ചക്രവ്യൂഹം 5

Chakravyuham Part 5 | Author : Ravanan

[ Previous Part ] [ www.kkstories.com]

---

 

നോവിന്റെ ഓർമ്മകൾ…. എല്ലാം നശിച്ച ദിവസം…

ക്ലാസ്സിൽ ആൺകുട്ടികളുടെ ഭാഗത്ത് നാലാമത്തെ ബെഞ്ചിൽ അഭിമന്യു തന്റെ സ്ഥാനം ഉറപ്പിച്ചു. ..ഒത്തിരി മുന്നിലും അല്ല ഒത്തിരി പിന്നിലും അല്ല. …ചുണ്ടുകളിലെ മായാത്ത പുഞ്ചിരിയോടെ, നീളൻ മുടിയിഴകൾ പിന്നോട്ട് ഒതുക്കി വച്ചുകൊണ്ട് അവൻ ക്ലാസ്സിലാകെ വീക്ഷിച്ചു. ….എവിടെയോ ഒരു മൂക്കുത്തിയുടെ തിളക്കം കണ്ണുകളിൽ ഉടക്കിയതും അവൻ മുഖം തിരിച്ചു. ….

പെൺകുട്ടികളിൽ പലരും അവനെ ആരാധനയോടെ ശ്രദ്ധിച്ചു. …വെളുത്ത്, ഉയരത്തിനൊത്ത ശരീരവും,.. ആരും ഒന്ന് നോക്കിപ്പോകുന്ന രൂപം. ….അല്പം റെഡ്ഢിഷ് ആയുള്ള ചുണ്ടുകളിൽ ഇടയ്ക്കിടെ തെളിഞ്ഞു മറയുന്ന പുഞ്ചിരിയുടെ ആകർഷണീയതിൽ ആൺകുട്ടികൾക്ക് അസൂയതോന്നി…..

…കൃത്യം ഒൻപത് മണി ആയതും ഫസ്റ്റ് ബെൽ അടിച്ചു. ..ഉച്ചവരെ സ്കൂൾ ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ വച്ചു നാവാതകർക്കുള്ള ചെറിയൊരു ബോധവത്കരണ ക്ലാസ്സ്‌ ആയിരുന്നു. …വിദ്യാർത്ഥികൾ നേരിടുന്ന റാഗിംഗിനു എതിരെയും, ഇന്ന് ഇന്ത്യയിൽ ആൺകുട്ടികളും പെൺകുട്ടികളും ഒരുപോലെ ചെന്നുചാടുന്ന ലഹരിയെ കുറിച്ചും പ്രിൻസിപ്പൽ പ്രിയ മിസ്സ്‌ ശക്തമായി സംസാരിച്ചു. …

അവരുടെ പ്രസംഗത്തിനിടെ വേദിയിൽ ഇരുന്ന രേണുകയും ശരത്തും പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു. ..അവൾ അവനോട് വിദ്യാർത്ഥികൾക്കിടയിൽ ഏറ്റവും മുന്നിലെ കസേരകളിലൊന്നിൽ ഇരിക്കുന്ന അഭിമന്യുവിനെ ചൂണ്ടി കാണിച്ചു. …

“ഇന്ന് തന്നെ വേണോ….”
രേണുകയുടെ കാതോരം മുഖം ചായ്‌ച്ച് ശരത്ത് പതിയെ, ശബ്ദം താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു. …

“വേണം. ..

“ഫസ്റ്റ് day അല്ലെ ”

“so what. .?”

രേണുക മുഖം കറുപ്പിച്ച് നോക്കിയതും ശരത്ത് ഒന്നുമില്ലെന്ന് തലയനക്കി

.
.
.
ആദ്യദിവസം നേരത്തെ അവസാനിച്ചു…അന്ന് മൂന്നരക്ക് സ്കൂളിലെ അവസാന മണി മുഴങ്ങി….ബെല്ല് അടിച്ചതും അഭിമന്യു ക്ലാസ്സിലെന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ഗേറ്റ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്ന … അടുത്തേക്ക് ഓടിയെത്താൻ ഒരു മൂക്കുത്തി പെണ്ണ് കഷ്ടപ്പെടുന്നത് അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല …

 

ഗേറ്റിന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയ അഭിമന്യുവിന്റെ മുന്നിൽ അപ്രതീക്ഷിതമായി ശരത്തിന്റെ കാർ വന്നു നിന്നു…അപ്രതീക്ഷിതമെന്ന് ഞാൻ കരുതിയെങ്കിലും അവരൊക്കെ കരുതിക്കൂട്ടി, കൃത്യമായ പ്ലാനിങ്ങോടെയാണെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ വൈകി….ഒത്തിരി വൈകി

കോ ഡ്രൈവർ സീറ്റിലെ വിന്റോ ക്ലാസ്സ്‌ താഴ്ത്തി രേണുക അഭിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു. ..

“അഭി എന്നല്ലായിരുന്നോ പേര് ….”

“അതെ. ..”
അവനും നേർത്ത പുഞ്ചിരിയോടെ മറുപടി പറഞ്ഞു…. ആ പതിനേഴുകാരന്റെ മുഖത്ത് നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പ്രസന്നതയിലേക്ക് രേണുക ഒരുവേള നോക്കിയിരുന്നു

“മോന്റെ വീട് എവിടെയാ. ..”

“പള്ളിമുക്ക് ജംക്ഷൻ ഇല്ലേ. …അവിടന്ന് കുറച്ചൂടെ പോണം. …”

“പള്ളിമുക്കോ. …ഞങ്ങൾ അതുവഴി ആണല്ലോ. …കയറിക്കോ. ..”

“ഇല്ല വേണ്ട മിസ്സേ. ..ഞാൻ ബസിൽ പൊയ്ക്കോളാം. …”

“ഹാ കയറടോ. ..ഞങ്ങൾ എന്തായാലും അതുവഴി അല്ലെ. …”സംസാരിക്കുന്നതിനിടയിൽ രേണുക കുടിലതയോടെ അവനുവേണ്ടി ബാക്ക് സീറ്റിലേക്ക് ഡോർ തുറന്നുകൊടുത്തു

 

 

ചതിയാണെന്ന് തോന്നിയില്ല. ..അങ്ങനെ തോന്നാനും മാത്രമുള്ളതൊന്നും അവരുടെ പ്രവൃത്തിയിൽ നിന്ന് അനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം. …

അഭി അവരുടെ കാറിലേക്ക് കയറി. ..അപ്പോഴാണ് ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ ഇരിക്കുന്ന ശരത്തിനെയും, ബോണറ്റിൽ ഫ്രെയിം ചെയ്ത് ഫിക്സ് ചെയ്ത് വച്ചേക്കുന്ന അവരുടെ വിവാഹ ഫോട്ടോയും അഭിമന്യു ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്. …ഇവര് ഭാര്യഭർത്താക്കന്മാരായിരുന്നോ. ..അവൻ ആശ്ചര്യത്തോടെ ഓർത്തു

“മോന്റെ വീട്ടിൽ ആരൊക്കെ ഉണ്ട്. …”
യാത്രക്ക് ഇടയിൽ രേണുക ആരാഞ്ഞു. …

“അച്ഛൻ അമ്മ ചേച്ചി. …”

“ആഹാ ചേച്ചിയുടെ പേരെന്താ. … ..”
ശരത്തിനെ ഇടംകണ്ണിട്ട് നോക്കി നയത്തിൽ രേണുക വീണ്ടും ചോദിച്ചു. ..ശരത്തിന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒളിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന ചതിയിൽ ചാലിച്ച പുഞ്ചിരി അഭി ശ്രദ്ധിച്ചില്ല

 

“നന്ദന… ഇപ്പൊ ഡിഗ്രി ചെയ്യുവാ. ..”

 

“ആഹ്. ..ഏതാ സബ്ജെക്ട്. ..”

 

രേണുക പിന്നെയും ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിച്ചു. ..അവനെല്ലാത്തിനും ഉത്തരങ്ങളും പറഞ്ഞു. ..പല ചോദ്യങ്ങളും ചേച്ചിയെ ചുറ്റിപറ്റിയുള്ളതായിരുന്നു എന്ന് ഇപ്പൊ ഞാൻ ഓർക്കുന്നു…

 

അഭിമന്യു പറയുന്നതെല്ലാം നന്ദന ശ്രദ്ധയോടെകേട്ടുനിന്നു….അവൻ തുടർന്നു

സംസാരത്തിനിടയിൽ രേണുക തന്റെ മടിയിലിരുന്ന ബാഗ് തുറന്ന് ഒരു മിഠായി പുറത്തെടുത്ത് പൊളിച്ച് വായിലിട്ടു. …ഒരെണ്ണം അഭിക്കുനേരെയും നീട്ടി…സ്നേഹത്തോടെ തന്നത് നിരസിക്കാൻ തോന്നിയില്ല….

 

രേണുക ‌ തന്റെ ഉള്ളംകൈയിലേക്കു വച്ചു തന്നത് വെറുമൊരു മിഠായി ആണെന്നുള്ളത് തെറ്റിദ്ധാരണ മാത്രമായിരുന്നു, മറിച്ച് അതൊരുതരം ലഹരി ആയിരുന്നു. ..നാവിൽ എത്തിയാൽ അലിഞ്ഞ് നിമിഷങ്ങൾക്കകം തലച്ചോറിൽ എത്തുന്ന ഒരുതരം അപകടകാരിയായ ലഹരി…

ആദ്യ പരിണിത ഫലം താപമാണ്. …ശരീരത്തിൽ ശക്തിയായ താപം അനുഭവപ്പെടും. …അനിയന്ത്രിതമായി ബോഡിയിലെ ഹോർമോൺസ് ആക്റ്റീവ് ആവും, പ്രധാനമായി estrogen testosterone ഹോർമോണുകൾ…. അടുത്തത് തലച്ചോറിന്റെ പ്രവർത്തനം മന്ദഗതിയിലേക്ക് നീങ്ങും…. പിന്നെ ശരീരത്തെ ഭരിക്കുന്നത് ഹോർമോൺസ് ആവും…. അതിൽ സ്ത്രീയുടെയും പുരുഷഷന്മാരുടെയും ഹോർമോൺസ് ഉണ്ടാകും എന്നതുകൊണ്ടുതന്നെ സ്വവർഗത്തോടും ചിലപ്പോ….

അഭി വേദനയോടെ പറഞ്ഞുനിർത്തി നന്ദനയെ നോക്കി…. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകയായിരുന്നു

“അല്ലാതെ ചേച്ചി പറഞ്ഞതുപോലെ ഞാൻ കഴച്ചു നിക്കുവൊന്നും അല്ല….”

അഭിമന്യു പറഞ്ഞതും നന്ദന ഒന്ന് ഏങ്ങി, നെഞ്ചിൽ ഒരു കല്ലെടുത്ത് വച്ചതുപോലെ അവൾക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു….

 

 

എന്റെ ബോധം നഷ്ടമായി…. കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ ഏതോ ഒരു വലിയ ക്രിസ്ത്യൻ പള്ളിയുടെ ഉള്ളിൽ നിലത്ത് കിടക്കുകയായിരുന്നു…

നൂറ്റാണ്ടുകളായി ആരാധനകളില്ലെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന വിധത്തിൽ അലങ്കോലമായി കിടക്കുന്നൊരു സഭ….ഉള്ളിലെ ബെഞ്ചുകൾ ഏറെക്കുറെ ദ്രവിച്ചു തീർന്നിരുന്നു….

“ആഹാ… അഭി കുട്ടൻ എഴുന്നേറ്റല്ലോ….”

പിന്നിൽ നിന്ന് രേണുകയുടെ ചിരിയോടെയുള്ള സംസാരം കേട്ട് അഭി തിരിഞ്ഞു നോക്കി….. ഒരുവേള അവന്റെ കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞിരുന്നു…. അടിപ്പാവാടയും ബ്ലൗസും അണിഞ്ഞ് ചിരിയോടെ അവൾ അവന്റെ അരികിൽ കൈകെട്ടി നിന്നു…

“ഇത്…. ഇത് എവിടെയാ… എനിക്ക് വീട്ടിൽ പോണം…..”

അഭി ഭയത്തോടെ ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു….പിടച്ചിലോടെ എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു പരാജയപ്പെട്ടു, അവൻ വീണ്ടും ആ നിലത്തേക്ക് മുട്ടിടിച്ച് വീണു….

രേണുക അവന്റെ മുഖത്തേക്കുതന്നെ നോക്കി അഭിയുടെ അരികിൽ മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്നു, ഇടതുകൈകൊണ്ട് രേണുക അഭിയുടെ കവിളിൽ കുത്തിപിടിച്ച്… വേദനയോടെ അവൻ വായ തുറന്നതും കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ടാബ്‌ലറ്റ് അവൾ അഭിയുടെ വായിലേക്ക് ഇട്ടു….

പിന്നെയെന്താ സംഭവിച്ചതെന്ന് ശരിക്കും എനിക്ക് ഓർമ ഇല്ല….വായിലേക്ക് ആരോ എന്തോ ശക്തിയായി തള്ളുന്നതുപോലെ തോന്നിയിരുന്നു….ബോധത്തോടെ ഉണരുമ്പോൾ ശരീരത്തിലെ മുഴുവൻ പേശികളും ഒന്നിച്ച് വലിഞ്ഞുമുറുകുന്ന വേദന തോന്നി…വായിൽ ഒരുതരം പുളിപ്പും കയ്പ്പും …..വീണ്ടും ആ നിലത്തുതന്നെ തളർന്നു കിടക്കുമ്പോൾ കണ്ടു…!!… കുറച്ചപ്പുറം നീങ്ങി കിടക്കുന്ന രേണുകയുടെ പുറത്തേക്ക് പടർന്നു കയറുന്ന ശരത്തിനെ.

>
>
>
ശരത്ത് ക്ഷീണിച്ച ഭാവത്തോടെ നിലത്തുകിടക്കുന്ന അഭിയെ പിടിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ചു….രേണുക പള്ളിയുടെ കൂറ്റൻ വാതിലുകൾ വലിയ ശബ്ദത്തോടെ വലിച്ചു തുറന്നതും ശരത്ത് അഭിയെയും കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് വന്നു, മുറ്റത്ത് നിർത്തിയിട്ടിരുന്ന കാറിന്റെ ബാക്ക് സീറ്റിലേക്ക് കിടത്തി. …

 

“ഇനി എന്താ പ്ലാൻ. …”കാർ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തുകൊണ്ട് ശരത്ത് ചോദിച്ചു. …ഒരു വിജയിയുടെ ഭാവത്തോടെ അവൾ കോഡ്രൈവർ സീറ്റിലേക്ക് ചാരി കിടന്നു, തല ചരിച്ച് പിന്നിൽ അർത്ഥബോധാവസ്ഥയിൽ കിടക്കുന്ന അഭിയെ നോക്കി

“നന്ദന. ..”

 

.
.
.
.
“ഞാനോ. …”….
നന്ദന സ്തംഭിച്ചുപോയി. …കൈവരിയിൽ ചാരി അവൾ നിലത്തേക്ക് ഊർന്നു വീണു. …

“അതെ. …എന്നെ വച്ച് വിലപ്പേശാൻ ആണ് അവരുടെ പ്ലാൻ… ..”

 

“അഭി. …”
നന്ദന പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു….

“അഭി. …നിന്നെ അവര്. ..”
അവൾക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിക്കുന്നതുപോലെ തോന്നി. …ഒരു കുഞ്ഞിനോട്‌ അവര്….ഇത് റേപ്പ് ആണ് …നന്ദനയുടെ കൈകാലുകൾ വിറച്ചു. …

“മോനെ നീ. …അവര്. ..നിന്നെ …..”

വാക്കുകൾ ഇല്ലാതെ നന്ദന വിതുമ്പിപ്പോയി…. ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല താൻ. …
….അവൾ അവനെ വലിച്ച് തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു…

“വിട് ചേച്ചി. …”
തന്റെ ശരീരത്തിൽ മുറുകുന്ന നന്ദനയുടെ കൈകളെ അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ തട്ടി മാറ്റി. …

 

നന്ദന അവനെ ഞെട്ടലോടെ നോക്കി. ..
“അഭി ഞാൻ ”

അവൾ അവന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നതും അഭിമന്യു പിന്നിലേക്ക് ചുവടുകൾ വച്ചു. …നന്ദനക്ക് തന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ആരോ ഒരു കഠിനഭാരം എടുത്തുവച്ചതുപോലെ തോന്നി. ..അവൾ വേദനയോടെ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. …ആ കണ്ണുകൾ,
മരിച്ചിരിക്കുന്നു. …അവ നിർജ്ജീവമായ വെറും രണ്ട് ജടഗോളങ്ങൾ ആണെന്ന് നന്ദനക്ക് തിരിച്ചറിഞ്ഞു

“ഞാനീ ലോകത്ത് ഏറ്റവും കൂടുതൽ സ്നേഹിച്ചത് ചേച്ചിയെ ആയിരുന്നു. …സത്യങ്ങൾ ഒക്കെയും ചേച്ചിയെങ്കിലും അറിയണം എന്ന് തോന്നി. …വെറുതെ അതിന്റെ പേരിൽ ഈ വിഷയത്തിൽ തലയിടേണ്ട. …“

അഭി താഴെ ഹാളിലേക്കുള്ള സ്റ്റെപ്പുകൾ ഇറങ്ങാൻ തുനിഞ്ഞു, പിന്നെ തിരിഞ്ഞ് അവളെ നോക്കി

“ഇനി സുധ ടീച്ചർ വിളിക്കുകയാണെങ്കിൽ അഭി നാളെ അവിടെ ഉണ്ടാകുമെന്ന് പറയണം …”അഭി പറഞ്ഞു…അവന്റെ ശബ്ദത്തിന് പതിവിലും ഗംഭീര്യം ഏറെയായിരുന്നു. ..തന്റെ സംസാരരീതിയും മനോഭാവങ്ങളും മാറി മറിയുന്നത് അഭിമന്യു അറിഞ്ഞില്ല. ..സ്വയം അറിയാതെ അവൻ മറ്റൊരു വ്യക്തിയിലേക്ക് മാറുകയായിരുന്നു

അഭിമന്യു പടിക്കെട്ടുകൾ ഓടിയിറങ്ങുന്നത് നോക്കി നന്ദന തറഞ്ഞു നിന്നു….അവൾ കരച്ചിലോടെ നിലത്തേക്ക് ഇരുന്ന് മുട്ടിൽ തലചേർത്തുവച്ചു
.
.
.
.
മുറിയിലേക്ക് ഓടിവന്ന അഭി വാതിൽ അടച്ചുപൂട്ടി , അവിടെ ചാരി നിന്ന് കിതച്ചു….നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ നടന്ന് മുറിയുടെ കിഴക്കേമൂലയോട് ചേർന്ന് ഇരുന്ന് ശ്വാസമെടുത്തു….അവന് തല പൊളിയുന്നതുപോലെ വേദന തോന്നി

ശരീരത്തിൽ മുഴുവൻ ഓർമ്മയുടെ പുഴുക്കൾ നുഴഞ്ഞു നീങ്ങി. …അവ മാംസത്തെ കാർന്നുതിന്നു. …അഭിമന്യു വിന്റെ മനസ്സിൽ ശരത്തിന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞു. ..അയാളുടെ ലിംഗം തന്റെ വായിലേക്ക് കുത്തി കയറ്റുന്ന രംഗം ഓർത്ത് അവൻ നിലത്ത് ഛർദിച്ചു

ശിരസിന്റ ഉച്ചിഭാഗത്ത് ആണി തറഞ്ഞുകയറുന്നതുപോലെയുള്ള ശക്തമായ വേദന അനുഭവപ്പെട്ടതും അഭിമന്യു ഇരുകൈകൾ കൊണ്ടും തല പൊത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ചുറ്റും തിരിഞ്ഞു. …..തന്റെ സമനില തെറ്റുവാണോ

അവന് ഭ്രാന്ത്‌ പിടിച്ചു, മനുഷ്യരെ വലിച്ചുകീറി കൊല്ലാൻ തോന്നി….അസഹനീയമായ വേദനയോടെ മുറിയുടെ വാതിൽ തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു പരാജയപെട്ട് കുഴഞ്ഞു വീഴുമ്പോൾ അഭിമന്യുവിന്റെ കണ്ണിന് മുന്നിൽ രേണുകയുടെ രൂപം തെളിഞ്ഞു

 

.
.
.
പെട്ടെന്ന് ആയിരം സൂര്യന്റെ ശോഭയോടെ ആകാശത്തിൽ ഒരു വെള്ളിടി വെട്ടി. …ടെറസിൽ നിന്ന നന്ദന നടുങ്ങി വിറച്ചു. ….അവൾ അകത്തേക്ക് ഓടിക്കയറി വാതിൽ അകത്തുനിന്ന് പൂട്ടി. …

പുറത്ത് സംഹാരമാടുന്ന ശക്തമായ മഴയുടെ ഇരമ്പൽശബ്ദം അവൾ കേട്ടു. ..തെളിഞ്ഞ അന്തരീക്ഷമായിരുന്നല്ലോ ഇതുവരെ …പെട്ടെന്നൊരു മഴ. ..മുറിയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ പുറത്ത് നിരനിരയായി പൊട്ടി ഉതിരുന്ന മിന്നൽ പിണരുകളുടെ കാതടിപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദം നന്ദന കേട്ടു. ..ഇതെന്തൊരു മഴ. ..

ഇടി മിന്നലിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് ലക്ഷ്മിയും വിശ്വനാഥനും ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റു. ..

“നല്ല മഴയാണല്ലോ“
പുറത്തുപെയ്യുന്ന മഴ നോക്കി വിശ്വനാഥൻ ജനൽ വലിച്ചടച്ചു…. ഒരുവേള ലക്ഷ്മിയുടെ ചിന്തകൾ ജനലിനപ്പുറം കുത്തിയൊഴുകുന്ന മഴയിലേക്ക് നീണ്ടു. ..മഴയുടെ തണുപ്പിൽ ഹൃദയത്തിൽ എവിടെയോ ഒരു നോവ് പടരുന്ന പ്രതീതി
.
.
.
.
പിറ്റേന്ന് വിടർന്ന പുലരി അഭിമന്യുവിന്റെ ആയിരുന്നു. ..അവൻ അതിരാവിലെ എഴുന്നേറ്റു ഫ്രഷ് ആയി….

 

വാതിലിൽ ആരോ ശക്തിയായി തട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് കട്ടിലിൽ കിടന്നിരുന്ന നന്ദന എഴുന്നേറ്റു. …രാത്രി ഒരുപോള കണ്ണടച്ചിട്ടില്ല. …അഭി ഇല്ലാതെ താൻ ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല. …കതകിൽ വീണ്ടും തട്ട് കേട്ടതും നന്ദന എഴുന്നേറ്റ് കതക് തുറന്നു. …മുന്നിൽ ഒരു ടവൽമാത്രം ഉടുത്ത് കൈയിൽ വലിയൊരു ബാഗുമായി അഭി നിൽക്കുന്നു

“അഭി….”

“ഞാനെന്റെ സാധനങ്ങൾ എടുക്കാൻ വന്നതാ. ..ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചതിൽ ക്ഷമിക്കണം. ..”

 

“എന്തൊക്കെയാടാ നീ. ..”

അവളെ പൂർത്തിയാക്കാൻ അനുവദിക്കാതെ അഭിമന്യു മുറിയിലേക്ക് കടന്നുകയറി തന്റെതായി ആ മുറിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന സകലതും ബാഗിനുള്ളിലാക്കി. ….ഒക്കെയും നോക്കി നിന്ന നന്ദനയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു

“…അഭി എന്തൊക്കെയാടാ ഇത്. …”

 

“ഞാനിനി ഈ മുറിയിൽ വേണ്ട. …അവസരം കിട്ടിയാൽ കയറി പിടിച്ചാലോ. ..”

അഭിമന്യു പറയുന്നത് കേട്ട് നന്ദന വായ പൊത്തി, അവനെ നിർവികാരതയോടെ നോക്കി. …ഈ കണ്ണുകൾ. …ഇത് തന്റെ അഭിയുടെ അല്ല. … അവൻ അവളെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. …

 

യൂണിഫോം ധരിച്ചു സ്കൂളിലേക്ക് പോകാൻ റെഡി ആയി….കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി നിന്ന് തന്റെ വൈറ്റ് ഷർട്ടിലെ ഫുൾ സ്ലീവ് മടക്കി ഷോർട് ആക്കി. …കഴുത്തിന് താഴെയുള്ള കുഞ്ഞ് മറുക് കാണുന്ന വിധത്തിൽ ഏറ്റവും മുകളിലെ ബട്ടൺ അഴിച്ചിട്ടു

ബാഗും തൂക്കി ഹാളിലേക്ക് വരുമ്പൊ ലക്ഷ്മി വിശ്വനാഥന് രാവിലത്തെ ഭക്ഷണം വിളമ്പുകയായിരുന്നു. ..അവൻ അവരെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി പള്ളിമുക്ക് കവല ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു

 

“നമ്മുടെ മോൻ അല്ലെ ആ പോയത് ”
മുറ്റത്തേക്ക് എത്തിനോക്കിയ വിശ്വ ചോദിച്ചു…

 

“ഇവനിത് എന്ത് ഭാവിച്ചാ….ഇന്നലെ പനിച്ച് വിറച്ച് കിടന്നവനാ….വൈകിട്ട് ഇങ്ങോട്ട് വരട്ടെ ”

ലഷ്മി അവൻ പോയ വഴിയിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു. ..

 

“അഭി പോയോ. …”

നന്ദന ബാഗും തൂക്കി ഓടിപ്പിടച്ച് അവിടേക്ക് വന്നു…

“ദേ ഇപ്പൊ ഇറങ്ങി പോയിട്ടുണ്ട്…..ഒരു ദിവസം റസ്റ്റ്‌ എടുത്തിട്ട് പോയ പോരായിരുന്നോ അവന് ”

 

“എന്നോടുള്ള വാശിക്കാ. ..”

നന്ദന മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ആക്റ്റീവ തിരിച്ചു….അല്പം മുന്നോട്ട് പോയതും അഭിമന്യു ബാഗും തൂക്കി മുന്നോട്ട് നടക്കുന്നത് കണ്ടു. …അവൾ അവന്റെ അരികിലായി കൊണ്ട് വണ്ടി നിർത്തി

“എന്തുവാ ”. …അഭി അമർഷത്തോടെ ചോദിച്ചു. …

“കയറ്. …”

“ഇല്ല. …”

 

“കയറാൻ. ..”നന്ദന ഒച്ചയെടുത്തു. …അഭി അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. ..

“വെറുതെ ഒരു scene ക്രീയേറ്റ് ചെയ്യണ്ട….പൊക്കൊ….” അവൻ ശബ്ദം താഴ്ത്തി കടുപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു….അഭിമന്യുവിന്റെ വലിഞ്ഞുമുറുകുന്ന മുഖം കണ്ട് നന്ദനക്ക് സങ്കടം വന്നു….ഇങ്ങനെ ഒരു ഭാവം ആദ്യമായി കാണുക ആയിരുന്നു അവൾ

“അഭി എന്താടാ, ചേച്ചിയല്ലേ….നിനക്കെന്താ പറ്റിയെ….”

“പറ്റിയത് എന്താണെന്ന് ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ. ..”

 

“അഭി. ..അവരെയൊന്നും വെറുതെ വിടില്ല ഞാൻ…. ”

“ചേച്ചിക്ക് എന്ത് ചെയ്യാൻ പറ്റും. ….”അഭി ചോദിച്ചു….. വ്യക്തമായൊരു ഉത്തരം പറയാൻ കഴിയാതെ നന്ദന കുഴങ്ങി . ..കേസ് കൊടുക്കാം. ….നീതിക്ക് വേണ്ടി കോടതിയിൽ വാതിക്കാം. …എന്നിട്ട് എന്ത്? ഇന്ത്യൻ ശിക്ഷാ നിയമം ഇവരെയൊക്കെ സംരക്ഷിക്കാൻ എഴുതിവച്ചതുപോലെയാണ്. …നൂറ് കുറ്റവാളി രക്ഷപ്പെട്ടാലും ഒരു നിരപരാധിപോലും ശിക്ഷിക്കപ്പെടരുതത്രെ! !!

 

“….ചേച്ചിക്ക് അവരെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല ….ഇതെന്റെ വിധിയെന്ന് കരുതി സമാധാനിക്കാം എന്നൊന്നും ഞാൻ പറയില്ല. …”
അഭി അവളുടെ രണ്ട് കവിളിലും ഉള്ളം കൈ ചേർത്തുവച്ച് കണ്ണുകളിലേക്ക് ഇമവെട്ടാതെ ദൃഷ്ടി ഉയർത്തി . ..
“നോക്ക്. …അവര് നിനക്കുവേണ്ടി വരും. …jst ignore them. …അവർക്കുള്ള ചക്രവ്യൂഹം ഈ അഭിമന്യു പണിയുന്നുണ്ട്….“

 

നന്ദന തറഞ്ഞു നിന്നു….ഈ സംസാരിക്കുന്നത് തന്റെ അഭി അല്ല. ..ഇത് മറ്റാരോ ആണ് . .. എന്തിനെയും ചുട്ടെരിക്കാൻ ശേഷിയുള്ള ആ കണ്ണുകളിൽ വന്യതയോടെ എരിയുന്ന തീ. …നടന്നകലുന്ന അഭിയെ നോക്കിയ നന്ദനക്ക് ഭയം തോന്നി
.
.
.
.
ക്ലാസ്സിലേക്ക് വന്നതും അഭി തന്റെ സ്ഥിരം സ്ഥാനത്തേക്ക് ചെന്നു…അന്ന് ആ ബെഞ്ചിൽ അവന് കൂട്ടെന്നപോലെ മറ്റൊരാൾകൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ..കറുത്തിട്ട് നല്ലോണം മെലിഞ്ഞ് കണ്ണിൽ കണ്ണടയുമായി ഒരുവൻ…അഖിൽ എന്ന അച്ചു. ..ആളൊരു പാവം ….അഭിക്ക് ഒത്തിരി സന്തോഷം തോന്നി. ..ഈ സ്കൂളിലേക്ക് വന്നിട്ട് ആദ്യമായി കിട്ടിയ സൗഹൃദം

പൊതുവെ അധികം സൗഹൃദത്തിന് മുതിരാത്ത അഭിമന്യു അവനോട് സംസാരിച്ചു. ..കുറച്ചുനേരംകൂടെ കഴിഞ്ഞതും അവരുടെ അരികിൽ മറ്റൊരാൾ കൂടെ വന്നുപെട്ടു. …അശ്വിൻ. …ആളല്പം തടിച്ചിട്ട് ആയിരുന്നു

മൂന്നുപേരും പരസ്പരം പരിജയപ്പെട്ടു

“എടാ നീയൊന്ന് പുറകിലേക്ക് നോക്കിയേ. ..”

അച്ചു പറഞ്ഞതും അഭിമന്യു തിരിഞ്ഞു നോക്കി. …ഏറ്റവും പുറകിലെ ബെഞ്ചുകളിൽ ഇരിക്കുന്ന ചില ബോയ്സ് അവനെതന്നെ തുറിച്ച് നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു. ..അഭി വേഗം തല വെട്ടിച്ചു

“ഇവന്മാരെന്താ എന്നെ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ. ..”

 

“കറ കളഞ്ഞ അസൂയ. …അല്ലാതെന്താ”

“അസൂയയോ. …”
അഭിമന്യു പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. …അതുപക്ഷെ കേട്ടവർക്ക് അട്ടഹാസം പോലെയാണ് തോന്നിച്ചത്….ചില സിനിമകളിൽ കാണുന്ന ചക്രവർത്തിമാരുടെ ചിരി പോലെ. …ചിരിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ടാണ് പറ്റിയ അമളിയോർത്തത്. …അവൻ ഡെസ്കിൽ തല മുട്ടിച്ച് കിടന്നു. ..

.
.
.
.
അടുത്തിരിക്കുന്നവരോട് എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുകയും, പിന്നെ പുറകിലേക്ക് നോക്കി ഉച്ചത്തിൽ ചിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അഭിമന്യുവിനെ വൈദേഹി നോക്കിയിരുന്നു…..എന്തൊരു ഭംഗിയാണ് ചിരിക്കുന്നത് കാണാൻ. … നാണത്തോടെ ഡെസ്കിൽ തലതാഴ്ത്തി കിടക്കുന്നത് കണ്ട് വൈദേഹിക്ക് ചിരി വന്നു…

അഭിരാമി അവളുടെ ഭാവങ്ങളെ ചിരിയോടെ നോക്കിയിരുന്നു…

.
.
.
.
.
നന്ദനയുടെ അവസ്ഥ കണ്ട് ആൻസിക്ക് ദേഷ്യവും വിഷമവും ഒരുപോലെ തോന്നി….കോളേജിന് പിന്നിലെ ആൽമരചുവട്ടിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു ഇരുവരും

“നന്ദു ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ, അവനോട് സംസാരിക്കുമ്പോ സൂക്ഷിച്ച് വേണമെന്ന്. …അപ്പൊ അവൾ ആ ചെക്കനെ പോയി അടിച്ചിരിക്കുന്നു. …”

“എടാ ഞാൻ. …പറ്റിപ്പോയി. ..അങ്ങനെ ഒക്കെ കണ്ടപ്പോ. …”

“എന്നിട്ടെന്തായി. …നീ പറഞ്ഞതുകേട്ടിട്ട് എനിക്കും എന്തോ പേടി തോന്നുവാ. ..ഒറ്റ ദിവസംകൊണ്ട് ഒരാൾക്ക് ഇങ്ങനെ മാറാൻ പറ്റില്ല….കഴിയുന്നതും ചേർത്തുപിടിക്കണം അവനെ. …അവന്റെ മനസ്സിൽ എന്താണെന്ന് അറിയില്ല. …

ഇനി എന്താ ചെയ്യാൻ പോണേ. …നിയമപരമായി മുന്നോട്ട് പോകാൻ ആണോ തീരുമാനം..“

 

”ഒന്നും അറിയില്ല എനിക്ക്….അവൻ അനുഭവിച്ചത് ഓർക്കാൻ കൂടെ പറ്റുന്നില്ല എനിക്ക്. …എങ്ങനെയാണോ എന്റെ കുട്ടി. …“

അവൾ മുഖത്ത് കൈ ചേർത്തുവച്ച് വിതുമ്പി. ..ആൻസി നന്ദനയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. ….

”പോട്ടെ. …നീയേ ഉള്ളു അവന്. ..ആ നീകൂടെ ഇങ്ങനെ തളർന്നാലോ. …“

 

”പാവമാടി അവൻ. …ഒത്തിരി വേദന തോന്നിയിട്ടാവും ഇന്നലെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിവന്നത്….ഒരാശ്വാസത്തിന്..ആ കുഞ്ഞിനെ ഞാൻ കൈനീട്ടി അടിച്ചു…..“

”തെറ്റായിപ്പോയി നന്ദു. ..അത് തിരുത്താൻ കഴിയുന്നതാണേൽ നീതന്നെ തിരുത്തണം….“

ആൻസി അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു. …
”ആ നമ്പറിൽ നിന്ന് പിന്നെ msg എന്തെങ്കിലും വന്നിരുന്നോ. …“

”ഒന്നും വന്നില്ല….“

”മ്മ്ഹ്ഹ്. …“
ആൻസി അവളെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്തു പിടിച്ചു. …എന്നാലും ഇവർക്കൊക്കെ എങ്ങനെ ഇത്രയും ക്രൂരത കാണിക്കാൻ കഴിയുന്നു. …അതും ഒരു കൊച്ചു പയ്യനോട്. ..ഛെ. …

 

.
.
.
.
“അഭികുട്ടനെ ഇന്നലെ കണ്ടില്ലല്ലോ ഇന്ന് “

ഇന്റർവെൽ ടൈമിൽ ക്ലാസ്സിന്റെ മുന്നിലെ വരാന്തയിൽ നിന്നിരുന്ന അഭിമന്യുവിന്റെ അരികിലേക്ക് രേണുക ടീച്ചർ ചുണ്ടുകളിൽ അണിഞ്ഞ മായം കലർന്ന പുഞ്ചിരിയുമായി കടന്നുവന്നു. …അഭിയും അവരെ നോക്കിയൊരു വിളറിയ പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു….

”വയ്യായിരുന്നു “…അവൻ താല്പര്യം ഇല്ലാത്തതുപോലെ പറഞ്ഞു

”ഓഹ് ആണോ. ..അപ്പൊ അഭികുട്ടാ. ..നാളെ കാലത്തെ, ഒരു ഒൻപത് മണിക്ക്. ..പള്ളിമുക്ക് ജംഗ്ഷനിൽ വരണം. ..പിക്ക് ചെയ്യാൻ ഞാൻ വരും. ..“

”നാളെ ക്ലാസ്സ്‌ ഇല്ലല്ലോ. …സാറ്റർഡേ അല്ലെ. .“

 

”നിന്നോട് പറഞ്ഞത് അനുസരിച്ചാൽ മതി. …“
അവൾ അവന്റെ തോളിൽ ഒന്ന് അമർത്തി പിടിച്ചു… ”അനുസരിക്കും. …അല്ലെ അഭികുട്ടാ. ..“

രേണുക ചോദിച്ചതിന് അഭിമന്യു അനുസരിക്കുമെന്ന അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി…അവൾ ചിരിയോടെ അവന്റെ കവിളിലൊന്ന് തട്ടി അവനെ കടന്നുപോയി…

രേണുക പോയതും വൈദേഹി അവന്റെ അരികിലേക്ക് വന്നു. …

“മിസ്സിനെ അറിയോ ”

“എന്തുവാ” വൈദേഹിയുടെ ചോദ്യം അഭിക്ക് മനസ്സിലായില്ല

“അല്ല മിസ്സിനെ നേരത്തെ പരിജയമുണ്ടോന്ന്. ..”

“ഇല്ല….”

“മ്മ്ഹ്ഹ് മിസ്സ്‌ എല്ലാവരോടും നല്ല സ്നേഹവാ. …”
വൈദേഹി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. …അഭിക്ക് പുച്ഛം തോന്നി

അടുത്തുള്ളൊരു തൂണിൽ ചാരി നിന്ന് അവൻ വൈദേഹിയെ ശ്രദ്ധിച്ചു….ഗോതമ്പിന്റെ നിറമെന്ന് കേട്ടിട്ടേ ഉള്ളു, ആദ്യമായാണ് അങ്ങനെ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ കാണുന്നത്….മൂക്കിന്റെ തുമ്പിൽ തിളങ്ങുന്ന നീലക്കൽ മൂക്കുത്തിയിലേക്ക് അഭി കൗതുകത്തോടെ നോക്കി. ..അതിലൊന്ന് തൊട്ടുനോക്കാൻ അവന്റെ കൈ വിറച്ചു. …ശ്വാസോച്വാസത്തിന് അനുസരിച്ച് ഉയർന്നു താഴുന്ന മാറിടങ്ങൾ…മാംസളമായ അവയുടെ വലുപ്പം കണ്ട് അവന്റെ കണ്ണ് വിടർന്നു. ….

എന്തൊരു നോട്ടമാ. …അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു …വഷളൻ. …വൈദു മുഖം തിരിച്ചു അവൻ തന്നെ നോക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലെന്ന മട്ടിൽ നിന്നു…

“നോക്കി കഴിഞ്ഞില്ലേ. ..”

വൈദേഹിയുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും അഭിമന്യുവിന്റെ കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞു. ..താനിത്ര നേരം അവളെ വായുനോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു എന്ന ഓർമ്മയിൽ അവന്റെ ശരീരം വിയർത്തു. …ഉള്ളിൽ ഒരു ആന്തൽ ഉണ്ടായി. …അയ്യേ. …താനൊരു പെൺകുട്ടിയെ. ..ഛെ!!!

“im സോറി. .ഞാൻ പെട്ടെന്ന്, അറിയാതെ. ..”

“സാരമില്ല. …വേറെ ആരെയും ഇതുപോലെ നോക്കാതിരുന്നാ മതി. ..”

വൈദേഹി അത്രയും പറഞ്ഞുനിർത്തി അവനു മുഖം കൊടുക്കാതെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് ഓടി…ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്ന അഭിരാമിയെ ഓടിച്ചെന്ന് പിന്നിലൂടെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു, അവളുടെ പുറത്ത് നാണത്തോടെ മുഖം പൂഴ്ത്തി

 

 

വൈദേഹി പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ അഭിമന്യുവിന് മനസ്സിലായില്ല. …അവൻ മുടി ഒന്ന് പിന്നിലേക്ക് മാടിയൊതുക്കി അവൾ പോയ വഴിയിലേക്ക് മുഖം തിരിച്ചതും, പിന്നിൽ വന്നുനിന്ന അച്ചു കണ്ണട ഒന്ന് ശരിയാക്കി അവനെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി

“എന്താടാ. ..”

“ആ പോയത് ആരാ. …”കൈയിലെ പെരുവിരൽ ഉയർത്തി പിന്നിലേക്ക് ചൂണ്ടി അഖിൽ ചോദിച്ചു. …

“നമ്മുടെ ക്ലാസ്സിൽ ഉള്ളതാ. ..”

“അതെനിക്ക് അറിയാ. …മ്മടെ ആരാന്ന്. …”

 

“നീയെന്താ ഒരുമാതിരി പോലീസുകാരെപ്പോലെ. …ഇങ്ങട് വാ. ..”

അഭി അവന്റെ തോളിലൂടെ കൈയിട്ട് ആ വരാന്തയിലൂടെ നടന്നു…അഭിയുടെ നോട്ടം സ്റ്റാഫ് റൂമിലേക്ക് നടക്കുന്ന രേണുകയുടെ മേലെ ആയിരുന്നു
.
.
.
സ്റ്റാഫ് റൂമിൽ വന്ന രേണുക തന്റെ ടേബിളിനരികിൽ പോയിരുന്നു….മൊബൈലിൽ കുത്തികളിക്കുന്ന സമയം ബലിഷ്ടമായ രണ്ട് കൈകൾ അവളെ പിന്നിൽ നിന്നും പുണർന്നു. …

“ശരത്ത് വിട്. …ഇത് വീടല്ല. …”
ആരെങ്കിലും തങ്ങളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടോന്ന് നോക്കി, അവൾ അവന്റെ കൈകൾ ബലമായി വിടുവിച്ചു

“രേണു. ..നീ ആ ചെറുക്കനെ ശ്രദ്ധിച്ചോ. ..”

“ഉം എന്താ. …”

“അവനെന്തോ മാറ്റംപോലെ. ..”

 

“എന്ത് മാറ്റം. ..എനിക്കൊന്നും തോന്നീല. …”

 

“എന്തോ. …അവന്റെ നടത്തവും, മറ്റ് കുട്ടികളോടുള്ള സംസാരവും, ഭാവവും. ….എനിക്കെന്തോ ……”

 

“അവന്റെ സമനില തെറ്റിയോ. ….”

“ആവോ. ..”

ശരത്തും രേണുകയും പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു. …മറ്റ് അധ്യാപകരുടെ കാൽപെരുമാറ്റം കേട്ടതും ശരത്ത് അവളുടെ അടുത്തുനിന്നും മാറി തന്റെ ടേബിൾ ഏരിയയിൽ ഇരുന്നു …അവൻ തന്റെ മൊബൈൽ കൈയിൽ എടുത്ത് അതിൽ അവസാനം പകർത്തിയ ചിത്രങ്ങളിലൂടെ കണ്ണോടിച്ചു. …അഭിയുമായി സംസാരിച്ചുനിൽക്കുന്ന വൈദേഹിയുടെ ചിത്രങ്ങളിൽ കാണുന്ന അവളുടെ ഉടൽ അഴകിലൂടെ അവന്റെ കഴുകൻ കണ്ണുകൾ ഓടിനടന്നു. …
.
.
.
.
ആഫ്റ്റർ നൂൺ, എക്കണോമിക്സ് ക്ലാസ്സിൽ കുട്ടികൾ പലരും ഇരുന്ന് ഉറക്കം തൂങ്ങി…

“എന്തൊരു ശോകവാ. …“

അശ്വിൻ താടിക്ക് കൈ കൊടുത്തു 🙂….നടുവിൽ ഇരുന്ന അഭിമന്യു നീട്ടിയൊരു കൊട്ടുവാ ഇട്ട് വലത്തേക്ക് നോക്കുമ്പൊ അച്ചു കണ്ണും തുറന്ന് മിസ്സ്‌ പഠിപ്പിക്കുന്നത് അക്ഷരംപ്രധി വിഴുങ്ങി മിഴിച്ച് ഇരിക്കുവാണ്. …ബുജി തന്നെ

അഭിമന്യു നെറ്റിയിൽ പെരുവിരൽ അമർത്തി അമർഷത്തോടെ വെറുതെ പെൺകുട്ടികളുടെ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി….അവനെതന്നെ നോക്കിയിരുന്ന വൈദേഹി പെട്ടെന്ന് മുഖം തിരിച്ചു. …അവളുടെ മുഖത്ത് ചുവപ്പ് പടരുന്നത് കണ്ട അഭിമന്യുവിന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരുകുഞ്ഞ് പുഞ്ചിരിയൂറി. ….

പൊടുന്നനെ. … തലയിൽ കഠിനമായ വേദന അനുഭവപ്പെട്ടതും അഭിമന്യു ഒന്ന് മുന്നിലേക്ക് ആഞ്ഞ് നെറ്റിയിൽ കൈയമർത്തി. …അവന്റെ കണ്ണുകൾ തുറിച്ച് രക്താംബരം പോലെ ചുവന്നുവന്നു…..

കഴിഞ്ഞരാത്രിയിൽ അനുഭവപ്പെട്ട അതേ. …എങ്കിലും നിമിഷങ്ങൾക്കകംതന്നെ മറ്റാരുടെയും ശ്രദ്ധയിൽപെടാതെ ആ ഒരു ഭാവം പറഞ്ഞു. …വൈദേഹിയെ നോക്കുമ്പോൾ, അവൾ ആകുലതയോടെ അവനെ നോക്കി എന്തുപറ്റിയെന്ന് കൈയുയർത്തി ശബ്ദം പുറത്തുവരാതെ അധരങ്ങൾമാത്രം ചലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു….

 

തുടരും. …..