ഭ്രാന്ത് റീമേക്കിംഗ് ഫ്രം നീലൂസ് ഹോം 3

Bhranth Remaking From Neelus home 3 | Author : Pamman Junior 

Previous Part

 

അത്താഴം കഴിച്ച ശേഷം മിക്‌സിയില്‍ അരക്കാനുള്ള ഉഴുന്നും പച്ചരിയുമായി നീലു അടുക്കളയില്‍ തയ്യാറെടുക്കുമ്പോള്‍ കുട്ടികളുടെ മുറിയില്‍ നിന്നൊരു ബഹളം.

‘എന്താ എന്താ… ലെച്ചൂ അവിടെ…’ നീലു വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.

‘അമ്മേ ആ പിള്ളേരാണ്ടവിടെ കെടന്ന് ലെച്ചൂനെ തല്ലിക്കൊല്ലുന്നു…’ മുടിയന്‍ ഓടി വന്ന് പറഞ്ഞു.

‘എന്റീശ്വരാ ഇതുങ്ങളെനിക്കൊരു സമധാനോം തരൂല്ലല്ലോ… ‘ നീലു മുറിയിലേക്ക് ഓടിയെത്തി. നീല ചുരിദാറായിരുന്നു നീലുവിന്റെ വേഷം. ഷാള്‍ ഇടാത്തതിനാല്‍ മുല ഓടിവന്നപ്പോള്‍ മുല നന്നായി തുള്ളിക്കളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

‘അമ്മ ഞങ്ങളെ തല്ലരുത്…’ ഇളയമകനാണ് അത് പറഞ്ഞത്.

‘അതെന്താടാ… അതെന്താടാ നിന്നെ തല്ലിയാല്‍…’

‘അതല്ലമ്മാ ഞങ്ങളല്ല പ്രശ്‌നക്കാര്‍’ ശിവാനിയാണത് പറഞ്ഞത്. അപ്പോള്‍ മുടിയന്‍ ഇടക്കുകയറി പറഞ്ഞു.

‘എടീ കുരുട്ടടക്കേ കള്ളം പറയല്ലേ… നിങ്ങള് രണ്ടൂടല്ലേ ഇവളെ കട്ടിലേന്ന് താഴെയിട്ടത്…’

‘ ചേട്ടാ ചേട്ടനീ പ്രശ്‌നത്തില്‍ ഇടപെടണ്ട…’ കേശു താക്കീത് ചെയ്തു.

‘ഇടപെട്ടാല്‍ നീ എന്തോ ചെയ്യുമെടാ… ‘ മുടിയന്‍ കേശുവിന് മുന്നിലേക്ക് ആഞ്ഞപ്പോള്‍ നീലു മുടിയനെ പിടിച്ചു തള്ളി മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി…

‘നീ പോ… നീ വല്യ അച്ഛന്‍ കളിക്കണ്ട…’

‘അമ്മേ അമ്മേ… ഈ ലെച്ചു ചേച്ചി പറയുക ഞങ്ങളിന്ന് മുതല്‍ ഇവിടെ കെടക്കണ്ടാന്ന്…’ ശിവാനി നീലുവിന്റെ മുന്നിലെത്തി കള്ളക്കരച്ചില്‍ തുടങ്ങി.

‘ആന്നമ്മേ ചേച്ചിക്ക് ഇന്ന് മുതല്‍ ഈ മുറിയില്‍ ഒറ്റക്ക് കിടക്കണമെന്ന്…’ കേശുവും ശിവാനിയെ പിന്‍തുണച്ചു.

‘ആണോടീ…ആണോടീ ലെച്ചൂ… നീ അങ്ങനെ പറഞ്ഞോ… ‘

‘പറഞ്ഞമ്മേ… ഈ രണ്ട് കുരുട്ടുംകൂടി എനിക്ക് കിടക്കാന്‍ സ്ഥലം തരൂല്ല അതാ പറഞ്ഞേ…’

‘ഓഹോ… ആളാം വീതം കെടക്കാന്‍ ബാലു ഇവിടെ രണ്ട് നെലയല്ലേ പണിഞ്ഞിട്ടിരക്കണേ…’ നീലുവിന് ദേഷ്യം വന്നു.

‘അമ്മ അച്ഛനെ കുറ്റം പറയണ്ട… ‘ കേശുവാണത് പറഞ്ഞത്.

‘പറഞ്ഞാല്‍ നീ എന്ത് ചെയ്യുമെടാ…’ നീലുവിന് ദേഷ്യം കൂടി.

‘എടാ കേശൂ നീ അച്ഛനെ സപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്ത് വിഷയം തിരിച്ചുവിടാതെ അമ്മ പറ… ഈ ചേച്ചി പറഞ്ഞത് ന്യായമാണോ…’

‘ നീയെന്താടീ ശിവാനി ചാനല്‍ ചര്‍ച്ചയിലെ പോലെ എന്നെ ക്രോസ് ചെയ്യുവാണോ… ആരും വഴക്കിടണ്ട…അച്ഛന്‍വരും വരെ പാറക്കുഞ്ഞും ശിവാനിയും കേശുവും ഈ മുറിയില്‍ കിടക്കും…’

‘അപ്പോ ഞാനോ…’ ലച്ചു വായ തുറന്നുപോയി.

‘വാ അടച്ച് പിടി കൊതുകുകേറും… നീ എന്റെ റൂമില്‍ കിടന്നാല്‍ മതി… വേഗം പോ… എനിക്ക് അടുക്കളേല്‍ ജോലിയൊണ്ട്…ഹോ… ഇതുങ്ങളേം കൊണ്ട് ഞാന്‍ തോറ്റു…’ നീലു നെറ്റിയില്‍ കൈവെച്ചോണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.

ലച്ചുശരിക്കും ഭ്രാന്തിന്റെ കീറിയെടുത്ത പേപ്പറുകളിലെ കഥവായിക്കാനായിരുന്നു പിള്ളേരെ മുറിയില്‍ നിന്നോടിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചത്. പക്ഷെ ആ ശ്രമം ഇപ്പോള്‍ എട്ടിന്റെ പണി ആയിരിക്കുന്നു. നാശം പിടിക്കാന്‍… ഇനിയതെങ്ങനെ വായിക്കും.

‘എന്താ എന്താ ഇവിടൊരു ബഹളം കേട്ടേ…’

‘ആഹാ… പൂരോം കഴിഞ്ഞ് ആനേം പോയിക്കഴിഞ്ഞാണല്ലോ അമ്മൂമ്മേടെ വരവ്…’ ശിവാനിപറഞ്ഞു.

‘ഒന്നുമില്ല അമ്മൂമ്മ പോയികിടന്നുറങ്ങിക്കോ…’ ലെച്ചു പുതപ്പും എടുത്ത് നീലുവിന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.

ഇന്നെന്തായാലും അത് വായിച്ചിട്ടേയുള്ളൂ കാര്യം. ഗൈഡിന്റെ പേപ്പറിന്റെ നിറം തന്നാണ് ഭ്രാന്ത് നോവലിന്റെ പേപ്പര്‍ നിറവും. ഭിത്തിയോട് ചേര്‍ന്നിരുന്ന് ഗൈഡിനുള്ളില്‍ വെച്ച് വായിക്കാം. അമ്മ വന്നാലും പഠിക്കാനുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ വലിയ സീനുണ്ടാവില്ല. ലെച്ചു തീരുമാനിച്ചു.

ഹെഡ്മാസ്റ്ററൊറിഴ്ചച്ച് മറ്റെല്ലാവര്‍ക്കും കൃഷ്ണമേനോന്‍ മാഷെ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. ഹെഡ്മാസ്റ്റര്‍ക്കു സത്യത്തില്‍ അയാളെ ഭയമായിരുന്നു. തനിക്കു ശരിയല്ലെന്നു തോന്നുന്ന ഏതൊരു കാര്യത്തിലും മറ്റുള്ളവരുടെ മമതയ്ക്കുവേണ്ടി മാത്രം ഒരൊത്തുതീര്‍പ്പിലെത്താന്‍ മേനോന്‍ മാഷ് തയ്യാറായിരുന്നില്ല. ചെറുമന്‍ ചാത്തനെ സ്‌കൂളിലെ പ്യൂണായി നിയമിച്ചത് കൃഷ്ണമേനോന്‍ മാഷ് ഒരാളടെ വാശികൊണ്ടായിരുന്നു. അക്കാര്യത്തില്‍ മറ്റെല്ലാവരും കൂട്ടത്തില്‍ നാട്ടുപ്രമാണികളും എതിര്‍ത്തു.

‘സ്‌കോളപ്പടി അശുദ്ധമാക്കെ, അസലായി’
‘അവന്റെ കൈയീന്നാരാ വെള്ളം വാങ്ങിക്കഴിക്കാ’
‘പാടത്ത് ഒരു മൈല്‍ ദൂരത്തൂടെ ഒഴിഞ്ഞുമാറി പോകുന്ന ചെറുമനെ സ്‌കോളിന്റെ ഉള്ളില്‍ കടത്തെ? കലികാലം’
‘എന്തന്നെ ആയാലും സ്‌കോളുതന്നെ വേണ്ടെന്നുവച്ചാലും ചെറുമനെ സ്‌കോളില്‍ കടത്താന്‍ പറ്റില്ല.’

അങ്ങനെ ഓരോരുത്തര്‍ ഓരോന്നു പറഞ്ഞെങ്കിലും കൃഷ്ണമേനോന്‍ മാഷ് പിടിച്ച പിടിവിട്ടില്ല. ചിലരൊക്കെ ഒത്തുതീര്‍പ്പിനു ശ്രമിച്ചു. പേരുകേട്ട നായര്‍ കുടുംബങ്ങളിലെ കാരണവന്മാര്‍ മാഷെ ആളയച്ചു വരുത്തി ഗുണദോഷിച്ചുനോക്കി. പക്ഷേ, മാഷ് കുലുങ്ങിയില്ല. കുട്ടികള്‍ മാഷടെ പിന്നില്‍ ഒറ്റക്കെട്ടായി നിന്നു. അവര്‍ ആര്‍ത്തുവിളിച്ചു. മഹാത്മാഗാന്ധിക്കു ജയ്, കൃഷ്ണമേനോന്‍ മാഷ് സിന്ദാബാദ്…’

അന്നതായിരുന്നു കാലം, മഹാത്മാഗാന്ധിക്കു ജയ് എന്നു വിളിച്ചാല്‍ മറ്റൊരു ശബ്ദവും അതിനു മുകളില്‍ ഉയരുമായിരുന്നില്ല.

അന്നു കൃഷ്ണമേനോന്‍ മാഷ് തേഡ് ഫോറത്തില്‍ കണക്കു പഠിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു. പാറിപ്പറക്കുന്ന നരച്ച തലമുടിയും മുട്ടോളം താഴ്ന്നുകിടക്കുന്ന ഖദര്‍ കുപ്പായവും മുഷിഞ്ഞ മുണ്ടും ഒക്കെക്കൂടി പ്രാകൃതമായ വേഷം. ലക്കില്ലാതെ പതറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ദൃഷ്ടികള്‍. എപ്പോഴും എന്തോ ഗാഢമായി ചിന്തിക്കുകയാണെന്നു തോന്നിക്കുന്ന മുഖഭാവം.

ആളുകള്‍ അയാള്‍ക്കു നൊസ്സാണെന്നു പറഞ്ഞുപ. കുരുത്തംകെട്ട കുട്ടികള്‍ അയാളുടെ പിന്നാലെ നടന്നു കൂക്കിവിളിച്ചു. പക്ഷെ, മാഷ് അതൊന്നും അറിഞ്ഞില്ല. ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.

ബ്ലാക്ക് ബോര്‍ഡില്‍ ചോക്കുകഷണം കൊണ്ട് കണക്കെഴുതിയിട്ട്, മാഷ് തിരിഞ്ഞുനോക്കി, എട്ടും പത്തും നാഴിക ദൂരത്തുനിന്നും നടന്നുവരുന്ന അവശരായ കുട്ടികള്‍. ഉറക്കക്ഷീണത്തില്‍ വാടിയ വള്ളിത്തലപ്പുപോലെ തളര്‍ന്നുചായുന്ന ശരീരങ്ങളില്‍, വിളര്‍ത്ത മുഖങ്ങളില്‍, കൂമ്പിനില്‍ക്കുന്ന നിര്‍ജീവനയനങ്ങള്‍. മാഷക്കു കഷ്ടം തോന്നി. അയാളുടെ നോട്ടം പിന്നാലെ വരിതൊട്ട് ഓരോരുത്തരെയായി ഉഴിഞ്ഞു മുന്നിലേക്കുവരുമ്പോള്‍ പെട്ടെന്ന് അമ്മുക്കുട്ടി മുഖം കുനിച്ചുകളഞ്ഞു.

‘അമ്മുക്കൂട്ടീ… ‘ മാഷ് വിളിച്ു.

അമ്മു ഞെട്ടിപ്പോയി.

‘എണീറ്റു നില്‍ക്കൂ കാണട്ടെ’ മാഷ് പറഞ്ഞു.

അമ്മുക്കുട്ടി ഒന്നുപരുങ്ങി. ചുറ്റുംനോക്കി. എല്ലാവരും തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുകയാണ്. അവള്‍ ഡെസ്‌കില്‍ കൈ ഊന്നിക്കൊണ്ട് മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് മുഖം കുനിച്ചു നിന്നു, കറുത്ത കൊഴുത്ത കൈത്തണ്ടുകളില്‍ കുപ്പിവളകള്‍ കിലുങ്ങി. വെളിച്ചെണ്ണ പുരട്ടി അണര്‍ത്തി ചീകീയ തലമുടി. കൗമാരം കവച്ചുവെച്ച വളര്‍ച്ച

‘അമ്മുക്കുട്ടീ’ മാഷ് വീണ്ടും വിളിച്ചു.
അപ്പോള്‍ അവള്‍ മുഖമുയര്‍ത്തി നോക്കി.

‘ഇവിടെ വരൂ’
അമ്മുക്കുട്ടി അടിവച്ചടിവച്ച് മാഷടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങുമ്പോള്‍ കുട്ടികള്‍ ശ്വാസം പിടിച്ചിരുന്നു. എന്താണാവോ മാഷ് കാട്ടാന്‍ പോകുന്നത്.
‘അതാ ആ ബോര്‍ഡിലെ കണക്കൊന്നു ചെയ്യൂ കാണട്ടെ’ ചോക്കുകഷണം നീട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് മാഷ് പറഞ്ഞു.

അമ്മുക്കുട്ടിയുടെ കറുത്ത വിരലുകള്‍ക്കിടയില്‍ വെളുത്ത ചോക്കുകഷണം വിറച്ചു. അവള്‍ ബോര്‍ഡിന്റെ നേര്‍ക്കു തിരിഞ്ഞ് അനങ്ങാനാവാതെ നിന്നു.

‘അതു ചെയ്തുകാട്ടിക്കൊടുക്ക് മറ്റ് കുട്ടികള്‍ക്ക്.’ മാഷ് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിക്കൊണ്ടു പറയുമ്പോള്‍ അവള്‍ കിടുകിടാ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മാഷ് ഒരു നിമിഷം അറച്ചുനിന്നു.

‘അറിയില്ല അല്ലേ, എന്നാല്‍ പോയി ഇരുന്നോളൂ’ അവളുടെ കൈയില്‍ നിന്നും ചോക്കുകഷണം മടക്കി വാങ്ങുമ്പോള്‍ ഒരു കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചു. അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുന്നു.

‘അല്ലാ! എന്തിനാ കരയണെ, ഇവിടെ വരു, ഇവിടെ വരൂ’ മാഷ് അവളെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ച് തന്നോടു ചേര്‍ത്തുനിര്‍ത്തി. എന്നിട്ട് ചോക്കുകഷണം മേശപ്പുറത്ത് വെച്ചിട്ട് എന്തോ ഓര്‍ക്കും പോലെ ഒരു നിമിഷം നിശ്ശബ്ദനായി മുഖം കുനിച്ചു നിന്നു. എന്നിട്ടു മെല്ലെ മുഖമുയര്‍ത്തി കുട്ടികളെല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു.

‘നിങ്ങളെല്ലാവരും ഒരു കാര്യം ഓര്‍മ്മവയ്ക്കണം. ഇതാ ഈ കുട്ടീനെ കണ്ടില്ലെ, ഇവള്‍ക്കു ഞാന്‍ ബോര്‍ഡില്‍ എഴുതിയിരിക്കുന്ന കണക്കു ചെയ്യാന്‍ അറിയില്ല. അതുപോലെ അറിവില്ലാത്തവര്‍ നിങ്ങളില്‍ വേറെയും ധാരാളം ഉണ്ടാവും. കണക്കറിയാവുന്ന കുട്ടികള്‍ക്കാണെങ്കില്‍ മറ്റു ചില കാര്യങ്ങളില്‍ വേണ്ടത്ര അറിവുണ്ടായില്ല. അതുകൊണ്ട് വിവരമില്ലാത്തതിനെപറ്റി ചിന്തിച്ചു വിഷമിച്ചിട്ടോ വിഷാദിച്ചിട്ടോ കാര്യംല്യ. ഈ കണക്കും ഭൂമിശാസ്ത്രവും ചരിത്രവുമെല്ലാം നിങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി നിങ്ങളുടെ ആവശ്യത്തിനു വേണ്ടി മാത്രം ഉണ്ടായിട്ടപുള്ളതാണ്. പക്ഷേ, നിങ്ങളുടെ ജീവിതം ഈ കണക്കിനും ഭൂമിശാസ്ത്രത്തിനും വേണ്ടി ബലികഴിക്കാനുള്ളതല്ല. ഈ തത്വം നിങഅങളില്‍ എന്നും ഓര്‍മ്മയായിരിക്കട്ടെ. അവനവനാല്‍ ആവുന്നതു ശ്രമിക്കുക. ജയപരാജയങ്ങള്‍ ഓരോ കുട്ടിയുടെയും ജന്മവാസനയെ അനുസരിച്ചിരിക്കും ഒട്ടൊക്കെ. ഇനി അമമുപോയി ഇരുന്നോളൂ.’

അമ്മുക്കുട്ടി പതുക്കെ നടന്നകലുമ്പോള്‍ മാഷ് തുടര്‍ന്നു.: ഉദാഹരണത്തിന് ഫോര്‍ത്തുഫോമിലെ തോമസാണ് ഈ സ്‌കൂളിലെ ചാമ്പ്യന്‍. മറ്റെല്ലാ കുട്ടികളെക്കാളും വേഗത്തില്‍ ഓടാനും കൂടുതല്‍ ചാടാനും അവനു കഴിയും. അവന്‍ സ്‌പോര്‍ട്‌സില്‍ എപ്പോഴും ഒന്നാം സമ്മാനങ്ങള്‍ നേടുന്നു. നിങ്ങള്‍ക്കാര്‍ക്കും എത്ര ശ്രമിച്ചാലും അവനൊപ്പം എത്താന്‍ കഴിയില്ല. അതുതീര്‍ച്ചയല്ലേ, അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ വീണ്ടും പറയുന്നു. നിങ്ങള്‍ക്ക് ഓരോരുത്തര്‍ക്കും അവരോരുടെ വാസനയ്ക്കനുസരിച്ചേ വളരാന്‍ കഴിയൂ. പരീക്ഷയില്‍ തോറ്റ കുട്ടിയെ അച്ഛന്‍ തല്ലുന്നു, ആ അച്ഛനു തന്നെ മകന്റെ പരീക്ഷയില്‍ ജയിക്കാന്‍ കഴിവുണ്ടാവില്ല.

അത്രയുമായപ്പോഴേക്കും മണിയടിച്ചു. മാഷ് സംസാരം നിറുത്തിയിട്ട് ബോര്‍ഡില്‍ എഴുതിയിരുന്ന കണക്ക് മായിച്ചുകളഞ്ഞു. കുട്ടികള്‍ അക്ഷമരായി കാത്തിരുന്നു.

‘ഉം പൊയ്‌ക്കോളീന്‍’ മാഷ് പറഞ്ഞു. പറയാത്ത താമസം കുട്ടികള്‍ കൂടുതുറന്ന കോഴികളെപ്പോലെ ആര്‍ത്തുവിളിച്ചുകൊണ്ട് ഒന്നടങ്കം പുറത്തേക്കോടി. അമ്മുക്കുട്ടി മാത്രം അനങ്ങിയില്ല. പുസ്തകള്‍ അടുക്കിക്കൊണ്ട് അവള്‍ അവിടെതന്നെ ഇരുന്നതേയുള്ളു.

‘നീയെന്താ ലെച്ചൂ ഉറങ്ങണില്ലേ…’ അരി അരച്ചുകഴിഞ്ഞ് നീലു മുറിയിലേക്ക് കിടക്കാന്‍ വന്നു. ലെച്ചു ഭ്രാന്ത് വായിക്കുകയായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് അവള്‍ പേടിച്ച് ഗൈഡ് അടച്ചു.

‘പേടിച്ച് പോയല്ലോ അമ്മാ…’

‘പേടിച്ചെന്നോ അതിന് ഞാന്‍ പതുപതുക്കെയല്ലേ പറഞ്ഞെ’

‘ആവോ… ഞാന്‍ പഠിക്കേരുന്നു. മറ്റന്നാള്‍ എക്‌സാമുണ്ട്…’

‘മതി പഠിച്ചെ..ഞാന്‍ പാറൂട്ടിയെ അപ്പുറത്ത് കൊണ്ടകെടത്തീട്ട് വരുമ്പോഴേക്കും ലൈറ്റണച്ച് കെടന്നോണം. രാവിലെ പഠിക്കാം. മണി പത്തരയായി…’ നീലുവിന് അല്‍പ്പം മുന്‍പുണ്ടായ ദേഷ്യം ഇതുവരെ പോയിട്ടില്ലായിരുന്നു.

നീലു കുഞ്ഞിനെയും എടുത്ത് അപ്പുറത്ത മുറിയിലേക്ക് പോയപ്പോള്‍ ലച്ചു ഗൈഡും പുസ്തകങ്ങളും മടക്കി ഭദ്രമായി എടുത്ത് മാറ്റിവെച്ചു. ഇനി ദേഷ്യം കേറി അമ്മയങ്ങാനം ഗൈഡ് പൊക്കിയാല്‍ ലൈഫ് ശോകമാകത്തേയൊള്ള്… പയ്യത്തിന്നാ പനയും തിന്നാം ലെച്ചു മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു.

പുസ്തകം ബാഗിലാക്കിയിട്ട് ലൈറ്റ് അണച്ചിട്ട് അവള്‍ കിടന്നു.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് നീലുവന്ന് ലൈറ്റിട്ടു.

‘എഡീ… ലെച്ചുവേ…. നീ മുള്ളിയോടീ മുള്ളീട്ട് വന്ന് കെടക്കടീ…’

‘ഇല്ലമ്മാ എനിക്ക മുള്ളാമുട്ടണില്ല…’

‘രാത്രി കണ്ണിലൊറക്കം പിടിക്കുമ്പോ മുള്ളാനങ്ങാനം എണീറ്റേലാ അപ്പോ കാണാം…’

‘ഇല്ലമ്മാ എനിക്കിപ്പം മുള്ളണ്ടാ…’

‘ങാ… എന്നാലങ്ങോട്ട് നീങ്ങിക്കെട…’ ലെച്ചു ഭിത്തിയോട് ചേര്‍ന്നു കിടന്നു. നീലു ലൈറ്റ് അണച്ച് കട്ടിലിലേക്ക് ഇരുന്നു. കട്ടിലൊന്ന് കുലുങ്ങി.

‘എന്തോ ഭാരാമ്മേ…’

‘പിന്നെല്ലാരും നിന്നെമാതാരി എല്ലരിച്ചിരിക്കയാണോ… ഭാരോക്കെണ്ട് അതിനിപ്പോന്താ… ഉറങ്ങാന്‍ നോക്ക് കൊച്ചേ…’ നീലു ചൂടായി.

‘എന്താമ്മേ അമ്മക്കിത്ര ചൂടാവല്‍…’

‘ഓ… അമ്മക്ക് സദാസമയോം ചിരിച്ചോണ്ട് നടക്കാന്‍ മക്കള് നല്ല സ്വഭാവക്കാരല്ലേ… ഒന്നിനൊന്നിനെ കണ്ടൂടാ… ഇങ്ങനായാല്‍ എങ്ങനാവും വലുതാവുമ്പോ…’

‘എന്റമ്മേ വലുതാവുമ്പോ അതൊക്കെയങ്ങ് മാറും… ‘ ലെച്ചുനീലുവിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു.

‘മാറ് കൊച്ചേ ഒന്നാമതേ ചൂടാ… അപ്പോഴാ അവളെ ഒരു സോപ്പിട്ട്‌കെട്ടിപ്പിടുത്തം…’

‘ഈ അമ്മയെന്താ ഇങ്ങനെ…’ ലെച്ചുവിനും ദേഷ്യം വന്നു. അവള്‍ തിരിഞ്ഞു കിടന്ന് ബെഡ്ഷീറ്റ് തലവഴി ഇട്ട് ഉറങ്ങുവാന്‍ തുടങ്ങി.

നീലുവിന് ദേഷ്യം വരാന്‍ കാരണം മറ്റൊന്നു കൂടിയുണ്ട്. ഇന്നത്തെ ദിവസം ബാലു അവളെ ഫോണില്‍ വിളിച്ചിട്ടേയില്ല. വൈകുന്നേരം വിളിച്ചപ്പോള്‍ പിള്ളേരോട് മാത്രം സംസാരിച്ചു. തമ്മില്‍ കാണുമ്പോള്‍ വഴക്കും കാര്യങ്ങളും ആണെങ്കിലും കാണാതിരിക്കുമ്പോള്‍, മിണ്ടാതിരിക്കുമ്പോള്‍ അത് ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ അവള്‍ക്ക് ആവില്ലായിരുന്നു.

രാത്രി പന്ത്രണ്ട് കഴിഞ്ഞ സമയം.

സമീപത്തെ പാറമടയുടെ ഇടുക്കുകളില്‍ പതിയിരിക്കുന്ന കുറുക്കന്മാരുടെ ഓരിയിടല്‍. അതുകേട്ട് തെരുവുനായ്ക്കള്‍ മറ്റെവിടോ നിന്നോ ഉറക്കെ കുരക്കുന്നു.

ലെച്ചു ഞെട്ടി ഉണര്‍ന്നു. നീലു ബാലു… ബാലു എന്ന് പറഞ്ഞ് താന്‍ പുതച്ചിരിക്കുന്ന പുതപ്പിലിട്ട് വലിക്കുന്നു. മുറിയില്‍ നല്ല ഇരുട്ടാണ്. പെട്ടെന്ന് അവള്‍ക്ക് മനസ്സിലായി അമ്മ നല്ല ഉറക്കത്തിലാണെന്ന്. ഉറക്കത്തില്‍ തന്നെ അച്ഛനായി കരുതിവിളിക്കുകയാണ്. അവള്‍ മിണ്ടാതെ കിടന്നു. ലച്ചു ഭിത്തിക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു കിടക്കുകയായിരുന്നു.

നീലു ഒരു കളിപ്രതീക്ഷിച്ച് ബാലു ആണെന്ന് കരുതി ലെച്ചുവിനെ മെല്ലെ തഴുകി. ആ തഴുകല്‍ പക്ഷെ കാലുകൊണ്ടായിരുന്നു. ബെഡ്ഷീറ്റിനടിയില്‍ ആയിരുന്നിട്ടും അമ്മയുടെ കാലുകൊണ്ടുള്ള തഴുകലില്‍ ലെച്ചുവിന് എന്തോ ഇക്കിളിപോലെ തോന്നി. പതിവില്ലാതെ പ്രതികരണമൊന്നും കാണാത്തതിനാലാവാം നീലു കുറച്ചുകൂടി അടുത്തുകിടന്നിട്ട് കെട്ടിപ്പിടിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. ലെച്ചുവിന്റെ സൈഡില്‍ ഒരു തലയിണയുണ്ടായിരുന്നു. പാറുക്കുട്ടികിടക്കുമ്പോള്‍ തല ഭിത്തിയില്‍ ഇടി്ക്കാതിരിക്കാന്‍ വെച്ചതാണത്. ആ തലയിണയോടൊപ്പം നീലു ലെച്ചുവിനെ കെട്ടിപിടിച്ചു, ബാലു ആണെന്ന ധാരണയില്‍. എന്നിട്ട് പൂര്‍ ലെച്ചുവിന്റെ ചന്തിയിലേക്ക് വരുംവിധം അകറ്റി. പാതിമയക്കത്തില്‍ നിന്ന്് നീലു പൂര്‍ണ്ണ ബോധത്തിലേക്ക് വന്നത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു. താന്‍ പൂറിട്ട് ഉരച്ചത് ലെച്ചുവിന്റെ ചന്തിയിലാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ നീലു പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞുകിടന്നു.

ലെച്ചു എന്ന കന്യകയ്ക്ക് അത്രയും മതിയായിരുന്നു. അവള്‍ക്ക് മനസ്സിലായി അമ്മ ഗ്രഹണിപിടിച്ച് തന്റെ മേലേ ചാടിക്കയറാന്‍ നോക്കിയതാണെന്ന്. പക്ഷെ അമ്മയുടെ ആ ശ്രമം ലെച്ചുവിന്റെ കുഞ്ഞികന്യകയോനിയെ കുതിര്‍ത്തു. അമ്മയില്‍ നിന്നാണെങ്കിലും കാമത്തിന്റെ ചൂട് പൂറിനേറ്റാല്‍ അത് വെള്ളമൊഴുക്കുമല്ലോ.

നേരം പുലരാറായപ്പോള്‍ നീലു സോഫയില്‍ ചെന്നിരുന്നു. അവള്‍ക്ക് നാണമായിപ്പോയി. ലെച്ചുവെങ്ങാനം തന്റെ ശ്രമം അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമോ. ബാലു എന്ന് താന്‍ വിളിച്ചിരുന്നോ. അയ്യേ… മോശം മോശം… അവള്‍ക്ക് നാണവും പേടിയും ഒക്കെ കലര്‍ന്നൊരു വികാരം വന്നു.

‘അമ്മയെന്താമ്മേ സോഫയിലിരുന്നുറങ്ങണേ…’ മൂത്രമൊഴിക്കാന്‍ ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് പോയ മുടിയന്‍ നീലു സോഫയിലിരിക്കുന്നത് കണ്ട് ചോദിച്ചു.

‘ഓ… ഞാന്‍ അടുക്കളേലേക്ക് പോകാന്‍ എണീറ്റതാ. ക്ഷീണം കാരണം ഇവിടിരുന്നങ്ങ് ഉറങ്ങിപ്പോയതാ…’

‘ഇതെന്താമ്മേ ഇത്രകാലത്തേ അടുക്കളേലേക്ക്…’

‘ഓ… അത്… അത് ഇന്ന് ഇഡ്ഢലി ഉണ്ടാക്കാമെന്ന് വിചാരിച്ചു. അതുകൊണ്ട് നേരത്തെ എണീറ്റതാ…’ നീലു പറഞ്ഞു.

മുടിയന് മുള്ളാന്‍ മുട്ടിയിരിക്കുന്നകയായിരുന്നു അതിനാല്‍ അവന്‍ പെട്ടെന്ന് ബാത്ത്‌റൂമിലേക്ക് നടന്നു. എങ്കിലും അവന്‍ മനസ്സില്‍ സ്വയം ചോദിക്കുകയായിരുന്നു: ദോശയുണ്ടാക്കാനല്ലേ ഇഡ്ഢലിയുണ്ടാക്കുന്നതിലും താമസം…. അപ്പോഴെല്ലാം അമ്മ നേരം വെളുത്തിട്ടല്ലേ ഏണിക്കൂ… പിന്നെന്താപറ്റിയെ…’

ബെര്‍മുഡതാഴ്ത്തി ലിംഗം യൂറോപ്യന്‍ക്ലോസറ്റിലേക്ക് നീട്ടി മുടിയന്‍ മൂത്രമൊഴിച്ചു. കുണ്ണക്ക് നല്ല നീളമാണ്. മൂത്രംകെട്ടിനിന്നതിനാലും വെളുപ്പാന്‍ കാലമായതിനാലും കുണ്ണ നല്ല ശക്തിയായി പോരാളിയായി നില്‍ക്കയായിരുന്നു. വണ്ണം അല്പം കുറവാണെങ്കിലും ഒരു ടിവി റിമോര്‍ട്ടിന്റെയത്രയും നീളമുണ്ടായിരുന്നു അവന്റെ ലിംഗത്തിന്.

കോമണ്‍ബാത്ത്‌റൂമായിരുന്നു അത്. മുടിയന്‍ ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ നീലുവും മുള്ളാനായി അതിലേക്ക് കയറി. മൂത്രത്തിന്റെ ഗന്ധം. ഈ ചെക്കനൊന്ന് നല്ലപോലെ വെള്ളം ഉപയോഗിക്കാന്‍ വയ്യാരുന്നോ. നീലു ചുരിദാറിന്റെ പാന്റിന്റെ ലേസ് അഴിച്ചു. ഷഡ്ഡിയും താഴ്ത്തി. പൂറ് നനഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്. രാത്രിയിലെ കഴപ്പ് കാരണം നന്നായി പൂറ് നനഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അത്രക്കങ്ങ് കഴച്ചോ ഈശ്വരാ… ചുമ്മാതല്ല കൊച്ചിന്റെ മോളില്‍ചാടിക്കേറാന്‍ നോക്കീത്… നീലു തുടരണ്ടും കവച്ചുവെച്ച് യൂറോപ്യനിലേക്ക് ഇരുന്നു. മൂത്രം യോനിയില്‍ നിന്ന് തെറിച്ചതും നീലുവിന് മനസ്സിലായി തുടയിലൊരു പശമയം ഒട്ടിപ്പിടിക്കുന്നു എന്ന്. മൂത്രം ഒഴിക്കുന്നതിനാല്‍ എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല.

മുള്ളിയിട്ട് എഴുന്നേറ്റ് നീലു നോക്കുമ്പോള്‍ തറയില്‍ കിടക്കുന്നു നല്ല കൊഴുപ്പുള്ള ഒരു തുള്ളികൂടി.

‘ഛേ ഈ ചെക്കന്‍ കൈപ്രയോഗം നടത്തുന്നത് ഇവിടെ വന്നാണോ… അവന്റെ റൂമിലൊരു ബാത്ത് റൂമുണ്ടേലും അവനതില്‍ കേറി ഇത് ചെയതൂടായോ…’ നീലു പിറുപിറുത്തു. മുടിയന്റെ കൊഴുപ്പുള്ള ബീജം കണ്ടപ്പോള്‍ അവളുടെയുള്ളിലൊരു തിരയിളക്കം. നല്ല വെളുപ്പുനിറം. തുടയില്‍ അവള്‍ തടവി. നല്ലപശയുള്ള ബീജം. മകന്റെ ബീജം തന്റഖെ തുടയില്‍ പറ്റിയിരിക്കുന്നു. കൈവിരലുകള്‍ മൂക്കോടടുപ്പിച്ചു. ബീജത്തിന്റെ ഗന്ധം…. ആരെയും മദാലസരാക്കുന്ന ഗന്ധം…. നീലുവിന്റെ കണ്ണുകള്‍ കൂമ്പിയടഞ്ഞുപോയി.

അടുക്കളിലേക്ക് നടക്കുമ്പോള്‍ മുടിയന്റെ മുറിയിലേക്ക് നീലു ഒന്ന് പാളിനോക്കി. കൈരണ്ടും തുടകള്‍ക്കിടയില്‍ വെച്ച് ചുരുണ്ടുകിടന്ന് ഉറങ്ങുന്നു. എന്തോര്‍ത്തിട്ടാണാവോ ചെക്കന്‍ അങ്ങനെ ചെയ്തത്… ആവോ… എങ്കിലും തന്റെ തുടയില്‍ പുരണ്ട മകന്റെ ബീജത്തെയോര്‍ത്താണ് നീലു അന്ന് ദോശചുട്ടത്.

അടുക്കളയിലേക്ക് പിള്ളേരെത്തിയപ്പോള്‍ നീലു എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു. ‘ ഇനി മുതല്‍ കോമണ്‍ ബാത്ത് റൂം ലെച്ചുവിനും പിള്ളേര്‍ക്കും മാത്രമുള്ളതായിരിക്കും. മുടിയന്‍ സ്വന്തം അറ്റാച്ച്ഡ് ബാത്ത്‌റൂം ഉപയോഗിക്കുക.’

‘അപ്പോ അമ്മേം അച്ഛനുമോ’ ഞങ്ങളുടെ അറ്റാച്ച്ഡ് ബാത്ത്‌റൂമില്‍ നിങ്ങളാരും കയറണ്ട.’

‘ഇതെന്താ ഹിറ്റലറോ പുതിയ ഭരണപരിഷ്‌ക്കാരങ്ങള്‍’ ശിവാനിയാണ് അത് പറഞ്ഞത്

‘അതേ ആദ്യം അമ്മ പറഞ്ഞതങ്ങട് കേട്ടാമതി…’ ലെച്ചു പറഞ്ഞു.

‘വന്നുവന്ന് ഈ വീടൊരു കാശ്മീരായിക്കൊണ്ടിരിക്കയാണല്ലോ ഈശ്വരാ…’ കേശുവിന്റെ കമന്റ്.

‘ അതേ അതേ… വല്ലാത്ത നിയമങ്ങള്‍… ഇതെന്താ വീട്ടുതടങ്കലാണോ…’

‘ആരും അമ്മയെ ചോദ്യം ചെയ്യണ്ട പറഞ്ഞതങ്ങ് കേട്ടാല്‍ മതി…’ ലെച്ചു പിന്നെയും നീലുവിനെ സപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തു.

കേശുവും ശിവയും മുടിയനും പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നടന്നപ്പോള്‍ ലെച്ചു നീലുവിന്റെ കയ്യില്‍ കയറിപിടിച്ചു. നീലു ഞെട്ടിപ്പോയി താന്‍ രാത്രിയില്‍ പൂറിട്ടുരച്ചതിന് പെണ്ണ് വീണ്ടും സുഖിക്കാന്‍ വരികയാണോ… അയ്യോ മോളല്ലേ… ഈശ്വരാ ഞാനെന്താ ഈ ഓര്‍ക്കണേ…

‘എന്താമ്മേ എന്താമ്മേ ഓര്‍ക്കണേ…’

‘ഒന്നൂല്ല ലെച്ചൂ നിനക്കൊന്നും പഠിക്കാനില്ലേ…’

‘അതേേേമ്മ… എനിക്ക് നാളെ എക്‌സാമല്ലേ… പഠിക്കാനൊത്തിരിയൊണ്ട് അതോണ്ട് ഞാനിന്ന് കോളേജി പോണില്ലമ്മേ…’

‘പോ ലെച്ചൂഅറ്റന്‍ഡന്‍സ് ഇല്ലാണ്ടിരുന്നാലെങ്ങനാ… എക്‌സാം എഴുതാന്‍ പറ്റൂല്ലല്ല…’

‘അത് സാരല്ലാമ്മാ ഇടക്കിടക്കല്ലേള്ളൂ… സാരമില്ല…’

‘എന്നാ റൂമിലിരുന്ന് പഠിച്ചോണം… പാറൂനെ കളിപ്പിക്കപോലും ചെയ്‌തേക്കല്ല്…’

‘ഇല്ലമ്മാ പാറൂനെ നോക്കാന്‍ അമ്മൂമ്മയുണ്ടല്ലോ… ഞാന്‍ റൂം അടച്ചിരുന്ന് പഠിച്ചോളാം അമ്മാ…’ ഭ്രാന്ത് വായിക്കാനായി ലെച്ചു നടത്തിയ പ്ലാന്‍ ആയിരുന്നു അത്. അവള്‍ക്കറിയാം രാത്രിയില്‍ അബദ്ധം കാണിച്ച അമ്മ ഇന്ന് താന്‍ എന്ത് പറഞ്ഞാലും അംഗീകരിക്കുമെന്ന്. അതിനാണ് മറ്റുള്ളവര്‍ എതിര്‍ത്തിട്ടും അമ്മയെ അവള്‍ സപ്പോര്‍ട്ട് ചെയ്തത്. എന്നാലും ബാത്ത്‌റൂമിന്റെ കാര്യം എന്തിനാരിക്കും അമ്മ പറഞ്ഞത്… ങ്ഹാ… ആര്‍ക്കറിയാം… അല്ലാച്ചാ ഇപ്പോ അതറിഞ്ഞിട്ടും വലിയ കാര്യോന്നുമില്ല…

ലെച്ചു മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.

നീലുവും മുടിയനും ഓഫീസിലേക്കും പിള്ളേര്‍ സ്‌കൂളിലേക്കും പോയി. ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചിട്ട് ലെച്ചു റൂമില്‍ കയറി കതകടച്ചു. പഠിക്കുകയാണെന്ന് പറഞ്ഞുള്ള ഇരിപ്പാണ്. അല്പം മുന്‍പ് ടെറസില്‍ നിന്ന് ഭ്രാന്ത് എടുത്തുകൊണ്ട് വന്നിരുന്നു.

ഇന്ന് ശരിക്കും ആസ്വദിച്ച് വായിക്കണം… അവള്‍ തീരുമാനിച്ചു. പുറത്ത് കാലംതെറ്റിപ്പെയുന്ന മഴ. നല്ല സുഖമുള്ള വായനയ്ക്കും വായനയില്‍ അലിഞ്ഞുചേരുവാനും പറ്റിയ മൂഡ്… ആ മൂഡ് ശരിക്കും സത്യമായി…

മാഷ് വരാന്തയില്‍ തന്നെ എന്തോ ആലോചിച്ച് നിന്നു. എന്നിട്ട് മുണ്ടുമടക്കികുത്തി മെല്ലെ മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് പുറത്തേക്കുള്ള ഗേറ്റിന്റെ പിന്നില്‍ ആരോ പതുങ്ങി നില്‍ക്കുന്നതുപോലെ തോന്നിയത്. മാഷ് വേഗം പടിക്കലേക്കു നടന്നു.

‘അല്ലാ ഇതാരാ, എന്റെ അമ്മുക്കുട്ടിയല്ലേ ഈ നിക്കണെ’ മാഷെ കണ്ടപ്പോള്‍ ഒഴിഞ്ഞുമാറാന്‍ തുടങ്ങിയ അമ്മുക്കുട്ടിയോട് മാഷ് ചോദിച്ചു.
അവള്‍ മിണ്ടിയില്ല.

എന്താ നിനക്കും മറ്റു കുട്ടികളുടെ ഒപ്പം പോകാമായിരുന്നില്ലേ, അതാ കുട്ടീടെ അനിയനും കൂട്ടുകാരുമല്ലെ ആ പോണത്. വേഗം പൊയ്ക്കാളൂ അവരോടൊപ്പം. മാ്ഷ് പറഞ്ഞു.

ഇല്യ ഞാനവരോടൊപ്പം പോണില്ല.

ഉം അതെന്താ അങ്ങനെ, ആരോടും കൂട്ടുകൂടാണ്ടെ തനിച്ചു പോകുന്നതാ ഇഷ്ടം?
വരൂ എന്റൊപ്പം പോന്നോളൂ. ഞാനും ആ വഴിക്കാ പോണെ. നെങ്ങടെ പടിക്കലോളം ഞാനും വരണ്ട്, ആരെ നിന്നെ കളിയാക്കണതെന്ന് കാണാല്ലോ. എല്ലാറ്റിന്റെം കാലുതല്ലി ഒടിക്കും ഞാന്‍.

അവര്‍ രണ്ടുപേരും ഒപ്പം നടന്നു. രജിസ്റ്ററാഫീസിന്റെ മുമ്പില്‍ക്കൂടി മത്സ്യച്ചന്തയും കടന്ന് മുളങ്കാടിന്റെ മണമുള്ള പാലപ്പറമ്പിന്റെ പിന്നില്‍ക്കൂടി പാടത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോള്‍ മാഷ് പറഞ്ഞു.
‘കുട്ടി മുമ്പേ നടന്നോളൂ തെന്നി വീഴണ്ടാ…’

അമ്മു പാവാടെ ഒതുക്കിക്കയറ്റിക്കൊണ്ട് തെന്നുന്ന വരമ്പത്തിറങ്ങി മെല്ലെ നടന്നു. പിന്നാലെ മാഷും. ദൂരത്ത് മറ്റു കുട്ടികള്‍ കൂട്ടംകൂട്ടമായി കൂക്കിവിളിച്ചും ലഹളകൂട്ടിയും പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

പാലാട്ടെ പാടത്തെ പണികഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. തേക്കുകൊട്ടയില്‍ വെള്ളം വലിച്ചുകയറ്റുമ്പോള്‍ മുളങ്കാടുകള്‍ ഞെരുങ്ങി. വടക്കേ വരമ്പുചേന്‍ന്ന് വളഞ്ഞൊഴുകുന്ന തോട്ടില്‍ കലക്കവെള്ളം കുത്തിമറിയുന്നു.

അമ്മുക്കുട്ടി തിരിഞ്ഞുനോക്കി മാ്ഷ് തൊട്ടുപിന്നാലെ വരുന്നുണ്ടെന്ന് കണ്ടപ്പോള്‍ വേഗം മുഖം തിരിച്ചുകളഞ്ഞു.

ലെച്ചു ഭ്രാന്തിലെ നായികയായി സ്വയം മാറിയിരുന്നു. അമ്മുക്കുട്ടിയുടെ സ്ഥാനത്ത് താന്‍ ആയി മാറിയത് ലെച്ചുപോലും അറിഞ്ഞില്ല. ക്രമേണ മാഷിന്റെ രൂപം ലെച്ചുവിന്റെ മനസ്സില്‍ നെയ്യാറ്റിന്‍കര അപ്പൂപ്പനായിട്ട് വന്നു. മാഷ് അപ്പൂപ്പനും അമ്മു ലെച്ചുവുമായി മാറിയ ഒരു മാറ്റം… അത് ആ മഴയുടെ തണുപ്പില്‍ പോലും ലെച്ചു എന്ന പതിനെട്ടാം വയസ്സ് കടന്ന പെണ്ണിന്റെ ശരീരം ചൂടുപിടിപ്പിച്ചു.

(തുടരും)