മന്ദാകിനി 4

Mandakini Part 4 | Author : Mahi

[ Previous Part ] [ www.kkstories.com]

---

 

“അനു…. അനു….,”

അനാമികയെ അത്താഴത്തിന് വിളിക്കാൻ വന്നതായിരുന്നു ലളിത…. തുറന്നു കിടന്ന മുറിയിലെങ്ങും അവളെ കണ്ടില്ല…. ബാത്‌റൂമിന്റെ വാതിലും തുറന്ന നിലയിൽ ആയിരുന്നു…. ഉള്ളിലാരും ഇല്ല

ലളിതയുടെ മനസ്സിൽ ഭയം നിറഞ്ഞു …. മുറിയിലെ സ്റ്റഡി ടേബിളിനു മുകളിലെ തുറന്ന നോട്ബുക്കിൽ എഴുതിവച്ചിരിക്കുന്ന വരികളിൽ അവരുടെ കണ്ണുകൾ ഉടക്കി….

“തേവിടിച്ചി മോൾ…….”

ലളിത കൊണ്ടുകൊടുത്ത നോട്ബുക്ക്‌ ശ്രീധരൻ വലിച്ചെറിഞ്ഞു…..അയാളുടെ കണ്ണുകൾ കോപംകൊണ്ട് ചുവന്നു

“എന്നെ തോൽപ്പിക്കാൻ നോക്കുവാ…. ഈ ശ്രീധരനെ അറിയില്ല അവൾക്ക്…..

ഒരു കാര്യം തീരുമാനിച്ചിട്ട് ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് നടത്താൻ എനിക്കറിയാം…..”
.
.
.
.
.

അനാമികക്ക് കല്യാണമോ?… അവൾ സമ്മതിച്ച് കാണോ…..

മുന്നിലെ ഗ്ലാസിൽ ഇരുന്ന മദ്യം അവൾ ഒറ്റ വലിക്ക് കുടിച്ചുതീർത്തു…..

ഇല്ല, ഇല്ല….. എന്റെ….എന്റെയാ അവൾ….

സെറ സോഫയിലേക്ക് ചാരി കിടന്നു….മിഥുന്റെ കൈയിൽ നിന്നും അവളെ രക്ഷപ്പെടുത്താൻ എന്തെങ്കിലും ഒരു വഴി…. Mla യുടെ വലാട്ടിപട്ടികളായ പോലീസിനോട്‌ സഹായം ചോദിക്കുന്നത് മണ്ടത്തരം ആണ്….

ആലോചനകളോടെ കിടക്കവെ സെറയുടെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു….സ്‌ക്രീനിൽ തെളിഞ്ഞ അനുവിന്റെ പേര് കണ്ട്  സെറയുടെ ഉള്ളിൽ വേദന പടർന്നു… ഇതുവരെ ഒന്നങ്ങോട്ട് വിളിക്കാൻ തോന്നാത്തതിൽ അവൾ സ്വയം പഴിച്ചു….

“ഹെലോ……”

“സെറ നീ എവിടെയാ…..”

ഫോണിലൂടെ അനുവിന്റെ ഇടറുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് സെറയുടെ ഉള്ളം നീറി…..

“ഞാൻ റൂമിൽ ഉണ്ട് അനു….”

“സെറ ഞാൻ….എനിക്ക്….. എന്റെ കല്യാണം വരുന്ന ഞായറാഴ്ച നടത്താനാ എല്ലാവരുടെയും തീരുമാനം…. ഞാൻ, എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണോന്ന് അറിയില്ലടി….”

“ഏഹ് ഈ ഞായറാഴ്ചയോ…..”
സെറ ഞെട്ടലോടെ ചോദിച്ചു

“മ്മ്ഹ്…. എനിക്ക് പറ്റില്ലടി….. ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ അവന്റെ ഒപ്പം ജീവിക്കുന്നതിനേക്കാൾ മരിക്കുന്നത് തന്നെയാണ് നല്ലത്….. പക്ഷെ, എനിക്ക് പറ്റണില്ല…. പറ്റണില്ല എനിക്ക് ”

അനാമികയുടെ തേങ്ങൽ ഫോണിലൂടെ സെറ വ്യക്തമായി കേട്ടു…. അവളുടെ ഉള്ളവും വിങ്ങി…. കണ്ട നാൾ മുതൽ ഹൃദയത്തിൽ കയറിക്കൂടിയവൾ…. സ്വന്തമാക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചവൾ….

“അനു… ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറയല്ലേ അനു…. … നീ ഇപ്പൊ എവിടെയാ വീട്ടിൽ ആണോ…..”

“ഞാൻ…. ഞാൻ വീട്ടിലെന്ന് ഇറങ്ങി…. കോളേജിന് അടുത്ത ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ ഇരിപ്പുണ്ട്…. എങ്ങോട്ട് പോണോന്ന് അറിയില്ല എനിക്ക്…..”

“Whaatt??? അവിടെയോ….നിക്ക്, ഞാൻ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം…. ഒരിടത്തും പോകല്ലേ…..”

സെറ പൊടുന്നനെ കാൾ കട്ട്‌ ചെയ്ത് ഡ്രൈവർ ദിവാകരനെ വിളിച്ചു…. പേഴ്സും ഫോണും എടുത്ത് ഗ്രീൻ പാലസിന്റെ പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിലേക്ക് എത്തുമ്പോഴേക്കും ഡ്രൈവർ എത്തിയിരുന്നു….

യാത്രയിൽ ഉടനീളം സെറയുടെ മനസ്സിൽ ചോദ്യങ്ങൾ ആയിരുന്നു….. ഇനിയെന്ത്…… അവൾ ആരോടും പറയാതെ ഇറങ്ങിയതാണെങ്കിൽ അവളുടെ അച്ഛൻ ഇപ്പൊ പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ പോയിട്ടുണ്ടാവും…. ഇതറിഞ്ഞാൽ മിഥുൻ വെറുതെ ഇരിക്കുമോ….ഒരുഭാഗത്ത് മിഥുനും അവന്റെ തന്തയും, മറ്റൊരു ഭാഗത്ത് അനാമികയുടെ അച്ഛൻ…. എത്ര ധൈര്യശാലി എന്ന് പറഞ്ഞാലും ഓരോ മനുഷ്യരും തളർന്നുപോകുന്ന ഒരു സാഹചര്യം വരും…. ആരും ഇല്ലാതെ ഒറ്റപ്പെടുന്ന ഒരു സന്ദർഭം

സമയം പത്തുമണിയോട് അടുത്തിരുന്നു…. ഇരുട്ട് വീണ വഴികളിൽ നിലാവും സ്ട്രീറ്റ് ലൈറ്റുകളും പ്രകാശം നിറച്ചിരുന്നു…. കോളേജിനോട്‌ അടുക്കുംതോറും സെറയുടെ ഹൃദയം എന്തിനോ വേഗത്തിൽ മിടിച്ചു…. ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ തന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നത് മറ്റൊരു ജീവിതം ആണെന്ന് അവളുടെ ഹൃദയം മന്ത്രിച്ചു….

ബസ്റ്റോപ്പിൽ കാത്തിരുപ്പുകാർക്ക് ഇരിക്കാനുള്ള ഇടത്തിൽ, തന്റെ ചെറിയ ബാഗ് നെഞ്ചോട് ചേർത്തുപിടിച്ച് അനാമിക ഇരുന്നു…. അവൾ ഭയന്നിരുന്നു…. ഏത് നിമിഷവും തന്നെ അന്വേഷിച്ച് അവർ വരും…. ഒന്നുകിൽ അച്ഛന്റെ ഗുണ്ടകൾ അല്ലെങ്കിൽ ഏട്ടൻ, അതുമല്ലെങ്കിൽ മിഥുൻ

മരിക്കാൻ ഉറപ്പിച്ചതുതന്നെ ആയിരുന്നു…..അപ്പോഴെല്ലാം സെറയുടെ മുഖം ഉള്ളിൽ ശോഭയോടെ തിളങ്ങി….ഭയമില്ലാത്തവൾ…. എന്തിനെയും ധൈര്യത്തോടെ നേരിടുന്നവൾ….

കോളേജിന് അടുത്തെ ബസ്റ്റോപ്പിൽ കാർ നിർത്തി സെറ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുന്നത് കണ്ടതും അനാമിക ഒന്നുകൂടെ തന്റെ ബാഗ് നെഞ്ചോട് അടക്കിപിടിച്ചു…. ആ മുഖത്തെ ആകുലത തനിക്കുവേണ്ടി ഉള്ളതാണെന്ന് ഓർക്കേ അനാമികയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു

“അനു….”
സെറ ഓടിവന്ന് വന്ന് അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു….ബസ്റ്റോപ്പിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ചിലർ അവരെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

“അനു….. എന്താടാ എന്തുപറ്റി….”

“നമുക്ക്… നമുക്ക് പോകാം അനു…. ഇല്ലെങ്കിൽ അവര് വരും, എന്നെ കൊണ്ടുപോകും….. ”

സെറ അനുവിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി…. ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ ഒറ്റപ്പെട്ടൊരു കൊച്ചുകുട്ടി…. ആരെങ്കിലും പിടിച്ചുകൊണ്ടു പോകുമോ എന്ന് ഭയന്നിരുന്ന ഒരു കുഞ്ഞിനെ അവൾ അനുവിന്റെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ടു…. ആ കുട്ടി അവളുടെ അമ്മയെ കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു

മനസ്സിന് വല്ലാത്തൊരു ധൈര്യം കൈവരുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു….
സെറ ഒന്നുകൂടെ അവളെ തന്നോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു….

“ഒന്നുല്ലാട്ടോ…. ആരും കൊണ്ട് പോകില്ല…. വാ പോകാം….”

സെറ അനുവിനെ പിടിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പിച്ച് കാറിന്റെ പിൻസീറ്റിൽ ഇരുത്തി ഒപ്പം അവളും കയറി….

ഡ്രൈവർ ഇരുവരെയും ഒന്ന് നോക്കി…. ഒരു പ്രായമായ മനുഷ്യൻ….. ഇന്നോളവും തന്നോട് ഒരക്ഷരം മിണ്ടിയിട്ടില്ലാത്ത സെറ മറ്റൊരു പെൺകുട്ടിയെ സ്നേഹത്തോടെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചിരിക്കുന്നു….. ഇതിന്റെ ഉള്ളിൽ സ്നേഹവും കരുണയും ഒക്കെ ഉണ്ടോ എന്നായിരുന്നു അയാളുടെ മനസ്സിൽ ….ദിവാകരൻ വണ്ടി മുന്നോട്ട് എടുത്തു….

ഗ്രീൻപാലസിൽ എത്തുവോളം അനാമിക മൗനത്തിൽ ആയിരുന്നു…. പത്ത് നിലകളായി ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന ആ വലിയ ഹോട്ടലിന്റെ മുന്നിലേക്ക് കാർ കടന്നതും അനാമിക കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി നോക്കി…. ദിവാകരൻ വണ്ടി പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിൽ നിർത്തി

സെറ താമസിക്കുന്ന ഹോട്ടൽ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു അവൾ

“വായോ… ഫിഫ്ത് ഫ്ലോർ ആണ് റൂം….”

സെറ അനാമികയുടെ കൈയിൽ നിന്നും ബാഗ് വാങ്ങിയതും ഡ്രൈവർ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടിവന്നു

“വേണ്ട ഞാൻ എടുത്തോളാം… താൻ പൊക്കോ….”

“ശരി മേഡം….”

ദിവാകരൻ ഒതുക്കി വച്ചിരുന്ന തന്റെ ബൈക്കിന് അരികിലേക്ക് നടന്നു…..പ്രായത്തിന് മൂത്ത അയാളെ താൻ എന്ന് വിളിച്ച സെറയെ അനാമിക ഒരുവേള  നോക്കി…. അച്ഛന്റെ ചിലനേരത്തെ ഭാവം….

“എന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കണേ… വാ….”

സെറ അനുവിന്റെ കൈയിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ച് ലിഫ്റ്റിന് അടുത്തേക്ക് നടന്നു….ഹൃദയം മുറുകിയതും അനു നെഞ്ചിൽ ഒരുകൈ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു…. വല്ലാത്തൊരു മിടിപ്പ്….ഒരുതരം പരവേശം

പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം അഭയാർത്ഥി ആയതുപ്പോലെ….. സെറക്ക് താനൊരു ശല്യം  ആകുമോ എന്ന ആശങ്ക….

“..ഞാൻ… എനിക്ക്…..”

സെറ റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്നതും അനാമിക അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു…. എന്തെന്ന ഭാവത്തിൽ സെറ അവളെ നോക്കി പിരികം ഉയർത്തി

“എനിക്ക്…. എനിക്ക് പോകാൻ ഒരിടോം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാ…..”

നിസ്സഹായത നിറഞ്ഞൊരു ശബ്ദം കാതുകളിൽ അലതല്ലുന്നതുപോലെ സെറക്ക് തോന്നി….അവൾ അനാമികയുടെ ഇരുകൈകളും  ചേർത്തുപിടിച്ച് തന്റെ നെറ്റിയിൽ മുട്ടിച്ചു….അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു

“ഈ ഹാൾവേ…. ബെഡ്‌റൂം….  ബാത്രൂം, ഒരു ചെറിയ കിച്ചൺ…. ഇത്രയും സൗകര്യങ്ങളെ ഇവിടെ ഉള്ളു….. നിനക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഇല്ലാത്ത കാലത്തോളം ഇവിടെ നിക്കാം…. ആരും നിന്നെ കൊണ്ടുപോകില്ല….”

ആർക്കും കൊടുക്കില്ല…. സെറ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു

“മതി മോങ്ങിയത്…..പോയി ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയി വാ….ഈ സങ്കടങ്ങളും അങ്ങ് കഴുകികളഞ്ഞേക്ക്…..”

സെറ അനാമികയെ തള്ളി ഉന്തി ബെഡ്‌റൂമിനോട് ചേർന്നുള്ള ബാത്‌റൂമിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചു….പിന്നാലെ ഒരു ടവൽ അകത്തേക്ക് എറിഞ്ഞുകൊടുത്തു

അനാമിക കുളിച്ച് ഇറങ്ങുമ്പോഴേക്കും സെറ താഴെ റെസ്റ്റോറന്റിൽ വിളിച്ച് food ഓർഡർ ചെയ്തിരുന്നു…. അനുവിന് മാറ്റിയിടാനുള്ള വസ്ത്രങ്ങൾ തിരയുന്നതിനു ഇടയിലാണ് ബാത്‌റൂമിന്റെ ഡോർ തുറന്ന് റൂമിലേക്ക് വരാൻ കൂട്ടാക്കാതെ നിൽക്കുന്ന അനുവിനെ സെറ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്….

ശരീരത്തിൽ മറയായി ഒരു ടവൽ മാത്രം ചുറ്റി…. Ufff…. സെറ നോട്ടം മാറ്റി കളഞ്ഞു…. അനാമികക്ക് ഇരുനിറം ആയിരുന്നു….സെറ നന്നേ വെളുത്തിട്ട്, തോളൊപ്പം ഇറക്കമുള്ള മുടിയുമായി തികച്ചും ഒരു മോഡേൺ പെൺകുട്ടിയും ….

അനുവിന്റെ അരയോളം വളർച്ചയെത്തിയ ഇടതൂർന്ന മുടിയോട് സെറക്ക് വല്ലാത്തൊരു ഇഷ്ടം തോന്നി…ടവലിനുള്ളിൽ തിങ്ങി നിൽക്കുന്ന ഒതുങ്ങിയ മാറിടങ്ങളും മാനിറത്തിലെ തുടകളും അവളുടെ മനസ്സിൽ ഓളത്തിന്റെ തിരയോട്ടം  സൃഷ്ടിച്ചു…..

തന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നതും, മുഖം തിരിക്കുന്നതും അനു കണ്ടിരുന്നു….. അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു….

“എനിക്ക്…. ഡ്രസ്സ്‌…. ഞാനൊന്നും എടുത്തിട്ടില്ല…..”

“ദാ….. ഇവിടെ ഇതൊക്കെ ഉള്ളു…..നാളെ നമുക്ക് പുറത്തോട്ടൊക്കെ ഒന്ന് കറങ്ങി ആവശ്യം ഉള്ള സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ മേടിക്കാം….”

സെറ കൊടുത്ത ടീഷർട്ടും ഷോർട്സും അനു തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കി….. ബാത്‌റൂമിൽ കയറി വസ്ത്രം മാറി ഇറങ്ങി….. ഷോർട്സ് അവൾക്ക് മുട്ടുവരെ ഉണ്ടായിരുന്നു

കട്ടികുറഞ്ഞ ടീഷർട്ടിനു മുകളിലൂടെ അവളുടെ മുലകണ്ണുകൾ തുറിച്ചു നിന്നു…

“ഷാൾ എന്തേലും ഉണ്ടോ സെറ…..”

“മിണ്ടാണ്ട് ഇരിക്കെടി…. ഇവിടിപ്പൊ വേറെ ആര് കാണാനാ…. നീ ഇവിടെ ഇരിക്ക്
ഞാൻ കുളിച്ചിട്ട് വരാം…”

സെറ ബാത്‌റൂമിൽ കയറിയതും അനാമിക ബെഡിൽ ഇരുന്ന് ആ മുറിയാകെ വീക്ഷിച്ചു…. ഒരു കപ്ബോർഡും ടേബിളും സിംഗിൾ ബെഡും അടങ്ങിയ അത്യാവശ്യം വലിയൊരു മുറി….

ഓർഡർ ചെയ്ത ഫുഡ്‌ വന്നപ്പോഴേക്കും സെറ കൂളിച്ചിറങ്ങിയിരുന്നു….നേർത്തൊരു ഷോർട്സും സ്ലിപ്പും ആയിരുന്നു അവളുടെ വേഷം….  മാറിടങ്ങളുടെ മുഴുപ്പ് കണ്ട് അനുവിന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടു , അവൾ സ്വയം ജാള്യതയോടെ തന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് നോക്കി…. തന്റെ ഇരട്ടി വലുപ്പം ഉണ്ടാകും അവൾക്ക്

“കെട്ടിപിടിക്കുമ്പോ പഞ്ഞിപോലെ തോന്നണ്ടേ…. അതാ ഇത്ര വലിപ്പം….”

സ്വപ്നത്തിലെന്നപോലെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുന്ന അനുവിനെ കണ്ട് ചിരിയോടെ സെറ പറഞ്ഞു…. അനാമിക നോട്ടം മാറ്റി കളഞ്ഞു…. അവൾക്ക് നാണക്കേട് തോന്നി… അറിയാതെ നോക്കി പോയതാണ്…. എന്ത് കരുതിക്കാണും….

“ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് ഇരിക്കാതെ വാ ഫുഡ്‌ കഴിക്കാം….”

“എനിക്ക് ഒന്നും വേണ്ടടി…നീ കഴിച്ചോ .”

“എനിക്കും ഡിന്നർ പതിവ് ഇല്ല…. നീ  ഉള്ളതുകൊണ്ടാ മേടിച്ചത്, വേണ്ടെങ്കിൽ കളഞ്ഞേക്കാം….”

“കളയണ്ടാ…..അന്നം ആണ്….. കഴിക്കാം….”

“എന്നാ വായോ കഴിക്കാം….”

ദോശയുടെ പാത്രം സെറ കൈയിൽ എടുത്തതും അനു അത് പിടിച്ച് വാങ്ങിച്ചു…. ഹാളിലെ ഡെയിനിങ് ടേബിളിൽ നിരത്തിയ പ്ലാറ്റിലേക്ക് ദോശ പകർന്നു…. കറികൾ ഒഴിച്ചു….

ആഹാരത്തിന്റെ ഗന്ധം ഉയർന്നതും അനുവിന് വല്ലാത്ത വിശപ്പ് തോന്നി…. ഇവിടേക്ക് വന്നതിനുശേഷം ആകെയൊരു ആശ്വാസം തന്നെ വന്ന് പൊതിയുന്നത് അവൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു….. സമാധാനത്തിന്റെ, സുരക്ഷിതത്തിന്റെ….

തനിക്ക് മൂന്ന് വയസ് ഉള്ളപ്പോഴാണ് ശ്രീധരൻ ലളിതയെ വിവാഹം ചെയ്യുന്നത്…. ഭർത്താവ് മരിച്ച് അനാഥയായ ലളിതയെയും മകൾ അനാമികയെയും ശ്രീധരൻ വൃന്ദാവനത്തിലേക്ക് കൂട്ടി…. ശ്രീധരൻ തനിക്ക് അച്ഛനായി അല്ലെങ്കിൽ അച്ഛനെപ്പോലെ, ആദ്യ ഭാര്യയിൽ ജനിച്ച അയാളുടെ മകൻ അനുവിന് ഏട്ടനായി…..

ഇതാണ് അനുവിന്റെ കുടുംബം….. യഥാർഥ്യത്തിൽ സ്വന്തമായി തനിക്ക് അമ്മയല്ലാതെ ആരും ഇല്ല….

“ഓരോന്ന്. ആലോചിച്ച്  ഇരിക്കാതെ കഴിക്ക് പെണ്ണെ….ആകെ ക്ഷീണിച്ചു….”

സെറ പറഞ്ഞതും അനു കണ്ണുകൾ ഉയർത്തി അവളെ നോക്കി…. സ്നേഹത്തിന്റെ, കരുതലിന്റെ ശബ്ദം…. അമ്മയല്ലാതെ ആരൊക്കെയോ തനിക്ക് ഉണ്ടെന്ന് ഉള്ളിരുന്ന ഹൃദയം മന്ത്രിച്ചു

.
.
.
ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്ര നിരയിലേക്ക് കണ്ണുനട്ട് ബാൽക്കണിയിൽ നിൽക്കുകയായിരുന്നു അനാമിക…. സെറ അവളുടെ പിന്നിലൂടെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു…

“കിടക്കണ്ടേ….”

“അമ്മയെ മിസ്സ്‌ ചെയ്യുന്നു….”തന്റെ ഉദരത്തിൽ ചേർന്നിരിക്കുന്ന സെറയുടെ കൈകളിലേക്ക് നോക്കി പതർച്ചയോടെ അനു പറഞ്ഞു

“മ്മ്ഹ്ഹ്…..”
മറുപടി ഇല്ലാതെ സെറ വെറുതെ മൂളി….. മനസ്സ് മാറി അനാമിക വീണ്ടും തിരികെ പോകരുത് എന്നൊരു സ്വാർത്ഥത സെറയുടെ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു

“എനിക്ക് നിന്നെ എന്തോരം ഇഷ്ടാണെന്ന് അറിയോ….”

സെറയുടെ കരങ്ങൾ ഒന്നുകൂടെ അവളിൽ മുറുകി…. അവളിൽ തന്റെ അവകാശവും സ്നേഹവും  അടിച്ചുറപ്പിക്കാൻ എന്നപോലെ…അനുവിന്റെ ശരീരം വിറകൊള്ളുന്നത് സെറയുടെ വിരൽത്തുമ്പുകൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു…. തൊട്ടാൽ വിറക്കുന്നൊരു പെൺകുട്ടി…

“സെറാ…. ”

“എന്ത്യേ….”

സെറയുടെ അധരങ്ങൾ അനാമികയുടെ അനാവൃതമായ കഴുത്തിലേക്ക് അടുത്തു…. അവളുടെ ചൂടുനിശ്വാസം തട്ടി അനുവിന്റെ ശരീരം പൊള്ളി പിടഞ്ഞു….അവളുടെ ഉയരുന്ന നിശ്വാസങ്ങൾ കേട്ട് സെറക്ക് ചിരി വന്നു

“വാ കിടക്കാം….”

സെറ അവളെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞ് ബെഡ്‌റൂമിലേക്ക് നടന്നു… ബാൽക്കണിയിലെ ഇരുമ്പഴികളിൽ പിടിച്ച് നിന്ന് കിതപ്പോടെ അനാമിക തല ചരിച്ച് സെറ പോകുന്നത് നോക്കി നിന്നു….നെറ്റിയിൽ പൊടിഞ്ഞ വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ ഇടംകൈയാലേ തുടച്ചുമാറ്റി

… സെറാ… അവളിപ്പോ എന്താ ചെയ്തത്….. അനാമികയുടെ മനസ്സ് കലുഷിദമായി…

തുടരും….