ഏദേൻസിലെ പൂപാറ്റകൾ 15
Edensile Poompattakal 15 | Author : Hypatia | Previous Part

---

പഴയ  ഭാഗങ്ങളുടെ തുടർച്ചയായതിനാൽ കഥയുടെ ഫ്ലോ കിട്ടുന്നതിന് കഴിഞ്ഞ പാർട്ടുകൾ വായിച്ചതിന് ശേഷം മാത്രം ഈ ഭാഗം വായിക്കാൻ ശ്രമിക്കുക. നിഷിദ്ധ രതിയുൾപ്പടെ പല തരം ഫാന്റസികൾ കഥയുടെ പല ഭാഗങ്ങളിലും കടന്നു വരുന്നുണ്ട്. അത് കൊണ്ട് താല്പര്യമില്ലാത്തവർ ദയവ് ചെയ്ത് സ്കിപ്പ് ചെയ്യേണ്ടതാണ്.

ഈ കഥ വായന സുഖത്തിന് വേണ്ടി മാത്രം എഴുതുന്ന സാങ്കൽപ്പിക കഥയാണ്. ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതോ
മരിച്ചവരോ ആയ ഏതെങ്കിലും വ്യക്തകളുമായോ അല്ലെങ്കിൽ ഏതെങ്കിലും സമൂഹമോ സമുദയമോ
ആയിട്ടോ ഈ കഥയ്ക്ക് യാതൊരുവിത ബന്ധവുമില്ല. അങ്ങനെ തോന്നിയാൽ തികച്ചും ആകസ്മികം.

---

 

കണ്ണിൽ നിന്നും ആ നീല വാഹനം കടന്നു പോയതും ഒരു ദീർഘശ്വാസം വിട്ടുകൊണ്ട് അനിത ടീച്ചർ വീട്ടുമുറ്റത്തേക്ക് കടന്നു. ഇന്നലെ പെയ്ത മഴയുടെ ശേഷിപ്പുകൾ ആ മുറ്റത്ത് അടയാളപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. മുറ്റത്ത് പാകിയ കട്ടകളിൽ മഴവെള്ളം ചാലിട്ടൊഴുകിയതിന്റെ പാടുകൾ കാണാനുണ്ട്. നനഞ്ഞ കരിയിലകൾ അവിടെയിവിടെയൊക്കെ കിടക്കുന്നുണ്ട്. മതിലിനു ചുറ്റും നട്ടുപിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ചെടികൾ കാറ്റ് തട്ടി ഉലഞ്ഞു കിടക്കുന്നു. മഴ തോർന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അന്തരീക്ഷത്തിന് നല്ല തണുപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

അനിത ടീച്ചർ കോളിംഗ് ബെല്ലിൽ വിരലമർത്തി.
“ടിംടോങ്..”

പലതവണ ബില്ലിൽ അമർത്തിയതിന് ശേഷമാണ് അനൂപ് വാതിൽ തുറന്നത്. ഉറക്കച്ചടവോടെ വാതിൽ തുറന്ന അനൂപിനെ നോക്കി അനിത ടീച്ചർ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. അയാളുടെ മുഖത്ത് നിഴലിട്ടിരുന്ന പരിഭ്രമവും ഒരു തരം വിഭ്രാന്തിയും അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. തന്നെ പെട്ടെന്ന് കണ്ടതിനാലാവുമെന്ന് അവൾ കരുതി.

“എന്താ അനൂപേട്ടാ.. അന്തം വിട്ട് നിക്കുന്നെ…” ടീച്ചർ അകത്തേക്ക് കയറി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ അയാളുടെ നാവ് കുഴഞ്ഞു പോയിരുന്നു. അനിത ടീച്ചർ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് കയറി പോകുന്നത് കണ്ടിട്ടും അയാൾ ചലിക്കാൻ കഴിയാതെ നിശ്ചലനായി പോയിരുന്നു.

അകത്തേക്ക് കാലെടുത്ത് വെച്ചപ്പോൾ കട്ടിലിലാരോ കിടക്കുന്നത് പോലെ ടീച്ചർക്ക് തോന്നി. തന്റെ വെളുത്ത ബ്ലാങ്കറ്റ് കൊണ്ട് തലവഴി മൂടിയിരിക്കുന്നു. ആദ്യം അവളൊന്ന് സംശയിച്ചു നിന്നു. ബ്ലാങ്കെറ്റിന്റെ ഇടയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് കാണുന്ന നീണ്ട മുടി കണ്ടപ്പോൾ അതൊരു സ്ത്രീയാണെന്ന് മനസ്സിലായി. ആ അറിവ് അവളുടെ സിരകളെ ചൂട് പിടിപ്പിച്ചു. കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന തന്റെ ബാഗ് നിലത്തേക്ക് എറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഇളകി തെറിച്ച് അവൾ അകത്തേക്ക് കയറി.

“ടീ….” അനിത ടീച്ചർ ഒച്ചവെച്ചു.

ഉറക്കം വിട്ട് മാറാതെ മയങ്ങി കിടക്കുകയായിരുന്ന ശ്രുതി അനിതയുടെ അലർച്ച കേട്ട് ഞട്ടി എഴുന്നേറ്റു. മുന്നിൽ ഊരക്ക് കയ്യും കൊടുത്ത് രൗദ്രഭാവത്തിൽ നിൽക്കുന്ന സ്ത്രീയെ കണ്ടവൾ ഞെട്ടി.

“എടീ വൃത്തികെട്ടവളേ… ഏതാടി നീ..” അനിത ടീച്ചർ  അലറി.

ശ്രുതി എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ പരുങ്ങി. ഇറങ്ങിയോടണമെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി. പക്ഷെ പുതപ്പിനകത്ത് താൻ പൂർണ നഗ്നയാണെന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ വല്ലാതെ നാണവും ഭയവും തോന്നി.

“ഇങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങിവാടി വൃത്തി കെട്ടവളേ..” അനിത ടീച്ചർ അലറി കൊണ്ട് ശ്രുതി പുതച്ചിരുന്ന പുതപ്പ് വലിച്ചു. അങ്ങനെ ഒന്ന് ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതിരുന്ന ശ്രുതിയുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും പുതപ്പ് ഊർന്ന് പോയി. “അമ്മെ..” ശ്രുതി നിലവിളിച്ചു.  അനിത ടീച്ചർക്ക് മുന്നിൽ അവൾ പൂർണ നഗ്നയായി നിൽക്കേണ്ടി വന്നു.

“ഹോ ഉടുപ്പും കോണകവുമില്ലാതെയാണല്ലേ കിടത്തം….” അനിത ശ്രുതിയുടെ മുടിചുറ്റി പിടിച്ചു. “പറയടി ആരാടി നീ.. എത്ര നാളായി ഈ ഇടപാട് തുടങ്ങീട്ട്..” അനിത ടീച്ചർ ഉറഞ്ഞു തുള്ളുകയാണ്.

മുറിയിൽ നിന്നും ബഹളങ്ങൾ കേൾക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അകത്തേക്ക് കയറാൻ അനൂപിന് ധൈര്യം വന്നില്ല. എന്നാലും അയാളൊന്ന് തലയിട്ട് നോക്കി. അനിത ശ്രുതിയുടെ മുടി കുത്തിൽ പിടിച്ച് വലിക്കുന്നതാണ് അയാൾ കണ്ടത്. അയാൾ ഓടി ചെന്ന് അനിതയെ പിടിച്ചു വലിച്ചു.

“ടീച്ചറെ.. അവളെ വിട്… അവളെ ഒന്നും ചെയ്യണ്ട..” ശ്രുതിയെ അവളിൽ നിന്നും മോചിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ച് കൊണ്ട് അനൂപ് പറഞ്ഞു.

“ഹോ.. വന്നല്ലോ കാമുകൻ.. വൃത്തികെട്ട ചെറ്റേ.. നിനക്ക് ഞാൻ ഇല്ലാത്തപ്പോ ഇതാണല്ലേ പണി..”

“അത് ഞാൻ… ടീച്ചറെ…” അനൂപ് അനിത ടീച്ചറുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് പരുങ്ങി.

“നിങ്ങൾ പറയില്ല എനിക്കറിയാം.. ഞാൻ ഇവളെ കൊണ്ട് തന്നെ പറയിപ്പിച്ചെക്കാം…” എന്നും പറഞ്ഞ് അനിത ടീച്ചർ വീണ്ടും ശ്രുതിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. അനിത ടീച്ചറുടെ മുഖ ഭാവം കണ്ട ശ്രുതി ഭയന്നു. അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ പൊടിഞ്ഞു.

“ഹോ.. നിന്റെയൊരു പൂകണ്ണീർ… എന്റെ കിടക്കയിൽ കിടന്ന് അവരാതിച്ചതും പോരാ നിന്ന് മോങ്ങുന്നോ..” എന്നും പറഞ്ഞ് അനിത കൈ വീശി ശ്രുതിയുടെ മുഖത്ത് ഒന്ന് പൊട്ടിച്ചു. അടി കൊണ്ട കവിൾ ചുവന്നു കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണീർ കണങ്ങൾ ഒഴുകിയിറങ്ങി. ഇത് കണ്ട അനൂപ് അകെ പരിഭ്രമിച്ചു.

“അനിതേ.. വേണ്ട.. ഞാൻ പറയുന്നത് ഒന്ന് കേൾക്ക്..” അയാൾ ടീച്ചറെ പിടിച്ച് വലിക്കാൻ തുടങ്ങി. അപ്പോഴും ടീച്ചർ ശ്രുതിയുടെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ച് അലറി കൊണ്ടിരുന്നു.

“ദേ… മനുഷ്യ എന്നെ തൊട്ട് പോവരുത്.. കണ്ണിക്കണ്ട പെണ്ണുങ്ങളെയും വലിച്ച് വീട്ടീ കയറ്റിട്ട്…” ടീച്ചർ മുഴുമിപ്പിക്കാതെ അനൂപിന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു.

“ഈ കൂത്തിച്ചി മാത്രേ ഉള്ളുവോ.. അതോ വേറെയും ഉണ്ടോ നിങ്ങളെ ലിസ്റ്റിൽ..”

“അനിതേ.. പ്ലീസ് ഞാൻ ഒന്നു പറഞ്ഞോട്ടെ..”

“നിങ്ങളിനി ഒന്നും പറയണ്ട… പോ പുറത്ത്.. എനിക്ക് നിങ്ങളെ കാണണ്ട..” അതും പറഞ്ഞ് അനിത അയാളെ തള്ളി.

“പ്ലീസ് ഞാൻ പറയുന്നതൊന്ന് കേൾക്ക് പ്ലീസ് അനിതേ..”

“നിങ്ങൾ ഒന്നും പറയണ്ട പറഞ്ഞില്ലേ.. എനിക്കൊന്നും കേൾക്കണ്ട…” അവൾ അയാളെ തള്ളി പുറത്തക്കി. വാതിൽ അകത്ത് നിന്നും കുറ്റിയിട്ടു. എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ അയാൾ വാതിലിൽ പലതവണ തട്ടി വിളിച്ചു. ഒരു പ്രതികരണവുമുണ്ടായില്ല. അകപ്പെട്ടുപോയ കുടുക്കിൽ കിടന്നയാളുടെ മനസ്സ് നീറി. അയാൾ സോഫയിൽ ചെന്നിരുന്നു.

അയാളുടെ മനസ്സ് പല വഴിക്ക് ഓടി നടന്നു. ഈ പ്രശ്നത്തെ അല്ലെങ്കിൽ അനിതയെ എങ്ങിനെ നേരിടണമെന്ന് അയാൾ ആലോചിച്ചു. അപ്പോഴാണ് ബീന മിസ്സ് ഇന്നലെ അയച്ചു തന്ന അനിതയുടെ വീഡിയോയെ കുറിച്ചോർത്തത്. അവൾ കലഹിക്കാനാണ് ഭാവമെങ്കിൽ ആ വിഡിയോ കാണിച്ച് ഭീഷണി പെടുത്താം. അത് തന്നെയാണ് ഈ പ്രശനത്തിനുള്ള ഉചിതമായ മരുന്ന്. അയാളുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു. അയാൾ എഴുനേറ്റ് ഒന്ന് രണ്ടു തവണ കൂടി വാതിലിൽ മുട്ടി വിളിച്ചു. പ്രതികരണമുണ്ടായില്ല. എന്ന ഇനി അവൾ വരുമ്പോൾ വരട്ടെ എന്ന മട്ടിൽ അയാൾ സോഫയിലേക്ക് മലർന്നു. എല്ലാ ഭാരങ്ങളുമൊഴഞ്ഞ മനസ്സ് പോലെ അയാൾ വളരെ ശാന്തനായിരുന്നു.

**********************************
സന്ദ്യ മയങ്ങിയിരിക്കുന്നു. DMS ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ മുകളിൽ അസ്തമയ സൂര്യന്റെ ചുവപ്പ് പടർന്നിരിക്കുന്നു. ഹോസ്പിറ്റൽ  കോമ്പൗണ്ടിനുള്ളിൽ രോഗികളുടെ തിരക്കുകളൊക്കെ ഒഴിഞ്ഞ് ശാന്തമായിരിക്കുന്നു. റോഡിലൂടെ വാഹനങ്ങളുടെ മിന്നുന്ന വെളിച്ചങ്ങൾ കാണാം. ഇടക്ക് ചീറിപ്പാഞ്ഞു വരുന്ന ആമ്പുലൻസുകളുടെ നിലവിളികൾ കേൾക്കാം. ആ നിലവിളകൾക്ക് പിന്നിൽ ഏതോ രോഗിയുടെ കിതപ്പുണ്ടെന്ന് ശിൽപ്പയ്ക്ക് തോന്നി.

DMS ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ മൂന്നാം നിലയിലെ സ്ത്രീകളുടെ വാർഡിലെ അഞ്ചാം നമ്പർ കട്ടിലിനടുത്തുള്ള ജനലിലൂടെ പുറത്ത് വെളിച്ചം മങ്ങുന്നതും നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു ശിൽപ്പ. തൊട്ടടുത്തെ കട്ടിലിൽ അവളുടെ ‘അമ്മ കിടക്കുന്നുണ്ട്. പുറത്തെ കാഴ്ചകളെ വിട്ട് അവൾ ‘അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി. കാഴ്ച്ചയിൽ അമ്മക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു രോഗവും ഉണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നിയില്ല. റിപ്പോർട്ടുകൾ നോക്കി ഡോക്റ്റർമാർ നിർണയിച്ച രോഗം കേട്ടതിന് ശേഷമാണ് ‘അമ്മ ക്ഷിണിതയായത് എന്ന് അവളോർത്തു. ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ കട്ടിലിൽ ചാരിയിരുന്ന് ഒരു ഓറഞ്ച് കഴിക്കുകയായിരുന്നു.

അമ്മയെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ട് വന്ന ദിവസം അവളോർത്തു.

ആ സമയം അവൾ കോളേജിലായിരുന്നു. ‘അമ്മ ഹോസ്പിറ്റലിലാണെന്ന്’ പീയൂൺ വന്നു പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് താൻ അറിഞ്ഞത്. ഓടിപിടിച്ച് ഇവിടെ എത്തി. അപ്പോയെക്കും ടെസ്റ്റുകളും മറ്റും കഴിഞ്ഞ് ഡോക്റ്റർമാർ രോഗവും പ്രതിവിധിയും നിർണയിച്ചിരിക്കുന്നു. കിഡിനിയിൽ ഒരു മുഴ കിഡ്‌നി മാറ്റിവെക്കണം. കേട്ടതും അവളൊന്ന് ഞെട്ടി. എന്താണ് സമ്പവിച്ചെതെന്ന് ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടിയില്ല. ജോലിക്ക് പോയ വീട്ടിൽ വെച്ച് അമ്മയ്ക്ക് ഒരു വയറുവേദന വന്നതാണ്. ആ വീട്ടുകാരാണ് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നത്. ഒരു ചെറിയ വയറുവേദനയ്ക്ക് പിറകിൽ ഇത്രയും വലിയ രോഗം ഒളിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ടാവുമെന്ന് ‘അമ്മ കരുതികാണില്ലെന്ന് അവളോർത്തു.

കുറെ സമയമായി കാറ്റത്തൊഴുകുന്ന പട്ടം പോലെ അലയുകയായിരുന്നു അവളുടെ മനസ്സ്. ആലോചനകളെ വിട്ട് അവൾ അമ്മയുടെ അടുത്ത് കട്ടിലിൽ ചെന്നിരുന്നു. അമ്മയുടെ മുഖത്ത് ഒളിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ഒരു ഭയം കാണാമായിരുന്നു.

“അമ്മെ..” അവൾ പതിയെ വിളിച്ചു.

ലക്ഷ്മകുട്ടിയമ്മ തല ഉയർത്തി മകളെ ഒന്ന് നോക്കി.

“അമ്മയ്ക്ക് പേടിയുണ്ടോ” അമ്മയുടെ കരങ്ങൾ ഗ്രഹിച്ചുകൊണ്ട് ശില്പ ചോദിച്ചു.
‘അമ്മ അതിന് മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. പകരം തന്റെ കയ്യിലിരുന്ന ഓറഞ്ച് ഇല്ലികളിലൊന്ന് അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി. അതും വാങ്ങി അവൾ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. കഴുത്തിലൂടെ കയ്യിട്ട് അമ്മയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. അവളുടെ കൂടെ ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മയുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് പേടിയൊന്നുല്ല മോളെ… എന്നാലും എനിക്ക് ഇത്ര വലിയ അസുഖം വന്നല്ലോ എന്നോർത്തപ്പോൾ…” ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ അത് മുഴുമിപ്പിച്ചില്ല.

“‘അമ്മ വിഷമിക്കണ്ട.. എല്ലാം ശരിയാവും…” ശിൽപ്പ അമ്മയുടെ കവിളിലൊരു മുത്തം കൊടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവളുടെ ഉള്ളിലും ഒരു ഗദ്ഗദം മുഴങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അമ്മയുടെ മുമ്പിൽ വെച്ച് ഒരു നേർത്ത വിതുമ്പല് പോലും ഉണ്ടാവരുതെന്ന് കരുതി അവൾ കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് ജനലിൽ പോയി നിന്നു.

ഇടക്ക് ഒഴുകി പോകുന്ന വാഹനങ്ങളുടെ വെട്ടങ്ങളൊഴിച്ച്, പുറത്തുള്ള എല്ലാം ഇരുട്ട് വിഴുങ്ങിയിരിക്കുന്നു. പ്രകൃതി പുതപ്പ് വിരിച്ച് ഉറങ്ങാൻ ഒരുങ്ങുകയാണ്. തനിക്കും ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി. തലയ്ക്കും കൺ പോളകൾക്കും വല്ലാത്ത ഭാരം. രണ്ടു ദിവസമായി മര്യാദക്ക് ഒന്ന് ഉറങ്ങിയിട്ട്. രണ്ടു ദിവസമായി ഒന്ന് കുളിച്ചിട്ട്. അയ്യേ അവൾക്ക് നാണം തോന്നി. കൈകൾ പൊക്കി അവൾ കക്ഷം ഒന്ന് സ്വയം മണത്ത് നോക്കി. വല്ലാത്ത വിയർപ്പിന്റെ ഗന്ധം. ആ സമയം തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ കുളിക്കാൻ അവൾക്ക് കൊതി തോന്നി. എന്നാലും ഒന്ന് മുഖവും കയ്യും കഴുകാമെന്ന് കരുതി ബാത്രൂമിലേക്ക് നടന്നു.

ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുമ്പോൾ അമ്മയുടെ കട്ടിലിനടുത്ത് ഡോക്റ്ററും നേഴ്‌സും നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് ആവൾ ഓടി ചെന്നു.

“മകളാണല്ലേ..” അവളെ കണ്ടപാടെ വിനോദ് ഡോക്റ്റർ ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മയോട് ചോദിച്ചു.

“മ്മ്..” അവരൊന്ന് മൂളി.

ഡോക്റ്റർ കൺപോളകൾ വിടർത്തിയും, സെതസ്ക്കോപ്പ് കൊണ്ട് നെഞ്ചിലും പുറത്തു വെച്ച് നോക്കിയും, വയറിൽ വല്ലാതെ അമർത്തിയും പരിശോധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“വേറെ എന്തെങ്കിലും അസുഖമുള്ള ആളാണോ..ലൈക്.. പ്രഷർ ഷുഗർ.. അങ്ങനെ..”

“ഇല്ല..” ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മ മറുപടി പറഞ്ഞു.

“സ്ഥിരമായി മരുന്ന് ഒന്നും കഴിക്കുന്നില്ലലോ..”

“ഇല്ല..”

“ഇപ്പൊ പനി തലവേദന അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും മുണ്ടോ..”

“ഇല്ല..”

“എന്ത് പറ്റി ഡോക്റ്റർ..” ആകാഷയോടെ ശില്പ ചോദിച്ചു.

“ഒന്നുല്ല കുട്ടി… വേറെ എന്തെങ്കിലും അസുഖം ഉണ്ടെങ്കിൽ നാളെ ഓപ്പറേഷൻ നടക്കില്ല.. അത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചതാണ്..” ഒരു നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ വിനോദ് ഡോക്റ്റർ പറഞ്ഞു. കൂടെ വന്ന നേഴ്സ് ഡോക്റ്റർ പറഞ്ഞതെല്ലാം കുറിച്ച് വെക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“നാളെ രാവിലെ ഏഴ് മണിക്ക് മുന്നേ ഭക്ഷണം കൊടുക്കണം, അതിന് ശേഷം ഒന്നും കൊടുക്കണ്ട.. ഓപ്പറേഷൻ ഉച്ചക്ക് ഒരുമണിക്ക് ചെയ്യാം..” ഡോക്റ്റർ ശിൽപയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

“പേടിക്കണ്ടാട്ടോ… എല്ലാം ശെരിയാവും..” ഡോക്റ്റർ ലക്ഷികുട്ടിയമ്മയുടെ തോളിൽ തട്ടിയിട്ട് പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി.

ശിൽപ്പ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു. അവൾ അമ്മയെ തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുകയായിരുന്നു. എന്തൊരു ശരീരമാണ് അമ്മക്ക്. ഈ നാല്പത്തിയഞ്ചാം വയസ്സിലും മുമ്പത്തിയഞ്ചിന്റെ പ്രസരിപ്പുണ്ട് ആ മുഖത്ത്. വീട്ട് ജോലിക്ക് പോകുന്നത് കൊണ്ട് ശരീരത്തിന് നല്ല ഒതുക്കമുണ്ട്. ചുണ്ടുകളിൽ ഇപ്പോഴും ചുറുപ്പത്തിന്റെ തുടിപ്പ് മാഞ്ഞിട്ടില്ല. രണ്ടു മുയൽ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പോലെ ജീവനുള്ള മാറിടങ്ങൾ. തന്റെ മുലകളെക്കാൾ ഭംഗി അമ്മയുടേതിന് ഉണ്ടെന്ന് അവൾ അസൂയയോടെ ഓർത്തു. ഒതുങ്ങിയ, ഒട്ടും ചാടിയിട്ടില്ലാത്ത അരക്കെട്ട്. വലിയ വാഴപ്പിണ്ടി പോലെയുള്ള തുടകൾ. കാലുകളിൽ നേർത്ത രോമങ്ങൾ. അമ്മയെ കാണുമ്പൊൾ തന്നെപോലെ ഒരു സ്ത്രീക്ക് അസൂയയും കൊതിയും തോന്നുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഒരു പുരുഷൻ അമ്മയെ എത്രത്തോളം മോഹിക്കുന്നുണ്ടാവുമെന്ന് അവൾ ഒരു ചിരിയോടെ ഓർത്തു. അങ്ങനെയുള്ള ഈ ശാരീരത്തിൽ നാളെ കത്തിവെക്കുമെന്നോർത്തപ്പോൾ ഉള്ളിലെ ചിരി മാഞ്ഞു, ഒരു നൊമ്പരം മുളച്ചു തുടങ്ങി.

“ലക്ഷ്മികുട്ടിയമ്മയുടെ കൂടെയുള്ള ബൈസ്റ്റാൻഡർ ആരാണ്..” നേഴസ് വിളിച്ച് ചോദിച്ചപ്പോൾ ശില്പ ചാടിയെണീറ്റു അടുത്ത്ക്ക് ചെന്നു.

“വരൂ..” അവളെ കണ്ട നേഴ്സ് മുന്നിൽ നടന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. അവൾ നേഴ്‌സിന് പിന്നാലെ പോയി. അവളെയും കൊണ്ട് നേഴ്സ് പോയത് ഡോക്റ്റർ വിനോദിന്റെ റൂമിലേക്കായിരുന്നു.

“വാ കുട്ടി… ഇരിക്കൂ..” അവളെ കണ്ട വിനോദ് ഡോക്റ്റർ നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. അവൾ ഒരു ജാള്യതയോടെ കസേരയിലേക്കിരുന്നു.

“കുട്ടി പേടിക്കണ്ട… ഞാൻ നാളത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഒന്ന് ധരിപ്പിക്കാൻ വിളിച്ചെന്നെ ഒള്ളു… അവിടെ അമ്മയുടെ മുന്നിൽ വെച്ച് വേണ്ടന്ന് കരുതി..” അവളുടെ മുഖത്തെ പരിഭ്രമം കണ്ട ഡോക്റ്റർ പറഞ്ഞു. കൂടെ വന്ന നേഴ്സ് ആ മുറിയിൽ തന്നെയുണ്ടായിരുന്ന മറ്റൊരു ഡോർ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് പോയി. ശില്പ ചുറ്റുമൊന്ന് കണ്ണോടിച്ചു. അത് ഒരു പരിശോധന മുറിയായിരുന്നില്ല. ഒരു ഓഫിസ് സൗകര്യങ്ങളോട് കൂടിയ അത്യവശ്യം വലിപ്പമുള്ള മുറിയായിരുന്നു.

“അമ്മയുടെ ഓപ്പറേഷൻ വേണ്ടി കേരളത്തിൽ കിട്ടാവുന്ന ഏറ്റവും നല്ല ഡോക്റ്ററാണ് നാളെ വരുന്നത്.. വൺ മിസ്റ്റർ ഡോക്റ്റർ ജോഷി..” വിനോദ് ഡോക്റ്റർ ഒരു മുഖാവര എന്നോണം പറഞ്ഞു. ശില്പ ഒരു കുട്ടിയെ പോലെ തലയാട്ടി.

“കുറച്ച് കോമ്പ്ലികേഷനുള്ള ഓപ്പറേഷനാവുമ്പോ നല്ല ഡോക്റ്റർ തന്നെ വേണമല്ലോ..” അയാൾ ചിരിച്ച് കൊണ്ടാണ് അത് പറഞ്ഞത്.

“കേരളത്തിലിപ്പോ രണ്ടോ മൂന്നോ ഹോസ്പിറ്റലുകളിൽ മാത്രേ ഈ ഓപറേഷനുള്ള സൗകര്യങ്ങളും ഒള്ളു.. അങ്ങനെ ഉള്ളതിൽ ഒന്ന് നമ്മുടെ ഹോസ്പിറ്റലാണ്..” ഡോക്റ്റർ അല്പം അഭിമാനത്തോടെയാണ് അത് പറഞ്ഞത്. ശില്പ തലയാട്ടി.

“..കുട്ടീ..” അയാൾ മേശയിലേക്ക് ആഞ്ഞിരുന്നു കൊണ്ട് തുടർന്നു..” നല്ല ഹോസ്പിറ്റലും നല്ല ഡോക്റ്റേഴ്സും കോമ്പ്ലികേഷനുള്ള ഓപ്പറേഷനും ആവുമ്പൊ ചിലവ് നല്ലത് വരും..” അതും പറഞ്ഞ് അയാൾ ശിൽപയുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി. അവൾ മിഴിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.

“ഞാൻ കുട്ടിയെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കയാണെന്ന് തോന്നരുത് ഇവിടെ ഹോസ്പിറ്റലിന് ഓരോ രീതികളുണ്ടാവുമല്ലോ… അത് കൊണ്ട് ചോദിക്കാണ്… ഓപ്പറേഷൻ മുന്നേ എന്തെങ്കിലും കുറച്ച് പണം കുട്ടിക്ക് അടയ്ക്കാൻ പറ്റുമോ..” അയാൾ വീണ്ടും കസേരയിലേക്ക് മലർന്നു. ഇതൊക്കെ കേട്ട് ശില്പ സ്തമ്പിച്ച് പോയിരുന്നു.

“എ..എത്ര വേണം ഡോക്റ്റർ..” അവൾ വിക്കലോടെ ചോദിച്ചു. എത്രയാണെങ്കിലും താൻ എവിടുന്നാണ് എടുത്ത് കൊടുക്കുക എന്ന് അവൾ ഓർക്കാതിരുന്നില്ല. കോളേജിൽ നിന്നും പിരിച്ച് കിട്ടിയ കുറച്ച് പണം അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ കാണും. അത് ഓർത്തുകൊണ്ടാണ് അവൾ ചോദിച്ചത്.

“ഒരു ഒരു ലക്ഷമെങ്കിലും..” അത് കേട്ട് ശില്പയ്ക്ക് തല ചുറ്റി. ഒരുലക്ഷം അഡ്വാൻസ് ആണെങ്കിൽ ഓപ്പറേഷൻ കഴിഞ്ഞാൽ എത്ര കൊടുക്കേണ്ടിവരും.

“അയ്യോ…” അവളുടെ തൊണ്ടയിൽ നിന്നും ഒരു നിലവിളി പാഞ്ഞു.

“പേടിക്കണ്ട.. നാളെ ഉച്ചക്ക് മുമ്പ് അടച്ചാൽ മതി..” ഡോക്ടർ അവളെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“സാറേ അത്രയും തുകയൊന്നും ഞങ്ങളെ കൊണ്ട് കൂട്ടിയാൽ കൂടില്ല..” വേദനയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.

“കുട്ടീ..വീട്ടിലോ.. കുടുമ്പത്തിലോ ആരെയെങ്കിലും അറിയിച്ച് സാവധാനം അടച്ചാൽ മതിയെടോ…”

“സാറേ ഞങ്ങളുടെ നാട് വടക്കാണ്.. ഇവിടെ വാടകയ്ക്ക് താമസിക്കാണ്.. കുടുമ്പക്കാരായി ഞങ്ങൾക്ക് ആരുമില്ല.. ഇനി ഉണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ ഇത്ര തുക ഒരുമിച്ച് എടുക്കാൻ കഴിയുന്ന ആരുമില്ല..” ശിൽപ്പ കരച്ചിലിന്റെ വക്കിലെത്തിയിരുന്നു.

“കുട്ടി.. പോയി ആരെയാ വിളിക്കേണ്ടത് എന്ന് നോക്കി വിളിച്ച് നോക്ക്.. ഇങ്ങനെയൊരു സാഹചര്യത്തിലല്ലേ സഹായിക്കേണ്ടത്.. ആരെങ്കിലും സഹായിക്കാതിരിക്കില്ല..” ഡോക്റ്റർ അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.

അവൾ മെല്ലെ ആ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വരാന്തയിലൂടെ നടന്നു. അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാൻ അവൾക്ക് തോന്നിയില്ല. ആദ്യം അവൾ വിളിച്ചത് അച്ഛനെയാണ്. അച്ഛന്റെ കയ്യിൽ ഒന്നും കാണില്ലെന്ന് അവൾക്കറിയാം എന്നാലും വിളിച്ച് കാര്യം പറഞ്ഞു. ദീർഘമായ ഒരു മൗനമായിരുന്നു അച്ഛനിൽ നിന്നും ഉണ്ടായത്. സത്യത്തിൽ വേറെ ആരെയും അവൾക്ക് വിളിക്കാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. എങ്കിലും കോണ്ടാക്ട്  ലിസ്റ്റിൽ വെറുതെ പരതി. ഒന്ന് രണ്ടു കൂട്ടുകാരികളെ വിളിച്ചു. കാര്യമുണ്ടായില്ല. അയൽപക്കക്കാരെ വിളിച്ച് നോക്കി. അവളെക്കാൾ പരാധീനതകളായിരുന്നു കേൾക്കേണ്ടിവന്നത്.

അപ്പോഴാണ് കോണ്ടാക്റ്റ് ലിസ്റ്റിൽ ഒരു പേര് അവളുടെ കണ്ണിൽ ഉടക്കിയത്. ആ പേര് തന്റെ ഫോണിലേക്ക് കയറിയിട്ട് ഇരുപത്തിനാല് മണിക്കൂർ പോലും ആയില്ലലോ എന്നവൾ ഓർത്തു. ‘അർജുൻ’ അവൾ ഡയൽ ചെയ്തു. കണക്റ്റായില്ല. പലതവണ അടിച്ചു നോക്കി. കിട്ടിയില്ല. ഹോസ്പിറ്റൽ വരാന്തയുടെ പടിയിലിരുന്ന് അവൾ വീണ്ടും വീണ്ടും ശ്രമിച്ച് നോക്കി… കിട്ടിയില്ല.

നിരാശയോടെ അവൾ ഡോക്ടർ വിനോദിന്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. അയാൾക്ക് മുന്നിലെ കസേരയിൽ അവൾ തലതാഴ്ത്തിയിരുന്നു.

“ഞങ്ങൾക്ക് ആരുമില്ല ഡോക്റ്റർ… ” വല്ലാത്ത ഹ്രദയ വേദനയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു.

“കുട്ടി… വിഷമിക്കാതെ..” ഡോക്റ്റർ അവളെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“ഡോക്റ്റർ എനിക്ക് ആ പണം അടയ്ക്കാൻ കഴിയില്ല.. അമ്മയെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്തേക്ക്… ഞങ്ങൾ പോയേക്കാം..” ഒഴുകി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കണ്ണ് തുടച്ച് കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു. കണ്ണ് വീണ്ടും ഒഴുകി.

“അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ എങ്ങനാ കുട്ടീ… ഇപ്പോയെ വൈകി… ഇനിയും വൈകിയാൽ അടുത്ത കിഡ്നിയും ഡാമേജാവും…”

“എന്നെ കൊണ്ട് കൂട്ടിയാലാവൂല ഡോക്റ്റർ… ഞങ്ങളുടെ വിധിയിതാവും…” അവൾ നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു.

എന്തോ ആലോചിക്കുന്നത് പോലെ ഡോക്റ്റർ വിനോദ് കസേരയിലേക്ക് മലർന്ന് കൊണ്ട് കണ്ണടച്ച് കിടന്നു. അല്പം കഴിഞ്ഞ് അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് ശിൽപയ്ക്ക് തൊട്ടടുത്ത് മറ്റൊരു കസേരയിലിരുന്നു. എന്നിട്ട് അവളുടെ കൈ കവർന്നു. ആ കയ്യിൽ പതിയെ തലോടി.

“കുട്ടി… നമുക്ക് നാളെ തന്നെ ഓപ്പറേഷൻ ചെയ്യാം.. കുട്ടി വിഷമിക്കണ്ട..” അത് കേട്ട ശിൽപ്പയുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. ഡോക്ടർ വിനോദ് പറഞ്ഞു തുടങ്ങുകയായിരുന്നു.

“കുട്ടിവിചാരിച്ചാൽ നമുക്ക് നാളെ പറഞ്ഞ സമയത്ത് തന്നെ ഓപ്പറേഷൻ ചെയ്യാം..” ഡോക്റ്റർ തന്റെ കൈ അവളുടെ കൈകളിലൂടെ തലോടി തോളിൽ വെച്ചു. ആ കൈ പതിയെ അവളുടെ നഗ്നയായ കഴുത്തിലേക്കും പതിയെ കവിളുകളിലേക്കും നീങ്ങി. ഡോക്റ്ററുടെ ആ മാറ്റം അവൾ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. അവൾ നിശ്ചലയായി പോയി.

“കുട്ടി സഹകരിച്ചാൽ എല്ലാം നടക്കും ” ഡോക്റ്റർ അവളുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി കൊണ്ട് അയാളുടെ തള്ളവിരലുകൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ പതിയെ തലോടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ആ ചുണ്ടുകൾ പിളരുകയും അടയുകയും ചെയ്തു.

“കുട്ടി ആലോചിക്ക് കുറച്ച് നേരത്തെ കാര്യമല്ലേയുള്ളു.. ആരും അറിയൂല.. അത് കൊണ്ട് മോൾ പേടിക്കണ്ട..” എന്നും പറഞ്ഞ് അയാൾ എഴുന്നേറ്റു. മേശയിലിരുന്ന ഒരു ബെല്ലിൽ ഒന്നമർത്തി. എന്നിട്ട് അയാൾ പുറത്തേക്ക് പോയി.

ശില്പ സ്തമ്പിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഇത് വരെ ആലോചിച്ചിരുന്ന ഒരു ലക്ഷവും അമ്മയും ഓപ്പറേഷനും ഒന്നും അവളുടെ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഡോക്റ്ററുടെ വാക്കുകൾ അവളുടെ കാതിൽ മുഴങ്ങി കേട്ടു.
‘ഡോക്റ്റർ തന്നെ ക്ഷണിച്ചിരിക്കുന്നു..എങ്ങോട്ട്? അയാളുടെ കൂടെ കിടക്കാൻ.. താൻ പോയാൽ..? അമ്മയുടെ ഓപ്പറേഷൻ ഒരു തടസ്സവുമില്ലാതെ നടക്കും.. ഇല്ലെങ്കിൽ..? ഇപ്പൊ അമ്മയെയും കൊണ്ട് ഇറങ്ങേണ്ടിവരും..?
ചോദ്യങ്ങളും ഉത്തരങ്ങളും അവളുടെ ഉള്ളിൽ തന്നെ ഉതിർന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.

ഡോക്റ്റർ അടിച്ചിട്ട് പോയ ബെൽ കേട്ടിട്ടെന്നോണം അകത്തെ മുറിയിൽ നിന്നും നേഴ്സ് പുറത്തേക്ക് വന്നു. അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു.

“ശിൽപന്നന്നല്ലേ പേര്..” അവളുടെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു കൊണ്ട് നേഴ്സ് ചോദിച്ചു.

“മ്മ്..”

“എന്റെ പേർ ജീന വർഗീസ്..”

“മ്മ്..”

“എവിടെയാ പഠിക്കുന്നത്…” ശില്പ കോളേജിന്റെ പേര് പറഞ്ഞു.

“ഹോ.. എന്റെ അനിയത്തിയും അവിടെയാ പഠിക്കുന്നെ…” അത് കേട്ട് അവളൊന്ന് തല ഉയർത്തി നോക്കി.

“ജിയ വർഗീസ്‌ന്ന അവള്ടെ പേര് .. സെക്കൻഡ് ഇയർ ഹിസ്റ്ററി ആണ്.. അറിയോ..?” അറിയാമെന്ന മട്ടിൽ അവളൊന്ന് തലയാട്ടി.

“മോൾ പേടിക്കണ്ട.. അമ്മേടെ ഓപ്പറേഷൻ നമുക്ക് ചെയ്യാം.. ഡോക്ടർ പറഞ്ഞ കണക്കിന് എട്ട് പത്ത് ലക്ഷം വരുന്ന ഓപ്പറേഷൻ അഞ്ച് പൈസയില്ലാതെ ചെയ്യലോ..” നേഴ്സ് ജീന ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. അപ്പോഴും ശില്പ മിഴിച്ച് നിൽക്കുകയായിരുന്നു.

ജീന എഴുന്നേറ്റ്, മുറിയിലെ ഒരു മൂലയിലെ കോഫി മേക്കറിൽ രണ്ടു കോഫി ഉണ്ടാക്കി. ഒന്ന് ശിൽപ്പയുടെ മുന്നിൽ വെച്ചു.

“മ്മ്.. കുടിക്ക്.. ആ ക്ഷീണമൊക്കെ മാറട്ടെ..”
ശില്പ ആ കപ്പ് ചുണ്ടോട് ചേർത്തു. പതിയെ സിപ്പ് സിപ്പായി ആ കോഫി അവൾ നുണഞ്ഞു. കോഫിയുടെ ചൂട് അകത്തേക്ക് എത്തിയതും അവൾക്ക് പുതിയൊരു ഉന്മേഷം വന്നത് പോലെ തോന്നി. ആ മാറ്റം നേഴ്സ് ജീനക്കും മനസ്സിലായിരുന്നു.

“ആഹ് ഉഷാറായല്ലോ..” ജീന ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഒരു നേർത്ത ചിരി ശിൽപയും കൊടുത്തു.

“മോളെ ശിൽപ്പെ.. നമ്മുടെ ഈ പഴമക്കാർ പറയുന്ന പോലെ പെണ്ണിന്റെ ശരീരം അത്ര പവിത്രമാക്കി വെക്കേണ്ട ഒന്നൊന്നും അല്ല. ശരീരം എന്നു പറഞ്ഞാൽ ആത്മാവിന് വസിക്കാനുള്ള ഒരിടം അത്രെയേ ഒള്ളു. ശരീരത്തിന് സുഖമില്ലാതെ എങ്ങനെയാണ് ആത്മാവിന് സൗഖ്യമുണ്ടാവുന്നത്.. അല്ലെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് ശരിയല്ലേ..” നേഴ്സ് ജീന ഒരു തത്വം പറയുന്നത് പോലെ പറഞ്ഞു. ആ പറഞ്ഞത് ശരിയാണെന്ന് തനിക്ക് മുമ്പ് തോന്നീട്ടുണ്ടല്ലോ എന്നവൾ ഓർത്തു. അത് എപ്പോഴായിരുന്നു..? അവൾ ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

“നമ്മൾ വസ്ത്രം ധരിക്കുന്നതും മുടിചീകുന്നതും ഈവൻ കുളിക്കുന്നത് പോലും ആത്മാവിന് സുഖം കിട്ടാൻ വേണ്ടിട്ടല്ലേ..” നേഴ്സ് ജീന വീണ്ടും പറഞ്ഞു നിർത്തി.

ഒരിക്കൽ ഒരു ടീഷർട്ടും ജീൻസ് പാന്റും ധരിച്ച് പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ ‘അമ്മ വഴക്ക് പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് തനിക്ക് സമാന ചിന്ത വന്നതെന്ന് ശില്പ ഓർത്തെടുത്തു. സമാന ചിന്തയിലുള്ള ഒരാളെ കണ്ടപ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സിന് ഒരു ലകവത്വം തോന്നി.

“അതിപ്പോ സെക്സിന്റെ കാര്യത്തിലാണെങ്കിലും….” എന്ന് പറഞ്ഞ് ജീന ശിൽപയെ നോക്കി..” സെക്സ് കൊണ്ട് ആത്മാവിന്റെ ആകുലതകളും വിഷമങ്ങളും മാറുമെങ്കിൽ ആരുമായും സെക്സ് ചെയ്യുന്നത് കൊണ്ടെന്താണ്..?” ജീനയുടെ കുറിക്കുകൊള്ളുന്ന ഓരോ വാക്കുകളും ശിൽപ്പയുടെ മനസ്സിനെ കൂടുതൽ ലാഘവം നൽകി.

ശിൽപ്പയുടെ മനസ്സ് പിന്നെയും പിറകിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ചു. തനിക്ക് എപ്പോഴാണ് സെക്സ് ചെയ്യണമെന്ന് തോന്നിയത്..? അവൾ ഓർത്തു. ഹോ… ആ ദിവസം തൻ തനിച്ചായിരുന്നു വീട്ടിൽ. ടീവിയിൽ ‘ആഷിഖ് ബാനായ…’ എന്ന ചലച്ചിത്രഗാന ഓടി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അതിലെ ഓരോ രംഗങ്ങളും അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടി വന്നു. അത് കാണുമ്പൊൾ തനിക്കും തോന്നിയിട്ടുണ്ട് ഒരു പുരുഷന്റെ കൈകളിൽ അത് പോലെ കിടന്ന് പുളയണമെന്ന്, ഒരു പുരുഷന്റെ ചൂടിൽ ലയിക്കണമെന്ന്. പിന്നെയും എത്രയോ തവണ ആ രങ്കങ്ങളോർത്ത് സ്വയംഭോഗം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. അതൊക്കെ ഓർത്തപ്പോൾ വല്ലാത്ത ഒരു കുളിർ.

“ശിൽപ്പ..” ജീനയുടെ വിളി കേട്ട് അവൾ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഞെട്ടി. “ഞാൻ എന്റെ ഒരു അഭിപ്രായം പറയാം.. നീ സാർ പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്യ്.. അത് കൊണ്ട് നിനക്ക് ഗുണങ്ങളെ ഉണ്ടാവൂ.. 10 ലക്ഷം രൂപ നിനക്ക് ഈ സാഹചര്യത്തിൽ ഉണ്ടാക്കാൻ കഴിയില്ല… വേറെ ഒരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയാലും ഇതിനേക്കാൾ ചിലപ്പോ നീ കൊടുക്കേണ്ടിയും വരും.. ഇതിപ്പോ ഒരു നല്ല കാര്യത്തിനാന്ന് വിജാരിക്ക്…”
ജീന പറഞ്ഞ് നിർത്തി.

അൽപ നേരം മൗനം ഭജിച്ച് ശില്പയിരുന്നു.
“ഞാൻ ചെയ്യാം…”

“എന്താ..?”

“ഞാൻ ചെയ്യാം..” ശില്പ ജീനയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

“ഗുഡ്..” എന്നും പറഞ്ഞ് നേഴ്സ് ജീന ശിൽപയുടെ നെറുകയിൽ തലോടി.

എന്ത് ധൈര്യത്തിലാണ് താൻ അത് പറഞ്ഞത് എന്ന് അവൾക്ക് അപ്പോഴും മനസ്സിലായില്ല. അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടിയുള്ള ത്യാഗമാണോ. അതോ ആഷിഖ് ബനായ പോലെ തനിക്കും ഒരു പുരുഷന്റെ ചൂടിന് വേണ്ടിയുള്ള കൊതിയാണോ.. അറിയില്ല. എന്തല്ലാം കരണങ്ങളാണെങ്കിലും തനിക്ക് ഇപ്പോൾ ഇത് ആവശ്യമാണെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി.

അപ്പോയെക്കും ജീന ഇന്റർകോം വഴി ഡോക്റ്ററെ വിവരമറിയിച്ചു.” സാർ അവൾക്ക് സമ്മതമാണ്..”

ഫോൺ വെച്ച ജീന ശിൽപയെ നോക്കി “പ്രാക്ടിക്കലായി ചിന്തിക്കുന്നവർ വളരെ കുറവാണ് ശില്പ…” ഒരു ആത്മഗദം പോലെ നഴ്സ് ജീന പറഞ്ഞു.

“വാ..” അകത്തെ മുറി തുറന്ന് കൊണ്ട് ജീന അവളെ ക്ഷണിച്ചു. അകത്തെ മുറി ഒരു വിശാലമായ ബെഡ്‌റൂമായിരുന്നു. അതിന്റെ ഭംഗിയിലും അഡമ്പരത്തിലും ശില്പ മതിമറന്നു പോയി. നല്ല പതുപതുപ്പുള്ള മേത്ത. എസി ഇട്ട് തണുപ്പിച്ച അന്തരീക്ഷം. അലങ്കരിച്ച കബോഡുകൾ. അങ്ങനെ എല്ലാം അവളെ ആകർഷിച്ചു.

“സാർ വരാൻ അരമണിക്കൂർ ആവും. അത് വരെ ഇവിടെ ഇരുന്നോ..”

“എനിക്കൊന്ന് ഫ്രഷ് ആവണമായിരുന്നു..രണ്ടു ദിവസമായി കുളിച്ചിട്ട്..”
ഒട്ടും വൃത്തിയില്ലാതെ അയാളുടെ മുന്നിലേക്ക് പോകാൻ അവൾക്ക് മടി തോന്നി.

“വേണ്ട… സാറിന് കുറച്ച് വിയർപ്പിന്റെ മണവും ചൂരുമൊക്കെ ഉള്ളതാണ് ഇഷ്ട്ടം..” അത് കേട്ട ശിൽപയ്ക്ക് അത്ഭുതം തോന്നി.

“എനിക്ക് ടോയ്‌ലെറ്റിൽ പോകണമായിരുന്നു..”

“മ്മ്.. എന്ന പോയിവ..” ശില്പ മുറിയിൽ തന്നെയുള്ള ടോയിലെറ്റിലേക്ക് കയറി.
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് വാതിലിൽ ഒരു മുട്ട് കേട്ടു.
“മോളെ… ശില്പ” ജീനയാണ്.

“എന്തെ…” അവൾ വെപ്രാളത്തോടെ വിളികേട്ടു..”

“മൂത്രം കഴിഞ്ഞാൽ കഴുകണ്ടട്ടോ..സാറിന് അങ്ങനെയാ ഇഷ്ട്ടം..” അത് കേട്ട് അവൾക്ക് ആശ്ചര്യവും കൗതുകവും തോന്നി. ഇങ്ങനെയൊക്കെ ഇഷ്ട്ടങ്ങൾ കാണോ..?

“കഴുകിയോ..” പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ ജീന നഴ്സ് ചോദിച്ചു.
അവൾ ഇല്ലെന്ന മട്ടിൽ ഒരു ചിരിയോടെ തലയാട്ടി.

അല്പം കഴിഞ്ഞുകാണും വിനോദ് ഡോക്റ്റർ അകത്തേക്ക് വന്നു. കിടക്കയിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്ന ശില്പ പെട്ടെന്ന് ചാടി എഴുനേറ്റു.

“മോൾക്ക് സമ്മതമാണോ..? ഡോക്ടർ ശിൽപയെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
ആണെന്ന മട്ടിൽ അവൾ തലയാട്ടി.

“മോളെ തലയാട്ടിയാൽ പോരാ സാറിന് വാ തുറന്ന് പറയുന്നവരെയാണ് ഇഷ്ട്ടം… ഇങ്ങനെ നാണം കുണുങ്ങി നിൽക്കുന്നവരെ ഇഷ്ട്ടല്ല..” ജീന അവളുടെ തോളിൽ തലോടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“സമ്മതമാണ് ഡോക്റ്റർ..” ശില്പ പറഞ്ഞു.

“ഗുഡ്.. ജീന നീ പുറത്ത് ഇരിക്ക്.. അവിടെ ഉണ്ടാവണം ഞാൻ വിളിക്കാം..” നേഴ്സ് ജീന പുറത്തേക്ക് പോയി.

“മോളെ..” ഡോക്ടർ ശിൽപയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് കൊണ്ട് വിളിച്ചു. രണ്ടു കായ്കളും അവളുടെ തോളിൽ വെച്ചു.

“മോൾ എന്ത് സുന്ദരിയെന്നറിയോ..” ആ പ്രസ്താവന അവളെ വല്ലാതെ സുഖിപ്പിച്ചു.
അവളുടെ കഴുത്തിൽ അലസമായി തൂങ്ങി കിടന്നിരുന്ന ഷാൾ അയാൾ വലിച്ച് കിടക്കയിലേക്ക് ഇട്ടു. ഇപ്പോൾ അവളുടെ മാറിടങ്ങൾ ഉയർന്നു നില്കുന്നത് കാണാം. അയാളുടെ കൈ പതിയെ അവളുടെ മുഖത്തും നെറ്റിയിലും കവിളിലും ചുണ്ടുകളിലും ഒഴുകി നടന്നു. നല്ല സുഖമുള്ള തലോടലായി ശിൽപയ്ക്ക് തോന്നി.

ഡോക്റ്റർ ശിൽപയുടെ നെറ്റിയിൽ പതിയെ ചുംബിച്ചു. ആ ചുമ്പനങ്ങൾ പതിയെ അവളുടെ കവിളുകളിലേക്കും കഴുത്തിലേക്കും ചുണ്ടുകളിലേക്കും വ്യാപിപ്പിച്ചു.

“ആഹ്…” ശിൽപയിൽ നിന്നും ഒരു ശ്വാസം പുറത്ത് വന്നു.
അയാൾ അവളുടെ കൈ പൊക്കി കക്ഷം മണത്തു. ‘മ്മ്..ഹാ..” അവളുടെ നനഞ്ഞ കക്ഷത്തിന്റെ ഗന്ധം അയാൾ ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു. പല തവണ അയാൾ മണത്തു. ഇരു കക്ഷങ്ങളും മാറി മാറി മണത്തു. എത്ര മണത്തിട്ടും അയാൾക്ക് കൊതി മാറിയില്ല.

“എന്ത് മണാ കുട്ടി നിനക്ക്..”

“ചീത്ത മണമല്ലേ..” ശില്പ സംശയം ചോദിച്ചു.

“ചിത്തതോ… പെണ്ണിന്റെ ഗന്ധത്തിനാണ് ഈ ലോകത്ത് ഏറ്റവും സുഗന്ധം..”

“അയ്യേ… വിയർപ്പിന്റെ മണം ചീത്തയല്ലേ..”

“ഏയ് അല്ല.. ‘perfume’ എന്ന് പറഞ്ഞ സിനിമ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ..?”

“ഇല്ല…” ശില്പ സംശയത്തോടെ അയാളെ നോക്കി.

“അതിൽ പെണ്ണുങ്ങളുടെ വിയർപ്പിൽ നിന്ന് സുഗന്ധമുണ്ടാകുന്ന ഒരുത്തന്റെ കഥയാണ് പറയുന്നത്..”
അത് കേട്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് പെണ്ണായതിൽ അഭിമാനം തോന്നി. തന്റെ വിയർപ്പിനും ഒരു ആരാധകൻ ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞ് അവൾ സന്തോഷിച്ചു.

ഡോകടർ അവളുടെ കെട്ടിപ്പുണർന്നു. അവളും അയാളുടെ ശെരീരത്തിലേക്ക് പറ്റിച്ചേർന്നു. അയാൾ അവളുടെ ചുരിദാറിന്റെ ടോപ് വലിച്ചൂരി. കറുത്ത ഒരു ബ്രായിൽ പൊതിഞ്ഞു വെച്ച മുലകൾ അയാൾക്ക് കാണാനായി. അവളുടെ ഗന്ധം അയാളുടെ നാസികയിലേക്ക് കൂടുതൽ ഓടിയെത്തി. അവളുടെ നഗ്നമായ ശരീരത്തിൽ അയാൾ മുഖമുട്ടുരസി.

“ഹോ..” അവളുടെ കൈ പൊക്കിയപ്പോൾ കക്ഷം കണ്ട അയാളുടെ തൊണ്ടയിൽ നിന്നും ഒരു ആശ്ചര്യം പുറപ്പെട്ടു. അത് കേട്ട ശില്പ ഇടത്തെ കൈ കൊണ്ട് വലത്തെ കക്ഷം പൊത്തിപിടിച്ചു.

“എന്തെ..?” ഡോക്റ്റർ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“സോറി സാർ.. ഞാൻ..” അവൾ പരുങ്ങി..
അയാൾ കൈ മാറ്റി കക്ഷത്തിലേക്ക് നോക്കി. നിറയെ രോമങ്ങൾ. മഞ്ഞു തുള്ളികൾ പോലെ വിയർപ്പ് പറ്റി പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. അയാൾക്ക് കൊതി തോന്നി. അയാൾ ഒരു കുട്ടിയെ പോലെ ആർത്തി പിടിച്ച് ആ കക്ഷത്തിൽ ഉമ്മവെച്ചു. പതിയെ നക്കി.

“അയ്യേ..” ശില്പ കുതറി. പക്ഷെ അയാൾ വിട്ടില്ല. തന്റെ കാലുകൾക്കിടയിൽ അവളെ കുടുക്കി വെച്ച് ആ കക്ഷം വേണ്ടുവോളം നക്കിയെടുത്തു. ആദ്യം ഒരു ജാള്യത തോന്നിയെങ്കിലും പിന്നെ പിന്നെ ശിൽപയും അത് ആസ്വദിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ബ്രായുടെ കോളുത്തുകൾ അയാൾ അഴിച്ചു വിട്ടു. മുലകൾ അവളുടെ മാറിൽകിടന്നു തുളുമ്പി. അയാൾ അവളെ കിടക്കയിലേക്ക് മലർത്തി. എന്നിട്ട് കൂടെ കിടന്ന് കൊണ്ട് അവളുടെ മുലകളെ തഴുകി. മുലഞെട്ടുകളിൽ ഞരടി. മുലഞെട്ടുകൾ വായിലാക്കി ഊമ്പി. ഇത് വരെ അനുഭവിക്കാത്ത സുഖത്തിന്റെ ലഹരിയിൽ ശിൽപ്പ കണ്ണടച്ച് കിടന്നു.

ഒരു കൊഴുത്ത ശരീരമായിരുന്നു ശിൽപ്പ. അയാൾ ആ കൊഴുപ്പിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി. മുലകൾ ഊമ്പി കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴും അയാളുടെ കൈകൾ അവളുടെ ശരീരത്തിലുടനീളം ഒഴുകി നടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കറുത്ത പെന്റിനുള്ളിൽ, ബെന്ന് കണക്കെ ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന ശിൽപ്പയുടെ പൂറിൽ അയാള് തലോടി. ആ തലോടൽ അവളെ കൂടുതൽ ഉത്തേജിപ്പിച്ചു. ആ സുഖത്തിൽ അവൾ അരക്കെട്ട് ഇടക്കിടക്ക് ഉയർത്തി കൊണ്ടിരുന്നു.

ഡോക്ടർ ഷർട്ടും പേന്റും അഴിച്ച് മാറ്റി. ഒരു നീല ഷഡിയിൽ അയാൾ നിന്നു. അയാളുടെ ശരീരത്തിലെ രോമങ്ങൾ ശിൽപയെ വല്ലാതെ ആകർഷിച്ചു. ആ രോമങ്ങളിൽ കളിക്കാൻ അവൾക്ക് കൊതി തോന്നി. ആ ശരീരത്തിൽ പറ്റി ചേർന്നിരിക്കാൻ അവൾ കൊതിച്ചു. പക്ഷെ, ഒരു പാട് സ്ത്രീ ശരീരങ്ങൾ അനുഭവിച്ചിട്ടുള്ള ഡോക്റ്റർക്ക് അവളുടെ വികാരങ്ങൾ ഒരു പ്രശ്നമായിരുന്നില്ല. തനിക്ക് അനുഭവിക്കാൻ ഒരു പുതിയ ശരീരം അത്രമാത്രമേ അയാൾക്കൊള്ളു. ഇതൊന്നും അറിയാതെ ശില്പ അയാളെ മോഹിച്ചു.

അയാൾ അവളുടെ പാന്റും അഴിച്ച് മാറ്റി. കൊഴുത്ത തുടകൾക്കിടയിൽ ഒരു കുഞ്ഞു പാന്റിയിൽ പൊതിഞ്ഞു വെച്ച പൂറിൽ അയാൾ മുത്തി. വികാരത്തൽ ഒലിച്ച് തുടങ്ങിയ ശിൽപ്പയുടെ പൂറിൽ നിന്നും അയാളെ മദിപ്പിക്കുന്ന ഗന്ധം വമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ നനവിൽ അയാൾ നാക്ക് നീട്ടി നക്കി. ‘ആഹ്..’ ശില്പ ഒന്ന് പുളഞ്ഞു.

ഡോക്റ്റർ അവളെ കിടക്കയിലേക്ക് വലിച്ച് കയറ്റി. കാലുകൾ രണ്ടും അകത്തി അതിനടിയിൽ കുനിഞ്ഞിരുന്നു നക്കാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ പാന്റിക്ക് ഇടയിലൂടെ മൈരുകൾ പുറത്തേക്ക് തല നീട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ആ പാന്റി ഊരി മാറ്റിയപ്പോഴാണ് അതിനകത്തെ മൈരുകളുടെ വ്യാപ്തി ഡോക്റ്റർക്ക് മനസ്സിലായത്.

“നീ ജനിച്ചതിന് ശേഷം വടിച്ചിട്ടില്ലെടി പൂറി..” അയാളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അവൾ നാണത്തോടെ പൂർ പൊത്തി. എന്നിട്ടും മൈരുകളും അവളുടെ കൈകൾക്കിടയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് ചാടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അയാൾ പൂറിലേക്ക് കുനിഞ്ഞ് മൈരുകൾ വകഞ്ഞ് മാറ്റി പൂർ ചാൽ കണ്ടത്തി. എന്നിട്ട് ആ പൂർ ചാലിലൂടെ നാവ് പായിച്ചു. “ഹോ…ആഹ്” ശില്പ ഒന്ന് പുളഞ്ഞു. രണ്ടു ദിവസം കുളിക്കാത്തതിന്റെയും നേരത്തെ മൂത്രിച്ചിട്ട് കഴുകാത്തതിന്റെയും രുചികൾ ആ നാവിൽ അയാളറിഞ്ഞു. അയാൾ അതെല്ലാം ആസ്വദിച്ചു.

അയാൾ ഷഡി അഴിച്ച് മാറ്റിയപ്പോഴാണ് ശിൽപ്പ അയാളുടെ കളിആയുധത്തിന്റെ വലിപ്പവും വണ്ണവും അറിഞ്ഞത്. അയാൾ ഒന്ന് രണ്ടുതവണ ആ കുണ്ണ കയ്യിൽ ഇട്ട് ഉഴിഞ്ഞിട്ട് അത് അവളുടെ വായിലേക്ക് കയറ്റി. പക്ഷെ അങ്ങനെ ഒന്ന് ശിൽപ്പ ഒട്ടും പ്രദീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. അണ്ണാക്ക് വരെ കുണ്ണ കയറി പോയപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണ് തള്ളി. ആദ്യം വിഷമിച്ചെങ്കിലും പിന്നെ പിന്നെ അതിനോട് പൊരുത്തപ്പെട്ടു. അവളുടെ വായിലെ ഉമിനീരിനൊപ്പം അയാളുടെ കുണ്ണ കയറിയിറങ്ങി. അല്പം നേരം കുണ്ണ ഊമ്പികാണും, അവളുടെ വായിലേക്ക് ഒരു ചുടുനീർ ഇറങ്ങി വന്നു. ഒരു പുളിപ്പ്‌ രുചി. എന്നിട്ടും അവൾ ഊമ്പി കൊണ്ടിരുന്നു.

ഡോക്റ്റർ അവളുടെ വായിലെ കളിയിൽ ലയിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. അയാളുടെ അരക്കെട്ട് ഒന്ന് മുറുകി. അടിവയറ്റില് നിന്നും വെടിയുണ്ടകൾ ചീറി പാഞ്ഞു. അത് അയാളുടെ കുണ്ണ വഴി ശിൽപയുടെ വായിലേക്ക് ചീറ്റി. ഒരു മലവെള്ള പാച്ചിൽ പോലെ വായിലേക്ക് വന്ന ശുക്ലങ്ങൾ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ നിന്ന ശിൽപയുടെ തലപിടിച്ച് കുണ്ണയിലേക്ക് അയാൾ അടുപ്പിച്ചു. അവളുടെ അണ്ണാക്കിലേക്ക് ശുക്ലങ്ങൾ ചീറ്റി. ശ്വാസം കിട്ടാതെ അവളുടെ കണ്ണുകൾ തുറിച്ചു. കണ്ണിൽ നിന്നും മൂക്കിൽ നിന്നും വെള്ളം വന്നു. ആ നിമിഷം അയാൾ അവളുടെ വായിൽ നിന്നും കുണ്ണയൂരി. കുണ്ണയിൽ നിന്നും വന്ന ബാക്കി ശുക്ലങ്ങൾ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ചീറ്റി. ശ്വാസം എടുക്കുന്നതിടയിൽ വായിലായ ശുക്ലങ്ങൾ അവൾ അറിയാതെ ഇറക്കി.

ഒരു റൗണ്ട് വെടി വെച്ചിട്ടും ഡോക്ടറുടെ കുണ്ണ കുലച്ച് തന്നെയിരുന്നു. ഡോക്ടർ മെഡിസിൻ എടുത്തത് അറിയാതെ ശിൽപ്പ അയാൾക്ക് വേണ്ടി കാലകത്തി. അകത്തിവെച്ച പൂറ്റിലേക്ക് ഒരു മയവുമില്ലാതെ ഡോക്ടർ കുണ്ണ അടിച്ച് കയറ്റി. പലതവണ സ്വയംഭോഗം ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അവൾക്ക് വല്ലാതെ നൊന്തു. പതിയെ പതിയെ ആ നോവിലും അവൾ സ്വർഗീയ സുഖം അറിഞ്ഞു. പിന്നീട് വന്ന സുഖങ്ങളിൽ അവൾ മറ്റെല്ലാം മറന്നു. പലവട്ടം അവളുടെ അരക്കെട്ട് വിറച്ചു. പൂർ തുളുമ്പി. കൊഴുത്ത ജലം പൂറിൽ നിന്നും ഒഴുകിയിറങ്ങി. ആ കൊഴുപ്പിൽ അയാളുടെ കുണ്ണ പൂണ്ടുവിളയാടി.

ശിൽപയ്ക്ക് എത്ര തവണ പോയി എന്നറിയില്ല. അവൾ അകെ ക്ഷിണിച്ചിരുന്നു. അപ്പോഴും അയാളുടെ കുണ്ണ കുലച്ച് തന്നെ ഇരുന്നു. ക്ഷിണിച്ചിട്ടും അവളെ താങ്ങിയെടുത്ത് കുണ്ണയിലുരുത്തി അടിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു. ശരീരം തളർന്നിരുന്നു. അനക്കമില്ലാതെ ആ ശരീരം നിശ്ചലമായതറിഞ്ഞ് അയാൾ അവളെ ബെഡിൽ കിടത്തി. എന്നിട്ട് ചുവരിലെ ബെൽ അമർത്തി.

നേഴ്സ് ജീന അകത്തേക്ക് കയറിവന്നു. നഗ്നമായി കിടക്കുന്ന ശിൽപ്പയുടെ ചലനമറ്റ ശരീരം. ജീന വേഗം  പൾസ് നോക്കി. സ്‌തെസ്കോപ്പ് വെച്ച് ഹൃദയമിടിപ്പ് നോക്കി. പ്രേഷറും നോക്കി. എന്നിട്ട് അലമാര തുറന്ന് ഒരു ഗ്ളൂക്കോസ് ബോട്ടൽ എടുത്ത് കയ്യിൽ സൂചിവേച്ച് കണക്ട് ചെയ്തു. അപ്പോഴും അയാളുടെ കുണ്ണ കുലച്ച് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ശില്പ വെട്ടിയിട്ട വാഴകണക്കെ ബെഡിൽ കിടന്നു.

നേഴ്സ് ജീന ഡോക്ട്ടരുടെ കുലച്ച് നിൽക്കുന്ന കുണ്ണ കണ്ട് , അവളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ ഊരി മാറ്റി. തന്നെ എത്രയോ തവണ കളിച്ചിട്ടുള്ള ഡോക്ടർക്ക് വേണ്ടി അവൾ ഒരു തവണ കൂടി തന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ ഉരിഞ്ഞു. വലിയ മുലച്ചിയായിരുന്നു ജീന. ആ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ജോലിക്ക് വരുന്ന അന്ന് ഒരു കുഞ്ഞു മുലയുമായി വന്നവളായിരുന്നു അവൾ. ഇന്ന് മുപ്പത് വയസ് ആയിട്ടേ ഉള്ളുവെങ്കിലും നാല്പത് കാരിയുടെ എടുപ്പുണ്ട് അവളുടെ മൂലയ്ക്ക്. എന്നാൽ തൂങ്ങിപ്പോവുകയോ ഷെയ്പ്പ് പോവുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ല. ഏത് പ്രായത്തിലും മുലകളെ സൗന്ദര്യത്തോടെ കാത്ത് സൂക്ഷിക്കാനുള്ള ചികിത്സകൾ അവിടെ തന്നെ അവൾക്ക് ഫ്രീ ആയി ലഭിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഡോക്റ്റർ കുണ്ണ അവളുടെ മത്തങ്ങ മുലകൾക്കിടയിലേക്ക് കയറ്റി അടിച്ചു. ഒരു പൂറിനെക്കൾ ഇറുക്കത്തോടെ ജീന തന്റെ രണ്ടു മുലകളെയും ഒരുമിച്ച് തള്ളിപ്പിടിച്ചു. ആ ഇടയിലൂടെ കുണ്ണ കയറിയിറങ്ങി.

കസേരയിൽ ചെന്നിരുന്ന ഡോക്റ്ററുടെ മടിയിലേക്ക് ജീന കയറിയിരുന്നു. ഇടത് കൈ കൊണ്ട് കുണ്ണയെടുത്ത് പൂറ്റിലേക്ക് കയറ്റി പൊതിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“നിന്റെ പൂർ ഒരു ടൈറ്റ് ഇല്ലാലോ ജീന..”
അവളെ മടിയിൽ നിന്നും എഴുനേൽപ്പിച്ച് ഡോകടർ പറഞ്ഞു.

“ഇനി പൂർ ടൈറ്റ് ആകാനുള്ള ട്രീറ്റ്മെന്റ് എടുക്കേണ്ടി വരോ..”
ഡോക്റ്റർ അതിന് മറുപടി പറയാതെ കിടക്കയിൽ കിടക്കുന്ന ശിൽപയുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ട ജീന അയാളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു.

“വേണ്ട സാർ ഇനിയും അവളെ കളിച്ച അവൾ ചത്ത് പോകും.. സാർ എന്റെ കുതിയിൽ അടിച്ചോ..” എന്നും പറഞ്ഞ് ജീന കസേരയിലേക്ക് കുനിഞ്ഞു. അയാൾ അവളുടെ ചന്തിയിൽ ഒന്ന് രണ്ടു തവണ തല്ലി. എന്നിട്ട് അവളുടെ കുതിയിലേക്ക് ആഞ്ഞു കയറ്റി.”ആഹ്…അമ്മെ” ജീന ഞെരങ്ങി.
പിനീട് ആ കുതി പോളിയും വരെ അയാൾ ജീനയുടെ കുതിയിലടിച്ചു. മാത്രമല്ല ആ കുതിയിൽ തന്നെ അവസാനത്തെ തുള്ളി കുണ്ണ പാലും കളഞ്ഞതിന് ശേഷമാണ് അയാൾ കുണ്ണ കുതിയിൽ നിന്നും ഊരിയത്. ജീനയുടെ തുടവഴി കുതിയിൽ നിന്നും കുണ്ണപ്പാല് ഒഴുകി. ക്ഷീണിതയായ ജീന ബെഡിൽ ശിൽപയ്ക്ക് കൂടെ നഗ്‌നയായി തന്നെ കിടന്നു.

രണ്ടു സ്ത്രീകളെയും കളിച്ച് തളർത്തിയ ആവേശത്തിൽ, ഫ്രിഡ്ജിൽ നിന്നും ഒരു എനർജി ഡ്രിങ്കും കഴിച്ച് വസ്ത്രം മാറി ഡോക്ടർ പുറത്തേക്ക് പോയി.

പിന്നെയും എത്രയോ സമയം കഴിഞ്ഞാണ് ശിൽപ്പ കണ്ണുതുറന്നത്. ആദ്യമവൾക്ക് ചുറ്റുപാടിനെ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പതിയെ കാര്യങ്ങൾ മനസ്സിലായി തുടങ്ങിയപ്പോൾ സങ്കടവും പിനീട് കൗതുകവും അത് കഴിഞ്ഞ് നാണവും തോന്നി. അപ്പോഴും അവളുടെ ഞരമ്പുകളിലേക്ക് ക്ലൂകോസ് തുള്ളികൾ കയറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കയ്യിലെ സൂചിയും ഗ്ലൂക്കോസ് ബോട്ടിലും കണ്ടപ്പോൾ അവളൊന്ന് പരിഭ്രമിച്ചു. ‘തനിക്കെന്താണ് പറ്റിയത്’.

ആ സമയമത്രയും നേഴ്സ് ജീന ശിൽപയുടെ തൊട്ടടുത്ത് തന്നെ കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ജീന പൂർണ നഗ്നയുമായിരുന്നു. കാലുകൾ മടക്കിവെച്ച് മലർന്നു കിടക്കുന്ന ജീനയുടെ മുലകൾ ശിൽപയെ വല്ലാതെ ആകർഷിച്ചു. കാരണം അതിന്റെ വലിപ്പവും ഷെയ്പ്പുമായിരുന്നു. ഇത്രയും ഉരുണ്ടമുലകളോ. ആ വെളുത്ത മുലകളിൽ നീല ഞരമ്പുകൾ വരകൾ തീർത്തിരിക്കുന്നു. തന്നെക്കാൾ വലിപ്പമുള്ള മുലക്കണ്ണികൾ. ‘മുലക്കണ്ണികൾക്ക് ഇത്ര വലിപ്പമൊക്കെ ഉണ്ടാവുമോ..? ശില്പ്പ ഒരു നിമിഷം ആശ്ചര്യത്തോടെ ഓർത്തു.

ശിൽപ്പയുടെ അനക്കമറിഞ്ഞെന്നോണം ജീന കണ്ണ് തുറന്നു, ശിൽപയെ നോക്കി.

“ഹോ ഉണർന്നോ..?” ഒരു ചിരിയോടെ കട്ടിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ജീന എഴുനേറ്റ് നിന്നപ്പോഴാണ് ശില്പ അവളുടെ അരക്കെട്ടിന്റെ ഷേയ്പ്പും ഭംഗിയും കണ്ടത്. ആ ഭംഗിയിൽ അവൾക്ക് അസൂയയും കൗതുകവും തോന്നി. ജീനയുടെ പൂർ തന്നെക്കാൾ വീർത്ത് നിൽക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി. അവളുടെ പൂർ നന്നായി വാക്സ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, ഹിറ്റ്ലറുടെ മീശ പോലെ പൂർ ചാലിന് മുകളിൽ അൽപ്പം ബാക്കി വെച്ചിരുന്നു.

“എനിക്ക് എന്താണ് പറ്റിയത്..” ശിൽപ്പ ജീനയോട് ചോദിച്ചു.

“ഒന്നും പറ്റിയില്ല.. ഒരു ക്ഷീണം കുറച്ച് ബോധക്ഷയം.. അത്രെയേ ഒള്ളു…” ജീന ഒരു തമാശ രൂപത്തിൽ പറഞ്ഞു.
ജീന എഴുന്നേറ്റ് മുടി വാരികെട്ടി. റൂമിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഫ്രഡ്ജിൽ നിന്നും ഒരു എനർജി ഡ്രിങ്കിന്റെ കാൻ പൊട്ടിച്ച് ശിൽപയ്ക്ക് നേരെ നീട്ടി. അവൾ കിടക്കയിലേക്ക് ചാരിയിരുന്ന് അത് വാങ്ങികുടിച്ചു.

എത്ര സമയമായി അമ്മയുടെ അടുത്ത് നിന്നും താൻ പൊന്നിട്ടെന്ന് ശിൽപയ്ക്ക് ഓർത്തെടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ആ വൈകിയ വേളയിൽ ഹോസ്പിറ്റൽ വരാന്തയിലൂടെ ‘അമ്മ കിടക്കുന്ന വാർഡിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ശില്പയോർത്തു. വാർഡിൽ എല്ലാവരും ഉറങ്ങിയിരുന്നു. ഒരു മങ്ങിയ വെളിച്ചമാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ഡ്യൂട്ടിയിലുണ്ടായിരുന്ന നേഴ്സ് കൗണ്ടറിലിരുന്നു ഉറക്കം തൂങ്ങുന്നുണ്ട്. ‘അമ്മ ഉറങ്ങുകയാണെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി. അമ്മയെ ഉണർത്തതേ നിലത്ത് പായ വിരിച്ചു.

“നീ എവിടെയായിരുന്നു ഇത്രനേരം..?” അമ്മയുടെ പതിഞ്ഞ സ്വരം.

“ഓപ്പറേഷന്റെ കുറെ പേപ്പറുകൾ ശെരിയാക്കാനുണ്ടായിരുന്നു…” ഒരു പതർച്ചയും കൂടാതെ അവൾ കള്ളം പറഞ്ഞു.

“മ്മ്.. എന്താ നിന്നെ ഒരു മണം..” അത് കേട്ട ശില്പയെന്ന് ഞെട്ടി.

“എന്ത് മണം..” അവൾ സ്വയം മണത്ത് നോക്കി.

“ഹോ അതോ.. ഞാൻ ഒന്ന് കുളിച്ചു.. ഇവിടെ എന്റെ കൂട്ടുകാരിയുടെ ചേച്ചിയുണ്ട് നേഴ്‌സായിട്ട്.. അവളുടെ റൂമിന്ന്..” വീണ്ടും ഒരു കള്ളം കൂടെ ഒരു ജാള്യതയുമില്ലാതെ അവൾ പറഞ്ഞു.

“മ്മ്..”

അവൾ ഉറക്കം വരാതെ കുറെ നേരം കിടന്നു. പിന്നീട് എപ്പോയോ ഒരു സുഖമുള്ള സ്വപ്നത്തിലേക്ക് അവൾ ആഴ്ന്നിറങ്ങി. അവിടെ തൊപ്പി മാത്രം ധരിച്ച കുറെ നേഴ്‌സുമാർ നഗ്നയായി രോഗികളെ പരിശോധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കൂടെ പൂർണ നഗ്നരായ പുരുഷ ഡോക്റ്റര്മാരും അവരുടെ കുലച്ച കുണ്ണയിൽ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന സ്തെസ്കോപ്പുകളുമുണ്ടായിരുന്നു. നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അവൾ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. പൂർണ നഗ്നയായി കൂടെ അമ്മയുമുണ്ടായിരുന്നു.

*****************************************

അർജ്ജുന്റെയും ശ്വേതയുടെയും കൂടെ കാറിലിരിക്കുമ്പോൾ ഫാദർ ജോൺ ഡൊമെനിക്കിന്റെ മനസ്സിൽ ആകുലതകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. തന്റെ ശരീരത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം പകുത്തു നൽകാനുള്ള ധൈര്യമൊന്നും തന്റെയുള്ളിലില്ലെന്ന് അയാൾ മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കുന്നു. എങ്കിലും താൻ പോറ്റി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അനാഥ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കാര്യമോർക്കുമ്പോൾ അയാൾ എല്ലാ ആകുലതകളെയും മറന്നിരുന്നു. എങ്കിലും ഒരു അകാരണമായ ഭയം. തനിക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ തന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ എന്ത് ചെയ്യുമെന്നോർത്തപ്പോൾ  അയാളുടെ ഉള്ളം കൂടുതൽ വിയർത്തു. ആ പേടിയിലാണ് റോസി പോലും അറിയാതെ ഇന്നലെ രാത്രി തന്റെ പേരിലുള്ള ആ സ്വാത്തുവകകൾ അനാഥാലയത്തിന് വേണ്ടി വസിയ്യത്ത് എഴുതി വെച്ചത്. എന്നിട്ട് ആർക്കും കാണാവുന്ന തരത്തിൽ തന്റെ മേശയുടെ വലിപ്പിൽ മുകളിൽ തന്നെ വെക്കുകയും ചെയ്തത്. ഒന്നും സംഭവിക്കാതിരിക്കട്ടെ എന്നയാൾ ഈശ്വരനോട് ഉള്ളാൾ പ്രാർത്ഥിച്ചു.

ഓപ്പറേഷൻ വിധായനാവാൻ പോകുന്ന തന്നെക്കാൾ ഭയം റോസിയുടെ മുഖത്തുണ്ടെന്ന് ഫാദർ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവളുടെ കൺപോളകളിൽ കറുത്ത നിഴൽ വീണിരിക്കുന്നു. കണ്ണിലേക്ക് രക്തം അരിച്ചിറങ്ങിയത് പോലെ ചുവന്നിരിക്കുന്നു. ഇന്നലെ ഉറങ്ങി കാണില്ല. കരഞ്ഞ് കണ്ണ് വാർത്തിരിക്കും. ഫാദർ ഓർത്തു. അയാൾക്ക് റോസിയോട് സഹതാപം തോന്നി. അയാൾ വാത്സല്യത്തോടെ അവളുടെ കയ്യെടുത്ത് തലോടി. ആ തലോടൽ അവളുടെ ഹൃദയത്തിലായിരുന്നു സ്പർശിച്ചത്. അവളുടെ കണ്ണുകൾ തുളുമ്പി. അത് പതിയെ കവിളിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങി.

ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഏറ്റവും സൗകര്യമുള്ള മുറി തന്നെ അവർക്ക് വേണ്ടി അർജുൻ വിളിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നു. റീസെപ്‌ഷനിൽ അഡിമിഷൻ എടുത്ത് അവരെ റോമിലേക്ക് മാറ്റി. പ്രാഥമിക പരിശോധനയ്ക്ക് വേണ്ട രക്തവും മറ്റും നേഴ്സ് വന്ന് എടുത്ത് പോയി. ഓപ്പറേഷൻ വേണ്ടി ഇനിയും ഉച്ചവരെ സമയമുണ്ട്. ഫാദറിന്റെയും റോസിയുടെയും മുഖത്തെ ആകുലതകൾ കണ്ടപ്പോൾ അർജുൻ പതിയെ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി. അവർ പരസ്പ്പരം സംസാരിച്ച് സമാധാനിക്കട്ടെ എന്നവൻ ഓർത്തു. അവന്റെ പിറകെ ശ്വേതയുമിറങ്ങി.

അവർ ഇറങ്ങിയതും, ഇത് വരെ ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി വെച്ചിരുന്നതെല്ലാം റോസിയിൽ നിന്നും പൊട്ടി തെറിച്ചു. അവൾ തേങ്ങി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഫാദറിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു.

“എന്താ റോസിയിത്..കുട്ടികളെ പോലെ..” ഫാദർ അവളെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ പറഞ്ഞതാണെങ്കിലും ആ സ്വരം ഇടറിയിരുന്നു.
അയാൾ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ച് എഴുനേൽപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവൾ കൂടുതൽ അയാളിലേക്ക് പറ്റിച്ചേർന്നുകൊണ്ട് തേങ്ങി. ഒരു ആശ്രിത വത്സയെ കൂടുതൽ വേദനിപ്പിക്കേണ്ടന്നുകരുതി അവളെ അയാൾ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. ആശ്വസിപ്പിക്കാനെന്നോണം അവളുടെ പുറത്ത് അയാൾ തലോടി. അവളുടെ ബ്ലൗസിന് മുകളിലൂടെ തലോടുമ്പോൾ ബ്രായുടെ വള്ളികൾ അയാളുടെ കയ്യിൽ തടയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ ചൂടും ചൂരും അയാൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ അറിവ് അയാളെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നതാണെങ്കിലും ആ സാഹചര്യം അയാളെ നിയന്ത്രിച്ചു.

കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് റോസി തന്നെ എഴുന്നേറ്റ് ബാത്‌റൂമിൽ പോയി മുഖം കഴുകി വന്നു. അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു.

“എന്തിനാ മോളെ ഇങ്ങനെ കരയുന്നത്..?” ഫാദർ ഒരു നിസ്സഹായനെ പോലെ ചോദിച്ചു. അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് അയാളവളെ അടുത്തിരുത്തി.

“നമുക്ക് ഈ ഓപ്പറേഷൻ വേണ്ട ഫാദർ ..” റോസി ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ കെഞ്ചി.

“എന്താ നീ ഇങ്ങനെ പറയുന്നേ.. ഇതെന്റെ ധർമ്മമാണ്, നമ്മുടെ കുട്ടികൾക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഇത് ഞാൻ ചെയുന്നത്.. നിന്റെ കണ്ണീർ കണ്ട് ഞാൻ പിന്മാറിയാൽ ആ കുഞ്ഞുങ്ങളോട് ചെയുന്ന ഏറ്റവും വലിയ തെറ്റായിപ്പോവും..” അയാൾ സാക്ഷാൽ ഫാദർ ജോൺ ഡൊമനിക്കിന്റെ ഭാഷയിൽ സംസാരിച്ചു. നാട്ടുകാർ സ്നേഹത്തോടെ വിളിക്കുന്ന ജോണച്ചനായി. ആ വാക്കുകളിൽ സ്നേഹവും അതേസമയം ശാസനയുമുണ്ടായിരുന്നു.

റോസി അൽപനേരം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. അവൾ തലതാഴ്ത്തിയിരുന്നു.

“ഫാദർ എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്..” അല്പനേരത്തിന് ശേഷം റോസി തലഉയർത്തികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എന്താ മോളെ.. ” ഫാദർ സംശയത്തോടെ അവളെ നോക്കി.

കുറച്ചു നേരം റോസി ഫാദറിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു. എന്താണ് അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ മിന്നിമറയുതെന്ന് അയാൾക്ക് മനസ്സിലായില്ല. അയാളെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ തന്റെ മാറിൽ നിന്നും സാരി വലിച്ച് താഴെയിട്ടു. അയാളുടെ കണ്മുന്നിലേക്ക് റോസിയുടെ നഗ്നമായ കഴുത്തും, അതിന് താഴെ ബ്ലൗസിനിടയിലൂടെ വെളുത്ത മുലച്ചാലുകളും കാണാം. ഒതുങ്ങിയ വയറിലെ മടക്കുകളും, അതിനിടയിലെ വലിയ കുഴിയുള്ള പൊക്കിളും അയാളുടെ കണ്മുന്നിലേക്ക് തുറന്നിരിക്കുന്നു. ബ്ലൗസിൽ ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന മുലകളുടെ മുകളിൽ, ബ്രയെയും അതിജീവിച്ച് മുലക്കണ്ണികൾ പുറത്തേക്ക് തെറിച്ചു വരുന്നത് അയാൾ ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്നില്ല.

“എന്താ റോസിയിത്..” ഉള്ളിൽ മുളച്ച് തുടങ്ങിയ വികാരങ്ങളെ ഒതുക്കി വെച്ച് കൊണ്ട് അയാൾ ചോദിച്ചു. പക്ഷെ ആ ചോദ്യത്തെ നിസാര വൽക്കരിച്ച് കൊണ്ട് റോസി അയാളുടെ കാരങ്ങൾ ഗ്രഹിച്ചു. അത് തന്റെ അടിവയറ്റിലേക്ക് ചേർത്ത് വെച്ചു.

“ഞാൻ ഗർഭിണിയാണ് ഫാദർ.. എന്നെപോലെ അതും അനാഥയാവരുതെന്നെ ഞാൻ കരുതിയുള്ളൂ…” അതൊരു ഉറച്ച ശബ്ദമായിരുന്നു. റോസിയുടെ അടിവയറ്റിൽ നിന്ന് ഫാദർ ജോണ് ഡൊമെനിക്കിന്റെ കയ്യിലേക്ക് ഒരു ഭ്രൂണത്തിന്റെ ചൂട് കയറി. അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിറയെ ശുക്ലത്തിന്റെ ഗന്ധം നിറഞ്ഞത് പോലെ അയാൾക്ക് തോന്നി. ആ ചൂരിൽ അയാൾക്ക് ശ്വാസം മുട്ടി. ശരീരത്തിൽ നിന്നും രക്തം വാർന്നൊഴുകി കണ്ണുകൾ മയങ്ങുന്നത് പോലെ അയാൾക്കനുഭവപ്പെട്ടു. ആ സംഭ്രമത്തിൽ നിന്നും വിട്ട് മാറാൻ ഫാദറിന് അല്പം സമയം എടുക്കേണ്ടിവന്നു.

“മോളെ..” അയാൾ ഇടറിയ ശബ്ദത്തിൽ വിളിച്ചു. റോസി അതെ എന്ന മട്ടിൽ തലയാട്ടി. അയാളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. സന്തോഷത്തിന്റെ ഒരു തുറന്ന ചിരി അയാളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ പരന്നു. അത് കണ്ട റോസിയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു നാണം വിരിഞ്ഞു. അയാൾ മേല്പോട്ട് കണ്ണുയർത്തി കുരിശ് വരച്ചു. ‘പിതാവിനും പുത്രനും പരിശുദ്ധാത്മാവിനും സ്തുതി..’

തുടരും