മനയ്ക്കലെ വിശേഷങ്ങൾ 10

Manakkale Visheshangal Part 10 | Author : Anu

[ Previous Part ] [ www.kambistories.com ]

---

 

അക്ഷര തെറ്റുകൾ ക്ഷമിക്കുക….

മനയ്‌ക്കലെ മുറ്റം ആളുകളെ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു…

ഇൻസ്‌പെക്ടർ ജോൺസൺ..ഓരോരുത്തരോടായി ചോദ്യം ചെയ്യാൻ ഒരുങ്ങി നിൽക്കാൻ പറഞ്ഞു ..

“എല്ലാവരും എത്തിയില്ലേ.. ഇനി ആരും ഇല്ലല്ലോ വരാൻ”

ജോൺസൺ ഗൗരവത്തോടെ ഒന്ന് ചോദിച്ചു…

“ഇല്ല്യ സാറെ എല്ലാവരും എത്തി ഇനി ആരും ഇല്ല്യ വരാൻ ”

മോഹനൻ മറുപടി കൊടുത്തു

മ്മ്.. ദാമുവിൻറെ പോസ്റ്റ്‌മോട്ടം കഴിഞ്ഞു ബോഡി ആരും സ്വികരിക്കാൻ ഇല്ലാത്തതിനാൽ പോലീസ് തന്നെ അടക്കിയിട്ടുണ്ട്.. തലയുടെ പിന്നിലേറ്റ ശക്തമായ ക്ഷതം കൊണ്ടാണ് ദാമു മരിച്ചത്.. അടിച്ച ആളെ പോലീസിന് കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് അവൻ ഉപേക്ഷിച്ചിട്ടു പോയ ആ ഷർട്ട്‌ തന്നെ മതിയായിരുന്നു അവനെ നമ്മുക്ക് പിടിക്കാൻ വേണ്ടി പക്ഷെ ഇവിടെ അവൻ എന്തിനു വന്നുവെന്നോ എന്തായിരുന്നു അവന്റെ ഉദ്ദേശം എന്നോ അവൻ എത്ര ചോദിച്ചിട്ടും നമ്മളോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ല ഒന്ന് ഉറപ്പാണ് അയാളോട് അവനു വെക്തി വൈരാഗ്യം ഒന്നും തന്നെ ഇല്ല എന്നിട്ടും അയാളെ അവൻ അടിച്ചെങ്കിൽ കാണാൻ പാടില്ലാത്ത എന്തോ അയാള് ഇവിടെ കണ്ടിട്ടുണ്ട് അവൻ മോഷ്ടിക്കാൻ വേണ്ടി അല്ല ഇവിടെ വന്നതെന്നു അവൻ പറഞ്ഞു പിന്നെ എന്തിനാണെന്ന് നിങ്ങളിൽ ഒരാൾക്ക് അറിയാം അതവൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല ആ ആളു തന്നെ എന്നോട് വന്നു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ എന്റെ ജോലി പകുതി കുറയും ഞാനായിട്ട് കണ്ടുപിടിച്ചാൽ ഒരു ദാക്ഷിണ്യവും എന്നിൽ നിന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട കേട്ടല്ലോ അപ്പൊ എങ്ങനെയാ അയാള് ആയിട്ടു പറയുവല്ലേ””

ഇതു കേട്ട മായയുടെ നെഞ്ചിൽ ഇടുത്തി വീണ പോലെ ആയി..

ദൈവമേ ഇനി രതീഷേട്ടൻ തന്നെ ആണോ അയാളെ കൊന്നത് അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ കഴിഞ്ഞ ദിവസം നടന്ന എല്ലാം ദാമുവേട്ടൻ കണ്ടുവെന്നല്ലേ ഇയാൾ പറഞ്ഞതിന്റെ അർഥം ദൈവമേ അങ്ങനെ ഒന്നും ആയിരിക്കല്ലേ ഈശ്വരാ.. അവൾ മനസുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു..

“”അവൻ ഇവിടെ ഒരാളെ കാണാൻ വേണ്ടി വന്നതാണെന്ന എനിക്ക് അവനെ ചോദ്യം ചെയ്തതിൽ നിന്നും മനസിലായത് പക്ഷെ എന്തിനാണെന്നോ ആരാണെന്നോ എത്ര ചോദിച്ചിട്ടും അവൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ല .. അത് ആരാണെന്നു ആ ആളു തന്നെ പറഞ്ഞാൽ എനിക്ക് ഇവിടുന്നു വേഗം പോകാമായിരുന്നു പിന്നെ എനിക്കും നിങ്ങൾക്കും പിന്നെ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ആവില്ല അപ്പൊ പറയുവല്ലേ”

ജോൺസൺ ഒന്ന് കൂടെ എല്ലാവരോടുമായി ചോദിച്ചു…

ആരും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ആയപ്പോൾ ജോൺസൺ എല്ലാവരെയും ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കി…

“”എങ്കിൽ ശരി..അങ്ങനെ ആവട്ടെ എനിക്ക് ഇവിടെ ഉള്ള ഓരോരുത്തരെയും ഒറ്റയ്ക്കു ചോദ്യം ചെയേണ്ടി വരും എല്ലാവരും സഹകരിച്ചേക്കു”” ദാസ് ഓരോരുത്തരെ ആയി ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കു രണ്ടു കസേരയും എടുക്ക്”

ജോൺസൺ പറഞ്ഞത് കേട്ടു കോൺസ്റ്റബിൾ ദാസ് രണ്ടു കസേര എടുത്തു മരത്തണലിൽ വെച്ചു…

“ഓരോരുത്തരായി വന്നോളൂ..ആദ്യം സ്ത്രീകൾ വന്ന മതി””

ദാസ് പറഞ്ഞു…

അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കി കൊണ്ട് ദാസ് അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നോട് ആണെന്ന് വിചാരിച്ചു മൃദൂല പേടിച്ചുകൊണ്ട് ജോൺസന്റെ അടുത്തേക് മെല്ലെ പോയി..

പേടിച്ചു വിറയ്ക്കുന്ന മൃദുലയെ നോക്കി കൊണ്ട് ജോൺസൺ ഇരിക്കാൻ തല കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു…

അവൾ മെല്ലെ പേടിച്ചു കൊണ്ട് ആ കസേരയിൽ ഇരുന്നു…

“എന്താ പേര്”

“”മൃദൂല””

“”ഇ വീടും ആയിട്ടുള്ള ബന്ധം”

“ഇവിടുത്തെ മഹേഷിന്റെ ഭാര്യ ആണ്”

“”മ്മ് . കഴിഞ്ഞ ദിവസം രാത്രി മൃദൂല പുറത്തു എന്തിനാ വന്നത്””

“”അയ്യോ സാറെ ഞാൻ പുറത്തൊന്നും വന്നില്ല ഞാൻ ഇന്നലെ ഒന്നും കേട്ടിട്ടും ഇല്ല ഒന്നും കണ്ടിട്ടും ഇല്ല എന്റെ മഹേഷേട്ടനേം കെട്ടിപിടിച്ചു ഉറക്കായിരുന്നു ഇന്നലെ.. മഴയത്തു പുറത്തു ഒച്ചയും കെട്ടില്യ മഹേഷേട്ടനോട് ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞതും ഇല്ല്യ “”

മൃദൂല അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ അയാൾക്കു എന്തോ ഇവൾക്കു അറിയാം എന്നൊരു സംശയം തോന്നി..

“മ്മ്.. അപ്പോൾ മൃദുല ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ല അല്ലെ.”

“”ഇല്ല്യ സാറെ എന്റെ മഹേഷേട്ടനാണേ സത്യം ഞാൻ ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ല്യ””

അവൾ ആണയിട്ട് പറഞ്ഞു…

“എങ്കിൽ ശരി ഞാൻ വിളികാം മൃദൂല പൊയ്ക്കോളൂ അടുത്ത ആളു വാ””

അത് കേട്ടു ഒന്ന് ശ്വാസം നേരെ വീണ പോലെ അവൾ എഴുന്നേറ്റു അവിടെ നിന്നും മാറി…

അത് കേട്ടു കാവ്യ മെല്ലെ കസേരയിൽ വന്നു ഇരുന്നു…

“മ്മ് എന്താ പേര് “”

“കാവ്യ”

“ഇവിടുത്തെ ബന്ധം”

“”മോഹനേട്ടന്റെയോകെ പെങ്ങള കല്യാണം കഴിഞ്ഞു”

“ഓ പിന്നെന്താ കാവ്യ ഇവിടെ നില്കുന്നത്”

“”അത് ഭർത്താവിന്റെ അമ്മയും ആയിട്ടു അത്ര നല്ലത്തിൽ അല്ല അതോണ്ട് ഇവിടെ നിൽകുവാ കുറെ മാസം ആയിട്ടു””

“”ഓ അങ്ങനെ ഇന്നലെ രാത്രി കാവ്യ എന്താ ഇവിടെ കണ്ടേ കാവ്യയെ കാണാൻ ഇവിടെ ആരാ ഇന്നലെ രാത്രി ഇവിടെ വന്നേ സത്യം പറയുന്നതല്ലേ കാവ്യയ്ക്കു നല്ലത്””

“”അയ്യോ സാറെ ഞാൻ അത്തരക്കാരി ഒന്നുമല്ല ഇന്നലെ ഞാൻ പുറത്തു ഇറങ്ങിയിട്ടില്ല നല്ല ഉറക്കായിരുന്നു മഴ വന്നത് പോലും അറിഞ്ഞില്ല ഞാൻ ഉറങ്ങി പോയ ആന കുത്തിയാലും എഴുന്നേൽക്കുല്ല ”

കാവ്യ ഒന്ന് ഞെട്ടി പേടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

“മ്മ് അങ്ങനെ ആണെകിൽ കാവ്യക്ക് കൊള്ളാം കാവ്യക്കു പിന്നെ ഇതുമായി എന്തെങ്കിലും ബന്ധമുണ്ടെന്നു ഞാൻ അറിഞ്ഞ എന്റെ സ്വഭാവം ഇതായിരിക്കില്ല കേട്ടല്ലോ”

ജോൺസൺ ഒന്ന് പേടിപ്പിച്ചു..

എല്ലാവരെയും ഒന്ന് നോട് ചെയുക എന്നത് മാത്രം ആയിരുന്നു ജോൺസന്റെ ലക്ഷ്യം..

“”ഓക്കേ കാവ്യ എഴുന്നേറ്റോ അടുത്ത ആളെ വിളിക്കു””

മനയ്കലെ എല്ലാം ആറ്റൻ ചരക്കുകൾ ആണല്ലോ എന്ന് നടക്കുമ്പോൾ ഉരുണ്ടു തുളുമ്പുന്ന കാവ്യയുടെ ചന്തി നോക്കി ജോൺസൺ ഒന്ന് വെറുതെ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു…

അപ്പോഴാണ് മായ ജോൺസന്റെ കണ്ണിൽ പെട്ടത്.ആ രതി ശില്പത്തെ കണ്ട പാടെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി അവന്റെ പാന്റീനകത്തു അറിയാതെ തന്റെ കുട്ടൻ ഒന്ന് ഇളകി എഴുന്നേറ്റു ..

‘ഇയാള് വാ”

മായയെ നോക്കി കൊണ്ട് അവൻ കൈ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു…

അത് കണ്ടു നെഞ്ചോന്നു പിടഞ്ഞു പേടിച്ചരണ്ട പേടമാനെ പോലെ അവൾ മെല്ലെ അവന്റെ അരികിലേക്കു ചെന്നു…

“ഇരിക്ക്”

അവളെ അടിമുടി നോക്കികൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു..

എന്തു ചരക്കാ ഇതു ഹമ്മോ പല സൈസ് പെണുങ്ങളെയും കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇതു പോലെ ഒരണെത്തിനെ ഇതു വരെ ഞാൻ എവിടെയും കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ എന്നവൻ ഓർത്തു പോയി.. അവളുടെ മുഖത്തെ ഭയവും വെപ്രാളവും കണ്ടപ്പോൾ ഉറപ്പായിട്ടും ഇതുമായിട്ടു ഇവൾക്കു എന്തോ ബന്ധം ഉണ്ടെന്നു അവനു തോന്നി..

“താൻ ഇരിക്ക്”

മായയെ നോക്കി കൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു…

അവൾ മെല്ലെ വിറച്ചു കൊണ്ട് ആ കസേരയിൽ ഇരുന്നു..

അവളുടെ ചുവന്ന ചെറിപഴം പോലുള്ള വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടിലേക്കും പതിയെ വിയർപ്പു തുള്ളികൾ ഇറങ്ങി ചെല്ലുന്ന അവളുടെ കഴുത്തിലേക്കും അവളുടെ മുഴുത്തു ഉരുണ്ട ആരും കൊതിക്കുന്ന മുലകളിലേക്കും അവൻ ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു കൊണ്ടു ഒന്ന് വായിലെ ഉമിനീര് ഇറക്കി…

“എന്താ തന്റെ പേര്”

തല കുനിച്ചു ഇരിക്കുന്ന മായയോട് അവൻ ചോദിച്ചു…

“”മായ””

“ഇവിടുത്തെ ആരാ”

“ഇവിടുത്തെ മനുവിന്റെ ഭാര്യ ആണ്”

അവൾ വിറച്ചു കോണ്ട് മറുപടി കൊടുത്തു..

“‘അപ്പൊ മായേ മായ എന്തിനാ ഇന്നലെ അവനെ കാണാൻ വേണ്ടി പുറത്തു വന്നത് അവനുമായിട്ട് എന്താ മായയ്ക്കു ബന്ധം”

അത് പറഞ്ഞതും എല്ലാം ഇവർ അറിഞ്ഞോ എന്ന് വിചാരിച്ചു പേടിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ എന്തോ കരയാനുള്ള അവസ്ഥയിൽ എത്തി..

ഒന്ന് വെറുതെ എറിഞ്ഞു നോക്കിയത് ആണെങ്കിലും ഇതു കണ്ടപ്പോൾ താൻ അന്വേഷിക്കുന്ന വെക്തി മായ തന്നെ ആണെന്ന് അവനു ബോധ്യമായി..

“മായ ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ നിനക്കും രതീഷിനും തമ്മിൽ എന്താ ബന്ധം എന്ന്”

അവന്റെ പേരും കൂടെ അയാൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ ശരിക്കും കരഞ്ഞു പോയി..

അയാളോട് എന്തു മറുപടി പറയണം എന്നറിയാതെ അവൾ പേടിച്ചു വിങ്ങി..

“അപ്പൊ മായയും അവനും ചേർന്നു ആണല്ലേ ദാമുവിനെ കൊന്നത് അയാളെ കൊല്ലാൻ മാത്രം നിങ്ങൾക്കു എന്താ അയാളോട് ഇത്ര ദേഷ്യം .”

അയാളുടെ വാക്കുകൾ ഗൗരവത്തിൽ ആയപ്പോൾ അവളുടെ നെഞ്ചിൽ തീ കോരിയിട്ട പോലെ തോന്നി..

“ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ നിങ്ങളുടെ വേണ്ടാത്ത എന്തെങ്കിലും കണ്ടോ അയാള് അത് പുറത്തു അറിയാതിരിക്കാൻ ആണോ നിങ്ങൾ അയാളെ തീർത്തത് മറുപടി വേഗത്തിൽ പറയുന്നതാ മായയ്‌കും എനിക്കും നല്ലത് സ്റ്റേഷനിൽ പോയ ചോദ്യത്തിന്റെ സ്വഭാവം മാറും അത് വേണോ അതോ എന്താ നടന്നതെന്നു സത്യം പറയുന്നോ”

അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അയാൾക്കു മുന്നിൽ കൈ കൂപ്പി..

“എന്റെ പൊന്നു മോളാണെ ഞാൻ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല സാറെ ഇന്നലെ അയാള് എന്നെ ഭീഷണി പെടുത്തി പുറത്തു ഇറക്കിയതാ പിന്നെ ഒന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല നടക്കാൻ പാടില്ലാത്ത എല്ലാം നടന്നു പോയി അയാള് എന്നെ കൊണ്ട്””

അവൾ വിങ്ങി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“പക്ഷെ ദാമുവേട്ടനെ അയാള് എന്തിനാ കൊന്നതെന്നു എനിക്ക് അറിയില്ല ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല അയാള് എന്നോട് പറഞ്ഞത് ആരൊക്കെയോ ചേർന്നു ദാമുവേട്ടനെ അടിച്ചിട്ട് ഓടി പോയെന്നെ വേറെ ഒന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല സാറെ ഇതാ ഇന്നലെ നടന്നത് അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ഇല്ല എന്റെ മോളാണെ ഇല്ല ”

അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവനു മുന്നിൽ കൈ കൂപ്പി..

“”ആഹാ.. കൊള്ളാല്ലോടി പുന്നാര മോളെ നിന്റെ കഥ കെട്ടിയോനേം ചതിച്ചു കണ്ടവനെയൊക്കെ പാതിരാത്രി വിളിച്ചു മറ്റേ പണിയും ചെയ്തു അത് കണ്ട ഒരു വയസനെ രണ്ടും കൂടി ചേർന്നു അടിച്ചു കൊന്നല്ലേ ആരും അറിയാതിരിക്കാൻ വേണ്ടി പുന്നാര മോളെ ഇനി നമ്മുക്ക് ബാക്കി സ്റ്റേഷനിൽ ചെന്നിട്ടു പറയാം എഴുന്നേൽക്… ദാസേ അപ്പൊ എങ്ങനെയാ ഇവളെ കൊണ്ടു പോകുവല്ലേ””

ജോൺസൺ അതുകുടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ പൊട്ടി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് മായ അയാളുടെ കാലിൽ വീണു..

ഇതു കണ്ട മനയ്‌കലെ എല്ലാവരും എന്താ നടക്കുന്നതെന്നു അറിയാതെ ഞെട്ടി തരിച്ചു…

“സർ.. ഞാൻ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല എനിക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല അയാളുടെ കൂടെ ഇറങ്ങി ചെന്നു എന്ന് മാത്ര ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റ് ദൈവത്തെ ഓർത്ത് എന്നെ ഒന്ന് വിശ്വസിക്കണം”

കുനിഞ്ഞു കാലിൽ വീണ അവളുടെ വിടർന്ന പുറവും ആ ഉരുണ്ട ചന്തിയുമൊക്കെ നോക്കി അവൻ വായില് വെള്ളമിറക്കി…

“”ദാസ് ഇവളെ എടുത്തു വണ്ടിയിൽ ഇടു.. ബാക്കി ഇനി സ്റ്റേഷനിൽ ചെന്നിട്ടു ആവാം.. അപ്പൊ എല്ലാവരോടുമായി പറയുവാ ദേ ഇവളാണ് പ്രതി ഇവളും ഇവളുടെ രഹസ്യ കാമുകനും കൂടി ആണ് ദാമുവിനെ കൊന്നത് ഇവരുടെ രാത്രി വെയ്ച്ച അയാള് കണ്ടത് കൊണ്ട് അയാളെ അങ്ങ് ഇവള് തീർത്തു ഇവളെ ഞങ്ങള് സ്റ്റേഷനിൽ കൊണ്ടു പോകുവാണ് കൂടുതൽ ചോദ്യം ചെയേണ്ടി വരും എന്തേലും ഇനി പറയാൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ സ്റ്റേഷനിലേക്കു വന്നോ ”

അയാളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട മനയ്കലെ എല്ലാവരും ഷോക്കായി പോയി ഒരിക്കലും മായയെ അങ്ങനെ കാണുക പോയിട്ട് അവളെ പോലെ ഒരു നല്ല പെണ്ണ് ആ നാട്ടിൽ തന്നെ ഉണ്ടാവില്ലെന്നു ചിന്തിച്ചിരുന്നവരുടെ മനസ്സിൽ എല്ലാം അടിയേറ്റ പോലെ ആയി..

അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന കോൺസ്റ്റബിൾ ഷീല മായയുടെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ച് വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക് കൊണ്ടു പോകാൻ തുടങ്ങി…

‘എന്നെ വിട് ഞാൻ അല്ല അത് ചെയ്തത് എന്താ കാണിക്കുന്നേ ഒന്ന് വീട് പ്ലീസ് എന്റെ മോള് അവിടെ ഉണ്ട് ഒന്ന് വീട്”‘

മായ ഷീലയുടെ കൈ തട്ടി മാറ്റാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ഒന്ന് കൂടെ മായയുടെ കൈയിൽ അവൾ അമർത്തി പിടിച്ചു വലിച്ചിയച്ചു..

“ഡീ നായിന്റാമോളെ മര്യാദക്ക് വന്നു വണ്ടിയിൽ കേറിക്കോ അവളുടെ ഒരു നാടകം”

ഷീല അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ടു മായയെ പാട വരമ്പത്തു കൂടെ വലിച്ചിയച്ചു.. എന്തൊക്കെയ ഇവിടെ സംഭവിക്കുന്നതെന്നു അറിയാതെ മനയ്‌കലെ എല്ലാവരും സ്തംഭിച്ചു കൊണ്ടു അതും നോക്കി നിന്നു..

ഇനി എന്തു ചെയ്യുമെന്നറിയാതെ എല്ലാവരും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി..

മായയെയും കയറ്റി ആ പോലീസ് ജീപ്പ് അവിടുന്ന് നീങ്ങി..

“വത്സല എന്തൊക്കെയാ ഇവിടെ നടക്കുന്നെ എനിക്ക് കൈയും കാലും വിറയ്ക്കുന്നു മായ മോള് അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യോ ഇല്ല ഒരിക്കലും ചെയ്യില്ല ഇനി ഇതു മനു അറിഞ്ഞാൽ എന്തായിരിക്കും സ്ഥിതി അവൻ ചത്തു കളയും അവന്റെ ജീവനെ അല്ലെ അവര് വലിച്ച് കൊണ്ടു പോയെ”

മോഹനൻ വത്സലനോട് പറഞ്ഞു…

“എനിക്ക് ഒന്നും അറിയില്ലെന്റെ മോഹന എനിക്ക് ഇതൊന്നും കാണാൻ വയ്യ നമ്മുടെ മായ മോളെ അവര് ഉപദ്രവിക്കോ ഇനി അവളു അങ്ങനെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല അവര് എന്തിനാ കൊണ്ടു പോയെ അവളെ നീ ആരെയെങ്കിലും ഒന്ന് വിളിച്ചു പറ നമ്മുക്ക് സ്റ്റേഷനിൽ പോകാം മോഹന വേഗം ആരെയെങ്കിലും വിളിക്കു””

വത്സലൻ പറഞ്ഞു..

“എന്നാ നമ്മുക്ക് ആ വക്കില് രാധാകൃഷ്ണനെ വിളിച്ചിട്ട് പോകാം അയാള് ആകുമ്പോ നല്ല പിടിപാട് ഉണ്ട് എന്തേലും ചെയ്യും അയാള് വീട്ടില് ഉണ്ടാകും ഇപ്പൊ തന്നെ പോകാം.. മോളെ ഭവ്യെ ആരെങ്കിലും വന്നാല് ഞങ്ങള് ഒന്ന് കവലയിൽ പോയിട്ടുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞേക് കേട്ടോ വാ വത്സല””

മോഹനൻ വത്സലനെയും കൂട്ടി നേരെ രാധാകൃഷ്ണന്റെ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു…

സ്റ്റേഷനിൽ എത്തിയ മായയെ ഷീല ജോൺസന്റെ വാക്ക് കേട്ടു ജോൺസന്റെ ക്യാബിനിലേക്കു കൊണ്ട് ഇരുത്തി..

ഷീല പുറത്തേക്കു പോയി…

ജോൺസൺ വന്നു ആ കസേരയിൽ ഇരുന്നു…

“അപ്പൊ എങ്ങനെയാ മായേ എല്ലാം സമ്മതിച്ച സ്ഥിതിക്ക് ഞാൻ ചാർജ് ഷീറ്റ് എഴുതട്ടെ.. വേറെ ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ലല്ലോ നീയും അവനും കൂടെ അല്ലെ ഇതു ചെയ്തത് വേറെ ആരും ഇല്ലല്ലോ”

അവളെ നോക്കി അവൻ ഇതു പറഞ്ഞപ്പോൾ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളോടെ അവൾ അവനു മുന്നിൽ കൈ കൂപ്പി നിന്നു..

സർ.. ദൈവത്തെ ഓർത്ത് ഞാൻ പറയുന്നത് വിശ്വസിക്കണം ഞാൻ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല എനിക്ക് എന്റെ മോളും ഭർത്താവുമാ എന്റെ ലോകം ഞാൻ അങ്ങനെ തെറ്റു ചെയ്യില്ല””

അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവനോടു കേണു..

“ഡീ.. പുന്നാര മോളെ എന്നിട്ട് ആണല്ലോടി പാതിരാത്രി വേറെ ഒരുത്തനു കാലകത്തി കൊടുത്തത് എന്നെ കൊണ്ട് നീ പറയിപ്പിക്കല്ലേ അവളൊരു പതിവ്രത.. അവനും നീയും കൂടെ പണിയുന്നത് കണ്ട ദേഷ്യം അല്ലേടി നീങ്ങള് ആ കിളവനോട് തീർത്തത്.. എന്നിട്ട് അവളുടെ ഒരു കരച്ചില്”

അവൻ ദേഷ്യപെട്ടു കോണ്ട് പറഞ്ഞു…

“സാറെ എന്നെ ഒന്ന് മനസിലാകൂ ഞാൻ ചെയ്തിട്ടില്ല സർ എന്റെ മോള് അവിടെ എന്നെ നോക്കി കരയുവായിരിക്കും പ്ലീസ് സർ എന്നെ വിടണം”

അവൾ വീണ്ടും അപേക്ഷിച്ചു..

“ശരി ഓക്കേ നിന്നെ ഞാൻ മനസിലാക്കാം ഞാൻ കേസ് ആകുന്നില്ല ഞാൻ വിടാം തന്നെ കണ്ടിട്ട് എന്തോ എനിക്ക് ഒരു പാവം തോന്നുന്നു”

അത് കേട്ടപാടെ ശ്വാസം നേരെ വീണ പോലെ മായ അയാൾക്കു നേരെ കൈ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് കൂപ്പി..

“പക്ഷെ എനിക്ക് എന്തു പ്രയോജനം തന്നെ വിട്ടിട്ടു എനിക്ക് എന്തു കിട്ടാനാ.. എനിക്കും വേണ്ടേ എന്തേലും കാര്യം”

അവൾക്കു അവൻ പറഞ്ഞതിന്റെ ഉദ്ദേശം മനസിലായില്ല..

“സർ എന്റെ കൈയിൽ തരാൻ ആയിട്ടു ഒന്നുമില്ല സർ ഞാൻ എന്താ തരുക സാറിന്റെ നല്ല മനസിന്‌ പുണ്യം കിട്ടും ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടേ സർ എന്റെ മോള് ”

അവൾ ഒന്ന് ചോദിച്ചു..

“”മ്മ് പോകാല്ലോ പക്ഷെ എനിക്ക് ഒന്ന് താൻ തരണം തന്നെ കണ്ട നിമിഷം എന്റെ ഉള്ളിൽ മോഹിച്ചതാ ഞാൻ മായെ തന്നെ ഇ കേസിൽ നിന്നും ഞാൻ ഒഴിവാക്കാം ഒരു കുഴപ്പവും പിന്നെ ഉണ്ടാവില്ല പക്ഷെ താൻ ഒന്ന് സഹകരിക്കണം എന്നെ വേണ്ടതുപോലെ കണ്ടാൽ പിന്നെ തനിക്കു സുഖമായി ജീവിക്കാം താൻ എന്തു പറയുന്നു.. പിന്നെ വല്യ പതിവ്രതയൊന്നും ചമയണ്ട അവനു കാലകത്തി കൊടുക്കാമെങ്കിൽ എനിക്ക് ഒന്ന് വയങ്ങിയെന്നു വെച്ചു നിന്റെ ഭർത്താവ് പോലും നിന്നെ കൂറ്റം പറയില്ല എന്താ തീരുമാനം എനിക്ക് നിർബന്ധം ഒന്നുമില്ല തന്റെ ജീവിതം ആണ് അത് മുഴുവൻ കാലം ജയിലിൽ ആക്കണോ അതോ എനിക്ക് ഒന്ന് വയങ്ങി ആരും ഒന്നും അറിയാതെ സുഖമായി ജീവിക്കണോ തന്റെ മോളെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കു നീ അല്ലെ ഉള്ളു അതിനു പെട്ടന്ന് മറുപടി താ അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഷീലയെ വിളിക്കട്ടെ തന്നെ കോടതിയിൽ കൊണ്ടു പോകാൻ “

അത് കേട്ട മായ ഒന്ന് ഞെട്ടി തരിച്ചു പോയി എവിടെ പോയാലും തനിക് മാത്രം എന്താ ഇങ്ങനെ എന്നവൾ ആലോചിച്ചു ഇ പുരുഷ വർഗ്ഗത്തിന് മുഴുവൻ പെണ്ണിന്റെ ശരീരം മാത്രമാണോ വേണ്ടത് എനിക്കും ഒരു മനസ്സില്ലെ അത് ആരും എന്താ കാണാത്തതു എന്റെ മനുവേട്ടനെ പോലെ ആയിരുന്നെങ്കിൽ എല്ലാ ആണുങ്ങളും .. അവൾ അറിയാതെ ചിന്തിച്ചു പോയി.. അയാളുടെ സ്വരത്തിലെ ഭീഷണി തന്റെ നിസഹായാവസ്ഥയെ മുതലെടുക്കുവാണെന്നു കൂടി അറിഞ്ഞപ്പോൾ എന്തു ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ മായ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി തല കുനിച്ചു ഇരുന്നു…

“എന്താ തീരുമാനം പെട്ടന്ന് പറ മായ ഞാൻ ഷീലയെ വിളിക്കട്ടെ പിന്നെ ഇ കേസ് എങ്ങനെ എഴുതണം എന്നൊക്കെ എനിക്ക് നന്നായിട്ടു അറിയാം പുറം ലോകം കാണില്ല പിന്നെ നീ ”

അവൻ ഒന്ന് കൂടി ചോദിച്ചു..

“സർ ഇനി ആരെയും വിളിക്കണ്ട എനിക്ക് സമ്മതമാ… സർ പറയുന്നതിന് എനിക്ക് സമ്മത എല്ലാത്തിനും സമ്മത .. എന്റെ മോളെ കാണാതെ അവളു ഇല്ലാതെ എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ പറ്റില്ല സർ അവളു എന്നെ കാണാതെ കരഞ്ഞു ഇരിക്കുവായിരിക്കും അവിടെ സർ എന്ത് പറഞ്ഞാലും ഞാൻ കേൾകാം എന്നെ ഒന്ന് വിടണം പ്ലീസ് ”

തന്റെ മുന്നിൽ വേറെ ഒരു വഴിയും ഇല്ലെന്നു കണ്ട മായയ്ക്ക് അതല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അപ്പോൾ പറയാൻ പറ്റില്ലായിരുന്നു മറ്റൊന്നും ആലോചിക്കാതെ ആ നിമിഷം അവിടുന്ന് ഒന്ന് രക്ഷപെടണം എന്ന് മാത്രം ആയിരുന്നു അവൾക്കു അപ്പോൾ തനിക്കു പറ്റിയ തെറ്റിനെക്കുറിച്ചു ഓർത്ത് അവൾ മനസ്സിൽ ശപിച്ചു കൊണ്ട് .. കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളോടെ അവൾ പറഞ്ഞു… അവളുടെ അപ്പോഴത്തെ നിസഹായാവസ്ഥയെ അയാൾ ശരിക്കും മുതലെടുത്തു..

“ശരി മായയ്ക് ഇപ്പൊ പോകാം പക്ഷെ ഞാൻ തന്നെ വിളിപ്പിക്കും അപ്പൊ വരണം അറിയാല്ലോ അല്ലെങ്കിൽ എന്താ സംഭവിക്കുക എന്ന് പറഞ്ഞു തരേണ്ടല്ലോ രണ്ടിനേം ഒരുമിച്ചു ഞാൻ കയറ്റും ജയിലില്.. തന്നെ കണ്ട നിമിഷം മുതൽ ഒരുപാട് കൊതിച്ചു പോയ് മായേ ഞാൻ താൻ എത്ര സുന്ദരിയാണെന്ന് അറിയോ തന്നെ കണ്ടിട്ട് പറ്റണില്ലടോ എനിക്ക് … തന്നെ പോലൊരു പെണ്ണിനെ എന്റെ ഇത്രയും കാലത്തെ ജീവിതത്തിനിടയിൽ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ലഡോ താൻ അത്രയ്കും സുന്ദരിയാ “

അവൻ അവളെ നോക്കി കൊണ്ട് മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു അവളുടെ നൈറ്റിക്കു പുറത്തു കൂടെ മൃദൂലമായ ആ പുറം ഭാഗത്തു ഒന്ന് തടവി കൊണ്ട് ഒരു വഷളൻ ചിരി ചിരിച്ചു പറഞ്ഞു…

അയാള് തൊട്ടപ്പോൾ മനസ്സിൽ സ്വയം കുത്തി മരിക്കാൻ ഉള്ള ദേഷ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും മീനുട്ടിയുടെ മുഖം ഓർത്തപ്പോൾ മായ എല്ലാം സഹിച്ചു…

“ഷീല.. ഷീല.. ”

അയാൾ കോൺസ്റ്റബിളിനെ വിളിച്ചു..

“യെസ് സർ”

ഷീല അകത്തേക്ക് വന്നു..

“മായയെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടു ചെന്നു വിട്ടേക്ക്”

“ഓക്കേ സർ”

ഷീല ഒന്ന് സല്യൂട് അടിച്ചു കൊണ്ട് മീരയെ വിളിച്ചു പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി..

കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി പുറത്തു പോകുന്ന മായയെ നോക്കി തന്റെ ഉദ്ദേശം നടന്നെന്ന സന്തോഷം മനസ്സിൽ വെച്ചു അയാൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു..

മനയ്ക്കൽ തറവാട്ടിലെ ഓരോ മുഖങ്ങളിലും അമ്പരപ്പ് മാത്രം ആയിരുന്നു.. തനിക് തെറ്റ് പറ്റിയാലും മായ മോള് അങ്ങനെ ചെയ്യില്ലെന്ന് എല്ലാവരും ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു…

സരസ്വതിയും നാരായണിയും മുറിയിൽ ഇരുന്നു മായയെ കുറിച്ച് തന്നെ പറയുകയായിരുന്നു…

‘എന്നാലും എന്റെ നാരായണിയെ നമ്മുടെ മായ മോള് അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നു നിനക്ക് തോന്നണുണ്ടോ അവളു അങ്ങനത്തെ ഒരു പെണ്ണാണോ എനിക്ക് ഒന്നും അറിയില്ലെന്റെ ദൈവെ എന്തൊക്കെയ ഇ തറവാട്ടില് നടക്കണേ”

സരസ്വതി വ്യാകുലപ്പെട്ടു..

“നമ്മുക്ക് എന്തു അറിയാം സരസ്വതി അവളു ചെയില്ലായിരിക്യം പിന്നെ എന്തിനാ പോലീസുക്കാര് അവളേം പിടിച്ചോണ്ട് പോയെ അങ്ങനെ അവര് പിടിക്യോ അവളു തെറ്റൊന്നും ചെയ്യാതെ.. കുറെ ആയില്ല്യേ മനു പോയിട്ട് എപ്പോയേലും ഒരു നിമിഷത്തിലു അവൾക്കു അങ്ങനെ തോന്നിയതാണെങ്കിലോ പറയാൻ പറ്റില്ല്യല്ലോ അവളുടെ പ്രായം അതല്ലേ”

നാരായണി ഒന്ന് സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു..

“ഏയ്യ് മായ മോള് അങ്ങനെ ഉള്ള ഒരു പെണ്ണല്ല നമ്മുക്ക് അറിയില്ലേ അവളെ അവളു ഒരു പാവമല്ലേ ഇതു അവർക്കു എന്തോ തെറ്റു പറ്റിയതാ നാരായണി മോഹനേട്ടനും വത്സലേട്ടനും പോയിട്ടില്ലേ അവളെ കൊണ്ടു വരാൻ വരട്ടെ സത്യം എന്താന്ന് അപ്പൊ അറിയാല്ലോ”

സരസ്വതി തന്റെ ന്യായം പറഞ്ഞു..

“”ഇനി ഇതു മനു അറിഞ്ഞാലുള്ള അവസ്ഥയാ സരസ്വതിയെ കാണാൻ പോണത്.. അവൻ എന്തൊക്കെ പുകില് ആക്കുമോ എന്തോ ഇനി… അവനു ജീവൻ അല്ലെ മായയെ… അവളു തന്നെ ചതിച്ചൂന്നൊക്കെ അവൻ അറിഞ്ഞാല് സഹികൂല അവനു””

നാരായണി അത് പറഞ്ഞപ്പോ മുറിക്കു പുറത്തു ആരോ വന്ന ശബ്‌ദം കേട്ടു അങ്ങോട്ട്‌ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…

ഭവ്യയാണ്…

“എന്താ മോളെ”

നാരായണി ഒന്ന് ചോദിച്ചു…

“അത് ചേച്ചി പുറത്തു ആ രമണി ബഹളം വെക്കുവാ ആ തള്ളയ്ക് പൈസ വേണം പോലും എന്തോ വാങ്ങിക്കാൻ ഒരു സൊര്യവും തരണില്ല നാശം.. ചേച്ചി ഒന്ന് വന്നു ആ തള്ളയോട് സംസാരിക്കുവോ ഞാൻ പറഞ്ഞ് മടുത്തു ഏട്ടൻമാര് ആണേല് വന്നിട്ടും ഇല്ല എനിക്ക് വയ്യ ഇങ്ങനെ”

ഭവ്യ വന്ന കാര്യം പറഞ്ഞു…

“”ഓ അതാണോ ഞാൻ വരാം മോളെ അതിനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം മോള് പോയിക്കോ”

നാരായണി പറഞ്ഞത് കേട്ടു ഭവ്യ മെല്ലെ അപ്പുറത്തേക്ക് പോയി..

മായ തിരിച്ചു വന്നതറിയാതെ വക്കിലിനേം കൂട്ടി മോഹനനും വത്സലനും സ്റ്റേഷനിലേക്കു പോകുകയായിരുന്നു..

“”മോഹന നീ ഒന്ന് മനുവിനെ വിളിച്ചു കാര്യം പറ ഇനി അവൻ വിചാരിക്കണ്ട ഇത്രയൊക്കെ നടന്നിട്ടും എന്നോട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല എന്ന്.””

വത്സലൻ ഒന്ന് പറഞ്ഞു…

“ശരിയാ ഇനി നമ്മള് വിളിച്ചു പറഞ്ഞില്ലാന്നു വേണ്ടാ ഞാൻ ഒന്ന് വിളികാം”

മോഹനൻ തന്റെ കുഞ്ഞു ഫോൺ എടുത്തു മനുവിന്റെ നമ്പറിൽ വിളിച്ചു… രണ്ടു മൂന്നു ബെല്ലടിച്ചപ്പോ അവൻ ഫോൺ എടുത്തു…

“ഹലോ മനുവല്ലേ”

മോഹനൻ ഒന്ന് ചോദിച്ചു…

“അതെ എന്താ മോഹനേട്ടാ.. എന്താ പെട്ടന്ന് വിളിച്ചേ”

മനു ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു…

“അത് മോനെ മനു ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്.. നമ്മുടെ മായയെ പോലീസ് പിടിച്ചോണ്ട് പോയെട””

അത് കേട്ട മനു പേടിച്ചു തരിച്ചു ആകെ സ്തംഭിച്ച അവസ്ഥയിൽ ആയി..

“എന്താ പറഞ്ഞെ ഏട്ടാ എന്റെ മായയെ പോലീസ് പിടിച്ചെന്നോ എന്താ ഇ പറയണേ”

അവൻ വിറച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…

“അത് മോനെ നമ്മുടെ ദാമുവേട്ടനെ അടിച്ച കേസിലു മായ മോൾക്ക് എന്തോ പങ്കുടെന്നൊക്കെയാ അവരു പറയണേ എനിക്ക് ഒന്നും അറിയില്യ ഞാനും വത്സലനും വക്കിലിനെ കൂട്ടി സ്റ്റേഷനിൽ പോകുവാ മോളെ ഇറക്കാൻ ”

മോഹനൻ കാര്യം പറഞ്ഞു…

“.എന്റെ മായ എന്തു ചെയ്തുന്ന ഇ പറയണേ ആ പാവം ആരെ കൊന്നുവെന്ന പറയണേ കൊന്ന ആളെ കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ കിട്ടിയവരെ പിടിച്ചു കൊണ്ടു പോകുവാ എന്തൊക്കെയാ നടക്കണേ അവിടെ എനിക്ക് വട്ടു പിടിക്കുന്നു ഏട്ടാ എന്റെ മായയ്ക് എന്തേലും സംഭവിച്ച പിന്നെ ഞാൻ ജീവിച്ചിരിക്കില്ല അവളെ അവര് ഉപദ്രവിച്ചോ”

മനു ഇനി എന്തു ചെയ്യുമെന്നറിയാതെ ചോദിച്ചു..

“ഇല്ല മോനെ നീ പേടിക്കാതെ അവർക്ക് വെറുതെ എന്തെങ്കിലും സംശയം തോന്നി ചെയ്തതാവും നീ പേടിക്കാതെ ഇരിക്ക് ഞങ്ങള് പോയി ഇറക്കി കൊണ്ട് വരാം മായ മോളെ എന്റെ മോൻ പേടിക്കാതെ എന്ന ഞാൻ വെക്കുവാട്ടോ മോനെ ഏട്ടൻ ഇതു പറയാൻ വേണ്ടി വിളിച്ചത ഞാൻ പോയിട്ട് വന്നിട്ട് വിളികാം ശരി ട്ടോ”

അതും പറഞ്ഞു മോഹനൻ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു…

ഇനി എന്തു ചെയ്യും ഞാൻ എന്റെ മായയ്ക്ക് എന്താ പറ്റിയെ നാട്ടിലേക്കു പോയല്ലോ.. ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് മനു ആ സോഫയിൽ തന്നെ ഇരുന്നു…

മായയെയും കൊണ്ട് തറവാട്ടിലേക്കു പോലീസ് ജീപ്പ് വന്നു…

മായയെ ഒന്ന് ഇറക്കി ജീപ്പ് അപ്പോൾ തന്നെ തിരിച്ചും പോയി… താൻ ഇനി അവരുടെയൊക്കെ മുഖത്തു എങ്ങനെ നോക്കും.. എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ ഇപ്പോൾ ഞാൻ ചീത്ത ആയില്ലേ എങ്ങനെ ഞാൻ തറവാട്ടിലേക്കു കേറി ചെല്ലും.. എന്റെ മോള്.. എനിക്ക് വയ്യ മനുവേട്ടൻ അറിഞ്ഞു കാണുവോ ഇതൊക്കെ ഈശ്വരാ എങ്കിൽ ഞാൻ പിന്നെ ജീവിച്ചിരിക്കില്ല എനിക്ക് പിന്നെ പറ്റില്ല കേറി പോവണോ തറവാട്ടിലേക്കു അതോ ഇവിടെ നിന്നു തന്നെ അങ്ങ് ചത്താലോ.പക്ഷെ എന്റെ മോള്…

റോഡിൽ നിന്നു കൊണ്ട് ഇനി എന്തു ചെയ്യുമെന്നറിയാതെ മായ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു….

തന്നെ ആരും വിശ്വസിച്ചില്ലെങ്കിൽ തന്റെ മോളെയും കൂട്ടി എവിടേലും പോയി ചാവാന്നും മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു അവൾ ഉറച്ച മനസോടെ തറവാട്ടിലേക്കു നടന്നു…

സ്റ്റേഷനിൽ എത്തിയ മോഹനനും കൂട്ടരും മായയെ വീട്ടിലേക്കു തന്നെ പറഞ്ഞയച്ചതറിഞ്ഞു തറവാട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു…

പുറത്തു രണ്ടു മൂന്നു ആളുകൾ നില്കുന്നതായി ദൂരെ നിന്നു തന്നെ മായ കണ്ടു…

പേടിച്ചു വിറച്ചു കൊണ്ട് തന്നെ അവൾ മെല്ലെ തറവാട്ടു മുറ്റത്തേക്കു കയറി..

നാരായണിയും സരസ്വതിയും ഭവ്യയും പിന്നെ തനിക്കു അറിയാത്ത ഒരു തള്ളയേയും മായ കണ്ടപ്പോൾ എന്തു ഇനി ഞാൻ ഇവരോട് മറുപടി പറയുമെന്ന് അറിയാതെ മെല്ലെ നടന്നു…

“ദേ.. മായേച്ചി”

മായയെ കണ്ട ഭവ്യ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് മായയുടെ അടുത്തേക് ഓടി വന്നു…

“”ഓ ഇവളാണോ എന്റെ ദാമുവേട്ടനെ കൊന്ന പൂതന ഡീ പുലയാടി മോളെ നീയും നിന്റെ മറ്റവനും കൂടെ കോണയ്ക്കുന്നത് കണ്ടതിനു ആണല്ലെടി നീ എന്റെ കെട്ടിയോനെ കൊന്നത്””

മായയെ കണ്ട രമണി ശോഭിച്ചു കൊണ്ട് ചാടി എഴുന്നേറ്റു..

ഒന്ന് മുറുക്കി തുപ്പി മായയുടെ അടുത്തേക് രമണി ചെന്നു… മായയുടെ മുടി കുത്തിൽ കേറി പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവളെ രമണി ഒന്ന് വലിച്ചു..

“നായിന്റാമോളെ.. നിനക്ക് എന്റെ കെട്ടിയോനെ കൊല്ലാൻ മാത്രം ഉള്ള ധൈര്യം എവിടുന്നാടി വന്നേ നീ ഇനി ജീവിക്കേണ്ടടി.. നിന്നെ കൊന്നിട്ടെ ഇ രമണി ഇനി പോകു”

തന്റെ മുടി ശക്തിയായി പിടിച്ചു വലിച്ചപ്പോൾ വേദന കൊണ്ടു മായ പുളഞ്ഞു പോയി..

“തള്ളേ.. വിട് തള്ളേ എന്റെ ചേച്ചിയെ വിടാൻ”

ഭവ്യ രമണിയെ അടിക്കാനും കൈ പിടിച്ചു മാറ്റാനും ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.. ഇതു കണ്ട നാരായണിയും സരസ്വതിയും അവരുടെ അടുത്തേക് നിലവിളിച്ചു കൊണ്ടു വന്നു..

“”അയ്യോ വിട് തള്ളേ നമ്മുടെ മായ മോളെ””

തന്റെ ഉരുക്കു പോലുള്ള കൈ കൊണ്ടു പിടിച്ചപ്പോൾ മായയ്ക്കു തന്റെ തല തന്നെ പൊട്ടി പോകും പോലെ തോന്നി..

എല്ലാവരും കൂടെ രമണിയെ പിടിച്ചിട്ടും ഒരു വക രജനിയുടെ കൈ അനങ്ങിയില്ല..

പുറത്തെ ശബ്‌ദം കേട്ടു മൃദുലയും കാവ്യയും എല്ലാവരും ഇറങ്ങി വന്നു..

ആ കാഴ്ച കണ്ടു അവരും രമണിയെ പിടിച്ചു മാറ്റാൻ ആയി ഓടിയെത്തി…

“”ഡീ വിടടി തള്ളേ മായയെ””

കാവ്യ ഓടി വന്നു രമണിയെ ശക്തിയിൽ പിടിച്ചു തള്ളിയപ്പോൾ രമണി മായയുടെ മുടിയിൽ നിന്നും വിട്ടു തെറിച്ചു വീണു..

മായ ജീവൻ തിരിച്ചു കിട്ടിയ പോലെ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ശ്വാസമെടുത്തു ഒന്ന് തന്റെ മുടി കെട്ടു പിടിച്ചു തടവി കൊണ്ട് നേരയാക്കി..

“”ഡീ.. പുന്നാര മക്കളെ ഇ കത്തി രമണിയെ തള്ളി ഇടാൻ മാത്രം അയോടി നീയൊക്കെ ഒറ്റ ഒരണെത്തിനെ വിടില്ല ഞാൻ അറിയില്ല നിനക്ക് എന്നെ”

രമണി ഒന്ന് തന്റെ സാരി ശരിയാക്കി എഴുന്നേറ്റു…

“മായേ നീ അകത്തു പോ മോള് നിന്നെ നോക്കി കരയുന്നുണ്ടോ പോ അകത്തു”

കാവ്യ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇരുന്ന മായയെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

അത് കേട്ട മായ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് ചെന്നു..

“”ആ ഇപ്പൊ നീ പോ പുന്നാര മോളെ ഇവളുമാരൊക്കെ രക്ഷപ്പെടുത്തിയല്ലേ നിന്നെ രമണി ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ട് നിന്നെ തീർത്തിട്ടെ രമണി പോകു ഇവിടുന്നു കാത്തിരുന്നോ നീയ്‌””

രമണി മായയെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

ആ സമയം സ്റ്റേഷനിൽ മായയെ ഓർത്ത് ജോൺസൺ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു ഇരിക്കുവായിരുന്നു…

മായയെ കണ്ടിട്ട് അവനു ഒരു സമാധാനവും ഇല്ലായിരുന്നു.. എങ്ങനെ എങ്കിലും അവളെ ഒന്ന് തന്റെ കട്ടിലിൽ എത്തിക്കുക എന്നതു മാത്രം ആയിരുന്നു അയാളുടെ മനസ്സിൽ.. ഇന്ന് എന്തായാലും വേണ്ട അവളുടെ സമ്മതത്തോടെ തന്നെ വേണം അത്.. അവളുടെ മനസ് ഇന്ന് എന്തായാലും ഇന്ന് ശരിയായിരിക്കില്ല.. അതുമല്ല പെട്ടന്ന് ഇനി അവളെ വിളിച്ചാൽ വരുമോ എന്നും ഉറപ്പില്ല ആ മാനസികാവസ്ഥയിൽ എന്തേലും ചെയ്തു പോയ അത് എനിക്ക് പണിയാകും എന്തായാലും വെയിറ്റ് ചെയാം..അവളെ പോലെ ഒരുത്തിയെ കിട്ടുന്നതിന് കുറച്ചു കാത്തിരുന്നാലും സുഖമാണ്…

അവൻ മനസ്സിൽ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കൂട്ടുമ്പോൾ ക്യാബിനു അകത്തേക്ക് പെട്ടന്ന് ഷീല കേറി വന്നു.. “സർ.. ”

ഒന്ന് സല്യൂട്ട് അടിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ നിന്നു..

“മ്മ് എന്താ ഷീല”

അവൻ ഒന്ന് ചോദിച്ചു…

“അത് സർ”

അവൾ ഒന്ന് പരുങ്ങി..

“പറയെടോ.. താൻ എന്താകാര്യം ”

അവൻ ഒന്ന് കൂടി ചോദിച്ചു…

“സർ വരാൻ പറഞ്ഞില്ലേ മറ്റേ കക്ഷി ആ മയക്കു മരുന്ന് കേസിൽ പിടിച്ച സ്കൂൾ പയ്യന്റെ അമ്മ ലക്ഷ്മി വന്നിട്ടുണ്ട് കേറ്റി വിടട്ടെ സർ”

ഷീല ഒന്ന് ചോദിച്ചു…

“ഓ വന്നിട്ടുണ്ടോ കേറ്റി വീട് എന്നിട്ട് ഷീല ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ ഒന്നും കഴിച്ചില്ലല്ലോ ഇന്നാ പൈസ ഫുടൊക്കെ കഴിച്ചിട്ട് ഒരു പാസ്പോർട്ട്‌ എങ്ക്വറി ഇല്ലേ അവിടെ വരെ ഒന്ന് പോയിട്ട് വാ മെല്ലെ വന്ന മതി തിരക്കൊന്നും ഇല്ല പിന്നെ വേറെ ആരും ഇല്ലല്ലോ പുറത്തു”

ഷീലയ്ക്കു പൈസ കൊടുത്തു ഒരു കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു..

“ഇല്ല സർ അവരൊക്കെ വേറെ സ്ഥലത്തു പോയിട്ടുണ്ട് ഇപ്പോയൊന്നും വരില്ല ”

അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു..

“മ്മ് എങ്കിൽ ഷീല പോയിക്കോ മറ്റേ അവളെ അകത്തേക്ക് കയറ്റി വിട്ടേക്ക്”

അയാളുടെ മനസ്സിൽ എന്താണെന്നു നന്നായിട്ടു അറിയാവുന്ന ഷീല ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ടു സല്യൂട് അടിച്ചു പുറത്തു ഇറങ്ങി..

ഒരു നീല സാരി ഉടുത്തു ഇരു നിറമുള്ള ഒരു സ്ത്രീ പുറത്തു നില്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. ഇരു നിറം ആണെങ്കിലും കണ്ടാൽ നല്ല ഐശ്വര്യമുള്ള മുഖവും നല്ല ഉരുണ്ട ചന്തികളും മുഴുത്ത മുലകളും ആകെ കൂടെ നല്ലൊരു ആറ്റൻ ചരക്കു..

പുറത്തു ഇറങ്ങിയ ഷീല അവളോട്‌ പറഞ്ഞു..

“കേറിക്കോളൂ അകത്തു സർ ഉണ്ട് പിന്നെ അറിയാല്ലോ സർ കനിഞ്ഞാൽ മാത്രമേ തന്റെ മോനെ രക്ഷിക്കാൻ പറ്റു അതുകൊണ്ട് സാറിനെ കാണേണ്ട പോലെ കാണണം ചുമ്മാ വാശി പിടിച്ച മോന്റെ ജീവിതം പോകും എംഡിഎംഎ ആണ് മോന്റെ കയ്യിന്നു പിടിച്ചേ പുറം ലോകം കാണില്ല പിന്നെ””

ഷീല ലക്ഷ്മിയെ ഒന്ന് പേടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി..

മ്മ്.. നിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇന്ന് തീരുമാനം ആവും മോളെ സാറിന്റെ കരിം കുണ്ണ കേറുമ്പോ എന്താവുമോ എന്തോ നിന്നെ പിഴിഞ്ഞു ചാറേടുത്തിട്ടേ സർ ഇന്ന് വീടു ഇനി എത്ര കരയാൻ ഉള്ളതാ..

ഷീല ഒന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ഇളിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി…

ലക്ഷ്മി മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു… ഒരു കുഞ്ഞു പോലും അവിടെ ഇല്ലെന്നു കണ്ടപ്പോൾ നല്ല ഭയം തോന്നി ഉള്ളിൽ.. തന്റെ സാരി തുമ്പു എടുത്തു ഒന്ന് കൈയിൽ പിടിച്ചു വിറച്ചു കൊണ്ട് മെല്ലെ അവൾ ആ ക്യാബിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു…

അയാൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഒന്ന് അവളെ നോക്കി…

“ഹ.. ഇയാള് വന്നോ.. വാ ഇവിടെ ഇരി.. ഞാൻ വിചാരിച്ചു താൻ വരത്തില്ലെന്നു.. മോൻ എങ്ങനെ പേടിച്ചു ഇരിക്കുവാനോ വീട്ടില്”

അവൾ അയാളുടെ അടുത്തുള്ള കസേരയിൽ മെല്ലെ വിറച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു.. ആ സാരി തുമ്പു പിടിച്ചു ഒന്ന് വയറിനോട് ചേർത്തു..

“അവൻ ഉറങ്ങുന്നില്ല സാറെ പേടിച്ചിട്ടു അവനു അറിയാതെ പറ്റി പോയതാ അവന്റെ കൂട്ടുകാരു ചതിച്ചതാ.. അല്ലാതെ എന്റെ മോൻ അങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്യില്ല.. അവന്റെ അച്ഛൻ ഉണ്ടായിരുന്നെകിൽ ഇങ്ങനെ ഒന്നും ആവില്ലായിരുന്നു”

അവൾ ഒന്ന് തല കുനിച്ചു കൊണ്ട് സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു…

“ഓ.. ഹസ്.. ആക്‌സിഡന്റ് ആയിരുന്നില്ലേ താൻ അന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ”

അയാൾ ഒന്ന് ചോദിച്ചു…

“മ്മ് അതെ അഞ്ചു വർഷമായി ”

അവൾ കണ്ണു തുടച്ചു കൊണ്ട് മറുപടി കൊടുത്തു…

“”മ്മ് താൻ വിഷമിക്കണ്ട കേസ് ഒന്നും എടുത്തിട്ടില്ല.. പ്രശ്നമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല അത് അവനെ ഓർത്തിട്ടല്ല തന്നെ ഓർത്തിട്ട.താൻ വിഷമിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടാ.. പിന്നെ ലക്ഷ്മിക്കു പറയാതെ തന്നെ മനസിലായി കാണുമല്ലോ.. ഇത്രയൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തു തന്നത് ഞാൻ എന്തേലും കണ്ടു കൊണ്ട് ആയിരിക്കും എന്ന് അല്ല അത് ഞാൻ അന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞതല്ലേ താൻ അന്ന് സമ്മതിച്ചതും ആണ് ലക്ഷ്മി കേൾക്കുന്നുണ്ടോ പറയുന്നത്”

അവൻ ഒന്ന് അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു..

“”മ്മ്മ്മ്””

അവൾ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു…

“”മ്മ്.. അപ്പൊ എങ്ങനെയ ലക്ഷ്മി എന്റെ കോട്ടേയ്സ് ഉണ്ട് അപ്പുറത്തു അവിടെ കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നിട്ടൊക്കെ വീട്ടിൽ പോയ പോരെ.. എന്താ വേണ്ടത് ലക്ഷ്മി പറ.”

അവൻ ഒന്ന് കൂടി ചോദിച്ചു…

“സാറ് പറയും പോലെ”

അവൾ തല തായ്‌തി കൊണ്ടു തന്നെ അതിനു മറുപടി കൊടുത്തു…

അവളുടെ സമ്മതം കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിൽ സമയം കളയാതെ മെല്ലെ കസേരയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ അവൻ അവളുടെ പിറകിലൂടെ നടന്നു കൊണ്ട് അവളുടെ പുറത്തു കൂടെ രണ്ടു ഷോൾഡറിലും കൈ വെച്ചു…

“താൻ പേടിക്കേണ്ട ലക്ഷ്മി.. തന്റെ മോനു ഇനി സുഖമായി ഉറങ്ങാം ആരും ശല്യം ചെയ്യില്ല.. മോന്റെ അമ്മ മനസറിഞ്ഞു എനിക്ക് ഒന്ന് നിന്ന് തന്നാൽ മാത്രം മതി ഇ ലക്ഷ്മികുട്ടിയെ ഇന്ന് ഞാൻ ഒന്ന് എടുക്കുവാട്ടോ”

തന്റെ മോനെ രക്ഷിക്കാൻ വേറെ വഴിയൊന്നും ഇല്ലെന്നു കണ്ട ലക്ഷ്മി കണ്ണു തുടച്ചു കൊണ്ട് ഒന്ന് എതിർക്കാൻ പോലും പറ്റാതെ തല തായ്‌തി ഇരുന്നു…

അവളുടെ പുറം കഴുത്തിലെ സാരി മെല്ലെ കൈ കോണ്ട് കുറച്ചു മാറ്റി അവളുടെ ചന്തിയോളം മുട്ടി നിൽക്കുന്ന മുടിയെ മെല്ലെ ഒന്ന് എടുത്തു അതിന്റെ വല്ലാത്ത സുഗന്ധം മെല്ലെ മുക്കിലേക്കു വലിച്ച് കയറ്റി അവളുടെ ആ സുഗന്ധം അവനിലെ കാമത്തെ ഉണർത്തുന്നത് ആയിരുന്നു…..

ആ മുടിയിയകളെ അവളുടെ ഷോൾഡറിൽ കൂടി അവളുടെ മുൻ ഭാഗത്തേക്കു മെല്ലെ മാറ്റി വെച്ചു.. അവളുടെ ചൂട് കൊണ്ടു പേടി കൊണ്ടും വിയർത്തു ഒലികുന്ന അവളുടെ കഴുത്തിനു പുറത്തു അവൻ അമർത്തി ഒന്നു ചുംബിച്ചു…

“”സർ.. മ്മ് വേണ്ട.. സർ”

ചെയുന്നത് തെറ്റാണെന്നുള്ള കുറ്റബോധം കോണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു പോയി..

പല രൂപത്തിൽ ഉള്ള മണമുള്ള പല പല ചരക്കുകളെ കളിച്ചിട്ടുള്ള അവനു അവളുടെ ഇ എതിർപ്പൊന്നും ഒരു വിഷയമേ അല്ലായിരുന്നു…

അവളുടെ വിയർപ്പു നാറ്റവും അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ ഗന്ധവും അവന്റെ മുക്കിലൂടെ ശിരസിലേക്കു അരിച്ചു കേറിയപ്പോൾ എന്തെന്നില്ലാത്ത ആർത്തി പൂണ്ട അവൻ ചുണ്ട് കൊണ്ട് അവിടെ ചുംബിച്ചു ചുംബിച്ചു പതിയെ ഉരസിയും ചപ്പിയും വലിച്ചു..

ഭർത്താവ് മരിച്ച ശേഷം തന്റെ മോനു വേണ്ടി മാത്രം ജീവിക്കുന്ന ലക്ഷ്മിയുടെ ഉള്ളിലെ കാമം പോലും ഉറങ്ങി പോയിരുന്നു.. മറ്റൊരു പുരുഷൻ അതും ഒരു പോലീസ്‌കാരൻ തന്റെ ശരീരത്തെ ബലം കൊണ്ടാണെങ്കിലും ബോഗികൻ പോകുന്നു എന്നുള്ള ചിന്ത അവളുടെ ഉള്ളിൽ ചെറുതായിട്ട് എങ്കിലും തീപ്പൊരി പടർത്തി…

അവന്റെ കട്ടി മീശ തന്റെ പുറത്തു ഉരസുമ്പോൾ ഉറുമ്പ് അരിക്കും പോലുള്ള ഇക്കിളി തോന്നി അവൾക്കു…

അവളുടെ ബ്ലൗസിനു പുറത്തു കൂടെയൊക്കെ ഇയഞ്ഞ അവന്റെ ചുണ്ടുകളിലൂടെ അവളുടെ രുചിയും അവളുടെ ശരീര സുഗന്ധവും നന്നായിട്ടു ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു അവൻ ..

“”ലക്ഷ്മി.. എഴുന്നേൽക്”

അവൻ മെല്ലെ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

ഒന്നും മിണ്ടാതെ തല കുനിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ എഴുന്നേറ്റു.. അവളുടെ ശരീരം കൊതിയോടെ തിന്നാൻ ഉള്ള ആർത്തിയോടെ അവൻ മെല്ലെ അവളുടെ സാരി കുത്തി നിർത്തിയ സേഫ്റ്റി പിൻ അവളുടെ ഷോൾഡറിൽ നിന്നും അഴിച്ചു മാറ്റി.. അവളുടെ സാരി തലപ്പു പിടിച്ചു നിലത്തേക്കു ഇട്ടു..

പാതി നഗ്നയായ അവളുടെ ശരീരം മെല്ലെ അവൻ നോക്കി.. ആ നീല ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ പുറത്തേക്കു വരാൻ വിതുമ്പി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ മുലകളെയും അവളുടെ കുറച്ചു ചാടിയ വയറും വലിയ പൊക്കിൾ കുഴിയും അതിലേക്കു വിയർപ്പു തുള്ളികൾ ഒലിച്ചു ഇറങ്ങുന്നതുമൊക്കെ കൊതിയോടെ നോക്കികൊണ്ട് അവൻ സ്വയം ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചു.. ഹമ്മോ വെളുത്ത സുന്ദരികളെ കാളും ഇതുപോലുള്ള ഇരു നിറമുള്ള വശ്യ സുന്ദരികളെ കാണാൻ ഒടുക്കത്തെ ഭംഗിയാണെന്ന് അവൻ തോന്നി പോയി…

തല തായ്‌തി ഒന്ന് എതിർക്കാൻ പറ്റാതെ നിൽക്കുന്ന അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്കു മുഖം അമർത്തി..

അറിയാതെ കണ്ണടച്ച് പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ തന്റെ കൈകൾ രണ്ടും എന്തോ ഒരു സുഖത്താൽ കൂട്ടി പിടിച്ചു..

വിയർത്തു കുളിച്ച അവളുടെ കഴുത്തിലൂടെ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ എന്തോ ദാഹം തീർക്കാൻ എന്നപോലെ ഇയഞ്ഞു…

“സർ വാതിൽ”

അവൾ വാതിൽ തുറന്നിരിക്കുവാണെന്നു അവനു പറഞ്ഞു കൊടുത്തപ്പോൾ അവളുടെ ഉപ്പു രസം നുണയുന്ന അവൻ മെല്ലെ തന്റെ മുഖം പിൻവലിച്ചു…

“”ലക്ഷ്മി ഇവിടെ ആരേലും കേറി വരും താൻ വാ നമ്മുക്ക് കോട്ടെയ്‌സിലേക്ക് പോകാം””

അവിടെ നിന്നു അവളെ പണിയുന്നത് അത്ര നല്ലതല്ല എന്ന് അവനു തോന്നി അതുമല്ല ഇവളെ ഇന്ന് രണ്ടു മൂന്നു വട്ടം അടിച്ചു പൊളിച്ചു പണിഞ്ഞിട്ടേ വിടുന്നുള്ളു എന്ന് അവൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു കോട്ടെയ്‌സ് ആണ് അതിനു നല്ലതെന്നു അവനു തോന്നി…

പാവയെ പോലെ നിൽക്കുന്ന അവൾക്കു അവൻ തന്നെ നിലത്തു വീണു കിടന്ന സാരി തുമ്പു എടുത്തു കൊടുത്തു…

മെല്ലെ സാരി ഒന്ന് ഷോൾഡറിലൂടെ ഇട്ടു ആ സേഫ്റ്റി പിൻ കുത്തി അവൾ അയാൾക്കു പിന്നാല്ലെ പുറത്തേക്കു മെല്ലെ നടന്നു….

സ്റ്റേഷന്റെ തൊട്ടടുത്തു തന്നെയാണ് അവന്റെ കോട്ടെയ്സും…

അവന്റെ പിന്നാലെ ഒരു പാവയെ പോലെ നടന്ന ലക്ഷ്മി ആ ചെറിയ റൂമിലേക്ക് കയറാൻ ഒരുങ്ങവെ താൻ ചെയ്യാൻ പോകുന്നത് വലിയ ഒരു തെറ്റാണെന്നുള്ള ബോധം അവളെ ആ വാതിൽക്കൽ തന്നെ നിർത്താൻ പ്രേരിപ്പിചെങ്കിലും അകത്തു കേറിയ അവൻ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ച് ആ വാതിൽ അടച്ചു..

(തുടരും)….