍ക്ക് മധുരം കൂടിയതുപോലെ.ആവേശത്തില്‍ ഞാൻ വലിച്ചെടുത്തൂമ്പി. ഇടക്ക് ചെറിയമ്മയോന്ന് വിറച്ചു.ചന്തിയിൽ പിടിച്ച, എന്‍റെ കൈയ്യൊന്നു പിടിച്ചു മാറ്റാൻ നോക്കി.

പക്ഷെ നടന്നില്ല.വലിച്ചൂമ്പുന്ന ചുണ്ടുകൾക്കൊപ്പരം ആ ചന്തിയും ഞാൻ മെല്ലെ പിടിച്ചു വിട്ടു. മുഴുവനങ്ങു പിടിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. അടിയിൽ പിടിച്ചു ഇത്തിരി പൊക്കി നോക്കി.ചൂടുള്ള ചന്തി വിടവിലേക്ക് കൈ ഒന്ന് താഴ്ന്നു.പിളര്‍പ്പിലേക്ക് മെല്ലെയിറക്കാന്‍ നോക്കി..

“അനുവേച്ചീ….” ഒറ്റ വിളിയായിരുന്നു. ഓടിക്കേറി ഗായത്രി പിറകിൽ.പിടഞ്ഞു ഞാൻ ചെറിയമ്മയെ വിട്ടു..പണ്ടാര പെണ്ണ് പുറകിലെത്തിയോ? കണ്ടുവെന്നുറപ്പ്. അല്ലേലെന്തേലും മിണ്ടണ്ടേ? ചുണ്ടും ചുണ്ടും വലിച്ചെടുത്തപ്പോ ആ ചുണ്ടിൽനിന്ന് നീണ്ടു വന്നയുമിനീർ ചെറിയമ്മ കൈ കൊണ്ട് തുടച്ചുമാറ്റി ,ചന്തിയിലേക്ക് കേറിയ പാവാടയുടെ തുണിയാണെന്ന് തോന്നുന്നു ബാക്കിലേക്ക് കൈ ഇട്ട്, വലിച്ചെടുക്കുന്നുണ്ടവള്‍. അല്ലേൽ ഞാന്‍ ചന്തിക്ക് പിടിച്ചോണ്ട് വേദനയായിട്ട് ഉഴിയുന്നതാണോ?.

മെല്ലെ ഒന്ന് ചെരിഞ്ഞു. വാ തുറന്നു ഗായത്രിയുണ്ട് ഒരേ നില്‍പ്പ്..ചെറിയമ്മയിത്തിരി കലിപ്പോടെ എന്നെയും അവളെയും മാറി മാറി നോക്കി.കണ്ട് മതിയായി എന്ന് തോന്നിയപ്പോ,കിളി പോയ ഗായത്രി ഒന്നും മിണ്ടാതെ മെല്ലെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.മോശയോ? ഏയ്.

ചെറിയമ്മ വീണ്ടും കലിപ്പിൽ തന്നെ..

“മതിയായോടീ ഉമ്മ…” ഇത്രയും സ്വന്തം വരുത്തിവെച്ചതായിട്ടും,ഞാനെന്തോ ചെയ്തുതന്നുള്ള, ആ മുഖംകണ്ടപ്പോ, ഞാന്‍ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു..

പണ്ടാര മടങ്ങാൻ ഗായത്രി, വീണ്ടും കററ്റ് കേറി വന്നു. ഇവൾക്കെന്താണ്?. അതും കേട്ടെന്നുറപ്പ്.വാതിൽക്കലേക്കെത്തിയ അവളതൂടെ കേട്ടിട്ട് റോബോട്ടിനെ പോലെ തിരിഞ്ഞു, വന്ന വഴി തന്നെ തിരിച്ചു പോയി. ഞാനൊന്ന് തലയിൽ കൈവെച്ചു.എല്ലം അപത്തമാണല്ലോ? ബാക്കിലേക്ക് കൈയ്യിട്ടു, ചന്തി തടവുന്ന ചെറിയമ്മയതു വിട്ടില്ലേ.?

“ഒന്ന് മാറുവോ…?” മുന്നിൽ തടസമായി നിന്ന എന്നേയുന്തിക്കൊണ്ട് അവളു പോയി. സമാധാനം ഇനി ഇന്നത്തേക്ക് ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട.പണ്ടും ഇങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു ഉമ്മയൊന്നും ചോദിക്കില്ലെങ്കിലും, വെറുപ്പിക്കൽ ഏതാണ്ട് ഇതേപോലെത്തന്നെ. എന്തേലുമൊന്ന് തിരിച്ചു കൊടുത്താപ്പിന്നെ ആ ദിവസം വേറെയൊന്നും പ്രതീക്ഷിക്കണ്ടായിരുന്നു.അങ്ങനെ ഒക്കെ വിചാരിച്ചെങ്കിലും, അവൾ വീണ്ടും പുറകെ വന്നു.

പുറത്ത് വരാന്തയില്‍ ചെന്നിരുന്നപ്പോ പുറത്ത് മഴ കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. സൂര്യൻ മെല്ലെ ഒളിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ട്. അങ്ങനെ കുറചു നേരം കൂടെയിരുന്നപ്പോ ചെറിയമ്മ വീണ്ടും വന്നു. ഇത്തവണ മെക്കിട്ടുകേറിയില്ല. അടുത്ത് വന്നിരുന്ന് കൊണ്ടാ മഴയും നോക്കി കുറേ ഇരുന്നു. ച്വെറിയ തണുപ്പുള്ള അരമതിലിന്‍റെ തിണ്ണല്‍ കാല്‍ രണ്ടും കൈകൊണ്ട് കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് നെഞ്ചിലേക്ക് ചേര്‍ത്ത്,മണ്ണില്‍ ഊര്‍ന്നിറങ്ങുന്ന മഴയുടെ താളം നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന പോലെ തോന്നി. ഞാനും ആ രസം പിടിച്ച കാഴ്ചയില്‍ അലിഞ്ഞങ്ങനെ നിന്നു.ഇത്തിരി കഴിഞ്ഞപ്പോ ചെറിയുമ്മയുടെ തണുത്ത കൈകല്‍ പതിയെ എന്‍റെ വിരളില്‍ തൊട്ടു. വെറുപ്പൊന്നും തോന്നീല്ല അതു ചെറിയമക്കും മനസ്സിലായത് കൊണ്ട് കൈ പിടിച്ചു കുലുക്കികൊണ്ട് കുറേ സോറി പറഞ്ഞു .ഭ്രാന്ത്!! അല്ലാതെ എന്താ.

സമയം വേഗം പോയി. വെറുപ്പിച്ചില്ലെങ്കിലും ഇടക്കിടക്ക് എന്നെ വന്നു നോക്കി പോവുന്നുണ്ട്. കയ്യിൽക്കിട്ടിയ എന്തേലുമൊന്ന് വായിലുണ്ടാവും. എന്നെകൊണ്ട് കഴിപ്പിക്കാൻ നോക്കും. ഞാൻ കഴിക്കില്ല. അപ്പൊ അതിനു ഒരു ദേഷ്യം, ഇല്ലേൽ പാവത്തിനെ പോലെ അഭിനയിക്കൽ. അങ്ങു കഴിച്ചാലോ ഒരു പുഞ്ചിരി. പിന്നെ ഉമ്മ തരാൻ ഒരു ശ്രമം ഇതൊക്കെത്തന്നെ.എന്നാലും എല്ലാരും കൂടെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോ, ഉഷാന്‍റിയുടെ വായിൽനിന്ന്, എനിക്ക് നേരെ വരുന്ന കുത്തുന്ന ചോദ്യങ്ങൾക്കും, കളിയാക്കലുകൾക്കും ചെറിയമ്മ അപ്പൊതന്നെ, അതേപോലെ മറുപടി കൊടുത്തു. ആന്‍റിയുടെ വായ അടഞ്ഞു പോവുന്ന രീതിയിൽ.ഞാൻ പിന്നേ ആന്‍റിയല്ലേ പോട്ടെ ന്ന് വെക്കുമ്പോ തലയിൽ കേറിയതാ. അവൾക്ക് പിന്നേ എന്ത് ആന്‍റി?. ഉള്ളതങ്ങു മുഖത്തു നോക്കി പറയും.

അമ്മയിന്ന് നേരത്തേവന്നു. അതോണ്ട് തന്നെ ചെറിയമ്മ വേഗം സൈടായി. പിന്നെയെന്‍റെ അടുത്തേക്ക് അങ്ങനെയൊന്നും അടുത്തില്ല. വന്നേൽ പിന്നേ അമ്മ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു. കുറേ നേരം അടുത്തിരിക്കും. ചോദിച്ചാലൊന്നും മിണ്ടില്ല.

രാത്രി കിടക്കാൻ വേണ്ടി റൂമിലേക്ക് പോരുമ്പോ ചെറിയമ്മയുടെ റൂമിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. വാതിലിത്തിരി തുറന്നു കിടക്കുന്നുണ്ട്,ഇടയിലൂടെ ഒഴുകി വരുന്ന വെളിച്ചം നിലത്തു പരന്നു നീണ്ടു എന്‍റെ കാലിന്‍റെ എടുത്തുവരെയെത്തും.പോയൊന്നു വെറുപ്പിച്ചാലോന്ന് തോന്നി. ഇന്നവൾ എന്നേ കളിപ്പിച്ചപോലെ ഉമ്മവെക്കാനും, എവിടേലും മെല്ലെ പിടിക്കാനും നോക്കിയാലോ? ഞാൻ മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്നത് അവളെ പേടിച്ചല്ലാന്നറിയിക്കാൻ.

നടന്നു.വെളിച്ചത്തിലേക്ക് നീട്ടി നടന്നടുത്തു. ഉള്ളിൽ നിന്ന് എന്തോ പറയുന്നുണ്ടവള്‍. ഇതാരോടാ? ഡോറിന്‍റെ സൈഡിലേക്ക് മറഞ്ഞു ഞാനത് കേൾക്കാൻ നോക്കി. തുറന്നു പുറത്തേക്ക് നോക്കിയാൽ ഞാനവിടെയുണ്ടെന്ന് കാണരുത് അതിന് വേണ്ടി.

“ഹ്മ്മ് ചുണ്ട് പൊട്ടിച്ചു ചെക്കന്‍…” വിഷമം പറയുന്നുണ്ട്. ഇത്തവണ ഒളിഞ്ഞു നോക്കാതിരിക്കാനായില്ല. ഡോറിലൂടെ മെല്ലെയങ്ങു നോക്കി. ചെറുതായി കോരി തരിച്ചു പോയി.നേരത്തെയിട്ട പാവാടയും ഒരു കമ്മീസും ആണ് വേഷം അരക്ക് മുകളിലേക്ക് ആ ശരീരവടിവ് വ്യക്തം. മുഴച്ചു നിൽക്കുന്ന ആ അമ്മിഞ്ഞ,സൈഡിലേക്ക് ചെരിയുമ്പോ മുന്നിലേക്ക് ഉരുണ്ട് തെറിച്ചു നില്‍ക്കുന്നുണ്ട്,മുലക്കണ്ണിന്‍റെ തടിപ്പ് ചെറുതായി ആ വെള്ള കമ്മീസില്‍ മുഴച്ചു കാണാം. തോളിൽ കറുത്ത ബ്രായുടെ സ്ട്രാപ് പിണഞ്ഞു കാണാം. നിൽക്കാണ് പെണ്ണ്. കണ്ണാടിക്ക് മുന്നില്‍ നിന്നവളോട് തന്നെയാണോ വിഷമം പറയുന്നത്. തല മെല്ലെ വലിച്ചു. നോക്കുന്നത് കണ്ടാൽ മോശമാണ്.

“നാളെ നോക്കിക്കോ.. അവനെക്കൊണ്ട് അനൂന്ന് വിളിപ്പിക്കും. എന്നിട്ട് വേണം എന്നേക്കടിച്ചപ്പോലെ അവനെയൊന്നു കടിക്കാൻ.” വീരവാദമൊക്കെ മുഴക്കുന്നുണ്ടല്ലോ. എന്നാലൊന്ന് കാണണം. എന്നേക്കടിക്കാൻ വരുമല്ലേ?.വന്നാ നിന്‍റെ ഷഡി ഞാനൂരും.

“ഹ നടന്നാൽ മതിയായിരുന്നു…” ഉറപ്പൊന്നുമില്ല അവൾക്ക്. ആത്മഗതം പറഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ട്. പിന്നേ നിന്നില്ല. ഉറക്കം കണ്ണിലേക്കു കുത്തിക്കേറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.ഇന്നലെത്തെപോലെ അവൾ വന്നടുത്തു കിടക്കാതെ നിക്കാൻ, ഡോർ ലോക്കിട്ടു കിടന്നു.

ചെറിയമ്മയെ ആയിരുന്നു ഓർത്തോണ്ടിരുന്നത്, വാശി പിടിക്കുന്നുണ്ട്, എന്തൊക്കെയോ പ്രാന്ത് പിടിച്ചപോലെ കാട്ടുന്നുണ്ട്. പഴയപോലെ അവളെക്കാണാൻ എന്തോ തടസ്സമെനിക്കിപ്പോഴുമുണ്ട്. ഇന്ന് മുഴുവൻ സമയമുണ്ടായിട്ടും അവളൊന്നും തുറന്നു പറയാൻ തയ്യാറായില്ലല്ലോ?.ഇന്നലെ പറഞ്ഞോ?ഇല്ല!!. എന്തിനാണ് വീണ്ടുമിതെല്ലാം മറക്കുന്നത്?.എന്ത് ദേഷ്യത്തിലാ എന്‍റയമ്മയല്ല അതെന്ന് ചെറിയമ്മ പറയുന്നത്?.അപ്പുവിനെ കുറിച് ഇതുവരെ ഒരക്ഷരം മിണ്ടിയില്ല!! എല്ലാമൊന്ന് പറഞ്ഞു കൂടെ? ഉച്ചക്ക് മുന്നേ വരാന്തയിൽ ഇരുന്നപ്പോ അവളെല്ലാം പറയാൻ പോവാണെന്നു കരുതി.ഒരു പ്രതീക്ഷയുണ്ടായിരുന്നു അതും പോക്കി.ആകെയറിഞ്ഞത് ഇന്നലത്തെ കുറച്ചു കാര്യം മാത്രം, അതെന്നോട് മാത്രം പറഞ്ഞതാണോ?.

കണ്ണു തുറന്നപ്പോ അമ്മ മുന്നില്‍. അച്ഛന്‍റെ കുടുംബത്തിലെ ആരോ ഒരാള്‍ മരിച്ചെന്നു വന്നു പറഞ്ഞു. ചെറിയമ്മയും ഞാനും ഈ അവസ്ഥയിൽ വരേണ്ടെന്ന് എല്ലാരും കൂടെ തീരുമാനിച്ചു. നല്ലതാ എല്ലാരും കിടന്ന് ഞങ്ങളെ നോക്കി ഇളിക്കുന്നത് കാണണ്ടല്ലോ. കണ്ടാലെന്താ, മൈൻഡ് ചെയ്യണ്ട. മനസ്സിൽ അങ്ങനെ പലതും ണ്ടാവും അവിടെ എത്തുമ്പോഴറിയാം കൈ വിട്ടു പോയി അടയിരിക്കുന്ന കോഴിയെപ്പോലെ ഏതേലും മൂലയില്‍ ഇരിക്കേണ്ടിവരും. ഗൗരിയേച്ചി പോയില്ല. അതിന്‍റെ ചെറുത് അലമ്പുണ്ടാക്കും. അതോണ്ട്. പിന്നേ ഞങ്ങളെ നോക്കാൻ ഇത്തിരി മുതിർന്ന ഒരാൾ വേണ്ടെ? അത്ര തന്നെ. അവിടെ പോയി കഴിഞ്ഞ് ഡ്യൂട്ടിക്ക് പോവുമെന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞിരുന്നു. ചെറിയമ്മക്ക് പനിയെങ്ങനെ ഉണ്ടെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോ ഞാൻ മേലോട്ട് നോക്കി നിന്നു. അവൾക്ക് പനിയോ?..

അവർ പോയി.അച്ഛന് ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞ ചെറിയ എസ്റ്റിമേഷൻ വര്‍ക്കുണ്ടായിരുന്നു.കുത്തിയിരുന്ന് മടുത്തു. പത്തുമണിയായപ്പോ തന്നെ തലവേദന തുടങ്ങി.നെറ്റിയറിയാതെ തിരുമ്മി.പെട്ടന്ന് വാതിൽക്കൽ ആരോ നിൽക്കുന്നപോലെ തോന്നി. തല തിരിക്കുമ്പോ കാണില്ല. എന്നാനോക്കതെ നില്‍ക്കുമ്പോ അവിടെയുള്ളപോലെ തോന്നും. ഒന്നുകൂടെ വന്നപ്പോ കണ്ടു പിടിച്ചു ഉമ്മ തരാൻ വരുന്ന ചെറിയമ്മ. അവളുടെ അമ്മൂമ്മേടെ പ്ലാനിങ്. എന്താ ചെയാന്ന് നോക്കാണല്ലോ, പമ്മി പമ്മിയാണ് വരവ്.

ബെഡിലേക്ക് കേറി മലർന്ന് കിടന്ന് ഫോണിൽ നോക്കി നിന്നു. ചെയ്ത് ചെയ്ത് മടുപ്പ് തുടങ്ങിയിരുന്നു.കുറച്ചു നേരം അവളുടെ അനക്കമൊന്നും കേട്ടില്ല. അവള്‍ വന്നടുക്കുന്ന പോലെ സംശയം തുടങ്ങിയപ്പോ ഫോൺ ബെഡിൽ വെച്ച് ഞാൻ ഉറങ്ങുന്നപോലെ കാട്ടി.അതോണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു അടുത്തേക്കവൾ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ വരുന്നതറിഞ്ഞു. ആ മണവും,ശ്വാസമെടുക്കുന്ന സൗണ്ടും കേൾക്കാം.

ഇത്തിരി നേരം പരുങ്ങി കളിക്കുന്നുണ്ട്. ഉറങ്ങിയോ ഇല്ലയോ എന്നറിയാനവും. മണ്ടത്തിയാണോ? ഈ സമയം ആരേലും ഉറങ്ങോ?.കയ്യിലൂടെ എന്തോ ഇഴയുന്നപോലെ തോന്നി.. കണ്ണ് തുറന്നില്ല പിന്നെയത് മറ്റേ കൈയിലും. പെട്ടന്നാണ് ഒരു കയ്യിൽ എന്തോ മുറുകിയത്. ഇനി കണ്ണ് തുറന്നില്ലേല്‍ മണ്ടത്തരമായിപോവ്വും. മെല്ലെ തുറന്നു നോക്കിയപ്പോ, അവളെ ഷോൾ എടുത്തുകൊണ്ടു എന്‍റെ കൈ കെട്ടിയിടുന്നുണ്ട്. ഓഹോ ബലാൽസംഗം ചെയ്യാനുള്ള പരിപാടിയാണോ?.. കട്ടിലിന്‍റെ ക്രാസയിൽ ചുറ്റി, രണ്ടു കൈയും അവൾ തന്ത്രപൂർവ കെട്ടി. എന്താണാവോ മനസ്സിൽ? എങ്ങനെ കെട്ടിയാലും ഒരു വലിക്ക് ഇതഴിഞ്ഞു പോരുമെന്ന് ഉറപ്പാ. ചിരി വരുന്നു. അടക്കി നിർത്തി..

“ഹോ….” കഴിഞ്ഞപ്പോഴുള്ള അവളുടെ ആശ്വാസം.കൈ രണ്ടും ഊരയിൽ കുത്തി സന്തോഷത്തോടെ നോക്കുന്നുണ്ട്.കാലിന്‍റെ ഇരുവശത്തും കൈകൾ കുത്തി, ബെഡിലൂടെ ഇഴഞ്ഞവൾ എന്‍റെ മെത്തു കേറി.വയറിന്‍റെ അടുത്ത് ഊരക്ക് ഇരുവശത്തും മുട്ട് കുത്തി കൊണ്ട് കുട്ടന്‍റെ മുകളില്‍ അവളാ കൊഴുത്ത ചന്തിയമർത്തിയിരുന്നു.ഞാനൊന്ന് കിടുത്തു ഹോ. എല്ലാം പതുക്കെയാണ് ചെയ്യുന്നത് ഞാനുണരാതെ നില്‍ക്കാനാണോ? .

ഇനിയും കണ്ണു തുറക്കാതെ ഇരിക്കുന്നത് ഈ അഭിനയത്തിന് നല്ലതല്ല. അവളവിടെ ഇരുത്തം ശെരിയാവാതെ തപ്പി കളിച്ചപ്പോ. ഞാൻ ഒന്നനങ്ങിക്കൊണ്ട് ഉറക്കം വിട്ടെഴുന്നേൽക്കുന്ന പോലെ അഭിനയിച്ചു.പെട്ടന്നവളെ കണ്ടുചുറ്റും നോക്കി. കെട്ടിയിട്ട കൈ കണ്ടു ഞെട്ടി. അതു വലിച്ചു പൊട്ടിക്കാൻ നോക്കി..മെല്ലെയേ വലിച്ചുള്ളൂ. ആയിട്ടില്ല അതൂരാൻ.ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണല്ലോ സിനിമയില്‍.

“അടങ്ങി നിക്കടാ ” ചെറിയമ്മ ചൂടായി.കളിപ്പിക്കുന്ന പറച്ചിലാണ്

“ന്താടീ നിനക്ക് വേണ്ടേ…” ഞാനും ദേഷ്യമഭിനയിച്ചു. കൈ വലിച്ചുകൊണ്ട് മുഖം ചുളുക്കിക്കാട്ടി..

“നിക്കടാ ചെക്കാ… ന്താ ദേഷ്യം. നിനക്കെന്താടാ എന്നോട് മര്യാദക്ക് സംസാരിച്ചാൽ.. ഞാനിന്‍റെ ചെറിയമ്മയല്ലേ?.” കൈ കൊണ്ടെന്‍റെ നെഞ്ചിൽ മെല്ലെ തലോടി കൊണ്ട് അങ്ങനെ നോക്കുന്നുണ്ട്. എന്തൊക്കെയാ.. ഡയലോഗ്. എന്നാ അവളുടെ തുടയിടുക്കിൽ നിന്ന് വരുന്ന ചൂടെന്‍റെ നാഭിയിൽ അറിയുന്നുണ്ട്. വിങ്ങുന്നൊരു ചൂട്. ഇട്ട ടി ഷിർട്ടിന്‍റെ ഉള്ളിൽ തിങ്ങി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ മുലകൾ. ഇത്തിരി തഴുമ്പോ പുറത്തേക്ക് തള്ളുന്നത് ഞാന്‍ നോക്കി നിന്നു. ഞെരുങ്ങി നിൽക്കുന്ന ഇടത്തെ മുലയുടെ സൈഡിൽ ഒരു കറുത്ത പുള്ളിയുണ്ട്.

“ഡാ നീയെന്തായിപ്പോ ന്നെ അനൂന്ന് വിളിക്കാത്തേ??… “ചോദ്യം വന്നു.

“അതിനാണോടീ പട്ടി. എന്നെ കെട്ടിയിട്ട് നീ കളിക്കുന്നെ??” ഞാനും ചൊടിച്ചു,

“നീയല്ലേൽ ഓടിപ്പോവും ഞമ്പറയുന്നത് കേൾക്കോ?? എനിക്കെന്തൊക്കെ പറയാനുണ്ട് ” ഓഹ് ഇപ്പോഴാണവൾക്ക് പറയാനുള്ളത്.

“നീയെന്നെ അനുന്ന് വിളിക്കോ ?…” തല മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുവന്നു,മണപ്പിച്ചു മണപ്പിച്ചു കഴുത്തിലെത്തിച്ചവള്‍ പറഞ്ഞു. പെട്ടാന്നാ അത്‌ മനസ്സിലായത് അവൾക്ക് പനിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നിട്ടാണിങ്ങനെ കിടന്ന് കളിക്കുന്നത്.

“പിന്നേ സൗകര്യമില്ല!! നീയൊന്ന് പോടീ പുല്ലേ….” ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാന്നുള്ളതാണല്ലോ എന്‍റെയുദ്ദേശ്ശം . ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞാലേ അവള്‍ക്ക് വല്ലതുമൊക്കെ ഏല്‍ക്കുള്ളു .ആ മുഖം ചുവക്കുന്നുണ്ട്.. ദേഷ്യം ഇരച്ചെത്തുന്നുണ്ട്.. കണ്ണിലേക്കു തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന നേരം. ഒരു കെട്ടിൽ നിന്ന് കൈ ഞാൻമെല്ലെയെടുത്തു. മറ്റേതു കൂടെ ഊരിക്കഴിഞ്ഞപ്പോ .മുഖത്തേക്ക് നീണ്ടു ചെറിയുമ്മ ഉമ്മ വെക്കാനാഞ്ഞു.

“നിക്ക് നിക്ക്.നിക്ക്” പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാനെന്‍റെ തല മാറ്റി..

“ന്താ ” അവൾക്കിഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല ഒന്നും.ഇപ്പൊ കാണിച്ചു തരാമെടീ. നിന്‍റെ ഷഡി ഞാനൂരുന്ന് ഇന്നലെ കരുകിയതേയുള്ളു. എന്തായാലും അതൂരണം. എന്നോടാ കളി.

“ഞാൻ വിളിക്കാം. ” കളിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞു. അവളുടെ മുഖത്തു സംശയം

“ന്ത്‌?”

“അനൂന്ന് ” പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ആ മുഖത്തു അറിയാതെ ചിരി വന്നു.എന്ത് സന്തോഷമാണ്.

“വെറുതെ അങ്ങു വിളിച്ചാൽ പോരാട്ടോ…. പണ്ട് വിളിക്കണ പോലെ ഈണത്തിൽ വിളിക്കണം..” ഓഹ് കണ്ടിഷൻസ്.വിളിക്കാം വിളിക്കാം ഇപ്പൊ വിളിക്കാം ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

“മ്..” മൂളി കൊടുത്തു.

“ന്നാ വിളിക്ക് ” പഴേ പോലെ കുറുമ്പിയായി ചെറിയമ്മ. ആ മുഖത്തും, കണ്ണിലും അത്‌ തന്നെയാണ്.ഞാൻ വിളിക്കുന്നതും നോക്കി മിഴിമാറ്റാതെ നിന്നതും,പിറകിലെ, അവൾ കാണാതെ അഴിഞ്ഞ കൈ കൊണ്ട് രണ്ടു ഇടുപ്പിലും അമർത്തി.ഇപ്പോഴാണ് സമയം. ഒറ്റ മറിയൽ..

“നീ പോടീ പട്ടി.. എന്നെനീ കെട്ടിയിടും ല്ലെ..?” പിടിച്ചു മറിച്ചുകൊണ്ട് ചിരിയോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു. അതിലും കൂടുതൽ എന്‍റെ ആക്റ്റിംഗിൽ വീണു പോയല്ലോന്നുള്ള സന്തോഷം കൂടെയായിരുന്നു എനിക്ക്.

ചെറിയമ്മ കാറി.ആൽക്കൂട്ടത്തിന് നടവിൽ നിന്ന് ഗ്യാസ് പോയപോലെ അവളുടെ മുഖമങ്ങു വാടി തളർന്നു.. നേരത്തെ എന്‍റെ മേത്തു അവളിരുന്ന പോലെ ആ തുടകൾ അനക്കാതെ നില്ക്കാൻ, കാലുകൊണ്ട് കൂട്ടി പിടിച്ചിട്ട്,കൈ രണ്ടും വിടാതെ പിടിച്ചു വെച്ചുകൊണ്ട്, അവളെ നേരെ ആഞ്ഞു ഞാനിരുന്നു.

“അഭീ….ഡാ ..വിട് വിട്…” കിടന്നു പിടിക്കാണ് പെണ്ണ് ഇതൊന്നും മനസ്സിൽ കണ്ടുകാണില്ല.

“എന്തൊക്കെയായിരുന്നു നിന്‍റെ മനസ്സില്,എന്നെകൊണ്ട് അനൂന്ന് വിളിപ്പിക്കണം എന്നിട്ട് എന്‍റെ ചുണ്ട് കടിച്ചു പൊട്ടിക്കണം ന്ന് ല്ലെ..എന്ത് മണ്ടത്തിയാണ് ചെറിയമ്മേ നീ..” ഇന്നലെ കേട്ടതെല്ലാം ഞാനങ്ങു വിളമ്പി. ദയനീയമായ മുഖം കണ്ടപ്പോ ക്ക ക്ക ക്ക ന്ന് ചിരിക്കാതിരിക്കാനും ആയില്ല. ചിരിച്ചു.കുതറി മാറാനും, എന്‍റെ കൈ കടിക്കാനും നോക്കി. വിട്ടു പോവുമെന്ന അവസ്ഥ വരെ വന്നു

.പിന്നെയാ ആലോചിച്ചേ അവളുടെ ഷഡിയൂരുന്നത് വെറുതെയങ്ങു പറഞ്ഞു നോക്കാം അല്ലാതെ ഇങ്ങനെ ചെയ്യാനൊന്നും എന്നെക്കിട്ടില്ല.മോശമല്ലേ?

“ഡീ ഇന്നലെ നീയിത് മനസ്സില് കണ്ടപ്പോ, ഞാനും കരുതിയതാ നിന്‍റെ ഷഡി ഞാനൂരും നന്ന്. ഊരാൻ പോവ്വാ…. ഇട്ടിണ്ടല്ലോ ല്ലേ?..” വല്ല ബലാൽസംഗക്കാരന്‍റെ മുഖമെന്തേലും എനിക്കുണ്ടോ, പറഞ്ഞു കേട്ട അവളെ കണ്ണുകൾ ഇങ്ങു പുറത്തേക്ക് തെറിക്കിക്കുമെന്ന് തോന്നി. ഓഹ് അപ്പോ പേടിയൊക്കെയുണ്ടല്ലേ?.

“ഡാ ഡാ കളിയല്ലഭി വിടെന്നെ…” ഓഹ് സീരിയസ്, ഇതേ അവസ്ഥയല്ലേല്ല് ഞാൻ അനുസരിച്ചേനെ. ഇതിപ്പോ എന്നേകളിപ്പിക്കാൻ വന്നിട്ട് പെട്ടതല്ലേ? ഞാനങ്ങനെ താഴ്ന്നു കൊടുക്കില്ല.അതിന്‍റെ ആവശ്യവുമില്ല.

“കളി തന്നെയാണ്. എന്നേച്ചെയ്യാൻ നിനക്കൊരു പ്രശ്നവുമില്ലല്ലോ? അപ്പോഴെന്താ എനിക്ക് ചെയ്താൽ..?” കൂട്ടി പിടിച്ചയാ കൈകൾ എന്‍റെ കയ്യിൽ നിന്ന് ഊർന്നു പോവുന്നുണ്ട്, അത്‌ നല്ലപോലെയാക്കി പിടിച്ചു നിർത്തികൊണ്ട് പറഞ്ഞപ്പോ, അവൾ മുഖത്തു ദയനീയത കൊണ്ടുവന്നു. പാവം തോന്നിക്കാനുള്ള ഐഡിയ ആണ്.എന്നാലും പനിയല്ലേ? ചെറിയമ്മക്ക് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ കൂട്ടി പിടിച്ചാൽ വേദന ണ്ടാവില്ലേ? അതൊന്ന് മനസ്സിലൂടെ പോയി.അടക്കി നിർത്തിയ അവളുടെ കാലൊന്ന് വഴുതി.അത്‌ ഉയർന്നു ഒരു ചവിട്ട്. നാഭിക്ക്. ഞാൻ ഇത്തിരി നേരം കണ്ണടച്ചു പോയി. ഒരു കൈ അറിയാതെ വിട്ടു. ചെറിയമ്മ കിടന്ന് പിടച്ചു. ബോധം വന്നപ്പോ നല്ല ദേഷ്യം കൂടി.

കേറിയവളുടെ വയറിന് മുകളിലേക്ക് ഇരുന്നു. പണിയല്ല അവൾക്ക്, നല്ലത് കിട്ടാത്തതിന്‍റെ ചൊറിച്ചിലാണ്. ഞാൻ നല്ലപോലെ ബലം പിടിച്ചു.രണ്ടു കയ്യും കൂട്ടി വലിച്ചു അവളെ എന്‍റെ നേർക്ക് അടുപ്പിച്ചു. നേരത്തെ കെട്ടിയ ഷാൾ പിറകിൽ കണ്ടു. അതെടുത്തു അവളെ കൈക്ക് മുകളിലൂടെ ചുറ്റി. വലിക്കാൻ നോക്കിയപ്പോ രണ്ടു കൈയും അമർത്തി വേദനയാക്കി.

“ഹാ…..” ആ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.

“അഭീ….” വേദനയോടെയുള്ള വിളി. ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. കൈ നല്ലപോലെ കെട്ടി കട്ടിലിന്‍റെ ക്രാസയില്‍ കൂട്ടികെട്ടി. ഇനിയവളൊന്ന് പിടിക്കുന്നത് കാണട്ടെ. ഒന്ന് തലപൊക്കിയപ്പോ വേദനയുള്ള മുഖം വെച്ചോന്നവള്‍ നോക്കി.പിന്നെയും ദേഷ്യം വന്നു. അവളുടെ അടവ്.ഷഡിയൂരുന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ അവൾക്ക് ചവിട്ടല്ലേ. വെറുതെ പറഞ്ഞ അവളുടെ അമ്മൂമ്മയുടെ പിടയൽ, ഇനിയത്തൂരിയിട്ടേ ഉള്ളൂ.

നോട്ടം താഴോട്ട് പോവുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ടവള്‍ ആ കാൽ രണ്ടും വലിച്ചു.

“അഭീ… സോറി ഡാ.. ഞാനറിയാതെ…” അവൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.ചവിട്ടിയതിനാവും. എല്ലാത്തിനും ന്യായം ഉണ്ടാവുമല്ലോ?

“ശ്…..” ഞാൻ മിണ്ടരുതെന്ന് കാട്ടി.

“അഭീ ഡാ പ്ലീസ് ഡാ….” ഒന്നും കേള്‍ക്കാന്‍ നിന്നില്ല. താമാശ കളിക്കാണെന്ന് തോന്നിയതുമില്ല. കാലു വിട്ടു തരാത്തത് കണ്ടപ്പോ, കാൽ മുട്ട് കൊണ്ട് ബെഡിൽ ഒരു കാലമർത്തി വെച്ചു. ചെറിയമ്മ വേദന കൊണ്ട് ചെറുതായി കരഞ്ഞു.

പാവാടക്കുള്ളിൽ പെട്ടന്നു തന്നെ കയ്യിട്ടു. തുടയിലൂടെ മെല്ലെ അത് ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി.. പഞ്ഞിപോലുള്ള ചൂടുള്ള തുടകൾ.ചൂട് കൈകളിലെക്ക് വീശുന്നു.. മുകളിലേക്ക് വീണ്ടും നീട്ടിയപ്പോ,ചെറിയമ്മയൊരു കാറൽ.

“അഭീ ഡാ തെണ്ടി… വൃത്തികേട് കാണിക്കല്ലേടാ പട്ടി….” ഇത്ര നേരം ആ കാണിച്ചതൊക്കെ എത്ര അഭിനയാന്ന്. കണ്ണു നിറച്ചും, സങ്കടത്തോടെ വിളിച്ചും എന്ത് അഭിനയാണ്. ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലേ കുണുങ്ങുന്നത്. തെണ്ടി!!. നീട്ടിയ വലതു കൈ ചെന്നു തട്ടിയത് നേർത്തമിനിസമുള്ള തുണിയിൽ അതില് അമരുന്ന ഒരു മാസ കഷ്ണം.ചെറിയമ്മയൊന്നും പിടഞ്ഞു. ഇപ്പൊ ശബ്ദമൊന്നു മുണ്ടാക്കിയില്ല. ആ കണ്ണിലേക്കു നോക്കിയപ്പോ എന്തോരു നോട്ടമുണ്ട്. ഞാനതിൽ ഒന്ന് വിരലോടിച്ചപ്പോ, ചെറിയമ്മ ചുരുണ്ടു.

“അഭീ പ്ലീസ്.. വിട്…” ആ മുഖത്തു വല്ലാത്തൊരു ഭാവം..കളിക്കാൻ നിന്നില്ല അവളുടെ പൂവിലാണോ ഞാൻ തൊട്ടത് ആദ്യമായിട്ടാണ്.എന്തൊരു ചൂടാണ്, നനവുണ്ടോ? കൈ മാറ്റി ആ ഷഡിയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു. അങ്ങു ഊരി പോരുന്നില്ല..താഴെ കുടുങ്ങി കിടക്കുന്ന പോലെ. കുടുങ്ങിയ ഭാഗമെന്ന് തോന്നിയ സ്ഥലത്തേക്ക് കൈനീട്ടി. വിരൽ ചെന്നു നിന്നത് അവളുടെ ചന്തിയിടുക്കിൽ. ഇവളിവിടെ കിടന്ന് സുഗിക്കാണോ?… വലിച്ചെടുത്തു.. അതിനിടക്ക് അവളുടെ അഭീ, അഭീ, വിടാടാ, പട്ടി ന്നൊക്കെ വിളിച്ചുള്ള കാറൽ. ഷഡി മുട്ട് വരെ അങ്ങു ഊരിയെടുത്തപ്പോ ഇടയിൽ വേറെ ഒരു വിളി..

“അഭീ….. ” താഴെനിന്നാണ്. ഗൗരിയേച്ചിയാണല്ലോ?…

ചെറിയമ്മ കാറിച്ച നിർത്തുന്നില്ല.പേടിയോ,വേദനയോ ഒന്നുമില്ല. എന്നെ കളിപ്പിക്കാൻ, അല്ലേൽ വെറുപ്പിക്കാൻ. സ്റ്റെപ്പ് കേറി വരുന്ന സൗണ്ട് കേട്ടപ്പോ, ചേച്ചി കേറി വരുന്നുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലായി. ചെറിയമ്മയുടെ ഷഡിയൂരി കയ്യിലെടുത്തു. ഇങ്ങനെ കിടക്കുന്നത് കണ്ടാൽ ചേച്ചിയെന്ത് വിചാരിക്കും? കെട്ടാഴിക്കാൻ സമയമില്ല.ഇവളാണേൽ ഇത് കാണിച്ചു കൊടുക്കാൻ വേണ്ടി ചേച്ചിയെ വിളിച്ചു വരുത്തുകയും ചെയ്യും. വായിലെന്തേലും തിരുകി വെച്ചാലോ.? ഒന്നും തിരഞ്ഞിട്ടു കണ്ടില്ല..കയ്യിലെ അവളുടെ ഷഡി മാത്രം. ഇതെങ്കിങ്കിൽ ഇത്.

അവൾക്ക് ഒന്നും തോന്നതവിധത്തിൽ അടുത്ത് ചെന്നു. വായോന്ന് തുറന്നു തുറന്നില്ലാന്നു വന്നപ്പോ തിരുകിയങ്ങു വെച്ചു.

“കുറച്ചു നേരം മിണ്ടാതെ നിക്ക്…” അതൂടെ പറഞ്ഞു.ആ കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞു,ഇത്തിരി പിടക്കല്‍.കുറച്ചു നേരമല്ലെയുള്ളൂ അങ്ങനെ കിടക്കട്ടെ.

ഓടി റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങി.. വാതിലൊന്ന് ചാരിയപ്പോഴേക്കും ഗൗരിയേച്ചി മുന്നില്‍. കൈ ബാക്കിൽ വെച്ചു തിരിഞ്ഞു. വാതിൽ ഒന്ന് ലോക്ക് ചെയ്യാൻ നോക്കി. ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തു പേടിയുണ്ട്. കണ്ണ് നിറഞ്ഞു ഒഴുകുന്നുണ്ട്.

“അഭീ…കിച്ചുന് ശ്വാസം മുട്ടുന്നുണ്ട്, ഒന്ന് ഹോസ്പിറ്റൽ വരെ പോവ്വാ..” പേടിച്ചു പോയി. ചേച്ചി നല്ലപോലെ കരയുന്നുണ്ട്.ഞാനോടി താഴേക്ക് ശ്രീയങ്കിളിന്‍റെ കാർ അവിടെ വെച്ചു പോയതാണ്. കീയും,ടേബിളിൽ ഉള്ള എന്‍റെ ഫോണെടുത്ത് കാറിന്‍റെ അടുത്തേക്കോടി.വണ്ടി തിരിച്ചപ്പോഴേക്കും ചേച്ചി അവനെയും എടുത്തു വന്നു. കണ്ടപ്പോ പേടിച്ചു പോയി. അനക്കം ഒന്നും കാണുന്നില്ല. ചേച്ചിയാണേൽ നല്ലപോലെ കരയുന്നുമുണ്ട്. ഞാൻ വണ്ടി കത്തിച്ചു വിട്ടു. എങ്ങനെയൊക്കെയോ ഫോണിൽ അമ്മയെ ഒന്ന് വിളിച്ചു. സ്പീക്കറിൽ ഇട്ട് കാര്യം പറഞ്ഞു.അമ്മയുടെ ഹോസ്പിറ്റൽ തന്നെയാണ് അടുത്ത്.

കേറി ചെന്നപ്പോഴേ അമ്മയുണ്ട്. പിന്നേ അവനെ എടുത്ത് അവരോടി. പത്തു പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ്.ആകെ വല്ലാതിയായി .ചെറുതാണ്. നാല് വയസ്സേ കാണു.പിന്നേ ചേച്ചി കരയുന്നത് കൂടെ കണ്ടപ്പോ? ഹോ!!

ഹോസ്പിറ്റലിന്‍റെ നാലാമത്തെ നിലയിൽ നിൽക്കായിരുന്നു. ചില്ലിട്ട മറക്ക് പുറത്ത് മഴ പെയ്യുന്നുണ്ട്. മിന്നൽ ആകാശത്തു പാഞ്ഞു പോവുന്നുണ്ട്.ഇത്തിരി നേരം കൂടെ നിന്നപ്പോ പുറത്ത് നല്ലയിരുട്ടായി.മുരളുന്ന ഇടിയുടെ തരിപ്പ് ഉള്ളിലേക്ക് അറിയുന്നുണ്ട് . അതിങ്ങനെ കണ്ടു നിന്നപ്പോ അങ്കിൾമാരും ആന്‍റിമാരും വന്നു. ഇത്തിരി നേരം കാര്യം വിശതീകരിച്ചപ്പോ അമ്മയും പുറത്തിറങ്ങി.ഭാഗ്യം പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല.

ആശ്വാസമായപ്പോ ഗ്ലാസിന്‍റെ മുന്നിൽ നിന്ന്, മഴ പെയ്യുന്നത് നോക്കി ഞാൻ കുറേ ഇരുന്നു. താഴെ വരുന്ന വണ്ടികളും, നനഞ്ഞു ഓടുന്ന ആളുകളെയും,നീട്ടിയടിക്കുന്ന മിന്നലും കാണാനെന്ത് ഭംഗിയാണ്.പുറത്തെ ഒച്ചയൊന്നും ഉള്ളിലേക്ക് കേൾക്കുന്നില്ല.റൂമിൽ ആളുകൾ നടക്കുന്ന ശബ്‌ദമുണ്ട്, നീണ്ട വഴികളുടെ അറ്റത്തുള്ള ഡോർ തുറന്നടയുന്നുണ്ട്, സൈഡിലെ ലിഫ്റ്റ് തുറക്കുമ്പോ ഇടക്കിടക്ക് അത് ഒച്ചയുണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്.

“മോനൂ ” പിറകിലൂടെ വന്നു കഴുത്തിൽ കൈ ചുറ്റി അമ്മ വിളിച്ചു.

“പറയു ഡോക്ടറെ…” ഞാൻ ഫ്രീ ആയിരുന്നു. അമ്മയോട് ഇങ്ങനെ സംസാരിക്കാൻ ഇനിക്ക് നല്ല ഇഷ്ടവുമാണ്.

“ചോറ് കഴിച്ചോ…?” ഈണമുള്ള ചോദ്യം.

“ഇല്ലല്ലോ….” ഞാനും അതേപോലെ പറഞ്ഞു. ഉച്ചയായി വിശക്കുന്നുണ്ട്.

“ഇല്ലേ…?”അതിശയമാ സൗണ്ടിൽ.

” ഇല്ലാന്ന് ”

“അച്ചോടാ എന്‍റെ കുട്ടിക്ക് ഞാൻ വാങ്ങി തരാലോ ചോറ്.. ” മുന്നിലൂടെ കടന്നു പോയ രണ്ടു നേഴ്സ് കുട്ടികൾ ഞങ്ങളെ തുറിച്ചു നോക്കി. അത്‌ കണ്ട് കൂടെയാണെന്ന് തോന്നുന്നു, അമ്മ കവിളിൽ ഉമ്മവെച്ചുകൊണ്ടാണ് പറയുന്നത്.മനുഷ്യനെ നാണം കെടുത്തോ ഈയമ്മ.

“എന്‍റമ്മേ നാണം കെടുത്തോ..?” ഞാൻ ചോദിച്ചു പോയി..

“പോടാ എന്‍റെ ചെക്കനെപ്പിടിക്കാൻ അവളുമാർ സമ്മതിക്കണല്ലോ, നീ വന്നേ നമുക്ക് പുറത്തേക്ക് പോവാം,…” ബാക്കിൽ നിന്നമ്മ എന്‍റെ പുറത്തേക്ക് ചാഞ്ഞു കൊണ്ട്, മെല്ലെ ആടുന്നുണ്ട്. അങ്ങനെയാണ് ഈ ഈണത്തോടെയുള്ള ചോദ്യം.

“പോയീട്ട്.?.” ഞാൻ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.

“ചോറ് കഴിക്കാം. ”

“ആഹാ…”

“ഐസ്ക്രീം കഴിക്കാം .”

“പിന്നേ…? ”

“പിന്നൊന്നും ല്ലാ…” ബാക്കിൽ നിന്നമ്മ മുന്നിലെത്തി. ഇരിക്കുന്ന എനിക്ക് നേരെ ആ കൈന്നീട്ടി പറഞ്ഞു . എന്നേ എഴുന്നേൽപ്പിക്കാൻ നോക്കാണ്. ഇന്ന് നല്ല സ്നേഹമാണല്ലോ?.വാക്കിലും പ്രവർത്തിയിലും എല്ലാമതുണ്ട്.നല്ലൊരു നീല സാരിയാണ് അമ്മ ഉടുത്തത്.വൃത്തിയായി ഇട്ടിട്ടുണ്ട് കാണാൻ തന്നെയൊരു ചന്തം. കണ്ണിൽ ഇല്ലാത്ത കള്ളത്തരമൊന്നുമില്ല, വട്ട് പിടിപ്പിക്കും മനുഷ്യനെ.അങ്ങട്ട് നോക്കി നിൽക്കാൻ വലിയ പണിയാ, കാന്തം പോലെ ഒരു ആകർഷണം. അത്‌ പിടിച്ചു അങ്ങട്ട് വിഴുങ്ങും

“ചിരിക്കാതെ വാടാ മോനൂ…” നോക്കുന്നതത് കണ്ടുപിടിച്ചു, അതിലൊരു നാണവുമുണ്ട്,സൗന്ദര്യം ബോധമില്ലാത്ത തള്ള!!.

എല്ലാരുമുള്ളത് കൊണ്ട്, അവിടെ നിൽക്കേണ്ട അവസ്ഥയൊന്നു ഇല്ലായിരുന്നു.എല്ലാം കൃത്യം നടന്നോളും.ഞങ്ങൾ അവരോടു പറഞ്ഞു പോന്നു. താഴെയെത്തുന്നവരെ അമ്മ ഹോസ്പിറ്റലിലെ കുറിച്ചുള്ള കഥയായിരുന്നു, തുടക്കസമയത് ഇതിലെ ഓടി നടന്നതും ചീത്ത കേട്ടതും,കഷ്ടപെട്ടതുമെല്ലാം., ഇന്നീ ഹോസ്പിറ്റൽ അമ്മയുടെ പേരിലാണ്.അന്നത്തെ ഒരു വാശിയായിരുന്നു പോലും ഈ സ്വപനം.

“അമ്മേടെ എല്ലാ ആഗ്രഹവും നടന്നിണ്ടോ?..” മഴ പെയ്യുന്ന സൗണ്ടിൽ, ആ തണുപ്പിൽ, ബേസ്മെന്‍റിലെ പാർക്കിങ്ങിൽ, നിർത്തി വെച്ച കാറിൽ കേറിക്കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു. അമ്മയും കൂടെ കേറി. ഡോർ അടച്ചപ്പോ മൊത്തം സൗണ്ടും നിന്നു. അമ്മയുടെ ശ്വാസമെടുക്കുന്ന താളം മാത്രം. ചോദ്യത്തിനു മറുപടി കിട്ടിയില്ല. ഞാനാ മുഖത്തു നോക്കി.

“എല്ലാം ആഗ്രഹവും നടക്കില്ലെടാ മോനൂ…” ചെറിയൊരു സങ്കടം ഏതിലൂടൊക്കെയോ പോയോ? ശബ്ദത്തിലോ,ആ നോട്ടത്തിലോ, ഭാവത്തിലെങ്കിലും. ചുഴിഞ്ഞു നോക്കി കണ്ടുപിടിക്കാൻ കഴിയില്ല. കള്ളത്തിയാണ്.

“അതെന്താ ലക്ഷ്മി. ഞാൻ നടത്തിത്തരാലോ..” കാർ പറക്കിങ്ങിൽ നിന്നിറക്കി ഞങ്ങങ്ങു തട്ടിവിട്ടു.അല്ല ഇനിയിപ്പോ എന്നോട് കഴിയുന്നതാണേൽ നടത്തി കൊടുക്കലോ.

“ആണോ…നീ നടത്തിത്തരോ..?” തിരിഞ്ഞുകൊണ്ടമ്മ ആവേശത്തോടെ ചോദിച്ചു.അപ്പോഴെന്തോ  മനസ്സിലുണ്ടല്ലോ.

“പിന്നല്ല….”  ആവേശം ചോരാതിരിക്കാൻ  പറഞ്ഞു. എന്നാ ആഗ്രഹമെന്താണ് അമ്മ പറഞ്ഞില്ല, ആ മുഖം കണ്ടാലറിയാം ആവേശമൊക്കെ വെറുതെയാണെന്നുള്ളത്. അമ്മ പറഞ്ഞ പോലെ എല്ലാം ആഗ്രഹവും നടക്കോ?.

റോട്ടിലേക്ക് കാറിറക്കി മുന്നോട്ട് പോവുമ്പോ, സൈഡിൽ മഴ കൊള്ളുന്ന ആ ഹോസ്പിറ്റൽ കെട്ടിടത്തിന്‍റെ കാഴ്ച, മായുന്ന വരെ അമ്മ നോക്കിയിരുന്നു. മുന്നില് പെയ്യുന്ന മഴയുടെ ആവേശം, കാണുന്ന എനിക്കും അമ്മക്കുമുണ്ടായിരുന്നു.

“മോനൂ ഇങ്ങനെ മഴ പെയ്യുമ്പോഴാ എന്‍റെമ്മ മരിച്ചത്…” പുറത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ടമ്മ മെല്ലെ പറഞ്ഞു. വിഷമം ഉണ്ടാവും, ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.

“വൈകിട്ടാടാ, വല്ല്യ വയറായിരുന്നു അനുവല്ലേ ഉള്ളിൽ,” അമ്മ മെല്ലെ ചിരിച്ചോ? ഞാനാ മടിയിലുള്ള കൈ ഇടതു കൈ കൊണ്ട് മെല്ലെ പിടിച്ചു.

“വേദന വന്നപ്പോ ഞാൻ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു, ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാൻ വണ്ടിയൊന്നും കിട്ടീല്ല. മഴയും കൊണ്ട് വണ്ടി തിരയാൻ അച്ഛനോടി. ജീപ്പ് വന്നു കേറുമ്പോ. അയാള് പറഞ്ഞു- ഡ്രൈവർ, എവിടേക്കെയോ വെള്ളം കേറീട്ടുണ്ടെന്ന്.പേടിയായിരുന്നു. അമ്മ നിലവിളി നിർത്തീല്ല. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ സഹിക്കാവയ്യാതെ വണ്ടിയിൽ വെച്ച്..” അമ്മ പുറത്തേക്കുള്ള നോട്ടം നിർത്തി എന്നെ നോക്കി. പറയുന്നതു കേട്ടപ്പോ  കരുതി അമ്മ ഇരുന്നു കരയാണെന്ന്. അങ്ങനെയല്ല!. എല്ലാം ഓർമയിലുണ്ടല്ലോ? അത്‌ മതി. കരഞ്ഞിട്ട് എന്ത് കിട്ടാനാണ്.

“അവൾ കരയുന്നൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു ഡാ. ഇതൊക്കെ കണ്ട് ഞാൻ എന്താ ചെയ്യാ എന്നറിയാതെ നിന്നു. എന്‍റമ്മ പിന്നേ കരഞ്ഞില്ലട്ടോ , അവളെ കണ്ടുപോലും കാണില്ല. കണ്ണടച്ചു കിടക്കായിരുന്നു. ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയപ്പോഴും അങ്ങനെ തന്നെ. പക്ഷെ അനു.. അവളു കരഞ്ഞു ട്ടോ.. ” അമ്മ ചിരിച്ചു.വേദന അയവിറക്കുവാണ്.

“പാവം പെണ്ണ്..” അതുംകൂടെയമ്മ പറഞ്ഞു. അവളെക്കുറിച്ച്. പാവം പോലും!! രണ്ടും കൂടെയെന്തോ രഹസ്യം സൂക്ഷിച്ച് നടക്കാണ്. എന്നോട് പറയോ? എവിടെ.. അമ്മായിനി എന്നേയുംക്കൂട്ടി ഇത് പറഞ്ഞു തരാൻ പോവണോ? ആയിരിക്കും.

വിശന്നിരുന്നു. ചോറ് വാങ്ങിത്തരാന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടുവന്നതല്ലേ എന്നെ? കണ്ട ഹോട്ടലിലേക്ക് ഓടിച്ചു കയറ്റി. മഴയാണേൽ നിൽക്കുന്നില്ല തകർത്തു പെയ്യാണ്. അമ്മയെയും കൂട്ടി ആ കൈ പിടിച്ചു ഞാൻ ഉള്ളിൽ കേറി. വലിയ ആളൊന്നുമില്ല. അമ്മക്ക് ചിക്കൻ ബിരിയാണി പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ മട്ടനാക്കി.അമ്മക്ക് ചിക്കനൊഴികെ ബാക്കിയൊന്നും വലിയ ഇഷ്ടമില്ലെങ്കിലും, രണ്ടെണ്ണം വാങ്ങിയാൽ രണ്ടും ടേസ്റ്റ് നോക്കാലോ? അമ്മയ്ക്കും അതറിയാം.അച്ഛനാണേലോ.. എന്താ വേണ്ടതെന്നൊരു ചോദ്യമുണ്ടാകും ആദ്യം. വെറുതെയാണ് . ഞങ്ങൾ ആലോചിച്ചു വരുമ്പോഴേക്കും എല്ലാർക്കും ഒരേ ബിരിയാണി പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും.

ഞാനും അമ്മയും അങ്ങട്ടും ഇങ്ങട്ടും വാരി കഴിച്ചു. വെള്ളം കുടിക്കാത്തതിനും, പുറത്തേക്ക് ഒരു വറ്റ് വീഴ്ത്തിയാലും ചീത്തയാണ്. അതിന്നും കിട്ടി.പറയുമ്പോ ആരേലും അടുത്തുണ്ടോ ഇല്ലയോ എന്നൊന്നും നോക്കില്ല,അങ്ങു പറയേം ചെയ്യും..

വാഷ് ഏരിയയിലെ നീണ്ട കണ്ണാടി കണ്ടപ്പോ അമ്മോക്കൊരു ആഗ്രഹം. ഫോട്ടോ എടുക്കാൻ.അതൊരിക്കലും പറയാത്തയാളാണ്.എന്തായാലും ഫോണെടുത്തു കണ്ണാടിയിലേക്ക് ഫോക്കസ് ചെയ്തപ്പോ.. അമ്മയെന്‍റെ തോളിലേക്ക് തലവെച്ചു, ഇടത്തേ ഇടുപ്പിലൂടെ കൈ ചുറ്റി നിന്നു.

മുന്നിൽ കണ്ണാടിയിൽ ആ രൂപം കണ്ടോന്നു ഞാൻ ഞെട്ടി..എന്താണ് ആ മുഖത്ത്, നാണമോ?, അമ്മയെ ഇതേപോലെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല. ഒരിക്കലും.എന്തൊരു ഭംഗിയാണാ നീട്ടുന്ന കണ്ണുകൾക്ക്, ആ ചിരിക്ക്, തൂങ്ങി കണ്ണിലേക്കു കുത്തുന്ന മുടിക്ക് പോലും ഒരുപാട് ചന്തം.

നിലാവുറങ്ങാത്ത ചില രാത്രികളിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട് ആ കണ്ണുത്തിളങ്ങുന്നത്. കുറേ മുന്നെരു രാത്രി, ക്യാമ്പ് കഴിഞ്ഞു വന്നയമ്മയെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്ന് കൂട്ടി തിരിച്ചു വരുമ്പോ കണ്ടിട്ടുണ്ടാ നാണം.കാറിന്‍റെ സൈഡ് സീറ്റിൽ കിടന്നുറങ്ങി, ചുവന്ന മാനവും, ഉറങ്ങാത്ത കടലും കണ്ട് കണ്ണുതുറക്കുമ്പോ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് ആ നോട്ടത്തിന്‍റെ വശ്യത.ഇപ്പോഴോ? ഈ നിമിഷംകൂടെ. ഇനി കിട്ടുമോ ഇതുപോലൊന്ന്?.കിട്ടില്ല അതുറപ്പ്.പുറത്ത് മുരളുന്ന ഇടിയുടെ ഒച്ച കേട്ടതും രണ്ടു മൂന്നു ഫോട്ടോയെടുത്തു.

പുറത്തെ അവസ്ഥ വളരെ മോശമായി. മിന്നലും, ഇടിയും, റോട്ടിൽ അത്യാവശ്യം വെള്ളവും, ബൈക്കെങ്ങനെയോ പോവുന്നുണ്ട്. കാറെടുക്കാൻ വയ്യ. ശ്രീയങ്കിളിന്‍റെ വണ്ടിയാണ്.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട് പോവാമെന്നമ്മ പറഞ്ഞു. സൈഡിലെ വെയ്റ്റിംഗ് ഏരിയയിൽ സോഫയിൽ ഇരുന്നു.  ചില്ലിന്‍റെ ഷെൽഫിനു മുന്നില്‍, ഐസ്ക്രീമുണ്ട്. ഉപ്പിലിട്ട മാങ്ങയും,നെല്ലിക്കയും,തേൻനെല്ലിക്കയുമുണ്ട്. അമ്മയാണ് തുടക്കമിട്ടത്. എന്‍റെ മുന്നിൽ തിന്നു വന്നു നുണപ്പിക്ക. എന്നാലിനിക്ക് വാങ്ങി തരോ? അതില്ല!!. തട്ടിപ്പറിച്ചു വാങ്ങി.ഞാനങ്ങു വായിലേക്ക് കമിഴ്ത്തി.അതുപോയപ്പോ കള്ളദേഷ്യം കാണിച്ച് അടുത്തതെടുക്കാൻ അമ്മ പോയി. ഐസ് ക്രീം നാലഞ്ചെണ്ണം തിന്നു. അതിനിടക്ക് മാങ്ങയും നെല്ലിക്കയും, പരീക്ഷണത്തിന് ഉപ്പിലിട്ട കാന്താരിയും.

ഐസ്ക്രീമിന്‍റെ നുണ തീരാതെ,വീണ്ടുമെടുക്കാന്‍ വേണ്ടി മുളക് കടിച്ചമ്മ കണ്ണുനിറച്ചു. നമ്മളൊക്കെ മണ്ടന്മാര്‍ ആണെന്ന അതിന്‍റെ വിചാരം.വീണ്ടും പോയി എടുത്ത് എന്നെ വന്നു നുണപ്പിച്ചു. എന്തൊരു കളിയാണ് ചെറിയ കുട്ടിയാണോ?.

പുറത്ത് മഴ കൊള്ളാതെ നില്‍ക്കാന്‍വ്വന്ന രണ്ടു,മൂന്നു പെൺകുട്ടികൾ കുറച്ചു നേരമായി ഞങ്ങളെ നോക്കുന്നുണ്ട്..ഞാനതമ്മയോടും പറഞ്ഞു. തള്ളക്കെന്തേലും പ്രശ്നമുണ്ടോ?. ഇറങ്ങി പോയി അവരുടെന്തോ ചോദിക്കുന്നത് കണ്ടു.പിന്നേ അവരെയും കൂട്ടിയൊരു വരവ്.വന്നടുത്തിരുത്തിയിട്ട് അവർക്കും കൊടുത്തു കിട്ടിയതെല്ലാം.ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിച്ചതാണൊന്നൊക്കെ.എനിക്കണേൽ തിന്ന്,തിന്ന് മതിയായിരുന്നു. പിന്നെ പെട്ടന്നു പെൺകുട്ടികൾ കേറി വന്നാൽ ഞാൻ സൈഡാവുകയും ചെയ്യും.

എന്നാലൊന്നും സംഭവിച്ചില്ല!!. മൂന്നും അമ്മയെപ്പോലെ തൊള്ളയിടുന്ന സാധനങ്ങൾ. ഇവർ ചിരിക്കുന്നത് കേട്ട് എല്ലാരും കൂടെ ഓടി കൂടുമോന്ന് വരെ സംശയമായി. എന്നാലും നല്ല രസായിരുന്നു. മിണ്ടാതെ നിക്കാൻ എനിക്കും പറ്റിയില്ല.

സമയമങ്ങനെ നീങ്ങി. മഴ ചെറുതായി കുറയുന്നവരെ അവിടെയിരുന്നു. ഹോട്ടലുകാരും ഞങ്ങളെ വെറുതെ വിട്ടില്ല അവരുടെ വക നല്ല കട്ടൻചായയും കിട്ടി.പോവാൻ നേരം പെൺകുട്ടികൾ അമ്മയെ കെട്ടി പിടിക്കുന്നത് കണ്ടു. അതങ്ങനെ ഒരു സാധനമാണ് എല്ലാരേയും എത്ര പെട്ടന്നാ കമ്പനിയാക്കാ.ഡോക്ടർ ആണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ അവർക്കത്ഭുതം. ചിരിച്ചോണ്ട് ടാറ്റാ കാട്ടി അവർ പോയി.

സമയം ആറു മണിയായിരുന്നു. എത്ര നേരമാ ഇവിടെയിരുന്നത്?. അമ്മയുടെ ഫോണിൽ അച്ഛന് വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്. അമ്മ വരാമെന്ന് പറയുന്നതും കേട്ടു.

ബില്ലടച്ച് കാറിൽ കേറി. റോട്ടിൽ വെള്ളമൊക്കെ കുറഞ്ഞിരുന്നു.ആകാശം മെല്ലെയിരുട്ടിലേക്ക് തല നീട്ടി തുടങ്ങി.മുന്നിലെ ചില്ലിലുള്ള മഴത്തുള്ളികളിലൂടെ, ആകാശത്തെ ചെറിയ ചുവപ്പ് തിളങ്ങി. സൈഡ് ഗ്ലാസ്‌ താഴ്ത്തിയപ്പോ തണുപ്പുള്ളയൊരു അനുഭൂതിയുടെ ഗന്ധം ഉള്ളിലേക്ക് വന്നു..

“നമുക്കൊന്ന് സംസാരിച്ചാലോ അഭി..? “ഇത്തിരി നേരത്തേ നിശബ്‌ദത അമ്മ തന്നെ മുറിച്ചു. എനിക്കറിയാമായിരുന്നു അമ്മക്ക് അത്‌ പറയാനുണ്ടാവുമെന്ന്.

ഞാൻ വെറുതെയൊന്ന് മൂളി കൊടുത്തു.

അമ്മ പറഞ്ഞപോലെ ഒരു വീടിന്‍റെ മുന്നിൽ വണ്ടി നിർത്തി.മുമ്പെങ്ങും വന്ന പരിചയമില്ല.ആരുടെ വീടാണെന്ന ചോദ്യമെനിക്കുണ്ടായിരുന്നു.അമ്മയോട് അത്‌ സംശയത്തോടെ ചോദിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്‍റെ കൈ പിടിച്ചു മുന്നില് നടന്നതല്ലാതെ അമ്മയതൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. ഡോർ തുറന്നത് അമ്മയുടെ പ്രായമുള്ള സ്ത്രീയാണ്. കണ്ടെവിടെയോ പരിചയം തോന്നി. അവർ ചിരിച്ചു.അകത്തേക്ക് വരാൻ പറഞ്ഞു.

“മോനേ ചായയോ എന്തേലും എടുക്കണോ ആദ്യായിട്ട് വരല്ലേ…?.” സ്നേഹത്തോടെ അവരന്വേഷിച്ചു.ചിരിച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.അമ്മ മഴയത്തു കുടുങ്ങിയതും കൂടെ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോ അവർ മുകളിലാ റൂമെന്ന് പറഞ്ഞു. അമ്മ തലയാട്ടി. എനിക്കതങ്ങു കത്തിയില്ല. മനസിലാവാതെയാ സ്ത്രീയെ നോക്കിയപ്പോ, ഒരു ചിരിയാണ് തന്നത്. റൂമോ? എന്തിന്?

അമ്മയുടെ പിറകെ നടന്നു. സ്റ്റെപ്പുകൾ ഓരോന്ന് കേറി. ഇടയ്ക്കമ്മ തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ട്. വല്ലാത്തൊരു സംശയം ഉള്ളിൽ വന്നു. എന്തോരു പിടികിട്ടാത്ത വേണ്ടാത്ത ചിന്ത. മുകളിലെ അലങ്കരിച്ച ടേബിളിന്‍റെ പുറകിൽ ജനൽ തുറന്നിട്ടതാണ്. ആകാശത്ത് ഒച്ചയില്ലാതെ പായുന്ന മിന്നലുകൾ കാണാം. അമ്മ ഒരു വാതിൽ തുറന്നു. ഇരുട്ടാണുള്ളിൽ .കേറി ലൈറ്റ് ഇട്ട് അമ്മയെന്നെ നോക്കി.

ഭംഗിയുള്ള റൂം,

“വാ അഭീ….” വിളിയിൽ സന്തോഷമോ ദുഖമോ ഒന്നും കാണുന്നില്ല.മടിച്ചു നിന്നയെന്നെ,എങ്ങനെയോ വന്ന ചിരി കാട്ടി അമ്മ ഉള്ളിലോട്ട് വിളിച്ചു. ഞാനുള്ളിലേക്ക് കേറി. ബാക്കിൽ വാതിൽ അടയുന്ന ശബ്‌ദം, ലോക്ക് വീണിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ അസ്വസ്ഥനായി.

“അമ്മേ.. എന്നോട് സംസാരിക്കാൻ തന്നെയല്ലേ വന്നത്…” മുഖമിത്തിരി മുറുകിയിരുന്നു. ശബ്ദവും അതേപോലെ ആയിക്കാണും. അമ്മ ഞെട്ടിയോ? തോന്നി. പിന്നെ പെട്ടന്നൊരു ഒരു ചിരി.

“എന്‍റെ മോനൂ ആണെടാ. എനിക്ക് കയ്യും കാലും വിറക്കുന്നുണ്ട്.പറയാനാണെൽ നാക്കും കിട്ടണില്ല.വേറെ എവിടേലും ആയിരുന്നേൽ ഞാനിങ്ങനെ കളിക്കുന്നത് ആരേലും കണ്ടാലോ? അതായിങ്ങട്ട് പോന്നത്. അപ്പോ ദാ…. ചെക്കന്‍റെ മുഖം ആന കുത്തിയ പോലെ..” അമ്മയൊന്ന് അയഞ്ഞു. തള്ളക്ക് എന്നോട് പറയുന്നതിലുള്ള പേടിയാണ്. ഇപ്പോഴാ ശ്വാസം ഒന്ന് നേരെയായത്.

“അല്ല നീയെന്താ കരുതിയെ അഭീ? ഇങ്ങട്ട് വന്നപ്പോ.?.” നല്ല ചോദ്യം.ഇതന്നെ ചോദിക്കണം.

“അതൊക്കെ പ്പറയാ… അതിനു മുന്നേയൊരു കാര്യം!!..” ഞാൻ മുന്നിലുള്ള ബെഡിലിരുന്ന് അമ്മയെ നോക്കി.പേടിയുണ്ടേലും ചിരിക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ട്. പിരികം പൊക്കി എന്താന്ന് ചോദിച്ചു.

“കാര്യം ഒക്കെ എന്നോട് പറയാം അതെത്ര സീരിയസ് ആണേലും. എന്നാ കണ്ണെങ്ങാനും നിറച്ച…” ഞാൻ വാർണിങ് കൊടുത്തു. അമ്മ ഒന്ന് ശ്വാസം വിട്ടു. മുകളിലേക്ക് തല പൊക്കിനോക്കി ഒരു നില്‍പ്പ്..

“ശ്രമിക്കാ…” കണ്ണുരണ്ടും ഇറുക്കി അമ്മ പറഞ്ഞു.

“കരയാനൊന്നും നിക്കല്ലേ തള്ളേ കാണാൻ വയ്യാഞ്ഞിട്ട…” ഞാനൊന്നുകൂടെ പറഞ്ഞു..

“ആട ചെക്കാ… കരയൂല്ല!!.ഒന്ന് നിർത്തോ നീ…. .” അമ്മ കൈ കൂപ്പി.പിന്നെ മുന്നില് വന്നു തോളിൽ രണ്ടും കൈയ്യും കുത്തി കുനിഞ്ഞു നോക്കി നിന്നു.

“അല്ല നീയെന്തോ പറയാന്നു പറഞ്ഞല്ലോ? ഇങ്ങട്ട് കേറി വന്നപ്പോ നീയന്താ കരുതിയത്?…”കണ്ണിലൊരു കളിപ്പിക്കുന്ന നോട്ടമുണ്ടോ? എന്താണെലെന്താ.

“ഇങ്ങട്ടുള്ള വരവും, ആ ചേച്ചിയെ കണ്ടതും അവരുടെ നോട്ടവും ചിരിയും, ഞാൻ കരുതി ഈ കാമുകി കാമുകന്മാർ സംസാരിക്കാൻ വേണ്ടി റൂമെടുക്കൂലേ? അതേപോലെ അമ്മയെന്നേം കൂട്ടി വന്നതാണോന്ന്…” ഞാൻ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നതങ്ങു പറഞ്ഞു.

“ആഹാ…. നിന്‍റെ കാമുകി ഞാനോ.?.” അമ്മക്ക് ചിരി.. “എന്നാ ആവാലോ ഇവിടന്ന് പോവുന്ന വരെ, നിന്‍റെ കാമുകിയാവ ഞാന്‍. ” അമ്മ എഴുനേറ്റ് നിന്ന്, മുന്നില് ആ രണ്ടു കൈയ്യും ഊരയിൽ കുത്തി നോക്കി. പുറത്ത് മഴ വീണ്ടും പൊട്ടിയൊലിക്കുന്നതറിഞ്ഞു.ഇടിയുണ്ട്. ഉള്ളിൽ കത്തി നിൽക്കുന്ന ആ ലൈറ്റ് ഒന്ന് മങ്ങി തെളിഞ്ഞു.. കറന്‍റ് പോയതാണോ?

“ഈ ഡ്രെസ് എങ്ങനയുണ്ടഭീ…” അമ്മ ഉടുത്ത സാരിയുടെ തല കയ്യിൽ എടുത്തെന്നെക്കാട്ടി. സൈഡിലേക്ക് ചരിഞ്ഞും,മറിഞ്ഞും എനിക്ക് കാണിച്ചു തന്നു. ഹോസ്‌പിറ്റലിൽ നിന്ന് ഒരുനോക്ക്  ഭംഗി കണ്ടതല്ലേ?

“നല്ല ഭംഗിയുണ്ടമ്മേ.. സത്യം പറഞ്ഞാൽ കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നില്ല.? ” ഉള്ള് തുറന്നു പറഞ്ഞു.അമ്മ ഭംഗിയായി ചിരിച്ചു.

“അറിയാമോ നിനക്ക്?.. ഇത് നീ വാങ്ങി തന്നതാ..” ഞാനന്തം വിട്ടു.. ഞാനോ എപ്പോ? ആ നോട്ടം അമ്മയ്ക്കും കിട്ടി. കണ കണാന്നൊരു ചിരി..

“ഓർമയില്ലേ??.. ന്താ അഭി ന്‍റെ ബെർത്ഡേയ്ക്ക് വാങ്ങിത്തന്നത് മറന്നോ? ” ഞാനൊന്നുകൂടെ ആലോചിച്ചു. പണ്ടെങ്ങോ… പത്തിലാണോ? അപ്പോഴെങ്ങാനും വാങ്ങി കൊടുത്തുത്തിട്ടുണ്ട്. എത്ര കാലമായി? ഇപ്പോഴും അതമ്മയോർക്കുന്നുണ്ടോ?, അത്‌ പോട്ടെ ഈ സാരി സൂക്ഷിക്കുന്നത് തന്നെ അത്ഭുതം.

“ഇതിപ്പഴുമുണ്ടോ..?”

“പിന്നേ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചതല്ലേ…” ആ കണ്ണിൽ തിളക്കം കരയാൻ പോവണോ??ഞാൻ ഒരുചെറിയ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി..

“ഓഹ് നോക്കണ്ട കരയൊന്നുമ്മല്ലാ..” അമ്മയുടെ ചുട്ട മറുപടി. ചിരി വന്നു. സൈഡിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നമ്മ . സാരി തോളിൽ നിന്നെടുത്തു.എന്താപ്പോ കാണിക്കാൻ പോവുന്നത്..

“അമ്മേ..” ഞാനങ്ങു വിളിച്ചു..സംസാരിക്കാൻ വന്നിട്ട് ഉടായിപ്പ് കാട്ടുന്നോ..

“ന്താടാ നിന്‍റെ കാമുകിയല്ലേ ഞാൻ?. നിനക്ക് കെട്ടി പിടിക്കാൻ തോന്നിയാലോ?.. എന്‍റെ സാരി ചുളുങ്ങും.!! ” ഓഹ് തള്ള കലിപ്പാക്കും. ഇങ്ങനെ കളിപ്പിക്കുന്നതെന്തിനാ?.. സാരി മുഴുവൻ അമ്മ അഴിച്ചു മാറ്റി. നീല ബ്ലൗസും, ഇത്തിരി തള്ളിയ കൊഴുപ്പുള്ളയാ വെളുത്ത വയറും. താഴെ നീല അടിപ്പാവാട.

“പോടാ…പൊട്ടാ. എനിക്കൊന്ന് കിടക്കണം. അല്ലേലും നിന്‍റെ കാമുകിയാവാനൊന്നും എന്നേക്കിട്ടില്ല ” ഞാൻ ആസ്വസതനാവുന്നത് കണ്ട് ബെഡിലേക്ക് കേറി അമ്മ പറഞ്ഞു.

ഇതിത്തിരി കൂടുതലല്ലേ?

“ഒന്ന് ചിരിക്കഭീ…” സോപ്പിടാൻ നോക്കുവാണ്.. “ചിരിക്കെടാ മോനു..” അടുത്തേക്ക് വന്നു ഇക്കിളിയാക്കാൻ നോക്കി.പാവം എനിക്കങ്ങനെയാ തോന്നിയത്. ചിരിച്ചു, സന്തോഷത്തോടെ തന്നെ.

“ആ ഇനി പറഞ്ഞോ.. കാമുകി എന്താ ചെയ്യണ്ടത്…?” പെട്ടന്നമ്മ മാറി. വട്ട് തന്നെ!!. കേട്ട് കലി കേറി പല്ലു കടിച്ചു ഞാനൊന്ന് പേടിപ്പിച്ചു. എവിടെ പേടിക്കുന്നു. ന്താടാ ന്നുള്ള ഭാവം.. കൈ ഉയർത്തി അഴിഞ്ഞ മുടി അമ്മ തലയിൽ വട്ടത്തിൽ കെട്ടിവെച്ചു.താഴേക്ക് അറിയാതെ നോക്കി. ബെഡിൽ കേറിയിരിക്കുന്ന കൂട്ടത്തിൽ അരക്കെട്ടിന് മുകളിലേക്ക് മടങ്ങിയിരിക്കുന്ന വയറിന്‍റെ കൊഴുപ്പുള്ള തൊലി.അതില്‍ അടഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആ പൊക്കിൾ.

“കാമുകിയെ ഊറ്റി കുടിക്കാൻ തുടങ്ങിയോ..” വീണ്ടും കമന്‍റ്. ഇത്തവണ വിട്ടു കൊടുക്കാൻ തോന്നിയില്ല.

“ആ തുടങ്ങി. എന്‍റെ പെണ്ണല്ലേ.. ഞാൻ നോക്കും..” ഞാനമ്മയുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു ഇങ്ങട്ടുള്ള പോലെ അങ്ങട്ടും.അത്ര തന്നെ.

“എന്നാ കാമുകി ഇനിയെന്താ ചെയ്യണ്ടേ..? കാമുകൻ പറ..” മുന്നില് നേരെയിരുന്ന് കളിപ്പിക്കുന്ന നോട്ടവുമായി  ചോദ്യം..

“ഹാ പറയാ… എനിക്കെന്‍റെ പെണ്ണിന്‍റെ മടിയിൽ തലവെച്ചൊന്ന് കിടക്കണം. ”

“എന്നിട്ട്..?”

“അപ്പോഴെനിക്ക് പാട്ട് പാടി തരണം ” ഞാനങ്ങിട്ടു. ഇപ്പോ ഒരു ചോദ്യമുണ്ടാവും!! പാട്ടുപാടാൻ അറിയാത്ത അമ്മയുടെ.

“പാട്ടോ.???.” ഒരു നിരാശയാ വാക്കിൽ.കണ്ണിലെ തിളക്കം പെട്ടന്ന് പോയോ?എത്ര കററ്റ് ആണ് ഞാൻ വിചാരിച്ചത്.

“ഹ്മ്മ് പാട്ട്..” ഞാൻ വ്യക്തമാക്കി കൊടുത്തു.

“എനിക്കറിയില്ല പാടാൻ..” ചുണ്ട് പിളർത്തിയുള്ള അഭിനയം.വല്ലാതെ കൊഞ്ചിക്കാൻ തോന്നി.. ഞാനാ കവിളിൽ രണ്ടും പിടിച്ചു വലിച്ചു..

“സാരല്ല മോളു… എന്നാ പാട്ട് വേണ്ടാട്ടോ?..” വീണ്ടും ആ കണ്ണിൽ തിളക്കം

“കരയാൻ പോവണോ..” സംശയത്തോടെ ഞാൻ നോക്കി..

“നിന്‍റെ അച്ഛനാടാ കരയുന്നത്..”ഓഹ് ഒറ്റ തുള്ളൽ. അമ്മ നേരെ ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു.ആ കളി കണ്ടു നോക്കി ചിരിച്ചു ഞാൻ ജനലിന്‍റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അത്‌ തുറന്നപ്പോ ഉള്ളിലെ വിങ്ങലിലേക്ക് കുറച്ചു തണുത്ത കാറ്റടിച്ചു. പുറത്തെ മഴക്കൊരു കുറവുമില്ല.മിന്നലും മുരളിച്ചയും അതേ പോലെ. വെള്ളം കേറുമോ?.

“അഭീ…..” അമ്മയുടെ നേര്‍ത്ത വിളി. “എന്‍റെ അടുത്ത് വന്നു കുറച്ചു നേരം കിടക്കുവോ?.”അപേക്ഷ പോലെ തോന്നി. ഇങ്ങനെ പാവം ആവുന്നതെന്തിനാ?ഇത്ര നേരം കളിപ്പിച്ച പോലെയല്ല ഇത്തിരി സീരിയസ് ആട്ടിയാണ്  വിളി.

ഞാൻ ബെഡിലേക്ക് കേറി അമ്മയുടെ തൊട്ടരികിൽ ആ മുഖത്തിനോട് മുഖം വെച്ചെങ്ങനെ കിടന്നു. കണ്ണെന്‍റെ മുഖത്തു ഓടി നടക്കുന്നുണ്ട്. ഞാൻ ചിരിച്ചു കാട്ടി. തിരിച്ചമ്മയും ചിരിച്ചു. വീണ്ടും അതേപോലെ ചിരിച്ചപ്പോ അമ്മ കടുക്കുമെന്ന് കാട്ടി. ഓഹോ!!

“ന്നാ കടിക്ക്..” ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“കടിക്കും ട്ടോ…” തിരിച്ചു ഭീഷണി.

എന്നലോന്ന് കാണണല്ലോ? എന്‍റെ റെഡിയായ മുഖം കണ്ടപ്പോ അമ്മയ്ക്കും ആവേശം. തല മെല്ലെ പൊക്കി ഒരു കടി കവിളിൽ. വേദനയാക്കീല്ല. അതെനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്തു..

കടിച്ചു കഴിഞ്ഞമ്മ മുഖം എനിക്ക് കാട്ടി തന്നില്ല.

“അഭീ… തിരിഞ്ഞ് കിടക്ക് ” ബെഡിലേക്ക് പൂഴ്ത്തിയ മുഖം ഞാനൊന്ന് നോക്കുന്നതിനു മുന്നേ അമ്മ പറഞ്ഞു.വാക്കുകൾ മുറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഇത്ര നേരം എന്ത് ചെയ്യില്ലെന്ന് വിചാരിച്ചോ അത്‌ തന്നെ ചെയ്തു. കരയുന്നുണ്ട്. അതാ വാക്ക് കേട്ടാലറിയാം.

“എന്താന്‍റെ അമ്മക്ക് പറ്റിയത്?. എന്നോട് പറയാൻ വയ്യങ്കിൽ വേണ്ടമ്മേ.ഇങ്ങനെ കരയാതെ നിന്നൂടെ ..” ഞാനാ തലയിൽ മെല്ലെ തലോടി. ചുമല് കുലുങ്ങുന്നുണ്ട്. ആ മുഖം എനിക്ക് കാണിച്ചു തരുന്നില്ല.

“പോടാ.. നീ തിരിഞ്ഞ് കിടക്കഭീ.. ഞാൻ കരയൊന്നും ല്ലാ…” എന്താണീ പറയുന്നത് കരയില്ലാന്ന് പറയുന്നത് കരഞ്ഞോണ്ടോ?..

“അമ്മേ…”

“നീ തിരിയടാ ചെക്കാ…” എങ്ങനലടിക്കുന്നുണ്ട്. ഇത്രേം വിഷമാണെൽ പറയണോ? എന്തായാലും തിരിഞ്ഞു കിടക്കാം. കിടന്നു.

ഇപ്പൊഴാ തുറന്ന ജനലെനിക്ക് കാണാം.  വെളിച്ചം മിന്നി തുടങ്ങുന്നുണ്ട്.ബാക്കിൽ നിന്നമ്മ എന്‍റെ മേത്തേക്ക് ഒട്ടിച്ചേർന്നു. കൈ വയറിലൂടെ കോർത്തു.. തലയെന്‍റെ കഴുത്തിൽ. അത്‌ നനയുന്നുണ്ട്. കണ്ണീരാണ്. പുറത്ത് അമ്മയുടെ അമർന്ന അമ്മിഞ്ഞയുണ്ട്, നഗ്നമായ ആ വയറിന്‍റെ ചൂടുണ്ട്. കരച്ചിൽ നിർത്തീല്ല. ഇനിയത് പറ്റില്ലെങ്കിൽ വേണ്ട. അമ്മ എന്നോടെല്ലാം പറയുമെന്ന് കരുതി ഞാനങ്ങനെ കിടന്നു.

“അഭീ.. എനിക്ക് പറ്റുന്നില്ലടാ.ഞാനെങ്ങനെയാ അത്‌ പറയാ..” ഇത് മാത്രം കേട്ടു,പിന്നേ ഒരു കരച്ചിലാണ്. ഇടക്ക് ശ്വാസമെടുക്കാൻ നീട്ടിയ വലിയുണ്ട് വായ്കൊണ്ട് അങ്ങു പറഞ്ഞാൽ പോരെ?.

“അമ്മേ… ” ഞാൻ വിളിച്ചു നോക്കി..

“മ്…” മൂക്കു വലിക്കുന്ന കൂട്ടത്തിൽ ഒരു മൂളൽ.

“വായ കൊണ്ട് പറഞ്ഞാൽ മതി..പറയാനറിയില്ലെങ്കിൽ ട്ടോ “ചളിയടിച്ചു. വേറെ നല്ലതൊന്നും വായിൽ വന്നില്ല. ആ കരച്ചിൽ ഒന്ന് നിർത്താൻ വേറെന്താ വഴി.ഒരു കടിയായിരുന്നു പുറത്ത്.

“ഇനി നീ മിണ്ടരുത് കേട്ടല്ലോ….!”അടുത്ത ഉത്തരവ്.ഇനി മിണ്ടണില്ല!!.

“കേട്ടോ??”വീണ്ടും ചോദ്യം. മിണ്ടിയില്ല!!.

“കേട്ടോടാ..” മുടിയിൽ പിടുത്തം വീണു.. എന്ത് കഷ്ടമായിത്.

“അമ്മയല്ലേ മിണ്ടണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞെ…?” ഞാനൊന്ന് തിരിയാൻ നോക്കി.

“ഡാ വേണ്ട. അങ്ങനെ കിടന്നാൽ മതി..” ആ കരച്ചിൽ ഒന്ന് കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. എന്നാലും തിരിയാൻ പറ്റില്ല!!..

“അമ്മേ…” തമാശ പറയലും എല്ലാമോന്ന് നിർത്താൻ തോന്നി. ഇത്തിരി സീരിയസ് ആയി.ഇത്ര മാത്രം സഹിക്കുന്ന ഈ കാര്യമെന്താണ്?

“അഭീ.. എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടാടാ..” പതുക്കെയായിരുന്നു അത്‌.അതുള്ളതല്ലേ? എനിക്കറിയാവുന്നതുമാണ്.

“എനിക്കും ഇഷ്ടമാണല്ലോ…” ഞാൻ തിരിച്ചു പറഞ്ഞു.

“അങ്ങനെയല്ലഭീ.. എനിക്കറിയില്ല. ഇതെങ്ങനെ പറഞ്ഞു തരും ഞാന്‍. അനു നിന്‍റെ കൂടെ കൊഞ്ചുമ്പോ, നീ ആന്‍റിമാരുടെ എടുത്തേക്ക് ഓടുമ്പോ, അവരോട് ഓരോന്ന് ചിരിച്ചു, കളിച്ചോണ്ട് പറയുമ്പോ. അവരെ കെട്ടി പിടിക്കുമ്പോ. എനിക്കെന്ത് മാത്രം വേദനയുണ്ടെന്നറിയോ..” നെഞ്ചോന്ന് കുലുങ്ങി. ശ്വാസം മെല്ലെയൊന്ന് നിന്നോ? ആ പതിഞ്ഞ ശബ്‌ദം കാതുകളെ മെല്ലെ വേദനിപ്പിക്കുന്ന പോലെ. എന്ന ഒന്ന് ചിരിയും വന്നു.

“അമ്മേ..” കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ ഞാനൊന്ന് കൂടെ തിരിയാൻ നോക്കി. കഴിഞ്ഞില്ല.അമ്മ പിടിച്ചു വെച്ചു

“എന്‍റഭീ തിരിയല്ലേടാ… എനിക്ക് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ മതി..നിന്‍റെ മുഖങ്കണ്ടാ പറ്റില്ലടാ..” ആ വാക്കുകളെ അനുസരിക്കാൻ തോന്നി.തിരിഞ്ഞില്ല എന്‍റെയമ്മക്ക് എന്നോടെന്താണ് പ്രേമമോ??.എന്താണെന്നറിയില്ല കരയരുത് എന്നൊക്കെ വലിയ വായിൽ പറഞ്ഞ എന്‍റെ കണ്ണ് തന്നെ മെല്ലെ നനഞ്ഞു.

“അമ്മേ എന്നോട്…” അത്രേ വായിൽ വന്നുള്ളൂ..

“എനിക്കറിയില്ലടാ ഞാനെന്ത് തള്ളയാണെന്ന്. നീയെന്നോട് കാണിച്ച സ്നേഹം നിന്‍റെ അച്ഛൻപോലും കാണിച്ചില്ല. ആ കിടക്കുന്ന സാരി. അറിയോ നിനക്ക് ” അമ്മയുടെ അഴിച്ചു വെച്ച സാരിയെപ്പറ്റിയാണ്

“വെറും ഗിഫ്റ്റായിട്ട് ഞാനിന്നും കാണുന്നില്ല, ആദ്യമായിട്ട അഭി പിറന്നാളിന് എനിക്കങ്ങനെ ഒരാള് വാങ്ങിതരുന്നത് . നീചെയ്യുന്ന ഒരു കാര്യവും നിനക്ക് നിസാരമായിരിക്കും എനിക്കതങ്ങനെയല്ല .എനിക്കെന്ത് ഇഷ്ടമാണെന്നറിയോ?… ” ഞാൻ കരഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു.കെട്ടിപ്പിടിച്ചു എന്‍റെ മനസിനോട് നേരിട്ട് , തുറന്നു പറയുന്ന സ്നേഹമല്ലേയത്‌.അമ്മ നീണ്ട ശ്വാസമെടുത്തു.

“എനിക്കറിയാം ഇതൊന്നും നല്ലതല്ലാന്ന്. വേറെ ഒരു ബന്ധത്തിലേക്ക് പോവില്ലെന്നും ഉറപ്പാ. അന്ന് രാത്രി നിനക്കമ്മിഞ്ഞ തരുമ്പോഴും ഞാൻ അമ്മയായീട്ടെ നിന്നുള്ളു. അല്ലാത്തൊരു ബന്ധത്തിലേക്കും പോവാൻ എനിക്ക് കഴിയുകയുമില്ല.ഷെറിനാവുമ്പോ പ്രശ്നമില്ലായിരുന്നുടാ. പക്ഷെ ഞാനുള്ളപ്പോ നീ ആന്‍റിമാരെ എടുത്തു പോവുമ്പോ. അറിയാതെ എന്തൊക്കെയോ തോന്നി പോവ്വാ.. നീയെന്‍റെയല്ലേന്നൊക്കെ. അന്നനുവും നീയും തോട്ടിൽ നിൽക്കുന്ന കണ്ടപ്പോ. ഞാൻ എത്ര കരഞ്ഞെന്നറിയോ?. പേടിയായി നീ എന്നോട് കാണിക്കുന്ന സ്നേഹം പോവൊന്ന് തോന്നി.. അതാ ഞാൻ അങ്ങനെയൊക്കെ. ” അമ്മ ഒന്നുകൂടെ കരഞ്ഞു. തൊണ്ടയിൽ മുള്ള് തറച്ച പോലെ നീറുന്നുണ്ട്. കണ്ണ് നിറഞ്ഞു ഒഴുകുന്നുണ്ട്.എന്താ ഞാൻ അമ്മായോട് പറയാ. ഒന്നും അറിയുന്നില്ല.കണ്ണിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണുനീർ ഞാൻ തുടച്ചെടുത്തു. അമ്മ എന്‍റെ കഴുത്തിലൊന്നു മുത്തി.

“നിന്‍റച്ഛന് നല്ല മനുഷ്യനാ. സ്നേഹ മില്ലെന്നൊന്നും ഞാൻ പറയില്ല. എല്ലാം കാര്യവും ഞാൻ പറയാറുംമുണ്ട്. എന്നാലും പുറമെ കാണുന്നപോലെയല്ലടാ പഴയ ഓർമകളെ ഒന്നും മറക്കാൻ അങ്ങേർക്ക് ഇതുവരെ പറ്റിയിട്ടില്ല.” ആ വാക്കിലെ വിങ്ങലെനിക്ക് പെട്ടന്നു കിട്ടി. അവരൊരുമിച്ച് ഒറ്റക്കുള്ള നിമിഷങ്ങളൊന്നും തന്നെയെനിക്കോർമയില്ല.അച്ഛന്‍റെ ഓർമകളെന്ന് പറയുമ്പോ അന്നച്ഛൻ പറഞ്ഞ കഥയായിരിക്കും.ആ പെൺകുട്ടിയെ മറക്കാൻ അച്ഛന് കഴിയില്ലെന്നാണോ?

” ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് നിന്‍റച്ഛനോട്. ഇങ്ങനെയൊരു ഇഷ്ടമുള്ള കാര്യം.അത്‌ വേറെ ഒരു തലത്തിലേക്ക് പോവില്ലെന്നും ഉറപ്പ് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. അനുവിനും അറിയാം.. അതാ അവൾ അങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നത്. അമ്മയും അച്ഛനുമൊക്കെയാണോന്ന്. ” ഞാൻ കരഞ്ഞു. ദേഷ്യം കൊണ്ടൊന്നുമല്ല, ഇങ്ങനെ തുറന്നു പറയുന്നത് കേൾക്കുമ്പോ തന്നെ വിങ്ങലാണ്. പിന്നെ ചെറിയമ്മയെ കൂടെ. ഞാൻ വന്നായാ ദിവസം അവളത് എന്നോട് പറഞ്ഞത്. അമ്പലത്തിൽ നിന്ന് അമ്മയുടെ കൂടെയല്ലേ അവൾ വന്നത്. എന്നോടുള്ള ദേഷ്യകൊണ്ടല്ലന്നും അവൾ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ശെരിയാണ് ഇതറിഞ്ഞപ്പോ ചോദിച്ചു പോയതാവും. ഞാനന്ന് എത്ര വെറുപ്പിക്കുകയും ചെയ്തവളെ.

“അഭീ…” അമ്മ വീണ്ടും വിളിച്ചു.

“മ് ” കണ്ണെല്ലാം തുടച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ മൂളി.

“അനു പാവം ആട. ഞാനാ അവളെ നിർബന്ധിച്ചേ കല്യാണത്തിന്,അവൾ കുറെ പറഞ്ഞു നിന്നെ ഇഷ്ടമാണെന്നൊക്കെ.ദേഷ്യം പിടിച്ചപ്പോ അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയി. അമ്പലത്തിൽ വെച്ച്,നിന്നെ ഞാൻ ആർക്കും കൊടുക്കില്ലെന്ന്.അന്ന് മുതൽ അവളെന്നോട് മിണ്ടിയിട്ടില്ല. എപ്പോഴും വെറുപ്പോടെയാണ് നോക്കുന്നത്.അവളങ്ങനെയൊക്കെ ചോദിക്കുന്നതും അതിനാ.” വിചാരിച്ച പോലെ നടന്നു. ചെറിയമ്മയെ അറിയും തോറും,ഞാൻ അവളോട് കാട്ടിയ ദേഷ്യമെല്ലാം ഒരു കാരണവും ഇല്ലാതെ ആയി മാറുന്നുണ്ട്. ഐറ പറഞ്ഞു തന്നത് ശെരിയായി. ഞാനും മസിലുപിടിച്ചു അവളും മസിലുപിടിച്ചു.. എല്ലാമൊന്ന് തുറന്നു പറഞ്ഞിരുന്നേൽ ഇതെന്തേലും ഉണ്ടാവുമായിരുന്നോ?.

അമ്മ കുറച്ചു നേരം മിണ്ടിയില്ല.എനിക്കമ്മയോട് ദേഷ്യമൊന്നും തോന്നിയില്ല.സ്നേഹിക്കാൻ ആരുടേലും സമ്മതം വേണോ?ചെയ്തത് എല്ലാരും കൂടയാ. അങ്ങട്ടും,ഇങ്ങട്ടും വാശി കാട്ടി. തെറ്റ് എല്ലാവരും ചെയ്തു.അമ്മ ചെയ്തില്ലേ? ചെറിയമ്മ ചെയ്തില്ലേ? ഞാൻ ചെയ്തില്ലേ? ഒന്നും ഇല്ലാതിരുന്ന അച്ഛന് പോലും അവളെ നിശ്ചയത്തിന് നിർബന്തിച്ചില്ലേ? സ്നേഹിച്ചിട്ടുമില്ലേ? ഇനിയെന്തിനാണ് വാശി.പുറത്ത് മഴ വീണ്ടും നേർത്തു വന്നു. താളം പിടിച്ചൊരു പെയ്യൽ.

“എന്നാലും അഭി..എന്താടാ അവളു നിന്നോട് ചെയ്തേ? ഇത്രക്ക് അങ്ങിഷ്ടപ്പെടാൻ? ” കരച്ചില് നിർത്തിയോ തള്ള?.ഇപ്പൊ വല്ല്യ കുശുമ്പാണാ വാക്കുകളിൽ.

ഞാനൊന്ന് ശ്വാസം വിട്ടു അവളെന്താ ചെയ്തേന്ന് ആലോചിച്ചു.കിട്ടിയില്ല!!

“അവളൊന്നും ചെയ്തില്ല ലക്ഷ്മിയമ്മേ, അവളെന്‍റെ ചെറിയമ്മ തന്നെയായി നിന്നതേയുള്ളു…” ഇത്തവണ ഞാൻ ബലം പിടിച്ചു തിരിഞ്ഞു.അമ്മയുടെ മുഖം കാണണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. തിരിഞ്ഞതറിഞ്ഞു ആ മുഖമൊന്ന് മറക്കാൻ നോക്കി. സമ്മതിച്ചില്ല. കൈ പിടിച്ചു മാറ്റി മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“വിടടാ ചെക്കാ…” ഭലം പിടുത്തം കൂടി “നോക്കല്ലെയഭീ..” സമ്മതിക്കില്ലെന്ന് മനസ്സിലായല്ലോ അമ്മയുടെ കുണുങ്ങൽ. മുഖമൊക്കെ അങ്ങു ചുവന്നിട്ടുണ്ട്, ചെറിയ മുകക്കുരുവിന്‍റെ പാട് പോലെ എന്തോന്നുണ്ട് ആ രണ്ടു കവിളിലും.. ചിരിക്കുമ്പോ നുണക്കുഴിക്ക് പകരം കുഴിയല്ലാതെ ഒരു നീണ്ട ചാൽ തെളിയും. അതും കാണാൻ രസമാണ്. എത്രയായിട്ടും അമ്മയെന്‍റെ കണ്ണിലേക്കു നോക്കിയില്ല കണ്ണടച്ചങ്ങനെ നിന്നു.

“അതേ എന്‍റെ അമ്മക്കുട്ടി.. നീ പ്രേമിച്ചോടി പെണ്ണെ.” മൂക്കിന്‍റെ തുമ്പിൽ. ആ കവിളിൽ. നെറ്റിയിലേക്ക് വീണ മുടിയിൽ.തുറക്കാത്ത കൺ പീലിയിൽ എല്ലാം ഒന്ന് തൊട്ടു.മെല്ലെ പറഞ്ഞു. വെറുതെ കളിപ്പിക്കാൻ. എന്നെ മുന്നേ എത്ര കളിപ്പിച്ചതാ.പെട്ടന്നാ കണ്ണു തുറന്നു..

“ഡീ ന്നോ..” പേടിപ്പിക്കൽ. സ്വന്തം ചുണ്ട് കടിച്ചു കലിപ്പിൽ.”ഡാ ഡാ ഞാൻ നിന്‍റെ അമ്മയാടാ..”

“ഓഹ് അപ്പോ ഇത്ര നേരം പറഞ്ഞതോ.?..”ചോദിച്ചപ്പോ ഒരു ഇളി.

“ഒരുമ്മ തരോ..?.”വിഷയം മാറ്റി. എന്ത് കള്ളിയാണ്. ഞാനാ കവിളിൽ അപ്പൊ തന്നെ കൊടുത്തു.

“ഒന്നുകൂടെ..” വീണ്ടും ആ ചോദ്യം. കൊടുത്തു. അതങ്ങനെ രണ്ട് മൂന്ന് വട്ടം കൂടെ.

“ദേഷ്യണ്ടോ എന്നോട്? ” സംശയം മുഖത്തുണ്ട്. എന്തിനാണിപ്പോ ദേഷ്യം

“ഇല്ലല്ലോ…”

“എന്നാലും “കളിപ്പിക്കയാണ്.

“ഇല്ലടീ..” പറഞ്ഞു. ചന്തിക്ക് രണ്ടെണ്ണം കിട്ടി.. പിന്നേ ചെവി പിടിച്ചു ഒരു തിരിയും. ഫോൺ വന്നതുകൊണ്ട് നിർത്തി. അച്ഛന് വിളിച്ചു.. ചാടി എഴുന്നേറ്റു.

“അയ്യോടാ ഒരു കാര്യം മറന്നഭീ ” സാരി ഉടുക്കുന്നിടക്ക് അമ്മ.അതെന്താണാവോ?.ഞാനാ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി.

“അമ്മിഞ്ഞ വേണോന്ന് ചോയ്ക്കാൻ…” തള്ള നന്നാവൂല്ലന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു. കളിയാക്കി ചിരിക്കാണ് എന്നെ.

“നിങ്ങളെ പെങ്ങൾക്ക് കൊടുക്ക്. അത്‌ ഇടക്ക് വന്നു കുടിക്കലില്ലേ…?..” ചോദ്യം കേട്ടപ്പോഴേക്ക് അമ്മ ചിരി നിർത്തി ഞാനെങ്ങനെ അറിഞ്ഞുന്നുള്ള ഭാവം.ഇതൊക്കെ എന്ത് ന്ന് ഞാൻ.

.ഡോർ തുറന്നില്ല. അമ്മ ഒരുങ്ങി കഴിഞ്ഞു മുന്നില് വന്നു.

“ഞാൻ കുറേ കരഞ്ഞോടാ?…”

” ഏയ് ഇത്തിരി ” ഞാൻ കുറച്ചെ ന്നു കാട്ടി.ആ മുഖം ഇപ്പോ നല്ല പോലെ വിടർന്നിട്ടുണ്ട്. അമ്മയെന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു.

“ഇപ്പൊ നല്ല സമാധാനം ഉണ്ടഭീ, നിനക്കെല്ലാം ഇപ്പൊ അറിയാലോ,..” അതിന്‍റെ സന്തോഷം ആ വാക്കിലുണ്ട്. പിടിക്കുന്ന കൈയുടെ മുറുക്കത്തിലുണ്ട്.

“അപ്പൊ ഇനിയും എന്നെ പ്രേമിക്കോ…?” ഞാൻ ചിരിയോടെ സംശയം ചോദിച്ചു.

“ഓ പ്രേമിക്കും മനുഷ്യൻ അല്ലേ? അങ്ങനെയൊക്കെയാടാ.എന്നാലും പഴയപോലെ ആരെയും വേണ്ടനായക്കില്ല ട്ടോ. നിന്‍റെ കള്ള കാമുകി അത്രേം മതി. നീയെന്‍റെ കൂടെ ണ്ടാവല്ലോ, എന്നേ മനസ്സിലാക്കിയല്ലോ?. അതിനും കൂടുതൽ എന്താ വേണ്ടേ.”സന്തോഷം. എന്തേലുമാവട്ടെ വലിയ കള്ളത്തരങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലല്ലോ എല്ലാമെന്നോട് തുറന്ന് പറയാൻ കാട്ടിയ മനസ്സില്ലേ?

വാതിൽ തുറന്നിറങ്ങി.

“അമ്മയും മോനും ക്കൂടെ സീക്രെട് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞോ??…”പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോ അമ്മയുടെ ഫ്രണ്ടിന്റെ ചോദ്യം. അത്‌ കേട്ടിട്ട് അമ്മയെന്‍റെ തോളിൽ തൂങ്ങി.എന്നിട്ട് ഒട്ടിച്ചേർന്നു നിന്നു.

“ഇതിന് വട്ടാണുട്ടോ.. ഞാനില്ലാത്തപ്പോ ഒന്ന് സൂക്ഷിക്കണേ… ” അമ്മയെ കാണിച്ചു ഞാൻ ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു.

“അമ്മക്ക് പറ്റിയ മോൻ തന്നെയാ….” മൂപ്പത്തിയുടെ ആക്കൽ “അല്ലേ ലക്ഷ്മി.? ” അമ്മയോടും കൂടെ ചോദ്യം.

“ഇവനെന്‍റെ മോനല്ലേ അങ്ങനെയേ ആവു..” ഇപ്പൊ ചങ്കും,ചങ്കും തോളിൽ കയ്യിട്ട് നിൽക്കണപോലെ ഞങ്ങൾ നിന്നു. ചേച്ചിക്ക് ഇതൊക്കെ പുതിയ കാഴ്ചയാണെന്ന് ആ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ തോന്നി. അല്ലേൽ അമ്മയെ ഇങ്ങനെ കാണുന്നത് ആദ്യമായിട്ടാവും. വിശേഷമെല്ലാം നിരത്തിയിറങ്ങി. അച്ഛനൊരു വട്ടം കൂടെ വിളിച്ചു. അമ്മ പിന്നേ വലിയ ആലോചനയിൽ ഒന്നും അല്ലായിരുന്നു. ചിരിച്ചും കളിച്ചും തലയിൽ തൊണ്ടിയും, തമാശ പറഞ്ഞും ഞങ്ങൾ നേരെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വിട്ടു.

റൂമിലേക്ക് മാറ്റിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു കിച്ചുവിനെ. ഞാനും അമ്മയും കേറി ചെന്നപ്പോ, എല്ലാരുമുണ്ട്. പിന്നേ നൂറു ചോദ്യം എവിടെ പോയതാന്നൊക്കെ.ഗൗരിയേച്ചിയുടെ മുഖം വിടർന്നിട്ടുണ്ട്. എന്നേ കണ്ട് ഒന്ന് ചിരിച്ചു. പിന്നേ ഫോൺ ഒന്ന് വിളിക്കാൻ തരുവോന്ന് ചോദിച്ചപ്പോ കൊടുത്തു. ചേച്ചിയുടെ ഫോൺ അവിടെ വെച്ചതല്ലേ. എന്നിട്ട് ഇറങ്ങിയോടിയതല്ലേ?

അച്ഛന്‍ പെട്ടന്നാണ് കേറി വന്നത്.

“ഹാ വന്നോ….” അമ്മയെയും എന്നെയും നോക്കി അച്ഛന്‍  ചോദിച്ചു. നേരത്തേ വിളിക്കുമ്പോഴൊക്കെ മര്യാദക്ക് കിട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇത്തിരി സീരിയസ് ആണോന്ന് തോന്നി.

“അനുനെ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നില്ലല്ലോ?. നിങ്ങളുടെ കൂടെ ണ്ടാവൂന്ന് ഞാൻ കരുതി…” ഞാൻ ഞെട്ടി. ചെറിയമ്മ ഇവിടെയില്ലേ? രാവിലത്തെ കാര്യം പെട്ടന്നോർമ വന്നു. കെട്ടിയിട്ടതല്ലേ. വായിൽ. ഈശ്വരാ..ഞാനൊന്ന് വിറച്ചു പോയി.എന്നാലും ആ കെട്ട് ഒന്നുവലിച്ചാൽ അഴിക്കാലോ? ഇറങ്ങുമ്പോ ആ വാതിലു ഞാൻ പൂട്ടിയിട്ടുണ്ടോ? ഇല്ലെന്നാണ് ഓർമ.

“അനു എങ്ങാട്ടോ പോവുമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു..ഞങ്ങളിറങ്ങുമ്പോ അവളവിടെ ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ..” ഫോൺ വിളിക്കുന്ന ഗൗരിയേച്ചിയും പറഞ്ഞു. ആണെങ്കിലും ചെറിയമ്മ എന്‍റെ അടുത്തല്ലായിരുന്നോ?പേടി തോന്നി രാവിലെ പോന്നതല്ലേ.. ഇത്രം മഴ പെയ്തു. ഇടി വെട്ടി ഇപ്പൊ രാത്രിയായിട്ടുണ്ട്.

ഞാനമ്മയുടെ ഫോൺ പെട്ടന്ന് വാങ്ങി, ചെറിയമ്മയുടെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു നോക്കി.. സ്വിച്ച് ഓഫ് ആണ്. ഞനെങ്ങനെ ഇതിവരോട് പറയും. ഇങ്ങനെ നിന്നാൽ ശെരിയാവില്ല.പോയി നോക്കണം.വെപ്രാളംമൊന്നും കാട്ടാതെ ഞാൻ അവരോട് പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി. അവർക്കൊന്നും തോന്നിയിട്ടില്ല. അവളൊറ്റക്ക് വീട്ടിൽ ഇരിക്കുന്നുണ്ടാവുമെന്ന് അമ്മ എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞു.

താഴേക്ക് ഓടി.. എനിക്ക് പേടി കൂടിയിരുന്നു. എന്നാലും ഞാൻ ആ കാര്യം മറന്നു പോയല്ലോ.. അവൾക്കാ കെട്ട് അഴിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലോ വായിൽ തുണി തിരുകികൂടെ വെച്ചില്ലേ അങ്കിളിന്‍റെ കാർ തന്നെയെടുത്തു. നിശ്ചയമില്ലാത്ത വണ്ടി വിട്ടു. നല്ല മഴ വീണ്ടും തുടങ്ങി.സ്പീഡ് കൂട്ടാൻ പറ്റാത്തയവസ്ഥ..അവൾക്കൊന്നു പറ്റരുതേന്നായിരുന്നു മനസ്സിൽ.കരച്ചില് വരുന്നുണ്ട്. എത്ര ക്രൂരനാണ് ഞാൻ.

പാവം അവളെന്ത് തെറ്റാ ചെയ്തത്?എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നി. ഒച്ചയുണ്ടാക്കാൻ കഴിയാതെ, ഒന്ന് കരയാന്‍ കഴിയാതെ, എത്ര നേരം ഇരുന്നു കാണും കെട്ടിയിട്ടതല്ലെ? അതും പനി കൂടെയായിട്ട്. തൊണ്ട പിടഞ്ഞു, നെഞ്ച് കത്തി. കഴിയുന്നത്ര സ്പീഡിൽ ഞാൻ വണ്ടി വിട്ടു.എങ്ങനെക്കൊയോ വയല് കടന്നു. നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പാടമാണ് മുന്നില്‍. ആകാശത്തു മിന്നൽ നല്ലപോലെ പിടയുന്നുണ്ട്..സൈഡിൽ വയലിൽ നിന്ന് നോക്കിയാൽ കാണുന്ന വീടിന്‍റെ വശം ഇരുട്ടിലാണ്.

റോട്ടിൽ നിന്ന് വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ കേറി. ചങ്ക് പിടഞ്ഞു. ഒരു വെളിച്ചം പോലുമില്ല.. ആകാശത്തു തിളങ്ങിയ മിന്നലിൽ വീടൊന്ന് തെളിഞ്ഞു. മുന്നില് വണ്ടി നിര്‍ത്തി ഞാൻ ഡോർ തുറന്നു. കാതടിപ്പിക്കുന്ന ഇടി. തരുത്തുപോയി.നിർത്താതെ മഴ കുരച്ചു. പൊള്ളുന്ന തണുപ്പ്.

മഴയിലേക്കിറങ്ങി മുൻവശത്തേക്ക് ഓടി. വരാന്തയിൽ കേറുമ്പോ.പോക്കറ്റിലെ ഫോൺ എടുത്തു ലൈറ്റ് കത്തിച്ചു. ഡോർ മലർക്കേ തുറന്നിട്ടതാണ്.എന്‍റെ നെഞ്ച് വിങ്ങി പൊട്ടി കരയാൻ പോകുന്നപോലെ ആയിട്ടുണ്ട്. സ്വച്ച് ഇട്ടുനോക്കുമ്പോ കറിണ്ടില്ല. ഞാൻ ഒന്നുകൂടെ തളർന്നു.ഉള്ളിലൂടെ ഓടുമ്പോ.. ഫോണിൽ നോട്ടിഫിക്കേഷൻ. പണ്ടാരമടങ്ങാൻ ഇതിൽ ചാർജില്ലെന്ന്. ഓടി സ്റ്റെപ് കേറി.സൈഡിലൂടെ മിന്നൽ വന്നു.. ഞാനൊരു നിമിഷം അനങ്ങാൻ കഴിയാതെ നിന്നു.. മരം വെട്ടിയിട്ടപോലെ ഇടി. വീടൊന്ന് കുലുങ്ങി. നിവർത്തിയില്ല കൊള്ളുന്നെങ്കിൽ കൊള്ളട്ടെ!.

റൂമിന്‍റെ മുന്നില് എത്തി. പൂട്ടിയ വാതിൽ മാത്രമല്ല ഞാൻ അത്‌ ലോക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.തുറക്കാൻ പേടിയായി അറിയാതെ ഞാൻ കരഞ്ഞു. ഉള്ളിലെന്‍റെ അനു ഒറ്റക്ക് ഈ ദിവസം മുഴുവനും. ഇത്ര വല്ല്യ മഴയത്തു ഈ ഇടിയിൽ, ഞാങ്ങനെയാ മാപ്പ് ചോദിക്കാ?.എന്നോട് തന്നെ ദേഷ്യം വന്നു. വാതിൽ തുറക്കുമ്പോ കൈ വിറച്ചിരുന്നു.. പുറത്ത് വിറപ്പിക്കുന്ന കാറ്റ്. ഞാൻ ലൈറ്റ് ഉള്ളിലേക്കടിച്ചു സൈഡിലെ ബെഡിൽ അവളെ കാണുന്നില്ല!!.

ആദി കേറി.ഉള്ളിലൂടെ മൊത്തം നോക്കി.ചുമരിന്‍റെ മൂലയിൽ, കട്ടിലിന്‍റെ ബാക്കിൽ, നിലത്ത് അവളുടെ വായിൽ തിരുകിയ  ഷഡി വീണു കിടക്കുന്നുണ്ട്. ഉള്ളിലേക്ക് കേറി വന്നൊരു മിന്നൽ. ആ മൂലയിലേക്ക് നടന്നപ്പോ റൂമിന്‍റെ കുറച്ചു ഭാഗം തെളിഞ്ഞു. ഒരു കാൽ കാണുന്നുണ്ട്. ചങ്ക് പിടച്ചു. മൂലയിലേക്ക് വെളിച്ചമടിച്ചപ്പോ ഞാൻ കരഞ്ഞു പോയി. അവളവിടെയുണ്ട് .ഒരു കയ്യിൽ ഞാൻ കെട്ടിയ കെട്ടിപ്പോഴുമുണ്ട്. കാൽ രണ്ടും കൂട്ടി പിടിച്ചു മിന്നൽ കൊള്ളാതെ കട്ടിലിന്‍റെ സൈഡിൽ ആ മൂലയിൽ.

“അനൂ…” ഇടറിയ ശബ്‌ദം കൊണ്ട്  ഞാൻ വിളിച്ചു.ഓടി അടുത്തു. മുട്ടിലേക്ക് കമിഴ്ത്തി വെച്ച ആ മുഖം പൊക്കി നോക്കി.ശരീരത്തിന് മൊത്തം നല്ല തണുപ്പ്.

“അനൂ… ചെറിയമ്മേ…” കെട്ടി പിടിച്ചു ഞാൻ വിളിച്ചു നോക്കി.മിണ്ടുന്നില്ല, അനങ്ങുന്നില്ല. അതേയിരിപ്പ്. പിടിച്ച കൈകൾക്ക് ബലമില്ല.ശ്വാസം ചെറുതായി എടുക്കുന്നുണ്ട്.ഞാനൊന്നുകൂടെ വിളിച്ചു നോക്കി..തല പിടിച്ചു ഇളക്കി നോക്കി.

” അനൂ പ്ലീസ് ഒന്ന് കണ്ണ് തുറക്ക്.. ” എന്‍റെ കയ്യിലുള്ള ആ കൈ വഴുതി നിലത്തേക്ക് വീണു. പൊട്ടി കരയാൻ തോന്നി. ഇല്ലാ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കാൻ പാടില്ല. എന്‍റെ അനു. അവൾക്ക് ഒന്നും പറ്റരുത്.

കൈയ്യിലെ കെട്ട് പെട്ടന്നൂരി.വാരി ചെറിയമ്മയെ കൈയ്യിലെടുക്കാൻ നോക്കി.പറ്റുന്നില്ല!! രണ്ടു വട്ടം ഞാൻ എഴുന്നേൽക്കാൻ കഴിയാതെ നിന്നു. കരച്ചിൽ വന്നു. കൈ ചുരുട്ടി നിലത്തു രണ്ട് ഇടി ഇടിച്ചു. തുറന്ന ഡോറിലൂടെ ഒരു മിന്നൽ. അടുത്തുള്ള ചെറിയമ്മയുടെ കൈ എന്നെയൊന്നു തോട്ടുവോ?.  ഞാൻ വീണ്ടും ശ്രമിച്ചു. ഇത്തവണ അവളെന്‍റെ കയ്യിൽ പോന്നു.നിറയുന്ന കണ്ണുകൾ അതേ പോലെ. നെഞ്ച് അങ്ങനെ ഇടിക്കുന്നുണ്ട്.പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ചാറ്റലടിക്കുന്ന വരാന്തയിലൂടെ നടന്നു. സ്റ്റെപ്പിറങ്ങുമ്പോ വീഴാൻ പോയി.വരാന്തയിൽ നിന്ന് മഴയിലേക്കിറങ്ങി.ഡോർ പണിപ്പെട്ട് തുറന്നു.ഞാനും അവളും ഒരുപാട് മഴ നനഞ്ഞു.. ബാക് സീറ്റിൽ അവളെ കിടത്തി.തിരിച്ചിറങ്ങുമ്പോ കൈത്തണ്ടയിൽ മുറുകിയ അവളുടെ വിരലുകൾ.അവളറിയുന്നുണ്ടോ എല്ലാം?…

മുറ്റം നിറഞ്ഞിഴുക്കുന്ന ചളി വെള്ളത്തിലൂടെ കാലു നീട്ടി ഞാൻ ചെറിയമ്മയുടെ കൈകൾ മെല്ലെ വിടുവിച്ചു. ഓടി ഡ്രൈവിങ് സീറ്റിൽ കേറി. കീ കൈകൊണ്ട് തിരഞ്ഞു. കണ്ണിലിരുട്ട് കേറി, അത്‌ കാണുന്നില്ല. പണ്ടാരം. ഞാൻ പോക്കെറ്റിൽ തപ്പി.അവിടെയുമില്ല..പ്രാന്തിളകി. കൈ കൊണ്ട് സ്റ്റൈറിങ്ങിൽ ആഞ്ഞു കുത്തി.എവിടെ വെച്ചു ഞാനാ സാധനം.

മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി.വരാന്തയിലേക്ക് വീണ്ടും ഓടി. ഫോൺ എടുത്തപ്പോ സ്വിച്ച് ഓഫ്‌.അതെടുത്തു നിലത്തേക്കെറിഞ്ഞു.ആകെ തളരുന്നപോലെ.കണ്ണു കാണുന്നില്ല.ലൈറ്റ് ഒക്കെ എവിടെയാണ്?.റൂമിലും ഹാളിലും തിരഞ്ഞു. കിട്ടിയില്ല ഒന്നും ചെയ്യാനാവുന്നില്ല. എല്ലാത്തിനും കഴിയാതെ ആയി പോവുന്നു.എന്‍റെ അനു. കണ്ണ് പോലും തുറക്കാതെ ആ കാറിൽ. എന്ത് ജന്മമാണെന്ന് ഞാണെന്ന് എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു.എന്തേലും ചെയ്തേ മതിയാവുള്ളൂ അടുക്കളയിലേക്ക് ഓടി.സൈഡിൽ കണ്ട മെഴുകുതിരി കത്തിച്ചു. കെടാതെ നോക്കി..തുറന്ന ജനലിൽ കൂടെ വന്ന കാറ്റ്. ആളുന്ന മെഴുകുതിരിക്കൊപ്പം നെഞ്ചും ആളി. സ്റ്റെപ് കേറി തിരിഞ്ഞു. കീ എവിടെയ്യമില്ല.. റൂമിൽ നോക്കി, ഷിർട്ടിന്‍റെ പോക്കറ്റിലും, പാന്‍റിലും നോക്കി. നിലത്തെല്ലാം ഉള്ള വെളിച്ചത്തിൽ അരിച്ചു പെറുക്കി. കൂടുതൽ തളർന്നതല്ലാതെ അത്‌ കിട്ടിയില്ല!! . കാറിലേക്ക് വീണ്ടുമോടി തിരഞ്ഞു. പിറകിലെ അനുവിനെ ഒരു നോക്ക് വീണ്ടും നോക്കി കരഞ്ഞു. അല്ലാതെ എനിക്കെന്ത് പറ്റും. മനസ്സിൽ ഞാൻ കുറേ സോറി പറഞ്ഞു.

ഇനിയൊന്നും ചെയ്യാനില്ല!!. തളർന്നു കൂട. കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി റോട്ടിലേക്ക് ഓടി.ഇരുട്ടിൽ കൂട്ട്, നിലക്കാത്ത മഴയും, മെല്ലെ മുരളുന്ന ഇടിയും. കുറച്ചപ്പുറത്തെ വക്കീലിന്‍റെ വീട്ടിലേക്കോടി.ശ്വാസം കിട്ടാൻ ഇത്തിരി ബുദ്ധിമുട്ട്.. നിലത്തിരുന്ന് കുറച്ചു ചുമച്ചു. സൈഡിലേക്ക് മറിഞ്ഞു ഓക്കാനിച്ചു. മൂക്ക് നീറി. തൊണ്ടയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് ഏന്തോ ഒഴുകി. എഴുന്നേറ്റു, നടന്നു,ഓടി. വക്കീലിന്‍റെ വീടിന് മുന്നിൽ, അടഞ്ഞ ഗേറ്റിൽ പിടിച്ചു ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി. വീണ്ടും തളർന്നു. പുറത്ത് കാറൊന്നുമില്ല. നിലത്തേക്കിരുന്ന് പോയി. സഹിക്കാവയ്യാതെ ഒന്ന് അലറി, കരഞ്ഞു.അടുത്തെങ്ങും ഇനി വീടില്ല. ഈ മഴയും കൊണ്ട് ഞാൻ എവിടെ വരെ പോവും? കണ്ണിലേക്കു വെളിച്ചം തട്ടി.. റോട്ടിലൂടെ മഴക്കിടയിലൂടെ ഒരു നേർത്ത വെളിച്ചം. വണ്ടിയാണ്. പെട്ടന്നാണ് അത്‌ അടുത്തെത്തിയത്..ഞാനതിന്‍റെ മുന്നിലേക്കോടി..കാലുകൾ നിലത്തു ഉറക്കുന്നില്ല.

തളർന്നു കൊണ്ട് ഞാൻ കൈ വണ്ടിക്ക് മുന്നില്‍ കാട്ടി. നാശം മുന്നിലൂടെ അത്‌ നിർത്താതെ പോയി.

“നിർത്തേടോ നായിന്‍റെ മക്കളേ…” ഞാൻ അവിടെ കിടന്നലറി.പെട്ടന്നതിന്‍റെ പിറകിലെ ചുവന്ന ലൈറ്റ് നല്ലപോലെ തെളിഞ്ഞു. എടുത്ത് നിന്ന് കുറച്ചകലെയായി അതു നിന്നു. പ്രതീക്ഷയുടെ ഒരു നാളമെങ്കിലും ഉള്ളിൽ കത്തി. ഞാൻ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്കോടി. കാലു തളർന്നു രണ്ടു മൂന്ന് വട്ടം വീണു. എന്നാലും എങ്ങനെയോ എഴുന്നേറ്റു. മുന്നിലേക്ക് രണ്ടു സ്റ്റെപ്പ് കൂടെ. വണ്ടി ഒന്നങ്ങി. പിന്നേ അത്‌. കണ്ണിൽ നിന്ന് വീണ്ടും അകന്നു.

(തുടരും)