ചന്ദന നിറമുള്ള രാവുകള്‍

Chandana Niramulla Raavukal | Author : Smitha

---

“അമ്മെ!, ഇന്നത്തെയും കൂടി ഇത് അഞ്ചാമത്തെ തവണയാ ഞാനീ കാര്യം പറയുന്നേ!”

അനിത മുടി ഡ്രൈ ചെയ്യുന്നതിനിടയില്‍ അമ്മ പത്മജയോട് പറഞ്ഞു.

“മോളെ…”

അനിതയെ അനുനയിപ്പിക്കാന്‍ വേണ്ടി സ്വരത്തില്‍ പരമാവധി മൃദുത്വം കൊണ്ടുവന്ന് പത്മജ പിന്നെയും ഒരു ശ്രമം നടത്തി.

“നിനക്ക് കല്യാണപ്രായമായില്ല. എനിക്കറിഞ്ഞൂടെ അത്? പക്ഷെ നമുക്ക് വേറെ ആരാ ഉള്ളെ കുട്ടീ? ആരൂല്ല്യ. വല്ല്യ വായില് എന്റെം അച്ഛന്റേം സൈഡില്‍ സ്റ്റേറ്റ് മൊത്തം ബന്ധുക്കാരോക്കെ ഇണ്ട് എന്ന് ഭംഗിക്ക് അങ്ങട് പറയാം. പക്ഷെ പറഞ്ഞിട്ട് വല്ല ഫലോം ഉണ്ടോ? എന്തേലും ഉപകാരോം ഒണ്ടോ അവറ്റൊളെക്കൊണ്ട്, നാളിന്ന് വരെ?”

“അതിന് ഞാനിപ്പം കല്യാണം കഴിക്കണംന്ന് പറയണതെന്തിനാ അമ്മ?”

അനിത അമ്മയോട് ചോദിച്ചു.

“ഞാന്‍ കല്യാണം കഴിച്ചാല്‍ ആ സെക്കന്‍ഡില്‍ അവരൊക്കെ നമുക്ക് ഇപകാരം ചെയ്തു തുടങ്ങുമോ? അല്ലേലും എന്തിനാ അവരൊക്കെ ഉപകാരം ചെയ്യുന്നേ? അമ്മയ്ക്ക് ശമ്പളമുണ്ട്. എനിക്കുള്ള ജോലി മോശമാണോ? എന്‍റെ ശമ്പളം പോരെ? നമുക്ക് രണ്ടാള്‍ക്കും ജീവിക്കാന്‍ എന്തിനാ അമ്മെ വേറെ ഉള്ലോര്ടെ സഹായമൊക്കെ? അവരുടെ ഒക്കെ ഉപകാരം കിട്ടീട്ട് കൂടി വേണോ നമുക്ക് ജീവിക്കാന്‍?”

പത്മജയുടെ മുഖത്ത് ദേഷ്യം കടന്നുവന്നു.

“നീ എന്താ പറയണേ?”

അവര്‍ ശബ്ദം ഉയര്‍ത്തി.

“ഞാന്‍ പറയണത് വേറെ ഒന്നുമല്ല മോളെ…നിനക്കിപ്പം ഞാന്‍ മാത്രമേ ഉള്ളൂ, അല്ലെ? പറയത്തക്ക ആരോഗ്യ പ്രശ്നം ഒന്നും എനിക്ക്യില്ല. സമ്മതിച്ചിരിക്ക്യണൂ. എന്നാലും എപ്പഴാ എന്താ എവിടെയാ സംഭവിക്കണേ എന്നാര് കണ്ടു? ഞാന്‍ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പം തന്നെ നീ സേഫ് ആയി ആര്ടെയേലും കൂടെ ജീവിക്കണത് കാണാന്‍ എനിക്ക് കൊതിയില്ല്യെ കുട്ടീ?”

അനിത പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റു.
അവള്‍ അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
പത്മജയ്ക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
ആലിംഗനം കഴിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍ അനിതയുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

“എന്താ കുട്ട്യേ?”

അവര്‍ അലിവോടെ ചോദിച്ചു.

“പറയുന്ന കേട്ടില്ലേ?”

കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചുകൊണ്ട് അനിത പറഞ്ഞു.

“എപ്പഴാ എന്താ എവെടെയാ സംഭവിക്കുന്നെന്ന്! എന്ത് സംഭവിക്കുന്ന കാര്യമാ? എന്‍റെ അമ്മെ! അമ്മ ഈ ആരോഗ്യോം വെച്ച് ഈ കൊല്ലുന്ന സൌന്ദര്യോം വെച്ച് ആയിരം പൂര്‍ണ്ണ ചന്ദ്രന്മാരെക്കാണും! അറിയ്യോ?”

പത്മജയുടെ മുഖത്ത് പ്രകാശം വീഴുന്നത് അനിത ശ്രദ്ധിച്ചു.

“സുന്ദരിയാന്ന് പറഞ്ഞപ്പം ഒരെളക്കം കണ്ടില്ലേ…!”

അനിത അമ്മയെ കളിയാക്കി.

“പിന്നെ…”

മുഖത്ത് വീണ ലജ്ജ മറയ്ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് പത്മജ പറഞ്ഞു.

“എന്തിളക്കം…?”

“എന്ത് ഇളക്കമെന്നോ?”

“ആ…”

“അമ്പലത്തി തൊഴാന്‍ പോകുമ്പം കുഞ്ഞ് ചെക്കമ്മാര് തൊട്ട് ഊര്‍ധ്വന്‍ വലിക്കാന്‍ ഒരുങ്ങിക്കെടക്കണ വയസ്സന്മാര് വരെ കോരിക്കുടിച്ച് നോക്കാറില്ലേ അമ്മേടെ ഫ്രണ്ടിലും ബാക്കിലും പൊക്കിളെലും ഒക്കെ? അപ്പം ഒരെളക്കം തോന്നില്ലേ? ആ ഇളക്കം! അതാ ഞാന്‍…”

അത് കേള്‍ക്കുമ്പോഴുള്ള അമ്മയുടെ പ്രതികരണമറിയാവുന്ന അനിത പെട്ടെന്ന് അവിടെ നിന്നും കുതറി.
പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ പത്മജ അവളുടെ നേര്‍ക്ക് തിരിഞ്ഞു.

“നിന്നെ ഞാനിന്ന്!”

പത്മജ അനിതയുടെ പിന്നാലെ ഓടി.

“ആരോടാ എന്താ പറയണേ എന്നൊന്നും ഒരു നിശ്ചയോം ല്ല്യ ഇപ്പം നെനക്ക്! എന്തും അങ്ങനെ പറയാന്നാ? അഹമ്മതിയ്ക്ക് ഞാന്‍ വെച്ചിട്ടൊണ്ട്, ട്ടാ!!”

പുറത്തേക്കോടിയ അനിത പെട്ടെന്ന് നിന്നു.
ഗേറ്റ് കടന്നു ഒരു കാര്‍ വരുന്നു.

“കിട്ടി നിന്നെ…”

പെട്ടെന്ന് പത്മജ വന്ന് അനിതയെ പിടിച്ചു.

“അമ്മെ, അത് ഗിരി മാമന്‍റെ വണ്ടിയല്ലേ?”

ഇരുവശവും വളര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന വാഴമരങ്ങള്‍ക്കിടയിലെ പാതയിലൂടെ മുറ്റത്തെ സമീപിക്കുന്ന കാറിനെ നോക്കി അനിത ചോദിച്ചു.

“ആ, അതെ!”

മുഖത്ത് നേര്‍ത്ത ദേഷ്യവും ഇഷ്ട്ടക്കെടും കാണിച്ച് പത്മജ പറഞ്ഞു.

“എന്താ ശ്രീവിദ്യെടെ മൊഖത്ത് ഒരു വാട്ടം? ഗിരി മാമന്‍ നല്ല പഞ്ചാരയല്ലേ?”

“പെണ്ണേ നീ മേടിക്കും കേട്ടോ! നിന്നോട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു എന്‍റെ പേര് ശ്രീവിദ്യ എന്നല്ല എന്ന്. പിന്നേം പിന്നേം എന്തിനാ അങ്ങനെ വിളിക്കുന്നെ!

“ഓഹോ അറീത്തില്ലേ? അമ്പലത്തിലെ ആ സുന്ദരന്‍ ശന്തിയല്ലേ അമ്മേനെ വിശ്വെഷിപ്പിച്ചത് നടി ശ്രീവിദ്യേനെപ്പോലെയാ അമ്മ ഇരിക്കുന്നേന്ന്‍! എന്നെപ്പോലെ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരി ഉണ്ടായിട്ടും ശന്തീടെ കണ്ണ് അമ്മേടെ മേലെ അല്ലാരുന്നോ!”

“ശ്യെ, ഈ പെണ്ണ്!”

പത്മജ അനിതയെ അടിക്കാന്‍ കയ്യോങ്ങി.

“ഞാനൊക്കെ ആരെയെങ്കിലും തല്ലാന്‍ പോകുമ്പം കടിച്ചു തിന്നാനുള്ള ദേഷ്യവുമായിട്ടാണ്. നാണം കൊണ്ട് ചുവന്ന്‍ തുടുത്ത് അടിക്കാന്‍ വരുന്ന ഒരാളെ ഞാന്‍ ആദ്യമായ കാണുന്നെ!”

അപ്പോഴേക്കും കാര്‍ മുറ്റത്തെത്തി.

“ആഹാ, മാമനെ സ്വീകരിക്കാന്‍ ആണോ മോളെ, ഓടിവന്നെ?”

ഡോര്‍ തുറന്ന് വരാന്തയിലേക്ക് കയറവേ ഗിരീഷ്‌ ചോദിച്ചു.
അവര്‍ ചിരിച്ചു.

“വണ്ടീടെ ഒച്ചകേട്ട് വന്നതാ!”

പത്മജ പറഞ്ഞു.
ഗിരീഷ്‌ വരാന്തയിലേക്ക് കയറി.

“എന്താ പതിവില്ലാതെ ഈ സമയത്ത്?”

പത്മജ പിന്നെയും ചോദിച്ചു.

“പത്മേടത്തി അനിയ്ക്ക് പറ്റിയ ആലോചന ഉണ്ടേല്‍ നോക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞില്ലാരുന്നോ?”

കസേരകളിലൊന്നില്‍ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഗിരീഷ്‌ പറഞ്ഞു.
അത് കേട്ട് അനിത അമ്മയുടെ നേരെ മുഖം കോട്ടി.

“ആ, എന്നിട്ട്?”

പത്മജ താല്‍പ്പര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ഒരാലോചന ഒത്ത് വന്നിട്ടുണ്ട്,”

ഗിരീഷ്‌ മുമ്പോട്ട് ചാഞ്ഞിരുന്നു.

“നമ്മടെ മേലെപ്പാടം മനേലെ തിരുമേനീടെ മോനാ…ഒരുപക്ഷെ കേട്ടിട്ടുണ്ടാവും…രവി ശങ്കര്‍. ഇവിടെ വൈറ്റിലേല്‍ വലിയ ഒരു അമേരിക്കന്‍ കമ്പനിയുണ്ട്..അതിന്‍റെ ചൊമതലേം മൊത്തം ഉത്തരവാദിത്തോം ഒക്കെ ആള്‍ക്കാ….ആള് നമ്മടെ അനിയെ കഴിഞ്ഞ നാഗത്തറയുത്സവത്തിനു തിരുമേല്‍ത്തറയില്‍ വെച്ച് കണ്ടിരിക്ക്ണു… പത്മേടത്തി എന്നോട് അനീടെ കാര്യം പറഞ്ഞതിന്റെ പിറ്റേന്ന് കക്ഷി എന്നെ അന്വേഷിച്ച് മനേല്‍ വന്ന് അനിയെ അന്വേഷിച്ചു… സമ്മതാച്ചാല്‍ കുറി കൊടുക്കാന്‍ പറഞ്ഞു…”

ഗിരീഷ്‌ കൊണ്ടുവന്ന വാര്‍ത്ത അനല്‍പ്പമായ സന്തോഷത്തോടെയാണ് പത്മജ സ്വീകരിച്ചത്. “ന്‍റെ ഭഗവാനെ…” കണ്ണുകള്‍ മുകളിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തി അനിത മാത്രം കേള്‍ക്കുന്ന ശബ്ദത്തില്‍ അവര്‍ മന്ത്രിച്ചു.

“അതിപ്പോ…ആളെ കാണാതെ സംസാരിക്കാതെ കുറി കൊടുക്കാന്ന് ഒക്കെ പറഞ്ഞാല്‍ എങ്ങനാ ഗിരീ?”

“ഹ! പത്മേടത്തി ദെന്താ ഈ പറേണെ?”

അയാളുടെ സ്വരം ഗൌരവമുള്ളതായി.

“അനി രവീനെ കണ്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ..സംസാരിക്കേം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്! ഇല്ലേ മോളെ?”

അനിതയ്ക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.

“ഞാനെപ്പോ കണ്ടു ആളെ? മിണ്ടീന്നോ? അതെപ്പോ?”

“കുട്ടീ…”

ഗിരീഷ്‌ വിശദമാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.

“തിരുമേല്‍ത്തറയില്‍ ആദ്യം വെളക്ക്‌ വെച്ച് കഴിഞ്ഞ് കനലാടി നരസിംഹാവതാരം പാടാന്‍ കൊട്ടിലിന്നടുത്ത് നിന്നില്ലേ? അത് രവിയാരുന്നു…എന്നിട്ട് മോളല്ലേ രവിയ്ക്ക് വിഷ്ണു മൂര്‍ത്തീടെ പ്രതിഷ്ഠാപനഗീതം ചൊല്ലിക്കൊടുത്തെ? മാസം ഒന്നല്ലേ ആയുള്ളൂ അത് നടന്നിട്ട്! എന്നിട്ടിത്ര വേഗം അങ്ങട് മറന്നോ! കൊള്ളാം!”

അനിതയുടെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി വിടര്‍ന്നു.

“ഈശ്വരാ…”

അനിതയുടെ മുഖം മാറിയത് കണ്ട് പത്മജ കണ്ണുകള്‍ അടച്ച് മന്ത്രിച്ചു.
അനിതയും അത് തന്നെയോര്‍ത്തു.
അന്ന് ചടങ്ങ് കഴിഞ്ഞ് പോയപ്പോള്‍ അയാള്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത് ഇപ്പോഴും തന്‍റെ മനസ്സിലുണ്ട്.
പുരുഷന് ഇത്രയും വശ്യതയൊക്കെ ഉണ്ടാവുമെന്ന് അന്നാണ് അറിയുന്നത്.
എന്തൊരു തേജസ്സുള്ള മുഖം!
കണ്ണുകള്‍ രണ്ടു സൂര്യകാന്തങ്ങളെപ്പോലെ തന്നെ തുളച്ചു തപിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.
കണ്ടുമുട്ടിയ പുരുഷന്മാരൊക്കെ തന്നില്‍ താല്‍പ്പര്യം കാണിക്കുന്നത് പുതിയ ഒരു കാര്യമാല്ലത്തതിനാല്‍ അന്നതൊരു വെറും ഭ്രമം എന്ന് മാത്രമേ കരുതിയുള്ളൂ.
അത് പക്ഷെ അങ്ങനെയല്ല എന്നിപ്പോള്‍ മനസ്സിലായിരിക്കുന്നു.
അനിതയ്ക്ക് അഭിമാനം തോന്നി.
താന്‍ സുന്ദരിയാണ് എന്ന് എല്ലാവരും അഭിപ്രയപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും രവിശങ്കറിനെപ്പോലെ അഭൌമ തേജസ്സുള്ളയാള്‍ തന്നിലേക്ക് ആകര്‍ഷിക്കപ്പെടുമെന്ന് അവള്‍ ഒരിക്കലും കരുതിയിരുന്നില്ല.

“രവീടെ ഫോട്ടോ വല്ലതും കൈയ്യിലുണ്ടോ ഗിരീ?”

പത്മജ ചോദിച്ചു.

“പത്മേടത്തി എന്താ ഈ പറയണേ?”

അയാള്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മൊബൈല്‍ എടുത്തു.

“പണ്ടത്തെ മാതിരി ആരാ ഇപ്പൊ ഫോട്ടോ കൊണ്ടൊക്കെ നടക്കണേ? അതൊക്കെ മൊബൈലില്‍ ഉള്ളപ്പം?”

“മൊബൈലില്‍ ഉണ്ടോ എന്നാ ചോദിച്ചേ ഗിരി,”

പത്മജ ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
ഗിരീഷ്‌ മൊബൈല്‍ ഗ്യാലറി തുറന്നു.

“നോക്ക് പത്മേടത്തി…”

അയാള്‍ മൊബൈല്‍ അവരുടെ നേരെ കൊണ്ടുവന്ന് സമീപത്ത് നിന്നു.

അപ്പോള്‍ അയാളുടെ കൈത്തലം അവരുടെ കൈത്തണ്ടയില്‍ മുട്ടുന്നതും അവര്‍ പെട്ടെന്ന് അകന്നു നില്‍ക്കുന്നതും അനിത കണ്ടു.
അനിതയ്ക്ക് അമ്മയോട് ബഹുമാനമേറി.
സുന്ദരിയാണ് അമ്മ.
ഇപ്പോള്‍ ഏഴ് വര്‍ഷമായി അച്ഛന്‍ മരിച്ചിട്ട്.
മരിക്കുമ്പോള്‍ തനിക്ക് പതിനാറ് വയസാണ് പ്രായം.
അമ്മയ്ക്കന്നു മുപ്പത്തിയഞ്ച് വയസ്സ് മാത്രമേ പ്രായമുള്ളൂ.
ഡിഗ്രിയ്ക്ക് ചേര്‍ന്ന വര്‍ഷമാണ്‌ അമ്മയുടെ വിവാഹം.
വിവാഹത്തിന് ശേഷമാണ് അമ്മ ഡിഗ്രി കമ്പ്ലീറ്റ് ചെയ്തത്. ബി എഡ് ചെയ്ത് പിന്നെ ടീച്ചറായത്.
അച്ഛന്റെ മരണശേഷം അമ്മ എത്ര ഒതുങ്ങിയാണ് ജീവിക്കുന്നത്!
ഒഴിവാക്കാനാവാത്ത ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കല്ലാതെ ഒരിക്കലും വെളിയില്‍പ്പോലും പോകില്ല.
ജോലി ചെയ്യുന്ന സ്കൂള്‍, വീട്, അമ്പലം ഇത് മൂന്നുമാണ് അമ്മയുടെ ലോകം.
അതിനിടയില്‍ അമ്മയുടെ സൌന്ദര്യവും മാദകത്വവും മൂലം എത്രയോ പ്രലോഭനങ്ങള്‍!
എത്രയോ അതിക്രമങ്ങള്‍!
കയ്യേറ്റങ്ങള്‍!
അവയ്ക്കൊന്നും വഴങ്ങാതെ, വഴിപ്പെടാതെ, പ്രാര്‍ത്ഥന കൊണ്ടും സ്ഥൈര്യം കൊണ്ടും പ്രതിരോധിച്ച് ലോകത്ത് ഏറ്റവും നല്ല അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ട മാതൃകാ ഗുണങ്ങളുമായി തനിക്ക് വേണ്ടി, അതെ, സ്വന്തം മകള്‍ക്ക് വേണ്ടി മാത്രം ജീവിക്കുന്ന ഒരമ്മ!
പേരുകേട്ട ധനികരുടേയും പ്രശസ്തരുടെയും സുന്ദരന്മാരുടെയും വശീകരണങ്ങള്‍ക്ക് വശംവദയാകാത്ത ആളെയാണ് അനാകര്‍ഷനും അരസികനുമായ ഗിരീഷ്‌ മാമന് വശീകരിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത്!
ഗിരീഷ്‌ മൊബൈലില്‍ രവി ശങ്കറിന്‍റെ ഫോട്ടോ പത്മജയെക്കാണിച്ചപ്പോള്‍ അവരുടെ അരികില്‍ നിന്നു അനിത എത്തി നോക്കി.
അവളുടെ മനസ്സൊന്നു തുടിച്ചു.
എന്തൊരു സൌന്ദര്യമാണ്!
അന്ന് അടുത്ത് കണ്ടപ്പോഴും താന്‍ രവിയെ ആരാധനയോടെ നോക്കി നിന്നിരുന്നു.
തിരുമേല്‍ത്തറയില്‍ അന്ന് കൂടി നിന്ന പെണ്ണുങ്ങളൊക്കെ അയാളെ നോക്കി വെള്ളമിറക്കുന്നതും താന്‍ കണ്ടിരുന്നു.
ചന്ദനഗന്ധമുള്ള അയാളുടെ സാമീപ്യത്തില്‍ സ്വയം മറന്ന് നില്‍ക്കവേ, ഒരിക്കല്‍, കൌമാരം മൊട്ടിട്ട ആദ്യദിനങ്ങളിലൊന്നില്‍, ആടി മാസക്കാറ്റില്‍, മെയ്യാകെ നിളാനദിക്കുളിരില്‍ മുങ്ങി നിന്ന ദിവസം ആദ്യമായി പ്രണയമെന്ന വികാരം മൊട്ടിട്ടത് അപ്പോഴോര്‍ത്തു.
പ്രണയത്തിന്‍റെ ആ മഞ്ഞള്‍പ്പൂമണം എങ്ങനെയാണ് അന്ന് തന്‍റെ കൌമാരഹൃദയത്തിന്‍റെ മൃദുല ദലങ്ങളെ കീഴടക്കിയതെന്ന് അന്ന് മനസ്സിലായിരുന്നില്ല.
പഠനത്തെയും അമ്മയുടെ ഏകാന്തതയെയുമോര്‍ത്ത് പണിപ്പെട്ട് താന്‍ നിയന്ത്രിച്ച് നിര്‍ത്തിയ ആ വികാരം, അന്ന് സിരകളെ, രക്തത്തെ തപിപ്പിച്ച ഭ്രാന്തമായ പ്രണയത്തിന്‍റെ താളം, പിന്നീട് പുകഞ്ഞു കത്തിയുണര്‍ന്നത് തിരുമേല്‍ത്തറയിലായിരുന്നു,
പക്ഷെ നിമിഷങ്ങള്‍ കൊണ്ട് താനതിനേയും നിയന്ത്രിച്ചു.
അനിതെ, ബി സെന്‍സിബിള്‍! അയാളേതോ വലിയ വീട്ടിലെ, വലിയ ധനികന്റെ മകനാവും.
നോ യുവര്‍ പ്ലേസ്!
ആ സ്വയം ശാസന മതിയായിരുന്നു തനിക്ക് ഭൂമിയിലേക്കിറങ്ങിവരാന്‍!
തന്‍റെ അവസ്ഥയ്ക്ക് യോജിച്ചവരെ, അല്ലെങ്കില്‍ അല്‍പ്പം താഴെയുള്ളവരെ മാത്രമേ താന്‍ ആഗ്രഹിക്കാവൂ എന്ന് എളുപ്പത്തില്‍ തന്‍റെ മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കാന്‍ തനിക്ക് കഴിഞ്ഞു.
അപ്പോള്‍ അനിതയുടെ ഫോണ്‍ ശബ്ദിച്ചു.

“ആരാ മോളെ?”

രവി ശങ്കറിന്‍റെ ഫോട്ടോ താല്‍പ്പര്യത്തോടെ നോക്കുന്നതിനിടയില്‍ പത്മജ ചോദിച്ചു.

“അത് കൃഷ്ണയാ അമ്മെ,”

കോള്‍ സ്വീകരിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അവള്‍ അമ്മയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

“ഇപ്പഴോ?”

അനിത ഫോണിലൂടെ സംസാരിച്ചു.

“ഇപ്പൊ എന്ന് പറഞ്ഞാ എങ്ങനെയാ? നീ റോഡില്‍ ഉണ്ടെന്നോ? ശരി ശരി ഞാന്‍ വരാം!!”

“എന്താ മോളെ?”

അനിതയുടെ മുഖത്തെ അനിഷ്ടം കണ്ടിട്ട് പത്മജ ചോദിച്ചു.

“അവളിന്ന് മൊതല് ലീവാണ്…”

അനിത വിശദമാക്കി.

“രണ്ടാഴ്ച്ച…അതുകൊണ്ട് കൊറച്ച് ഫയല്‍സ് ഒക്കെ എന്നെ ഏല്‍പ്പിക്കാന്‍ ഉണ്ട്..അതിനു വിളിച്ചതാ…”

“എന്നിട്ട് അവള്‍ റോഡില്‍ ഉണ്ടെന്നാണല്ലോ പറഞ്ഞെ?”

പത്മജ ചോദിച്ചു.

“ഇങ്ങട് വിളിക്കാന്‍ പാടില്ലാരുന്നോ?”

“ഞാന്‍ അത് പറഞ്ഞു…”

അനിത ചിരിച്ചു.

“അമ്മേടെ സ്വഭാവം കാരണമാ വരാത്തെ,”

“എന്‍റെ സ്വഭാവമോ?”

“തന്നെ! അമ്മേടെ സ്വഭാവം..വന്നു കഴിഞ്ഞാല്‍ അമ്മ ഒരു അരമണിക്കൂറേലും പിടിച്ചിരുത്തി സദ്യകൊടുക്കാതെ വിട്വോ? ല്ലല്ലോ? സല്‍ക്കാരം ഒക്കെ നീണ്ടു പോയാ അവള് ലേറ്റ് ആകൂന്നും പറഞ്ഞാ വരാത്തെ!”

ഗിരീഷ്‌ അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭമായി പത്മജയെ നോക്കി

“ഞാനാ വഴീ വരെ ഒന്ന് പോയിട്ട് വരാം,”

മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ഷെഡ്ഢില്‍ വെച്ചിരുന്ന സ്കൂട്ടറിന്‍റെ നേരെ നടന്നു കൊണ്ട് അനിത പറഞ്ഞു.

“പത്ത് മിനിറ്റ് കഴിയുമ്പം അവളങ്ങോട്ട് വരും…”

“അപ്പം എപ്പഴാ നീ വര്വാ?”

പത്മജ ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു.

“ഒരു നാല്‍പ്പത് മിനിറ്റ് കൂടിപ്പോയാ ഒരു മണിക്കൂര്‍!”

സ്കൂട്ടര്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ട് ചെയ്ത് കൊണ്ട് അനിത പറഞ്ഞു.

“ഒരു മണിക്കൂറോ?”

ആകാംക്ഷയോടെ പത്മജ ചോദിച്ചു.

“ന്തിനാ പ്പൊ അത്രേം ടൈം?”

“ആ ഫയലിനെ പറ്റി കൊറേ എക്സ്പ്ലൈന്‍ ചെയ്യാനുണ്ട് അമ്മെ അവള്‍ക്ക്!”

അനിത പറഞ്ഞു.

“പിന്നെ എനിക്കാ ലൈബ്രറീല്‍ ഒന്ന് കേറണം. പിന്നെ ഒരു പത്ത് മിനിറ്റ് സ്കൂട്ടി ഓടിച്ചാ പോരെ ഡോക്ടര്‍ സാമിന്‍റെ ക്ലിനിക്കില്‍ ഒന്ന് കേറണം. ആയിഷൂന് എങ്ങനെ ണ്ട് എന്നൊന്ന് നോക്കാല്ലോ! ദുവരേം ന്ന് പോയില്ല ഓള്‍ടെ അടുത്ത്…അപ്പം എല്ലാം കൊടെ ഒരു ഒന്നൊന്നര മണിക്കൂര്! അതി കൂടില്ല!”

“ഒന്നര മണിക്കൂറോ?”

പത്മജ ശബ്ദമുയര്‍ത്തി.

“മാക്സിമം അര മണിക്കൂറ് അദി കൂടണ്ട! പറഞ്ഞേക്കാം!”

അനിത പത്മജയുടെ നേരെ ഉമ്മവെയ്ക്കുന്നത് പോലെ ചുണ്ടുകള്‍ കൂര്‍പ്പിച്ചു കാണിച്ച് സ്കൂട്ടര്‍ ഓടിച്ചു പോയി.
തൊടിയും കടന്ന് മണ്പാതയിലൂടെ ഒരു പത്ത് മിനിറ്റ് സ്കൂട്ടര്‍ ഓടിച്ചുകാണും. അപ്പോഴേക്കും അനിതയുടെ ഫോണ്‍ വീണ്ടും ശബ്ദിച്ചു.
സ്കൂട്ടര്‍ നിര്‍ത്തി അവള്‍ ഫോണെടുത്തു നോക്കി.
കൃഷ്ണയാണ്!
ഇനി രണ്ടു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞാല്‍ താന്‍ എന്‍ എച്ച് എത്തുമല്ലോ.
പിന്നെ എന്തിനാണ് അവളിനി വീണ്ടും വിളിക്കുന്നത്?
അനിത ഫോണെടുത്തു.

“ആ എന്താടീ? ഞാന്‍ വന്നോണ്ടിരിക്കുവാ,”

അനിത പറഞ്ഞു.

“എടീ വരണ്ട!”

കൃഷ്ണയുടെ ശബ്ദം അനിത കേട്ടു.

“എഹ്? വരണ്ടേ? അതെന്താ?”

“ലീവ് ക്യാന്‍സല്‍ ചെയ്തെടീ. സൊ ഞാന്‍ നാളെ ഓഫീസില്‍ ണ്ടാവും!”

“ഓക്കേ! അത് നന്നായി!”

അനിത ചിരിച്ചു.

“നീയില്ലാതെ ബോറടിക്കണ്ടല്ലോ! ശരി എന്നാ!”

“ശരി…”

അപ്പുറത്ത് കൃഷ്ണയും ഫോണ്‍ വെച്ചു.

ഇനിയിപ്പോള്‍ ക്ലിനിക്കിലും ലൈബ്രറിയിലും അമ്മയുടെ കൂടെപ്പോകാം.
വീടിന് വെളിയില്‍ പോകാന്‍ ഇഷ്ടമില്ലാത്ത കുഴിമടിച്ചിയായ അമ്മയെ അങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോകാം.
ആ ചിന്തയോടെ അവള്‍ സ്കൂട്ടര്‍ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു.

“ഗിരി മാമന്‍ ഇതുവരേം പോയില്ലേ?”

ഗേറ്റിനുള്ളിലൂടെ സ്കൂട്ടര്‍ കടത്തവേ മുറ്റത്ത് അയാളുടെ കാര്‍ കിടക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് അവള്‍ സ്വയം ചോദിച്ചു.
അമ്മ അടുക്കളയിലാവും.
അമ്മയെ ചുറ്റിപ്പറ്റി മുട്ടാനും ഉരുമ്മാനും ഒക്കെ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് മാമനും അടുത്ത് തന്നെ കാണും.
എന്തായാലും അറിയിക്കാതെ, ഒച്ച കേള്‍പ്പിക്കാതെ ചെല്ലാം.
ഒന്ന് പേടിപ്പിക്കാം.
ആ ചിന്തയോടെ അവള്‍ സ്കൂട്ടര്‍ സാവധാനം ഷെഡ്ഢിലേക്ക് കയറ്റി.
എന്നിട്ട് ശബ്ദം കേള്‍പ്പിക്കാതെ അകത്തേക്ക് ചെന്നു.
മുന്‍ഭാഗത്തെ കതക് ചാരിയിട്ടിരിക്കുന്നു.
അതവള്‍ ശബ്ദം കേള്‍പ്പിക്കാതെ തുറന്ന് അകത്ത് കയറി.
പെട്ടെന്ന് അവള്‍ ഒരു നിമിഷം ഞെട്ടി.
അമ്മയുടെ ബെഡ് റൂമില്‍ നിന്നും അസ്പഷ്ടമായ ശബ്ദങ്ങള്‍!
ഞരക്കങ്ങളും സീല്‍ക്കാരങ്ങളും.

“ഈശ്വരാ! ദെന്താദ്!”

അവള്‍ ഭയത്തോടെ ചുണ്ടുകള്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ വിരലുകള്‍ അമര്‍ത്തി.

“ദെന്താ ഇത്ര തിടുക്കം ഗിരീ നെനക്ക്?”

അമ്മയുടെ ശബ്ദം.

“അവള് അവിടേം ഇവിടേം ഒക്കെ പോയിട്ട് ന്തായാലും ഒരു മണിക്കൂറ് കഴിഞ്ഞല്ലേ വരൂ…ഒന്ന് പതുക്കെ!”

അനിതയുടെ ഹൃദയം പെരുമ്പറ കൊട്ടാന്‍ തുടങ്ങി.
ഹൃദയമിടിപ്പ്‌ തനിക്ക് വ്യക്തമായി കേള്‍ക്കാം.
അമ്മയും ഗിരി മാമനും തമ്മില്‍?
പക്ഷെ, അമ്മ!
അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ ഈറനായി.

“ആഹ്!!”

അകത്ത് നിന്നും അസഹ്യമായ സുഖംകൊണ്ട് ഞരങ്ങുന്ന അമ്മയുടെ ശബ്ദം.

“കഴിഞ്ഞ തവണത്തേക്കാള് പിന്നേം വണ്ണം വെച്ചൂല്ലോ ഗിരീ ഇതിന്? നീ എന്താ ഇതിന് തിന്നാന്‍ കൊടുക്കണേ? ആഹ്..ആഅഹഹ്…”

“ഇതീന്ന് ഇങ്ങനെ ഒലിച്ച് ഒഴുകണ തേനും പാലും കൊഴുപ്പും മതി ന്‍റെ പത്മേടത്തീ ഇവന് ഒരു മാസം വളരാന്‍…!”

“ഛെ!”

അകത്ത് നിന്നും കേള്‍ക്കുന്ന വാക്കുകളിലെ അശ്ലീലം അവള്‍ക്ക് താങ്ങാവുന്നതില്‍ക്കൂടുതല്‍ ആയിരുന്നു.
അവള്‍ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവിടെ നിന്നും പിന്‍വലിഞ്ഞു.
തന്‍റെ മുറിയില്‍ കയറി കതകടച്ചു.
തലയണയില്‍ മുഖമമര്‍ത്തി.
വിതുമ്പി കരഞ്ഞു.
പിന്നെ എപ്പോഴോ ഉറങ്ങിപ്പോയി.
ഉണര്‍ന്നു കഴിഞ്ഞ് അവള്‍ ഉറക്കച്ചടവോടെ ഭിത്തിയിലെക്ക് നോക്കി.

“ഈശ്വരാ! മൂന്നു മണി!”

അവള്‍ പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റു.
എന്തൊരു ഉറക്കമായിരുന്നു!
പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് അമ്മയുടെ മുറിയില്‍ നടന്ന കാര്യങ്ങളോടി വന്നു.
അവളുടനെ ചാടിഎഴുന്നേറ്റുനിന്നു.
ശബ്ദവും അനക്കവും കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടോ?
അവള്‍ കാതോര്‍ത്തു.
ഇല്ല.
അവള്‍ സാവധാനം അമ്മയുടെ കിടപ്പ് മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.
കതകിനു വെളിയില്‍ കാതോര്‍ത്തു.
ഇല്ല! ഒന്നും തന്നെ കേള്‍ക്കുന്നില്ല.
പിന്നെ അവള്‍ പൂമുഖത്തേക്ക്‌ ചെന്നു.
അവിടെ ഗിരീഷിന്‍റെ കാര്‍ കാണപ്പെട്ടില്ല.
ആള്‍ പോയിരിക്കുന്നു.
ഉറക്കമായിരിക്കും അമ്മ!
പക്ഷെ എന്ത് കൊണ്ടാണ് തനിക്ക് ഇപ്പോള്‍ വെറുപ്പോ ദേഷ്യമോയില്ലാത്തത്?
അവള്‍ അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.
അച്ഛന്‍ മരിച്ചതിനു ശേഷം അമ്മ തന്നെ വളര്‍ത്തിയ കാര്യങ്ങളൊക്കെ അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തി.
കഷ്ട്ടപ്പാടുകള്‍, ത്യാഗങ്ങള്‍, തകര്‍ന്നു പോയ സന്ദര്‍ഭങ്ങള്‍!
ആ അമ്മയെ ഇനി വെറുക്കേണ്ടതില്ല.
എങ്കിലും ഗിരി മാമനെപ്പോലെ ഒരാളുമായി!
അമ്മയ്ക്ക് വിവാഹം കഴിക്കാമായിരുന്നല്ലോ!
ഇങ്ങനെ ഒളിച്ചും പാത്തും, വൃത്തിയില്ലാത്ത ബന്ധത്തില്‍പ്പോയി പെടണമായിരുന്നോ?
അവള്‍ അമ്മയുടെ കതകില്‍ മുട്ടി.
പ്രതികരണമില്ല.
അവള്‍ വീണ്ടും മുട്ടി.
അനക്കമോ ഒച്ചയോ ഒന്നും കേള്‍ക്കുന്നില്ല.
അവള്‍ക്ക് ആധിയായി!

“അമ്മെ!!”

അവള്‍ ഉച്ചത്തില്‍ വിളിച്ചു.

“അമ്മെ! ഡോര്‍ തുറന്നെ!!”

അവള്‍ ശബ്ദം കൂട്ടി.
പെട്ടെന്ന് അകത്ത് നിന്നും ഒച്ചയും അനക്കവുമൊക്കെ കേള്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
അപ്പോഴാണ്‌ അനിതയുടെ ശ്വാസം നേരെ വീണത്.

“ഇതെന്തെടുക്കുവാരുന്നു അകത്ത്? ഒച്ചേം അനക്കോം ഇല്ലാതെ? എന്‍റെ നല്ല ജീവന്‍ പോയി…!”

അനിത ദേഷ്യപ്പെട്ട് ഉച്ചത്തില്‍ ചോദിച്ചു.
അവള്‍ പത്മജയെ നോക്കി.
കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകള്‍.
മുഖം നിറയെ കുറ്റബോധം.
അതിദയനീയ ഭാവം.
അത് കണ്ടപ്പോള്‍ അനിതയുടെ ദേഷ്യമെല്ലാം എങ്ങോ പോയി.

“മോളെ…”

തകര്‍ന്ന ശബ്ദത്തില്‍ പത്മജ അനിതയെ വിളിച്ചു.
അനിത നോക്കുമ്പോള്‍ പത്മജയുടെ കണ്ണില്‍ നിന്നും വീണ്ടും നീര്‍പോടിയുകയാണ്.
അത് കാണാന്‍ കഴിയാതെ അവള്‍ അമ്മയുടെ തോളില്‍ പിടിച്ചു.

“കരയാതെ അമ്മെ!”

അവള്‍ ശാന്തയായി പറഞ്ഞു.

“നെനക്ക് എന്നോട് ദേഷ്യോം വെറുപ്പും ഇല്ലേ കുട്ട്യേ?”

കണ്ണുനീര്‍ തുടച്ചുകൊണ്ട് പത്മജ ചോദിച്ചു.

“ദേഷ്യം ഉണ്ടാരുന്നു. വെറുപ്പ് ഇല്ല…”

“മോളെ, നീയ് അമ്മയോട് പറ്റൂങ്കി ക്ഷമിക്ക്!”

അനിത പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ഒരു മോളും ക്ഷമിക്ക്യില്ല ന്ന് നല്ലോണം അറിയാം നിക്ക്..ച്ചാലും അമ്മ ഇനി…”

“എന്‍റെ പേടി അതല്ല അമ്മെ!”

അനിത പറഞ്ഞു.

“ഈ ഗിരീഷ്‌ മാമന്‍ ഫുള്ള് ദുസ്വഭാവം ള്ള ആളാന്നു ഒറ്റ നോട്ടം മതി അറിയാന്‍. അയാള് ഇതൊക്കെ എവിടെയെല്ലാം കൊണ്ടേ വിളമ്പും എന്ന് ആരാ കണ്ടേ? അമ്മ അയാളോട്! അതാ നിയ്ക്ക് മനസ്സിലാവാന്‍ പാടില്ലാത്തേ!”

പത്മജ തല താഴ്ത്തി.

“മാത്രല്ല…”

അനിത ശാന്തമായെങ്കിലും ഉറച്ച സ്വരത്തില്‍ തുടര്‍ന്നു.

“അമ്മ ആരാ? അമ്മേടെ പൊസിഷന്‍ എന്താ? നാട്ടുകാരൊക്കെ ഒത്തിരി റെസ്പെക്റ്റ് തരുന്ന ആളല്ലേ അമ്മ? ന്താ ഒണ്ടാവ്വാന്നറിയ്യോ അമ്മയ്ക്ക് ഇത് വെളീല്‍ പോയാല്‍?”

അതിനും പത്മജയ്ക്ക് ഉത്തരമുണ്ടായില്ല.
പകരം കണ്ണുകളില്‍ വീണ്ടും വെള്ളം നിറഞ്ഞു.

“അമ്മയെ കരയിക്കാന്‍ പറയണതല്ല എന്‍റെ പൊന്നമ്മേ! അതൊന്നു മനസ്സിലാക്ക് ആദ്യം!”

അല്‍പ്പ നേരം അനിത ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.

“ആട്ടെ! എന്ന് മുതലാ ഇത്?”

“അത്…”

പത്മജ അനിതയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.

“ഒരു രണ്ട് ..രണ്ടര കൊല്ലം…”

“ഭഗവാനെ!!”

അനിത തലയില്‍ കൈവെച്ചു.

“ഇത്രേം കാലായിട്ടോ! ആരും അറിയാതെ പരമ സീക്രട്ടായി വെച്ചോണ്ട് ഇത്രേം കാലം! കൊള്ളാല്ലോ അമ്മ! അങ്ങനെ ആണേല്‍…”

അനിത എന്തോ ഓര്‍ത്തു.

“അപ്പൊ ഞാന്‍ കരുതിയ പോലെ വേഷം ഒള്ള എനം അല്ലെ ഗിരീഷ്‌ മാമന്‍? അയാളിത് ആരുടെയെങ്കിലും അടുത്ത് വീരസ്യം പറഞ്ഞിരുന്നേല് ഇതിനോടകം തന്നെ അത് കരക്കമ്പി ആയനെ! അങ്ങനെ വരാത്ത സ്ഥിതിക്ക് കക്ഷീം ഇത് സീരിയസ്സായി ആണ്! ല്ലേ?”

പത്മജ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.

“ഇങ്ങനെ മിണ്ടാമൂളി ആയി നിക്കല്ലേ എന്‍റെ അമ്മെ!”

അനിത ഒച്ചയിട്ടു.

“എനിക്കാ പഴേ വായാടി ടീച്ചറെയാ ഇഷ്ടം. ഓക്കേ ഞാന്‍ ക്ഷമിച്ചു…ഒരു തെറ്റല്ലേ! അങ്ങനെ എപ്പഴും ഒന്നും വേണ്ടാ ട്ടോ…”

“ഒരിക്കലും ണ്ടാവില്ല മോളെ! സത്യം!”

“അത് വിട് ന്‍റെ ടീച്ചറെ … വേണ്ടാന്ന് വെക്കണ്ട! ഒക്ക് ഒന്ന്‍ നോക്കീം കണ്ടും മതീന്നാ പറഞ്ഞെ! ഹഹ!!”

എന്നിട്ടും പത്മജയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞില്ല. “

ശരി! എന്നാ പഴേ പോലെ ഒന്ന് ചിരിച്ചേ!”

അവള്‍ അമ്മയുടെ കവിളില്‍ ഒന്ന് പിച്ചി.

“ഔച്ച്….”

പത്മജ ഒന്നിളകി.

“ന്താദ്‌? ഇംഗ്ലീഷ് രാജകുമാരിയായോ? എന്‍റെമ്മേ എന്ന് പറയാനൊള്ളേന് ഔച്ച് എന്നൊക്കെ!”

“പിന്നെ എനിക്ക് വേദനിചില്ലേ? അപ്പൊ ഏത് ഭാഷേം വരും! ഇംഗ്ലീഷ്, മലയാളം. ചെലപ്പോ ഹിന്ദീം!”

അവര്‍ ചിരിച്ചു.
അനിതയും.

“ദാണ് ന്‍റെ പത്മ! എന്‍റെ സുന്ദരി അമ്മ!”

അവള്‍ പത്മജയുടെ കവിളില്‍ അമര്‍ത്തി ഉമ്മവെച്ചു.
എന്തായാലും ഗിരീഷ്‌ അനിതയുടെ കല്യാണത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള നീക്കങ്ങള്‍ വേഗത്തില്‍ തന്നെ നടത്തി.
വൈകാതെ രവി ശങ്കറിന്‍റെ അച്ഛനും അമ്മയും അമ്മാവന്‍മാരുമൊക്കെ അനിതയുടെ വീട്ടില്‍ വന്നു.
ചെറുക്കനും പെണ്ണും പരസ്പ്പരം ഇഷ്ട്ടമറിയിച്ചു.
ഒരുകാര്യം മാത്രം അനിത രവിയോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു.

“എനിക്ക് അമ്മ മാത്രേ ഉള്ളൂ…അമ്മേടെ മരണം വരെ എന്‍റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും അമ്മ!”

രവി അത് സന്തോഷത്തോടെ സമ്മതിച്ചു.
അങ്ങനെ തിരുമേല്‍ത്തറ നരസിംഹമൂര്‍ത്തി ക്ഷേത്രത്തില്‍ വെച്ച് രവിശങ്കറിന്‍റെയും അനിതയുടെയും വിവാഹം നടന്നു.
മണിയറയില്‍ രവി ശങ്കര്‍ അനിതയെ കാത്തിരുന്നു.
പുറത്ത് വെള്ളിത്തിങ്കള്‍ ഇതളുകള്‍ പൊഴിക്കുമ്പോള്‍ ഉള്ളില്‍ സ്വര്‍ണ്ണസ്വപ്‌നങ്ങള്‍ താളം തുള്ളുന്നത് അയാളറിഞ്ഞു.
കാരണം മനസ്സിലേക്ക് മാലേയക്കുളിര്‍മഞ്ഞു പോലെ കടന്ന് വന്നിട്ടുള്ളത് ഒരു പെണ്ണ് മാത്രമാണ്.
തന്‍റെ വേനലില്‍ പ്രണയവെയിലാവാന്‍, വര്‍ഷകാലത്ത് കുളിരുമ്മപോലെ പെയ്യാന്‍, വസന്തത്തില്‍ ചോരച്ചൂടിനെ കാമത്തിന്‍റെ ഒലിവ് പൂക്കള്‍ കൊണ്ട് പൊതിയാന്‍, ശിശിരത്തിലേ ശൈത്യത്തില്‍ സ്നേഹത്തെളിനീരില്‍ നീരാടാന്‍ ഒരു പെണ്ണ്!
അനിത….
അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞ്, രാത്രിയുടെ മാരഭാവത്തിലേക്ക് പ്രേമാര്‍ദ്രമായ തേര്‍ചക്രം തെളിച്ചുകൊണ്ട്‌, സൌന്ദര്യത്തിന്റെ വര്‍ണ്ണമഴയുമായി അനിതയെത്തി.
രവി വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകളോടെ അവളെ നോക്കി.

“സോറി ട്ടോ, ത്തിരി വൈകി അല്ലെ?”

കയ്യിലിരുന്ന പാല്‍ ഗ്ലാസ് അവള്‍ മുമ്പിലെ മേശമേല്‍ വെച്ച് അയാളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ന്താ രാവിയേട്ടാ?”

അയാളുടെ കണ്ണുകളിലെ പ്രേമത്തിന്‍റെ അസ്ത്രമുനകള്‍ തന്‍റെ മനസ്സിലേക്ക് മാത്രമല്ല, ദേഹത്തേക്കും സുഖമായി പൊള്ളിച്ച് തറയുന്നു.

“ന്താ ന്നെ ങ്ങനെ നോക്കാന്‍?”

അയാള്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“സ്വപ്നം യാഥാര്‍ഥ്യമായി മാറുന്ന ആ മൊമെന്‍റ് ഇല്ലേ?”

അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“രാത്രി തീര്‍ന്ന് ചക്രവാളത്തില്‍ സൂര്യന്‍റെ ആദ്യ കിരണം പതിയുന്ന ആ ഒരു ഡിവൈന്‍ മൊമെന്‍റ്? അങ്ങനെ ഒന്ന് എന്‍റെ കണ്മുമ്പില്‍ സംഭവിക്കുമ്പോള്‍ ഇമ വെട്ടാതെ നോക്കണം ഞാന്‍!”

അനിത അയാളുടെ മുമ്പില്‍ നിന്നു.
അവളില്‍ നിന്നും മുല്ലപ്പൂക്കളുടെ നറുമണം കൊളോണില്‍ കലര്‍ന്ന് അന്തരീക്ഷത്തെ മുഴുവനും ലഹരി പിടിപ്പിച്ചു.
അതിന്‍റെ സുഖത്തില്‍ രവി കണ്ണുകള്‍ പതിയെ അടച്ചു.
കട്ടിലില്‍ ഏതാണ്ട് പത്മാസനത്തില്‍ ഇരുന്ന തന്‍റെ പാദങ്ങളില്‍ ചൂടുള്ള വിരല്‍സ്പര്‍ശം അറിഞ്ഞ്ന അയാള്‍ പെട്ടെന്ന് കണ്ണുകള്‍ തുറന്നു.
തല കുനിച്ച്, തന്‍റെ പാദങ്ങള്‍ തൊടുന്ന അനിത!

“എന്താ അനിതേ ഇത്?”

അയാള്‍ അദ്ഭുത സ്തഭ്ധനായി, അവളെ പിടിച്ചു മാറ്റി കിടക്കയില്‍ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.

“ഇങ്ങനെ ഒരു ആചാരം ഞാന്‍ കേട്ടിട്ടില്ലല്ലോ,”

അയാള്‍ അങ്കലാപ്പോടെ പറഞ്ഞു.

“പണ്ടും ഇങ്ങനെ നടന്നതായി കേട്ടിട്ട് കൂടിയില്ല. ഇനി പണ്ട് അങ്ങനെ ഉണ്ടാച്ചാലും നമുക്കിടയില്‍ അത് വേണ്ട! നീ എന്‍റെ ഭാര്യയാണ്. മുമ്പിലും പിമ്പിലും ഉള്ളവളല്ല! എനിക്കൊപ്പമുള്ളവള്‍!”

അവള്‍ കൈകള്‍ കൂപ്പി.

“രവിയേട്ടാ…!”

അവള്‍ തൊഴുകൈകളോടെ പറഞ്ഞു.

“ഇന്ന് മുതല്‍ എന്‍റെ ദൈവങ്ങള്‍ക്കൊപ്പമാ രവിയേട്ടന് സ്ഥാനം! നമ്മുടെ കല്യാണം നിശ്ചയിച്ചപ്പഴേ ഞാന്‍ തീരുമാനിച്ചതാ അത്! അത് എന്നുവെച്ചാല്‍ രവിയേട്ടന്റെ ജീവിതത്തില്‍ എന്‍റെ സ്ഥാനം ഒരു ഭക്തയുടേത് ആണ് എന്ന്! …കാരണം എനിക്കോ അമ്മയ്ക്കോ മറ്റാരും ഇല്ല. ഞാന്‍ ന്‍റെ ജീവിതം മൊത്തം രവിയേട്ടന് തര്വാണ്!”

പുറത്ത് നിറനിലാവില്‍, ദൂരെ ദൈവപ്പാല കാറ്റില്‍ ഉലഞ്ഞു.
വയലുകള്‍ക്കിപ്പുറത്ത് നിലാവിന്‍റെ കമ്പളം വീണ തോടിന്‍റെ ജലോപരിതലത്തിനു സമീപം നാഗത്താന്‍മാര്‍ ഇണചേരുന്ന മുഹൂര്‍ത്തമായിരുന്നു അത്.
വയലുകള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്നിരുന്ന നീണ്ട പനമരത്തിനു മേല്‍ പട്ടകളുടെ വൃത്താകാരത്തിന് ചുറ്റും രാപ്പക്ഷികളുടെ മേളം…

“അനിതേ…”

അയാള്‍ ഗന്ധര്‍വ്വന്‍റെ സ്വരത്തില്‍ വിളിച്ചു.

മിഴിമുനകളിലെ മുഴുവന്‍ കാന്തിക സൌന്ദര്യവും അയാള്‍ക്ക് നല്‍കി അവള്‍ അയാളെ നോക്കി.

“അത്ര ഈശ്വര വിശ്വാസിയൊന്നുമാല്ലാത്ത ഞാന്‍ നിനക്ക് എവിടെയാണ് അമ്പലം പണിയേണ്ടെ എന്നോര്‍ത്ത് ശങ്കിച്ചിരിക്ക്യാ… സൌന്ദര്യത്തിന്റെ ദേവതയ്ക്ക് അമ്പലം ഇല്ലാച്ചാല്‍ അത് ഒരു കൊറവ് ആണ്…!”

അനിതയുടെ ദേഹം പുളകം കൊണ്ട് ഒന്ന് വിറച്ച് തുടിച്ചു.
അവളറിയാതെ തന്‍റെ നീള്‍മിഴികള്‍ പതിയെ അടഞ്ഞു.
താന്‍ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടുള്ള ഏറ്റവും അഴകുള്ള പുരുഷനാണ് പറയുന്നത്.
താന്‍ സുന്ദരിയാണ് എന്ന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.
അമ്മയുടെ സൌന്ദര്യം അതിനു കാരണമാണ്.
പലരില്‍ നിന്നും പ്രണയാഭ്യര്‍ത്ഥനനകളും വശീകരണ ശ്രമങ്ങളുമുണ്ടായിട്ടുണ്ട്.
സൌന്ദര്യത്തെ പുകഴ്ത്തിയിട്ടുണ്ട്.
അവരാരും തന്നെ രവിയേട്ടനെപ്പോലെ തന്‍റെ സങ്കല്‍പ്പത്തിലെ മാന്യതയുടെ, പുരുഷ സൌന്ദര്യത്തിന്‍റെ പൂര്‍ണ്ണ മാതൃകകളായിരുന്നില്ല.
കണ്ണുകള്‍ തുറക്കുമ്പോള്‍ തന്‍റെ തൊട്ടുമുമ്പില്‍ മിഴികളില്‍ പ്രണയ ദേവസംഗീതവും ചുണ്ടുകളില്‍ പ്രണയ മധുവുമായി രവി.
അവള്‍ പെട്ടെന്ന് മേശമേല്‍ നിന്ന് പാല്‍ ഗ്ലാസ്സെടുത്തു.
അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ നോക്കിക്കൊണ്ട് അയാള്‍ അത് പകുതി വരെ കുടിച്ചു.
പിന്നെ അവള്‍ക്ക് നീട്ടി.
അവള്‍ അത് വാങ്ങാന്‍ കൈനീട്ടി.

“വേണ്ട…”

അയാള്‍ അവളെ വിലക്കി.

“ഞാന്‍ കുടിപ്പിക്കാം…”

തുടികൊട്ടുന്ന ഹൃദയത്തോടെ അവള്‍ അയാളോട് അല്‍പ്പം കൂടിയടുത്തു.
അയാള്‍ ഗ്ലാസ് അവളുടെ പവിഴം തോല്‍ക്കുന്ന അധരത്തില്‍ മുട്ടിച്ചു.
അവള്‍ വായ്‌ തുറന്ന് അയാളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.
അയാള്‍ ഗ്ലാസ് ചരിച്ചു.
പാല്‍ സാവധാനം അവളുടെ വായിലേക്ക് അയാളിറ്റിച്ചു.
ചുവന്ന അധരത്തില്‍ ചെറിയ പാല്‍ത്തുള്ളികള്‍ അയാള്‍ കണ്ടു.
അധരം അമര്‍ത്തി അവളത് നീക്കിക്കളഞ്ഞു.
അയാള്‍ ഗ്ലാസ് മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചു.

“ന്തെങ്കിലും പറയൂ, രവിയേട്ടാ…”

അയാള്‍ക്കഭിമുഖം നിന്ന് അയാള്‍ മധുരോദാരമായി പറഞ്ഞു.

“പറയാം…അല്‍പ്പം കൂടി അടുത്ത് നില്‍ക്കൂ…”

അനിതയുടെ ദേഹത്ത് വീണ്ടും ഹര്‍ഷോന്മാദം നിറഞ്ഞു.
ഹൃദയം തുടിച്ചു.
അവള്‍ക്ക് പക്ഷെ അനങ്ങാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.
അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ പ്രണയമഴ ഇരമ്പി.
ദേഹം തളരുന്നത് പോലെ തോന്നി.
ആദ്യമായി ഒരു പുരുഷന്‍ തന്നെ സ്പര്‍ശിക്കാന്‍ പോകുന്നു.
ആ ഓര്‍മ്മയില്‍ തന്‍റെ മാര്‍ക്കുടങ്ങള്‍ തുടിയ്ക്കുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.

“അനീ…”

അയാളുടെ നിശ്വാസം തന്‍റെ കവിളില്‍ തട്ടുന്നു.
എപ്പോഴാണ് അയാള്‍ തന്നിലേക്ക് വീണ്ടുമടുത്തത്?

“ഏട്ടാ…”

അവളുടെ ചൂടുള്ള നിശ്വാസവും അയാളെ തൊട്ടു.
അയാളുടെ കയ്യുടെ കരുത്ത് അവളുടെ തോളില്‍ അമര്‍ന്നു.
ആ സ്പര്‍ശനം നല്‍കിയ സുഖത്തില്‍ അനിതയുടെ മിഴികള്‍ കൂമ്പിയടഞ്ഞു.
നെറ്റിയില്‍ അയാളുടെ ചൂടുള്ള അധരം അമര്‍ന്നത് അവള്‍ അറിഞ്ഞു.
ദേഹമപ്പോള്‍ പുളകം കൊണ്ട് വിറച്ചു.
ഒരു പുരുഷന്‍റെ ആദ്യത്തെ ചുംബനം.
ദേഹം കുഴഞ്ഞ് നിലത്ത് വീഴുന്ന അനുഭവം!
അതിന്‍റെ മാസ്മരികതയില്‍ സ്വയം മറന്നു നില്‍ക്കവേ അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ തന്‍റെ കവിളില്‍ അമരുന്നത് അവള്‍ അറിഞ്ഞു.

“ഒഹ്…”

നിയന്ത്രിക്കാനാവാത്ത വികകരതീവ്രതയില്‍ അനിത സീല്‍ക്കാരമിട്ടു.
സീല്‍ക്കാരത്തിന്റെ ചൂട് അയാളുടെ കവിളിനെ പൊള്ളിച്ചു.
തന്‍റെ തോളില്‍ അമര്‍ന്ന അയാളുടെ കൈത്തലത്തിനു മേല്‍ അനിത മുറിക്കെ പിടിച്ചു.

“രവിയേട്ടാ….”

കൂമ്പിയടഞ്ഞ മിഴികള്‍ തുറക്കാതെ അവള്‍ അയാളെ വിളിച്ചു.

“എന്താ അനീ…”

അയാള്‍ ചോദിച്ചു.
നക്ഷത്രഗണങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്ത് നിന്ന്, ഒരു വിദൂര ഗ്രഹത്തില്‍ നിന്നും തന്നെ കാമിക്കുന്ന ഒരു ഗന്ധര്‍വ്വന്‍ ചോദിക്കുകയാണ്…

“നിയ്ക്ക് വയ്യ രവിയേട്ടാ…”

അവള്‍ മന്ത്രിച്ചു.
അപ്പോഴാണ് അത് സംഭവിച്ചത്!
അവളുടെ പവിഴാധരത്തില്‍ അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അമര്‍ന്നു.
പാദം മുതല്‍ ശിരസ്സ് വരെ ലഹരിയുടെ അസഹീനമായ ഒരു വൈദ്യതിപ്രവാഹം അനിത അറിഞ്ഞു.
നിലത്തേക്ക് കുഴഞ്ഞു വീഴാതിരിക്കാന്‍ അവള്‍ അയാളെ ഇറുകെപ്പിടിച്ചു.

“ആ…അമ്മെ…”

സുഖകരമായി അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ അധരത്തെ നോവിക്കുമ്പോള്‍ സ്വയമറിയാതെ സീല്‍ക്കാര പ്രവാഹമവളില്‍ നിന്നും പുറപ്പെട്ടു.
ആ നിമിഷം രവിശങ്കറിന്റെ കരുത്തുറ്റ കൈകള്‍ തന്നെ ചുറ്റിപ്പിടിക്കുന്നത് അനിത അറിഞ്ഞു.
ആദ്യാലിംഗനം.
അതിന്‍റെ ലഹരി, ചൂട്, അത് നല്‍കുന്ന ഉള്‍ത്തുടിപ്പ്…
ഈ നിമിഷങ്ങള്‍ അവസാനിക്കാതിരുന്നെങ്കില്‍!
ചുംബനങ്ങള്‍ക്ക്, ആലിംഗനത്തിന് ഇതുപോലെ ഉന്മാദം നല്‍കാനുള്ള കഴിവുണ്ടോ?
ചുംബിയ്ക്കുമ്പോള്‍ ഇതുപോലെ ലഹരിയോ!
ഒഹ്!
രവിയുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ അധരത്തെ അമര്‍ത്തിപ്പൊള്ളിയ്ക്കുകയാണ്!
രവിയുടെ നെഞ്ച് തന്‍റെ മാറില്‍ അമരുന്നു.
ഈശ്വരാ…
അനിതയുടെ മാറിടം തുടിച്ചുയര്‍ന്നു.
പുരുഷന്‍റെ വിരിഞ്ഞ മാറില്‍ തന്‍റെ നിറമാറ് ആദ്യമായി അമര്‍ന്ന നിമിഷം.
ഉമിനീരോക്കെ വറ്റുന്നു.
ദേഹം വീണ്ടും ബലക്ഷയമറിയുന്നു.

“അനീ…”

ചുണ്ടുകള്‍ വേര്‍പെടുത്തി രവി അവളെ വിളിച്ചു.

“ഏട്ടാ….”

ചൂട് നിറഞ്ഞ ശബ്ദത്തില്‍ അവള്‍ വിളികേട്ടു.

“നീ എന്നെയൊന്ന് നോക്കിക്കേ,”

അവള്‍ സമ്മതിക്കാത്ത മട്ടില്‍ തലയനക്കി.

“തുറക്കില്ല്യ ഞാന്‍ കണ്ണ്…”

അവള്‍ മന്ത്രിച്ചു.

“നിയ്ക്ക് നാണാവണ് രവിയേട്ടാ…”

മറ്റൊരു വിസ്മിതാനുഭാവമാണ് പിന്നെ ഉണ്ടായത്.

തന്‍റെ കനത്ത തുടകള്‍ക്കിടയിലെക്ക് രവിയുടെ അരക്കെട്ടിന്റെ ദൃഡതയമരുന്നു.
ദേഹം കൂടുതല്‍ വികാരത്തീയില്‍ കുമിഞ്ഞു കത്തി അപ്പോള്‍.
രവിയുടെ കൈകള്‍ തോളില്‍ നിന്നും പതിയെ താഴേക്ക് നീങ്ങി.
മാറിന്റെ വശങ്ങളിലൂടെ, വയറിലൂടെ, പിന്നെ മാംസ സമൃദ്ധമായ നിതംബത്തിന്‍റെ അഴകില്‍ അവയമര്‍ന്നു.

“ആഅഹ്…”

അയാളുടെ കൈകള്‍ അവളുടെ വലിയ ചന്തികളില്‍ അമര്‍ന്നപ്പോള്‍ സഹിക്കാനാവാത്ത സുഖമൂര്‍ച്ചയില്‍ അനിത ഉച്ചത്തില്‍ സീല്‍ക്കാരമിട്ടു.
രവിയുടെ ചുണ്ടുകള്‍ വീണ്ടും അവളുടെ അധരത്തില്‍ അമര്‍ന്നു.
അനിതയുടെ കൈകള്‍ അയാളെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി.
ലജ്ജ മറന്ന് അവള്‍ മാറിടം അയാളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് അമര്‍ത്തി.
അരക്കെട്ട് അയാളുടെ അരക്കെട്ടിനോട് ചേര്‍ത്ത് പുണര്‍ന്നു.
രവി അവളുടെ മൃദുവായ അധരം കടിച്ചു.
നിതംബത്തിലിരുന്ന കൈകള്‍ക്ക് ശക്തിയേറി.
അപ്പോള്‍ അവളുടെ തുറിച്ച മാറിടം ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങി.
തന്‍റെ അധരത്തിന് അയാളുടെ ചുണ്ടുകളും പല്ലുകളും തന്‍റെ വലിയ മുലകള്‍ക്ക് അയാളുടെ വിരിമാറിന്റെ ലോഹക്കരുത്തും തന്‍റെ നിതംബങ്ങള്‍ക്ക് അയാളുടെ കൈകളും നല്‍കുന്ന സുഖത്തില്‍ അവള്‍ ആകാശമോളമുയര്‍ന്നു.
എന്തൊരു സുഖമാണ് ഇത് ഈശ്വരാ!
അവള്‍ വിസ്മയത്തോടെയോര്‍ത്തു.
വെറുതെയല്ല ആണും പെണ്ണും ഒളിച്ചും പാത്തുമൊക്കെ സുഖരസമറിയാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത്.
തന്‍റെ അമ്മയടക്കം.
കെട്ടിപ്പിടിക്കുമ്പോള്‍, ഉമ്മ വെക്കുമ്പോള്‍ ഇത്ര സുഖമോ?
തല മുഴുവന്‍ സുഖലഹരിയില്‍ പെരുക്കുകയാണ്!

“കിടക്കാം, അനീ?”

രവി ചുണ്ടുകള്‍ വേര്‍പെടുത്തി ചോദിച്ചു.
അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ തുറക്കാതെ തലകുലുക്കി
കിടക്കാന്‍ താന്‍ എപ്പഴേ കൊതിക്കുന്നതാണ്!
അനിത ആലോചിച്ചു.
എന്നെ ഇപ്പോള്‍ രവിയേട്ടന്‍ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നത് ഉമ്മവെക്കുന്നത്, നിന്നു കൊണ്ടാണ്.
അപ്പോള്‍ ഇത്രയേറെ സുഖം.
അപ്പോള്‍ കിടക്കുമ്പോഴോ?
ആ ഓര്‍മ്മയില്‍പ്പോലും ദേഹത്ത് വീണ്ടും ലഹരിക്കുമിളകള്‍ പെയ്തിറങ്ങുകയാണ്.
പെട്ടെന്ന് അനിതയറിഞ്ഞു താന്‍ നിലത്ത് നിന്നും ഉയര്‍ത്തപ്പെടുന്നു.
രവിയേട്ടന്‍ തന്നെ കോരിയെടുകുകയാണ്.
എത്ര അനായാസമായി!
അത്രയ്ക്കും ഭാരമില്ലേ തനിക്ക്?
ഒത്ത ഉയരമുണ്ട്.
ഉയരത്തിന് വേണ്ട വണ്ണവുമുണ്ട്.
പക്ഷെ രവിയേട്ടന്‍ ഒരായാസവുമില്ലാതെ തന്നെ എടുത്തുയര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു.
അയാള്‍ അവളെ വിരിച്ചൊരുക്കിയ, പനിനീര്‍പ്പൂക്കളും വസന്തമുല്ലയും വിതറിയ മെത്തമേല്‍ മലര്‍ത്തി കിടത്തി.
അവളുടെ സമീപമിരുന്നു.
മുഖം താഴ്ത്തി സാരി മാറി നഗ്നമായ മനോഹരമായ വയറില്‍ ചുണ്ടുകള്‍ അമര്‍ത്തി.
അവളുടെ അരക്കെട്ട് സുഖമൂര്‍ച്ചയില്‍ ഒന്ന് പൊങ്ങി.
അധരങ്ങള്‍ പിളര്‍ന്നു.
സുഖലഹരിയില്‍ മാറിടം ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങി.
അയാളുടെ മുഖം പൊക്കിള്‍ച്ചുഴിയിലെത്തി.

“ഏട്ടാ….”

സുഖമുള്ള, ചൂടുള്ള വിളിയൊച്ച.
പൊക്കിള്‍ കടന്ന് അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ അടിവയറിലെത്തി.
അടുത്ത നിമിഷം അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അമരുന്ന ഇടമേത് എന്നതറിഞ്ഞ് അനിത വീര്‍പ്പ് മുട്ടി.
എന്നാല്‍ അവളുടെ പ്രതീക്ഷയ്ക്ക് വിപരീതമായി അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ സാരിയ്ക്ക് പുറത്ത് കൂടി അവളുടെ മാദക മദാലസ തുടകളില്‍ അമര്‍ന്നു.
അനിത അധരം കടിച്ചമര്‍ത്തി.
രവി ശങ്കറിന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ തുടകളിലൂടെ പാദങ്ങളിലേക്ക് സഞ്ചരിച്ചു.
സ്വര്‍ണ്ണ പാദസരം കടന്ന് അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ വിരലുകളെ ചുംബിച്ചു.
പനിനീര്‍പ്പുഷ്പ്പത്തിന്‍റെ നിറമുള്ള പാദങ്ങളും വിരലുകളും അയാള്‍ ചുണ്ടുകള്‍ കൊണ്ട് അമര്‍ത്തിയുരുമ്മി.
പെട്ടെന്ന് അനിതയെ വീണ്ടും വിസ്മയച്ചുഴിയിലാഴത്തിക്കൊണ്ട് അയാള്‍ അവളുടെ ഓരോ വിരലും ചപ്പി വലിയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.

“രവിയേട്ടാ….”

സീല്‍ക്കാരം മുറ്റിയ സ്വരത്തില്‍ അവള്‍ അയാളെ വിളിച്ചു.
തന്‍റെ മാറിടമൊക്കെ തരിച്ചു വീര്‍ക്കുന്നതും രഹസ്യകേന്ദ്രമൊക്കെ ചൂടുറവയൊഴുക്കുന്നതും അവളറിഞ്ഞു.
സെക്സിന് ഇത്ര ഭംഗിയോ?
സെക്സ് ഇത്ര തരിപ്പിക്കുന്നതോ?
അതിരില്ലാത്ത അദ്ഭുതത്തോടെ അവള്‍ സ്വയം ചോദിച്ചു.
രവി പിന്നെ അവളുടെ മുഖത്തിനടുത്തേക്ക് വന്നു.
വീണ്ടും ചുണ്ടുകളില്‍ ചുംബിച്ചു.

“എന്നെ ഉമ്മ വെക്ക് അനീ…”

അയാള്‍ മന്ത്രിച്ചു.
അവള്‍ അയാളുടെ കണ്ണുകളില്‍ കവിളുകളില്‍ കഴുത്തില്‍ നെഞ്ചില്‍ ഒക്കെ ചുംബിച്ചു.

“ഇവിടെ…”

അവളുടെ കയ്യെടുത്ത് അയാള്‍ തന്‍റെ ചുണ്ടില്‍ മുട്ടിച്ചു.

“നിയ്ക്ക് അത് അറിഞ്ഞൂടാ രവിയേട്ടാ…”

അയാള്‍ അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.

“ന്നാലും ട്രൈ ചെയ്യാം ഞാന്‍…”

അവള്‍ അയാളെ കിടക്കയില്‍ മലര്‍ത്തി കിടത്തി.
രവി അവളെ തന്‍റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കമിഴ്ത്തി കിടത്തി.
തന്‍റെ ദേഹം മുഴുവന്‍ അയാളുടെ ദേഹത്തോട് ചേര്‍ത്ത് അമര്‍ത്തി അവള്‍ കിടന്നു.
അയാളുടെ അരക്കെട്ടില്‍ പൊങ്ങി ഉയര്‍ന്ന പ്രനയായുധം സാരിക്ക് പുറത്ത് കൂടി തന്‍റെ തുടയിടുക്കില്‍ ചേര്‍ന്ന് അമര്‍ന്നു ഞെരിയുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.
അവള്‍ ചുണ്ടുകള്‍ അയാളുടെ അധരത്തിലെക്ക് അടുപ്പിച്ചു.
അമര്‍ത്തി ഉമ്മവെച്ചു.
തന്‍റെ അധരം അപ്പോള്‍ നനഞ്ഞത് അവള്‍ അറിഞ്ഞു.
അയാളുടെയും.
അവള്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും വീണ്ടും അയാളെ ആവേശത്തോടെ ചുംബിച്ചു.
അയാള്‍ ചെയ്ത പോലെ അവള്‍ അയാളുടെ അധരം കടിച്ചു.
എന്നിട്ട് അയാളുടെ അധരം തന്‍റെ വായിലേക്ക് എടുത്തു.
രവി അരക്കെട്ട് ഉയര്‍ത്തി അവളുടെ തുടകള്‍ക്കിടയിലെ ഇടം അമര്‍ത്തി.
സ്വയമറിയാതെ അവളുടെ അരക്കെട്ടും ഒന്ന് പൊങ്ങി അയാളുടെ ദൃഡതയോടമര്‍ന്നു.
ഇനി അങ്ങോട്ട്‌ ഇതില്‍ക്കൂടുതല്‍ സുഖമുണ്ടാവാന്‍ സാധ്യതയില്ല എന്ന് അവളുറപ്പിച്ചു.

“ഇനി മതി അനീ…”

അവളുടെ വായില്‍ നിന്നും ചുണ്ടുകള്‍ തിരികെയെടുത്ത്‌ രവി പറഞ്ഞു.

“അല്‍പ്പം കൂടി…”

അവള്‍ മന്ത്രിച്ചു.

“കൊത്യാവണു….”

അവളുടെ സുഗന്ധമുള്ള നീണ്ട തലമുടി കെട്ടഴിഞ്ഞ് അയാളുടെ നെഞ്ചില്‍ പടര്‍ന്നു.
അയാളുടെ ദേഹത്ത് കമിഴ്ന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് അവള്‍ അയാളെ ഭ്രാന്തമായി ചുംബിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
അധരത്തില്‍ നിന്നും ചുണ്ടുകള്‍ മാറ്റാതെ.
ദീര്‍ഘനേരം.

“ന്ത്‌ രസാ രവിയേട്ടാ…”

ചുംബനങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ അവള്‍ അയാളോട് മന്ത്രിച്ചു.
വീണ്ടും തുടര്‍ന്നു.

“ഷ്ടായൊ രവിയേട്ടന്?”

അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞ് അവള്‍ ചോദിച്ചു.

അതിനുത്തരമായി അവളെ അയാള്‍ മലര്‍ത്തി കിടത്തി.
സാരിയുടെ മുന്താണി മാറ്റി.
തന്‍റെ മുമ്പില്‍ കിടക്കുന്ന സ്ത്രീവിസ്മയത്തെ അയാള്‍ ഇമയനക്കാതെ നോക്കി.
അയാളുടെ നോട്ടം തന്‍റെ മാറില്‍ ആണെന്ന് കണ്ട് അവള്‍ ലജ്ജയോടെ കണ്ണുകളടച്ചു.
കഴുത്ത് ഇറക്കിവെട്ടിയ ചന്ദന നിറമുള്ള ബ്ലൌസ്.
അതില്‍ വെളുത്ത ബ്രായ്ക്കുള്ളില്‍ ഉയര്‍ന്നു താഴുന്ന വലിയ തെറിച്ച മുലകള്‍.
ആഴത്തിലുള്ള വരപോലെ മുലയിടുക്ക്.
അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ മുലയിടുക്കില്‍ അമര്‍ന്നപ്പോള്‍ അവളൊന്നു പുളഞ്ഞ് പൊങ്ങി.
സ്വയമറിയാതെ അരക്കെട്ട് ഉയര്‍ന്നു.

“ആഅഹ്…”

അധരം കടിച്ചമര്‍ത്തി അവള്‍ സീല്ക്കാരമിട്ടു.
മാറിടത്തില്‍ ആദ്യപുരുഷ സ്പര്‍ശം!
ആ നിമിഷം തന്നെ അടിവസ്ത്രം നനച്ചു കുതിര്‍ത്തുകൊണ്ട് മദജലമൊഴുകി.
മുമ്പ് അനുഭവിച്ച സുഖത്തെയെല്ലാം ഇപ്പോള്‍ മാറിടത്തില്‍ കിട്ടിയ സുഖം നിഷ്പ്രഭമാക്കി.
രവിയുടെ ചുണ്ടുകള്‍ ബ്ലൌസിന് മുകളിലൂടെ അവളുടെ മാറിടത്തെ ചുംബിച്ചുലയ്ക്കുകയാണ്.
അനിയന്ത്രിതമായ സുഖപ്രവാഹത്തില്‍ അവള്‍ പുളഞ്ഞുലര്‍ന്നു.
അരക്കെട്ടിലെ രഹസ്യകേന്ദ്രമപ്പോള്‍ പുതിയ സുഖത്തീയില്‍ കത്തിയമരാന്‍ തുടങ്ങുന്നു.
ഈശ്വരാ, ഇതില്‍ക്കൂടുതല്‍ സുഖം വേറെ ഉണ്ടോ ഇനി?
മാറിലും ചുണ്ടുകളിലും മാറി മാറി രവിശങ്കര്‍ അവളെ ചുംബിച്ച് ഉണര്‍ത്തുമ്പോള്‍ അതുവരെ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത സുഖലഹരിയില്‍ പൊങ്ങിയുയര്‍ന്നു പറക്കുകയായിരുന്നു അനിത.
പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ ചുണ്ടുകളുടെ ചലനം തന്‍റെ മാറില്‍ നിന്നും നീങ്ങിപ്പോയത് അനിത അറിഞ്ഞു.
അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ പാതി തുറന്ന് അയാളെ നോക്കി.
താന്‍ ധരിച്ചിരുന്ന കസവ് ഷര്‍ട്ട് അഴിക്കുകയാണ് അയാള്‍.

“രവിയേട്ടാ…”

അവള്‍ കാമം കത്തുന്ന സ്വരത്തില്‍ വിളിച്ചു.

“എന്താ മോളെ…?”

മന്ത്രമധുരമായ സ്വരത്തില്‍ അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“ഒര് കൊതി…”

“ന്താദ്‌?’

“നിയ്ക്ക് …ഞാന്‍ ..ഞാന്‍ അഴിച്ചോട്ടെ അത്?”

അവള്‍ അയാളുടെ ഷര്‍ട്ടിന് നേരെ നോക്കി.
അയാള്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചേര്‍ന്നു.
പ്രണയം കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ, കാമം വിതുമ്പുന്ന ചുണ്ടുകളോടെ അയാളെ നോക്കി അവള്‍ കയ്യെത്തിച്ച് ഓരോ ബട്ടനും വിടുവിച്ചു.
ഷര്‍ട്ടിനുള്ളില്‍ ബനിയന്‍ ഇല്ലായിരുന്നു.
അയാളുടെ രോമങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ വിരിമാറിലേക്ക് അവള്‍ കൊതിയോടെ നോക്കി.
എന്തൊരഴക്!
അയാളുടെ മാറിടം കണ്ട നിമിഷം തന്നെ തന്‍റെ ദേഹം കോരിത്തരിക്കുന്നത് അനിത അറിഞ്ഞു.
ഇതാണ് പുരുഷന്‍!
ഇതാണ് പുരുഷ ശരീരം!
ഇതിന്‍റെ കാഴ്ച മാത്രം മതി രോമഹര്‍ഷമുണ്ടാവാന്‍!
അയാളുടെ മാറിടം നല്‍കിയ കാഴ്ച വിദ്യുത് തരംഗം പോലെ അവളിലേക്ക് പടര്‍ന്നു.
കാമം കൊണ്ട് താന്‍ ജ്വലിക്കുന്നത് പോലെ അവള്‍ക്ക് തോന്നി തന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ അയാളുടെ വിരിഞ്ഞ അഴകുള്ള മാറില്‍ പതിഞ്ഞമര്‍ന്നു കിടന്നപ്പോള്‍…
അത് കണ്ട് സ്വയമറിയാതെ അവള്‍ അധരം പതിയെ കടിച്ചു.

“ഒന്നവിടെ…”

അവള്‍ വീണ്ടും മന്ത്രിച്ചു.

“എന്താ?”

അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“നിയ്ക്ക് ന്ന് തൊടണം അവിടെ ഏട്ടാ…”

“ന്തിനാ ചോദിയ്ക്കണേ? നിന്‍റെ അല്ലെ ഞാന്‍ മുഴുവന്‍?”

ഈശ്വരാ!
നേരാണല്ലോ!
രവിയേട്ടന്‍ എന്‍റെ സ്വന്തമാണ്!
രവിയേട്ടന്റെയെല്ലാം തന്‍റെത് ആണ്!
സ്വപ്നമാണോ?
വലത് കൈ അയാളുടെ മാറിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തുമ്പോള്‍ എല്ലാം അവിശ്വസനീയത പോലെ അവള്‍ക്ക് തോന്നി.
അവളുടെ വിറച്ച് ചൂട് പിടിച്ച വിരല്‍ത്തുമ്പുകള്‍ രോമങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ അയാളുടെ മാറിനെ സ്പര്‍ശിച്ചു.

“ഒഹ്…!!”

ആ സ്പര്‍ശനം നല്‍കിയ സുഖത്തില്‍ അവള്‍ സീല്‍ക്കരമിട്ടു.
ഈശ്വരാ, എന്തൊരു സുഖാനുഭൂതിയാണ് താന്‍ രവിയേട്ടന്റെ മാറില്‍ തൊട്ടപ്പോള്‍!
അവള്‍ അയാളുടെ മാറിലെ രോമാരാജിയിലൂടെ വിരലുകള്‍ ഓടിച്ചു.

“രവിയേട്ടാ….”

സുഖമൂര്‍ച്ചയില്‍ അവള്‍ വീണ്ടും മന്ത്രിച്ചു.

“എന്താ മോളെ?”

“നിയ്ക്ക് ..ഇവിടെ …ഇവിടെ തൊടുമ്പം …എന്തോ ..ഹോ …പറയാന്‍ പറ്റണില്ല്യ നിയ്ക്ക്…”

“ഇഷ്ടായോ മോള്‍ക്ക്…”

സംസാരിക്കാന്‍ ശക്തി നഷ്ട്ടപ്പെട്ടിട്ടെന്നോണം അവള്‍ അധരം കടിച്ചുകൊണ്ട് തലയനക്കി.

“നിയ്ക്ക് ഉമ്മ …ഉമ്മ വെക്കണം അവ്ടെ…”

സ്വയമറിയാതെ അവള്‍ പറഞ്ഞു.
പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞ് അവള്‍ അയാളെ ലജ്ജയോടെ നോക്കി.
പിന്നെ അവള്‍ കൈനീട്ടി അയാളെ ബെഡ്ഡില്‍ മലര്‍ത്തി കിടത്തി.
അവള്‍ വീണ്ടും അയാളിലേക്ക് കമിഴ്ന്നു.
അയാളുടെ മാറില്‍ മുഖമമര്‍ത്തി.
അയാളുടെ മാറിടം നല്‍കിയ നിര്‍വൃതിയില്‍ അവളൊന്നു പുളഞ്ഞു.
രോമങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ പുരുഷന്‍റെ വിരിമാറില്‍ ചുംബിയ്ക്കുമ്പോള്‍ എന്താണ് ഇത്ര നിര്‍വൃതി!
ഇത്രമേല്‍ അവിസ്മരണീയം, ഇത്രമേല്‍ അനുഭൂതിദായകം, ഇത്രമേല്‍ ലഹരി നല്‍കുന്നതാണോ പുരുഷന്‍റെ ദേഹം?
രോമങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ അയാളുടെ കരുത്തുറ്റ, ഭംഗിയുള്ള, സ്ത്രീകളെ മോഹിപ്പിക്കുന്ന ഷേപ്പുള്ള അയാളുടെ മാറിടത്തില്‍ അവളുടെ അധരത്തിന്റെ ചൂടം മൃദുലതയും അമര്‍ന്നു പതിഞ്ഞു.
അയാളുടെ ദേഹത്ത് കമിഴ്ന്നു കിടക്കുമ്പോള്‍ ബ്ലൌസ്സിനകത്ത് നിന്നും അവളുടെ തുറിച്ച് മുഴുത്ത മുലകള്‍ പുറത്തേക്ക് തള്ളി.
രവിശങ്കര്‍ അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കുന്നത് കണ്ട് അവളിലെ കാമാഗ്നി വീണ്ടും ഉണര്‍ന്ന് പുകഞ്ഞു.
തന്‍റെ ഗന്ധര്‍വ്വന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ക്ക് മുമ്പിലാണ് തന്‍റെ മാറിടത്തിന്‍റെ അഴക്‌.
കാണട്ടെ.
അവനത് കാണുന്നു എന്നറിയുമ്പോള്‍ എന്തോരനുഭൂതിയാണ് തനിക്ക്!
രവിശങ്കര്‍ പെട്ടെന്നവളെ മലര്‍ത്തിക്കിടത്തി.
എന്നിട്ട് അവളുടെ ബ്ലൌസ്സിന്റെ ഹുക്കുകളില്‍ വിരല്‍കൊണ്ട് പിടിച്ചു.
അനിത കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു.
ഈശ്വരാ, രവിയേട്ടന്‍ ബ്ലൌസ് അഴിക്കാന്‍ പോവുകയാണോ?
അഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ്?
അഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് എന്തൊക്കെ ചെയ്യും?
ഉമ്മവേക്കുമോ?
തലോടുമോ?
ഒഹ്!
അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചപ്പോള്‍ തന്നെ പാന്റീസിനകത്ത് ചൂടുറവയുടെ നിലയ്ക്കാത്ത പ്രവാഹം വീണ്ടും.
സുഖത്തിന്‍റെ മതിമയക്കം ദേഹത്തേ വീണ്ടും തളര്‍ത്തുന്നു.
“ഇത് രണ്ടും ഞാന്‍ കാണാന്‍ പോവ്വാണ് ട്ടോ,”
ബ്ലൗസ്സിനു പുറത്ത് കൂടി ഇരുമുലകളിലും വീണ്ടും അമര്‍ത്തി ഉമ്മവെച്ച് രവിശങ്കര്‍ പറഞ്ഞു.
അനിത കണ്ണുകള്‍ തുറന്നില്ല.

“നിയ്ക്ക് നാണമാ രവിയേട്ടാ…”

കണ്ണുകള്‍ തുറക്കാതെ ലജ്ജയില്‍ മുഖം കുതിര്‍ത്ത് അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“എന്‍റെ അല്ലെ അനീ, ഇത്?”

ബ്ലൌസ് അഴിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ഇരു മുലകളിലും തഴുകിയമര്‍ത്തി അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“എനിക്കുള്ളതൊക്കെ എന്‍റെ രവിയേട്ടന്‍റെയാ….”

അവള്‍ മന്ത്രിക്കുന്ന സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു.

“എന്‍റെ ജീവനടക്കം…. ഒന്നും എന്‍റെ അല്ല…എന്‍റെ എല്ലാം രവിയേട്ടനല്ലേ?”

പനിനീര്‍പ്പുഷ്പ്പമടര്‍ത്തുന്ന അയത്നതയോടെ അയാള്‍ അവളുടെ ബ്ലൌസ് അഴിച്ചു.
വെളുത്ത ബ്രായില്‍ കൊഴുത്ത് തുറിച്ച് ഉയര്‍ന്നു താഴുന്ന വലിയ മുലകള്‍ കണ്ട് അയാള്‍ അദ്ഭുതം വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകളോടെ നോക്കി.

“ന്താ രവിയേട്ടാ?”

കണ്ണുകള്‍ പകുതി തുറന്ന് അയാളെ നോക്കിയപ്പോള്‍ തന്‍റെ മാറിലേക്ക് നോക്കി അദ്ഭുതം കൂറുന്ന രവിയോട് അവള്‍ ചോദിച്ചു.

“എന്ത് ഭംഗിയാ അനീ നിന്‍റെ … പാല്‍ക്കുടങ്ങള്‍ക്ക്! എന്തൊരു ഷേപ്പാണ്! എന്തൊരു മുഴുപ്പാണ്!”

“ശ്യോ!”

അവളത് കേട്ട് ലജ്ജയോടെ കൈകൊണ്ട് മുഖം പാതി മറച്ചു.

“ന്താ ഈ പറേണേ! നാണാവുന്നു….നിയ്ക്ക്!”

അവള്‍ വീണ്ടും കണ്ണുകളടച്ചു.
ആ നിമിഷം രവിയുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ മുലയുടെ തുറിപ്പില്‍ അമര്‍ന്നു.
ചൂടുള്ള ചുണ്ടുകളുടെ സ്പര്‍ശനത്തില്‍ മുലകള്‍ വീണ്ടുമൊന്ന് തുറിച്ചു.
ബ്രായ്ക്ക് പുറത്ത് കൂടി അവളുടെ മുലകളില്‍ പിടിച്ച് പതിയെ ഞെക്കി അയാള്‍ അവയെ മാറി മാറി ചുംബിച്ചു.

“ആഹഹഹ്ഹ!! രവിയേട്ടാ!!”

സുഖംകൊണ്ട് താന്‍ തളര്‍ന്നു പോകുന്നത് പോലെ അനിതയ്ക്ക് തോന്നി.
ഇങ്ങനെയും സുഖമോ?
അപ്പോള്‍ താന്‍ മുമ്പ് അനുഭവിച്ചത്?
ഈ സ്വര്‍ഗ്ഗീയ സുഖത്തിനു മുമ്പില്‍ അതൊന്നുമല്ല…
മുലകളില്‍ നിന്നും സുഖരേണുക്കള്‍ ശരീരത്തിന്‍റെ സകലയിടങ്ങളിലേക്കും കുത്തിയൊലിച്ചൊഴുകുകയാണ്.
സുഖത്തിന്റെ സൂചിമുനകള്‍ ലഹരിയായി തറയുന്നു ദേഹമാസകലം.
പുരുഷന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ മുലകളില്‍ തൊടുമ്പോള്‍ എന്തോരുന്മാദമാണ്…
സുഖം കടല്‍ പോലെയിളകിപ്പതയുന്നു പുരുഷന്‍ വിരല്‍ കൊണ്ടും ചുണ്ടുകള്‍കൊണ്ടും മാറില്‍ സ്പര്‍ശിക്കുമ്പോള്‍…
ബ്രായില്‍ ഞെങ്ങിയമര്‍ന്നു തുളുമ്പുന്ന മുലകളെ രവി ചുംബിച്ചും നാവുകൊണ്ട് തലോടിയും ലാളിക്കുമ്പോള്‍ ചുവന്ന അധരം പിളര്‍ത്തി അനിത ഉച്ചത്തില്‍ സീല്‍ക്കാരമിട്ടു.
രവിയുടെ വിരലുകള്‍ ബ്രായുടെ ഹുക്കുകള്‍ വേര്‍പെടുത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.
ഈശ്വരാ, താന്‍ നഗ്നയാക്കപ്പെടുവാന്‍ പോകുന്നു!
ശ്യോ!!
അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ ഇറുക്കിയടച്ചു.
ബ്ലൌസ് അഴിച്ചത് പോലെ എളുപ്പമായിരുന്നില്ല ബ്രാ അഴിക്കുന്നത് എന്ന് അയാള്‍ അറിഞ്ഞു.

“അനീ…”

അയാള്‍ വിളിച്ചു.

“ഹ്മം…”

അവള്‍ മൂളി.

“കാണട്ടെ മോള്‍ടെ, തങ്കക്കുടങ്ങള്‍ നേരിട്ട്…ഇതൊന്നു അഴിച്ചേ…എട്ടന് കാണണ്ടേ? എട്ടന് കാണിക്കാനല്ലേ അതൊക്കെ!”

“ഞാന്‍ എങ്ങനെയാ രവിയേട്ടാ…?”

വിറയാര്‍ന്ന സ്വരത്തില്‍, ദൈന്യതയോടെ അവള്‍ ചോദിച്ചു.

“ഏട്ടന്‍ ..അഴിച്ചോ…”

അവള്‍ ഒരു വിധം പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
അവളെ വിറയ്ക്കുന്നതും കുളിരെടുക്കുന്നതും അയാള്‍ കണ്ടു.
പുരുഷന്‍ തൊടാത്ത പെണ്ണിന്‍റെ ലജ്ജഭാവങ്ങള്‍ അയാളെയും പുളകം കൊള്ളിച്ചു.
അയാളുടെ ശ്രമം വിഫലമാകുന്നത് കണ്ട് അവള്‍ പിമ്പിലേക്ക് കയ്യെത്തിച്ച് ഹുക്കുകള്‍ വിടര്‍ത്തി.
രവി ബ്രാ പതിയെ വലിച്ചെടുത്തു.
മുറിയിലെ ചുവന്ന പ്രകാശത്തില്‍ അവളുടെ പൂര്‍ണ്ണ ഗോളാകൃതിയുള്ള മുലകളുടെ ഭംഗിയും തെറിപ്പും അയാളെ വിവശനാക്കി.
കുറെ നെരം അയാള്‍ അവളുടെ ഭംഗി നോക്കി ആസ്വദിച്ചു.
പിന്നെ കൈത്തലം കൊണ്ട് അവയെ പതിയെ തഴുകി.
അനിതയപ്പോള്‍ തുടകള്‍ ചേര്‍ത്ത് അമര്‍ത്തി.
അങ്ങനെ ചെയ്യേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് അവള്‍ക്ക് തോന്നി.
കാരണം തുടകള്‍ക്കിടയില്‍, ഞെരിഞ്ഞ് അമര്‍ന്നിരുന്ന യോനിത്തടമപ്പോള്‍ സ്പര്‍ശനത്തിന് വേണ്ടി അസഹ്യമായി വിതുമ്പി.

“ഏട്ടാ…എന്‍റെ …”

രവിയുടെ കൈകള്‍ അവളുടെ നഗ്നമുലകളില്‍ അമര്‍ന്നു നീങ്ങവേ അനിത അധരം കടിച്ച് അമര്‍ത്തി വികാരം നിയന്ത്രിക്കാന്‍ വൃഥാ ശ്രമിച്ചു.
രവിയുടെ കൈയ്യുടെ കരുത്ത് ഇടത് മുലയില്‍ അമര്‍ന്നിരിക്കവേ അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ വലത്തേ മുലയില്‍ പതിഞ്ഞു.

“രവിയേട്ടാ…!”

അവള്‍ ഉച്ചത്തില്‍ അയാളെ വിളിച്ചു.
എരിയോളയില്‍ അമര്‍ത്തി ചുംബിയ്ക്കുകയായിരുന്ന രവി പെട്ടെന്ന് അവളെ നോക്കി

“എന്താ അനി?”

അയാള്‍ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു.

“നിയ്ക്ക് വയ്യ ഏട്ടാ…”

അവള്‍ വികാരം കത്തുന്ന സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞു.
അവളുടെ വികാര തീവ്രത മനസ്സിലാക്കി അയാള്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു.
ഒരു മുലയെ കൈകൊണ്ടും മറ്റേ മുലയെ ചുണ്ടുകള്‍ കൊണ്ടും അയാള്‍ അമര്‍ത്തി.
അനിതയുടെ കൈ അപ്പോള്‍ അയാളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് തഴുകി.
കൈകള്‍ സാവധാനം അയാളുടെ തലയുടെ പിമ്പിലേക്ക് പോയി.
അയാളുടെ മുഖം അവള്‍ ശക്തിയായി തന്‍റെ മുലകളിലെക്ക് അമര്‍ത്തി.
അതോടൊപ്പം അയാളുടെ മറ്റേ കൈ മാറില്‍ നിന്നും താഴേക്ക് ഊര്‍ന്നു.
അവളുടെ വയറിന്‍റെ മൃദുലതയില്‍ അത് അമര്‍ന്നു നീങ്ങി.
പൊക്കിള്‍ച്ചുഴിയിലെത്തി.

“ആഹ്…”

ചുണ്ടുകളും കൈകളും മുലകളിലും പൊക്കിള്‍ച്ചുഴിയിലും നല്‍കുന്ന സുഖത്തില്‍ അനിത വീണ്ടും ഉച്ചത്തില്‍ സീല്‍ക്കാരമിട്ടു.
പൊക്കിള്‍ച്ചുഴിയില്‍ നിന്നും അയാളുടെ കൈകള്‍ താഴേക്ക് നീങ്ങിയപ്പോള്‍ അവളൊന്നു പിടഞ്ഞു.
രവിയേട്ടന്റെ കൈ എങ്ങോട്ടാണ് പോകുന്നത്!
ഈശ്വരാ! ആ വിചാരം നല്‍കിയ ലഹരിയ്ക്ക് മുമ്പില്‍ അവള്‍ക്ക് പിടിച്ചു നില്‍ക്കാനായില്ല.

“എന്‍റെ രവിയേട്ടാ…”

പതിവില്‍ കൂടുതല്‍ ഉച്ചത്തില്‍ വികാര പുളകിതയായി അവള്‍ അയാളെ വിളിച്ചു.
അപ്പോള്‍ രവിയുടെ കൈ സാരിക്കുത്തിനകത്ത് കയറിയിരുന്നു.
അയാളുടെ വിരല്‍ തുമ്പുകള്‍ അവളുടെ പാന്റീസിന്റെ വിളുമ്പിനെ തൊട്ടു.
അവള്‍ അപ്പോള്‍ വീണ്ടും ഉച്ചത്തില്‍ കുറുകി.

“അനീ…”

അയാള്‍ വിളിച്ചു.
വിളികേള്‍ക്കാന്‍ പക്ഷെ അവള്‍ക്ക് ശബ്ദം പുറത്തേക്കു വന്നില്ല.

“മോളെ…”

അയാള്‍ വീണ്ടും വിളിച്ചു

“ഏട്ടാ….”

വികാരം മുറ്റിയ സ്വരത്തില്‍ അവള്‍ വിളികേട്ടു.

“ഞാന്‍ സാരി അഴിക്കട്ടെ…?”

“അത്….”

ആ ചോദ്യം പോലും അവളെ വിവശയാക്കി.
അപ്പോഴേക്കും അയാളുടെ വിരലുകള്‍ സാരിക്കുത്തില്‍ പിടിമുറുക്കിയിരുന്നു.
അടുത്ത നിമിഷം സാരി അഴിഞ്ഞുവീണു.
അനിതയുടെ സകല രോമങ്ങളും എഴുന്നേറ്റ് നില്‍ക്കുന്നത് രവി കണ്ടു.
മുറിയിലെ പ്രകാശം അണഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കില്‍ അവള്‍ കൊതിച്ചു.

“എന്‍റെ…!!”

കണ്ണുകള്‍ മിഴിച്ച് അത്യദ്ഭത്തോടെ രവി അവളുടെ ചേതോഹര രൂപം ഇമകള്‍ അനക്കാതെ നോക്കി.
ശില്‍പ്പികള്‍ കൊത്തിയെടുത്തത് പോലെയുള്ള, അരക്കെട്ട്.
ഇരുവശങ്ങളിലേക്കും വിസ്തൃതമായ വിടര്‍ന്ന നിതംബം.
അതീവ ഭംഗിയുള്ള മാദകത്വം വഴിഞ്ഞൊഴുകുന്ന തുടകള്‍.
അകം തുടകള്‍ക്കിടയില്‍, മുകളിലേക്ക് പൊന്തി നില്‍ക്കുന്ന, വെളുത്ത പാന്റിയില്‍ പൊതിഞ്ഞ യോനിത്തടം.
നനഞ്ഞ് കുതിര്‍ന്ന പാന്റിയുടെ മുന്‍ഭാഗം.
പെട്ടെന്ന് പാന്റിയ്ക്ക് മുമ്പില്‍ രവിയുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അമര്‍ന്നു.

“ഓഹോഹ്ഹോഹോ…!!!”

അനിത ഉച്ചത്തില്‍ ശബ്ദമിട്ടു.
വികാരത്തീയില്‍ അവള്‍ കത്തിജ്ജ്വലിച്ചു.
രവിയുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അവിടെ പലവട്ടം അമര്‍ന്നുലഞ്ഞു.
ചുണ്ടുകള്‍ അയാള്‍ പാന്റിയുടെ പുറത്ത് കൂടി മുകളില്‍ നിന്നും താഴേക്ക് ഉരുമ്മിയുരസി.
അപ്പോള്‍ അയാളുടെ കൈകള്‍ അവളുടെ നഗ്നമുലകളെ തഴുകിയുടയ്കുകയായിരുന്നു.
കൈകള്‍ ഇടയ്ക്ക് അവളുടെ തടിച്ച കൊഴുത്ത തുടകളെയും സുഖമായി മര്‍ദിച്ചു.
അവളില്‍ നിന്നും നിര്‍ത്താതെ സീല്‍ക്കാരങ്ങളും സുഖകരമായ കരച്ചിലും പുറത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.
പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ കൈകള്‍ അവളുടെ പാന്റീസ് താഴേക്ക് ഊരി.
അവള്‍ ചന്തികള്‍ പൊക്കിക്കൊടുത്തു.
പാന്റി തുടയുടെ തടിപ്പില്‍ നിന്നും ഊരിയെടുക്കാന്‍ പണിപ്പെട്ടു.
വെളുത്ത് മൃദുലമായ ആ പാന്റി മുഴുവന്‍ നനഞ്ഞ് കുതിര്‍ന്ന് ഒട്ടിപ്പിടിച്ചുരുന്നു.
താന്‍ പൂര്‍ണ്ണനഗ്നയായി, ദേഹത്ത് ഒരു നൂല്‍ബന്ധം പോലുമില്ലാതെ രവിശങ്കറിന്‍റെ മുമ്പില്‍ കിടക്കുകയാണ് എന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ അനിത വികാരം കൊണ്ട് വീര്‍പ്പുമുട്ടി വിവശയായി.
രവിയുടെ മുഖം വീണ്ടും അവളുടെ യോനിത്തടത്തില്‍ അമരാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ അനിത കൈയ്യുയര്‍ത്തി അയാളെ വിലക്കി

“ഏട്ടാ…. വേണ്ട..അവിടെ ..അവിടെ മുഴുവന്‍ …വൃത്തികേട് … വേണ്ട…വൃത്തികേ….”
അവള്‍ മുഴുമിക്കുന്നതിനു മുമ്പേ രവിയുടെ ചുണ്ടുകള്‍ നനഞ്ഞ് കുതിര്‍ന്ന യോനിത്തടത്തില്‍ അമര്‍ന്നിരുന്നു.

“ആഅഹ്ഹ്ഹ്ഹ…”

ഇത്തവണ കുറുകലും സീല്‍ക്കാരവും അവള്‍ പോലും കരുതാത്തത്ര ഉച്ചത്തിലായി.
സ്വയമറിയാതെ അനിത തന്‍റെ തടിച്ച തുടകള്‍ വിടര്‍ത്തി.
എന്തൊരു സുഖമാണ്!
പുരുഷന്‍ എന്നാല്‍ പ്രണയഗുരു എന്നാണോ അര്‍ഥം?
ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യുമോ ഭാര്യാഭര്‍ത്താക്കന്‍മാര്‍?
അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞ്, ചുണ്ടുകള്‍ക്ക് ശേഷം, അയാളുടെ നാവ് രോമങ്ങള്‍ നീക്കം ചെയ്ത തടിച്ച യോനിത്തടത്തില്‍ ഞെങ്ങി അമര്‍ന്നു.

“ഓഹ്ഹോഹോ…എന്‍റെ ..ഏട്ടാ…”

അവള്‍ സ്വയമറിയാതെ ചന്തികള്‍ ഉയര്‍ത്തിപ്പുളഞ്ഞു.
നക്ഷത്രങ്ങളില്‍ നിന്നും നക്ഷത്രങ്ങളിലേക്ക് പറക്കുന്നത് പോലെ തോന്നുന്നു.
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ പൊടിഞ്ഞ് സ്വര്‍ണ്ണത്താപം നിറച്ച് തന്‍റെ ദേഹത്തെ പൊതിയുന്നത് പോലെ…”

“അനീ…”

“ഹ്മം …ഏട്ടാ ….”

“അല്‍പ്പം കൂടി വിടര്‍ത്തി വെച്ചേ …”

അയാള്‍ അവളുടെ തടിച്ച തുടകളില്‍ പിടിച്ച് വിടര്‍ത്തി അകത്തി.
മനോഹരമായ യോനി അയാള്‍ നോക്കിക്കണ്ടു.
ഞൊറിവുകളോ മടക്കുകളോ ഇല്ലാത്ത, ദലങ്ങള്‍ക്ക് മദ്ധ്യേ തടിച്ച വരപോലെ യോനിപ്പിളര്‍പ്പ്.
അയാള്‍ അവളുടെ തുടകള്‍ പിടിച്ച് ഉയര്‍ത്തി മടക്കി “എം” ഷേപ്പില്‍ വെച്ചു.
എന്നിട്ട് അവിടെ നാവുകൊണ്ട് വടിച്ചമര്‍ത്തി.
അനിതയുടെ ദേഹം തുള്ളി വിറച്ചു.
അവളുടെ സീല്‍ക്കാരവും കുരുകളും സുഖമുള്ള നിലവിളിയും വല്ലാതെ ഉച്ചത്തില്‍ പുറത്തേക്ക വന്നു.
സുഖമുള്ള സീല്‍ക്കാരശബ്ദം രവിയെ വല്ലാതെ ഉന്മത്തനാക്കി.
അയാള്‍ ദാഹത്തോടെ നാവ് നീട്ടി വളരെ സമയം അവളുടെ യോനിപ്പിളര്‍പ്പില്‍ ഊറിക്കൂടിയ കൊഴുത്ത മദജലം വടിച്ചു നക്കി.അരക്കെട്ടിളക്കി, തുള്ളി വിറച്ച്, കാമവികാരത്താല്‍ അനിത പിടഞ്ഞു.
അവള്‍ക്കെല്ലാം അവിശ്വസനീയമായി തോന്നി.
തന്‍റെ ദേഹത്ത് ഇതുപോലെ രസയിടങ്ങള്‍ ഉണ്ട് എന്ന് അവള്‍ ഒരിക്കലും കരുതിയിരുന്നില്ല.
അമ്മയെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയതില്‍ അവള്‍ ആദ്യമായി ഖേദിച്ചു.
ഒരു പുരുഷന്‍ യോനിയിലും മുലകളിലും ഇതുപോലെ തഴുകി ലാളിക്കുമ്പോള്‍ ഇതുപോലെ സുഖം കിട്ടുമെന്ന് താന്‍ നേരത്തെ അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ ഒരിക്കലും താന്‍ അമ്മയെ വിലക്കുമായിരുന്നില്ല.
ഗിരി മാമനുമായുള്ള ബന്ധം അവസാനിപ്പിക്കാന്‍ താന്‍ പറയുമായിരുന്നില്ല.
കഷ്ടം!
അവള്‍ക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി.
അപ്പോള്‍ രവി അവളുടെ യോനി കൈകള്‍ കൊണ്ട് പിടിച്ച് പിളര്‍ത്തി തുറന്ന് അതിലേക്ക് ആകാംഷയോടെ നോക്കി.
താഴികക്കുടത്തിന്‍റെ ആകൃതിയില്‍ തടിച്ച മാംസ വര.
അതിനു താഴെ ത്രസിക്കുന്ന കന്ത്.
മൂത്രനാളി
യോനിദ്വാരം…
നനഞ്ഞ് കുതിര്‍ന്ന്‍, ഒട്ടിപ്പിടിച്ച്…
എന്തൊരു മയക്കുന്ന മണം!
അയാള്‍ മൂക്കുവിടര്‍ത്തി ശ്വസിച്ചു.
പിന്നെ ത്രസിച്ചു പിടയുന്ന കന്തില്‍ നാക്ക് അമര്‍ത്തി.

“രവിയേട്ടാ….!”

സീല്‍ക്കാരത്തിനും കുറുകലിനുമിടയില്‍ അവള്‍ ഉച്ചത്തില്‍ വിളിച്ചു.
ആ ശബ്ദം മുറിയ്ക്ക് പുറത്തേക്ക പോയി.

“മോളെ, പതിയെ…”

കന്തില്‍ അമര്‍ത്തി അമര്‍ത്തി ചുംബിയ്ക്കുന്നതിനിടയില്‍ രവിശങ്കര്‍ പറഞ്ഞു.
മദജലം നിര്‍ത്താതെ പ്രവഹിക്കുകയാണ്.
രവിയതെല്ലാം നക്കി വലിച്ച് കുടിച്ചു.
അയാളുടെ ചുണ്ടുകളുടെ, നാവിന്‍റെ ചലനം അതിവേഗത്തിലായി.
ഒരിക്കലും അത്തരമൊരു പ്രവര്‍ത്തി അനിത പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല.
ആദ്യരാത്രിയാണ് എങ്കിലും ഒരുപാട് വര്‍ത്തമാനം പറയും, കെട്ടിപ്പിടിക്കും, കവിളിലും ചുണ്ടിലും ഉമ്മവേക്കും, പിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഉറങ്ങും എന്നാണ് അവള്‍ കരുതിയിരുന്നത്.
അക്കാര്യമോര്‍ത്ത് പോലും മനസ്സില്‍ അതീവ ലജ്ജ സൂക്ഷിച്ചാണ് അവള്‍ കിടപ്പുമുറിയിലേക്ക് വന്നത് തന്നെ.
പക്ഷെ ഇപ്പോള്‍ കിട്ടുന്ന ഈ സുഖം!ഏത് ഇന്ദ്രജാലമാണ് ഇത്!
രവിയേട്ടന്‍ ഒരു ജാലവിദ്യക്കാരനാണോ?
അയാളുടെ ചുണ്ടുകളുടെയും നാവിന്‍റെയും ചടുല ചലനങ്ങള്‍ യോനിയെ ഉഴുതു മറിക്കുന്നു.
ശരീരമുല്‍പ്പാദിപ്പിക്കുന്ന അനിയന്ത്രിത കാമ സുഖം ദേഹത്തെ, രക്തത്തെ മുഴുവന്‍ കുടിച്ചു വറ്റിക്കുന്നു…
അയാളുടെ ചുംബനങ്ങളും നക്കലും ചപ്പലും ഈമ്പിവലിയ്ക്കലും അതി ദൃതമായപ്പോള്‍ അനിത അയാളുടെ തലമുടിയില്‍ പിടിച്ച് വലിച്ച് പുളഞ്ഞു മറിഞ്ഞു.
നിര്‍ത്താതെ സീല്‍ക്കാരമിട്ടുകൊണ്ട്.
നിര്‍ത്താതെ സുഖകരമായി നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട്.
എത്ര നേരം…
പെട്ടെന്ന് രവിയേട്ടന്‍ തന്‍റെ കയ്യില്‍ പിടിക്കുന്നത് അവള്‍ അറിഞ്ഞു.
അവള്‍ക്ക് കണ്ണുകള്‍ തുറക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.
കൈ എങ്ങോട്ടോ കൊണ്ടുപോവുകയാണ്‌!
എന്ത് ചെയ്യാനാണ് രവിയേട്ടന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത്?
പെട്ടെന്ന് തന്‍റെ കൈ ചൂടുള്ള, ദൃഡമായ, നനഞ്ഞ, ഒരു വസ്തുവില്‍ മുട്ടിയത് അവള്‍ അറിഞ്ഞു.
അത് എന്താണ് എന്നറിയാന്‍ അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ പതിയെ തുറന്ന് നോക്കി.
ഒരു നിമിഷം അവള്‍ ഞെട്ടിത്തരിച്ചു.
പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ കൈയ്യില്‍ നിന്ന് അവള്‍ തന്‍റെ കൈ പിന്‍വലിച്ചു.
കണ്ണുകള്‍ ഇറുക്കിയടച്ചു.
ഈശ്വരാ, എന്താ താന്‍ ഇപ്പോള്‍ കണ്ടത്?
രവിയേട്ടന്റെ മുള്ളുന്ന സാധനം!
പുരുഷന്മാര്‍ മൂത്രമൊഴിക്കുന്ന സാധനം ഇത്രയും വലുതാണോ?
പക്ഷെ അവര്‍ മുണ്ടുടുക്കുമ്പോള്‍ പാന്‍സോ ജീന്‍സോ ഷോട്ട്സോ ഇടുമ്പോള്‍ മുന്‍ഭാഗം പ്ലെയിന്‍ ആയിട്ടാണല്ലോ കാണുന്നത്!
താന്‍ ആദ്യമായി രവിയേട്ടനെ കണ്ടത് കസവ് മുണ്ട് ഉടുത്താണ്.
അമ്പലത്തില്‍ വെച്ച്.
അന്ന് പരസ്പ്പരം അറിയില്ലായിരുന്നു.
അന്ന് മുതല്‍ ഇന്നോളം ഒരിക്കല്‍ പോലും മുന്ഭാഗത്ത് മുഴയോ തടിപ്പോ ഒന്നും കണ്ടിരുന്നില്ല.
ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ?
രവിയേട്ടന്‍ എന്തിനാ എന്‍റെ കൈ എടുത്ത് അതില്‍ പിടിപ്പിക്കാന്‍ നോക്കിയത്?
അനിത ഉത്ക്കണ്ടയോടെ ചിന്തിച്ചു.
രവിയേട്ടന് അതില്‍ നല്ല സുഖം കിട്ടുന്നത് കൊണ്ടല്ലേ?
ഞാന്‍ മൂത്രമൊഴിക്കുന്ന ഭാഗത്ത് രവിയേട്ടന്‍ തൊട്ടപ്പോള്‍, പിടിച്ചപ്പോള്‍, ഉമ്മവെച്ചപ്പോള്‍, നാവോക്കെ ഇട്ടിളക്കിയപ്പോള്‍ തനിക്ക് കിട്ടിയ, കിട്ടുന്ന, സുഖം!
അത് രവിയേട്ടനും ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലേ?
എന്നിട്ട്?
എന്നിട്ട് താന്‍ അറപ്പോടെ കൈ പിന്‍വലിച്ചു.
ഈശ്വരാ!
താന്‍ എന്ത് നന്ദികേടാണ് കാണിച്ചത്.
അവള്‍ പെട്ടെന്ന് കണ്ണുകള്‍ നിറച്ച് രവിയെ നോക്കി.

“സോറിയേട്ടാ…”

അവള്‍ കൈ അയാളുടെ അരക്കെട്ടിലെക്ക് കൊണ്ടുവന്ന് അയാളുടെ പൊങ്ങിയുയര്‍ന്ന ലോഹമാംസത്തേ തൊട്ടു.
തന്‍റെ വിരലുകള്‍ പൊള്ളിയത് പോലെ അവള്‍ക്ക് തോന്നി.
രവി ശങ്കറിനോടുള്ള തീവ്ര, തീക്ഷ്ണ പ്രണയത്തിന്‍റെ ചൂടില്‍ അവള്‍ ആവേശത്തോടെ അതില്‍ അതില്‍ അമര്‍ത്തി.
കൈകൊണ്ട് ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.
അപ്പോള്‍ തന്‍റെ വിരലുകള്‍ കൂട്ടിമുട്ടുന്നില്ല എന്ന് അവള്‍ കണ്ട് അമ്പരന്നു.
എന്തൊരു കട്ടിയും വണ്ണവുമാണ്!
വിരലുകള്‍ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ അതില്‍ പിതുക്കി.
അയാള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമാകുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാന്‍ അവള്‍ അയാള്‍ടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ പാതിയടഞ്ഞാണ്!
അതിനര്‍ത്ഥം തന്‍റെ പിടുത്തം രവിയേട്ടന് സന്തോഷം നല്‍കുന്നുണ്ട് എന്നാണു.
അതില്‍ അവള്‍ അഭിമാനിച്ചു.
രവിയേട്ടന്‍ തന്നെ എന്തൊക്കെയാണ് ചെയ്തത് അവിടെ?
ഉമ്മവെച്ചു.
നാവുകൊണ്ട് തൊട്ടു.
തനിക്കും അങ്ങനെ ചെയ്യണം.
പക്ഷെ എങ്ങനെ?
തനിക്ക് അതൊന്നും അറിയില്ലല്ലോ!
അത് സാരമില്ല.
എല്ലാവരും എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടാണോ എല്ലാം ചെയ്യുന്നത്?
ചെയ്തു നോക്കാം.
ആദ്യം ശരിയാകില്ലായിരിക്കാം.
ക്രമേണ നേരെ ആയിക്കോളും.
അവള്‍ അയാളെ മലര്‍ത്തിക്കിടത്തി.
രവി പൂര്‍ണ്ണ നഗ്നനായി മലര്‍ന്നു കിടന്നു.
ഇപ്പോള്‍ അയാളുടെ നഗ്നതയിലെക്ക് നോക്കിയപ്പോള്‍ അവള്‍ക്ക് ഭയമോ അരുതായ്കയോ തോന്നിയില്ല.
തന്‍റെ ദൈവമാണ്.
തന്‍റെ എല്ലാം.
രവിയെട്ടന്റെ എല്ലാം എനിക്ക് പൂജ്യവസ്ത്തുക്കളാണ്.
അറപ്പുണ്ടാക്കുന്നതോ ഭയപ്പെടുത്തുന്നതോ ആയി യാതൊന്നുമില്ല.
അവള്‍ അയാളുടെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ചു.
കൈകൊണ്ട് അയാളുടെ മുഴുത്ത് തടിച്ച ലിംഗം പിടിച്ചുയര്‍ത്തി അതിന്‍റെ മകുടത്തില്‍ ഉമ്മവെച്ചു.
രവി ശങ്കര്‍ അപ്പോള്‍ സുഖംകൊണ്ട് മര്‍മ്മരമിട്ടു.

“ഇഷ്ടായോ രവിയേട്ടാ…”

അവള്‍ ലിംഗത്തില്‍ പിടിച്ച് തഴുകിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
അയാള്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ തലകുലുക്കി.

“നിയ്ക്ക് അറീല്ല, ന്നും, കെട്ടോ, ഇഷ്ടാകുന്നില്ലേല്‍ പറയണേ…”

ഒരിക്കല്‍കൂടി ഉമ്മ വെക്കുന്നതിനിടയില്‍ അനിത പറഞ്ഞു.

“മോള്‍ക്ക് അറപ്പ് തോന്നുന്നുണ്ടോ?”

അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“ശ്യെ! ന്താ രവിയേട്ടാ….എനിക്ക് രവിയേട്ടനോട് അറപ്പ് തോന്ന്വേ? ”

“പിന്നെ മോള്‍ ആദ്യം കൈ തൊട്ടപ്പം പേടിച്ചപോലെയാരുന്നല്ലോ എക്സ്പ്രഷന്‍…”

“അത്…”

അവള്‍ കൈകൊണ്ട് ലിംഗം അമര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് അയാളെ നോക്കി.

“നിയ്ക്ക് ഇങ്ങനെ ഒന്നും …രവിയേട്ടാ ഞാന്‍ ..ഞാനിപ്പ ന്താ പറയ്യാ?”

“സൈറ്റുകളില്‍ ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ലേ ഇങ്ങനെ?”

അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“ശ്യെ!!”

അവള്‍ ലജ്ജയോടെ, ഇഷ്ട്ടക്കേടോടെ അയാളെ നോക്കി.

“ന്താ രവിയേട്ടന്‍ ഇപ്പറയണേ! മൊബൈല് അതിനാ ല്ലാരും ഉപയോഗിക്കണേ?”

“അതിനും കൂടി ഉപയോഗിക്കും ചിലര്‍,”

അയാള്‍ ചിരിച്ചു.

“ആരിക്കും…”

അവള്‍ ചിരിച്ചു.

“നിയ്ക്ക് അതറീല്ല്യ ട്ടോ! ഞാന്‍ നോക്കീട്ടില്ല…”

“അപ്പൊ നീ ഫസ്റ്റ് നൈറ്റിനെ പറ്റി എന്തൊക്കെയാ അറിഞ്ഞിരിക്കണേ?”

“നിയ്ക്ക് ടെന്‍ഷന്‍ ആരുന്നു…അത് കാരണം ഞാന്‍ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു..അമ്മെ എന്താ ഈ ഫസ്റ്റ് നൈറ്റില് ആളുകള് ചെയ്യണേ ? അമ്മയ്ക്ക് എന്‍റെ പൊട്ട ചോദ്യം കേട്ടിട്ട് വല്ലാണ്ടങ്ങ് ചിരിയാ വന്നെ! അമ്മ പറഞ്ഞു, നീ ഒന്നും ചെയ്യണ്ട പൊട്ടിപ്പെണ്ണെ..രവി ചെയ്തോളും എല്ലാം…നീയപ്പോ അയ്യോ പൊത്തോ എന്നൊന്നും പറഞ്ഞ് രവിയെ തടയാണ്ട് ഇരുന്ന മതി…”

“ഹഹ…”

അവളുടെ സംസാരം രവി ശങ്കറില്‍ ചിരിയുണര്‍ത്തി.

“കളിയാക്കല്ലേ രവിയേട്ടാ…”

അയാളുടെ നെഞ്ചില്‍ അമര്‍ന്നു കിടന്നു അവള്‍ ചിണുങ്ങി.
അവളുടെ കൊഴുത്ത വലിയ മുലകള്‍ അപ്പോള്‍ അയാളുടെ വിരിമാറില്‍ അമര്‍ന്നു ഞെങ്ങി.
അതിന്‍റെ സുഖത്തില്‍ അനിത ഒന്ന് പിടഞ്ഞു.

“അപ്പൊ അനിയ്ക്ക് ഫസ്റ്റ് നൈറ്റിനെപ്പറ്റി ഒരു സങ്കല്‍പ്പോം ഇല്ലാരുന്നോ?”

“അദൊക്കെ ണ്ടാരുന്നു രവിയേട്ടാ…”

അവള്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“കൊറേ നേരം മിണ്ടീം പറഞ്ഞും ഇരിക്കും…പിന്നെ …”

അവള്‍ ലജ്ജയോടെ അയാളെ നോക്കി.

“നിന്‍റെ നാണം ഇതുവരേം പോയില്ലേ എന്‍റെ അനി?”

അവളുടെ താടിയില്‍ പിടിച്ച് അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“ന്നാലും നാണം മാറ്റണ്ട ട്ടോ..എന്ത് ചേലാ അത് കാണാന്‍!”

“നാണം ന്നൂല്ല്യ പ്പോ രവിയേട്ടാ…”

അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“ണ്ടാരുന്നു കൊറച്ച് …ഇപ്പോ ഒരു നുള്ള്..ത്രേ ള്ളൂ ,”

“ശരി…”

അയാള്‍ പറഞ്ഞു.

“ഫസ്റ്റ് നൈറ്റിനെപ്പറ്റി അനീടെ മനസ്സില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന സങ്കല്പം മൊത്തം പറഞ്ഞില്ല… വര്‍ത്താനം പറഞ്ഞിരിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞു..ഫസ്റ്റ് നൈറ്റില്‍ വര്‍ത്താനം മാത്രേ ഉള്ളൂന്നാണോ വിചാരിച്ചിരുന്നെ?”

“അല്ല…”

വീണ്ടും അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ലജ്ജ അരിച്ചെത്തി.

“ഉമ്മവെക്കും കെട്ടിപ്പിടിക്കും അതൂണ്ടാവും എന്നും അറിയാരുന്നു നിയ്ക്ക്…”

അയാള്‍ പിന്നെയും ചിരിച്ചു.

“നീയെന്താ പഠിച്ചെ? യെസ് എനിക്കറിയാം..നിന്നെപ്പറ്റിയുള്ളതൊന്നും മറന്നിട്ടില്ല ഞാന്..കമ്പ്യൂട്ടര്‍ സയന്‍സ്…അതില് ഡിഗ്രി ഉള്ളയാള്‍ക്ക് ഇത്രേം മാത്രേ അറിയൂ സെക്സിനെപ്പറ്റി?”

“സെക്സോ?”

അവള്‍ അയാളെ മിഴിച്ചു നോക്കി.
പിന്നെ പഴയ ഭാവം കൊണ്ട് വന്നു അയാളെ നോക്കി ലജ്ജയോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“അത്രയ്ക്ക് ഒന്നും അറീല്ല ഏട്ടാ..ഏട്ടന്‍ ചെയ്തതൊക്കെ നിയ്ക്ക് അറിയില്ലാരുന്നു ങ്ങനെ ക്കെ പെണ്ണുങ്ങളെ ചെയ്യൂന്നൊക്കെ…”

“അയ്യോ…”

രവിയ്ക്ക് വിഷമമമായി.

“അപ്പം നീ ഒന്നും എന്ജോയ്‌ ചെയ്തില്ലേ അനീ?”

“എന്‍ജോയ് ചെയ്തില്ലേന്നോ?”

അവള്‍ ചോദിച്ചു.
ഉച്ചത്തിലാണ് ചോദിച്ചത്

“എന്തായീ പറേണേ? എനിയ്ക്കാണേ…രവിയേട്ടാ സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ എത്തിയ ഒരു ഫീലാ….ഒഹ്!!”

“സോറി അനി…”

എന്തോ ഓര്‍ത്ത് രവി ശങ്കര്‍ പറഞ്ഞു.

“അയ്യോ എന്താ ഇത് രവിയേട്ടാ? ന്തിനാ എന്നോട് സോറി പറയണേ?”

“അത് അനി…”

അയാള്‍ പറഞ്ഞു.

“നീ കരുതിയ പോലെ തന്ന്യാ ഞാനും ആദ്യമൊക്കെ കരുതിയെ..ഈ സുന്ദരിക്കുട്ടീടെ അഴക്‌ മൊത്തം കണ്ടോണ്ട് കൊറേ മിണ്ടി, പറഞ്ഞ്, അങ്ങനെ കൊറച്ച് നേരം ഇരിക്കണം ..പിന്നെ മതി കിസ്സിങ്ങും ഒക്കെ ന്ന്…പക്ഷെ…”

അവളുടെ വിഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന സൌന്ദര്യത്തിലേക്ക് നോക്കി രവി ശങ്കര്‍ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

“പക്ഷെ നിന്‍റെ ഈ സൌന്ധര്യോം ഈ ബോഡീമൊക്കെ കണ്ട് വല്ലാതെ അങ്ങ് ഞാന്‍ ഭ്രമിച്ച് , ഭ്രാന്ത് വരുന്ന പോലെ ആയി ..കണ്ട നാള്മുതലുള്ള കൊതിയല്ലേ? അപ്പം കണ്ട്രോള്‍ അങ്ങ് വിട്ടുപോയി…അതാ…”

“അതിനെന്താ…”

അവള്‍ കയ്യിലിരുന്ന ലിംഗം ഒന്നുകൂടി തഴുകി അമര്‍ത്തി.

“നിയ്ക്ക് അതാ ഇഷ്ടായെ ഒരുപാട്, എന്‍റെ രവിയേട്ടാ…”

തന്‍റെ ലിംഗത്തില്‍ പിടിച്ചിരുന്ന അനിതയുടെ മനോഹരമായ വിരലുകള്‍ക്ക് മേല്‍ രവി കൈത്തലം വെച്ചു.

“ഇത് പോലെ ചെയ്തെ …”

രവി അവളുടെ വിരലുകളില്‍ കൈ അമര്‍ത്തി മുകളിലേക്കും താഴേക്കും ചലിപ്പിച്ചു.

പെട്ടെന്നവള്‍ക്ക് കാര്യം മനസിലായി.
ആദ്യമായി പുരുഷ ലിംഗം കണ്ടതും അത് കണ്ട് താന്‍ ഭയന്ന് ഓടിപ്പോയതും അവള്‍ ഓര്‍ത്തു.
രണ്ടു മൂന്ന്‍ വര്‍ഷം മുമ്പാണ്.
അമ്മയ്ക്കന്നു പനിയാണ്.
താന്‍ തനിച്ചാണ് അന്ന് അമ്പലത്തില്‍ പോയത്.
അമ്മയുടെ അടുത്ത് വേഗമെത്താന്‍ വേണ്ടി റോഡില്‍ നിന്നും മാറി ഒരു ഷോട്ട്കട്ടിലൂടെ വരികയായിരുന്നു താന്‍.
കശുമാവുകള്‍ വളര്‍ന്നു നിന്നിരുന്നയിടത്ത് ഒരു ഒറ്റയടിപ്പാതയിലൂടെ.
അപ്പോഴാണ്‌ പെട്ടെന്ന് ഒരു ശബ്ദം കേള്‍ക്കുന്നത്.

“മോളെ ഒന്ന് ഹെല്‍പ്പ് ചെയ്തെ….”

ശബ്ദം കേട്ടു താന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍ കശുമാവിന്‍ കൂട്ടത്തിനകത്ത് പരിചയമുള്ള, അന്‍പതിനു മേല്‍ പ്രായമുള്ള ഒരാള്‍.

“ഇതേലൊന്നു പിടിച്ച് ഇതുപോലെ അടിച്ചു തന്നെ…വയ്യാഞ്ഞിട്ടാ…”

താന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ അയാള്‍ മുണ്ട് അരവരെ പൊക്കി വെച്ച് തന്‍റെ വലിയ ലിംഗമെടുത്ത് മുകളിലേക്കും താഴേക്കും വേഗത്തില്‍ പിടിച്ച് താഴ്ത്തുകയും പൊക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഒന്നേ നോക്കിയുള്ളൂ!
“അമ്മെ” ഉച്ചത്തില്‍ നിലവിളിച്ച് താന്‍ ഓടി മാറുകയായിരുന്നു.
അപ്പോള്‍ അങ്ങനെയാണ് ചെയ്യേണ്ടത്!
ആ രംഗം മനസ്സിലോര്‍ത്ത് അനിത രവി ശങ്കറിന്‍റെ ലിംഗമെടുത്ത് ശരിക്കും ഹാന്‍ഡ്ജോബ്‌ ചെയ്തു കൊടുത്തു.
രവി അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അരക്കെട്ട് പതിയെ ചലിപ്പിച്ചു.
ഇത്തവണ ലജ്ജയേതും കൂടാതെ അവള്‍ അയാളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി
കുറെ നേരം പരസ്പ്പരം കണ്ണുകളില്‍ നോക്കി അവള്‍ കൈകള്‍ ചലിപ്പിച്ചു.
അപ്പോഴാണ്‌ രവി ശങ്കര്‍ തന്‍റെ യോനിയില്‍ ഉമ്മവെച്ചതും യോനി പിളര്‍ത്തി വെച്ച് ചപ്പി വലിച്ചതും അവളോര്‍ത്തത്.
ആ ഓര്‍മ്മയില്‍ അവള്‍ ലിംഗത്തില്‍ നിന്നും കൈ മാറ്റാതെ മുഖം ലിംഗത്തിന് നേരെ താഴ്ത്തി.
എന്നിട്ട രവിശങ്കറിനെ നോക്കി.

“മോളെ, ആദ്യായിട്ടാവുമ്പോ ഒത്തിരി അറപ്പൊക്കെ ണ്ടാവും…അത്കൊണ്ട്…”

“ഒന്ന് പോ രവിയേട്ടാ…എന്നെ എന്തൊക്കെയാ ചെയ്തെ? അപ്പൊ ണ്ടായ ഒരു സുഖം! ന്നിട്ടാണോ ന്നെ വെലക്കെണേ?”

അവളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ ലിംഗ മകുടത്തിലെ പ്രീക്കമ്മില്‍ തൊട്ടു.
അവള്‍ അയാളെ നോക്കി.
അവളുടെ ചുവന്ന അധരത്തില്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ച സോപ്പ് പതപോലെയുള്ള പ്രീക്കം അവള്‍ വിരല്‍കൊണ്ട് വടിച്ച് അയാളെ നോക്കി.
എന്നിട്ട് ആ വിരല്‍ അവള്‍ അയാളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വായില്‍ വെച്ച് ഈമ്പി.
പിന്നെ മുഖം വീണ്ടും ലിംഗത്തിലേക്ക് താഴ്ത്തി.
വായ്‌ തുറന്നു.
കുത്തനെ ഉയര്‍ന്ന, തന്‍റെ തടിച്ച ലിംഗത്തിന് മേല്‍ അവളുടെ ചുണ്ടുകളുടെ വൃത്തവലയത്തിന്‍റെ ചുവപ്പിലേക്ക് അയാള്‍ നോക്കി.
മകുടം അവള്‍ വായിലേക്കെടുത്തു.

“ആഅഹ്…”

രവി ശങ്കറില്‍ നിന്നും ഒരു സുഖ സീല്‍ക്കാരം അവള്‍ കേട്ടു.
അപ്പോള്‍ അനിത അഭിമാനം കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു.
തന്‍റെ ഭര്‍ത്താവിന് ഇഷ്ടമായിരിക്കുന്നു!
തന്‍റെ പ്രവര്‍ത്തികള്‍ അദ്ദേഹത്തിന് രസിക്കുന്നു!
അദ്ദേഹം അതാസ്വദിക്കുന്നു!
ആ വിചാരം അവളെ ആവേശഭരിതയാക്കി.
മകുടം അവള്‍ വലിചീമ്പി.
മകുടവും കഴിഞ്ഞ് അധരവൃത്തം താഴേക്ക് പോയി.
ലിംഗത്തിന്‍റെ മുക്കാലുമെത്തിയപ്പോള്‍ മകുടം തന്‍റെ തൊണ്ടയില്‍ മുട്ടുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.
അവള്‍ മുഖം പിമ്പോട്ടേയ്ക്കെടുത്തു.
പിന്നെയും മുമ്പോട്ടേയ്ക്ക്.
വീണ്ടും മുമ്പോട്ട്‌…
അങ്ങനെ എത്ര സമയം!
സുഖത്തിന്റെ സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിലെത്തി രവി ശങ്കര്‍.
ഭൂമിയിലേക്ക് വരാന്‍ അനിത സമ്മതിച്ചില്ല.
പെട്ടെന്ന് രവി ശങ്കര്‍ തലമുടിയില്‍ പിടിച്ച് അവളെ വിലക്കി.

“നിര്‍ത്ത് മോളെ…അല്ലെങ്കില്‍ ഇപ്പൊ പോകും!”

“ഇപ്പോള്‍ പോകും എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍?

അവളൊന്നു സംശയിച്ചു.
ആഹ്, പിന്നീട് മനസ്സിലാകും.
രവി എഴുന്നേറ്റു.
അനിതയെ മലര്‍ത്തിക്കിടത്തി.
വീണ്ടും അവളുടെ മുലകള്‍ ചുംബിച്ചുലച്ചു.
വിരല്‍ യോനിദ്വാരത്തിലേക്കിട്ട് അവിടെയടിഞ്ഞ കൊഴുത്ത ചൂട് മദജലത്തില്‍ വിരല്‍ കടത്തി അവളെ സുഖിപ്പിച്ച് അയാള്‍ അവളുടെ മുലകള്‍ മാറി മാറി ചുംബിച്ചും നക്കിയും മൃദുവായി കടിച്ചും മുലക്കണ്ണുകള്‍ ഞരടിയുടച്ചും സുഖിച്ചു, അവള്‍ക്കു സുഖം നല്‍കി.
പിന്നെ വീണ്ടും അധരം കടിച്ചീമ്പി.
വളരെ നേരം.
അപ്പോഴൊക്കെ തന്‍റെ തുടകളില്‍ ഞെങ്ങി അമര്‍ന്നിരുന്ന അയാളുടെ ലിംഗത്തില്‍ അവള്‍ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് തഴുകിക്കൊണ്ടിരിന്നു.

“അനീ…”

“ഏട്ടാ…”

“എനിക്ക് നിന്നെ മുഴുവന്‍ അറിയണം…”

“എന്നെ ഏട്ടന്‍ മുഴുവനും അറിയുകയെല്ലേ ഇപ്പൊ?”

“നിന്‍റെ കന്യകാത്വം നഷ്ട്ടപ്പെടുത്തണം…”

“ഞാനിപ്പോള്‍ കന്യകയല്ലല്ലോ…”

“നീയിപ്പോഴും കന്യകയാണ്….അത് നഷ്ട്ടമാവാന്‍ ഒരു ക്രിയ കൂടിയുണ്ട്…അത് ചെയ്യേണ്ടേ?”

“ഹ്മം ..വേണം…”

അവള്‍ പറഞ്ഞു.
രവി കിടക്കയില്‍ മുട്ടുകള്‍ മടക്കിയിരുന്നു.
എന്നിട്ട് അവളുടെ തടിച്ച തുടകള്‍ അകത്തി വിടര്‍ത്തി വെച്ചു.
എന്നിട്ടയാള്‍ നിവര്‍ന്നു.
അവളിലേക്ക് ചായ്ഞ്ഞു.
അയാളുടെ ലിംഗം വീണ്ടും ഭീമാകാരം പ്രാപിച്ച് അവളുടെ യോനിയുടെ നേര്‍ക്ക് നിന്ന് വിറച്ചു.

“രവിയേട്ടാ…”

അവള്‍ ഭീതിയോടെ വിളിച്ചു.

“അത് … എന്ത് ചെയ്യാന്‍ പോകുവാ? അത് രവിയേട്ടാ…”

“പേടിക്കേണ്ട…”

അവളെ ചുംബിച്ച്, കവിളില്‍ തലോടി അയാള്‍ പറഞ്ഞു.

“എപ്പഴായാലും ഈ വേദന നീ അറിയണല്ലോ അനീ..അതിപ്പം തന്നെ അറിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ രക്ഷപ്പെട്ടില്ലേ…”

“വേദനയോ!”

അവള്‍ ഭയത്തോടെ വീണ്ടും രവി ശങ്കറെ നോക്കി.

“രവിയെട്ടാ ഹോസ്പ്പിറ്റളില്‍ ഇന്‍ജക്ഷന്‍ എടുക്കുമ്പം പോലും കരയണ ആളാ ഞാനിപ്പഴും..വേദന ന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാല്…”

“മോള് പേടിക്കാതെടാ…”

അയാള്‍ വീണ്ടും അവളെ ചുംബിച്ചു.
തലമുടിയിഴകളില്‍ വീണ്ടും തലോടി.
അയാള്‍ അരക്കെട്ട് അവളുടെ യോനിയുടെ നേരെ താഴ്ത്തി.
മകുടം യോനിപ്പിളര്‍പ്പില്‍ തൊട്ടു.
ആ നിമിഷം അവളൊന്നു ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങി.

“എന്‍റെ രവിയേട്ടാ…”

സുഖലഹരിയില്‍ അവളയാളെ കെട്ടിപ്പുണര്‍ന്നു.

“മോളെ പതിയെ അകത്ത് വെക്കുവാണ് കേട്ടോ…”

അവള്‍ തലകുലുക്കി.
ഈശ്വരന് തുല്യനായ തന്‍റെ ഭര്‍ത്താവിന്‍റെ സന്തോഷത്തിനു വേണ്ടി ഏത് വേദനയും സഹിക്കാന്‍ ഈയുള്ളവള്‍ എപ്പോഴേ തയ്യാറാണ്!
എന്ത് വേദനയും!
ലിംഗമകുടം യോനിപ്പിളര്‍പ്പിലേക്ക് കയറി.

“രവിയേട്ടാ…പതുക്കെ..മുറി..മുറിയുണു….”

അയാള്‍ അല്‍പ്പ നേരം പിളര്‍പ്പിന്‍റെ കവാടത്തില്‍ മുട്ടിച്ചു വെച്ചു.

“മോള്‍ കാല്‍ അല്‍പ്പം കൂടി ഒന്ന് വിടര്‍ത്തിക്കേ…”

അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
അനിത തുടകള്‍ അല്‍പ്പം കൂടി അകത്തി.
രവിശങ്കര്‍ ലിംഗം അകത്തേക്ക് പതിയെ അനക്കി.

“വേണ്ട ഏട്ടാ…വേദനിയ്ക്കുണു…ആഹ്!”

“സാരമില്ല..അല്‍പ്പം വേദന ഉണ്ടാവും ..ഇപ്പം സഹിച്ചാല്‍ പിന്നെ വേദനിയ്ക്കണ്ടല്ലോ അനി…”

“ഹ്മം..പതിയെ…”

അയാള്‍ അല്‍പ്പം കൂടി തള്ളി.

“ആഅഹ്…!”

അനിത അലറി കരഞ്ഞു.

“മോളെ!”

രവിശങ്കറിന് വല്ലായ്മ തോന്നി.
അവന്‍ യോനിപ്പിളര്‍പ്പില്‍ മുട്ടിയിരുന്ന ലിംഗം അവിടെ നിന്നും മാറ്റി.
അവളുടെ സമീപം മലര്‍ന്നു കിടന്നു.
പുതപ്പെടുത്ത് അറയിലിട്ട്‌ നഗ്നത മറച്ചു.
അവളുടേതും.

“സോറീടാ…”

അവളുടെ നെറ്റിമേല്‍ തലോടിക്കൊണ്ട് അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
അയാള്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
അയാളത് തുടച്ചു.

“നന്നായി നൊന്ത് പോയി അല്ലെ?”

അവള്‍ മുഖം തിരിച്ച് അയാളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“പക്ഷെ രവിയേട്ടാ…”

അയാളുടെ നെഞ്ചില്‍ കൈവെച്ച് അവള്‍ അയാള്‍ക്ക് നേരെ കിടന്നുകൊണ്ട് അയാളെ വിളിച്ചു.
അയാളും അവള്‍ക്ക് അഭിമുഖമായി കിടന്നു.
അവളെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു.

“ഇപ്പം ട്രൈ ചെയ്തില്ലേല്‍ പിന്നെ വിഷമം ആകില്ലേ? എന്തായാലും നമുക്ക് ഒരു മോന്‍ വേണ്ടേ? അപ്പോള്‍ എന്തായാലും എപ്പഴാണേലും ഈ പ്രോബ്ലം സോള്‍വ് ചെയ്താലല്ലേ പറ്റൂ?”

അവളുടെ ശബ്ദത്തിലെ നിഷ്ക്കളങ്കത അയാളെ സ്പര്‍ശിച്ചു.

“നീയെന്ത് ക്രീമാ അനി യൂസ് ചെയ്യണേ?”

അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“ക്രീമോ?”

അവള്‍ മനസ്സിലാകാത്തത് പോലെ അയാളെ നോക്കി.

“ഞാന്‍ ക്രീം ഒന്നും യൂസ് ചെയ്യണില്ല, ഏട്ടാ. ഇടയ്ക്ക് വിക്സ് ഒക്കെ നെറ്റിമ്മേല് തേക്കും. തലവേദന വരുമ്പം. എട്ടന് എന്തിനാ ക്രീം?”

“അയ്യോ! അതുപോലെ ഉള്ള ക്രീം അല്ല ഞാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചേ അനി…”

അയാള്‍ വിശദീകരിച്ചു.

“ഈ വാസലിന്‍ ക്രീം ഒക്കെ കേട്ടിട്ടില്ലേ നീയ്? അതുപോലത്തെ!”

“ഒഹ്! ഈ സ്കിന്‍ ഡ്രൈ ആകാതെ തേക്കണ ക്രീം അല്ലെ? ഇല്ല രവിയേട്ടാ! അതൊന്നും ഞാന്‍ യൂസ് ചെയ്യില്ല..രവിയെട്ടന്റെ എവിടെയാ ഡ്രൈ ആയിരിക്കണേ?”

“എനിക്ക് എവിടേം ഡ്രൈ ഇല്ല അനി…”

അയാള്‍ ചിരിച്ചു.

“നിന്‍റെ അവിടം ഡ്രൈ ആണ്. അവിടെ ഒന്ന് ലൂസാക്കാന്‍!”

കാര്യമറിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവളുടെ മുഖം ലജ്ജകൊണ്ട് മൂടി.

“അയ്യേ! അതിനാരുന്നോ?”

അയാള്‍ തലകുലുക്കി.

പെട്ടെന്ന് അയാളുടെ മുഖം വിടര്‍ന്നു.

“നീ പോയി അല്‍പ്പം വെളിച്ചെണ്ണ കൊണ്ടുവരൂ…”

അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
അവള്‍ പുതപ്പ് വാരിച്ചുറ്റി എഴുന്നേറ്റു.
മുറിയ്ക്ക് പുറത്ത് കടന്ന് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.
ഷെല്‍ഫില്‍ നിന്നും വെളിച്ചെണ്ണ ബോട്ടിലെടുത്തു.
അതുമായി അടുക്കളയില്‍ നിന്നും തിരികെ ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ മുമ്പില്‍ പത്മജ നില്‍ക്കുന്നു.
പത്മജയെക്കണ്ട് അനിതയും അവളെക്കണ്ട് പത്മജയും അമ്പരന്നു.

“അമ്മയെന്താ ഇപ്പൊ ഇവിടെ?”

അവള്‍ ലജ്ജയോടെ തിരക്കി.
കൈയ്യിലിരുന്ന ബോട്ടില്‍ അവള്‍ പിമ്പിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി മറയ്ക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.

“ഇന്ന് കുടിക്കാന്‍ വെള്ളം കൊണ്ടുപോയില്ല…എടുക്കാന്‍ വന്നതാ?”

എന്നിട്ട് അവര്‍ അവളെ ചോദ്യരൂപത്തില്‍ നോക്കി.

“ന്താ അത്?”

പിമ്പിലേക്ക് മറഞ്ഞിരുന്ന കൈയ്യിലേക്ക് നോക്കി പത്മജ ചോദിച്ചു.

“അത്…”

അനിത ജാള്യതയോടെ അമ്മയെ നോക്കി.

“സുന്ദരിക്കുട്ടിയ്ക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു നാണം? ന്താ കഥ?”

പത്മജ അവളുടെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു.
അനിത ബോട്ടില്‍ മുമ്പിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു.

“ഇത് വെളിച്ചെണ്ണയല്ലേ? ന്തിനാ രാത്രീല്‍ വെളി….”

പെട്ടെന്ന് എന്തോ ഓര്‍ത്ത് അവര്‍ നിര്‍ത്തി.
മകളെ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി.

“ഇങ്ങനെ നോക്കല്ലേ അമ്മെ!”

അവള്‍ ലജ്ജയോടെ മുഖം മറച്ചു.

“ഞാന്‍ ഒന്നാമതെ ആകെ നാണിച്ചു ചമ്മി നിക്കുവാണ്…”

“ശരിയാകുന്നില്ല്യെ കുട്ട്യേ?”

അവള്‍ സഹതാപത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ല്ല്യ അമ്മെ…”

ഒന്നുമോര്‍ക്കാതെ അനിത പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

“വെളിച്ചെണ്ണ എങ്ങന്യാ ഇടുന്നേന്നു അറിയ്യോ നെനക്ക്?”

അവള്‍ അമ്മയെ ലജ്ജയോടെ നോക്കി.

“അതൊക്കെ എങ്ങന്യാ അമ്മെ എനിക്കറിയ്യാ? ഞാന്‍ ഇത് ആദ്യായിട്ടല്ലെ?”

പത്മജ അവളെ നോക്കി.

“ഓക്കേ, രവീടെ… അല്‍പ്പമൊക്കെ ഒക്കെ ആകുന്നില്ലേ?”

“എന്നുവെച്ചാ?’

“എന്നുവെച്ചാ…ന്‍റെ മോളെ..കൊറച്ച് ഒക്കെ … അല്‍പ്പമൊക്കെ ഉള്ളില്‍ പോകുന്നുണ്ടോ?”

അനിത ഒന്നും മനസ്സിലാകാത്തത് പോലെ അമ്മയെ നോക്കി.

“എടീ രവീടെ സാധനം അല്പ്പമേലും നിന്‍റെ അകത്ത് കടക്കുന്നുണ്ടോന്ന്‍?”

“ശ്യോ! അതാരുന്നോ?”

അനിത അല്‍പ്പം ലജ്ജിച്ചു.

“ഇല്ലമ്മേ, ഒട്ടും കടക്കണില്ല്യ…അവിടെ ….. ന്ന്വച്ചാ വാതക്ക വന്ന് മുട്ടി നിക്ക്വാ…ഒട്ടും ഉള്ളിലേക്ക് പോണില്ല്യ…”

“അങ്ങനെങ്കി നീ രവീടേത്തില് മാത്രം എണ്ണ ഇട്ടോണ്ട് മാത്രം കാര്യല്ല്യ മോളെ… ”

“അപ്പൊ…?”

“അപ്പൊ നിന്‍റെത്തിലും ശരിക്കും എണ്ണയിടണം …വെരലുമ്മേ എണ്ണ എടുത്ത് ശരിയ്ക്കങ്ങട് ഉള്ളില്‍ ഇട്ട് തേക്കണം..അപ്പഴേ ലൂസാവൂ …മനസ്സിലായോ പറഞ്ഞെ?”

അനിത തലയാട്ടി.

“എന്നാ ചെല്ല്…”

പത്മജ മകളുടെ തോളില്‍ പിടിച്ച് മുമ്പോട്ട്‌ അനക്കി.
അനിത മുറിയിലേക്ക് കയറി.

“ന്ത്‌ പറ്റി അനീ?”

അയാള്‍ തിരക്കി.
അയാള്‍ പുതപ്പില്‍ നഗ്നത മറച്ചിരുന്നു.

“അത് പിന്നെ, എണ്ണ എടുത്തപ്പം അമ്മ വന്നൂ ഏട്ടാ! സോറി!”

“ശ്യെ! അതിനു സോറിയെന്തിനാ? ഞാങ്കരുതി അനി ബാത്ത് റൂമിലും പോയിക്കാണൂന്ന്‍…”

അനിത ബോട്ടിലുമായി കിടക്കയിലേക്ക് കയറി.

“കാണാന്‍ വിഷമം ആണേല്‍ കണ്ണടച്ചോ…”

അവളില്‍ നിന്നും ബോട്ടില്‍ വാങ്ങി തന്‍റെ ശരീരത്ത് നിന്നും പുതപ്പ് നീക്കി രവി ശങ്കര്‍ പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് വെഷമ്വേ? എന്തിന്? രവിയേട്ടന്റെ എല്ലാം എന്‍റെയല്ലേ?”

പുതപ്പ് മാറ്റി നഗ്നയായി മലര്‍ന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് അനിത പറഞ്ഞു.
വെണ്ണക്കല്‍ ശില്‍പ്പം പൊലെ കിടക്കയില്‍ മലര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന അനിതയുടെ സിന്ദൂര സൌന്ദര്യത്തിലേക്ക് കണ്ണിമയ്ക്കാതെ അയാള്‍ നോക്കി.
നിറവും മിഴിവുമുള്ള വിസ്മയ നഗ്നത….
അയാള്‍ എണ്ണയെടുത്ത് ലിംഗത്തിന്‍റെ കടവരെ തേയ്ക്കുന്നത് അവള്‍ നോക്കി നിന്നു.
കളഭസുഗന്ധിയായി അവളത് കൌതുകത്തോടെ നോക്കി നിന്നു.

“ആദ്യയായി ഇത് കാണുമ്പോള്‍ നിനക്ക് വേറെ എന്തേലും തോന്നുന്നുണ്ടോ അനി?”

ലിംഗം കൈയ്യിലെടുത്ത് അവളെ കാണിച്ചുകൊണ്ട് അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“വേറെ എന്തേലും എന്ന് വെച്ചാ?”

“പേടി, അറപ്പ്…പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ചിലര്‍ക്കെങ്കിലും ആദ്യം കാണുമ്പോ പേടി ഉണ്ടാവും എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്…”

അവളിലേക്ക് കുനിഞ്ഞ് നിന്നു കൊണ്ട് അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“ഇഷ്ടോം സ്നേഹോം ഉള്ലോരോട് തോന്നില്ല അങ്ങിനെ രവിയേട്ടാ…”

അവള്‍ കവകള്‍ വിടര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“എനിക്ക് രവിയേട്ടനോട് കൊല്ലുന്ന ഇഷ്ടമല്ലേ?”

അവളുടെ യോനിപ്പിളര്‍പ്പിലേക്ക് കയറാന്‍ അയാളുടെ ലിംഗം ശ്രമിച്ചു.

“വേദനയുണ്ടോ?”

പതിയെ തള്ളിക്കൊണ്ട് അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“ഉണ്ട്..വേദനയുണ്ട്..ഇപ്പോള്‍ ഹാ…ഹാ!! ഏട്ടാ ..ഭയങ്കര വേദന…”

യോനിപ്പിളര്‍പ്പിലേക്ക് ലിംഗമകുടം അല്‍പ്പം പോലും കയറിയില്ല.

“പേടിക്കേണ്ട…ഞാന്‍ പുറത്തെടുക്കാം..”

അയാള്‍ ലിംഗം മാറ്റി.

“പക്ഷെ രവിയേട്ടാ…”

അവള്‍ നിസ്സഹായതയോടെ അയാളെ നോക്കി.
പെട്ടെന്ന് അവള്‍ പത്മജ പറഞ്ഞ കാര്യമോര്‍ത്തു.

“ആ ബോട്ടില്‍ ഇങ്ങു തരൂ രവിയേട്ടാ…”

അവള്‍ അയാളോട് പറഞ്ഞു.

“അമ്മ പറഞ്ഞു ഇത് എന്റെം…”

അത്രയും പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവള്‍ക്ക് അബദ്ധം മനസ്സിലായത്.
അയാളുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും ബോട്ടില്‍ വാങ്ങവേ അവള്‍ ചമ്മലോടെ അയാളെ നോക്കി.

“അമ്മ എന്ത് പറഞ്ഞു?”

അയാള്‍ ആകാംക്ഷയോടെ തിരക്കി.

“ഏയ്‌..ഒന്നൂല്ല…ഒന്നൂല്ല ഏട്ടാ…”

കവകള്‍ വിടര്‍ത്തി വെച്ച് എണ്ണയെടുത്ത് യോനിദ്വാരത്തില്‍ തേച്ചുകൊണ്ട് അനിത പറഞ്ഞു.

“അമ്മ അറിഞ്ഞോ മോളെ നമ്മുടെ പ്രോബ്ലം?”

അയാള്‍ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
ഇത്തവണ അവള്‍ക്ക് മറച്ചുവെക്കനായില്ല.
അത് അയാളോട് പറയുന്നതില്‍ അവള്‍ക്ക് വിഷമവും തോന്നിയില്ല.

“അറിഞ്ഞു ഏട്ടാ എന്‍റെ കയ്യില്‍ ഈ എണ്ണക്കുപ്പി കണ്ടപ്പം.”

അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“അയ്യോ അമ്മ…നാളെ അമ്മേടെ മുഖത്ത് നോക്കാന്‍ ചെറിയ ഒരു ചമ്മല്‍ ഉണ്ടാവൂല്ലോ…”

അയാള്‍ ചിരിച്ചു.
എന്നിട്ട് യോനിയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കൈവിരല്‍ കടത്തി എണ്ണ തേയ്ക്കുന്ന അനിതയെ നോക്കി.

“ഏയ്‌! അത് കൊഴപ്പം ല്ല്യ ഏട്ടാ…അമ്മ ടീച്ചര്‍ അല്ലെ? ദൊക്കെ സാധാരണ ആണെന്ന് അറീല്ല്യെ അമ്മയ്ക്ക്!”

അവള്‍ വീണ്ടും വിരലുകളിലേക്ക് എണ്ണയെടുത്ത് യോനിയ്ക്കകത്ത് തേച്ചു.

“അമ്മയാണോ ഇങ്ങനെ ചെയ്യാന്‍ പറഞ്ഞെ?”

“ഹ്മം…”

അവള്‍ അയാളെ നോക്കാതെ തേച്ച് പിടിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ങ്ങനെ ചെയ്താ മതീ ന്ന് പറഞ്ഞു…അവര്‍ക്കൊക്കെ എക്സ്പീരിയന്‍സ് ഉള്ളതല്ലേ ഏട്ടാ..അപ്പം ശരിയാവ്വും…”

അവള്‍ ബോട്ടില്‍ അയാള്‍ക്ക് തിരികെ നല്‍കി.
അയാള്‍ വീണ്ടും അവളിലേക്ക് കുനിഞ്ഞു.
അനിത വീണ്ടും കവകള്‍ വിടര്‍ത്തി വെച്ചു.
അയാളുടെ ലിംഗം അവളുടെ യോനിപ്പിളര്‍പ്പിനെ തൊട്ടു.
രവിശങ്കര്‍ പിന്നെ അകത്തേക്ക് തള്ളി.
മകുടം അല്‍പ്പം ഉള്ളിലെക്കിറങ്ങി.

“വേദനയുണ്ടോ? ഉണ്ടോ അനി?”

അയാള്‍ സാവധാനം തള്ളിക്കൊണ്ട് അവളുടെ കവിളില്‍ ഉമ്മവെച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ണ്ട്…”

അവള്‍ മന്ത്രിച്ചു.

“ആദ്യത്തേ ത്രയും ഇല്ലേട്ടാ… പതിയെ…ആഹ് ആഹ്..വേദനിക്കുന്നു..നിര്‍ത്തിക്കെ!!”

മകുടം ഏതാണ്ട് പകുതി യോനിയിലേക്കിറങ്ങിയിരുന്നു.
അയാള്‍ അതുപോലെ അവിടെ വെച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
എന്നിട്ട് ബാലന്‍സ് ചെയ്ത് അവളുടെ മുലകളില്‍ പതിയെ മൃദുവായി മാറി മാറി ഉമ്മവെച്ചു.
ഇടത് കൈകൊണ്ട് മുലകള്‍ തഴുകിയമര്‍ത്തി ചുണ്ടുകളില്‍ ചുംബിച്ചു.
അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞ് അയാള്‍ വീണ്ടും പതിയെ തള്ളി.
മകുടം പൂര്‍ണ്ണമായും യോനിയ്ക്കകത്ത് കടന്നു.

“ആആഹ്ഹ്ഹ്ഹ്ഹ!!”

അനിത അലറിക്കരഞ്ഞു.

“യ്യോ!!”

രവി ശങ്കറിന് അത് കേട്ടപ്പോള്‍ വിഷമമായി.

“ഇത്രേം വേദനയുണ്ടോ ,മോളെ? എണ്ണ തേച്ചിട്ടും…”

അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞൊഴുകിയത് കണ്ടപ്പോള്‍ മനസ്താപത്തോടെ അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“സാരമില്ലേട്ടാ…”

അവള്‍ കണ്ണുനീരിനിടയില്‍ക്കൂടി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഏട്ടന്‍ പതിയെ ട്രൈ ചെയ്യ്‌…ന്തായാലും എപ്പഴേലും ഈ വിഷമം മാറ്റെണ്ടതല്ലേ?”

രവിശങ്കര്‍ വീണ്ടും അരക്കെട്ട് താഴ്ത്തി.
ലിംഗം അല്‍പ്പം ഉള്ളില്‍ കടന്നത് പോലെ തോന്നി അയാള്‍ക്ക്.
അയാള്‍ മുഖം കുനിച്ച് നോക്കുമ്പോള്‍ അനിത അധരം കടിച്ചമര്‍ത്തി കിടക്കുകയാണ്.
അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ നിന്നും കണ്ണുനീര് ധാരധാരയായി പ്രവഹിക്കുന്നു.
അയാള്‍ക്ക് സഹതാപം തോന്നി.
യോനിയില്‍ നിന്നും ലിംഗം എടുത്തുമാറ്റിയാലോ എന്നുപോലും അയാളാലോചിച്ചു.
എങ്കിലും അരക്കെട്ടില്‍ പെരുകി നിറയുന്ന സുഖം അതിന്‍റെ തീവ്രതയിലേക്ക് പോയിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് അയാള്‍ വീണ്ടും തള്ളി…

“ആആഹ്…”

അനിതയുടെ നിലവിളി അത്യുച്ചത്തിലായി.
പെട്ടെന്ന് തന്‍റെ ലിംഗത്തില്‍ പ്രത്യേകമായ ദ്രാവകത്തിന്റെ വഴുവഴുപ്പറിഞ്ഞ് അയാള്‍ അരക്കെട്ടിലെക്ക് നോക്കി.
അയാള്‍ നടുങ്ങിപ്പോയി.
രക്തം!
അയാള്‍ പെട്ടെന്ന് ലിംഗം വലിച്ചൂരാന്‍ തുടങ്ങി.
പെട്ടെന്നവള്‍ അയാളുടെ ചന്തികളില്‍ കൈയ്യമര്‍ത്തി വിലക്കി.

“വേദന സാരമില്ല ഏട്ടാ…ഏട്ടന്‍ ട്രൈ ചെയ്യ്‌…”

“ബട്ട് മോളെ ..ബ്ലഡ്….”

“എഹ്? ബ്ലഡ്?എവിടെയാ ഏട്ടാ?”

“താഴെ?”

“താഴെയോ?”

അനിത കണ്ണുകള്‍ താഴ്ത്തി അരക്കെട്ടിലെക്ക് നോക്കി.

“എട്ടന് മുറിഞ്ഞോ? എങ്ങനെയാ മുറിഞ്ഞേ? അയ്യോ…എന്നാ കഴുകിക്കളഞ്ഞിട്ട് വാ…ശ്യോ! എങ്ങനെയാ രവിയേട്ടാ?”

“എനിക്കല്ല മുറിഞ്ഞത് പെണ്ണെ!”

രവി ചിരിച്ചു.
പിന്നെ വിഷയത്തിന്‍റെ ഗൌരവമോര്‍ത്ത് ചിരി നിര്‍ത്തി.

“നിനക്കാണ്..നിന്‍റെ കന്യാചര്‍മ്മം പൊട്ടി!”

“എഹ്??”

അനിത ഞെട്ടിവിറച്ചു.

“ഈശ്വരാ മുറിഞ്ഞത് എന്റെയാണോ!”

അവള്‍ ചാടി എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ ഭാവിച്ചു.

“പതുക്കെ…”

രവിശങ്കര്‍ പറഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ നിന്‍റെ മേത്ത് കിടക്കുകയല്ലേ അനീ? അങ്ങനെ ചാടി എഴുന്നേറ്റാല്‍ നടുവ് വിലങ്ങും…”

രവിശങ്കര്‍ എഴുന്നേറ്റു.
പിന്നാലെ അവളും.
കൈകൊണ്ട് യോനിത്തടം മറച്ച് പിടിച്ചാണ് അവളെഴുന്നേറ്റത്.

“രവിയേട്ടാ ആ ഷെല്‍ഫീന്ന് ഒരു ചുവപ്പ് നൈറ്റി ഉണ്ട്..അതിങ്ങെടുത്തേ…”

രവിശങ്കര്‍ കൈയ്യെത്തിച്ച് ഷെല്‍ഫ് തുറന്ന് നൈറ്റിയെടുത്ത് അവള്‍ക്ക് നല്‍കി.
അവളത് പെട്ടെന്ന് ധരിച്ചു.
യോനിത്തടലേക്ക് നേര്‍ത്ത ചുവപ്പ് രാശി പടര്‍ന്നു.
അവള്‍ ബാത്ത്റൂമിന് നേരെ നടന്നു.

“അമ്മെ…”

അവള്‍ പതിയെ വിളിച്ചു.
അല്‍പ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ പത്മജ കതക് തുറന്ന് അവളെ നോക്കി.

“എന്താ മോളെ?”

അവര്‍ തിരക്കി.

“അമ്മെ, അകം മുറിഞ്ഞു. ബ്ലഡ് വരുന്നു. ന്താ പ്പോ ചെയ്യാ?”

പത്മജ ഒരു നിമിഷമോര്‍ത്തു.

“സാരമില്ല…”

അവര്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മകളുടെ തോളില്‍ പിടിച്ചു.

“നീ ഇവിടെ നിക്ക്…ഞാന്‍ ദാ വന്നു…”

അത് പറഞ്ഞ് അവള്‍ ടോര്‍ച്ച് എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
അഞ്ചു മിനിറ്റിനുള്ളില്‍ തിരികെയെത്തി.
കൈയ്യില്‍ കുറച്ച് ഇലകള്‍.

“ന്താ ഇത്? അലോവേരയല്ല്യെ അത്? അതെന്താ? കൂവളമോ?”

“ദന്നെ…”

പത്മജ പറഞ്ഞു.

“ഇത് രണ്ടും മിക്സ് ചെയ്ത് അവിടെ ശരിക്ക് അമര്‍ത്തി തേക്കണം…അല്ലേല്‍ ഇന്‍ഫെക്ഷന്‍ ഉണ്ടാവും. സാനിടൈസറും ഡെറ്റോളും ന്നും ശരിയാവില്ല..ഇതാണ് സൂപ്പര്‍

പത്മജ അലോവേര നീളത്തില്‍ പിളര്‍ന്നു.
ഒരു ചെറിയ സ്റ്റീല്‍ പാത്രമെടുത്ത് അതിലേക്ക് അലോവേരയുടെ കൊഴുത്ത ദ്രവം പിഴിഞ്ഞെടുത്തു.
പിന്നെ കൂവളവത്തിന്‍റെ നീരെടുത്ത് അതില്‍ കലര്‍ത്തി.

“ഇതിട്…”

പാത്രം അവളുടെ നേരെ നീട്ടി പത്മജ പറഞ്ഞു.

“ങ്ങനാ അമ്മെ ഇടണേ?”

അവള്‍ പത്മജയോട് തിരക്കി.
പത്മജ എന്തോ പറയാന്‍ തുടങ്ങി.
പിന്നെ അവള്‍ക്ക് നേരെ നീട്ടിയ പാത്രം പിന്‍വലിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ നേരെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

“നൈറ്റി പൊക്കിപ്പിടിച്ച് നീയങ്ങോട്ട് ഇരുന്നെ….”

അനിത സംശയത്തോടെ പത്മജയെ നോക്കി.

“എന്താ നോക്കണേ?”

അല്‍പ്പം ഗൌരവത്തോടെയാണ് പത്മജ അവളോട്‌ ചോദിച്ചത്.

“ചെറുപ്പത്തില്‍ എത്ര തവണയാ കുട്ട്യെ ന്‍റെ അവടെയൊക്കെ ഞാന്‍ കഴികീത്? ഒന്ന് രണ്ട് വയസ്സുള്ള ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞായി നീ മാറിയിരിക്കുണ്ന്ന്‍ അങ്ങട് ചുമ്മാ ഓര്‍ത്ത് നൈറ്റി പൊക്കിപ്പിടിച്ച് അവടെ ഇരിക്ക് പെണ്ണെ!”

അനിത കസേരയില്‍ ഇരുന്നു.
നൈറ്റി പിടിച്ച് മുകളിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തി. അവളുടെ വെളുത്ത് നീണ്ട തടിച്ച തുടകള്‍ക്ക് മുകളിലേക്ക് നൈറ്റി പൊങ്ങി. പിന്നെ തടിച്ച തുടയിടുക്കില്‍ പത്മജ നോക്കി. രോമം കളഞ്ഞ തടിച്ച യോനിത്തടത്തിലേക്ക് അവര്‍ നോക്കി. പിളര്‍പ്പിന്റെ വക്കില്‍ നിന്ന് കൃസരി വരെ കൊഴുത്ത ചുവന്ന രക്തപ്പാട്.

“തൊട രണ്ടും അങ്ങ് വിടര്‍ത്തി പൊളിച്ച് വെച്ചേ കുട്ട്യേ!”

പത്മജ അനിതയുടെ നേരെ കുസൃതിയോടെ നോക്കി.

അനിത തുടകള്‍ രണ്ടും വിടര്‍ത്തി വെച്ചപ്പോള്‍ അലോവേര കൂവള മിശ്രിതം പുരണ്ട പത്മജയുടെ വിരലുകള്‍ അവളുടെ യോനി ദലങ്ങളെക്കടന്ന് യോനീദ്വാരത്തിന്റെ മൃദുലതനിറഞ്ഞ ച്ചൂടിനെ തൊട്ടു.
ദ്രാവക മിശ്രിതം മുഴുവന്‍ അവര്‍ മകളുടെ യോനിയ്ക്കകത്ത് തേച്ചുപിടിപ്പിച്ചു.

“നി, എഴുന്നേക്ക് കുട്ടീ…”

പത്മജ മകളോട് പറഞ്ഞു.

“ഇപ്പൊ ഓക്കെയായി ട്ടോ..ധൈര്യായ്ട്ട് പോ..ന്നിട്ടാ കര്‍മ്മം ങ്ങട്ട് കമ്പ്ലീറ്റ് ചെയ്യാ…”

പത്മജ മകളുടെ നേരെ നോക്കി നിഗൂഡമായി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ശ്യെ! ഈ അമ്മ..ന്താ ഈ പറയണേ? ന്ന് പോണുണ്ടോ?”

“അത് ശരി!”

പത്മജ ചിരിച്ചു.

“കാര്യം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ന്നോട് പോകാനോ! നല്ല കാര്യായി…”

അനിതയും ചിരിച്ചു.
അനിത തിരികെയെത്തിയപ്പോള്‍ രവിശങ്കര്‍ കിടക്കയില്‍ നിന്നും എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.
അയാള്‍ മൊബൈലില്‍ ആരോടോ സംസാരിക്കുന്നു.

“ആ അനി വന്നോ?”

അവള്‍ കടന്ന് വരുന്നത് കണ്ട് ഫോണ്‍ മുഖത്ത് നിന്ന് മാറ്റി ദൂരെപ്പിടിച്ച് രവിശങ്കര്‍ പറഞ്ഞു.

“ഇര്‍ഫാനെ, പിന്നെ വിളിക്കാം കേട്ടോ…”
വീണ്ടും ഫോണ്‍ മുഖത്തേക്ക് കൊണ്ടുവന്ന് രവിശങ്കര്‍ പറഞ്ഞു.

“ഓക്കെയായോ മോളെ?”

അവളെക്കണ്ട് പുഞ്ചിരിയോടെ അയാള്‍ ചോദിച്ചു.

“അമ്മയ്ക്ക് അല്‍പ്പം വൈദ്യം ക്കെ വശോണ്ട് രവിയേട്ടാ…ആലോവേരേം കൂവളോം മിക്സ് ചെയ്ത് അമ്മ അവടെ തേച്ചു..ബ്ലഡ് പിടിച്ചു കെട്ടിയ പോലെ അങ്ങട് നിന്ന്…”

കിടക്കയിലേക്ക് കയറി അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
അനിതയും അയാളോടൊപ്പം കിടക്കയിലേക്ക് കയറി അയാളുടെ സമീപം മലര്‍ന്നു കിടന്നു.

“രവിയേട്ടന്റെ മൂഡ്‌ മൊത്തം കളഞ്ഞു ഞാന്‍…”

അവള്‍ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“ഏയ്‌..ഡോണ്ട് ബീ സില്ലി…”

അവളെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച് നെറ്റിയുടെ വശത്ത് ഉമ്മവെച്ച് അയാള്‍ പറഞ്ഞു.

“ഇര്‍ഫാനാ വിളിച്ചത്…”

രവി ശങ്കര്‍ പറഞ്ഞു.

“ഇര്‍ഫാന്‍? ഒഹ്! മനസ്സിലായി..ഏട്ടന്‍റെ കൂടെ വര്‍ക്ക് ചെയ്യണ ആളല്ലേ? ആള് മ്മടെ കല്യാണത്തിനു വന്നിരുന്നോ?”

“ഇല്ല, അവനപ്പോ യൂ കെയില്‍ ആയിരുന്നു…അതുകൊണ്ട് വരാമ്പറ്റീല്ല..ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ എല്ലാത്തിനും മുമ്പേ അവനുണ്ടാകുവാരുന്നു…. മേല്‍നോട്ടോം ഉത്തരവാദിത്തോം ഒക്കെയായി”

“അത്രേം തിക്ക് ആണോ നിങ്ങള് തമ്മില്‍ ഏട്ടാ?”

“എനിക്ക് ഫ്രണ്ട്സ് എന്നുപറയാന്‍ ഒരുപാടുണ്ട് അനീ…കല്യാണത്തിന് കണ്ടതല്ലേ … എല്ലാം പ്രോബ്ലം ഇല്ല ..നല്ല ഫ്രെണ്ട്ലി ആണ്, സപ്പോര്‍ട്ടീവ് ആണ്…ബട്ട് …”

രവിശങ്കര്‍ അനിതയുടെ തലമുടിയില്‍ വാത്സല്യത്തോടെ തഴുകി.

“രാമന് ലക്ഷ്മണനെപ്പോലെയാണ് എനിക്കവന്‍…ഫ്രണ്ട് ..ആള്‍സോ എ ബ്രദര്‍…ഡിപ്പെന്‍ഡബിള്‍… ട്രസ്റ്റ് വര്‍ത്തി…”

അനിത രവിശങ്കറെ അദ്ഭുതത്തോടെ നോക്കി.

“കല്യാണം കഴിഞ്ഞോ ആളുടെ?”

പെട്ടെന്ന് രവിശങ്കറിന്റെ മുഖത്തെ തെളിച്ചം മാഞ്ഞു.

“എന്താ രവിയേട്ടാ?”

അനിത വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“എന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചപ്പോ ഒര് വെഷമം?”

“ആള്‍ക്ക് ഒരു അഫയര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു അനീ…”

രവിശങ്കര്‍ പറഞ്ഞു.

“നാദിയ…നാദിയ യൂസുഫ്…ഹൈലി റിച്ച് ആയ ഒരു എന്‍ ആര്‍ ഐയുടെ ഒറ്റമോള്‍… നമുക്കീ റിലേഷന്‍ കണ്ടിന്യൂ ചെയ്യണോ നിന്‍റെ ഡാഡി എനിക്ക് നിന്നെ തരില്ല..അതുകൊണ്ട് നിര്‍ത്തുന്നതല്ലേ നല്ലത് എന്നവന്‍ ഒരിക്കല്‍ ചോദിച്ചു…പ്രേമിച്ചു നടന്നിട്ട് അവളെ കിട്ടിയില്ലെങ്കില്‍ അവന്‍ ലൈഫ് മൊത്തം പ്രാന്ത് പിടിച്ചു നടക്കും എന്ന് എന്നോടും പറഞ്ഞു…അവളെ കിട്ടില്ല എന്ന് ഉറപ്പുള്ളത് കൊണ്ട് ഒരു ദിവസം അവന്‍ ഗുഡ് ബൈ പറഞ്ഞ് പിരിഞ്ഞു..പക്ഷെ…”

അനിത രവിശങ്കറിന്‍റെ വാക്കുകളെ ശ്രദ്ധയോടെ, ആകാംക്ഷയോടെയും കേട്ടു.

“…പക്ഷെ നെക്സ്റ്റ് ഡേ അവനൊരു കോള്‍ വന്നു, ഒരു ഫ്രെണ്ടിന്‍റെ…”

“എന്താരുന്നു അത്?’

അനിത ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു.

“നാദിയ ഞരമ്പ് കണ്ടിച്ച് ഹോസ്പ്പിറ്റലില്‍ കെടക്കുണു എന്നറിയിച്ച്…”

“ഈശ്വരാ…!”

അനിത ഭയത്തോടെ രവിശങ്കറെ നോക്കി.

“എന്നിട്ട്?”

“എന്നിട്ടെന്താ? ഇര്‍ഫാന്‍ അന്നേരം തന്നെ ഹോസ്പ്പിറ്റലില്‍ പറന്നെത്തി…പിന്നത്തെ രണ്ടു കൊല്ലക്കാലം ഒന്നും പറയണ്ട അനീ…. ആസ് യൂഷ്വല്‍ ലവ് അറ്റ്‌ ഇറ്റ്സ് പീക്ക്…മോഹന്‍ലാല്‍ ഏതോ സിനിമേല്‍ പറഞ്ഞ പോലെ ഞരമ്പ് മുറിച്ചിട്ട പോലെയാരുന്നു രണ്ടാളുടേം പ്രണയപ്പാച്ചില്‍…പക്ഷെ ഒരു ദിവസം…”

രവിശങ്കറിന്റെ സ്വരം വികാരാര്‍ദ്രമായി.

“ഒരു ദിവസം അവളുടെ ഒരു വാട്ട്സ് ആപ്പ് മെസേജ്…”

“എന്താരുന്നു മെസേജ്?”

“അവളുടെ ഡാഡി ആത്ഹത്യചെയ്യുമെന്ന് പറയണു, അവള്‍ ഇര്‍ഫാനെ കല്യാണം കഴിച്ചാല്‍…അതുകൊണ്ട്…”

“അതുകൊണ്ട്?”

അല്‍പ്പം ഈര്‍ഷ്യയോടെ അനിത ചോദിച്ചു.

“ഡാഡി ആത്മഹത്യമെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ചെയ്യും…പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം ഇതുവരെ പ്രാക്റ്റിക്കല്‍ ആയി ചെയ്ത് കാണിക്കുന്ന ആളാണ്‌ അതുകൊണ്ട് നമുക്ക് മറക്കാം, പിരിയാം എന്നൊക്കെ…”

“ഛെ! എന്താദ്?എന്താ ആ കുട്ടി അങ്ങനെയൊക്കെ പറയണേ? അദൊക്കെ അച്ഛന്‍ അവളെ പേടിപ്പിച്ച് പിന്തിരിപ്പിക്കാന്‍ വേണ്ടി പറയണ അടവല്ലേ രവിയേട്ടാ…പാവം ആ മനുഷ്യന്‍! ന്നിട്ട്? ന്നിട്ടെന്ത്‌ണ്ടായി രവിയേട്ടാ?”

“ന്ത്‌ണ്ടാവാനാ അനീ?”

വീണ്ടും അവളുടെ മുടിയിഴകള്‍ തഴുകിക്കൊണ്ട് രവിശങ്കര്‍ പറഞ്ഞു.

“നെക്സ്റ്റ് മന്ത് അവള്‍ടെ ഡാഡി കാണിച്ചുകൊടുത്ത ഒരു വമ്പന്‍ പണച്ചാക്കിനേം കെട്ടി ഓള് ദുബായിലേക്ക് പറന്നു. അത്രന്നെ!!”

“എന്‍റെ ഈശ്വരാ, എങ്ങനെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചതിക്കാന്‍ തോന്നുണൂ മനുഷ്യമ്മാര്‍ക്ക് ന്‍റെ രവിയേട്ടാ? പാവം ആ മനുഷ്യന്‍! ആള്‍ക്ക് പിന്നെ എന്താ പറ്റ്യേ?”

“ന്ത്‌ പറ്റാനാ അനീ? അഞ്ചെട്ടു മാസം പ്രാന്ത് കേറി നടന്നു, കുളീം ല്ലാ നനേം ല്ലാണ്ട്..പിന്നെ ഞാന്‍ കൊറേ പണിപ്പെട്ട് നോര്‍മ്മലാക്കി…അവനോട് എനിക്ക് ത്തിരി, ത്തിരിയല്ല അനീ, ഒരുപാട് ..ഒരുപാടുണ്ട് കടപ്പാട്…അദും ഈ ജന്മത്ത് അങ്ങനെ തീര്‍ക്കാന്‍ പറ്റാത്തത്രേം കടപ്പാട്…”

പിന്നെ രവിശങ്കര്‍ ആ കടപ്പാടിന്‍റെ കഥ പറഞ്ഞു.
പേരിലും പാരമ്പര്യത്തിലും മാത്രം പ്രതാപമുള്ള തന്‍റെ മനയെപ്പറ്റി. ഒത്തിരി അംഗങ്ങള്‍ ഉള്ള കുടുംബത്തെ പോറ്റാന്‍ പാടുപെട്ട അച്ഛനെപ്പറ്റി. അപ്പോള്‍ എന്ജിനീയറിങ്ങ് കോളേജ് ഒക്കെ സ്വപ്നമായിരുന്നു, പ്രവേശനപ്പരീക്ഷ നല്ല മാര്‍ക്കില്‍ പാസായെങ്കിലും. വീട്ടിലെ ദാരിദ്ര്യമോര്‍ത്ത് അ സ്വപ്നം ഉപേക്ഷിക്കാന്‍ ഒരുങ്ങുമ്പോള്‍ ആണ് ഇര്‍ഫാന്‍ വിവരം അറിയുന്നത്. അവന്‍റെ അച്ഛന്‍ അന്ന് മലഞ്ചരക്ക് കച്ചവടവും രാഷ്ട്രീയവുമായി നടക്കുന്ന കാലം. അച്ഛനോട് അവന്‍ രവിയെപ്പറ്റി പറഞ്ഞു. സഹായിക്കണമെന്ന് അപേക്ഷിച്ചു. ഏതായാലും ഹോസ്റ്റല്‍ ഫീസും മറ്റു ചെലവുകളുമൊക്കെ താന്‍ വഹിച്ചോളാം, എന്ജിനീയറിങ്ങ് സ്വപ്നം ഉപേക്ഷിക്കേണ്ട എന്ന് ഇര്‍ഫാന്‍റെ അച്ഛന്‍ രവിയോട് പറഞ്ഞു. രണ്ടാമത്തെ സെമസ്റ്ററിന് ശേഷം നല്ല ഒരു സ്ക്കോളഷിപ്പ് കിട്ടുന്നത് വരെ രവിശങ്കര്‍ പഠിച്ചിരുന്നത് ഇര്‍ഫാന്‍റെ അച്ഛന്റെ സഹായത്താല്‍ ആണ്.

“അന്ന് എന്ജിനീയറിങ്ങ് ഒക്കെ ഉപേക്ഷിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ എന്‍റെ അനീ ഞാനിപ്പോ ഈ പൊസിഷനില്‍ ഒന്നും വരില്ല…ഏതേലും പീടികേല്‍ കണക്കെഴുത്ത്കാരനായോ അമ്പലത്തിലെ ശാന്തിയായോ ഒക്കെ ആയി അങ്ങനെ പോയേനെ…”

**************************************************************************

അദ്ധ്യായം – രണ്ട്

ഏതായാലും അടുത്ത ആഴ്ച്ചതന്നെ രവിശങ്കര്‍ ഇര്‍ഫാനെ വീട്ടിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.
നിരാശയും വെറുപ്പും തളംകെട്ടിയ മുഖത്തോടെ, ജീവിതത്തോട് മുഴുവന്‍ യുദ്ധം പ്രഖ്യാപിച്ച ഒരു ടിപ്പിക്കല്‍ നിരാശകാമുകനെയാണ് അനിത പ്രതീക്ഷിച്ചത്.
ഗേറ്റ്‌ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് ഒരു ചുവന്ന കാര്‍ പ്രവേശിച്ചപ്പോള്‍ അത്തരം ഒരാള്‍ ഡോര്‍ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങുന്നതും അവള്‍ സങ്കല്‍പ്പിച്ചു.
പക്ഷെ പുറത്തേക്കിറങ്ങിയത് ഗാംഭീര്യം നിറഞ്ഞ ഭാവങ്ങളോടെ, അതീവചാരുതായാര്‍ന്ന മുഖസൌന്ദര്യമുള്ള ഒരു ചെറുപ്പകാരനെയാണ്.

“ഇര്‍ഫാന്‍ ആണോ അനീ?”

കാറിന്‍റെ ശബ്ദം കേട്ട് അകത്തുനിന്നും രവിശങ്കര്‍ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല ഏട്ടാ, ഇത് വേറെ ഒരാളാണ്…”

“അതാരാ?’

രവിശങ്കര്‍ വീണ്ടും അകത്ത് നിന്നും വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.

“അറിയില്ല ഏട്ടാ..”

അപ്പോഴേക്കും അയാള്‍ വരാന്തയിലേക്ക് സമീപിച്ചിരുന്നു.

“ഹലോ…നമസ്ക്കാരം…”

ആഗതന്‍ അവളുടെ നേരെ കൈകള്‍ കൂപ്പി.

“നമസ്ക്കാരം…”

അവളും അയാളുടെ നേരെ കൈകള്‍ കൂപ്പി.

“ആരാണ്?”

അനിത ഭവ്യതയോടെ ചോദിച്ചു.

“മനസ്സിലായില്ലല്ലോ…”

“ഞാന്‍…”

അവന്‍ പറയാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും രവിശങ്കര്‍ അകത്ത് നിന്നുമിറങ്ങി വന്നു.

“ആ, എടാ ഇര്‍ഫാനെ…”

രവിശങ്കര്‍ ഉച്ചത്തില്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍റെ നേരെ ചെന്നപ്പോള്‍ അനിത അദ്ഭുതത്തോടെ കടന്നുവന്നയാളെ നോക്കി.

“അനീ, വേറെ ആരൊ ഒരാള്‍ കൂടി വന്നൂന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ? എവിടെ ആള്‍?”

“ഞാന്‍…”

അനിത വാക്കുകള്‍ തിരഞ്ഞു.

“അത് ഏട്ടാ, ഞാന്‍ ഇക്കാ…ഇര്‍ഫാന്‍ ഇക്കായെക്കണ്ടിട്ടാണ് പറ..പറഞ്ഞത്…”

ഇര്‍ഫാനും രവിശങ്കറും പരസ്പ്പരം നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ഇര്‍ഫാന്‍ ഇക്കാ…”

ഇര്‍ഫാന്‍ അനിതയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

“ഇക്കാ വേണ്ട..ജസ്റ്റ് ഇര്‍ഫാന്‍…അത് മതി…”

മുഖത്ത് ഗൌരവമാണ്.
പുഞ്ചിരിയില്ല.
മാത്രമല്ല സ്വരത്തിലും ഒരു മൃദുത്വമില്ല.

“അതെന്തായാലും ശരിയല്ല…”

അനിത ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“രവിയേട്ടന്റെ ഫ്രെണ്ട് ആണ്…അപ്പൊ ന്തായാലും പേര് വിളിക്കില്ല ഞാന്‍…മാത്രല്ല, മൂത്തയാളുമാണ് പ്രായം കൊണ്ട്…”

“എനിവേ…”

രവിശങ്കര്‍ ഇരുവരേയും മാറി മാറി നോക്കി.

“ഏതായാലും പരസ്പ്പരം ആരാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി…ന്നാലും ഒരു ഫോര്‍മാലിറ്റിയ്ക്ക് പറയ്യാണ്‌…അനീ ഇതാണ് ഞാന്‍ പറഞ്ഞ ഇര്‍ഫാന്‍ റാവുത്തര്‍…ഇര്‍ഫാനെ ഇതാണ് എന്‍റെ ധര്‍മ്മപത്നി ശ്രീമതി അനിതാ രവിശങ്കര്‍…”

“നീ വല്ല അവാഡ് ഫങ്ങ്ഷനും ആങ്കര്‍ ചെയ്യുവാണോ?”

ഇര്‍ഫാന്‍ രവിയെ നോക്കി ചോദിച്ചു.

“ആങ്കര്‍ ചെയ്തേക്കാം…”

രവി ചിരിച്ചു.

“വിശിഷ്ഠവ്യക്തികള്‍ വരുമ്പോള്‍ ഫോര്‍മാലിറ്റി എന്തായാലും വേണം…ആദ്യമായല്ലേടാ നീ എന്‍റെ അനിയെ കാണുന്നെ? ആ മോമെന്‍റ്റ് എനിക്ക് വളരെ വലുതാണ്‌…”

രവിയുടെ സ്വരം വികാരനിര്‍ഭരമാകുന്നത് കണ്ട് അനിതയുടെ മുഖം വല്ലാതായി.

“ഒരു ജീവിതം സമ്മാനിച്ച കൂട്ടുകാരന്‍, എന്‍റെ ഇനിയുള്ള ജീവിത്തിന് കാവലായും കൂട്ടായുമിരിക്കാന്‍ ഈശ്വരന്‍ എനിക്ക് തന്ന ഒരു ദേവത…ഈ രണ്ടുപേരും ആദ്യമായി കാണുമ്പോള്‍ എനിക്കത് ഇമ്പോര്‍ട്ടന്‍റ്റ് ആണ് മിസ്റ്റര്‍ റാവുത്തര്‍…!”

ആ വാക്കുകള്‍ കേട്ട് അനിത രവിശങ്കറെ പെട്ടെന്ന് മുഖം തിരിച്ചു നോക്കി.
ദേവത!
ഈശ്വരാ!
അതും പരസ്യമായി!
അനിതയുടെ മിഴികള്‍ നിറഞ്ഞു.

“ആ, അകത്തേക്ക് വാ ഇക്കാ..രവിയേട്ടാ, ഇക്കായേം വിളിച്ചോണ്ട് അകത്തേക്ക് വാ…”

വികാരം അണപൊട്ടിയൊഴുകുന്നതിനു മുമ്പ് അവരുടെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ പെട്ടെന്ന് അകത്തേക്ക് നടന്നുകൊണ്ട് അനിത പറഞ്ഞു.

“നീയിപ്പോഴും ഈ സെന്‍റ്റി ഡയലോഗ് ഒന്നും വിട്ടില്ലേ എന്‍റെ രവീ?”

അകത്തേക്ക് രവിശങ്കറിനോടൊപ്പം നടക്കവേ ഇര്‍ഫാന്‍ ചോദിച്ചു.

“നമ്മുടെ ഫ്രണ്ട്സായ ഫ്രണ്ട്സിനോടൊക്കെ, എവിടെപ്പോയാലും കാണുന്നവരോടൊക്കെ..എന്നിട്ട് ഇപ്പോള്‍ സ്വന്തം വൈഫിനോടുപോലും…നീ ആരുടെ മുമ്പില്‍ ഇന്‍ഫീരിയര്‍ ആയാലും അനിതയുടെ മുമ്പിലങ്ങനെയാവരുത് രവി, നിനക്കറിയില്ല അതിന്‍റെ ഇമോഷണല്‍ കോണ്‍സിക്വന്‍സ്…”

“ജസ്റ്റ് ഷട്ട് അപ്പ്..!”

രവിശങ്കര്‍ അവന്‍റെ ചുമലില്‍ പതിയെ ഇടിച്ചു.

“നിന്നെക്കുറിച്ച് ഞാന്‍ അനിതയോട് പറയുമ്പോള്‍ എങ്ങിനെയാടാ ഞാന്‍ ഇന്‍ഫീരിയര്‍ ആകുന്നത്? പരസ്പ്പരം റിയാലിറ്റിയില്‍ ജീവിക്കാന്‍ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്നവരാണ് ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരും…ഞാന്‍ എങ്ങനെ ഇന്ന് കാണുന്ന നിലയിലെത്തി എന്ന് ഏറ്റവും നന്നായി എന്നില്‍ നിന്നും അറിയേണ്ടയാള്‍ അനിത തന്നെയാണ്…”

“നിന്നോടോന്നും പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു കാര്യോമില്ല…”

ഇര്‍ഫാന്‍ അസന്തുഷ്ടിയോടെ പറഞ്ഞു.
അവരിരുവരും ഹാളിലെത്തി.
അപ്പോഴേക്കും അനിത ഒരു ട്രേയില്‍ ജ്യൂസും പഴങ്ങളുമായി അവിടെയെത്തിയിരുന്നു.

“ഇത് ഒരു ഫ്രൂട്ട് സ്റ്റാള്‍ മൊത്തം ഉണ്ടല്ലോ?”

അവളുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും ജ്യൂസ് ഗ്ലാസ് വാങ്ങി, മേശപ്പുറത്ത് വെച്ച പഴങ്ങളിലേക്ക് നോക്കി ഇര്‍ഫാന്‍ പറഞ്ഞു.

“സാരമില്ല…”

അനിത ചിരിച്ചു.

“കഴിക്കാന്‍ എന്തായാലും ആളുണ്ടല്ലോ…”

ഇര്‍ഫാന്‍ കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഗ്ലാസ് അവള്‍ക്ക് തിരികെ നല്‍കി.

“ഇക്കാടെ റൂം ഞാന്‍ കാണിച്ചു തരാം …വരൂ..അവിടെ വെച്ചിട്ടുണ്ട് മാറാനുള്ള ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ…വാ ഇക്കാ…”

അവള്‍ പിമ്പോട്ടു തിരിഞ്ഞു.

“ഒരു മിനിറ്റ്…”

ഇര്‍ഫാന്‍ പറഞ്ഞു.
അനിത അത് കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
ഇര്‍ഫാന്‍ അപ്പോള്‍ കയ്യില്‍ കൊണ്ടുവന്ന ബാഗ് തുറന്നു. അതില്‍നിന്നും തിളങ്ങുന്ന ഗിഫ്റ്റ് പേപ്പറില്‍ പൊതിഞ്ഞ ഒരു ബോക്സ് എടുത്തു.
എന്നിട്ടത് രവിശങ്കറിന് നല്‍കി.

“അനിതയ്ക്ക് കൊടുക്ക്…”

ഇര്‍ഫാന്‍ അവനോട് പറഞ്ഞു.

“അനിതയ്ക്ക് കൊടുക്കാന്‍ നീ കൊണ്ടുവന്ന സമ്മാനമല്ലേ? അത് നീ തന്നെ അനിതയ്ക്ക് കൊടുക്കുന്നതാണ് അതിന്‍റെ രീതി…”

അപ്പോള്‍ അനിത പുഞ്ചിരിയോടെ ഇര്‍ഫാനെ നോക്കി.
രവിശങ്കര്‍ “കൊടുക്കൂ” എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഇര്‍ഫാനെ നോക്കി. ഒന്ന് മടിച്ച്, അല്‍പ്പം വൈമനസ്യത്തോടെ അവനത് അനിതയുടെ നേര്‍ക്ക് നീട്ടി.

“വിഷ് യൂ എ സക്സ്സസ്ഫുള്‍…മാ…മാരീ…”

അവന്‍റെ സ്വരം അല്‍പ്പമിടറിയത് അവരിരുവരും ശ്രദ്ധിച്ചു.

“വിഷ് യൂ എ സക്സ്സസ്ഫുള്‍ മാരീഡ് ലൈഫ്…!”

പിന്നെ ഉറച്ച ശബ്ദത്തില്‍ ഇര്‍ഫാന്‍ പറഞ്ഞു.

“താങ്ക്യൂ സോ മച്ച്”

ആ സമ്മാനപ്പായ്ക്കറ്റ് നെഞ്ചോട്‌ ചേര്‍ത്ത് അനിത പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
അവള്‍ പെട്ടെന്ന് ആ ബോക്സ് അഴിയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി.

“ഇപ്പം തന്നെ അഴിച്ചു കാണാന്‍ മാത്രം അത്ര വിലയുള്ള ഗിഫ്റ്റ് ഒന്നുമല്ല അത്…”

അത് കണ്ട് ഇര്‍ഫാന്‍ പറഞ്ഞു.
അനിത പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട്, പൊതിഞ്ഞ പേപ്പറിന് ചുളിവുകള്‍ വീഴാത്ത രീതിയില്‍, ശ്രദ്ധയോടെ ആ കവറിംഗ് അഴിച്ചു.
അതിനുള്ളില്‍ ഓപ്പല്‍ നിറത്തില്‍ ഭംഗിയുള്ള ഒരു കാര്‍ഡ്ബോര്‍ഡ് ബോക്സ് അവര്‍ കണ്ടു.
അതിലെ മുദ്രയും എഴുത്തും വായിച്ച് രവിശങ്കര്‍ ഒന്ന് സ്തംഭിച്ചു.

“കിങ്ങ്സ് ഹില്‍ ജ്വല്ലറി….”

രവിശങ്കര്‍ ഇര്‍ഫാനെ നോക്കി.

“ലണ്ടനിലെ കിങ്ങ്സ് ഹില്‍?”

അവന്‍ അദ്ഭുതം വിടാതെ ചോദിച്ചു.
ഇംഗ്ലണ്ടിലെയെന്നലെ ലോകത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവും വലിയ രത്നവ്യാപാരശാലകളിലൊന്നാണ് കിങ്ങ്സ് ഹില്‍ ജ്വല്ലറി!

“അത് എവിടെ നിന്നെങ്കിലുമാകട്ടെ! അത് അത്ര ഇമ്പോര്‍ട്ടന്‍റ്റാണോ?”

വിറയ്ക്കുന്ന വിരലുകളോടെ അനിത ആ ബോക്സ് തുറന്നു.
അതില്‍ നിന്നും അവളൊരു പവിഴനെക്ലെയ്സ് എടുത്തു.

“ഈശ്വരാ!”

അനിതയും രവിശങ്കറും ഒരുമിച്ചു പറഞ്ഞു.

“നിന്‍റെ ബാങ്കില്‍ ഇനി ബാലന്‍സ് ആയിട്ട് എന്തേലും ബാക്കിയുണ്ടോ ഇര്‍ഫാനെ?”

അനിത വിവേചിക്കാനാവാത്ത ഭാവത്തോടെ ഇര്‍ഫാനെ നോക്കി.

“ഞാനിവന് എന്തോ നക്കാപ്പിച്ച ഹെല്‍പ്പ് ചെയ്ത കാര്യമല്ലേ ഇവന്‍ അനിതയോട് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളൂ?”

ഇര്‍ഫാന്‍ അവളുടെ നേരെ നോക്കി ചോദിച്ചു.

“ഇവന്‍ സ്വന്തം ലൈഫ് മാറ്റിവെച്ച് എനിക്ക് വേണ്ടി എന്ത് ചെയ്തു എന്നൊന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ലല്ലോ അനിതയോട്, ഉവ്വോ?”
അനിത രവിശങ്കറെ നോക്കി.

“അതാ ഇവന്‍ അനിതേ…മറ്റുള്ളവര്‍ ചെയ്ത ഏറ്റവും ചെറിയ സഹായം പോലും ജീവിത കാലം മുഴുവനും ഒരിക്കലും മറക്കാതെ ഇവന്‍ സൂക്ഷിക്കും ….. പക്ഷെ ഇവന്‍ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് ചെയ്ത ഏറ്റവും സഹായം സ്വന്തം ഭാര്യയോട് പോലും പറയില്ല….”

അനിത രവിശങ്കറെ അദ്ഭുതത്തോടെ നോക്കി.

“ഒന്ന് എനിക്ക് തീര്‍ച്ചയാണ്…ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ഭാഗ്യവതിയായ പെണ്ണാണ്‌ അനിത..അല്ലെങ്കില്‍ ഇവനെ അനിതയ്ക്ക് കിട്ടില്ലായിരുന്നു…”
അനിത ഇര്‍ഫാന്‍റെ നേരെ കൈകള്‍ കൂപ്പി.
കയ്യുയര്‍ത്തി അത് ഇര്‍ഫാന്‍ വിലക്കി.

“ഏകദേശം മാസങ്ങളോളം എനിക്ക് ആശുപത്രിയില്‍ കഴിയെണ്ടിവന്നിട്ടുണ്ട്..സാധാരണ ആശുപത്രിയല്ല…വട്ടിന് ചികിത്സ കിട്ടുന്ന ആശുപത്രിയില്‍…ഡോക്ടേഴ്സ് ഒക്കെ എന്നെ പറ്റെയങ്ങു ഉപേക്ഷിതാ..നേരെയാകില്ല എന്ന് ഉറപ്പിച്ച കേസാരുന്നു എന്‍റെ… മെഡിക്കല്‍ സയന്‍സില്‍ അത്ര എഫക്റ്റീവ് ആയ മെഡിസിന്‍ ഇല്ലാത്ത ചെലപ്പം എനിക്ക് മാത്രം വന്നിട്ടുള്ള രോഗം…”

അത് പറഞ്ഞ് ഇര്‍ഫാന്‍ ചിരിച്ചു.

“ഡോക്ടേഴ്സ് ഒക്കെ തോറ്റ് തുന്നംപാടി, സുല്ലിട്ട്‌ എന്‍റെ കേസ് പെര്‍മനന്‍റ്റ് ആയി അങ്ങ് ക്ലോസ് ചെയ്യാനിരുന്നപ്പഴാ ഇവന്‍ വരുന്നേ…പേരിന്റെ കൂടെ ഭട്ടതിരി എന്ന് വെക്കാത്ത രവിശങ്കര്‍! ജോനകന്‍, മാംസാഹാരി, മേത്തന്‍, ജിഹാദി മുസ്ലീം…ഇങ്ങനെയൊക്കെയല്ലേ പലരും ഇപ്പോ എന്‍റെ കൂട്ടത്തെ വിളിക്കുന്നെ? പക്ഷെ രവിയ്ക്ക് ഞാന്‍ ഹറാമായില്ല…ഹാള്‍ മാര്‍ക്ക് നയന്‍ വണ്‍ സിക്സ് ഹലാല്‍…എന്‍റെ കൂടെ കിടന്നു, ഉറങ്ങി, ഭക്ഷണം കഴിച്ചു, എന്നെ ശുശ്രൂഷിച്ചു, എന്‍റെ വഴക്കോ പുലഭ്യമോ ഗൌനിക്കാതെ കൂടെനിന്നു…ഒന്നും രണ്ടും ദിവസമല്ല ആറു മാസം! ആ ആറുമാസമില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍ ഇന്ന് ഇപ്പോള്‍ ഇങ്ങനെ അനിതയുടെ മുമ്പില്‍ നില്‍ക്കില്ല, ഇവന്‍ പ്രസിഡന്‍റ്റ് ആയ റോക്ക് ഫില്ലര്‍ ഫൌണ്ടേഷനില്‍ വൈസ്പ്രസിഡന്‍റ്റായി മാസാമാസം ലക്ഷങ്ങള്‍ ശമ്പളം വാങ്ങി ബാങ്കിലിടില്ല….”

ഇര്‍ഫാന്‍ അനിതയെ നോക്കി.

“സോറി…എനിക്ക് ലോകത്തുള്ള രത്നഖനികള്‍ സമ്മാനമായി നല്‍കാനുള്ള ആസ്തിയില്ല…അത് തന്നാല്‍പ്പോലും ശരിക്കുള്ള സമ്മാനമാവുകയില്ലെങ്കിലും…അതുകൊണ്ടാണ്..അതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ് …ഈ ചെറിയ സമ്മാനം…”

ഇര്‍ഫാന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു.
അനിതയുടെയും രവിശങ്കറിന്‍റെയും.

അദ്ധ്യായം – മൂന്ന്‍

രവിശങ്കര്‍ പുറത്തേക്ക് വന്നപ്പോള്‍ പത്മജ വരാന്തയില്‍, ചാരുകസേരയില്‍, കൈയ്യില്‍ രാമായണവുമായി…

“അമ്മ ഉറങ്ങീല്ലേ ഇനീം?”

അവന്‍ ചോദിച്ചു.

“സാധാരണ ലേറ്റ് ആണ് മോനെ, എന്നും..പതിനൊന്ന് കഴിയും…ഇന്ന് പക്ഷെ പതിനൊന്ന്‍ ആയിട്ടും എന്തോ ഉറക്കം വന്നില്ല. അപ്പൊ അല്‍പ്പം വായിക്കാന്ന് വെച്ചു…”

രവി ചിരിച്ചു.

“എവിടെ അനി? ഉറങ്ങിയോ?”

“ഹ്മം..അനിത ഇന്ന് അല്‍പ്പം നേരത്തെ ഉറങ്ങി…”

“അതെന്താ?

പെട്ടെന്ന് ആ ചോദ്യം വേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്ന് പത്മജയ്ക്ക് തോന്നി. ഒഴിവാക്കാമായിരുന്ന ചോദ്യം.
അനിതയ്ക്ക് മെന്‍സസ് തുടങ്ങിയത് ഇന്ന് മുതല്‍ക്കാണ്. അതിന്‍റെ അല്‍പ്പം അസ്വാസ്ഥ്യവുമുണ്ടവള്‍ക്ക്.

“എനിക്കറിയാം മോനെ…”

പത്മജ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“ഞാന്‍ അറിയാതെ ചോദിച്ചതാ…”

“ഹേയ് ..അതിനു കുഴപ്പമില്ല…”

അവനും ചിരിച്ചു.

“എപ്പഴും തിരക്കായത് കൊണ്ട് ചോദിക്കാന്‍ മറക്കും…മോന് ഇവിടെ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ അല്ലെ?”

“എന്ത് കുഴപ്പം അമ്മെ? എല്ലാം മോര്‍ ദാന്‍ ഇനഫ്‌ അല്ലെ, ഇവിടെ?”

പത്മജ ചിരിച്ചു.

അപ്പോഴാണ് രവി ഒരു കാര്യമോര്‍മ്മിച്ചത്.

“അമ്മെ, ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാല്‍…”

പത്മജ അവനെ സംശയത്തോടെ നോക്കി. എന്തായിരിക്കും?
എന്തോ ഗൌരവമുള്ള സംഗതിയാണ്.
അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു മുഖവുരയുടെ ആവശ്യമില്ല.

“പറയൂ മോനെ! അതിനു എന്തിനാ ഒരു ആമുഖമൊക്കെ?”

“അല്ല, അമ്മയ്ക്ക് ചിലപ്പോള്‍ ഇഷ്ടാവില്ല ഞാന്‍ പറയാന്‍ പോണ കാര്യം!”

പത്മജയുടെ നെഞ്ചിടിച്ചു.
ഈശ്വരാ!
ഇഷ്ടമില്ലാത്ത കാര്യമോ?
എന്തായിരിക്കും?

“അത് കൊഴപ്പില്ല കുട്ടീ…മോനോട് എനിക്ക് എന്തായാലും ദേഷ്യം ഒന്നും തോന്നില്ലല്ലോ…”

അവര്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“അമ്മെ…എനിക്ക് ആ ബാലമുരളിയെ അറിയാം…”

പത്മജ അത് കേട്ട് അല്‍പ്പമൊന്നു പരുങ്ങി. ഈശ്വരാ, രവിയ്ക്ക് എങ്ങനെ അത് മനസ്സിലായി? ഇനി എന്തൊക്കെയറിയാമായിരിക്കും?

“മോനെ, ഞാന്‍…”

പത്മജയില്‍ നിന്നും ജാള്യതയും വെപ്രാളവും നിറഞ്ഞ ശബ്ദം കടന്നുവന്നു.

“അമ്മെ, ഒരു കാര്യം…”

രവിശങ്കര്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ പത്മജയെ നോക്കി.

“ഒരു കാര്യം ഞാന്‍ വളരെ സ്നേഹപൂര്‍വ്വം പറയാം…ഒന്നാമത് ഞാന്‍ ആ വിഷയത്തെ കാണുന്നത് എന്‍റെ സ്വന്തം അമ്മയാണ് ആ സ്ഥാനത്ത് ഉള്ളത് എന്ന് കരുതിയിട്ടാണ്. അതുകൊണ്ട് ഒരു തരത്തിലുമുള്ള ചമ്മലും വേണ്ട..നല്ല ഒരു ഫ്രെണ്ട് ആണെന്ന് കരുതിത്തന്നെ എന്നോട് അമ്മയ്ക്ക് സംസാരിക്കാം…”

അത് കേട്ട് പത്മജ ഒന്നാശ്വസിച്ചു.

“മോനെ, ബാലമുരളി എന്നോട് കുറെക്കാലമായി പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്യുന്നു, ഞാന്‍ ഇതുവരെ റെസ്പോണ്ട് ചെയ്തിട്ടില്ല…അതുകൊണ്ട് അയാള്‍ എന്നെ അന്ന് അവിടെ വെച്ച് കയറിപ്പിടിച്ചു…അത് മോന്‍റെ ഫ്രെണ്ട് കണ്ടു…അല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമില്ല…”

രവി പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ഇനിയിപ്പോ ഈ ഏജില്‍ ഒരു അലയന്‍സ് ഒന്നും ശരിയാവില്ല മോനെ. മാത്രല്ല, അതൊന്നും ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു കൂടിയില്ല…അത്കൊണ്ട് മോനാ ഇഷ്യൂ വിട്ടേക്കൂ,”

അദ്ധ്യായം നാല്

“അനീ, എന്തെങ്കിലും കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടോ നീ?”

വെയില്‍ തെളിഞ്ഞെങ്കിലും കുന്നിന്‍ ചരിവുകളില്‍ തളം കെട്ടിക്കിടക്കുന്ന മഞ്ഞിനെയുലച്ചെത്തുന്ന കാറ്റ് തന്ന തണുപ്പറിഞ്ഞ് രവിശങ്കര്‍ അനിതയോട് ചോദിച്ചു. അവളെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു അയാള്‍.

“ഇല്ല രവിയേട്ടാ…ഒരു ശബ്ദോം കേക്കണില്ല്യ…ദൂരേം അടുത്തും ഒക്കെ ആളുകള്‍ ഉണ്ട്…പക്ഷെ…”

തടാകത്തിനും നഗരത്തിനുമിടയില്‍ ഏപ്രില്‍ മാസത്തിന്‍റെ വെയിലിനോടൊപ്പം ഇളം മഞ്ഞ് പാറിനടക്കുന്നുണ്ട്. എം ടി എഴുതിയത് പോലെ പകലുറക്കത്തില്‍ കാണുന്ന ഒരു സ്വപ്നം പോലെ മഞ്ഞുമലകള്‍ നിറഞ്ഞ ഈ ടൂറിസ്റ്റ് നഗരം മനോഹരിയായി കിടക്കുകയാണ്.

“സംഗീതമുണ്ട് ചുറ്റിലും അനീ…”

അവളെ ഒന്ന് ചുംബിച്ച് രവി ശങ്കര്‍ പറഞ്ഞു. ചുംബനത്തിന്റെ മധുരം സിരകളെ ത്രസിപ്പിച്ചെങ്കിലും അവള്‍ പെട്ടെന്ന് ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കി. ദൂരെയും അരികെയുമുള്ള പ്രണയിനികള്‍ അവരവരുടെ ലോകത്താണ്. മറ്റുള്ളവരുടെ സ്വകാര്യതയിലേക്ക് കണ്ണുകളയയ്ക്കാന്‍ അവര്‍ക്ക് സമയമില്ല.

“മനസ്സുകൊണ്ട് പോലും സങ്കല്‍പ്പിക്കാനാവാത്തത്ര നേര്‍ത്ത ശബ്ദങ്ങള്‍ ഇണചേരുമ്പോള്‍ താളമുണ്ടാവുന്നു…ആ താളമാണ് നിശബ്ദത…നിശബ്ദത താളമാണ്..ശബ്ദമാണ്…”

“ശബ്ദങ്ങള്‍ ഇണചേരുക്യെ? ന്ന്വച്ചാല്‍?”

അവള്‍ അയാള്‍ക്കെതിരെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു. അവര്‍ക്ക് മുമ്പില്‍ ബിര്‍ച്ച് മരങ്ങള്‍ ഇളംമഞ്ഞണിഞ്ഞ് അപ്പുറത്തെ, ദൂരെയുള്ള കൊടുകുടികളെ മറച്ചു നിന്നു.

“ന്ന്വച്ചാ…”

രവി ചുറ്റും നോക്കി.

“നോക്ക്..ഇപ്പഴാ ഒരു കാറ്റ് വരണില്ല്യെ? കാറ്റാടിമരങ്ങളെ ഒക്കെ അനക്കി വരണത് കണ്ടോ കാറ്റ്…? പുരുഷനാണവന്‍..കാറ്റ് പുരുഷനാണ്…ദിപ്പോ, നോക്ക്യേ…നമ്മടെ മുമ്പിലെ മരത്തെ പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്യാണ് അവന്‍…കണ്ടോ ഇപ്പം മരം മൊത്തം അനങ്ങുന്നെ? കാറ്റിന്‍റെ ശബ്ദോം മരത്തിന്‍റെ ശബ്ദോം ഇണചേരുന്നു…താളമുണ്ടാകുന്നു…സംഗീതമുണ്ടാകുന്നു…”

അനിത രവിശങ്കറെ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി.

“ന്ന്വച്ചാ ഒരു സയലന്സും സയലന്‍സ് അല്ല…സയലന്‍സ് ഈസ് ദ മിക്സ് ഓഫ് എ പ്ലിതോറ ഓഫ് സൌണ്ട്സ്….”

“വൌ!!”

അനിത അവനെ അഭിനന്ദിച്ചു നോക്കി.

“കൊള്ളാല്ലോ ഒബ്സര്‍വേഷന്‍! രവിയേട്ടന്‍ ശരിക്കും എന്‍ജിനീയറാ കവിയാ?”

“ഓഫീസില്‍ എന്‍ജിനീയര്‍…”

അവന്‍ വീണ്ടും അവളെ ചുംബിച്ചു. ഇത്തവണ അവള്‍ ചുറ്റും നോക്കിയില്ല.

“നിന്‍റെ മുമ്പില്‍ കവി…”

ചുംബനത്തിനു ശേഷം അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ വജ്രസൌന്ദര്യത്തിലേക്ക് നോക്കി അവന്‍ പറഞ്ഞു.
ഹിമാലയത്തിന്റെ താഴെയുള്ള ഈ നഗരത്തിലെ രണ്ടാമത്തെ ദിവസമാണത്. ഇനി ഡെറാഡൂണ്‍, മുസ്സോറി, ഗാങ്ങ്ടോക്, മൌണ്ട് അബു…എല്ലാം കാണണമെങ്കില്‍ രാവിലെ പോകണം എന്ന് രവി പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അനിതയാണ് വിലക്കിയത്, പ്ലീസ് രവിയേട്ടാ, ഇവിടുന്ന് പോകാന്‍ തോന്നണില്ല്യ, ഒരൂസം കൂടി, പ്ലീസ്…എന്ന് അവള്‍ കെഞ്ചിയപ്പോള്‍ രവിയ്ക്ക് മറുത്ത് പറയാന്‍ തോന്നിയില്ല.
താഴ്വാരം മഞ്ഞില്‍ പുതഞ്ഞു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍, അവര്‍ നില്‍ക്കുന്ന, മെക്സിക്കന്‍ ട്യൂലിപ്പുകള്‍ മതില്‍ തീര്‍ക്കുന്നയിടത്തിനു മേലെ ഫ്ലെമിങ്കോകള്‍ കൂട്ടമായെത്തിയപ്പോള്‍, രവിശങ്കര്‍ നിയന്ത്രണമറ്റ് അവളെ നോക്കി.
അവളുടെ വിമോഹനമായ അധരത്തിലെ തളിര്‍ത്തേനും പ്രണയത്തിന്‍റെ പവിഴമുത്തുകള്‍ കുടപിടിക്കുന്ന കണ്ണുകളിലെ തീവ്രഭംഗിയും പാരിജാതമലരിന്റെ മൃദുത്വമുള്ള കവിളുകളിലെ പ്രണയ പേലവത്വവും, താഴമ്പൂക്കുരുന്നുകള്‍ സുഗന്ധം തീര്‍ത്ത നീണ്ടമുടിയിഴകളും പ്രണയം കനവ് നോറ്റ് വിതുമ്പുന്ന മാറിടവും ഹൃദയത്തിലെ പ്രണയ ദീപനാളം തിളക്കം നല്‍കുന്ന സ്വര്‍ണ്ണവര്‍ണ്ണമുള്ള വയറിന്‍റെ ഭംഗിയും ഞരമ്പില്‍ തീ നിറയ്ക്കുന്ന നിതംബഭംഗിയും രവിശങ്കറെ പരവശനാക്കി.
ട്യൂലിപ്പുകള്‍ നിറഞ്ഞ ആ പ്രണയ കുടീരത്തില്‍, അവന്‍ അവളെ അമര്‍ത്തിപ്പുണര്‍ന്നു.

“രവിയേട്ടാ…”

അവള്‍ കുതറിക്കൊണ്ട് ചുറ്റും നോക്കി.

“ന്താ ഇദ്? ആളുകള്‍…..! കാണും..മോശാണ്…”

അവള്‍ മറ്റെന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുമ്പ് അയാളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ അധരത്തെ കീഴ്പ്പെടുത്തിയിരുന്നു. മഞ്ഞിന്‍റെ ചിറകുകള്‍ വിടര്‍ത്തി കാലം തങ്ങള്‍ക്ക് ചുറ്റും പറക്കുന്ന ആ സമയം, അവന്‍റെ ബലിഷ്ടമായ കരവലയത്തില്‍, അധരത്തിന്റെ ചൂടില്‍ കുതിര്‍ന്ന മധുരമറിയവെ അനിത സ്ഥലമോ സമയമോ ഗൌനിക്കാന്‍ വിസമ്മതിച്ചു.
ഒരേയൊരു യാഥാര്‍ത്ഥ്യം മാത്രമറിയാന്‍ അവളുടെ മനസ്സ് വെമ്പി.
രവിശങ്കറിന്റെ കൈകള്‍ തന്‍റെ പിമ്പിലേക്ക് നീളുന്നത് അവളറിഞ്ഞു. അടുത്ത നിമിഷം നിതംബത്തിന്റെ കനപ്പില്‍ കൈകള്‍ അമരുന്നതും. അപ്പോള്‍ അവളുടെ മുലകളുടെ ഭാരം മുഴുവന്‍ അവന്‍റെ വിരിഞ്ഞ നെഞ്ചില്‍ അമര്‍ന്നു. ശരീരത്തിന്‍റെ വിതുമ്പല്‍ അസഹ്യമായപ്പോള്‍ അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ തുറന്ന് അവനെ നോക്കി.
അവനും അതറിഞ്ഞ് കണ്ണുകള്‍ തുറന്നു.

“നമുക്ക്, രവിയേട്ടാ, കോട്ടേജിലേക്ക് പോകാം…”

അവള്‍ അവന്‍റെ കാതില്‍ മന്ത്രിച്ചു.

“ന്തിനാ മോളൂ?”

“രവിയേട്ടന് അവിടെ വെച്ച് എന്നെ സ്നേഹിക്കാന്‍…എനിക്ക് രവിയേട്ടനെ സ്നേഹിക്കാന്‍…”

“നിന്നെ എങ്ങനെയാ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്ക്വ ന്‍റെ പെണ്ണേ?”

“എന്‍റെ ദേഹത്തിന്‍റെ ശിലയഴകില്‍ തൊട്ട്…”

“ശിലയഴകോ? ഓ! മനോഹരമായ കവിത!”

“ഞാന്‍ രവിയേട്ടന്റെ കവിതയല്ലേ?”

“ഞാന്‍ നിന്നിലേക്ക്‌ കുറെ മയിലിണകളെ പറത്തിവിടാന്‍ പോകുന്നു… നീ പറഞ്ഞ ദേഹത്തിന്‍റെ ശിലയഴകിലേക്ക്…എന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ വിരലുകള്‍, നെഞ്ച്, എന്‍റെ അരക്കെട്ട്, പിന്നെ അഗ്രത്ത് വിടര്‍ന്ന പൂവുള്ള സൃഷ്ടിയുടെ താമരത്തണ്ടിലേ ചൂട് ..ഇതിനെയൊക്കെ നിന്നിലേക്ക്‌…”

“അയ്യേ…”

അനിത ചിരിച്ചു.

“അവസാനം പറഞ്ഞത് ന്താ രവിയേട്ടാ…സൃഷ്ടിയുടെ താമരത്തണ്ടോ?”

“യൂ ഹേഡ് ഇറ്റ്‌…”

രവിയും ചിരിച്ചു.

“എങ്കില്‍ പോകാം..ഇപ്പം …പെട്ടെന്ന്..കൊട്ടേജിലേക്ക്..വാ…”

അവള്‍ അവനെ പിടിച്ചു വലിച്ചു.

രണ്ട് മിനിറ്റ് ദൂരം മാത്രമേ കൊട്ടേജിലേക്കുള്ളൂ. അനിതയുടെ ദേഹം വിറപൂണ്ടിരുന്നു. മാറും അരയും വികാരതീവ്രതയില്‍ വെന്തു നീറുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.
കൊട്ടേജിലെത്തിയപ്പോള്‍ മുമ്പില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ഇന്നലെ പരിചയപ്പെട്ട മനീഷയും അവളുടെ കാമുകന്‍ സുഷാന്തും.

“ദീദി, ഭയ്യാ…”

മനീഷ പറഞ്ഞു.

“എവിടെപ്പോയിരുന്നു, ഞങ്ങള്‍ ഒരു സമ്മാനം കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്…”

അത് പറഞ്ഞ് അവള്‍ അനിതയുടെ നേര്‍ക്ക് ഒരു പാക്കറ്റ് നീട്ടി.

“സമ്മാനമോ? ”

അനിത ചോദിച്ചു.
മനീഷ ചിരിച്ചു.

“ഇത് ഇന്നലെ ഇവനെ സേവ് ചെയ്തതിന് പ്രതിഫലമായി ഒന്നുമല്ല കേട്ടോ! പ്രതിഫലം തന്ന് തീര്‍ക്കാവുന്ന ഒരു ഹെല്‍പ്പ് ആയിരുന്നില്ലല്ലോ അത്!”

ഇന്നലെ വൈകുന്നേരമായിരുന്നു സംഭവം. ജയന്‍റ്റ് വീലില്‍ നിന്ന് എങ്ങനെയോ കാലു വഴുതി സുഷാന്ത് താഴേക്ക് വീണു. നിലത്ത് കിടന്ന ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക്ക് പാളിയില്‍ നിന്ന് അവന്‍ പിന്നെ തെറിച്ചത്‌ പുറത്തേക്ക്, നിരത്തിലേക്കായിരുന്നു. അപ്പോള്‍ അങ്ങോട്ട്‌ പാഞ്ഞു വന്ന ഒരു ബൈക്കിന്‍റെ മുമ്പിലേക്ക് വീഴുമായിരുന്നു, സമീപം നിന്ന രവിശങ്കര്‍ അവനെ വലിച്ച് മാറ്റിയില്ലായിരുന്നെങ്കില്‍!
അതിന്‍റെ നന്ദി പ്രകടനമാണ് ഈ സമ്മാനം.

“പ്ലീസ്, ദീദി, ”

മനീഷ അനിതയോട് കെഞ്ചി.

“ഇത് വാങ്ങൂ, ഇല്ലെങ്കില്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് വിഷമമാകും!”
അവളുടെ മുഖഭാവം കണ്ടിട്ട് രവിശങ്കറിന്റെ മനസ്സലിഞ്ഞു.

“വാങ്ങിക്കോളൂ അനീ, ”

അവന്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ അനിതയോട് പറഞ്ഞു.
മുറിയിലെത്തിക്കഴിഞ്ഞ് അനിത പെട്ടെന്ന് ഡോര്‍ അടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു. എന്നിട്ട് രവിയെ പുണര്‍ന്നു പിടിച്ചു.

“ആ പിള്ളേര് എന്തിനാ രവിയേട്ടാ ഇടയ്ക്ക് കേറിയേ! ശ്യോ! കൊതിച്ച് , ഓടി വന്നതാ..കൊറേ ടൈം അതുങ്ങടെ അടുത്ത് സംസാരിച്ച് കളഞ്ഞു…”

ജനാലയ്ക്ക് വെളിയില്‍ മഞ്ഞും കാറ്റുമിണചേരുമ്പോള്‍, പര്‍വ്വതങ്ങള്‍ തടാകപ്പരപ്പില്‍ മുഖഭങ്ങി നോക്കുമ്പോള്‍, അനിതയുടെ മദംപൊട്ടുന്ന ദേഹമൃദുലതയില്‍ ചുണ്ടുകളും നഖപ്പാടുകളും വീഴുത്തുകയായിരുന്നു രവി. വസ്ത്രങ്ങളില്‍ നിന്നും മോചിതയായി, രവിയുടെ നഗ്നയൌവ്വനത്തിന് കീഴില്‍ അവള്‍ പൌരുഷത്തിന്റെ ലോഹതാഡനംമേറ്റ് നിര്‍വൃതികൊണ്ടു.

“അനീ…”

ഭാരമുള്ള മുലകള്‍ തഴുതി അമര്‍ത്തി അവളുടെ ചുണ്ടിന്‍റെ ചുവപ്പിനെ കടിച്ചെടുത്ത് അവന്‍ വിളിച്ചു.

“ഇതില്‍ നമുക്ക് പാല്‍ നിറയ്ക്കേണ്ടേ?”

കണ്ണുകള്‍ തുറന്ന് ലജ്ജയോടെ അവളവനെ നോക്കി.

“അതിനാദ്യം വയറു നിറയണം…”

അവന്‍ പറഞ്ഞു.

“നിറച്ചോ…”

അധരം കടിച്ചമര്‍ത്തി അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് കുഴപ്പമില്ലേ, പെട്ടെന്ന് അമ്മയാകുന്നതില്‍?”

“ഇല്ല…പെട്ടെന്ന് എനിക്ക് ഒരു കണ്മണിയെ വേണം! രവിയേട്ടനെപ്പോലെ…”

അവന്‍റെ മുഖം അവളുടെ തുടകള്‍ക്കിടയില്‍ ഞെരിഞ്ഞു ഞെങ്ങിയമര്‍ന്നു.

“രവിയേട്ടാ…!”

സുഖകരമായി ഞരങ്ങിക്കൊണ്ട് അവള്‍ തുടകള്‍ പതിയെ അകത്തി. അപ്പോള്‍ രവിയുടെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ യോനിയുടെ തടിപ്പില്‍ അമര്‍ന്നു. അവന്‍റെ ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ യോനിപ്പിളര്‍പ്പിനെ കണ്ടുപിടിച്ചു. അവിടെ നിറഞ്ഞ കൊഴുത്തവെള്ളത്തിന്‍റെ മയക്കുന്ന ഗന്ധം അവനൊപ്പിയെടുത്ത് അവളെ നോക്കി.

“നനഞ്ഞ് കുതിര്‍ന്നല്ലോ പെണ്ണെ!”

അത് പറഞ്ഞ് അവനവിടെ ഭ്രാന്തമായി ഉമ്മവെച്ചു. യോനിപിളര്‍പ്പിലേക്ക് നാക്ക് ഇഴഞ്ഞു കയറി. ദൃഡമായി, തരിച്ചുവിരിഞ്ഞ കന്തില്‍ നിന്നും താഴേക്ക് ചന്തികള്‍ക്കിടയില്‍ സുഖകരമായി ചൊറിയുന്ന ഗുദദ്വാരം വരെ രവിയുടെ നാവ് അമര്‍ത്തിയിഴഞ്ഞു.

“ആരേലും കേക്കുവോ രവിയേട്ടാ?”

രവിയുടെ നാവ് യോനിദ്വാരവും കന്തും ഗുദദ്വാരവും ഞെക്കി നക്കുമ്പോള്‍, ഉച്ചത്തില്‍ സീല്‍ക്കാരമിടുന്നതിനിടയില്‍ അവള്‍ ചോദിച്ചു.

“കേള്‍ക്കട്ടെ…കേള്‍ക്കണമല്ലോ…പ്രേമിക്കാന്‍ ആണ് ഇവിടെ ആളുകള്‍ വരുന്നത്, ഇവിടെ താമസിക്കുന്നത്…”

തുടകള്‍ പരമാവധി അകത്തി അവന്‍റെ നാവിനെ പൂറിലേക്ക് ശരിക്കും കയറ്റാന്‍ അനുവദിക്കുമ്പോള്‍ അനിത രവി ശങ്കറിന്‍റെ വാക്കുകള്‍ കേട്ടു.

“രവിയേട്ടാ, എനിക്ക്…”

“എന്താ മോളെ?”

“നിക്ക് അകത്ത് വേണം…വാ കൊണ്ട് പിന്നെ ..പിന്നെ മതി…”

നിയന്ത്രണത്തിന്‍റെ അവസാനത്തെ പോയന്‍റ്റിലാണ് അനിതയെന്ന് അവന് തോന്നി.

“നിന്‍റെ എല്ലാടവും സ്നേഹിച്ച് കൊതി തീരുന്നില്ലല്ലോ പെണ്ണെ!”

വിടര്‍ത്തി വെച്ച യോനിക്കകം നക്കി വടിക്കുമ്പോള്‍ രവിശങ്കര്‍ പറഞ്ഞു. അവന്‍റെ ആര്‍ത്തി പിടിച്ച ചുണ്ടുകള്‍ വിശ്രമമില്ലാതെ, പൊട്ടിയൊലിക്കുന്ന പൂറില്‍ അമര്‍ന്നു ഞെങ്ങിഞ്ഞെരിഞ്ഞു നീങ്ങുമ്പോള്‍ അനിത ഭ്രാന്ത്‌ പിടിച്ചവളെപ്പോലെ അരക്കെട്ട് പൊക്കി അവന്‍റെ മുഖത്തെ ഞെരിച്ചു.

“പൊന്ന് രവിയേട്ടാ, പ്ലീസ്…എനിക്ക് അകത്ത് വേണം..പ്ലീസ് ..അല്ലേല്‍ ഞാന്‍ ചത്ത് പോകും…”

അതിനുത്തരമായി തുള്ളിതുളുമ്പുന്ന തടിച്ച മുലകളില്‍ രണ്ടുകൈകള്‍ കൊണ്ട്ഞെക്കി ഞെക്കിക്കശക്കി രവിശങ്കര്‍. ചുണ്ടുകള്‍ പൂറിലും കന്തിലും നല്‍കുന്ന അസഹ്യമായ സുഖത്തോടൊപ്പം തന്‍റെ വലിയ മുലകളിലുമേല്ക്കുന്ന വന്യമായ, തരിപ്പിക്കുന്ന സുഖം കൂടിയായപ്പോള്‍ പൂക്കുല ചിതറുന്നത് പോലെ മദജലം പുറത്തേക്ക് ചീറ്റി. രവിശങ്കറിന്‍റെ മുഖം മുഴുവനും നനച്ചു. അതി ശക്തമായ രതി മൂര്‍ച്ചയ്ക്ക് ശേഷവും അനിതയിലെ ആസക്തി അടങ്ങിയില്ല. അതറിഞ്ഞിരുന്ന രവിശങ്കര്‍ പൂറില്‍ നിന്നും ചുണ്ടുകളും മുലകളില്‍നിന്നും കൈകളും മാറ്റിയില്ല.
അവന്‍ അവളുടെ മേലേക്ക് കയറി. അതിനു കാതിരുന്നിട്ടെന്നത് പോലെ അവള്‍ ഉടനെ കുണ്ണയില്‍ പിടിച്ച് വെറി പിടിച്ചത് പോലെ പൂറിലേക്ക് വിഷമിച്ച് കയറ്റി വെച്ചു.
ചൂട് നിറഞ്ഞ ഉലയിലൂടെ കടത്തിവിട്ട ഇരുമ്പുകമ്പി പോലെ രവി ശങ്കറിന്‍റെ കുണ്ണ അവളിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി. സുഖം കൊണ്ട് അവളുടെ ദേഹം പൂക്കുല പോലെ വിറച്ചു തരിച്ചു. കൈകള്‍ കൊണ്ട് അവളയാളുടെ ദേഹം വരിഞ്ഞുമുറുക്കി. അരക്കെട്ട് അയാളുടെ അരക്കെട്ടോട് അമര്‍ത്തി ചേര്‍ത്ത് ഉരുമ്മിയുരച്ചു.

“രവിയേട്ടാ, ന്‍റെ..ന്‍റെ മോലേലും ..അമര്‍ത്തി ….അമര്‍ത്തി ..കടിച്ചുമ്മവെക്ക്…ആഹഹൌഊ..അങ്ങനെ …മുറുക്കെ..ഇനീം മുറുക്കെ..പല്ലു ശരിക്കും കൊള്ളിച്ച് ..ആ…ആഹ്ഹ് ..അങ്ങനെ ..ഓ..ഏട്ടാ എനിക്ക് ..വരുവാ..ന്‍റെ…എന്‍റെ ചുണ്ടൊന്നു കടിക്ക് എന്‍റെ രവിയേട്ടാ….ആആഹ്….”

അവളുടെ അരക്കെട്ട് വീണ്ടും വിറച്ചു. അപ്പോള്‍ രവിശങ്കറില്‍ നിന്നും ചുട്ടുപഴുത്ത കൊഴുപ്പ് കഷണങ്ങള്‍ പൂറിലേക്ക് നിറഞ്ഞു പ്രവഹിക്കുന്നത് അവളറിഞ്ഞു. അതിന്‍റെ ലഹരിയില്‍ അവള്‍ക്ക് പിന്നെയും സ്ഖലിച്ചു.

“ഒഹ്!”

പരസ്പ്പരം ആലിംഗന ബദ്ധരായി അവര്‍ പരസ്പ്പരം നോക്കി കിതച്ചു.

“ന്ത്‌ രസാരുന്ന്ന്‍റെ രവിയേട്ടാ…ഒഹ്…ഇത്രേം സുഖം ആദ്യാ”

അയാളുടെ നെഞ്ചില്‍ കയ്യോടിച്ച് അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“ഇദ് തന്നല്ലേ അനീ നീ ഇന്ന് രാവിലേം ഇന്നലെ രാത്രീലും ഒക്കെ പറഞ്ഞെ?”

“അത് അന്ന് അങ്ങനെ തോന്നീരുന്നു…അപ്പൊ…”

അവള്‍ ചിരിച്ചു.

“പക്ഷെ ഇപ്പഴത്തെ ആണ് ഏറ്റോം സൂപ്പര്‍!”

അവന്‍ ചിരിച്ചു.
അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ മേശയിലേക്ക്‌ പോയി. അവിടെ വെച്ചിരുന്ന പായ്ക്കറ്റിലേക്ക്.

“ന്താ ആ കുട്ടി അതില്‍ പായ്ക്ക് ചെയ്തിരിക്കണേ രവിയേട്ടാ?”

“അറീല്ലല്ലോ അനീ…നീയതിങ്ങേടുത്തെ… നോക്കാല്ലോ!”

അനിത കയ്യെത്തിച്ച് ആ പാക്കറ്റ് എടുത്തു.
രവി ശങ്കര്‍ അത് തുറന്ന് അകത്ത് എന്താണ് എന്ന് നോക്കി.

“മൈ ഗോഡ്!”

അയാള്‍ അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.

“എന്താ രവിയേട്ടാ?”

“അനീ ഇത് ഷാമ്പെയിന്‍ ആണല്ലോ…”

“ലിക്കര്‍?”

അയാള്‍ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തലകുലുക്കി.

“അതെന്താ ആ കുട്ടി നമുക്ക് ഇതുപോലെയുള്ള സാധനങ്ങള്‍ ഒക്കെ ഗിഫ്റ്റ് തരുന്നേ, രവിയേട്ടാ? നമ്മളെ ഇനി കളിയാക്കുന്നതാണോ?”

“മോളെ, ഹൈലി അരിസ്റ്റോക്രാറ്റിക്കായ ചുറ്റുപാടിലുള്ള ആളുകള്‍ ഇതൊക്കെ ഗിഫ്റ്റ് ആയി നല്കാറുള്ളതാണ്…”

അയാള്‍ വിശദീകരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.

“പണ്ട് കപില്‍ദേവ് അങ്ങനെ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്…തന്‍റെ റിക്കോഡിനെ മറികടന്ന് കോട്ട്നി വാല്‍ഷ് ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ വിക്കറ്റ്സ് എടുത്തപ്പോള്‍ കപില്‍ദേവ് ഷാമ്പയിന്‍ അയച്ചുകൊടുത്തു … ”

“മദ്യമോ?”

അവള്‍ അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.

“അനീ ഇത് നീ കരുതുന്നപോലെ ഇന്‍റ്റോക്സിക്കന്‍റ്റ് ഒന്നുമല്ല…ലൈറ്റ് ആല്‍ക്കഹോള്‍..അതിപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ കുടിക്കുന്ന സംഭാരത്തില്‍ പോലുമുണ്ട് ആല്‍ക്കഹോള്‍…”

“രവിയേട്ടന്‍ കുടിച്ചിട്ടുണ്ടോ ഇത്?”

അവള്‍ ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു.

“പിന്നില്ലേ? നിന്നോടെന്തിനാ അനീ ഞാന്‍ കള്ളം പറയണേ?”

“അയ്യോ അപ്പം ഇനീം കുടിക്കുമോ?”

അവള്‍ ഭയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“എന്‍റെ മോളെ!”

അവനവളെ ആശ്ലേഷിച്ചു.

“നീയിത്രേം ഇന്നസന്‍റ്റ് ആയിപ്പോയല്ലോ…ഇത് കുടിച്ചാല്‍ …ന്താ ഞാന്‍ പറയ്ക? ആ, പെപ്സീം കോളേം കുടിചിട്ടില്ലേ നീ? അത് പോലത്തെ ഒരു ഫീല്‍…നല്ല ഒരു ഫീല്‍…ഇങ്ങനെ സ്മൂത്ത്‌ ആയി ഫ്ലോട്ട് ചെയ്യണ ഒരു ഫീല്‍…”

“ന്തിനാ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയണേ? രവിയേട്ടന്‍ എന്നെ ഇത് കുടിപ്പിക്കാന്‍ പോവാ?”

“പിന്നല്ലാതെ,”

അവനെഴുന്നേറ്റു.
ഷോട്ട്സ് എടുത്ത് ധരിച്ചു.
അനിതയും അലമാരയില്‍ നിന്ന് തന്‍റെ ഷോട്ട്സ് എടുത്തണിഞ്ഞു. ടീ ഷര്‍ട്ടും.
രവിശങ്കര്‍ പതിയെ ഷാമ്പയിന്‍ ബോട്ടില്‍ തുറന്ന് അവളെ നോക്കി. അത് നുരയാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ രവിശങ്കര്‍ അത് വായ്‌ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് ഒഴിച്ചു. അനിത അപ്പോള്‍ അദ്ഭുതത്തോടെ അയാളെ നോക്കി.

“വായ്‌ തുറക്ക് അനീ…”

അയാള്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“പ്ലീസ് രവിയേട്ടാ, എനിക്ക് വേണ്ട ഇത്…പറ്റില്ല്യ എനിക്ക്…”

“മോളൂ ട്രസ്റ്റ് മീ…”

മയക്കുന്ന പുഞ്ചിരിയോടെ രവി പറഞ്ഞു.

“മോള്‍ടെ എട്ടനല്ലേ പറയണേ, ഇത് കുടിച്ചാല്‍ നല്ലതാ, മനസ്സിലും ദേഹത്തിനും…ഏറ്റവും മുന്തിയ ബ്രാന്‍ഡ് ആണിത് കുട്ടീ…”

അത് പറഞ്ഞ് അവള്‍ ബോട്ടില്‍ അവളുടെ നേരെ തിരിച്ചു.

“വായിച്ചു നോക്കിക്കേ, നൈക്ക് ജസ്റ്റ് ഡൂ ഇറ്റ്‌ ഷാംപൈന്‍!”

രവിയുടെ പുഞ്ചിരിക്ക് മുമ്പില്‍ അനിതയുടെ എതിര്‍പ്പ് അലിഞ്ഞുപോയി. അവള്‍ ചുണ്ടുകള്‍ പിളര്‍ത്തി. അവളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ക്കിടയിലൂടെ നുരയുന്ന ഷാംപൈന്‍ ഒഴുകിയിറങ്ങി.

“എങ്ങനെയുണ്ട്?”

അനിത അല്‍പ്പം കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ രവി ചോദിച്ചു.

“ഓക്കാനം വരുത്തണ എന്തേലും ടേസ്റ്റ് ഉണ്ടോ മോളെ!”

“നോ!”

അനിത പെട്ടെന്ന് വിസ്മയത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“മാത്രല്ല! എന്തൊരു റിലാക്സേഷന്‍! ഇതൊക്കെ കുടിച്ചിട്ട് എങ്ങന്യാ രവിയേട്ടാ പിന്നെ ആളുകള് തല്ലും ബഹളോം ഒക്കെ ഉണ്ടാക്കണേ?”

“എന്‍റെ പെണ്ണേ! ആളുകള് തല്ലും ബഹളോം ഉണ്ടാക്കണത് ഇത് കുടിച്ചിട്ടല്ല! അത് ബ്രാണ്ടി, വിസ്ക്കി, പിന്നെ നാട്ടുംപുറത്ത് കിട്ടണ നല്ല അസ്സല് വാറ്റ്…”

അനിത അയാളുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും ബോട്ടില്‍ വാങ്ങി.

“ങ്ങ്ഹേ?”

രവി അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.

“അത് ശരി! ദിപ്പോ, സ്ഥിരാക്കുവോ?”

“ഹഹഹ!”

ബോട്ടിലില്‍ നിന്നും കുടിച്ചതിന് ശേഷം അവള്‍ ചിരിച്ചു.

“രവിയേട്ടനല്ലേ പറഞ്ഞെ, ഇത് ബോഡിയ്ക്കും മൈന്‍ഡിനുമൊക്കെ നല്ലതാന്ന്!”

രവിയും ചിരിച്ചു.
മേശപ്പുറത്തിരുന്ന രവിയുടെ മൊബൈലില്‍ നിന്നും നോട്ടിഫിക്കേഷന്‍ ടോണ്‍ കേട്ടു.
മൊബൈല്‍ എടുത്തു നോക്കിയാ രവിയുടെ മുഖം അനല്‍പ്പമായ സന്തോഷം കൊണ്ട് വിടര്‍ന്നു.
എന്നാല്‍ അടുത്ത നിമിഷം വിഷാദവാനാവുകയും ചെയ്തു.

“എന്താ രവിയേട്ടാ?”

ഉള്ളുലയ്ക്കുന്ന ശബ്ദത്തില്‍ അവള്‍ തിരക്കി.

“മെയിലാ മോളെ,”

അയാള്‍ പറഞ്ഞു.

“ടെക്സാസിലെ ഓഫീസിന്‍റെ ചുമതല ഏല്‍പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു… ഹെഡ് ആണ്… പണ്ട് ഒത്തിരി കൊതിച്ചു കാത്തിരുന്നതാ ഇങ്ങനെയൊരു മെയില്‍…ഇപ്പൊ പക്ഷെ…”
അനിതയുടെ മുഖവും സന്തോഷം കൊണ്ട് വിടര്‍ന്നു.
ഉള്ളില്‍ അടക്കാനാവാത്ത വിഷമമുണ്ടായെങ്കിലും.

]തുടരും[