കല്ല്യാണപെണ്ണ് 7 | KallyanaPennu Part 7
ഷൈനിയുടെ കഥ 2 | Shyniyude Kadha Part 2
രചന: ജംഗിള് ബോയ്സ് | Jungle Boys
Previous Parts
ആദ്യമേ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. ഏഴാം പാര്ട്ട് തരാന് ഒരുപാട് വൈകി. ഈ കഥ അമിതമായി ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവര്ക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഞാന് വീണ്ടും ഈ പാര്ട്ട് എഴുതിയത്. 6-ാം പാര്ട്ട് മിക്കപേര്ക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. ആ കാരണത്താല് ഈ കഥ ഉപേക്ഷിക്കണമെന്ന് തോന്നി. പക്ഷെ, അവസാനം വന്ന ചില കമന്റുകള് എന്നെ വീണ്ടും എഴുതാന് പ്രേരിപ്പിച്ചു. അതുകൊണ്ട് പതിവുപോലെ കമന്റ് തന്ന് അഭിപ്രായം അറിയിക്കണമെന്ന് അപേക്ഷിക്കുന്നു. എല്ലാവര്ക്കും ഹാപ്പി ന്യൂയര് ആശംസകള്.
കല്ല്യാണപെണ്ണ് -7
ഷൈനിയുടെ കഥ -2
ജംഗിള് ബോയ്സ്
പച്ച ബ്ലൈസും പച്ചയില് വെള്ള പൂക്കളുമുള്ള സാരിയുമുടുത്ത് സ്കൂള് ഗേറ്റ് കടന്നു ഓഫീസ് റൂമിലേക്ക് കടക്കുന്ന ഷൈനിയെ കണ്ട് ടീച്ചര് ഗിരിജ: ങാഹാ ഷൈനി സാരിയുടുത്തോ..?
ചിരിച്ചു തലയാട്ടുന്ന ഷൈനി. അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് കല്ല്യാണി: ടീച്ചര് ഉടുത്തില്ലെങ്കില് ഇവിടുള്ളോര് ഉടുപ്പിക്കില്ലേ..
ഗിരിജ: അത് ശരിയാ.
ഇതുകേട്ട് ഒന്നും മനസിലാവാതെ ഓഫീസ് മുറിയിലിരിക്കുന്ന ഷൈനി. അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്ന ഹേമ ടീച്ചര്ക്കും ഗിരിജ ടീച്ചര്ക്കും ലേഖ ടീച്ചര്ക്കും എന്റെ വേഷത്തില് ഞെട്ടല് അനുഭവപ്പെട്ടത് ഞാനറിഞ്ഞു. കൂടെ ഒരു കള്ള ചിരിയും. സമയം പത്താവുന്നു. പ്രാര്ത്ഥനയോടെ ക്ലാസ് തുടങ്ങി. എല്.കെ.ജിയും യു.കെ.ജിയും കഴിഞ്ഞ് വരുന്ന കുട്ടികളായതുകൊണ്ട് വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടില്ല. ആദ്യം മുതലേ പഠിപ്പിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. വാക്കുകള് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നതിനിടയില് പ്യൂണ് കല്ല്യാണി അങ്ങോട്ടേക്ക് കയറി വന്നു.
കല്ല്യാണി: ഷൈനി ടീച്ചറെ കരുണാകരന് മാഷ് വിളിക്കണ്ണ്ട്
ഇതുകേട്ട് ഷൈനി ക്ലാസ് റൂമില്നിന്ന് ഇറങ്ങാന് തുടങ്ങവെ കല്ല്യാണി: ഇപ്പോള് പോവണമെന്നില്ല ഇന്റര്വെല് സമയത്ത് കണ്ടാല് മതി
എന്നു പറഞ്ഞു പോവുന്ന കല്ല്യാണി. എന്തായിരിക്കും എന്നെ കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുക..? രൂപ ഒരു ലക്ഷമേ കൊടുത്തിട്ടുള്ളൂ. ഇനി നാലുലക്ഷം കൊടുക്കാനുണ്ട്. പക്ഷെ താന് അതുണ്ടാക്കും. അതായിരുന്നു ഷൈനിയുടെ മനസിലെ ആവലാതി. രണ്ട് പിരീയഡ് കഴിഞ്ഞ് ഇന്റര്വെല് ആയി. സ്കൂളിലെ മുകളിലെ നിലയിലാണ് കരുണാകരന് മാഷ് ഓഫീസ് റൂം. വലിയ ക്ലാസുറൂമുകളൊന്നും അവിടെയില്ല. അവള് അങ്ങോട്ടേക്കുള്ള കോണി കയറി. തുറന്നിട്ട ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള് തന്നെ കണ്ട കരുണാകരന് മാഷ്: ങാ വാ ഷൈനി
അങ്ങോട്ടേക്ക് കടന്ന ഷൈനിയുടെ വേഷം കണ്ട് ചിരിക്കുന്ന ഷൈനിയെ നോക്കി കരുണാകരന്: ഇരിക്ക്
തനിക്കഭിമുഖമായിരിക്കുന്ന ഷൈനിയെ നോക്കി കരുണാകരന്: ഷൈനി സാരിയുടുക്കില്ലാന്ന് ഞാന് കരുതിയത്. പട്ടുപാവാടയും ചുരിദാറും ഇട്ടുനടന്ന കുട്ടിയല്ലേ..?
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഷൈനി: അത് പിന്നെ മാനേജ്മെന്റിന്റെ തീരുമാനം അനുസരിക്കേണ്ടേ..?
കരുണാകരന്: അതുവേണം. അത് ഇവിടുത്തെ മാനേജ്മെന്റ് തീരുമാനമാണ്. എത്രയോ ടീച്ചര്മാര് ഇവിടെ ജോലിക്ക് വരുന്നു. അവരൊന്നും അധികം നില്ക്കാറില്ല. ഒന്നോ, രണ്ടോ ദിവസം കഴിയുമ്പോള് അവര് പോകും. കാരണം അവര്ക്ക് ഈ മാനേജ്മെന്റുമായി പൊരുത്തപെടാന് കഴിയില്ല എന്നതാണ് കാരണം.
ഷൈനി: മാഷ് പറഞ്ഞ് വന്നത് എനിക്ക് മനസിലായി. നാലുലക്ഷം രൂപ ഞാന് ഉടനെ തരാം. എനിക്ക് കുറച്ച് സാവകാശം വേണം.
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കരുണാകരന്: ഷൈനീ… അഞ്ചുലക്ഷം രൂപക്ക് ഇങ്ങനെയുള്ള സ്കൂളില് ജോലി കിട്ടുക എന്നത് ഒരു അധ്യാപികയെ സംബന്ധിച്ച് ഭാഗ്യമുള്ള കാര്യാ. മറ്റു സ്കൂളുകളില് 30-40 ലക്ഷം വാങ്ങി ശമ്പളംപോലും കൊടുക്കാതെ ജോലി ചെയ്യുന്നവരാണ് അധിക ടീച്ചര്മാരും. പക്ഷെ, ഇവിടെ കയറിയ ഏതൊരു ടീച്ചര്ക്കും മാസം ഒന്നാംതീയതി തന്നെ ശമ്പളം കൊടുത്തിരിക്കും. അതാണ് ഈ മാനേജ്മെന്റ്.
ഷൈനി: ഞാന് എത്രയും പെട്ടെന്ന് ബാക്കി പണം തരാം.
കരുണാകരന്: അഞ്ചുലക്ഷം രൂപ ഏതൊരാള്ക്കും നിഷ്പ്രയാസം തരാന് കഴിയുന്ന തുകയാണ്. തനിക്കറിയാലോ ഈ ജോലി തനിക്ക് കിട്ടേണ്ടതല്ല. പകരം തന്റെ കൂട്ടുകാരി സ്നേഹക്ക് കിട്ടേണ്ടതാണ്. അവളെയാണ് ഞാന് ഇതിന് സെലക്ട് ചെയ്തത്. പക്ഷെ തനിക്ക് കിട്ടാനാണ് ഭാഗ്യം.
കിട്ടിയ ജോലി നഷ്ടപ്പെടുത്താന് ഷൈനി ഒരുക്കമെല്ലായിരുന്നു. എങ്ങനെയെങ്കിലും ഈ ജോലി സ്വന്തമാക്കണം.
ഷൈനി: ഞാന് രണ്ടാഴ്ചയുടെയുള്ളില് പണം തരാം.
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കരുണാകരന്: ദേ വീണ്ടും പണം പണം എന്ന്. ഇവിടെ പണം തന്നതുകൊണ്ട് മാത്രം ജോലി ചെയ്യാന് സാധ്യമല്ല.
ഷൈനി: പിന്നെ…? ഞാന് ടീച്ചിംഗ് പഠിച്ചുവരുന്നതേയുള്ളൂ. പ്രാക്ടീസ് കുറവാ. കുട്ടികളെ എന്നെകൊണ്ട് കഴിയുന്ന രീതിയില് ഞാന് പറഞ്ഞു മനസിലാക്കികൊടുക്കാം.
കരുണാകരന്: അതുകൊണ്ട് മാത്രം കാര്യമില്ല. മാനേജ്മെന്റിന്റെ റൂള്സ് അനുസരിക്കണം.
സംശയത്തോടെ കരുണാകരനെ നോക്കുന്ന ഷൈനിയോട് കരുണാകരന്: ഇപ്പോള് തന്നെ താന് ചുരിദാര് മാറ്റി സാരിയാക്കിയില്ലേ. അതുപോലെ മാനേജ്മെന്റിനെ അനുസരിക്കുക.
സംശയത്തോടെ ഷൈനി: ഞാന് എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്..?
കരുണാകരന്: ഞാന് നിന്റെ നാട്ടുകാരനാണ്. കൂടാതെ നിന്റെ ചേച്ചി ഗായത്രി എന്റെ മോളുടെ കൂട്ടുകാരിയും. പക്ഷെ എനിക്ക് എന്റെ മാനേജ്മെന്റിനെ അനുസരിച്ചേ മതിയാവൂ..
എന്നു പറഞ്ഞു നിര്ത്തി ഷൈനിയെ നോക്കുന്ന കരുണാകരനോട്
ഷൈനി: സാറ് പറഞ്ഞോളൂ.
കരുണാകരന്: സാരിയുടുക്കാ എന്നുപറഞ്ഞാല് ഇങ്ങനെ കെട്ടിപൊതിഞ്ഞു ഉടുക്കാനല്ല. അതായത് വയറില് നിന്ന് വളരെ താഴ്ത്തി വേണം ഉടുക്കാന്. അതായത് പൊക്കിളും അരക്കെട്ടും എല്ലാം കാണണം.
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടുന്ന ഷൈനി: സാര് എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നേ..?
കരുണാകരന്: ഞാന് പറഞ്ഞല്ലോ ഷൈനി. മാനേജ്മെന്റ് തീരുമാനം. അനുസരിക്കാം അനുസരിക്കാതിരിക്കാം. അത് ഷൈനിയുടെ ഇഷ്ടം. ഞാന് പറയുന്നുവെന്ന് മാത്രം.
എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ ആലോചിക്കുന്ന ഷൈനിയോട്
കരുണാകരന്: പിന്നെ ഒരു കാര്യം. മാനേജ്മെന്റ് തീരുമാനം അനുസരിക്കാണെങ്കില് അഞ്ച് പൈസ ഇവിടെ തരേണ്ട. ജീവിതകാലം മുഴുവന് ഇവിടെ ജോലി ചെയ്യാം. അങ്ങനെയെ ഗിരിജയും ഹേമയും ലേഖയും ജോലി ചെയ്യുന്നത്. അവരെ താന് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടില്ലേ…?
ഷൈനി ഒന്നാലോചിച്ചു. ശരിയാണ്. ഹേമടീച്ചറും ഗിരിജ ടീച്ചറും ലേഖ ടീച്ചറുമൊക്കെ സാരി വയറിന് എത്രയോ താഴെയാണ് ഉടുത്തിരിക്കുന്നത്. പോരാത്തതിന് കല്ല്യാണിയും.
കരുണാകരന്: എന്ത് പറയുന്നു ഷൈനി…?
ഞെട്ടലോടെ കരുണാകരനെ നോക്കുന്ന ഷൈനിയോട്
കരുണാകരന്: വേണ്ടെങ്കില് വേണ്ട. തറവാട്ടില് പിറന്ന് പെണ്കുട്ടികള്ക്ക് ഇങ്ങനെത്തെ രീതിയില് പൊരുത്തപെടാന് ബുദ്ധിമുട്ടായിരിക്കും. ഓക്കെ ഷൈനി. താന് തന്ന പണം തിരിച്ചു തരാം
ഞെട്ടലോടെ ഷൈനി: മാഷേ അങ്ങനെയുടുത്താല് പുറത്ത് നിന്ന് വല്ലവരും കണ്ടാല് എന്ത് വിചാരിക്കും.
കരുണാകരന്: ഇവിടെയുള്ള കുട്ടികള് അഞ്ച് മുതല് ഒമ്പത് വയസുവരെയുള്ളവരാ. പിന്നെ ഞാനും അബൂബക്കര് ഹാജിയും സ്കൂള് മാനേജര് മുസ്തഫയുമാണ്.
ഷൈനി: പുറമെ നിന്ന് വല്ലവരും കണ്ടാല്
കരുണാകരന്: നമ്മുടെ വയറ് മറ്റുള്ളവര് കാണുന്നതില് എന്താ ഇത്ര ഉള്ളത്. ബുദ്ധിമുട്ടാണെങ്കില് ടീച്ചറ് വീട്ടില് നിന്ന് വരുമ്പോള് തന്നെ ഇങ്ങനെയുടുക്കേണ്ട. ഓഫീസ് മുറിയില് ചെന്നുടുക്കാലോ. അല്ലെങ്കില് ദേ (എന്നു പറഞ്ഞു തന്റെ ഓഫീസ് മുറിയുടെ ഇടത്തേ ഭാഗത്ത് ചൂണ്ടികൊണ്ട്) ആ മുറിയില് ചെന്ന് ഉടുക്കാം. എന്താ സമ്മതമാണോ..?
ഒന്നാലോചിച്ചുകൊണ്ട് ഷൈനി: ഞാന് ഈ ചെയ്യുന്നത് ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാല്
ഇതുകേട്ട് വായയില് അവശേഷിക്കുന്ന പല്ലുമായി പൊട്ടി ചിരിക്കുന്ന കരുണാകരന് മാഷ്. ഇതുകേട്ട് ചമ്മലോടെ
ഷൈനി: എനിക്ക് സമ്മതമാണ്.
ചിരിനിര്ത്തി കരുണാകരന്: ഉം. അങ്ങനെയെങ്കില് ഷൈനി ആ മുറിയില് പോയി സാരി അഴിച്ച് പറഞ്ഞ പോലെ ഉടുത്തോളൂ.
ഇതുകേട്ട് കസേരയില്നിന്ന് എഴുന്നേല്ക്കുന്ന ഷൈനിയോട് കരുണാകരന്: ഷൈനി ഷെഡ്ഡി ഉടുക്കാറില്ലേ…?
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടലോടെ കരുണാകരനെ നോക്കി തലയാട്ടുന്ന ഷൈനിയോട് കരുണാകരന്: അതിന് കണക്കാക്കി പാവാട കെട്ടണം. അതിനെ ചുറ്റിവേണം സാരിയുടുക്കാന് അങ്ങനെയായലേ പൊക്കിളും അടിവയറും കാണാന് പറ്റുകയുള്ളൂ.
ഇതുകേട്ട് നാണിക്കണോ, പേടിക്കണോ എന്നറിയാതെ അവിടെനിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് തൊട്ടടുത്ത മുറിയിലേക്ക് പോയി കതകടച്ചു ലൈറ്റിട്ടു അവള് സാരി അഴിച്ചു. എന്താണ് നടക്കുന്നത് അവള് ആലോചിച്ചു. ഇവിടെ എന്താ ഇങ്ങനെ..? കരുണാകരന് മാഷ് പ്രായമായതാണ്. പിന്നെ ഹാജിയാര് അയാളെ താന് കണ്ടിട്ടുമില്ല. കിളവന്മാര്ക്ക് വയറ് കണ്ട് ആസ്വദിക്കാനാണോ ഇങ്ങനെയുള്ള തീരുമാനം വെച്ചത്. വെറുതെയല്ല ടീച്ചര്മാര് അധികവും നില്ക്കാതെ പോയത്. പക്ഷെ താന് എന്തുചെയ്യും..? അനുസരിച്ചാല് ജീവിതകാലം മുഴുവന് ഇവിടെ ജോലി ചെയ്യാം. അതും ചില്ലി കാശ് കൊടുക്കേണ്ട. അല്ലെങ്കില് സുരേഷേട്ടന്റെ വീട്ടിലെ കഷ്ടപ്പാടില് കഴിയണം. വരുന്നതു വരട്ടെ. എന്നു ചിന്തിക്കുമ്പോളേക്കും സാരി അഴിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അഴിച്ചുമാറ്റിയ സാരി അവിടെയുള്ള ഒരു ടേബിളിനു പുറത്തുവെച്ചു. തന്റെ പച്ചപാവാടയുടെ വെള്ള കയറു അഴിച്ചു. പാവാട അരയ്ക്കു മുകളിലാണ് കെട്ടിയത്. ഷെഡ്ഡി അതിനും താഴെയാണ്. കരുണാകരന് മാഷ് പറഞ്ഞ പോലെ ഉടുക്കുകയാണെങ്കില് എത്രയോ താഴ്ത്തിയുടുക്കണം. ആ മാഷ്ക്ക് ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ അറിയാം. ആണുകള് അങ്ങനെയാണ് പെണ്ണുങ്ങളെക്കാള് ഇത്രയും കാര്യങ്ങള് കൂടുതല് ശ്രദ്ധിക്കും. കരുണാകരന് മാഷ് നാട്ടില് അറിയപ്പെടുന്ന ഒരു സല്സ്വഭാവിയാണ്. പക്ഷെ അയാള് പറയുന്നത് കേട്ടാല് അതിന് നിരക്കാത്തതും. ഷെഡ്ഡി ഉടുക്കാറില്ലേ എന്ന ചോദ്യം. ജീവിതത്തില് ആദ്യമായിട്ടാണ് അങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം ഒരാളില്നിന്ന് ഉണ്ടായത്. അതും ഗായത്രി ചേച്ചിയുടെ കൂട്ടുകാരി ശ്യാമേച്ചിയുടെ അച്ഛനില് നിന്ന്. അപ്പോളേക്കും പാവാട ഷെഡ്ഡിയുടെ ഇലാസ്റ്റിക്കിന് മുകളിലായി കെട്ടിയിരുന്നു. സാരിയെടുത്ത് അതിന്റെ തുമ്പ് പാവാടയ്ക്ക് മുകളില്വെച്ചു തിരികി അതു ചുറ്റാന് തുടങ്ങി.
ഓഫീസ് മുറിയില് കരുണാകരന് മാഷിന് ഇരിക്കപൊരുതിയില്ലായിരുന്നു. താന് അവളോട് എന്തൊക്കെയാ സംസാരിച്ചത്. ഹോ ഗായത്രിയെ ഏതായാലും കിട്ടിയില്ല. ആ മോഹം ഇവളില് തീര്ക്കണം. നല്ല ഒരു വെടികുറ്റിയാക്കണം. കുറച്ച് കഴിയുമ്പോള് അവള് ആ റൂമിന് പുറത്തിറങ്ങും. അവളുടെ വയറു കാണാന് തനിക്ക് അതിയായ മോഹമുണ്ട്. അത് താനായിരിക്കണം ആദ്യം ഈ സ്കൂളില് കാണേണ്ടത്. അയാള് ഉടനെ എഴുന്നേറ്റ് അവള് കയറി കുറ്റിയിട്ട മുറിക്കഭിമുഖമായി നിന്നു. അല്പ്പ സമയത്തിനുശേഷം മുറി തുറന്ന് ഷൈനി പുറത്തേക്ക് വന്നു. അറിയാതെ കരുണാകരന്റെ കണ്ണുപോയത് അവളുടെ വയറിന്റെ ഭാഗത്തേക്കാണ്. പച്ചസാരിയുടെ നിഴലില് ആ വെളുത്ത വയര് അയാള്ക്ക് കാണാം. പക്ഷെ പൊക്കിള് കാണുന്നില്ല. തന്റെ വയറ് കാണാന് നില്ക്കുന്ന കരുണാകരനെ കണ്ടു ഷൈനി സാരികൊണ്ട് അതുമറക്കാന് ശ്രമിച്ചു.
അതുകണ്ട് നാണത്തോടെ പരവശനായി കരുണാകരന്: ടീച്ചറെ കാണാതായപ്പോ ഞാന് വന്ന് നോക്കിയതാ.
ഇതുകേട്ട് ചിരിച്ചുമൂളുന്ന ഷൈനി. അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് കല്ല്യാണി: ടീച്ചറെ ഞാന് എവിടെക്കെ നോക്കി. ദേ ക്ലാസ് തുടങ്ങി
ഷൈനി: ഹോ ഞാന് മറന്നു.
കല്ല്യാണി: ഇനിയും താമസിച്ചാല് ഹാജിയാര് ഓരോന്ന് പറയും
കരുണാകരനെ നോക്കി ഷൈനി: ശരി മാഷേ
എന്നു പറഞ്ഞു പോവുന്ന ഷൈനി. ഷൈനിക്ക മുന്നിലൂടെ നടക്കുമ്പോള് പിന്തിരിഞ്ഞ് കരുണാകരനെ നോക്കി ഒരു കള്ളചിരി കൊടുക്കാന് കല്ല്യാണി മറന്നില്ല. അതുകണ്ട് കരുണാകരന് ദേഷ്യം വന്നു. അയാള് ഷൈനിക്ക് പിന്നാലെ നടന്ന് കോണിപടിയുടെ മുകളില്നിന്നും. ഷൈനി അപ്പോള് കല്ല്യാണിയുടെ കൂടെ സ്റ്റെപ്പുകള് ഇറങ്ങുകയായിരുന്നു. സ്റ്റെപ്പ് ഇറങ്ങുമ്പോള് അയാള് അവളുടെ ചന്തികളില് ശ്രദ്ധിച്ചു. ചെറുതാണെങ്കിലും അതിനും ഒരു ചലനമുണ്ടായിരുന്നു. അയാള് അവളുടെ വയറ് കഴിയുന്നത്ര കാണാന് ശ്രമിച്ചെങ്കിലും നടന്നില്ല. അതിന്റെ നിരാശ അയാളിലുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അവള് നന്നായി അത് താഴ്ത്തി ഉടത്തെന്ന് അയാള്ക്ക് മനസിലായി. വേഗം ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് കയറി തന്റെ ആയുധം കടയാന് തുടങ്ങി.
ഷൈനി ക്ലാസില് കയറി കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കാന് തുടങ്ങി. ബോര്ഡില് എഴുതുമ്പോളും കൈ ഉയര്ത്തുമ്പോളും അവളുടെ സാരി മാറി പൊക്കിളും അടിവയറും പുറത്ത് കാണാമായിരുന്നു. പക്ഷെ ചെറിയ കുട്ടികളായതുകൊണ്ട് അതൊന്നും അവള് ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. പക്ഷെ അവളരെ അലസമായി സാരി മാറി മാറി ആ കാഴ്ച ഒരുക്കി. തന്റെ മുന്നില് ഇരിക്കുന്ന കുട്ടികള് ഒരുപക്ഷെ പ്രായപൂര്ത്തിയായതാണെങ്കില് ഇന്നവര് ഇതുപോലെ തന്റെ ക്ലാസും ശ്രദ്ധിച്ചിരിക്കില്ല അതുറപ്പ്. ക്ലാസെടുക്കുന്നതിനിടയില് അവളുടെ കണ്ണ് ജനലരികിലേക്ക് പോയി. അതാ തന്നെ നോക്കി നില്ക്കുന്ന ഒരാള്. വെളുത്ത മുണ്ടും ഷര്ട്ടും തലയില് വെള്ളക്കെട്ടും നരച്ച താടിയുമായി നില്ക്കുന്ന മെലിഞ്ഞ ശരീരത്തോടുകൂടിയ ഒരാള്. അന്ന് കണ്ട അതേ സ്ഥാനത്ത് ഇന്ന് മറ്റൊരാള്. കുറച്ച് പ്രായാധികമുള്ള ഒരാള്. ഏതാണ്ട് 60-70 വയസ് പ്രായം. ഞാന് അയാളെ കണ്ടുഞെട്ടിട്ടും അയാള് എന്നെ കണ്ടതായി ഭാവിച്ചില്ല. ഞാന് അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു ചെന്നു ചോദിച്ചു ഷൈനി: നിങ്ങള് ആരാ? എന്താ വേണ്ടത്..?
ഷൈനിയെ ഒന്ന് നോക്കി അയാള് സ്കൂള് വരാന്തയിലൂടെ നടന്നുപോയി. അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് കല്ല്യാണി: എന്താ ടീച്ചറെ..?
ഷൈനി: അത് ആരാ ചേച്ചീ..?
കല്ല്യാണി: അത് നമ്മുടെ സ്കൂളിന്റെ ഓണര്. അബൂബക്കര് ഹാജി
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടുന്ന ഷൈനി. കല്ല്യാണി: ടീച്ചര് എന്താ ചോദിച്ചേ..?
ഷൈനി: ഏയ് ഒന്നുംല്ല
ഇതുകേട്ട് പോവുന്ന കല്ല്യാണി. പക്ഷെ താന് ചോദിച്ചത് തെറ്റായിപോയോ എന്നൊരു തോന്നല് മാത്രമായിരുന്നു ഷൈനിക്ക്. അങ്ങനെ നാലാമത്തെ പിരീയഡും കഴിഞ്ഞ് ഓഫീസ് മുറിയില് ഭക്ഷണം കഴിച്ചിരിക്കുമ്പോള് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഹേമടീച്ചര്: ഇപ്പോളാണ് ടീച്ചര് ടീച്ചറായത്
ഗിരിജ: അതെ അതെ. ഇനി എന്തെല്ലാം മാറ്റങ്ങള് ഉണ്ടാവാനിരിക്കുന്നു.
ലേഖ: മതി മതി എല്ലാരും പറഞ്ഞ് ആ കൊച്ചിനെ പേടിപ്പിക്കേണ്ട
സംശയത്തോടെ ഷൈനി: എന്താ ലേഖേച്ചി…?
ഹേമ: അതൊക്കെ നമ്മള് ടീച്ചര്മാര് എങ്ങനെയാ പറയാ.. അതും കുട്ടികള്ക്ക് നാലക്ഷരം പറഞ്ഞ് കൊടുക്കുന്നവരല്ലേ..
അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് കല്ല്യാണി: അതിനല്ലേ ഞാന് ഇവിടെ ഉള്ളത്.
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഗിരിജ: ഉം, അതിന് പറ്റിയ ആള് കല്ല്യാണി തന്നെയാ..
കല്ല്യാണി: ഷൈനി ടീച്ചറെ, ഞാനിവിടെ എന്റെ 26-ാമത്തെ വയസില് ജോലിക്ക് വന്നതാ. ഇപ്പോള് 43 ആയി. കാണാന് വലിയ ഗുണൊന്നും ഇല്ലെങ്കിലും ഇവരെയൊക്കെ ഇവിടെ ഇങ്ങനെയാക്കിയത് ഞാനാ. അല്ലാന്ന് ഇവിടെ ആരെങ്കിലും പറയോ..?
ഗിരിജ: ഏയ് അതില്ല.
കല്ല്യാണി: ഇവറ്റങ്ങള്ക്ക് ഈ നിലയും വിലയും ഉണ്ടാക്കികൊടുത്തത് ഞാനാ. ഇവളുമാരുടെയൊക്കെ തന്നിസ്വഭാവം എനിക്കേ അറിയൂ. പക്ഷെ ഇന്നേ വരെ ഞാനിത് ആരോടും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. അതാണ് കല്ല്യാണി. എന്നെ വിശ്വസിക്കാം. ഷൈനി ടീച്ചര്ക്കും ഞാനൊരു ഭാവിയുണ്ടാക്കി തരും.
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഹേമ: എങ്ങനെ…?
ദേഷ്യത്തോടെ കല്ല്യാണി: ഛീ.. നായിന്റെ മോളെ നിനക്കുണ്ടാക്കി തന്ന പോലെ
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടലോടെ കല്ല്യാണിയെ നോക്കുന്ന ഷൈനി. ടീച്ചര് എ്ന്ന് ബഹുമാനത്തോടെ വിളിച്ച പ്യൂണ് കല്ല്യാണി ഇതാ തെറിപറയുന്നു. അവള്ക്ക് ഞെട്ടല് മാറിയിരുന്നില്ല.
കല്ല്യാണി: ഷൈനി ടീച്ചറെ.. ഞാനൊരു കാര്യം പറയാം. ഈ ഗിരിജയെയും ഹേമയെയും ഹാജിയാര്ക്ക് കൂട്ടികൊടുത്ത് ഇവള്മാര്ക്ക് ഈ ജോലി വാങ്ങികൊടുത്തത് ഞാനാ.
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടുന്ന ഷൈനി.
കല്ല്യാണി: അന്ന് ഇവള്മാര് കല്ല്യാണി എന്ന് തികച്ച് വിളിക്കില്ല. ഹാജിയാരെ കുറെ പിഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഇവറ്റങ്ങ്ള്. ഹാജിയാരുടെ കുണ്ണകയറിയ സുഖം ഹേമക്കും ഗിരിജക്കും അവറ്റങ്ങളുടെ ഭര്ത്താവിന്റെ കുണ്ണ കേറിയപ്പോള് കിട്ടിയിട്ടുണ്ടാവില്ല.
താന് എവിടെയാണ് നില്ക്കുന്നത്. എന്താ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ..? ഷൈനി ആലോചിച്ചു. അവള്ക്ക് തല ചുറ്റുന്നപോലെ തോന്നി.
കല്ല്യാണി: കേട്ടോ ടീച്ചറെ, ആദ്യമേ പറയാം. ഇവിടെ ജോലി കിട്ടണമെങ്കില് കിടന്നുകൊടുക്കണം. അതും ഈ കിളവന്മാര്ക്ക്.
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടുന്ന ഷൈനി.
കല്ല്യാണി: പേടിക്കേണ്ട, ഈ ലേഖ ടീച്ചറും അങ്ങനെ വന്നവള് തന്നെയാ.
ഭയത്തോടെയും ഞെട്ടലോടെയും ഷൈനി: ഇതൊന്നും എന്നോട് ആരും പറഞ്ഞില്ല.
ഹേമ: ഇതൊക്കെ പുറത്ത് പറയാന് പറ്റുന്നതാണോ…?
കല്ല്യാണി: ഷൈനീ, നിന്റെ വയറും മടക്കും പൊക്കിളും ഹാജിയാര് കണ്ട്. നിന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. അയാള്ക്ക് നിന്നെ വേണം.
ഷൈനി: ചേച്ചി എന്താ ഈ പറയണ്..?
കല്ല്യാണി: മോളെ, ഞാന് കുറെ ജീവിതം കണ്ടതാ. നിനക്ക് പതിവ്രതയായി ജീവിച്ചാല് കഷ്ടപ്പെട്ട് അങ്ങനെ ജീവിക്കാം. അല്ലെങ്കില് ഇതുപോലെ സുഖിച്ച് ജീവിക്കാം. എന്താ വേണ്ടതെന്ന് വെച്ചാല് നിനക്ക് തീരുമാനിക്കാം.
എന്നു പറഞ്ഞുപോവുന്ന കല്ല്യാണി. ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടലോടെ തളര്ന്ന് കസേരയിലിരിക്കുന്ന ഷൈനി. അവിടേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് ലേഖ: ഷൈനി അവര് പറഞ്ഞതെല്ലാം സത്യമാണ്. നിനക്ക് ആലോചിക്കാം. വേണമെങ്കില് അവരെ നമുക്ക് ഒരു കൂട്ടികൊടുപ്പുകാരി എന്ന് വിളിക്കാം. പക്ഷെ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലെ ആവശ്യങ്ങള് നിറവേറാന് പാതിവ്രത്യംകൊണ്ട് കഴിയില്ല. ഈ ഗിരിജ ടീച്ചറുടെയും ഹേമ ടീച്ചറുടെയും മക്കള് പഠിക്കുന്നതൊക്കെ ഈ ഹാജിയാരും മുസ്തഫയും കൊടുത്ത കാശ് കൊണ്ടാണ്. എന്റെ വീടുപണി നടക്കുന്നതും ആ കാശ് കൊണ്ടാണ്. നമ്മള് വഴങ്ങി കൊടുത്താല് ആരും അറിയില്ല.
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടി നിസ്സഹായതയോടെ ലേഖയെ നോക്കുന്ന ഷൈനി.
ഗിരിജ: ഷൈനി, മോള് ചെറുപ്പമാണ്. ഹാജിയാര് ആയ കാലത്ത് എന്നെയും ഹേമയെയും കളിച്ചതിന് കണക്കില്ല. രാവിലെ ഞാനാണെങ്കില് വൈകിട്ട് ഹേമയായിരിക്കും.
ഹേമ: ഹോ അതൊക്കെ ഒരു കാലം. നാലഞ്ച് വര്ഷം മുമ്പ് ഹാജിയാര്ക്ക് ഒരു അറ്റാക്ക് വന്നു. അതിനുശേഷമാ നൂലപോലെ മെലിഞ്ഞത്. അതിനുമുമ്പ് ആള് ഒരു ഖജപോക്കിരിയായിരുന്നു. ലേഖക്ക് ആ ഭാഗ്യം കിട്ടിയില്ല. അവള് വന്നിട്ട് മൂന്ന് വര്ഷം ആവുന്നതേയുള്ളൂ.
ലേഖ: നിന്നെ ഞങ്ങളാരും നിര്ബന്ധിക്കില്ല. പക്ഷെ നീ ഒന്ന് ആലോചിക്കണം. ജീവിതത്തെപറ്റി. പിന്നെ ഒരു അപേക്ഷ, ഞങ്ങള് ഇങ്ങനെ കിടന്ന് കൊടുത്തവരാണെന്ന് പുറംലോകത്ത് ആരും അറിയരുത്.
ഗിരിജ: അതെ, സാധാരണ ഇങ്ങനെ വരുന്ന ടീച്ചര്മാരെ മുട്ടുന്നത് കല്ല്യാണിയാ. ഇതിപ്പോ കരുണാകരന്മാഷ് നേരിട്ട് മുട്ടിയതിന്റെ ചൊറിച്ചിലാ അവളില് കണ്ടത്.
അപ്പോളേക്കും ക്ലാസില് ബെല്ലടിച്ചിരുന്നു. എല്ലാ ടീച്ചര്മാരും ക്ലാസിലേക്ക് പോയി. ഷൈനിയും തന്റെ ക്ലാസ് റൂമിലേക്ക് പോയി. അപ്പോളും അവളുടെ മനസില് ചിന്ത അതിനെപറ്റിയായിരുന്നു. ഹാജിയാര് പ്രായം ചെന്ന മനുഷ്യന്. തന്റെ അച്ഛനേക്കാള് പ്രായമുണ്ട്. ആരോഗ്യവും കുറവ്. പക്ഷെ താന് എന്താണ് ചെയ്യുക..? ജോലി അത്യാവശ്യമാണ്. അവള്ക്ക് ക്ലാസില് ശ്രദ്ധിക്കാന് പറ്റിയില്ല. അങ്ങനെ അവസാന ക്ലാസും കഴിഞ്ഞ് ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് പോയ ഷൈനിയെ കാത്ത് കല്ല്യാണി അവിടെ നില്പ്പുണ്ടായിരുന്നു.
തന്നെ കണ്ട് ഞെട്ടിയ ഷൈനിയെ നോക്കി കല്ല്യാണി: ടീച്ചറെ, തീരുമാനം എന്തായി..?
തലയുയര്ത്തി വിഷമത്തോടെ ഷൈനി: ഞാന് ഒന്നും തീരുമാനിച്ചിട്ടില്ല.
കല്ല്യാണി: ടീച്ചര്ക്ക് എന്ത് വേണമെങ്കിലും തീരുമാനിക്കാം. പക്ഷെ പൂറില് ഹാജിയാരുടെ കുണ്ണ കേറാത്ത ഞാനുള്പ്പെടെ ഒരു പെണ്ണും ഇവിടെയില്ല.
ദേഷ്യത്തോടെ ഷൈനി: നാണമില്ലേ നിങ്ങള്ക്കത് പറയാന്
കല്ല്യാണി: ടീ പൊലയാടി കൊച്ചേ… ഓരോ തവണ കുണ്ണ കറയുമ്പോളും ഒരു ഹൈക്ലാസ് വേശ്യക്ക് കൊടുക്കുന്നതിനേക്കാള് പണം ഓരോ അവള്മാര്ക്കും ആ മനുഷ്യന് കൊടുക്കണ്ണ്ട്. നിന്റെ പൂറ്റില് കുണ്ണ കയറ്റണേണ് നിന്റെ കെട്ട്യോണ് എന്ത് മൈര് ആണെടി നിനക്ക് തരണത്.
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടലോടെ കല്ല്യാണിയെ നോക്കി ആലോചിക്കുന്ന ഷൈനി.
കല്ല്യാണി: നീ എന്ത് മൈര് തീരുമാനിച്ചാലും വേണ്ടീലാ. ഞാന് പറയാന് പോണത് പറയണ്. ഹാജിയാര്ക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. കളിക്കണമെന്നുണ്ട്. നിനക്ക് താല്പര്യമുണ്ടെങ്കില് മാത്രം നാളെ ഇവിടേക്ക് വന്നാല് മതി. അതും സെറ്റ് സാരിയില്. അല്ലെങ്കില് നിന്നെ ഇവിടെ കണ്ടുപോവരുത്. പറഞ്ഞേക്കാ.
എന്ന് പറഞ്ഞു പോവുന്ന കല്ല്യാണിയെ നോക്കുന്ന ഷൈനിക്ക് അവള് ഒരു ആണാണോ എന്ന തോന്നല് ഉണ്ടായി. എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ നില്ക്കുന്ന ഷൈനിയുടെ അടുത്തേക്ക് ലേഖ കടന്നുവന്നുകൊണ്ട് ലേഖ: എന്താ ഷൈനി..? അവര് എന്താ പറഞ്ഞേ..?
ഞെട്ടലോടെ ലേഖയെ നോക്കി ഷൈനി: ഞാന് നാളെ സെറ്റ് സാരി ഉടുത്ത് വരണമെന്ന്.
ലേഖ: ഹോ അപ്പൊ നാളെ നിന്നെ വേണമായിരിക്കും ഹാജിയാര്ക്ക്.
ഷൈനി: ഞാന് എന്താ ചെയ്യാ ചേച്ചീ
ലേഖ: വരണമെന്ന് പറഞ്ഞാല് ഞാന് ചീത്തയാണെന്ന് നീ പറയും. വരേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞാല് ഞാന് നല്ലവളാണോ എന്ന് നീ ചോദിക്കും. തീരുമാനം നിന്റേത്.. ഇന്ന് ഹാജിയാര്ക്ക് ഞാനാ ആള്. നാളെ നീയുണ്ടെങ്കില് നീ അല്ലെങ്കില് ഞാന് തന്നെ.
എന്നു പറഞ്ഞു ഹാജിയാരുടെ താഴെ നിലയിലുള്ള ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് പോവുന്ന ലേഖ.
ഒരു സ്കൂള് ടീച്ചര് വേശ്യയെപോലെ വ്യഭിചരിക്കാന് പോവുന്നപോലെ ലേഖ ടീച്ചര് പോവുന്നത് വിഷമത്തോടെ ഷൈനി നോക്കിനിന്നു. ഗിരിജ ടീച്ചറും ഹേമടീച്ചറും തന്റെ തീരുമാനം ചോദിച്ചു. അവരോടൊന്നും വ്യക്തമായി തനിക്ക് കൊടുക്കാനില്ലായിരുന്നു. അവള് ബസ് കയറി വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴും ചിന്ത സ്കൂളിലെ കാര്യമായിരുന്നു. വീടിനുള്ളിലേക്ക് കയറുമ്പോള് തന്നെ ദേഷ്യത്തോടെ ജയ: എന്ത് വേഷാടി ഇത്.
ഞെട്ടലോടെ അപ്പോളാണ് അവള് അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്. തന്റെ സാരി വയറിന് താഴെ എത്തി നില്ക്കുന്നു. വയറും പൊക്കിളും എല്ലാം കാണുന്നുണ്ട്. വെറുതെയല്ല, കുറെ പേര് തന്നെ തുറിച്ചു നോക്കിയത്. പെട്ടെന്ന് അവള് സാരി വലിച്ചു വയറിലേക്ക് കയറ്റിയെങ്കില് പാവാട താന്നതുകൊണ്ട് അതിനുകഴിഞ്ഞില്ല. അവള് നേരെ മുറിയിലേക്ക് പോയി സാരിയും പാവാടയും ബ്ലൈസുമെല്ലാം അഴിച്ച് കുളിച്ച് അടിവസ്ത്രവും മാക്സിയുമിട്ട് പുറത്തേക്ക് വന്നപ്പോളേക്കും ചിന്നു ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു വന്നിരുന്നു. അവള്ക്ക് കഴിക്കാന് ഉണ്ടാക്കി പഠിപ്പിക്കാനിരുന്നു. അപ്പോളേക്കും അമ്മ ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്തു ഒരുമിച്ചു കഴിച്ചു. കിടക്കാന് നേരത്താണ് അച്ഛന് കടന്നുവന്നത്.
മാധവന്: മോളെ.. സ്കൂളും കുട്ടികളും ഒക്കെ എങ്ങനെയുണ്ട്..
എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ ഒന്നാലോചിച്ചുകൊണ്ട് ഷൈനി: എല്ലാം മനസിലാക്കി വരുന്നേയുള്ളൂ.
മാധവന്: ഈ കാലത്ത് ഒരു ജോലി കിട്ടാന് വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടാ. അതും അഞ്ചുപൈസ കൊടുക്കാതെ.
ജയ: ശരിയാ.. സുരേഷിന്റെ വീട്ടിലെ ബുദ്ധിമുട്ട് നമുക്ക് അറിയുന്നതല്ലേ..? നീ ഈ ജോലി കളയാതെ നോക്കണം
അവരോടൊന്നും പറയാന് തോന്നിയില്ല നേരെ മുറിക്കകത്തു കയറി വാതിലടയ്ച്ചു. അപ്പോളേക്കും ചിന്നു ഉറങ്ങിയിരുന്നു. അവള്ക്ക് കരച്ചില്വന്നു. പണം കൊടുക്കാതെ ജോലി കിട്ടുമെന്ന് താണാണ് അമ്മയോടും അച്ഛനോടും പറഞ്ഞത്. അതുപോലെ തന്നെ കിട്ടി. പക്ഷെ അവര്ക്ക് വേണ്ടത് മറ്റുചിലതാണ്. അത് ഞാന് എങ്ങനെ ഇവരോട് പറയും. ജോലി വേണ്ടാന്ന് വെച്ചാല് പിന്നെ അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെ വായയിലുള്ളത് കേള്ക്കണം. സുരേഷേട്ടന്റെ വീട്ടിലെ കഷ്ടപാടും. വേണ്ട അതോര്ക്കുമ്പോള് ഇതാണ് നല്ലത്. ആകെ ജീവിതത്തില് കണ്ട അവിഹിതം ഗായത്രി ചേച്ചി മഹേഷുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നതാണ്. വിവാഹത്തിനുശേഷവും ഗായത്രി ചേച്ചി അതു തുടര്ന്നു. അഞ്ചു പൈസപോലും കൊടുക്കാതെയും കിട്ടാതെയുമാണ് അവര് അന്ന് ആ വിറകുപുരയില് ബന്ധപ്പെട്ടത്. ഏതായാലും തന്റെ ശരീരത്തിന് അഞ്ചുലക്ഷത്തിന്റെ വിലയില്ല. വഴങ്ങികൊടുത്താല് ആ ഒരു ലക്ഷം രൂപ തിരികെ കിട്ടും. അത് എടുത്ത് ബാങ്കില് കൊടുത്ത് പണയം വെച്ച സ്വര്ണാഭരണം വാങ്ങാം. മനസമാധാനം കിട്ടും. കൂടെ ജോലിയും. ഹേമ ടീച്ചറും ഗിരിജ ടീച്ചറും ലേഖ ടീച്ചറും തന്നെ പോലെ തന്നെയായിരുന്നില്ല. ജീവിതം അവരെ മാറ്റം പഠിപ്പിച്ചു. അതുകൊണ്ട് അവര്ക്ക് അവരുടെ കാര്യങ്ങളും പണവും ഉണ്ടായി. നാട്ടില് ആരും അറിയാന് പോവുന്നില്ല. കാരണം കരുണാകരന് മാഷ് ഉള്ളടത്തോളം കാലം. അയാള്ക്ക് നാട്ടിലെ പേര് കളയാന് അയാള് കൂട്ടാക്കില്ല. അയാളാണ് എന്റെ ധൈര്യം. ഷൈനി വേഗം സെല്ഫ് തുറന്നു അതില് നിന്ന് സെറ്റ് സാരിയും ബ്ലൈസുമെടുത്തു. പൂക്കളുള്ള ഒരു പാവാടയും കറുപ്പ് ബ്രായുംമെടുത്തു. അയണ് ചെയ്തു.
———————————————————————————————————
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ സ്കൂളില് പതിവുപോലെ രക്ഷിതാക്കള് കുട്ടികളെ കൊണ്ടുചെന്നാക്കുന്നു. ഷൈനി സെറ്റ് സാരി ധരിച്ച് സ്കൂള് ഗെയ്റ്റ് കടന്നു ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു. ഷൈനിയെ ആ വേഷത്തില് കണ്ട ഹേമ ടീച്ചറും ഗിരിജ ടീച്ചറും ഞെട്ടി.
ഹേമ: ഷൈനി തീരുമാനമെടുത്തുവല്ലേ…?
കയ്യിലെ ബാഗ് മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചുകൊണ്ട് ഷൈനി: നിങ്ങളും ഒരു കാലത്ത് കന്യകളായിരുന്നില്ലേ..
ഗിരിജ: ശരിയാണ് ഷൈനി. ഞങ്ങളും നിന്നെ പോലെ തന്നെയായിരുന്നു. ജീവിത പ്രാരാബ്ദം ഞങ്ങളെ ഇങ്ങനെയാക്കി തീര്ത്തു.
അപ്പോളേക്കും ലേഖ ടീച്ചര് അവിടേക്ക് വന്നു. ലേഖ: ഷൈനി നീ എടുത്ത തീരുമാനം തെറ്റാണെന്നോ, ശരിയാണെന്നോ ഞാന് പറയില്ല. കാരണം നീ ഇന്നെടുത്ത തീരുമാനം ഞങ്ങള് ഇന്നലെയെടുത്തതാണ്.
സ്കൂള് മുറ്റത്തേക്ക് ഒരു ബെന്സ് കാറ് വന്നുനിന്നു. അവിടേക്ക് എല്ലാവരും നോക്കി. കാറിന്റെ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റില് നിന്ന് മുസ്തഫ ഇറങ്ങി പിന്നിലെ ഡോര് തുറന്നുകൊടുത്തു. അതില് നിന്ന് വെള്ള ഷര്ട്ടും മുണ്ടും നരച്ച താടിയുമായി ഹാജിയാര് ഓഫീസ് റൂമിലേക്ക് പോവുന്നതു നാലുപേരും നോക്കി നിന്നു.
ഗിരിജ: ഇന്ന് ഹാജിരായ് നേരത്തെയാണല്ലോ…?
ഹേമ: കിളുന്ത് പെണ്ണിനെ കിട്ടൂന്ന് മൂപ്പര് ആദ്യേ ഉറപ്പിച്ചിണ്ടാവും.
അങ്ങോട്ട് വന്നുകൊണ്ട് കല്ല്യാണി: നീ നേരത്തേ എത്തിയോ കൊച്ചേ..?
കല്ല്യാണിയെ കാണുന്നത് തന്നെ ഷൈനിക്ക് ഇപ്പോള് പേടിയാണ്. പോരാത്തതിന് അവരുടെ ഓരോ വര്ത്തമാനവും. ഷൈനിയെ അടിമുടി നോക്കിയ ശേഷം കല്ല്യാണി: ടീ പെണ്ണേ എത്ര തവണ പറയണം..? സാരി ഇങ്ങനെ ഉയര്ത്തി വെച്ച് ഉടുക്കരുതെന്ന്..
എന്നു പറഞ്ഞു കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന മുല്ലപ്പൂ ഷൈനിയുടെ തലയില് ചൂടികൊടുക്കുന്ന കല്ല്യാണി.
ഹേമ: അതൊക്കെ ഇനി ശരിയായിക്കോളും കല്ല്യാണി
കല്ല്യാണി: ഉം ശരിയാക്കിയെടുക്കണം.
അതുകേട്ട് കല്ല്യാണിയെ ഭയത്തോടെ ഷൈനി നോക്കി. കല്ല്യാണി: മോളെ, ഹാജിയാര്ക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. നിന്നെ കണ്ടാല് തന്നെ അറിയാം. അധികം കുണ്ണ കയറിയിറങ്ങിയിട്ടില്ലാന്ന്. അങ്ങനത്തെ പെണ്ണുങ്ങളെ കിട്ടുന്നത് അയാള്ക്ക് സന്തോഷള്ള കാര്യാ.. ഗുണണ്ടാവുമ്പോ ഈ കല്ല്യാണിയെ കൂടി ഒന്ന് ഓര്ക്കണേ മോളെ.
എന്നു പറഞ്ഞുപോവുന്ന കല്ല്യാണിയെ അവള് നോക്കിനില്ക്കെ പിന്തിരിഞ്ഞു കല്ല്യാണി: ദേ പിന്നെ ഒരു കാര്യം, കൈയുംവീത് അങ്ങോട്ടേക്ക് കയറി ചെല്ലേണ്ട. നീ ആദ്യമായല്ലേ ഹാജിയാരെ കാണാന് പോവുന്നേ. അതോണ്ട് ഒരു ക്ലാസ് പാല് കയ്യില് കരുതിക്ക്യോ.
എന്നു പറഞ്ഞു പോവുന്ന കല്ല്യാണിയെ നോക്കി സംശയത്തോടെ ഷൈനി: എന്തിനാ പാല്..?
ഗിരിജ: അത് നമ്മുടെയൊക്കെ ആദ്യരാത്രി ഭര്ത്താക്കന്മാര് പാലുകുടിച്ചോണ്ടാണല്ലോ തുടങ്ങിയത്. അതുപോലെ ഹാജിയാരെ ചടങ്ങും അതുതന്നെയാ.
അപ്പോളേക്കും സ്കൂളില് ബെല്ല് അടിച്ചിരുന്നു. സ്കൂള് ഗെയ്റ്റ് അടച്ചു.
ഹേമ: കല്ല്യാണി പറഞ്ഞതൊക്കെ ഓര്മ്മയുണ്ടല്ലോ.. പിന്നെ എല്ലാം നോക്കീം കണ്ടും നില്ക്കണം. അങ്ങനെ നിന്നാ കാര്യം നമ്മുക്ക് തന്നെയാ.
എന്ന് പറഞ്ഞു ഷൈനിയെ കള്ളച്ചിരിയോടെ നോക്കിപോവുന്ന ഹേമയും ഗിരിജയും.
ഓഫീസ് മുറിയുടെ വാതിലടയ്ച്ചുകൊണ്ട്
ലേഖ: നോക്ക് ഷൈനി, ഹാജിയാര് ഒരു പ്രത്യേക സ്വഭാവക്കാരനാ. നമ്മള് ഒന്നിനും മടി കണിക്കരുത്. പറഞ്ഞപോലെ ചെയ്തുകൊടുക്കണം. അങ്ങനെ ചെയ്താല് പലതുണ്ട് കാര്യം.
എന്നു പറഞ്ഞു തന്റെ മാറിലെ സാരി മാറ്റി ഇറക്കിയുടുക്കുന്ന ലേഖ. ഇതുകണ്ട് തന്റെ സാരി അവള് അഴിച്ച് മാറ്റിയുടുക്കുന്ന ഷൈനി. അവളെ കണ്ട് ലേഖ: കല്ല്യാണി പറഞ്ഞ പോലെ നീ കൊച്ചു പെണ്ണ് തന്നെയാണല്ലോ..?
സംശയത്തോടെ ലേഖയെ നോക്കുന്ന ഷൈനിയോട്
ലേഖ: വയറും മുലയും ഉടഞ്ഞിട്ടില്ല. നീ എന്റെ പൊക്കിള് നോക്കിയേ..?
അതുകേട്ട് ലേഖയുടെ വയറിലേക്ക് നോക്കുന്ന ഷൈനി അവളുടെ ദ്വാരമേറിയ പൊക്കിള് കാണുന്നു.
ലേഖ: ഇതില് അഞ്ഞൂറ് വെളിച്ചെണ്ണയെങ്കിലും കൊള്ളും
എന്നു പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്ന ലേഖ. പക്ഷെ, ഷൈനിക്ക് അതാസ്വദിക്കാനുള്ള മനസ് ആ വേളയില് ഇല്ലായിരുന്നു. അപ്പോളേക്കും ഓഫീസ് മുറിയുടെ വാതിലില് മുട്ടുകേട്ടു. ലേഖ വേഗം പോയി വാതില് തുറന്നു. കല്ല്യാണിയായിരുന്നു അത്. കയ്യില് ഒരു ക്ലാസ്മായി മുറിയിലേക്ക് കടന്നുകൊണ്ട് കല്ല്യാണി: ഹോ സുന്ദരിക്കുട്ടി ഒരുങ്ങിയോ..?
ഒന്നുംമിണ്ടാതെ ഇറക്കിയുടുത്ത സാരിയുമായി നില്ക്കുന്ന ഷൈനിയെ നോക്കി കല്ല്യാണി: ഈ പാല് മോള് ഹാജിയാര്ക്ക് കൊണ്ടുകൊടുക്ക്
എന്നു പറഞ്ഞു പാല് ക്ലാസ് കല്ല്യാണി ഷൈനിക്കുനേരെ നീട്ടി. സംശയത്തോടെ ലേഖയെ നോക്കുന്ന ഷൈനിയോട് അത് വാങ്ങാന് ലേഖ ആംഗ്യം കാട്ടുന്നു. കല്ല്യാണിയില് നിന്ന് പാല് ക്ലാസ് വാങ്ങുന്ന ഷൈനിയോട്
കല്ല്യാണി: നാണിക്കേണ്ട. വേഗം കൊണ്ടുപോയി കൊടുത്തോ.. കാത്തിരിക്കണ്ണ്ട്
ഇതുകേട്ട് കയ്യില് പാല് ക്ലാസുമായി ലേഖയേയും കല്ല്യാണിയെയും ഒന്നു നോക്കി ഷൈനി ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് നടക്കുന്നു. ഇതുകണ്ട് ക്ലാസ് റൂമിലേക്ക് പോവാനൊരുങ്ങുന്ന ലേഖയോട് കല്ല്യാണി: ടീച്ചറ് ഇന്ന് ക്ലാസില് പോവണ്ട
ലേഖ: അതെന്താ..?
കല്ല്യാണി: മുസ്തഫ വിളിക്കും അപ്പോള് പോവേണ്ടിവരും. അതുവരെ ഓഫീസിലിരുന്നോ..
ഇതുകേട്ട് ഓഫീസിലിരിക്കുന്ന ലേഖ. അവിടെ നിന്ന് പോവുന്ന കല്ല്യാണി.
കയ്യില് പാല് ക്ലാസുമായി താഴെ നിലയിലുള്ള അബൂബക്കര് ഹാജിയാരുടെ ഓഫീസ് മുറിയിലേക്ക് പോവുന്ന ഷൈനി. ഓരോ കാല്വെപ്പിനും ഓഫീസ് മുറി അടുക്കുമ്പോളും അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടി വന്നു. ഹാജിയാരുടെ ഓഫീസ് മുറിയുടെ വാതിക്കല് എത്തിയപ്പോളേക്കും അതാ മുന്നില് താന് ആദ്യം കണ്ട രൂപം. കറുത്തുതടിച്ച ഉയരമുള്ള സ്കൂള് മാനേജരും ഹാജിയാരുടെ കാര് ഡ്രൈവറുമായ മുസ്തഫ.
മുസ്തഫ: നില്ക്ക്.
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടലോടെ മുസ്തഫയെ നോക്കുന്ന ഷൈനിയെ നോക്കി മുസ്തഫ: നിന്റെ കയ്യില് മൊബൈല്, ക്യാമറ അങ്ങനെ വല്ലതും ഉണ്ടോ..?
മുസ്തഫയെ നോക്കി ഞെട്ടലോടെയും ഭയത്തോടെയും ഇല്ലായെന്നര്ത്ഥത്തില് തലയാട്ടുന്ന ഷൈനി.
ദേഷ്യത്തോടെ മുസ്തഫ: ഞങ്ങള് ഈ നാട്ടില പ്രമാണിമാരാ.. നിലയും വിലയും തറവാടിത്തവുമുള്ള ആളുകള്. ഞങ്ങളെ വല്ലവിധേനയും നാറ്റിക്കാന് ശ്രമിച്ചാലുണ്ടല്ലോ. കൊന്നു കളയും
എന്നു പറഞ്ഞുപോവുന്ന മുസ്തഫയെ നോക്കി ഭയത്തോടെ നോക്കുന്ന ഷൈനി. നടത്തം നിര്ത്തി പിന് തിരിഞ്ഞു ഷൈനിയെ നോക്കി മുസ്തഫ: വേഗം ചെല്ല്.. ഹാജിയാര് കാത്തിരിക്കണ്ട്.
ഇതുകേട്ട് അവള് ഓഫീസ് മുറിയുടെ വാതില് തുറന്നു. തുറന്ന് അകത്ത് കയറിയയുടന് ആ വാതില് അടഞ്ഞു. ഒഴിഞ്ഞ ആ മുറിയില് ഇരുട്ടു പടര്ന്നു കിടക്കുകയായിരുന്നു. ഒന്നും മനസിലാവാത്ത ഇരുട്ട്. പെട്ടെന്ന് ലൈറ്റ് കത്തി. ഒരു ഞെട്ടലോടെ മുറി വീക്ഷിച്ച ഷൈനി അവിടെ ഒരു കസേരയും ടേബിളും അതിന്റെ മുകളില് ഒരു ലാന്ഡ് ഫോണിമിരിക്കുന്നത് കണ്ടു. പെട്ടെന്ന് അത് ശബ്ദിച്ചു. വിറയാര്ന്ന കൈകളോടെ അവള് അതെടുത്ത് ചെവിയില് വെച്ചു.
ഷൈനി: ഹലോ…?
ഹാജിയാര്: ജ്ജ് അന്റെ നേരെ കാണുന്ന ആ വാതില് തുറന്ന് അകത്ത് വാ..
ഇതുകേട്ട് റിസീവര് ഫോണില്വെച്ച് താനിക്കഭിമുഖമായി കാണുന്ന വാതില് തുറന്ന് അകത്ത് കടന്ന ഷൈനി ടേബിളിനപ്പുറം കസേരയില് ഹാജിയാര് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു. അയാളുടെ പിന്നില് കറുപ്പ് നിറത്തില് വലിയ ഒരു കര്ട്ടണ് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഏ.സിയുടെ കുളിര്മയുള്ള മുറി. ഷൈനിയെ കണ്ട് അടിമുടി നോക്കുന്ന ഹാജിയാര്. അവള്ക്ക് എന്തോ നാണമായതുപോലെ. ആദ്യമായാണ് തന്നെ ഇങ്ങനെ ഒരു അന്യപുരുഷന് നോക്കുന്നതും അതിനു താന് നിന്നുകൊടുക്കുന്നതും.
ഹാജിയാര്: നീ നായരാണല്ലേ..?
അതുകേട്ട് കയ്യില് പാല്ക്ലാസുമായി തലയാട്ടുന്ന ഷൈനി.
ഹാജിയാര്: സര്ട്ടിഫിക്കറ്റില് ഗാഡിയന്റെ പേര് മാധവന് നായര് എന്ന് വായിച്ചപ്പോള് തന്നെ എനിക്ക് നിന്നെ കാണാന് കൊതിയായി. നിനക്ക് എന്റെ കൊച്ചുമോളെ പ്രായേ ഉള്ളൂ. കയ്യിലെ ക്ലാസ് ആ മേശപുറത്ത് വെക്ക്
ഇതുകേട്ട് ഷൈനി ക്ലാസ് മേശപ്പുറത്തുവെച്ചു. അപ്പോള് അവളുടെ സാരി മാറി പൊക്കിള് പുറത്തുകണ്ടു. ഇതുകണ്ട ഹാജിയാര്: അങ്ങനെ നില്ക്ക്
എന്നു പറഞ്ഞു മേശപ്പുറത്തെ വലിയ മരത്തിന്റെ സ്കെയില് എടുത്ത് സാരിതലപ്പ് മാറ്റി പൊക്കിള് കണ്ട് അതില് സ്കെയിലിട്ട് കുത്തുന്നു. ഷൈനിക്ക് നാണവും വേദനയും ദേഷ്യവും ഒരുമിച്ചുവന്നു. ഹാജിയാര് സ്കെയില് നേരെ മുകളിലേക്ക് ഉയര്ത്തി ബ്ലൈസില് വെച്ചമര്ത്തി. ഷൈനിക്ക് അത് പുതിയൊരനുഭവമായിരുന്നു. അവള്ക്ക് എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ആ നില്പ്പ് നിന്നു.
ഹാജിയാര്: കുറച്ചുവൊള്ളുവെങ്കിലും അന്റെ മുല സ്ട്രോങ്ങാണ്.
ഇതുകേട്ട് ഒന്നും പറയാതെ തലതാഴ്ത്തി നില്ക്കുന്ന ഷൈനിയുടെ മുലയില്നിന്ന് സ്കെയില് എടുത്തുകൊണ്ട് ഹാജിയാര്: ഉം ഇരിക്ക്
ഷൈനി വേഗം ഹാജിയാരുടെ അഭിമുഖമായിട്ടിരിക്കുന്ന ചെയറുകളില് ഒന്നിലിരുന്നു. അവള് വിയര്ക്കാനും വിറയ്ക്കാനും തുടങ്ങി.
ഹാജിയാര്: ഞാന് ചോദിക്കുന്നതിന് സത്യമായ മറുപടി തരണം
ഇതുകേട്ട് ഹാജിയാരെ ഭയത്തോടെ നോക്കുന്ന ഷൈനിയോട് ഹാജിയാര്: തരില്ലേ…?
ഒന്നും പറയാതെ അവള് തലയാട്ടി.
ഹാജിയാര്: അന്റെ പൂറില് എത്ര കുണ്ണ കയറീട്ട്ണ്ട്…?
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടലോടെ ഹാജിയാരെ നോക്കുന്ന ഷൈനിയോട് ഹാജിയാര്: ഛീ പറയെടി.. ഹിമറെ..
ഭയത്തോടെ ഷൈനി: ഒന്ന്
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സന്തോഷത്തോടെ ഹാജിയാര്: കൊള്ളാം.. അന്നെ പോലത്തെ പെണ്ണിനെയാണ് ഞമ്മക്ക് വേണ്ടത്. ഞമ്മള് പറയുന്നതുപോലെ അനുസരിക്കണം. അനുസരിക്കോ..?
ഷൈനി: ഉം
ഹാജിയാര്: അനക്ക് അറിയോ എനിക്ക് പ്രായം എഴുപതോട് അടുക്കുന്നു. നിനക്ക് ഇരുപത്തിയഞ്ചോടും. നാപ്പത്തിയഞ്ച് കൊല്ലത്തെ വ്യത്യാസംണ്ട് നമ്മള് തമ്മില്. എനിക്ക് ഒരു അറ്റാക്ക് കഴിഞ്ഞോണ്ടാ ഞാന് ഇങ്ങനെയായത്. ആയകാലത്ത് നിന്നെ എനിക്ക് കിട്ടിയെങ്കില് ഞാന് വാരിയെടുത്ത് പൊളിച്ചേനെ.
ഇതുകേട്ട് ഹാജിയാരെ നോക്കുന്ന ഷൈനി.
ഹാജിയാര്: അന്റെ പൂറ്റില് കുണ്ണ കേറ്റാന് എനിക്കാവില്ല
ഇതുകേട്ട് സമാധാനിക്കുന്ന ഷൈനിയോട് ഹാജിയാര്: പങ്കെങ്കില് ഞാന് പറണ പോലെ നീ ചെയ്യണം
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടലോടെ ഭയക്കുന്ന ഷൈനി. ഹാജിയാര്: ജ്ജ് പ്പന്റെ കുണ്ണ ഊമ്പണം.
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടുന്ന ഷൈനി. എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ അവള് ആലോചിച്ചു. എന്തൊരു വൃത്തികേടാണ് ഇയാളിത് പറയുന്നത്. അനുസരിച്ചില്ലെങ്കില് ജീവിതം കൂപ്പുകുത്തും. ഏതായാലും ഇറങ്ങിതിരിച്ചു. ലേഖ ടീച്ചര് പറഞ്ഞതുപോലെ ഹാജിയാര് പറയുന്നത് അനുസരിക്ക തന്നെ. പക്ഷെ ഒരു കാര്യമുണ്ട്. തന്റെ അച്ഛനെക്കാള് പ്രായമുള്ള ഒരാളുടെ കുണ്ണ താന് വായയിലിട്ട് ഊമ്പണം. വിധി തന്നെ. ഹാജിയാരെ നോക്കി ഷൈനി: ശരി.. ഞാന്… ചെയ്യാം..
അവള് വിക്കി വിക്കുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഹാജിയാര്: ജ്ജ് ഊമ്പാന്ന് പറഞ്ഞാ പോരാ. ഇവിടെ വന്ന് ന്റെ മുട്ടമണി എടുത്ത് പുറത്ത്ട്ട് ചെയ്യ്. വാ
എന്നു പറഞ്ഞു ഇരിക്കുന്ന ചെയര് ഒരു ഭാഗത്തേക്ക് തിരിച്ച് കാലകത്തുന്ന ഹാജിയാര്. ഇതുകണ്ട് കസേരയില് നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് ഹാജിയരുടെ അടുത്തുപോയ് മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു നിസ്സഹായതയോടെ ഹാജിയാരെ നോക്കുന്ന ഷൈനി.
ഹാജിയാര്: ഉം വേഗം തൊടങ്ങിക്കോ.. ഞമ്മക്ക് ഉച്ചയ്ക്ക് ഒരു കല്ല്യാണത്തിന് പോവാനുള്ളതാ..
ഹാജിയാരില്നിന്ന് കണ്ണെടുത്ത് മുണ്ടിടയിലൂടെ കയ്യിട്ട് മാറ്റാന് ശ്രമിക്കുന്ന ഷൈനിയോട് ഹാജിയാര്: ഞമ്മടെ അരേലെ കെട്ടയക്ക്.
ഇതുകേട്ട് ഹാജിയാരുടെ അരയിലേക്ക് കൈ കൊണ്ടുപോയി ഇടത്തെ ഭാഗത്തെ കെട്ടഴിച്ചു മുണ്ടു രണ്ടുഭാഗത്തേക്ക് മാറ്റുമ്പോള് അയാളുടെ അണ്ടവര്വെയര് ഷൈനി കാണുന്നു. ഇതുകണ്ട് ഹാജിയേരെ നോക്കുന്ന ഷൈനിയോട് ഹാജിയാര്: ഉം ഇനിയും അയക്കാന്ണ്ട്
അവള് അണ്ടര്വയറിന്റെ കെട്ട് അയക്കാന് നോക്കുന്നു. സുരേഷേട്ടന്റെ അണ്ടര്വെയര്പോലും ഇതുവരെ താന് അഴിച്ചിട്ടില്ല. ഇപ്പോ ഇതാ തന്റെ മുത്തച്ഛന്റെ പ്രായമുള്ള ഒരാളുടെ അടിവസ്ത്രം അഴിച്ചെടുക്കാന് പോവുന്നു. കുറച്ച് പ്രയാസപ്പെട്ട് അവള് അതയച്ചെടുത്തു. ആ അണ്ടര്വയര് തുടയിലൂടെ വലിച്ചു മുട്ടിനുകീഴെ ഇറക്കി. അപ്പോള് അതുകണ്ട് ഞെട്ടി. കറുത്ത രോമകള്ക്കിടയില് കറുത്തുതടിച്ച് നീളത്തിലുള്ള ഒരു കോല്. അതു കിടന്ന് ആടുന്നു. ഹാജിയാര് അടിയില് ഷെഡ്ഡി ഇടാറില്ലാന്ന് അവള്ക്ക് മനസിലായി. സുരേഷേട്ടന്റെ കുണ്ണയേക്കാള് വലിപ്പം മഹേഷിനുണ്ട്. അതിനേക്കാള് വലിപ്പം ഇതിനുണ്ടെന്ന് അവള്ക്ക് മനസിലായി. നരച്ച താടിയുള്ള ഇയാളുടെ അരയിലെ രോമം കറുപ്പുനിറത്തിലാണ്. ഷൈനിയോടായി
ഹാജിയാര്: ഉം നോക്കി നിക്കാതാ. ജ്ജ് അതെടുത്ത് ഊമ്പ്
അയാള് ധൃതിപിടിച്ചു പറഞ്ഞു. മനസ്സിലാമനസോടെ ഷൈനി ഹാജിയാരുടെ കുണ്ണയില് പിടുത്തമിട്ടു.
ഹാജിയാര്: ഹൂ..
കണ്ണടച്ചു അറിയാതെ പറഞ്ഞു.
ഷൈനി തന്റെ ചുണ്ടുകള് ആ കുണ്ണയുടെ മകുടത്തില് മെല്ലെ മുട്ടിച്ചു. പതുക്കെ നുണയാന് തുടങ്ങി.
ഹാജിയാര്: ഹാാ
കൂടെ അത് വലിപ്പം കൂടുകയും തുമ്പില്നിന്ന് തൊലി നീങ്ങാനും തുടങ്ങി. അത് ഷൈനി അറിഞ്ഞു. ഒന്നറച്ചെങ്കിലും ഹാജിയാരോടുള്ള ഭയം കാരണം അവള് പതുക്കെ പതുക്കെ അത് വായയിലെടുത്തു. ഹാജിയാര്ക്ക് അത് ശരിക്കും സുഖിച്ചു. ആഹ് ആഹ്… എന്നു പറഞ്ഞു ഹാജിയാര് ഷൈനിയുടെ തലപിടിച്ച് കുണ്ണയിലേക്കിറക്കി. അവള്ക്ക് ശ്വാസം മുട്ടുന്നപോലെ തോന്നി. തന്റെ വായയില് കൊള്ളുന്നതല്ല ഈ ദണ്ഡെന്ന് അവള്ക്ക് മനസിലായി. ഇത്രയും മെലിഞ്ഞ ഒരാള്ക്ക് ഇത്രയും വലിയ കുണ്ണ ഉണ്ടാവുമെന്ന് അവളും കരുതിയില്ല. ഓരോ ഊമ്പലിലും ഹാജിയാരുടെ ആയുധം വണ്ണംവെയ്ക്കുന്നപോലെ അവള്ക്ക് തോന്നി. അപ്പോളേക്കും ഓഫീസ് മുറി തുറന്ന് ഒരാള് കയറി വന്നു.
മുസ്തഫ: ഹാജിയാരെ.. കല്ല്യാണത്തിന് പോണ്ടേ..
എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ നാണത്തോടെയും ചമ്മലോടെയും ഹാജിയാരുടെ താഴെ മുട്ടുകുത്തിയിരിക്കുന്ന ഷൈനി അയാളുടെ കുണ്ണ വായയില് നിന്ന് വെളിയിലെടുത്തു. ഇതുകണ്ട് ദേഷ്യത്തോടെ ഹാജിയാര്: പ്പാ… ഹിമാറെ.. അന്നോട് ആരാടി പറഞ്ഞത് ഞമ്മളെ കുണ്ണ പുറത്തെടുക്കാന്.. ഊമ്പെടി പൊലയാടി മോളെ..
ഇതുകേട്ട് ഭയത്തോടെ കുണ്ണ ഊമ്പുന്ന ഷൈനി. മുസ്തഫയോടായി ഹാജിയാര്: ജ്ജ് പോയി ലേഖേനെ ഇങ്ങ് കൂട്ടി വാ
അവിടുന്ന് പുറത്തേക്ക് പോവുന്ന മുസ്തഫ. തന്റെ കാഴ്ച മുസ്തഫ കണ്ടത് അവളില് അപകര്ഷാബോധം ഉണ്ടാക്കി. ഷൈനിയുടെ തലപിടിച്ച് ഹാജിയാര് കുണ്ണയില് അമര്ത്തി. ഓരോ അമര്ത്തലിലും അത് അണ്ണാക്ക് മുട്ടെ പോയിരുന്നു. അവളുടെ ഉമിനീര് ഹാജിയാരുടെ കുണ്ണയിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങി. കുണ്ണ ഊമ്പുമ്പോളും ഉമിനീര് കൂടിലര്ന്ന് വായയില്നിന്ന് ശബ്ദമുണ്ടാവാന് തുടങ്ങി. ഹാജിയാര്ക്ക് അധികം പിടിച്ചുനില്ക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. അയാളില് നിന്ന് ശീല്ക്കാരങ്ങള് പുറപ്പെടാന് തുടങ്ങി. അരക്കെട്ട് ചലിക്കുന്നത് ഷൈനി അറിഞ്ഞു. അവള് ഊമ്പലിന്റെ വേഗത കൂട്ടി.
ഹാജിയാര്: ഞമ്മളെ വെള്ളം ഇപ്പൊ അന്റെ തൊള്ളേലേക്ക് വരും. പുറത്ത് കളയരുത് മൊഴുവനും ഇജ്ജ് കുടിക്കണം.
ഇതുകേട്ട് അറപ്പോടെ ഊമ്പല് നിര്ത്തി വായ കുണ്ണയില്നിന്നെടുക്കാന് പോവുന്ന ഷൈനിയുടെ തല പിടിച്ച് അമര്ത്തി വെച്ചു തന്റെ കുണ്ണ അവളുടെ വായയില് ശക്തിയായി ചലിപ്പിച്ചു. അയാളില് നിന്ന് ശബ്ദമുയര്ന്നു. ഹാവൂ… ഹാാ…. പടച്ചോനെ… ഹാജിയാരുടെ കുണ്ണയില്നിന്ന് വന്ന പാല് ഷൈനിയുടെ വായയിലേക്ക് ഒഴുക്കി. അര ക്ലാസിനു താഴെയുണ്ടായിരുന്നു അത്. അവള് അയാളോടുള്ള ഭയത്താല് അതു കുടിച്ചിറക്കി. ഓക്കാനം വന്നെങ്കിലും അവള് നെഞ്ചും കഴുത്തും തടവി തടഞ്ഞുനിര്ത്തി. പാലുപോയ കുണ്ണ ഹാജിയാര് ഷൈനിയുടെ വായയില്നിന്ന് വലിച്ചെടുത്തു. കിതപ്പോടെ അവള് ഹാജിയാരുടെ കാല്ചുവട്ടില് ഇരുന്നു. അപ്പോളേക്കും മുസ്തഫവയും ലേഖ ടീച്ചറും അവിടേക്ക് കടന്നുവന്നു. മുസ്തഫയെയും ലേഖ ടീച്ചറെയും കണ്ട ഷൈനി ഉടനെ നിലത്ത് നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു. ഷൈനിയെ സഹതാപത്തോടെ ലേഖ നോക്കി. അവള് നിന്ന് കിതച്ചുകൊണ്ട് ലേഖയെ നോക്കുകയായിരുന്നു.
ഹാജിയാര്: ഞമ്മക്ക് ഓളെ സുഖിപ്പിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ജ്ജ് ഓളെ സുഖിപ്പിക്കണം
എന്നു പറഞ്ഞു താനിരിക്കുന്നതിനടുത്തുള്ള ഒരു കയറ് വലിക്കുന്ന ഹാജിയാര്. അപ്പോള് പിന്നിലെ കര്ട്ടണ് മാറുന്നു. അവിടെ തുറന്ന ഒരു മുറിയില് ബെഡ്ഡ് കാണുന്നു. ഇതുകണ്ട് ഭയത്തോട ഷൈനി: ഞാനില്ല.. എനിക്ക് പറ്റില്ല.
ഹാജിയാര്: പ്പാ പൂരിമോളെ.. നീ എന്ത് കണ്ടിട്ടാടി എങ്ങോട്ട് വന്നത്..
ഷൈനി: ഹാജിയാരാണെന്ന് കരുതിയാ വന്നത്
ദേഷ്യത്തോടെ ഹാജിയാര്: ഈ തടിയുംവെച്ച് ഞമ്മള് ചെയ്യാനാ നിന്നെ. നിന്റെ പൂറില് ഉശിരുള്ള കുണ്ണ കേറണം. അത് മുസ്തഫേന്റേതാവണം. അത് ഞമ്മക്ക് കാണണം
കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഷൈനി: എനിക്ക് നിങ്ങളെ പണി വേണ്ട ഞാന് പൊയ്ക്കോളാം..
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഹാജിയാര്: അനക്ക് ജോലി വേണ്ടെങ്കില് വേണ്ട. അന്റെ പൂറ്റില് ഇന്ന് മുസ്തഫാന്റെ കുണ്ണ കേറും. ഉം
എന്നു പറഞ്ഞു മുസ്തഫയെ നോക്കുന്ന ഹാജിയാര്. ഷൈനിയെ പിടിക്കാന് ചെല്ലുന്ന മുസ്തഫയെ നോക്കി ലേഖ: നിക്ക്. (ഷൈനിയെ നോക്കി) മോളെ സമ്മതിച്ചേക്ക്. നീ എല്ലാം അറഞ്ഞോണ്ടല്ലേ. ഇതിന് സമ്മതിച്ചത്.
ഭയത്തോടെ മുസ്തഫയെ ചൂണ്ടികൊണ്ട് ഷൈനി: ചേച്ചീ ഇയാള്…?
ലേഖ: നിനക്ക് ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല. ഞാനല്ലേ പറയുന്നേ…
മുസ്തഫയെ നോക്കി ലേഖ: ഇക്കാ. അവളെ വേദനിപ്പിക്കാതെ ചെയ്യണം.
മുസ്തഫ: അതൊക്കെ ഞാനേറ്റ് ടീച്ചറെ. അവളോടൊന്ന് സഹരിക്കാന് പറ.
ലേഖ: നീ പേടിക്കേണ്ട ഷൈനി. ഞാനും ഉണ്ട് കൂടെ
എന്നു പറഞ്ഞു സാരി അഴിക്കുന്ന ലേഖ. ഇതുകണ്ട് മനസ്സിലാമനസോടെ സാരി അഴിക്കുന്ന ഷൈനി. ഷൈനിയേക്കാള് തടിയും മുലയും ചന്തിയുമെല്ലാം ലേഖക്കാണെങ്കിലും നിറവും ചെറുപ്പവും മാദകവും ഷൈനിക്കായിരുന്നു കൂടുതല്. പാവാടയിലും ബ്ലൈസിലും നില്ക്കുന്ന ഷൈനിയെ കണ്ട മുസ്തഫാക്ക് ഇളകി. അയാള് തന്റെ കുണ്ണയില് തടവാന് തുടങ്ങി. ഷൈനി പിടിച്ചു തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു അവളുടെ നനവാര്ന്ന ചുണ്ടില്ചുംബിച്ചു ഊമ്പാന് തുടങ്ങി. അത് അവളില് ഞെട്ടലുണ്ടാക്കി. തടിച്ച വണ്ണമാര്ന്ന ബലിഷ്ഠമായ ചുണ്ട് തന്റെ ചുണ്ടിനെ വലിച്ചുകുടിക്കുന്നു. ഹാജിയാരുടെ ശുക്ലത്തിന്റെ രുചി മുസ്തഫ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഈ വേളയില് ലേഖയെ പിടിച്ചു തന്റെ മുന്നില് മുട്ടുകുത്തിയിരിപ്പിച്ചു തന്റെ കുണ്ണ ലേഖയുടെ വായയില് വെച്ചുകൊടുക്കുന്ന ഹാജിയാര്. മുസ്തഫ ഷൈനിയുടെ ബ്ലൈസിന്റെ മുകളിലുടെ മുല പിടിച്ചു കശക്കാന് തുടങ്ങി. ഒരു കൈകൊണ്ട് അവളുടെ ചന്തികള് ഉടയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. അല്പ്പ സമയത്തിനുശേഷം അവളുടെ ബ്ലൈസിന്റെ ഹുക്കുകള് അഴിച്ചു. ബ്ലൈസ് ഊരിയെടുത്തു നിലത്തിട്ടു. അപ്പോളും ഷൈനിയുടെ ചുണ്ടു മുസ്തഫയുടെ വായയില് തന്നെയായിരുന്നു. അവരുടെ ഉമിനീരുകള് പരസ്പരം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോടും സഞ്ചരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഷൈനി സഹകരിച്ചുതുടങ്ങിയെന്ന് മുസ്തഫ മനസിലാക്കി. അയാള് തന്റെ മുണ്ടുവലിച്ച താഴ്ത്തിട്ടു. ഷെഡ്ഡിയും ഷര്ട്ടുമാണ് അയാളുടെ വേഷം. അയാള് അതിനിടയില് തന്റെ ഷര്ട്ടിന്റെ കുടുക്കുകള് അഴിച്ചു. ഷൈനിയുടെ പാവാടയുടെ ചരടും ഒറ്റവലിക്ക് പൊട്ടിച്ചു. അതാ അരയില്നിന്ന് അത് താഴെക്ക് വീഴുന്നു. ഷൈനി ഇപ്പോള് കറുത്ത ഷെഡ്ഡിയിലും ബ്രായിലുമാണ് നില്ക്കുന്നത്. മുസ്തഫയുടെ ഉദ്ധരിച്ച കുണ്ണ ഷൈനിയുടെ ഷെഡ്ഡിയുടെ മുന്വശം മുട്ടിനിന്നു. കൈകൊണ്ട് ഷൈനിയുടെ ചന്തിപിടിച്ചുടക്കുകയായിരുന്നു മുസ്തഫ. ഇത് കണ്ട് ആസ്വദിച്ചു കിടക്കുന്ന ഹാജിയാരുടെ കുണ്ണ ലേഖ ടീച്ചര് മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു വായയിലാക്കി നുണയുകയായിരുന്നു. ഷൈനിയുടെ ബ്രായുടെ കെട്ടഴിച്ചു മുലയെ സ്വതന്ത്രമാക്കി. കശക്കാന് തുടങ്ങി. ഷൈനി എല്ലാം ആസ്വദിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. താന് ഇപ്പോള് പതിവ്രതയായ ഭാര്യയല്ല. എല്ലാം ആസ്വദിക്കാന് അവള് സഹകരിച്ചു. അവളെ ഇരുകൈകളാല് അനായാസം എടുത്തു അവിടെയുള്ള ബെഡ്ഡില് കിടത്തി മുസ്തഫ തന്റെ ഷര്ട്ട് ഊരി. പൂര്ണ്ണ നഗ്നനായി ഷൈനിയുടെ അടുത്ത് കിടക്കുന്ന മുസ്തഫ. അപ്പോള് ഷൈനിയുടെ വേഷം ഒരു ഷെഡ്ഡിമാത്രമായിരുന്നു. ഷൈനിയുടെ മുലഞെട്ടുകള് വായയിലാക്കി മുസ്തഫ നുണഞ്ഞു. അതവളില് വികാരമുയര്ത്തി.
ഷൈനി: ആഹ് അങ്ങനെ ചെയ്യ് മുസ്തഫാ…
ദേഷ്യത്തോടെ മുസ്തഫ: ഛീ പൊലയാടി പെണ്ണേ.. മിണ്ടാ കിടക്ക്
എന്നു പറഞ്ഞു അവളുടെ മുല ഞെട്ടുകള് വലിച്ചുകുടിക്കുന്ന മുസ്തഫ. അവളുടെ വയറും പൊക്കിളും എല്ലാം ചുംബിച്ചു താഴെ ഷെഡ്ഡിയുടെ മുകളില് ഉമ്മവെക്കുന്നു. അത് ഷൈനിയില് വികാരത്തിന്റെ കൊടികയറ്റി.
ആഹാാാാ
മുസ്തഫ അവളുടെ ഷെഡ്ഡി വലിച്ചു താഴെക്കിറക്കി അതഴിച്ചെടുത്തു. കഴുത്തില് സുരേഷ് കെട്ടിയ താലിമാലയുമായി അന്യജാതിക്കാരനും നാപ്പതോടടുത്ത പ്രായമുള്ള മുസ്തഫവയോട് സഹകരിച്ചു ആസ്വദിച്ചു കിടക്കുന്ന ഷൈനിയുടെ പൂറു മുസ്തഫ നാവിട്ടിളക്കി. ആദ്യാനുഭവമായിരുന്നു ഷൈനിക്ക് അത്. മുസ്തഫ അവളുടെ പൂറിതലില് വിരല് കയറ്റി ചലിപ്പിച്ചു. നാവിട്ടിറക്കി നക്കാന് തുടങ്ങി.
ഷൈനി: ആഹ് ഹാ അങ്ങനെ ചെയ്യ്.. ഹാാാാാാ
ലേഖ ഊമ്പി തരുന്ന സുഖവുമായി ഈ കളി കണ്ടിരിക്കുന്ന ഹാജിയാര് ഷൈനിയെ അടിമുടി നോക്കി. തുണിയില്ലാതെ കിടക്കുന്ന അവളുടെ ശരീരം അയാളില് വികാരം ഉണര്ത്തി. പൂറില് കുറച്ച് രോമമുണ്ടെന്നെല്ലാതെ മറ്റൊരു കലയോ അവളുടെ ദേഹത്തില്ല. മുസ്തഫ എത്ര കാലമായി തന്റെ കൂടെ കൂടിയിട്ട്. അവന് കൊടുക്കാന് തനിക്ക് കഴിഞ്ഞ മികച്ച സമ്മാനങ്ങളില് ഒന്നാണിത്. ഷൈനിയെ പോലത്തെ കിളുന്ത് പെണ്ണിനെ അതും നായര് പെണ്ണിനെ കിട്ടിയ സന്തോഷം അയാള് മുസ്തഫയില് കണ്ടു. സുഖിച്ചു കിടക്കുന്ന ഷൈനിയുടെ പൂറില് മുസ്തഫ തന്റെ ഉദ്ധരിച്ച കുണ്ണ വെച്ചു തള്ളി.
ഷൈനി: ആ
നിലവിളിച്ചു. ആദ്യമായാണ് അത്രയും വണ്ണമുള്ള കുണ്ണ തന്റെ പൂറില് കയറുന്നത്. അതിന്റെ ചൂടും മുഴപ്പും അവള് അറിഞ്ഞു. ഈ കാര്യത്തില് അനുഭവ സംമ്പത്തുള്ള മുസ്തഫ ഓരോ അടിയും ആഞ്ഞ് ആഞ്ഞ് അടിച്ചു. വേദനയാലും സുഖത്താലും ഷൈനി കിടന്നു പുളഞ്ഞു. അവള്ക്ക് രണ്ടും ഒരുമിച്ച് അനുഭവിക്കുന്ന സുഖം. കുണ്ണ കയറുമ്പോള് കിട്ടുന്ന സുഖം. അത് വലിച്ച് എടുക്കുമ്പോള് ചെറിയ വേദന. വീണ്ടും കയറ്റുമ്പോള് സുഖം. ഹാാാ അവളില് നിന്ന് ശീല്ക്കാരം പുറപ്പെട്ടു. അവള്ക്ക് പിടിച്ചുനില്ക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. അതെ അവളുടെ പൂറില്നിന്ന് പുറത്തേക്ക് വെള്ളം ഒലിച്ചിറങ്ങി. അവള്ക്ക് ആദ്യമായി രതിമൂര്ച്ഛ സംഭവിച്ചു. ഇതറിഞ്ഞ മുസ്തഫ ദേഷ്യത്തോടെ
മുസ്തഫ: പൊലയാടി മോളെ, എന്റെ കുണ്ണ വെച്ച് നീ കാര്യം സാധിച്ച്ല്ലേ.. എഴുന്നേല്ക്കെടി
എന്നു പറഞ്ഞു ബെഡ്ഡില് നിന്ന് എഴുന്നേല്ക്കുന്ന മുസ്തഫ. ഒന്നും അറിയാതെ നഗ്നയായി ബെഡ്ഡില് നിന്ന് എഴുന്നേല്ക്കുന്ന ഷൈനിയോട് മുസ്തഫ: കുനിഞ്ഞ് നിക്കെടി.
അവള്ക്ക് കാര്യം മനസിലായി. പക്ഷെ, സമ്മതമല്ലെങ്കിലും ഇപ്പോള് മുസ്തഫയെ അനുസരിക്കാനാണ് അവള്ക്ക് തോന്നിയത്. അവള് ബെഡ്ഡില് കുന്നിഞ്ഞ് നിന്നു
മുസ്തഫ തന്റെ കുണ്ണ ഷൈനിയുടെ ചന്തിയിടയില് വെച്ചു ആഞ്ഞുതള്ളി.
അയ്യോ.. ഷൈനി നിലവിളിച്ചു മുസ്തഫ കേട്ട ഭാവം നടിച്ചില്ല. ഓരോ തള്ളലിലും ഷൈനി നിലവിളിച്ചു. കുണ്ണ ഊമ്പുന്നത് നിര്ത്തി നിലവിളികേട്ട ഭാഗത്തേക്ക് ലേഖ നോക്കി.
ഹാജിയാര്: ഊമ്പെടി പൂറി
ഭയത്തോടെ വീണ്ടും ഹാജിയാരുടെ കുണ്ണ ലേഖ വായയിലെടുത്തു ഊമ്പി. ഷൈനിയുടെ ഇറുങ്ങിയ കുണ്ടിയില് മുസ്തഫയുടെ കുണ്ണ ശക്തിയായി കയറിയിറങ്ങി. അവളില് കണ്ണുനീര് പൊടിഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന് മുസ്തഫ അവളെ പിടിച്ച് മലര്ത്തി കിടത്തി പൂറില് കയറ്റാന് തുടങ്ങി. അത് അവളില് ആശ്വാസം സുഖവും നല്കി. മുസ്തഫ ആഞ്ഞടിച്ചു. അയാള്ക്ക് അധികനേരം പിടിച്ചു നില്ക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ആഹാ.. ഷൈനിയുടെ പൂറില്നിന്ന് കുണ്ണ വലിച്ചൂറിയെടുത്ത് അവളുടെ വായയില് മുസ്തഫ വെച്ചുകൊടുത്തു. ഏതോ ചടങ്ങുപോലെ അവള് അതെടുത്ത് വായയിലെടുത്തു. മുസ്തഫയുടെ വെള്ളം ഷൈനിയുടെ വായയില് നിറഞ്ഞൊഴുകി. അവള്ക്ക് അത് കളയണമെന്നുണ്ടെങ്കില് തിരിയാന് സമ്മതിക്കാതെ മുസ്തഫ തന്റെ കുണ്ണ അവളുടെ പൂറില് ചലിപ്പിച്ചു. മുസ്തഫയുടെ ശുക്ലം വായയിലേക്ക് കുടിച്ചിറക്കേണ്ടിവന്നു. ഹാജിയാറെക്കാള് കൂടുതല് പാല് മുസ്തഫാക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഈ കാഴ്ച കണ്ട ഹാജിയാര്ക്ക് അണപൊട്ടിയിരുന്നു. നേരത്തെ പോയതിനാല് ഇപ്പോള് സുഖവും പാലും കുറവായിരുന്നു. അതുമുഴുവന് ലേഖ കുടിച്ചിറക്കി. ഷൈനിയുടെ വായയില് നിന്ന് മുസ്തഫ തന്റെ കുണ്ണ വലിച്ചെടുത്തു. ഷൈനി തളര്ന്നു തുണിയില്ലാതെ ബെഡ്ഡില് കിടക്കുകയായിരുന്നു. മുസ്തഫയും ഹാജിയാരും അവിടെ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയി. അപ്പോളേക്കും എഴുന്നേറ്റ് സാരിയുടുത്ത് ഷൈനിയുടെ അടുത്തേക്ക് ലേഖ വന്നു. ബെഡ്ഡില്നിന്ന് എഴുന്നേല്ക്കുന്ന ഷൈനിയോട്
ലേഖ: ഇപ്പോ കുറച്ച് വേദനയൊക്കെയുണ്ടാവും..
പതുക്കെ ബെഡ്ഡില് നിന്ന് എഴുന്നേല്ക്കുന്ന ഷൈനിയെ താങ്ങിപിടിച്ച് അവള്ക്ക് ബ്രായും ഷെഡ്ഡിയും ഇടാന് ലേഖ സഹായിച്ചു. അപ്പോളാണ് പാവാടയുടെ ചരട് പൊട്ടിയത് ഷൈനി അറിഞ്ഞത്. ലേഖ അവള്ക്ക് കയറ് കൂട്ടികെട്ടി പാവാട ശരിയാക്കികൊടുത്തു. സാരിയുടുപ്പിച്ചു. ആ മുറിയിലെ കണ്ണാടിക്കുമുമ്പില് പോയിനിന്നു വസ്ത്രം ശരിയാക്കി അവള് അവര് രണ്ടുപേരും മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് കടക്കവെ മുസ്തഫ അവരുടെ മുമ്പിലേക്ക് വന്നു. അയാളെ ഞെട്ടലോടെ നോക്കിയ ഷൈനി ഒന്നു പേടിച്ചു. ഇനിയും ഇയാള്ക്ക് വഴങ്ങികൊടുക്കേണ്ടിവരുമോ എന്ന ഭയമായിരുന്നു അവളില്. കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ഒരു കവര് ലേഖ ടീച്ചര്ക്ക് മുസ്തഫ നീട്ടി. അതുചിരിച്ചു ലേഖ ടീച്ചര് അതുവാങ്ങി. മറ്റേ കവര് ഷൈനിക്ക് നീട്ടി. അതു സംശയത്തോടെ വാങ്ങിയ ഷൈനി മുസ്തഫയെ നോക്കി. അയാള് പിന്തിരിഞ്ഞു നടന്നു. ലേഖ ടീച്ചര് കവര് തുറന്നു നോക്കി ഏതാനും നോട്ടുകള് എണ്ണികൊണ്ട് ലേഖ: എന്റെ പതിവു വീതം കിട്ടി. ആയിരം രൂപ
ഷൈനി തന്റെ കയ്യിലെ കവറ് തുറന്ന് നോക്കി നോട്ടുകള് എണ്ണി. എല്ലാം നിരോധിച്ച ആയിരത്തിന്റെ നോട്ടുകള്. എണ്ണിനോക്കിയപ്പോള് ഇരുപത്തിയ്യയായിരം രൂപ. തന്റെ ശരീരത്തിന് ഇത്രയും വില അവര് തരുമെന്ന് ഷൈനി അറിഞ്ഞില്ല. അവള്ക്ക് സന്തോഷം എവിടെയോ തോന്നി. അത് ഈ കിട്ടിയ ജോലിയുടേതാണോ, കിട്ടിയ സുഖത്തിന്റേതാണോ.. അവര് തരുന്ന പണത്തിന്റേതാണോ എന്നറിയില്ല. എന്നാലും അവള് സന്തോഷിക്കുന്നു. മറ്റു ടീച്ചര്മാരെ പോലെ സമൂഹത്തിന്റെ മുമ്പില് പതിവ്രതയായ ഭാര്യ. തേവിടിശ്ശിയായ ഭാര്യ.
——————————————-
അര്ദ്ധരാത്രിയോടടുക്കുന്ന സമയത്ത് പനിപിടിച്ച് ബെഡ്ഡിലിരിക്കുന്ന അഷിതയുടെ മുന്നിലിരുന്ന് തേങ്ങുന്ന ഷൈനി.
ഇതുകണ്ട് വിഷമത്തോടെ അഷിത: ചേച്ചി കരയേണ്ട. സംഭവിച്ചത് സംഭവിച്ചു. ഇനി അവിടെ പോവണ്ട. ഒരബദ്ധം ആര്ക്കും പറ്റും.
കരച്ചില്നിര്ത്തി ഷൈനി: എനിക്ക് ഒരബദ്ധമല്ല പറ്റിയത്. ഗായത്രി ചേച്ചിയുടെ കൂട്ടുകാരി ശ്യാമേച്ചീടെ അച്ഛന് കരുണാകരന് മാഷില്ലേ അവരും എന്നെ ഉപയോഗിച്ചു.
ഞെട്ടലോടെ അഷിത: അതെപ്പോള്…?
ഷൈനി: അത് ഒരു ദിവസം
പിറകില്നിന്ന് ഭാരതി: മക്കളെ കിടക്കേണ്ടേ… ഷൈനിയെ ജയ തിരക്കുന്നു.
ഞെട്ടലോടെ കണ്ണുതുടച്ച് ഭാരതിയെ നോക്കി ഷൈനി: ഹോ..
ഞാന് ജോലിയെ കുറിച്ച് അഷിതയോട് പറയായിരുന്നു അമ്മായി.
അഷിതയെ നോക്കി ഷൈനി: ശരി അഷിതേ.. പിന്നെ കാണാം.. നാളെ സ്കൂള് ഉള്ളതാ.. (ഭാരതിയെ നോക്കി) പോട്ടെ അമ്മായി.
എന്നു പറഞ്ഞു വിഷമത്തോടെ പോവുന്ന ഷൈനിയെ നോക്കുന്ന അഷിതയോട് ഭാരതി: മോള് കിടന്നോ… സമയം കുറെയായി.
അപ്പോളേക്കും അഷിതയുടെ ഫോണ് ശബ്ദിച്ചു. ഫോണിലെ ഡിസ്പ്ലേ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഭാരതിയോടായി അഷിത: അമ്മയാണ്.
ഫോണ് ചെവിയില് വെച്ചുകൊണ്ട് അഷിത: ഹലോ അമ്മേ..
വിമല: മോളെ ഉറങ്ങിയോ..?
അഷിത: ഇല്ല അമ്മേ.. ചെറിയൊരു പനി.
വിമല: പനിയോ..? ഡോക്ടറെ കാണിച്ചില്ലേ..
അഷിത: ഉവ്വ് കാണിച്ചു. ഇപ്പോള് ഭേദമായി വരുന്നു.
വിമല: മോള് മഴ കൊണ്ടിരുന്നോ…?
അവള് ഒരുവേള ആലോചിച്ചു. അമ്മാവനുമായി ഉടുതുണിയില്ലാതെ രാത്രി മഴയത്ത് ഓടി കളിച്ചത് അമ്മയോട് എങ്ങനെ പറയും.
അഷിത: ജിഷിത അവിടെയില്ലേ..?
വിമല: അവള് ടൗണിലെ ഹോസ്റ്റലിലാണ്. രണ്ട് മാസത്തേക്ക് ലീവ് കിട്ടില്ലാന്ന് പറഞ്ഞു. ഫോണും വിളിക്കാന് പറ്റില്ല
അഷിത: ഹോ.. എല്ലാത്തിനും ഭയങ്കര സ്ട്രിറ്റാണ്. അതുകൊണ്ട് ഉഴപ്പുമെന്ന് കരുതേണ്ട.
വിമല: ങാ, മോളെ ഞാന് വിളിച്ചത് മറ്റെന്നാള് ഞങ്ങളെ വെഡ്ഡിംഗ് ആനിവേഴ്സറിയാണ്.
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അഷിത: എത്രാമത്തെ വാര്ഷികമാണ്..
വിമല: നീ പറ എത്രാമത്തേതാണെന്ന്…?
അഷിത: ഇരുപത്തിനാല്..?
വിമല: തെറ്റി, ഇരുപത്തിയഞ്ച്. നീ അമ്മക്ക് ഫോണ് കൊടുത്തേ..
അഷിത: ശരി കൊടുക്കാം. (ഭാരതിയെ നോക്കി കയ്യിലെ ഫോണ് നീട്ടികൊണ്ട്) അമ്മയാണ്. വിവാഹ വാര്ഷികം പറയാന് വിളിച്ചതാ.
അഷിതയുടെ കയ്യില് നിന്ന് ഫോണ് വാങ്ങി ചെവിയില്വെച്ചുകൊണ്ട്
ഭാരതി: ങാ വിമലേ.. നിങ്ങളെ എത്രാമത്തെ വാര്ഷികാ ?
വിമല: ഇരുപത്തിയഞ്ചാമത്തേതാണ്. നിങ്ങളും അഷിതയും വരണം.
ഭാരതി: ന്റെ വിമലേ ഞാനിവിടെ തന്നെ നടക്കണ ബുദ്ധിമുട്ട് എനിക്കേ അറിയൂ.
വിമല: അങ്ങനെ പറഞ്ഞാല് പറ്റില്ല. നിങ്ങള് വരണം. ഞാന് വിജയേട്ടന് ഫോണ് കൊടുക്കാം.
വിമല തന്ന ഫോണ് വാങ്ങി ചെവിയില് വെച്ചുകൊണ്ട് വിജയന്: ങാ നിങ്ങള് വരണം.
ഭാരതി: വിജയാ എനിക്ക് നാട്ടിലെ ആഘോഷത്തിന് തന്നെ പോവാന് വയ്യ. പിന്നെയല്ലേ അവിടേക്ക്
വിജയന്: അപ്പോള് ആരെങ്കിലും നിങ്ങളെ അവിടുന്ന് വരണം.
ഭാരതി: അതിനെന്താ.. ഞാന് മാധവേട്ടന്റെ കൂടെ അഷിതയുടെ അങ്ങോട്ട് അയക്കാം.
മാധവന് എന്ന പേര് കേട്ടപ്പോള് തന്നെ അഷിതയില് ഒരു തരിപ്പുണ്ടായി. മാധവേട്ടന്റെ കൂടെ അമ്മ തന്നെ അങ്ങോട്ടയക്കുന്നത്. ഭര്ത്താവിന്റെ കൂടെ ഭാര്യയെ അയക്കുന്ന പോലെയാണല്ലോ പറയുന്നത്. അല്ലെങ്കിലും അയാള് എന്റെ ഭര്ത്താവല്ലേ.. എന്റെ കഴുത്തില് താലി കെട്ടിയ രണ്ടാം ഭര്ത്താവ്. എന്നു വിചാരിച്ചു അഷിത തന്റെ കഴുത്തിലെ താലിമലയെടുത്ത് കയ്യില് പിടിച്ചു തിരിക്കുന്നു.
വിജയന്: ങാ അത് മതി. മാധവേട്ടനെ ഞാന് വിളിക്കാന് നില്ക്കായിരുന്നു.
ഭാരതി: ഏട്ടന് ഊട്ടിയില് പോയതാ. കൂടെ ഗള്ഫില് ജോലി ചെയ്ത ചങ്ങാതിയെ കാണാന്. നാളെ വരുമെന്ന് ജയ പറഞ്ഞു.
വിജയന്: ശരി, എന്നാല് മാധവേട്ടനോട് മറ്റന്നാള് അവളെ കൂട്ടി വരാന് പറയണം. വെക്കട്ടെ.
ഭാരതി: ശരി.
എന്നു പറഞ്ഞു ഫോണ് അഷിതയ്ക്കുകൊടുക്കുന്നു. കട്ടായ ഫോണ് കയ്യില് വാങ്ങുന്ന അഷിതയെ നോക്കി. ഭാരതി: മാധവേട്ടന് വന്നാല് നാളെ തന്നെ മോള് വീട്ടില് പൊയ്ക്കോ. അമ്മ താഴോട്ട് ചെല്ലട്ടെ.
എന്നു പറഞ്ഞു പോവുന്ന ഭാരതി. അഷിതയ്ക്ക് ചിന്തകള് കാടുകയറി. അമ്മാവന്റെ കൂടെ തന്റെ വീട്ടിലേക്ക് അതും അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും വിവാഹ വാര്ഷികത്തിന്. സന്തോഷം അടക്കം കഴിയുന്നില്ല. മഹേഷേട്ടന് വരേണ്ട സ്ഥാനത്ത് അച്ഛന് ഇപ്പോള് അമ്മാവനെ വിളിക്കുന്നു. അതെ തന്റെ ഭര്ത്താവ് അമ്മാവനാണ്. എത്രയും പെട്ടെന്ന് സമയം നീങ്ങാന് അവള് ആഗ്രഹിച്ചു. ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തു ബെഡ്ഡിലേക്ക് കിടന്നു.
———————————————————————————————————
അര്ദ്ധരാത്രി ഊട്ടിയില്നിന്ന് നാട്ടിലേക്കുള്ള ബസ്സിന്റെ മദ്ധ്യഭാഗത്ത് മാധവനും രേണുകയും ഇരുന്നു യാത്രചെയ്യുകയാണ്. ബസ്സിലെല്ലാവരും ഉറക്കത്തിലാണ്. രേണുക ആകെ ക്ഷീണിച്ചിരിക്കുന്നു. കുറച്ചു ദിവസം കൊണ്ട് പാണ്ഡ്യന് അവളെ നന്നായി ഭോഗിച്ചു. തന്റെ കണ് മുമ്പിലിട്ട് എത്ര തവണ പണിതു ഇവളെ. എന്നിട്ടും തനിക്ക് ഇവളോട് കാമമില്ല. കാരണം മനസില് അഷിതയാണ്. പെട്ടെന്ന് ഫോണ് റിംഗ് ചെയ്തു. നോക്കിയപ്പോള് വിജയന് നായര്. ഫോണ് അറ്റന്റ് ചെയ്തു.
മാധവന്: ഹലോ വിജയാ..
വിജയന്: മാധവേട്ടന് എവിടെയാ..?
മാധവന്: ഞാന് ഊട്ടീന്ന് വരുന്ന വഴിയാ.. നാളെ രാവിലെ നാട്ടിലെത്തൂ..
വിജയന്: മാധവേട്ടാ മറ്റന്നാള് ഞങ്ങളുടെ വിവാഹ വാര്ഷികമാണ്. മാധവേട്ടന് വരണം.
മാധവന്: അതിന് ഞാന് ആകെ ക്ഷീണിച്ചിരിക്കയാണ്. നാട്ടില് വന്നിട്ട് ഒന്ന് രണ്ട് സ്ഥലത്ത് പോവാനുംണ്ട്.
വിജയന്: അത് പറഞ്ഞാല് പറ്റില്ല. അഷിതെയെ കൂട്ടി വേണം വരാന്
ഇതുകേട്ട മാധവന് ഞെട്ടലും സന്തോഷവും ഒരുമിച്ചുണ്ടായി. ചിരിച്ചു സന്തോഷത്തോടെ മാധവന്: ഹോ നിങ്ങള്ക്ക് ഞാന് വരണമെന്ന് ആഗ്രഹമുണ്ടെങ്കില് തീര്ച്ചയായിട്ടും വരാം. എന്ത് തിരക്കുണ്ടെങ്കിലും ഞാന് വരും.
വിജയന്: ഹോ അതുമതി മാധവേട്ടാ. നാളെ നാട്ടിലെത്തിയിട്ട് വിളിക്കാം.
മാധവന്: ഉം ശരി.
എന്നു പറഞ്ഞു ഫോണ് കട്ടാക്കുന്ന മാധവന് ഏറെ സന്തോഷമുളവാക്കി. അഷിത, ആ പേര് കേള്ക്കുമ്പോള് തന്നെ കോരിത്തരിക്കാന് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു താന്. അവളെ താന് അനുഭവിച്ചു. പക്ഷെ, മടുപ്പുവരാത്ത ശരീരത്തോടുകൂടിയ സ്ത്രീയാണ് അവള്. എത്ര നാളായി താന് അവളെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട്. ഊട്ടിയിലേക്ക് വരേണ്ടില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ വന്നതുകൊണ്ട് രേണുകയ്ക്ക് കാര്യമായി. അവളുടെ കടം മുക്കാല് ഭാഗവും പാണ്ഡ്യന് തന്ന കാശുകൊണ്ട് അവള്ക്ക് വീട്ടാം. പക്ഷെ അഷിതയെ താന് മിസ്സ് ചെയ്തു. കണ്ടാല് തന്റെ നിയന്ത്രണം വിടും. പിന്നെ എങ്ങനെയാണ് അവളുടെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും വിവാഹ വാര്ഷികത്തിന് പോവാന് കഴിയുക. അപ്പോളേക്കും മാധവന്റെ ആയുധം ഉയര്ന്ന് കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ജനലില്നിന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് അടിക്കുന്ന തണുത്ത കാറ്റ് മാധവനെ ഉറങ്ങാന് പ്രേരിപ്പിച്ചു. അപ്പോളും എത്രയുംവേഗം നാട്ടിലെത്താനുള്ള ദൃതി മാധവന്റെ മനസിനുണ്ടായിരുന്നു.
Responses (0 )