കൊച്ചിയിലെ കുസൃതികൾ 8

Kochiyile Kusrithikal Part 8 | Author : Vellakkadalas | Previous Part

---

“അമ്മേ….മ്മേ….അമ്മേ…” അമ്മിണിക്കുട്ടിയുടെ കരച്ചിൽ കെട്ടിട്ടാണ് ദേവിക ഞെട്ടിയുണർന്നത്. അല്ല, ദേവികയല്ല ഇപ്പോൾ അവൾ ഗീതുവാണല്ലോ. ദേവികയെ മനസ്സിന്റെ ഭൂതകാലത്തിന്റെ ഇരുണ്ടകോണിൽ കുഴിച്ചുമൂടിയിരുന്നതാണ്. അങ്ങനെയാണ് ദേവിക ഗീതുവായത്. കോഴിക്കോടുകാരി തിരുവനന്തപുരത്തെ ആരും കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത ഏതോ രാജകുടുംബ താവഴിയിലെ അവസാനത്തെ കണ്ണിയായത്.

അങ്ങനെ വള്ളുവനാട്ടിലെ പേരുകേട്ട മനയ്ക്കലെ ഇളമുറ തിരുമേനി രാജീവിന്റെ വേളിയായത്. അതൊരു പുനർജന്മമായിരുന്നു. ആ കഥ പിന്നെ. പക്ഷേ കുഴിച്ചുമൂടിയതെല്ലാം മാന്തി പുറത്തെടുത്തിരിക്കുകയാണ് അയാൾ, ബെന്നി. തന്റെ ജീവിതത്തെ പലതവണ വഴിതിരിച്ചുവിട്ടയാൾ. ഇതാ എല്ലാം തീർന്നെന്നുകരുതിയപ്പോൾ അയാൾ പിന്നെയും.

“എല്ലാത്തിനും ആ കിഴങ്ങൻ അജിത്തിനെ പറഞ്ഞാൽ മതി. അന്ന് ഉള്ളത് തുറന്നു പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ, വാടകയ്ക്ക് ഒരു അച്ഛനെയും അമ്മയെയും തപ്പി പോയിരുന്നില്ലെങ്കിൽ. അവർ പറയുന്നത് കേട്ട് ഓരോ മണ്ടത്തരം ചെയ്തിരുന്നില്ലെങ്കിൽ. എന്നേം കൊണ്ട് ആ നശിച്ച സ്ഥലത്ത് പോയിരുന്നില്ലെങ്കിൽ.. അന്ന് അയാൾ ആ ബെന്നി അവിടെ ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ. ഞാൻ…

ഞാൻ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല പൊട്ടി. ഏതൊരു കാമുകിയും കാമുകന്റെ അമ്മയെ എന്നപോലെ ഞാൻ അവരെ സ്നേഹിച്ചു. പകരം അവർ ചെയ്തതോ. എങ്കിലും ഇൻക്ലെ8 അന്ധമായി അവർ പറഞ്ഞത് കേൾക്കാൻ മാത്രം പൊട്ടനായല്ലോ അജിത്. അതിനും മാത്രം അവർ തമ്മിൽ എന്ത് ബന്ധമാണുള്ളത്. ഓർമകൾ ഇരമ്പി. ഗീതുവിന്റെ നെഞ്ച് ആഞ്ഞുമിടിച്ചു.

 

“അയ്യോ മോളെ ദാ അമ്മിണി പതിവ് കിട്ടാൻ വൈകിയത് കാരണം കരയുന്നത് കണ്ടില്ലേ?” ലീലേട്ടത്തി പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ ഗീതുവിന് സ്ഥലകാല ബോധം വന്നു. അമ്മിണികുട്ടി കുപ്പായമെല്ലാം അഴിച്ചിട്ട് നിലത്തിരുന്ന് ഒരേ ബഹളമാണ്. അതുകണ്ട് ഗീതുവിന് പെട്ടെന്ന് കുറ്റബോധം തോന്നി.

അവൾ വെപ്രാളപ്പെട്ട് എഴുന്നേറ്റ് അവളെ ഒക്കത്തിരുത്തിയ ശേഷം ഗൗൺ നീക്കി തന്റെ ഇടത്തെ മുലക്കണ്ണ് അമ്മിണിയുടെ വായിലേക്ക് വെച്ചുകൊടുത്തു. അത് കിട്ടേണ്ട താമസം അവൾ കരച്ചിലൊക്കെ നിർത്തി മുല ചപ്പാൻ തുടങ്ങി. ഗീതുവിന്റെ ഒരു വയസിലധികം പ്രായമുള്ള മോളാണ് അമ്മിണിക്കുട്ടിയെന്ന് വിളിക്കുന്ന വർഷ രാജീവ് അഥവാ വർഷക്കുട്ടി. ഇനിയും അവൾ മുലകുടി നിർത്തിയിട്ടില്ല.

രാവിലെ ഉറക്കമുണർന്നാൽ ഉടനെ അമ്മയുടെ അമ്മിഞ്ഞ അവൾക്ക് നിർബന്ധമാണ്. രാജീവും ഗീതുവും പുറത്ത് സിനിമയ്ക്കോ പാർട്ടിയ്ക്കോ ഒക്കെ പോകുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ മോളെ കിടത്തിയുറക്കിയ ശേഷം ലീലേട്ടത്തിയെ ഏല്പിച്ചിട്ടാണ് പോവാറുള്ളത്.

രാവിലത്തെ ഈ പാൽ ഒഴിച്ചു നിർത്തിയാൽ അമ്മിണിക്ക് വേറെ വാശികൾ ഒന്നും ഇല്ലാതിരുന്നതുകൊണ്ട് ലീലേട്ടത്തിയ്ക്ക് കൂടെ കിടത്തി ഉറക്കാനും ഒരു പ്രയാസവുമില്ല. ലീലേട്ടത്തിയാണ് അവളെ വളർത്തുന്നത് എന്ന് പറയുന്നതാവും കൂടുതൽ ശരി. അല്ല അതിനുവേണ്ടി തന്നെയാണ് ഒറ്റപ്പാലത്ത് നിന്ന് രാജീവിന്റെ അമ്മയുടെ വിശ്വസ്തയായ ലീലേട്ടത്തിയെ കൊണ്ടുവന്നതും.

രാജീവിന്റെ അമ്മയ്ക്കുവേണ്ടി അല്ലറ ചില്ലറ സിഐഡി പണി എടുക്കുന്നതൊഴിച്ചു നിർത്തിയാൽ അവർ ഉള്ളത് ഒരു ഭാഗ്യമായി ഗീതുവിന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. അവരും പഠിക്കാൻ വന്നു നിൽക്കുന്ന രാജീവേട്ടന്റെ അമ്മയുടെ അനിയത്തി വിനോദിനിയാന്റിയുടെ മോൾ മിത്രയും ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ താൻ മൂക്കുകൊണ്ട് ക്ഷ വരച്ചേനെ. ലീലയ്ക്ക് ഭക്ഷണവും താമസവും അല്ലാതെ ഒന്നും വേണ്ട.

കാരണം രാജീവേട്ടന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ഏതാണ്ട് അന്പത് കഴിഞ്ഞതേ ഉള്ളെങ്കിലും രാജീവേട്ടന്റെ മുത്തശ്ശിയെ നോക്കേണ്ടതുണ്ട്. 80 കഴിഞ്ഞ അവർക്ക് എല്ലാത്തിനും ആൾ വേണം. പോരാത്തതിന് നോക്കാൻ വലിയൊരു വീടും ഏക്കർ കണക്കിന് പറമ്പും. രാജീവിന്റെ അച്ഛൻ പണ്ടേ മരിച്ചും പോയി.

ലീലേട്ടത്തിയുടെ മോൾ സുനിതയും അനിയൻ സുനിലുമാണ് അവിടെ സഹായം. പകരം അവരുടെ താമസവും ചിലവും കഴിച്ച് ഒരു നല്ല സംഘ്യ അമ്മ ബാങ്കിൽ ഇടുന്നുണ്ട്. ഗീതുവിനാണെങ്കിൽ പിന്നെ അമ്മയില്ലല്ലോ. അവൾ സ്വയം ചിരിച്ചു. അതിനു ശേഷം അവിടമാകെ അടിച്ചുവാരി വൃത്തിയാക്കികൊണ്ടിരുന്ന ലീലേട്ടത്തിയെ നോക്കി.

വിലകുറഞ്ഞ നൈറ്റിയുമിട്ട് അടിച്ചുവാരുന്ന അവരെ കണ്ടാൽ, വയസ്സ് നാല്പത്തഞ്ചായെന്നാരും പറയില്ല. ആളൊരു പഴയചിട്ടയായതുകൊണ്ട് രാവിലെ അഞ്ചുമണിക്ക് എഴുന്നേറ്റ് കുളിച്ചിട്ടല്ലാതെ അടുക്കളയിൽ കയറില്ല. ലീലയെ അങ്ങനെ കുറച്ചുനേരം നോക്കിയിരുന്നപ്പോൾ ഗീതുവിന് പഴയ ഗീതയെ ഓർമ്മവന്നു. ലീല ഗീതയോളം സൗന്ദര്യമില്ല.

പക്ഷേ കൂടുതൽ വെളുത്തിട്ടാണ് ലീല. പക്ഷെ രണ്ടുപേരും ശരീരംകൊണ്ട് ഒക്കും. അപ്പോൾ തനിക്ക് പുറം തിരിഞ്ഞുനിന്ന് കുനിഞ്ഞ് പത്രം അടുക്കിവെക്കുന്ന ലീലേട്ടത്തിയുടെ വിരിഞ്ഞ ആസനവും നല്ല പാൽ തോൽക്കുന്ന വണ്ണവരെ കയറ്റിയ നൈറ്റിയും കണ്ടപ്പോൾ അങ്ങനെയാണ് ഗീതുവിന് തോന്നിയത്. “എന്റെ തമ്പുരാനെ ഞാൻ എന്തൊക്കെയാണ് ഈ ഓർക്കുന്നത്,”

അവൾ വേഗം നോട്ടം തന്റെ മുല ചപ്പി വലിക്കുന്ന അമ്മിണിക്കുട്ടിയിലേക്ക് മാറ്റി. പക്ഷേ ആ നോട്ടം അവളെയും കടന്ന് തന്റെ തന്നെ വീർത്ത് കൊഴുത്ത മുലകളിൽ തങ്ങി നിന്നു. “അമ്മിണി ഉണ്ടായതിൽ പിന്നെയാണ് ഇങ്ങനെ വലുതായത്,” അവളോർത്തു. പ്രസവിക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന ശരീരമാറ്റങ്ങളെ പറ്റിയൊക്കെ പണ്ട് ബയോളജി ക്ലാസ്സിൽ പഠിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഇങ്ങനെ ആവുമെന്ന് അവളോർത്തില്ല.

“ഡാഡിയുടെ ഭാഷയിൽ നല്ല കൊഴുത്ത പശു!” അവൾ ടീ പോയിലെ തന്റെ തന്നെ പ്രതിബിംബത്തെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഓർത്തു. “ഡാഡി, ബെന്നി, അജിത്, സത്യ, വീരഗൗഡ, ഗജേന്ദ്രമൊയ്ലി, പെരിയ റാവുത്തർ, കേണൽ സുബ്രഹ്മണ്യം, വക്കീൽ അനന്തറാവു… എന്റെ ഈശ്വരാ,” ഓർമ്മകളുടെ വേലിയേറ്റത്തിൽ അവൾക്ക് ഭ്രാന്തുപിടിക്കുന്നപോലെ തോന്നി. അവൾ ഗീതുവിനും ദേവികയ്ക്കുമിടയിൽ ചാഞ്ചാടി.

“മോളേ!” ലീലേട്ടത്തിയുടെ വിളി പിന്നെയും. അവൾ ചുറ്റും നോക്കി. അമ്മിണി പാലുകുടി കഴിഞ്ഞ് ഊർന്നിറങ്ങി മുട്ടുകുത്തികളിക്കുന്നു.

“രാത്രി വേണ്ടത്ര ഉറക്കം കിട്ടാഞ്ഞിട്ടാണ് ഈ പകലുറങ്ങുന്നത്,” നാട്ടിൻപുറത്തെ ചേച്ചിമാർക്ക് മാത്രം വഴങ്ങുന്ന സ്വാഭാവികമായ വശ്യതയോടെ ലീലേട്ടത്തി അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഈ ചേച്ചിയുടെ ഒരു കാര്യം,” അവൾ ചൂളിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അല്ല തെറ്റ് പറയാൻ പറ്റില്ല. അമ്മിണിക്കുട്ടിയ്ക്ക് ഒരു കുഞ്ഞനിയൻ വേണമല്ലോ.”

“ഓ അതിനൊക്കെ ഇനിയും സമയമുണ്ട്. ഇവൾ ഒന്നുകൂടി വലുതാവട്ടെ,” ഗീതു മുല ഗൗണിലാക്കിയശേഷം എഴുന്നേറ്റു.

“അതൊക്കെ ദാ എന്നുപറയുമ്പോഴേക്കും വലുതാകും. സമയം പോകുന്നതറിയില്ല. മാത്രമല്ല ഇപ്പോഴേ നോക്കി തുടങ്ങിയാലല്ലേ അടുത്തകൊല്ലം വാവയെ കിട്ടൂ,” ലീലേട്ടത്തി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ഗീതു ഒന്നും മിണ്ടാതെ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. “അല്ല ഞാൻ ഇതാരോടാ,” ലീലേട്ടത്തി തുടർന്നു,

“കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് മാസം പത്തു തികയും മുൻപേ തന്നെ അമ്മിണിക്കുട്ടിയെ പെറ്റിട്ട മിടുക്കത്തിയല്ലേ മോള്, അപ്പൊ പിന്നെ ഞാൻ ഒന്നും പറയേണ്ടല്ലോ. പെറ്റിട്ടുതന്നാൽ മതി താഴത്തും തലയിലും വെക്കാതെ നോക്കുന്ന കാര്യം ഞാനേറ്റു.” അവർ പിന്നെയും ചിരിച്ചു. അമ്മിണിക്കുട്ടിയുടെ പ്രസവത്തിന്റെ കാര്യം കേട്ടപ്പോൾ ഗീതുവിന്റെ മനസ്സ് ഒന്നുകൂടി പിടച്ചു.

ആറാം മാസമായപ്പോഴേക്കും ഡാഡി ഏല്പിച്ചിരുന്നതുപോലെ പൊള്ളാച്ചി അടുത്തുള്ള ഗ്രാമത്തിൽ പോയതും. അവിടെ വീട്ടിലെ പ്രസവവും, രാജീവേട്ടൻ ആശുപത്രിയുടെ മുന്നിൽ കാത്തുനിന്നതും. കുട്ടിയെ ഒളിപ്പിച്ചതും, ഒടുക്കം ഒരു കുഴപ്പവും കൂടാതെ എല്ലാം നന്നായി നടന്നതുമെല്ലാം ഇന്നലെ നടന്നതുപോലെ അവളുടെ കണ്ണിൽ നിറഞ്ഞു. അവൾക്ക് ബെന്നിയെ ഓർമ്മ വന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. അവൾക്ക് പെട്ടെന്ന് ഡാഡിയെ മിസ് ചെയ്തു. ഡാഡിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരയാൻ തോന്നി. ഇനിയൊന്നു വിളിക്കാൻ പോലും ഒരു കോണ്ടാക്ടും ബാക്കി വെച്ചില്ലല്ലോ അവൾക്ക് വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നി. എല്ലാം ആരോടെങ്കിലും ഒന്ന് തുറന്നുപറയാൻ പറ്റിയെങ്കിൽ അവൾക്ക് ശ്വാസം മുട്ടുന്നതുപോലെ തോന്നി.

“ഗീതുമോളെ,” അടുക്കളയിലേക്ക് കടന്നുവന്ന ലീല ഒരു സ്മാർട്ട് ഫോണ് ഗീതുവിന് നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട് തുടർന്നു, ” ദേ ഇതേല്, വാട്‌സ്ആപ്പ് തുറന്നിട്ട് മഞ്ജു എന്നൊരു പേര് കാണും. ആ കൊച്ചിന് നമ്മുടെ അസോസിയേഷൻ പ്രസിഡന്റിന്റെ നമ്പർ ഒന്ന് അയക്കാമോ? ആങ്ങളയുടെ മോളാണ്. ഒരു ജോലിക്കാര്യത്തിനാണ്. എനിക്ക് ഈ ഫോണൊന്നും ഒട്ടും പരിചയമില്ല. അതാ .”

“പുതിയ ഫോണൊക്കെ ആയല്ലേ, അയ്യപ്പേട്ടൻ വാങ്ങിയതാണോ,” ഗീതു ഫോണ് വാങ്ങി വാട്സാപ് തുറന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“അയ്യപ്പേട്ടൻ കുറെ വാങ്ങും, കുപ്പി. ഇത് രാജീവ് മോന്റെ ചേട്ടൻ രാഹുൽ സർ ഇത്തവണ വന്നപ്പോ ഒരു പുതിയ ഫോണ് അവിടുത്തെ അമ്മയ്ക്ക് വാങ്ങിക്കൊടുത്തു. അമ്മയുടെ പഴയ ഫോണ് സുനിലിന് കൊടുത്തു. ഇത് അവന്റെ പഴയ ഫോണ് ആണ്. എനിക്കാണെങ്കിൽ ഈ തോണ്ടുന്ന ഫോണ് ഒട്ടും പരിചയമില്ല. ഇതുതന്നെ സുനിക്കുട്ടൻ ശരിയാക്കി തന്നതാ. മോൾ ഒഴിവുപോലെ ഒന്ന് പഠിപ്പിക്കാൻ നോക്കണേ.”

“ശരി ചേച്ചി. അയച്ചിട്ടുണ്ട്. ആദ്യം ഞാൻ ഇതിൽ ചേച്ചിക്ക് ആവശ്യം വരാൻ സാധ്യത ഇല്ലാത്ത ആപ്പുകൾ ഒക്കെ ഒന്ന് കളയട്ടെ. കുറേ ആപ്പുകൾ കണ്ടാലേ സംശയം ആവും. പിന്നെ അത്യാവശ്യം വേണ്ട ചില ആപ്പുകൾ കേറ്റാം. സെറ്റിങ്‌സ് കുറച്ചു മാറ്റാൻ ഉണ്ട്,” ഗീതു ഫോണ് സ്വൈപ് ചെയ്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അതേ മോളെ എല്ലാം ശരിയാക്കണം. എന്നിട്ട് എനിക്ക് പഠിപ്പിച്ചാൽ മതി.”

“അത് ഞാനേറ്റു. അല്ല ഇങ്ങനെ ഒരു ചേട്ടനും മോളും ഉള്ളതൊന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ലലോ ഏടത്തി?” അവൾ ഫോണിൽ തന്നെ കണ്ണുനട്ടുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു. “മാത്രമല്ല അസോസിയേഷൻ പ്രസിഡന്റ് ഒക്കെ ആയി നേരിട്ടണല്ലോ ഡീൽ” അവൾ ചിരിച്ചു.

“ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഒരിക്കൽ. നാട്ടിൽ വെച്ച്. അമ്മയ്ക്കൊക്കെ മഞ്ജുവിനെ അറിയാം. അവൾ എന്റെ ചേട്ടൻ വേണുവിന്റെ മകളാണ്. ചേട്ടൻ കൊച്ചിയിൽ നാട്ടിലെ ഒരു പരിചയക്കാരന്റെ മുതലാളിയുടെ ലോറിയിൽ ഡ്രൈവർ പണിക്ക് വന്നതാണ്, 2002-2003 കാലത്ത്. അങ്ങനെയാണ് ലോറി ഗ്രൗണ്ടിനടുത്ത് ചായക്കട നടത്തുന്ന സരോജിനിയുടെ മകൾ കുമാരിയെ കാണുന്നതും പരിചയപ്പെടുന്നതും ഇഷ്ടമാകുന്നതും.

ഈ സരോജിനി, മുതലാളിയുടെ ഒരു സെറ്റ് അപ്പ് ആണെന്ന് അന്നേ ഇവിടെ കരക്കമ്പിയായിരുന്നു. കഷ്ടകാലം, ചേട്ടൻ അതൊന്നും കാര്യമാക്കിയില്ല. അത് മാത്രമല്ല, അന്ന് ഏതാണ്ട് മുപ്പത് വയസ്സുണ്ടായിരുന്ന ചേട്ടനെക്കാൾ നാലഞ്ച് വയസ്സിന് മൂത്തതാണ് കുമാരിയെന്നോ അവൾക്ക് ഒരു കേട്ട്യോനും അഞ്ചും എട്ടും വയസ്സുള്ള രണ്ട് പിള്ളേർ ഉണ്ടെന്നോ കാര്യമാക്കിയില്ല.

കാരണമെന്താ?” ലീല ഒന്ന് നിർത്തിയ ശേഷം ഗീതുവിനെ നോക്കി തുടർന്നു, “അവൾ ചേട്ടനെ മൂടും മുലയും കാട്ടി മയക്കി. അവളുടെ കേട്ട്യോൻ ആകട്ടെ ഒന്ന് ആഞ്ഞുവളിവിടാൻ ശേഷിയില്ലാത്ത ഒരുത്തനും. ഇനിയും കെട്ട് നടത്തിയില്ലെങ്കിൽ പെണ്ണ് കരക്കാരുടെ പിള്ളേരെ പെറും എന്നുറപ്പായപ്പോഴാണ് സ്ത്രീധനം ഒന്നും വാങ്ങാതെ കെട്ടാൻ തയ്യാറായ അനന്തിരവൻ സുന്ദരന് സരോജിനി കുമാരിയെ കെട്ടിച്ചത്. ഇതിനിടെ രണ്ടു പിള്ളേരും ഉണ്ടായി.

അവിടെ ചേട്ടൻ പതിവുകാരൻ ആയപ്പോഴാണ് മഞ്ജുവിനെ വയറ്റിലായത്. അതോടെ സുന്ദരൻ നാടുവിട്ടോടി. അങ്ങനെ വയറ്റിലുള്ള കുമാരിയും അവളുടെ 2 ചെക്കന്മാരും അതിനകം കിടപ്പിലായ സരോജിനിയും ചേട്ടന്റെ തലയിലായി. ചെക്കന്മാരിൽ മൂത്തവൻ , ദിനേശ് കള്ളുകുടിയും പെണ്ണുപിടിയുമൊക്കെ ആയി നടക്കുകയാണ്. രണ്ടാമത്തവൻ ബിനീഷ് കുറച് ബുദ്ധിമാന്ദ്യം ഒക്കെ ആണ്.

ചേട്ടൻ സ്ട്രോക്ക് വന്ന് കിടപ്പിലും. സരോജിനി മരിച്ചതോടെ കുമാരിക്ക് ചായക്കട കിട്ടിയെങ്കിലും അത് കഷ്ടിച്ച് ഓടിച്ചുപോകുന്നു എന്നെ ഉള്ളൂ. അതുകൊണ്ടാണ് എന്തെങ്കിലും നാല് കാശ് കിട്ടിക്കോട്ടെ എന്ന് വിചാരിച്ച് ആ പെണ്ണ് മഞ്ജുവിന് എവിടെയെങ്കിലും പണികിട്ടുമോ എന്നന്വേഷിച്ചത്. പ്രസിഡന്റ് സാർ ന്റെ ഫ്രണ്ടിന് ഇടുക്കിയിൽ ഒരു എസ്റ്റയ്റ്റും റിസോർട്ടുമൊക്കെ ഉണ്ടത്രേ. അവിടെ ഭേദപ്പെട്ട ശമ്പളമുള്ള ഒരു ജോലി റെഡി ആക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അവളെങ്കിലും രക്ഷപ്പെടട്ടെ.”

പെട്ടെന്ന് ഉമ്മറത്തെ കോളിംഗ് ബെൽ അടിച്ചു. വാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ കണ്ടാൽ പത്തോ പതിനെട്ടോളം തോന്നുന്ന മെലിഞ്ഞുയരം കുറഞ്ഞ ഒരു പെണ്ണ്. അതാണ് മിത്ര.
“എന്താടീ നിന്നെ ആരെങ്കിലും പിടിച്ചു റോസ്റ്റ് ചെയ്തോ?” മിത്രയുടെ കരി പറ്റിയ മഞ്ഞ ചുരിദാറും, പാറി പറക്കുന്ന തലമുടിയും, പൊട്ടിയ ചുണ്ടും, ചുവന്ന കണ്ണും കണ്ട് ഗീതു ചോദിച്ചു.

“ഒന്നും പറയേണ്ട എന്റെ ചേച്ചീ, നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റ് വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറപ്പെട്ടത്തിന്റെ ഉറക്കക്ഷീണം കാരണം ബസ്സിലിരുന്ന് നന്നായിട്ടുറങ്ങി. ഉണർന്നപ്പോഴേക്കും ബസ്സ് സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്ന് എടുക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ധൃതിയിൽ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ തട്ടിത്തടഞ്ഞു വീണു.”

“അയ്യോ ഞാൻ രാജീവേട്ടനോട് പറയാം. ഡോക്ടറെ കാണിക്കണ്ടേ.”

“ഒന്നും വേണ്ട . ഞാൻ എന്തായാലും ഒന്ന് കുളിക്കട്ടെ. അത് കഴിഞ്ഞു ഭക്ഷണം കഴിച്ച് മരുന്നുപുരട്ടി കിടക്കാം. ഒന്നുറങ്ങണം.”

“അതുശരിയാ,” മിത്രയെ അത്രനേരം അടിമുടി നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു ലീലേട്ടത്തി പറഞ്ഞു, “മോൾക്ക് നല്ല ഉറക്കക്ഷീണമുണ്ട്. പിന്നെ വണ്ടി അത്രയും നേരം ഓടുകയല്ലേ കയറിയും ഇറങ്ങിയും കുലുങ്ങിയുമൊക്കെ, അപ്പൊ തളർന്നില്ലെങ്കിലാണ് അത്ഭുതം. അല്ലെ മോളേ?”

അതിന് പ്രത്യേകിച്ച് മറുപടിയൊന്നും കൊടുക്കാതെ ഒന്ന് ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തുകൊണ്ട് അവൾ മുറിയിലേക്ക് കയറി വാതിലടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു. ലീല അമ്മിണിയെ താഴെ തൊട്ടിലിൽ കിടത്തിയ ശേഷം ഒന്നും അടുക്കളയിലേക്കു നടക്കുമ്പോൾ ഇങ്ങനെ പിറുപിറുത്തു, “നല്ല മേലുവേദന കാണും. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞിട്ട് പോയി തിരുമ്മിക്കൊടുക്കാം.” വെയിൽ മൂട്ടിലടിച്ചപ്പോൾ ഉണർന്നെഴുന്നേറ്റ രാജീവ് തലേന്നത്തെ ഹാങ്ങോവറിന്റെ കനത്തിൽ വേച്ചു വേച്ചു പടവുകൾ ഇറങ്ങി വരുമ്പോൾ ഗീതു മാത്രം സോഫയിൽ ലീലയുടെ ഫോണിന്റെ സ്‌ക്രീനിൽ കണ്ണും നട്ടിരിപ്പായിരുന്നു.

****************

ബെന്നിയെ ദീപു വിളിച്ചുണർത്തിയത് ഏതാണ്ട് ഒരു ഒമ്പത് മണിക്കാണ്. 7 മണിക്ക് തന്നെ എഴുന്നേറ്റ് വീടുമുഴുവൻ അടിച്ചുവാരി വൃത്തിയാക്കിയ ശേഷം, കുളിച്ചു ഫ്രഷായി ഒരു ചായ. അതാണ് ദീപുവിന്റെ പതിവ്. പണ്ടേ വീട്ടിൽ ശീലിപ്പിച്ചതാണ്. ആൺകുട്ടി ആയാലും വീട് വൃത്തിയാക്കൽ, തുണികഴുകൾ, ഭക്ഷണമുണ്ടാക്കൽ തുടങ്ങി എല്ലാ വീട്ടുപണിയും അവൻ പഠിക്കണമെന്ന് അവന്റെ അമ്മയ്ക്ക് നിർബന്ധമായിരുന്നു.

അന്നും പതിവുപോലെ എല്ലാം ചെയ്ത് സ്വന്തം ചായയോടൊപ്പം ബെന്നിക്കുള്ള ചായ കൂടി ഉണ്ടാക്കിയിട്ടാണ് അവൻ ബെന്നിയെ വിളിച്ചത്. പക്ഷേ ഉണർന്ന ബെന്നിയ്ക്ക് കലികയറി. കാരണം അവധി ദിവസങ്ങളിൽ അവൻ ഉച്ചയ്ക്കാണ് പൊങ്ങാറുള്ളത്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവൻ ദീപുവിനോട് അലറി, ” നിന്റെ അമ്മയുടെ രണ്ടാംകെട്ടു കൂടാനാണോടാ തായോളീ നീ ഇത്ര നേരത്തെ എന്നെ വിളിച്ചത്!”

ദീപുവിന് എന്തു ചെയ്യണമെന്നറിയാതെയായി. അവൻ ബെന്നിയോട് സോറി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചായയുമായി തിരിഞ്ഞുനടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ, ബെന്നി വിളിച്ചുപറഞ്ഞു,” ആ ഇനി ഇപ്പൊ ഉറങ്ങാനൊന്നും പറ്റില്ല. നീ അതിങ്ങോട്ട് തന്നോ.” ദീപു ചായ വീണ്ടും അവനുനേരെ നീട്ടി. ബെന്നി ചായ ഊതികുടിക്കുമ്പോൾ ദീപു ദോശ ഉണ്ടാക്കാനായി അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.

ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിയുമ്പോഴേക്കും ബെന്നി നോർമലായിരുന്നു. അത് മനസ്സിലാക്കിയ ദീപു അവനോട് ചോദിച്ചു, “നമുക്ക് ഒന്ന് താഴെ അങ്കിളിന്റെ വീട് വരെ പോയി നീ വന്ന കാര്യം അറിയിക്കാം. വീട് അവരുടെയാണല്ലോ. അതാണ് ഒരു മര്യാദ.”

ബെന്നി മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ ദീപുവിന്റെ പുറകേ നടന്നു. ദീപു പറഞ്ഞതുപോലെ തന്നെ അതൊരു വലിയ ബംഗ്ലാവായിരുന്നു. രണ്ടു നിലകളിലുള്ള ഒരു പടുകൂറ്റൻ മാളിക. പത്തയ്യായിരം സ്ക്വയർ ഫീറ്റെങ്കിലും കാണും, ബെന്നി മനസ്സിലോർത്തു. അവന്റെ തറവാട് ഏതാണ്ട് അത്രയും ഉണ്ടെന്ന് അവനോർത്തു. പക്ഷേ മൂന്നാല് സഹോദരന്മാരുടെ കുടുംബങ്ങൾ ഒന്നിച്ചു താമസിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടുകുടുംബത്തിന് അതൊരു ആവശ്യമാണ്. എന്നിട്ടുതന്നെ അവന്റെ അപ്പന്റെ ഇളയ പെങ്ങൾ ആനിയും കുടുംബവും വെക്കേഷന് വരുമ്പോൾ ആകെ മൊത്തം തിരക്കാവാറുണ്ട്.

“ഡാ, ഇവിടെ എത്രപേർ താമസമുണ്ട്? വമ്പൻ വീടാണല്ലോ?” ബെന്നി കോളിംഗ് ബെൽ അടിക്കുന്ന ദീപുവിനോട് ചോദിച്ചു.

“അത് നീ നോക്കണ്ട. അങ്കിൾ നല്ല പൈസയുള്ള കുടുംബത്തിലെയാ, ആന്റിയും ഒട്ടും മോശമല്ല. പിന്നെ അങ്കിൾ നല്ല പൈസ സമ്പാദിക്കുന്നുമുണ്ട്. ആൾ മർച്ചന്റ് നേവിയിലാണ്. ഒപ്പം എവിടെയൊക്കയോ എന്തൊക്കെയോ ചില ബിസിനസ്സുമുണ്ട് ”

“ഓ അപ്പൊ പട്ടിഷോ”

“ആ കുറച്ച്. പക്ഷേ ഇവരുടെ വലിയ കുടുംബമാണ്. അങ്കിളിന് ഒരു ചേട്ടനും ഒരു ചേച്ചിയും ഒരു അനിയനും ഒരു അനിയത്തിയുമാണ്. അവർ ബാംഗ്ലൂർ, മുംബൈ, ഡൽഹി, ദുബായ് അങ്ങനെ പല സ്ഥലത്താണ് എങ്കിലും ഇവിടെ മിനിമം കൊല്ലത്തിലൊരിക്കൽ എല്ലാവരും ഒത്തുകൂടും. ഒപ്പം അങ്കിളിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും കൂടും.

അവരുടെ വിവാഹവർഷികത്തിന്. ചെലപ്പോ അങ്കിളിന്റെ ഏതെങ്കിലും ഫ്രണ്ട്സ് അല്ലെങ്കിൽ ബിസിനസ് പാട്നേഴ്‌സ് ഫാമിലി ആയി വന്നു നിൽക്കും. ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാൽ അത്യാവശ്യത്തിന് ഒരു നാലോ അഞ്ചോ ഫാമിലിയെ വളരെ സുഖമായി അക്കോമോഡേറ്റ് ചെയ്യാൻ പറ്റും.”

ബെന്നിയൊന്ന് ഇരുത്തിമൂളി
രണ്ടോ മൂന്നോ തവണ മണിയടിച്ചപ്പോഴാണ് വാതിൽ തുറന്നത്. ബെന്നി നോക്കി. ഒരു അൻപത്തഞ്ച് വയസ്സ് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീയാണ്. കാണാൻ വലിയ സൗന്ദര്യമൊന്നുമില്ല. ഇരു നിറം, കുണ്ടിൽ പോയ കണ്ണുകൾ, നര വീണ മുടി, അല്പം ഉന്തിയ പല്ലുകൾ ആകെപ്പാടെ നമ്മുടെ സീരിയൽ നടി സീമാ ജി നായരുടെ ഒരു വിദൂര ഛായ. ബെന്നി തീർത്തും നിരാശനായി. വീടൊക്കെ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു സുന്ദരി കൊച്ചമ്മയെ ആണ് പ്രതീക്ഷിച്ചത്. ഇതിപ്പോൾ ഒരുമാതിരി ചീറ്റിപ്പോയ പടക്കംപോലെയായി.

“മാളു ചേച്ചീ, ആന്റിയെവിടെ?”

അതുകേട്ട് ബെന്നിയുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും വിടർന്നു. അപ്പൊ ഇതല്ല നായിക, അവൻ മനസ്സിലോർത്തു.

“രാവിലെ പോയതാണ് മോനെ, വന്നിട്ടില്ല.”

“എങ്ങോട്ടാണ് പോയതെന്നോ, എപ്പോൾ വരുമെന്നോ, അങ്ങനെ വല്ലതും പറഞ്ഞോ?”

“എങ്ങോട്ട് പോയതാണെന്നൊന്നും അറിയില്ല. എന്തായാലും ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണിന് മുൻപേ എത്തുമെന്നാണ് പറഞ്ഞത്. എന്തോ ക്യാമറ വെക്കാൻ ആള് വരുമെന്നോ അങ്ങനെ എന്തോ പറഞ്ഞു. അപ്പൊ അവർ പോകും മുന്നേ എത്തുമായിരിക്കും.”

“ഓ അതു ശരി. എടാ ബെന്നി, ഇത് മാളു ചേച്ചി, ഇവിടത്തെ ആൾ ഇൻ ആൾ ആണ്. ചേച്ചീ, ഇത് ബെന്നി എന്റെ ഏറ്റവും അടുത്ത കൂട്ടുകാരനാണ്.”

മാളു ബെന്നിയോടും, ബെന്നി മാളുവിനോടും ചിരിച്ചു.

” ബെന്നി ഇവിടെ കുറേ കാലം കാണും. അപ്പൊ അത് ആന്റിയോട് നേരിട്ട് പറയണം. അതിനാ വന്നത്. ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം. ആന്റി വരുന്നതുവരെ ഞങ്ങൾ ഈ പറമ്പോക്കെ ഒന്ന് ചുറ്റിനടന്നുകണ്ടേക്കാം,” അതും പറഞ്ഞ് ദീപു വീടിന്റെ തൊടിയിലേക്കിറങ്ങി, പുറകെ ബെന്നിയും.

“അല്ല അങ്കിൾ മർച്ചന്റ് നേവിയിൽ എന്ന് പറയുമ്പോൾ ആറുമാസം നാട്ടിൽ കാണില്ല അല്ലേ?” എന്തൊക്കെയോ കണക്കുകൂട്ടിക്കൊണ്ട് ബെന്നി ചോദിച്ചു.

“ആ അതെ. ആറല്ല സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഒമ്പത് മാസത്തോളം കാണില്ല എന്നുപറയാം. കാരണം നാട്ടിലുള്ള ആറുമാസത്തിൽ പകുതി സമയവും ആള് നേരത്തെ പറഞ്ഞ ബിസിനസ് കാര്യങ്ങൾക്കുവേണ്ടി ബാംഗ്ലൂരിലും ചെന്നൈയിലും ഒക്കെയാവും.”

“ഓഹോ.. എന്തു ബിസിനസ്സ്?”

“ഐടിയിലും ലോജിസ്റ്റിക്സിലുമൊക്കെ ഇൻവസ്റ്റുമെന്റുണ്ടെന്നാ ഒരിക്കൽ എന്നോട് പറഞ്ഞത്.”

“ഇവിടെ അപ്പൊ ആന്റിക്കും കുട്ടികൾക്കും ആരാ കൂട്ട്?”

“അവർക്ക് കുട്ടികളില്ല. ആദ്യമൊക്കെ എന്തൊക്കെയോ ട്രീറ്റ്‌മെന്റ് എടുക്കുന്നതായി കുടുംബത്തിൽ കേട്ടിരുന്നു. പിന്നെ എന്തായി എന്നറിയില്ല. ഇവിടെ ആന്റിക്ക് കൂട്ടിനാണ് ആ കണ്ട മാളുവേച്ചി. തുടക്കം തൊട്ടേ ഉള്ള ജോലിക്കാരിയാണ്, വിശ്വസ്ത.”

“അല്ല രാത്രിയിൽ എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യം വന്നാൽ ഒരു ആൺതുണ വേണ്ടേ?”

“ആ കുറേ കാലം ഈ മാളുവേച്ചിയുടെ ഭർത്താവ് വേലായുധേട്ടൻ ഉണ്ടായിരുന്നു പകൽ പുറം പണിയും രാത്രി സെക്യൂരിറ്റിപണിയുമൊക്കെ ആയിട്ട്. അങ്ങേര് നാലഞ്ചുകൊല്ലം മുൻപ് ലിവർസിറോസിസ് വന്ന് മരിച്ചു. അങ്ങനെയാണ് ഔട്ട് ഹൗസ് വാടകയ്ക്ക് കൊടുക്കാൻ അങ്കിൾ തീരുമാനിച്ചത്.

പക്ഷേ വിശ്വാസമുള്ള ആരെയെങ്കിലും കിട്ടണ്ടേ. അങ്ങനെ പുള്ളിടെ പരിചയത്തിൽ ആരുടെയെങ്കിലും കെയ്റോഫിൽ കിട്ടുമോ എന്ന് നോക്കിയിരിക്കുന്ന കാലത്താണ് എനിക്കിവിടെ ജോലി കിട്ടുന്നത്. എന്റെ അമ്മ വിവരം ഫാമിലി ഗ്രൂപ്പിൽ ഇട്ട അന്നുതന്നെ ആന്റി വിളിച്ചു. അങ്ങനെയാണ് വാടകയൊന്നുമില്ലാതെ ഇത്രേം അടിപൊളി സെറ്റപ്പ് നമുക്ക് കിട്ടിയത്.”

“ഓ അപ്പൊ നീയാണല്ലേ ആന്റിയുടെ വിശ്വസ്തനായ ആൺതുണ?”

“ഞാനായിരുന്നു. ഇനിമുതൽ നമ്മൾ രണ്ടുപേരും,” ദീപു അതുപറഞ്ഞു നിർത്തിയപ്പോഴേക്കും അവർ ഒരു ചെറിയ കുളത്തിന്റെ അരികിൽ എത്തിയിരുന്നു.

“ആഹാ കുളമൊക്കെ ഉണ്ടല്ലോ. നീ ഇവിടെയാണോ കുളി?”

“ഹേയ് ഞാൻ വല്ലപ്പോഴും വന്നാലായി. എനിക്ക് ഇങ്ങോട്ടൊക്കെ വരാൻ പേടിയാ. ഇത് ഈ പറമ്പിന്റെ ഒരു അറ്റമാണ്. ഇനി അങ്ങോട്ട് ഏതോ പൂട്ടിപ്പോയ പൊതുമേഖലാ കമ്പനിയുടെ ആളൊഴിഞ്ഞ കാടുപിടിച്ചുകിടക്കുന്ന നൂറുകണക്കിന് ഏക്കർ ഭൂമിയാണ്. എന്റെ അറിവിൽ ആരും അങ്ങനെ ഇങ്ങോട്ട് വരാറില്ല.”

“ആന്റിയും???” ബെന്നി പ്രതീക്ഷയുടെ ഒരു നീണ്ട ചൂണ്ടയെറിഞ്ഞുനോക്കി.

“എനിക്കറിയില്ല. അല്ലെങ്കിലും ആന്റിയ്ക്ക് കുളത്തിൽ കുളിക്കണമെങ്കിൽ തന്നെ വീടിനകത്ത് ഒരു ചെറിയ പൂളുണ്ടല്ലോ.”

“ആഹാ പൂളൊക്കെ ഉണ്ടോ. എന്നാലും പുറത്ത് കുളിക്കുന്ന സുഖം കിട്ടുമോ. ഞാനെന്തായാലും ഇന്നീ കുളത്തിലാണ് കുളിക്കാൻ പോകുന്നത്.”

“അയ്യോ. ഇപ്പൊ വേണ്ട. ആന്റി വന്നിട്ട് ചോദിച്ചിട്ടുമതി. ”

“എന്ത് ആന്റിയും കൂടെ കുളിക്കാൻ ഉണ്ടോ ന്നോ?”

“അയ്യോ. ഒന്നു പതുക്കെ പറയെടാ. ആ മാളുവേച്ചി കേൾക്കും.”

“ഹ ഹ, അവരും വന്നോട്ടെ കുളിക്കാൻ. എനിക്കൊരു വിരോധമില്ല,” ബെന്നി ചിരിച്ചു.

“ആ ബെസ്റ്റ് . നിന്നോടൊന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല.”

അപ്പോഴേക്കും പെട്ടെന്ന് മഴ ചാറാൻ തുടങ്ങി. അവർ രണ്ടുപേരും വേഗം ഓടി ബംഗ്ലാവിന്റെ പുറകിലെ ചായ്പ്പിൽ കയറി.

“ഓ മഴയ്ക്ക് പെയ്യാൻ കണ്ട സമയം,” ദീപു പുലമ്പി.

ആ സമയം ബെന്നിയുടെ കണ്ണുകളുടക്കിയത് അയയിൽ ഉണങ്ങാനിട്ടിരുന്ന പാന്റീസിലാണ്. ചുവപ്പും നീലയും പച്ചയും മഞ്ഞയും പുള്ളികളും പൂവുകളുമുള്ള പാന്റികൾ കണ്ട് അവൻ ദീപുവിനോട് ചോദിച്ചു, “നിന്റെ ആന്റി നല്ല മോഡേണ് ആണല്ലേ?”

കാര്യമറിയാതെ അവൻ പറഞ്ഞു, “ഹെയ് അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല, എന്താ?”

“ഒന്നുമില്ല ചോദിച്ചെന്നേ ഉള്ളൂ”

ബെന്നിയ്ക്ക് ആ പാന്റികളിൽ നിന്ന് കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നിയില്ല. “ഏതാണ്ട് ഒരു 34-36 വരും,” അവൻ മനസ്സിലോർത്തു. “സാധാരണ പാന്റികൾ തന്നെ. എന്നാലും കൊള്ളാം. ആന്റി തെറ്റില്ലെങ്കിൽ ഈ ജെട്ടികളും എന്റെ കുണ്ണപ്പാൽ കുടിക്കും,” അവൻ ഉള്ളാലെ ചിരിച്ചു. പെണ്ണുങ്ങളുടെ അടിവസ്ത്രം എന്നും അവന്റെ വീക്നെസ് ആയിരുന്നു. വീട്ടിൽ ബെറ്റ്‌സിയാന്റിയുടെ ഒക്കെ പഴകി കീറിയ ജെട്ടി വരെ മണത്തടിയ്ക്കുന്നത് അവനൊരു ഹരമായിരുന്നു.

അങ്ങനെ, താൻ കണ്ട ജെട്ടികളെ കുറിച്ചുള്ള അവന്റെ ഓർമ്മകൾക്കിടയിൽ അവന് പെട്ടെന്ന് താൻ ഇന്നലെ കണ്ട, അല്ല മോഷ്ടിച്ച രാജീവിന്റെ ഭാര്യയുടെ ജെട്ടിയുടെ കാര്യം ഓർമ്മവന്നു. അവന് കമ്പിയായി. കമ്പിയായാൽ പിന്നെ അറിയാമല്ലോ അടിച്ചുകളഞ്ഞേ പറ്റു, അതാണ് ശീലം.

അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഒന്നുകിൽ ആരെങ്കിലും ഊമ്പിത്തരുകയോ പൂറുതരികയോ ചെയ്യണം. തൽക്കാലം അതിനുള്ള വഴിയില്ല. റൂമിൽ പോയി വീണ്ടും ആ ജെട്ടി മണപ്പിക്കാൻ അവന് ധൃതിയായി. ഹോ എന്തായിരുന്നു ആ സാരിയിൽ അവളുടെ ശരീരം, ബെന്നിയോർത്തു. അവൻ പെട്ടെന്ന് ഇനിയും മുഴുവനായി തോർന്നിട്ടില്ലാത്ത മഴയിലേക്കിറങ്ങി.

“എടാ എങ്ങോട്ടാ?,” ദീപു ചോദിച്ചു.

“നീ ആന്റി വരുമ്പോൾ വിളിക്ക്. ഞാൻ ഇപ്പോഴാ ഓർത്തത്, എന്റെ കുറെ ഡ്രസ്സ് അലക്കാനുണ്ട്. അത് ഞാൻ വാഷിങ് മെഷീനിൽ ഇട്ടിട്ടുവരാം.”

ദീപു നോക്കിനിൽക്കെ ബെന്നിയുടെ രൂപം മഴയിൽ മറഞ്ഞു.

വാണമടിക്കാൻ പോവുകയാണെന്ന് ദീപുവിനോട് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് കുഴപ്പമുണ്ടായിട്ടല്ല പക്ഷെ പിന്നെ ഇന്നലെ നടന്നതുമുഴുവൻ അവനോട് പറയേണ്ടിവരും. അതുവേണ്ട, അവൻ പേടിക്കും, ഒടുന്നതുവഴി ബെന്നിയോർത്തു.

മുറിയിൽ കയറി ബാഗിൽ കൈയിട്ടു ജെട്ടി വലിച്ചു പുറത്തിട്ട ബെന്നി ആദ്യമൊന്നമ്പരന്നു, ഒരു ജെട്ടിയ്ക്കു പകരം രണ്ടെണ്ണം. ഒന്ന് രാജീവിന്റെ ഭാര്യയുടെ പഴയ ജെട്ടി, അതിൽ അവന്റെ കുണ്ണപ്പാലിന്റെ നനവുണ്ട്. മറ്റേത് ഒരു പുതിയ ചുവന്ന ജെട്ടി, അത് തീർത്തും പുതിയത് മടക്കുപോലും നിവർന്നിയിട്ടില്ല.

അവൻ അതെടുത്ത് നിവർത്തി, മൂന്ന് ചരടുകൾക്കിടയിൽ ഒരു കഷ്ണം തുണിമാത്രം തുന്നി പിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇതൊക്കെ എന്ത് മറക്കാൻ ആണ്?, അവനോർത്തു. എന്തായാലും ഈ മോഡേണ് ലേഡീസ് പാന്റി ആരുടേതാണെന്ന് അവന് പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലായില്ല. ഇതെങ്ങനെ തന്റെ ബാഗിൽ വന്നു.

പെട്ടെന്നാണ് അവന് തലേന്ന് രാത്രി രേഷ്മയെ കൊണ്ടുവിട്ടത് ഓർമ്മ വന്നത്. രാത്രി കാർ നിർത്തി അവളുടെ ബാഗുകൾ എടുത്തുകൊടുക്കാൻ വേണ്ടി നോക്കിയപ്പോൾ ഇരുട്ടത്ത് ഒരു ജെട്ടി കൈയ്യിൽ തടഞ്ഞതും അത് തന്റെ ബാഗിൽ നിന്ന് പുറത്തുവന്നതാണെന്നു കരുതി വേഗത്തിൽ ബാഗിൽ തിരുകിയതും. അപ്പൊ…

അവൻ വേഗത്തിൽ ചെന്ന് മുറ്റത്തുകിടക്കുന്ന കാർ തുറന്നുനോക്കി. അതേ അവിടെയതാ ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് കവർ കിടക്കുന്നു. അതിൽ പൊട്ടിയ പാക്കിൽ ഒരു പച്ച ജെട്ടികൂടി ഉണ്ട്. അവൻ അതും കൈക്കലാക്കി. ഇത് ഇത് അവളുടേത് തന്നെ.

അവൻ മുറിയിലേക്ക് നടന്ന ശേഷം അത് ഒളിപ്പിച്ചു. രാജീവിന്റെ ഭാര്യയുടെ ജെട്ടിയും രേഷ്മയുടെ പുതിയ ജെട്ടിയുമായി ബാത് റൂമിലേക്ക് കയറി. ഫോണിൽ നേരത്തെ തന്നെ ആ പ്ലാസ്റ്റിക് കൂടിന്റെ ഫോട്ടോ എടുത്തിരുന്നു. അവൻ അതെടുത്ത ശേഷം നേരെ രേഷ്മയ്ക്ക് വാട്ട്സ്ആപ്പ് ചെയ്തു. കൂടെ ഒരടിക്കുറിപ്പും, “ഒരു സഞ്ചി കളഞ്ഞുകിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. ഉടമസ്ഥർ ബന്ധപ്പെടേണ്ടതാണ് 😊”

പെട്ടെന്ന് തന്നെ മറുപടി വന്നു. “ഉടമസ്ഥ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ദയവായി എത്തിച്ചു തരാൻ അപേക്ഷിക്കുന്നു.”

“ആലോചിക്കട്ടെ. അതുവരെ ഇതിനായി വരണ്ടേ?”

“ദീപുവിനോട് കൊണ്ടുവന്നുതരാൻ പറഞ്ഞാൽ മതി.”

“അവനായാലും ഞാൻ ആയാലും അങ്ങോട്ട് വരാൻ മിനക്കെടേണ്ടേ?”

“പ്ലീസ്”

“ശരി കൊണ്ടുവന്നുതരാം.. പക്ഷേ..”

“പക്ഷേ?”

“പക്ഷേ പകരം നീ എന്തുതരും?”

“ഞാനോ ഞാനെന്ത് തരാനാ?”

“നീ വിചാരിച്ചാൽ പലതും തരാൻ പറ്റും”

“മനസ്സിലായില്ല”

“ഒരു സുഖം ഒരു സന്തോഷം”

“അതെന്താ ഇപ്പൊ സുഖവും സന്തോഷവുമൊന്നുമില്ലേ?”

“അതൊക്കെയുണ്ട്. എന്നാലും സുഖവും സന്തോഷവും എത്ര കിട്ടിയാലും മതിയാവില്ലല്ലോ”

“അതുശരി പക്ഷേ എനിക്കെ ഒരു സുഖവും സന്തോഷവുമില്ല പിന്നെങ്ങനെ ഞാൻ നിനക്ക് തരാനാ?”

“ഓ അതൊക്കെ പറ്റും. മാത്രമല്ല എനിക്ക് സുഖം കിട്ടുമ്പോൾ നിനക്കും സുഖം കിട്ടുമല്ലോ?”

“അതെങ്ങനെ?”

“അതൊക്കെയുണ്ട്. ഉദാഹരണത്തിന് നീ എനിക്ക് ഒരു ചായ വാങ്ങിത്തരുന്നു എന്ന് വിചാരിക്കുക. അപ്പൊ ചായ കുടിക്കുന്ന സുഖം എനിക്കും തരുന്ന സുഖം നിനക്കും”

“ഓ ഒരു ചായ വേണം അത്രയല്ലേ ഉള്ളൂ.”

“ആ ഇപ്പൊ തത്കാലം ഒരു ചായമതി”

“ആ എങ്കിൽ ഏറ്റു. നീ അതുമായി വൈകീട്ട് വന്നാൽ മതി”

“അയ്യോ ഇന്ന് നടക്കില്ല. ഇന്ന് ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങാനുള്ള ഒരു മൂഡിലല്ല. നാളെ നോക്കാം”

“എന്താടാ പ്ലീസ്”

“എന്താ ഇത് കിട്ടിയിട്ട് വേണോ? ഇടാൻ വേറെ ഇല്ലേ?”

“ശ്ശോ അതല്ല”

“ഇനി ഞാൻ വരാമെന്ന് വെച്ചാൽ തന്നെ അത് കൊണ്ടുവരാൻ പറ്റില്ല. കാരണം ഇന്നലെ അത് വണ്ടിയിലൊക്കെ കിടന്നിട്ടാണെന്നുതോന്നുന്നു. ആകെ അഴുക്കായി. ഞാൻ അത് മുക്കി ഉണക്കാൻ ഇട്ടിരിക്കുകയാ.”

“അയ്യോ”

“എന്താടി?”

“അല്ല നീയാണോ മുക്കിയെ?”

“ഇപ്പൊ ഒരു നല്ലകാര്യം ചെയ്തതാണോ കുറ്റം?”

“അല്ല അങ്ങനെയല്ല”

“ഉം. ബൈ ദി ബൈ. നല്ല സ്റ്റൈലൻ ഐറ്റം ആണല്ലോ. ഇതൊക്കെ ആണല്ലേ ഇടാറുള്ളത് 😎”

” ശ്ശോ ഒന്നു പോ. ബൈ”

“ഉം…ബൈ..ബൈ”

ബെന്നി ഫോണ് മാറ്റിവെച്ച ശേഷം രേഷ്മയുടേയും രാജീവിന്റെ ഭാര്യയുടേയും ജെട്ടികൾ കൈയിലെടുത്തു. ആ ജെട്ടികൾ രണ്ടും ചേർത്ത് കുണ്ണയിൽ പിടിയിട്ടശേഷം കണ്ണുകളടച്ചു. അവിടെ രാജീവിന്റെ ഭാര്യയും രേഷ്മയും അയാളുടെ കൊമ്പൻ കുണ്ണയ്ക്ക് മുന്നിൽ മുട്ടുകുത്തി യാചിച്ചു.

**************

അതേ സമയം നഗരത്തിൽ മറ്റൊരു കോണിൽ തലയുയർത്തി നിൽക്കുന്ന പടുകൂറ്റൻ ഫ്ലാറ്റ് സമുച്ചയങ്ങളിലൊന്നിലെ ഒമ്പതാം നിലയിലെ മൂന്നാമത്തെ ഫ്ലാറ്റിന്റെ മാസ്റ്റർ ബെഡ്റൂമിൽ പത്തുനാല്പത് വയസ്സുകഴിഞ്ഞ ഒരു തടിച്ചുകൊഴുത്ത ഒരു ആറ്റം അമ്മായി ചരക്ക് ഉടുതുണിയില്ലാതെ തന്റെ നിറഞ്ഞ 38 സൈസ് മുളകളും, 40 സൈസ് ചന്തിയും ആട്ടിക്കൊണ്ട് പത്തിരുപത്തൊന്ന് വയസ്സുമാത്രം പ്രായമുള്ള വെളുത്തുമെലിഞ്ഞ ഒരു നോർത്ത് ഈസ്റ്റ് കാരൻ പയ്യന്റെ അരക്കെട്ടിൽ കയറിയിരുന്ന് കുതിരയോട്ടം പഠിക്കുകയായിരുന്നു.

അവളുടെ പേരാണ് രജനി. രജനി തോമസ്, പത്തിരുപത്തഞ്ചുകൊല്ലം മുൻപ്, പഴയ കൊച്ചി ഇന്നുകാണുന്ന കൊച്ചിയായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാലത്ത് കോട്ടയത്തൂന്ന് പാരമ്പര്യമായി കിട്ടിയ റബ്ബർ തോട്ടം വിറ്റ കാശുമായി കൊച്ചിയിലേക്ക് കുടിയേറിയ കോളോട്ട് വീട്ടിൽ വർഗീസ് തോമസ് എന്ന കൊച്ചിയുടെ സ്വന്തം പലിശ തോമസേട്ടന്റെ ധർമ്മപത്നി.