കാദറിക്കാന്‍റെ മുട്ടമണി ഭാഗം 12

Khaderikkante Muttamani Part 12 bY വെടിക്കെട്ട്‌ | Previous Part

ഇതു എഴുതിയ കാലത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന ആ ഒരു മൂഡ് പിന്നീട് എന്നോ നഷ്ടപ്പെട്ടു..

:((….:(( ഏതായാലും പ്രിയ ജോണ് ബ്രോക്കും കാത്തിരുന്ന സുഹൃത്തുകൾക്കും വേണ്ടി ഈ കഥയുടെ ബാക്കി എഴുതാൻ ഞാൻ തുനിഞ്ഞിറങ്ങുകയാണ്… ഇഷ്പ്പെട്ടാലും ഇല്ലെങ്കിലും അതൊന്ന് അറിയിക്കാൻ മറക്കരുത്..

കാദറിക്കാന്റെ മുട്ടമണി ഭാഗം 12……..

ഫെസ്റ്റിന് ഉണ്ടാക്കിയ കാശ് എന്നി തിട്ട പെടുത്തുന്നതിനിടയിൽ മുത്തുലക്ഷ്മിയെ കൂടെയുള്ളവൾ വിളിച്ചു..
‘ ഇന്ത മൊറാട്ടു കാളയ് എന്തിരിക്ക മാട്ടെന്.. എന്നാ പണ്ണുവെ..??.’
‘അവൻ സെത്തു പോച്ചു..നീ അന്ത മുരുകനെ വിളി… നമ്മ ശീക്രം കാലി പണ്ണാലാം..’

അവർ അവനെ ഒന്നു തട്ടി വിളിച്ചു.. ഹൃദയമിടിപ്പ് പോലും കേൾക്കാനില്ല.. എന്തു ചെയ്യും..??

മിത്തുലക്ഷ്മി വേഗം മുരുകനെ ഡയൽ ചെയ്തു..

അയാൾ അന്നാട്ടിലെ ആംബുലൻസ് ഡ്രൈവർ.. അതും മെഡിക്കൽ കോളേജിലെ.. മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ പിള്ളേർക്ക് പഠിക്കാൻ ശവമില്ലാതെ ബുദ്ധിമുട്ടുന്ന കാലമാണ്… അവർ ഇങ്ങനത്തെ ബോഡി വാങ്ങും.. തക്ക കാശും കൊടുക്കുന്നവന് കിട്ടും..

മുരുകന്റെ ആംബുലൻസ് വേഗം അവരുടെ ടെന്റിനടുത്തെത്തിച്ചു..
കാദറിനെ ഒരു സ്ട്രച്ചറിൽ അകത്തെത്തിച്ചു.. അന്നേരം അകത്തെ മുറിയിൽ നിന്നും ആംബുലൻസിനു വേണ്ടി വീണ്ടും കോൾ വന്നു..
‘മുരുകൻ പോയി ആ പയ്യനെയും എടുത്തു കൊണ്ട് വന്ന് ആംബുലൻസിലാക്കി..
കഷ്ടം തന്നെയാണ് ഈ ആണ്പിള്ളേരുടെ കാര്യം.. തനിക്കും വീട്ടിൽ രണ്ടു കൊച്ചുങ്ങളാണ് ഉള്ളത്.. പക്ഷെ എന്തു ചെയ്യാൻ.. ഈ ആംബുലൻസ് ഓട്ടം തന്റെ തൊഴിലായി പോയില്ലേ..’

അയാൾ മനസ്സിലോർത്തു..
ആംബുലസ് അയാൾ ഇടവഴികൾ കടന്നു പ്രധാന നിരത്തിലേക്കെടുത്തു..
പെട്ടന്ന് മുന്നിലുള്ള ജംഗ്ഷനിൽ ട്രാഫിക്ക് ലൈറ്റുകൾ ചുവപ്പായി.. അയാൾ സൈറൻ ഓണാക്കാതെ വണ്ടി ട്രാഫിക്കിൽ നിർത്തിയിട്ടു.. അല്ലെങ്കിലും വണ്ടിക്കുള്ളിൽ മരണത്തിന്റെ നിശ്ശബ്ദത ആണല്ലോ..  പൊടുന്നനെ മഴ പെയ്തു… കോരിച്ചൊരിയുകയാണ് ആകാശം.. പെട്ടന്ന് ഈ തെരുവിനെയാകെ അസാധാരണമായ എന്തോ ഒന്നു കടന്നു പിടിച്ചിരിക്കുന്നതായി അയാൾക്ക് തോന്നി.. കോരിചൊരിയുന്ന മഴയിൽ അയാൾ പകച്ചിരിക്കാൻ നേരം തന്റെ കണ്മുന്നിൽ ആകാശം പിളർന്നു മിന്നലുകൾ ഉയിർക്കുന്നതും കണ്ടു അയാൾ ഭയന്നു..

പൊടുന്നനെ ട്രാഫിക്ക് ലൈറ്റുകൾ പച്ചയായി മാറി.. അയാൾ വണ്ടിയെടുത്തു മുന്നോട്ടു നീങ്ങി..പൊടുന്നനെ പിറകിലൊരു ശബ്ദം ഉയരുന്നത് അയാൾ അറിഞ്ഞു..

അത് ഒരു അരണ്ട അപേക്ഷയായിരുന്നു..
“വെള്ളം.. വെള്ളം..”
പൊടുന്നനെ അയാളുടെ ചിന്തകളിൽ ഒരു മിന്നൽ പിണർ ഉണർന്നു.. പിറകിലുള്ള കുട്ടികൾ മരിച്ചിട്ടില്ല.. അയാൾ വണ്ടി ഒരു വഴി അരികിൽ സൈഡ് ആക്കി.. എന്നിട്ടു ആംബുലന്സിനുള്ളിലെ ലൈറ്റ് തെളിയിച്ചു പുറത്തിറങ്ങി പിള്ളേരെ വലിച്ചിട്ട സ്ട്രച്ചറുകളിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.. അവരുടെ മൂക്കുകളിലേക്ക് വിരൽ ചേർത്തു വച്ചു.. ഒരാൾ ശ്വസിക്കുന്നുണ്ട്.. മറ്റെയാൾ മരിച്ചിരുന്നു.. അയാൾ ജീവൻ തുടിക്കുന്ന ആ കുട്ടിയുടെ വായിലേക്ക് വണ്ടിയിൽ കരുതിയിരുന്ന വെള്ളം കൊടുത്തു..

പിന്നെ പിറകുവശം പൂട്ടി വണ്ടി അതിവേഗം ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് എടുത്തു..
മരിച്ച ബോഡി അവിടെ ഏൽപ്പിച്ച ജീവൻ തുടിക്കുന്ന ഒരു ശരീരവുമായി തന്റെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.. എന്നിട്ടു ഭാര്യയെ വിളിച്ചു ആ ആണ്കുട്ടിയെ പിടിച്ചു പൊക്കി അകത്തെത്തിച്ചു….

അവനവർ എല്ലാ ശുശ്രൂഷയും കൊടുത്തു.. അവന്റെ ദേഹത്തെ എല്ലാ മുറിവുകളും വച്ച കെട്ടി.. മുരുകന് പരിചയമുള്ള ഒരു ഡോക്ടർ വീട്ടിൽ വന്നു എല്ലാ ചികിൽസയും ചെയ്തു.. അങ്ങനെ അവൻ സുഖപ്പെട്ടു.. അങ്ങനെ കൊടിയ പീഡനത്തിന്റെ മൂന്നാം ദിവസം അവൻ ജീവിതത്തിലേക്ക് കണ്ണു തുറന്നു.. അരക്കെട്ടിൽ ഇപ്പോഴും വേദനയുണ്ട്..
അവൻ എഴുന്നേറ്റ് പുലരിയുടെ വെട്ടം കുളിച്ച് കിടക്കുന്ന ആ ഗ്രാമത്തോട് ഇത്തിരി വെള്ളത്തിനായി കേണു..

അതൊരു ഉയിർത്തെഴുന്നേൽപ്പായിരുന്നു.. പുതിയ ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള കാദറിന്റെ ഉയിർത്തെഴുന്നേൽപ്പ്…

അവനെ കാണാൻ ആദ്യം വന്നത് മുരുകന്റെ ഭാര്യ വനജയായിരുന്നു.. അവരുടെ മുഖത്ത് വാത്സല്യവും ആശ്വാസവും നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയിരുന്നു..

അവർ കൊണ്ടു വന്ന ഒരു മൊന്ത ചൂടുവെള്ളം അവൻ ഒറ്റവലിക്ക് കുടിച്ച് തീർത്തു..
വനജ ആളായച്ചു മുരുകനെ വരുത്തി.. അയാൾ അവനോടു ഉണ്ടായതെല്ലാം പറഞ്ഞു..

മനുഷ്യത്വം എന്നത് ഇനിയും വറ്റിയിട്ടില്ല എന്നു അന്നാദ്യമായി അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.. പിന്നീട് ഓരോ രാവും പകലും മുരുകനും ഭാര്യയായും അവനു കൂട്ടിരുന്നു.. അവനു സ്നേഹവും പരിചരണവും കൊടുത്തു..

ഒടുക്കം അവന് എഴുന്നേറ്റു നിൽക്കാം ചെറുതായി നടക്കാം എന്ന പരുവമായി..
അത്ര കാലവും അവൻ ഉള്ളിലിട്ടു നടത്തിയ ഒരുപാട് കണക്കു കൂട്ടലുകളുണ്ടായിരുന്നു.. അവയെല്ലാം ഇനി നടപ്പിലാക്കേണ്ട കാലമാണ്.. അവൻ ഒരുങ്ങി പുറപ്പെട്ടു..

മുരുകനോടും തനിക്ക് മറുനാട്ടിൽ കിട്ടിയ അമ്മയെയും എല്ലാ കാര്യവും പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി കാദർ നാട്ടിലേക്ക് വണ്ടി കയറി.. സ്‌കൂളും കവലയും പുഴയോരങ്ങളും..
ആശാന്റെ കുന്നിൻ ചെരിവുകളും പിന്നെ തന്നെ തുലസിച്ചു കളഞ്ഞ ഒരു പെണ്പടയുടെ അന്ത്യവും അവൻ മനസ്സിൽ സങ്കൽപ്പിച്ചു..

ബസ്സ് ദൂരങ്ങൾ താണ്ടുകയാണ്.. അവന് ഉറക്കം വന്നില്ല.. യാത്രകൾ പൊതുവെ ഉറങ്ങി തീർക്കാനുള്ളതാണല്ലോ.. പക്ഷെ ഈ തിരിച്ച് വരവിൽ അവന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരായിരം കണക്കു കൂട്ടലുകളുണ്ടായയിരുന്നു..

********

ഒടുക്കം പുതഞ്ഞു കിടക്കുന്ന നാട്ടിലെ ചുവന്ന മണ്പാതകളിലൊന്നിൽ അവന്റെ യാത്ര അവസാനിച്ചു.. വെട്ടത്തു നാടിന്റെ അതിരുകളിൽ അന്നേരം സൂര്യൻ എത്തി നോക്കുന്നതെയുള്ളൂ..

ചായ്ക്കടയിലെ ദാമുവും പാൽ കറന്നു സൊസൈറ്റിയിൽ കൊണ്ടെത്തിക്കുന്ന രാമുവേട്ടനും മാത്രമേ അവനെ കണ്ടുള്ളൂ..കമ്പി കുട്ടന്‍.നെറ്റ്
അവൻ അവരെ ആരെയും ശ്രദ്ദിക്കാതെ
വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.. വലിയുമ്മയും ഉപ്പയും ഒരു നടുക്കത്തിനിടേയെങ്കിലും അവനെ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചിരുത്തി.. ദാമുവിന്റെയും രാമുവേട്ടന്റെയും കൂടിക്കാഴ്ച പക്ഷെ അന്ന് ഗ്രാമം ഒട്ടുക്കു ചർച്ച ചെയ്തു..

പിറ്റേ ദിവസം കാദറിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ജനം ഒഴുകി തുടങ്ങി.. നാടുവിട്ടു തിരിച്ചെത്തിയ അവനെ കാണാൻ നാട് തിരക്ക് കൂട്ടി.. അവന്റെ ഉപ്പ എല്ലാവരെയും. സമാധാനിപ്പിച്ചു തിരിച്ചയച്ചു..

പക്ഷെ കാണാൻ നിന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ ഒരാൾ മാത്രം ബാക്കിയായി.. അത് അശ്വതി കുട്ടിയായിരുന്നു.. അവൾ കതകിന് മറഞ്ഞു നിന്നു നാണത്താൽ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു അവനു ഒരു കത്തു നീട്ടി.. അവളുടെ കൈകൾ വിറയ്ക്കുന്നത് അവനു കാണാമായിരുന്നു..

അവൻ ആ കത്ത് വാങ്ങിച്ചു.. അവൾ കൊലുസിന്റെ ശബ്ദം കേൾപ്പിച്ചുകൊണ്ടു പുറത്തേക്ക് ഓടിപ്പോയി.. ഒടുക്കം എല്ലാവരും ഒറ്റയായ നേരത്ത് അവൻ ആ കത്ത് തുറന്നു.. അവളുടെ കൈകൾ വിറച്ചിരുന്ന പോൾ അവന്റെ ഹൃദയവും വിറച്ച്..

“തന്നെ എനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാണ്..
ഞാൻ ദേഷ്യം കാണിച്ചത് കൊണ്ടല്ലേ നീ ഇവിടം വിട്ടു പോയത്.. നീ എന്നും എന്നെ കാണാൻ വരണം.. സ്‌കൂൾ വിട്ടാൽ ഞാൻ കാവിനടുത്തു കാത്തു നിൽക്കും.. നീ വന്നാലേ ഞാൻ തിരിച്ചു പോവൂ.. എനിക്ക് നിന്നെ അത്രയും ഇഷ്ടമുള്ളത് കൊണ്ടാണ് നിന്നെ വിളിക്കുന്നത്..
എന്ന്
സ്വന്തം അശ്വതിക്കുട്ടി”

അവന്റെ ഉള്ളിൽ അവളോട്‌ വല്ലാത്ത ഒരു സ്നേഹം തോന്നി..  അവളെ കാണാൻ പോവണം എന്നു മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു…

നാട്ടിൽ തിരികച്ചെത്തിയപ്പോൾ ഉപ്പ അവനെ സ്‌കൂൾ മാറ്റി പട്ടണത്തിലെ ഒരു ഇംഗ്ളീഷ്‌ മീഡിയം സ്കൂളിലേക്കാക്കി..
അതോടെ പഴയ പല ഓർമ്മകളിൽ നിന്നും അവനൊരു മോചനമായി.. പക്ഷെ പുതിയ ഇടത്തേക്ക് പറിച്ചു മാറ്റപ്പെട്ട അന്ന് മുതൽ സ്‌കൂൾ ബസ്സുമിറങ്ങി അവൻ ആകാംഷയോടെ വന്നു നിന്നത് അശ്വതിക്കുട്ടിയെ കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രമായി മാറി..
അവളുടെ ഓരോ വാക്കിലും അവനോടുള്ള സ്നേഹവും പ്രണയവും തുടിച്ചു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു..
പുതിയ ചുറ്റുപാടുകൾ മകന് ഇണങ്ങുന്നുണ്ടെന്നു കണ്ടു ആശ്വസിച്ചു ഉപ്പ അവനെ അവന്റെ പഴയ ഫുട്‌ബോൾ കളിയിടത്തിലേക്കും നിർബന്ധിച്ചു പറഞ്ഞു വിട്ടു.. അവിടെ ഷെമീരിക്കയ്യും നവാസുമായിരുന്നു അവന്റെ ഫ്രണ്ട്സ്.. കപ്പടിക്കുമ്പോഴും, ബീഫടിക്കുമ്പോഴും കൂടെ ഉണ്ടാകുന്നവർ.. അവർ ആ മൈതാനത്ത് അവനെയും കാത്തു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. കളിയിലേക്ക് അവർ അവനെ വരവേറ്റു.. അവനെക്കൊണ്ടു ഒരു തവണ കളി മുന്നേറി.. പിന്നെ നെക്സ്റ്റ് മാച്ച് തുടങ്ങും മുൻപായി ഷമീരിക്ക അവനെയും വിളിച്ചു കൊണ്ടു
ഹോട്ടലിലേക്ക് നടന്നു.. സോമൻ ചേട്ടന്റെ ഹോട്ടലിലെ ചൂട് പൊറോട്ടയും ബീഫ് ഫ്രൈയും ഓർഡർ ചെയ്തു..

“മോനെ, ഇയ്യു സത്യം പറ.. അനക്ക് എന്തോ പറ്റിട്ടുണ്ട്‌.. ഞാൻ അന്റെ ചെങ്ങായി അല്ലെ.. ഇയ്യു എന്താച്ചാ പറഞ്ഞോ.. പക്ഷെ ഇയ്യു ഇങ്ങനെ ആകെ മാറിയതിന്റെ കാരണം ഇനിക്കറിയണം..”

ഭക്ഷണം വരാൻ ഇനിയും സമയമുണ്ടായിരുന്നു.. കാദറിന്റെ കണ്ണുകൾ അന്നേരം ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
ഷെമീറിക്ക അവന്റെ ചുമലിൽ കയ്യിട്ട് അവനെ പുറത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി..
അയാൾ ആദ്യം ബൈക്കിൽ കയറി.. പിറകെ അവനെയും കയറ്റി..

“സോമൻ ചേട്ടാ.. ഞങ്ങളിപ്പോ വരാം.. നിങ്ങൾ അതൊന്നു അടച്ചു വച്ചേക്ക്..”
ഷമീരിക്ക വിളിച്ചു പറഞ്ഞു..
അയാൾ അവനെയും കൊണ്ടു പടവറമ്പിലേക്ക് വണ്ടി ഓടിച്ചു..

അവിടെ ഒരിടത്തായി വണ്ടി നിർത്തി..
‘ഇനി നീ പറ.. എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞാലും മതി.. എന്താ അനക്ക് പറ്റിയത്.. അന്നേ ദ്രോഹിച്ചവൻ ആരായാലും ഞാനും എന്റെ കൂടയുള്ളവരും എന്റെ ഒപ്പമുണ്ടാവും.. പക്ഷെ എന്താണ് കാര്യമെന്ന് നീ എന്നോട് പറയണം..’

ആ വാക്കുകൾ കാദറിന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു പേമാരി പെയ്യിച്ചു..
അവൻ എല്ലാം പറഞ്ഞു.. താൻ അനുഭവിച്ച എല്ലാ പീഡനങ്ങളും പറഞ്ഞു..
ഒടുക്കം ജീവിതം തിരിച്ച് തന്ന മനുഷ്യത്വത്തിന്റെ കൈകളും വിവരിച്ചു..

‘എടാ.. അന്നേ സഹായിച്ചോർ ഉണ്ടല്ലോ.. അവർ ഏതു ദൈവത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നോർ ആയാലും പടചോൻ ഓർടെ ഉള്ളിലാ..’

‘പിന്നെ നീ ഇപ്പറഞ്ഞ സുഭദ്രയെ എനിക്കറിയാം.. അവർ ഒരു ഹിജഡ തന്നാ.. ലോക്കപ്പിൽ മരിച്ച നമ്മുടെ ഷുക്കൂറിന്റെ കഥ അറിയുവോ.. അന്നിവരായിരുന്നു ഇൻസ്പെക്ടർ.. ഇവർ അന്ന് സ്റ്റേഷനിൽ കൊണ്ടു വരുന്ന പ്രതികളുടെ മൂട്ടിൽ കുണ്ണ കയറ്റി ആണ് ചോദ്യം ചെയ്യുന്നത്.. അത് ആണായാലും പെണ്ണായാലും..

ലോക്കപ്പിൽ അവർക്കൊരു കസേരയുണ്ട് അതിൽ അവർ ഇരിക്കും എന്നിട്ടു നമ്മുടെ രണ്ടുകൈയും അവരുടെ കസേര കയ്യിൽ കെട്ടും.. കമ്പി കുട്ടന്‍.നെറ്റ്പിന്നെ നമ്മുടെ ചലനങ്ങൾക്ക് പരിധിയുണ്ട്.. എന്നിട്ടു തിരിച്ചുനിർത്തി നമ്മളെ അവരുടെ കുണ്ണ മേൽ ഇരിക്കാൻ പാക്കത്തിനാക്കി നിർത്തും… അന്നേരം അവർ സിബ്ബഴിക്കും.. അവരുടെ പെണ്കുണ്ണയെ ചോദ്യം ചെയ്യാൻ നിറുത്തിയ പ്രതിയുടെ ആസനത്തിലേക്ക് ബലം പ്രയോഗിച്ച് കയറ്റും…പെണ്ദേഹത്തിൽ നിന്ന് ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന ആ ആണവയവം
അവർ നിരധാക്ഷിണ്യം പ്രതിയുടെ മലദ്വാരത്തിലേക്ക് തുളച്ചിറക്കും.. ആ മുറുക്കത്തിൽ വേദനയിൽ ഒരു നാലാഞ്ചടി അടിക്കും.. പിന്നെയാണ് ചോദ്യം തുടങ്ങുന്നത് തന്നെ.. മുന്നിൽ ഇട്ടിരിക്കുന്ന മൂന്നു നാലു കസേരകളിൽ ഇരിക്കുന്ന വനിതാ പോലീസുകൾ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു തുടങ്ങും..
‘എങ്ങനാ കുറ്റം ചെയ്‌തത്‌..??’
‘കൂടെ ആരൊക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു..??’
‘എന്തായിരുന്നു പ്രതിഫലം..?’

ഓരോ ചോദ്യത്തിനും അണുവിട വിടാതെ ഉത്തരം പറയണം.. അല്ലെങ്കിൽ മൂട്ടിലൂടെ ഓടുന്ന കുണ്ണയുടെ വേഗം കൂടും..ഒപ്പം വേദനയും..

അങ്ങനെ ഒരു ക്രൂരമായ ചൊദ്യം ചെയ്യലിന് ഒടുവിലാണ് സ്കൂളിളരികെ ക്യാമറ ഫോണും കൊണ്ടു വന്നു എന്ന കുറ്റത്തിന് പിടിച്ച ഷുക്കൂർ പത്രക്കാരുടെ ഭാഷയിൽ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നത്.. സത്യത്തിൽ അവനെ ഇവർ കൊന്നു കെട്ടിത്തൂക്കിയതാ..
ആ വാർത്ത എല്ലാവരും മൂടി വച്ചു.. ഈ നാടും, നാട്ടുകാരും, ഇവിടത്തെ മാധ്യമങ്ങളും..
അവൻ ആത്മഹത്യ ചെയ്തതല്ല.. ഉറപ്പ്.. ഓനെ കൊന്നതാ…

നീയെങ്കിലും ആ കയ്യിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടല്ലോ..
ഞങ്ങൾ ഓൾക്കിട്ട് ഒരു മുട്ടൻ പണി പണിയാൻ ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടുണ്ട്.. ഷുക്കൂറിനും ഇപ്പൊ ദാ നിനക്കും പിന്നെ ഇന്നാട്ടിലെ ആണ് പിള്ളേർക്കും വേണ്ടി..നീ കണ്ടോ..’
ഷെമീരിക്കയുടെ വാക്കുകളിൽ പ്രതീക്ഷയുണ്ടായിരുന്നു.. ഊർജവും.. താൻ ഇത്രകാലവും മനസ്സിൽ ഊതിപ്പരുപ്പിച്ച പകയുടെ കനലുകൾ ജ്വലിക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു.. കൂടെ അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ ആ തീക്ഷ്ണ വികാരം ജ്വലിക്കുന്നത് അയാളും അറിഞ്ഞു..

****************

കാദർ പുത്തൻ സ്‌കൂളിന്റെ യൂണിഫോമിൽ അണിഞ്ഞു ബസ്സിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.. പുതിയ സുഹൃത്തുക്കൾ, പുതിയ ഇടങ്ങൾ.. എല്ലാം ഇണങ്ങുന്നുണ്ട്.. ഒന്നൊഴിച്ചതാൽ..
..അശ്വതികുട്ടി..
അവൾക്ക് പകരം വെയ്ക്കാൻ മറ്റൊരാളില്ല..
അവൻ ബസ്സിറങ്ങി വയലിറമ്പത്തോട്ട് ഇറങ്ങി..
എത്രയും പെട്ടന്ന് അതിരിലെത്തണം.. അവിടെ അവൾ തന്നെയും കാത്തിരിപ്പുണ്ടാവും.. കാത്തിരുന്നു മുഷിഞ്ഞു അവൾ പോയിക്കാണുമോ..?
അവൻ വേഗം നടന്നു.. വയലിന് അതിരിലേക്ക് അവൻ കിതച്ചു കൊണ്ടാണ് ഓടി ചെന്നത്.. അതിരിലെ ആൽതറയിൽ അവളുണ്ടായിരുന്നു.. അവളുടെ നെറ്റിയിലെ ചന്ദനം പോലെ, അവളുടെ ചിരി കാണുമ്പോളും അതേ കുളിർമ്മ..

അവൾ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു..
കൂടെ അവനും..
വയൽക്കരെ നിന്നും നാലുമണി സൂര്യൻ പടിഞ്ഞാറെ അതിരുകളികേക്ക് അന്നേരം പ്രയാണം ആരംഭിക്കിച്ചിരുന്നു..കമ്പി കുട്ടന്‍.നെറ്റ്
അവൾ അവനോടു ചേർന്നു നടന്നു..
അവളുടെ ചിരിയിലേക്ക് മാത്രം അവൻ ശ്രദ്ധയൂന്നി..
ബാക്കി എല്ലാം വെറും മായാജാലമാണെന്നു വിശ്വസിക്കാൻ തോന്നി..

‘എന്നെ നിനക്ക് ഇഷ്ടമല്ലേ.. ഒരുപാട്..??’
അവൾ ചോദിച്ചു…
അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ അന്നേരം പ്രണയം ആയിരുന്നില്ല.. കുറ്റബോധമായിരുന്നു..
‘എന്നാലും ഞാൻ നിന്നെ.. എനിക്ക് അതോർത്താൽ ഭ്രാന്ത് പിടിക്കും അശ്വതിക്കുട്ടി.. ഒരു ഭ്രാന്തൻ ആശാന്റെ വാക്കും വിശ്വസിച്ചു ദേഷ്യത്തിന്റെ പുറത്ത് നിന്നെ അയാൾക്ക് മുന്നിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞിട്ടത്… ഓർക്കാൻ ഇഷ്ടമില്ലാത്ത എന്റെ വലിയൊരു അബദ്ധം..’

അവൻ അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

‘ആദ്യം ഒരുപാട് വേദനിച്ചു.. ഉള്ളാൽ ശപിച്ചു.. പിന്നെ നീയാണ് എന്നെ മറ്റൊരാൾക്ക് കാഴ്ച വയ്ക്കുന്നതെന്നു ആലോചിച്ചപ്പോൾ സ്വയം പുച്ഛം തോന്നി.. ഒടുക്കം നിനക്ക് വേണ്ടിയാണ് എല്ലാം എന്നാലോചിച്ചപ്പോ ആശ്വാസം തോന്നി.. ഇപ്പൊ നിന്റെ കൂടെ നടക്കുമ്പോഴും അതേ ആശ്വാസമാണ്.. നീ എന്നും എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവില്ലേ.. പറ.. ‘

അവൻ എന്തോ ആലോചിച്ചു കൊണ്ടു കുറച്ച് നേരം നിന്നു..

‘അശ്വതിക്കുട്ടി.. നിന്നെ എനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ടമുണ്ട്.. പക്ഷെ ഞാൻ കാരണം നിനക്ക് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടായിക്കൂടാ.. നീ എവിടെയുണ്ടെങ്കിലും ഒരു വിളിക്കപ്പുറം ഞാൻ ഉണ്ടാവും.. അതുറപ്പ്..’

അശ്വതി കുട്ടി അന്നേരം ചിരിച്ചു.. കൂടെ അവനും.. അന്നേരം നരിമാളൻ കുന്നിന്റെ ചരിവുകളിലൂടെ സൂര്യൻ പിറകിലേക്ക് മറഞ്ഞു.. പ്രണയത്തിനു മാത്രം അവകാശപ്പെട്ട ഹൃദയത്തിന്റെ ആ വിറയാലോട് കൂടി അവരുടെ ചുണ്ടുകളും പരസ്പരം ഒന്നായി..

(തുടരും..)