ചാരുലത ടീച്ചർ 8

Charulatha Teacher Part 8 | Author : Jomon

[ Previous Part ] [ www.kkstories.com ]

---

ഓണാശംസകൾ സൂർത്തുക്കളെ….

---

[Edit ചെയ്തിട്ടില്ല അക്ഷരപിശകുകൾ ഉണ്ടാവും ക്ഷമിക്കുക..]

 

 

പ്രണയം തലക്ക് പിടിച്ചിട്ടിപ്പോ മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു…. അമ്മോ…ദിവസങ്ങൾ പോണൊരു പോക്കേ..……

 

“നീയെന്നാടാ ഇരുന്നിങ്ങനെ പിറുപിറുക്കുന്നെ…?

 

പതിവ് പോലെ നിറം മങ്ങിയ ആകാശവും നോക്കി കലുങ്കിൽ ഇരിക്കുമ്പോളാണ് അജയന്റെ ചോദ്യം…

 

“വോ ഒന്നുമില്ലെടാ…വെറുതെ ഇരുന്നിങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചതാ…”

 

അടുത്തു നിന്നിരുന്ന കമ്യൂണിസ്റ്റ് പച്ചയുടെ ഇലയൊരെണ്ണം പറിച്ചെടുത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു

 

“അല്ല കുട്ടാ.. അവധിയല്ലേ വരുന്നേ…നമുക്കൊരു ട്രിപ്പ്‌ പ്ലാൻ ചെയ്താലോ..!

 

“ആഹ് പഷ്ട്ട്…. നീയീ പതിനാറ് മണിക്കൂറും തലക്ക് മേളിൽ പെയ്യുന്ന മഴയൊന്നും കാണുന്നില്ലെന്നുണ്ടോ…അവൻ ട്രിപ്പാൻ വന്നേക്കുന്നു…”

 

അജയന്റെ പ്ലാനിങ്ങിനെ പുച്ഛിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു…

 

“വന്നു വന്നിപ്പോ നിനക്കെന്റെ ഒരൊറ്റ പ്ലാനും പിടിക്കാതെയായി…”

 

“ദേ മൈരേ ഒരൊറ്റ വീക്കങ്ങു തന്നാൽ ഒണ്ടല്ലോ…കഴിഞ്ഞ ആഴ്ചയല്ലേ കുണ്ണേ നീയെന്നും പൊക്കിയെടുത്തോണ്ട് കക്കാടംപൊയിൽ കേറാൻ പോയത്…ഓഹ് അന്ന് കടിച്ച അട്ടയുടെ പാട് ഇപ്പോളും ഒണ്ട് കാലിൽ…എന്നിട്ടാണവന്റെ…എന്നെകൊണ്ട് കൂടുതലൊന്നും പറയിപ്പിക്കല്ലേ.. “

 

എന്റെ ദേഷ്യം കണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു അജയൻ പിന്നൊന്നും മിണ്ടാൻ വന്നില്ല.. അവനും തിരിഞ്ഞിരുന്നു വാനനിരീക്ഷണം നടത്താൻ തുടങ്ങി..

 

“അല്ലെടാ അപ്പൊ ഇനി വരാനുള്ള ലീവൊക്കെ എന്ത് ചെയ്യും…?

 

“എന്റെ പൊന്ന് കുണ്ണേ…നീയൊരു കാര്യം ചെയ്യ് കോളേജ് അടക്കുന്നേൻറെ തലേന്ന് പോയിട്ടാ വെകിളി വെങ്കിടിയെ കാണ്.. “

 

എങ്ങാണ്ട് നിന്നൊക്കെയോ ചൊറിഞ്ഞു കേറിയഞാനവനോട് പറഞ്ഞു.

 

“അതെന്തിന്..?

 

“സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസ്സ്‌ എടുക്കാൻ.. നിനക്കല്ലേ ഇത്തവണത്തെ ലീവിന് പ്ലാനൊന്നും ഇല്ലാതിരിക്കുന്നത്…നീയങ്ങേർക്ക് കൊറച്ചു ഇഡലി സാമ്പാറും കൊണ്ട് കൊടുക്ക് ഗുരുദക്ഷിണയായിട്ട്.. “”

 

കിട്ടാനുള്ളതൊക്കെ കിട്ടിയതോടെ അജയനും ഒരു സൈടായി…എനിക്കെന്തായാലും കൊറച്ചു പ്ലാനുകളൊക്കെ മനസ്സിലുണ്ട്.. പണ്ടൊക്കെ ഇതുപോലെ അവധി കിട്ടാനായി കാത്തിരുന്നിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ ഇപ്പോളോ…എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയില്ല ഇനി വരുന്ന പത്തു പന്ത്രണ്ടു ദിവസങ്ങൾ.. ചാരു എന്തായാലും വീട്ടിൽ പോകുമായിരിക്കും…അങ്ങനെ ആണേൽ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ചാക്കിലാക്കി തറവാട്ടിലേക്ക് വിട്ടാലോയെന്നാണ് എന്റെ മനസ്സിൽ… അതാവുമ്പോ അവളെയും കാണാം നാടും ചുറ്റാം

 

“അളിയാ ഇപ്പൊ ഓടിയാ വീട്ടിൽ കേറാം…!!!!!

 

എന്നുറക്കെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് തൊട്ടാവാടിയും കടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന അജയൻ എണീറ്റ് പാടത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയോടി..

 

“ഏഹ്…മൈരന് കഴപ്പാണോ…?

 

കണ്ടം വഴിയുള്ള അവന്റെ ഓട്ടം കണ്ടഞാനൊന്നും മനസിലാവാതെ അവൻ പോയ വഴിയേ നോക്കി നിന്നു…പിന്നെയാണ് എനിക്കൊരു കാര്യം പിടികിട്ടിയത്…നല്ല പുതുമണ്ണിന്റെ മണം…

 

“ഹ്മ്മ്മ്മ്…. “”””””

 

നല്ല നീളത്തിൽ തന്നെയൊന്നാ വാസനയെ മൂക്കിലേക്ക് വലിച്ചു കേറ്റി ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…മൈര് മൂഞ്ചി…. പൊടിയും കാറ്റും പറത്തി വലിയോരു മഴയുണ്ട് അങ്ങേ തലക്കൽ നിന്ന് പെയ്തിറങ്ങുന്നു

 

“മൈരൻ ഇത് കണ്ടിട്ടാണോ ഓടിപാഞ്ഞത്..”

 

കലുങ്ങിൽ വെച്ച ഫോണെടുത്തു പെട്ടന്നരയിൽ തിരുകികൊണ്ട് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു…ഇല്ലില്ല ഈ നടപ്പിൽ ഞാൻ വീടെത്തില്ല…. പിന്നൊരോട്ടമായിരുന്നു…. കല്ലിലും മണ്ണിലും എന്ന് വേണ്ട കാലിനടിയിൽ എവിടെയൊക്കെ ബലം കിട്ടുന്നോ അവിടെയെല്ലാം ചവിട്ടി മെതിച്ചു ഞാനോടി…ഇടക്കാരോ നട്ട് വളർത്തിയ കപ്പയുടെ ഒരു മൂട് തണ്ടും കാലിൽ തട്ടി പറന്നു പോണത് കണ്ടു പക്ഷെ അകാലത്തിൽ നിര്യാദനായ ചെത്തുകാരൻ സധീശൻ ചേട്ടന്റെ വീടിനതിരു കെട്ടിയിരുന്ന ചീമക്കൊന്നയുടെ വേലി ചാടുന്നതിനിടയിൽ ഇതൊക്കെയാര് ശ്രദ്ധിക്കാൻ….

 

പിന്നാമ്പുറത്തെ മതില് ചാടിയതും ഒരുലോട് വെള്ളവും തലയിലൂടെ കമിഴ്ത്തി മഴതന്നെ ജയിച്ചെന്നെന്നെ അറിയിച്ചു.

 

“പറി മഴ…”

 

തലയിലെ വെള്ളവും തൂത്തുകളഞ്ഞു അടുക്കളഭാഗത്തു നോക്കുമ്പോഴുണ്ട് മൂക്കത്ത് കയ്യും വെച്ചമ്മയെന്നെ നോക്കുന്നു…ആഹാ കയ്യിലൊരു കലം കഞ്ഞിവെള്ളവുമുണ്ടല്ലോ…

 

“പവിഴ മഴയേ.. ഓഓഓ…നീ പെയ്യുമോ…!!!

 

അമ്മേനേം നോക്കി ഒരു മൂളിപ്പാട്ടും പാടി ഞാൻ നടന്നു..

 

“നിന്ന് മഴ കൊള്ളാതെ കേറി പോടാ അകത്ത്…”

 

ശ്ശെടാ…ഇതെന്നാ പറ്റി…പാട്ടിഷ്ടപ്പെട്ടില്ലേ..

 

“കഞ്ഞിയിതെവിടെ പോണ് കഞ്ഞിവെള്ളവുമായി.. ഏഹ്ഹ്…?

 

പതിവ് പോലെ ഊക്ക് വാങ്ങാൻ വേണ്ടി ഞാനൊന്ന്നെറിഞ്ഞു നോക്കി…നല്ല മഴയല്ലേ…ഒരൂക്ക് കൂടെ കിട്ടയാലെനിക്ക് ചായയും കുടിച്ചു പോയി കിടക്കാമായിരുന്നു..

 

“അച്ഛന് കൊടുക്കാനാടാ…നിനക്കും വേണോ..?

 

ഓഹ് ഇന്നച്ചനുള്ള പണിയാണ്…

 

“നമ്മളിതിലില്ലേ…. “””””

 

കൈ രണ്ടും പൊക്കി കാണിച്ചു ഞാനോടി അടുക്കളയിൽ കയറി…അടുപ്പത്തു ചായക്കുള്ള വെള്ളം വെച്ചിട്ടുണ്ട്.. ഹ്മ്മ് അപ്പൊ കൊറച്ചു നേരം ഹാളിൽ പോയി ഇരുന്നേക്കാം…

 

ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞു ഹാളിലേക്ക് കേറിയപ്പോ കണ്ടു സോഫയിൽ ചാരി കിടന്നു ഫോണിൽ കളിക്കുന്ന അച്ഛനെ…

 

“ദേ അമ്മ വിളിക്കുന്നുണ്ട്…”

 

അടുത്തുള്ള ഒഴിഞ്ഞ സോഫയിലേക്ക് കിടന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.. ഹിഹിഹി വെറുതെ…ഇപ്പൊ ചെല്ലും കള്ള കാമുകൻ കഞ്ഞി വെള്ളത്തിന്റെ മണവും പിടിച്ചുകൊണ്ടു…ഇങ്ങേരീ പ്രായത്തിലും സ്ഥലകാലബോധമില്ലാതെ അമ്മേനോട് കൊഞ്ചാൻ ചെല്ലും…ആഹാ ഇപ്പൊ എങ്ങാനും അവിടേക്ക് ചെന്ന് കേറിയാൽ അമ്മേടെ സ്വഭാവം വച്ചുറപ്പായും കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന കഞ്ഞി വെള്ളം അച്ഛന്റെ തല വഴി കമിഴ്ത്തും…

 

“എന്തിനാടാ…?

 

ഷെർലക്ഹോംസിൻറെ ദീർഘ വീഷണത്തിൽ നടക്കാൻ പോകുന്ന കാര്യങ്ങൾ മനകണക്ക് കൂട്ടികൊണ്ടിരുന്ന എന്നെനോക്കി അച്ഛൻ ചോദിച്ചു

 

“ആവോ അറിയാൻ പാടില്ല…പെട്ടെന്ന് ചെല്ലാനാ പറഞ്ഞെ.. എന്തോ തരാൻ ഒണ്ട് പോലും.. “

 

നിഷ്കളങ്കതയുടെ രണ്ടു ഫിലമെന്റ് ബൾബും മുഖത്തു കത്തിച്ചുഞാൻ പറഞ്ഞു…എന്നെകൊണ്ട് എത്രയൊക്കെ പറ്റു ഇപ്പൊ….കേട്ട പാതി കേൾക്കാത്ത പാതി മൂപ്പരോടി അടുക്കളയിൽ കയറി…

 

അങ്ങനെയൊരു കമ്പക്കെട്ടിന് തിരിയും കൊളുത്തി ഞാനാ സോഫയിൽ കിടന്നു.. ഇടക്ക് ഫോണൊന്ന് കുറുകിയപ്പോളാണ് അരയിലിരിക്കുന്ന മൈരന്റെ കാര്യമോർമ്മ വന്നത്…

 

ഇതാരാണപ്പ…. ചറപറാന്ന് മെസ്സേജുകൾ വരുന്നത് കണ്ടാണ് വാട്സ്ആപ്പ് തുറന്നത്…

 

“ഈ മൈരുകൾക്കൊന്നുമൊരു പണിയുമില്ലേ…”

 

ക്ലാസ്സ്‌ ഗ്രൂപ്പിൽ കിടന്ന് വിളഞ്ഞു വാരുന്ന അജയനെയും അതിനൊപ്പം തുള്ളാൻ നിക്കുന്ന ബാക്കി പെണ്ണുങ്ങളുടെയും മെസ്സേജ് കൊണ്ട് ഗ്രൂപ്പ്‌ അങ്ങ് നിന്ന് കത്താൻ തുടങ്ങി….ഇവർക്കിടയിലേക്ക് ഇറങ്ങിയൊന്നെന്റെ കോഴി കുഞ്ഞുങ്ങളെ സ്വതന്ത്രമാക്കാമെന്ന് വെച്ചാലോ…ചാരുലത മിസ്സിന്റെ കഴുകൻ കണ്ണുകൾ എനിക്ക് ചുറ്റുമുണ്ടെന്ന ബോധമെന്നേ അതിൽ നിന്നും പിന്നോട്ട് വലിക്കും…. അവസ്ഥ നോക്കണേ…

 

ഏഹ് അകത്തോട്ടു കേറിപോയ പുള്ളിയല്ലേ നനഞ്ഞകോഴിയെപ്പോലെ ഇറങ്ങി വരുന്നേ…. ഡോറയുടെ കയ്യിൽനിന്നൂക്ക് വാങ്ങിയ കുറുനരിയെപ്പോലെ അച്ഛൻ വന്നടുത്തുള്ള സോഫയിലിരുന്നു…ഇടക്കെന്നെയൊന്ന് നോക്കി കണ്ണുരുട്ടാനും മറന്നില്ല…. ഇരുപ്പ് കണ്ടിട്ട് നല്ല ഭേഷായി കിട്ടിയിട്ടുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു…

 

പിറകെ തന്നെ വാല് പോലെയമ്മയും വന്നു മൂന്ന് ചായയുമായി…ഒന്നെനിക്കും തന്ന് ബാക്കി ഗ്ലാസുമായി അമ്മ മുൻവശത്തേക്ക് പോയി…ഏഹ് അച്ഛന് ചായയില്ലേ….

 

“അല്ലച്ച.. അമ്മയാ രണ്ട് ഗ്ലാസ്സ് ചായയും കുടിക്കോ..?

 

ചൂട് കട്ടനൊരിറുക്കു കുടിച്ചുഞ്ഞാനച്ഛനെ നോക്കി….

 

“നിനക്ക് എന്റെ ചായയിൽ തന്നെ മണ്ണിടണമല്ലേ….!

 

എന്നൊരു ഡയലോഗും പറഞ്ഞെങ്ങേര് എണീറ്റ് ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു…ചെല്ല് ചെല്ല്…കഞ്ഞി വെള്ളം മിസ്സ്‌ ആയെങ്കിലും ചൂട് കട്ടനിലിലാണെന്റെ പ്രതീക്ഷ…

 

ചായ കുടി കഴിഞ്ഞതും ഞാനോടി റൂമിൽ കേറി…വെറുതെ പ്രതേകിച്ചൊന്നുമില്ല പുറത്തു നല്ല മഴ ആർത്തലച്ചു പെയ്യുന്നുണ്ട് അതിന്റെ ശബ്ദവും ഭംഗിയുമൊക്കെ നോക്കി ഞാനാ കട്ടിലിൽ കേറി കിടന്നു…തൊട്ടടുത്തു തന്നെയാണ് ഒരു ജനലുള്ളത്…മഴക്കൊപ്പം തന്നെ നല്ല കാറ്റുമുള്ളതിനാൽ ജനാല മുഴുവനായി തുറന്നിടാനും പറ്റുകേല…

 

കൊറച്ചു നേരം അങ്ങനെയേ തന്നെയിരുന്നു മഴയൊക്കെ കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോളാണ് നമ്മുടെ മിസ്സിന്റെ വിളിയെന്നെ തേടിയെത്തിയത്…

 

“ഹലോ…. “””

 

ആദ്യത്തെ ബെല്ലിൽ തന്നെ ഫോണെടുത്തു ഞാൻ ചെവിയോട് ചേർത്തു..

 

“എന്താടാ അവിടുന്ന് ഒച്ചപ്പാട് കേള്ക്കുന്നെ…?

 

തിരിച്ചൊരു ഹലോ പോലും പറയാതെ തന്നെ മിസ്സിന്റെ ചോദ്യമെത്തി…

 

“ആ അത് മഴ പെയ്യണത…ന്തേയ്‌ അങ്ങോട്ട് മഴയൊന്നുമില്ലേ…?

 

“മഴയോ…കൊറച്ചു മുന്നേയൊന്ന് തൂളിപ്പോയി…അല്ലാണ്ട് ഒന്നുമില്ല…”

 

“ഓഹ് അപ്പോ മിസ്സിന് മഴ മിസ്സായല്ലേ…ഇങ്ങോട്ട് പോരുന്നോ…നല്ലടിപൊളി മഴയും കാറ്റും കൊറച്ചു ഇടിയും മിന്നലും ആകെക്കൂടെ നമ്മുക്ക് വൈബ് ആക്കാം.. എങ്ങനെ ഒണ്ട് പ്ലാൻ…?

 

ഞാനാ ഫോണും പിടിച്ചു ബെഡിൽ കിടന്നു രണ്ടു മറച്ചിൽ മറഞ്ഞു…

 

“അങ്ങനെയിപ്പോ മോൻ മിസ്സിനെ വച്ചു വൈബ് പിടിക്കണ്ട…”

 

മറുതലക്കൽ നിന്നൊരു കുണുങ്ങി ചിരിയോടെ ചാരു പറഞ്ഞു…ആഹ് ഈ ചിരി കേൾക്കാനല്ലേ ഞാനീ പെരും മഴയത്തും ചളി വാരി എറിഞ്ഞത്…. ഹിഹി….

 

“ഓ അപ്പോ മിസ്സ്‌ തല്പരകക്ഷിയല്ല…ഹ്മ്മ്…സാരോല്ല…പിന്നേയ് ലീവൊക്കെയല്ലേ വരുന്നത്.. ന്താണ് പരുപാടി…നാട്ടിൽ പോണുണ്ടോ…?

 

ചാരുവിന്റെ അവധിക്കാല കലാപരിപാടികൾ അറിയാൻ വേണ്ടി ഞാൻ ചോദിച്ചു.. എന്തിനാണെന്നിനി പറയേണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ…

 

“ഇല്ലട.. നാട്ടിലേക്കില്ല ഇപ്രാവശ്യം.. എന്റ്റൂടെ കോളേജിൽ പഠിച്ചൊരു കൂട്ടുകാരീടെ കല്യാണമുണ്ട്.. ഞാൻ ഏതായാലും അതിന് പോകാനാ തീരുമാനിച്ചേക്കുന്നെ.. “

 

ഏഹ് കല്യാണത്തിനോ…ചോദിച്ചു നോക്കിയാലോ എന്നേം കൂടെ കൊണ്ടുപോകുവോന്ന്…അങ്ങനാണേൽ ഞാനൊരു പൊളി പൊളിക്കും…..

 

“അതേ മിസ്സേ…മിസ്സൊറ്റക്കാണോ പോണേ…അതോ കൂടെയാ നീതുവും കാണോ…”

 

ചാരുവിന്റെ പിറകെ വാലു പോലെ തൂങ്ങി നടക്കുന്നയാ പെണ്ണിന്റെയോർമ്മയിൽ ചോദിച്ചു…

 

“ഏയ്‌.. ഇല്ലെടാ…അവൾക്ക് അത്രയും ലീവൊന്നും കിട്ടുകേല…മിക്കവാറും ഞാനൊറ്റക്കാവും പോണത്.. ന്തേയ്‌ നീ വരുന്നോ…?

 

ഓർക്കപ്പുറത്തുള്ളയാ ചോദ്യത്തിൽ ഞാനൊന്ന് അത്ഭുതപ്പെട്ടുപ്പോയി…ശ്ശെടാ ഇതിപ്പോ ലാഭായല്ലോ….

 

“ചാരുവിങ്ങനെ നിർബന്ധിക്കുമ്പോ എങ്ങനാ ഞാനില്ലായെന്ന് പറയുവാ…ഏഹ്…!!!!

 

“അയ്യെടാ…ഞാനാരെയും നിർബന്ധിക്കത്തൊന്നുമില്ല…പിന്നെ അവധിയാവുമ്പോ നീയവിടെയിരുന്നു ബോറടിച്ചു ചാവണ്ടല്ലോ എന്ന് കരുതി പറഞ്ഞെയ..”

 

ഓഹ് പുച്ഛം…ultimate പുച്ഛം…

 

“ഓഹോ അങ്ങനാണോ…. എന്നാപ്പിന്നെ ചാരുമിസ്സ്‌ പോയി കൂട്ടുകാരീടെ കല്യാണമൊക്കെ കൂടി വാ.. ഞാനിവിടൊക്കെ തന്നെ കാണും…”

 

അല്ല പിന്നെ…

 

“ഹ്മ്മ്.. അതാവും നല്ലത്…അല്ലേലും ബീഹാറികല്യാണം കൂടാനുള്ള യോഗമെന്റെ കുട്ടനില്ലെന്ന് കരുതിയാ മതി…”

 

വല്ലാത്തൊരു ചിരിയോടെ അവളത് പറഞ്ഞു തീരുമ്പോളാണ് അവസാനം പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ മനസ് തെണ്ടി ഒന്നൂടെ റിപ്പീറ്റ് അടിച്ചു തന്നത്… ബീഹാറെന്നല്ലേ മൊതലാളി കേട്ടത്……

 

“ബീ.. ബീഹാറോ…?

 

കാര്യമറിയാനുള്ളൊരു ത്വരയോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു നോക്കി.. ഇനി കേട്ടതെങ്ങാനും മാറിപോയതാണോ…

 

“ന്തേയ്‌ നീ ബീഹാറെന്ന് കേട്ടിട്ടില്ലേ…. അവിടെ വച്ചാ കല്യാണം…അവൾടെ ഫാമിലി മുഴുവൻ അവിടെയാ..ഞാൻ എന്തായാലും മറ്റന്നാൾ പോകും…”

 

“മറ്റന്നാളോ…അപ്പൊ എന്നാ തിരിച്ചുവരാ…”

 

ബെഡിൽ നിന്ന് ചാടി എണീറ്റോണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…ബീഹാറെന്നൊക്കെ പറയുമ്പോ പോയി വരാൻ തന്നെ ദിവസങ്ങൾ എടുക്കും…കാലുപിടിച്ചിട്ടാണെങ്കിലും ചാരുവിന്റെ കൂടെ പോയെ പറ്റു… ഞാനാ ഫോണും ചെവിയിൽ പിടിച്ചു കണക്ക് കൂട്ടാൻ തുടങ്ങി…..എങ്ങനെ പോയാലും അവിടെയെത്താൻ രണ്ട് ദിവസം.. തിരിച്ചും രണ്ട് ദിവസം.. ആകെമൊത്തം യാത്രക്കായി തന്നെ നാലു ദിവസം.. അതും ചാരുവിന്റെ കൂടെ…ബാക്കി അവിടെയുള്ള ദിവസങ്ങൾ ബോണസ് ആയി കൂട്ടിയാലും നഷ്ടമില്ല…

 

“അതാടാ പ്രശ്നം…പോക്കും വരവും കല്യാണവും എല്ലാം കൂടെ ഒരാഴ്ചയങ്ങു പോയി കിട്ടും…. എനിക്കാണേൽ അവിടെ അവളെ മാത്രേ പരിചയവുമുള്ളു…”

 

ചാരുവൊരു വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി…ആ വിഷമം എന്താണെന്നല്ലേ…നാല് ദിവസം ഒറ്റക്ക് ട്രെയിനിലിരിക്കണം പോരാഞ്ഞിട്ട് കൂട്ടുകാരിയുടെ കല്യാണവും…അപ്പൊ പിന്നെ ഇവളവിടെ പോയി പോസ്റ്റ്‌ ആയി നിൽക്കേണ്ടി വരികതന്നെ ചെയ്യും….

 

“എനിക്ക് ഫുഡ്‌ വാങ്ങി തരുമെന്നാണേൽ ഞാനും വരാം…!!!

 

ഒരല്പം ജാഡയിട്ട് തന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞു…. ഹിഹി.. ഈ അവസ്ഥയിൽ ഫുഡ്‌ എന്നല്ല ചിലപ്പോളെന്നെ എടുത്തുകൊണ്ടുവരെ ബീഹാറിൽ കൊണ്ടു ചെന്നേക്കുമെന്റെ മിസ്സ്‌…. ഹിഹിഹി….

 

“അതൊക്കെ വാങ്ങി തരാം…അല്ല നിന്റെ വീട്ടീന്ന് സമ്മതിക്കോ അതിന്…?

 

“മോളെ ചാരുലതേ…നിനക്കെന്റെ വീട്ടുകാരെ അറിയാഞ്ഞിട്ടാണ്…ഞാനൊന്ന് സോപ്പിട്ടു കാലുപിടിച്ചാൽ ചിലപ്പോ ടൗണിലുള്ള പമ്പ് വരെ എന്റെപേരിലെഴുതി തരും…”

 

കൊറച്ചഭിമാനത്തോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു…

ഹല്ല പിന്നേ…ടീച്ചർക്ക് അറിയില്ല എനിക്കീ വീട്ടിലുള്ള പിടിപാടൊന്നും..

 

“വോ അത് ചെലപ്പോ നടന്നെന്നിരിക്കും…പമ്പ് അപ്പാടെ നിന്റെ പേരിലെഴുതി തന്നാലും അവിടുത്തെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ നോക്കുന്നത് നിന്റച്ഛനല്ലേ…പിന്നവർക്ക് എന്ത് പേടിക്കാനാ…”

 

മൈര് ഊക്ക് ആണല്ലോ……

 

“ചാരു നീയെന്നെയിങ്ങനെ കൊച്ചാക്കി കാണല്ലേ…”

 

“അച്ചോടാ ചാരൂന്റെ കൊച്ചിനു വിഷമായോ…?

 

ദേ പിന്നേം കളിയാക്കൽ…വന്നു വന്നിപ്പോ ഊക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം കൂടുവാണല്ലോ മുത്തപ്പാ….

 

“ആഹ് നീയത് വിട്…വീട്ടിൽ പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ വന്നാൽ നീയെന്നെ കൊണ്ടോവോ…?

 

ഇതിപ്പോഴേ തീരുമാനമാക്കണം ഇല്ലെങ്കിൽ ഇന്നത്തെ ദിവസം മുഴുവൻ ഊക്ക് വാങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കേണ്ടി വരും…

 

“അതല്ലേ പൊട്ടാ ഞാനിത്രേം നേരം പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്നേ…എനിക്ക് ഒറ്റക്ക് പോകാൻ മടിയാടാ…പോവാതിരിക്കാനും പറ്റുകേലാ…. “

 

“ആഹ് അങ്ങനെ പണ…. നിനക്ക് ഹിന്ദിയൊക്കെ അറിയാവോ…?

 

ഞാനൊരു സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.. അല്ല എനിക്ക് അറിയാൻ പാടില്ലാ ഈ പണ്ടാരമൊന്നും…മലയാളം തന്നെ എഴുതി കൂട്ടുന്നതിന്റെ വിഷമം എനിക്കേ അറിയൂ.. ഇവൾക്ക് കൂടി ഹിന്ദിയറിയില്ലെങ്കിൽ ബീഹാറിൽ പോയിരുന്നു കടലവറുക്കാം..

 

“അതൊക്കെ അറിയാം.. പിന്നെ നീ പേടിക്കണ്ട അവരുടെ ഫാമിലിയിൽ ഉള്ളവർക്കൊക്കെ മലയാളവും അറിയാം.. പണ്ടെങ്ങോ കോഴിക്കോട്ടെങ്ങാടിയിൽ കച്ചവടം നടത്തിയിരുന്നവരാ അവൾടെ അച്ഛനും അപ്പൂപ്പനുമൊക്കെ…”

 

ഹാവൂ…അക്കാര്യത്തിൽ തീരുമാനമായി…

 

“ട്രെയിൻ എപ്പോളാ…?

 

സമയമൊക്കെ അറിയാൻ വേണ്ടി ചോദിച്ചതാ…വേറൊന്നുമല്ല…

 

“മറ്റന്നാൾ ഉച്ചക്ക് ഒരു ട്രെയിൻ ഒണ്ട്…ടിക്കറ്റൊക്കെ ഞാൻ എടുത്തോളാം സാറൊന്നാ കറക്ട് ടൈമിലവിടെയെത്തിയാ മതി…”

 

“ഇടം വലം നോക്കാതെ എത്തിയിരിക്കും…!!!

 

ആത്മവിശ്വാസം വാരിക്കോരിയൊഴിച്ചു ഞാൻ പറഞ്ഞു…ഇതിപ്പോ പോകേണ്ടത് അവളെക്കാൾ ആവശ്യം എന്റെയാണ്…ഏത്…മനസിലായില്ലേ….?

 

അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട ഞാൻ കൊറേ പ്ലാനുകൾ കണ്ടിട്ടുണ്ട്..അതെല്ലാം ഇപ്പോളെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു നടന്നിട്ട് എങ്ങാനും നടന്നില്ലെങ്കിൽ എന്റെ നെഞ്ചിൽ പൊങ്കാലയിടാൻവരും എല്ലായെണ്ണവും..

 

“ഹ്മ്മ് ശെരി ശെരി…പിന്നേയ് കൂടെ പോരുന്നതൊക്കെ കൊള്ളാം…എന്ന് കരുതി എന്തെങ്കിലും കന്നംത്തിരിവ് കാണിക്കാനാ നീയീ തുള്ളിച്ചാടി പോരുന്നതെങ്കിൽ…മോനെ ആദികുട്ടാ…നിൻറുണ്ടയൂരി ട്രെയിനിനടവെക്കും…പറഞ്ഞില്ലെന്നു വേണ്ട…”

 

ഹൌ…എങ്ങനെ സാധിക്കുന്നു ചാരു ഇതുപോലെ ഭീഷണി മുഴക്കാൻ…..

 

“ഇല്ല മിസ്സ്‌…ഞാൻ നല്ല കുട്ടിയായി ഇരുന്നോളാം…”

 

ടീച്ചറുടെ തനി സ്വഭാവം വെളിയിലെത്തിയതേ ഞാൻ അനുസരണയുള്ളയാളായി…. ഹിഹിഹി…ഇതൊക്കെയെന്റെയൊരു അടവല്ലേ…ട്രെയിനിൽ കേറുന്നത് വരെ മാന്യനായെ പറ്റു…ബാക്കിയൊക്കെ പിന്നേയ്…

 

ഏതായാലും കൊറച്ചു നേരം കൂടി ഞാനവിടെയിരുന്നു ചാരുവുമായി സംസാരിച്ചു…പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നുമില്ലന്നെ.. അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഊക്ക് തന്നെ സംസാരം…. പുറത്തെ മഴയൊന്ന് കുറഞ്ഞതും ഞാൻ ഫോൺ വിളിയെല്ലാം അവസാനിപ്പിച്ചു വെളിയിലേക്കിറങ്ങി….

 

ആദ്യം അച്ഛനെ തന്നെ ചാക്കിലാക്കണം…എന്നിട്ട് വേണം അമ്മയോട് പറയാൻ..ദൂരയാത്ര ആയത് കൊണ്ട് തന്നെ അച്ഛനോട് പറയുന്നതാണ് സേഫ്…. പറയാനുള്ളതെല്ലാം കണക്ക് കൂട്ടി ഞാനച്ഛന്റെ മുൻപിലെത്തി….

 

ഉമ്മറത്ത് തന്നെയിരിപ്പുണ്ട് കക്ഷി…. എന്തോ കളഞ്ഞു പോയ ആളെക്കൂട്ടാണ് ഇരുപ്പ്…ഇനിയെങ്ങാനും ചായ ചോദിച്ചു ചെന്നതിനമ്മ കഞ്ഞിക്കലം കൊണ്ടെങ്ങാനും തല്ലിക്കാണോ…

 

“അങ്ങോട്ട് ഡിവോഴ്സ് ചെയ്യച്ച…!!

 

ഓരോന്നാലോചിച്ചു ചെന്നയെന്റെ വായിൽ നിന്നുമാധ്യം വീണതതായിരുന്നു…..

 

ങേഹ്.. ഇതെന്ത് മൈരെന്ന രീതിയിൽ അച്ഛനെന്നെയൊന്ന് നോക്കി………

 

“അല്ല അടുത്ത മഴക്കുള്ള ലക്ഷണമാണല്ലോ കാണുന്നെ…. അല്ലെ അച്ഛാ.. “

 

ഒന്നുമറിയാത്തപോലെ ഞാൻ വന്നടുത്തുള്ളയൊരു കസേരയിലിരുന്നു….ഏഹ് അച്ഛനെന്ന എന്നെയിങ്ങനെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്നെ………..

മിക്കവാറും മൂപ്പർക്ക് കാര്യം മനസിലായി കാണും കാള വാല് പോകുന്നതേ എന്തോ കാര്യം സാധിക്കാനാവുമെന്ന്…

 

“ഈ ലീവിന് എന്റെയൊരു ഫ്രഡ്ന്റെ കല്യാണമുണ്ട്…. ഒരേ നിർബന്ധം ഞാൻ ചെല്ലണമെന്ന്……”

 

“അഹ് വിളിച്ചതാണേൽ പോണം…. “

 

അച്ഛനൊരു കൂസലുമില്ലാത്ത ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു…ശ്ശെ ഇങ്ങനെയല്ല ഡയലോഗ് വരേണ്ടത്…. എവിടെയാണ് എന്ന് ചോദിക്ക് കാർന്നോരെ….രണ്ടുമൂന്നു മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞിട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ച ചോദ്യമൊന്നും കാണാത്തത് കൊണ്ട് ഞാൻ തന്നെ പറയാമെന്നു വച്ചു…അല്ലേൽ മൂപ്പര് കരുതും അടുത്ത് വല്ല പഞ്ചായത്തിലും ആയിരിക്കും കല്യാണപരിപാടിയെന്ന്…

 

“അതേ കല്യാണം അങ്ങ് ഡൽഹിയിൽ വെച്ചാ…”

 

മനപ്പൂർവം തന്നെ പറഞ്ഞതാണ് ഡൽഹി എന്ന്…ബീഹാർ എന്ന് വല്ലോം പറഞ്ഞാൽ ഈ വീടിന്റെ പടി കടക്കാമെന്ന് പോലും ചിന്തിക്കേണ്ടി വരില്ല…ആഹ് പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല അങ്ങനയുള്ള പല കാര്യങ്ങളും അവിടെ നടന്ന ചരിത്രമുണ്ടെ…പോരാഞ്ഞിട്ട് ഈ ഇന്ത്യാ മഹാരാജ്യത്തെ സകലമാനാ കാര്യങ്ങളും പരദൂഷണവും പറയാൻ വേണ്ടി അമ്മക്ക് ഏതോ അയൽക്കൂട്ടം വാട്സ്ആപ്പ് ഗ്രൂപ്പും ഒണ്ട്…എല്ലാം ദിവസവും ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ അവർ അവരുടേതായ ലോകത്ത് പരദൂഷണം പറച്ചിലാണ് പരുപാടി.. അതിനിടയിൽ ബീഹാറും തിരുന്നൽ വേലിയും എന്ന് വേണ്ട സകലമാനാ കാര്യങ്ങളും ചർച്ചാ വിഷയമാവും…

 

“ഡൽഹിയിലോ…നിനക്ക് അതിനും മാത്രം പിടിപാടൊക്കെ ഉണ്ടോ…?

 

ഒരു പുച്ഛച്ചിരിയോടെ അച്ഛന്റെ ചോദ്യം…ഇതിന് മറുപടി പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ ഉറപ്പായും എയറിൽ കേറി നാലായി വിരിയും….

 

“അംബാനീടെ കല്യാണത്തിനല്ല.. കൂട്ടുകാരിയുടെ കല്യാണത്തിനാ പോണമെന്നു പറഞ്ഞെ..…അവരുടെ ഫാമിലി ഒക്കെ അവിടെയാ.. അതാ…..”

 

“നീ ഒറ്റക്കാണോ പോണേ…?

 

“അല്ല കൂടെ പഠിച്ച കൊറച്ചു പേരുമുണ്ട്…മറ്റന്നാൾ പോകണം എന്നാലേ വിരുന്നിനു മുന്നെയങ്ങു എത്താൻ പറ്റു…”

 

“നീ തിന്നാൻ പോണതാണോ കുട്ടാ…അങ്ങനാണേൽ അവിടെവരെ പോകേണ്ട കാര്യമുണ്ടോ…നമുക്ക് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു ഇവിടെത്തന്നെ നല്ലൊരു സദ്യ ഉണ്ടാക്കിക്കാം…. ഇനിയിപ്പോ സദ്യ പറ്റില്ലെങ്കിൽ വേറെന്തെങ്കിലും കൊറച്ചു ഹെവി ആയിട്ട് തന്നെ ഉണ്ടാക്കാം.. “

 

അഹ് അങ്ങനെ പണ…ചുമ്മാ അല്ല പുള്ളിക്കാരൻ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞെന്നെ വിഷയം മാറ്റാൻ നോക്കുന്നത്…ആള്ക്കറിയാം ഡൽഹി എന്ന് പറഞ്ഞൊരു പോക്ക് പോയാൽ തിരിച്ചെത്താൻ ദിവസങ്ങൾ പിടിക്കുമെന്ന്…..

 

“അച്ഛാ ഞാൻ പോയിട്ട് കല്യാണവും കൂടി ഠപ്പേന്ന് പറഞ്ഞിങ് പോരുമെന്നേ…അവിടെ കറങ്ങി നടക്കാൻ ഒന്നും നിൽക്കുകേല…. അമ്മയോട് പറയാതെ ആദ്യമേ അച്ഛന്റടുത്തു വന്നു പറഞ്ഞത് എന്തിനാ…?

 

“ഞാൻ സമ്മതിക്കുമെന്ന് അറിയാവുന്നോണ്ട്.. അല്ലേലും രണ്ടു പഞ്ചാര വർത്തമാനം പറഞ്ഞാൽ ഞങ്ങളു രണ്ടുപേരെയും വീഴ്ത്താമെന്ന് വേറെയാരേക്കാളും നിനക്കറിയാം…. ഹ്മ്മ് ഏതായാലും കല്യാണം ഒക്കെ കൂടി ഒരു രണ്ടു ദിവസം ഡൽഹിയൊക്കെ കറങ്ങിയിട്ട് പോരെ…. പണ്ട് ഞാനും കൊറേ കറങ്ങി നടന്നതാ അവിടെയെല്ലാം…”

 

പണ്ടത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ ഓർത്തുകൊണ്ടച്ചൻ പറഞ്ഞു…ഏതായാലും ഇവിടുന്ന് സമ്മതം കിട്ടി…ഇനിയുള്ളത് അമ്മയാണ്…അതോടെ അച്ഛന്റെ പെടലിക്ക് വെക്കാം…. അല്ലാണ്ട് എന്നെകൊണ്ട് ഒറ്റക്ക് താങ്ങൂല…

 

“അമ്മയോട് കൂടെ ഒന്ന്…. “

 

പിള്ളേര് കൊഞ്ചി പറയുന്നത് പോലെയൊന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞു…കിട്ടിയാലൂട്ടി…

 

“ഹ്മ്മ്…അത് ഞാൻ പറഞ്ഞേക്കാം…നിനക്ക് അവിടെ ചെന്നിടാൻ പുതിയ ഡ്രസ്സ്‌ വല്ലതും എടുക്കണോ…. അവിടെയുള്ളവരുടെ കല്യാണം എന്നൊക്കെ പറയുമ്പോ കൊറച്ചു മെനയായി നടക്കണ്ടേ…നിന്റെയാ കീറപ്പാന്റും ഇട്ടോണ്ട് പോകാൻ ആണോ ഉദ്ദേശം…?

 

“ഏയ്യ് അല്ലല്ല…ഡ്രെസ്സെല്ലാം അവരുടെ ചിലവാ…ഞാൻ വെറുതെയൊന്നവിടെ ചെന്ന് നിന്നാൽ മതി…”

 

പാവം ചാരു…എന്റെ കാര്യം നോക്കി നോക്കി അക്കൗണ്ട് കാലിയാവും മിക്കവാറും…..

ഏകദേശം പോക്കിന്റെ കാര്യമൊക്കെ തീരുമാനമായതോടെ ഞാൻ മെല്ലെ അകത്തേക്ക് വലിഞ്ഞു…..

 

രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ വന്നിരുന്നപ്പോളാണ് അമ്മയുടെ വക ചോദ്യങ്ങൾ എത്തിയത്…എപ്പോ പോകും എങ്ങനെ പോകും തിരിച്ചെന്ന് എത്തും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞൊരുലോട് ചോദ്യങ്ങൾ…അറിയാവുന്ന കാര്യങ്ങളും പിന്നെങ്ങനെ വീണാലും നാലു കാലിൽ വീഴുന്ന സ്വഭാവവും ഉള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ അമ്മയുടെ ചോദ്യങ്ങളെയും ഞാൻ മതിയായ ഉത്തരങ്ങൾ കൊണ്ട് തടഞ്ഞു നിർത്തി…. പിറ്റേന്നും വലിയ മാറ്റമില്ലാതെ കടന്നു പോയി………

 

—————————————

 

“കുട്ടാ എല്ലാം എടുത്തു വച്ചില്ലേ….?

 

ഐപാഡ് എടുത്തു ബാഗിൽ വെക്കുന്നതിനിടയിലായാണ് അമ്മയുടെ ചോദ്യം….

 

“ആഹ് വെച്ചു….പിന്നേയ് ഞാനില്ലെന്ന് കരുതിയാ പാവം മനുഷ്യനെ ഒന്നും ചെയ്തേക്കല്ല്…”

 

“ഒന്ന് പോയെടാ…. എല്ലാം കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ വേഗം താഴേക്ക് വാ ആ ചെക്കനവിടെ വന്നു നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കൊറേയായി…”

 

അഹ് സ്റ്റേഷനിൽ കൊണ്ടു ചെന്നാക്കാൻ അജയനെ വിളിച്ചു വരുത്തിയായിരുന്നു…ഒന്നരക്ക് മുൻപേ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തണമെന്നാണ് ടീച്ചറുടെ ഓർഡർ…ഡ്രെസ്സെല്ലാം പാക്ക് ചെയ്ത ചെറിയ സൈഡ് ബാഗും എടുത്തു ഞാനമ്മയുടെ പിറകെ നടന്നു…ഉമ്മറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയതേ കണ്ടു അജയനെയും ഉപദേശിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന അച്ഛനെ…. മൂപര് പിന്നെങ്ങനെയാണ് അജയനെ എപ്പോ കണ്ടാലും പിടിച്ചു നിർത്തി ഉപദേശിക്കും…വല്യ കാര്യമൊന്നുമില്ല എന്നാലും അവനതും കേട്ടങ്ങനെ നിക്കണത് കാണാം…ചിലപ്പോ ബഹുമാനം കൊണ്ടാവും…

 

“ആഹ് വന്നോ…സമയം കളയാൻ നിൽക്കണ്ട എന്നാൽ…അജയാ വണ്ടി നോക്കി ഓടിച്ചാൽ മതി തിരക്ക് കൂടുതൽ ആവും ടൗണിലേക്ക്…”

 

അവസാനതരി ഉപദേശം കൂടി കൊറച്ചു വെള്ളത്തിൽ കലക്കി ഒഴിച്ച ശേഷം അച്ഛനൊരു സൈടായി…

 

“അഹ് പിന്നേയ് കൊറച്ചു പൈസ നിന്റെ അക്കൗണ്ടിലേക്ക് ഇട്ടിട്ടൊണ്ട് അച്ഛൻ…ഏതായാലും കല്യാണത്തിന് പോകുവല്ലേ ആ കൊച്ചിനെന്തെങ്കിലും ഗിഫ്റ്റ് കൂടെ വാങ്ങി കൊടുക്കണേ…”

 

അരഭിത്തിയിൽ ചാരിയിരുന്നുകൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു…

 

ഞാൻ രണ്ട് പേരെയും ഒന്ന് നോക്കി…ഹ്മ്മ്…ചെറിയൊരു മങലുണ്ട് രണ്ടിന്റെയും മുഖത്ത്….

 

“അതൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം…പിന്നേയ് രണ്ടാളും വല്യ അടിപിടിയൊന്നും കൂടാതെ ഇരുന്നോണം…”

 

“ഒന്ന് പോയെടാ…അവനൊരു വല്യ കാർന്നോരു വന്നേക്കുന്നു…”

 

ആഹ് ബെസ്റ്റ്…ഒന്ന് ആശ്വസിപ്പിച്ചു പോകാമന്ന് വെച്ചപ്പോ അവിടെയും എനിക്കിട്ട് ഊക്കോ….

 

“അപ്പൊ ശെരി…അജയാ വാടാ…ഇനിയും നിന്നാൽ ചെലപ്പോ എന്നെ ഫ്‌ളൈറ്റിൽ അയക്കും ഇവർ…”

 

അജയനെയും കൂട്ടി ബൈക്കിൽ കേറിയിരുന്നു ഞാൻ ഒന്നൂടെ പിറകിലേക്ക് നോക്കി…. ഓഹ് രണ്ടിനും ഒരു മാറ്റവും ഇല്ല…ഇതിപ്പോ എന്നെപ്പറഞ്ഞു വിട്ടിട്ട് ഇതുങ്ങൾക്ക് വേറെ വല്ല പ്ലാനുമുണ്ടോ…. മാറിനിന്നു പരസ്പരം എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്ന അച്ഛനെയും അമ്മയെയും നോക്കി ഞാൻ കൈ വീശി കാണിച്ചു…

 

“റ്റാറ്റാ…. ഞാൻ പോയി മരുമോളെ കൂട്ടികൊണ്ട് വരാം…. “

 

എന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞതും അജയൻ വണ്ടി മുൻപോട്ടെടുത്തു….. അല്ലെങ്കിൽ എന്ത് സംഭവിക്കുമെന്ന് അവനറിയാം…

 

“മൈരേ നിനക്ക് പ്രാന്താണോ…?

 

വീടിന്റെ ഗേറ്റ് കടക്കാനായതും അജയന്റെ ചോദ്യമെത്തി…. ഞാനതിനൊരു ചിരിയോടെ അവനോട് ഫ്രണ്ടിലെ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കാൻ പറഞ്ഞു…..

 

എനിക്ക് നന്നായിട്ടറിയാം പിറകിലുള്ളവരുടെ റിയാക്ഷൻ എന്താണെന്ന്…അച്ഛൻ അമ്മയോട് എന്തോ പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്….

 

“അല്ലമോനെ.. നീ ശെരിക്കും കല്യാണത്തിന് പോണതാണോ അതോ മിസ്സിന്റെ കൂടെ ഒളിച്ചോടി പോകുവാണോ…?

 

സിഗ്നല് കാത്തു നിൽകുമ്പോളാണ് അജയന്റെ ചോദ്യം…..

 

“ഏയ്‌.. അങ്ങനെ ഒളിച്ചോടാൻ പ്ലാനൊന്നുമില്ല…ഭാവിയിലേക്ക് ചിലപ്പോ പ്ലാൻ ചെയ്യേണ്ടി വന്നേക്കാം…അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോ ഇതൊക്കെ ഒരു ട്രെയിനിങ് ആയി കണ്ടാ മതിയല്ലോ…”

 

ഞാനവന്റെ തോളിൽ തട്ടിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു…

 

“ഉഫ്…നല്ല മൂഞ്ചിയ പ്ലാനിങ്…”

 

“ഏഹ്…സത്യം പറ മൈരേ അച്ഛനെന്താ നിന്നോട് പറഞ്ഞെ…ട്രെയിൻ കേറ്റി വിടുന്നവരെ എന്നെ നിലം തൊടീക്കല്ലെന്ന് വല്ലോം പറഞ്ഞൊ…”

 

“പിന്നേ പിന്നേ…മോനെ ആദി ഞാനൊരു കാര്യം പറഞ്ഞാ നിനക്ക് വിഷമം തോന്നല്ല്…നിന്റെ ചെല നേരത്തെ കൊണയടി കേട്ടാൽ ഞാനെന്നല്ല ചെലപ്പോ പെറന്നു വീണ പൊടി കുഞ്ഞു പോലും നിന്നെ ഊക്കി പോകും…. “

 

ഓഹ്…തല്ക്കാൻ മിണ്ടാതിരിക്കാം…അതാവും ആരോഗ്യത്തിനു നല്ലത്…………. കോഴിക്കോട് അങ്ങാടിയിലെ തിക്കിനും തിരക്കിനും ഇടയിലൂടെ മുക്കിമുള്ളി ഒരുവിധം അജയനെന്നെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ കൊണ്ടാക്കി….

 

“അപ്പൊ ശെരി……പിന്നേയ് അവിടെ ചെന്ന് ഇടക്ക് വിഡിയോ കാൾ ചെയ്യണേ…ബീഹാറിൽ നല്ല പാലിന്റെ നിറമുള്ള പെണ്ണുങ്ങൾ ഒണ്ടെന്ന കേട്ടത്.. “

 

ചുണ്ടൊന്ന് നനച്ചുകൊണ്ട് അജയൻ പറഞ്ഞു…ഈശ്വരാ മൈരന്റെ മുഖത്തും നാണമോ….

 

“എടാ പാലിന്റെ നിറമുള്ള പെൺപിള്ളേരൊക്കെ അങ്ങ് പഞ്ചാബിലാ…ലോകം കാണാനാത്തൊരു ഫുണ്ട…”

 

“ഓഹ് അങ്ങനെയാണോ…അല്ല ഈ ട്രെയിൻ പഞ്ചാബ് വഴിയെങ്ങാനും ആണോ പോണേ…?

 

“പൊന്ന് കുണ്ണേ…നമിച്ചു നിന്നെ…നിനക്കിപ്പോ ന്താ വേണ്ടേ പാലിന്റെ നിറമുള്ള പെണ്ണ് അല്ലെ…സെറ്റ് ആക്കി തരാം…തത്കാലം നീ അടുത്ത മഴക്ക് മുൻപ് വീട് പിടിക്ക്…”

 

അതും പറഞ് ഞാൻ ബാഗുമായി സ്റ്റേഷനകത്തേക്ക് നടന്നു…. വല്യ തിരക്കൊന്നും ഇല്ല…

 

ഉള്ളിലേക്ക് കയറിയതേ ഞാൻ ഫോണെടുത്തു ചാരുവിനെ വിളിച്ചു.. എന്റെൽ ടിക്കറ്റ് ഒന്നുമില്ലല്ലോ..

 

“എത്തിയോ നീ…?

 

ഫോൺ എടുത്തതെ മറുവശത്തു നിന്ന് ചാരുവിന്റെ ചോദ്യം….

 

“ആ എത്തി…നീ എവിടെയാ..?

 

ചുറ്റിനുമൊന്ന് തിരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…

 

“അഹ് എന്നാ നീ അവിടെകിടന്ന് താളം ചവിട്ടാതെ നാലാമത്തെ പ്ലാറ്റ്ഫോമിലേക്ക് വാ…ഞാനിവിടെയുണ്ട്…വേഗം വാട്ടോ ട്രെയിൻ വരാൻ സമയമായി.. “

 

പറഞ്ഞു തീർന്നത് തലക്ക് മേളിലെ സീലിംഗിൽ വെച്ചിരുന്ന സ്പീക്കറിൽ നിന്ന് അനൗൺസ്മെന്റ് വന്നു…അതിൽ പ്ലാറ്റ് ഫോം നമ്പർ നാലിലേക്ക് ഏതോ ട്രെയിൻ വരുന്നുണ്ടെന്ന് കൂടി പറഞ്ഞതും ഞാൻ അകത്തേക്ക് ഓടി…തേടിപിടിച്ചു നാലാമത്തെ ട്രാക്കിലേക്കുള്ള വഴി കണ്ടുപിടിച്ചു…..

 

“മുടിയാനായിട്ട് ഏതവനാണോ എത്രയും സ്റ്റെപ്പ് പണിതത്…”

 

ശബരിമലയിലെ പടിക്കെട്ട് കണക്കെയുള്ള സ്റ്റെപ്പോടി ഇറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ കണ്ടു ദൂരെ മാറിയൊരു സൈഡിൽ ബാഗും തോളിലിട്ട് ഫോണും നോക്കി നിൽക്കുന്ന ചാരുവിനെ…… ഓടിപ്പാഞ്ഞവളുടെ അടുത്തെത്തിയതും വലിയൊരു ഹോണടിയോടെ ഒരു ട്രെയിൻ ഞങ്ങളുടെ പ്ലാറ്റ്ഫോമിലേക്ക് വന്നുനിന്നു

 

“വേഗം വാ…”

 

ഞാൻ വന്നു നിന്നതേ അവളെന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു മുൻപിലുള്ള ആൾക്കൂട്ടത്തിലേക്ക് കയറി…

 

“ഏഹ്.. അതേ.. ഏതാ ബോഗി നമ്മടെ…?

 

ട്രെയിൻ കേറാൻ നില്കുന്നവരുടെ ഇടയിലൂടെ തിക്കിതിരക്കി കേറുന്ന ചാരുവിനോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…

മറുപടിയൊന്നുമില്ല…തിരക്കിനിടയിലൂടെ ട്രെയിനിൽ കയറി പറ്റാനുള്ള തന്ത്രപ്പാടിലാണ് കക്ഷി….ഇത് തന്നെ അവസരം മോനെ ആദി….

 

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മുൻപിൽ തടസ്സമായി നിന്ന രണ്ടുപേരെ പതിയെ ഷോൾഡറുകൊണ്ട് തട്ടിമാറ്റി ചാരുവിനെ കയറാൻ വഴിയുണ്ടാക്കി കൊടുത്തു…ഹ്മ്മ് ചെറിയൊരു ചിരിയുണ്ടാ മുല്ലപ്പൂ പോലുള്ള മുഖത്ത്…. പിന്നെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത് അവൾക്ക് കയറാനായി തട്ടി മാറ്റിയ രണ്ടു പേരുടെ കണ്ണുകൾ എന്നെത്തന്നെ നോക്കി നില്കുന്നത്…പണിയിപ്പോഴേ കിട്ടിയോ ദൈവമേ…

 

ഞാനവരെ ശ്രദ്ധിക്കാത്തത് പോലെ മുകളിലേക്ക് മാത്രം നോക്കികൊണ്ട് ട്രെയിനിലേക്ക് കയറി…..

 

“സീറ്റ്‌ നമ്പർ എത്രയാ..?

 

എന്റെ മുൻപിൽ നിന്ന ചാരുവിനോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…അവളും മുൻപിലേക്ക് നോക്കിനിന്ന് ആലോചിക്കുവാണ്…ഇനിയെങ്ങാനുമിവൾ കള്ളവണ്ടി കേറാനുള്ള ഉദ്ദേശത്തിലാണോ വന്നത്…

 

“അതേ…!!!

 

ഒന്നൂടെ ചോദിക്കാമെന്ന് വെച്ച് വിളിച്ചതും അവളെന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു മുൻപിലേക്ക് നടന്നു….

 

“AC യോ…?

 

മുന്പിലെ കർട്ടനും ഗ്ലാസും കണ്ടു ഞാൻ ചോദിച്ചു…

 

“പിന്നേ നീ അവിടംവരെ ജനറലിൽ പോകുമോ…?

 

എന്നൊരു ചോദ്യത്തിൽ മിസ്സെന്റെ വായടപ്പിച്ചു…അല്ലേലും ഇതല്ലേ സുഖം…AC യും ഒണ്ട് ഒച്ചപ്പാടും ബഹളവുമില്ല…ഹ്മ്മ്…മിസ്സിന്റെ മനസ്സിലും എന്തോ ദുരുദ്ദേശം ഉള്ളത് പോലെ….

 

പിള്ളേരെ കൊണ്ടു പോണത് പോലെ എന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്ണ് നടന്നു പോകുന്നത് അവിടേം ഇവിടേംയുമായി ഉറക്കം തൂങ്ങിയിരിക്കുന്ന ആളുകൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്…എനിക്കാണേൽ അവരുടെ നോട്ടത്തിൽ ചെറിയൊരു നാണവും തോന്നാതിരുന്നില്ല

 

ഒടുക്കം തേടി പിടിച്ചൊരു സീറ്റിൽ ചാരുവിരുന്നു…

 

“ദേ ഇതെന്റെ സീറ്റ്.. അത് നിന്റേത്…”

 

അവളിരുന്നതിന്റെ മുന്പിലെ ഒഴിഞ്ഞ സീറ്റ് കാണിച്ചെന്നോട് പറഞ്ഞു…

 

ഞാനാ സീറ്റിലേക്ക് ഇരുന്ന് ചുറ്റുപാടുമോന്ന് വീക്ഷിച്ചു…ഹ്മ്മ് തരക്കേടില്ല…മാന്യമായൊരു വൃത്തിയുള്ള ബോഗി…സൈഡിൽ പൊതുവെ കണ്ടു ശീലിച്ചിട്ടുള്ള കമ്പി ജനലിന് പകരം ഗ്ലാസ്സ് ആണ്…മുകളിലായി രണ്ട് ബെർത്ത്‌ സീറ്റുകളും.. അത് കാലിയാണ്…അവിടെയെത്തും വരെ ഈ സീറ്റുകളിലേക്ക് ആൾക്കാർ വന്നില്ലെങ്കിൽ…ഞാനിരുന്നെന്റെയുള്ള ബുദ്ധിയിൽ കണക്കുകൾ കൂട്ടാൻ തുടങ്ങി…

 

ഒരു രണ്ട് മിനുട്ട് കൂടി കഴിഞ്ഞതും ട്രെയിൻ ഒന്ന് ഇളകിയാടി മുൻപിലേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങി.. ഹ്മ്മ്…ഇനി രണ്ട് ദിവസം ഇതിനുള്ളിൽ ഇരിക്കണം…തൊട്ടപ്പുറത്തുള്ള സീറ്റിൽ ഒരു ഫാമിലിയാണ്.. പക്ഷെ കണ്ടിട്ട് മലയാളി ലുക്കൊന്നും ഇല്ല താനും അവർക്ക്…

 

ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കൂട്ടി മുൻപിലേക്ക് നോക്കുമ്പോളാണ് എന്നെത്തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന ചാരുവിനെ കണ്ടത്….. സത്യം പറയാലോ വന്നത് മുതലുള്ള തിരക്കിൽ അവളെയൊന്ന് ശെരിക് നോക്കാൻ പോലും സമയം കിട്ടിയില്ല

 

പതിവുപോലെ ചുരിദാറാണ് ഇട്ടതെന്ന് വിചാരിച്ചെങ്കിൽ തെറ്റി.. പകരം ഒരു ഫുൾകൈ ഷർട്ടും ജീൻസും ആണ് വേഷം..

 

ജന്മനാ നല്ല നിറമുള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെയാ ബ്ലാക്കും റെഡ്ഡും ഷർട്ടിൽ നന്നായി തന്നെ കാണാനുണ്ട് മിസ്സിന്റെ സൗന്ദര്യം….

 

“മ്മ്….!!!!

 

എന്താണെന്നുള്ള ഭാവത്തിൽ ഞാനൊന്ന് ചാരുവിനെ നോക്കി….. ആഹാ മുല്ലമൊട്ടു പോലത്തെയൊരു ചിരിയാണ് പകരം കിട്ടിയത്….

 

ശ്ശെടാ ഇങ്ങനെയൊക്കെ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചാൽ എനിക്ക് നാണം വരും…..

 

“ടാ ഇവിടെ വന്നിരി..”

 

ചാരുവിന്റെ അടുത്തായി സീറ്റിൽ തട്ടിക്കൊണ്ടു എന്നോട് പറഞ്ഞു…

 

“അത് വേണോ…മിസ്സിന്റെ ഭീഷണിയൊന്നും ഞാൻ മറന്നിട്ടില്ല…”

 

എന്റെ ഉണ്ടയൂരി ട്രെയിനിനട വെക്കുമെന്ന ചാരുവിന്റെ ഭീഷണി സ്വരം എന്റെ തലക്ക് മുകളിലൊന്ന് കറങ്ങിപ്പോയി…മറ്റവന്റെ പണിയാ മനസ് തെണ്ടീടെ….

 

“അതിന് നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരിക്കാനൊന്നുമല്ല വിളിച്ചത്…എനിക്ക് കൊറച്ചു കാര്യങ്ങൾ പറയാനുണ്ട് അതിനാ…””

 

“ഓഹ് അതായിരുന്നോ…ഞാൻ കരുതി…”

 

ചാരുവിനടുത്തായി വന്നിരുന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു…വെറുതെ ജസ്റ്റ്‌ ഒന്ന് എറിഞ്ഞു നോകിയതാ…

 

“നീയെന്ത് കരുതിയെന്ന്…?

 

എന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞുകൊണ്ട് പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ ചോദ്യമെത്തി…. ഈശ്വരാ കണ്ട്രോൾ തരണേ….. രണ്ട് ദിവസം ഇതേ ഇരിപ്പ് ഇരുന്നാലും മുതലാവും….. അടുത്ത സീറ്റിലുള്ള ഫാമിലിയിലെ കൊച്ചാണെന്ന് തോന്നുന്നു ഏറിപോയാ ഒൻപതിലോ പത്തിലോ പഠിക്കുന്ന പ്രായം തോന്നും…എന്റെ തോളും ചാരിയുള്ള ചാരുവിന്റെ ഇരുപ്പ് കണ്ട് അതിരുന്നു കിണിക്കുന്നുണ്ട്…

 

“ഏയ്യ് ഞാനൊന്നും കരുതീല…മിസ്സ്‌ പറ എന്താ പറയാനുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞെ…”

 

“അഹ് ഇതാണ് പറയാനുള്ളെ…കേരളാ ബോർഡറ് കഴിയുന്ന വരെ മാത്രം മതി നിന്റെ മിസ്സ്‌ വിളി…!!

 

പെട്ടെന്ന് നിവർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് ചാരു പറഞ്ഞു…

 

“ഏഹ്…അതെന്താ അങ്ങനെ…?

 

പറഞ്ഞതിന്റെ ഇരുപ്പുവശം മനസിലാവാതെ ഞാൻ ചോദിച്ചു….

 

“അതങ്ങനാ….ഞാൻ എന്റെ ഫ്രഡ്‌നോട് പറഞ്ഞേക്കുന്നെ ഹസ്ബൻഡിന്റെ കൂടെയാ വരുന്നതെന്ന…”

 

“ഹസ്ബൻഡോ….അപ്പൊ നിന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞതാണോ….???

 

പെട്ടെന്നുള്ള ഞെട്ടലിൽ ഞാനുറക്കെ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു…. ശബ്ദം പതിവിലതികം പൊങ്ങിയത് കൊണ്ടാണെന്നു തോന്നുന്നു മിസ്സപ്പൊ തന്നെ എന്റെ വാ പൊത്തി പിടിച്ചു…

 

“അടങ്ങി ഇരിക്ക് കുട്ടാ നീ…. ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത് നിന്നെയാ…. “

 

“ഞാനോ…എപ്പോ…നീ തെളിച്ചു പറ ചാരു.. എനിക്കൊന്നും മനസിലാവുന്നില്ല…”

 

വാ പൊത്തി പിടിച്ചുരുന്ന കൈയിൽ പിടിച്ചു മാറ്റികൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…ശെടാ ഇതിപ്പോ എനിക്കാണോ ബോധം പോയത് ഇവൾക്കാണോ…

 

“എന്റെ ബുദൂസെ…ഞാൻ പറയുന്നത് മുഴുവൻ നീയൊന്ന് കേൾക്കാദ്യം…ഞാൻ ഫ്രഡ്‌നോട് പറഞ്ഞേക്കുന്നത് എന്റെ കല്യാണം ഈ അടുത്തു കഴിഞ്ഞു സൊ അവിടേക്ക് വരുമ്പോ കെട്ടിയോനെയും കൂടെ കൂട്ടുമെന്ന.. അപ്പൊ ഉറപ്പായും അവളുടെ ഫാമിലിക്കും ഇക്കാര്യം അറിവുണ്ടാവും…അങ്ങനെയൊക്കെ കാര്യങ്ങൾ കിടക്കുമ്പോ നീയെന്നെ അവിടെവന്ന് മിസ്സേ മിസ്സേന്ന് വിളിച്ചു പിറകെ നടന്നാൽ ഞാൻ കള്ളം പറഞ്ഞതാണെന്ന് വിചാരിക്കൂലേ…”

 

വളരെ നിഷ്കു ഭാവത്തോടെ ചാരു പറഞ്ഞു നിർത്തി…എന്തൊരു വിനയം…കുലീനത…കരുണ എന്ന് വേണ്ട സകലമാന ഭാവങ്ങളും സെക്കണ്ടുകൾ കൊണ്ടവളുടെ മുഖത്താകെ മിന്നി മാഞ്ഞു….

 

“പിന്നേ ഉറപ്പായും വിചാരിക്കും…മിസ്സൊരു കള്ളിയാണെന്ന്…. “

 

ഞാനത് പറഞ്ഞതെ ഓർമ്മയുള്ളു കാലമാടത്തിയെന്റെ വിരൽ പിടിതിരിച്ചു കളഞ്ഞു അപ്പൊ തന്നെ….

 

“””അആഹ്ഹ…വിട് വിട്…ഇതിപ്പോ എന്തിനാ….!!!!!

 

“നീ പറഞ്ഞത് പറഞ്ഞു…അതിനെന്തിനാ ആവശ്യമില്ലാത്തൊരു ചിരി…. ഏഹ്…കളിയാക്കിയത് അല്ലേടാ നീയെന്നെ….””””

 

“എടി ഭൂതമേ കൈ വിട്…എനിക്കിനിയും ആവശ്യമുള്ളത…. “”

 

വേദനകൊണ്ട് ചുവന്നു പോയ ചൂണ്ടു വിരല് നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു.. അല്ല പിന്നെ…ഒന്നുവല്ലേലും ഭാവിയിൽ അവൾക്ക് കൂടെ ആവശ്യമുള്ള വിരലാ…അതിപ്പോഴേ ഒടിച്ചു തിരിച്ചു വച്ചാലെങ്ങനാ…

 

“ഞാൻ പറഞ്ഞതൊന്നും നിന്റെ തലയിൽ കേറിയില്ലേ കുട്ടാ…എന്റെ പൊന്ന് മോനല്ലേ അപ്പോളത്തെ ഒരു ഇതിൽ ഞാനവളോട് പറഞ്ഞു പോകുവേം ചെയ്തു…അതോണ്ട് പ്ലീസ്‌ പ്ലീസ്‌ അവിടെ വന്നു മണ്ടത്തരമൊന്നും കാണിച്ചേക്കല്ലേ…”

 

എന്റെ സ്വഭാവം നന്നായി മനസിലാക്കിയിട്ടുള്ളത് കൊണ്ടാണ് ചാരുവിങ്ങനെ കെഞ്ചി പറയുന്നേ…

 

“ഹ്മ്മ്.. ശെരി ശെരി…ഞാനായിട്ട് നിന്റെ ഇമേജിന് പ്രശ്നമൊന്നും ഉണ്ടാക്കില്ല പോരെ…. “

 

ഇതേ സമയം കൊണ്ടു തന്നെ ട്രെയിൻ അതിന്റെ പരമാവധി വേഗതയിൽ എത്തിയിരുന്നു…………ജനാലകളൊന്നും തുറന്നിട്ടില്ലെങ്കിലും കോച്ചിനകത്തേക്ക് അടിച്ചു കയറുന്ന നേരിയ തണുപ്പിലും എനിക്കൊന്നു കുളിരുകോരിപ്പോയി….

 

ഇന്നെന്തോ മഴ കുറവുള്ളൊരു കാലാവസ്ഥയാണ്…. കൊറച്ചു നേരം വെളിയിലെ കാഴ്ചകളൊക്കെ കണ്ടങ്ങനെ ഞാനിരുന്നു…ഇടക്ക് ചാരുവിനെ നോക്കാനും മറന്നില്ലട്ടോ.. പുള്ളിക്കാരിയാണേൽ ഫോണിലും നോക്കി എന്റെ ഷോൾഡറിൽ ചാരിയിരിപ്പുണ്ട്….

 

ഏതോ വെബ്സീരിസ് കാണുവാണ് ഫോണിൽ…ഏതാണെന്നറിയാൻ വേണ്ടി ഞാനൊന്ന് എത്തി നോകിയെങ്കിലും കാര്യമായൊന്നും മനസിലായില്ല…അല്ലേലും എങ്ങനെ മനസിലാവനാ വല്ല ഇംഗ്ളീഷോ ജാപനീസോ ആണെങ്കിൽ പോട്ടെന്നു വെക്കാം.. ഇതിപ്പോ ഏത് ഭാഷ…. മംഗോളിയൻ വല്ലോം ആവും മിസ്സിന്റെ സ്വഭാവം വെച്ചു

 

“അതേ നിനക്ക് ഹിന്ദി അറിയാമല്ലോല്ലേ…?

 

ആകെക്കൂടെ സംശയം തോന്നിയ ഞാനൊന്ന് വീണ്ടും ചോതിച്ചു നോക്കി…

 

“അറിയാം…നല്ല പച്ച വെള്ളം പോലെ പറയാൻ അറിയില്ലേലും അത്യാവശ്യ പിടിച്ചു നിൽക്കാനുള്ളതൊക്കെ കയ്യിലുണ്ട്…പിന്നെ നീയെന്തിനാ പേടിക്കുന്നെ അവിടെ ഉള്ളവർക്കൊക്കെ മലയാളം അറിയാം…”

 

“അഹ് അതാ എന്റെ പേടി….. ബീഹാറികളുടെ വായിൽ നിന്ന് കൂടെയേ ഊക്ക് കിട്ടാനുള്ളൂ…ഇതിപ്പോ ട്രെയിൻ പിടിച്ചു ചെന്ന് വാങ്ങിക്കേണ്ട അവസ്ഥയായില്ലേ…”

 

ഒരു തരം നിർവികാരിതയോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു…. പറഞ്ഞതൊക്കെ സത്യം തന്നെയല്ലേ….. എനിക്കെന്റെയീ സ്വഭാവം ഒന്ന് മാറ്റിയാൽ കൊള്ളാമെന്നുണ്ട്…കിട്ടുന്ന ഊക്കിനെ ഡബിളായി തിരിച്ചു കൊടുക്കാനുള്ള എന്റെ മണ്മറഞ്ഞു പോയ കഴിവിനെ വീണ്ടും പൊടി തട്ടി എടുക്കണം….. എന്നൊക്കെയാണ് എന്റെ ചിന്തകൾ പക്ഷെ ഇതിലും വലിയ ഊക്ക് പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ ഇടയിലേക്ക് ആണ് ഞാൻ കയറി ചെല്ലാൻ പോണതെന്ന് എനിക്കപ്പൊ മനസിലായിരുന്നില്ല.. അത് വഴിയേ പറഞ്ഞു തരാം…തല്ക്കാലം ഞാനൊരു ചായ കിട്ടുമോന്ന് നോക്കട്ടെ…

 

“ഞാനിപ്പോ വരാവേ…!

 

സീറ്റിൽ നിന്ന് ഞാനെണീക്കുന്നത് കണ്ട ചാരു എന്താണെന്ന ഭാവത്തിലെന്നെ നോക്കി…

 

“ഇപ്പൊ വരാം…””

 

അതും പറഞ്ഞവളുടെ പഞ്ഞിപോലുള്ള ചുവന്ന കവിളിൽ പിടിച്ചൊന്ന് ഞെക്കി വിട്ട ശേഷം ഞാൻ സീറ്റിൽ നിന്നെണീറ്റു…

 

ഇടംവലമൊന്നു നോക്കിയ ശേഷം അടുത്ത തന്നെയുള്ള ഡോറിനരികിലേക്ക് നടന്നു…സ്ലീപ്പർ കോച്ചിന്റെ സൈഡിലൂടെ ആണ് അധികവും ചായ വിൽക്കുന്നവരെ കണ്ടിട്ടുള്ളത് ഏതായാലും അവിടെവരെയൊന്ന് പോയി നോക്കാമെന്ന് കരുതി….

 

അധികമൊന്നും അലഞ്ഞു തിരിയേണ്ടി വന്നില്ല ആദ്യത്തെ ബോഗിയിൽ നിന്നൊന്ന് വട്ടം തിരിഞ്ഞപ്പോ തന്നെ കണ്ടു ഒരു പയ്യൻ കോഫീ കോഫീന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു വരുന്നത്…. ഡോറിനരികിൽ വച്ചു തന്നെ ഞാനവനെ പിടിച്ചു നിർത്തി

 

“കോഫി മാത്രേ ഉള്ളോ…?

 

“ഫിൽറ്റർ കോഫി ഒണ്ട്…. “”

 

പയ്യനാ കയ്യിൽ പിടിച്ചിരുന്ന പാത്രം അടുത്തുള്ള സീറ്റിലേക്ക് വച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

 

“എന്നാ ഒരു രണ്ടെണ്ണം എടുത്തോ…എത്രയാ…?

 

പോക്കറ്റിൽ കയ്യിട്ടോണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…

 

“നാല്പത് രൂപ…”

 

ഓഹ് ഇതിന് ഒന്നിന് ഇരുപത് ആണല്ലോല്ലേ….. കയ്യിൽ തടഞ്ഞൊരു അമ്പതിന്റെ നോട്ടെടുത്തു അവന് കൊടുത്തു ബാക്കിയും വാങ്ങി രണ്ട് കോഫിയുമായി ഞാനെന്റെ സീറ്റിലേക്ക് നടന്നു…

 

ഡോർ തുറന്നകത്തേക്ക് കയറിയതേ കണ്ടു സൈഡിലായുള്ള കമ്പിയിൽ ചാരി എന്റെ വരവും കാത്തിരിക്കുന്ന ചാരുവിനെ…

 

“നീയെന്താ പേടിച്ചു പോയോ ഞാനെങ്ങാനും മുങ്ങിയെന്ന് വിചാരിച്ചു..””

 

എന്നുമുള്ള അതേ ചിരിയോടെ ഞാനവളോട് ചോദിച്ചു പിന്നേ കയ്യിലിരുന്ന ഒരു കപ്പ് കോഫിയും കൊടുത്തു..

 

“അങ്ങനെ ഇട്ടേച്ചു പോവതൊന്നുമില്ലെന്ന് അറിയാം…. എന്നാലും നിന്റെയാ ഗോതമ്പു തേടിയുള്ള കോഴിയെപോലുള്ള പോക്ക് കണ്ടപ്പോ നോക്കി ഇരുന്നതാ…”

 

പതിവ് പോലെ എന്നെയും കളിയാക്കി ഞാൻ കൊടുത്ത കോഫിയും കുടിച്ചോണ്ട് ചാരുവെന്നേ നോക്കി ചിരിച്ചു…ചിരിയെന്ന് പറഞ്ഞാ നല്ലസ്സല് കളിയാക്കിച്ചിരി

 

“വോ…നമ്മള് അല്ലേലും കോഴി…സമ്മതിച്ചു…”

 

അതും പറഞ്ഞു ഞാനെന്റെ സീറ്റിലേക്ക് ഇരുന്നു…മുകളിലത്തെ സീറ്റിലേക്കുള്ള ആളുകളൊന്നും ഇതുവരെ വന്നിട്ടില്ല.. ആഹ് ചെലപ്പോ അടുത്ത സ്റ്റേഷനിൽ നിന്ന് കേറുമായിരിക്കും…

 

പിന്നോരോന്ന് ഞങ്ങൾ മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും അങ്ങനെയേ ഇരുന്നു ഒരു മൂന്നാല് മണിക്കൂർ.. ഒടുക്കം ഇരുന്നിരുന്നു നടുവീന്നൊരു കൊളുത്തുപ്പിടിക്കൽ കൂടെ വന്നതോടെ ഞാൻ എണീറ്റ് ഡോറിനൊരരികും പറ്റി നിന്നു…

 

നമ്മളീ സന്ധ്യമയങ്ങിയെന്ന് പറയാറില്ലേ.. ഏതാണ്ട് അതുപോലൊരു കാലാവസ്ഥയാണ് പുറത്തേക്ക്…തെളിഞ്ഞയാകാശമാണെങ്കിലും അസ്തമയ സൂര്യന്റെ കരവിരുത് കൊണ്ടാവണം നല്ല സിന്തൂരനിറം വാരിയെറിഞ്ഞത് പോലെ ആകാശം ചുവന്നു തുടങ്ങി…….. കാറ്റും കൊണ്ടു ഞാനാ ഇരുമ്പുപടിയിലിരുന്നു…..

 

“കുട്ടാ നീയെന്തിനാ ഇവിടിരിക്കണേ…?

 

പുറത്തെ കാഴ്ചകളും കണ്ടിരുന്ന എന്റെ പിറകിൽ വന്നു നിന്നോണ്ടാണ് ചാരുവിന്റെ ചോദ്യം…ഇപ്പൊ വരാമെന്ന് പറഞ്ഞു പോന്നയെന്നെ കാണാഞ്ഞത് കൊണ്ടാവും പുള്ളിക്കാരി തേടിയിറങ്ങിയത്

 

“ചുമ്മാ…ഇവിടിങ്ങനെ ഇരിക്കാൻ നല്ല രസം…”

 

പുറത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കികൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു…

 

“വേണ്ട വേണ്ട…ഇവിടിങ്ങനെ ഇരിക്കുവൊന്നും വേണ്ട.. വന്നേ അകത്തേക്ക് പോകാം…”

 

“എന്റെ ചാരു ഞാൻ കൊച്ചു കുട്ടിയൊന്നുമല്ല…നീയിങ്ങ് വന്നേ…”

 

അതും പറഞ്ഞെന്റെ പിറകിൽ നിന്ന മിസ്സിന്റെ കൈ പിടിച്ചു ഞാൻ മുൻപിലേക്ക് വലിച്ചു…

 

“ഏയ്യ് ഏയ്യ്…നീയെന്താ ഈ കാണിക്കണേ…”

 

ഞാൻ പിടിച്ചുവലിച്ച കൈ പിറകിലേക്ക് തന്നെ വലിച്ചോണ്ട് ചാരു പറഞ്ഞു

 

“ഞാനൊന്നും കാണിക്കാൻ പോണില്ല പെണ്ണെ…നീയാദ്യം ഒന്നിങ്ങു വായോ…ചേട്ടൻ പറയട്ടെ…”

 

മിസ്സിനെയൊന്ന് പേടിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം മുഖത്തൊരല്പം വില്ലനിസവും വരുത്തി ഞാനൊന്ന് ചിരിച്ചു

 

“ചുമ്മാ കളിക്കല്ലേ നീയ്…വന്നേ അകത്തു പോകാ…!

 

ഹൾക്ക് പിഴിതെറിഞ്ഞത് പോലെ പിറകിലേക്ക് തെറിച്ചു തെറിച്ചു പോണ മരങ്ങളും ചില്ലകളും കണ്ടൊരുതരം പേടിയോടെ ചാരു പറഞ്ഞു…അപ്പോ പെണ്ണിന് ഇതൊക്കെ പേടിയാണല്ലേ…

 

“ഒന്നൂലെന്റെ പെണ്ണെ…വാ ജസ്റ്റ്‌ ഈ അരികുപറ്റിയങ് ഇരുന്നാൽ മതി…വാ…”

 

ഞാൻ ഇരുന്നിടത്തു നിന്നെണീട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…എന്റെ എണീക്കൽ കണ്ടതെ മിസ്സ്‌ പേടിയോടെ പിറകിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി..

 

“ഓഹോ.. എന്നാ വാ അപ്പുറത്തെ സ്റ്റെപ്പിൽ ഇരിക്കാം…”

 

അതും പറഞ്ഞവളുടെ കൈ രണ്ടും കൂടിപ്പിടിച്ചപ്പോളാണ് പുള്ളിക്കാരി പിറകിലേക്ക് ഒന്ന് പാളി നോക്കിയത്…അവിടെയാകട്ടെ മറ്റൊരു ഡോറും തുറന്നു കിടക്കുന്നു…

 

“കുട്ടാ നീ കളിക്കല്ലേ…ഞാൻ നല്ല തല്ല് വെച്ച് തരും…പറഞ്ഞില്ലെന്നു വേണ്ട.. “

 

ശെടാ…ഈ പേടിച്ചു മുള്ളിയെയൊക്കെ എങ്ങനാണോ ടീച്ചറാക്കിയത്….ഏതായാലും അവളെയും കൊണ്ടിവിടെ ഇരിക്കുമെന്ന് എനിക്കൊരു വാശിയും തോന്നിപ്പോയി…ഒടുക്കം പിടിച്ച പിടിയാലേ ചാരുവിനെയും വലിച്ചു ഞാൻ സ്റ്റെപ്പിലേക്ക് ഇരുന്നു…

 

“കണ്ണ് തൊറ…എന്നാലേ വല്ലതും കാണാൻ പറ്റു…”

 

കുഞ്ഞിപ്പിള്ളേരെപ്പോലെ കണ്ണുരണ്ടും പൂട്ടിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ചാരുവിനെ കണ്ടെനിക്ക് ചിരി പൊട്ടി.. പക്ഷേങ്കി ഞാനതെങ്ങനെയൊക്കെയോ പിടിച്ചു നിർത്തി.. ഇല്ലേ അതും പറഞ്ഞെന്നെ ഇവിടുന്ന് പിടിച്ചു ട്രാക്കിൽ തള്ളിയെന്നിരിക്കും മിസ്സ്‌…

 

“ഓയ് മിസ്സേ…ഞാൻ പറഞ്ഞത് വല്ലോം കേട്ട…”

 

എവിടുന്ന്.. കണ്ണ് പോയിട്ട് ശ്വാസം എടുക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് പോലും സംശയമായി എനിക്ക്…ഇത്രക്ക് പേടിയോ…. കൈ രണ്ടും എന്റെ കയ്യിൽ ചേർത്ത് മുറുക്കെ പിടിച്ചിട്ടുമുണ്ട്…ട്രൈയിനോരോ ചാട്ടം ചാടുമ്പോളും പിടുത്തതിന്റെ മുറുക്കവും കൂടും…

 

ഒടുക്കം അതിന്റെ പേടിച്ചുള്ള ഇരുത്തം കൂടി കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് തന്നെ പാവം തോന്നിപ്പോയി…

 

“ചാരുവേ…!!!!

 

ചുമ്മാ കാറ്റിൽ കെട്ടഴിഞ്ഞ നൂലുപോലെ പാറിക്കളിക്കണ സിൽക്ക് പോലുള്ള മുടിയെ നല്ല അനുസരണയോടെ കൈ കൊണ്ടൊതുക്കി ഞാൻ വിളിച്ചു… ആ വിളി കേട്ടോന്ന് സംശയമാണ് എന്നാലും ഇടക്കെപ്പോഴോ ഇടം കണ്ണ് മാത്രം തുറന്നെനെ നോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു….

 

ഞാൻ പിന്നേ കൂടുതലൊന്നും പറയാതെ അവളെ ഒരല്പം കൂടി എന്നോട് ചേർത്തിരുത്തി…. അതിനു കാത്തെന്നവണ്ണം ചാരുവെന്റെ തോളിലേക്ക് മുഖമമർത്തിയിരുന്നു.. എന്നാലും കയ്യിലെ പിടി വിട്ടില്ലട്ടോ…. ഇങ്ങനൊരു പേടി…

 

കൊറച്ചു കൂടിയങ്ങു സമയം പോയതും ട്രെയ്നിന്റെ സ്പീടും കുറഞ്ഞു വന്നു…അടുത്തൊന്നും സ്റ്റേഷൻ ഉള്ളതായി തോന്നുന്നില്ല…ആഹ് ചിലപ്പോ വേറെയെതെങ്കിലും ട്രെയിനിനു പോകാൻ വേണ്ടി വേഗത കുറച്ചതായിരിക്കും…

 

അങ്ങനെ ഓരോന്ന് എണ്ണിപ്പെറുക്കി ഇരുന്നപ്പോളാണ് മുന്പിലെ കാഴ്ചകളിലേക്ക് ഒന്നൂടെ എന്റെ കണ്ണ് പോയത്… അലച്ചു തല്ലി പിറകിലേക്ക് പോയ മരങ്ങൾ പൂർണ്ണമായും കാഴ്ച്ചയിൽ നിന്ന് മാഞ്ഞിരുന്നു…പകരമാവട്ടെ കേരളത്തിൽ പണ്ടുണ്ടായിരുന്നതും എന്നാലിപ്പോ അപൂർവ്വമായി മാത്രം കണ്ടു വരുന്നതുമായൊരു കാഴ്ച… എന്താണെന്നല്ലേ…..കണ്ണെത്താദൂരത്തോളം നീണ്ടു നിവർന്നു കിടക്കുന്ന വിളവെത്താറായാ നേൽപ്പാടം…. ഇതിലെന്താ ഇപ്പൊ ഇത്ര കാണാനുള്ളത് എന്ന് ചിന്തിച്ചാലും കൊഴപ്പമില്ല പക്ഷെ ഈയൊരു സമയം ഉണ്ടല്ലോ…..മുൻപേ പറഞ്ഞപോലെ സിന്ദൂരചുവപ്പെത്തിയ ആകാശവും തൊട്ട് താഴെ കാറ്റും കൊണ്ടങ്ങനെ ആടിയാടി നാണത്തിൽ കുതിർന്നു നിൽക്കുന്ന നെൽപ്പാടവും….അത് കാണുമ്പോ തന്നെ വല്ലാത്തൊരു പോസിറ്റീവ് എനർജിയാണ്…

 

“ചാരുവേ…ഒന്ന് മുൻപോട്ട് നോക്കിയേ…!

 

പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിലെന്റെ വാക്ക് കേട്ടതോണ്ട് ആവും തോളിൽ മുഖവുമമർത്തിയിരുന്ന പെണ്ണ് മെല്ലെ തലയുയർത്തി നോക്കി…. കണ്ടോ കണ്ടോ അവൾക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു മുന്പിലെ കാഴ്ച…ദേ നേരിയ സൂര്യപ്രകാശമടിച്ചു തിളങ്ങിയ കണ്ണുകളിലെ കറുത്ത ഗോളങ്ങൾ വടർന്നു വരുന്നത്….

 

“കൊള്ളാലെ…”

 

പതിവ് ചിരിയോടെ ഞാൻ ചോദിച്ചു….

 

“ഹ്മ്മ്…..!!!!

 

എന്റെ ചിരി കണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു അതുവരെ തിളങ്ങി നിന്ന കണ്ണുകളിൽ മറ്റൊരു ഭാവം…ഇവിടെപ്പിടിച്ചിരുത്തിയതിന്റെ കലിപ്പാണോ ഇനിയെങ്ങാനും….

 

“എന്താ മിസ്സേ ആ മൂളലിനൊരു ജീവനില്ലാത്തെ…”

 

അതും പറഞ്ഞൊരു തമാശക്ക് ഞാനവളുടെ ഷോൾഡറിൽ എന്റെ തോള്കൊണ്ടൊന്നു തട്ടി.. ഒട്ടും വിചാരിക്കാത്തൊരു നീക്കാമായത് കൊണ്ടു തന്നെ മിസ്സൊന്ന് പേടിച്ചു പോയി…

 

“പന്നപട്ടി നീയെന്നെ തള്ളിയിട്ടു കൊല്ലോ ..!!!!!

 

പല്ലുകൾ കൂടിപ്പിടിച്ചൊരുതരം വന്യഭാവത്തോടെ ചാരുവെന്നേ നോക്കി….. വിളിക്കവനെ…ചാരുവിന്റെ ചാരവും കനലും കെട്ട് പോയെന്ന് പറഞ്ഞവനെ ഇങ്ങോട്ട് വിളി…ശെരിക്കും കാണട്ടെ കനല് കെട്ടോ ഇല്ലയോന്ന്..സൂക്ഷിച് നോക്കെടാ പരിഷകളെ ആ കണ്ണിൽ കത്തി നില്കുന്നത് എന്താണെന്ന്… ചിലപ്പോ എന്നെത്തന്നെ നോക്കി ഭസ്മമാക്കി കളയുമെന്റെ മിസ്സ്‌….

 

“അഹ് അങ്ങനെയൊന്നും കൊല്ലത്തില്ല ഞാൻ…പിന്നെ നീയെന്തിനാ പേടിക്കണേ…ഞാനില്ലേ കൂടെ…”

 

“”പ്പ്പാ……നിന്നെയൊക്കെ ഒണ്ടല്ലോ…കോഴിക്കോട് മൊതല് ബീഹാറ് വരെ ജനറലിൽ കേറ്റി വിടണം…അതാ വേണ്ടത്…എന്നാലേ പഠിക്കു…മാറങ്ങോട്ട്…!!!!

 

എന്റെ കയ്യും തട്ടി മാറ്റി ചാരു എണീറ്റ് അകത്തേക്ക് പോയി….. അല്ല ഇനിയിപ്പോ ഞാനെന്ന പറി കാണാനിരിക്കുവാ…മൂട്ടിലെ പൊടിയും തട്ടി ഞാനും വെച്ചു പിടിച്ചു ഭദ്രകാളിയുടെ പിറകെ….

 

ഓടിപ്പിടഞ്ഞു സീറ്റിലെത്തിയപ്പോ കണ്ടു കൊതി കിട്ടിയ പിള്ളേരെപ്പോലെ കൈ രണ്ടും മാറോട് കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു ജനലും ചാരിയിരിക്കുന്ന ചാരുവിനെ….

 

“പിണക്കമാണോ…എന്നോടിണക്കമാണോ…അടുത്തു വന്നാലും പൊന്നേ മടിച്ചു നിൽക്കാതെ…”

 

ചുമ്മാതൊരു മൂളിപ്പാട്ടും പാടിഞാനൊന്നുമറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ മിസ്സിനൊപ്പം വന്നിരുന്നു…എന്റെ മൂളിപ്പാട്ട് കേട്ടൊരു ചിരിയവിടെ പൊട്ടിയെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് തന്നെയത് മറച്ചു പിടിക്കാൻ മിസ്സൊരു ശ്രമം നടത്തി…. പക്ഷെ ഞാൻ വിടുമോ……..

 

“ഓയ്…. ചിരി ആയുസ്സ് കൂട്ടുമെന്ന…”

 

അടുത്തുള്ള ഫാമിലിയെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം ഞാനെന്റെ ചാരുവിന്റെ കാതിൽ പറഞ്ഞു….

 

“പക്ഷെ നിന്റെ ചിരിയെന്റെ ആയുസ്സ് കുറക്കത്തെയുള്ളൂ…””

 

അടിച്ചണ്ണാക്കിൽ തന്ന ശേഷം ചാരു ദേ വീണ്ടും ജനലും ചാരിയിരുപ്പായി….

 

അവള് പറഞ്ഞതെങ്ങാനും കേട്ടിട്ടാണോ എന്തോ അടുത്തിരുന്നു ഫാമിലിയിലെ ആ പീറപെണ്ണ് വീണ്ടുമിരുന്നു കിണിക്കുന്നു….

 

ഞാനിതെവിടെ പരുപാടി അവതരിപ്പിച്ചാലും ഒടുക്കം ഇങ്ങനാണല്ലോ ദൈവമേ……

 

“എവിടെക്കാ യാത്ര….?

 

സ്വയം പഴിചാരികൊണ്ടിരിക്കുമ്പോളാണ് ഗംഭീര്യമായൊരു ശബ്ദം കേട്ടത്…ഓ ആ മറ്റേ പൊടി പെണ്ണിന്റെ ഡാഡിയാണ്…അപ്പൊ ഇങ്ങേരു മലയാളി ആയിരുന്നോ.. കണ്ടിട്ടൊരു നോർത്തിന്ത്യൻ ലുക്ക്

 

“ബീഹാറിലേക്കാ…ഒരു മാര്യേജ് ഫങ്ക്ഷൻ ഒണ്ട്.. “

 

രണ്ടു ദിവസം കാണേണ്ട മുഖങ്ങൾ ആയതോണ്ട് ഒന്ന് പരിചയപ്പെട്ടേക്കാമെന്ന് ഞാനും കരുതി…

 

“ആണല്ലേ.. ഞങ്ങൾ ഡൽഹിയിലേക്ക..ഓണം കൂടാൻ വേണ്ടി നാട്ടിലേക്ക് വന്നതാ..”

 

“അതിന് ഓണം കഴിഞ്ഞിട്ടിപ്പോ കൊറച്ചായല്ലോ…!

 

പതിവ് തറുതല മൈൻണ്ടിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു…അത് കേട്ടയാളിരുന്ന് പൊട്ടിച്ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി…ശെടാ അതിനും മാത്രം ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…..

 

മൂപ്പരുടെ അട്ടഹാസം കേട്ടുകൊണ്ടാണ് പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്ന ചാരു എന്നെ നോക്കിയത്.. പിന്നെ ഒരല്പം വെളിയിലേക്ക് ചാടിയ വയറും കുലുക്കി ചിരിക്കുന്ന മറ്റേ പുള്ളിയും ഒന്ന് നോക്കി…. നിനക്ക് ഇതുതന്നെ ആണോടാ പണിയെന്ന ഒരു ചോദ്യമില്ലേ അവളുടെയാ നോട്ടത്തിൽ..

 

“നീയോ ചിരിക്കില്ല…പുള്ളീടെ ആയുസ്സെങ്കിലും കൂടട്ടെ…”

 

വേറാരും കേൾക്കാതെ ഞാനവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു…ഓഹ് വലിയൊരു പുച്ഛത്തോടെ ഒരൊറ്റ തിരിയാ തല…..

 

“എടി മെല്ലെ തിരി…ഊരിപ്പോരുമത്…”

 

കിട്ടിയ അവസരത്തിൽ മിസ്സിനെയൊന്ന് പുച്ഛിക്കാനും ഞാൻ മറന്നില്ല…

 

“ചേട്ടന്റെ പേരെന്താ…?

 

പരിജയം കൂട്ടാനായി ഞാനയാളോട് ചോദിച്ചു…

 

“ജയശങ്കർ…. ഇത് വൈഫും മോളും…”

 

അയാൾ കൂടെയിരുന്നവരെ ചൂണ്ടികാട്ടി പറഞ്ഞു…പരിചയപ്പെടുത്തൽ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞതെ ആ പീക്കിരിപ്പെണ്ണൊന്ന് സീറ്റിൽ നിവർന്നിരുന്നെന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു കാണിച്ചു….

 

“എന്റെ പേര് ആദി…ഇതെന്റെ വൈഫ് ചാരുലത…”

 

മുഖം വീർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന മിസ്സൊന്ന് കേട്ടോട്ടെയെന്ന് കരുതി തന്നെയാണ് ഞാനങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.. അതും ഒരല്പം ഉച്ചത്തിൽ തന്നെ….

 

“നിങ്ങളുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞതായിരുന്നോ…. കണ്ടാൽ പറയും…”

 

പുള്ളിക്കാരന്റെ ഭാര്യയെന്നെയും ചാരുവിനെയും നോക്കി പറഞ്ഞു…പക്ഷേ ആ പറച്ചിലിൽ എവിടെയോ എന്തോ ഒരു പ്രശ്നം പോലെ…

 

എന്റെയാ സംശയം നിറഞ്ഞ നോട്ടം കാരണമാണോ എന്തോ പുള്ളിക്കാരനൊരു സൗമ്യമായ ചിരിയിൽ ഉത്തരവും തന്നു

 

“ഇവള് നോർത്ത്ഇന്ത്യക്കാര്യാ…പണ്ട് ജോലി തപ്പി നടന്നപ്പോ കണ്ടിഷ്ടപ്പെട്ട് കൂടെ കൂട്ടിയതാ…മലയാളം പഠിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ കൊറേ കഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നാലും വർഷമിത്ര കഴിഞ്ഞിട്ടും ഇവളുടെ മലയാളം മാത്രം ശെരിയാവുന്നില്ല…പിന്നെ പിന്നെ ഞാനുമത് വിട്ടു…ഇവള് പറയുന്നത് എനിക്കും ഞാൻ പറയുന്നത് അവൾക്കും മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട് അത് പോരെ…. “

 

ആളൊരു ഫീൽ ഗുഡ് പടത്തിനു റിവ്യൂ എഴുതി ഇട്ടത് പോലങ് പറഞ്ഞു നിർത്തി…എന്നതായാലും പുള്ളി പറഞ്ഞതും ശെരിയാണ്……ഒന്നുവല്ലേലും പരാതിയും കുറ്റം പറച്ചിലും കൊറഞ്ഞു കിട്ടുമല്ലോ…

 

“ഹൗ……!!!!!

 

പെട്ടെന്നാണ് ഇടുപ്പിലൂടെയൊരു മിന്നൽപിണർ പാഞ്ഞു പോയത് പോലെനിക്ക് തോന്നിയത്…ഉഫ് മൈര് മിന്നലല്ലേ…… കൈ വിരല് രണ്ടും തിരുമ്മിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ചാരുവിനെ അപ്പോളാണ് കണ്ടത്….

 

“എന്നാടി വെറുതെ ഇരുന്നിട്ട് നിനക്ക് കടിക്കുന്നോ…?

 

മെല്ലെ മറ്റാരും കേൾക്കാതെ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ഞാൻ ചോദിച്ചു…ചോദിച്ചതെന്ന് പറഞ്ഞാൽ പല്ലെല്ലാം കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു പിറുപിറുക്കില്ലേ… ആ ടൈപ്പൊരു സംസാരം…പെണ്ണിനാണേൽ ആ സംസാരം കേൾക്കുന്നതേ ഒരു ഇഷ്ടമില്ലായിക പോലെയാണ്…കാരണം ചോദിച്ചാലോ…

 

“”“ആ എനിക്കറിയാൻ പാടില്ല…ചെലപ്പോ നീ ദേഷ്യപ്പെടുന്നതാണെന്ന് തോന്നും…”””

 

എന്നൊരു പറച്ചിലും… അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ എനിക്കൊന്ന് ദേഷ്യപ്പെടാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവുമില്ലേ ഈ രാജ്യത്ത് ഏഹ്….

 

“എന്താടാ…പല്ല് വേദനിക്കുന്നോ നിനക്ക്..?

 

എന്നും ചോദിച്ചു വീണ്ടുമെന്നേ പിച്ചിപ്പറിക്കാനായി നീണ്ടുവന്ന വിരലുകളെ പിടിച്ചു തിരിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു ഞാനപ്പോഴേക്കും….

 

“നിന്റെ സെറിബ്രം ചിന്തിച്ചു തൊടങ്ങുമ്പോഴേക്കും ഈ ആദി ഒണ്ടല്ലോ.. അതീ ട്രെയിനിന്റെ റൂഫിൽ കാണും…കേട്ടല്ലോ…അതോണ്ടെന്റെ പൊന്നുമോളിനിയീ യെക്ഷിനഖവുമായെന്റെ തൊലിയുടെ പെയിന്റ് കളയാനിറങ്ങുമ്പോ ഒന്നൂടെ ആലോചിക്കുന്നത് നല്ലതാ…,!!

 

“””വിടടാ തെണ്ടി…”””

 

പിടിച്ചു തിരിച്ച വിരലിന്റെ സുഖത്തിൽ പുളകം കൊണ്ടുതുടങ്ങിയ ചാരുവെന്നേ നോക്കി പല്ല് കടിക്കാൻ തുടങ്ങി… മാസ്സ് ഡയലോഗ് എന്നും പറഞ്ഞു രണ്ട് കൊണയടിച്ചെങ്കിലും കൈ വിടുന്നതാ ബുദ്ധി.. അല്ലെങ്കി ചിലപ്പോളാ ഞെരിഞ്ഞമരുന്ന ധന്തനിരകൾക്കിടയിലെന്റെ ശരീരഭാഗങ്ങളും പെട്ട് പോയെന്നിരിക്കും…പേടിക്കണമിവളെ ഇക്കാര്യത്തിൽ

 

“ഹ്മ്മ്…. തല്ക്കാലം…തല്ക്കാലത്തേക്ക് മാത്രം വിട്ടിരിക്കുന്നു…”

 

മുൻപിൽ തലകുനിച്ചു നിൽക്കുന്ന കുറ്റവാളിക്ക് താക്കീത് നൽകിയ ഏതോ വല്യ യോദ്ധാവിന്റെ ഭാവത്തിൽ ഞാനവളെയൊന്ന് നോക്കി…. ഹല്ലപിന്നെ…ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയാ ചിലപ്പോളെന്റെ തലക്ക് പിറകിൽ മറ്റേ സാധനവും കാണാൻ പറ്റിയെന്നിരിക്കും…

 

“മറ്റേ സാധനോ…അതെന്നതാ മൊതലാളി…എനിക്കങ്ങു കത്തിയില്ല..?

 

വിനയകുലീനനായാണ് മറ്റവന്റെ ചോദ്യം…ഹ്മ്മ്…

 

“ഒന്നുമില്ലടെയ്…ഇപ്പോളത്തെ പിള്ളേരൊക്കെ പറയുകേലേ മറ്റേ തലക്ക് പിറകിൽ കത്തി നിൽക്കുന്ന വെട്ടത്തിനെക്കുറിച്ചു…അഹ് മറ്റേ പ്രഭാവലയം…”

 

“ഓ ഓ…മനസിലായി മനസിലായി…എന്നാപ്പിന്നെ ഞാനങ്ങോട്ടു…”

 

അതും പറഞ്ഞവനങ്ങു പോയി…ഇനിയുദ്ധഭൂമിയിലവശേഷിക്കുന്നത് ഞാനും മിസ്സും മാത്രം….ലവളുടെ വിരലുകളെന്റെ കൈപ്പിടിയിൽ കിടന്നു ഞെരിഞ്ഞമരുന്നുണ്ടെങ്കിലും എന്തോ പാവം തോന്നുന്നെനിക്ക്…നോക്കിയേ ചുണ്ടൊക്കെ കടിച്ചു പിടിച്ചു പാവമായി ഇരിക്കുന്നത്…പക്ഷേ അതാണ് ഞാൻ ഭയക്കേണ്ടതും…ഈ മിസ്സിനൊരു പ്രശ്നം ഒണ്ടന്നെ…. സരസ്വതിദേവിയെപ്പോലെ ഇരുന്നിട്ട് ഭദ്രകാളിയുടെ സ്വഭാവം കാണിക്കും…

 

——————————————–

 

“താനെന്ത ഇവിടെവന്നു നിൽക്കുന്നെ….. കിടക്കാറായില്ലേ….?

 

“ആഹ് ചേട്ടനോ…. ഞാൻ വെറുതെ വന്നിവിടെ നിന്നന്നേയുള്ളു…”

 

സമയം രാത്രി പതിനൊന്നു മണിയോടടുപ്പിച്ചായിരുന്നു…വെറുതെ ഇരുന്നിട്ടും ഉറക്കം വരാതെയായപ്പോളാണ് വെറുതെയീ ഡോറരികിൽ വന്നു നിന്നത്…നല്ല തണുപ്പുമുണ്ട് പുറത്തേക്ക്…ആകെമൊത്തം ഇരുട്ടാണെങ്കിലും ദൂരെയുള്ള വലിയ വലിയ കെട്ടിടങ്ങൾ പ്രകാശത്തിൽ കുതിർന്നു നിൽക്കുന്നതും നോക്കിനിക്കുമ്പോളാണ് അടുത്ത സീറ്റിലെ പുള്ളിക്കാരൻ പിറകിൽ വന്നു നിന്നത്

 

“അഹ്.. ഞാനൊന്ന് മുള്ളാൻ വേണ്ടി ഇറങ്ങിയതാ…ഏതായാലും താനകത്തേക്ക് കേറിക്കോ…ഈ സമയത്തൊന്നും ഡോറരിൽ ഒറ്റക്ക് നിൽക്കുന്നത് സേഫ് അല്ല…അറിയാല്ലോ ഇന്ത്യൻ റെയിൽവേയാണ്…. “

 

ഒരു ചിരിയോടെ അതും പറഞ്ഞു പുള്ളി കേറിപ്പോയി …

 

ഒന്നുവല്ലേലും പുള്ളി പറഞ്ഞതിലും കാര്യമുണ്ട്…ഈ ചാരി വെച്ചേക്കുന്ന ഡോറിൽ എനിക്കത്ര വിശ്വാസമില്ല…തണുപ്പിന്റെ കഠിന്യം കൂടിവരുന്നതായി തോന്നിയതും ഞാൻ മെല്ലേ അകത്തേക്ക് വലിഞ്ഞു

 

“ഓഹ് മൈര്…. അകത്തിതിലും വല്യ തണുപ്പോ…. “

 

Ac യുടെ തണുപ്പിൽ കൈ രണ്ടും കൂട്ടിത്തിരുമി ഞാനെന്റെ സീറ്റും തേടി നടക്കാൻ തുടങ്ങി…ലൈറ്റ് എല്ലാം ഓഫാണ്.. എന്നാലും സീറ്റ് നമ്പർ എഴുതിയ ചെറിയ ബോർഡിലേക്ക് അടിക്കുന്ന നീല വെളിച്ചത്തെയും കൂട്ടുപിടിച്ചു ഞാൻ നടന്നു

 

എന്റെയൊഴിഞ്ഞ സീറ്റിൽ വന്നിരുന്നതേ ഞാൻ കണ്ടു അടുത്തുള്ള സീറ്റിൽ ട്രെയിനിൽ നിന്നും കിട്ടിയ തലയണയും വെള്ള പുതപ്പും പുതച്ചും ചുരുണ്ടു കൂടി കിടക്കുന്ന ചാരുവിനെ…

 

“ഉറങ്ങിയോ ഈ പെണ്ണ്….?

 

ഞാൻ വന്നിരുന്നിട്ടും അനക്കമൊന്നും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടവൾ ഉറങ്ങി കാണുമെന്ന് തോന്നുന്നു…. ഞാൻ വെറുതെ മുകളിലെ സീറ്റുകളിലേക്ക് നോക്കി.. അവിടെയും കാലി…അടുത്തുള്ള ഫാമിലിയാണേൽ ഒൻപതുമണി കഴിഞ്ഞതേ ഉറക്കം പിടിച്ചിരുന്നു…

 

ശെടാ…ഇതിപ്പോ എനിക്ക് മാത്രമാണോ ഒറക്കമൊന്നും വരാത്തത്….

 

“ആദി….. “

 

ഓരോന്നങ്ങനെ ആലോചിച്ചിരിക്കുമ്പോളാണ് ചാരുവിന്റെ ഉറക്കച്ചടവോടുള്ള സ്വരം കേട്ടത്…ഒറക്കപ്പിച്ചിലാണോ ഇനി

 

കക്ഷി സ്വബോധത്തോടെയാണോ വിളിച്ചതെന്നറിയാൻ ഞാനൊന്നവളെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി…. കാലു മുതൽ കഴുത്തു വരെ പുതപ്പിനടിയിലാണ്…എന്നലാ കുഞ്ഞിത്തലമാത്രം മടക്കിവെച്ച കൈപ്പത്തിയിൽ ചേർത്തു വച്ചിട്ടുണ്ട്…മുടിയെല്ലാം അഴിഞ്ഞു മുഖത്തേക്ക് വീണു കിടക്കുന്നത് കൊണ്ടു മുഖഭാവവും കാണാനൊക്കുന്നില്ല….

 

“ചാരു…””

 

ഞാൻ പതിയെ അവളുടെ അരികിലായി മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു…. മുഖത്തേക്ക് വീണു കിടന്ന മുടിയിഴകൾ മെല്ലേ സൈഡിലേക്ക് ഒതുക്കിവെച്ചു കൊടുത്തു…എല്ലാം വളരെ സാവധാനമാണ് ചെയ്യുന്നേ…എങ്ങാനും ഉറക്കത്തിൽ വിളിച്ചതാണെങ്കിലോ….

 

“ഏഹ് നീ ഉറങ്ങിയില്ലേ അപ്പൊ…?

 

കണ്ണിനു മറയായി നിന്നിരുന്ന മുടികൾ മാറ്റിയതും എന്നെത്തന്നെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്ന രണ്ടു കണ്ണുകളുടെ തിളക്കം കണ്ടുഞാനൊന്ന് അത്ഭുതപ്പെട്ടു പോയി…

 

“നീ ഉറങ്ങിയില്ലേ…?

 

മയക്കം വിട്ടു മാറാത്ത ശബ്ദത്തിൽ പെണ്ണിന്റെ ചോദ്യം….

 

“ഇല്ല.. എന്തോ ഒറക്കം വരുന്നില്ല…കൊറച്ചു നേരം പുറത്തു പോയി നിന്നായിരുന്നു പിന്നെ തണുപ്പ് കൂടിയപ്പോ കേറിപ്പോന്നതാ…”

 

വെളിയിൽ നിന്നിടക്ക് ഇടറി വീഴുന്ന പ്രകാശത്തിലവളുടെ മുഖം നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു….. ഒരു ചെറുചിരിയോടെ കേട്ടു കിടക്കുവാണ് പുള്ളിക്കാരിയെന്റെ സംസാരം….

 

“എന്നാടി ചിരിക്കുന്നെ…!!

 

പഞ്ഞി പോലുള്ള കവിളിലൊന്നു തഴുകികൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു….. സാധാരണ അവളുടെയീ ചിരി കണ്ടാലെനിക്ക് പൊതുവേ നാണമാണ് തോന്നാർ.. പക്ഷേ ഇന്നെന്തോ അതൊന്നും തോന്നുന്നില്ല…

 

“വാ….ഉറങ്ങാം…!!!!

 

എന്റെ നാണത്തിനു പകരം ചെറു ചിരിയോടെ ചാരുവെനിക്ക് നേരെ രണ്ടു കയ്യും നീട്ടി….

 

“ഇവിടെയോ…?

 

പെട്ടെന്നുള്ള സംശയത്തിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു…

 

പകരം മറുപടിയൊന്നുമില്ല…മുഖത്തു വിരിഞ്ഞയതേ ചിരിയോടെ അതേയെന്നെ ഭാവത്തിലവൾ തലകുലുക്കി…

 

“നിന്റെ കൂടെ കിടക്കാനാണോ…?

 

വിശ്വാസം വരാതെ വീണ്ടും ഞാനൊന്ന് ചോദിച്ചു……മിസ്സിനിത് എന്ത് പറ്റിയോ ആവോ

 

“ചാരുവേ…ഇവിടെ സ്ഥലം കുറവല്ലേടി…ഞാനും കൂടെ കേറികിടന്നാൽ എന്റെ കൊച്ചിന്റെ ഉറക്കം കൂടി പോവത്തെയുള്ളൂ…”

 

എപ്പോഴും ഇല്ലെങ്കിലും വല്ലപ്പോഴും മാത്രം വരുന്ന സ്വബോധത്തിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു…വെറുതെയെന്തിനാ അവളുടെ ഉറക്കം കൂടി കളയുന്നെ….

 

“കേറി കിടക്കട…!!!!!!!!!

 

അതുവരെ ചിരിയോടെ നിന്നിരുന്ന പെണ്ണിന്റെ മട്ടും ഭാവവും മാറിയതും ഞാനോടിയവളുടെ പുതപ്പിനുള്ളിലേക്ക് വലിഞ്ഞു കയറി…

 

രണ്ട് പേർക്ക് കഷ്ടിച്ച് കയറി കിടക്കാം അതും ചെരിഞ്ഞു കിടന്നാൽ അതായിരുന്നു സീറ്റിന്റെ അവസ്ഥ…തലയണ ആദ്യമേ തന്നെ മിസ്സിന്റെ കൈപ്പിടിയിൽ ആയത് കൊണ്ടു തന്നെ ഞാൻ അതികം മുകളിലേക്ക് കയറാതെ അവളുടെ കഴുത്തിനൊപ്പം തലചേർത്ത് കിടന്നു…. അപ്പോളേക്കും പുതപ്പുകൊണ്ടെന്നെയും കഴുത്തോളം മിസ്സ്‌ പുതപ്പിച്ചിരുന്നു…..

 

ഹ്മ്മ്…. ഇനി വേണേൽ ഞാനൊന്ന് വിശദീകരിച്ചു തരാം ഇപ്പോളത്തെ അവസ്ഥയെക്കുറിച്ച്……. ഒരൊറ്റ പുതപ്പിനുള്ളിലാണ് ഞാനും ചാരുവുമിപ്പോ കിടക്കുന്നെ…അതിനെന്താ ഇത്ര പ്രത്യേകത എന്ന് ചോദിച്ചാൽ.. ഒന്നൂഹിച്ചു നോക്കിയാൽ മനസിലാവുന്നതേയുള്ളെടാ പിള്ളേരെ…

 

പക്ഷേ ഞാൻ പറയാൻ വന്നതിതൊന്നുമല്ല…എന്റെ ചാരുവിന് മാത്രമുള്ളൊരു മണമുണ്ട്…. ഒരല്പം വിയർപ്പിന്റെയും വിലകൂടിയയേതോ പെർഫ്യൂമിന്റെയും ഒക്കെക്കൂടിച്ചേർന്നൊരു സുഖമുള്ള ഗന്ധം…. പുതപ്പിനുള്ളിലാ മണമിങ്ങനെ തങ്ങിനിൽക്കുവാണ്…. ഇടക്കെപ്പോഴോ രണ്ടു കൈകളെന്നെ വന്നു ചുറ്റുന്നതും ഞാനറിഞ്ഞു…..പതിവിലും സമാധാനത്തോടെയൊരു പ്രത്യേക താളത്തിൽ പുറത്തേക്ക് വരുന്ന ചാരുവിന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് പതിയെ പതിയെ എന്നിലേക്കും പടർന്നു പിടിക്കാൻ തുടങ്ങി…പ്രാണന്റെ മറുപാതിയുടെ താളത്തിനൊപ്പമിടിക്കാൻ എന്റെ ഹൃദയവും ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു……ഇടക്കെപ്പോഴോ ചാരുവിൻറെ കൈകളുടെ മുറുക്കമൊന്ന് കൂടിയതും എന്റെ മുഖമവളുടെ കഴുത്തിനിടയിലേക്ക് അല്പം കൂടി ഞാൻ ചേർത്തു വച്ചു…….

 

“ചാരു…നിന്റെ കഴുത്തിനെന്താ ഇത്രയും സുഖമുള്ള മണം….?

 

മറ്റാർക്കും കേൾക്കാൻ പറ്റാത്ത വിധമെന്റെ ശബ്ദം അവളുടെ ചെവിയിൽ മുഴങ്ങി……..

 

“അത് ബോഡി ലോഷൻന്റെയാ…. “

 

മറുപടി തന്നതും കൊച്ചു പിള്ളേരെ മാറോടണക്കി കിടത്തി പുറത്തു തട്ടിയുറക്കും പോലെ എന്റെ പുറത്തും മെല്ലെ തട്ടികൊണ്ടിരുന്നു……

 

“നീ ഉറങ്ങാൻ പോവാണോ…?

 

വീണ്ടും സംശയം തോന്നിയ ഞാൻ ചോദിച്ചു….

 

“ഹ്മ്മ്…. നീയും ഉറങ്ങിക്കോട്ടോ…!!!!

 

പറഞ്ഞു തീർത്തതും എന്റെ നെറ്റിയിലൊരുമ്മ തന്നതും സെക്കൻഡുകൾ കൊണ്ടു നടന്നിരുന്നു

 

പതിയെ പതിയെ എന്റെ കണ്ണുകളിലും ഉറക്കം വന്നു നിറയുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നു…പിന്നീടെപ്പോളോ ഞാനും ഉറങ്ങിപ്പോയി….

 

——————————-

 

തലക്ക് മുകളിലേക്ക് സൂര്യപ്രകാശമടിച്ചു കേറിയപ്പോളാണ് ഞാൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നത്…. പെട്ടെന്നിത് എവിടെയാണ് കിടക്കുന്നതെന്ന് ഓർമ്മയിലേക്ക് വരാതിരുന്നതോണ്ട് ഞാനൊരു പേടിയോടെ ചാടിയെണീറ്റ് ചുറ്റിനും നോക്കി…

 

“ഓഹ് ട്രെയിനിലായിരുന്നോ….!!!

 

ഉറക്കം വിട്ടു മാറാത്ത കണ്ണുകളെ ഒന്നൂടെ ഞെക്കി തിരുമ്മി കാഴ്ചയുടെ ഫോക്കസ് ഒന്ന് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്തു…. മറന്ന് പോയതാണെന്നേ ഇന്നലത്തെ ഉറക്കം ട്രെയിനിൽ ആയിരുന്നെന്നു….

 

നേരെ അപ്പുറത്തുള്ള സീറ്റിലെ ഫാമിലി രാവിലെ തന്നെയേ എണീറ്റിട്ടുണ്ട്…ചാരു എവടെ…

 

ഞാനിപ്പോ അവളുടെ സീറ്റിലാണ് കിടക്കുന്നതെന്ന് ഓർമ്മ വന്നതും ഇടം വലമൊന്ന് നോക്കി.. ഇല്ല ചാരുവിനെ കാണുന്നില്ല…..

 

“ഈ മിസ്സിത് എവിടെപ്പോയി…?

 

രാവിലത്തെ ഞെട്ടിയെഴുന്നേക്കലിൽ ചവിട്ടി തെറിപ്പിച്ചു പുതപ്പും തലയണയും ഒരു സൈഡിലേക്ക് നല്ല വൃത്തിയായി മടക്കി വെച്ചു…പോക്കറ്റിൽ കിടന്ന ഫോണെടുത്തു നോക്കിയപ്പോ സമയം ഏഴ് മണി കഴിഞ്ഞതേയുള്ളൂ….

 

സീറ്റിനടിയിൽ വച്ചയെന്റെ സൈഡ് ബാഗിൽ നിന്നും ബ്രെഷും കോൾഗേറ്റും എടുത്തുഞാൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു…. ഒന്ന് പല്ല് തേക്കണം പറ്റിയാൽ ഏതെങ്കിലും ചായ വിൽക്കുന്ന ആളെയും കണ്ടുപിടിച്ചൊരു ചായയും കുടിക്കണം അതാണ് ലക്ഷ്യം…..

 

മുൻപിലേക്കുള്ള ഓരോ സീറ്റും നോക്കിനോക്കി ഞാൻ മെല്ലെ നടന്നു…ഓടിച്ചാടി പോയിട്ട് വല്യ പണിയൊന്നുമില്ലല്ലോ…ആകെ കൊറച്ചു പേരെ എണീറ്റിരിപ്പുള്ളു ബാക്കിയെല്ലാം മൂടിപ്പുതച്ചു കിടന്നുറക്കമാണ്….

 

പല്ല് തേക്കാനും മുഖം കഴുകാനുമുള്ള ബേസിനിടുത്തുള്ള ഡോർ തുറന്നതേ കണ്ടു പുറത്തേക്കുള്ള ഡോറിനരികിലായി ചാരി നിന്ന് വെളിയിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന മിസ്സിനെ….

 

“ഓഹ് അപ്പോ ഇവിടെയിരിക്കാൻ മാത്രമേ പേടിയുള്ളല്ലേ….!

 

ബ്രെഷെടുത്തു പല്ലിനിടയിലേക്ക് തിരുകികൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…..

 

“എണീറ്റോ നീ….?

 

എന്നെ കണ്ടതെ എന്നുമുള്ളയതേ ചിരിയോടെ ചാരുവെന്നേ തിരിഞ്ഞു നോക്കി

 

“ഏയ്‌ ഇല്ല.. ഇപ്പോളും ഉറക്കത്തിലാ…””

 

രാവിലെ തന്നെ മിസ്സിന്റെ വായിലിരിക്കുന്നത് കേൾക്കാൻ വേണ്ടി ഞാൻ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു.. പക്ഷേ എന്റെ സംസാരവും കേട്ടോണ്ട് അതേ ചിരിയോടെ തന്നെ നിൽകുവാണ് ചാരു……. ഒടുക്കമെന്റെ വായിലെ വെള്ളം വറ്റത്തെയുള്ളെന്ന് മനസിലായതും കൊണയടി നിർത്തി വന്ന പണി ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി….. നല്ലസ്സലായി പല്ല് തേച്ചു കഴിഞ്ഞതും അങ്ങേ തലക്കൽ നിന്നൊരു ചേട്ടൻ ചായയുടെ തൂക്കു പാത്രവും പിടിച്ചു വരുന്നത് കണ്ടു…

 

“മിസ്സേ കയ്യിൽ പൈസയുണ്ടോ..?

 

നനഞ്ഞ ബ്രഷൊന്ന് കുടഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാനവളെ നോക്കി…നിനക്കിത് എന്നാത്തിനാ ഉറക്കമുണർന്നതേ പൈസയുടെ അത്യാവശ്യമെന്ന ഭാവത്തിൽ എന്നെത്തന്നെ നോക്കി നിക്കുവാണ് പെണ്ണ്…

 

“നീയിങ്ങനെ നോക്കി പേടിപ്പിക്കല്ലേ…ഒരു ചായ കുടിക്കാനാ…എന്റെ ബാഗ് അകത്താ…”

 

കേറി ചെന്ന് പൈസയെടുത്തുകൊണ്ട് വരാനുള്ള മടിയിൽ ഞാനൊന്ന് ചാരുവിനെ നോക്കി….

 

ഞാൻ പറഞ്ഞു തീർന്നപ്പോളാണ് ചാരുവും ചായ കൊണ്ട് വരുന്ന മൂപ്പിലാനെ കാണുന്നത്..

 

“നീ വാ…!

 

എന്നും പറഞെന്റെ കയ്യും പിടിച്ചുവലിച്ചോണ്ട് ചാരു അകത്തേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങി

 

“എനിക്ക് ചായ വേണം….!!!!!

 

“ദേ കുട്ടാ രാവിലെ തന്നെ കളിക്കാൻ നിക്കല്ലേ…അയാളും ഇത് വഴി തന്നെയാ പോണത്…?

 

മിസ്സിന്റെ തനി മൂശേട്ട സ്വഭാവം പുറത്തെടുത്തതെ ഞാനൊന്നും പിന്നെ പറയാൻ പോയില്ല…ചെലപ്പോ ഇവളെന്നെ ഇത്രയും ആളുകളുടെ മുൻപിലിട്ട് ചെവി പിടിച്ചു തിരിച്ചു കളഞ്ഞെന്നും വരും….

 

സീറ്റിൽ വന്നിരുന്നതേ ചായയുമായി മുൻപേ കണ്ട പുള്ളിക്കാരനുമെത്തി….

 

“ഭയ്യാ ദോ ചായ്…!!

 

പേഴ്സിൽ നിന്ന് പൈസയെടുത്തുകൊണ്ട് ചാരു പറഞ്ഞു….

 

“ഏഹ് ഹിന്ദിയോ…. ചാരു ഇതിപ്പോ നമ്മളെവിടെയെത്തി…?

 

സൈഡിലെ കണ്ണാടി ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…ഒന്നുറങ്ങി എണീറ്റപ്പോളേക്കും രാജ്യം മാറിയോ….

 

നാട്ടിലെ പോലെ തെങ്ങും കവുങ്ങും പാടമൊന്നും പുറത്തു കാണാനില്ല…കൊറേ കുന്നുകളും പാറക്കെട്ടും ഉണങ്ങി വരണ്ട കുറച്ചധികം തരിശു ഭൂമിയും മാത്രം…

 

“എന്നാ ചായ…!

 

പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ കണ്ടന്തം വിട്ടിരുന്ന എന്റെ തോളിൽ തട്ടിക്കൊണ്ടവളൊരു പേപ്പർ ഗ്ലാസ്സിൽ ചായ തന്നു…..

 

ഞാനത് വാങ്ങിയൊരു സംശയത്തോടെ ചാരുവിനെ നോക്കി….. ഇനിയിപ്പോ എവിടെയെത്തിയെന്ന് ഇവൾക്കും അറിയില്ലേ….

 

“നീയിങ്ങനെ നോക്കുവൊന്നും വേണ്ട…കൊറച്ചു മുന്നെയാ മഹാരാഷ്ട്രയിലേക്ക് കയറിയത്…. “

 

എന്റെ സംശയം നിറഞ്ഞ നോട്ടം മനസിലാക്കിയെന്നവണ്ണം ചാരു പറഞ്ഞു…ഓഹോ മഹാരാഷ്ട്ര…പണ്ടെങ്ങോ സോഷ്യൽ സയൻസിന്റെ ബുക്കിലെവിടെയോ കണ്ടുമറന്ന ഓർമ്മയുണ്ട്…

 

“അപ്പൊ നമ്മളെന്ന ബീഹാറിൽ എത്തുവാ..?

 

വളരെ സാവധാനം ചായ കുടിച്ചോണ്ടിരിക്കുന്ന മിസ്സിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചേർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…. നമ്മടെ ജോലി എന്നത് ചാരുവിന് കൂട്ട് പോവുക എന്നത് മാത്രമാണല്ലോ.. അല്ലാണ്ട് മണിക്കൂറിടവിട്ട് സ്ഥലവും സ്റ്റേഷനും നോക്കി ഇരിക്കാനൊന്നും എന്നെകൊണ്ട് പറ്റുകേല…

 

“നാശം റേഞ്ചും കിട്ടുന്നില്ലല്ലോ…!!!

 

ഫോണിന് മുകളിൽ no service എന്ന് വെണ്ടക്കാക്ഷരത്തിൽ കത്തി നില്കുന്നത് കണ്ടതെ ഞാനാ നാട്ടിലെ സകലമാനാ നെറ്റ്‌വർക്ക് കമ്പനിക്കാരെയും തന്തക്ക് വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി.. അല്ലാണ്ട് വേറെന്ത് ചെയ്യാനൊക്കും…..

 

ഒരു ചായകുടി കഴിഞ്ഞതും ചാരു എണീറ്റ് മുകളിലത്തെ കാലിയായ സീറ്റിലേക്ക് വലിഞ്ഞു കയറാൻ തുടങ്ങി..

 

“നീയിതെവിടെ പോണ്..?

 

“വേറെ പണിയൊന്നുമില്ലല്ലോ കുട്ടാ…ഞാൻ കൊറച്ചൂടെ കിടക്കട്ടെ…”

 

എന്നൊരു പറച്ചിലും കൂടെയെന്നെയെന്നും മയക്കുന്ന ചിരിയും തന്നവൾ കേറിപ്പോയി…

 

“ശെടാ ഇവൾക്ക് കൂട്ട് വന്നിട്ടിപ്പോ ഞാൻ പോസ്റ്റ്‌ ആയല്ലോ…!

 

ഒടുക്കം സൈഡിലെ കമ്പിയും ചാരിയിരിപ്പായി ഞാനും…ചെക്കനെയൊന്ന് കമ്പിയക്കാമെന്ന പ്ലാനിലൊക്കെ വന്നു കേറിയിട്ട് ഒടുക്കമീ ഇരുമ്പ് കമ്പിയും ചാരിയിരിക്കേണ്ട അവസ്ഥയായല്ലോ…. എനിക്കപ്പോഴേ അറിയായിരുന്നു ഒടുക്കം ഇതുപോലെ മൂഞ്ചി ഇരിക്കേണ്ടി വരുമെന്ന് അതോണ്ടാണ് ആദ്യമേ എന്റ മനസ്സിൽ തോന്നിയ പ്ലാനുകളൊന്നും വെളിയിൽ വിടാതിരുന്നത്…അഹ് ഒന്നുവല്ലേലും എന്റെ ഭാഗത്തും തെറ്റുണ്ടെ.. ഇത് ഇന്ത്യൻ റെയിൽവേ ആണെന്ന ഓർമ്മ ഇപ്പോളാണ് തലക്ക് മേളിൽ കിടന്ന് കറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയത്…ഇനിയേക പ്രതീക്ഷ ബീഹാറിൽ എത്തിയിട്ടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ ആണ്…. ന്തേലും ഒക്കെ നടന്നാൽ മതിയായിരുന്നു….

 

“അങ്ങോട്ട് മാറിയിരിക്ക് ചെക്കാ…!

 

ഏഹ് ചാരുവിന്റെ ശബ്ദമല്ലേ അത്…. ഞാൻ വേഗം തന്നെ മുകളിലേക്ക് നോക്കി…പെണ്ണെങ്ങാനും ഒറക്കത്തിൽ താഴെ പോയോ….

 

ഇല്ലില്ല…തേണ്ടെ ഇരിക്കുന്നു കാല് രണ്ടും താഴേക്ക് തൂക്കി ഇട്ടോണ്ട്…

 

“നീയെന്ത് കാണിക്കുവാ…. നല്ല സ്ട്രോങ്ങ്‌ കമ്പിയാ…പെട്ടെന്നൊന്നും പൊട്ടി താഴെ പോവത്തില്ല…”

 

സൈഡിലെ കമ്പിയും പിടിച്ചു തൂങ്ങികിടക്കുന്ന സീറ്റിന്റെ ബലം പരീക്ഷിക്കുന്ന മിസ്സിനെ നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു…ചുമ്മാ വെറുതെ ഒന്നതിനെ വട്ടക്കാൻ…കളിയോ നടക്കില്ല കളിയാക്കൽ എങ്കിലും നടക്കട്ടെ…

 

“ദേ രാവിലെ തന്നെ എന്റെ വായിലിരിക്കുന്നെ കേൾക്കാതെ അപ്പുറത്തേക്ക് നീങ്ങി ഇരിക്കെടാ…എനിക്ക് താഴെ ഇറങ്ങണം…”

 

ഓഹ് അതിനാണോ പെണ്ണിങ്ങനെ കിടന്ന് തുള്ളിയത്…നിലത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ വേണ്ടി പണിത കമ്പി സ്റ്റെപ്പിൽ തലവെച്ചു കിടന്നാണ് ഞാനോരോന്ന് ആലോചിച്ചു കൂട്ടിയത്…

 

“ഞാൻ പിടിക്കണോ…?

 

ചാരുവിന് ഇറങ്ങാൻ പാകത്തിന് നീങ്ങിയിരുന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…കേട്ട പാടെ പെണ്ണൊന്നു തറപ്പിച്ചു നോക്കിയെന്നെ…ഹ്മ്മ് അപ്പൊ എന്റെ ചോദ്യത്തിലെ ഡബിൾ മീനിങ് മനസിലായി കാണും….

 

“അല്ല വേറൊന്നുമല്ല ഇറങ്ങാൻ സഹായിക്കണോ എന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളൂ…”

 

എന്റെ ഭാഗത്തെ കപടനിരപരാധിത്യം എടുത്തു കാണിച്ചുകൊണ്ട് ഞാനൊന്നൂടെ ചോതിച്ചു….

 

പക്ഷെ ആളൊന്നും പറഞ്ഞില്ലട്ടോ…കേറിപോയപോലെ അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നില്ല മിസ്സിന്റെ തിരിച്ചുള്ള ഇറക്കം…

 

“വാ കൈ പിടിച്ചോ…”

 

അടുത്തുള്ള ഫാമിലിയൊക്കെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് തോന്നിയതും ഞാനവൾക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി…ഒന്നുവല്ലേലും അവർക്ക് മുൻപിൽ ഞാനൊരു ഉത്തരവാദിത്തമുള്ള ഭർത്താവല്ലെ…

 

എന്റെ കൈപിടിച്ചൊരു വിധം മിസ്സ്‌ നിലത്തു കാൽ കുത്തി…എന്നിട്ടൊരു ചിരിയും………

 

“ന്തേയ്‌…?

 

അവളുടെ ചിരിയുടെ അർത്ഥമൊന്നും മനസിലാവാതെ ഞാനാന്നവളെ നോക്കി….

 

“കേറിയപോലെ അത്ര എളുപ്പല്ല ഇറങ്ങാൻ..”

 

ഒരുതരം ചമ്മിയ ഭാവത്തോടെ മിസ്സ്‌ ചിരിച്ചു…

 

“പിന്നെ എന്തോന്ന് വിചാരിച്ച വലിഞ്ഞു കേറിപ്പോയെ…?

 

സീറ്റിലേക്ക് ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ചാരുവിനെ നോക്കി…ഇനിയിപ്പോ ഏതായാലും ഈ കാര്യം വച്ചിവളെ എയറിൽ കേറ്റാം…

 

അല്ലേലും നിങ്ങളൊന്നു ആലോചിച്ചു നോക്കന്നെ… സ്വന്തം വീടിന്റെ ടെറസിൽ വലിഞ്ഞു കേറി അതുപോലെ തന്നെ നിലത്തിറങ്ങിയ മുതലാണ് ഈ ചെറിയ കമ്പിയിൽ പിടിച്ചിരുന്നു കാവടി കളിച്ചത്…

 

“അത് പിന്നെ കേറിയപ്പോ കൊഴപ്പമില്ലായിരുന്നു.. തിരിച്ചിറങ്ങാൻ നേരത്ത് ട്രെയിനിന്റെ കുലുക്കം കൂടിയായപ്പോ സ്ലിപ്പ് ആവുമോന്ന് ഒരു പേടി…”

 

“അയ്യാ…പേടിയുള്ളൊരു മുതലേ…ദേ ഒന്നിങ്ങോട്ട് നോക്കിയേ…നീ തന്നെയല്ലേ അന്ന് നിന്റെ വീടിന്റെ മേളിൽ കേറിയപ്പോ അവിടെ വലിഞ്ഞു കേറി വന്നേനെ തല്ലി താഴെയിറക്കിയത്…അതും നട്ട പാതിരായ്ക്ക്…”

 

എന്റെ ഡയലോഗടിയൊക്കെ കേട്ടിട്ട് മിസ്സിനൊന്നും മറുത്തു പറയാൻ കിട്ടുന്നില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു….. തലക്ക് കയ്യും കൊടുത്തൊരരികു ചേർന്നിരിപ്പുണ്ട്…

 

ഹോ ചെലപ്പോ വിചാരിച്ചു കാണും മിണ്ടാതിരുന്നാൽ ഞാനെന്റെ വായും പൂട്ടി ഇരിക്കുമെന്ന്…

 

“നീ മേളിൽ വച്ചെന്തെങ്കിലും എടുക്കാൻ മറന്നോ…?

 

ഞാനൊരല്പം കൂടെ ചാരുവിനടുത്തേക്ക് ചേർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു…. അതെന്തായിപ്പോ അങ്ങനൊരു ചോദ്യമെന്ന ഭാവത്തിൽ മിസ്സെന്നെയൊന്ന് നോക്കി…ഹിഹിഹി…പിടിച്ചിരുന്നോടി അടുത്തുള്ള കമ്പിയിൽ അല്ലെങ്കിൽ നീയിപ്പോ എയറിൽ കേറും..

 

“മറന്നോ…??

 

വീണ്ടും ഒന്നുകൂടെ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ചാരുവിറങ്ങി വന്ന മുകളിലെ സീറ്റിലേക്കൊന്ന് നോക്കി…. പിറകെ തന്നെ മിസ്സിന്റെ കണ്ണുകളും മുകളിലേക്ക് പോണത് കണ്ടു…ഹ്മ്മ്.. പുള്ളിക്കാരിയിപ്പോ ശെരിക്കും വിചാരിക്കുന്നുണ്ടാവും എന്തെങ്കിലും മുകളിൽ വച്ചു മറന്നോയെന്ന്..

 

“അല്ല നിന്റെ വായിൽ കിടന്ന ഇത്രയും നീളമുള്ളൊരു സാധനമിപ്പോ കാണുന്നില്ല…അതാ ചോദിച്ചേ മുകളിൽ വെച്ചെങ്ങാനും മറന്ന് പോയോ…. യ്യ്യോഓ….. ആഹ്…കാലമാടത്തി പിടി വിട് പിടി വിട്…. ഞാനിനി മിണ്ടൂല സത്യം…ആഹ്…. “””””””

 

ഇട്ടിരുന്ന ഷർട്ടും വയറിലെ തൊലിയും ചേർത്തുള്ള മിസ്സിന്റെ പിടിയിൽ ഞാനവിടെകിടന്ന് അലറി വിളിച്ചില്ലന്നേയുള്ളൂ……

 

“പറയെട…നീ ഒന്നൂടെ പറ…ഞാനെന്താ മേളിൽ വെച്ചു മറന്നുപോയേ…ഏഹ്…”

 

ഭാതകേറിയ പോലെ പല്ലുകൾ കൂട്ടിപിടിച്ചു ഞെരിച്ചു കൊണ്ടാണ് ചോദ്യം…അതിനൊപ്പം തന്നെ വയറിലുള്ള പിടിയുടെ ശക്തിയും കൂടുന്നത് പോലെ…

 

“എന്റെ പൊന്നല്ലേ…ഞാൻ വെറുതേ പറഞ്ഞതാ…പിടി വിട് മോളെ.. പ്ലീസ്…നാണം കെടുത്തല്ലേ…നല്ല വേദനയാ…!

 

ചുറ്റിനുമുള്ള ആരെങ്കിലും ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടോയെന്ന് നോക്കികൊണ്ട് ഞാൻ ചാരുവിനോട് പറഞ്ഞു.. അല്ല യാചിച്ചു….. കാലത്തി അങ്ങനേലും ഒന്ന് പിടി വിട്ടാലോ…. വിചാരിക്കണ പോലല്ല പെണ്ണിന് ഒടുക്കത്തെ സ്റ്റാമിനായാണ്……..

 

“ഹൗ……”!!!!!

 

ഒടുക്കമൊരു പിച്ചല് കൂടി തന്നവൾ പിടി വിട്ടു……ഹമ്മേ…നീറുന്നു പണ്ടാരം…

 

ഞാൻ വേഗം തന്നെ ഷർട്ടൊന്ന് പൊക്കി നോക്കി…വെളുത്ത ശരീരമായത് കൊണ്ടന്നെ പെണ്ണ് പിടിച്ചു തിരിച്ചിടത്ത് നാരങ്ങ അച്ചാറിട്ടത് പോലെ ചുവന്നു കിടപ്പുണ്ട് വട്ടത്തിൽ….

 

“ദേ നോക്ക്…മുറിഞ്ഞെന്ന തോന്നണേ…!

 

ആരോടെന്നില്ലാതെ സ്വയം പറഞ്ഞോണ്ട് ഞാൻ തന്നെ ഇരുന്ന് വയറു തിരുമ്മാൻ തുടങ്ങി…. വേറാരും വരില്ലെന്ന് എനിക്ക് നന്നായിട്ടറിയാം.. പ്രത്യേകിച്ച് അടുത്തിരിക്കുന്ന സാധനംതിരിഞ്ഞു കൂടി നോക്കുകേല…. അഹ് അല്ലേലും വടി കൊടുത്തടി വാങ്ങിയതല്ലേ…അപ്പൊ പിന്നെ സ്വയമിരുന്നങ് അനുഭവിക്ക.. അത്രതന്നെ….

 

ഒടുക്കം തിരുമ്മി തിരുമ്മി വേദനയൊരല്പം കുറഞ്ഞപ്പോ ഇതൊക്കെ ചെയ്ത് കൂട്ടിയതിനെ ഒന്ന് നോക്കി…

 

എണ്ണടി എണ്ണ്…നീയിരുന്നു മരങ്ങളുടെ കണക്കെഴുത്…ഇതിനൊക്കെ ഞാൻ പകരം ചോദിച്ചിരിക്കും…. എന്നെ പിച്ചിയതിനും മാന്തിയതിനും എല്ലാത്തിനും എണ്ണി എണ്ണി കണക്ക് ചോദിച്ചിരിക്കും…ഹും….

 

സ്വയമേ പറഞ്ഞാശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ വീണ്ടുമാ കമ്പിയിൽ തലവെച്ചു കിടന്നു…എങ്ങാനും ചിലപ്പോ പാവം തോന്നി വീണ്ടും വന്നു മിണ്ടിയലോ…അപ്പൊ പിടിച്ചു എയറിൽ കേറ്റാം….. വല്യ പ്ലാനൊക്കെയാ ഞാനവിടെ അതേ ഇരുപ്പ് ഇരുന്നു മിസ്സ്‌ വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ…. പക്ഷേ ചോതിയും വന്നില്ല കൂ…..അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട ബാക്കി പറയണില്ല… ഇടക്കെപ്പോഴോ ട്രൈയിനൊന്ന് കുലുങ്ങിയപ്പോളാണ് ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നത്….

 

മൈര് ആകെ മൊത്തമൊരു മന്ദത….ഓഹ്…ചാരിയിരുന്ന അതേ ഇരുപ്പിൽ തന്നെ ഞാനങ്ങു ഉറങ്ങിപോയന്നെ…..കയ്യിലെ വാച്ചിൽ നോക്കിയപ്പോ സമയം പതിനൊന്നു മണി…

 

ഇത്രനേരം ഞാനിരുന്ന് ഉറങ്ങിയോ….. ആകെ മൊത്തം സംശമായിരുന്നപ്പോളാണ് കൂടെ വന്നിരുന്ന ഒന്നിന്റെ കാര്യം ഓർമ്മ വന്നത്…പെണ്ണിതെവിടെ പോയെന്ന് നോക്കാനൊന്ന് തല തിരിച്ചപ്പോളാണ് നല്ല ചൂട് കാറ്റന്റെ കഴുത്തിലേക്ക് അടിച്ചത്…

 

വഴക്കിട്ട് ഇരുന്നവളാണ്ടെ എന്റെ തോളും ചാരി കിടന്നുറങ്ങുന്നു….. ഞാനൊന്നനങ്ങിയപ്പോളാണ് പെണ്ണൊന്നൂടെ ചേർന്ന് ഇരുന്നത് അതായത് മുഖമെന്റെ കഴുത്തിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചത്…

 

“ചാരു…!!

 

മെല്ലെയവളുടെ തോളിലൊന്ന് തട്ടി വിളിച്ചു നോക്കി…ഒരനക്കവുമില്ല നല്ല സുഖമായുള്ള ഉറക്കമാണെന്ന് തോന്നുന്നു…

 

“ടി പെണ്ണെ…. എണീറ്റെ….!!

 

ഞാനൊന്നൂടെ തട്ടി വിളിച്ചു…ഇവളെ ഇപ്പോളെ എണീപ്പിച്ചു വിടണം അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ ബോഡിയുടെ ഒരുഭാഗം തന്നെ തളർന്നു പോകാൻ സാധ്യതയുണ്ട്…മറ്റൊന്നുമല്ല പെണ്ണിങ്ങനെ തന്നെ കിടന്നിട്ട് എന്റെ തോളിന്റെ ഒരു സൈഡ് എനിക്ക് അറിയാൻ പറ്റുന്നില്ല…ശരീരത്തിൽ അങ്ങനെയൊരു ഭാഗമേ ഇല്ലായെന്ന് തോന്നിപ്പോകും…

 

“എണീക്ക് പെണ്ണെ…നിന്റെയീ കുഞ്ഞിതലക്ക് ഇത്രയും ഭാരമോ.. “

 

അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് വീണു കിടന്ന ഒരുപറ്റം മുടികളെ മെല്ലേ പിറകിലേക്ക് ഇട്ടുകൊണ്ട് ഞാൻ വിളിച്ചു…. വിളിച്ചിട്ടും വിളിച്ചിട്ടും എണീക്കാതായപ്പോ ഒടുക്കം കുലുക്കി വിളിച്ചാണ് മിസ്സിനെ എണീപ്പിച്ചത്…. ഒറക്കച്ചടവിൽ ഞെട്ടി എണീറ്റ മിസ്സൊന്നും മനസിലാവാതെ ചുറ്റിനുമിരുന്ന് നോക്കുന്നത് കണ്ടു.. ഒടുക്കമാ കൃഷ്‌ണമണികളിൽ എന്നെ കണ്ടപ്പോളാണ് ആ ചുണ്ടുകളിൽ എന്നും കാണുന്നൊരു ചിരി വിടർന്നത്..

 

“നല്ല ഉറക്കമായിരുന്നെന്ന് തോന്നുന്നല്ലോ…?

 

സീറ്റിൽ നിവർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു….. ഉത്തരമൊന്നും പ്രതീക്ഷിക്കണ്ടയെന്ന് എനിക്ക് ആദ്യമേ തോന്നിയിരുന്നു…കാരണം ചാരുവിന്റെ ബ്രെയിനിൽ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ലോഡ് ആയികൊണ്ട് ഇരിക്കുവാണ്…അതാണ് പെണ്ണാ ചിരിയോടെ തന്നെ പതുങ്ങിയിരിക്കുന്നത്….

 

പാവത്തിന്റെ ഉറക്കം വിട്ട് മാറാത്ത മുഖവും കണ്ണുകളും കണ്ടപ്പോ വിളിച്ചെണീപ്പിക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ലായെന്ന് വരെ തോന്നിപ്പോയി….

 

“നിന്റെ ഉറക്കം മാറിയില്ലേ…വാ…””

 

ചുമ്മാതൊന്ന് വിളിച്ചു നോക്കിയതാണ് പക്ഷെ പെണ്ണാണെങ്കിൽ അത് കേൾക്കാൻ വേണ്ടി കാത്തിരുന്നത് പോലെ നീങ്ങി നീങ്ങി വന്നെന്റെ തോളിൽ പഴയത് പോലെ ചാരിയിരുന്നു…കാല് രണ്ടും സീറ്റിലേക്ക് കയറ്റി മടക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട്… അപ്പോ വിശാലമായൊരു പള്ളിയുറക്കത്തിനുള്ള പുറപ്പാടിലാണ്…..

 

ഒന്ന് കണ്ണടച്ച് തുടങ്ങിയാലപ്പോ തന്നെ എണീറ്റ് മാറി അപ്പുറത്തെ സീറ്റിലേക്ക് ഇരിക്കാമെന്ന പ്ലാനിൽ ഞാനിരുന്ന് കണക്ക് കൂട്ടിയെങ്കിലും അതെല്ലാം അപ്പാടെ തെറ്റിച്ചുകൊണ്ട് പെണ്ണെന്റെയൊരു കൈ പിടിച്ചു അവളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്ത് വച്ചൊരൊറ്റയുറക്കം……………ശെടാ…ഇവള്ടെ ഉറക്കം കളഞ്ഞു പകരം വീട്ടാമെന്ന് പ്ലാൻ ചെയ്ത ഞാനാരായിപ്പോ…. ഏതായാലും ഈ പിടുത്തമിപ്പോളൊന്നും വിടുകേലന്ന് ഉറപ്പായതോടെ ഞാനും സൈഡിലേക്ക് തലവെച്ചു ഉറങ്ങാനൊരു ശ്രമം നടത്തി…ആദ്യമൊന്നും ഉറക്കമെന്നെ കടക്ഷിച്ചില്ലെങ്കിലും ഇടക്കെപ്പോഴോ കണ്ണുകളടച്ചപ്പോളാ ഇരുട്ടിൽ ചാരുവിനെ കണ്ടതും മെല്ലേ മെല്ലേ ഞാനും ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണു പോയി

 

 

——————————–

 

സത്യം പറയാലോ…. ഈ ട്രെയിൻ യാത്രപോലെ ബോറടിച്ചൊരു പരിപാടിയും വേറെയില്ല.. പ്രത്യേകിച്ച് രണ്ടും മൂന്നും ദിവസമൊക്കെ നീണ്ടു പോകുന്ന യാത്രകൾ….. ഇരുന്നിരുന്നു ചത്തെന്നു തന്നെ പറയാം ഞാനും ചാരുവും…ഇടക്കെപ്പോഴോ TTR വന്നു ടികെറ്റൊക്കെ നോക്കിയിട്ട് പോയി…വെറുതെ ഇരുന്ന് വട്ടാവുമ്പോ ഞാനോരോന്നും പറഞ്ഞു മിസ്സിനെ പ്രാന്താക്കാൻ ചെല്ലും അവളതിനെല്ലാം കയ്യിലെ വിരലും നഖവുമുപയോഗിച്ചു മറുപടിയും തരും.. പിന്നെ ഞാൻ കൊറച്ചു നേരത്തേക്ക് അങ്ങനെയൊരാൾ കൂടെയുണ്ടന്നെ പോലും മൈൻഡ് ചെയ്യാതിരിക്കും…. പലപ്പോഴും വെള്ളകൊടിയുമായി ഒത്തുതീർപ്പിനായി ചാരു തന്നെയാണ് വരാർ…അങ്ങനെ പിണങ്ങിയും വഴക്കടിച്ചും നുള്ളിപ്പറിച്ചും അന്നത്തെ ദിവസവും കടന്നു പോയി…ഇടക്ക് വീട്ടിൽ നിന്ന് അമ്മയും അച്ഛനും വിളിച്ചു പ്രശ്നങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോയെന്നു അന്വേഷിക്കും…

 

ഒടുക്കം വേറൊരു പണിയുമീ ട്രെയിനിനകത്തു ചെയ്യാനില്ലെന്ന ബോധം വന്നതും ഞാനുമിരുന്നു മിസ്സിന്റെ കൂടെ ഏതോ വെബ് സീരീസ് കാണാൻ തുടങ്ങി…. സംഭവം നല്ല രസമാണ് കണ്ടിരിക്കാൻ.. ഭാഷയൊന്നും മനസിലായില്ലെങ്കിലും കഥയെന്താണെന്ന് ചാരു ഇടക്കിടക്ക് പറഞ്ഞു തരും…ഞാനതും കേട്ടിരിക്കും……. ഇടക്ക് വിശപ്പ് വരുമ്പോ ട്രെയിനിനകത്തു കൂടെ വിൽക്കാൻ കൊണ്ടുനടക്കുന്ന കടലയും സമൂസയുമൊക്കെ വാങ്ങി കഴിച്ചോണ്ടിരുന്നു ഞാൻ…മിസ്സിന് പിന്നെ അതൊന്നും പറ്റുകേല…നാട്ടീന്നു കേറിയപ്പോ തന്നെ കെട്ടിപൊതിഞ്ഞു കൊണ്ടുവന്ന കൊറേ എണ്ണക്കടികളും വറുത്തതും കരിച്ചതുമൊക്കെയായി അവളുടെ ഭക്ഷണം…. രാത്രി ആയപ്പോ ബിരിയാണിയും ചപ്പാത്തിയുമായൊക്കെ ഒരു പയ്യൻ കേറി വന്നു…

 

ചിക്കൻ ബിരിയാണി ആയതോണ്ട് ഞാൻ രണ്ടു പാക്കറ്റ് വാങ്ങി…

 

“ന്നാ ഇത് കഴിച്ചോ…!

 

ഒരു പാക്കറ്റ് ചാരുവിനും കൊടുത്തു…. പെണ്ണാദ്യമൊന്ന് കഴിക്കാൻ മടി കാണിച്ചെങ്കിലും അവളുടെ കയ്യിലിരിക്കുന്ന ചിക്കൻ പീസ് കൂടെ ഞാൻ പെറുക്കി തിന്നുമെന്ന പേടി കൊണ്ടാണോ എന്തോ അത് മൊത്തം കഴിച്ചു തീർത്തു…ഇനിയിപ്പോ നാളെയറിയാം ഇതിന്റെ സൈഡ് എഫക്ട് എന്താണെന്ന്…. എന്ത്തന്നെ ആണേലും മുൻപോട്ട് വെച്ച കാല് മുൻപോട്ട് തന്നെ എന്ന ഭാവത്തിൽ ഞാനെന്റെ സീറ്റിൽ കേറി കിടന്നു……. രാത്രിയുടെ തണുപ്പിൽ കുളിരു കോരിയൊന്ന് വിറച്ചു തുള്ളിയെങ്കിലും ട്രെയിനിൽ നിന്ന് കിട്ടിയ പുതപ്പിന്റെ ബലത്തിൽ ഞാനങ്ങനെ കണ്ണുമടച്ചു കിടന്നു…..

 

ഇടക്കൊന്നു തല മാത്രം വെളിയിലേക്ക് ഇട്ട് നോക്കിയപ്പോ കണ്ടു ജനാലയും ചാരിയിരുന്നു ഫോണിൽ നോക്കുന്ന മിസ്സിനെ…. പെണ്ണിന് ഒറക്കവുമില്ലേ…അല്ല എങ്ങനെ ഉണ്ടാവാനാ…രാത്രിക്കത്തേക്കുള്ളയുറക്കം മുഴുവൻ രാവിലെ തന്നെ ഉറങ്ങി തീർത്തല്ലോ…ന്നാലും ഇവൾക്ക് മാത്രം എങ്ങനാ ഫോണിൽ റേൻജ് കിട്ടുന്നെ…എന്റെയൊക്കെ അയ്യോ ചത്തേന്ന് പറഞ്ഞു കിടക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് നേരം കൊറേയായി…. പെട്ടെന്നാണ് വെളിയിൽ നിന്നൊരു വലിയ ശബ്ദം കേട്ടത്…പതിവിലും വലിയ ഒച്ചപ്പാടോടെയാണ് ട്രെയിനിന്റെ പോക്ക്.. മിക്കവാറും ഏതോ തുരംഗതിന്റെ അടിയിലൂടെയോ പാറക്കെട്ടിന്റെ സൈഡിലൂടെയോ ഉള്ള ട്രാക്കിലൂടെ ആണിപ്പോ ട്രെയിനിന്റെ പോക്ക്…അങ്ങനാണേൽ പെണ്ണിന്റെ ഫോണിൽ കളിയിപ്പോ നിൽക്കും…. സാധാരണ ഇങ്ങനെയുള്ള ഏരിയകളിൽ റേഞ്ച് പോയിട്ട് സിഗ്നല് പോലും കിട്ടുകേല….

 

“””ശ്ശെയ്യ്‌….!!!!!!!

 

അഹ് പറഞ്ഞു തീർന്നില്ല അപ്പോളേക്കും മിസ്സ്‌ ഫോൺ എടുത്തു കുലുക്കാൻ തുടങ്ങി…

 

“അതേയ്…അതീപ്പിടിച്ചങ്ങനെ കുലുക്കികൊണ്ടിരുന്നാലൊന്നും റേഞ്ച് കിട്ടുകേല…”

 

തലക്ക് താങ്ങായി കൈ കൊടുത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു….

 

“നീ ഒറങ്ങിയില്ലേ…?

 

പാതിമാത്രം പ്രകാശമുള്ള സീറ്റിൽ നിന്നുമെന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും ചാരുവൊന്ന് നിവർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു….

 

“എവിടെന്നു ഉറങ്ങാൻ…. കണ്ണടച്ച് കിടക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് നേരം കൊറേയായി…ഒറക്കം മാത്രം വരുന്നില്ല…”

 

മുകളിലെ ബെർത്തിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു…ഇന്നലെ പിന്നെ പെണ്ണിന്റെ ചൂടും പറ്റി കിടന്നതോണ്ട് പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഉറക്കം കിട്ടി…ഇന്നാണേൽ ഒടുക്കത്തെ തണുപ്പും…ഇതൊന്നും ഒരുനടക്ക് പോകുകേലന്ന് തോന്നിയതും ഞാൻ സീറ്റിൽ എണീറ്റിരുന്നു…. അടുത്തുള്ള സീട്ടിലുള്ളവരൊക്കെ നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ്…മൈര് കണ്ടിട്ട് കൊതിയാവുന്നു….

 

“ഹ്മ്മ് എവടെ പോവാ..?

 

ഞാൻ എണീറ്റിരുന്നത് കണ്ടാണ് ചാരുവിന്റെ ചോദ്യം…

 

“ഞാനടുത്ത സ്റ്റേഷനിൽ ഇറങ്ങിയൊരു ഓട്ടോ പിടിച്ചങ്ങു വന്നേക്കാം…എന്തേയ്…!

 

അല്ല പിന്നെ…. ഈ പാതിരാത്രിക്ക് ഞാനെണീറ്റ് എവിടെ പോകാനാ അല്ലേലും…ഇനിയെങ്ങാനും തണുത്ത കാറ്റടിച്ചു മിസ്സിന്റെ പിരി വല്ലതും ലൂസായോ എന്തോ…

 

“വോ…നീ എന്തേലും കാണിക്ക് ഞാൻ കെടക്കാൻ പോവാ.. ഹും…!!!

 

എന്നെനോക്കി അണലികുഞ്ഞു ചീറ്റും പോലൊരു മൂളലും തന്നേച്ചു പെണ്ണ് കേറി ഒരൊറ്റ കിടത്തം…. ഇന്നലത്തെപോലെ ഇന്നും കൂടെ കേറി കിടന്നാലോ… എന്നും വിചാരിച്ചങ്ങനെ നിന്നതും പെണ്ണാ പുതപ്പെടുത്തു തലവഴി മൂടിയതും സെക്കണ്ടുകൾ കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞു…

 

“ഓ…ഓട്ടോ വിളിച്ചു വരാന്ന് പറഞ്ഞതിനാവും….. വല്ല കാറും വിളിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞാ മതിയായിരുന്നു….. ചാരുവേ…ഹേയ്…””””

 

വെള്ളപുതപ്പിച്ചു കിടത്തിയപോലെ തലമുതൽ കാൽപാദം വരെ പുതപ്പിനുള്ളിലാക്കി കിടക്കുന്ന മിസ്സിന്റെ അടുത്തായി നിലത്തേക്കിരുന്നുകൊണ്ട് ഞാനൊന്ന് വിളിച്ചു നോക്കി…

 

“മിസ്സേ…. ചാരുലത മിസ്സേ….ഒറങ്ങിയോ..?

 

“എന്താടാ…ഇനിയെന്താ നിന്റെ പ്രശ്നം…ഓട്ടോയൊന്നും കിട്ടിയില്ലേ…ഏഹ്..?

 

പുതപ്പിന് വെളിയിലേക്ക് തലമാത്രമിട്ടുകൊണ്ട് ചാരുലത മിസ്സത വീണ്ടും ഒച്ചപ്പാടുണ്ടാക്കുന്നു….

 

“അതൊന്നും കിട്ടിയില്ല മിസ്സേ…തത്കാലം ഞാനീ സൈഡ് പറ്റിയങ്ങു കിടന്നാലോന്ന ആലോയ്ക്കണേ…!

 

കാറ്റിൽ പറക്കുന്ന ചാരുവിന്റെ മുടിയിഴകളൊന്ന് തലോടികൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു…എങ്ങാനും ഇന്നലത്തെപോലെ പിടിച്ചു കിടത്തിയാലോ…

 

“അയ്യെടാ…അങ്ങനിപ്പോ നീ മിസ്സിനെ പറ്റിച്ചേർന്നു കിടക്കണ്ട…പോടാ പോ…പോയി അപ്പുറത്തെങ്ങാനും കിടക്ക്…”

 

പിള്ളേരെ രാത്രി മുറിയിൽ നിന്നും വിരട്ടിയോടിക്കുന്ന അമ്മമാരുടെ ശൈലിയിൽ മിസ്സെന്നെയൊന്ന് വിരട്ടി

 

“പിന്നേ പിന്നേ…പറഞ്ഞപാടെയങ്ങു ഞാൻ പോകുവല്ലേ…. അങ്ങോട്ട് നീങ്ങി കെടക്ക് പെണ്ണെ…!!!

 

ചാരുവിനെ ഒരല്പം പിറകിലേക്ക് തള്ളിക്കൊണ്ട് ഞാനും ചാടിയ പുതപ്പിനുള്ളിലേക്ക് വലിഞ്ഞു കയറി

 

“എട.. എടാ.. നീയെങ്ങോട്ടാ ഈ കേറിപ്പോണെ…!!

 

എന്നെയിറക്കി വിടാൻ വേണ്ടി മാത്രം മിസ്സൊന്നാ സീറ്റിൽ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നെങ്കിലും ഉടുമ്പ് പിടിച്ച തവളെയെപ്പോലെ ഞാനപ്പോ തന്നെ ചാരുവിനെയും കെട്ടിപിടിച്ചു കണ്ണടച്ചു കളഞ്ഞു….

 

“കുട്ടാ….!

 

കണ്ണടച്ചതെ അനക്കമൊന്നുമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന എന്റെ കവിളിൽ മിസ്സൊന്ന് തോണ്ടി വിളിച്ചു നോക്കി…ഉവ്വ ഞാനിപ്പോ കണ്ണ് തുറന്നത് തന്നെ….

 

“ആദി…നീ ഒറങ്ങിയോ…?

 

സംശയത്തോടെ ചാരുവെന്നേ വീണ്ടും തട്ടി വിളിച്ചു… ഈശ്വരാ ഇവളിനി ശെരിക്കും മണ്ടത്തിയാണോ…കണ്ണടച്ചപ്പാടെ ഉറങ്ങി വീഴാൻ ഞാനെന്തോന്ന് ക്ലോറോഫോം വല്ലതും മണത്തിട്ടാണോ കിടന്നത്..

 

“ആദി ഒറങ്ങി.. ഇനി മിസ്സും ഒറങ്ങിക്കോ…ഗുഡ് നൈറ്റ്‌…!!!!!

 

മെല്ലേ ഒരു കണ്ണ് മാത്രം തുറന്നു നോക്കികൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു…ഓഹ് അത് ശെരി…പെണ്ണ് അപ്പോളും ചിരിച്ചോണ്ട് കിടക്കുവാ ഞാനെന്താ ചെയ്യുന്നതെന്ന് നോക്കികൊണ്ട്….

 

“ഹ്മ്മ്…ന്തേ…ഒറങ്ങണ്ടേ…?

 

എന്നെത്തന്നെ നോക്കി കിടക്കുന്നവളെ നോക്കി ഞാൻ ചോദിച്ചു…ആ ചിരി മാത്രം മായുന്നില്ല മുഖത്തുനിന്ന്…. എനിക്കാണേൽ ആ മുഖത്തുനിന്ന് കണ്ണെടുക്കാനെ തോന്നുന്നില്ല താനും…

 

“പറ…നമുക്ക് ഉറങ്ങണ്ടേ…?

 

മിസ്സിന്റെയാ പതുപതുത്ത വയറിനുമുകളിലൂടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാനവൾക്ക് മാത്രം കേൾക്കാൻ പോന്ന സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു….

 

“വേണോ…?

 

ഞാൻ ചോദിച്ചതയതേ ഭാവത്തിൽ തന്നെ ചാരുവിന്റെ മറു ചോദ്യം….

 

“ഉറങ്ങിയില്ലെങ്കിൽ…വേറെന്തു ചെയ്യും…. പകല് മുഴുവൻ ഉറങ്ങിയില്ലേ നമ്മള്…”

 

“ഉറങ്ങി…അതുകൊണ്ട് എന്താടാ…!

 

എന്റെ മുടിക്കുള്ളിലൂടെ വിരലുകൾ കയറ്റികൊണ്ട് മിസ്സ്‌ ചോദിച്ചു…. ഹൈവാ…ആ ചിരി കാണാൻ എന്ത് രസാണെന്ന് അറിയോ….

 

“ഒരുമ്മ തരുവോ ചാരു…?

 

ചാരുവിന്റെ ചിരിയിൽ മയങ്ങി വീണ എന്റെ വായിൽ നിന്നും ഞാൻ പോലുമറിയാതെയാണാ ചോദ്യം വന്നത്….

 

“മൊതലാളി ഇത് ഞാനല്ല…”

 

ഉള്ളിൽ നിന്നൊരു അശരീരി കേട്ടപ്പോഴാണ് ഞാൻ ചോദിച്ചതെന്തെന്ന് എനിക്ക് പോലും ഓർമ്മ വന്നത്.. പക്ഷെ അതിനെല്ലാം മുന്നെത്തന്നെ മിസ്സിന്റെ കൈകൾ എന്നെയൊന്നു ചുറ്റിവരിഞ്ഞു മുറുകിയിരുന്നു…

 

ഇതെന്താപ്പോ ഇങ്ങനെയെന്ന ഭാവത്തിൽ ഞാനവളെയൊന്ന് തലയുയർത്തി നോക്കിയതും നാരങ്ങായല്ലിപോലുള്ളയ ചുണ്ടുകളെന്റെ നെറ്റിയിലൊരു ചുടുചുംബനം തന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു…..

 

“മതിയോട…”

 

വാത്സല്യം തുളുമ്പുന്ന വരികളെന്ന് പറയാറില്ലേ ചിലപ്പോഴൊക്കെ…എനിക്ക് ഏതാണ്ട് അതുപോലെയൊക്കെയാണ് അവളുടെയാ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോ തോന്നിയത്…. മതിയായോ എന്ന്….ഒന്നുകൂടെ മനസ്സിരുത്തി വിശകലനം ചെയ്താലാ ചോദ്യത്തിന് മറ്റൊരു അർത്ഥം കൂടി ഉള്ളതായിട്ടില്ലേ….

 

ഇനിയും വേണോ എന്നൊരു അർത്ഥം………

 

“പോരാ…ഒന്നൂടെ വേണം ചാരു…!

 

പിള്ളേര് കൊഞ്ചി പറയും പോലുള്ളെയാ എന്റെ ചോദ്യത്തിൽ ചിരിപൊട്ടിയ മിസ്സ്‌ എങ്ങനെയൊക്കെയോ ചുണ്ടുകൾ കൂട്ടിപ്പിടിച്ചാ ചിരിയെ ഒതുക്കി നിർത്താൻ ശ്രമിച്ചു…വേറൊന്നുമല്ല ബാക്കി ആളുകളൊക്കെ ഉറക്കമല്ലേ.. അതിനിടയിലിവളുടെ ആസ്ഥാനത്തുള്ള അട്ടഹാസം കൂടിയായാൽ പിന്നെ ഉഷാറായി….

 

ഏതായാലും എന്റെ ആവശ്യം നിറവേറ്റാനായി താഴ്ന്നു വരുന്ന മിസ്സിന്റെ മുഖം കണ്ടതോടെ ഞാൻ മാന്യനായി അനങ്ങാതെ അങ്ങനെ തന്നെ കിടന്നു…

 

പെണ്ണിന്റെ മുഖത്തൊരു വല്ലാത്ത ഭാവമാണ്…മുൻപൊരിക്കലും ഇതുപോലെ കണ്ടിട്ടില്ല ഞാൻ….. അതിപ്പോ എങ്ങനെന്ന് ചോദിച്ചാൽ സകല കണ്ട്രോളും പോയിട്ടും എങ്ങനെങ്കിലും ഉള്ളിലെ വികാരങ്ങളെ പിടിച്ചു നിർത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നൊരു ഭാവമാണ്…അതുകൊണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു ചാരു പതിവിലധിമായി വിയർക്കാനും ശരീരം മുഴുവനായി ചൂട് കൊണ്ട് പൊതിയാനും തുടങ്ങി…കാറ്റ് പോലും കയറേണ്ടെന്ന ഭാവത്തിലാണ് ഞാനവളെ ഒട്ടി കിടക്കുന്നത്.. എന്നിട്ടുമാ ശരീരം വിറക്കുന്നത് എനിക്ക് അറിയാൻ പറ്റുന്നുണ്ട്….

 

വശ്യമായ കണ്ണുകളോടെ താഴ്ന്നു വരുന്ന മുഖത്തെയും നോക്കി കിടന്നയെന്റെ കവിളിലവളുടെ നനവാർന്ന ചുണ്ടുകൾ വീണ്ടും ഒരിക്കൽ കൂടെ പതിഞ്ഞു…

 

“ഹ്മ്മ്…ഇത് കൊള്ളാം…ഇതിനൊരു പ്രത്യേക ഫീൽ ഉണ്ടായിരുന്നു മിസ്സേ…”

 

“അപ്പൊ എനിക്കില്ലേ….?

 

കീഴ് ചുണ്ടു മലർത്തികൊണ്ട് ചാരുവിന്റെ ചോദ്യം…ശെരിയായി പറഞ്ഞാ മിട്ടായി കിട്ടാത്തതിനു സങ്കടം പിടിക്കുന്ന കൊച്ചു കുഞ്ഞിന്റെ ഭാവം….

 

“എവിടെ വേണം എന്റെ മിസ്സിന്…. കവിളിലോ നെറ്റിയിലോ….?

 

ഒരുമ്മ കൊടുക്കാനുള്ള വകുപ്പ് കിട്ടിയതോടെ ഞാൻ പഴയതിലുമൊന്ന് ഉഷാറായി ചോദിച്ചു… മുഖത്തേക്ക് വീണു കിടക്കുന്ന മുടിയിഴകൾ ഒന്നുകൂടെ കോതിയൊതുക്കി ഞാനവളുടെ മുഖമാകെയൊന്ന് നോക്കി….

 

നല്ല ചുവന്നു പഴുത്ത ചാമ്പക്ക പോലുണ്ട് പെണ്ണിന്റെ മുഖം….

 

“ഇവിടെയോ അതോ ഇവിടെയോ…?

 

അവളുടെ നെറ്റിയിലും പഞ്ഞിപോലത്തെ കവിളിലുമൊന്ന് ചൂണ്ടുവിരൽ കൊണ്ട് കുത്തി ഞാൻ ചോദിച്ചു….

 

പക്ഷെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ മിസ്സിന്റെയാ ചൂണ്ടുവിരലിൽ പിടിച്ചു നിർത്തി…എന്തായെന്ന സംശയഭാവത്തിൽ ഞാനവളെയൊന്ന് നോക്കിയതും മിസ്സാ പിടിച്ചു വച്ച ചൂണ്ടുവിരൽ കൊണ്ട് സ്വയം തന്റെ നെറ്റിയിലൊന്ന് തട്ടി നോക്കി…

 

“ഇവിടെയാണോ…?

 

സംശയത്തോടെ ഞാനവളെ നോക്കി…

 

പക്ഷെ അല്ലായെന്ന ഭാവത്തിലവൾ തലയാട്ടി…പിന്നെ മെല്ലെയാ വിരൽ കണ്ണിനു സൈഡിലൂടെ തന്നെ താഴേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു കവിളിൽ തട്ടിച്ചു…

 

“ഇവിടെയാ…?

 

കവിളിലായിരിക്കുമെന്ന് കരുതി ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു…പക്ഷെ മറുപടിയായി വീണ്ടും തലകുലുക്കൽ മാത്രം….. ശെടാ…നെറ്റിയിലുമല്ല കവിളിലുമല്ല…ഇനി ചിലപ്പോ ചുണ്ടിലായിരിക്കോ….

 

“വേറെ…വേറെ എവിടെയാ…ഇവിടെയാണോ….?

 

ഇത്തവണ ഞാൻ തന്നെ എന്റെ വിരലുകൊണ്ടവളുടെ ചുണ്ടിലൊന്ന് തട്ടി നോക്കി…. ഇത്തവണ മറുപടിയൊന്നും പറയാതെ എന്നെ തന്നെ കണ്ണും തുറന്നു നോക്കി കിടക്കുവാണ് പെണ്ണ്…

 

“ചുണ്ടിലാണോ ചാരു…?

 

അവളുടെ കീഴ് ചുണ്ടിൽ പിടിച്ചു മെല്ലെ വലിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…ഏകദേശം ഉറപ്പായി എന്നാലും ഇങ്ങനെ കളിപ്പിക്കാനൊരു രസം…. മിസ്സാണേൽ അതിന് പറ്റിയൊരു മൂഡിലാണെന്നാണ് എനിക്കും തോന്നുന്നത്…

 

“താ കുട്ടാ…. “

 

ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെയാണ് ചാരുവിന്റെ ചുണ്ടുകൾ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്……ശബ്ദമെന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല നേർത്തൊരു കാറ്റ് പോലെയാണ് അവൾ പറഞ്ഞത്…. എന്ത് തന്നെ ആയാലും അവളുടെയാ ശബ്ദത്തിന് എന്റെയുള്ളിലെയെതോ ഒരു വികാരത്തെ വിളിച്ചുണർത്താനുള്ള കഴിവുണ്ടായിരുന്നു…. ഞാൻ പോലുമറിയാതെ എന്റെ കൈകൾ അവളുടെ അരക്കെട്ടിലൂടെ ചുട്ടിപ്പിടിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു…. അതിനായി കാത്തിരുന്നത് പോലെയവൾ സ്വയം തന്റെ അരക്കെട്ട് കൊണ്ടുവന്നെന്നോട് ചേർന്നു കിടന്നു…. പതിവിലും വിപരീതമായി ഒരു കാലുയർത്തി എന്റെ കാലിനു മുകളിലൂടെ ഇട്ടിരുന്നു……. രാജവെമ്പാല കണക്കെ ചാരുവിന്റെ കൈകളും കാലും എന്റെ ശരീരത്തെ ചുറ്റി വരിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു…. അതിനനുസരിച്ചു തന്നെ ഞാനങ്ങളിരുവർക്കുമിടയിലുള്ള അകലവും കുറഞ്ഞു തുടങ്ങി…ഹിപ്നോട്ടയ്‌സ് ചെയ്ത കണക്കെ ഞാനവളുടെ നനവാർന്ന കീഴ് ചുണ്ടിനെ വായിലാക്കിയൊന്ന് നുണഞ്ഞു നോക്കി…. രുചി വ്യത്യാസമൊന്നുമില്ല…പക്ഷെ ഇത്രയും സോഫ്റ്റാണോ പെണ്ണുങ്ങളുടെ ചുണ്ട്…?

 

ഒരു ജെല്ലി കണക്കെ എന്റെ ചുണ്ടുകൾക്കിടയിൽ നിന്നും വഴുതി പോകാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ചാരുവിന്റെ കീഴ് ചുണ്ടിനെ ഞാൻ സാവധാനമൊന്ന് വീണ്ടും ചപ്പിനോക്കി….. നേരാണ്….. എത്രയോ സോഫ്റ്റ് ആയ ചുണ്ടാണ് പെണ്ണിന്റേത്…

 

ഇടക്കൊന്ന് നാവുകൊണ്ട് നക്കി നോക്കാനും മറന്നില്ല…പക്ഷെ പിന്നീടാണ് എന്നെപ്പോലും ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ടൊരു സംഭവമുണ്ടായത്…..എന്റെ നാവിന്റെ ചൂടറിഞ്ഞതും പെണ്ണൊന്നു കുറുകികൊണ്ട് കൂടുതൽ ശക്തിയിലെന്നിലേക്ക് ചേർന്നു കിടന്നു…അതേ സമയം ഞാനെങ്ങനെയവളെ ചെയ്തോ അതുപോലെ തന്നെയെന്റെ ചുണ്ടുകളെ അവൾ ബന്ധിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു….. ആർത്തിയാണോ അതോ പരവേശമാണോ എന്നറിയാത്ത രീതിയിൽ മിസ്സന്റെ ചുണ്ടുകളെ കീഴ്പ്പെടുത്തി കൊണ്ടിരുന്നു…തലക്ക് പിറകിൽ നിന്നൊരു ഷോക്ക് അടിക്കുന്നപോലെ തരംഗങ്ങളെന്റെ നട്ടെല്ലിലേക്ക് പാഞ്ഞു പോകുന്നത് പാതിയടഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ഞാനറിഞ്ഞു…. എനിക്കെന്റെ നിയത്രണം നഷ്ടമായി തുടങ്ങിയതും അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ സ്ഥാനമുറപ്പിച്ചിരുന്നയെന്റെ വിരലുകൾ സ്വയമേ തന്നെ മുകളിലേക്ക് സഞ്ചരിക്കാൻ തുടങ്ങി…. ചാരുവിട്ടിരുന്ന ഷർട്ടിനുള്ളിലൂടെ വിരലുകൾ കയറിയതും കൂടുതൽ ഭ്രാന്തമായി തന്നെ അവളെന്റെ ചുണ്ടുകളെ പെരുമാറാൻ തുടങ്ങി…. അങ്ങനെ ഒറ്റക്ക് വിട്ട് കൊടുക്കാൻ മനസ്സില്ലാതിരുന്ന ഞാനും തിരിച്ചവളുടെ ചുണ്ടുകൾക്കായൊരു ശ്രമം നടത്തിയെങ്കിലും എന്നേക്കാൾ അതാഗ്രഹിച്ചിരുന്നത് അവളായിരുന്നു…. പരസ്പരം ചുണ്ടുകളുടെ രുചിയും ചൂടും മാർദ്ധവും അറിയുന്നതിനിടയിൽ എന്റെ വിരലുകളെത്തി നിന്നത് മിസ്സിന്റെ ബ്രായുടെ അടിയിലായിരുന്നു….. അഗ്നി പാർവ്വതം കണക്കെ ചൂടുകൊണ്ട് പുകയുന്നയാ രണ്ടു കുന്നുകൾക്കിടയിലേക്കെന്റെ വിരലുകൾ ആഴ്ന്നിറങ്ങാൻ തുനിഞ്ഞതും അടുത്തുള്ള സീറ്റിൽ നിന്നാരുടെയോ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു…

 

പെട്ടെന്നൊരു ഞെട്ടലോടെ എന്നിൽ നിന്നും വിട്ടു മാറിയ ചാരു എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് മനസിലാവാതെ ചുറ്റിനും നോക്കാൻ തുടങ്ങി….

 

“ഹേയ് ഹേയ്….. ഒന്നുല്ല…”

 

ഉറക്കത്തിൽ നിന്നെന്നവണ്ണം ഞെട്ടിപിടഞ്ഞു ചുറ്റിനും നോക്കുന്ന മിസ്സിന്റെ കവിളിൽ മെല്ലേ തട്ടിക്കൊണ്ടു ഞാൻ പറഞ്ഞു….

 

“ആ ശബ്ദം കേട്ടതോ…?

 

നീണ്ടൊരു ചുംബനത്തിൽ നിന്നും വിട്ടകന്നതോടെ ശ്വാസമെടുക്കുന്നത് പൂർവ്വ സ്ഥിതിയിലാക്കാനായി വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ശ്വാസമെടുക്കുകയും വിടുകയും ചെയ്യുന്ന പെണ്ണിനെ തന്നെ നോക്കി ഞാൻ കിടന്നു….

 

“അത് ആരുടെയോ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തതാ…വേറൊന്നുമല്ല…. “

 

“ഹ്മ്മ്….. ഞാനൊന്ന് പേടിച്ചു പോയി…”

 

ഫോണിൽ നിന്നുള്ള ശബ്ദമാണെന്നറിഞ്ഞതോടെ സമാധാനമായ ചാരുവൊരു ചെറു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു…

 

“നീയെന്തിനാടി പേടിക്കുന്നെ…ഞാനില്ലേ കൂടെ…!

 

മിസ്സിനെ ഒന്ന് കൂടെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാനവളുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു…

 

“അതാ കുട്ടാ എന്റെ പേടി…ഇപ്പൊ തന്നെ കണ്ടോ…ഞാൻ വേണമെന്ന് വെച്ചിട്ടല്ല…ന്നാലും നീയിങ്ങനെ അടുത്തു കിടന്നു അവിടേം ഇവടെമൊക്കെ തൊട്ടും പിടിച്ചും നോക്കുമ്പോ എന്റെ തന്നെ കണ്ട്രോളാ പോണേ…”

 

സ്വയം തലക്കൊരു കിഴുക്ക് വെച്ചുകൊണ്ട് പെണ്ണ് പറഞ്ഞു…

 

“ഓഹോ അപ്പൊ ഞാനാണോ കുറ്റക്കാരൻ..?

 

“അങ്ങനാണോ ബുദൂസെ ഞാൻ പറഞ്ഞെ….”

 

“അങ്ങനല്ലേ…?

 

“അല്ല….. വാ വന്നേ…ഉറങ്ങാൻ നോക്ക് സമയം ഒരുപാടായി…നാളെ വൈകിട്ടത്തോടെ നമ്മളവിടെയെത്തും.. “

 

അതും പറഞ്ഞെന്നെ മിസ്സവളുടെ മാറോട് ചേർത്തു കിടത്തി….. മെല്ലേ മെല്ലേ പുറത്തു തഴുകുന്നുമുണ്ട്…

 

“ഹാവൂ…സമാധാനമായി…..”

 

ചൂട് വമിക്കുന്നയാ പഞ്ഞിക്കെട്ടുകളിലേക്ക് മുഖംച്ചേർത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു…കണ്ണുകളടച്ചാണ് ഞാനത് പറഞ്ഞതെങ്കിലും മിസ്സിന്റെ മുഖത്തിപ്പോ നിറഞ്ഞു നിക്കുന്നയൊരു പ്രത്യേക ചിരിയുണ്ട്…അതെനിക്ക് കണ്ണു തുറക്കാതെ തന്നെ തിരിച്ചറിയാനാവും…….

 

————————-

 

നല്ലൊരുറക്കത്തില്ലങ്ങനെ മുഴുകി കിടക്കുമ്പോളായിരിക്കും ഈ പൂറ്റിലെ ട്രെയിൻ വല്ല തുരങ്കത്തിലും പോയി കേറുന്നത്…. കടകട എന്നും പറഞ്ഞു ട്രാക്കിൽപോയി കല്ലടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞാൻ കണ്ണ് തുറക്കുന്നത്…..

 

മൈര് ബോഗിക്കുള്ളിലേക്ക് നേരാവണ്ണം വെളിച്ചം പോലും വന്നു തുടങ്ങിയിട്ടില്ല അതിന് മുൻപേ ഉറക്കം പോയ ദേഷ്യത്തിൽ ഞാനെണീറ്റു നോക്കുമ്പോളാണ് എന്നെത്തന്നെ നോക്കികൊണ്ട് സൈഡിലെ കമ്പിയിൽ തലചാരിയിരിക്കുന്ന മിസ്സിനെ കണ്ടത്…

 

“സമയമെത്രയായി…?

 

കണ്ണ് തുരുമ്മിക്കൊണ്ട് ഞാൻ ചാരുവിനോട് ചോദിച്ചു

 

“അഞ്ചര കഴിഞ്ഞതേ ഉള്ളു…!

 

തെളിച്ചം കുറഞ്ഞൊരു ചിരിയോടെ ആണ് പെണ്ണിന്റെ പറച്ചിൽ…അപ്പൊ മിക്കവാറും പുള്ളിക്കാരിയുടെ ഉറക്കവും ഗോവിന്ദയായ മട്ടാണ്…..

 

ഇത്ര നേരത്തെഎണീറ്റിട്ട് വേറൊന്നും ചെയ്യാനില്ലാത്തോണ്ട് ഞാൻ എണീറ്റപോലെ തന്നെ വീണ്ടുമാ സീറ്റിലേക്ക് കേറികിടന്നു.. കണ്ണടച്ചു നോക്കാം എങ്ങാനും നിദ്രാദേവി ഇതുവഴി വന്നാലോ….

 

എന്നും വിചാരിച്ചു കിടന്നതല്ലാതെ ഒരു മൈരും വന്നില്ല…അപ്പോളാണ് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത് അപ്പുറത്തായി കിടന്നിരുന്ന ഫാമിലിയെ കാണുന്നില്ല……ശെടാ ഇതുങ്ങളെല്ലാം ഇതെവിടെ പോയി…..

 

“ശൂ ശൂ…..!!!

 

കമ്പിയിൽ ചാരി മെല്ലേ ഉറക്കം പിടിച്ചു തുടങ്ങിയ ചാരുവിനെ ഞാനൊന്ന് വിളിച്ചു നോക്കി…. പാമ്പ് ചീറ്റും പോലുള്ള ശബ്ദമായത് കൊണ്ട് തന്നെ പെണ്ണ് പെട്ടെന്ന് തന്നെ കണ്ണുതുറന്നെന്നെ നോക്കി…

 

“ഹ്മ്മ്…. “

 

കണ്ണും രണ്ടുമുരുട്ടി കൊണ്ട് പെണ്ണൊന്നു മൂളി….

 

“അതേ അപ്പുറത്ത് കിടന്നവരൊക്കെ എവിടപോയി…?

 

കിടന്നിടത്തുനിന്ന് തലമാത്രം പൊക്കിഞാൻ ചോദിച്ചു…എണീറ്റിരിക്കാൻ വയ്യന്നെ…

 

“അവരൊക്കെ രാവിലെ തന്നെ സ്റ്റേഷനിൽ ഇറങ്ങി…നീ നല്ല ഒറക്കമായിരുന്നു…”

 

ഏഹ് രാവിലെ തന്നെയോ…ഞാൻ വേഗം തന്നെ തലതിരിച്ചു പുറത്തേക്ക് നോക്കി…അതാണ്ടെ പടുകൂറ്റൻ കെട്ടിടങ്ങളും ട്രാക്കിന്റെ സൈഡിലായി കൊറേ കോളനിപോലെ തോന്നിക്കുന്ന ചെറിയ ചെറിയ വീടുകളും.. ഒറ്റ ഒന്നിനും നമ്മുടെ വീട്പോലെ മുറ്റമില്ല.. നേരെ ഡോറും തുറന്നിറങ്ങുന്നത് റോഡിലേക്കൊ അല്ലെങ്കിൽ വല്ല അഴുക്കു ചാലിലേക്കോ ആയിരിക്കും….

 

“അയ്യോ…. ചാരു അപ്പൊ രാവിലെ ഞാൻ നിന്നേം കെട്ടിപിടിച്ചു കിടക്കുന്നത് അവര് കണ്ടു കാണോ…?

 

ശ്ശെയ്യ്‌…മാനം കപ്പല് കേറിയല്ലോ…

 

“പിന്നെ കാണാണ്ടാണോ…അവരെണീറ്റ് ബാഗ് പാക്ക് ചെയ്യുന്നെന്റെ ഇടയിലാ ചേച്ചി വന്നിരുന്നു യാത്ര പറയാൻ…പക്ഷെ പുതപ്പു മൂടി കിടന്നോണ്ട് നിന്റെ തല മാത്രേ കണ്ടു കാണൂ…”

 

പതിവ് ചിരിയോടെയാണ് മിസ്സത് പറഞ്ഞത്.. അഹ് അല്ലേലും ഇവൾക്കെന്തു കൊഴപ്പം.. ഞാനല്ലേ വലിഞ്ഞു കേറിയിവളുടെ കൂടെ കേറി കിടന്നത്…

 

“തല കണ്ടല്ലേ….. ശേ…. ന്നാലും.. “

 

തലചൊറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാനൊന്നവളെ നോക്കി…

 

“എന്റെ കുട്ടാ തലയല്ലേ…വേറൊന്നും കണ്ടിട്ടില്ല…. “

 

“ന്നാലും എന്റെ തലയെവിടെയാ ഇരുന്നതെന്ന് നിനക്കോർമ്മയുണ്ടോ…?

 

ഞാനൊരാക്കിച്ചിരിയോടെ ചാരുവിനെ നോക്കിയപ്പോളാണ് പെണ്ണും അത് ഓർക്കുന്നത്…. ഉറപ്പായിട്ടും പെണ്ണ് ഉറക്കപ്പിച്ചിലായിരിക്കും അവരോട് യാത്ര പറഞ്ഞത്…അപ്പൊ എന്തായാലും അവളേം കെട്ടിപ്പിടിച്ചാ മുലകളെയൊരു തലയണയാക്കി കിടന്ന എന്റെ കാര്യമവളപ്പൊ മറന്ന് പോയിട്ടുണ്ടാവും അല്ലെങ്കിലത് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ല…

 

പെണ്ണിന്റെ മുഖത്തേക്ക് രക്തവർണ്ണമിങ്ങനെ ഇരച്ചു കയറിയിരുന്നു അപ്പോളേക്കും…പാവം നാണം കൊണ്ടാണോ ചമ്മല് കൊണ്ടാണോ എന്തോ തലതാഴ്ത്തിയിരുപ്പുണ്ട്….

 

“അതേ ആ ചേച്ചി വേറെ വല്ലതും പറഞ്ഞൊ..?

 

ഇവളുടെയീ ഇരുപ്പ് കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് പിന്നേം സംശയമായി

 

“ഇല്ല.. പക്ഷെ നിന്നേം എന്നേം നോക്കി ഒരു വല്ലാത്ത ചിരിയും തന്നാ അവരെല്ലാം ഇറങ്ങിപ്പോയത്…എനിക്കാണേൽ അപ്പോളൊന്നും മനസിലായുമില്ല…ശ്ശെയ്യ്‌.. “

 

സൈഡിലെ കമ്പിയിലേക്കു വീണ്ടും തളച്ചേർത്തു വച്ചുകൊണ്ടവൾ എന്തൊക്കെയോ പിന്നെയുമിരുന്നു പിറുപിറുക്കൻ തുടങ്ങി…ഹിഹിഹി…രാവിലെ തന്നെ ചമ്മി പണ്ടാരമടങ്ങിയതിന്റെയാണ്…ഏതായാലും എണീറ്റു ന്നാ പിന്നെ പോയി പല്ല് തേച്ചു വരാമെന്ന് കരുതി ഞാൻ എണീറ്റെന്റെ ബാഗിലേക്ക് തലയിട്ടു…..

 

“കിട്ടി പോയെടാ കൊച്ചു മൈരേ…”

 

തുണിക്കിടയിൽ നിന്നും ബ്രെഷും കോൾഗേറ്റുമെടുത്തു ഞാനൊന്ന് ചാരുവിനെ നോക്കി…പല്ലൊക്കെ തേച്ചിട്ടാണാവോ പെണ്ണിരുന്നു കഥപറയുന്നേ…

 

“എന്താടാ…?

 

എന്റെ സൂക്ഷ്മമായ നോട്ടം കണ്ടിട്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു മിസ്സൊന്നെയൊന്ന്ക്കണ്ണുരുട്ടി നോക്കി…

 

“”””“അടുത്തു വാ…അടുത്തുവാ…. അടുത്തു വന്നാട്ടെ…ഓഓ ഓ ഓഓഓ….പല്ല് തേക്കാൻ പോവാ…””””

 

ബ്രഷെടുത്തു ഞാനവളെയൊന്ന് നോക്കി…

 

“തേക്കണ്ടേ…?

 

“ആരെ…?

 

ഓഹ് മറുചോദ്യമോ…തർക്കുത്തരം പറച്ചിലിത്തിരി കൂടിയിട്ടുണ്ട് മിസ്സിന്…

 

“പല്ല് തേക്കണ്ടേന്ന്….. വാ.. “

 

ഞാനവളുടെ അടുത്തേക്കിരുന്നുകൊണ്ട് വിളിച്ചു…ഒറ്റക്ക് പോയി തേക്കാനൊരു മടി…പക്ഷെ എത്ര കിടന്നു വിളിച്ചിട്ടും പെണ്ണവിടെനിന്ന് ഒരടിയനങ്ങിയില്ല…ലാസ്റ്റ് ഞാൻ തന്നെ പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു….

 

രാവിലെ ആയതോണ്ട് തന്നെ നല്ല കാറ്റുണ്ട് പുറത്തൂന്ന്……. അങ്ങനെ ഡോറിന്റെ സൈഡിലും നിന്ന് വെളിയിലേക്ക് നോക്കി പല്ലു തേച്ചോണ്ടിരിക്കുമ്പോളാണ് വെളിയിലെ കാഴ്ചകളൊക്കെ നല്ല വെക്തമായി കാണുന്നത്…. നാലഞ്ചു ട്രാക്കുകളിങ്ങനെ അടുപ്പിച്ചുണ്ട് മിക്കവാറും ഏതോ വല്യ മെയിൻ സ്റ്റേഷൻ അടുത്തുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു…. പിന്നെ വെളിയിൽ വൃത്തിയുടെ കാര്യമൊക്കെ എന്താണെന്ന് ചോദിച്ചാൽ ആഹ് അതാണ്ടേ ഒരുത്തനൊരു കുപ്പി വെള്ളവുമായി ട്രാക്കിന്റെ സൈഡിലിരിക്കുന്നു…ഓഹ് സുഖജീവിതം…നല്ല കാറ്റും കൊണ്ടങ്ങനെ മുന്നിലൂടെ പോണ ട്രെയിനിലെ ആളുകളെയും നോക്കി വെളിക്കിരിക്കാൻ…. മൈരുകളുടെ ഒക്കെ ഒരു കാര്യം….. വെറുതെ അല്ല എല്ലാ കുണ്ണകളും നാട് വിട്ടു പുറത്തേക്ക് പോണത്…. കൊറച്ചു കൂടെയങ് ട്രെയിൻ നീങ്ങിയപ്പോളാണ് കൊറച്ചൊക്കെ സമാധാനമായത്…. പൊളിഞ്ഞു വീഴാറായ വീടുകളും വൈസ്റ്റ്‌ കൂമ്പാരങ്ങളുമൊക്കെ കണ്ണിൽ നിന്നും മറഞ്ഞതും കൊറച്ചൊക്കെ സ്റ്റാൻഡേർഡ് തോന്നിക്കുന്ന കെട്ടിടങ്ങളും വലിയ വലിയ ഫ്ലാറ്റുകളുമൊക്കെയായി പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ….

 

പല്ലുതേപ്പ് കഴിഞ്ഞതോടെ ഞാൻ വീണ്ടും വന്നു സീറ്റിൽ കേറികിടന്നു….. ഇനിയിപ്പോ ഉച്ചകഴിയാതെ ഞാൻ തലപൊക്കുകേല…. വൈകിട്ടത്തോടെ ബീഹാറിൽ എത്തുമെന്നാണ് മിസ്സിന്റെ നിഗമനം…ന്തായാലും എത്താറാവുമ്പോ വിളിക്കെന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ കണ്ണുമടച്ചു കിടന്നു…………ഇനിയെന്നേയും ഇവളെയും കാത്തവിടെ എന്തൊക്കെ പുകിലുകളാണോ ദൈവമേ ഉണ്ടാവുക……………………………..

 

-തുടരും……….

ചാരുവിന്റെ ഏകദേശം രൂപം കാണണമെങ്കിൽ കൊറച്ചു കൂടെ താഴേക്ക് പോയി നോക്ക്….

അഭിപ്രായങ്ങൾ എഴുതിയിടാൻ മറക്കണ്ട….. കാരണം ഈ കഥയെകുറച്ചു ഞാൻ തന്നെ മറന്ന് പോയാലും നിങ്ങളുടെ ഓരോ കമന്റ്‌കൾ വീണ്ടും വായിച്ചിട്ടാണ് എഴുതാൻ ഇരിക്കാർ…. അഹ് അതിന്റെയൊരു മൈലേജ് എത്രയാണെന്ന് വായിക്കുന്നവർക്ക് മനസിലാവില്ല…ഒരിക്കലെങ്കിലും എഴുതിയവർക്കേ മനസിലാകൂ…. അപ്പൊ എല്ലാം പറഞ്ഞപോലെ….

******************

ഞാനെന്റെ ചാരുവിനെ ഏറ്റവും സുന്ദരിയായി കണ്ടതെപ്പോഴാണെന്ന് അറിയുമോ…….. താ ഇവിടെ വന്നതിൽ പിന്നെ…. നമ്മള് കണ്ടു പഴകിയ കല്യാണമോ ആചാരങ്ങളോ അല്ലകെട്ടോ ഈ ബീഹാറികളുടെ…..ആകെ മൊത്തമൊരു ഉത്സവവൈബ് ആണ്…കൊറേ നിറങ്ങളും അലങ്കാരങ്ങളും കളർപൊടികളും ഒക്കെ കൊണ്ട് ഈ ഒരു ഏരിയ മുഴുവൻ ഭംഗിയാക്കിയിട്ടുണ്ട്… രാജകുടുംബമാണെന്നൊക്കെയാണ് ഇവിടെയുള്ളവരുടെയൊക്കെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് മനസിലാക്കിയത്… ജെയ്സൽവാൾ ഫാമിലി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അടുത്തുള്ളവർക്കൊക്കെ എന്തോ വല്യ ബഹുമാനമൊക്കെയാണ്…. അതിനിടയിൽ ഇവർക്ക് കല്യാണത്തലേന്ന് സ്റ്റേജ് ഒക്കെ കെട്ടി പാട്ടും ഡാൻസും കല്യാണപെണ്ണിനെ എന്തോ മഞ്ഞ വെള്ളത്തിൽ കുളിപ്പിക്കലോ കയ്യിൽ മൈലാഞ്ചി ഇടലോ എങ്ങനൊക്കെ ഒരുപാട് പരിപാടികളുണ്ട് ഞാനാണേൽ ഇതിന്നൊക്കെ മാറി ഒരു സൈഡിലായി ഇരിക്കുവാണ്…. പെണ്ണിന്റെ വീട്ടുകാരുടെ വകയൊരു കിടിലൻ കുർത്തയും മുണ്ടും കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്.. അതെല്ലാമിട്ട് അത്യാവശ്യം ലുക്കിൽ തന്നെയാണ് എന്റെയിരിപ്പും……

 

“ആദി നീ വരുന്നില്ലേ…?

 

പെട്ടെന്നാണ് ബൈക്കിന്റെ ചാവിയുമായി ജീവനങ്ങോട്ട് കേറി വന്നത്…ഇവൻ ആരാണ് എന്താണെന്നൊക്കെ ഞാൻ പിന്നെ പറഞ്ഞു തരാം…

 

“ഒരഞ്ചു മിനുറ്റ്…ചാരു ഇപ്പൊ വരുമെന്ന് പറഞ്ഞായിരുന്നു.. അവളെയൊന്ന് കണ്ടിട്ട് ഞാൻ വന്നേക്കാം…”

 

“ആണോ.. എന്നാ ഞാൻ പാർക്കിങ്കിൽ കാണുന്നേ…ഇറങ്ങുമ്പോ ഒന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി…”

 

അതും പറഞ്ഞവൻ പുറത്തേക്ക് പോയി….. ഏകദേശം ഒരു രണ്ടു മിനുറ്റ് കൂടി കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് ഞാൻ ചാരുവിന് കാണുന്നത്…മെയിൻ വാതിൽ വഴി വരുമെന്ന് വിചാരിച്ചവിടെയും വായും പൊളിച്ചു നിന്നയെന്റെ പിറകിൽ നിന്നാരോ തട്ടി വിളിച്ചപ്പോളാണ് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്……..

 

മുൻപിൽ കണ്ടതാവട്ടെ……ഇന്നേവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരു ചാരുവിനെയും….

 

“””ഏഹ്…. നിന്റെ സാരിയും ചുരിദാറുമൊക്കെ എവിടെപ്പോയി…. ദേ ദേ വയറൊക്കെ കാണുന്നെടി….. “”””””””

 

“എന്താടാ നിനക്കിപ്പോഴേ കണ്ട്രോള് പോയോ….?

 

View post on imgur.com