ജാനി 11

Jani Part 11 | Author : Fang Leng | Previous Part

---

കുറച്ച് നാൾ നീണ്ടു നിന്ന ഒരു യാത്ര ഇന്ന്‌ അവസാനിക്കുകയാണ് ജാനിക്കൊപ്പം ഈ യാത്രയിൽ പങ്കുചേർന്ന എല്ലാവർക്കും ഒരുപാട് നന്ദി അപ്പോൾ തുടങ്ങാം

2 വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് വാലന്റെയിൻസ് ഡേ

ജിൻസി :എന്താ ജാനി നീ വരുന്നില്ലേ നമ്മുടെ വർക്ക്‌ ടൈം കഴിഞ്ഞല്ലോ

ജാനി :അല്ലേടി അവൻ ചിലപ്പോൾ വിളിച്ചാലോ

ജിൻസി :ജൈസന്റെ കാര്യമാണോ ഇപ്പോൾ ഒരു വർഷത്തോളമായില്ലേ ജാനി അവൻ വിളിക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ

ജാനി :ഇന്ന്‌ അവൻ ചിലപ്പോൾ വിളിക്കും അവനു ബേക്കറിയിലെ നമ്പർ അറിയാം നീ ഇറങ്ങിക്കോ ഞാൻ കുറച്ച് നേരം കൂടി ഇരുന്ന ശേഷം വരാം

ജിൻസി :ശെരി നിന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ തന്നെ യാകട്ടെ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജിൻസി താഴെ പൊതിഞ്ഞു വെച്ചിരുന്ന ഗിഫ്റ്റ് ബോക്സ്‌ കയ്യിലെടുത്തു

ജാനി :ആർക്ക് വേണ്ടിയാടി അത്

ജിൻസി :എന്നെ ഒരാൾ ഒരുപാട് സഹായിച്ചു അയാൾക്ക് കൊടുക്കാനാ

ജാനി :സഹായിച്ച ആൾക്ക് ഗിഫ്റ്റ് അതും ഈ ദിവസം തന്നെ ഉം നടക്കട്ടെ

ജിൻസി :നീ വിചാരിക്കുന്ന പോലെ ഒന്നുമില്ല ജാനി

ജാനി :ശെരി ശെരി മനസ്സിലായി

ജിൻസി പതിയെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ബേക്കറിക്ക് പുറത്തേക്കിറങ്ങി ശേഷം പതിയെ മുൻപോട്ടു നടന്നു കുറച്ച് നേരത്തിനുള്ളിൽ അവൾ അടുത്തുള്ള സെൻട്രൽ പാർക്കിനു മുൻപിൽ എത്തി കാത്തുനിൽക്കാൻ തുടങ്ങി അല്പനേരത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ അവളുടെ മുൻപിൽ ഒരു കാർ വന്നു നിന്നു അതിൽ നിന്ന് ദേവ് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി

ദേവ് :വന്നിട്ട് ഒരുപാട് നേരമായോ

ജിൻസി :ഹേയ് ഇല്ല ഇപ്പോൾ വന്നതെയുള്ളു

ദേവ് :എന്താ ജിൻസി കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞത് വല്ല പ്രശ്നവുമുണ്ടോ

ജിൻസി :ഹേയ് ഒന്നുമില്ല ദേവാ ഞാൻ

ദേവ് :എന്താ ജിൻസി വേഗം പറ എനിക്ക് തീരെ സമയമില്ല

ജിൻസി :അത് ഞാൻ ഇത് തരാൻ വേണ്ടി വന്നതാ

ജിൻസി ഗിഫ്റ്റ് ദേവിനു നേരെ നീട്ടി ദേവ് അല്പനേരം ജിൻസിയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു ശേഷം

ദേവ് :എന്താ ജിൻസിഇത് പ്രേമം വല്ലതുമാണോ എങ്കിൽ ഇപ്പോൾ തന്നെ ആ ചിന്ത മാറ്റിയേക്ക് ജാനിയുടെ ഫ്രണ്ട് എന്ന നിലയിൽ മാത്രമാണ് ഞാൻ നിന്നെ കണ്ടിട്ടുള്ളത് അതുകൊണ്ട് വേണ്ടാത്ത ചിന്തകൾ ഒന്നും മനസ്സിൽ നിറക്കണ്ട

ജിൻസി :ഞാൻ എന്നെ സഹായിച്ചതിന്..

ജിൻസി വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ കുഴഞ്ഞു

ദേവ് :വേണ്ട ജിൻസി ഒന്നും പറയണ്ട എനിക്ക് മനസ്സിലായി ഞാൻ അന്ന് പറഞ്ഞത് ഓർമ്മയില്ലേ നിന്നെ സംരക്ഷിക്കാൻ കഴിവുള്ള നിന്നെ ഇഷ്ടമുള്ള ഒരാളെ തിരഞ്ഞെടുക്കണമെന്ന് അങ്ങനെ ഒരാളെ കണ്ടെത്തി ഇത് അയാൾക്ക് കൊടുത്തേക്ക് ഞാൻ അത്തരത്തിൽ ഒരാളാല്ല

ഇത് കേട്ട ജിൻസിയുടെ മുഖം വേഗം മാറി

ജിൻസി : ദേവാ ഞാൻ നിനക്ക് ഒരു ഗിഫ്റ്റ് തരണം എന്നേ കരുതിയിരുന്നുള്ളു നിന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചെങ്കിൽ ക്ഷമിക്കണം

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജിൻസി തിരിഞ്ഞു നടന്നു പെട്ടെന്ന് തന്നെ ദേവ് അവളുടെ മുന്പിലേക്ക് ഓടിയെത്തി

ദേവ് :ബുദ്ധിമുട്ടായോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ ആയി പക്ഷേ സാരമില്ല എന്തായാലും നീ ഇതുവരെ കൊണ്ട് വന്നതല്ലെ ഇങ്ങെടുക്ക്

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ദേവ് ഗിഫ്റ്റ് കയ്യിൽ വാങ്ങി

ദേവ് : ഇതിന് വേറേ അർത്ഥം ഒന്നും കാണരുത് കേട്ടല്ലോ പിന്നെ ഇത് ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചു വെക്കും നിനക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടോരു ആളെ കണ്ടെത്തുമ്പോൾ എന്നോട് ചോദിച്ചാൽ മതി ഇത് ഞാൻ തിരിച്ചു തരാം

ജിൻസി :ശെരി ദേവാ

ദേവ് :ഞാൻ വീട്ടിൽ കൊണ്ട് വിടണോ

ജിൻസി :വേണ്ട ഞാൻ പൊക്കോളാം

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജിൻസി മുൻപോട്ടു നടന്നു ദേവ് തന്റെ കാറിലേക്ക് കയറി കാർ മുൻപോട്ടു എടുത്തു കുറച്ചു നേരത്തിനുള്ളിൽ അവൻ വീട്ടിൽ എത്തി

അമ്മ :എവിടെയായിരുന്നെടാ നീ നിനക്കൊന്നും കഴിക്കണ്ടേ

ദേവ് :ഞാൻ പുറത്തു നിന്ന് കഴിച്ചതാ അമ്മേ

അമ്മ :അല്ല അതെന്താടാ നിന്റെ കയ്യിൽ

ദേവ് :ഹേയ് ഒന്നുമില്ല അമ്മേ

അമ്മ :ഒന്നുമില്ലേ ഇത് വല്ല പെൺകൊച്ചുങ്ങളും തന്നതാണോടാ ഏതാടാ കൊച്ച്

ദേവ് :ഈ അമ്മയെ കൊണ്ട് തോറ്റല്ലോ ഒരു കൊച്ചുമില്ല ഇത് തിരിച്ചു കൊടുക്കാനുള്ളതാ

ദേവ് വേഗം ഗിഫ്റ്റുമായി റൂമിലേക്ക്‌ എത്തി ശേഷം പതിയെ അലമാര തുറന്ന് ഗിഫ്റ്റ് അകത്തു വെക്കാൻ ഒരുങ്ങി

ദേവ് :അല്ല ഇതിനുള്ളിൽ എന്തായിരിക്കും

ദേവ് പതിയെ ബോക്സ്‌ കുലുക്കി നോക്കി

“കോപ്പ് അനക്കമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ പൊട്ടിച്ചു നോക്കിയാലോ ഹേയ് വേണ്ട അതൊക്കെ മോശമാ അല്ലെങ്കിൽ സാരമില്ല അവൾ എനിക്ക് വേണ്ടി കൊണ്ട് വന്നതല്ലേ നോക്കുന്നതിൽ തെറ്റില്ല ”

ദേവ് പതിയെ ബോക്സ്‌ തുറക്കാൻ തുടങ്ങി ശേഷം ബോക്സിനുള്ളിൽ കയ്യിട്ട് ഗിഫ്റ്റ് പുറത്തേക്കെടുത്തു അത് വെള്ളനിറത്തിലുള്ളോരു ചെറിയ പൂച്ച പാവയായിരുന്നു

ദേവ് :അയ്യേ ഇതാണോ ഗിഫ്റ്റ് ഞാൻ കരുതി.. ഇതിനാണോ അവൾ വലിയ ബിൽടപ്പ് ഒക്കെ കൊടുത്തത്

ദേവ് പാവയെ ഒന്നുകൂടി അടിമുടി നോക്കി

“ഇനി ചിലപ്പോൾ ഞാൻ വെറുമൊരു പൂച്ചകുട്ടിയാണെന്നാണോ അവൾ ഉദ്ദേശിച്ചത് ഹേയ് അങ്ങനെയാകാൻ വഴിയില്ല കോപ്പ് എന്തെങ്കിലും മാകട്ടെ ”

ദേവ് വേഗം ഗിഫ്റ്റ് ബോക്സിലാക്കി അലമാരയിൽ വെച്ചു

*********************************************

ജോയും ജാനിയും എയർപോർട്ടിൽ നിന്ന് പതിയെ പുറത്തേക്ക് വന്നു

ജോ :അപ്പോൾ പറഞ്ഞതൊക്കെ ഓർമ്മയുണ്ടല്ലോ ഇനി വിഷമിച്ചിരിക്കരുത്

ജാനി :ശെരി ജോ ഇനി എന്താ നിന്റെ പരുപാടി

ജോ :ഒന്നും തീരുമാനിച്ചിട്ടില്ല എന്തെങ്കിലും നോക്കണം പിന്നെ നിന്റെ അമ്മ

ജാനി :അമ്മ ആന്റിയുടെ വീട്ടിലാ ഇപ്പോൾ കുറച്ച് നാളായി നല്ല സുഖമില്ല

ജോ :ഉം ഒരുദിവസം ഞാൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് ഇറങ്ങാം പിന്നെ ലാൻഡ്രിയൊക്കെ

ജാനി :അതൊക്കെ പോയി ജോ അച്ഛൻ പോയതോടെ എല്ലാം നിന്നു വീടും ലാൻഡ്രിയുമൊക്കെ വിറ്റാ കടമൊക്കെ തീർത്തത്

ജോ :എന്നാൽ ശെരി ജാനി നീ പോയി അമ്മയെ കാണു നമുക്ക് വൈകുന്നേരം കാണാം

ജാനി :ശെരി ജോ

ജോ വേഗം ടാക്സി പിടിച്ചു ജാനിയെ കയറ്റി വിട്ടു ശേഷം പതിയെ മുൻപോട്ടു നടന്നു

അന്ന് വൈകുന്നേരം

ഡെവിൾസ് ഗ്യാങ് ഹോട്ടലിൽ

കിരൺ :ജാനിയെ കാണുന്നില്ലല്ലോ ജോ

ജോ :അവൾ വന്നോളും നീ പിടക്കാതെ

ദേവ് :അവൾക്കിപ്പോൾ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ അല്ലേ ജോ

ജോ :അങ്ങെനെ ചോദിച്ചാൽ അവളുടെ മനസ്സിൽ ഒരുപാട് വിഷമം കാണും പക്ഷെ അവളത് പുറത്ത് കാണിക്കില്ല അവൾ അങ്ങനെയടാ

ദേവ് :എടാ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ നീ കേൾക്കുമോ

ജോ :എന്താ ദേവ്

ദേവ് :നീ അവളെ അങ്ങ് കല്യാണം കഴിച്ചേക്കെടാ ഞാൻ അന്നേ പറഞ്ഞതല്ലേ നിങ്ങളാണ് ചേരെണ്ടത്

കിരൺ :ശെരിയടാ അവളോരു പാവമാ അവളുടെ അവസ്ഥക്ക് ഞാനും ഒരു കാരണക്കാരനാണു നീ അന്ന് uk ക്ക് പോയപ്പോൾ അവളെ വശത്താക്കാൻ ജൈസണ് കൂട്ടു നിന്നത് ഞാനാ അത് അവനു അവളോടുള്ള ഇഷ്ടം കണ്ടിട്ടാ എന്നിട്ട് ആ..

ജോ :ഹേയ് മതി മതി ജാനി വരുന്നുണ്ട് ഇനി ഇതിനെ പറ്റി ആരും മിണ്ടരുത്

ദേവ് :കൂടെ ജിൻസിയും ഉണ്ടല്ലോ

ജാനിയും ജിൻസിയും വേഗം തന്നെ അവരുടെ അടുത്തിരുന്നു

ജോ :അപ്പോൾ എല്ലാവർക്കും കഴിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും പറയട്ടെ ഇന്ന്‌ എന്റെ ചിലവ്

ജാനി :ഞങ്ങൾക്ക് ജ്യൂസ് വല്ലതും മതി ജോ ഞങ്ങൾ കഴിച്ചതാ

ജോ :എന്നാൽ ശെരി

ജോ വേഗം ഓർഡർ കൊടുത്തു ശേഷം

ജിൻസി :എന്നാലും ജോ നിന്നെ ഈ ജന്മം ഇനി കാണൻ പറ്റുമെന്ന് കരുതിയതല്ല വല്ലാത്ത പണി തന്നെയാ നീ കാണിച്ചത്

ജോ :എല്ലാവരുടെയും കയ്യിൽ നിന്ന് നല്ലത് കിട്ടിയതാ ജിൻസി ഇനി നീ കൂടി

ജിൻസി :ഉം പോട്ടെ എന്തായാലും വന്നല്ലോ പിന്നെ ആ ജെയ്സൺ അവൻ ശെരിക്കും ഒരു ചെകുത്താനാ..

കിരൺ :എന്തിനാ ആ മൈരനെ കുറിച്ച് ഇപ്പോൾ പറയുന്നത് നമ്മൾ ജോ വന്നത് ആഘോഷിക്കാനല്ലേ ഇങ്ങോട്ടേക്കു വന്നത് എന്നിട്ട് വെറുതെ മൂഡ് കളയാനായിട്ട്

ജിൻസി :സോറി കിരൺ ഞാൻ

ജോ :ഹേയ് മതി മതി ആ വിഷയം നമുക്ക് വിടാം

ജാനി :ജോ നീ ഇപ്പോൾ എവിടെയാ താമസം

ജോ :ഇപ്പോൾ തൽക്കാലം ഹോട്ടലിലാ വീട് മുഴുവനും പൊടിയാ മൂന്ന് വർഷം അടച്ചിട്ടിരുന്നതല്ലേ നാളെ ക്ലീനിങ്ങിന് ആരെയെങ്കിലും ഏർപ്പാട് ചെയ്യണം എങ്കിലേ അങ്ങോട്ടേക്ക് മാറാൻ പറ്റു

ദേവ് :എന്തിനാ ആരെങ്കിലും ഇവിടെ നമ്മളോക്കെ ഇല്ലേ നമുക്ക് ഒന്നിച്ച് ക്ലീൻ ചെയ്യാം

കിരൺ :അപ്പോൾ നിനക്ക് ഓഫീസിൽ പോണ്ടെ ദേവ്

ദേവ് :ഞാൻ പോയില്ലേങ്കിലും അവിടെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ നടന്നോളും

ജിൻസി :ഇന്ന്‌ കാക്ക മലന്നു പറക്കും

ജോ :അതൊന്നും വേണ്ട എല്ലാവർക്കും ബുദ്ധിമുട്ടാകും

ദേവ് :ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടുമില്ല ജാനി ജിൻസി നിങ്ങൾ നാളെ ക്ലീനിങ്ങിന് റെഡി അല്ലേ

ജിൻസി :ഞങ്ങൾ റെഡി

ദേവ് :അപ്പോൾ നാളെ രാവിലെ നമ്മൾ ക്ലീനിങ് തുടങ്ങുന്നു

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ജോയുടെ വീട്

കിരൺ :അമ്മോ ഇവിടെ മുഴുവനും വൃത്തിയാക്കുമ്പോഴേക്കും നമ്മുടെ പണി തീരുമല്ലോ

ജാനി :ഹേയ് അത്രക്കൊന്നുമില്ല ഒന്നുൽസാഹിച്ചാൽ ഇന്ന്‌ തന്നെ തീർക്കാവുന്നതെയുള്ളു

ദേവ് :അതൊക്കെ ഇരിക്കട്ടെ ആ ജിൻസി എവിടെ

ജാനി :അവൾ ഉടനെ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്

ദേവ് :ഉടനേ വരും കാത്തിരുന്നോ അവൾ പണ്ടേ ഉടായിപ്പാ അവൾ മുങ്ങിയതാ ഉറപ്പ്

കിരൺ :എന്നാൽ ശെരി ഞങ്ങൾ മൂന്ന് പേരും ഹാളും ആ റൂമും വൃത്തിയാക്കാം നീ ദേ ആ റൂം വൃത്തിയാക്ക്

ദേവ് :ഞാൻ ഒറ്റക്കോ

കിരൺ :അല്ല കൂട്ടിന് രണ്ട് ബംഗാളികളെ കൂടി വിടാം ദാ സോപ്പും വെള്ളവും എല്ലാം ഉണ്ട് വേഗം തുടങ്ങിക്കോ

ദേവ് വേഗം വെള്ളവുമായി റൂമിലേക്ക്‌ നടന്നു

കിരൺ :പിന്നെ ബാത്‌റൂമിന്റെ കാര്യം മറക്കണ്ട

ദേവ് :പോടാ പുല്ലേ..

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ദേവ് റൂമിലേക്ക്‌ പോയി

അല്പം നേരത്തിനു ശേഷം

ജിൻസി :സോറി ഞാൻ അല്പം വൈകി

കിരൺ :ഹോ വന്നോ ശെരി ശെരി വേഗം ആ റൂമിലേക്ക്‌ പൊക്കോ ദേവ് വട്ടെളകി നിൽക്കുവാ

ജിൻസി :ഞാൻ ഇവിടെ വൃത്തിയാക്കികൊള്ളാം

കിരൺ :ഇവിടെ ഞങ്ങൾ ഇല്ലേ വേഗം ചെല്ല് ജിൻസി ഞാൻ ഇപ്പോ അങ്ങോട്ടേക്ക് വരാം

ജിൻസി പതിയെ റൂമിനടുത്തേക്ക് എത്തി

ജിൻസി :ദേവാ

ദേവ് :ഹോ വന്നോ എവിടെയായിരുന്നു നിനക്ക് ഇത്തിരി നേരത്തേ വന്നൂടെ

ജിൻസി :അല്പം തിരക്കിലായിപ്പോയി ദേവാ

ദേവ് :എന്ത് തിരക്ക് നീ മനഃപൂർവം മുങ്ങിയതാ കള്ളി

ജിൻസി :കള്ളിന്നോ ഉം അതെ മുങ്ങിയതാ അതിനിപ്പോൾ ഇയ്യാൾക്കെന്താ ഒരു ദേവൻ വന്നിരിക്കുന്നു സത്യം പറയട്ടെ ഇയ്യാൾ ശെരിക്കും ഓവറാ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജിൻസി ദേഷ്യത്തിൽ റൂമിലേക്ക്‌ കയറി

ദേവ് :നിക്ക് ജിൻ..

ദേവ് പറഞ്ഞു തീരുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ താഴെയുണ്ടായിരുന്ന സോപ്പ് വെത്തിൽ ചവിട്ടിയ ജിൻസി ദേവിന്റെ പുറത്തേക്ക് വന്നിടിച്ചു ശേഷം ഇരുവരും നിലത്തേക്ക് വീണു ഒപ്പം ജിൻസിയുടെ മാറിടങ്ങൾ ദേവിന്റെ നെഞ്ചിൽ അമർന്നു

ദേവ് :ഹൂ

ജിൻസി പതിയെ നിലത്ത് കൈകുത്തി എഴുനേൽക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചു എന്നാൽ വീണ്ടും അവൾ ദേവിന്റെ പുറത്തേക്ക് തന്നെ വീണു ഇത്തവണ ഇരുവരുടെയും ചുണ്ടുകൾ തമ്മിൽ കൂട്ടി മുട്ടി ഒരു നിമിഷം ഇരുവരും കണ്ണുകളിൽ നോക്കി കിടന്നു പെട്ടെന്നാണ് അവിടേക്ക് കിരൺ എത്തിയത്

കിരൺ :എന്താടാ ഇവിടെ നടക്കുന്നത്

ദേവ് വേഗം തന്നെ ജിൻസി ദേഹത്തു നിന്ന് തള്ളിമാറ്റി

ദേവ് :അമ്മാ എന്റെ നടു മനുഷ്യനെ കൊല്ലാനാണോടി ഇങ്ങോട്ട് കെട്ടി യെടുത്തത്

ജിൻസി :കാലു തെന്നിയതാ

ദേവ് :കാലുതെന്നിയതാ നിനക്കെന്താ കണ്ണില്ലേ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ദേവ് പതിയെ എഴുന്നേൽറ്റു എന്നാൽ ഇത്തവണ ദേവിന് കാലു തെറ്റി ദേവ് നേരെ സോപ്പ് വെള്ളം വെച്ചിരുന്ന ബക്കറ്റിനു പുറത്തേക്ക് വീണു ഇത് കണ്ട ജിൻസിയും കിരണും ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി

കിരൺ :നോക്ക് ജിൻസി ക്രിസ്മസ് അപ്പുപ്പൻ

ദേവ് :ചിരിച്ചോണ്ട് നിൽക്കാതെ പിടിച്ചെഴുനേൽപ്പിക്കെടാ പട്ടി

കിരണും ജിൻസിയും വേഗം തന്നെ ദേവിനെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു

ദേവ് :കോപ്പ് ജോക്ക് ഇതൊക്കെ വല്ല ക്ലീനിങ് കമ്പനിക്കാരെ കൊണ്ടും ചെയ്യിച്ചുടായിരുന്നോ

കിരൺ :എന്തൊ ഇതൊക്കെ ആരുടെ ബുദ്ധിയാ

ദേവ് :അതും ശെരിയാണല്ലോ

ദേവ് ജിൻസിയെ ഒന്നു കൂടി നോക്കിയ ശേഷം റൂമിനു പുറത്തേക്ക് നടന്നു ശേഷം പതിയെ തന്റെ ചുണ്ടിൽ തൊട്ടു

“എന്തൊക്കെയാ ദൈവമേ ഈ നടക്കുന്നേ ”

ഇതേ സമയം ജാനിയും ജോയും അടുത്ത റൂമിൽ

ജാനി :ജോ ഇങ്ങനെ ചെയ്താൽ രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞാലും ക്ലീനിങ് കഴിയല്ല ദാ ഇങ്ങനെ ഇറുക്കി തുടക്കണം

ജോ :എനിക്ക് മടുത്തു ജാനി എല്ലാം ആ ദേവിന്റെ പണിയാ

ജാനി :ഉം നീയിപ്പോൾ നല്ല അസൽ മടിയനായിട്ടുണ്ട് ജോ

ജോ :പറയുന്നത് നല്ല ബെസ്റ്റ് ആളാ അതിരിക്കട്ടെ ജാനി ഇനി എന്താ പരുപാടി

ജാനി :എന്ത് പരുപാടി

ജോ :ഭാവി പരുപാടി എന്താണെന്ന്

ജാനി :എന്ത് ഭാവി ജോ ഇങ്ങനെയൊക്കെ അങ്ങ് പോയാൽ മതി

ജോ :എന്ത് മതി എല്ലാ കാലവും ഈ ബേക്കറി ജോലി നിന്റെ കൂടെ കാണുമോ നിന്നെ അവർ പിരിച്ചു വിട്ടാലോ

ജാനി :ഒന്ന് പോ ജോ ചേച്ചി അങ്ങനെ ചെയ്യില്ല

ജോ :ഞാൻ ചെയ്യും എന്നല്ല പറഞ്ഞത് അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാലോ നീ എന്ത് ചെയ്യും

ജാനി :ഒരു ഡിഗ്രി പോലും ഇല്ലാത്ത എനിക്ക് വേറെന്ത് ജോലി കിട്ടാനാ ജോ

ജോ :ജാനി ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്ക് ഞാൻ നിനക്ക് പറ്റിയ ഒരു സ്ഥലം കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട് അവിടെ ചിലപ്പോൾ നിനക്ക് ജോലി ശെരിയാകും നീ നാളെ എന്റെ കൂടെ അങ്ങോട്ടേക്ക് വരണം

ജാനി :ജോ അത്

ജോ :നീ ഒന്നും പറയണ്ട നാളെ നമ്മൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് പോകുന്നു അത്ര തന്നെ

ജാനി :ശെരി ശെരി

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജാനി വീണ്ടും പണി തുടർന്നു

മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശേഷം

ജാനി :അമ്മോ അങ്ങനെ അത് കഴിഞ്ഞു എന്താ ജോ തളർന്നോ

ജോ :തളർന്നോന്നോ അടപ്പിളകി

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ ജാനിയെ തന്നെ നോക്കി

ജാനി :എന്താ ജോ

ജോ പതിയെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അടുത്തിരുന്ന ബക്കറ്റിലെ വെള്ളം ജാനിയുടെ ദേഹത്ത് തെറിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി

എന്താ ജോ ഇത് നിന്റെ കളി അല്പം കൂടുന്നുണ്ട്

എന്നാൽ ജോ വീണ്ടും ഇത് തുടർന്നു

ജാനി :അത്രക്കായോ ഞാൻ ഇപ്പോ കാണിച്ചു തരാം

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജാനിയും ജോയുടെ ദേഹത്ത് വെള്ളം തെറിപ്പിച്ചു

ജോ :മതി മതി ഞാൻ തോറ്റു തോറ്റു

ജാനി :ഉം ഇപ്പോഴത്തേക്ക് വിട്ടിരിക്കുന്നു

ഇത് കേട്ട ജോ പതിയെ തന്റെ കൈ ജാനിയുടെ മുഖത്തിനു നേരെ കൊണ്ടുപോയി

ജാനി :എന്താ ജോ

ജോ :മുഖത്തു മുഴുവനും പതയാടി ഞാൻ തുടച്ചു തരാം

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ പതിയെ ജാനിയുടെ മുഖം തുടക്കാൻ തുടങ്ങി

പെട്ടെന്ന് അവിടേക്ക് കിരണും ദേവും എത്തി

കിരൺ :ഇതുവരെ കഴിഞ്ഞില്ലേ

ജോ പെട്ടെന്ന് തന്നെ കൈ വലിച്ചു

ജോ :കഴിഞ്ഞേടാ അല്ല ഈ ദേവ് എന്താ സോപ്പ് വെള്ളത്തിൽ കുളിച്ചോ

ദേവ് :ഒന്നും പറയണ്ട അളിയാ മര്യാദക്ക് നീ പറഞ്ഞത് കേട്ടാൽ മതിയായിരുന്നു

കിരൺ :എന്തായാലും കഴിഞ്ഞല്ലോ നാളെ സാധനങ്ങളൊക്കെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു കയറ്റാം

ജിൻസി :എങ്കിൽ വാ നമുക്ക് ഇറങ്ങാം ജാനി സമയം ഒരുപാടായി

ജാനിയും ജിൻസിയും വേഗം തന്നെ അവിടെ നിന്നിറങ്ങി

ജോ :ജാനി നാളത്തെ കാര്യം മറക്കണ്ട

ജാനി :ശെരി ജോ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജാനി മുൻപോട്ടു നടന്നു

ജിൻസി :ജാനി ആ ദേവൻ എന്തൊരു സാധനമാ അല്ലേ

ജാനി :കുറച്ച് നാൾ മുൻപുവരെ നീ ഇതല്ലല്ലോ പറഞ്ഞത്

ജിൻസി :അത് അന്ന് ഇതിന്ന് അവന് ഭയങ്കര അഹങ്കാരമാ അല്പം താഴ്ന്നു കൊടുത്താൽ തലയിൽ കയറി നിരങ്ങും

ജാനി :നിനക്കവനെ ഇഷ്ടമാണല്ലേ ജിൻസി

ജിൻസി :ആരുപറഞ്ഞു നിനക്കെന്താ വട്ടായോ

ജാനി :ഒളിക്കണ്ട ജിൻസി എനിക്ക് അറിയാം ഞാനും ഇങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു എല്ലാത്തിനും ജെയ്സനെ കുറ്റം പറയും എന്നാൽ അവസാനം.. പക്ഷേ നീ പേടിക്കണ്ട ദേവ് നല്ലവനാ ഞാൻ ഇങ്ങനെയാണ് അങ്ങനെയാണ് എന്നൊക്കെ പറയുമെങ്കിലും ആള് പാവമാ എല്ലാവരോടും വലിയ സ്നേഹമാ ജെയ്സൺ ചെയ്തതു പോലെ അവൻ ഒരിക്കലും ചെയ്യില്ല ജിൻസി

ഇത് പറയുമ്പോൾ ജാനിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു

ജിൻസി :എന്താ ജാനി ഇത് നീ അവനെ മറനെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്

ജാനി :ഹേയ് ഞാൻ വെറുതെ വാ.. പോകാം

അവർ വേഗം മുൻപോട്ടു നടന്നു

പിറ്റേന്ന് വൈകുന്നേരം ജോ ബേക്കറിയുടെ മുന്നിൽ

ജോ :എന്താ ജാനി ജോലിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞോ

ജാനി :കഴിഞ്ഞു ജോ

ജോ :എങ്കിൽ ശെരി വേഗം വണ്ടിയിൽ കയറിക്കൊ ഇപ്പോൾ തന്നെ സമയം താമസ്സിച്ചു

ജാനി :വേണോ ജോ

ജോ :കളിക്കാതെ വന്നേ ജാനി

ജാനി പതിയെ ബൈക്കിലേക്ക് കയറി ജോ പതിയെ വണ്ടി മുൻപോട്ടെടുത്തു

ജാനി :നീ പറഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് ഇന്റർവ്യൂ വല്ലതും ഉണ്ടാകുമോ ജോ

ജോ :ചിലപ്പോൾ ഉണ്ടാകും

ജാനി :എങ്കിൽ വേണ്ട ജോ അതൊന്നും എനിക്ക് പറ്റില്ല ഇപ്പോൾ തന്നെ കാലും കയ്യും വിറക്കുകയാ

ജോ :എന്തിനാ ജാനി ഇങ്ങനെ പേടിക്കുന്നത് നമുക്ക് ഒന്ന് ശ്രമിച്ചു നോക്കാം നിന്റെ പ്രശ്നങ്ങളൊക്കെ തീരണ്ടേ ജാനി

ജാനി പിന്നെ ജോയോട് ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല കുറച്ചു സമയത്തിനുള്ളിൽ അവർ വലിയൊരു കെട്ടിടത്തിനു മുന്നിൽ എത്തി

“ട്രസ്റ്റ്‌ സ്വിമ്മിംഗ് സ്കൂൾ ”

ജാനി :നമ്മൾ എന്താ ജോ ഇവിടെ

ജോ :എല്ലാം പറയാം നീ വാ ജാനി

ജോ വേഗം ജാനിയെയും കൊണ്ട് കെട്ടിടത്തിനുള്ളിലേക്ക് കയറി

ജാനി :എന്താ ജോ ഇതൊക്കെ

ജോ :ഇത് ഈ നാട്ടിലെ അറിയപ്പെടുന്നൊരു സ്വിമ്മിംഗ് സ്കൂൾ ആണ് ഇവിടെ ഇപ്പോൾ ഒരു അസിസ്റ്റന്റ് സ്വിമ്മിംഗ് ടീച്ചറുടെ ആവശ്യമുണ്ട് എന്താ നിനക്ക് പറ്റില്ലേ

ജാനി :ടീച്ചറോ അതും ഞാൻ നിനക്കെന്താ ജോ വാ നമുക്ക് തിരിച്ചു പോകാം

ജോ :നിന്നെ കൊണ്ട് പറ്റും ജാനി ഒന്ന് ശ്രമിക്കുകയെങ്കിലും ചെയ്തു കൂടെ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ ജാനിയെ അവിടെ നിന്നിരുന്നു ഒരാളുടെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയി

ജോ :ജോസഫ് സാർ ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ ഒരു കുട്ടി ഇന്റർവ്യൂവിന് വരുമെന്ന്

ജോസഫ് :ഓഹ് ഇയ്യാളാണോ അത് അല്ല തന്നെ ഞാൻ എവിടെയോ കണ്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ ഓഹ് ഇപ്പോൾ ഓർമ്മ വന്നു ജാനി അല്ലേ

ജോ :സാറിന് ജാനിയെ അറിയാമായിരുന്നോ

ജോസഫ് :സെന്റ് ജോർജ് കോളേജിൽ വെച്ച് നടന്ന സ്വിമ്മിംഗ് ചാമ്പ്യൻഷിപ്പിൽ ഞാനും ഒരു ജഡ്ജ് ആയിരുന്നു അന്നത്തെ ഇയ്യാളുടെ പ്രകടനം ആർക്കാണ് മറക്കാൻ പറ്റുക പുതിയ റെക്കോർഡ് ഒക്കെ ഇട്ട ആളല്ലേ

ജോ :അതെ സാർ ആൾ അത് തന്നെയാണ്

ജോസഫ് :എന്താ ജാനി പിന്നീട് തന്നെ കുറിച്ച് ഒരു വിവരവും ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ വേറേ മത്സരത്തിലൊന്നും പങ്കെടുത്തില്ലേ

ജാനി :അത് വീട്ടിലെ അവസ്ഥയൊക്കെ മോശമായിരുന്നു പിന്നീട് അങ്ങോട്ട്‌ സ്വിമ്മിംങ്ങിൽ ശ്രദ്ധിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല

ജോസഫ് :ഹോ അത് കഷ്ടമായല്ലോ കിട്ടിയ കഴിവ് ഇങ്ങനെ പാഴാക്കാനുള്ളതാണോ ജാനി ഏതായാലും അധികം പ്രായമൊന്നും ആയിലല്ലോ നമുക്ക് നോക്കാം പിന്നെ ഇവിടെ പുതുതായി കൊച്ചു കുട്ടികൾക്ക് വേണ്ടി ഒരു ബാച്ച് തുടങ്ങുന്നുണ്ട് അവിടെക്ക് വേണ്ടിയാണ് നമുക്ക് ടീച്ചറെ ആവശ്യമുള്ളത് എനിക്ക് ജാനി ഓക്കേയാണ് പക്ഷെ ബാക്കിയുള്ളവരുടെ അഭിപ്രായം കൂടി നോക്കണമല്ലോ എന്തായാലും നമുക്ക് ഇന്റർവ്യൂ കഴിഞ്ഞു തീരുമാനിക്കാം വരു ജാനി ഞാൻ ബാക്കിയുള്ള വരോട് കൂടി കാര്യം പറയാം

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോസഫ് ഓഫീസിലേക്ക് കയറി ജാനി പതിയെ ജോയുടെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു

ജോ :എന്താ ജാനി നോക്കി നിൽക്കുന്നേ അങ്ങോട്ട് ചെല്ല്

ജാനി വീണ്ടും ജോയെ നോക്കിയ ശേഷം ഓഫീസിനുള്ളിലേക്ക് കയറി

കുറച്ചു സമയത്തിനു ശേഷം

“ഹോ ഒരുപാട് നേരമായല്ലോ അവൾ ഇതെവിടെയാ ഇന്റർവ്യൂ അവൾക്കണേങ്കിലും ടെൻഷൻ മുഴുവനും എനിക്കാണല്ലോ ദൈവമേ ”

ജോ ഓഫീസിനു ചുറ്റും അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുവാൻ തുടങ്ങി പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഓഫീസിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു ജാനി പുറത്തേക്ക് വന്നു അവൾ പതിയെ ജോയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി

ജോ :എന്തായി ജാനി സെലക്ട്‌ ആയോ

ജാനി ഒന്നും മിണ്ടാതെ ജോയെതന്നെ നോക്കിനിന്നു

ജോ :കിട്ടിയില്ലേ സാരമില്ല ജാനി നമുക്ക് വീണ്ടും ട്രൈ ചെയ്യാം വേറെയും സ്ഥാപനങ്ങൾ ഉണ്ടല്ലോ

അടുത്ത നിമിഷം ജാനി ജോയെ കെട്ടിപിടിച്ചു

“കിട്ടി ജോ ”

ജോ :എന്താ

ജാനി :ഞാൻ സെലക്ട്‌ ആയി എനിക്ക് കിട്ടി സർട്ടിഫിക്കറ്റുകൾ എല്ലാം സബ്മിറ്റ് ചെയ്ത ശേഷം രണ്ട് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ ജോയിൻ ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞു

ഇത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞോഴുകിയിരുന്നു ജോ പതിയെ ജാനിയുടെ തലമുടിയിൽ തലോടി ശേഷം അവളോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി

ജോ : എനിക്കറിയാമായിരുന്നു ജാനി നിന്നെ കൊണ്ട് പറ്റുമെന്ന് നീ അത് സാധിച്ചു

ജാനി :എല്ലാം നീ കാരണമാ ജോ നീ ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എനിക്ക് ഒന്നിനും കഴിയില്ലയിരുന്നു

ജോ വേഗം തന്നെ ജാനിയുടെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു

ജോ :ഇപ്പോൾ കരയാനുള്ള സമയമല്ല ജാനി പിന്നെ ഇത് നിന്റെ കഴിവിന് കിട്ടിയതാണ് അല്ലാതെ ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല

ജാനി :അമ്മ.. അമ്മ ഇതറിയുമ്പോൾ ഒരുപാട് സന്തോഷിക്കും എന്റെ അമ്മ ഞാൻ കാരണം ഒരുപാട് വിഷമിച്ചിട്ടുണ്ട് എനിക്കിത് ഇപ്പോൾ തന്നെ അമ്മയോട് പറയണം

ജോ :പിന്നെന്തിനാ ജാനി ഇവിടെ നിക്കുന്നെ നീ വന്നേ നമുക്ക് പോകാം

അവർ വേഗം തന്നെ ബൈക്കിനടുത്തേക്ക് എത്തി

ജാനി വേഗം ജോയോടൊപ്പം ബൈക്കിലേക്ക് കയറി ജോ പതിയെ ബൈക്ക് മുൻപോട്ടെടുത്തു വഴിയിലുട നീളം ജാനി സ്വിമ്മിംങ്ങിനെ കുറച്ചു തന്നെ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു

ജോ :ഇത്രയും ഇഷ്ടമുണ്ടായിട്ടാണോ ജാനി നീ സ്വിമ്മിംഗ് നിർത്തിയത് സാരമില്ല ഇനി നീ വീണ്ടും ട്രെയിനിങ് തുടങ്ങണം

ജാനി :അതൊക്കെ നടക്കുമോ ജോ ഒരുപാട് ഗ്യാപ് വന്നില്ലേ പഴയ സ്പീഡ് ഒക്കെ കിട്ടാൻ വലിയ പാടാണ്

ജോ :അതൊക്കെ നീ വിചാരിച്ചാൽ പറ്റും ജാനി ഒഴിവ് കിട്ടുമ്പോൾ നീ നന്നായി ട്രെയിൻ ചെയ്താൽ മതി

ജാനി :ഞാൻ ശ്രമിക്കാം ജോ

ജോ :കണ്ടോ പ്രശ്നങ്ങളെല്ലാം ഓരോന്നായി തീരുകയല്ലേ ഇനി എല്ലാം ശെരിയാകും ജാനി പിന്നെ എനിക്ക് രണ്ട് മൂന്ന് ഓഫറുകൾ വന്നിട്ടുണ്ട് ഒന്ന് ഒരു സ്കൂളിൽ പിയാനോ പഠിപ്പിക്കണം മറ്റൊന്ന് വയലിൻ ടീച്ചർആയിട്ടും ഏത് തിരഞ്ഞെടുക്കണം എന്ന് തീരുമാനിച്ചിട്ടില്ല നിനക്ക് എന്ത് തോന്നുന്നു ജാനി

ജാനി :ഏതായാലും നിന്നെ കൊണ്ട് പറ്റും ജോ പിന്നെ നീ വയലിൻ വായിക്കുന്നത് കേൾക്കാനാ കൂടുതൽ രസം നിനക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടോ നമ്മൾ ആദ്യമായി കണ്ടത് അന്ന് നീ വയലിൻ വായിക്കുകയായിരുന്നു

ജോ :പിന്നെ ഓർക്കാതെ അത് അങ്ങനെ അങ്ങ് മറന്നു കളയാൻ പറ്റുമോ ചേട്ടാ ഇന്ന്‌ ചേട്ടന്റെ ബർത്ത് ഡേയാണോ നിന്റെ ആ ചോദ്യം ഞാൻ എപ്പോഴും ഓർക്കാറുണ്ട്

ജാനി :ഒന്ന് പോയേ ജോ

ജോ :പിന്നെ അന്ന് റസ്റ്റ്‌ റൂമിൽ വെച്ച് പട്ടികൾ തെണ്ടികൾ എന്തൊക്കെയായിരുന്നു

ജാനി വേഗം തന്നെ ജോയുടെ മുതുകിൽ ഇടിച്ചു

ജോ :ആ പതിയെ ഇടിക്ക് ജാനി

ജാനി :മിണ്ടാതിരുന്നില്ലേങ്കിൽ ഇനിയും തരും

ജോ :കുറച്ചു മുൻപ് എന്നോട് നന്ദി പറഞ്ഞആള് തന്നെയാണോ ഇത് എന്തയാലും കൊള്ളാം

അല്പനേരത്തിനു ശേഷം

ജോ :അപ്പോൾ ശെരി ജാനി നമുക്ക് നാളെ കാണാം

ജാനി :നീ എന്താ വീട്ടിലേക്ക് വരുന്നില്ലേ

ജോ :ഇപ്പോൾ വേണ്ട ജാനി വേറൊരു ദിവസമാകട്ടെ പിന്നെ നാളെ തന്നെ സർട്ടിഫിക്കറ്റെല്ലാം സബ്മിറ്റ് ചെയ്തേക്കണം കേട്ടല്ലോ

ജാനി :ശെരി ജോ പിന്നെ..

ജോ :ഇനി എന്താ

ജാനി :എല്ലാത്തിനും ഒരുപാട് നന്ദി

ജോ :ഓഹ് വീണ്ടും ഇവളെ കൊണ്ട് ശെരി നിന്റെ താക്സ് ഞാൻ വരവ് വെച്ചിരിക്കുന്നു പോരെ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ വണ്ടി മുൻപോട്ടെടുത്തു

ഒരാഴ്ചക്ക് ശേഷം ജോ ദേവിന്റ് വീട്ടിൽ

ദേവ് :ജോ നിന്റെ വയലിൻ പഠിപ്പിക്കലൊക്കെ എങ്ങനെ പോകുന്നു

ജോ :ഉം നന്നായി പോകുന്നു പിന്നെ അധികം കുട്ടികൾക്കും ഇതിനൊടോന്നും താല്പര്യമില്ല നമ്മൾ തന്നെ മുൻകൈഎടുത്ത് അവരെ മുൻപോട്ടു കൊണ്ട് വരേണ്ടതുണ്ട്

ദേവ് :ഉം ജാനി അവളുടെ സ്വിമ്മിംഗ് ക്ലാസ്സ്‌ ഒക്കെ എങ്ങനെ പോകുന്നു

ജോ : ഇപ്പോൾ അധികം കുട്ടികൾ ഒന്നും ക്ലാസ്സിൽ ചേർന്നിട്ടില്ല എന്നാണ് അവൾ പറഞ്ഞത് പിന്നെ വീണ്ടും സ്വിമ്മ് ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞത് കൊണ്ട് അവൾ നല്ല സന്തോഷത്തിലാണ്

ദേവ് :അപ്പോൾ അവളിപ്പോൾ ഏറെകുറേ ഒക്കെയാണ് അല്ലേ

ജോ : വേണമെങ്കിൽ അങ്ങനെ പറയാം

ദേവ് :എങ്കിൽ പിന്നെ ഞാൻ അന്ന് പറഞ്ഞ കാര്യത്തെ കുറച്ചു ചിന്തിച്ചുകൂടെ

ജോ :എന്ത് കാര്യം

ദേവ് :വേറെന്ത് നിന്റെയും ജാനിയുടെയും കല്യാണം

ഇത് കേട്ട ജോ ദേവിന് മറുപടി ഒന്നും നൽകിയില്ല

ദേവ് :എന്താടാ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത് എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് പറ മൈരെ

ജോ :എനിക്കവളെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാടാ പക്ഷെ അവൾ എന്നെ ഇപ്പോൾ ഒരു ഫ്രണ്ട് ആയിട്ട് മാത്രമാണ് കാണുന്നത് അവളുടെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴും ജെയ്സൺ ഉണ്ട് ഇതിനിടയിൽ എന്റെ ഇഷ്ടം പറഞ്ഞാൽ ഞങ്ങളുടെ സൗഹൃദം പോലും ചിലപ്പോൾ തകരും അത് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല

ദേവ് :കോപ്പാണ് നിനക്ക് പേടിയാണ് ജോ അല്ലാതെ വേറൊന്നുമല്ല അന്നും നീ ഇത് പോലെ ആയിരുന്നു ഇപ്പോഴും നിനക്ക് ഒരു മാറ്റവുമില്ല എന്തിനാടാ എല്ലാത്തിൽ നിന്നും ഇങ്ങനെ ഒളിച്ചോടുന്നത്

ജോ :ദേവ് ഞാൻ

പെട്ടെന്നാണ് കിരൺ അവിടേക്ക് എത്തിയത്

ദേവ് :എന്തടാ കിരൺ വല്ല പ്രശ്നവുമുണ്ടോ

കിരൺ :ജെയ്സൺ അവൻ നാട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തിയിട്ടുണ്ട്

ദേവ് :അവൻ വരുകയോ പോകുകയോ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യട്ടെ അതിന് നമുക്കെന്താ

കിരൺ :അതല്ലടാ ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ട്

***–*—*************************************

അടുത്ത ശനിയാഴ്ച ജാനി ജോയുടെ വീടിനു മുൻപിൽ

ജാനി :എന്താ ജോ കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞത്

ജോ :നിന്നെ കാണാൻ അങ്ങനെ പ്രതേകിച്ചു കാരണം വല്ലതും വേണോ

ജാനി :അപ്പോൾ ഒന്നുമില്ലേ

ജോ :വാ നമുക്ക് കുറച്ചു നടക്കാം

ജാനി :നിനക്ക് എന്താ ജോ

ജോ :വാ ജാനി

ജോ ജാനിയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു മുൻപോട്ടു നടന്നു

ജോ :ജാനി സ്വിമ്മിംഗ് ക്ലാസ്സ്‌ ഒക്കെ എങ്ങനെ പോകുന്നു

ജാനി :നന്നായിട്ടുണ്ട് ജോ വേറെയും ചില കുട്ടികൾ ക്ലാസ്സിൽ ചേർന്നിട്ടുണ്ട് പിന്നെ അവിടെ അമ്മു എന്ന് പറയുന്ന ഒരു കുട്ടി ഉണ്ട് നല്ല കഴിവുള്ള കുട്ടിയാ അവളെ കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് എന്നെ തന്നെയാ ഓർമ്മ വരുന്നത് പിന്നെ ഞാൻ ഇപ്പോൾ വീണ്ടും നീന്താൻ തുടങ്ങി നീ പറഞ്ഞതു പോലെ എല്ലാം ശെരിയാ കും എന്നെനിക്കും തോന്നുന്നുണ്ട്

ജോ :ഉം അതെന്തായാലും നന്നായി അപ്പോൾ ഇനി നീ ജെയ്സനെ കുറിച്ചോർത്ത് വിഷമിക്കിലല്ലോ അല്ലേ

ജാനി :എന്തിനാ ജോ ഇപ്പോൾ ഇത് പറയുന്നത് അവന്റ പേര് പോലും ഞാൻ മറക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുകയാ

ജോ : ശെരി നീ വാ

ജാനി :ഇതെങ്ങോട്ടാ ജോ ഒരുപാട് നേരമായല്ലോ

ജോ :ഇപ്പോൾ എത്തും ജാനി

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ ജാനിയുമായി മുൻപോട്ടു നടന്നു അവൻ വേഗം തന്നെ അവളെയും കൊണ്ട് ഒരു ചർച്ചിലേക്ക് കയറി

ജാനി :എന്താ ജോ ഇവിടെ പ്രാർത്ഥിക്കാനാണോ

ജോ :നീ വാ ജാനി

ജോ ജാനിയുമായി പതിയെ ചർച്ചിനുള്ളിലേക്ക് കയറി അവിടെ ഒരുപാട് പേർ ഉണ്ടായിരുന്നു

ജാനി :എന്താ ജോ വല്ല കല്യാണവുമാണോ

“ജെയ്സൺ എന്ന നിനക്ക് ഈ നിൽക്കുന്ന അന്നയെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ സമ്മതമാണോ ”

“സമ്മതമാണ് ”

ആ ശബ്ദം കേട്ട് ജാനി വേഗം മുന്നോട്ട് നോക്കി

“ജെയ്സൺ ”

പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു

ജാനി :വാ ജോ പോകാം

ജോ വേഗം തന്നെ ജാനിയെ പിടിച്ചു നിർത്തി

“നിൽക്ക് ജാനി മുഴുവൻ കണ്ടിട്ടു പോകാം ”

ജാനി :എന്നെ വിട് എനിക്ക് കാണണ്ടപ്ലീസ് വിട്

“അന്നാ എന്ന നിനക്ക് ഈ നിൽക്കുന്ന ജെയ്സനെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ സമ്മതമാണോ ”

“സമ്മതമാണ് ”

ജാനി വേഗം തന്നെ ജോയുടെ കൈ തട്ടിമാറ്റി പള്ളിക്ക് പുറത്തേക്ക് ഓടി പുറത്തേക്ക് എത്തിയ ജോ വേഗം തന്നെ അവളെ പിടിച്ചു നിർത്തി

ജാനി :വിട് എനിക്ക് പോണം

ജോ :എന്തിനാ ജാനി ഇപ്പോഴും അവനുവേണ്ടി കരയുന്നത് എന്തിനാ നീ എപ്പോഴും അവനെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കുന്നത്

ജാനി :വിട് വിടാൻ

ജോ :പറ്റില്ല ജാനി ഞാൻ ചോദിച്ചതിന് ഉത്തരം താ

ജാനി :എനിക്ക് പറ്റുന്നില്ല ജോ മറക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല എന്തിനാടാ എന്നെ ഇവിടെ കൊണ്ട് വന്നത് ഞാൻ ഒന്നും അറിയാതെ കഴിയുമായിരുന്നില്ലേ എന്തിനാടാ എന്നെ ഇങ്ങനെ വേദനിപ്പിക്കുന്നത്

ജോ :കാരണം നീ അവനെ മറക്കണം ജാനി മറന്നേ പറ്റു ഇപ്പോൾ അവൻ വേറൊരാളുടെതാണ്

ജാനി :ഞാൻ മറന്നാലും ഇല്ലെങ്കിലും നിനക്കെന്താ നിനക്കെന്താണ് ജോ പ്രശ്നം നീ എന്തിനാ എന്നോട് ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത്

ജോ :കാരണം നിനക്കറിയില്ലേ ജാനി ശെരി ഞാൻ തന്നെ പറയാം എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമാണ് കണ്ട അന്ന് മുതൽ ഇഷ്ടമാണ് ഇനിയും നിന്നെ ആർക്കും വിട്ട് കൊടുക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറല്ല എനിക്ക് നിന്നെ വേണം ജാനി പ്ലീസ് നമുക്ക് ഒന്നിച്ച് ജീവിക്കാം

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ ജാനിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു എന്നാൽ ജാനി വേഗം തന്നെ ജോയിൽ നിന്ന് കുതറി മാറി ശേഷം കരഞ്ഞു കൊണ്ട് മുൻപോട്ട് നടന്നു

ജോ :നിക്ക് ജാനി പ്ലീസ് ഞാൻ പറയുന്നത് ഒന്ന് കേൾക്ക്

ജോയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞോഴുകി എന്നാൽ ജാനി തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ മുൻപോട്ടു തന്നെ നടന്നു

അന്ന് രാത്രി സ്വിമ്മിംഗ് ക്ലാസ്സിനുനു ശേഷം റോഡിലേക്കെത്തിയ ജാനിയുടെ മുന്നിൽ പെട്ടെന്നാണ് ജോ എത്തിയത്

ജോ :എന്താ ജാനി നീ വിളിച്ചാൽ ഫോൺ എടുക്കാത്തത്

ജാനി :ജോ നീ കുടിച്ചിട്ടുണ്ടോ

ജോ :ഞാൻ കുടിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും നിനക്കെന്താ

ജാനി :ശെരിയാ എനിക്കൊന്നുമില്ല നീ എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്തോ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജാനി പോകാനായി ഒരുങ്ങി പെട്ടെന്ന് തന്നെ ജോ ജാനിയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു അവളെ തടഞ്ഞു നിർത്തി

ജാനി :എന്താ ജോ നിന്റെ പ്രശ്നം

ജോ :നീ നീയാണ് എന്റെ പ്രശ്നം നീ എന്നെ ഭ്രാന്ത്‌ പിടിപ്പിക്കുകയാ ജാനി

ജാനി :ശെരി ഞാൻ ഇനി നിന്റെ മുന്പിലേക്ക് വരുന്നില്ല പോരെ

ജോ :അങ്ങനെ നിന്നെ കാണാതിരിക്കുമ്പോൾ എല്ലാം തീരുമെങ്കിൽ ഇത് പണ്ടേ അവസാനിക്കേണ്ടതായിരുന്നു നീ എന്നോട് ഒരുപാട് തവണ ചോദിച്ചില്ലേ എന്ത് കൊണ്ടാ ഇവിടെ നിന്ന് പോയത് എന്ത് കൊണ്ടാ ആരെയും വിളിക്കാത്തത് എന്നൊക്കെ എല്ലാത്തിനും കാരണം നീയാ ജാനി നീ മാത്രം നീ മറ്റൊരാളുടെതാകുന്നത് എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റില്ലായിരുന്നു അത് കൊണ്ട് മാത്രമാ ഞാൻ ഇവിടെ നിന്ന് പോയത് നിന്നെ കാണാതിരുന്നാൽ എല്ലാം ശെരിയാകുമെന്ന് ഞാൻ കരുതി പക്ഷെ ഓരോ തവണ നിന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കുമ്പോഴും എനിക്ക് നിന്റെയടുത്തേക്ക് ഓടി വരാൻ തോന്നികൊണ്ടേയിരുന്നു എന്നാൽ ജൈസന്റെയും നിന്റെയും ഇടക്ക് കടന്ന് വരാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല അത് കൊണ്ട് തന്നെ നിന്നെ പറ്റിയുള്ള ഒരു വിവരങ്ങളും എന്നിലേക്ക്‌ എത്താതിരിക്കാൻ ഞാൻ ശ്രമിച്ചു എന്റെ കൂട്ടുകാരിൽ നിന്ന് പോലും അകലം പാലിച്ചു നിന്നിൽ നിന്ന് മാറി നിന്ന മൂന്ന് വർഷം ഉണ്ടല്ലോ അതെനിക്ക് നരകമായിരുന്നു എനിക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കും എന്ന് തോന്നിയപ്പോഴാ ഞാൻ വീണ്ടും നിന്നെ പറ്റി അനേഷിച്ചു തുടങ്ങിയത് മനഃപൂർവം അല്ലെങ്കിൽ പോലും നീയും ജെയ്സനും തമ്മിൽ പിരിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട് എനിക്ക് ഇനിയും നിന്നെ പിരിഞ്ഞിരിക്കാൻ വയ്യ ജാനി നിനക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമാകാൻ ഞാൻ എന്താ ജാനി ചെയ്യേണ്ടത് പറ ഞാൻ എന്ത് വേണമെങ്കിൽലും ചെയ്യാം

ഇതൊക്കെ കേട്ട് ജാനിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറയാൻ തുടങ്ങി

ജാനി :ജോ ഞാൻ..

ജോ :നീ ഒന്നും പറയണ്ട ജാനി നീ എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നില്ലേ പറ നിന്റെ ആദ്യ പ്രണയം ഞാൻ ആയിരുന്നില്ലേ നീ സമ്മതിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും അതാണ് സത്യം ഒരിക്കൽ നീ എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു എന്നാൽ നിന്നോട് ആ സമയം എന്റെ ഇഷ്ടം പറയാൻ പറ്റാത്തത് എന്റെ കഴിവ് കേട് തന്നെയാണ് പക്ഷെ ഇനിയും ഞാൻ അത് ആവർത്തിക്കില്ല ഞാൻ ഒരുപാട് തവണ തോറ്റു പോയിട്ടുണ്ട് ജാനി പക്ഷെ ഇനി അത് പറ്റില്ല അന്ന് നിന്നിൽ നിന്ന് ഒളിച്ചോടിയത് പോലെ ഇനിയും ഞാൻ ഒളിച്ചോടില്ല ജാനി നിനക്ക് എന്നെ ഇഷ്മാകുന്നത് വരെ ഞാൻ പരിശ്രമിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കും ഞാൻ തോൽക്കില്ല ജാനി ഉറപ്പായും തോൽക്കില്ല

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ ജാനിയുടെ ചുമലിലേക്ക് മറിഞ്ഞു വീണു

ജാനി :ജോ.. ജോ

ജാനി നിറകണ്ണുകളോടെ ജോയെ വിളിച്ചു ശേഷം പതിയെ ജോയെതാങ്ങി ടാക്സിയിലേക്ക് കയറി അല്പസമയത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ അവർ ജോയുടെ വീടിനു മുൻപിൽ എത്തി ജാനി പതിയെ ജോയെ താങ്ങി വാതിലിനു മുൻപിൽ എത്തി

ജാനി :ജോ താക്കോൽ ഇവിടെ ജോ..

എന്നാൽ ജോയിൽ നിന്ന് പ്രതികരണമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല ജാനി പതിയെ ജോയുടെ പോക്കറ്റിൽ തപ്പി നോക്കി ചാവി കണ്ടെത്തി

ജാനി വേഗം വീടിന്റ വാതിൽ തുറന്ന് ജോയെ റൂമിൽ എത്തിച്ചു അവനെ പതിയെ ബെഡിലേക്ക് കിടത്തി ശേഷം പതിയെ അവിടെ നിന്ന് പോകാനായി ഒരുങ്ങി

“പോകല്ലേ ജാനി ”

പെട്ടെന്നാണ് ജോ പാതി മയക്കത്തിൽ ഇത് പറഞ്ഞത് ഇത് കേട്ട ജാനി ജോയെ വിഷമത്തോടെ നോക്കി നിന്നു അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞിരുന്നു ജാനി വേഗം തന്നെ തന്റെ ഫോൺ എടുത്തു അമ്മയെ വിളിച്ചു

‘അമ്മേ ഞാൻ ഇന്ന്‌ വീട്ടിൽ വരില്ല അമ്മ കിടന്നോ ഒരു അത്യാവശ്യകാര്യം വന്നു പോയി എല്ലാം നാളെ പറയാം എന്നാൽ ശെരി അമ്മേ ”

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജാനി ഫോൺ വച്ചു

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ

ജോ കണ്ണുകൾ തിരുമികൊണ്ട് ചുറ്റും നോക്കി പെട്ടെന്നാണ് ഒരു കയ്യിൽ ചായ കപ്പുമായി ജാനി അവന്റ അടുത്തേക്ക് എത്തിയത്

ജാനി :ഇതാ കുടിക്ക്

ജോ :ഇതെന്താ ജാനി

ജാനി : കുറച്ച് കള്ളാ എന്താ നീ കുടിക്കില്ലേ

ജോ :ജാനി ഇന്നലെ…

ജാനി :മിണ്ടാതെ ഇത് കുടിക്കാൻ നോക്ക്

ജാനി കപ്പ്‌ ജോക്ക് നൽകി

ജോ :ഇന്നലെ നീ ഇവിടെയാണോ ഉറങ്ങിയത്

ജാനി :എവിടെയായാൽ നിനക്കെന്താ മുഴുകുടിയൻ

ജോ :സോറി ജാനി ഇന്നലെ.. എനിക്ക് അത്രക്ക് വിഷമം ആയത് കൊണ്ടാ നീ എന്നെ വീണ്ടും അവഗണിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് സഹിക്കാൻ പറ്റിയില്ല

ജാനി :അങ്ങനെ ആരെങ്കിലും അവഗണിച്ചാൽ നീ നിന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിക്കുമോ അതും എന്നെ പോലൊരു പീറ പെണ്ണിനു വേണ്ടി എനിക്ക് ധൈര്യം തരുന്ന ആളല്ലേ എന്നിട്ടേന്താ സ്വന്തം കാര്യം വന്നപ്പോൾ അല്പം പോലും ധൈര്യം കാണിക്കാത്തത് എന്നെ കിട്ടിയില്ലേങ്കിൽ നീ ചാകുമോ പറ അവൻ നാട് വിട്ടേക്കുന്നു എല്ലാം എന്റെ തെറ്റാ ഞാൻ ഒരിക്കലും ആ കോളേജിലേക്ക് വരാൻ പാടില്ലായിരുന്നു നിങ്ങളെ ആരെയും കാണാനും പരിചയപ്പെടാനും പാടില്ലായിരുന്നു സോറി ജോ എല്ലാത്തിനും മാപ്പ്

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജാനി കരയാൻ തുടങ്ങി എന്നാൽ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ജോ ജാനിയുടെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു

ജാനി :ജോ

ജോ :ജാനി നിനക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടോ അന്ന് ഞാൻ നിന്നെ കോളേജിനു മുകളിൽ കാണാൻ വന്നത് അന്ന് നിന്നോട് എന്റെ പ്രണയം പറയുവാൻ ഉറച്ചായിരുന്നു ഞാൻ വന്നത് എന്നാൽ എന്നെ കൊണ്ട് അതിന് സാധിച്ചില്ല ദേവ് പറഞ്ഞത് പോലെ എനിക്ക് എല്ലാത്തിനോടും ഭയമായിരുന്നു ഞാൻ ജെയ്‌സണെ പോലെ അല്ല എന്നെനിക്കറിയാം പക്ഷെ നിന്റെ ഇഷ്ടം കിട്ടാൻ വേണ്ടി അതുപോലെയാകാനും ഞാൻ തയ്യാറാണ് ഞാൻ എപ്പോഴും നിന്റെ കൂടെ വഴക്കിടാം നിന്നെ ലാൻഡ്രി എന്ന് വിളിക്കാം അപ്പോൾ നിനക്കെന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ പറ്റുമോ ജാനി

ഇത് കേട്ട ജോയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി

ജാനി :എന്തിനാടാ എന്നെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കുന്നത് നീ എന്തിനാടാ മാറുന്നത് തെറ്റ് ഒക്കെ ചെയ്തത് ഞാൻ അല്ലേ നീ ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല ചെയ്യുകയുമില്ല ഞാൻ നിന്നെ മനസ്സിലാക്കിയില്ലല്ലോ ജോ ഞാൻ നിന്നെ ഒരിക്കലും അർഹിക്കുന്നില്ല എന്നെ മറന്നേക്കെടാ

ജോ :എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റില്ല ജാനി എനിക്ക് നിന്നെ അത്രയും ഇഷ്ടമാണ് നമുക്ക് കല്യാണം കഴിക്കാം ജാനി ഞാൻ നിന്നെ ഒരിക്കലും വേദനിപ്പിക്കില്ല എനിക്കിപ്പോൾ നീ അല്ലാതെ മാറ്റാരുമില്ല പ്ലീസ് ജാനി

ഇത് കേട്ട ജാനി ജോടെ നെഞ്ചിൽ മുഖം ചായ്യ്ച്ച് കിടന്നു

അല്പസമയത്തിനു ശേഷം ജാനി പതിയെ ജോയിനിന്ന് വിട്ടുമാറി

ജാനി :ജോ ഞാൻ പൊക്കോട്ടെ

ജോ :ഞാൻ കൊണ്ട് വിടാം ജാനി നീ ഇറങ്ങിക്കൊ

അവർ രണ്ട് പേരും ബൈക്കിനടുത്തേക്ക് എത്തി ജോ ജാനിയുമായി പതിയെ ബൈക്ക് മുൻപോട്ടെടുത്തു കുറച്ചു ദൂരം വരെയും ഇരുവരും മൗനം തുടർന്നു ശേഷം ജോ പതിയെ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി

ജോ :ജാനി ഞാൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ മറന്നു കളഞ്ഞേക്ക് നിനക്കെന്നെ സ്വീകരിക്കാൻ പറ്റില്ലെങ്കിൽ ഒരിക്കലും ഞാൻ നിന്നെ നിർബന്ധിക്കില്ല ഞാൻ എത്ര നാൾ വേണമെങ്കിലും കാത്തിരിക്കാൻ തയ്യാറാണ് ഒരു ദിവസം നിന്റെ മനസ്സ് മാറുമെന്ന് എനിക്ക് വിശ്വാസമുണ്ട് അതിനായി ഞാൻ കാത്തിരിക്കും

എന്നാൽ ജാനി ജോക്ക് ഒരു മറുപടിയും നൽകിയില്ല അല്പനേരത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ അവർ ജാനിയുടെ വീടിനു മുൻപിൽ എത്തി ജാനി പതിയെ ബൈക്കിൽ നിന്ന് താഴെ ഇറങ്ങി

ജാനി :ജോ വാ വീട്ടിൽ കയറിയിട്ട് പോകാം

ജോ :വേണ്ട ജാനി പിന്നീടാകാം

ജാനി :അന്നും നീ ഇത് തന്നെയല്ലേ പറഞ്ഞത് അമ്മക്ക് ജോയെ കാണാൻ ആഗ്രഹമുണ്ട് ഒന്ന് കയറിയിട്ട് പൊക്കോ

ജോ :ശെരി ജാനി

ജോ പതിയെ ജാനിയോടൊപ്പം വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് നടന്നു

ജാനി :അമ്മേ അമ്മേ

വീട്ടിലേക്ക് എത്തിയ ജാനി അമ്മയെ വിളിച്ചു

പെട്ടെന്ന് തന്നെ കിച്ചണിൽ നിന്ന് അമ്മ ഹാളിലേക്ക് എത്തി

ജാനി :അമ്മേ ഇത്

അമ്മ :ജോ അല്ലേ

ജാനി :അതേ അമ്മേ അമ്മയെ കാണാൻ വന്നതാ

അമ്മ :വാ മോനെ വന്നിരിക്ക് ഞാൻ ചായ എടുക്കാം

ജോ :വേണ്ട അമ്മേ ഞാൻ കുടിച്ചതാ

അമ്മ :അതൊന്നും പറഞ്ഞാൽ പറ്റില്ല ഇവിടെ ആദ്യമായി വന്നിട്ട് ഒന്നും തരാതെ വിടാൻ പറ്റില്ല

അമ്മ വേഗം തന്നെ ജോയെ സോഫയിൽ ഇരുത്തിയ ശേഷം ചായ നൽകി

അമ്മ :മോനെ പറ്റി ജാനി ഒരുപാട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് മോൻ കാരണമാണ് ഇപ്പോഴുള്ള ജോലി കിട്ടിയതെന്നും ഇവൾ പറഞ്ഞു എല്ലാത്തിനും ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട് മോനെ

ജോ :അതിന് ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല അമ്മേ ജാനിക്ക് കഴിവുണ്ടായിരുന്നു അതുകാരണമാണ് അവൾക്ക് ജോലി കിട്ടിയത്

അമ്മ :ഇല്ല മോനെ മോന്റെ സഹായം ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഇതൊന്നും നടക്കില്ലായിരുന്നു എനിക്കത് നന്നായി അറിയാം ഒരുപാട് നാളുകൾക്ക് ശേഷം ഇവൾ കുറച്ചേങ്കിലും സന്തോഷിച്ചു കാണുന്നത് ഇപ്പോഴാണ് എല്ലാത്തിനും മോൻ തന്നെയാണ് കാരണം പിന്നെ മോന്റെ കാര്യമൊക്കെ എനിക്കറിയാം ഇനി ആരുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു വിഷമിക്കരുത് ഞങ്ങൾ എല്ലാം ഉണ്ട് നീയും എന്റെ മോൻ തന്നെയാണ് നിനക്ക് എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും ഇവിടെ വരാം

ജാനി :അമ്മേ..

അമ്മ :എന്താ ജാനി ഞാൻ തെറ്റായി വല്ലതും പറഞ്ഞോ

ജാനി :അമ്മേ എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്

അമ്മ :എന്താ മോളേ

ജാനി :അമ്മേ ഞാൻ ജോയെ വിവാഹം കഴിച്ചോട്ടേ

ഇത് കേട്ട ജോയും അമ്മയും ഒരുപോലെ ഞെട്ടി ജോ വേഗം തന്നെ ജാനിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

അമ്മ :മോളേ നീ

ജാനി :അതേ അമ്മേ ജോക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമാണ് അമ്മ സമ്മതിച്ചാൽ ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ച് ജീവിക്കും ജോ എന്നെ നന്നായി നോക്കുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്

അമ്മ :മോന് ഇവളെ ഇഷ്ടമാണോ

അമ്മ ജോയോടായി ചോദിച്ചു അതുവരെയും നെട്ടൽ മാറത്ത ജോ പെട്ടെന്നാണ് സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്

ജോ :ഇഷ്ടമാണ്.. ഒരുപാട് ഇഷ്ടം അമ്മ സമ്മതിച്ചാൽ ഞാൻ അവളെ പൊന്നുപോലെ നോക്കും ആരോരുമില്ലാത്ത എനിക്ക് ജാനിയെ കല്യാണം കഴിച്ചുതരാൻ ബുദ്ദിമുട്ട് ഉണ്ടാകുമെന്നറിയാം പക്ഷെ ഒരു കാര്യം ഞാൻ ഉറപ്പു തരാം എന്തൊക്കെ വന്നാലും ഞാൻ ഇവളെ കൈവിടില്ല

പെട്ടെന്ന് തന്നെ അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു

അമ്മ :മോനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ ഇനി ആരുമില്ല എന്നൊന്നും പറയരുതെന്ന് നിനക്ക് ഞങ്ങളൊക്കെയുണ്ട് നിന്റെ മനസ്സാണ് മോനെ നിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ യോഗ്യത ഇപ്പോൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സന്തോഷിക്കുന്നത് ഞാനാണ് ഇവളുടെ ഭാവിയെ പറ്റി ചിന്തിക്കാത്ത ഒരു ദിവസം പോലും എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടായിട്ടില്ല ഇവളുടെ വിവാഹമായിരുന്നു എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ സ്വപ്നം ഒരുപാട് തവണ ഞാൻ ഇവളോട് അതിനെ പറ്റി സംസാരിച്ചിട്ടുമുണ്ട് എന്നാൽ ഒരിക്കലും വിവാഹം കഴിക്കില്ല എന്നായിരിക്കും എപ്പോഴും ഇവളുടെ മറുപടി അതെന്നെ ഒരുപാട് വേദനിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് ഇപ്പോൾ ഇവളുടെ വായിൽ നിന്ന് തന്നെ ഇത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് എത്രത്തോളം സന്തോഷം ആയെന്ന് അറിയാമോ നമുക്ക് വേഗം തന്നെ വിവാഹം നടത്താം അതിൽ മോന് പ്രശ്നമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ

ജോ :ഇല്ലമ്മേ ഞാൻ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും തയ്യാറാണ്

അങ്ങനെ കുറച്ചു മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശേഷം വീടിനു പുറത്തു ജാനി ജോയെ യാത്രയാക്കാനായി എത്തി ജോ വേഗം തന്നെ ജാനിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു

ജോ :താങ്ക്സ് ജാനി ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട്

ജാനി :എന്തിനാ ജോ നീ നന്ദിപറയുന്നത് അത് പറയേണ്ടണ്ടത് ഞാൻ അല്ലേ എന്നെ ഇത്രത്തോളം സ്നേഹിച്ചതിന് എനിക്ക് വേണ്ടി ഇത്രയും വേദന സഹിച്ചതിന് ഇനിയും നിന്നെ കണ്ടില്ലേന്ന് നടിച്ചാൽ ദൈവം പോലും എന്നോട് പൊറുക്കില്ല

ജോ :എന്നാലും നീ അമ്മയോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അത് സ്വപ്നമാണെന്നാ ഞാൻ കരുതിയത്

ജാനി :ഇനി നമ്മൾ ഒരിക്കലും തോൽക്കില്ല ജോ നമ്മൾ ഒന്നിച്ച് സന്തോഷമായി ജീവിക്കും

ജോ :അതെ ജാനി നമുക്കിത് എല്ലാവരോടും പറയണ്ടേ നാളെ അവരോടൊക്കെ എന്റെ വീട്ടിൽ വരാൻ പറയാം എന്താ

ജാനി :ശെരി ജോ നിന്റെ ഇഷ്ടം

ജോ :ഇനി എന്റെ ഇഷ്ടമില്ല ജാനി നമ്മുടെ ഇഷ്ടം

ജാനി :ശെരി നമ്മുടെ ഇഷ്ടം പിന്നെ സൂക്ഷിച്ചു പോണം കേട്ടല്ലോ

ജോ :ശെരി ജാനി നാളെ കാണാം

ജോ വണ്ടി മുൻപോട്ടെടുത്തു ജാനിയെ ഒന്നുകൂടി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ശേഷം ജോ വണ്ടി വീണ്ടും മുൻപോട്ടു പായിച്ചു ജാനി പതിയെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വീടിനുള്ളിലേക്ക് കയറി

പിറ്റേ ദിവസം ജോയുടെ വീട്

ദേവ് :എന്താടാ ജോ കാര്യം പറ ഒരുപാട് നേരമായല്ലോ

ജിൻസി :അതെ ജോ എന്താ കാര്യം ജാനി നീ എങ്കിലും ഒന്ന് പറ

ജോ :കിരൺ കൂടി ഒന്ന് വന്നോട്ടെ ദേവ് എന്നിട്ട് പറയാം

പെട്ടെന്നാണ് കിരൺ അങ്ങോട്ടേക്ക് എത്തിയത്

കിരൺ :എന്താ ജോ കാര്യം എന്താ പെട്ടെന്ന് വരാൻ പറഞ്ഞത്

ദേവ് :ഇത് തന്നെയാ ഞങ്ങളും ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്

ജോ :ശെരി അപ്പോൾ തുടങ്ങാം നിങ്ങളോടോക്കെ ഒരു സന്തോഷവാർത്ത പറയുവാനാ ഇങ്ങോട്ടേക്കു വരാൻ പറഞ്ഞത്

കിരൺ :സന്തോഷവാർത്തയോ

ജോ പതുക്കെ ജാനിയുടെ മുഖത്തെക്കു നോക്കിയ ശേഷം നിലത്ത് മുട്ടുകുത്തി നിന്നു ശേഷം പതിയെ തന്റെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന മോതിരം അവൾക്കു നേരെ നീട്ടി

“ജാനി എന്നെ വിവാഹം കഴിക്കാമോ”

ജോയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നവരെല്ലാം ഞെട്ടി

ജാനി :ഉം

ജാനി പതിയെ മൂളി ജോ തന്റെ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന മോതിരം ജാനിയുടെ വിരലിൽ അണിയിച്ചു ശേഷം ഇരുവരും കൈകൾ കോർത്തു പിടിച്ചു

ദേവ് :ജോ നിങ്ങൾ

ജോ :അതേടാ ഞങ്ങൾ വിവാഹം കഴിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു

പെട്ടെന്ന് തന്നെ ദേവും കിരണും അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി എത്തി

ദേവ് :പൊളിച്ചേടാ എപ്പോഴെങ്കിലും നിങ്ങൾക്ക് നല്ല ബുദ്ധി തോന്നിയല്ലോ

കിരൺ :ജോ നിനക്ക് വേണ്ടി ജാനിയുടെ അമ്മയോട് ഞങ്ങൾ പെണ്ണ് ചോദിക്കാം

ജാനി :പെണ്ണ് ചോദിക്കലോക്കെ കഴിഞ്ഞു കിരൺ അമ്മ സമ്മതിക്കുകയും ചെയ്തു

കിരൺ :ഇതൊക്കെ എപ്പോ

ദേവ് :ഇവൻ പെണ്ണ് ചോദിച്ചോ അതിന് വഴിയില്ലല്ലോ

ജാനി നടന്നതെല്ലാം എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞു

ദേവ് :ഓഹ് അപ്പൊ അങ്ങനെയാണല്ലേ കാര്യങ്ങൾ എന്തായാലും നിങ്ങൾ നന്ദി പറയേണ്ടത് എന്നോടാ ഞാൻ നല്ല ഡോസ് കൊടുത്തത് കൊണ്ടാ ഇവൻ ഇപ്പോഴെങ്കിലും നിന്നോട് എല്ലാം പറഞ്ഞത് ഇല്ലെങ്കിൽ ഇനിയും വർഷങ്ങൾ വേണ്ടി വന്നേനെ

കിരൺ :അത് ശെരിയാ പക്ഷേ ഞാൻ അതല്ല ആലോചിക്കുന്നത് ഇവൻ അന്ന് ഏത് ബ്രാൻഡ് ആയിരിക്കും അടിച്ചത് അല്ല ഇവന് അത്രയും ധൈര്യം കിട്ടിയെങ്കിൽ അത് ഒരു ഒന്നോന്നാര സാധനമായിരിക്കും

ജോ :ഒന്ന് മിണ്ടാതിരിക്കളിയാ

ജിൻസി :അപ്പോൾ കല്യാണം എന്നാ ജാനി

ജാനി :അതൊന്നും തീരുമാനിച്ചിട്ടില്ല

കിരൺ :അത് മോശമായിപോയി

ദേവ് :ജോ ഈ സന്തോഷത്തിൽ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയുകയാണ് കല്യാണത്തിനു ഫുഡ്‌ മുഴുവൻ എന്റെ വക എന്താ

ജോ :എടാ അത്ര വലിയ കല്യാണം ഒന്നും വേണ്ടാ എന്നാ തീരുമാനം പള്ളിയിൽ വെച്ച് ഒരു ദിവസം തന്നെ മനസ്സമ്മതവും മിന്നുകെട്ടും പിന്നെ വളരെ കുറച്ചു പേരെ മാത്രം വിളിച്ചാൽ മതിയെന്നാ കരുതുന്നത്

ദേവ് :അതൊക്കെ ഞങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചോളാം കല്യാണത്തിനു ശേഷം എല്ലാവർക്കും അടുത്ത ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ പാർട്ടി പറ്റാവുന്ന അത്രയും പേരെ വിളിക്കും കിരൺ, ജിൻസി നാളെ തന്നെ ലിസ്റ്റ് ഉണ്ടാക്കി തുടങ്ങണം

ജോ :ഇവനെ കൊണ്ട് എന്താന്ന് വെച്ചാൽ ചെയ്തോ പിന്നെ നിന്റെ കാര്യം കൂടി ഓർത്തോ നിന്റെ അമ്മ ഒരു മരുമകൾക്ക് വേണ്ടി കൊതിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് ഒരുപാട് നാളായില്ലേ

ദേവ് :ഉം നല്ല സ്ത്രീധനം വാങ്ങി ആരെയെങ്കിലും കേട്ടണം വരട്ടെ എല്ലാം ശെരിയാകും

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ദേവ് പതിയെ ജിൻസിയെ നോക്കി

കുറച്ചു മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശേഷം എല്ലാവരും ജോയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി ദേവ് പതിയെ കാറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു

“ദേവാ ” പെട്ടെന്നാണ് ജിൻസി ദേവിനെ വിളിച്ചത്

ദേവ് :എന്താ ജിൻസി

ജിൻസി :എനിക്കാ ഗിഫ്റ്റ് തിരിച്ചു വേണം

ദേവ് :ഏത് ഗിഫ്റ്റ്

ജിൻസി :ഞാൻ അന്ന് തന്നില്ലേ അത് തന്നെ നീ പറഞ്ഞതുപോലെ എന്നെ സംരക്ഷിക്കാൻ കഴിവുള്ള ഒരാളെ ഞാൻ കണ്ടെത്തി അയാൾക്ക് കൊടുക്കാനാ

ഇത് കേട്ട ദേവ് അല്പ നേരം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല ശേഷം

ദേവ് :ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചാൽ

ജിൻസി :എന്താ അത് കയ്യിലില്ലേ സൂക്ഷിച്ചു വെക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞതല്ലേ

ദേവ് :അതൊക്കെ ഉണ്ട് പക്ഷെ എവിടെയാണെന്ന് തിരക്കി എടുക്കണം ഒരു രണ്ട് ദിവസം എടുക്കും

ജിൻസി :ശെരി അപ്പോൾ മതി

ഇത്രയു പറഞ്ഞു ജിൻസി പോകാൻ ഒരുങ്ങി

ദേവ് :ജിൻസി

ജിൻസി :എന്താ ദേവാ

ദേവ് :അത് പിന്നെ ആരാ അത്

ജിൻസി :അത് നീ എന്തിനാ അറിയുന്നേ

ദേവ് :ശെരിയാ ഞാൻ എന്തിനാ അറിയുന്നേ എനിക്കതിന്റെ ആവശ്യമെന്താ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ദേവ് കാറിലേക്ക് കയറി ശേഷം കാർ മുന്പോട്ടെടുത്തു

അല്പ സമയത്തിനു ശേഷം ദേവ് തന്റെ റൂമിൽ

“കോപ്പ് ഏത് നേരത്താണാവോ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ഗിഫ്റ്റ് വാങ്ങാൻ തോന്നിയത് ഇത്രയും നാളുകൾക്ക് ശേഷം തിരികെ ചോദിക്കാൻ വന്നിരിക്കുന്നു അല്ല അതിനിപ്പോൾ എനിക്കെന്താ അവളുടെ ഗിഫ്റ്റ് അവളുടെ ഇഷ്ടം ”

ദേവ് വേഗം തന്റെ അലമാര തുറന്ന് ജിൻസി നൽകിയ ഗിഫ്റ്റ് ബോക്സ്‌ കയ്യിലെടുത്തു

“ഹോ ഇത് ഞാൻ പൊട്ടിച്ചു പോയല്ലോ ഇനി ഒന്നുകൂടി പാക്ക് ചെയ്യണം ”

ദേവ് വേഗം തന്നെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി

ദേവ് :അമ്മേ ഇവിടെ ഗിഫ്റ്റ് പേപ്പർ വല്ലതും ഉണ്ടോ

അമ്മ :എന്തിനാടാ

ദേവ് :എനിക്ക് ഒരു അത്യാവശ്യമുണ്ട് പച്ച കളർ വേണം ഇവിടെ ഉണ്ടോ

അമ്മ :പച്ച കളറോ നിനക്ക് എന്ത് പറ്റിയെടാ

ദേവ് :ഒന്നും പറ്റിയില്ല ഞാൻ വേറെ വാങ്ങികൊള്ളാം

രാത്രി ദേവ് ഉറങ്ങുവാനായി ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവനെ കൊണ്ട് അതിന് സാധിച്ചില്ല ജിൻസിയുടെ മുഖം അവന്റ മനസ്സിൽ വന്നുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു അവന്റ കണ്ണുകൾ പതിയെ നിറഞ്ഞു

“കോപ്പ് ഞാൻ എന്തിനാ വിഷമിക്കുന്നത് എനിക്ക് ഒന്നുമില്ല പോകാൻ പറ അവളോട് ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ ഉറങ്ങാതെ കിടന്നു ”

പിറ്റേന്ന് രാത്രി ദേവ് സെൻട്രൽ പാർക്കിനു മുൻപിൽ

ജിൻസി :വന്നിട്ട് ഒരുപാട് നേരമായോ

ദേവ് :ഇതാ പിടിക്ക് ദേവ് വേഗം ഗിഫ്റ്റ് ജിൻസിക്ക് നേരെ നീട്ടി

ജിൻസി :രണ്ട് ദിവസമാകും എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്

ദേവ് :ഞാൻ തിരക്കിയെടുത്തു ഇതാ പിടിക്ക്

ജിൻസി വേഗം തന്നെ ഗിഫ്റ്റ് കയ്യിൽ വാങ്ങിച്ചു

ജിൻസി :താക്സ് ദേവാ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജിൻസി പോകാനായി ഒരുങ്ങി

ദേവ് :ജിൻസി..

ജിൻസി :എന്താ

ദേവ് :അത് അന്നത്തെ പോലെ അബദ്ധത്തിൽ ഒന്നും പോയി ചാടരുത് ആരെയും വിശ്വാസിക്കാൻ പറ്റാത്ത കാലമാണ്

ജിൻസി :പേടിക്കണ്ട ദേവാ ഇയാൾ വളരെ നല്ലവനാ എനിക്ക് നല്ല വിശ്വാസമുണ്ട് എന്നാൽ ശെരി പിന്നെ കാണാം

ജിൻസി മുൻപോട്ടു നടന്നു എന്നാൽ ദേവ് വേഗം ജിൻസിയുടെ മുൻപിൽ എത്തി

ജിൻസി :എന്താ എനിക്ക് പോയിട്ട് തിരക്കുണ്ട്

ദേവ് :അത്.. അത് പിന്നെ ഈ പൂച്ചയെ കൊടുത്താലൊന്നും ആരും വളയാൻ പോകുന്നില്ല

ഇത് കേട്ട ജിൻസി ദേവിനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു ശേഷം ജിൻസി ദേവിന്റെ കുത്തിനു പിടിച്ചു

ജിൻസി :അപ്പോൾ നീ ഇത് പൊട്ടിച്ചു നോക്കി അല്ലേ

ദേവ് :(വലിച്ചു )അത് പിന്നെ ഞാൻ ജിൻസി

ജിൻസി :നീ നോക്കി അല്ലേ ആര് പറഞ്ഞു നിന്നോട് ഇത് പൊട്ടിക്കാൻ പറ എന്തിനാ പൊട്ടിച്ചത് പറ

ദേവ് :സോറി ജിൻസി ഞാൻ വേറെ വാങ്ങി തരാം

ജിൻസി :എനിക്ക് വേണ്ട എന്തിനാ തുറന്നത് പറ

ദേവ് :സോറി ജിൻസി ഞാൻ എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം

ജിൻസി :എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്യുമോ

ദേവ് :ചെയ്യാം

ജിൻസി :എങ്കിൽ എന്നെ കെട്ട്

ദേവ് :എന്താ

ജിൻസി :എന്നെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജിൻസി ഗിഫ്റ്റ് ദേവിനു തന്നെ നൽകി

ജിൻസി :നീ തന്നെയാ ഞാൻ കണ്ടെത്തിയാ ആ ആൾ നീ എന്നെ സംരക്ഷിക്കുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട് എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമാണ് നിന്റെ തീരുമാനം എന്താണെന്നൊന്നും എനിക്കറിയില്ല പക്ഷെ ഇത് നിന്നോട് പറയാണമെന്ന് തോന്നി ശെരി ദേവാ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജിൻസി പതിയെ പോകാൻ ഒരുങ്ങി പെട്ടെന്ന് തന്നെ ദേവ് ജിൻസിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു അവന്റെ കണ്ണുകൾ പതിയെ നിറഞ്ഞു

ദേവ് :ഞാൻ ഇന്നലെ എത്രത്തോളം വിഷമിച്ചു എന്നറിയാമോ ഇന്നലെ ഞാൻ ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല എനിക്കും നിന്നെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമാടി

ജിൻസി :നീ എന്നെയും ഒരുപാട് വിഷമിപ്പിച്ചിട്ടില്ലേ അതിനുള്ള തിരിച്ചടിയായി കണ്ടാൽ മതി എന്തായാലും അത് കൊണ്ട് എനിക്ക് ഈ ദേവൻ കരയുന്നത് കാണാൻ പറ്റിയല്ലോ

ദേവ് വേഗം തന്നെ തന്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു

ദേവ് :ആരാ പറഞ്ഞത് ഞാൻ കരഞ്ഞെന്ന് ഈ ദേവ് അങ്ങനെയൊന്നും കരയത്തില്ല

ഇത് കേട്ട ജിൻസി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ദേവിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു

****************-*****************************

ഒരാഴ്ചക്ക് ശേഷം കല്യാണ ദിവസം ജോയും ദേവും പള്ളിക്കുള്ളിൽ

ജോ :ദേവ് അവരെ കാണുനില്ലല്ലോ

ദേവ് :വരുമെടാ നീന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ അല്പം കൂടി കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങിയാൽ മതിയെന്ന് അപ്പോൾ നിനക്കായിരുന്നില്ലേ ദൃതി

ജോ : ടാ എനിക്കെന്തോ നല്ല ടെൻഷൻ എന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ എങ്ങനെയുണ്ട് ദേവ്

ദേവ് :നന്നായിട്ടുണ്ടെടാ ചുമ്മാ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു പേടിക്കാതെ അവരിപ്പോ ഇങ്ങോട്ട് വരും

പെട്ടെന്നാണ് കിരൺ പള്ളിക്കുള്ളിലേക്ക് വന്നത്

കിരൺ :ടാ അവരെത്തി വേഗം എല്ലാം സെറ്റ് ആക്കിക്കൊ

പെട്ടെന്ന് തന്നെ അമ്മയുടെയും ജിൻസിയുടെയും കൂടെ ജാനി പള്ളിക്കുള്ളിലേക്ക് എത്തി അവൾ ഒരു വെള്ള ഗൗൺ ആയിരുന്നു ഇട്ടിരുന്നത് ജാനി പതിയെ പതിയെ മുൻപോട്ട് നടന്നു ജോ ജാനിയെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു

ദേവ് :ടാ കല്യാണത്തിനു ശേഷം നിനക്കവളെ എത്ര വേണമെങ്കിലും നോക്കാം നീ വേഗം അങ്ങോട്ട് ചെല്ല് കേട്ട് കഴിഞ്ഞിട്ടു വേണം റിസപ്ഷനു പോകാൻ അവിടെ ഒരുപാട് പേര് കാത്തിരിക്കുകയാ

ജോ :ശെരി ശെരി ഞാൻ ദാ പോകുവാ

കിരൺ :അളിയാ കെട്ടുമ്പോൾ കൈ വിറക്കരുത് കേട്ടോ

ജോ :ഒന്ന് പോടാ

ജോ വേഗം തന്നെ ജാനിയോടൊപ്പം അച്ഛന്റെ മുന്നിലെത്തി

ചില ചടങ്ങുകൾക്ക് ശേഷം അവർ മനസ്സമ്മതത്തിലേക്ക് കടന്നു

“ജോ എന്ന നിനക്ക് ഈ നിൽക്കുന്ന ജാനിയെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ സമ്മതമാണോ ”

അച്ഛൻ ജോയോടായി ചോദിച്ചു

“സമ്മതമാണ് ”

ജോ മറുപടി നൽകി

“ജാനി എന്ന നിനക്ക് ഈ നിൽക്കുന്ന ജോയെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ സമ്മതമാണോ “

“സമ്മതമാണ് ”

ജാനി മറുപടി നൽകി

ശേഷം ജോ പതിയെ ജാനിയുടെ കഴുത്തിൽ മിന്നു ചാർത്തി ഇത് കണ്ട് ജാനിയുടെ അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നവരെല്ലാം കൈകൾ കൊട്ടാൻ തുടങ്ങി

അല്പസമയത്തിനു ശേഷം ജോയും ജാനിയും ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ

ജോ :ദേവ് എന്തടാ ഇത് നീ ഒരുപാട് പൈസ പൊട്ടിച്ചു അല്ലേ

ദേവ് :അതൊന്നും നീ നോക്കണ്ട നീ ജാനിയെയും കൊണ്ട് ആ സ്റ്റേജിൽ പോയി ഇരുന്നെ എല്ലാരും നിങ്ങളെ ഒന്ന് കാണട്ടെ

ദേവ് വേഗം തന്നെ അവരെ സ്റ്റേജിൽ കൊണ്ട് പോയി ഇരുത്തി

ദേവ് :ഒരുപാടു പേർ വരാനുണ്ട് നിങ്ങൾ എലാവരോടും സംസാരിച്ചിരിക്ക് ഞാൻ പോയി ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ നോക്കട്ടെ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ദേവ് താഴെക്ക് പോയി

റിസപ്റ്റ്ഷനു വന്നവരെല്ലാം ഓരോരുത്തരയി സ്റ്റേജിൽ കയറി ജോയെയും ജാനിയെയും വിഷ് ചെയ്യുകയും കൂടെ നിന്ന് ഫോട്ടോ എടുക്കുകയും ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി

 

അതിൽ കൂടുതൽ പേരും കോളേജ് ഫ്രണ്ട്സ് തന്നെയായിരുന്നു

കുറച്ചു സമയത്തിനു ശേഷം

ജോ :ജാനി അതാരാ വരുന്നതെന്ന് നോക്കിയെ

ജാനി :അത് അവനല്ലേ അന്ന് ക്യാന്റിനിൽ വെച്ച് പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കിയവൻ

ജോ :അതെ അജാസ് അപ്പോൾ മറന്നിട്ടില്ല

അജാസ് വേഗം തന്നെ ജോയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി

അജാസ് :ഹാപ്പി മാരേജ് ലൈഫ് അണ്ണാ

ജോ :ടാ ഇപ്പോഴും പഴയത് പോലെ ഉടായിപ്പ് വലതുമുണ്ടോ

അജാസ് :ഇല്ല അണ്ണാ അന്നത്തോടെ എല്ലാം വിട്ടു ജാനി ചേച്ചി ഒന്നും മനസ്സിൽ വെച്ചേക്കല്ലേ

ജാനി :ശെരി ശെരി പോയി കഴിക്കാൻ നോക്ക്

പെട്ടെന്നാണ് രണ്ട് പെൺകുട്ടികൾ സ്റ്റേജിലേക്ക് വന്നു ജാനിക്ക് കൈ കൊടുത്തത്

“ഞങ്ങളെ മനസ്സിലായോ ”

അവർ ജാനിയോടായി ചോദിച്ചു

ജാനി :മീരയും നീതുവും അല്ലേ

മീര :അപ്പോൾ ഞങ്ങളെ മറന്നിട്ടില്ല അല്ലേ

ജാനി പതിയെ അവരോട് ചിരിച്ചു

നീതു :ജാനി ഞങ്ങളോട് ക്ഷമിക്കണം കോളേജിൽ വെച്ച് നിന്നോട് ഞങ്ങൾ വളരെ മോശമായാണ് പെരുമാറിയിട്ടുള്ളത് എല്ലാം ഞങ്ങളുടെ അറിവില്ലായ്മയായിരുന്നു

ജാനി :ഇതൊക്കെ എന്തിനാ ഇപ്പോൾ പറയുന്നേ അതൊക്കെ അന്നേ ഞാൻ വിട്ടു എല്ലാം കോളേജ് ലൈഫിലെ തമാശയല്ലേ നിങ്ങൾ വാ നമുക്കോരു ഫോട്ടോ എടുക്കാം

അവർ രണ്ട് പേരും വേഗം തന്നെ ജാനിയുടെയും ജോയുടെയും കൂടെ ഫോട്ടോ എടുത്തു ശേഷം പതിയെ താഴേക്ക് ചെന്നു

ജാനി :ആരൊക്കെയാ ജോ ഈ വരുന്നത് ഇവരെയൊന്നും ഞാൻ ഇവിടെ തീരെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല

ജോ :എല്ലാം അവമ്മാരുടെ പണിയാണെന്നാ തോന്നുന്നത്

“ജാനി ”

പെട്ടെന്ന് ആ ശബ്ദം കേട്ട് ജാനി തിരിഞ്ഞു നോക്കി

ജാനി :മെറിനെ

മെറിൻ വേഗം തന്നെ ജാനിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു

ജാനി :വേണ്ട നീ എന്നോട് മിണ്ടണ്ട പൊക്കോ ഇപ്പോഴാണോടി വരുന്നത്

മെറിൻ :ക്ഷമിക്കെടി ഫ്ലൈറ്റ് ലേറ്റ് ആയി പോയി

ജാനി :ഹും നീയിപ്പോൾ വലിയആളായി പോയില്ലേ ഞാൻ കരുതിയത് നീ വരില്ലേന്നാ

മെറിൻ :എന്താ ജാനി ഇത് നീ എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് അല്ലേ

ജാനി :ഈ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് ഇതുവരെ എവിടെയായിരുന്നു മൂന്ന് മാസത്തിനിടയിൽ നീ എന്നെ വിളിച്ചത് വെറും രണ്ട് തവണയാ

മെറിൻ :ക്ഷമിക്കെടി ഇനി നിന്റെ അടുത്ത് നിന്ന് ഞാൻ ഒരിടത്തേക്കും പോകില്ല പോകില്ല ഇനി ഞാൻ വിദേശത്തേക്ക് ഇല്ലെന്നു തീരുമാനിച്ചു നമ്മുടെ നാട് തന്നെയാടി സ്വർഗം

ജാനി :ഉം ശെരി ശെരി എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ പറയാണ്ട് നീ ആദ്യം എന്തെങ്കിലും കഴിക്ക് മെറിനെ

മെറിൻ :ശെരിയാ നല്ല വിശപ്പ്

മെറിൻ :ജോ ഹാപ്പി മാരേജ് ലൈഫ്

ജോ :താങ്ക്സ് മെറിൻ

ഇതേ സമയം കിരണും ദേവും ജിൻസിയും

ദേവ് :ജിൻസി ഏകദേശം എല്ലാവരും വന്നല്ലേ

ജിൻസി :അതെ ദേവ് ഒട്ടുമിക്ക ആളുകളും വന്നു

കിരൺ :ദേവേ അങ്ങോട്ട് നോക്ക്

ദേവ് :എന്താടാ

കിരൺ :ജെയ്സൺ

ദേവ് :വേഗം തന്നെ അങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കി

കിരൺ :ഈ കോപ്പൻ എന്തിനാ ഇപ്പോ എങ്ങോട്ടേക്ക് കെട്ടിയെടുത്തത് നീ ഇവനെ വിളിച്ചിരുന്നോ

ദേവ് :ഇല്ലടാ

കിരൺ :നീ വന്നേ അവനെ അങ്ങോട്ടേക്ക് വിടണ്ട

ദേവ് :വേണ്ടടാ അവൻ പോയി കണ്ടോട്ടെ ഒന്നുമില്ലേങ്കിലും അവൻ നമ്മുടെ ഫ്രണ്ട് ആയിരുന്നില്ലേ

ജെയ്സൺ പതിയെ പടിക്കെട്ടുകൾ കയറി സ്റ്റേജിനു മുകളിലേക്ക് എത്തി

ജൈസനെ കണ്ട ജാനി ജോയുടെ കൈകളിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു ജെയ്സൺ പതിയെ ജോയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി ശേഷം പതിയെ ജോക്ക് കൈ കൊടുത്തു

“ഹാപ്പി മാരേജ് ലൈഫ് ”

ജോ പതിയെ ജെയ്സനെ നോക്കി ചിരിച്ചു

ജെയ്സൺ പതിയെ ജാനിയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി ശേഷം തന്റെ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഗിഫ്റ്റ് ജാനിക്ക് നേരെ നീട്ടി എന്നാൽ ജാനി അവന്റ മുഖത്തേക്ക് പോലും നോക്കിയില്ല ജെയ്സൺ പതിയെ ഗിഫ്റ്റ് ബാക്കി ഗിഫ്റ്റുകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ വെച്ചു ശേഷം പതിയെ ജാനിയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി

“പറ്റുമെങ്കിൽ എന്നോട് ക്ഷമിച്ചേക്ക് ജാനി ”

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജെയ്സൺ പോകാനായി ഒരുങ്ങി

ജോ :ജൈസാ അല്പനേരം കൂടി നിക്കെടാ

ജെയ്സൺ :വേണ്ട ജോ എനിക്കൽപ്പം തിരക്കുണ്ട് ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജെയ്സൺ കിരണിന്റെയും ദേവിന്റെയും അടുത്തേക്ക് എത്തി

ദേവ് :സുഖമാണോടാ

ജെയ്സൺ :ഉം നന്നായി പോകുന്നു കിരൺ എന്താടാ ഇപ്പോഴും പിണക്കമാണോ

കിരൺ :ഒന്ന് പോടാ കോപ്പേ എന്തിനാടാ നല്ലൊരു കാര്യം നടക്കുമ്പോൾ ഇങ്ങോട്ടേക്കു കയറി വന്നത് നിന്നെ ആരെങ്കിലും ഇവിടെക്ക് ക്ഷണിച്ചോ

ദേവ് :മതി കിരണേ

ജെയ്സൺ :അവൻ പറഞ്ഞോട്ടെ ദേവ്

കിരൺ :കോപ്പ് ദേവ് ഞാൻ ജോയുടെ അടുത്ത് കാണും നീ അങ്ങ് വന്നേരു

ഇത്രയും പറഞ്ഞു കിരൺ മുൻപോട്ട് നടന്നു

ജെയ്സൺ :ശെരി ദേവ് ഞാൻ ഇറങ്ങുന്നു ഇനി എപ്പോഴേങ്കിലും കാണാം

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജെയ്സൺ പതിയെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ശേഷം പതിയെ തന്റെ പൊക്കറ്റിൽ നിന്ന് അന്ന് വലിച്ചെറിഞ്ഞ ലോക്കറ്റ് പുറത്തേക്ക് എടുത്തു ശേഷം അതിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു അപ്പോഴേക്കും അവന്റ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു അവൻ പതിയെ തന്റെ കാറിലേക്ക് കയറി

അന്ന :എന്താ ജെയ്സൺ അവരെ കണ്ടോ

ജെയ്സൺ :കണ്ടു

അന്ന :ഇപ്പോൾ സന്തോഷമായോ

ജെയ്സൺ പതിയെ അന്നയെ നോക്കി ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു

മൂന്ന് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് മലേഷ്യ സിറ്റി ഹോസ്പിറ്റൽ ജെയ്സൺ ഓടി കിതച്ച് ഐ സി യു വിനു മുൻപിൽ എത്തി അവിടെ അവന്റ അമ്മ കരഞ്ഞു തളർന്നു ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു ജെയ്സൺ വേഗം തന്നെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി

ജെയ്സൺ :അമ്മേ അച്ഛനെന്താ അമ്മേ

പെട്ടെന്ന് തന്നെ തെരേസ ജെയ്സനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി

ജെയ്സൺ :കരയല്ലേ അമ്മേ അച്ഛന് ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല

തെരേസ :ഇനി ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലെന്നാ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് ഇനി നമ്മൾ എന്ത് ചെയ്യും മോനെ

ജെയ്സൺ :അമ്മേ നമുക്ക് അച്ഛനെ വേറെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ട് പോകാം

പെട്ടെന്നാണ് ഡോക്ടർ അങ്ങോട്ടേക്ക് എത്തിയത്

ഡോക്ടർ :ആർക്കെങ്കിലും കേറികാണണമെങ്കിൽ കാണാം

ജെയ്സനും തെരേസയും വേഗം തന്നെ ഐ സി യു വിനുള്ളിലേക്ക് കയറി

ജെയ്സൺ :അച്ഛാ അച്ഛാ

ജൈസന്റെ വിളികേട്ട് അച്ഛൻ പതിയെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു ശേഷം പതിയെ അവന്റ തലയിൽ തലോടി ജെയ്സന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞോഴുകാൻ തുടങ്ങി

പെട്ടെന്ന് തന്നെ അച്ഛന്റെ കൈകൾ നിലത്തേക്ക് വീണു ശരീരം നിശ്ചലമായി ഇത് കണ്ട തെരേസ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ബോധരഹിതയായി ഇതെല്ലാം കണ്ട് എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ജെയ്സൺ പൊട്ടിക്കരയാൻ തുടങ്ങി

രണ്ട് ആഴ്ചക്ക് ശേഷം

ജോൺ :മോനെ ഇങ്ങനെ വിഷമിച്ചിരുന്നാൽ പോയ ആൾ തിരികെ വരുമോ മാഡത്തിന് ഇപ്പോൾ ധൈര്യം കൊടുക്കേണ്ടത് മോൻ അല്ലേ

ജെയ്സൺ :ഞാൻ എന്ത് പറഞ്ഞാ അങ്കിൾ അമ്മയെ സമാധാനിപ്പിക്കേണ്ടത് അച്ഛൻ അച്ഛനെന്താ അങ്കിൾ ഇത്രപ്പെട്ടെന്ന് പറ്റിയത്

ജോൺ :അത് മോനെ ജെയ്സൺ കമ്പനീസിന്റെ മലേഷ്യൻ ശാഖയിൽ വലിയ നഷ്ടം ഉണ്ടായി അത് സാർ തീരെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല ഏകദേശം 200 കൊടിയുടെ നഷ്ടം ഉണ്ടായി ഇത് അറിഞ്ഞപ്പോൾ മുതലാ സാറിന് സുഖമില്ലാതായത് വയ്യാത്ത അവസ്ഥയിലും അദ്ദേഹം പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കാനുള്ള ഓട്ടത്തിലായിരുന്നു പെട്ടെന്ന്..

ജെയ്സൺ :അങ്കിൾ അപ്പോൾ നമ്മുടെ കമ്പനി

ജോൺ :ജെയ്സൺ കമ്പനീസ് ഇപ്പോൾ വലിയ പ്രതിസന്ധിയിലാണ് മോനെ ഇനിയും വൈകിയാൽ എല്ലാം കൈ വിട്ടു പോകും

ജെയ്സൺ :ഞാൻ എന്താ അങ്കിൾ ചെയ്യുക

ജോൺ :ആദ്യം മോൻ അമ്മയെ സമദാനിപ്പിക്ക് മാഡം പഴയ അവസ്ഥയിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നാൽ എല്ലാം ശെരിയാകും

ജെയ്സൺ പതിയെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി

ജെയ്സൺ :അമ്മേ വിഷമിക്കല്ലെ അമ്മക്ക് ഞാൻ ഇല്ലേ നമുക്ക് എല്ലാം ശരിയാക്കാം അമ്മയുടെ ആഗ്രഹം പോലെ ഞാൻ കമ്പനി ഏറ്റെടുക്കാം ഇങ്ങനെ വിഷമിച്ചിരുന്നാൽ അച്ഛനത് ഇഷ്ടപ്പെടില്ല

തെരേസ :ഇനി ഒന്നും നേരെയാകില്ല ജൈസാ നമ്മൾ വലിയ കടത്തിലാണ് എല്ലാ പാർട്ണർ മാരും പാർട്ട്നർഷിപ്പ് പിൻവലിക്കുകയാണ്

ജെയ്സൺ :അമ്മ വിഷമിക്കണ്ട ഞാൻ എല്ലാവരോടും സംസാരിക്കാം

തെരേസ വേഗം തന്നെ ജെയ്സനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു

“എല്ലാം എന്റെ അഹങ്കാരത്തിന്റെ ഫലമാ പണത്തിന്റെ പേരിൽ ഞാൻ ഒരുപാട് അഹങ്കരിച്ചു അതിന് എനിക്ക് കിട്ടിയ ശിക്ഷയാണ് ഇത് ഇനി ഇതൊക്കെ നിന്റെ തലയിൽ വെച്ച് തരാൻ എനിക്ക് ആഗ്രഹമില്ല മോനെ നമുക്ക് എല്ലാം വിൽക്കാം കമ്പനി വാങ്ങാൻ ഒരുപാട് പേർ തയ്യാറായി വന്നിട്ടുണ്ട് ഇനി അതെ ഉള്ളു ഒരു വഴി ”

ജെയ്സൺ :അമ്മ എന്താ പറയുന്നത് അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും ഒരുപാട് നാളത്തെ അധ്വാമല്ലേ ഈ കമ്പനി അത് അങ്ങനെഅങ്ങ് വിട്ടു കൊടുക്കാൻ പറ്റുമോ ഞാൻ പാർട്ട്‌നേർസുമായി സംസാരിക്കാം അവർക്ക് കാര്യം പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാകും

തെരേസ :വേണ്ട ജൈസാ

ജെയ്സൺ :അമ്മ ഒന്നും പറയണ്ട എല്ലാം ഞാൻ നോക്കികൊള്ളാം

പിറ്റേന്ന് മീറ്റിംങ്ങിന് ശേഷം ജെയ്സൺ

ജോൺ :എന്തായി മോനെ

ജെയ്സൺ :ആരും സഹകരിക്കുന്നില്ല അങ്കിൾ എല്ലാവർക്കും അവരുടെ ഷെയർ വേണമെന്ന് അവർക്കൊക്കേ ആവശ്യം വന്നപ്പോൾ നമ്മൾ എത്ര സഹായിച്ചിട്ടുള്ളതാ എന്നിട്ടിപ്പോൾ…

ജെയ്സന്റെ കണ്ണുകൾ നിറയാൻ തുടങ്ങി

ജോൺ :വിഷമിക്കല്ലേ മോനെ

കുറച്ച് മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശേഷം ജെയ്സൺ അമ്മയുടെ അടുത്ത്

ജെയ്സൺ :അമ്മേ ഞാൻ തോറ്റു പോയി എന്നെ കൊണ്ട് നമ്മുടെ കമ്പനിയെ രക്ഷിക്കാൻ പറ്റില്ല എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം അമ്മേ

ജെയ്സൺ അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി

തെരേസ :സാരമില്ല ജൈസാ നമുക്ക് കമ്പനി വിൽക്കാം സണ് കമ്പനി എന്നെ മീറ്റിംങ്ങിന് വിളിച്ചിട്ടുണ്ട് നമുക്ക് അവർക്ക് തന്നെ കമ്പനി കൊടുക്കാം

ജെയ്സൺ :അവർ നമ്മുടെ ശത്രുക്കൾ അല്ലേ അമ്മേ

തെരേസ :സാരമില്ല ജൈസാ ഒരുകാലത്ത് നിന്റെ അച്ഛനും സണ് കമ്പനീസിലെ കെവിനും വലിയ സുഹൃത്തുക്കൾ ആയിരുന്നില്ലേ നമുക്ക് അവർക്ക് തന്നെ നൽകാം നാളെ കാണാം എന്നാ അവർ പറഞ്ഞത് നീയും നാളെ കൂടെ ഉണ്ടാകണം

ജെയ്സൺ :വേണ്ട അമ്മേ എനിക്കത് കാണാൻ വയ്യ

തെരേസ :ഇല്ല ജൈസാ നിന്നെയും കൂടെ കൊണ്ട് പോകണം എന്നാണ് അവർ പറഞ്ഞത്

ജെയ്സൺ :ശെരി അമ്മേ എല്ലാം നമുക്ക് അവസാനിപ്പിക്കാം എന്നിട്ട് നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങാം

പിറ്റേന്ന് മീറ്റിംങ്ങിൽ

കെവിൻ :നിങ്ങൾ വരുമെന്ന് തീരെ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല ഇതാണല്ലേ ജെയ്സൺ ഞാൻ കുഞ്ഞിലെ കണ്ടതാ എന്നെ ഓർമ്മയുണ്ടോ ജൈസാ

ജെയ്സൺ പതിയെ ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു

തെരേസ :കെവിൻ കമ്പനി നിങ്ങൾക്ക് തരാൻ ഞാൻ തയ്യാറാണ് നമുക്ക് ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാം

കെവിൻ :ഞാൻ കമ്പനി വാങ്ങാൻ വേണ്ടിയല്ല ഇങ്ങോട്ടേക്കു വന്നത് മറിച്ചു പഴയതുപോലെ നിങ്ങളുമായി പാർട്ണർ ഷിപ്പ് തുടങ്ങാനാണു

തെരേസ :എന്താണ് കെവിൻ ഈ പറയുന്നത് പാർട്ട്നർ ആകാൻ തയ്യാർ ആണെന്നോ ഇത് സത്യമാണോ

കെവിൻ :അതെ തെരേസ നമ്മൾ ഒന്നിച്ചു നിന്നാൽ ഈ പ്രതീസന്ധിയൊക്കെ പെട്ടെന്ന് മറികടക്കാം പിന്നെ നമ്മുടെ കമ്പനികൾ ഒന്നിച്ചാൽ ഇപ്പോൾ ഉള്ളതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ലാഭവും ഉണ്ടാക്കാം

തെരേസ :നിങ്ങൾ കാര്യമായി തന്നെ പറയുകയാണോ

കെവിൻ :അതെ തെരേസ എല്ലാത്തിനും കാരണം എന്റെ മോൾ അന്നയാണ് നിനക്ക് ഓർമയില്ലേ എന്റെ മോളെ ജെയ്സാ നിങ്ങൾ പഴയ കളികൂട്ടുകാർ അല്ലേ അവളാണ് ഇതിനെ പറ്റി എന്നോട് പറഞ്ഞത് പിന്നെ ഇതിന് പിന്നിൽ ചെറിയൊരു സ്വാർത്ഥത കൂടി ഉണ്ട്

തെരേസ :സ്വാർത്ഥതയോ

കെവിൻ :അതെ സ്വാർത്ഥത തന്നെ ഇതിനു പകരമായി ജെയ്സനെ എന്റെ മകൾക്ക് നൽകണം കുഞ്ഞു നാൾ മുതലെ അവൾക്ക് ഇവനെ ജീവനാണ് എന്റെ മകളുടെ ഒരു ആഗ്രഹത്തിനും ഞാൻ ഇതുവരെ എതിരു നിന്നിട്ടില്ല എന്താ തെരേസ നിങ്ങളുടെ തീരുമാനം

തെരേസ :എനിക്ക് ഇപ്പോഴും ഇതൊന്നും വിശ്വാസം വന്നിട്ടില്ല എനിക്കിതിന് നൂറ് വട്ടം സമ്മതം സത്യത്തിൽ നമ്മൾ തമ്മിൽ പിണങ്ങിയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഈ ബന്ധം നേരത്തെ തന്നെ നടക്കേണ്ടതല്ലേ

ഇത് കേട്ട ജെയ്സൺ എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ നിന്നു

കെവിൻ :എന്താ ജെയ്സന്റെ അഭിപ്രായം

തെരേസ :അവനും സമ്മതമാണ് കെവിൻ

കെവിൻ :ജൈസാ സമ്മതമാണോ

ജെയ്സൺ :സമ്മതം ഞാൻ അന്നയെ കല്യാണം കഴിച്ചോളാം

കെവിൻ :ഒരുപാടു സന്തോഷം ഇത് കേൾക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് ഒരുപാട് സന്തോഷമാകും ദാ ഇപ്പോഴും എന്തായി എന്ന് മെസ്സേജ് അയച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാ അവളുടെ പഠിത്തം കഴിയാൻ ഒരു മൂന്ന് വർഷം കൂടി ഉണ്ട് അത് കഴിഞ്ഞാൽ ഉടനെ നമുക്ക് കല്യാണം നടത്താം അപ്പോൾ ശെരി നമുക്ക് ഉടനേ തന്നെ കാണാം

തെരേസ :ശെരി കെവിൻ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു തെരേസയും ജൈസനും അവിടെ നിന്നിറങ്ങി

പുറത്ത്

തെരേസ :മോനെ ഞാൻ..

ജെയ്സൺ :സാരമില്ല അമ്മേ എനിക്ക് മനസ്സിലാകും

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജെയ്സൺ മുൻപോട്ടു നടന്നു

അന്ന് രാത്രി

ജോൺ :മതി മോനെ ഇനി കുടിക്കല്ലേ

ജെയ്സൺ :ഇല്ല അങ്കിൾ ഇന്ന്‌ സന്തോഷത്തിന്റെ ദിവസമാ ജൈസൺ കമ്പനീസ് വീണ്ടും പഴയനിലയിലേക്ക് ആകാൻ പോകുന്നു നന്മുടെ എല്ലാം പ്രശ്നവും തീർന്നു ഇത് സന്തോഷിക്കണ്ടേ അങ്കിൾ

ജോൺ :എന്തിനാ മോനെ ഇതിന് സമ്മതിച്ചത് മോന് ആ ജാനി കൊച്ചിനെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമല്ലേ

ജെയ്സൺ :ജാനി അതെ ജാനി ഇനി അവളെ പറ്റി ഒരക്ഷരം എന്നോട് മിണ്ടരുത് അവളെ ഞാൻ മറക്കണം മറന്നേ പറ്റു

ജോൺ :മോനെ ദേവ് ഇന്നും വിളിച്ചിരുന്നു

ജെയ്സൺ :ഉം അങ്കിൾ നാളെ തന്നെ നമ്പർ മാറ്റണം പിന്നെ ഇനി അവരെ കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങൾ ഒന്നും എന്നോട് പറയരുത് എനിക്കിനി അവരുടെ മുഖത്തു നോക്കാനോ സംസാരിക്കാനോ ഉള്ള അർഹതയില്ല

ജോൺ :മോനെ ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ മാഡത്തോട്

ജെയ്സൺ :എന്തിന് ഇത് എന്റെ തീരുമാനമാണ് ജൈസന്റെ മാത്രം തീരുമാനം

ജോൺ :മോന് ആ കുട്ടിയെ മറക്കാൻ പറ്റുമോ

ജെയ്സൺ :പറ്റും കാരണം ഞാൻ ഒരു ചെറ്റയാണ് ആ പഴയ ജെയ്സൺ മരിച്ചു

ജോൺ :എനിക്കും മടുത്തു മോനെ ഒരുപാട് നാളായില്ലേ ഇനി എനിക്ക് വിശ്രമം വേണം ഇതൊക്കെ കാണാനും കേൾക്കാനും എനിക്ക് വയ്യ

ജെയ്സൺ :അങ്കിളിനു പോണോ പൊക്കോ അതാ നല്ലത്

ഇത് കേട്ട ജോൺ പതിയെ ആ വീടിനു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി

മൂന്ന് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ജാനിയുമായുള്ള മീറ്റിങ്ങിനു ശേഷം റൂമിലേക്ക്‌ എത്തിയ ജെയ്സൺ എല്ലാം അടിച്ചു തകർക്കാൻ തുടങ്ങി

“ആ കോപ്പ് എല്ലാം പൊട്ടെ എല്ലാം ആ പൊട്ടി അവൾ കാത്തിരുന്നു എന്തിന് ആ ”

പെട്ടെന്ന് തന്നെ സ്റ്റീഫൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് എത്തി ജെയ്സനെ തടഞ്ഞു

“വേണ്ട സാർ മതി ”

ജെയ്സൺ :എന്ത് വേണ്ട നീ കണ്ടില്ലേ അവൾ..

സ്റ്റീഫൻ :ആരാ സാർ അത് സാർ എന്തിനാ ഇത്രയും വിഷമിക്കുന്നത്

ജെയ്സൺ :അവളൊരു പാവമാടാ ഒരു പൊട്ടി ഈ ദുഷ്ടനെ സ്നേഹിച്ചതാ അവൾ ചെയ്ത തെറ്റ് ഇത്രയും നാൾ അവൾ കാത്തിരുന്നു ഈ ശാപമൊക്കെ ഞാൻ എവിടെ കൊണ്ട് പോയി വെക്കും അവളെ ഇന്ന്‌ ഞാൻ അത്രയും വേദനിപ്പിച്ചു എനിക്ക് ആരും മാപ്പ് തരില്ല സ്റ്റീഫൻ ഒരിക്കലും തരില്ല

ജൈസാ, ജൈസാ അന്നയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ജെയ്സൺ ഓർമ്മകളിൽ നിന്നുണർന്നത്

അന്ന :എന്താ ജൈസാ ഒന്നും പറയാത്തത്

ജെയ്സൺ :അവൾ സന്തോഷത്തിലാണ് എനിക്കത് മതി

അന്ന :അതെ ജൈസാ ഇപ്പോൾ എല്ലാവരും സന്തോഷത്തിലാണ് ഞാൻ ഒഴിച്ച് സത്യത്തിൽ ഞാൻ അല്ലേ പറ്റിക്കപ്പെട്ടത് നിന്നെ ഞാൻ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചു കുഞ്ഞുനാൾ മുതൽ നീ ആയിരുന്നു മനസ്സിൽ എന്നാൽ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ ദിവസം തന്നെ നിന്റെ മനസ്സിൽ വേറൊരാളാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി എന്റെ അവസ്ഥ നീ ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ടോ ഇപ്പോൾ നിന്റെ എല്ലാ പ്രശ്നവും തീർന്നില്ലേ ജെയ്സൺ കമ്പനീസ് പഴയതിനേക്കാൾ വളർന്നു ഇനി നമ്മുടെ ബന്ധം എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും അവസാനിക്കാം അല്ലേ

ഇത് കേട്ട ജെയ്സൺ വേഗം തന്നെ തന്റെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ലോക്കറ്റ് അന്നയുടെ കഴുത്തിൽ അണിയിച്ചു

ജെയ്സൺ :ഇനി നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു പ്രശ്നവും ഉണ്ടാകില്ല ഇന്ന്‌ മുതൽ ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങും എല്ലാത്തിനും ഒരുപാട് നന്ദി

അന്ന വേഗം തന്നെ ജെയ്‌സണെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി

********************************************

ഇതേ സമയം ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ

കിരൺ :അവൻ വന്ന് എല്ലാ മൂടും കളഞ്ഞു അവൻ എന്താ നിങ്ങളൊട് പറഞ്ഞത്

ജോ :സാരമില്ല കിരൺ അവൻ നമ്മുടെ കൂട്ടുകാരനല്ലേ പിന്നെ ദേവ് എവിടെ

കിരൺ :ദാ കണ്ടില്ലേ ഏത് നേരവും ജിൻസിയുടെ കൂടെയാ നമുക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാകില്ല എന്നാണ് അവന്റ വിചാരം

ജോ :ടാ അസൂയപെടാതെടാ

കിരൺ :അസൂയയോ എനിക്കോ

ജോ :പിന്നില്ലാതെ എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഇവന് കൂടി ഒരാളെ കണ്ട് പിടിക്കണം അല്ലേ ജാനി

ജാനി :ശെരിയാ നമുക്ക് മെറിനെ നോക്കിയാലോ

കിരൺ :അത് കൊള്ളാം അവളുടെ അച്ഛൻ നല്ല പൂത്ത പണക്കാരന കൂടാതെ ഒറ്റ മോളും

ജോ :കൊള്ളാല്ലോ മോനെ നിന്റെ മനസ്സിലിരുപ്പ്

ജാനി :ആ വെള്ളമങ്ങ് വാങ്ങി വെച്ചേക്ക്

കിരൺ :അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ആർക്ക് വേണം അവളെ ഈ കിരൺ ഒന്നു കൈ നൊടിച്ചാൽ ഇവിടെ പെണ്ണുങ്ങൾ ക്യു നിൽക്കും

ജോ :നിക്കും നിക്കും

കിരൺ :എന്തായാലും നമുക്ക് ഈ മൂഡ് ഒന്നു മാറ്റണ്ടേ ജോ ഞാൻ പാട്ടിടാൻ പറയാം

കിരൺ വേഗം തന്നെ മ്യൂസിക് പ്ലേ ചെയ്യാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു പിന്നെയും ഒരുപാട് ആളുകൾ അവിടേക്ക് എത്തി

കുറച്ചു മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശേഷം

ദേവ് :ജോ ഏകദേശം എല്ലാവരും പോയി ഇനി നിങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാൻ നോക്ക് ഞാൻ ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം സെറ്റിൽ ആക്കിയിട്ടു വരാം

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ദേവ് അവിടെ നിന്ന് പോയി

ജോ :വാ ജാനി നമുക്ക് എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാം

ജാനി :ശെരിയാ എനിക്കും നല്ല വിശപ്പുണ്ട്

ജോ വേഗം തന്നെ ജാനിയോടൊപ്പം സ്റ്റേജിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് ഇറങ്ങി ശേഷം പതിയെ മുൻപോട്ടു നടന്നു എന്നാൽ പെട്ടെന്ന് തന്നെ എന്തൊ കണ്ട് അവൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു

ജാനി :എന്താ ജോ

ജോ :സോഫി

ജാനി വേഗം തന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി സോഫി അവർക്കടുത്തേക്ക് നടന്നു വരുന്നതാണ് അവൾ കണ്ടത് സോഫി വേഗം തന്നെ ജോയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി

ജോ :സോഫി നീ

സോഫി :ഇന്നലെയാ അറിഞ്ഞത് ഒരുപാട് സന്തോഷമായി ജോ നിങ്ങളെ ഒന്ന് നേരിൽ കാണണമെന്ന് തോന്നി അതുകൊണ്ടാ വന്നത്

ജോ :സോറി സോഫി ഞാൻ കാരണം ഇനിയും നിനക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഉണ്ടാകരുത് എന്ന് തോന്നി അതുകൊണ്ടാ അറിയിക്കാത്തത്

സോഫി :ഞാൻ അല്ലേ നിന്നോട് മാപ്പ് ചോദിക്കേണ്ടത് എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും കാരണം നീ ഒരുപാട് വേദനിച്ചു കാണും എന്നെനിക്കറിയാം എന്റെ കല്യാണം പോലും ഞാൻ നിന്നിൽ നിന്ന് മറച്ചു വെച്ചു

ജോ :അതിലൊന്നും എനിക്ക് കുഴപ്പമില്ല സോഫി നിങ്ങൾ ചെയ്തതാണ് ശെരി എന്തായാലും നീ വന്നല്ലോ എനിക്ക് അത് മതി

സോഫി പതിയെ ജാനിയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി

ജാനി :ചേച്ചി

സോഫി :ഞാൻ അന്ന് തന്നെ ഉറപ്പിച്ചതാ നിങ്ങൾ തമ്മിൽ ഒന്നിക്കുമെന്ന് അത് തെറ്റിയില്ല നീ സുന്ദരിയായിട്ടുണ്ട് ജാനി

ഇത്രയും പറഞ്ഞു സോഫി ജാനിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു

ജോ :സോഫി നിന്റെ ഹസ്ബൻഡ്

സോഫി :uk യിലാണ് ഒരു ദിവസം അവനെയും കൊണ്ട് ഞാൻ വരാം പിന്നെ എനിക്ക് ഒരു മോനുമുണ്ട്

ജോ :സത്യം എവിടെ അവന്റ ഫോട്ടോ വല്ലതുമുണ്ടോ

സോഫി വേഗം തന്നെ തന്റെ ഫോണിലേ കുഞ്ഞിന്റെ ഫോട്ടോ അവർക്ക് കാണിച്ചു കൊടുത്തു

ജാനി :സുന്ദരനായിട്ടുണ്ട് ഇവനെ കൂടി കൊണ്ട് വരാത്തതെന്താ ചേച്ചി

സോഫി :പെട്ടന്നുള്ള യാത്രയായിരുന്നില്ലേ ജാനി അടുത്ത തവണ ഉറപ്പായും അവനെ കൂടി കൊണ്ട് വരാം

ജോ :ശെരി നീ വാ എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാം

അവർ വേഗം തന്നെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി

കുറച്ചു സമയത്തിനു ശേഷം

സോഫി :ജോ ജാനി ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ

ജോ :ഇന്നിനി ഫ്ലൈറ്റ് ഒന്നുമില്ലല്ലോ ഇന്ന്‌ എന്റെ വീട്ടിൽ നിൽക്ക്

സോഫി :ഹോട്ടലിൽ റൂം എടുത്തിട്ടുണ്ട് ജോ പിന്നെ പോകുന്നതിനു മുൻപ് ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് വരാം പോരെ

ജോ :ശെരി സോഫി നാളെ കാണാം ഞങ്ങളും ഉടൻ ഇറങ്ങും

കുറച്ച് സമയത്തിനു ശേഷം

കിരൺ :എല്ലാം കഴിഞ്ഞല്ലോ ജോ നമുക്ക് ഇറങ്ങിയാലോ

ജോ :ഇറങ്ങാം ദേവിനെ കണ്ടില്ലല്ലോ

പെട്ടെന്ന് തന്നെ ദേവ് അവിടേക്ക് എത്തി

ദേവ് :ജോ എല്ലാം സെറ്റിൽ ചെയ്തു വാ നമുക്ക് ഇറങ്ങാം

അവർ വേഗം തന്നെ ഓഡിറ്റോറിയത്തിനു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി

കുറച്ച് സമയത്തിനു ശേഷം ജോയുടെ വീട്

അമ്മ :ഇന്ന്‌ ഞാൻ ഒരുപാട് സന്തോഷവതിയാണ് എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ സ്വപ്നമാണ് ഇന്ന്‌ നടന്നത് പക്ഷെ ഇനി ഇവൾ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാകില്ല എന്നോർക്കുമ്പോൾ

ജാനിയുടെ അമ്മ കരയാൻ തുടങ്ങി

ജാനി :ആര് പറഞ്ഞു ഉണ്ടാകില്ലേന്ന് ഇപ്പോൾ അമ്മക്ക് ഒരു മകൻ കൂടി ഇല്ലേ ഇനി അമ്മ ഞങ്ങളോടൊപ്പം ഇവിടെ താമസ്സിച്ചാൽ മതി

അമ്മ :വേണ്ട ജാനി ഞാൻ നിന്റെ ആന്റിയുടെ കൂടെ…

ജോ :എന്താ അമ്മേ ഇത് അമ്മ തന്നെയല്ലേ പറഞ്ഞത് ഞാൻ മകനാണെന്ന് മകന്റെ വീട്ടിൽ താമസ്സിച്ചാൽ എന്താ പ്രശ്നം പിന്നെ ഇത്രയും വലിയ വീട്ടിൽ ഞാനും ജാനിയും മാത്രം എന്ത് ചെയ്യാനാ അമ്മ ഇവിടെ തന്നെ താമസിക്കും അത് ഞങ്ങൾ നേരത്തേ തീരുമാനിച്ചതാണ്

“ടാ ജോ ഇങ്ങോട്ടേക്കു ഒന്ന് വന്നേ ”

പെട്ടെന്നാണ് മുകളിൽ നിന്ന് വിളി വന്നത്

ജോ :അമ്മേ ഞാൻ ഇപ്പോ വരാം

ജോ വേഗം മുകളിലത്തെ മുറിയുടെ മുൻപിൽ എത്തി

കിരൺ :ഇങ്ങനെ സംസാരിച്ചോണ്ട് നിന്നാൽ മതിയോ സമയം ഒരുപാടായി നീ അകത്തേക്ക് ചെല്ല് ഞങ്ങൾ മണിയറയൊക്കെ ഒരുക്കിയിട്ടുണ്ട്

ദേവ് :ജോ അപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുവാ നീ അകത്തേക്ക് ചെല്ല്

കിരൺ :പിന്നെ ആക്രാന്തം ഒന്നും കാണിച്ചേക്കല്ലേ അളിയാ

ജോ :ഒന്ന് പോടാ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ റൂമിനുള്ളിലേക്ക് കയറി

കിരണും ദേവ് വേഗം താഴേക്ക് എത്തി

ജാനി :പോകുവാണോ

ദേവ് :അതെ ജാനി നേരം ഒരുപാട് ആയില്ലേ

ജാനി :ജോ എവിടെ

കിരൺ :അവൻ റൂമിലുണ്ട്

അമ്മ :എന്നാൽ വേഗം നീ അങ്ങോട്ട് ചെല്ല് ദാ അവിടെ ജ്യൂസ് ഇരിപ്പുണ്ട് അത് കൂടി എടുത്തോ പിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞതോന്നും മറക്കണ്ട

ദേവ് :അപ്പോൾ ശെരി ജാനി അമ്മേ ഇറങ്ങു വാണേ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ദേവും കിരണും വീടിനു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ശേഷം അവർ പതിയെ കാറിലേക്ക് കയറി ദേവ് പതിയെ കാർ മുൻപോട്ട് എടുത്തു പെട്ടെന്നാണ് കിരൺ കാറിനുള്ളിൽ വെച്ചിരുന്ന ഗിഫ്റ്റ് കയ്യിലെടുത്തത്

ദേവ് :നീ എന്തടാ ഗിഫ്റ്റ് കൊടുത്തില്ലേ

കിരൺ :ഇത് എന്റെത് അല്ല ആ ജെയ്സൺ കൊണ്ട് വന്നതാ

ദേവ് :നീ എന്തിനാടാ ഇത് എടുത്ത് കൊണ്ട് വന്നത്

കിരൺ :ഇതിനകത്ത് എന്താണെന്നറിയാതെ അവർക്ക് കൊടുത്താൽ ശെരിയാകില്ല അവർ ഇന്ന്‌ പുതിയൊരു ജീവിതം തുടങ്ങുകയല്ലേ അതുകൊണ്ട് ഒരു റിസ്ക് എടുക്കണ്ട എന്ന് കരുതി പിന്നെ ആ കോപ്പന്റെ ഗിഫ്റ്റിന്റെ ആവശ്യമൊന്നും അവർക്കില്ല

ദേവ് :ടാ നിനക്ക് അവനെന്ന് വെച്ചാൽ ജീവനാണെന്ന് എനിക്കറിയാം നീ ഓരോ തവണ അവനെ തെറിവിളിക്കുമ്പോഴും നിനക്ക് നന്നായി വേദനിക്കുന്നുണ്ടെന്നും എനിക്കറിയാം

കിരൺ :കോപ്പാണ് അതൊക്കെ പണ്ട്

ദേവ് :ശെരി ഗിഫ്റ്റ് പൊട്ടിക്ക് എന്താണെന്നു നോക്കാം

കിരൺ പതിയെ കൂടു പൊട്ടിച്ചു ഗിഫ്റ്റ് പുറത്തേക്ക് എടുത്തു അതൊരു ഫ്രയിം ചെയ്ത ഫോട്ടോ ആയിരുന്നു ജോ, ജാനി,, ജെയ്സൺ, കിരൺ, ദേവ്, ജിൻസി, മെറിൻ എല്ലാവരും ഒന്നിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഒരു ഫോട്ടോ അതിനോടൊപ്പം ഒരു കുറിപ്പ് കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു “നിങ്ങളെ ഒന്നും ഞാൻ ഒരിക്കലും മറക്കില്ല എല്ലാത്തിനും മാപ്പ് ”

ഇത് വായിച്ച കിരണിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു

കിരൺ :അവൻ എന്താടാ ഇങ്ങനെ എന്തിനാടാ അവൻ നമ്മളോട്

ദേവ് :പോട്ടെടാ വിട്ടേക്ക് അവൻ സോറി പറഞ്ഞില്ലേ നാളെ തന്നെ ഇത് അവർക്ക് കൊടുക്കാം നീ വാ ദേവ് വണ്ടി മുന്നോട്ട് പായിച്ചു

ഇതേ സമയം ജോ റൂമിൽ

“അവളെ കാണുന്നില്ലല്ലോ ”

പെട്ടെന്നാണ് റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു ജാനി അകത്തേക്ക് കയറിയത് അവൾ പതിയെ റൂം പൂട്ടി ശേഷം ജോയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി

“ഇതാ “ജാനി ജ്യൂസ് ജോക്ക് നേരെ നീട്ടി

ജോ :ഇതെന്താ ജ്യൂസ് പിന്നെ ഇതെന്താ നൈറ്റ്‌ ഗൗണോ

ജാനി :രാവിലെ മുതൽ ആ ഗൗൺ ഇട്ട് മനുഷ്യൻ ഒരു വഴിയായി എന്തൊരു ചൂടായിരുന്നെന്ന് അറിയാമോ പിന്നെ ജ്യൂസ് നിങ്ങൾക്ക് പാൽ ഇഷ്ടമില്ലല്ലോ അതാ ജ്യൂസ്

ജോ :നീ എന്താ വിളിച്ചത് നിങ്ങളെന്നോ

ജാനി :അമ്മ പറഞ്ഞു ഇനി പേര് വിളിക്കരുതെന്ന്

ജോ :ഹോ അപ്പോൾ അതാണ് കാര്യം നിങ്ങൾ കൊള്ളാം

ജാനി :എന്താ ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലേ എങ്കിൽ വേറൊരു പേര് ഉണ്ട് കുടിയൻ ജോ എന്താ മതിയോ

ജോ :എന്റെ പൊന്നു ജാനി നീ എന്നെ ജോയെന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി പോരെ വാ ഇവിടെ ഇരിക്ക് ജോ പതിയെ ജാനിയെ ബെഡിലേക്ക് ഇരുത്തി ശേഷം ജ്യൂസ് വാങ്ങി പകുതി കുടിച്ചു ശേഷം പകുതി ജാനിക്കും നൽകി

ജാനി :ജോ കിടക്കാം

ജോ :ശെരി

ജോ പതിയെ ബെഡ്ഷീറ്റ് താഴെ വിരിക്കുവാൻ ആരംഭിച്ചു

ജാനി :ജോ

ജോ :എനിക്കറിയാം ജാനി നിനക്ക് കുറച്ചു സമയം വേണമെന്ന് അതുവരെ ഞാൻ താഴെ കിടക്കാം

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ ജാനിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

ജാനി :എന്തിനാ നോക്കുന്നെ വേഗം വിരിച്ചു കിടന്നോ

ജോ :ജാനി ഞാൻ കരുതി നീ വേണ്ടാ എന്ന് പറയുമെന്ന്

ജാനി :വേണ്ട ജോ കുറച്ച് ദിവസത്തേക്ക് താഴെ കിടന്നോ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജാനി ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു

ജോ വിഷമത്തോടെ താഴെയും കുറച്ചു നേരത്തിനുള്ളിൽ ജാനി ജോയെ വിളിച്ചു

ജാനി :ജോ ഉറങ്ങിയോ

ജോ :ഇല്ല ജാനി

ജാനി :വേണമെങ്കിൽ മുകളിൽ വന്നു കിടന്നോ

ഇത് കേട്ടയുടൻ ജോ ബെഡിലേക്ക് ചാടി കയറി കിടന്നു

ജാനി :ഞാൻ പറയാൻ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു അല്ലേ

ജോ ജാനിയെ നോക്കി പതിയെ ചിരിച്ചു

ജോ :ജാനി ഞാൻ ഇതൊക്കെ എപ്പോഴും സ്വപ്നം കാണാറുണ്ടായിരുന്നു

ജാനി :ഏതൊക്കെ

ജോ :നമ്മുടെ കല്യാണവും ആദ്യരാത്രിയുമൊക്കെ ഇപ്പൊഴും ഇതൊക്കെ സ്വപ്നം ആണോ എന്ന് എനിക്ക് പേടിയുണ്ട്

ഇത് കേട്ട ജാനി പതിയെ തന്റെ ചുണ്ടുകൾ ജോക്കരികിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി ശേഷം പതിയെ അവന്റ ചുണ്ടുകളിൽ മുത്തമിട്ടു 💋

ജാനി :പ്പോഴും തോന്നുന്നുണ്ടോ ഇത് സ്വപ്നം ആണെന്ന്

ജോ :ഇല്ല ജാനി

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ ജാനിയുടെ മുഖം കൈകുള്ളിലാക്കി ശേഷം പതിയെ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ മുത്തമിട്ടു പതിയെ അവൻ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ ഉറുഞ്ചി വലിച്ചു ആദ്യമവൻ ജാനിയുടെ കീഴ്ചുണ്ടുകൾ വായ്ക്കുള്ളിലാക്കി ചപ്പി വലിച്ചു ശേഷം പതിയെ മേൽചുണ്ടും ജാനിയും ജോയുടെ ചുണ്ടുകൾ അസ്വതിച്ചു കുടിച്ചു ജോ പതിയെ ജാനിയുടെ ചുണ്ടുകൾ മുഴുവനും വായിക്കുള്ളിലാക്കി ശക്തമായി ചപ്പി വലിച്ചു രണ്ട് പേരും പരസ്പരം ഉമിനീര് കൈ മാറി അവരുടെ നാക്കുകൾ തമ്മിൽ കൂട്ടിമുട്ടി കുറച്ചു നേരത്തേ ചുംബനത്തിനു ശേഷം ഇരുവരും വിട്ടുമാറി കിതക്കുവാൻ തുടങ്ങി ജാനി പതിയെ ജോയെ നോക്കി ചിരിച്ചു

ജോ പതിയെ വീണ്ടും ജാനിയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി ശേഷം പതിയെ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ മുത്തമിട്ടു ശേഷം രണ്ട് കണ്ണുകളിലും ചുംബിച്ചു ജോ പതിയെ ജാനിയുടെ മൂക്കിനു മുകളിൽ ചുണ്ടുകൾ ഉരച്ചു ശേഷം പതിയെ അവിടെ ചെറുതായി കടിച്ചു

ജാനി :ആ ജോ എന്തൊക്കെയാടാ കാണിക്കുന്നെ

ജോ :എനിക്ക് നിന്നെ കടിച്ചു തിന്നാൻ തോന്നുകയാ പെണ്ണെ

ജാനി :ഒന്ന് പോയെ ജോ

ജോ പതിയെ ജാനിയുടെ നൈറ്റ്‌ ഗൗൺ മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തുവാൻ ശ്രമിച്ചു

ജാനി :ജോ ലൈറ്റ് അണക്ക്

ജോ :അത് കിടന്നോട്ടെ ജാനി

ജാനി :പ്ലീസ് ജോ എനിക്ക്..

ജോ :ശെരി ശെരി

ജോ പതിയെ ലൈറ്റ് കെടുത്തി

ശേഷം പതിയെ അവളുടെ ഗൗൺ തലവഴി ഊരിമാറ്റി ശേഷം പതിയെ ജാനിയുടെ പുറത്തേക്ക് കിടന്നു ശേഷം അവളുടെ കഴുത്തിൽ മുത്തമിട്ടു പതിയെ പതിയെ ജോ തന്റെ മുഖം അവളുടെ കഴുത്തിൽ മുഴുവൻ ഉറച്ചു

“ഉം ജോ എന്തൊ പോലെ തോന്നുന്നു ”

ജാനി ബെഡിൽ കിടന്ന് നെരിപിരി കൊണ്ടു

ജോ പതിയെ ജാനിയുടെ ബ്രാക്ക് മുകളിലൂടെ മുലകളിൽ പതിയെ അമർത്തുവാൻ തുടങ്ങി അപ്പോഴേക്കും ജോയുടെ കുണ്ണ കമ്പിയായി ജാനിയുടെ വയറിൽ മുട്ടി

ജാനി :ജോ അത് വയറ്റിൽ മുട്ടുന്നു

ജോ :ഏത്

ജാനി :അത് തന്നെ

ജോ :ഓഹ് അത് അത് മുട്ടുക മാത്രമല്ല വേറെ പലതും ചെയ്യും നിനക്ക് കാണണോ

ജാനി വേഗം തന്നെ ജോയുടെ കയ്യിൽ ഇറുക്കി കടിച്ചു

ജോ :ആ

ജാനി :വശളൻ

ജോ :അത്രക്കായോ ജോ വേഗം തന്നെ ജാനിയുടെ ബ്രാ ഊരി മാറ്റി ജാനി വേഗം കൈകൾ കൊണ്ട് തന്റെ മാറുമറച്ചു ജോ പതിയെ ജാനിയുടെ രണ്ട് കൈകളും വശങ്ങളിലേക്ക് പിടിച്ചു വെച്ചു ശേഷം പതിയെ അവളുടെ മുലകളിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി ശേഷം കൈകൾ കൊണ്ട് മുലകൾ ഉടക്കുവാൻ തുടങ്ങി

“സ്സ് ആ ജോ പതിയെ ഹൂ ”

ജാനി സുഖം കൊണ്ട് വിളിച്ചു

ജോ വേഗം ജാനിയുടെ മുലകൾ മാറി മാറി ചപ്പാൻ തുടങ്ങി അവൻ അവളുടെ ഇരു മുലകളും ചപ്പി കുടിച്ചു

ജാനി :കുടിക്ക് ജോ നല്ല സുഖമുണ്ട് അമ്മ എനിക്ക്.. ആ കുടിക്ക്

ജോ വേഗം തന്നെ തന്റെ ഡ്രെസ്സുകൾ ഊരി മാറ്റി പൂർണ നഗ്നനായി ശേഷം ജാനിയുടെ ബാക്കി വസ്ത്രങ്ങളും ഊരി മാറ്റി ജാനി വേഗം തന്നെ ജോയെ തന്റെ മാറിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു

“കുടിക്ക് ജോ നിർത്തല്ലേ പ്ലീസ് ”

ജോ ആവേശത്തോടെ മുലകുടി തുടർന്നു ഒപ്പം പതിയെ തന്റെ കുണ്ണ ജാനിയുടെ പൂറിൽ ഉരക്കാൻ തുടങ്ങി

“ആ ജോ സഹിക്കാൻ വയ്യ ഏതെങ്കിലും ചെയ്യ് ”

“കേറ്റട്ടേ “ജോ പതിയെ ജാനിയോടായി ചോദിച്ചു

“ഉം”ജാനി പതിയെ മൂളി ജോ തന്റെ കുണ്ണ പതിയെ ഉള്ളിലേക്ക് കടത്താൻ തുടങ്ങി

“ആ അമ്മാ മതി ആ “ജാനി നില വിളിച്ചു ജോ വേഗം തന്നെ ജാനിയുടെ വായ പൊത്തി

ജോ :എന്താ ജാനി ഇത് അമ്മ കേൾക്കില്ലേ

ജാനി :നോവുന്നെടാ

ജോ പതിയെ ജാനിയുടെ നെറ്റിയിൽ മുത്തി സോറി മോളെ

ജാനി :ഇത് വേദനഎടുക്കാതെ ചെയ്യാൻ പറ്റില്ലേ

ജോ പതിയെ ജാനിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു

“ഇല്ല മോളെ കുറച്ചു വേദന സഹിച്ചേ പറ്റു നിനക്ക് ഒട്ടും സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് പിന്നീട് നോക്കാം നീ വിഷമിക്കണ്ട ”

ജാനി :വേണ്ട ജോ നീ ചെയ്തോ ഞാൻ സഹിച്ചോളാം

ജോ വീണ്ടും ജാനിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി

ജാനി :ചെയ്തോടാ കുഴപ്പമില്ല

ഇത് കേട്ട ജോ പതിയെ കുണ്ണ വീണ്ടും ഉള്ളിലേക്ക് പതിയെ തള്ളുവാൻ തുടങ്ങി ശേഷം പതിയെ അവൻ ജാനിയുടെ ചുണ്ടുകൾ പൂർണ മായും ചപ്പി ശേഷം ഒറ്റ കുത്തിനു കുണ്ണ പൂർണമായും അവളുടെ പൂറിലേക്ക് തള്ളി കയറ്റി ജാനി പതിയെ പിടക്കുവാൻ തുടങ്ങി അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞോഴുകി എന്നാൽ ജോ തന്റെ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ പൂട്ടിയതിനാൽ അവളുടെ ഒച്ച പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല അല്പ നേരത്തിനു ശേഷം ജോ പതിയെ ജാനിയുടെ ചുണ്ടുകൾ സ്വാതന്ത്ര്യമാക്കി

ജോ :ഒരുപാട് വേദനിച്ചല്ലേ സോറി മോളെ

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ ജാനിയുടെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു

ജാനി :ജോ അവിടെ മുഴുവൻ പുകയുന്ന പോലെയുണ്ട് എനിക്ക് വല്ലതും പറ്റുവോ

ജോ :ഇല്ലെടി നീ കണ്ടോ ഈ വേദനക്ക് പകരമായി ഞാൻ നിനക്ക് ഒരുപാട് സുഖം തരും

ഇത്രയും പറഞ്ഞു ജോ പതിയെ കുണ്ണ കയറ്റി ഇറക്കുവാൻ തുടങ്ങി പതിയെ പതിയെ അവൻ അടിയുടെ സ്പീഡ് കൂട്ടി

ജോ :ജാനി ഇപ്പോൾ എങ്ങനെയുണ്ട്

ജാനി :ഉം സുഖമുണ്ട് ആ കുറച്ചു കൂടി വേഗത്തിൽ ചെയ്യ് ജോ

ജോ ജാനിയുടെ പൂറിൽ പറന്നടിക്കുവാൻ തുടങ്ങി

ജാനി :ആ ജോ അടിക്ക് അങ്ങനെ തന്നെ ആ ഞാൻ ഇപ്പോ മരിക്കും ആ ജോ

ജോ :മരിക്കുന്നോ ഞാൻ നിർത്തണോ ജാനി

ജാനി :ആ വേണ്ട മരിക്കട്ട് കേറ്റ് ജോ ആ

ഇത് കേട്ട ജോ പതിയെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അടി തുടർന്നു

ജോ :ജാനി എനിക്ക് ഇപ്പോൾ വരും

ജാനി :എനിക്കും വരാറായി ആ ഒഴിച്ചോ ജോ

ജോ :ആ.. ഊ

ജോയുടെ കുണ്ണ വെട്ടി വിറച്ചു കൊണ്ട് ജാനിയുടെ ഉള്ളിൽ തന്റെ പാൽ ഒഴിച്ചു ശേഷം പതിയെ അവളുടെ അടുത്ത് തളർന്നു കിടന്നു ജാനി പതിയെ ജോയെ കെട്ടിപിടിച്ചു ശേഷം മുഖം മുത്തം കൊണ്ട് മൂടി

ജാനി :ഐ ലവ് യു ജോ എന്നെ വിട്ട് ഒരിക്കലും പോകരുത്

ഇത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു

ജോ :ഇല്ല ജാനി ഒരിക്കലുമില്ല

ജാനി :ജോ പിന്നെ

ജോ :എന്താ

ജാനി :അത് പിന്നെ നീ സൂപ്പറാ

ഇത് കേട്ട ജോ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചശേഷം കൂടുതൽ മുറുക്കി കെട്ടിപിടിച്ചു

ജാനി :ജോ

ജോ :ഉം

ജാനി :എന്നെ പിയാനോ വായിക്കാൻ പഠിപ്പിക്കുമോ

ജോ :പിയാനോ മാത്രമല്ല എനിക്കറിയാവുന്ന എല്ലാം പഠിപ്പിക്കാം പോരെ

ജാനി :ഉം പിന്നെ നമുക്ക് ഇത് പോലെ നാളെയും ചെയ്യാം

ജോ :നാളെ മാത്രമല്ല എന്നും ചെയ്യാം ഇനിയും ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ട് എല്ലാം നമുക്ക് ചെയ്യാം പോരെ

“ഉം ”

പതിയെ മൂളിക്കൊണ്ട് ജാനി വേഗം ജോയുടെ നെഞ്ചിൽ തല വെച്ച ശേഷം കണ്ണുകൾ പതിയെ അടച്ചു

8 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ജോയുടെ വീട്

ജാനി :ജോർജ് ഇങ്ങ് വാടാ ദേവ് അങ്കിൾ എത്തി

ജോർജ് വേഗം തന്നെ താഴെക്ക് എത്തി

ദേവ് :ബർത്ത് ഡേ കാരൻ വന്നേ ദേവ് വേഗം കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ഗിഫ്റ്റ് ജോർജിനു നൽകി

ജോർജ് :സാറ എവിടെ അങ്കിൾ

ദേവ് :ദാ വരുന്നുണ്ട്

പെട്ടെന്ന് തന്നെ ജിൻസിയും സാറയും വിട്ടിലേക്ക് കയറി

ജിൻസി :മക്കൾ പോയി കളിച്ചോ

ജിൻസി സാറയോടും ജോർജിനോടുമായി പറഞ്ഞു

ജാനി :എന്താ ജിൻസി താമസിച്ചത്

ജിൻസി :ഈ മനുഷ്യൻ വരണ്ടേ ഇതിന്റെ ഇടയിലും ബിസ്സിനെസ്സ് കാൾ

ദേവ് :മതിയെടി ജോ എവിടെ

ജാനി :കേക്ക് വാങ്ങാൻ പോയതാ

ജിൻസി :കേക്ക് ആനി ചേച്ചിയുടെ ബേക്കറിയിൽ നിന്നല്ലേ

ജാനി :അല്ലാതെ പിന്നെ നിങ്ങൾ വാ

പെട്ടെന്നാണ് രണ്ട് കുട്ടികൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് ഓടി വന്നത്

ദേവ് :വിനുവും റോസും അപ്പോൾ കിരണും മെറിനും നേരത്തേ തന്നെ എത്തിയോ

ജാനി :എപ്പഴേ ദാ അവിടെ ഉണ്ട് വന്നപ്പോൾ മുതൽ വഴക്കാ

ദേവ് :വഴക്കോ ഇത് ഇവരുടെ സ്ഥിരം പരുപാടിയാ ഞാൻ ഇപ്പോ ശെരിയാക്കി കൊടുക്കാം

ദേവ് വേഗം അവിടേക്ക് എത്തി

ദേവ് :എന്താടാ കിരണേ ഇത്

മെറിൻ :ദേവ് ദാ കണ്ടില്ലേ ഇതാണ് സ്വഭാവം വാ തുറന്നാൽ കള്ളമേ പറയു പിന്നെ ഒടുക്കത്തെ കുരുട്ടു ബുദ്ധിയും ബിസ്സിനെസ്സ് എല്ലാം എന്റെ തലയിലാ ഇപ്പോഴും കളിച്ചു നടക്കുവാ

കിരൺ :ദേവ് നീ ഇതിൽ ഇടപെടണ്ട ഇവൾക്ക് രണ്ട് കിട്ടാത്തതിന്റെ കുറവാ

മെറിൻ :എനിക്കിത് തന്നെ വരണം ജാനി നീയും ജോയും അല്ലേ ഞങ്ങളെ ഒന്നിപ്പിച്ചത് എന്നിട്ട് കണ്ടില്ലേ

ദേവ് :നിർത്തിക്കൊ രണ്ടെണ്ണവും കെട്ടി രണ്ട് കുട്ടികളുമായി എന്നിട്ടും കുട്ടികളി മാറിയിട്ടില്ല അത്രക്ക് പ്രശ്നമാണെങ്കിൽ അങ്ങ് ഡിവോഴ്സ് ആയേക്ക് ഞാൻ വക്കീലിനെ ഏർപ്പാടാക്കാം

കിരൺ :ഒന്ന് പോയെടാ കുടുംബം കലക്കി ഡിവോഴ്സ് വേണോങ്കിൽ നീ ചെയ്തോ മെറിനെ അവന്റെ മനസ്സിലിരിപ്പ് കണ്ടില്ലേ

മെറിൻ :ശെരിയാ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല പോരെ കിരൺ വാ നമുക്ക് കിച്ചണിൽ പോകാം

ജിൻസി :നിങ്ങൾക്ക് എന്തിന്റെ കേട് ആയിരുന്നു അവരെ നന്നായി അറിയാവുന്നതല്ലേ

പെട്ടെന്നാണ് ജോ കേക്കുമായി എത്തിയത് ജോർജ് വേഗം തന്നെ ജോയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി

“പപ്പാ”

ജോ വേഗം ജോർജിനെ പൊക്കിയെടുത്തു

“പപ്പാ ഏത് കേക്കാ വാങ്ങിയത് ”

ജോ :നീ പറഞ്ഞത് തന്നെയടാ

ദേവ് :ടാ എവിടെ പോയി കിടക്കുവായിരുന്നെടാ

ജോ :നിങ്ങൾ എത്തിയോ

വാ നമുക്ക് അങ്ങോട്ട്‌ ഇരിക്കാം

കുറച്ച് സമയത്തിനു ശേഷം

കിരൺ :ഇങ്ങനെ ഇരുന്നാൽ മതിയോ കേക്ക് മുറിക്കണ്ടേ

ജോ :ശെരിയാ എല്ലാവരും വാ

ജോ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ടേബിളിൽ കേക്ക് സെറ്റ് ചെയ്തു

ജോ :എല്ലാവരും വാ ജോർജ് എല്ലാവരെയും കൊണ്ട് താഴേക്ക് വാ

പെട്ടെന്ന് തന്നെ കുട്ടികളെല്ലാം താഴേക്ക് വന്നു

ജോ :അപ്പോൾ തുടങ്ങാം ജോർജ് കേക്ക് മുറിക്ക്

ജോർജ് പതിയെ കേക്ക് മുറിക്കാൻ തുടങ്ങി

“ഹാപ്പി ബർത്ത് ഡേ ടു യു ഹാപ്പി ബർത്ത് ഡേ ടു യു “എല്ലാവരും കൈകൊട്ടി പാടാൻ തുടങ്ങി

ജോർജ് എല്ലാവർക്കും കേക്ക് നൽകി

ദേവ് :അപ്പോൾ ഇവന് ഏഴു വയസ്സ് ആയല്ലേ ശെരി ജോർജ് ബർത്ത് ഡേ ആയിട്ട് മോന് എന്താ വേണ്ടത് എന്ത് വേണമെങ്കിലും ചോദിച്ചോ

ജോർജ് :അങ്കിൾ എനിക്ക് ഗിഫ്റ്റ് തന്നല്ലോ

ദേവ് :അത് ജിൻസി വാങ്ങിയതാ മോൻ എന്ത് വേണമെന്ന് പറ

ജോർജ് :പറയട്ടെ

ദേവ് :പറ ജോർജ് അങ്കിൾ എന്താണെങ്കിലും വാങ്ങിതരാം

ജോർജ് :ദേവ് അങ്കിൾ എനിക്ക് സാറയെ കല്യാണം കഴിച്ചു തരോ

ദേവ് :എടാ ഭയങ്കരാ ജാനി നിന്റെ മോൻ ആള് കൊള്ളാലോ മുട്ടേന്നു വിരിഞ്ഞില്ല ഉം

ജാനി :ഈ ജോ അവനെ കൊഞ്ചിച്ചു വശളാക്കികളഞ്ഞു

ജോ :അവൻ അതിന് തെറ്റോന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ജോർജ് നമുക്ക് ശെരിയക്കാം കേട്ടോ

കിരൺ :അച്ഛനും കൊള്ളാം മോനും കൊള്ളാം എന്തായാലും വാ നമുക്ക് ഒരു ഫോട്ടോ എടുക്കാം എല്ലാവരും അവിടെ പോയി റെഡിയായിനിന്നോ കിരൺ വേഗം തന്നെ ക്യാമറ സെറ്റ് ആക്കിയ ശേഷം അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി യെത്തി

ജോ :എല്ലാവരും സ്‌മൈൽ

പെട്ടെന്ന് തന്നെ എല്ലാവരും ക്യാമറയെ നോക്കി ചിരിച്ചു ക്യാമറയിൽ ഫ്ലാഷ് മിന്നി ഈ നിമിഷത്തിലേത് പോലെ തന്നെ പിന്നീടുള്ള കാലവും അവരുടെ ജീവിതത്തിൽ സന്തോഷം നിറഞ്ഞു നിന്നു

അവസാനിച്ചു…

ക്ലൈമാക്സ്‌ നന്നായോ ഇല്ലയോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല പക്ഷെ ഈ സ്റ്റോറി എഴുതി തീർക്കാൻ പറ്റിയതിൽ ഒരുപാട് സന്തോഷമുണ്ട് ഈ കഥയെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്ത എല്ലാവർക്കും നന്ദി അത് വിമർശനത്തിന്റെ രൂപത്തിൽ അയാൾ പോലും ഈ കഥ അവസാനിക്കുമ്പോൾ ആദ്യം കടപ്പാട് അറിയിക്കേണ്ടത് ബോയ്സ് ഓവർ ഫ്ലവറിനാണ് ക്ലൈമാക്സ്‌ ഉൾപ്പടെയുള്ള പലതും മാറ്റിയെങ്കിലും കഥയുടെ ബേസ് അത് തന്നെയായിരുന്നു പിന്നെ വായനക്കാരായ fabercast, AD, kamikan, സ്റ്റോറി ലോവർ, അനന്ദു, സണ്ണി, അങ്ങനെ ഒരുപാട് പേര് ഉണ്ട് എല്ലാവർക്കും നന്ദി അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിക്കുക 💙💙💙💙💙💙💙💙

ഉടൻ വരുന്നു

“വേണ്ട ആദി കേട്ടടുത്തോളം അവൾ ആള് പിശകാ അവളുമായി നമുക്ക് ഒരു കോംപ്രമൈസിൽ എത്തിയാലോ ”

“കോംപ്രമൈസ് അതും അവളുമായി ഞാൻ ഇന്ത്യയാണെങ്കിൽ അവൾ പാകിസ്ഥാനാടാ ഞങ്ങൾ ഒരിക്കലും ചേരില്ല നീ അവൾ പറഞ്ഞത് കെട്ടില്ലേ അവൾ എനിക്ക് നരകം കാണിമെന്ന് അവൾക്ക് എന്നെ അറിയില്ല ഇനി നരകം എന്താണെന്നു അവൾ അറിയും ഇത് ആദിയടാ ആദി താഴത്തില്ല ”

തീയും പുകയും തോക്കും ബോംബും ഓക്കെയായി അവർ വരുന്നു

വേൾഡ് ഫേമസ് ഹേറ്റേഴ്‌സ് ☠️🔥💣