കുടിൽ വസന്തം 2

Kudil Vasantham Part 2 | Author : Daisy

[ Previous Part ] [ www.kkstories.com]

---

 

ആദ്യ രാത്രിയോ.. അമ്മ എന്താ ഈ പറയുന്നത്.. അപർണ അത്ഭുതപ്പെട്ടു.

അമ്മ: അതേ മോളേ.. കൂടുതൽ ഒന്നും ഞാന് ഇപ്പോൾ പറയുന്നില്ല.. ഇന്ന് ഒരു സ്വാമി വരും ഇവിടെ.. അദ്ദേഹം വന്നു എല്ലാ കാര്യവും പറയും.

അപർണ: നിങ്ങൾ എന്താ, മന്ത്രവാദം ചെയ്തു എന്നെ കൊല്ലാൻ ആണോ പോകുന്നത്.

അമ്മ: ആരെയും കൊല്ലാൻ ഒന്നും അല്ല പൂജ കഴിഞ്ഞാൽ മോൾക്ക് ഇന്ന് തന്നേ പോകാം.

അപർണ: ഒരു പൂജ യും ഇല്ല.. ഇവരുടെ കൂടെയാണെല്ലോ ഞാന് ഇന്നലെ നിന്നത്. ഞാന് പോകുവാ..

അമ്മ: പൂജ കഴിയാതെ മോൾക്ക് പോകാൻ കഴിയില്ല.

അപർണ: ദേ തള്ളേ… അമ്മ യുടെ പ്രായം ആണെന്ന് ഒന്നും കരുതിയില്ല.. ഞാന് വേറെ വല്ലതും ഒക്കെ വിളിക്കും.. സഹായിക്കാൻ വന്ന എന്നെ പിടിച്ചു കിടത്തിയിട്ട്.. എന്നിട്ട് ഒരു ആദ്യരാത്രിയും.. തള്ളയും കൊള്ളാം.. മോളും കൊള്ളാം.. ഇതിനു പറയുന്ന പേര് വേറെയാ..

ഞാന് ഇത്രേ പറയുന്നൊള്ളു…

ഞാൻ : നീ വാ മോളേ, ഞാന് കൊണ്ട് വിടാം.

അപർണ: ഞാന് ബസിന് പൊയ്ക്കൊള്ളാം.. ചേച്ചി കൂടി ഇതിനു കൂട്ട് നിന്നെല്ലോ

ഞാന്: എനിക്ക് ഒന്നും അറിയില്ല മോളേ..

അമ്മ: അവൾ ഒന്നും അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. അറിഞ്ഞാലും അവൾ സമ്മതിക്കില്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം.. പക്ഷെ മോൾ പോകരുത്… പോയാൽ മോൾക്ക് അത് വലിയ ദോഷം ചെയ്യും..

അപർണ: ആകാശം ഇടിഞ്ഞു വീണാലും ശരി. ഞാന് പോകും..

അവൾ വേഗം വസ്ത്രം മാറി ഇറങ്ങി..

അമ്മ ക്ലോക്കിൽ സമയം നോക്കി.. ശേഷം,
അമ്മ: രണ്ട് മണിക്കൂറിനു ഉള്ളിൽ അവൾ വരും.. നമ്മുടെ കാൽക്കൽ തന്നേ….

അപർണ നടന്നു ബസ് കിട്ടുന്ന സ്റ്റോപ്പിൽ വന്നു നിന്നതും കലശലായ മൂത്രശങ്ക..

എന്താ ഇപ്പോൾ ഇത്….സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലല്ലോ.. ആഹ്ഹ… ഈശ്വരാ.. വലിയ കാര്യത്തിൽ ഇറങ്ങിപോരുകയും ചെയ്തു…
അപർണ ചുറ്റും നോക്കി… നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റാത്ത വിധം കൂടുന്നു…അവൾ അടുത്ത വീടിന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി.. കണ്ടിട്ട് ആൾ താമസം ഇല്ലന്ന് തോന്നുന്നു.. പിറകിൽ ബാത്രൂം കാണണേ… അവൾ പിന്നിലേക്ക് ഓടി.. ഇല്ല..
ഇനി എങ്ങോട്ടും ഓടാൻ വയ്യ.. അവൾ ചുറ്റും നോക്കി ഒരു വശത്തേക്ക് നീങ്ങി.

ഓർമ്മ വെച്ചിട്ട് ആദ്യമായിട്ടാ ഇങ്ങനെ ഒന്ന്… വേറെ വഴിയില്ല… അവൾ നാണവും വേദനയും കൊണ്ട് വശംകെട്ടു.. ബാഗ് ഒരു വശത്തേക്ക് വെച്ചിട്ട് കണ്ണും അടച്ചു പാന്റ് താഴ്ത്തി ഇരുന്നു മുള്ളി..
ജീവിതത്തിൽ ഇത്രയും മൂത്രം പോയി കാണില്ല തന്റെ പൂറിൽ നിന്ന്.. ഹോ, അവൾ എഴുന്നേറ്റ് പാന്റും കയറ്റി ഇട്ടു തിരികെ റോഡിലേക്ക് കയറി…
മുള്ളി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വല്ലാത്ത ദാഹവും.. വെള്ളവും വാങ്ങി പാതി അകത്താക്കി ബസും കാത്തു അവൾ നിന്നു. വൈകാതെ ബസ് വന്നു.. അവൾ കയറി പോയി..

പാതി വഴിയിൽ എത്തിയില്ല.. വീണ്ടും കലശലായ മൂത്രശങ്ക.. പൊട്ടി തുളുമ്പി പോകും പോലെ തോന്നുന്നു.. എന്താ ഇത്.. അപർണയുടെ ഉള്ളിൽ പേടി ഉണർന്നു…

മുള്ളിയിട്ട് 15 മിനിറ്റ് പോലും ആയില്ലല്ലോ… ഈശ്വരാ.. അവൾ പരമാവധി നിയന്ത്രിക്കാൻ നോക്കി.. നടക്കുന്നില്ല… സ്റ്റാൻഡ് വരെ പിടിച്ച് നിൽക്കാൻ എനിക്ക് ആവില്ല… അവൾ സ്വയം തിരിച്ചറിഞ്ഞു, ബസ് ഇന്നലെ മഴ പെയ്തപ്പോൾ കയറി നിന്ന സ്ഥലത്തു എത്തിയപ്പോൾ അവൾ ചാടി ഇറങ്ങി ചെന്നു അകത്തേക്ക് കയറി..

രണ്ട് സ്ത്രീകൾ അകത്തു ഇരിപ്പുണ്ട്.. അതിനോട് ചേർന്ന് ഒരു മൂത്രപ്പുര ഇന്നലെ തന്റെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടത് അവൾ ഓർത്തു. അവൾ അകത്തു കയറി… മുള്ളാൻ ഇരുന്നതും മൂത്രം ഡാം തുറന്ന് വിട്ടത് പോലെ പോയി.. കഴുകി ഇറങ്ങി ഇരുന്ന് അഞ്ചു മിനിറ്റ് ആയില്ല.. കലശലായ ദാഹം

എന്താ തനിക്ക് പറ്റിയത്.. എന്തോ ഉണ്ട്.. ദാഹിച്ചാൽ വെള്ളം കുടിക്കും.. കുടിച്ചാൽ മുള്ളാൻ മുട്ടും..അവർ ഇനി എന്നെ എന്തേലും ചെയ്തോ.. ബസിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടു ഒപ്പം ഉള്ളവർ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.. തന്റെ ബസ് അല്ല എന്ന് മനസിലാക്കി അവൾ തിരികെ വന്നു ഇരുന്നതും ഒരു കുപ്പി തനിക് നേരെ നീണ്ടു വന്നത് കണ്ടു അവൾ നോക്കി – എന്റെ അമ്മ

അപർണ: നിങ്ങൾ എന്നെ എന്താ ചെയ്തേ..
അമ്മ: ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ, നിനക്ക് ഇനി രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിയില്ല. ഇന്നലെ പാലിൽ കലർത്തി കഴിച്ച മരുന്നിനു അങ്ങനെ ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ട്..
അപർണ: മര്യാദയ്ക്ക് എന്റെ ഈ പ്രശ്നം മാറ്റി തന്നില്ലേൽ ഞാൻ പോലീസിൽ പരാതി കൊടുക്കും
അമ്മ: നിന്റെ മൂത്രകേസ് ഏതു പോലീസ് സ്റ്റേഷൻ എടുക്കും. അയ്യേ.. ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല. നീ എന്റെ കൂടേ വന്നാൽ.. ഇന്ന് രാത്രി എന്റെ വീട്ടിൽ താമസിച്ചാൽ..

അപർണ: ഇല്ല. ഞാൻ വരില്ല.
അമ്മ: എന്നാൽ നിന്റെ ഈ പ്രശ്നവും മാറില്ല.. ഒരു മരുന്നിനും നിന്റെ ഈ അസുഖം മാറ്റാൻ പറ്റില്ല.. മുള്ളിയും വെള്ളം കുടിച്ചും ഇനി ഉള്ള കാലം നിനക്ക് ജീവിക്കാം..

അപർണ അമ്മ യുടെ കഴുത്തിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു ഞെരിച്ചതും അവളെ അമ്മ പിടിച്ചു തള്ളി നിലത്തിട്ടു.

അമ്മ: മര്യാദയ്ക്ക് വന്നാൽ ഇത് വരെ എങ്ങനെ ജീവിച്ചോ, അത് പോലെ ജീവിക്കാം…അല്ലേൽ..

അപർണ: എനിക്ക് ദാഹിക്കുന്നു.. കുറച്ചു വെള്ളം..

അമ്മ ചിരിച്ചു.. അവളെ പിടിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു.. വണ്ടിയിൽ കൊണ്ട് വന്ന വെള്ളം അവൾക്ക് നൽകി..

അമ്മ: കുടിച്ചോ.. ഇത് കുടിച്ചാൽ നിന്റെ ദാഹം മാറും..

അപർണ എന്നിട്ടും ഒരു മടി കാണിച്ചു.

അമ്മ: വീട്ടിൽ എത്തുന്നത് വരെ നിനക്ക് മുള്ളാൻ തോന്നില്ല പെണ്ണേ.. ധൈര്യമായിട്ട് കുടിച്ചോള്ളൂ.

അപർണ വെള്ളം കുടിച്ച ശേഷം ഞങ്ങൾക്ക് ഒപ്പം വീട്ടിലേക്ക് വന്നു.

ഏതോ പ്രേത കളത്തിൽ വന്നത് പോലെ അവൾ വിറച്ചു നിന്നു.. ചുറ്റും മൂകത..

അവൾ വീണ്ടും മുറിയിൽ വന്നു ഇരുന്നു.. മുള്ളാൻ ഒന്നും തോന്നിയില്ലല്ലോ ഇത് വരെ. അത് എന്താ.. അത് മാറിയോ.. അതോ അവർ തന്ന ആ വെള്ളത്തിൽ എന്തേലും ചേർത്തോ… ഒന്നും അറിയില്ലല്ലോ.. എന്തായാലും ദാഹം കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..ഇനി പോയാലോ.. അതോ അവർ തന്ന ആ വെള്ളത്തിന്റെ കുപ്പി കൂടി എടുത്തിട്ട് പോകാം ഇവിടുന്ന്..

അപർണ ബാഗും എടുത്തു മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി അമ്മയുടെ മുറിയിൽ ചെന്നു.. കട്ടിലിന്റെ സമീപത്തെ ബാഗ് കണ്ടു അവൾ വേഗം അത് എടുത്തു..

അപർണ: ഇതിൽ നിന്ന് ആണെല്ലോ അവർ ആ കുപ്പി എടുത്തത്.. എന്നിട്ട് കാണുന്നില്ലല്ലോ.. അല്ലേൽ വേണ്ടാ… പോകാം. ഇനി അവർ തന്ന വെള്ളം കുടിച്ചത് കൊണ്ട് ഇനി വരില്ലായിരിക്കും.. അപർണ ബാഗും എടുത്തോണ്ട് ഗേറ്റ് കടന്നതും എന്തോ തന്നിൽ നിന്ന് വിട്ടു പോകുന്നത് പോലെ തനിക്ക് തോന്നി. അവൾ സ്വയം തന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് നോക്കി അവൾ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു..തന്റെ തുണി ഒന്നും കാണുന്നില്ല. അവൾ വേഗം തിരിച്ചു അകത്തു കയറിയപ്പോൾ തുണി തിരിച്ചു വന്നു..

ഇത് എന്ത് മായാജാലം ആണ്.. അവൾ ഒരിക്കൽ കൂടി അങ്ങനെ നോക്കിയപ്പോൾ വീണ്ടും തുണി അപ്രത്യക്ഷമായി.. അവൾ നാണിച്ചു വീണ്ടും തിരിച്ചു കയറി… അവർ എന്തൊക്കെയോ ഇവിടെ ചെയ്തു വെച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് അപർണ യ്ക്ക് മനസിലായി. അവൾ പുറകിലൂടെ രക്ഷപ്പെടാൻ നോക്കിയപ്പോഴും വീടിന്റെ അതിർത്തി പിന്നിടുന്ന നിമിഷം അവൾ നഗ്നയായി മാറുന്ന അവസ്ഥയാണ്..

അപർണ ഒരു വഴി യ്ക്ക് വേണ്ടി ചുറ്റും നോക്കി.. ഇല്ല.. ഇനി തന്റെ മുന്നിൽ മരണം മാത്രമേ ഒള്ളു.. ഒരുത്തിയുടെയും മുന്നിൽ കാഴ്ച വെയ്ക്കാൻ ഉള്ളതല്ല എന്റെ ശരീരം. അവൾ വേഗം വീട്ടിൽ കയറി മുറിയിൽ എത്തി കതക് അടച്ചു.. ബെഡ്ഷീറ്റ് എടുത്തു ഫാനിൽ കുരുക്ക് ഇട്ടു.. കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ അതിന്റെ പുറത്ത് കയറി..

ഒരു നിമിഷം അവൾ അമ്മയെ ഓർത്തു പ്രാർത്ഥിച്ചു.. കസേര തട്ടി അവൾ ആത്മഹത്യയ്ക്ക് ശ്രമിച്ചപ്പോഴും കഴുത്തിൽ വേദന ലവലേശം ഇല്ല… മരിക്കാനും പറ്റുന്നില്ല…

പലവിധത്തിൽ അവൾ ഓരോന്ന് ചെയ്തിട്ടും പരാജയം മാത്രമായിരുന്നു.. തളർന്നു കരഞ്ഞു കിടന്ന അവളുടെ അടുത്തേക്ക് അമ്മ വന്നിരുന്നു.

അമ്മ: മോളേ,ഞാൻ ആരാണെന്നോ.. എന്താണെന്നോ… ഇവിടെ നടക്കുന്നത് എന്തൊക്കെയാണെന്നോ നിനക്ക് അറിയില്ല… എന്നേ അനുസരിക്കുക അല്ലാതെ നിനക്ക് വേറെ വഴി ഇല്ല…

അപർണ: നിങ്ങൾ ആരാ.. മന്ത്രവാദി ആണോ.. അതോ യക്ഷി യോ.. എന്നേ ഒന്ന് വെറുതെ വിടാൻ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണം.. നിങ്ങളുടെ കൂടേ കിടന്നു തരണം എങ്കിൽ അതും ചെയ്യാം.. നിങ്ങളുടെ മോൾ ഇന്നലെ എന്നേ ആവിശ്യത്തിന് അനുഭവിച്ചു.. ഇനി അമ്മ കൂടി ചെയ്തോ.

അമ്മ: നീ എന്റെ മകൾക്ക് മാത്രം ഉള്ളതാണ്.. അവൾക്ക് മാത്രം.. ദാ, നിനക്ക് ഉള്ള പുടവ ആണ്.. ഇതുo ധരിച്ചു വേണം വൈകിട്ട് പൂജ യ്ക്ക് ഇരിക്കാൻ….ഇത് മാത്രമേ ധരിക്കാവു. വേറെ ഒരു വസ്ത്രവും പാടില്ല..

അമ്മ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി പോയി. അവൾ ആ ചുവന്ന പുടവ എടുത്തു നോക്കി….തിരികെ കവറിലേക്ക് തന്നെ എടുത്തു വെച്ച ശേഷം അവൾ അത് കട്ടിലിൽ ഇട്ടു.

സൂര്യൻ പതിയെ അതിന്റെ ശോഭ കെട്ട നേരം, അവൾ പതിയെ ആ ഉടുപ്പ് ധരിച്ചു… മുലകൾ ഇറുകി ഇരിക്കുന്നത് പോലെ…നല്ല ഇറക്കo ഉള്ളത് കൊണ്ട് കുഴപ്പമില്ല…ഷെഡ്‌ഡി ഇടാതെ എന്തോ പോലെ.. ഈശ്വരാ.. എന്റെ ജീവനെ നീ കാത്തോണേ..

അവൾ പ്രാർഥിച്ചു മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി ഹാളിൽ വന്നതും ഒരു സ്വാമിനി അവളെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു…
അവളെ കൊണ്ട് വരൂ…

ആ ഉറച്ച സ്വരം കേട്ടു അവൾ ഞെട്ടി ഓടാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ അകത്തേക്ക് മുറിയിൽ നിന്ന് ഒരു അലർച്ച.. സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി, അത് അമ്മയാണ്… അമ്മയെ പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് വരുന്ന മൂന്ന് സന്യാസിനിമാർ… പിന്നാലെ ജീവനി ചേച്ചി.. മുണ്ടും ഷർട്ടും ഇട്ടു വരുന്നു… ഒരു ആണിനെ പോലെ…. അമ്മ ഓടി സ്വാമിനി യുടെ കാലിൽ വീഴുന്നു..

അമ്മ: എന്നേ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ…. സ്വാമിനി.. എന്നേ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ…

സ്വാമിനി: മകനേ,
നിന്റെ അമ്മയെ പൂർണ നഗ്നയാക്കി നിർത്തൂ..

അമ്മ: വേണ്ടാ.. എനിക്ക് നാണമാ…ഒന്നും ചെയ്യല്ലേ… വേണ്ട..
ചേച്ചി അമ്മയുടെ സാരിയിൽ പിടിച്ചു, അമ്മ കുതറി ഓടാൻ നോക്കി… നേരെ വന്നു നിന്നത് എന്റെ മുന്നിൽ… എന്നേ കണ്ടതും അമ്മ യുടെ മുഖത്തു ചിരി.. ചേച്ചി യുടെ മുഖത്തു പേടി…

ഏതോ പ്രേത സിനിമ കാണുന്ന പോലെ ഞാൻ നിന്നു.
അമ്മ അപർണയുടെ മുന്നിൽ മുട്ടു കുത്തി നിന്നു..

ദേവി……. എന്റെ ദേവി എന്നേ രക്ഷിക്കാൻ വന്നെല്ലോ…

ഇവൾ ആണല്ലേ ആ ദേവി മായ… സ്വാമിനി ഉടനെ കയ്യിലെ ഭസ്മം അപർണ യ്ക്ക് നേരെ എറിഞ്ഞു…

ഉടനെ കൂടേ ഉള്ള സ്വാമിനിമാർ അപർണ യേ പിടിച്ചു കെട്ടാൻ നോക്കി…

ജീവനി വീണ്ടും അമ്മയുടെ സാരീ വലിച്ചൂരാൻ നോക്കി….

സ്വാമിനി അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു..

എന്തോ മന്ത്രം ചൊല്ലി തലയുടെ പിന്നിൽ കൈ കൊണ്ട് ഒന്ന് അടിച്ചു…

പെട്ടന്ന് അമ്മ തളരുന്നത് പോലെ..

അമ്മയുടെ ബലം നഷ്ടപ്പെട്ടത് പോലെ തോന്നുന്നു… അനായാസം ചേച്ചി അമ്മയുടെ സാരീ വലിച്ചൂരി…ഞാൻ ഒഴികെ എല്ലാവരും കൊതിയോടെ ആ ശരീരത്തേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുന്നു.. അമ്മ അല്പം മാറി തന്റെ ബ്ലൗസ് കൈകൾ കൊണ്ട് മറച്ചു പിടിച്ചു… ചേച്ചി അങ്ങോട്ട് ചെന്നു അമ്മയുടെ പാവാട വള്ളിയിൽ പിടിച്ചു..

അമ്മ: അയ്യേ.. വേണ്ടാ.. എന്നേ നാണം കെടുത്തല്ലേ… പ്ലീസ്… അഴിക്കല്ലേ…
ചേച്ചി അത് അഴിച്ചതും പാവാട ഓർത്തു വീണു… ഒരു കടും ചുവന്ന കളർ പാന്റീസ്…മകളുടെ കാൽ ചുവട്ടിൽ അമ്മ താണ് വീണു.. എന്നിട്ടും അവൾ അമ്മയെ പിടിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു..

ബ്ലൗസ്സിൽ തൊട്ടപ്പോഴേക്കും അമ്മ പൂർണമായി എതിർത്തു…
പെട്ടന്ന് പിടിച്ചു ഷെഡ്‌ഡിയിൽ വന്നപ്പോഴും അമ്മ എതിർപ്പ് തുടർന്ന്…

ജീവനി: ഏതു വേണം പൂറി കുണ്ടി നിനക്ക്…നിന്റെ ചക്ക മുല പൊതിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ബ്ലൗസോ അതോ നിന്റെ കഴപ്പ് വഹിക്കുന്ന ജെട്ടി യോ… പറയെടീ…

വേണമെന്ന് പറയുന്നത് വെച്ചിട്ട് വേണ്ടാത്തത് ഞാൻ ഇങ്ങ് ഊരി എടുക്കും.. അല്ല… രണ്ടിലും പിടി മുറുക്കിയാൽ രണ്ടും വലിച്ചു കീറി മുറ്റത്തിട്ട് നിന്നെ പണ്ണും ഞാൻ…

അമ്മ യുടെ കരച്ചിൽ അടങ്ങിയില്ല…
ചേച്ചി രണ്ടിലും പിടി മുറുക്കിയതോടെ ബ്ലൗസ് വിട്ടു കൊടുക്കാൻ അമ്മ തീരുമാനിച്ചു….

ചേച്ചി ആ ബ്ലൗസ് വലിച്ചു കീറി സ്വാമിനി മാർക്ക് എറിഞ്ഞു കൊടുത്തു, അവർ എന്നേ വിട്ടിട്ട് ബ്ലൗസ് നക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് അറപ്പ് തോന്നി.. പാവം അമ്മയോട് തോന്നിയ സഹതാപം…
എന്നാൽ അന്തരീക്ഷം പെട്ടന്ന് മാറി മറിഞ്ഞത് എന്നേ പോലും അത്ഭുതപ്പെടുത്തി. ചേച്ചി യുടെ നോട്ടം എന്നിലേക്ക് വന്നു. അവൾ പതിയെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു.. ഇത് കാണുന്ന അമ്മ കിടന്നു കൊണ്ട് തന്റെ മകളേ ഒന്ന് ചെയ്യരുത് എന്ന് അപേക്ഷിക്കുന്നു… പേടിച്ചു ഞാൻ പിൻവശത്തേക്ക് ഓടി.. വാതിൽ അടച്ചു പൂട്ടിയിരിക്കുന്നു.. ഒരു വിധത്തിൽ വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തേക്ക് വന്നതും ചുറ്റും തീ കത്തുന്നത് പോലെ.. വലിയ കാട്ടു തീ…

ജീവൻ നശിക്കാൻ പോകുന്ന യഥാർദ്യം മനസിലാക്കി ഞാൻ ചുറ്റും ഓടി… ചുറ്റും തീ മാത്രം…മരിക്കാൻ പോയ എനിക്ക് ഇതും ഒരു മരണ കാരണ കാരണമാവും എന്ന് മനസിലാക്കിയ മാത്രയിൽ ഞാൻ മുന്നോട്ട് നടന്നതും ആരോ എന്നേ പിന്നിൽ നിന്ന് വലിച്ചു

ടീ… എഴുനേൽക്കാൻ…ഞാൻ ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റ്… എല്ലാം ഒരു സ്വപ്നം ആണെന്ന് മനസിലാക്കാൻ ഞാൻ കുറച്ചു സമയമെടുത്തു…

(തുടരും)