മായകണ്ണൻ 3

 Mayakkannan Part 3 | Author : Crazy AJR | Previous Part

ഇന്നെന്റെ birthday ആണുട്ടോ. ഈ part നേരത്തെ എഴുതി തീർത്തതാ ഞാൻ. പിന്നെ വിചാരിച്ചു നല്ലൊരു ദിവസായിട്ട് ഇന്ന് ഇടാന്ന്. തെറ്റ് കുറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ ഷെമിക്കുക. കഥ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിലെങ്കിൽ പറയണം. ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ട ഹൃദയം ചുവപ്പിക്കണേ. അപ്പൊ തുടങ്ങുവാണെ……..

 

മായകണ്ണൻ………

 

അവളെ ആലോചിച്ച് ഞാൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു. പിന്നെ തുറക്കുന്നത് വണ്ടി വീട്ടിൽ എത്തിയപ്പോളാണ്. വണ്ടിയുടെ ശബ്‌ദം കേട്ടിട്ട് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു അമ്മയും അച്ഛനും പുറത്ത് തന്നെ നിൽപ്പുണ്ട്. ഞാൻ ഡോർ തുറന്ന് ഇറങ്ങി. ഡ്രൈവിംഗ് സിറ്റിലിരുന്ന അനുവും. പിന്നിൽ നിന്ന് ചേച്ചിയെയും പൊക്കി എടുത്ത് വീട്ടിനകത്തേക്ക് കേറുമ്പോഴും അമ്മയും അച്ഛനും ഒന്നും മിണ്ടിയിരുന്നില്ല. ഹാളിലെ സോഫയിലേക്ക് ചേച്ചിയെ ഇരുത്തുമ്പോഴും, അനു ഞങ്ങളോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങിയപ്പോഴും അവർക്ക് എന്താണ് പറയാനുള്ളത് എന്ന ആകാംഷയിലായിരുന്നു ഞാൻ. സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്ന എന്നെയും ചേച്ചിയെയും മാറി മാറി നോക്കുന്നത് അല്ലാതെ അവരൊന്നും മിണ്ടില്ല. എനിക്കങ്ങോട്ട് വിറഞ്ഞുകേറി. അവളെ കണ്ട് കൊതി തീരും മുൻപ് പെട്ടന്ന് വരണം എന്തോ അത്യാവശ്യ കാര്യം ഉണ്ടെന്നും പറഞ്ഞ് വിളിച്ചിട്ട് ഇപ്പൊ ദേ കമാന്ന് ഒരക്ഷരം മിണ്ടുന്നില്ല.

“എന്താ അമ്മേ എന്താ അത്യാവശ്യമായി പറയാനുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞേ??”

ഞാൻ ചോദിക്കാനിരുന്നത് ചേച്ചി തന്നെ ചോദിച്ചു.

“അത്….”

അമ്മ എന്തോ പറയാൻ വന്നു. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും അച്ഛൻ അമ്മയുടെ കൈയിൽ കേറി പിടിച്ച് വിലക്കി.

“കണ്ണാ നീ ഇങ്ങ് വന്നേ.”

ആദ്യം പറയാൻ വന്നത് അച്ഛൻ വിലക്കിയപ്പോ വിഴുങ്ങിയെങ്കിലും പിന്നീട് അമ്മ എന്നെ വിളിച്ചു. എന്താണ് കാര്യം എന്നറിയാൻ ഉള്ള വെപ്രാളം കൊണ്ട് ഞാൻ ചാടിപിണഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു. ഞാൻ എഴുന്നേൽക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് അമ്മയും അച്ഛനും അവരുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. പുറകെ ഞാനും.

“വാവേ….”

ഞാൻ പോകുന്നത് കണ്ടിട്ട് എന്നെ ചേച്ചി പിന്നിൽ നിന്നും വിളിച്ചു.

“ഞാൻ എന്താ കാര്യം എന്ന് അറിഞ്ഞിട്ട് വരാം. അത് വരെ ചേച്ചി വല്ലോം സിനിമേം കണ്ടൊണ്ട് ഇരുന്നോ.”

അവളുടെ മനസ്സൊന്ന് തണുപ്പിക്കാനായി ഞാൻ പറഞ്ഞു. ടിവിയും ഓണാക്കി റിമോട്ട് കയ്യിൽക്കൊടുത്ത് ഞാൻ നേരെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു.

“എന്താ അച്ഛാ എന്താ അമ്മേ വന്നപ്പോ മുതല് ശ്രദ്ധിക്കുവാ നിങ്ങടെ മുഖത്ത് എന്താ ഒരു വിഷമം?? എന്താ പറയാനുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞേ??”

മുറിയിലേക്ക് കയറിയതും കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുന്ന അവരോടായി ഞാൻ തിരക്കി.

“നിനക്ക് ആ ഗോകുൽ കൃഷ്ണയെ ഓർമയില്ലേ??

അച്ഛനാണ് അത് എന്നോട് ചോദിച്ചത്. ആ പേര് കേട്ടതും കുറച്ച് മാസം മുൻപ് നടന്ന ഞങ്ങടെ നാട്ടിലെ അമ്പലത്തിലെ ഉത്സവദിവസം എന്റെ ഓർമയിലെത്തി.
………………………

“ഹായ്… ,”

“ഹായ് ചേട്ടാ ഞാൻ കാളിദാസ്. ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാൻ വേണ്ടി വന്നതാ.”

“എന്താ കാളിദാസ്??”

“ഇവിടുത്തെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഒക്കെ എനിക്ക് മനസിലായി. എന്റെ അച്ഛനും കമ്മിറ്റികാരിൽ ഒരാളാ. ചോദിക്കുന്നത് തെറ്റാണെന്ന് അറിയാം. എന്നാലും എന്റെ ഒരു ആഗ്രഹം കൊണ്ട് ചോദിക്കുവാ. വരാൻ പറ്റാത്തത് ഒരു female singer ആണെന്ന് മനസിലായി. എനിക്കൊരു ചേച്ചിയുണ്ട് ലക്ഷ്മി. പത്തിൽ പഠിക്കുന്ന സമയത്ത് പാട്ട് പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്. അത്യാവശ്യം നന്നായിട്ട് പാടും. ഇപ്പൊ പുള്ളി ബി.ടേക് കഴിഞ്ഞു. എന്റെ ചേച്ചിക്ക് പാടാൻ ഒരവസരം കൊടുത്തുടെ??”

“എടാ അത്…”

“നിങ്ങടെ ടീമിലുള്ള singer നെ കാളും പാടില്ലേലും ആരേം bour അടിപ്പിക്കല്ലേ അത് ഞാനുറപ്പ് തരാം.”

“അത്…, നന്നായിട്ട് പാടൊന്നുള്ളത് ഉറപ്പ് ആണോ??”

“അഹ് ഉറപ്പാ ചേട്ടാ. ഞാൻ വാക്ക് തരുന്നു ചേച്ചി നന്നായിട്ട് പാടും.”

“എന്നാ പോയി വിളിച്ചിട്ട് വാ. നമ്മക്ക് നോക്കാം.”

“Thanku ചേട്ടാ thanku so much”

“ചേച്ചി plz എനിക്ക് വേണ്ടി ഒന്ന് പാടിക്കൂടെ??”

“വാവേ ഞാൻ എങ്ങനാട ഇത്രയും പേരുടെ മുമ്പില് എനിക്കാകെ ചമ്മല് തോന്നുന്നേടാ.”

“എന്തിനാ എന്റെ ചേച്ചിക്ക് ഇത്ര ചമ്മല്?? ചേച്ചി പാടുന്നത് എന്നെപോലെ തന്നെ നമ്മടെ അമ്മക്കും അച്ഛനും ഈ നാട്ടുകാർക്കും ഒക്കേ കേക്കണം. ചേച്ചിയെ കൊണ്ട് പറ്റും. എന്റെ ചക്കര ചേച്ചിയല്ലേ?? വാടി.”

“എനിക്ക് പേടിയാ വാവേ…. ഞാൻ സ്റ്റേജിൽ കേറുമ്പോ തന്നെ തുടങ്ങും കൂവാൻ.”

“അഹ് അതുകൊള്ളം ആദ്യം ചമ്മലായിരുന്നു ഇപ്പൊ പേടിയായോ?? എന്റെ ചേച്ചി കൂവുന്നവരെ പോവാൻ പറ. അവരുടെ കൂവല് ചേച്ചി പാടുന്ന വരെ ഉണ്ടാവൂ. വാ ചേച്ചി.”

“എന്നാലും വാവേ”

“ഒരെന്നാലും ഇല്ല. ദേ ഈ ക്ഷേത്രത്തിൽ ഒരുപാട് തവണ ഇത് പോലെ പ്രോഗ്രാം നടന്നിട്ടുണ്ട്. അപ്പളൊക്കെ ഞാൻ അവരോട് കെഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്റെ ചേച്ചിക്ക് ഒരവസരം കിട്ടാൻ വേണ്ടി. പക്ഷെ അപ്പോളൊന്നും ആരും അതൊന്നും കേൾക്കാൻ കൂട്ടാക്കില്ല. എന്നാൽ ഇപ്പൊ എന്റെ ചേച്ചിക്ക് ദൈവം ആയിട്ടൊരു അവസരം തന്നെക്കുവാ. അത് ചേച്ചിയായിട്ട് തട്ടി തെറിപ്പിക്കരുത്.”

“ശെരി എന്റെ വാവക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ പാടം.”

“എനിക്ക് വേണ്ടി മാത്രം അല്ല എന്റെ ചേച്ചിക്ക് വേണ്ടിട്ടും.”

“ചേട്ടാ ഇതാണ് എന്റെ ചേച്ചി ലക്ഷ്മി.”

“അഹ്. റെഡി അല്ലെ??”

“നിക്ക് ചെറുതായിട്ട് പേടി തോന്നുന്നുണ്ട്.”

“ഏയ് അതൊന്നും സാരല്ല. എല്ലാവരും ആദ്യം ഇങ്ങനെയൊക്കെ തന്നെയാ. അപ്പൊ നമ്മക്ക് സ്റ്റേജിൽ കേറിയാലോ??”

“അയ്യോ ഞാൻ….. അത് പിന്നേ ഏത് പാട്ടാ പാടുന്നേന്ന് എനിക്ക്??”

“Mm മതി മതി വിക്കിയത്. അവിടെ എഴുതി വച്ചിട്ടുണ്ട്. അത് നോക്കി അങ്ങ് പാടിയ മതി.”

“ചേച്ചി അപ്പൊ all the best.”

“വാവേ…”

“എടി ചേച്ചി ഞാൻ മുൻസീറ്റിൽ തന്നെ ഉണ്ടാവും.”

“അപ്പൊ തുടങ്ങാം??”

“അഹ് എനിക്ക് നല്ല പേടിയുണ്ട്.”

“ഇപ്പൊ ദേ ഈ പാട്ട് അങ്ങ് പാടിയ മതി. പിന്നെ തനിയെ പേടിയൊക്കെ മറിക്കോളും.”

“🎶🎶🎶മേലെ മാനത്ത് താരകൾ മിന്നുന്നു
ഓർമകൾ ഉണരുന്നു മനം ഉരുകുന്നു

പ്രിയനേ നീ എന്ന് വരും
നിഴലായി ഞാൻ കൂടെ വരാം കുളിർമഞ്ഞിൻ കാറ്റായി തഴുകമോ………

മേലെ മാനത്ത് താരകൾ മിന്നുന്നു
ഓർമകൾ ഉണരുന്നു മനം ഉരുകുന്നു.

ചെമ്മാനം പൂത്തപ്പോൾ ചാരെ വന്നു നീ മെല്ലെ
സ്നേഹാർദ്ര ഗീതം പാടി വെണ്ണ് തിങ്ങളായി നിന്നു
കനവുണരും രാവുകളിൽ ഒരു പൂക്കാലം നീ തന്നില്ലേ…..
പ്രിയമുണരും വാക്കുകളായൊരു പ്രണയതാഴ്വര തീർത്തില്ലേ
ഓർമകൾ തൻ വേദനയിൽ പ്രിയരൂപം തെളിയുന്നു നിൻ സ്വരം എൻ കാതിൽ കേൾക്കുന്നു…….

പ്രിയനേ നീ എന്ന് വരും
നിഴലായി ഞാൻ കൂടെ വരാം കുളിർമഞ്ഞിൻ കാറ്റായി തഴുകാമോ…….

മേലെ മാനത്ത് താരകൾ മിന്നുന്നു
ഓർമകൾ ഉണരുന്നു മനം ഉരുകുന്നു.

പാതിരാ പൂക്കളായി കോർത്തൊരുക്കി പൂത്താലി
നീലരാവിൽ ചാർത്തി നിന്നെ ജീവനിൽ ചേർത്തു ഞാൻ
ഒരുനാളും മായതുണരും സ്വപ്നങ്ങൾ നീ തീർത്തില്ലേ ഹൃദയത്തിൻ തരാട്ടിൻ താളത്തിൽ ഉറങ്ങിലേ…..
പോയിമറഞ്ഞ നാളുകളിൽ മനദാരിൽ നൊമ്പരമായി മിഴിനിഴാൽ എന്നും തേടുന്നു…….

പ്രിയനേ നീ എന്ന് വരും…
നിഴലായി ഞാൻ കൂടെ വരാം….
കുളിർമഞ്ഞിൻ കാറ്റായി തഴുകമോ….

മേലെ മാനത്ത് താരകൾ മിന്നുന്നു
ഓർമകൾ ഉണരുന്നു മനം ഉരുകുന്നു.

പ്രിയനേ നീ എന്ന് വരും…
നിഴലായി ഞാൻ കൂടെ വരാം….
കുളിർമഞ്ഞിൻ കാറ്റായി തഴുകമോ….

മേലെ മാനത്ത് താരകൾ മിന്നുന്നു
ഓർമകൾ ഉണരുന്നു മനം ഉരുകുന്നു…….🎶🎶🎶”
………………………

“കണ്ണാ….”

അച്ഛന്റെ വിളിയാണ് പഴയ ഓർമകളിൽ നിന്നും എന്നെ തിരികെ കൊണ്ട് വന്നത്.

“നിനക്ക് ഓർമയില്ലേ അവനെ??”

“മറക്കാൻ പറ്റോ??”

ചേട്ടനെ മറക്കണം എങ്കിൽ ഞാൻ മരിക്കണം. ആ ചേട്ടന്റെ ഒറ്റ സമ്മതം കൊണ്ട അന്ന് എന്റെ ചേച്ചിക്ക് ഒരവസരം കിട്ടിയേ.

“ഗോകുൽ കൃഷ്ണയും അമ്മയും ഇന്നിവിടെ വന്നിരുന്നു.”

അമ്മയാണ് അത് പറഞ്ഞത്.

“നിന്റെ ചേച്ചിയെ വിവാഹം ആലോചിച്ച്.”

അത് കേട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടി. കാരണം ചേട്ടൻ ഇതിന് മുന്പും ഇവിടെ വന്നിട്ടുണ്ട്. ചേച്ചിയെ ഇനിയും വേറെ പരിപാടികൾക്കായി പാടാൻ വിളിക്കാൻ. പക്ഷെ സന്തോഷപൂർവം അത് നിരസിക്കുകയാണ് അവൾ ചെയ്തത്. പക്ഷെ ഇന്ന് എന്റെ ചേച്ചിയെ വിവാഹം ആലോചിച്ച് ചേട്ടനും ചേട്ടന്റെ അമ്മയും വന്നത് കേട്ടപ്പോ എനിക്ക് എന്താ പറയേണ്ടത് എന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു.

“മോനെ നീ എന്താ ഒന്നും പറയാത്തെ??”

അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടെങ്കിലും എനിക്ക് മറുപടി എന്താ പറയേണ്ടത് എന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു.

“മോനെ കണ്ണാ…..”

“എനിക്ക് ഗോകുല് ചേട്ടനെ ഒന്ന് കാണണം.”

വീണ്ടും അച്ഛൻ വിളിച്ചപ്പോ എനിക്ക് അങ്ങനെ പറയാനാണ് തോന്നിയത്. അന്നത്തെ ആ പരിപാടിക്ക് ശേഷം ചേട്ടന്റെ നമ്പർ ചേട്ടൻ തന്നെ എനിക്ക് തന്നിരുന്നു. അവരോട് അതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ ആ മുറി വിട്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

“പിന്നെ ചേച്ചിയോട് ഇപ്പൊ ഒന്നും പറയാൻ നിക്കണ്ട. ഞാൻ ചേട്ടനെ കണ്ടിട്ട് വന്ന് പറഞ്ഞോളാം.”

പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയ ഞാൻ വീണ്ടും മുറിക്കുള്ളിൽ കേറി അവരോടായി പറഞ്ഞു. എത്രയും പെട്ടന്ന് ചേട്ടനെ കാണണം. അതായിരുന്നു എന്റെ ലക്ഷ്യം.

“എങ്ങോട്ടാ വാവേ??”

ഹാളിലൂടെ ചേച്ചിയെ ഒന്ന് നോക്കുപോലും ചെയ്യണ്ട് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങാൻ നേരം അവളെന്നെ പിന്നിന്ന് വിളിച്ചു.

“അത് പിന്നെ ഞാൻ ഒരു ഫ്രണ്ടിനെ കാണാൻ പോവുവാ.”

“ഫ്രണ്ടോ ഏത് ഫ്രണ്ട്??”

“ഏതായാലും girl ഫ്രണ്ട് അല്ല. അത് മാത്രം ഇപ്പൊ എന്റെ ചേച്ചി അറിഞ്ഞമതി. ബാക്കിയൊക്കെ ഞാൻ വന്നിട്ട് പറയാം.”

“Mm അവരെന്താ പറഞ്ഞേ??”

“അതും ഞാൻ വന്നിട്ട് പറയാം.”

“നീ tension അടിപ്പിക്കാതെ പറയാണുണ്ടോ വാവേ??”

“എന്റെ പൊന്ന് ഒടപ്പെറന്നോളെ ഞാൻ പറയാം. ഇത് അത്ര tension അടിപ്പിക്കണ കാര്യം ഒന്നുമല്ല.”

“എന്നാലും പറയടാ.”

“Plz ചേച്ചി ഞാൻ വന്നിട്ട് പറയാം. പിന്നെ വരുമ്പോ എന്ത് വച്ചോണ്ട് വരണം??”

“Mm ചിക്കൻ പപ്‌സ്.”

“Uff ചോദിക്കണ്ടായിരുന്നു.”

“പോടാ പട്ടി.”

“ഒബ്രാട്ടി.”

എന്തോ അവളോട് സംസാരിക്കുമ്പോ എനിക്ക് എന്തെന്നില്ല സന്തോഷമാണ്. എന്റെ മുഖത്ത് ഞാനറിയാതെ തന്നെ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങിയതും ഞാൻ അച്ഛന്റെ കാറിനൊപ്പം പാർക്ക് ചെയ്ത് ഒതുക്കി വച്ചേക്കുന്ന എന്റെ mach city സൈക്കിൾ എടുത്തു. പിന്നെ ആഞ്ഞ് ചവിട്ടി. പത്ത് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ തന്നെ ജംങ്ഷൻ എത്തി. പിന്നെ ഫോൺ എടുത്ത് ഗോകുൽ ചേട്ടനെ വിളിച്ചു. രണ്ടാമത്തെ റിങ്ങിൽ തന്നെ പുള്ളി ഫോൺ എടുത്തു.

“അഹ് ഹലോ ചേട്ടാ ഞാനാ കാളിദാസ്.”

“ഞാനും അമ്മയും ഇന്ന് വീട്ടിൽ വന്നിരുന്നു.”

“ഞാനെല്ലാം അറിഞ്ഞു. എനിക്ക് ചേട്ടനെ ഒന്ന് കാണണം. ഇപ്പൊ free ആണോ??”

“അഹ്. ഞാൻ എവിടെ വരണം??”

“ഞാനിപ്പോ ജംങ്ഷനിൽ നിപ്പുണ്ട്.”

“ശെരി എന്നാ നീ അവിടെ തന്നെ നിന്നോ ഞാനൊരു പത്ത് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ അങ്ങ് എത്താം.”

“അഹ് ഞാൻ ഈ റോഡ് സൈഡിലുള്ള ചായ തട്ടിൽ നിക്കാം.”

പത്ത് മിനിറ്റ് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പത്ത് മിനിറ്റ്. അതിനുള്ളിൽ തന്നെ പുള്ളി എത്തി. ഞങ്ങൾ അകത്തേക്കിരുന്നു. ഓരോ ചായ ഓർഡർ ചെയ്തു. ഓർഡർ ചെയ്യാൻ മാത്രേ പുള്ളി വായ

തുറന്നോളൂ. ഒരു മരിച്ച വീടിന്റെ അവസ്ഥ ആയിരുന്നു. മരിച്ച വീട്ടിൽ പിന്നും കരച്ചില്ലെങ്കിലും കാണും ഇവിടെ അതൂല്ല. പിന്നെ ഞാനൊന്നും നോക്കില്ലാ, ഞാൻ തന്നെ അങ്ങ് സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി.

“ചേട്ടനും അമ്മയും ഇന്ന് ചേച്ചിയെ പെണ്ണ് കാണാൻ വന്നൂന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോ സത്യത്തിൽ എനിക്ക് സന്തോഷാരുന്നു. എന്റെ ചേച്ചിക്ക് കിട്ടാവുന്ന ഏറ്റവും വല്യ ഭാഗ്യവും ഇത് തന്നെയാ. അതാ ചേട്ടനെ കാണാനും കുറച്ച് കാര്യം സംസാരിക്കാനും ഞാൻ വിളിച്ചേ. അന്ന് ആ അമ്പലത്തിൽ വച്ചിട്ടാ ഞാനും ചേച്ചിയും ചേട്ടനെ ആദ്യയിട്ട് കാണണേ. രണ്ടേ രണ്ട് മാസമേ ആയിട്ടുള്ളൂ. ഇടക്ക് ഒന്നുരണ്ട് ദിവസം വീട്ടിലും വന്നിട്ടുണ്ട്. ചേട്ടന് എന്റെ ചേച്ചിയോട് ഇഷ്ട്ടം തോന്നിയത്, വിവാഹം കഴിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് വെറുമൊരു സഹതാപത്തിന്റെ പുറത്താണോ??”

“നീ പറഞ്ഞത് എല്ലാം തെറ്റാ കണ്ണാ..”

“എന്റെയീ പേര് എങ്ങനെ അറിയാം??”

ഇത് വരെയും കണ്ണൻ എന്നുള്ള പേര് ചേട്ടനോട് പറഞ്ഞിട്ടേ ഇല്ലായിരുന്നു. അങ്ങനെയുള്ള ഒരാള് ആ പേര് വിളിച്ചപ്പോ സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ ഞെട്ടി പോയി.

“ഇപ്പോഴേ ഇങ്ങനെ ഞെട്ടിയാലോ! ഞെട്ടനുള്ളത് ഒന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. പറയാൻ പോകുന്നതെ ഉളളൂ.”

പൂർത്തിയായി. മനസ്സിൽ അതും പറഞ്ഞ് പുറമെ ഞാൻ നല്ല സ്റ്റൈലൻ ചിരി ചിരിച്ചു.

“കണ്ണാ, നിന്റെ ചേച്ചിക്ക് ഒരു ബസ് അക്സിഡന്റ് സംഭവിച്ചു. അതിന് ശേഷം അല്ലെ ഇങ്ങനെ ആയത്??”

ഞെട്ടൽ നമ്പർ 1 on the steg. വീണ്ടും എന്റെ മനസ്സ് എന്നോട് തന്നെ പറഞ്ഞു.

“Mm”

അറിയാതെ തന്നെ ഞാൻ മൂളിപ്പോയി.

“ആ അക്സിഡന്റിന് മുൻപ് തന്നെ എനിക്ക് ലക്ഷ്മിയെ പരിചയം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാനും അവൾടെ കോളേജിൽ തന്നെയായിരുന്നു ബി.ടെക് പഠിച്ചത്. സീനിയർ ആയത് കൊണ്ടാവും മറ്റുള്ളവരെ പോലെ തന്നെയായിരുന്നു അവളും എനിക്ക്. പക്ഷെ എപ്പോളാണ് എനിക്കവളോട് പ്രണയം തോന്നിയത് എന്നറിയില്ല. അവളറിയാണ്ട് തന്നെ അവളുടെ പുറകെ ഒരു നിഴലായി ഞാനുണ്ടായിരുന്നു. ക്ലാസ് കഴിയുമ്പോ അവളോടൊപ്പം അവളറിയാതെ ഞാനും പോകുമായിരുന്നു. അങ്ങനെ അവൾടെ വീട് കണ്ടുപിടിച്ചു. പിന്നെ പിന്നെ നിന്നെ കണ്ടു. അമ്മയെ കണ്ടു. അച്ഛനെ കണ്ടു. ഇഷ്ട്ടം ആണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ അവളത് എങ്ങനെ accept ചെയ്യും എന്നറിയത്തതിനാൽ പറഞ്ഞില്ല. എല്ലാം ഉള്ളിൽ കൊണ്ട് നടന്നു. പക്ഷെ എല്ലാത്തിനും ഒരു സമയം ഉണ്ടാവുമല്ലോ! പറയാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു. ക്ലാസ് ഇല്ലാത്ത ഒരു ദിവസം എന്നത്തേയും പോലെ ഞാൻ നിങ്ങടെ വീടിനടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു. അപ്പോഴാ അവള് എങ്ങോട്ടോ പോവാനായി ഇറങ്ങിയത്. എങ്ങനെലും ഇന്നവളെ എന്റെ ഇഷ്ട്ടം അറിയിക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു എനിക്ക് അത് കൊണ്ട് ബൈക്ക് അവിടെ വച്ച് അവളോടൊപ്പം ഞാനും കൂടെ പോയി. അവൾ കേറിയ ബസ്സിൽ ഞാനും കേറി.”

ഞെട്ടൽ നമ്പർ 2 on the steg. വീണ്ടും എന്റെ മനസ്സ് തന്നെയാ. ഇതിനെ കൊണ്ട് വല്യ ശല്യമായല്ലോ.

“അപ്പൊ….., അപ്പൊ ആ ബസ്സ് മറിഞ്ഞപ്പോ??”

“Mm ഞാനും ഉണ്ടായിരുന്നു. ധൈര്യം മുഴുവൻ സംഭരിച്ച് അവളോട് എന്റെ മനസ്സിലുള്ളത് തുറന്ന് പറയാൻ ഒരുങ്ങിയപ്പോഴാ ദൈവം വികൃതി കാണിച്ചേ. രണ്ട് കൈയും ഓടിഞ്ഞതല്ലാതെ വേറെ പ്രശ്നം ഒന്നും എനിക്കുണ്ടായില്ല. അന്നാ ഹോസ്പിറ്റലിൽ വച്ച് ഞാൻ ആദ്യം തിരക്കിയത് അവളെ പറ്റിയാ. അച്ഛനില്ലാത്ത എനിക്ക് ഒരു കൂട്ടുകാരിയെ പോലായിരുന്നു എന്റെ അമ്മ. അമ്മയോട് ഞാനൊന്നും മറച്ചിട്ടില്ല. അവളുടെ കാര്യം പോലും. എന്റെ അവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കിയ അമ്മ അവളെ പറ്റി എന്നും തിരക്കും. ഒടുക്കം ഒരു വെള്ളിടി പോലെ അമ്മ ആ കാര്യം എന്നോട് പറഞ്ഞു. അവൾക്കിനി നടക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന്. അതിന് ശേഷം കരയാത്തൊരു ദിവസം പോലും ഇല്ലായിരുന്നു. അവളെ വാർഡിലേക്ക് മാറ്റിയപ്പോഴും ഞാൻ എന്നും കാണാൻ ശ്രമിക്കുമായിരുന്നു. പക്ഷെ അപ്പോളും എന്നെ ദൈവം പരീക്ഷിച്ചു. അമ്മയും അച്ഛനും വീട്ടിൽ പോയാ പോലും പകലെന്നോ രാത്രിയെന്നോ ഇല്ലാതെ അവൾക്ക് വേണ്ടി സ്വന്തം ഉറക്കം പോലും കളഞ്ഞ് നീ ഇരിക്കുമായിരുന്നു. എത്ര പാതിരാത്രി ആയാലും അവൾടെ അത്യവശ്യങ്ങൾക്കായി നീ എടുത്തോണ്ട് ഓടുന്നത് ഞാൻ പലപ്പോഴും കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഒരു +1 കാരനായ നീ അവളെ എടുത്തോണ്ട് ഓടുന്ന കാണുമ്പോ സത്യം പറഞ്ഞാൽ അപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയിലും എനിക്ക് അത്ഭുതം ആയിരുന്നു.”

“ഞാൻ അവളെ എടുക്കുന്നത് എന്റെ കൈകള് കൊണ്ടല്ല ചേട്ടാ. എന്റെ മനസ്സ് കൊണ്ടാ. ആ മനസ്സ് നിറയെ അവളോടുള്ള സ്നേഹം കൊണ്ടാ.”

ഒഴുകി വന്ന കണ്ണുനീര് തുടച്ചു മാറ്റി മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വരുത്താൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചു.

“ഒരേ കോളേജിൽ ആയിരുന്നിട്ട് കൂടി അന്നെന്താ അമ്പലത്തിൽ വച്ച് ചേട്ടനെ കണ്ടപ്പോ ചേച്ചിക്ക് മനസ്സിലാവാത്തെ??”

ഉള്ളിൽ വിരിഞ്ഞ സംശയം അതേ പടി ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ കണ്ണാ ഒരേയൊരു തവണയെ ഞാനും അവളും നേരിട്ട് കണ്ടിട്ടുള്ളൂ. പിന്നെ പിന്നെ അവളിൽ നിന്നും ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞ് മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അന്ന് അമ്പലത്തിൽ വച്ച് നിയറിയാത്ത കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ കൂടി ഉണ്ടായി.

“നിങ്ങള് എന്ത് തോന്ന്യാസ ഈ പറയണേ?? പരിപാടി പത്ത് മണിക്ക് തുടങ്ങും എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പൊ പത്തരയായി. എന്നിട്ട് ഇപ്പോളാണോ പാടാനുള്ള ഒരാള് വന്നിട്ടില്ലാന്ന് പറയണേ??”

“എന്റെ പൊന്ന് ചേട്ടാ ഞങ്ങളെല്ലാം സെറ്റ് ആക്കിയതാ. അവൾ വീട്ടിന്ന് ഇറങ്ങിയപ്പോ വിളിച്ചതുമാണ്. പക്ഷെ വീട്ടിന്ന് എന്തോ അത്യാവശ്യം വന്ന് അവൾ പാതി വഴിക്ക് തിരിച്ചു പോയി.”

“അതൊന്നും ഞങ്ങൾക്ക് അറിയേണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല. ദേ ഇപ്പൊ തന്നെ കാണികൾക്ക് ദേഷ്യം വന്നു നിക്കാ. നിങ്ങള് എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് പെട്ടന്ന് ചെയ്യണം. ഞങ്ങള് പറയാനുള്ളത് പറഞ്ഞു. വാടോ നമ്മക്ക് പോവാം. ഇവരെന്തച്ച ആയിക്കോട്ടെ.”

“ഗോകുലേ ഇനി നമ്മള് എന്താടാ ചെയ്യാ??”

“അറിയില്ല ടാ. ആദ്യയിട്ടാ ഇങ്ങനെയൊന്ന് സംഭവിക്കുന്നത്. എന്തെങ്കിലും വഴി ദൈവം കാണിച്ച് തരാതിരിക്കില്ല.”

“ടാ ഗോകുലേ നിന്നെ കാണാൻ ആരോ വന്നേക്കുന്നു.”

“ഒന്ന് പോയെടാ ഇവിടെ മനുഷ്യൻ തീയിലാ നിക്കുന്നെ. അപ്പള.”

“എടാ ഇത് നിനക്ക് അറിയാവുന്ന പയ്യനാ. നീ ഒരു നടക്കാൻ പറ്റാത്ത പെണ്ണിന്റെ പിന്നാലെ ഒലിപ്പിച്ച് നടന്നില്ലേ അവൾടെ അനിയനാ.

“ആര് കണ്ണാനോ??”

“അഹ് പേരൊന്നും എനിക്കറിയില്ല. നീ ഫോട്ടോയിൽ കാണിച്ച് തന്നില്ലേ അവൻ തന്നെ.”

“അവനെന്താ ഇവിടെ??”

“ചേച്ചിയുടെ പിന്നാലെയുള്ള നിന്റെയീ ഒലിപ്പിര് നിർത്താൻ വന്നതായിരിക്കും.”

“പോടാ പന്നി ഒന്നാമതെ കമ്മറ്റികാരുടെ ഇടി കിട്ടോന്ന് പേടിച്ചിരിക്കുവാ. അതിന്റിടെ കൂടെ വേണ്ട.”

“നീ ഏതായാലും പോയി നോക്ക്.”

പിന്നെ നിന്നെ കണ്ടു. ചേച്ചിക്ക് പാടാൻ ഒരവസരം കൊടുക്കാവോ എന്നും ചോദിച്ച് നീ വന്നപ്പോ എനിക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷമായിരുന്നു. അവൾടെ ശബ്‌ദം കേൾക്കാൻ പറ്റുമല്ലോ. അതാ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞേ. പക്ഷെ അതിനുശേഷവും കൂട്ടുകാര് തെണ്ടികള് ചുമ്മാ ഇരുന്നില്ല.

“എടാ ഗോകുലേ നീ എന്ത് മണ്ടത്തരമാടാ കാണിക്കണേ?? അവൻ പറയണ കേട്ട് ആ പെണ്ണിനെ വിളിച്ച് പാടിച്ച നമ്മടെ പ്രോഗ്രാം കൊളമാവും.”

“എടാ അവൻ പറഞ്ഞത് പോലെ അവള് നന്നായിട്ട് പാടിയാലോ??”

“കോപ്പ്. നിന്റെ എളക്കം എനിക്ക് മനസിലാവുന്നുണ്ട്.

“ദേ ഹരി എനിക്കവളെ ഇഷ്ട്ടമാണ്. പക്ഷെ വെറുമൊരു ഇഷ്ടത്തിന്റെ പുറത്തല്ല ഞാൻ അവളെ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞേ. കണ്ണൻ പറഞ്ഞടുത്തോളം അവളുടെ കഴിവ് എല്ലാവരും അറിയണം. അതുകൊണ്ടാ.”

“എന്നാലും അളിയാ.”

“ഒരെന്നാലും ഇല്ല. ഹരി നിനക്ക് ട്രംസ് അടിക്കലല്ലേ പണി. അതങ്ങ് ചെയ്ത മതി.”

ഞാൻ വിചാരിച്ചതിനേക്കാൾ നന്നായി അവൾ പാടി. ആദ്യം പാടിയ പാട്ട് വെറുതെ പാടിയതാണെങ്കിലും അതെന്റെ ഹൃദയത്തിലാ വന്ന് പതിച്ചേ. പാടാനായി അമ്പലത്തിൽ വന്നതും, ഒരു singer വരണ്ടായപ്പോ യാത്രിചികമായി ലക്ഷ്മി വന്ന് പാടിയതും എല്ലാം ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു. അമ്മക്ക് അവളെ മരുമോളായി കണ്ടോളാൻ വയ്യ. ഇന്ന് തന്നെ അവളെ കാണാണോന്നും വിവാഹം ആലോചിക്കണമെന്നും അമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞു. അവിടെ എത്തിയപ്പോളാ അനിയനും ചേച്ചിയും കൂടെ ഓഫ്‌നേജിൽ പോയിരിക്കുവാണെന്ന് അറിഞ്ഞേ. പൊന്ന് പോലെ നോക്കിക്കോളം എന്നൊന്നും ഞാൻ പറയുന്നില്ല, പക്ഷെ ഒരു കുറവും വരുത്താണ്ട് കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണിയായി കണ്ടോളം.”

ചേട്ടൻ പറഞ്ഞ് നിർത്തി. എന്നിട്ട് എന്നെയൊരു നോട്ടം. അതിന്റെ അർത്ഥം എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

“ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ ചേട്ടാ എനിക്ക് സന്തോഷമേ ഉളളൂ. പക്ഷെ ചേട്ടന്റെ കൂടെ ജീവിക്കാനുള്ളത് ഞാനല്ലല്ലോ അവളല്ലേ?? അവൾക്കല്ലേ ചേട്ടനെ ഇഷ്ടപ്പെടേണ്ടത്??”

ഞാൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോ അത് വരെ സന്തോഷത്തോടെ ഇരുന്ന ആളുടെ മുഖം മാറി. ആ മുഖത്ത് വിഷമം നിഴലിച്ചു.

“ഞാൻ പറയാം ചേട്ടാ. ഞാൻ പറഞ്ഞാ അവള് കേൾക്കാതിരിക്കില്ലാ.”

എന്തോ പുള്ളിക്ക് ഒരു സമാധാനം വന്നത് പോലെ.

“അവളും സമ്മതിച്ച പിന്നെ നിങ്ങള് വിവാഹം കഴിച്ച് പോവും. അവൾക്ക് എന്നെയും എനിക്കവളേയും എത്രനേരം കാണാണ്ട് ഇരിക്കാൻ പറ്റും എന്നെനിക്ക് അറിയില്ല. കൂടിപ്പോയ ഒരേയൊരു മണിക്കൂർ. ചങ്കിനാത്തൊര് തീയാ.”

എത്ര തവണ ശ്രമിച്ചിട്ടും കണ്ണീരിനെ പൂട്ടിയിടാൻ പറ്റില്ല. ഒരനുസരണയും ഇല്ലാണ്ട് ഒരുതുള്ളി എന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് ഉതിർന്നു.

“കണ്ണാ….”

അത് കണ്ടിട്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു ചേട്ടൻ എന്റെ കൈയിൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. കണ്ണുനീര് തുടച്ച് ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോ അവിടെ ഞാൻ കണ്ടത് ഒരു ചിരിയാണ്.

“അങ്ങനെ നിന്റെ ചേച്ചി സമ്മതിച്ച്, ഞാനവളെ വിവാഹവും ചെയ്ത് നിന്നിൽ നിന്നും പറിച്ച് മാറ്റതൊന്നും ഇല്ല. നിങ്ങടെ വീടിന്റെ തൊട്ട് അയൽവക്കത്ത് മതില് കെട്ടി അടച്ചൊരു 7 സെന്റ് പുരയിടം വിൽക്കാൻ ഇട്ടിട്ട് ഇല്ലേ??”

അത് കേട്ടപ്പോ പെട്ടന്ന് എനിക്ക് ഓർമ വന്നത് ഫുട്ബോൾ കളിയാണ്. കാരണം ആ പണയിൽ നിന്ന ഞങ്ങടെ ഏരിയയിൽ ഉള്ള പയ്യന്മാരെല്ലാം ഫുട്ബോൾ കളിക്കുന്നെ. ഞാൻ വീണ്ടും പുള്ളിടെ മുഖത്തേക്ക് സംശയത്തോടെ നോക്കി.

“ആ സ്ഥലം വാങ്ങിയത് എന്റെ അമ്മയാ.”

ഞെട്ടൽ നമ്പർ 3 on the steg. പോടാ പട്ടി. എന്റെ മനസ്സിനെ ഞാൻ സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ചു.

“അവിടെയൊരു ചെറിയ വീട് വെക്കണം. വിവാഹത്തിന് അവള് സമ്മതിച്ചാൽ അച്ഛനേം അമ്മയേം വിട്ട് അവള് നിന്നാലും നിന്നെ വിട്ട് നിൽക്കില്ലല്ലോ. ഞങ്ങള് അവിടെ തന്നെ താമസിക്കും. ഇനി അവള് സമ്മതിച്ചില്ലെങ്കിൽ, എന്നാലും അവിടെ തന്നെ ഞങ്ങള് താമസിക്കും. എനിക്ക് അവളെ എന്നും കാണെങ്കിലും ചെയ്യലോ??”

അതും കൂടെ കേട്ടപ്പോ ഒന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി. പുള്ളിടെ അസ്തിക്ക് പിടിച്ച് ഇരിക്കുവാണെന്ന്.

“പിന്നെ…….

🎶 Ulagame agasivappil aanadhe
Unadhu naanam sindhiye
Uravae adhile naan vasipadhal
Naan un azhaginile
Deivam unargiren
Undhan aruginile
Ennai unarugiren🎶

പറഞ്ഞ് വന്നത് പൂർത്തിയാക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ എന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്‌തു.

“വീട്ടിന്ന് അമ്മയാ.”

ചേട്ടനോട് പറഞ്ഞ് ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു.

“ഹലോ”

“ഹലോ മോനെ….”

“അഹ് എന്താ അമ്മേ??”

“അത് മോനെ ലക്ഷ്മി സോഫയിൽ നിന്ന് വീണു. നെറ്റി ചെറുതായിട്ട് പൊട്ടി.”

“എഹ് അമ്മേ ഇപ്പൊ…, ഇപ്പൊ എവിടെയാ??”

“ഞങ്ങള് കൃഷ്ണ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഉണ്ട് മോനെ.”

“അഹ് ഞാൻ ദേ വരുന്നു.”

“എന്താടാ എന്ത്‌ പറ്റി??”

ഫോൺ cut ചെയ്ത പാടെ ചേട്ടൻ വിവരം തിരക്കി.

“അത് ചേട്ടാ ചേച്ചിയെ ഞാൻ ഹാളിലെ സോഫയിൽ ഇരുത്തിട്ടാ ഇങ്ങോട്ട് വന്നേ. ഇപ്പൊ അമ്മ വിളിച്ചത് ചേച്ചി സോഫയിൽ നിന്ന് വീണ് നെറ്റി പൊട്ടിന്നും കൃഷ്ണ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണെന്നും പറഞ്ഞാ.”

“എടാ വല്ലോ കുഴപ്പോം ഉണ്ടോ??”

പുള്ളിടെ ആദി കണ്ട തോന്നും അവളെന്തൊ പ്രസവിക്കാൻ കിടക്കുവാണെന്ന്. പുള്ളിയെ പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല. അതിനെക്കാൾ പത്തിരട്ടി ആദിയാണ് എന്റെ ഉള്ളില്.

“അറിയില്ല ചേട്ടാ. എന്നെ ഒന്ന് അവിടെ വരെ ആക്കി തരോ??”

“നീ സൈക്കിള് ഇവിടെ വച്ച് പൂട്ട്. എന്നിട്ട് വാ.”

പുറത്തേക്കിറങ്ങി എന്റെ ഡൊമിനാർ പൂട്ടി വച്ചിട്ട് ചേട്ടന്റെ ns-ൽ കേറി. ചേട്ടൻ എത്രത്തോളം സ്‌പീഡിൽ പോവാൻ പറ്റോ അത്രത്തോളം സ്‌പീഡിൽ വണ്ടിയോടിച്ചു. പത്തോ പതിനഞ്ചോ മിനിറ്റ്. അതിനുള്ളിൽ കൃഷ്ണ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഞങ്ങള് എത്തി. റിസപ്ഷനിൽ പോയി അന്വേഷിച്ച് ഞങ്ങള് നേരെ റൂമിലേക്ക് ചെന്നു. തലയില് ഒരു ചെറിയ കെട്ടും വച്ച് ബാലരമയും വായിച്ച് ഇരിക്കുവാ എന്റെ ചേച്ചി. അമ്മയാണെ അതും നോക്കി ബെണ്ടിലും. ഇനി ഇതൊന്നും പറ്റിയത് ഇവൾക്കല്ലേ ആവോ??

“ടി ചേച്ചി….”

എന്റെ വിളി കേട്ട് അമ്മയും ഞെട്ടി എന്റെ പുന്നാര ചേച്ചിയും ഞെട്ടി.

“വാവേ, ഹവൂ….”

വാവേ എന്ന് എന്നെ തന്നെയാണ് വിളിച്ചത്. പക്ഷെ ഈ ഹവൂ അതെന്താണാവോ?? ചിലപ്പോ വാവെന്ന് വിളിച്ചപ്പോ നെറ്റിയില് വേദന എടുത്തത് ആയിരിക്കും. അപ്പോഴാണ് അമ്മയും ചേച്ചിയും എന്റെ കൂടെ വന്ന ആളെ കാണുന്നത്.

“അഹ് മോനും ഉണ്ടായിരുന്നോ??”

ചേട്ടനെ നോക്കി അമ്മ അത് ചോദിച്ചപ്പോ അതിന് മറുപടി എന്നോണം ചേട്ടൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ചേട്ടന് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട് ആയല്ലേ??”

ഇപ്രാവശ്യം ചേച്ചിയുടെ വകയായിരുന്നു ചോദ്യം.

“ഏയ് എനിക്കെന്ത് ബുദ്ധിമുട്ട്.”

പുള്ളി അത്രയേ പറഞ്ഞുള്ളൂ. എന്തോ ചേച്ചി എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാ പെട്ടന്ന് ഒഴിഞ്ഞുമാറുന്നതാണ് ചേട്ടന്റെ സ്വഭാവം. ഒരുപക്ഷെ നന്നായി അടുത്തിട്ട് പിരിയുകയാണ് വിഥിയെങ്കിൽ പാവത്തിന് സഹിക്കാൻ പോലും പറ്റത്തില്ലാ.

“വാവേ പപ്‌സ് എവിടെ??”

അത് എന്നോട് ആയിരുന്നു. ആ ചോദ്യം കേട്ട് വച്ച് ഇടിച്ച് കൊടുക്കാനാ എനിക്ക് തോന്നിയേ. ഇവൾക്ക് പപ്സില് ആരെങ്കിലും വിഷം കൊടുത്തിട്ടുണ്ടോ ഈശ്വരാ??

“വാവേ എവിടെടാ പപ്‌സ്??”

വീണ്ടും.

“അമ്മേ അച്ഛനെവിടെ??”

പപ്സിന്റെ വിഷയം മാറ്റാനായി ഞാൻ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു.

“അച്ഛൻ കാന്റീനിൽ പോയെക്കുവാ. ദേ ഇതും കൂടി കൂട്ടി മൂന്നാമത്തെ തവണയാ ഇവള് അങ്ങേരെ പറഞ്ഞ് വിടുന്നെ. ആദ്യത്തെ രണ്ട് തവണ പോയി ദേ ഈ വയറിന് വാങ്ങിച്ച് കൊടുത്തത് പത്രണ്ട് കട്ട്ലേറ്റാ. പിന്നും ഇവൾക്ക് വിശപ്പ് തുടങ്ങി. ഇരിക്ക പൊറുതി കൊടുത്തില്ല. ഇവിടെ കിടന്ന് കട്ട്ലേറ്റ് കട്ട്ലേറ്റ് എന്ന് വിളിച്ചോണ്ടിരുന്നു. ആകെ മൊത്തം നാണം കേട്ടു. കൊച്ച് കുട്ടിയാന്ന വിചാരം പോത്ത്.”

ഇത്രയൊക്കെ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി അമ്മ വെട്ടി തുറന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ എനിക്ക് പോലും ചളിപ്പ്
തോന്നി. ഞാൻ ചേട്ടനെ നോക്കി. പുള്ളി വായും തുറന്ന് അന്തം വിട്ട് കുന്തം വിഴുങ്ങി നിക്കാ. അവളെ നോക്കിയപ്പോ ഇതെല്ലാം കേട്ടിട്ടും ഒരു നാണോം ഇല്ലാണ്ട് ബാലരമ വായിച്ചോണ്ട് ഇരിക്കുന്നു. അല്ല അവളെ പറഞ്ഞിട്ടും ഒരു കാര്യോം ഇല്ല. ചേച്ചിയായത് കൊണ്ട് പറയുന്നത് അല്ല ഇവളെയൊക്കെ കണ്ട തന്നെ നാണോം മാനോം കണ്ടം വഴിയോടും അങ്ങനത്തെ ജാതിയാ.

“എനിക്ക് വാവയോട് കുറച്ചു നേരം സംസാരിക്കണം.”

വായിച്ച് തീർന്നന്ന് തോന്നുന്നു. അതാ അടുത്ത ഓർഡർ ഇട്ടേ.

“അമ്മേ എന്നാ ഞാൻ ഇറങ്ങുവണെ.”

“അയ്യോ രാമേട്ടൻ വന്നിട്ട് പോയാൽ പോരെ??”

“ഇല്ലമ്മേ ചെറിയൊരു അത്യാവശ്യം ഉണ്ട്. ഞാൻ നാളെ ഇങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങാം.”

അതും പറഞ്ഞ് പുള്ളി എന്നോട് വെളിയിലേക്ക് വരാൻ കണ്ണ് കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു. പുള്ളി ഇറങ്ങിയത്തിന്റെ തൊട്ട് പിന്നാലെ ഞാനുമിറങ്ങി.

“എന്താ ചേട്ടാ??”

എന്തിനാ വിളിച്ചത് എന്നറിയമെങ്കിലും ഞാൻ ഒന്നും അറിയാത്ത പാവം പയ്യനെ പോലെ അഭിനയിച്ചു.

“എടാ അത്…. അത് പിന്നെ”

പുള്ളിടെ വിക്ക് കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് ചിരിയാ വന്നത്.

“മതി മതി വിക്കിയത്. ചേച്ചിയോട് ഞാൻ എല്ലാം പറയാം ചേട്ടാ. ഞാൻ പറഞ്ഞ അവള് സമ്മതിക്കാതെ ഇരിക്കില്ല. എനിക്കുറപ്പാ അവൾക്ക് ചേട്ടനെ ഇഷ്ടപ്പെടും. അതോർത്ത് ചേട്ടൻ ടെൻഷൻ ഒന്നും അടിക്കണ്ട.

ഇനിയും വിക്കല് കൂട്ടണ്ട എന്ന് കരുതി ഞാൻ തന്നെ പറഞ്ഞു. പുള്ളി എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് വെളിയിലേക്ക് നടന്നു പോയി. അപ്പോഴാണ് ചായതട്ടിൽ പൂട്ടി വച്ചേക്കണ എന്റെ ഡൊമിനാർ നെ

ഞാനോർക്കുന്നത്.

“ചേട്ടാ…..”

ചേട്ടനേം വിളിച്ച് ഞാനും വെളിയിലേക്കിറങ്ങി. വെളിയിൽ ഇറങ്ങി നോക്കിയപ്പോ പുള്ളി ബൈക്കിൽ കേറി ഇരിക്കുന്നു.

“ചേട്ടാ…..”

എന്റെ വിളി കേട്ട് ചേട്ടൻ എന്നെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.

“എന്താ കണ്ണാ…..”

“എന്റെ ഡൊമിനാർ അവിടെ ഇരിക്കുവാ.”

“ഡൊമിനാറോ??”

ആ ചോദ്യം ഇങ്ങോട്ട് ചോദിച്ചപ്പോ ഞാനാകെ ചമ്മി പോയി.

“Mm എന്റെ mach city.”

ഞാനൊരു കുസൃതിയോടെ പറഞ്ഞു.

“ഓഹ് അതാണോ. അത് ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിൽ വച്ചേക്കാം. നീ സമയം കിട്ടുമ്പോ വന്നെടുത്ത മതി ആ താക്കോൽ ഇങ്ങ് താ.”

ഞാൻ താക്കോൽ എടുത്ത് കൊടുത്തു.

“ഞാൻ നാളെ ഇങ്ങോട്ട് വരാം കണ്ണാ.”

“അഹ്. ചേട്ടൻ നാളെ വരുമ്പോ ചേച്ചി പറയും താല്പര്യം ഉണ്ടോ ഇല്ലയോന്ന്.”

“ഇല്ലാന്ന് എങ്ങാനും പറയോ ടാ??”

എനിക്കതിന് മറുപടി ഇല്ലായിരുന്നു. ഞാൻ വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു. ചേട്ടൻ നിർവികരനായി വണ്ടി ഓടിച്ചുപ്പോയി. ഞാൻ ഉള്ളിലേക്കും പോയി. അപ്പോഴാണ് ക്യാന്റീനിന്ന് എന്റെ പുന്നാര ചേച്ചിക്ക് വിശപ്പ് അകറ്റാൻ കാട്ട്ലേറ്റും വാങ്ങി വരുന്ന അച്ഛനെ കണ്ടത്.

“അച്ഛാ….”

“അഹ് നിയെപ്പോ വന്നു??”

“ദേ ഇപ്പൊ വന്നേ ഉളളൂ.”

“സൈക്കിളിൽ ആണോ വന്നേ??”

“അല്ല അല്ല എന്നെ ഗോകുല് ചേട്ടൻ കൊണ്ടാക്കി.”

“ആഹാ എന്നിട്ട് അവനെവിടെ??”

“ചേട്ടൻ ഇപ്പൊ അങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങിയെയുള്ളൂ.”

“എന്തായി പോയിട്ട്??”

“എന്നോട് ഒരുപാട് സംസാരിച്ചു. അതിന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായത് ചേട്ടൻ ചേച്ചിയെ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്നാ.”

“Mm ആ കൊച്ചും അമ്മയും വീട്ടിൽ വന്ന് ഇതുപോലെ സംസാരിച്ചപ്പോ എനിക്കും തോന്നിയത് അത് തന്നെയാ. നല്ല തങ്കപ്പെട്ട സ്വഭാവമാ അവന്റേത്. എന്നെ അച്ഛന്നും അവളെ അമ്മാന്നും ഒക്കെയാ വിളിക്കുന്നെ.”

“അത് മാത്രം അല്ലച്ഛാ. നമ്മടെ വീടിന്റെ തൊട്ട് അടുത്ത് തന്നെ അവരും വിട് വയ്ക്കാൻ പോവുവാ.”

“അഹ് അതും അവര് പറഞ്ഞു. എന്ത് കൊണ്ടും നമ്മുക്ക് യോജിച്ച ബന്ധം തന്നെയാ. ഇനി അവളൂടെ സമ്മതിച്ച എത്രയും പെട്ടന്ന് ഇതങ്ങ് നടത്തണം. അവളെ സമ്മതിപ്പിക്കേണ്ട ജോലി നിനക്കാണേ.”

Mm പറയുമ്പോ എത്ര നിസ്സാരം. എനിക്കല്ലേ അറിയൂ അതിന്റെ പാട്.

“നീ എന്താ ആലോചിക്കുന്നേ??”

“ഏയ് ഒന്നൂല്ല.”

അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങള് അങ്ങ് റൂമിൽ എത്തി.

“അച്ഛാ എത്ര കട്ട്ലേറ്റ് വാങ്ങി??”

അച്ഛനെ കണ്ടപാടെ അവൾ തിരക്കി.

“ഓഹ് ഇതിന്റെ വയറ്റിൽ എന്താണോ എന്തോ എന്റെ ഈശ്വരാ??”

അച്ഛൻ മുകളിലേക്ക് നോക്കി ആത്മഗതം പറഞ്ഞു.

“അച്ഛാ ഒന്ന് ഉറപ്പാ ഇവൾടെ വയറ്റിൽ കൊക്കോ പുഴുവല്ല, കൊക്കോ അനക്കോണ്ടാ ആണെന്നാ തോന്നാണെ.”

മുഖത്ത് വന്ന ചിരി കഷ്ടപ്പെട്ട് നിയന്ത്രിച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“അഹ് അനക്കോണ്ട തന്നെയാ ഇപ്പ എന്തേ??”

അവളെന്നെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്തി.

പാവാ എന്റെ ചേച്ചി. ഞാനവളെ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നു. പക്ഷെ ചിലനേരത്തെ സ്വഭാവം കാണുമ്പോ സുരാജേട്ടൻ പറഞ്ഞപോലെ എടുത്ത് കേണറ്റിൽ ഇടാൻ തോന്നും.

“അഹ്. ഇനി അച്ഛനും അമ്മയും പുരത്തോട്ട് പൊയ്ക്കെ. എനിക്കെന്റെ അനിയനും ആയിട്ട് കുറച്ച് നേരം സംസാരിക്കണം.”

അച്ഛന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് കട്ട്ലേറ്റ് പൊതിയും വാങ്ങി മടിയിൽ വച്ച് അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഓഹ് ഇപ്പൊ അവൻ ഉണ്ടല്ലോ. ഇനി ഞങ്ങള് ഒന്നും വേണ്ടല്ലോ. വാ രാമേട്ടാ നമ്മക്ക് വെളിയിൽ നിക്കാം.”

അതും പറഞ്ഞ് അമ്മ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. എന്റെ തോളിൽ ഒന്ന് തട്ടിയ ശേഷം അച്ഛനും. ആ തട്ടലിന്റെ അർത്ഥം എനിക്ക് മനസ്സിലായി. അവര് പുറത്തിറങ്ങിയതും ഞാൻ പോയി അവളോടൊപ്പം ബെണ്ടിൽ ഇരുന്നു.

“വേണോ….”

ഞാനവിടെ ചെന്നിരുന്നതും കൈയിലിരുന്ന കട്ട്ലേറ്റ് അവൾ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി. അതും അവള് കടിച്ച് എടുത്തതിന്റെ ബാക്കി.

“വേണ്ട….”

ആ പീസ് കണ്ട് എനിക്ക് സത്യത്തിൽ കരച്ചിലാ വന്നത്. ഒന്നൂല്ലേലും ഞാനവൾടെ ഒരേയൊരു അനിയനല്ലേ. കളിയാക്കോങ്കിലും പാരവക്കോങ്കിലും ഞാൻ അവൾടെ അനിയൻ ആവാണ്ട് ഇരിക്കില്ലല്ലോ. ആ എനിക്കാണ് അവളാ പീസ് തന്നത്. എലിക്ക് പോലും കൊടുത്ത പുച്ഛിച്ചിട്ട് പോവും ആ പീസ് കണ്ട.

“അതെന്താ ഞാൻ കഴിച്ചതിന്റെ ബാക്കി ആയത് കൊണ്ടാണോ??”

ആ ചോദ്യം എന്റെ ഹൃദയത്തിലാ കൊണ്ടേ. ഞാനെന്തൊരു നീജനാണ്. എന്റെ ചേച്ചി എനിക്ക് സ്നേഹത്തോടെ തന്നത് അല്ലെ അത്. ആ പീസ് ചെറുതായി പോയതിന് വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞത് ശെരിയായില്ല. എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ കുറ്റബോധം തോന്നി.

“ഇന്നാ ഇത് തിന്നോ.”

അവള് കവറിനുള്ളിൽ കൈയിട്ട് വേറൊരെണ്ണം എടുത്ത് എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി.

“ആആആആ”

ഞാൻ വാ തുറന്ന് കൊടുത്തു. അവളാ പുതിയ കട്ട്ലേറ്റ് എൻ്റെ നേരെ കൊണ്ട് വന്നു.

“ഇത് വേണ്ട. മറ്റത് മതി.”

തുറന്ന വാ അടച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“ഇത് ഞാൻ കഴിച്ചതിന്റെ ബാക്കിയാ. വാവക്ക് വേറെ ഉണ്ടല്ലോ.”

“ഞാൻ ആദ്യം വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ആണോ??”

“ഏയ്.”

അവളതും പറഞ്ഞ് തലകുനിച്ചു.

“ചേച്ചി…..”

ഞാനവളെ വിളിച്ചു. പക്ഷെ അവളൊന്ന് നോക്കിയ പോലുമില്ല.

“ടി ചേച്ചി”

ഇത്തവണ ഞാനൊന്ന് ശബ്‌ദം കൂട്ടി. എന്തോ അവള് മുഖം ഉയർത്തി. ആ മുഖം കണ്ടപ്പോള മനസ്സിലായെ അവള് കരയുവായിരുന്നു.

“എന്തിനാ എൻ്റെ ചേച്ചി കരയണേ??”

ഒഴുകിവന്ന അവളുടെ കണ്ണുനീര് തുടച്ച് മാറ്റി ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“ഏയ് ഒന്നുല്ല്യ വാവേ…..”

ഞാൻ എന്താണോ വിചാരിച്ചത് അത്

തന്നെ അവള് പറഞ്ഞു ഒന്നൂല്ല്യന്ന്.

“ഞാൻ വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞത് നിനക്ക് വിഷമം ആയെന്നെനിക്ക് അറിയാം. ഇതിന് മുൻപും നീ കൈയിട്ട് അളുമ്പിയ ചോറും നീ കടിച്ചതിന്റെ ബാക്കി പപ്സും ഞാൻ തിന്നിട്ടുണ്ട്. അതുപോലെ പലതും. ഇപ്പൊ നീ തന്ന കട്ട്ലേറ്റ് കണ്ടപ്പോ വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞത് അതിന്റെ സൈസ് കണ്ടിട്ടാ. ചെറിയൊരു പീസ് അല്ലേടി അത്. എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു അത് നിനക്ക് ഇത്രയും സങ്കടം ആവൂന്ന്. സോറി ടി ചേച്ചി. എന്നെ പോലുള്ള വിവരം ഇല്ലാത്ത അനിയന്മാര് എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് ചെയ്ത അത് ഷെമിക്കേണ്ടത് നിന്നെ പോലെ വിവരമുള്ള ചേച്ചിമാരാ. ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റ് നിനക്കു ഷെമിക്കാൻ പാറ്റോങ്ങി നേരത്തെ എനിക്ക് വച്ച് നീട്ടിയ ആ പീസ് താ.”

അത്രയും പറഞ്ഞ് ഞാൻ വീണ്ടും വാ തുറന്നു. വീണ്ടും ഒഴുകിവന്ന കണ്ണുനീര് സ്വയം തുടച്ച് മുഖത്ത് സന്തോഷത്തിൽ ചാലിച്ച ചിരി വരുത്തി അവൾ എന്റെ വായിലേക്ക് ആ ചെറിയ പീസ് വച്ചുതന്നു. അതേ സന്തോഷത്തോടെ ഞാൻ അവളുടെ കവിളുകളിലേക്ക് എന്റെ ചുണ്ടമർത്തി. അവളെന്നെ വലിഞ്ഞ് മുറുക്കി.

“സോറി ടി ചേച്ചി……”

“സാരല്ല്യാ വാവേ…”

എത്രനേരം അവളെന്നെ വാരി പുണർന്നൂന്ന് അറിയില്ല.

“വാവേ…….”

“Mm…..”

“ഇനിയെങ്കിലും ഒന്ന് പറയാടാ അച്ഛനും അമ്മയും എന്താ നിന്നോട് പറഞ്ഞേ??”

എന്നിൽ നിന്നും അടർന്ന് മാറി അവൾ ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ പറയാം. പക്ഷെ എനിക്കൊന്ന് അറിയണം. നീ എങ്ങനെയാ വിണേ??”

“അതൊക്കെ ഞാൻ പറയാം. ആദ്യം നീ ഞാൻ ചോദിച്ചതിന് മറുപടി താ.”

ഞാൻ കുറച്ച് നേരം ഒന്നും മിണ്ടില്ല.

“Plz പറ വാവേ….”

കവറിനുള്ളിൽ കൈയിട്ട് ഒരു കട്ട്ലേറ്റ് പിച്ച് എന്റെ വയ്ക്കുള്ളിൽ വച്ചു തരുന്നതിന്റെയൊപ്പം അവൾ കെഞ്ചുന്ന സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു. എപ്പളയാലും അറിയണം ഞാൻ പറയാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.

“ചേച്ചി ഞാൻ പറയാൻ പോകുന്നത് കുറച്ച് സീരിയസ് കാര്യമാ. ചേച്ചിയിത് കളിയായിട്ട് എടുക്കരുത്.”

“എന്താ വാവേ എന്താണേലും പറയാടാ.”

ഒന്ന് ശ്വാസം എടുത്ത് ഞാനെല്ലാ കാര്യവും വള്ളി പുള്ളി തെറ്റാതെ ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു. എല്ലാം കേട്ട് കഴിഞ്ഞപ്പോ അവൾടെ മുഖത്ത് വന്ന ഭാവം ഞെട്ടൽ ആണോ, സങ്കടം ആണോ, സന്തോഷം ആണോ, അത്ഭുതം ആണോ, നാണമാണോ എന്നൊന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല. പക്ഷെ ഒന്ന് മാത്രം മനസ്സിലായി അവള് കരയുവാണ്.

“ചേച്ചി…”

എനിക്കും അത് കണ്ട് വല്ലാണ്ടായി. ഞാനവളെ വിളിച്ചു.

“വാവേ കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് എന്നെ തനിച്ച് വിടോടാ??”

എന്റെ വിളി കേട്ട് അവളെന്നോട് പറഞ്ഞു. എനിക്കും മറുത്തൊന്നും പറയാൻ തോന്നില്ല. ഞാനും പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

“എന്തായി മോനെ എല്ലാം പറഞ്ഞോ??”

എന്നെ കണ്ടതും വെളിയില് നിന്ന അച്ഛനും അമ്മയും ഒരേപോലെ തിരക്കി.

“Mm”

“എന്നിട്ട് അവളെന്ത് പറഞ്ഞു??”

“ഒന്ന് തനിച്ച് വിടാൻ.”

ഞാനത്രയും പറഞ്ഞ് അവിടെ കിടന്ന ഒരു ചെയറിൽ ഇരുന്നു. കുറേ നേരം എന്ത് അടുത്തത് എന്നാലോചിച്ച് തലയില് കൈയും കൊടുത്തിരുന്നു.

🎶 Ulagame agasivappil aanadhe
Unadhu naanam sindhiye
Uravae adhile naan vasipadhal
Naan un azhaginile
Deivam unargiren
Undhan aruginile
Ennai unarugiren🎶

ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്ന കേട്ടാണ് പെട്ടന്ന് കണ്ണ് തുറന്നത്. ഗോകുൽ ചേട്ടൻ ആയിരുന്നു. എന്തായെന്ന് അറിയാൻ വിളിക്കുന്നതാവും. ഏതായാലും ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു.

“അഹ് കണ്ണാ…”

“ഓ പറയ്യ്‌ ചേട്ടാ….”

“എടാ മറ്റേ കാര്യം നീ ഇപ്പൊ അവളോട് പറയണ്ട. കാരണം ഈ അവസ്ഥയിൽ അത് പറഞ്ഞാൽ ശരിയാവില്ല. അവള് ഡിസ്ചാർജ് ആയി വീട്ടിലേക്ക് വന്ന ശേഷം പതുക്കെ കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കിയാൽ മതി.”

“Mm ശെരി ചേട്ടാ.”

എനിക്കപ്പൊ അങ്ങന പറയാനാ തോന്നിയത്.

“ഞാനും അമ്മയും നാളെ അങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങാം.”

“അഹ്.”

“ശെരിടാ, അവൾക്കിപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ട്??”

“കുഴപ്പൊന്നും ഇല്ല. അവളിപ്പോ കിടക്കുവാ.”

“അഹ് ശെരി. എന്നാ ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം ടാ.”

“അഹ് ചേട്ടാ.”

പുള്ളി ഫോൺ വച്ചതും ഞാനും അതിനെ പറ്റിയായിരുന്നു ആലോചിച്ചേ. അവള് ഇങ്ങനൊരു അവസ്ഥയിൽ കിടക്കുമ്പോ തന്നെ അതൊന്നും പറയാൻ പാടില്ലായിരുന്നു. അവളുടെ കൂടെ നിന്ന് ആശ്വസിപ്പിക്കേണ്ട ഞാൻ…. ച്ഛേ………എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നി. ഞാൻ ഇരുന്നിടത്ത് നിന്ന് ചാടിപിടഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു. അച്ഛനും അമ്മയും ഇതെന്ത് കൂത്ത് എന്നപ്പോലെ എന്നെ നോക്കുന്നു. ഞാൻ നേരെ റൂമിലേക്ക് കേറി. ബെണ്ടിൽ തലയും കുനിച്ചിരിക്കുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോ തന്നെ കരയുവാണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. ഞാനും ബെണ്ടിന്റെ ഒരു സൈഡിലായി ഇരുപ്പുറപ്പിച്ചു. ഞാൻ വന്നത് അറിഞ്ഞിട്ടാണോ അതോ വേറെ ആരെങ്കിലും വന്നൂന്ന് വിചാരിച്ചിട്ടാണോ എന്നറിയില്ല അവൾ തലയുയർത്തി നോക്കി. അവൾടെ അപ്പളത്തെ ആ കോലം കണ്ട് ഞാനും ഒന്ന് ഞെട്ടാതിരുന്നില്ല. മുടിയൊക്കെ പാറി പറന്ന് അലങ്കോലമാക്കി കിടക്കുന്നു. കരഞ്ഞ് കരഞ്ഞ് മുഖമൊക്കെ വീർത്തിരിക്കുന്നു. കണ്ണൊക്കെ ചുവന്ന് കിടക്കുന്നു. അവളുടെ ആ കോലം കണ്ട് എന്റെ കണ്ണും ഞാനറിയാതെ നിറഞ്ഞു. എപ്പളും ചിരി മായാതെ നിക്കുന്ന ആ മുഖത്ത് ഇന്ന് കണ്ണുനീര് മാത്രം ബാക്കി.

“നിനക്കറിയോ വാവേ ഞാനെങ്ങനെയാ വീണതെന്ന്?? അവര് നിന്നോട് എന്താ പറഞ്ഞേ??”

എന്നെ കണ്ടപാടെ അവള് അതാ ചോദിച്ചത്.

“നീ സോഫേന്ന് വീണെന്ന്.”

“അത് നിന്നോടവര് കള്ളം പറഞ്ഞതാടാ. നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ സോഫേന്ന് വീണ ഇങ്ങനെ നെറ്റി പൊട്ടോന്ന്.”

“പിന്നെങ്ങനെയാ നിനക്കിത് പറ്റിയേ??”

“വാവേ എനിക്കൊന്ന് ബാത്റൂമിൽ പോണായിരുന്നു. നീ പെട്ടന്ന് വരൂന്ന് വിചാരിച്ച് ഞാൻ പിടിച്ച് നിന്നു. പക്ഷെ ഒട്ടും വയ്യാതായപ്പോ ഞാൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു. അമ്മ അച്ഛനെ വിളിച്ചു. പിന്നെ എന്നെ എടുത്ത് ബാത്‌റൂമിൽ കേറ്റി. നീ തരുന്ന കെയറിങ് അച്ഛനിൽ നിന്നും കിട്ടിലാ. ടോയ്‌ലറ്റിൽ കൊണ്ടിരുത്തി. അച്ഛൻ വെളിയിലേക്കിറങ്ങി. എന്നെ ഒന്ന് താങ്ങി നിർത്താൻ പോലും വന്നില്ല. എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് എഴുന്നേൽക്കാൻ ആയിട്ട് അച്ഛനെ വിളിച്ചു കൊറച്ചില് ആയിരിക്കും, വന്നില്ല. അമ്മയെയും വിളിച്ചു. അടുക്കളയിൽ പണി ഉണ്ടാവും. ആ സമയത്ത്‌ നിന്നെ ഞാൻ വല്ലാണ്ട് മിസ്സ് ചെയ്തു. നീ ഉണ്ടായിരുന്നെ എനിക്ക് താങ്ങ് തന്ന് എനിക്ക് വാഷ് ചെയ്ത് തന്ന്. വാവേ നിന്നെപ്പോലെ ഒരുക്കലും ആവില്ലട അവര്. നീ പറഞ്ഞില്ലേ എനിക്ക് വിവരം ഉണ്ടെന്ന്. വെറുതെയാടാ. കാലിന് ചലനം ഇല്ലെന്ന് അറിയാമെങ്കിലും ഞാൻ എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു അഹങ്കാരം ആയിരുന്നേട എനിക്ക്. ഇനി പറയണ്ടല്ലോ എന്റെ നെറ്റി പൊട്ടിത് എങ്ങാനാന്ന്. അമ്മക്കും അച്ഛനും ഞാനൊരു ഭാരമാണെന്ന് അറിയാം. പക്ഷെ ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിച്ചില്ല എന്റെ വാവാക്കും ഞാനൊരു ഭാരം ആവൂന്ന്. അതുകൊണ്ടല്ലേ ഈ അവസ്ഥയില് എന്റെ കല്യാണ കാര്യവും പറഞ്ഞ് നീ വന്നേ.

ഒഴുകിയിറങ്ങിയ കണ്ണുനീര് തുടച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി അവളത് പറഞ്ഞപ്പോ എന്റെ ചങ്കിനകത്ത് ഒരു വെള്ളിടി വെട്ടി.

“ഈ അവസ്ഥയില് എനിക്ക് വേണ്ടത് മറ്റാരുടെയും അല്ല നിന്റെ സ്നേഹം ആണ്. നിയാടാ എനിക്ക് എല്ലാം. നിന്നെപ്പോലെ ആരും ഇല്ലട എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ. ഇനി ആരും ഉണ്ടാവേം ഇല്ല.”

അത്രയും നേരം പിടിച്ച് വച്ചിരുന്ന എന്റെ കണ്ണീര് അണപൊട്ടി ഒഴുകി. പൊട്ടിക്കരഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഞാനവളെ ഇറുക്കേ പുണർന്നു. എന്റെ സങ്കടം കണ്ട് അവളും കരഞ്ഞു.

“വാവേ എന്നെ ഇനി കല്യാണത്തിന് നിര്ബന്ധിക്കല്ലേ ടാ. ചേച്ചി പാവല്ലേ?? ജീവിതാവസാനം വരെ ന്റെ വാവക്കൊപ്പം കഴിഞ്ഞോളാം ഞാൻ.”

കരയുന്നതിനോടൊപ്പം അവളെന്നോട് അതും കൂടി പറഞ്ഞപ്പോ എന്റെ കരച്ചില് ഇരട്ടിയായി.

“ഇല്ലേച്ചി ഇനി നിന്നെ ഞാനൊന്നിനും നിർബന്ധിക്കില്ല. ആരകൂടേം പറഞ്ഞ് വിടത്തും ഇല്ല. എന്റെ ശ്വാസം നിലക്കും വരെ നീ എന്നോടൊപ്പം ഉണ്ടാവും.”

എനിക്കത്രെ പറയാൻ സാധിച്ചുള്ളൂ. ഏറെ നേരം, ഞങ്ങടെ സങ്കടം അവസാനിച്ചില്ല. ഒടുവിൽ അവള് തന്നെ എന്നെ അടർത്തി മാറ്റി.

“നിനക്കൊരു കുടുംബ ജീവിതം ഉണ്ടാവും. അപ്പൊ പെണ്ണുമ്പിള്ളേട വാക്ക് കേട്ട് എന്നെ കൊണ്ട് കളഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ, നിങ്ങടെ കൊച്ചുങ്ങളേം നോക്കി വീട്ടുപണിയും ചെയ്ത് ഒരു വേലക്കാരിയായി എങ്കിലും നിങ്ങടെ കൂടെ കഴിഞ്ഞോളാം ഞാൻ.”

കണ്ണുനീര് തുടച്ച് ചിരിച്ചുക്കൊണ്ട് അവളത് പറഞ്ഞപ്പോ ചിരിയല്ല എനിക്ക് വന്നത് സങ്കടാ. എന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും ഒഴുകിവന്ന കണ്ണുനീര് അവൾ തന്നെ തുടച്ചു. എന്റെ മുഖം മുഴുവൻ അവള് കുറെയേറെ ഉമ്മകൾ തന്നു. അവസാനം എന്റെ ചുണ്ടിലും. ഒന്ന് ഞെട്ടിയെങ്കിലും ഒരു അനിയനോട് ഉള്ള സ്നേഹം ആണ് അതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഇപ്പൊ ഞാനാരോടും വിളിച്ച് പറയാൻ തയ്യാർ ആണ്, ഞാനെന്റെ ചേച്ചിയെ ആർക്കും വിട്ടുകൊടുക്കില്ലെന്ന്‌.

“വാവേ……..”

“ചേച്ചി എനിക്കൊരു പാട്ട് പാടണം.”

ആലോചനകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയ അവളുടെ വിളിക്ക് ഞാൻ കൊടുത്ത മറുപടി അതായിരുന്നു. അതുവരെ ഒരു മൂളിപ്പാട്ട് പോലും പാടാത്ത ഞാനാണ് ഇപ്പൊ പാട്ട് പാടണം എന്ന് പറഞ്ഞത്. അത് കേട്ട് ഞെട്ടിയെങ്കിലും ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ അവളെന്നോട് പറഞ്ഞു.

“എന്നെപോലെ ഉള്ളവരോട് നിനക്ക് പാടം ഡാൻസ് കളിക്കാം ഒരു കുഴപ്പോം ഇല്ല. ഞങ്ങള് എണിച്ച് ഓടത്തൊന്നും ഇല്ലല്ലോ.”

“ആദ്യം ഈ പാട്ട് നീ കേള്. എന്നിട്ട് നമ്മക്ക് ഓടെ ചാടെ ചെയ്യാം.”

എവിടുന്നോ കിട്ടിയ ധൈര്യത്തിന് ഞാനങ്ങ്‌ പറഞ്ഞു. ഇനിപ്പോ പാട്ട് മോശം ആണെങ്കിൽ പോലും ജഡ്ജ് ചെയ്യാൻ MG അണ്ണനും ശരത്ത് മാമനും ആരും ഇല്ലല്ലോ. എനിക്ക് സങ്കടം ആവൂന്ന് വിചാരിച്ച് ചേച്ചിയും ഒന്നും പറയത്തില്ല.

“അപ്പൊ തുടങ്ങാട്ടെടി ചേച്ചി??”

“ന്നെ കൊല്ലാതിരിക്കാൻ പറ്റോ??”

“ഞാൻ ശ്രമിക്കാടി ചേച്ചി. ബാക്കിയെല്ലാം ദൈവത്തിന്റെ കൈയിലാ. അപ്പൊ പാടാൻ പോവാണെ.”

കണ്ണുനീര് തുടച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പാടാൻ തയ്യാറായി. അവള് കേൾക്കാനും. പാട്ട് കേൾക്കാൻ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായിരിന്നു എനിക്ക്. കൂടുതലും ആൽബം സോങ്‌സ് ആണ് കേൾക്കുന്നെ. ഇപ്പൊ എന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞത് ആ ഒരു പാട്ട് പാടനായിരുന്നു…..

🎶സുന്ദരിയെ വാ വെണ്ണിലവേ വാ
എൻ ജീവതാളം നീ പ്രണയിനി ഓ ഓ ഓ….
നിലരാവിലെൻ സ്നേഹവീഥിയിൽ മമതൊഴിയായി പ്രിയമഹി ഓ ഓ ഓ
അന്നൊരിക്കലെന്നോ കണ്ട നാളിലെന്റെ ഹൃദയ മന്ത്രം കാത്തുവച്ചു ഞാൻ ഓ ഓ ഓ….

സുന്ദരിയെ വാ വെണ്ണിലവേ വാ
എൻ ജീവതാളം നീ പ്രണയിനി ഓ ഓ ഓ….

അന്നെന്റെ കരളിലൊരു കൂടൊരുക്കിലെ..
ഈ നിലമിഴി കോണുകളിൽ കവിത കണ്ടില്ലേ….
എന്നും നിനോർമയിലെൻ നോവുണരുമ്പോ മാഞ്ഞങ്ങ് പോകരുതേ വാർമഴവില്ലേ…
മല്ലിക പൂ മണക്കും മർഗഴി കാറ്റേ
നീ വരുമ്പോ എന്റെയുള്ളിൽ തേൻങ്കുയിൽ പാട്ട്…
വെള്ളിക്കൊലുസിട്ട കാലൊച്ച കേൾക്കാൻ കാത്തിരിക്കും എന്റെ ഹൃദയം നിനക്ക് മാത്രം നിനക്ക്‌ മാത്രമായി…

സുന്ദരിയെ വാ വെണ്ണിലവേ വാ
എൻ ജീവതാളം നീ പ്രണയിനി ഓ ഓ ഓ….
നിലരാവിലെൻ സ്നേഹവീഥിയിൽ മമതൊഴിയായി പ്രിയമഹി ഓ ഓ ഓ

ഇനിയെന്ന് കാണുമെന്റെ പുതുവസന്തമേ…..
നിറത്തിങ്ങൾ ചിരിയാലെൻ അരികിൽ വരില്ലേ….
പുലർകാലം വിരിയുമ്പോൾ ഇന്നും നിൻ മുഖം അരിയാതെൻ ഓര്മയിലോ മധുര നൊമ്പരം
പച്ചനിര താഴ്‌വാരം പുൽകും പാനമേ നിന്നോളം കഥ ചൊല്ലും കായൽ കരയേ….
മഞ്ഞകരിവള ചാർത്തി പോകുമെൻ അനുരാഗിയെ കണ്ടോ എന്നുയിരേ എവിടെ നീ സഖി…..

സുന്ദരിയെ വാ വെണ്ണിലവേ വാ
എൻ ജീവതാളം നീ പ്രണയിനി ഓ ഓ ഓ….
നിലരാവിലെൻ സ്നേഹവീഥിയിൽ മമതൊഴിയായി പ്രിയമഹി ഓ ഓ ഓ
അന്നൊരിക്കലെന്നോ കണ്ട നാളിലെന്റെ ഹൃദയ മന്ത്രം കാത്തുവച്ചു ഞാൻ ഓ ഓ ഓ….

സുന്ദരിയെ വാ വെണ്ണിലവേ വാ
എൻ ജീവതാളം നീ പ്രണയിനി ഓ ഓ ഓ….🎶

പാടി കഴിഞ്ഞതും ഞാൻ കണ്ടത് പാട്ട് കേട്ട് ഞെട്ടിയിരിക്കുന്ന എന്റെ ചേച്ചിയെയാണ്.

“എന്താ ചേച്ചി ഇഷ്ട്ടയില്ലേ??”

“ഇഷ്ട്ടായിലെന്നോ നന്നായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ കുറഞ്ഞുപോകും. പറയാൻ വാക്കുകളില്ല വാവേ ഉമ്മ…”

അവളെന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മ വച്ചു. ഞാനത് സന്തോഷത്തോടെ സ്വികരിച്ചു.

“സംഗീതം പഠിച്ചിട്ടില്ല, അതിന്റെ ഒരു abcd പോലും അറിയില്ല. പിന്നെ എങ്ങനെയാ നീ ഇങ്ങനെയൊക്കെ??”

“വരികളറിയാം. മനസ്സില് അങ്ങ് ട്യൂണിട്ടു.”

“നമിച്ചു വാവേ…..”

അവളെന്റെ മുന്നിൽ കൈ കൂപ്പി. ഞാനാ കൈയിൽ കേറി പിടിച്ചു.

“കൈയൊന്നും കുത്തണ്ട ആവശ്യം ഇല്ലടി ചേച്ചിപെണ്ണേ. ഞാൻ നിന്റെ അനിയനല്ലേ അതിന്റെ കഴിവ് എനിക്കും ഇല്ലേ??”

“വാവക്ക് മായയെ വല്ലാണ്ട് മിസ്സ് ചെയ്യുന്നുണ്ട് ഇല്ലേ??”

“അഹ്, അതെങ്ങനെ മനസ്സിലായി??”

“അതീ പാട്ട് കേട്ടപ്പോ മനസിലായി.”

അവൾ ചിരിച്ചു. ഞാനും. ആ സമയത്താണ് എനിക്ക് ഗോകുല് ചേട്ടനെ വിളിച്ച് കാര്യം പറയാൻ തോന്നിയത്.
ഞാൻ ഫോൺ എടുത്ത് ഗോകുല് ചേട്ടനെ വിളിച്ചു. ആദ്യ റിങിൽ തന്നെ പുള്ളി ഫോൺ എടുത്തു.

“ഹലോ കണ്ണാ…..”

“അഹ് ചേട്ടാ ഒരു കാര്യം പറയാനാ വിളിച്ചേ.”

“എന്താ കണ്ണാ??”

“ഞാനെല്ലാം ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു. എനിക്ക് ചേട്ടനെ വല്യ ഇഷ്ട്ടാ. പക്ഷെ ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ ഈ കാര്യത്തിൽ എന്റെ ഇഷ്ടത്തിനല്ല പ്രാധാന്യം.”

“നീ എന്താ കണ്ണാ പറഞ്ഞുവരുന്നെ??”

“ചേട്ടന് ഒന്നും തോന്നരുത്. ചേച്ചിക്ക് ഇതിനോട് താല്പര്യം ഇല്ല.”

കുറെ നേരത്തേക്ക് അവിടുന്ന് ഒരു മറുപടിയും വന്നില്ല.

“ഹലോ ചേട്ടാ……. ഹലോ”

“അഹ് കണ്ണാ. നമ്മുക്ക് ആരെയും നിർബന്ധിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ. അവൾടെ മനസ്സ് മാറുന്ന വരെ കാത്തിരുന്നോളം ഞാൻ. അതിനി എത്ര വർഷം വേണേലും.”

അതും പറഞ്ഞ് ചേട്ടൻ ഫോൺ കാട്ടാക്കി. പുള്ളിടെ മറുപടി കേട്ട് ഞാനാകെ സങ്കടത്തിലായി. ഗോകുല് ചേട്ടൻ എന്റെ ആരുമല്ല. എന്നിട്ടും ഞാനെന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ സങ്കടപ്പെടുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല. ഞാൻ ചേച്ചിയെ നോക്കി അവൾടെ മുഖത്ത് ആശ്വാസവും സന്തോഷവും ഞാൻ ഒരുപോലെ കണ്ടു. അവൾടെ സന്തോഷമാ എന്റെയും. എന്റെ ഉള്ളിലെ എത്ര വല്യ സങ്കടവും അവൾടെ ചിരിക്കുന്ന മുഖം കണ്ട മാത്രം മതി മായാൻ.

“നിനക്ക് ബാത്‌റൂമിൽ എങ്ങാനും പോണോ?? ഞാനൊന്ന് പുറത്തേക്ക് പോവുവാ.”

“വേണ്ട വാവേ. വേഗം വരുവോ??”.

“അഹ് ഞാൻ ദേ വരുന്നു.”

ഞാനതും പറഞ്ഞ് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. അച്ഛനും അമ്മയും അവിടെ ചെയറിൽ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്.

“മോനെ നീ അവളോട് പറഞ്ഞോ??”

എന്നെ കണ്ട പാടെ അവരാദ്യം തിരക്കിയത് ഇതാ.

“ചേച്ചി എങ്ങനാ വീണെ??”

എന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അവര് നിന്ന് പരുങ്ങി.

“അച്ഛന്റെ മോളല്ലേ അവള്?? അവൾക്കൊന്ന് വാഷ് ചെയ്ത് കൊടുക്കാനെന്താ അച്ഛന് കൊറച്ചിലാ?? അതോ അറപ്പോ?? ഇപ്പൊ നിങ്ങൾക്കാർക്കും അവളോട് ഒരുതരി സ്നേഹം ഇല്ലല്ലോ.”

“കണ്ണാ നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയണേ??”

“അച്ഛന് ഒന്നും അറിയില്ലല്ലേ. അവള് വിളിച്ചപ്പോ അച്ഛൻ അങ്ങോട്ട്
പോയിരുന്നെ അവൾക്ക് ഇങ്ങനെ ഇവിടെ കിടക്കേണ്ടി വരുവായിരുന്നോ??”

“നിന്നോട് ഇതൊക്കെ ആരാ പറഞ്ഞേ??”

“ഏതായാലും നിങ്ങള് രണ്ടുപേരുമല്ലെന്ന്‌ അറിയാലോ. പിന്നെ എന്നോട് പറയാൻ ആരാ ഉള്ളേ??”

“എടാ അവളെ കൊണ്ട് ടോയ്‌ലറ്റിൽ ഇരുത്തിട്ട് ഞാൻ വെളിയിലൊട്ടിറങ്ങി. അവള് വിളിക്കുമ്പോ അകത്ത് കേറാന്ന് വിചാരിച്ചു. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും ഒരു കാൾ വന്ന് ഞാൻ അതിലായിപ്പോയി. എന്റെ തെറ്റ് തന്നെയാ. പിന്നെ അവളുടെ ശബ്‌ദം കേട്ടാ ഞാനൊടി ചെന്നത് അപ്പൊ കാണുന്നത് തറയിൽ നെറ്റി പൊട്ടി ചോര ഒലിപ്പിച്ചോണ്ട് കിടക്കണ അവളെയാ.”

അത്രയും പറഞ്ഞ് അച്ഛൻ ചെയറിലേക്ക് തളർന്നിരുന്നു.

“നീ പറഞ്ഞല്ലോ ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടാൾക്കും അവളോട് സ്നേഹം ഇല്ലെന്ന്. എങ്ങനെ ഉണ്ടാവും ഞങ്ങള് കൊടുക്കണ്ട സ്നേഹം നീയല്ലേ അവൾക്ക് കൊടുക്കണേ. അവളിപ്പോ ഞങ്ങളോട് നേരെ ചൊവ്വേ മിണ്ടുന്നുണ്ടോ??
അവൾക്കെപ്പോഴും അവൾടെ അനിയനെ മതി. നിയില്ലാത്തപ്പോ മാത്രം അവൾക്ക് ഞങ്ങളെ വേണം. എടാ അവള് നിന്റെ ചേച്ചി തന്നെയാ, സമ്മതിച്ചു. നീ അവളെ സ്നേഹിക്കുന്നതില് ഞങ്ങൾക്ക് സന്തോഷേ ഉള്ളൂ. പക്ഷെ പല സമയത്തും നിന്റെ സ്നേഹം കുറച്ച് ഓവറാ. അത് കാരണമാ ഞങ്ങടെ മോള് ഞങ്ങളെ തിരിഞ്ഞ് പോലും നോക്കത്തെ.”

“ഛേ നിങ്ങള് എന്താ തള്ളേ ഈ പറയണേ??”

അമ്മയുടെ വർത്തമാനം കേട്ട് എനിക്ക് ആകെ ചൊറിഞ്ഞു വന്നു.

“യശോദേ മതി നിർത്ത്. മോനെ കണ്ണാ, നിനക്കിവൾടെ സ്വഭാവം അറിയില്ലേ?? ദേഷ്യം വന്നാ ഓരോന്ന് വെളിവില്ലാണ്ട് പറയും. അവള് എന്താ പറയണത് എന്ന് അവൾക്ക് പോലും അറിയില്ല. നീ അതൊന്നും കാര്യക്കണ്ട. എല്ലാം അച്ഛന്റെ തെറ്റാ മോനെ. നിന്നോട് സത്യം പറയാന്ന് കരുതിയതാ. പക്ഷെ പിന്നെ അത് വേണ്ടാന്ന് വച്ചു. ഏതായാലും ദൈവം സഹായിച്ച് അവൾക്ക് വേറൊന്നും പറ്റില്ലല്ലോ. മോൻ പോയി അവൾക്കെന്തെങ്കിലും വാങ്ങിച്ച് കൊടുക്ക് ദാ പൈസ.

അഞ്ഞൂറിന്റെ ഒരു നോട്ട് എടുത്ത് എന്റെ കൈയിൽ വച്ച് തന്നു. ഞാനാദ്യം വാങ്ങാൻ മടിച്ചെങ്കിലും അച്ഛൻ ബലമായി അതെന്റെ പോക്കറ്റിൽ വച്ച് തന്നു.

“നീ ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാ അവളെന്നോട് കട്ട്ലേറ്റ് വാങ്ങാൻ പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നെ. ഇനിയിപ്പോ അവള് നിനക്ക് സ്വസ്ഥത തരില്ല. ഓരോന്ന് വാങ്ങാൻ പറഞ്ഞോണ്ടിരിക്കും. അവള് നിന്നോടെ എന്തൊക്കെ വേണം എന്ന് കറക്ട് ആയിട്ട് പറയൂ.”

അത്രയും പറഞ്ഞ് അച്ഛനും ചെയറിൽ ഇരുന്നു. എനിക്കാകെ വല്ലാണ്ടായി. അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് പോലെ അമ്മയുടെ സ്വഭാവം എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം. ദേഷ്യം വന്നാ വായിൽ വരുന്നതൊക്കെ വിളിച്ച് പറയും. കുറെ കഴിയുമ്പോളാ പറഞ്ഞതിനെ കുറിച്ച് ഓർത്ത് സങ്കടപ്പെടും. അവര് രണ്ടുപേരും അടുത്തടുത്തുള്ള ചെയറിൽ ഇരിക്കുന്നു. ഞാൻ നിലത്തേക്കിരുന്നു അമ്മയുടെ കാലുകളിൽ പിടിച്ചു.

“സോറി അമ്മേ. അമ്മ അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോ പെട്ടന്ന് വന്ന ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞുപോയതാ. അമ്മ
ഞാനവളെ ഓവറായിട്ട് സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല. അത് അമ്മക്ക് വെറുതെ തോന്നണതാ. അവളെന്നും എന്നോട് പരാതി പറയും നിങ്ങള് അവളെ സ്നേഹിക്കുന്നില്ല എന്ന്. ഒരു നിമിഷം അവളോട് ഒന്ന് സ്നേഹത്തോടെ സംസാരിച്ചാ തീരുന്ന പ്രശ്നേ ഉളളൂ. അവൾക്ക് അനിയന്റെ സ്നേഹം മാത്രം പോരാ അമ്മടേം അച്ഛന്റേം ഒക്കെ സ്നേഹം വേണം.”

അത്രയും പറഞ്ഞ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു. എന്തോ ഓർത്തിട്ട് ഞാനവരെ നോക്കി. അവർക്കിരുവർക്കും ഓരോ സ്നേഹ ചുംബനം നൽകി ഞാൻ വെളിയിലേക്കിറങ്ങി. നേരെ പോയത് കാന്റീനിലേക്ക്. ഒരു ചായ കുടിക്കാൻ കേറിയതാ. പിന്നെ വിചാരിച്ചു എന്റെ ചേച്ചിപെണ്ണിന് പപ്‌സ് വാങ്ങാന്ന്. നേരെ പോയി ഒന്നും നോക്കിലാ പത്ത് പപ്സിന് പാഴ്സൽ പറഞ്ഞു. ഇതൊന്നും കൊണ്ട് അവൾക്ക് ഒന്നുമാവില്ലെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. എന്നാലും ഒരു അഞ്ച് മിനിറ്റ് അടങ്ങി ഇരിക്കും. അത് കഴിഞ്ഞേ പിന്നെ എന്ത് വേണന്ന് പറയൂ. പപ്സും വേടിച്ച് ഞാൻ ക്യാന്റീനിന്ന് ഇറങ്ങി.

“ഹേയ്…..”

ആരോ പിന്നിന്ന് വിളിക്കുന്നത് കേട്ട് ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. പിന്നിൽ നിക്കുന്ന ആളെ കണ്ട് ഞാൻ ഞെട്ടി. ബോധം കെട്ട് വീഴും എന്ന് വരെ തോന്നിയ നിമിഷം. അന്ന് ആ ഓഫ്‌നേജിൽ വച്ച് ഞാൻ കണ്ട അരയന്നം. മായ……!

തുടരാമേ………..😁😁😁😁