കാമസുഖം 3

Kaamasukham Part 3 | Author : AK

[ Previous Part ] [ www.kkstories.com]

---

ശാരദ: അയാളെ അറിയാം എന്ന് വെച്ചാൽ

അപർണ: നമുക്ക് ഇവിടുന്ന് പോകാം ചേച്ചി

അപർണ ഇറങ്ങി നടന്നു.

ശാരദ പുറകെ വന്നു അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു അവളോട് ചോതിച്ചു

ശാരദ: ആരാ അതു എന്നോടു പറഞ്ഞിട്ട് പോയാൽ മതി.

അപർണ: അതു എനിക്കയാളെ അറിയാം

ശാരദ: അതു നല്ലത് അല്ലേ അയാള് ആരാണ് എന്നറിയാമോ നിനക്ക് ഈ ഷോപ്പ് മാത്രമല്ല പല നാട്ടിലും ഇതുപോലത്തെ ഒരുപാട് ബസ്സിനസ് ഉള്ള ആൾ ആണ്. വാ നമുക്ക് അയാളോട് ഒന്നു സംസാരിച്ചിട്ടു വരാം

അപർണ: അതല്ല ചേച്ചി എനിക്ക് അങ്ങനെ പെട്ടെന്ന് കയറി സംസാരിക്കാൻ പറ്റില്ല

ശാരദ: അപ്പോ വെറെ എന്തോ ഉണ്ടല്ലോ.സത്യം പറ

അപർണ മടിച്ചു ആണേലും അവള് സത്യം പറഞ്ഞു

അപർണ: ചേച്ചി അയാളുടെ പേര് മാർട്ടിൻ എന്നാണ് നാട്ടിൽ എൻ്റെ വീടിനു അടുത്തായിരുന്നു അയാളുടെയും പിന്നെ ഞാനും അയാളും തമ്മിൽ ഇഷ്ടത്തിലും ആയിരുന്നു.

ശാരദ: പിന്നെ എന്ത് പറ്റി

അപർണ: ചേച്ചി ബാക്കിയുള്ളത് ഊഹിക്കാമല്ലോ അവനും ഞാനും വെറെ വെറെ മതം ആയിരുന്നു വീട്ടുകാർ സമ്മതിച്ചില്ല. ഞാൻ അവൻ്റെ കൂടെ പോയാൽ അമ്മ മരിച്ചു കളയും എന്ന് ഭീഷണിപെടുത്തി അവസാനം എനിക്ക് വെറെ വഴി ഇല്ലാതെ രാജീവ് ഏട്ടനും ആയുള്ള കല്ല്യാണം കഴിക്കേണ്ടി വന്നു.

അതിനു ശേഷം ഇന്നാണ് ഞാൻ അവനെ കാണുന്നതു.

ശാരദ: നിനക്ക് അവനോട് സംസരിക്കണ്ടെ

അപർണ: വേണ്ട ചേച്ചി അവന് എന്നോട് ദേഷ്യം ആവും വേണ്ട അതൊന്നും നമുക്ക് പോകാം.

ശാരദ: നീ ആദ്യം എൻ്റെ കൂടെ വാ ആദ്യം നമുക്ക് പർച്ചേസ് ചെയ്യാം എന്നായാലും അയാളെ കാണണം നീ വാ

അവർ കടയിലേക്ക് കയറി

അപർണ മാർട്ടിൻ കാണാതെ ശാരദ പറഞ്ഞ ഡ്രസ്സുകൾ എടുത്തു മടിച്ചുകൊണ്ട് മാർട്ടിൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

മാർട്ടിൻ കാഷ്യർ ആയി ആണ് ഇരിക്കുന്നത്

ശാരദ: നീ എന്താ കള്ളന്മാരെ പോലെ മാറി നിൽക്കുന്നത് ഇങ്ങോട്ട് നിക്ക്

ശാരദ അപർണയേ പിടിച്ചു വലിച്ച് മുന്നിലേക്ക് നിർത്തി.

മാർട്ടിൻ അവരെ നോക്കാതെ ക്യാഷ് പറഞ്ഞു.

അപർണ അയാളെ നോക്കി നിന്നു.

മാർട്ടിൻ: ഹലോ മാഡം വേഗം തരണേ ആൾക്കാർ വെയിറ്റിംഗ് ആണ്. പെട്ടെന്ന് ശാരദ ക്യാഷ് എടുത്തു കൊടുത്തു.

അയാള് അതിൻ്റെ ബാക്കി കൊടുക്കാൻ ആയി അവരെ നോക്കിയപ്പോൾ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ആളേ കണ്ട് ഒരു നിമിഷം സ്റ്റക്ക് ആയി നിന്നു.

പെട്ടെന്ന് പുറകിൽ നിന്ന് ആൾക്കാർ തിരക്ക് കൂട്ടുന്നത് കണ്ട് അവർ അവിടെ നിന്ന് മാറി.

മാർട്ടിൻ അപര്ണയെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ പിന്നീട് ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയാതെ ആയി.

മാർട്ടിൻ വേറൊരു സ്റ്റാഫിനെ അവിടെ ഇരുത്തിയ ശേഷം വേഗം അവർ പോയതിൻ്റെ പുറകെ പോയി

മാർട്ടിൻ അവർ പോകുന്നത് കണ്ട് പെട്ടെന്ന് വിളിച്ചു

മാർട്ടിൻ: അപർണ

അയാള് കുറച്ചു ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു

അപർണ ഇത് കേട്ട് പിന്നിലേക്ക് നോക്കി.

ശാരദ: അവൻ നിന്നെ മറന്നിട്ടില്ല കണ്ടോ.

മാർട്ടിൻ അടുത്തേക്ക് വന്നു അവളോട്

മാർട്ടിൻ: അപർണ എന്നെ ഓർമ്മയുണ്ടോ

അപർണ ഉണ്ട് എന്ന രീതിയിൽ തലയാട്ടി

മാർട്ടിൻ: ഹൊ എന്നിട്ടാണോ മിണ്ടാതെ പോയത്

ശാരദ: അതേ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ നിൽക്കണ്ട വാ നമുക്ക് ആ കഫെയിൽ കയറി ഇരിക്കാം

അങ്ങോട്ടേക്ക് കയറിയ മൂവരും സംസാരിക്കാൻ ആയി ഒരു പ്രൈവറ്റ് ഹട്ട് തന്നെ എടുത്തു അവിടേക്ക് ഇരുന്നു.

മാർട്ടിൻ എല്ലാവർക്കും ഓരോ മോജിറ്റോ പറഞ്ഞ ശേഷം

ശാരദ: അതേ നിങ്ങൾക്ക് സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ടാവും ഞാൻ അങ്ങോട്ട് മാറി ഇരിക്കാം

അപർണ: അയ്യോ ചേച്ചി എങ്ങോട്ട് പോകുവാന്

ശാരദ: ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെയുണ്ട് നിങൾ സംസാരിക്

ശാരദ അങ്ങോട്ടേക്ക് മാറി ഇരുന്നു

മാർട്ടിൻ: ആട്ടെ എങ്ങനുണ്ട് ഇപ്പോള് സുഖമാണോ

അപർണ: സുഖം

മാർട്ടിൻ: ഫാമിലി

അപർണ: ഉണ്ട് രാജീവെട്ടൻ ജോലിക്ക് പോയി പിന്നെ മകൾ വീണ കോളജിൽ ആണ്. മാർട്ടിൻ്റെ ഫാമിലി

മാർട്ടിൻ: വൈഫ് ഉണ്ടായിരുന്നു ഇപ്പോഴില്ല മരിച്ചു…മകൻ ഉണ്ട് അവനും കോളജിൽ ആണ് പഠിക്കുന്നത് പേര് വരുൺ

അപർണ: ഞാൻ കരുതി എന്നെ കാണുമ്പോൾ ദേഷ്യം തീർക്കും എന്ന്

മാർട്ടിൻ: എന്തിന്

അപർണ; ഞാൻ ചെയ്തതിനു

മാർട്ടിൻ: എനിക് ആദ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു തന്നോട് ദേഷ്യം പക്ഷേ ഇപ്പോഴില്ല. പിന്നെ ഞാൻ ആലോചിച്ചപ്പോൾ താൻ വെറെ വഴി ഇല്ലാതെ ചെയ്തത് അല്ലേ.

അപർണ: എന്നെ മറന്നിട്ടില്ല എന്ന് കെട്ടപ്പോഴും അതിശയം ആയിരുന്നു

മാർട്ടിൻ: ഞാൻ ആണ് ഞെട്ടിയത്. ഞാൻ അപർണയേ എവിടേ എങ്കിലും വെച്ച് കാണാൻ പറ്റും എന്നുള്ള പ്രതീക്ഷയിൽ ആയിരുന്നു. ഒന്നും ഞാൻ മറന്നിട്ടില്ല

അപർണ: വൈഫിനു എന്ത് പറ്റിയത് ആണ്

മാർട്ടിൻ: പനി ആയിരുന്നു കൂടെ അതിൻ്റെ കൂടെ ഷുഗർ എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു പെട്ടെന്നു എല്ലാം കൂടെ ഒരുമിച്ച് അടിച്ചു അങ്ങനെയാണ്

അപർണ: സോറി ഞാൻ ചോതിക്കൻ പാടില്ലായിരുന്നു

മാർട്ടിൻ: കുഴപ്പമില്ലഡോ മരിച്ചിട്ട് ഇപ്പോള് 4 വർഷത്തോളം  ആയി

അപർണ: ഇവിടെ ഇനി എന്നും കാണുമോ

മാർട്ടിൻ: ഞാൻ അങ്ങനെ ഷോപ്പിൽ ഇരിക്കാറില്ല ആദ്യത്തെ ഒരാഴ്ച കാണും പിന്നെ sales നോക്കിയിട്ട് പിന്നെ ഇദയ്ക് വിസിറ്റ് ചെയ്യും

അപർണ: ഓ…..

മാർട്ടിൻ: പക്ഷേ ഇവിടെ നിന്ന് ഞാൻ അങ്ങനെ പോകുന്നില്ല ഇവിടെ അടുത്ത് തന്നെ ഞാൻ ഒരു വീട് എടുക്കാനുള്ള പ്ലാൻ ആണ്

അപർണ: അതേന്തിനാ

മാർട്ടിൻ: ഇഷ്ടമുള്ളവരെ നോക്കി എങ്കിലും ഇരിക്കമല്ലോ

അപ്പോഴേക്ക് ശാരദ വന്നു

ശാരദ: അതേ പഴയ കമിതാക്കൾക്ക് സംസാരിച്ചു തീർന്നില്ലേ. മോളെ നമുക്ക് പോകണ്ടേ ഇപ്പൊ തന്നെ കുറെ സമയം  ആയി

അപർണ: അയ്യോ വാ പോകാം

മാർട്ടിനും കൂടെ എഴുന്നേറ്റ്

അപർണ അയാളെ നോക്കി പോട്ടെ എന്ന് ചോതിച്ചു

മാർട്ടിൻ തലയാട്ടി ശേഷം നമുക്ക് കാണം എന്ന് പറഞ്ഞു യാത്ര അയച്ചു

പോകുന്ന വഴിയിൽ ശാരദ

ശാരദ: എടി എന്തൊക്കെയാ സംസാരിച്ചത്

അപർണ: ഒന്നുമില്ല ചേച്ചി പഴയ ഓരോ കാര്യങ്ങള്

ശാരദ: എടി പറയുന്നത് കൊണ്ട് ഒന്നും തോന്നരുത്.

അപർണ: എന്താ ചേച്ചി

ശാരദ: അയാൾക് നിന്നെ ഇപ്പോഴും ഇഷ്ട്മാണ് അതെനിക്ക് ഉറപ്പാ

അപർണ: എന്താ ചേച്ചി ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നത്

ശാരദ: എടി അവൻ നിന്നെ നോക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചോ. എന്ത് റൊമാൻ്റിക് ആയി ആണ്. കൊറെ ആണുങ്ങളുടെ നോട്ടം കണ്ടിട്ടുള്ളത് കൊണ്ട് പറയുവാ അവന് നിന്നെ ഇഷ്ടമാണ്

അപർണ: ചേച്ചി എൻ്റെ കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞത് ആണ്  കോളജിൽ പഠിക്കുന്ന ഒരു മകളും ഉണ്ട്

ശാരദ: അതിനു നിൻ്റെ ഇഷ്ടം കളയണോ നീ എൻ്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പറ നിനക്കവനെ ഇഷ്ടമല്ല എന്ന്

അപർണ അവിടെ നിന്ന് പരുങ്ങി

ശാരദ: പറ്റുന്നില്ല അല്ലെ എടി നിൻ്റെ ഭർത്താവിനെ കുറിച്ച് ഉള്ള ചിന്ത് ആണ് അതു ഉപേഷിച്ച് ആലോചിക്കൂ എന്നിട്ട് പറ.

അപർണ: ചേച്ചി എനിക്ക് പേടിയാ എനിക് ചേച്ചിയുടെ അത്രേം ധൈര്യം ഒന്നുമില്ല.

ശാരദ: കള്ളം കാണിച്ചു തുടങ്ങിയാൽ അതു മറയ്ക്കാൻ നമ്മൾ പെണ്ണുങ്ങളെ പോലെ വെറെ ആർക്കും അതിനേക്കാൾ വലിയ കഴിവില്ല

അപർണ: ചേച്ചി നമുക്ക് പോകാം എനിക്ക് ആലോചിക്കാൻ സമയം വേണം

ശാരദ: ശെരി പക്ഷേ നീ പോസിറ്റീവ് ആയി ചിന്തിച്ചില്ല എങ്കിൽ നിനക്ക് നഷ്ടപ്പെടാൻ പോകുന്നത് നിനക്ക് ഇതുവരെ കിട്ടാത്ത സുഖം ആണ്.

*****************************************

കോളജിൽ ഇൻ്റർവെൽ സമയത്ത് ക്യാൻ്റീനിൽ അവർ നാലുപേരും ഇരുന്നു

വീണ: ശോ ഞാൻ അഖിലിനെ കാണാൻ പോയില്ല അല്ലെനന്കിൽ ഇൻ്റർവെൽ സമയം ഞങൾ ഒരുമിച്ച് ആയിരുന്നു

ദിവ്യാ: എൻ്റെ പൊന്നു വീണേ നീ ഒന്ന് മിണ്ടാതെ ഇരിക്ക് അവൻ്റെ കൂടെയല്ലേ എപ്പൊഴും ഇവിടെ എങ്കിലും കുറച്ചു സമാധാനം കൊടുക്

വരുൺ: എന്താ എന്ത് പറ്റി എന്തുപറ്റി വീണയുടെ  മുഖം വാടി ഇരിക്കുന്നത്

ദിവ്യാ: ഒന്നുമില്ല അവളുടെ കാമുകനെ കാണാൻ പോകാൻ പറ്റിയില്ല അതിൻ്റെ വിഷമം ആണ്

വരുൺ: അതിനാണോ അവൻ ഈ കോളജിൽ തന്നെയല്ലേ എപ്പോ വേണേലും കാണാമല്ലോ

വരുൺ വീണ്ടും അവളുടെ അടുത്ത് പറഞ്ഞു

എടോ ഫ്രണ്ട്സ് എപ്പൊഴും ഉണ്ടാവും പക്ഷേ ലൗവർ എപ്പൊഴും ഉണ്ടാവണം എന്നില്ല. നമ്മളൊക്കെ ഒരുമിച്ചു നിന്നാൽ ഈ കോളജ് ലൈഫ് അടിപൊളി ആക്കാം.

വീണ: അതും ശെരിയാണ്

വരുൺ: അതുകൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത് എപ്പൊഴും ആളുടെ കൂടെ മാത്രം നടക്കാതെ ഇടയ്ക് ഫ്രണ്ട്സിൻ്റെ കൂടെയും വാ

വീണ ഒന്ന് ചിരിച്ച ശേഷം

അതെല്ലാം പോട്ടെ വരുണിൻ്റെ വീട്ടിൽ ആരോക്കെയുണ്ട്

വരുൺ: അച്ഛൻ മാത്രം

വീണ: അപ്പൊൾ അമ്മ

വരുൺ: അമ്മയ്ക് ഒരു ഹാർട്ട് അറ്റാക് വന്നതാണ് 4 വർഷത്തോളം ആയി

വീണ: സോറി വരുൺ, അച്ഛനെന്ത ജോലി

വരുൺ: അച്ഛന് പല ബിസിനസ് ഉണ്ട് ക്ലോത്തിൻ്റെ ഷോപ്പ് ഉണ്ട് പിന്നെ ഹോട്ടൽ അങ്ങനെ കുറച്ചുണ്ട്

വീണ: അച്ഛൻ്റെ പേരെന്താ

വരുൺ: മാർട്ടിൻ….

അതിനു ശേഷം ദിവ്യ അവർക്ക് വേണ്ട ഡ്രിങ്ക്സ് ആയി വന്നു.

കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞ ശേഷം ബില്ല് വരുൺ തന്നെ കൊടുത്തു

ശേഷം എല്ലാവരും ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോയ്.

പിന്നീട് എന്ന് വൈകിട്ട് വരെ അവർ 4 പേരും പല കാര്യങ്ങള് സംസാരിച്ചു.

അതിൽ കൂടുതലും വരുൺ വീണയോട് ആയിരുന്നു.

പോകാൻ നേരത്ത് വരുൺ

അതേ എല്ലാവരുടെയും നമ്പർ ഒന്ന് തന്നെ ഞാനൊരു വാട്സ് അപ്പ് ഗ്രൂപ്പ് തുടങ്ങാം. അതിൽ എല്ലാവര്ക്കും ഷെയര് ചെയ്യാമല്ലോ എല്ലാം

ദിവ്യാ: അതു നല്ല കാര്യം ദേ നമ്പർ പിടിച്ചോ. എടി വീണേ നിൻ്റെ നമ്പർ പറഞ്ഞു കൊടുക്ക്.

വീണയുടെ നമ്പറും കൊടുത്തു.

പോകാൻ നേരത്ത് എല്ലാവരും ബൈ പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി. കോളജിൻ്റെ വെളിയിൽ കാത്തു അഖിലിനേ കണ്ട് അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് പോകാൻ പോയ വീണയെ പിടിച്ചു നിർത്തിയ ശേഷം ദിവ്യ

ദിവ്യ: എടി നമ്മുടെ ഗ്രൂപ്പിൻ്റെ കാര്യം നീ തൽക്കാലം അവനോട് പറയണ്ട

വീണ: അതെന്താ

ദിവ്യാ: അവൻ്റെ സ്വഭാവം നിനക്ക് അറിയാവുന്നത് അല്ലേ ആണുങ്ങൾ ആയി അടുത്ത് നീ ഇടപെഴകുന്നത് അവന് ഇഷ്ടമല്ല

വീണ: നിനക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം

ദിവ്യാ: അതു നിനക്കു ഞാൻ നാളെ പറഞ്ഞു തരാം നീ ഇപ്പൊ പോ. നീ എന്തായാലും അവനോടു പറയാൻ നിൽക്കണ്ട കേട്ടോ

വീണ: ശെരി

ശേഷം അവള് അവൻ്റെ കൂടെ ബൈക്കിൽ കയറി പോയ്.

ദിവ്യാ ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്നപ്പോള് അവളുടെ ഫോണിലേക്ക് ശിവയുടെ കോൾ വന്നു.

ശിവ: എടി നിന്നെ ഞങൾ കണ്ടു നീ  ഞങൾ നിൻ്റെ ഓപ്പോസിറ്റ് കിടക്കുന്ന ഫോർട്യൂണറിൽ ഉണ്ട് അങ്ങോട്ടേക്ക് വാ

അവള് അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെന്നു.

ശിവ: എടി നീ കേറുന്നോ. ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാം പിന്നെ വെറെ ഒരു കാര്യവും ഉണ്ട്

അവള് കാറിൽ കയറിയ ശേഷം വണ്ടി മുന്നോട്ടു എടുത്തു

വരുൺ: എടി നിൻ്റെ ഫോണിൽ നീ ഒരു സെൽഫി എടുക്കു നമ്മൾ മൂന്ന് പേരും കാറിൽ ഇരിക്കുന്നത്.

ദിവ്യാ: ഓക്കേ അതിനെന്താ

അവള് സെൽഫി എടുത്ത ശേഷം

ഞാൻ ഇത് നമ്മുടെ ഗ്രൂപ്പിൽ ഇടട്ടെ

വരുൺ: ഇട്ടോ പക്ഷേ ഇപ്പൊ വേണ്ട രാത്രി ഒരു 7.30 ആവുമ്പോൾ ഇട്ടാൽ മതി.

ദിവ്യാ: അതിനെന്തിന

വരുൺ: എടി അവള് ചിലപ്പോൾ എന്തെങ്കിലും ചോതിക്കും എവിടെയാണ് കറക്കം എന്നോ അല്ലേല് എന്നെ കൂട്ടാതെ എങ്ങോട്ടേക്കു ആണ് പോക്ക് എന്നോ മറ്റോ

ദിവ്യാ:  നീ പറയണ്ട എനിക് മനസ്സിലായി

വരുൺ: ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കാർ ഓടിച്ച് പോയ്

*******************************************

അതേ പോലെ വീട്ടിൽ അപർണയുടെ മനസ്സിൽ മുഴുവൻ മാർട്ടിനെ വീണ്ടും കണ്ടത്തിൻ്റെ സന്തോഷം ആയിരുന്നു.

അപർണ മനസ്സിൽ ശാരദേച്ചി പറഞ്ഞത് ശെരി ആവുമോ അവന് എന്നെ ഇപ്പോളും ഇഷ്ടമാണോ. എനിക്ക് അവനെ ഇഷ്ടമാണോ ഇപ്പോഴും എനിക്ക് അറിയില്ല എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന്.

ചിന്തിക്കുന്നത് തെറ്റാണോ ശരിയാണോ എന്ന് പോലും മനസ്സിലാകുന്നില്ല.

ശേ നമ്പർ മേടിക്കേണ്ടതായിരുന്നു. അല്ലാ അതു ഞാനല്ലല്ലോ അവനല്ലേ ചോതിക്കേണ്ടത്

ഇങ്ങനെയുള്ള ഒരു ചിന്തകള് മനസ്സിൽ വന്നപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് അവൾക് ഒരു വിളി വെറെ ആരുടെയും അല്ല രാജീവിൻ്റെ

രാജീവ്: എടി അപർണ്ണേ നീ അകത്ത് എന്തേടുക്കവ

അപർണ: ഇന്ന് നേരത്തെ വന്നോ. എന്തിനാ എന്നെ ഇപ്പൊ വിളിക്കുന്നത്

പിറുപിറുതുകൊണ്ട് അവള് ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു.

രാജീവ്: നീ അകത്ത് എന്ത് ചെയ്യുവായിരുന്നു

അപർണ: ചായ വേണ്ടേ വരുമ്പോൾ അതേടുക്കവായിരുന്നു

രാജീവ്: നിന്നെ വന്നപ്പോൾ നോക്കിയിട്ട് കണ്ടില്ല കുളിച്ചു വന്നിട്ടും കണ്ടില്ല അതാ

അപർണ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അടുക്കളയിൽ പോയി നിന്നു.

ചായ തിളച്ചു വന്നപ്പോൾ അവള് അതു എടുത്ത് രാജീവിന് കൊടുത്തു ശേഷം വീണ്ടും അടുക്കളയിൽ പോയ് പണ്ട് അവളും മാർട്ടിനും  പ്രേമിച്ചു നടന്ന സമയം ആലോചിച്ചു അവിടെ നിന്നു.

അന്നു അവൻ തൻ്റെ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്ത് ചുംബിച്ചതു ഇപ്പോഴും അവൾക് ഓർമ്മ വന്നു. സ്വന്തം ഭർത്താവ് തന്നെ ചുംബിച്ചിട്ടു മാസങ്ങൾ ആയി.

അവളുടെ മനസ്സിൽ മുഴുവൻ മാർട്ടിൻ ആണ് ഇപ്പോള്.

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു വീണ വന്നു

രാജീവ്: നീ എന്താ ഇന്ന് ലേറ്റ് ആയത്.

വീണ: അതു അച്ഛൻ നേരത്തെ വന്നതുകൊണ്ട് തോന്നുന്നത് ആണ് ഞാൻ എന്നും വരുന്ന സമയത്ത് ആണ് വന്നത്.

അതു കേട്ട് അപർണ ചിരിച്ചു.

രാജീവ്: ഞാൻ ഒന്ന് കവല വരെ പോയിട്ട് വരാം

അപർണ രാജീവ് പോയ പുറകെ ഫോൺ എടുത്തു ശാരദയെ വിളിച്ചു.

ഫോൺ എടുത്ത ശേഷം

ശാരദ: എന്താ കൊച്ചേ ഈ സമയത്ത് ഒരു വിളി

അപർണ: ചേച്ചി ചേച്ചി പറഞ്ഞത് സത്യമാണോ അവന് എന്നെ ഇപ്പോഴും ഇഷ്ടമാണോ

ശാരദ: ഇത് ചോതിക്കാൻ ആണൊ ഇപ്പൊ വിളിച്ചത്

അപർണ: ഒന്ന് പറ ചേച്ചി

ശാരദ: എന്നാല് നീ കേട്ടോ അവന് നിന്നെ ഇപ്പോഴും ഇഷ്മാണ് മതിയോ

അപർണ: ആവുമല്ലോ അല്ലേ ചേച്ചി

ശാരദ: എടി എനിക് ഉറപ്പാണ് സംശയം ഉണ്ടേൽ നമുക്ക് നാളെ നേരിട്ട് പോയ് ചോതിക്കാം പോരെ

അപർണ: അതു വേണോ

ശാരദ: വേണം ഞാൻ ചോതിച്ചോളം അത് അവിടെ നിൽക്കട്ടെ നിനക്ക് അവനെ ഇഷ്ടമാണോ അതു ആദ്യം പറ

അപർണ: അതു ചേച്ചി…. എനിക്ക്

ശരദ: ഫോണിലൂടെ നിൻ്റെ നാണം എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റില്ല പക്ഷേ കേൾക്കാം എന്നാലും പറ എനിക് കേൾക്കണം

അപർണ: എനിക്ക് തോന്നുന്നു ചേച്ചി ഇഷ്ടമാണ് എന്ന് പക്ഷെ അവന് ഇഷ്ട്‌മാണെങ്കിൽ മാത്രം

ശാരദ ഫോണിലൂടെ ചിരിച്ചു

ശാരദ: നാളെ നമുക്ക് ശരിയാക്കാം. ഞാനുണ്ട് നിൻ്റെ കൂടെ.നാളെ ഞാൻ പോയ് അവനോട് സംസാരിക്കാം അവനും ഓകെ ആണേൽ നീയും അവനും കൂടെ വെറെ എവിടെയെങ്കിലും പ്രൈവറ്റ് ആയി സംസാരിക്കണം എല്ലാം തുറന്നു പറയണം. നിൻ്റെ ഇഷ്ടം നീ അവൻ്റെ മുഖത്ത് നോക്കി തന്നെ പറയണം.

അപർണ ഒന്ന് മൂളി

ശാരദ: മൂളിയാൽ പോരെ പറയണം നീ പറയില്ലേ

അപർണ: പറയാം ചേച്ചി. ഞാൻ വെക്കട്ടെ

ശാരദ: ശെരി നല്ല കിനാവ് കണ്ടു ഇന്ന് രാത്രി ഉറങ്ങി.

അപർണ അതു കേട്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.

സമയം 8 മണി ആയപ്പോൾ രാജീവ് വീട്ടിൽ വന്നു. അപർണ അപ്പോ ഹാളിൽ ഇരുന്നു ടിവി കാണുകയായിരുന്നു കൂടെ വീണയും

രാജീവ് ആടിയാണ് വന്നത്.

അപർണ രാജീവിനെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കിയ ശേഷം ടിവി യിലേക്ക് വീണ്ടും നോക്കി

അപ്പോള് വീണയുടെ ഫോണിൽ ഒരു നോട്ടിഫിക്കേഷൻ വന്നു അവരുടെ പുതിയ ഗ്രൂപ്പിൽ ദിവ്യ ഒരു ഫോട്ടോ ഇട്ടിരിക്കുന്നത്.

അതു നേരത്തെ എടുത്ത സെൽഫി ആയിരുന്നു

വീണ ഇത് കണ്ടു അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരു വിഷമം വന്നു ഇവർ എന്നെ കൂട്ടാതെ എങ്ങോട്ടോ പോയി അവള് ഉടനെ തന്നെ ഗ്രൂപ്പിൽ ഒരു മെസ്സേജ് ഇട്ടു

വീണ: അതേ ഫ്രണ്ട്സ് എന്ന് പറഞ്ഞാല് എല്ലാവരും വേണം ഒരാളെ ഒഴിവാക്കി കറങ്ങാൻ പോകുന്നത് ശെരിയല്ല

2 മിനിട്ടിലെ ഇടവേളക്ക് ശേഷം ദിവ്യ അതിനു മറുപടി അയച്ചു

ദിവ്യ: അയ്യാട നീ നിൻ്റെ കാമുകൻ ആയി പോയില്ലേ. അങ്ങനെ പോയാൽ ഇങ്ങനെയുള്ള enjoyment മിസ്സ് ആവും

ശിവ: അതേ താൻ നിൽക്കാതെ ഉടനെ ഓടി ഇല്ലേ

ദിവ്യാ: അതേ എന്നിട്ടിപ്പോ നമ്മൾ കുറ്റക്കാർ അല്ലേ

ശിവ:താനും വേണം എന്നായിരുന്നു ഞാഗകിടെ ആഗ്രഹം വരുൺ ആണേൽ തന്നെ വിളിക്കഞ്ഞതിൽ നല്ല വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നു.

ദിവ്യ: അതേ അവൻ പറയുകയും ചെയ്തു നീ കൂടെ വീണമായിരുന്നു എന്ന്.

വീണ: ഓ സോറി

അവള് കൈ കുപ്പിയുള്ള ഇമോജി അയച്ച ശേഷം ഫോൺ സ്ക്രീൻ ഓഫ് ചെയ്തു അവിടിരുന്ന്

പെട്ടെന്ന് അവൾക് മറ്റൊരു മെസ്സേജ് വന്ന് വെറെ ആരുടെയും അല്ല വരുണിൻ്റെ മെസ്സേജ്

വരുൺ: ഹായ്

വീണ: ഹായ്

വരുൺ: തനിക്ക് വിഷമം ആയോ

വീണ: ഏയ് പെട്ടെന്ന് ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു ചെറിയ വിഷമം

വരുൺ: സോറിഡോ ഞാൻ ദിവ്യയയോട് ചോതിച്ചത്  ആണ് അപ്പോള് അവള് പറഞ്ഞു താൻ പോയ്. താൻ കോളേജ് കഴിഞ്ഞാൽ അവിടെ നിൽക്കാറില്ലേ

വീണ: അഖിൽ നിൽക്കാറില്ല അവൻ്റെ കൂടെ വരുന്നതുകൊണ്ട് എനിക്കും പറ്റാറില്ല

വരുൺ: അതൊക്കെ പറ്റും താൻ വിചാരിച്ചാൽ

വീണ: ഓ അവൻ അങ്ങനെയൊരു സ്വഭാവം ആണ്, ആട്ടെ ആ കാർ ആരുടെയാണ്

വരുൺ: എൻ്റെ

വീണ: സ്വന്തമോ

വരുൺ: അതേ അച്ഛൻ. എനിക്ക് 18 തികഞ്ഞ് ലൈസൻസ് എടുത്തപ്പോൾ ഗിഫ്റ്റ് ആയി തന്നത് ആണ്.

വീണ അപ്പോള് അവളുടെ അച്ഛൻ്റെ നോക്കി അയാള് അവിടെ കുടിച്ചു ബോധമില്ലാതെ ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിൽ ചാരി കിടക്കുന്നത് കണ്ട് അവൾക്കും ഒരു പുച്ഛം തോന്നി.

വരുൺ: ഹലോ എവിടേ പോയ്

വീണ: ഇവിടെയുണ്ട്

വരുൺ: എന്തായാലും തൻ്റെ വിഷമം മാറ്റാൻ നമുക്ക് സൺഡേ ഒരു ട്രിപ്പ് പോയാലോ

വീണ: ട്രിപ്പോ അയ്യോ ഞാനില്ല വീട്ടിൽ സമ്മതിക്കില്ല

വരുൺ: അതു എന്തേലും കള്ളം പറഞ്ഞാല് മതി നമ്മൾ ദൂരെ ഒന്നും പോവുന്നില്ല രാവിലെ ഒരു 10 മണി കഴിഞ്ഞു പോകാം വൈകിട്ട് 6 മണിക്ക് ഉള്ളിൽ നമുക്ക് തിരിച്ച് വരാം.. പോരെ

വീണ: അയ്യോ എന്നാലും അഖിലിന് അതൊന്നും ഇഷ്ടമല്ല

വരുൺ: നിനക്ക് ഇഷ്ടമല്ലേ

വീണ: അതേ പക്ഷേ

വരുൺ: ഒരു പക്ഷെ ഇല്ല. അവനോട് പറയാതിരുന്നാൽ പോരെ

വരുൺ: ഞാൻ ഗ്രൂപ്പിൽ പറയാൻ പോകുവാ അവർക്ക് ഓകെ ആവും താനും ഓകെ പറയണം ചിലവിൻ്റെ കാര്യം പേടിക്കണ്ട ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം

വീണ: ശെരി

വരുൺ നേരെ അവരുടെ ഗ്രൂപ്പിൽ ചെന്നു

വരുൺ: ഗായ്സ് നമ്മുടെ വീണയുടെ വിഷമം മാറ്റാൻ നമ്മൾ സൺഡേ ഒരു ട്രിപ്പ് പോകുന്നു. എല്ലാവരും ഉണ്ടാവില്ലേ

ദിവ്യാ: ഞാൻ റെഡി

ശിവ: ഞാനും അതേ

വീണ: 👍 ഇങ്ങനൊരു ഇമോജി അയച്ച് അവളും ഓകെ ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞു.

വരുൺ: അപ്പോ വീണയും റെഡി ആണ്.

അപ്പോ സൺഡേ ഫിക്സ്

നാളത്തെ ദിവസം ഓർത്തു അപർണയും സൺഡേ പോകുന്ന ട്രിപ്പ് ആലോചിച്ചു വീണയും അന്നത്തെ രാത്രി അവർ അവരുടെ മുറികളിൽ ഉറങ്ങാനായി കിടന്നു.

തുടരും……..

ലൈക്കും കമന്റ്സും കഥയിലേക്ക് വേണ്ട suggestions ഓരോ എഴുത്തുകാരനും കഥയെഴുതാനുള്ള പ്രജോദനമാകും…….

So please write a comment and give one ? to all writers