അംബികതമ്പുരാട്ടിയുടെ നവവധു – നോവലെറ്റ്
Ambikathamburattiyude Navavadhu Novelette | Author : Pamman Junior
അത്യാധുനിക രീതിയിലുള്ള പാലം ഉണ്ടെങ്കിലും കോലോത്ത്മുക്കില്‍ ഇന്നും കടത്തുതോണിതന്നെയാണ് ഭൂരിപക്ഷം പേര്‍ക്കും ആശ്രയം. അതിന് പ്രധാനകാരണം കടത്തിറങ്ങിയാല്‍ കടവിന് തൊട്ടടുത്തുള്ള ചെറുവഴികളിലൂടെ എല്ലാവര്‍ക്കും പെട്ടെന്ന് വീടെത്താം എന്നുള്ളതാണ്. പാലത്തില്‍ കയറിയാല്‍ കിലോമീറ്ററുകള്‍ക്ക് അപ്പുറം ചെന്നിട്ട് ഓട്ടോറിക്ഷാ പിടിച്ച് വരേണ്ട അവസ്ഥയാണ്.
രാവിലെ തന്നെ കടത്തുവഞ്ചിയുമായി രവിയേട്ടന്‍ കടവിലെത്തി. വഞ്ചി ഇത്തിക്കര ആറിലേക്ക് ചാഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന തെങ്ങില്‍ കെട്ടിയിടുമ്പോഴും രവിയുടെ നോട്ടം കടവിന് തെക്കുമാറിയുള്ള രമയുടെ വീട്ടിലേക്കായിരുന്നു. ഇത്തിക്കര പക്കികഴിഞ്ഞാല്‍ നാലുദിക്കും പ്രശസ്ത ഇത്തിക്കര രമയാണെന്ന ചെറിയൊരു ഹുങ്ക് രമയ്ക്കുണ്ട്. അതിന് രമയെ കുറ്റം പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല. കാരണം അന്യദേശത്തുനിന്ന് ഈ കടത്തിറങ്ങിയിട്ട് രമയുടെ കട്ടിലില്‍ ശുക്ലം തെറുപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത് എത്രയെത്ര പേരാണെന്നോ. അവരില്‍ സര്‍ക്കാര്‍ ഉദ്യോഗസ്ഥര്‍ മുതല്‍ ബംഗാളി തൊഴിലാളികള്‍ വരെയുണ്ട്.
”എന്താ രവി അങ്ങോട്ടൊരു നോട്ടം…” അക്കരയിലുള്ള സഹകരണസംഘത്തിന്റെ പച്ചക്കറി സ്റ്റാളില്‍ ജോലിചെയ്യുന്ന ഭാസ്‌ക്കരന്‍ രവിയുടെ പിന്നില്‍ വന്ന് നിന്ന് ചോദിച്ചു.
രവി ശബ്ദം താഴ്ത്തി പറഞ്ഞു. ഇന്നലെ രാത്രിയില്‍ അവസാനകടത്തില്‍ ഇവിടെ ഇറങ്ങിയത് രണ്ട് പേരാ ഒന്ന് നമ്മുടെ റേഷന്‍കട ഹസനിക്കയും പിന്നൊന്ന് കോട്ടയുത്തുള്ള ഒരു കാര്‍ന്നോരും… കാര്ന്നോര് രമയുടെ വീട്ടിലേക്കാ പോയത്. ഇപ്പോള്‍ അവിടെ ആരും ഉള്ളതായുള്ള ലക്ഷണമൊന്നുമില്ല.
”അതേ രവീ… കാര്ന്നോര് എന്നാല്‍ ഉദ്ദേശം എത്ര പ്രായംകാണും…”
”ഹോ എന്റെ ഭാസ്‌ക്കരേട്ടാ അതൊരു സുമാറ് പത്തറുപത് കാണും…”
”അറുപതോ…? എന്നാലങ്ങേരുടെ കഥ രമ തീര്‍ത്ത് കാണും… എന്നിട്ടവള്‍ രായ്ക്ക് രമാനംഇവിടുന്ന് മുങ്ങിക്കാണും…”
”എന്റെ ഭാസ്‌ക്കരേട്ടാ നേരം കാലത്ത് ആറേകാല്‍ ആയതേയുള്ളു. നിങ്ങളിങ്ങനെ സംശയിച്ച് നമ്മളെ കൊലപാതകത്തിന്റെ സാക്ഷികളാക്കാതെ…”
”എടോ രവീ അതിയാള് കല്യാണം കഴിക്കാത്തോണ്ടാ… ഈ പെണ്ണുങ്ങള് കഴപ്പ് മൂക്കുമ്പോള്‍ നമ്മളെ മലര്‍ത്തികിടത്തിയിട്ട് മുകളില്‍ കയറി ഇരുന്നൊരു പൊതിക്കലുണ്ട്. ഇവള് മാര്‍ക്ക് വെള്ളംചാടുന്നത് വരെ ഈ പൊതിക്കല്‍ തുടരും. നമുക്ക് വെള്ളം ചാടിയാലും നിര്‍ത്തില്ല അറിയോ… പിന്നെ തള്ളി മറിച്ചിട്ടിട്ടാ രക്ഷപെടുന്നത് നമ്മള്‍…”
”ങേ ഭാസ്‌ക്കരേട്ടാ… ഇതെന്നത്തെ കഥയാണ്… ഇപ്പോള്‍ വര്‍ഷം രണ്ടായിരത്തി പതിനെട്ട്… തൊണ്ണൂറ്റി എട്ടിലോ മറ്റോ അല്ലേ ശാന്തേച്ചി മരിക്കുന്നെ. അന്ന് ഭാസ്ക്കരേട്ടന് യുവജനസംഘടനയുടെ യൂണിറ്റ് സെക്രട്ടറി…പിന്നിത് ആരുടെകാര്യമാ… പറ ഇപ്പോ പറ…” രവി അതിവിദഗ്ധമായി ഭാസ്‌ക്കരനെ ചോദ്യത്തില്‍ തളച്ചിട്ടു.
ഭാസ്‌ക്കരന്‍ വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി.
”ആരും വന്നില്ലെങ്കില്‍ സാരമില്ല… ഇയാള്‍ എന്നെ ഒന്ന് കൊണ്ടാക്ക്…”
”ഏയ്… രവി ഒരാള്‍ക്ക് വേണ്ടി വള്ളം ഊന്നിയിട്ടുണ്ട്… ഇനിയും ഊന്നും… പക്ഷേ ഭാസ്‌ക്കരേട്ടാ നിങ്ങളീ സത്യം പറയാതെ ഞാനിന്ന് നിങ്ങളെ അക്കരെ എത്തിക്കില്ല… പറയൂ… സത്യം പറ…”
”എടോ രവീ…നീയെന്താ ഒരുമാതിരി പോലീസുകാരെ പോലെ എന്നോട് ചോദ്യം ചെയ്യല്…”
”ഒന്നും പറയണ്ട എന്റെ ഭാസ്‌ക്കരേട്ട… ദാ… ചാക്കോച്ചായനിപ്പം ചായക്കട തുറക്കാന്‍ വരും. വന്നാല്‍ ഞാനീ കാര്യം അച്ചായനോട് പറയും… അച്ചായനെ അറിയാമല്ലോ… ഈ കടത്തിറങ്ങി ചായകുടിക്കാന്‍ വരുന്ന എല്ലാവരോടും പറയും… പോരാത്തതിന് രമയുടെ വീട് ദാ അവിടാ… നിങ്ങളെയും രമയേയും ചേര്‍ത്ത് ഇവിടെ കഥകളിറങ്ങുംങ്ങു…”
”എടാ രവീ നീ എന്നെ ഇങ്ങനങ്ങ് ഭീഷണിപ്പെടുത്താതെ ഒന്നുമല്ലേലും നിനക്ക് എന്നും കൈനീട്ടം തരുന്നത് ഈ ഞാനല്ലേ…”
”സെന്റൊന്നും വേണ്ട…”
”സെന്റോ… എന്ത്… സെന്റ്…” ഭാസ്‌ക്കരന്‍ രവിയ്ക്ക് തെറ്റുപ്പറ്റിയതില്‍ പിടിച്ച് വിഷയം മാറ്റാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
”സെന്റും കുന്റും ഒന്നുമല്ല… വേറെന്തോവാ…. വള്ളത്തിലിരിക്കുന്നവരുടെ ഇംഗ്ലീഷ്‌കേട്ടുള്ള പരിജ്ഞാനമേ എനിക്കുള്ളു. പക്ഷേ പൊന്ന് ഭാസ്‌ക്കരേട്ടാ… നിങ്ങള് കരഞ്ഞാലും കാല് പിടിച്ചാലും കഥയില്ല… നിങ്ങലാ കഥ ഇപ്പോ ഇവിടെ പറഞ്ഞിട്ടേ ഞാന്‍ കോണമൈസിനുള്ളു…”
”എടോ കോണമൈസും കോണാനുമൊന്നുമല്ല കോമ്പ്രമൈസ്…”
”ങാ എന്തോ കോണാനേലും ആവട്ട് നിങ്ങള് പറ കാര്യം…”
”എടാ ചെറുക്കാ അത് സൊസൈറ്റിയിലൊരു കണക്കെഴുതുന്ന കൊച്ചുണ്ട്…”
”കണക്കെഴുതുന്ന കൊച്ചേ…. ഒന്ന് പോ ഭാസ്‌ക്കരേട്ടാ അവര്‍ക്ക് പത്ത് നാല്‍പ്പത്തഞ്ച് വയസ്സ് കാണും… ആ സിനിമാ നടി ഉര്‍വശീടെ കൂട്ടിരിക്കുന്ന സീനത്തിന്റെ കാര്യമല്ലേ നിങ്ങള് പറയുന്നത്…”
”അതേ… സീനത്ത് തന്നെ…. വൈകിട്ട് ആഫീസടച്ച് കഴിഞ്ഞിട്ട് ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഞങ്ങളൊന്ന്…”
രവി അത് കേട്ട് രണ്ട് ചുമ ചുമച്ചു…
”ഒന്നെന്ന് വെച്ചാല്‍…”
”എടാ… ഒന്ന് ഇടും… എടുക്കും പിടിക്കും…”
”നിങ്ങളൊന്ന് വിശദമായി പറ ഭാസ്‌ക്കരന്‍ചേട്ടാ… ഒന്നാമതേ ആ സീനത്തിന്റെ ചന്തി കണ്ട് ഈ സീനത്തെന്നാ എന്റെ തോണിയിലൊന്ന് ഇക്കരെ കടക്കുന്നതെന്ന് എത്രതവണ ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നോ…”
”അതിന് നീ എപ്പോഴാ സീനത്തിനെ കാണുന്നത്…”’
”എന്റെ പൊന്ന് ഭാസ്‌ക്കരേട്ടാ സീനത്തിനെ കാണാനല്ലേ ഞാനിക്കരയിലുള്ള ലോണ്‍കാരുടെയെല്ലാം ലോണ്‍ അടച്ചുകൊടുക്കാന്‍ അക്കരെ സൊസൈറ്റിയില്‍ വരണത്… എന്റെയൊരു ആരാധനാ പാത്രമാണ് സീനത്ത്…. ആ സീനത്തിനെ ഊക്കുന്ന ഭാസ്ക്കരേട്ടന് ഇന്ന് മുതല്‍ എനിക്ക് ദൈവത്തിന്റെ പ്രതിപുരുഷനാ പ്രതിപുരുഷന്‍…”
” എന്റെ പൊന്ന് രവീ നീ ഇങ്ങനൊന്നും പറഞ്ഞ് എന്നെ പൊക്കാതെ… ഒന്നാമതേ വയസ് അറുപതാകാറായി….”
”ഉവ്വാ… അതിനിനി ആറ് വര്‍ഷം കൂടി ഉണ്ടല്ലോ… അത് വരെ സീനത്തിന്റെ ഭാരം താങ്ങാന്‍ ഈ അണ്ടിക്ക് ഉറപ്പുണ്ടോ ഭാസ്‌ക്കരേട്ടാ…”
”എന്താ നിന്റെ അണ്ടികൊണ്ട് നിനക്ക് താങ്ങണോ സീനത്തിനെ…” ഭാസ്‌ക്കരന്‍ മെല്ലെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
രവി തന്റെ കൈലിയൊന്ന് മടക്കികുത്തി.
”അങ്ങനെ ചോദിച്ചാല്‍… നടക്കോ… നടന്നാലൊരു കൈ നോക്കും… എന്തേ…”
”രവിയ്ക്ക് അത്രയ്ക്കങ്ങ് ആശയുണ്ടേല്‍ ഞാനൊന്ന് ഇടപെടാം…”
”ഇടപെട്ടാല്‍ പോര നടത്തിയിരിക്കണം…. കട്ടായം…”
രവി ഭാസ്‌ക്കരന്റെ കൈയ്യില്‍ പിടിച്ച് ഉറപ്പിക്കുന്ന രീതിയില്‍ കുലുക്കി.
”നിങ്ങളീ വെളുപ്പാന്‍ കാലത്തെന്താ ഷേക്ക് ഹാന്‍ഡ് കൊടുത്ത് കളിക്കുവാണോ….”
”ആ….ചാക്കോച്ചായനോ…. എന്താ അച്ചായാ താമസിച്ചത്…”
”അല്ല രവിയേ എന്താ നിങ്ങളീ രമയുടെ വീടിന്റെ ഗേറ്റിന് മുന്നില്‍ ങേ ങേ… ”
താന്‍ ഇന്നലെ രാത്രി ആളിനെ കൊണ്ട് ഇക്കരവിട്ടകാര്യവും മറ്റും രവി ചാക്കോച്ചനോടും വിശദീകരിച്ചു.
”ചതിച്ചോ… രമ അവിടുള്ളോണ്ടല്ലേ അവള് തുണിയലക്കണതും മുറ്റമടിക്കണതും കാണാനായിട്ട് ചായകുടിക്കാനെന്ന മട്ടില്‍ ഇവിടെ ആള് കൂടണത്… എങ്ങാണ്ടൂന്ന് വന്നവന്‍ രമയേയും അടിച്ചോണ്ട് പോയോ ഈശോയേ….” ചാക്കോ നെഞ്ചത്ത് കൈവെച്ചു.
”വന്നേ വന്നേ നമുക്കൊന്ന് നോക്കാം… ഇനി അവന്‍ കൊന്നിട്ടേച്ച് വല്ലോം പോയേക്കുവാണോന്ന്…” പ്രഭാകരന്‍ മരത്തടികൊണ്ടുള്ള രമയുടെ ഗേറ്റ് പൊക്കിമാറ്റിവെച്ചിട്ട് മുറ്റത്തേക്ക് കയറി.
”സൂക്ഷിക്കണേ… വിരലടയാള വിദഗ്ദ്ധര്‍ വന്നാല്‍ നിങ്ങള് കുടുങ്ങത്തേയുള്ളൂ…”
പിന്നില്‍ നിന്ന് രവി വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.
”ഞാനൂടെ വരാം… ഇത്രനാളും ചായക്കട ഇവിടെ നടത്തിയിട്ടും ഈ മുറ്റത്തൊന്ന് കാല്കുത്താന്‍ പറ്റീട്ടില്ല…” ചാക്കോയും മുറ്റത്തേക്ക് കയറി.
”മുറ്റത്തെന്തിനാ കാല് കുത്തണേ അച്ചായന്റെ കണ്ണെപ്പോഴും ആ മുറ്റത്തുണ്ടല്ലോ…” രവി പിന്നില്‍ നിന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
”എന്താരവിയണ്ണാ അവിടെ…” പത്രം ഇടുന്ന ഗോപകുമാര്‍ ആയിരുന്നു. സൈക്കിളില്‍ ഒരുകാല്‍ താഴെകുത്തി നിന്നാണ് അവനത് ചോദിച്ചത്.
”കൊച്ചുപിള്ളേരൊന്നും അറിയണ്ട കാര്യമല്ല… പോടാ പോടാ…”
”ഞാന്‍ കൊച്ചല്ല. ഞാന്‍ പ്ലസ്ടു കഴിഞ്ഞ് എന്താ പ്രശ്‌നം രമയക്ക ആത്മഹത്യ ചെയ്‌തോ…”
”അല്ല കൊന്ന്… പോടാ പോടാ…അവന്റെയൊരു രമയക്ക…” രവി ഗോപകുമാറിന് നേരെ കയ്യോങ്ങി.
ഗോപകുമാര്‍ സൈക്കിള്‍ ആഞ്ഞ് ചവുട്ടി അവിടെനിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടു.
രമയുടെ വീടിന് ചുറ്റും നടന്ന് പ്രഭാകരനും ചാക്കോയും അവരുടെ ചായിപ്പിലെത്തി.
”അകത്തൂന്ന് അനക്കമൊന്നും കേള്‍ക്കുന്നില്ലല്ലോ ചാക്കോയേ…”
”ആരേലും ഊക്കിയിട്ട് ബോധം കെടുത്തിയതാണോ…”
”ങാ… ശരിയാ ചെലപ്പം കോത്തിലടിച്ചാല്‍ ബോധം കെടും…” പ്രഭാകരന്‍ പറഞ്ഞു.
”ഛീ നിങ്ങള് രാവിലെതന്നെ ഇങ്ങനെ കൊതം എന്നൊന്നും പറയാതേ… മ്‌ളേച്ചന്‍”
”രമേടെ കൊതം നോക്കിയിരുന്ന് ചായ അടിക്കാമെങ്കില്‍ ഞാന്‍ കൊതം എന്ന് പറയുന്നതില്‍ എന്ത് തെറ്റാ ചാക്കോയേ… പറ… പറ…”
”ചായ അല്ലേ അടിക്കുന്നത്… അല്ലാതെ വാണം ഒന്നുമല്ലല്ലോ… ” ചാക്കോയും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല.
ഈ സമയം ചായിപ്പിലെ അയവള്ളിയില്‍ കിടന്ന രമയുടെ ബ്രായും ഷഡ്ഡിയും പ്രഭാകരന്‍ കയ്യിലെടുത്തു.
”ചാക്കോ ഇങ്ങോട്ട് നോക്ക്…. ഈ ബ്രാ എത്ര കാണും അളവ്…”
”ഇതൊരു നാല്‍പ്പതിരണ്ട്…അല്ലേലും രമേടെ മൊലയിടുക്ക് തന്നെ മത്തങ്ങാപോലെ ചാടി നില്‍ക്കുവല്ലേ…”
”ഓഹോ… ചായയില്‍ കടുപ്പം കുറഞ്ഞാലെന്താ കൂടിയാലെന്താ… ചാക്കോയിക്ക് രമേടെ മൊലയളവ് കിറുകിത്യമായിട്ടറിയാം അല്ലേ…”
”എന്റെ പ്രഭാകരാ താനൊന്ന് പതുക്കെ പറ ആരേലും കേള്‍ക്കും…താനാ തുണിയൊക്കെ അവിടിട്…” ചാക്കോ ദേഷ്യപ്പെട്ടു.
”ദാ…ദാ ഇത് കണ്ടോ… എടോ ഈ ഷഡ്ഡിയിലോട്ട് നോക്ക്… ഇവിടാ രമയുടെ പൂറ് കൃത്യായി ഉരഞ്ഞ് കിടക്കുന്നത്…” പ്രഭാകരന്‍ വിട്ടില്ല.
”എന്നാല്‍ താനവിട് ഒരു നക്ക് കൊടുക്ക് അല്ലപിന്നെ…” ചാക്കോ ദേഷ്യത്തില്‍ ഗേറ്റിനടുത്തേക്ക് നടന്നു.
”വല്ലോം കിട്ടിയോ ചാക്കോച്ചാ…” രവി ചോദിച്ചു.
”അനക്കമൊന്നുമില്ല, ഒന്നുകില്‍ ഒളിച്ചോട്ടം അല്ലെങ്കില്‍ കൊലപാതകം… ” പിന്നില്‍ കൈകെട്ടി നിന്ന് ചാക്കോ പറഞ്ഞു.
തെക്കുനിന്ന് വഴിയിറങ്ങി മൂന്നാല് പേര് നടന്നു വന്നു.
”ശരിയാ എന്തോ നടന്നിട്ടുണ്ട്….”’ അവരുടെ നടത്തം ഓട്ടമായി മാറി…
”ആ ചാക്കോച്ചനോ… എപ്പഴാ ആരാ കൊന്നേ അതോ സ്വയം ചത്തതാണേതാണോ”’ വന്നവരില്‍ ഒരാള്‍ ചോദിച്ചു.
”നിങ്ങളെങ്ങനറിഞ്ഞു…” രവി അവരോട് ചോദിച്ചു.
”അത് ഞങ്ങളറിഞ്ഞു… പോലീസിനെ വിളിക്കണ്ടേ ആരാ ആദ്യം കണ്ടത്…”
”കാണാന്‍ കതക് തുറന്നിട്ട് വേണ്ടേ…” പ്രഭാകരന്‍ പറഞ്ഞു.
ഇടവഴിയിറങ്ങി കൂടുതല്‍ ആളുകള്‍ വരാന്‍ തുടങ്ങി. രവി നേരെ വള്ളത്തിനടുത്തേക്ക് പോയി. ആള്‍ക്കൂട്ടം കൂടി കൂടി വന്നു. രമയുടെ വീടിന് മുന്നിലെ ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിന്റെ കാര്യം വള്ളത്തിലിരുന്നവരും ചര്‍ച്ച ചെയ്തു.
”കൊലപാതകം തന്നെയാവും എന്ന് ഒരു യാത്രക്കാരി തറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു.
രവി വള്ളം കൂടുതല്‍ ശക്തിയെടുത്ത് അക്കരയ്ക്ക് തുഴഞ്ഞു. അകലെ ആളുകള്‍ രമയുടെ വീട്ട് മുറ്റത്തും ചാക്കോയുടെ ചായക്കടയ്ക്ക് മുന്നിലും കൂട്ടം കൂടുന്നത് രവി കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
………………………. ………………………. ……………………….
വള്ളം കരയിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുമ്പോള്‍ രവിയുടെ മൊബൈല്‍ഫോണ്‍ ബെല്ലടിച്ചു.
മൂന്ന് തവണയും ബെല്ലടിച്ച് ഫോണ്‍ കട്ടായ ശേഷമാണ് രവിക്ക് ഫോണ്‍ എടുക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞത്.
ആള്‍ക്കാരെല്ലാം ഇറങ്ങി വള്ളത്തില്‍ തന്നെ നിന്ന് രവി ഫോണ്‍ എടുത്ത് ഹലോ പറഞ്ഞു.
”കടത്തുകാരന്‍ രവിയല്ലേ… ഞാന്‍ എസ്.ഐ സജീബ്ഖാന്‍. ഇവിടെ കുറച്ച് പ്രശ്‌നമാ… താന്‍ അപ്പുറത്തെ കടവീന്ന് ഇപ്പോഴേ ആളിനെകൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് വരണ്ട. അത്യാവശ്യക്കാര്‍ വല്ലോം ഉണ്ടേല്‍ പാലം വഴി ബസ്സിലിങ്ങ് വരാന്‍ പറഞ്ഞോളൂ കേട്ടോ…””
”ഓ ശരി സാര്‍, അപ്പോള്‍ രമയെ കൊന്നതാണോ…””
”അപ്പോ താനാണോ കൊലപാതകി… വെക്കടോ ഫോണ്‍…” എസ്‌ഐയ്ക്ക് ദേഷ്യം വന്നു.
”നമ്മുടെ വെടിരമയേ ആരോ കൊന്നു… ഇപ്പോഴേ കടത്ത് ചെല്ലണ്ടായെന്ന് എസ്‌ഐ സാറ് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.” രവി അക്കരയ്ക്ക് പോകാന്‍ കാത്തുനിന്നവരോട് പറഞ്ഞു.
രവി ചായക്കടയ്ക്ക് നേരെ നടന്നു.
കണ്ടവരോടൊക്കെ രമയെ ആരോ കൊന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ് നിന്ന് മുന്നിലൂടെ പോയ കറുത്ത ആക്ടീവയിലെ വലിയ കുണ്ടിയും ഞൊറിവയറും രവി അറിയാതെ നോക്കിപ്പോയി. ചായഗ്ലാസ് ഒറ്റവലിക്ക് കാലിയാക്കിയിട്ട് രവി ചിന്തിച്ചു. ഭാസ്ക്കരേട്ടന് വന്നിട്ടില്ലല്ലോ… ആഹാ സീനത്ത് അപ്പോള്‍ സൊസൈറ്റിയില്‍ ഒറ്റയ്ക്കല്ലേയുള്ളൂ. താനിനി അക്കരെയെത്തിയാലല്ലേ ഭാസ്ക്കരേട്ടന് ഇക്കരെ വരാന്‍ പറ്റൂ…
”കാശ് പറ്റിലെഴുതിയേക്കാനോ രവിയേ… രാവിലേ കടം…”” ചായക്കടക്കാരന്റെ ശബ്ദം. അപ്പോഴാണ് താന്‍ അറിയാതെ സൊസൈറ്റിക്ക് നേരെ നടന്നു എന്ന് രവി മനസ്സിലാക്കിയത്.
”അല്ല ഇന്നാ…ഞാനങ്ങ് വിട്ടുപോയി…”” പോക്കറ്റില്‍ നിന്ന് പത്ത് രൂപ എടുത്ത് ചായക്കടയ്ക്ക് മുന്നിലെ മിഠായി ഭരണിയുടെ മുകളില്‍ വെച്ചിട്ട് രവി സൊസൈറ്റിക്ക് നേരെ നടന്നു.
വള്ളം ഊന്നി ഉറച്ച നെഞ്ചും കൈകാലുകളിലെ മസ്സിലുമുള്ള രവിയെകണ്ടാല്‍ സര്‍ക്കസ്സിലെ നീഗ്രാകളെപോലെയുണ്ട്.
രവിയെത്തുമ്പോള്‍ സീനത്ത് ആക്ടീവ ഷെഡ്ഡില്‍വെച്ചിട്ട് അതില്‍ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.
”അതേ… സാറേ… ഭാസ്ക്കരേട്ടന് താമസിക്കും വരാന്‍… ” മെറൂണ്‍ കളറിലെ സാരിയില്‍ ചാടി നില്‍ക്കുന്ന സീനത്തിന്റെ ചന്തിയില്‍ നോക്കിയാണ് രവി പറഞ്ഞത്.
”ചേട്ടനാ വള്ളം ഊന്നുന്നു ചേട്ടനല്ലേ… എന്താ ഭാസ്ക്കരേട്ടന് വള്ളം കിട്ടിയില്ലേ…”” സീനത്ത് മൃദുലമായ സ്വരത്തില്‍ ചോദിച്ചു.
”അതല്ല അവിടൊരു പോക്കുകേസ് രമയുണ്ടായിരുന്നു അവളെ ആരോ കൊന്നു…” രവി ഒഴുക്കന്‍മട്ടില്‍ പറഞ്ഞു.
”പോക്കുകേസോ എന്ന് പറഞ്ഞാലെന്താ ചേട്ടാ…” സീനത്ത് നിഷ്‌കളങ്കതയോടെ ചോദിച്ചു.
”ശ്ശേ അതറിയില്ലേ… ഈ പ്രഭാകരന്‍ അതൊന്നും പറഞ്ഞ് തന്നിട്ടില്ലേ… ബാക്കിയെല്ലാം പറയുമല്ലോ പിന്നെന്താ…”
”പ്രഭാകരേട്ടന്‍ എന്ത് പറഞ്ഞൂന്ന ചേട്ടന്‍ പറയുെയന്നെ…” ചിരിച്ചികൊണ്ടാണ് സീനത്ത് അത് ചോദിച്ചത്.
ആ ധൈര്യത്തില്‍ രവി കുറച്ചുകൂടി മുന്നിലേക്ക് കയറി നിന്നിട്ട് ടൂവീലര്‍ ഷെഡ്ഡിന്റെ തൂണില്‍ ചാരി നിന്നു.
”ഉം… ഉം… എല്ലാം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് സീനത്തേ…”
”ഈ ചേട്ടന്റെയൊരുകാര്യം എന്താ പറഞ്ഞേന്നു പറ”
”വേണ്ട അത് പറഞ്ഞാല്‍ സാറെന്നെ രാവിലെ ചീത്തവിളിക്കും. പിന്നെ പ്രഭാകരേട്ടനോട് പിണങ്ങും. ആകെ വിഷയമാകും. ഞാന്‍ കാരണം വെറുതെ ഒരു പ്രശ്‌നമുണ്ടാക്കണ്ട..”
രവി നിഷ്‌കളങ്കത അഭിനയിച്ചു.
”അച്ചോടാ… ഒരു പാവം… എന്നാലും പറ… ഞാന്‍ വഴക്കാക്കില്ല…”
”എന്നാ കൈയില്‍ തൊട്ട് സത്യം ചെയ്യ്…” രവി പറഞ്ഞു.
”കൈനീട്ട്…” സീനത്ത് കൊച്ചുകുട്ടികളെപോലെ പറഞ്ഞു.
രവി കൈനീട്ടി. വള്ളക്കോല്‍പിടിച്ച് തഴമ്പുവന്ന രവിയുടെ കയ്യിലേക്ക് സീനത്ത് തന്റെ മൃദുലമായ കൈവെള്ള വെച്ചു.
”സത്യം….”
അത് കേട്ടതും രവി സീനത്തിന്റെ കയ്യില്‍ ബലമായി പിടിച്ചു.
”ഈ മൃദുലമായ കൈപോലെയാണ് സീനത്തിന്റെ ദേഹം മുഴുവനും എന്നാണ് പ്രഭാകരേട്ടന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്….” പ്രഭാകരന്‍ സീനത്തിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി.
സീനത്ത് നാണത്താല്‍ തലതാഴ്ത്തി.
”ഒത്തിരികേട്ടിരിക്കുന്നു. വാ പുറകിലേക്ക് പോകാം…. ആരെങ്കിലും വരുംമുന്നേ…” രവിയുടെ വാക്കുകകള്‍ക്ക് കാമാവേശമുണ്ടായിരുന്നു.
”അയ്യോ രാവിലെ ആരേലും വരും…”
”ഞാന്‍ ഗേറ്റ് പൂട്ടിയിട്ടാ വന്നത്. ആരും വന്നില്ലെന്ന് കരുതിക്കോളും. വണ്ടി ഇവിടിരിക്കുന്നത് ആരും കാണില്ല,. സാറ് വന്നേ… ഒരഞ്ചുമിനിറ്റ് …”
”അത്രയ്ക്കങ്ങ് കൊതിയാണോ ചേട്ടോ…”സീനത്ത് തന്റെ വലിയ ചന്തി വണ്ടിയില്‍ നിന്ന് ഉയര്‍ത്തി.
………………………. ………………………. ……………………….
സൊസൈറ്റിയോട് ചേര്‍ന്നുതന്നെയായിരുന്നു നേരത്തെ മൃഗാശുപത്രിയും. പശുക്കള്‍ക്ക് ഗര്‍ഭിണിയാക്കുവാനുള്ള കുത്തിവയ്പ്പ് നടത്തുന്ന സ്ഥലത്തേക്കാണ് സീനത്ത് ചെന്നുനിന്നത്. അവിടെ നിന്നാല്‍ അവരെ ആരും കാണില്ല. ചുറ്റും പൊന്തക്കക്കാടാണ്. സീനത്ത് സിമന്റ് തൂണില്‍ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് നിന്ന് രവിയെ നോക്കി.
”ആഹാ ഇതാണോ സാറിന്റെയും ഭാസ്‌ക്കരേട്ടന്റേം സ്ഥിരംസ്ഥലം…”
”എന്ത് ചെയ്യാനാ ഞാനിവിടെ പശു ആകും അദ്ദേഹം കാളയും ഹഹഹഹ….”
”എന്നാലിന്ന് പശുവും കാണ്ടാമൃഗവും ആകാം എന്താ…. ” രവി കൈലി ഒന്നുകൂടി മടക്കികുത്തിയിട്ട് അണ്ടര്‍വെയറിന്റെ വള്ളി അഴിച്ചു.
പശുവിനെ കെട്ടുന്ന കമ്പിയില്‍ പിടിച്ച് സീനത്ത് അയാളെ നോക്കി കൗതുകത്തോടെ നിന്നു.
രവി അണ്ടര്‍വെയറിന്റെ വള്ളി അഴിച്ചിട്ട് കുണ്ണ പുറത്തെടുത്തു.
നല്ല കറുപ്പ് നിറത്തിലെ ഉരുണ്ട കുണ്ണ. ഡൈനിംഗ് ടേബിളിന്റെയൊക്കെ കാലുകള്‍ കടഞ്ഞെടുത്തമാതിരിയുള്ള നല്ല ഒന്നാന്തരം കുണ്ണ.
സീനത്ത് ആക്ടീവയില്‍ വരുന്നത് കണ്ടപ്പോഴേ കമ്പിയായ കുണ്ണയാണ്.
”വള്ളക്കോലുപോലുണ്ടല്ലോ…” സീനത്ത് അങ്ങനെയാണ്. ഇഷ്ടമായ കാര്യങ്ങള്‍ അത് പോലെ തുറന്ന് പറയും.
രവി സീനത്തിന് തൊട്ടടുത്തെത്തി. മണിക്കൂറുകള്‍ക്ക് മുന്‍പ് ഭാസ്ക്കരേട്ടന് പറഞ്ഞത് കേട്ട് വെള്ളമിറക്കിനിന്നതാണ്. പക്ഷേ ഇത്ര എളുപ്പം ഇങ്ങനൊരു ഭാഗ്യം ഉണ്ടാകുമെന്ന് കരുതിയില്ല.
സീനത്ത് പൂശിയ അത്തറിന്റെ വന്യമായ മണം രവിയുടെ മൂക്കില്‍ തുളച്ചുകയറി.
രവിയുടെ ബലിഷ്ഠമായ കൈകള്‍ സീനത്തിന്റെ മുലകള്‍ പരതി. സാരിത്തലപ്പിലൂടെ അകത്തേക്ക് ബ്ലൗസിന് മുകളില്‍ ആ കൂഴച്ചക്ക പോലെയുള്ള മുലകളില്‍ അമര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ ഇനിയും കൈകള്‍ അമര്‍ത്താന്‍ കൂടുതല്‍ ഭാഗങ്ങള്‍ ബാക്കിയിയുണ്ടെന്ന് രവിക്ക് മനസ്സിലായി.
”ആന മുലയാണല്ലോ സീനത്തേ….” രവി കാമപരവശനായി.
”ആന മൊലയല്ല എന്റെ മൊലയാ…” സീനത്ത് ചിരിച്ചു.
ബ്ലൗസിനിടയിലൂടെ മുലച്ചാലില്‍ തന്റെ വലതുചൂണ്ടുവിരലോടിച്ച് രവി തന്റെ വലതുനടുവിരല്‍ മുലവിടവിലേക്ക് കുത്തിയിറക്കി. കാറ്റ് കുറഞ്ഞ ഫുട്‌ബോളിലേക്ക് അമര്‍ത്തും പോലെ ആ വിരല്‍ സീനത്തിന്റെ ചക്കമുലകള്‍ക്കിടയിലേക്ക് ഇറങ്ങിപ്പോയി.
രവിയും സീനത്തും പരസ്പരം പുണര്‍ന്നു. സീനത്തിന്റെ വണ്ണം കാരണം നന്നായി വട്ടംചുറ്റി പിടിക്കുവാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും രവിയുടെ പിടുത്തത്തിന് നല്ല ഇറുക്കമുണ്ടായിരുന്നു. അവര്‍ ഇരുവരും ചുണ്ടുകള്‍ ചപ്പിവലിച്ചു. രവി തന്റെ നാക്ക് സീനത്തിന്റെ വായിലേക്ക് കടത്തി ചുഴറ്റി. സീനത്തിന് രവി പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ ചെയ്യുമെന്ന് ഒരു ധാരണിയില്ലായിരുന്നു. എങ്കിലും അവള് വായ നന്നായി തുറന്നുകൊടുത്തു. ഇത്രരാവിലെ ഇങ്ങനെ ഒരു അപരിചിതനുമായുള്ള കാമകേളിആദ്യമായിട്ടാണ്. എങ്കിലും രവിയ്ക്ക് വശംവദയായിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുകയായിരുന്നു സീനത്ത്.
രവി സീനത്തിന്റെ നിറഞ്ഞ മാറിടത്തില്‍ മുഖം അടുപ്പിച്ചു. ചുടുനിശ്വാസം അവളുടെ മുലകളില്‍ തട്ടിയപ്പോള്‍ സീനത്ത് കോരിത്തരിച്ചു. സാരിത്തലപ്പ് ഊര്‍ന്നുവീണു. രവിയുടെ ബലിഷ്ടമായ കൈകള്‍ സീനത്തിന്റെ ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക്കുകള്‍ പരതുകയായിരുന്നു. അയാള്‍ പരതുമ്പോള്‍ വിരലുകള്‍ക്കുണ്ടായ ബലം സീനത്തിന്റെ മുലയെകൂടുതല്‍ കുളിരണിയച്ചു. ബ്ലൗസിന്റെ ഹുക്കുകള്‍ വിടര്‍ത്തിയിട്ട് ആനമുലകള്‍ ബ്രായുടെ തോളിലെ വള്ളികള്‍ താഴ്ത്തി പുറത്തേക്കിട്ടു. സീനത്തിന്റെ മുലഞ്ഞെടുക്കുകള്‍ അപ്പോള്‍ തടിച്ചുയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു. രവി ആ മുലഞെട്ടുകളെ വായിലാക്കി ചപ്പിവലിച്ചു. സീനത്ത് വലതു മുല രവിയുടെ വായിലേക്ക് തള്ളിക്കൊടുത്തു. രവിയുടെ വായില്‍ ആ മുല നിറഞ്ഞു. നാക്കുകൊണ്ട് മുലഞെട്ടിനെ രവി നക്കി. അതില്‍ ഇക്കിളിയിട്ടു. രവി ആ മുലഞ്ഞെട്ടുകളെ അത്യാവേശത്താല്‍ വലിച്ചുകുടിക്കുമ്പോഴും തന്റെ കൈകൊണ്ട് സീനത്തിന്റെ മദനച്ചെപ്പും ചന്തിയും തിരയുകയായിരുന്നു. സാരി മുകളിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തി സീനത്തിന്റെ ചന്തിചരക്കുകളെ ഞെരിച്ചുടച്ചു. സീനത്തിന് രവിയുടെ തഴമ്പുള്ള കൈകൊണ്ടുള്ള പിടുത്തം നന്നായി സുഖം നല്‍കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
സീനത്തില്‍ നിന്ന് സീല്‍ക്കാരങ്ങള്‍ ഉയര്‍ന്നു.
രവി വായിലിട്ടു ചപ്പിക്കൊണ്ടിരുന്ന മുലകളെ പുറത്തെടുത്തു എന്നിട്ട് അവയെ ഇരു കൈകൊണ്ടും കശക്കിയുടച്ചു.
സീനത്തിന്റെ ശരീരത്തിലെവിടൊക്കെയോ രവിയുടെ ലിംഗം ശക്തായി മുട്ടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. ഓരോ മുട്ടലിലും സീനത്തില്‍ അത്യാവേശം ഏറിക്കൊണ്ടിരുന്നു. സീനത്തിന് രവിയുടെ ലിംഗം കാണുവാന്‍ കൊതിയായി. സീനത്തിന്റെ വലതുകൈ രവിയുടെ കൈലിക്കുള്ളിലേക്ക് നീങ്ങി. അല്‍പം മുന്‍പ് പുറത്തേക്കിട്ടിരുന്നെങ്കിലും രവി അണ്ടര്‍വയറിലേക്ക് തന്റെ കരികാമനാഗത്തെ ഒളിപ്പിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ കാമദേവതയായ സീനത്ത് തപ്പി തപ്പി ആ കരിനാഗത്തെ തൊട്ടു. അപ്പോഴും നല്ല ചൂടോടെ ഉണര്‍ന്നിരിക്കുകയായിരുന്നു രവിയുടെ കരിങ്കുണ്ണ.
സീനത്ത് ആ കരിങ്കുണ്ണയില്‍ മുറുകെ പിടിച്ചപ്പോള്‍ രവിക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത സുഖമാണുണ്ടായത്. പരിസരം മറന്ന് അയാള്‍ സീനത്തിന്റെ കാതില്‍ കുറുകി…
”എന്റെ ചരക്കേ… നിന്റെ കൈയ്യെന്താടീ സ്‌പോഞ്ചാണോ….”
”ഇരുമ്പുലക്കേന്ന് കേട്ടിട്ടേയുള്ളേ… ഇതെന്ത് സാധനമാണോ അയ്യോ…” സീനത്തിന്റെ പൂറില്‍ തേന്‍ ഒഴുകിതുടങ്ങിയിരുന്നു.
രവിയുടെ ഇരുമ്പുലക്ക എത്രയും വേഗം തന്റെ റോസ് നിറമാര്‍ന്ന അല്ലികളുള്ള പൂറിലേക്ക് കയറ്റുവാന്‍ സീനത്തിന് ആവേശമായി.
”സീനത്തേ നിന്നെ തുണിയില്ലാതെ കാണാന്‍ എന്ത് ആഗ്രഹമുണ്ടെന്നോ…” രവി കാമപരവശനായി.
”കാണിക്കാം… ഇന്ന് വേണ്ട… സമയമാകുന്നു ആരേലും വന്നാലോ… വീട്ടിലേക്ക് വന്നാമതി എല്ലാം പറിച്ചെറിഞ്ഞിട്ട് ഞാന്‍ മലര്‍ന്നു കിടന്ന് കവച്ചുതരാം…”
”ഹോ…. എന്റെ പൊന്ന് സീനത്തേ…” രവി സീനത്തിന്റെ പാന്റീസിനുള്ളിലൂടെ കയ്യിട്ട് പൂറില്‍ പിടിച്ചു. രോമാവൃതമായ പൂര്‍…
”ഹോ… നീ ഈ പൂറ് വടിക്കില്ലേ സീനത്തേ…”
”ഔ…..” രവിയുടെ പെരുവിലരും ചൂണ്ടുവിരലും ചേര്‍ന്ന് സീനത്തിന്റെ പൂരിന് മുകളിലെ കൃസ്സരിയില്‍ അമര്‍ത്തി ഞെരിച്ചു. കന്തില്‍ ഷോക്കേറ്റ പോലെ ഔ…. എന്ന് പറഞ്ഞ് സീനത്ത് വെട്ടിപ്പുളഞ്ഞു.
”എനിക്ക് കാണണം… കണ്ടേ പറ്റൂ…” രവി താഴേക്കിരുന്നു. സീനത്ത് സാരിയും പാവാടയും കൂട്ടിമുകളിലേക്ക് പൊക്കി. രവി സീനത്തിന്റെ പാന്റീസ് താഴ്ത്തി...
സീനത്തിന്റെ കാമതേന്‍ കിനിഞ്ഞിറങ്ങി നില്‍ക്കുന്ന രോമം നിറഞ്ഞ യോനി. രവി ഒന്ന് മണപ്പിച്ചു. പശുവിന്റെ മുകളിലേക്ക് ചാടിക്കയറും മുന്‍പ് കാളക്കൂറ്റന്‍ മണപ്പിക്കും പോലെയായിരുന്നു രവി ആ പൂര്‍ മണപ്പിച്ചത്. അയാള്‍ പാന്റീസ് അവളുടെ തുടകളിലേക്ക് താഴ്ത്തിവെച്ചിട്ട് രണ്ട് കൈപ്പത്തികളും കൊണ്ട് അവളുടെ യോനീരോമങ്ങള്‍ വിടര്‍ത്തിമാറ്റിയിട്ട് ചുണ്ടുകള്‍ അവിടേക്ക അമര്‍ത്തി. ലെക്‌സ് സോപ്പിന്റെയും വിയര്‍പ്പിന്റെയും മണം രവിയുടെ മൂക്കിലേക്ക് അടിച്ചുകയറി. സീനത്തിന്റെ പൂര്‍ രവിയുടെ ചുടുനിശ്വാസമേറ്റപ്പോള്‍ വീണ്ടും തേന്‍ ചുരത്തി. രവിനാക്കുനീട്ടി സീനത്തിന്റെ മദജലം നക്കിയെടുത്തു. അയാളുടെ കുണ്ണയ്ക്ക് സഹിക്കുവാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
രവി എഴുന്നേറ്റു. സീനത്തിന്റെ ഇരുതോളിലും പിടിച്ച് അവളെ താഴേക്ക് ഇരുത്താന്‍ ശ്രമിച്ചു. സീനത്ത് താഴേക്ക് താഴ്ത്തിവെച്ചിരുന്ന പാന്റീസ് മുകളിലേക്ക് തിറുത്തുകയറ്റി. എന്നിട്ട് താഴേക്ക് ഇരുന്നു. അവള്‍ക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായിരുന്നു. മിനിറ്റുകള്‍ക്കകം തന്നെ സീനത്തിന്റെ മനസ്സിനെ കീഴടക്കിയ ആ കരിങ്കുണ്ണയെ വായിലാക്കുവാനുള്ള സൂചനയാണ് രവിയില്‍ നിന്നുണ്ടായിരിക്കുന്നത്.
സീനത്ത് രവിയുടെ കുണ്ണയിലേക്ക് ചുണ്ട് അടുപ്പിച്ചു. കുണ്ണ ഊമ്പല്‍ പതിവാണെങ്കിലും സീനത്തിന് ആദ്യം ഓക്കാനം വന്നു. എങ്കിലും അടിച്ചുണ്ട് തടിച്ച ആ ചുവന്ന ചുണ്ടുകള്‍ രവിയുടെ കുണ്ണയെ വായിലേക്ക് ആവാഹിച്ചു. രവിയുടെ വള്ളക്കോല്‍പോലുള്ള കുണ്ണ എണ്ണപുരട്ടിയതുപോലെ സീനത്തിന്റെ ചുണ്ടിലെ ഉമിനീരില്‍ കുളിച്ചുനിന്ന് വിറച്ചു.
”സീനത്തേ കുണ്ണ പൂറ്റിലിടട്ടേ….” രവിയ്ക്ക് കുലച്ചകുണ്ണ ആ മദനച്ചെപ്പില്‍ ഒളിപ്പിക്കാതിരുന്നിട്ട് സഹിക്കുന്നില്ലായിരുന്നു.
അവള് കുണ്ണ വായില്‍ നിന്ന് എടുക്കാതെ തന്നെ രവിയെ നോക്കി.
അവളുടെ ഊമ്പല്‍ രസം അത്രയ്ക്ക് മദോന്മത്തമായി മാറുകയായിരുന്നു.
രവിക്ക് എത്രയും വേഗം ആ റോസ് ഇതളുകളുള്ള മദനച്ചെപ്പില്‍ കുണ്ണ ഒളിപ്പിച്ചേ കഴിയൂമായിരുന്നുള്ളു.
രവി സീനത്തിന്റെ രണ്ട് കക്ഷത്തും പിടിച്ച് മുകളിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തി.
സീനത്തിന്റെ പാന്റീസ് രവി തന്നെ താഴ്ത്തി മുട്ടിന് മുകളില്‍ വരെ വെച്ചു. സീനത്ത് കൊഴുത്ത തുടകള്‍ അകത്തി നിന്നു.
‘പൊക്കി പിടിച്ചോ…” സാരിയും പാവാടയും പൊക്കികൊടുത്തിട്ട് രവി സീനത്തിനോട് പറഞ്ഞു. അയാള്‍ കൈലിമുണ്ട് മുകളിലേക്ക് പൊക്കി അണ്ടര്‍വയര്‍ താഴ്ത്തി.
രവിയുടെ ഉലക്ക കരിങ്കുണ്ണ സീനത്തിന്റെ പൂറില്‍ മുട്ടി.
സീനത്ത് അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന കമ്പിയിലേക്ക് ചാരിനിന്നു.
രവി പൂറ്റിലേക്ക് മെല്ലെ കുണ്ണ വഴുക്കി കയറ്റി. അത് സീനത്തിന്റെ റോസ് ഇതളുള്ള യോനിയെ ഞെരുക്കി അകത്തേക്ക കയറി.
”ഉഫ്ഫ്..ഹാ..രവിയേട്ടാ..യ്യോ..എന്ത് സുഖം..ഹാ” സീനത്ത് നിന്ന് പുളഞ്ഞു.
രവിയുടെ ലിംഗ് സീനത്തിന്റെ പൂറ്റില്‍ മൊത്തമായി കയറി.
”സീനത്തേ ഇടക്കേകാല്‍പൊക്കി അരഭിത്തിയില്‍ ചവുട്ടി ബലം കൊടക്ക്…” രവി പറഞ്ഞു. സീനത്ത് അത്‌പോലെ ചെയ്തു.
”ഹോ… രവിയേട്ടാ ഇരുമ്പ് പഴുപ്പിച്ച് അകത്ത് വെച്ചപോലെ….”
”ഈ സുഖം ഭാസ്‌ക്കരേട്ടന്റേതിന് കിട്ടുമോ…”
”ഏയ് ഇല്ല രവിയേട്ടാ…”അടിക്ക് രവിയേട്ടാ…
രവി നിന്ന് വള്ളം തുഴയുന്ന ഊക്കില്‍ സീനത്തിന്റെ പൂറ്റിലേക്ക് തന്റെ കുണ്ണയെ അടിച്ച് അടിച്ച് കയറ്റിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
”അടിച്ച് അടിച്ച് അടിച്ച് കേറ്റ് രവിയേട്ടാ…ഉഫ്ഫ്ഫ്” സീനത്ത് കഴപ്പ് മൂത്ത് അമറി. സീനത്ത് സ്വയം അരക്കെട്ട് ഭ്രാന്തമായി ചലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് നിന്നു. രവി ശക്തമായി അടിച്ചു. സീനത്തിന്റെ പൂറിന്റെ ഭിത്തികളില്‍ ഉരസി രവിയുടെ ലിംഗം വേഗത്തില്‍ കയറിയിറങ്ങി.
”ഉഫ്ഫ്..എന്ത് സുഖമാ ഇത്…എന്നെ അങ്ങ് കൊല്ലോ..ഹോ……..”
മുന്നോട്ട് പൂറ് തള്ളിക്കൊണ്ട് സീനത്ത് പുലമ്പി. രവി സര്‍വ്വശക്തിയുമെടുത്ത് കുണ്ണ മുഴുവനായും അവളുടെ ഉള്ളിലേക്ക് അടിച്ചുകയറ്റി.
”ഉം..വേഗം..ഹുയ്യോ..എനിക്ക് വരുന്നു..ഹാ..രവിയേട്ടാ.. അടിക്ക്..എന്നെ അടിച്ചു പൊളിക്കോ.”
സീനത്ത് ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചതുപോലെ പൂറ് കുണ്ണയില്‍ ഇട്ടു ചുഴറ്റി. രവിക്കും വരാറായിയിരുന്നു.
”ഹാആആആആആആ……’
സീനത്ത് നിന്നു വിറച്ചു. അവള്‍ക്ക് ശക്തമായ രതിമൂര്‍ച്ഛ സംഭവിക്കുന്നത് രവി ആസ്വദിച്ചു കണ്ടു. രവി വേഗം കുണ്ണ പുറത്തെടുത്ത് കാമപരവശയായി നില്‍ക്കുന്ന സീനത്തിനോട് താഴേക്ക് ഇരിക്കുവാനായി ചുമലില്‍ പിടിച്ച് താഴ്ത്തി.
പശുവിനെ കെട്ടുന്ന കമ്പിയുടെ താഴത്തെ കമ്പിയില്‍ ചന്തി ചാരി സീനത്ത് ഇരുന്നപ്പോള്‍ രവി അവളുടെ താടിയില്‍ പിടിച്ച് മുകളിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തി തന്റെ കുണ്ണ സീനത്തിന്റെ തടിച്ച കീഴ്ച്ചുണ്ടിന് മേല്‍ മുട്ടിച്ചു.
തന്റെ കാമജലവും രവിയുടെ കുണ്ണ നീരും ചേര്‍ന്ന രുചി സീനത്തിന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങി.
രവി കൈകൊണ്ട് ശക്തിയായി അടിച്ചു. മുപ്പത് സെക്കന്റോളമേ രവിക്ക് അടിക്കേണ്ടി വന്നുള്ളു.
കുണ്ണ പാല്‍തെറുപ്പിച്ചു. സീനത്തിന്റെ ചുവന്ന ചുണ്ടിലും റോസ് നിറമാര്‍ന്ന കവിളിലും എല്ലാം രവിയുടെ കുണ്ണപ്പാല്‍ തെറിച്ചൊഴുകി.
”ഹാ… രവിയേട്ടാ…” പ്രേമപൂര്‍വ്വം സീനത്ത് രവിയെ വിളിച്ചു. അയാള്‍ക്ക് ആ വിളിയില്‍ വല്ലാത്ത ഇഷ്ടം തോന്നി.
വസ്ത്രങ്ങള്‍ നേരെയാക്കുന്നതിനിടയില്‍ സീനത്ത് രവിയോട് പറഞ്ഞു…
”ജീവിതത്തില്‍ ആദ്യമായാണ് ഇത്രയും സുഖം കിട്ടുന്നത്. ഇത് വല്ലാത്തൊരു അനുഭവമായിപ്പോയി രവിയേട്ടാ…ഇനിയും വരണം. ഫോണ്‍നമ്പര്‍ തരണം…”
”എവിടെ വേണേലും വന്നിരിക്കും… തത്ക്കാലം ഇത് ഭാസ്‌ക്കരേട്ടനോട് പറയണ്ട. ഭാര്യ മരിച്ച അയാള്‍ക്ക് സീനത്താ ഒരു ആശ്വാസം….”
”ഉം… അറിയാം അതുകൊണ്ടാ ഞാന്‍ പലതിനും നിന്നുകൊടുക്കുന്നത് പാവം… ഞാനെന്തായാലും തത്ക്കാലം ഇത് പറയില്ല….” സീനത്ത് രവിയുടെ കവിളില്‍ നല്ലൊരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.
രവി ഒത്തിരി ചെറുപ്പമായ ഒരു കാമുകനായി മാറുകയായിരുന്നു. രതിയുടെ അനിര്‍വചനീയ അനുഭൂതി അവരെ രണ്ട് മനുഷ്യരാക്കി മാറ്റി. മറ്റൊരു അതിര്‍വരമ്പുകളുമില്ലാത്ത ശാരീരിക സുഖം തേടുന്ന ശുദ്ധമായ രണ്ട് മനുഷ്യര്‍.
………………………. ………………………. ……………………….
വള്ളക്കടവില്‍ രമയുടെ വീടിന് ചുറ്റും ആള്‍ത്തിരക്കേറി വന്നു. പോലീസ് വീടിന് ചുറ്റും നടന്ന പരിശോധനയില്‍ മുറ്റത്തൊന്നും മല്‍പ്പിടുത്തത്തിന്റെയോ കൊലപാതകത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നതിന്റെയോ തെളിവുകള്‍ ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു, അതിനാല്‍ തന്നെ രമ ആത്മഹത്യ ചെയ്തു എന്ന നിഗമനത്തിലെത്തി അവര്‍.
എസ്.ഐ സജീബ്ഖാന്‍ ആംബുലന്‍സ് വിളിച്ചു.
”ആംബുലന്‍സ് വന്നിട്ട് ബോഡി എടുത്താല്‍ മതി. കതക് പൊളിക്കണം… ആശാരിമാര്‍ ആരേലും ഉണ്ടേല്‍ മുന്നോട്ട് വാ…” എസ്.ഐ പറഞ്ഞു.
ഈ സമയം ~ഒരു കറുത്ത അംബാസിഡര്‍ കാര്‍ അവിടേക്ക് വള്ളക്കടവ് ലക്ഷ്യമാക്കി വന്നു.
”മാറ് മാറ് അംബികതമ്പുരാട്ടിയുടെ കാര്‍ വരുന്നു…” ആള്‍ക്കൂട്ടത്തില്‍ നിന്ന് ആരോ പറഞ്ഞു. അംബികതമ്പുരാട്ടി കാറിന്റെ മുന്‍സീറ്റില്‍ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
ആള്‍ക്കൂട്ടം കണ്ടിട്ടെന്നവണ്ണം കാര്‍ നിര്‍ത്താതെ ഹോണ്‍ മുഴക്കുന്നുണ്ട്. അപ്പോള്‍ കാറില്‍ നിന്നും ഒരു തല പുറത്തേക്ക് നീണ്ടുവന്നു. ചായക്കടക്കാരന്‍ ചാക്കോച്ചായന്‍ അറിയാതെ വിളിച്ചു കൂവി…
”അയ്യോ… ദോണ്ടേ….”
ചാക്കോച്ചായന്‍ കൈചൂണ്ടിയിടത്തേക്ക് എല്ലാവരും നോക്കി.
എസ്.ഐ സജീബ്ഖാന്‍ പോലും അത് കണ്ട് ഞെട്ടിപ്പോയി.
(തുടരും)
Responses (0 )