ആരതി കല്യാണം 12

Aarathi Kallyanam Part 12 | Author : Abhimanyu

[ Previous Part ] [ www.kkstories.com ]

---

 

മാന്യസദസിനു വന്ദനം…! ആദ്യം തന്നെ എല്ലാവരോടും ക്ഷെമ ചോദിക്കുന്നു…! കഷ്ടപ്പെട്ട് എഴുതിയതെല്ലാം ഒറ്റ സെക്കന്റുകൊണ്ട് പോയപ്പോ എന്റേമൂടങ്ങു പോയി…! അതുകൊണ്ട് കുറച്ച് കാലത്തേക്ക് ഒരു ബ്രേക്ക്‌ എടുക്കാന്ന് വിചാരിച്ചാണ് ഞാൻ അന്ന് അങ്ങനെ കംമെന്റിട്ടത്…! പക്ഷെ ആരെയും വെറുപ്പിക്കാൻ ഞാൻ താല്പര്യപെടുന്നില്ല…!

 

പിന്നെ ഈ ഭാഗത്തിന് കിട്ടുന്ന പിന്തുന്നപോലെയായിരിക്കും ബാക്കി…!

 

Anyway…! Like and comment…!

 

 

---

 

 

ഞാനൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ലാന്ന് വിളിച്ചു പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ആ നിമിഷം എനിക്കതിനൊന്നും പറ്റിയില്ല…! അപ്പഴാണ് നടന്നു നീങ്ങുന്നതിനിടെ കൂടിനിന്നവർക്കിടയിൽ ഞാനവളെ കാണുന്നത്…! ആരതിയെ…! അവൾടെയാ കത്തുന്ന നോട്ടം…!

തലയിൽ മൊത്തമൊരു പുകമയമായിരുന്നു…! എന്താ ഏതാന്നൊന്നും അറിയാതെ ഇവരീ കാണിക്കുന്ന നാറിയ കളി ആര് പറഞ്ഞിട്ടാവും എന്ന് ചിന്തിക്കാൻ അവളുടെയാ നോട്ടം മതിയായിരുന്നെനിക്ക്…!

അവരെന്നെ പിടിച്ചുവലിച്ഛ് കൊണ്ടുപോയത് നേരെ ഓഫീസിലേക്കാണ്…! കോളേജിലെ കുപ്രസിദ്ധനായ അഭിറാമിന്റെ ലീലാവിലാസങ്ങൾ കൈയോടെ പൊക്കിയത് കാണാൻ ആണും പെണ്ണുമായ ഒരു കൂട്ടംതന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു…! അവർക്കുമുന്നിലൊരു പ്രതിയെപ്പോലെ നിക്കാനെ എനിക്കായൊള്ളു…! ഉള്ളിലെ പകപ്പെന്നെ അങ്ങനെ നിർത്തിയെന്നതാണ് സത്യം…!

“” what is this nonsense…? “” തന്റെ മുന്നിൽ കൊണ്ടുനിർത്തിയ എന്നെക്കണ്ടതും പ്രിൻസിപ്പാള് എനിക്ക് നേരെ ചീറി…!

“” മുന്നേ തനിക്കെതിരെ ഒരുപാട് കംപ്ലയിന്റ് കിട്ടിയപ്പോ പിള്ളാരല്ലേന്ന് വിജാരിച്ച ഞാൻ വലിയ ആക്ഷനൊന്നും എടുക്കാതിരുന്നത്…! ഇതിപ്പോ അങ്ങനെയാണോ…? “” എന്റെ ബാഗിനുള്ളിലെ തൊണ്ടിമുതല് തുറന്നുക്കാട്ടി ആയാള് എന്നെ പ്രതീക്കുട്ടിൽ നിർത്തി ചോദിച്ചു…!

“” ഞാനന്നെ പറഞ്ഞതല്ലേ സാറെ ഇവനാള് ശരിയല്ലാന്ന്…! ഞാൻ പറഞ്ഞത് പോട്ടെ, പക്ഷെ ഈ ശാരി മിസ്സ്‌ പറഞ്ഞതെങ്കിലും സാറിന് മുഖവലെക്കെടുക്കായിരുന്നു…! “” എന്റെ ചിറിക്കടിച്ച സാറ് ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന മിസ്സിനെ കൂട്ടുപിടിച്ഛ് പറഞ്ഞതും അവര് അതെറ്റുപിടിച്ചു…!

“” ഇവനെയൊക്കെ കാണുമ്പത്തന്നെ പേടിയാവും…! പോരാഞ്ഞിട്ട് എപ്പോ കണ്ടാലും ഒരു വൃത്തിക്കെട്ട നോട്ടോം…! “” ശാരി മിസ്സ്‌ എന്നെ നോക്കി വെറുപ്പോടെ അതുപറയുമ്പോ അതിന് നീയെതാടീന്ന് ചോദിക്കാനാ എനിക്ക് തോന്നിയെ…! ശേഷം തുടർന്നു,

“” അന്നേ ആരതിയും പറഞ്ഞതാ ഇവനാള് ശെരിയല്ലാന്ന്…! “”

“” നിങ്ങള് പറയണപോലെ ഞാനൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല…! വെറുതെ ഒരു തെളിവുല്ലാണ്ട് എല്ലാം എന്റെ മേല് ഇടാൻ നിക്കല്ലേ…! “” സഹിക്കെട്ട് ഞാൻ അവരെനോക്കി ഭീഷണിയെന്നപോലെ പറഞ്ഞു…! പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെ അതാർക്കും പിടിച്ചില്ല…!

“” പിന്നെ ഒന്നും ചെയ്യണ്ടാണോടാ നീയിന്നലെ പെണ്ണുങ്ങള് മാത്രം താമസിക്കണ വീട്ടിൽ ഒളിഞ്ഞു നോക്കാൻ പോയെ…? “” ഞാനിതുവരെ കാണാത്തൊരു പെണ്ണുമ്പിള്ള എന്റെ ഭീഷണിയെ പുല്ല്‌പോലെ തള്ളിക്കളഞ്ഞ് ചോദിച്ചതും ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി…! അതിൽ ഓഫീസ്റൂമിലാകെ നിശബ്ദത പരന്നതോടെ എന്റെ മനസ്സിലോരോന്ന് കടന്നുവരാൻ തുടങ്ങി…!

ഇന്നലെ അവള്ടെ വീട്ടിൽ ചെന്നത് സത്യമാണെങ്കിലും ആ പാന്റീയൊന്നും എടുത്തതിൽ എനിക്കൊരു പങ്കൂലാന്ന് ആരതിക്ക് കൃത്യമായിട്ടറിയാം…! എന്നിട്ടും അവളിതിന് കൂട്ടുന്നിന്നിട്ടുണ്ടെങ്കി, അവൾടുദേശം എന്റെ അവസാനം തന്നെയാവണം…!

പലതും മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചിരിക്കെ അവരോരോന്ന് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…! ഭാവിയിൽ എനിക്കൊരു സി വിയുണ്ടാക്കുമ്പോ അതില് ചേർക്കാമ്പറ്റിയ പലതരത്തിലുള്ള സ്‌കില്ലും ക്വാളിറ്റിസുമൊക്കെ അവര് നിരത്തികൊണ്ടിരുന്നു…! അതിൽ തെമ്മാടി അനുസരണയില്ലാത്തവൻ തലതെറിച്ചവൻ എന്നതും പോരാഞ്ഞിട്ട് പെണ്ണുപിടിയനെന്നുകൂടി പറയുകയുണ്ടായി…!

സ്വന്തം നിരപരാദിത്വം തെളിയിക്കണ്ടതിനുവേണ്ടി എന്തെലൊക്കെയൊന്ന് പറയണോലോന്ന് തോന്നിയതും അതിനുവേണ്ടി ഞാൻ തൊള്ളതുറക്കാൻ നിന്ന അതെ സെക്കന്റിൽ ഓഫീസിന്റെ വാതിലാരോ തള്ളി തുറന്നു…!

അതിനടുത്ത നിമിഷം സാരിയുടുത്തൊരു മിസ്സും പിന്നൊരു സാറും അകത്തേക്ക് കേറി…! കണ്ടിട്ട് പി ജികാരടെ അധ്യാപകരാവണം…!

“” അവരെവഡ്രോ…? “” അതിലെ സാറിനോടായി പ്രിൻസിപ്പള് തിരക്കിയതും അതിന് മറുപടിയായി,

“” വരുന്നുണ്ട്…! “” ന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞയാൾ വാതിലിലേക്ക് കൈകാണിച്ച് രണ്ട് സെക്കന്റിന് ശേഷം ആരതിയും പിന്നെ ഒരു എഴുപേരും കേറിവന്നു…!

അവളുമാർടെയെല്ലാം മുഖത്ത് എന്നോടുള്ള വെറുപ്പല്ല, പകരം ഒരുമാതിരി അറപ്പ് നല്ല വൃത്തിക്ക് ഞാൻ കണ്ടു…! എന്നാൽ ആരതിടെ മുഖത്ത് ബൊണസ്സായി കുറച്ച് പുച്ഛംകൂടിയുണ്ടായിരുന്നു…!

“” എന്താകുട്ടി ഇന്നലെ നടന്നെ…? “” പ്രിൻസിപ്പാള് അയാൾടെ കണ്ണടയൂരി കൈയിൽപിടിച്ച് ആരതിയോട് കാര്യം തിരക്കി…!

“” ഇന്നലെ…! ഇന്നലെ ഒരു പതിനൊന്നു പതിനൊന്നരമണിക്ക് പുറത്തൊരു ശബ്ദം കേട്ടപ്പഴാ ഞാൻ എണീച്ചത്…! ആദ്യം വല്ല പട്ടിയോ പൂച്ചയോ വല്ലോം ആവൂന്ന വിചാരിച്ചേ…! പക്ഷെ ജനലിക്കൂടെ പൊറത്തിക്ക് നോക്കിയപ്പോണ്ട് ഇവൻ അഴയിൽന്ന് എന്തൊക്കെയോ എടുത്ത് പോക്കറ്റിലിടുന്നു…! അത്കഴിഞ്ഞ് ബാക്കിലുള്ള മരത്തീ കൊത്തിപിടിച്ഛ് കേറി ജനലീക്കൂടെ ഞങ്ങളെ ഒളിഞ്ഞുനോക്കി…! “” ഒന്ന് നിർത്തി ശ്വാസം നീട്ടിയെടുത്ത് തുടർന്നു…!

“” പക്ഷെ…! പക്ഷെ പേടികാരണം വിളിച്ചുകൂവാനോ ഒന്നിനും പറ്റീല…! “” സിനിമേടെ ഓഡിഷന് വന്ന് അഭിനയിച്ചു തകർക്കണപോലെ ഞങ്ങടെ എല്ലാർടേം മുന്നിൽ കണ്ണീരോഴുക്കികൊണ്ട് അവള് പറഞ്ഞുതീർത്തു…! അത് ശെരിവെക്കുമ്പോലെ അവള്ടെ കൂട്ടുകാരികളും അതേറ്റു പിടിച്ചു…!

“” ഇതുപോലെ കഴിഞ്ഞപ്രവിശ്യോം ഞങ്ങള് പറഞ്ഞതല്ലേ സാർ ഇവനിവൾടെ ഫോട്ടോ നോട്ടീസ് ബോർഡിലോട്ടിച്ചുന്നും മോശായിട്ട് സംസാരിച്ചൂന്നൊക്കെ…! അതുംപോരാഞ്ഞിട്ട് ശാരി മിസ്സിനോട് ഇന്നലെ നടന്നതൊക്കെ പറഞ്ഞതല്ലേ…! പിന്നെന്തിനാ ഇവന്റെ മുമ്പിലോട്ട് ഇവളെ ഇങ്ങനെ പിടിച്ചിടണേ…! ഞങ്ങൾക്ക് പേടിയാ…! പേടിയാ ഇവനെ…! “” തലതാഴ്ത്തി കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന ആരതിയെ ചേർത്ത് നിർത്തി സമാധാനിപ്പിക്കുന്ന പെണ്ണ് എരിതീയിൽ പെട്രോളോഴിച്ചതും ശുഭം…!

എല്ലാം കേട്ടവരെന്നെ നോക്കി ദഹിപ്പിച്ചുനിൽക്കേ ആരതീടെ കരച്ചിലിന്റെ ശബ്ദം കൂടി…!

ഇന്നലെ അവള്ടെ വീട്ടീകേറീന്നൊരൊറ്റ കാരണത്താൽ ഞാൻ ഇവടെ പറയുന്നതൊന്നും നിലനിൽക്കില്ല…!

എനിക്കെതിരെ തെളിവുകളുടെ ഒരു കൂടാരം തീർത്ത ആരതിടേം കൂട്ടർടേം മുന്നിൽ ഒരു കുറ്റക്കാരനെ പോലെ നിൽക്കാനേ എനിക്കായുള്ളൂ…! എന്നാലും ഒന്നും മിണ്ടാതിരിക്കാനും എനിക്കാവുമായിരുന്നില്ല…!

“” എന്നെ വിശ്വസിക്കണം…! ഞാനൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല…! ഇതൊന്നും ഞാനെടുത്തതല്ല…! “” തലയുയർത്തി പ്രിൻസിപ്പളെ നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞതും,

“” തെളിവല്ലാം തനിക്കെതിരാണ്…! ഇനി എനിക്കിതിലൊന്നും ചെയ്യാനില്ല…! എന്തായാലും തന്റെ പേരെന്റ്സിപ്പോ ഇങ്ങേത്തും, അവര് വന്നിട്ട് ബാക്കി തീരുമാനിക്കാം…! “” പ്രിൻസിപ്പളുടെ മറുപടിക്കെട്ട് ഞാനങ്ങില്ലാതായി…! അപ്പൊ എല്ലാരും ഇത് മുന്നെത്തന്നെ പ്ലാൻ ചെയ്തതാണല്ലേ…?

അരക്ക് താഴെ തളരുന്ന അവസ്ഥയിൽ ഞാൻ ആരതിയെ ദൈനിയമായിയൊന്ന് നോക്കി…! എന്നാൽ അവിടേയും ഒരു ഞെട്ടലാണ് എനിക്ക് കാണാൻ സാധിച്ചത്…! അതവൾ പെട്ടെന്ന് മറക്കേം ചെയ്തു…!

ഞാൻ കാരണം അമ്മ എല്ലാർടേം മുന്നിൽ നാണം കെടുന്നതാലോയ്ച്ചപ്പോ എങ്ങോട്ടേലും ഇറങ്ങിയോടിയാലൊന്ന് തോന്നിയ ആ നിമിഷം തന്നെ ഓഫീസിലെ വാതില് തുറന്ന് അമ്മയും ചേച്ചിയും കേറിവന്നു…! ശരത്തേട്ടൻ രണ്ടു ദിവസം മുന്നേ എന്തോ ആവിശ്യത്തിന് ബാംഗ്ലൂര് വരെ പോയതോണ്ട് അങ്ങേര് വന്നില്ല…!

പ്രിൻസിപ്പളുടെ മുന്നിൽ ബഹുമാനപ്പൂർവം വന്ന് നിന്ന അമ്മയെ അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന സാറുമാരും ടീച്ചർമാരെല്ലാം പരിഹാസത്തോടെ നോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടെങ്കിലും പ്രതികരിക്കാൻ എനിക്ക് പറ്റിയില്ല…!

“” അഭിറാമിന്റെ അമ്മയല്ലേ…! ഇരിക്കു…! “” ചുറ്റുപാടും നോക്കി ഒന്നും മനസിലാവാതെ നിന്ന അമ്മയോട് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞ് പ്രിൻസിപ്പാൾ അധികം വളച്ചുക്കെട്ടില്ലാതെ കാര്യങ്ങളിലേക്ക് കടന്നു…!

എല്ലാം കെട്ട് വിങ്ങിപൊട്ടിയ അമ്മയെ ചേർത്തു പിടിച്ച് ചേച്ചിയെന്നെ നോക്കിയ നോട്ടം എന്നെ കിറിമുറിച്ചില്ലാതെയാക്കി…!

അത് കണ്ട് ഹരം കേറിയ അനിൽ സാർ അയാളുടെ ഫോണെടുത്തൊരു വീഡിയോ പ്ലേ ചെയ്ത് അമ്മയ്ക്കും ചേച്ചിക്കും നേരെ നീട്ടി…!

“” ഇത് ഇവരിന്നലേ എടുത്ത വീഡിയോയാണ്…! “” ന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് അയാൾ എന്നെ കൂർപ്പിച്ചോന്ന് നോക്കി…!

രക്ഷപെടാനുള്ള എല്ലാം പഴുതും കൊട്ടിയടഞ്ഞവനെപോലെ നിന്ന ഞാൻ ആ വീഡിയോയിലേക്ക് നോട്ടം പായിച്ചു…! അതിൽ ഒരുത്തനൊരു ഹെൽമെറ്റുമിട്ട് അഴയിൽ നിന്നെന്തോ പോക്കറ്റിൽ തിരുകി തിരിച്ച് മതില് ചാടിപ്പോവുന്നതാണ് രംഗം…! ഞാൻ ഇന്നലെയിട്ടതുപോലത്തെ ബ്ലാക്ക് ഷർട്ട്‌ തന്നെയായിരുന്നു അവനും ഇട്ടിട്ടുള്ളത്…!

“” ഇത്…! ഇത് ഞാനല്ല…! “” വേറാരോ ചെയ്ത കുറ്റം എന്റെമേല് ചാർത്താനുള്ള അവരുടെ ശ്രേമത്തെ ഞാൻ അപ്പാടെ നിഷേധിച്ചതും അമ്മയുടെ കൈ എന്റെ കവിളിൽ പതിഞ്ഞു…!

അപമാനംകൊണ്ടും അതിനുപുറമേ ദേഷ്യകൊണ്ടും നിന്നുവിറച്ച അമ്മയെ കവിളും പൊത്തി നോക്കിനിൽക്കവേ ഇരു കൈയും പൊക്കി അമ്മയെന്നെ തൊഴുതു…! അതിന് ശേഷം ആരതിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്ന അമ്മ അവളുടെ മുന്നിലും തൊഴുകൈയോടെ നിന്ന്,

“” മാപ്പ്…! “” കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അമ്മയത് പറഞ്ഞ ആ നിമിഷം ആരതി,

“” അയ്യോ…! എന്തായിത്…? “” അത് സഹിക്കാതെ അമ്മേടെ കൈ ചേർത്ത് പിടിച്ച് പറഞ്ഞതും അവര് രണ്ടുപേരും വീണ്ടും വിങ്ങിപൊട്ടി…!

“” ആണായിട്ട് ഒന്നേ ഒള്ളു…! മോള് ക്ഷെമിക്കണം…! അവനിനി നിങ്ങടെ ആർടേം മുന്നില് വരില്ല…! “” അരതീടെ മുന്നിൽ കെഞ്ചി അമ്മയത് പറഞ്ഞത് എന്റെ സർവ ഞാടിഞ്ഞേരമ്പുകളെയും തളർത്തി…! ഒരു മകൻ ഒരിക്കലും കാണാനോ കടന്നുപോവാനോ ആഗ്രഹിക്കാത്ത ഈ നിമിഷത്തെ ഞാനെന്റെയുള്ളിൽ കോറിയിട്ടു…!

സ്വന്തം ഭാഗം ജയിക്കാൻ എന്റെ അമ്മയെ ഇതിലേക്ക് വലിച്ചിഴച്ച ഓരോരുത്തരേം നോക്കിശേഷം ഞാൻ വാതിലും തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങുവാണ് ചെയ്തത്…!

ഓഫീസിനുമുന്നിൽ കൂടിനിന്നവരെ നേരിടാനുള്ള ത്രാണിയെനിക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല…! അതില്ലങ്ങനെ പകച്ചു നിൽകുമ്പഴാണ് എവിടെന്നിന്നോ യദുവും വിച്ചൂവും ഹരിയുമെല്ലാം എന്റടുത്ത് വന്നേനെ അവിടെനിന്നും പുറത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോവുന്നത്…!

വഴിയിലെ തടസങ്ങളെ വെട്ടിമാറ്റുന്നത്കണക്കെ അവന്മാരെല്ലാവരേം തട്ടിമാറ്റി എന്നേംകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു…!

അവിടുന്ന് ഞങ്ങള് നേരെ ചെന്നത് യദുവിന്റെ വീട്ടിലേക്കായിരുന്നു…! എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ അവര് കൊറേ മെനകെട്ടെങ്കിലും അതിലുവലിയ കാര്യമുണ്ടായില്ല…! കാരണം എന്റെയുള്ളിൽ ആരതിയോട് കെഞ്ചുന്ന അമ്മയുടെ രൂപം മാത്രമായിരുന്നു…!

അധികം താമസിക്കാതെ ഓഫീസിനുള്ളിൽ നടന്നതെല്ലാം ഞാൻ അവന്മാരോട് പറഞ്ഞു…! പ്രേത്യേകിച്ച് ആ വീഡിയോയുടെ കാര്യം…!

“” അതിന് നമ്മള് അവള്ടെ വീട്ടിക്കേറിയത് ഏകദെശൊരു ഒന്നരയോക്കാവുമ്പഴല്ലേ…? “” വലിയ കാര്യായി ചിന്തിച്ച ശേഷം അജയ്യ് അവന് തോന്നിയത് ചോദിച്ചതിന്,

“” പൊന്നൂമൈരേ ആരാണാ ഹെൽമെറ്റിട്ടവൻന്ന് ചോയ്ക്കാണെന് പകരം നീയിതാണോ ചോയ്ക്കണേ…? “” അജയ്യേ പതിവുപോലെ യദുവൊന്ന് കൊട്ടി…!

“” ഇതവര് പ്ലാൻ ചെയ്തത് തന്നെയാണ്…! അല്ലാതെ നിന്നെ സ്റ്റാഫ്റൂമിൽക്ക് വിളിക്കണെന്നു മുന്നേ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ച് പറയാൻ നിക്കോ…? “” ഹരിയുടെ അതെ ചോദ്യം തന്നെയാണെനിക്കും ചോദിക്കാനുണ്ടായിരുന്നത്…! ശേഷം അവൻ തുടർന്നു,

“” അറിയിക്കണ്ടതൊക്കെ അവര് ഇന്നലെ അല്ലങ്കി ഇന്ന് രാവിലെ നേരത്തെ തന്നെ അറിയിച്ചട്ടുണ്ടാവണം…! എല്ലാങ്കൂട്ടി നോക്കുമ്പോ അങ്ങനെത്തന്നെയാണെനിക്ക് തോന്നണേ…! “”

“” നീ ടെൻഷനാവണ്ട…! ഇത് ചെയ്തതേത് നായിന്റെമോനാണേലും അവനെ നമ്മള് പൊക്കിയിരിക്കും…! “” തളർന്നിരുന്നിരുന്ന എന്റെ തോളിൽ കൈവച്ച് യദു അത് പറഞ്ഞപ്പോ മനസ്സിൽ ചെറിയൊരാശ്വാസം എനിക്ക് തോന്നാതിരുന്നില്ല…!

അന്ന് അവിടന്ന് വീട്ടിപോവുമ്പോ അമ്മയേം ചേച്ചിയേം എങ്ങനെ ഫെയ്സുചെയ്യും എന്നാലോയ്ച്ഛ് എനിക്കൊരു സമാധാനോം ഇല്ലായിരുന്നു…! എല്ലാമറിഞ്ഞാൽ അച്ഛനെങ്ങനെ പ്രതികരിക്കും…? അറിയില്ല…!

വീട്ടിലെത്തുമ്പോ ഞാൻ മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചത് പോലെത്തന്നെയായിരുന്നു കാര്യങ്ങൾ…! ഞാൻ എത്തുന്നതുവരെ വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്ന ചേച്ചി ഇറങ്ങാൻ നിന്നതും അമ്മ,

“” നീ പോവല്ലേ…! എനിക്ക് ഇവന്റുടെ ഒറ്റക്ക് നിക്കാൻ പേടിയാ…! “” ന്ന് പറഞ്ഞത് കെട്ട് ആ നിമിഷം ഞാൻ അനുഭവിച്ചൊരു അവസ്ഥയുണ്ട്…! എന്നെ പച്ചക്ക് പെട്രോളോഴിച്ഛ് കത്തിച്ചാപോലും ഇത്രേം വേദനയുണ്ടാവില്ല…! അതിനുപുറമേ നെഞ്ചിലാരോ കല്ല് കേറ്റിവച്ചപ്പോലുള്ളൊരു കനവും…!

അന്ന് ശെരിക്കും നടന്നതുപോലും അവരോട് പറയാൻപറ്റാത്തൊരവസ്ഥയായിരുന്നു എനിക്ക്…!

അന്ന് രാത്രി ഭക്ഷണൊന്നും കഴിക്കാതെ കേറി കിടന്നു…! എന്തേലും കഴിക്കണത് അലോയ്ക്കുമ്പോതന്നെ ശർദ്ധിക്കാൻ വരുന്നത് പോലെ…! ഇങ്ങനൊരു അനുഭവം ഇതാദ്യായിട്ടാണ്…!

പിറ്റേന്ന് കോളേജിൽ പോവുന്നില്ലാന്ന് തീരുമാനിച്ചതാണ്…! ഇനിയത് വേണ്ടിവരില്ലല്ലോ…!

എന്നാൽ അങ്ങനെയല്ലായിരുന്നു കാര്യങ്ങൾ…! ഇന്നലെ ഞാൻ പ്രിൻസിടെ ഓഫീസിൽ നിന്നിറങ്ങിയതിന് ശേഷം എന്റെ ട്ടി സി വാങ്ങാൻ നിന്നതാണത്രേ അമ്മ…! പക്ഷെ ആരതിയത് വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞുപോലും…!

ആരതി വാശിപിടിച്ചതോടെ പ്രിൻസി എന്നെ കുറെ നിബന്ധനകളോടെ കോളേജിലേക്ക് വരാൻ സമ്മതം മൂളുവായിരുന്നു…! ഞാൻ കാരണം ഇനിയെന്തേലും ഉണ്ടായാൽ അതിനെതിരെ ശക്തമായ നടപടിയെടുക്കുമെന്ന് കൂടെ പറയുകയുണ്ടായി…! ഇത് ഞാൻ വിച്ചു വഴിയറിഞ്ഞതാണ്…!

അപ്പഴും എനിക്ക് ഇനിയങ്ങോട്ട് ചെല്ലാൻ താല്പര്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല…! പക്ഷെ യദുവും വിച്ചൂവും വിളിച്ഛ് സ്വയിര്യം തരാതെ വന്നതോടെ ഞാൻ വരാമെന്നേറ്റു…!

കോളേജിൽ ചെന്നപ്പോ പതിവുപോലെയായിരുന്നില്ല കാര്യങ്ങൾ…! സാധാരണ എനിക്ക് കിട്ടിയിരുന്ന ഹീറോ ഇമേജിന് പകരം ഇപ്പൊ എല്ലാരുമെന്നേ ഒരുമാതിരി പീഡനവീരനെപോലെയാണ് കാണുന്നത്…! പലർടേം നോട്ടം അത്രക്കും മടുപ്പുളവാക്കുന്നതായിരുന്നു…!

അന്ന് ഉച്ചക്കുശേഷം പ്രാക്ടിസിന് പോവാൻ നിക്കുമ്പഴാണ് എനിക്കിനി ഫുട്ബാൾ ടീമിൽ കളിക്കാൻ പറ്റില്ലാന്നുള്ള കാര്യം ഞാനറിയുന്നത്…! പ്രിൻസിപ്പാള് നിരത്തിയ കണ്ടിഷനുകളിൽ ഒന്ന് ഇതായിരുന്നു…!

“” ആ കേളവനെ ഞാപ്പിടിച്ചിടിക്കും…! “” ആ കാര്യമറിഞ്ഞ യദു അവന്റെ കലിപ്പ് ബെഞ്ചിൽ തള്ളിതീർത്തോണ്ട് പറഞ്ഞു…!

“” അയാൾടെ തീരുമാനം അതാണെങ്കി നമ്മളും ഈ പൂറ്റിലേ ടീമിൽ കളിക്കൂല…! “” അതെ അവസ്ഥയിലായിരുന്ന ഹരിയും കലിപ്പിൽ പറഞ്ഞതും ഞാൻ,

 

“” അതൊന്നും വേണ്ടാ…! നിങ്ങള് കളിക്കണം…! കളിച്ചേ പറ്റു…! “” എനിക്ക് വേണ്ടി അവര് കളിക്കാണ്ടിരിക്കണത് ശെരിയല്ല…! ഫുട്ബോലിനോട് എനിക്കത്രേം ഇമോഷണൽ അറ്റാച്ച്മെന്റുള്ളത…!

 

കളിക്കില്ലാന്ന് അവര് കൊറേ വാശിപിടിച്ചെങ്കിലും അവസാനം എന്റെ നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങുവായിരുന്നു…!

 

അന്ന് അവര് പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യുന്നത് നോക്കിനിക്കലായിരുന്നു എന്റെ പണി…! അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് ഗ്രൗണ്ടിന്റെ ഓപ്പോസിറ്റുള്ള ഇരിപ്പിടത്തിൽ ഇങ്ങോട്ട് നോക്കിയിരിക്കുന്ന ആരതിയെ ഞാൻ കാണുന്നത്…!

 

നായിന്റെമോൾടെ മൂട്ടില് കൃമികടി തുടങ്ങിയതിന്റെ സൂചനയെന്നോണം അവളെന്നെ ചൊറിഞ്ഞുക്കൊണ്ട് നോക്കി…!

 

അമ്മയോട് എന്റെ ടിസി വാങ്ങരുതെന്ന് ഇവള് വാശിപിടിക്കാൻ കാരണം ഇതിനുത്തന്നാവണം…!

 

ഈ മൈരിന് ക്ലാസ്സീ കേറീക്കൂടെ…?

 

ഉരുണ്ടുകേറീതെല്ലാം കടിച്ചുപിടിച്ഛ് ഞാൻ അവളിൽ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റി…!

 

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോ അവള് എണീറ്റുപോയീന്ന തോന്നണേ…! കാരണം പിന്നെ നോക്കിയപ്പോ നാശത്തിനെ അവടെ കണ്ടില്ല…!

 

അവന്മാർടെ അന്നത്തെ പ്രാക്ടിസിയും കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങള് ബൈക്ക് പാർക്കിങ്ങിലേക്ക് നടക്കുമ്പോ ഞാൻ ഒരിക്കപ്പോലും വിചാരിച്ചില്ല അവള് അവടെ എനിക്കൊരു വമ്പൻ സ്വീകരണം തന്നെ ഒരുക്കീട്ടുണ്ടാവുന്ന്…! കാരണം, അങ്ങോട്ട് നടക്കുന്നവഴി രണ്ടു സൈഡിലുമായി ഒരുപാട് പിള്ളാര് നിന്നെന്നേ കൂവാൻ തുടങ്ങി…! അതിൽ കൂടുതലും പെണ്ണുങ്ങളായിരുന്നു…! അപ്പഴാണ് അവള് ഗ്രൗണ്ടിലേക്ക് സ്കെച്ചിടാൻ വന്നതാന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായത്…!

 

ഇങ്ങനെപോയാ ഈ പെഴച്ച മൈരിനെ ഞാൻ എടപ്പാള് സെന്ററിക്കൂടെ തൂണിയില്ലാണ്ട് നടത്തിക്കും…!

 

ബൈക്ക് പാർക്കിങ്ങിലേക്ക് നടക്കുന്തോറും പിള്ളാർടെണ്ണോം കൂവലിന്റെ ശക്തീം കൂടികൂടിവന്നു…! അതിന് മാറ്റുകൂട്ടാൻ അവര് പേപ്പറു ചുരുട്ടി എറിയലും തുടങ്ങിയിരുന്നു…!

 

എല്ലാണ്ണത്തിനും ഒടുക്കത്ത ഉന്നായതോണ്ട് രണ്ടുമൂന്നെണ്ണം മാത്രേ എന്റെമേല് കൊണ്ടോള്ളൂ…! ബാക്കിമൊത്തം കൊണ്ടത് അവന്മാർടെ തലക്കിട്ടും…!

 

യദു പണ്ടേ സമത്വത്തിന്റെ ആളായത്കാരണം ലിംഗവത്യാസൊന്നും കാണിക്കാതെ എല്ലാത്തിനേം നല്ല ഭാഷയിൽ തെറിവിളിച്ചു…!

 

“” നിന്റമ്മേടെ പൂറ്റിൽക്കേറിയെടി പൊലയാടിമോളെ…! “” ന്നും പറഞ്ഞവൻ ഒരുപെണ്ണിനെ കല്ലെടുത്തെറിയാൻ നിന്നത് ഹരി തടഞ്ഞു…! അല്ലെങ്കിലാ പെണ്ണ് പൂറുംപൊത്തി ഓടിയേനെ…!

 

ഇനി അതിനെ തെറിവിളിച്ചേന്റെ പേരില്ലെന്തേലും ഉണ്ടാവോ ആവോ…!

 

ഇതെല്ലാം ഒപ്പിച്ച പെഴച്ചവള് ഞങ്ങടെ ബൈക്കിനടുത്ത് തന്നെ നിൽപ്പുണ്ട്…! ഡിസൈനൊന്നും ഇല്ലാത്ത ബ്ലാക്ക് ചുരിദാറും ജീൻസുമിട്ട് അവളെന്നെ പരിഹാസത്തോടെ നോക്കിനിന്നു…!

 

 

അവളെ തിരിച്ചൊന്നും ചെയ്യാബറ്റാത്ത അവസ്ഥയിലായിരുന്നു ഞാൻ…! ഞാനറിയാതെ തന്നെ എന്റുള്ളിലെ ധൈര്യോം ആത്മവിശ്വസോംമൊക്കെ ഇല്ലാതായപോലെ…! ഇടക്ക് ഇരചെത്തുന്ന ദേഷ്യമൊഴിച്ചാൽ ഇപ്പൊ ഞാനൊരു ഭീരുവാണ്…!

 

 

ഞാൻ ബൈക്കിന്റെ പിന്നിൽ കേറിയിരിക്കുമ്പോപോലും ആരതിയവളുടെ നോട്ടം എന്നിൽ നിന്നും മാറ്റിയിരുന്നില്ല…! ആ പൂച്ചക്കണ്ണിൽ എന്നോടുള്ള പക അപ്പോഴും മങ്ങാതെ നിൽപ്പുണ്ട്…!

 

 

“” ജെട്ടികള്ളാ…! “” വിച്ചു ബൈക്ക് മുന്നിലേക്കെടുക്കുന്ന സമയം പിന്നിൽ നിന്നോരുത്തി വിളിച്ചതും കൂടി നിന്നവരെല്ലാം അതുകേട്ട് ആർത്തുചിരിച്ചു…! കൂടാതെ പലരും അതെറ്റുവിളിച്ചതോടെ എന്റെ തൊലിയുരിഞ്ഞ് പോണപോലെതോന്നി…!

 

അന്നവിടുന്ന് വീട്ടിലെത്തുന്നതുവരെ എന്റെ മനസ്സ് ശൂന്യമായിരുന്നു…! ഉള്ളിലാരോ ഒന്നുംവേണ്ടിയിരുന്നില്ലാന്ന് മന്ത്രിക്കുന്നത് പോലെ…!

 

അഭിറാമെന്ന ഞാൻ ഒരു പെണ്ണിന്റെമുന്നിൽ തോറ്റുപോയോ…? സാധാരണ എന്തെലൊരു വഴിപറഞ്ഞുതരാറൊള്ള മനസ്സുപോലും കൈമലർത്തി…!

 

അന്ന് രാത്രിയും ഞാൻ വെറും വയറ്റിലാണ് കെടന്നത്…! ഭക്ഷണം കഴിക്കാനാണെൽ ആരും വിളിക്കേം ചെയ്തില്ല…! ഒരു കഴപ്പന് വെച്ചുണ്ടാക്കിത്തരാൻ അവർക്ക് മടികാണും…!

 

അതിന്റെ പിറ്റേന്നുള്ള രണ്ടു ദിവസോം സമാന രീതിയിൽ കടന്നുപോയി…! ക്ലാസ്സില് വരുന്ന ടീച്ചർമാർ പോലും ഇടക്കൊരോന്ന് കുത്തി കുത്തി പറയാനും തുടങ്ങിയതോടെ ഇനി കോളേജിലേക്കുള്ള വരവ് തന്നെ നിർത്തിയാലോന്നുള്ള ചിന്തയായി മനസ്സുമുഴുവൻ…!

 

പിന്നീടുള്ള നാലഞ്ചു ദിവസം ഞാൻ ക്ലാസ്സിനൊന്നും പോയില്ല…! ഇനിയങ്ങോട്ട് പോണ്ടാന്നാണ് തീരുമാനം…! വീട്ടിലാരും ഇപ്പോ മൈൻഡ് ചെയാത്തൊണ്ട് ആരും മൊടക്ക് പറയാൻ സാധ്യതയില്ല…!

 

അങ്ങനെയൊരു ദിവസം രാവിലെ എനിക്കൊരു കാള് വന്നു…! ഒറക്കിത്തിലായിരുന്ന ഞാൻ ഞെട്ടിയെഴുന്നേറ്റ് നോക്കുമ്പോ വിച്ചുവാണ്…!

 

“” നിനക്ക് വണ്ടിവേണ്ടേ…? “” കോളേജിൽ പോവണെന് മുന്നേയാണ് അവൻ വിളിച്ചത്…! ഒറക്കപിച്ചിലായിരുന്ന എനിക്ക് ആദ്യമൊന്നും കത്തീലെങ്കിലും പിന്നെ മണിയടിച്ചു…!

 

ഇന്ന് അവന്റെ ബൈക്കെനിക്ക് വേണംന്ന് ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞായിരുന്നു…! പ്രേത്യേകിച്ചായിട്ട് എനിക്കെങ്ങോട്ടും പോവാനില്ലേലും ചുമ്മാ കറങ്ങാൻ വേണ്ടി ചോദിച്ചതാണ്…! അതോണ്ട് അവനെ കോളേജിലാക്കി ബൈക്ക് ഞാനെടുക്കൂന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു…!

 

“” ആ ഇങ്ങ് പോര്…! “” ഒരുക്കോട്ടുവായെടുത്ത് ഞാനവന് മറുപടികൊടുത്തു…!

 

അവനെ കോളേജിലാക്കാൻ പോവുമ്പോ ഞാൻ നിശബ്ദനായിരുന്നു…! അവനും…! കാരണം ഞാൻ കോളേജിൽ ചെല്ലാത്തത് ഇവനൊന്നും അത്ര പിടിച്ചിട്ടില്ല…! അതിന്റൊരു ചൊരുക്കുണ്ട്…! എന്നാൽ എന്താന്നറിയില്ല, ഇത്തവണ അവൻ തൊള്ളതുറന്നു…!

 

“” നീ കളികാണാൻ വരണില്ലാന്ന് ഒറപ്പാണോ…? “” ഇന്നാണ് ഞങ്ങടെ യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഫുട്ബോൾ ടൂർണമെന്റ്…! ഇപ്രാവിശ്യം നമ്മടെ കോളേജിൽ വച്ചിട്ടാണ് കളി…!

 

“” ഇല്ലടാ…! എനിക്കൊരു സ്ഥലം വരെ പോവാണ്ട്…! “” അതിന് മറുപടിയെന്നോണം അവനൊന്ന് നീട്ടിമൂളി…! കോളേജിൽ ചെന്ന് കളികാണണന്നൊക്കെ എനിക്കും ആഗ്രഹണ്ട്…! എന്നാലും വേണ്ട…!

 

അവനെ കോളേജിലാക്കി നേരെ ചെന്നത് ഗുരുവായൂർ അമ്പലത്തിലേക്കാണ്…! ഞാൻ അത്രക്ക് വലിയ ഈശ്വര വിശ്വസിയൊന്നും അല്ല…! പക്ഷെ എന്താന്നറിയില്ല, ഇവടെ വരുമ്പോ മനസ്സിനൊരു ആശ്വാസം…!

 

ഇന്ന് ഇവടെ എന്തോ ഡാൻസൊക്കെയുണ്ട്…! ഇനി വല്ല അരങ്ങേറ്റം വല്ലോം ആവോ…? ഡാൻസിന്റെ എബിസിഡി പോലുമറിയാത്ത ഞാൻ സ്റ്റേജില് നിന്ന് കളിക്കുന്ന ഓരോ പിള്ളാർക്കും മാർക്കിടാൻ തുടങ്ങി…!

 

ഉച്ചക്കൊരു രണ്ടുമണിവരെ അതേ ഇരുത്തായിരുന്നു ഞാൻ…! പതിവിലും വിഭരീതമായി ഇന്നെന്തോ ഒരു വെശപ്പ്…! അതോടെ താൽകാലികമായി പിള്ളാർക്ക് മാർക്കിടുന്നത് നിർത്തി ഞാൻ അടുത്തുതന്നെയുള്ളൊരു വെജ് ഹോട്ടലിൽ കേറി ചോറ് കഴിച്ചിറങ്ങി…!

 

ഇനീ ഡാൻസ്കാണാൻ പോണോ അതോ വേറെ വല്ലോടത്തും പോണോന്ന് അലോയ്ച്ഛ് നിക്കുമ്പഴാണ് ഒരു കാള് വരുന്നത്…! പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെ വിച്ചുവാണ്…! ഫോണെടുത്ത വഴിക്കെ ഞാൻ,

 

“” കഴിഞ്ഞ…? “” ന്ന് ചോദിച്ചതും,

 

“” അഭിറാം ഇത് ഞാനാ, സുരേഷ്…! “” വിച്ചുവിന്റെ സൗണ്ട് വരേണ്ടടത്ത് വേറെയാൾടെ ശബ്ദം കേട്ടതും ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി…! ഈ സുരേഷ് സർ ഞങ്ങടെ സ്പോർട്സിന്റെ ഇൻചാർജാണ്…! അവനിനി കളിക്കണെനിടക്കെങ്ങാനും വടിയായോന്നൊരു പേടിയെനിക്ക് വന്നുതുടങ്ങി…!

 

“” പറ സർ, എന്തേലും പ്രശ്നം…? “”

 

“” തനിക്ക് പെട്ടന്ന് കോളേജിൽക്കൊന്ന് വരാൻ പറ്റോ…? “” സാറ് വളരെ സീരിയസായി ചോദിച്ചതോടെ എന്റെ പേടിയങ്ങ്കൂടി…!

 

“” ഞാ…! ഞാൻ വരാം സർ…! “” ന്നും പറഞ്ഞ് കാള് കട്ട്‌ ചെയ്തു…!

 

അവിടുന്ന് ബൈക്ക് പാർക്കിങ്ങിലേക്ക് നടക്കുമ്പോ കാര്യമെന്താന്നറിയാനുള്ള എന്റെ തോര വർധിച്ചുതുടങ്ങി…!

 

ഇപ്പൊ എന്റെ ജീവിതാണെങ്കി ടേപ്പ് റെക്കോർഡറിൽ കാസറ്റ് കുടുങ്ങിയപോലാണ്…! എന്താ നടക്കണെന്ന് എനിക്കുപോലും പറയമ്പറ്റാത്തവസ്ഥ…! അത് ശെരിവെക്കുമ്പോലെ ബൈക്ക് വച്ചോടത്ത് എത്തിയതും ഇടിവെട്ടിയവന്റെ അണ്ടിയിൽ ഉറുമ്പുകടിച്ചപോലെ പഞ്ചറായ ടയറും നോക്കി ഞാൻ തലക്ക് കൈവച്ച് നിലത്തിരുന്നു…!

 

വേറൊരുവഴിയും മുന്നിൽ കാണാതെ വന്നതോടെ ഞാൻ റോട്ടിലേക്കിറങ്ങി അതിലൂടെ വന്നൊരു ഓട്ടോക്ക് കൈകാണിച്ഛ് അതില് കേറി…!

 

എന്നാൽ നീ അനുഭവിച്ചതൊന്നും പോരാന്ന് തോന്നിയ ദൈവം എനിക്കുള്ള കാലമാടനെ ഈ ഓട്ടോക്കാരന്റെ രൂപത്തിലായച്ചത് അറിയാൻ ഞാൻ വൈകിപ്പോയി…!

 

ലെഫ്റ്റിലേക്ക് ഇൻഡിക്കേറ്ററിറ്റ് റൈറ്റിലേക്ക് തിരിച്ച ഓട്ടോക്കാരന്റെ അപാരകഴിവ് തൊട്ടുപ്പിന്നാലേ വന്ന ബൈക്ക്കാരന് മനസ്സിലാക്കാൻ പറ്റീല…! അതോടെ ഓട്ടോ ഓവർറ്റേക്ക് ചെയ്യാൻ നിന്നിരുന്ന ബൈക്ക്കാരനെ തട്ടിയിട്ടു…!

 

പിന്നെപറയണോ…! എന്റെ ജീവിതത്തില് ഞാൻ കേക്കാത്ത തെറിയൊക്കെ രണ്ടുകൂട്ടരും വിളിക്കുന്നത് കേട്ടൂ…! ചെലതൊക്കെ കെട്ട് ‘ഇതേതാ ചേട്ടാ പുതിയതാണോ’ ന്ന് ചോദിക്കാൻ നാവ് തരിച്ചത…! പക്ഷെ ആ നാവ് അവര് വലിച്ച് പൊറത്തിട്ടാലോന്ന് തോന്നിയതോണ്ട് ചോദിച്ചില്ല…!

 

ഒരു വിതത്തിലവിടന്ന് എസ്‌കേപ്പടിച്ഛ് ഞാൻ വേറൊരു ഓട്ടോക്ക്‌ നേരെ കോളേജിലേക്ക് വിട്ടു…! ഇവർക്കൊക്കെ ഇങ്ങനെ വണ്ടിയൊടിക്കാൻ ഇനി പ്രത്യേക ട്രെയിനിങ് വല്ലോം കൊടുക്കണുണ്ടോ ആവോ…! അമ്മാതിരിയാണ് പോക്ക്…! അങ്ങനേലും വേഗോന്ന് എത്തിയമതീന്ന് വിചാരിച്ചിരിക്കുമ്പതാ മുന്നില് വല്ലാത്തൊരു ബ്ലോക്ക്…!

 

എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് കോളേജിലെത്തുമ്പോ ഒന്നര രണ്ട് മണിക്കൂറായി…! ഓട്ടോക്കാരന് പൈസേം കൊടുത്ത് ബാക്കിവാങ്ങാതെ ഞാൻ കോളേജിന്റെ അകത്തേക്കോടി…! പാർക്കിങ്ങിലെല്ലാം പതിവിലും കൂടുതൽ വണ്ടികളുണ്ട്…! പോരാത്തേന് ടൂറിസ്റ്റ് ബസ്സുകളും…! ഇനി ടൂറ് പോവാൻ വിളിച്ചാതാണാവോ…?

 

കോളേജിക്ക് വരാൻ പറഞ്ഞതല്ലാതെ കോളേജില് ഏത് ഭാഗത്തേക്ക് വരണംന്ന് സാറ് പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നു…! അതറിയാൻ വേണ്ടി ഞാൻ വിച്ചൂനെ വിളിക്കാൻ ഫോണെടുത്തതും ഒരുത്തനെന്റെ തോളിൽ കൈയിട്ടു…! അത് കിരണായിരുന്നു…!

 

“” നീയെന്താ ഇവടെ…? “” പാസ്സ് ഔട്ടായി പോയ അവനെ കണ്ട അങ്കലാപ്പിൽ ഞാനവനോട് ചോദിച്ചതും,

 

“” അതൊക്കെ പറയാ…! നീയാദ്യം വാ…! “” ന്നും പറഞ്ഞവനെന്നെ വലിച്ഛ് ഗ്രൗണ്ടിലേക്ക് നടന്നു…!

 

അങ്ങോട്ടെത്തിയ ഞാൻ കാണുന്നത് ഗ്രൗണ്ട് മൊത്തം കൂടി നിക്കുന്ന പിള്ളാരെയാണ്…! ആർപ്പുവിളിയും റെഫറീടെ വിസിലിന്റെ ശബ്ദൊക്കെ നല്ല രീതിക്ക് കേക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ട്…!

 

കാര്യമെന്താണെന്നറിയാൻ ഞാനവനെ ഇടക്കിടക്ക് നോക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും വലിയ കാര്യമുണ്ടായില്ല…!

 

കിരണുമായി ഗ്രൗണ്ടിലേത്തിയ എന്നെ അവിടെ കളിയിൽ ശ്രദ്ധിച്ചുന്നിന്നിരുന്ന സുരേഷ് സർ കണ്ടു,

 

“” എവിടായിര്ന്നാടാ…? കിരൺ…! ഇവന് ജേഴ്സിയും ബൂട്ടൊക്കെ എടുത്ത് കൊട്…! “” ന്നും പറഞ്ഞ് അങ്ങേര് എന്നെ അവന്റെകൂടെ പറഞ്ഞ് വിട്ടു…!

 

“” എന്റെ പൊന്ന് കിരണേ എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാവണില്ലട്ട…! “” സഹിക്കെട്ട് ഞാൻ അവനെ പിടിച്ചുവച്ച് ചോദിച്ചതും,

 

“” അയിനുമാത്രം മനസിലാക്കാനൊന്നൂല്ല…! നമ്മടെ ടീമില് മിഡ്‌ കളിച്ചിരുന്നു സനലില്ലേ…? അവന്റെ കാല് ചെറുതായോന്ന് ഉളുക്കി…! പകരായിട്ട് ഏറക്കാൻ വേണ്ടി നല്ലൊരുത്തനും ഇവിടില്ല…! അപ്പൊ സുരേഷ് സാറാ പറഞ്ഞെ നിന്നെ വിളിക്കാൻ…! “” ഒരു ബാഗിൽ നിന്ന് ജേഴ്സിയൊക്കെ എടുത്ത് തരുന്നതിനിടെ അവൻ അവൻ തുടർന്നു…!

 

“” അവന്മാര് പറഞ്ഞ് നീ ആര് വിളിച്ചാലും വരൂലന്നൊക്കെ…! അതാ വിഷ്ണുന്റെ ഫോണിന്ന് അങ്ങേരെന്നെ നിന്നെ വിളിച്ചേ…! “”

 

“” എന്നെക്കൊണ്ടൊന്നും പറ്റില്ല…! തൽകാലം ഇങ്ങനെ തന്നെ കളിച്ചാതി…! “” കാര്യം മനസ്സിലായ ഞാൻ എടുത്തവഴിക്കെ മൊടക്കുവർത്താമാനം പറഞ്ഞു…! അല്ലെങ്കി തന്നെ പിള്ളാർക്കെന്നെ കണ്ടൂടാ…! ഇനി ഞാനെങ്ങാനും ഗ്രൗണ്ടിലേറങ്ങീട്ട് വേണം എല്ലാരും എന്നെ പൊതിയാൻ…!

 

“” ദേ സുരേഷ് സാറ് വരുന്നു…! നീയെന്നെ അങ്ങേരോട് പറഞ്ഞോ…! “” മറുപടിയായി അവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും അങ്ങേരിങ്ങെത്തി…!

 

“” ഒന്ന് വേഗം നോക്കടോ…! ഇപ്പൊ തന്നെ അമ്പത് മിനിട്ടായി…! “” അങ്ങേര് വന്ന് കലിപ്പിലത് പറഞ്ഞപ്പോ എന്താന്നറിയില്ല, ഞാൻ വേഗം കിരൺ തന്ന ജേഴ്‌സി എടുത്തിട്ടു…! ശേഷം,

 

“” അത് സർ, ഞാൻ…! ഞാൻ എറങ്ങിയ ശെരിയാവില്ല…! പ്രിൻസിപ്പാളൊക്കെ സീനാക്കും…! “” ഉള്ളിലെന്തൊരു പേടിക്കേറിയതോടെ ഞാൻ അങ്ങേരെ നോക്കി…!

 

“” അതൊന്നും താൻ നോക്കണ്ട…! അവരോടൊക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം…! താൻ സമയംകളയാതെ വേഗം വാ…! “” അതോടെ എനിക്ക് വേറെ വഴിയില്ലാതായി…! ഗ്രൗണ്ടിലിറങ്ങി എല്ലാരേം ഫേസ് ചെയ്യുന്നതാലോചിക്കുന്തോറും എന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടി കൂടി വന്നു…! പലരും എന്നെ തന്നെ നോക്കിനിക്കുന്നുണ്ട്…!

 

എന്റെ പേടിച്ച മുഖം കണ്ടിട്ടാന്ന് തോന്നണു, കിരൺ എന്റെ തോളിൽ കൈയിട്ടു…!

 

“” എടാ…! കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഞാനറിഞ്ഞു…! നീയത് വിട്…! എന്തായാലും നീയങ്ങനെ ചെയൂലാന്ന് ഞങ്ങക്കുറപ്പുണ്ട്…! “” എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കാനെന്നോണം അവനത് പറഞ്ഞപ്പോ ചെറിയൊരു ആശ്വാസം തോന്നി…! പക്ഷെ അപ്പഴും ഉള്ളിലെന്തോ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട്…!

 

“” പോരാത്തേനിത് ഫൈനലാ…! ഇതുവരെ മുക്കിമൂളി എങ്ങനൊക്കയോ എത്തി…! പക്ഷെ ഇപ്പൊ കൊറച്ഛ് സീന…! രണ്ട് ഗോളാ അണ്ണാക്കില് കിട്ട്യേ…! “” നടന്നുനിങ്ങുന്നതിനിടെ സ്കോർ ബോർഡിലേക്ക് ചൂണ്ടി അവൻ പറഞ്ഞു…! 0-2 എന്ന നിലയിലാണിപ്പോ…! എതിർ ടീമാണെങ്കി എ വി എം കോളേജും…! കഴിഞ്ഞ നാല് വർഷം അടുപ്പിച്ച് ഫൈനല് കേറിയ ടീമാണ്…! അതിൽ രണ്ടുപ്രാവിശ്യം കപ്പും കൊണ്ടോയി…!

 

“” വേറൊരു കാര്യങ്കൂടീണ്ട്…! എ വി എമ്മിന്റെ കോച്ചായിട്ട് നമ്മടെ സുരേഷ് സാറിന്റെ പഴേ ശത്രുവെങ്ങാനും ആണ്…! അതോണ്ട് ഈ കളി എങ്ങനേലും ജയിച്ചേ പറ്റൂന്ന അങ്ങേര് പറയണേ…! “” സംഭവത്തിന്റെ ഏകദേശംരൂപം അവനെനിക്ക് പറഞ്ഞുതന്നു…! അപ്പഴും ഇങ്ങേര് ഞാനിവടെ അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന കാര്യം എങ്ങനെ അറിഞ്ഞൂന്ന് ഇപ്പഴും എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല…!

 

ബൂട്ടെല്ലാം കേട്ടി ഞാൻ ഞങ്ങടെ ഡഗ് ഔട്ടിലേക്ക് വന്നത് കണ്ട കോളേജിലെ മിക്കെണ്ണവും എന്നെ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി…! നാടുവിട്ട മോൻ തിരിച്ചുവന്ന സന്തോഷോന്നും ഒരുത്തന്റേം മുഖത്തില്ലായിരുന്നു…!

 

ഗാലറിലിരിക്കുന്ന അധികമാരും ഞാൻ വന്നത് കണ്ടിട്ടില്ല…!

 

കെട്ടിയൊരുങ്ങി ഞാൻ സുരേഷ് സാറിന്റെ മുന്നില് പോയി നിന്നതും പെട്ടെന്ന് തന്നെ അങ്ങേരെന്നെ സബിറക്കാനുള്ള പരിപാടി തുടങ്ങി…!

 

ശേഷം അധികം വൈകാതെ എന്നോട് ടച്ച്ലൈന്റെ അങ്ങോട്ട് വരാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു…! പിന്നാലെ വലിയ ഷോയൊന്നും കാണിക്കാതെ ഞാൻ ചെല്ലുവായിരുന്നു…! അതിന് മുന്നേ ഗ്രൗണ്ടിലിറങ്ങി എന്ത് ചെയ്യണം എങ്ങനെ ചെയ്യണമെന്നുള്ള നിർദേശം സുരേഷ് സർ തന്നിരുന്നു…!

 

ഗ്രൗണ്ടിലാണെങ്കി ചെറിയ ആർപ്പുവിളികൾ മാത്രേ കേക്കാനൊള്ളു…! അതും എ വി എമ്മിന്റെ പിള്ളാർടെ…!

 

തോറ്റുനിക്കുന്ന ടീമിനെ സബിറങ്ങി ജയിപ്പിക്കാൻ ഞാനാര് ബിഗിലിലെ വിജയ്യോ…? പൊതുവെ സിനിമേല് മാത്രം കണ്ടു വരുന്ന ഇമ്മാതിരി സംഭവൊക്കെ ജീവിതത്തില് കാണിക്കാൻ പറഞ്ഞ ഞാനെന്ത് മൈര് ചെയ്യാനാ…?

 

എങ്ങെനെന്നറിയില്ല, മനസ്സിലങ്ങനെ പലതും ചിന്തിച്ഛ് ടച്ച്ലൈനിൽ എത്തിയ എന്റെ നോട്ടം ആദ്യം പോയത് ഇടത്തെ സൈഡിൽ ഗാലറിയിൽ നഖം കടിച്ചിരിക്കുന്ന ആരതിയിലേക്കാണ്…! പർപ്പിൾ ചുരിദാറും, മാറ് അതേ നിറത്തിലുള്ള വലപോലത്തെ ഷാളുകൊണ്ട് മറച്ച അവളുടെ മുഖത്ത് വല്ലാത്ത ടെൻഷൻ നിഴലടിക്കുന്നത് വ്യക്തമായിക്കാണാം…!

 

അവളിതുവരെ എന്നെ കണ്ടിട്ടില്ല…! കണ്ടിരുന്നെങ്കി ആ മോന്തായം ചൊമന്ന് തുടുത്തേനേ…!

 

എന്നാൽ അടുത്ത സെക്കന്റ്‌ ഗാലറി നിശബ്ദമായി…! അതെന്താന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കും മുന്നേ ആരതിടെ നോട്ടം എന്നിക്കുനേരെയെത്തി…! അതോടെ ആദിനിറഞ്ഞ കണ്ണുകളിൽ വല്ലാത്തൊരു തിളക്കവും സന്തോഷമെല്ലാം മിനിമറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു…!

 

ഞാൻ കരുതിയിരുന്നപോലെ അരതീടെ നോട്ടം മാത്രമായിരുന്നില്ല എന്നെ തേടിയെത്തിയത്…! ഗാലറിയിലെ ഒരുരുത്തർടേം പെഴച്ചനോട്ടം എന്നിൽത്തന്നെയായിരുന്നു…!

 

ഒന്നും മനസിലാവാതെ അതേ നിൽപ്പ് നിൽക്കെയാണ് ഒരുത്തൻ വന്നെന്റെ തോളിൽ തട്ടി ഡഗ് ഔട്ടിലേക്ക് ഓടുന്നത്…! അടുത്തു നിന്ന റെഫെറീ എന്റെ നമ്പറും അവന്റെ നമ്പറും എഴുതിയ ബോർഡ്‌ പൊക്കി പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്…!

 

ശേഷം അധികം താമസിക്കാതെ ഞാൻ നേരെ ഗ്രൗണ്ടിലേക്കിറങ്ങി…! യദുവും വിച്ചൂവും എല്ലാം വിയർത്ത് കുളിച്ചിട്ടുണ്ട്…! പക്ഷെ എന്റെ ശ്രെദ്ധപോയത് എതിർടീമിലെ അജാനുബാഹുവായ ഓരോരുത്തർടേം അടുത്തേക്കാണ്…! ഇവനൊക്കെ ആ കോളേജില്ത്തന്നെ പഠിക്കാണോരാണോ ആവോ…! അതോ വല്ല വാർപ്പിനും തേപ്പിനൊക്കെ പോണോരെ പിടിച്ച് കളിക്കാൻ ഇട്ടതാണോ…?

 

ഗോൾ നിലക്ക് നീതിപുലർത്തുന്ന രീതിയിൽ തന്നാർന്നു അവരടെ കളി…! ഇങ്ങനെപോയാ ഞങ്ങക്ക് ഈ കളി പിടിക്കാൻപറ്റൂന്ന് എനിക്ക് തോന്നണില്ല…!

 

ചെലപ്പോ അവന്മാര് രണ്ടുമൂന്നെണ്ണം ഇങ്ങോട്ടിട്ടാലേ ഒള്ളു…! പക്ഷെ അങ്ങനെയങ്ങ് വിട്ടുകൊടുക്കാൻ എനിക്ക് മനസ്സിലായിരുന്നു…!

 

എന്നാൽ കഷ്ട്ടകാലന്ന് പറയട്ടെ, എന്റെ ഫസ്റ്റ് ടച്ച്‌ തന്നെ മൂഞ്ചിപോയി…! ഡിഫെൻസിൽ നിന്ന് യദു എനിക്കുനേരെ നീട്ടിയ പന്ത് ഹോൾഡ് ചെയ്യാൻ പറ്റീല…! എന്റെ കാലിൽ തട്ടിയത് എതിർടീമിലെ ഒരുത്തന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി…!

 

അതോടെ ഗാലറിയിലിരിക്കുന്ന സ്വന്തം പിള്ളാര് തന്നെ എന്നെ നോക്കി കൂവാൻ തുടങ്ങി…!

 

ശേഷം വീണ്ടും അവരോരു മുന്നേറ്റം നടത്തിയെങ്കിലും എന്തോഭാഗ്യത്തിന് അത് ഗോൾ കിക്ക് ആവുകയാരുന്നു…!

 

കളിക്കാൻ ഇറങ്ങാണെന് തൊട്ടുമുൻപേ സുരേഷ് സർ പറഞ്ഞത് എന്റെ തലേലൂടെ ഞാൻ റെവൈൻഡ് ചെയ്തു…!

 

“” നമ്മടെ പിള്ളാര് നിന്നെ ഫോക്കസ് ചെയ്താണ് കളിക്ക…! നീ പന്ത് മാക്സിമം ഹോൾഡ് ചെയ്ത് ഫോർവേഡിലെ ഹരിക്കും വിഷ്ണൂനും സ്പേസ് ക്രീയേറ്റ് ചെയ്യണം…! “” വളരെ നിസ്സാരമായി അങ്ങേര് പറഞ്ഞതോർക്കുമ്പോ എന്റെമേലുള്ള പ്രഷറ് കൂടുവായിരുന്നു…!

 

അങ്ങനെ വന്നതും ഞാൻ സ്വയമൊരു മെസ്സിയാണെന്ന് മനസ്സിനെ പറഞ്ഞുപഠിപ്പിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു…! നടന്നാ മതിയാർന്നു…! അതിത്തിരി ഓവറാണെങ്കി പോലും…!

 

കളി പിന്നേം തുടർന്നു…! മനസ്സ് കല്ലാക്കി ഞാൻ കളിയിൽ എന്റെ പൂർണ ശ്രെദ്ധയും പുലർത്താൻ തുടങ്ങീ…!

 

യദു, വിച്ചു, ഹരി, അജയ്…! അതുവരെ ടീമിന്റെ മൊത്തം ഭാരവും ചുമ്മന്നിരുന്ന അവന്മാർടെ കൂടെ കളിച്ചുപരിചയമുള്ള ഞാനും കൂടെ കൂടിയതോടെ കളിയിൽ കൊറേശെയായി ഞങ്ങള് കേറി തുടങ്ങി…!

 

അപ്പഴും ഞങ്ങടെ മുന്നേറ്റം പൂർണമായും എതിർ ടീം തകർക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…!

 

എനിക്ക് വാശിക്കൂടി…! സുരേഷ് സർ പറഞ്ഞപോലെ ഞാൻ പന്ത് ഹോൾഡ് ചെയ്ത് മിഡ്‌ മുഴുവനും ഓടി നടന്നു…! പണ്ടുമുതലേ ഓടിച്ചാടി നടക്കുന്നതൊണ്ടും നാട്ടിലെ ക്ലബ്ബിലൊക്കെ കളിക്കുമ്പോ കഠിനമായ ട്രെയിനിങ് ചെയ്തിട്ടുള്ളതൊണ്ടും സ്റ്റാമിന എനിക്കൊരു പ്രേശ്നമായിരുന്നില്ല…!

 

ശേഷം ബാക്കിയുള്ളവരോന്ന് ഫ്രീയായതോടെ ഇനി നല്ല സ്പേസ് കണ്ടുപിടിക്കലായിരുന്നു എനിക്കുള്ള അടുത്ത വെല്ലുവിളി…!

 

എ വി എമ്മിലെ പിള്ളാര് നന്നായി ഡിഫെൻഡ് ചെയ്യുമായിരുന്നു…! അതുകാരണം ഒരു ത്രൂ ബോൾ ഇട്ടുകൊടുക്കാനുള്ള സ്പെയിസൊന്നും അവന്മാര് ഒഴിച്ചൂട്ടിരുന്നില്ല…!

 

പിന്നെ വേറൊരു വഴിയെന്ന് പറയുന്നത് അവന്മാരെ ഞങ്ങടെ ഹാൾഫിലേക്ക് ഇറക്കികൊണ്ടുവരുന്നതായിരുന്നു…! അതിന് വേണ്ടി ഞാൻ പന്ത് ഞങ്ങടെ ഡിഫെൻസിൽ കളിച്ചിരുന്നു യദുനും അജയ്ക്കും പാസ്സിട്ടോണ്ടിരുന്നു…! അത് അവന്മാർക്കും മനസ്സിലായതോടെ ഞാൻ പ്ലാൻ ചെയ്തപോലെ കാര്യങ്ങള് നീങ്ങിതുടങ്ങി…!

 

കളി എഴുപത്തിയാറാം മിനിറ്റിലേക്ക്…! ഞങ്ങളൊരുക്കിയ കെണിയിൽ എ വി എം തലയിട്ടു തുടങ്ങി…!

 

അവർടെ ടീമിലെ മിക്കവരും ഞങ്ങടെ ഹാൾഫിലേക്ക് ഇറങ്ങിയതോടെ കൈയിലുണ്ടായിരുന്ന പന്ത് നമ്മുടെ ഡിഫെൻസിലെ അജ്മല് ലെഫ്റ്റ് ഫോർവേഡിൽ കളിക്കുന്ന വിച്ചൂനെ നേരെ ഉയർത്തിയടിച്ചതും അവൻ അതുമായി മുന്നോട്ട് പാഞ്ഞു…! അവന് ബേക്കപ്പ് കൊടുക്കാൻ ഞാനും പിന്നാലെ തന്നെ ഓടിയിരുന്നു…! ഓടി മുന്നിലെത്തിയ അവൻ ബോക്സിലേക്ക് നല്ലൊരു ക്രോസ്സ് തൊടുത്തു…! പക്ഷെ അതവർ ഹെഡ് ചെയ്തു ക്ലിയർ ചെയ്യ്തു…! എന്നാലാ പന്ത് ഉയർന്നുവന്നത് എന്റടുക്കിലേക്കും…!

 

മുന്നിലുണ്ടായിരുന്ന ഒരുത്തനെ ഡ്രിബ്ബിൾ ചെയ്ത് ഞാൻ ബോക്സിന്റെ തൊട്ടുവെളിയിൽ നിന്ന് പോസ്റ്റിലേക്കൊരു ഷോട്ട് പായിച്ചതും അവരുടെ ഗോളീടെ കൈയിൽ തട്ടി കോർണറായി…!

 

അത് കണ്ട ഗാലറിയിൽ ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി നല്ല കൈയടി കിട്ടി…! കുറച്ചുമുന്നേ വരെ തളം കെട്ടി നിന്ന ശോകാവസ്ഥ മാറി എല്ലാരും എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന് ചീറാൻ തുടങ്ങി…!

 

ഇതാണ് പറ്റിയ അവസരം…! അതോടെ ഡിഫെൻസിലെ മൂന്നുപേരൊഴികെ ബാക്കി എല്ലാരും ബോക്സിനുള്ളിൽ കേറി…!

 

“” നമ്മടെ ആദ്യത്തെ കോർണറാട്ട…! “” എന്റെ തോളിൽ തട്ടികൊണ്ട് ഹരിയെന്നെ ചേർത്തുനിർത്തി…! അതിനവനെ നോക്കി ഞാൻ ആത്മാർതയോടെ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു…!

 

കോർണർ എടുക്കുന്നത് വിച്ചുവാണ്…! എ വി എമ്മിലെ എല്ലാവർക്കും ഒടുക്കത്ത ഹൈറ്റാണെങ്കിലും ഞാനും ഹരിയും അത്രയൊക്കെ തന്നെയുള്ളോഡ് അതൊരു പ്രേശ്നമായിരുന്നില്ല…!

 

റെഫറീടെ വിസിലിനു പിന്നാലെ വിച്ചു പന്ത് കൃത്യമായി ഞങ്ങക്ക് നേരെ പൊക്കിയടിച്ചതും ഉയർന്നുപോങ്ങിയ ഹരി അത് കൃത്യമായി ഹെഡ് ചെയ്ത് വലയിലാക്കി…!

 

എമ്പത്തിനാലാം മിനിറ്റിൽ ഞങ്ങടെ ആദ്യത്തെ ഗോൾ…!

 

ഗാലറിയിൽ നിന്ന് ഹരിക്ക്‌വേണ്ടി അർപ്പുവിളിയും കൈയ്യടിയും ഉയർന്നുവരുന്നുണ്ട്…!

 

ഗോളടിച്ച ഹരി നേരെ വന്നെന്നെ കെട്ടിപിടിക്കുവായിരുന്നു…! അവന് പിന്നാലെ എല്ലാരും എന്നെ പൊതിഞ്ഞതോടെ ശ്വാസമെടുക്കാൻ ഞാൻ കുറച്ഛ് ബുദ്ധിമുട്ടി…!

 

“” പൊന്നു മൈരന്മാരെ, ഗോളടിച്ചത് ഞാനല്ല…! “” ശ്വാസംകിട്ടാതെ ചാവൂന്ന് തോന്നിയ ഞാൻ മുക്കിമൂളി അവരോട് പറഞ്ഞു…!

 

ഒന്ന് രണ്ട് മിനിറ്റിന്റെ സെലിബ്രേഷന് ശേഷം എമ്പത്തിയേഴാം മിനുട്ടിൽ വീണ്ടും കളിതുടങ്ങി…!

 

തോൽവിയൊഴിവാക്കാൻ എത്രേം പെട്ടെന്ന് ഒരു ഗോള് കൂടിയടിക്കണം…! അതിന് വേണ്ടി ഞങ്ങള് കുറെ മുന്നേറ്റങ്ങൾ നടത്തിയെങ്കിലും അദ്ധെല്ലാം അവര് നിഷ്പ്രഭമാക്കികളഞ്ഞു…!

 

ഞങ്ങള് നേരത്തെ ചെയ്തപോലെ അവരെ ഞങ്ങടെ ഹാൾഫിലേക്ക് ഇറക്കാനുള്ള ശ്രേമം ഇപ്രാവിശ്യം നടന്നില്ല…! പകരം അവർടെ ടീമിലെ എല്ലാരും ഔൺ ഹാൾഫിൽത്തന്നെ നിക്കുവാണ് ചെയ്തത്…!

 

കളി തീരാൻ ഇനി അധികം സമയമില്ല…! എത്രേം പെട്ടെന്ന് ഒരു ഗോള് അടിച്ചില്ലെങ്കി തോൽവി ഉറപ്പാണ്…! അങ്ങനെ വല്ലോം നടന്നാൽ കുറച്ച് മുന്നേ കൈയടിച്ച ഓരോരുത്തരും വന്നെന്റെ ചെകിട്ടത്തടിക്കും…!

 

ഡിഫെൻസിൽ അവരുതീർത്ത പ്രതിരോധം ശക്തമായിരുന്നു…! ഗോളിയുൾപ്പടെ പതിനൊന്നു പേരും അവരുടെ ബോക്സിനു ചുറ്റുമായി കാവൽ നിന്നു…!

 

ഓരോ പ്രാവിശ്യം പന്തുമായി കേറിചെല്ലുമ്പോഴും അവരത് ഹോൾഡ് ചെയ്യാൻ പോലും ശ്രേമിക്കാതെ ക്ലിയർ ചെയ്തുകൊണ്ടേയിരുന്നു…!

 

തൊണ്ണൂറ്മിനിറ്റാവാൻ ഇനി സെക്കന്റുകൾ മാത്രം…! ചിന്തിച്ച് നിക്കുന്ന ഓരോ സമയവും ജയിക്കാനുള്ള പ്രതീക്ഷക്ക് മാങ്ങലേറ്റി…!

 

അപ്പഴാണ് സൈഡ് റെഫെറീ മൂന്ന് മിനിറ്റ് എക്സ്ട്രാ ടൈം തരുന്നത്…! തോൽവിയുടെ വക്കിൽ നിൽക്കേ പ്രതീക്ഷയെന്നോണം ലഭിച്ച ആ മിനിറ്റ് ഞങ്ങള് പരമാവധി ഉപയോഗിച്ചു…!

 

അവരും ശക്തമായിരുന്നു…! മിഡിൽ നിന്നും പന്തുമായി മുന്നേറിയ ഞങ്ങടെ ടീമിലെ അനസിന്റെ ശ്രമം അവര് തടഞ്ഞു…!

 

ഗാലറിയിൽ ഞങ്ങളെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്ന ഓരോരുത്തർടേം അവസ്ഥ പരിതാപകരമാണ്…! ചിലർ പ്രതീക്ഷയെല്ലാം കൈവിട്ട് തലതാഴ്ത്തിയിരുന്നപ്പോൾ മറ്റുചിലർ ഇവന്മാരെ കൊണ്ടൊന്നും കൂട്ടിയകൂടൂലന്ന മട്ടിൽ ഞങ്ങളെ പല്ലുകടിച്ചുനോക്കി…! ഇടക്ക് ആരതിയിലേക്ക് നോട്ടം പോയതും ഞാൻ കാണുന്നത് കൈത്തൊഴുതുപിടിച്ഛ് കണ്ണടച്ചിരിക്കുന്ന ആരതിയെയാണ്…! ഇനി ഞങ്ങള് പൊട്ടാൻ പ്രാർത്ഥികണതാണാവോ…?

 

റെഫെറീടെ വിസില് കേട്ട ഞാൻ ബോധത്തിലേക്ക് വന്നു…! ഇനി കളിവല്ലോം തീർന്നൊന്ന് പേടിച്ചെങ്കിലും അതല്ലായിരുന്നു…! അവര് ക്ലിയർ ചെയ്ത പന്ത് ത്രോ ആയതാണ്…!

 

കളി തോന്നൂറ്റിരണ്ടാം മിനിറ്റിലേക്ക്…! ത്രോയിൽ നിന്നും ഞങ്ങടെ ടീമിലെ അരുൺ പന്ത് നേരെ അനസിന് ഇട്ടുകൊടുത്തു…! അവനത് എതിർ ടീമിലെ ഒരുത്തനെ കടന്ന് മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയശേഷം മുന്നിലുണ്ടായിരുന്ന ഹരിക്ക് നേരെ നീട്ടി…! ഹരിയതുമായി മുന്നോട്ട് നീങ്ങാൻ ശ്രേമിച്ചെങ്കിലും ഒരുപാട് പേര് അവന്റെ മുന്നിൽ ബ്ലോക്കിട്ട് നിക്കുന്നതോണ്ട് പന്ത് അവന്റെ തൊട്ടുപിന്നിൽ നിന്ന എനിക്ക് പാസ്സിട്ടു…!

 

ബോക്സിനു തൊട്ടുവെളിയിൽ നിന്ന് അവനെനിക്ക് നേരെ ഇട്ട ബോൾ ഇനിയെന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു…! ഈ ചാൻസ് ഞാൻ മിസ്സാക്കിയാൽ റെഫെറീ ഫൈനൽ വസിൽ വിളിക്കും…! അത് പാടില്ല…!

 

അതോടെ വേറെ വഴിയില്ലാതെ രണ്ടുകൽപ്പിച്ഛ് ബോക്സിനു തൊട്ടുവെളിയിൽ വച്ച് പോസ്റ്റിന്റെ ടോപ്പ് റൈറ്റ് കോൺറിലേക്ക് ഞാനൊരു ഷോട്ട് തൊടുത്തു…!

 

കളിയുടെ തോന്നൂറ്റിമൂന്നാം മിനിറ്റ്…! ഗാലറിയിൽ മുഴുവൻ പിൻ ഡ്രോപ്പ് സൈലെൻസ്…! ഞാൻ തൊടുത്ത പന്ത് വലതു ഭാഗത്തേക്ക് ചാടിയ അവരുടെ ഗോളിയുടെ ഗ്ലോവിൽ കൊണ്ടു…! പക്ഷെ അത് പുറത്തുപോവാതെ ബാറിൽ തട്ടി അകത്തേക്ക്…!

 

_…ഞങ്ങളുടെ അവർക്കെതിരെയുള്ള സമനില ഗോൾ…!

 

ഗാലറിയിൽ നിന്നും വല്ലാത്ത ശബ്ദത്തോടെ ആർപ്പുവിളികൾ ഉയർന്നു…! അവസാന നിമിഷം വരെ തോൽവിമുന്നിൽ കണ്ട എല്ലാവർക്കും ഇതൊരു ബിരിയാണി തന്നെയായിരുന്നു…!

 

ഒരു തരിപ്പിൽ നിന്നതോണ്ട് സെലിബ്രേറ്റ് ചെയ്യാൻ ഞാൻ മറന്നോയി…! പക്ഷെ കൂടെ നിന്നവരാരും മറന്നില്ല…! അവന്മാരെന്റെ ചുറ്റിനും വളഞ്ഞു…!

 

ആദ്യമെന്റെ അടുത്തെത്തിയ അജയ്യ് എന്റെ മോളിൽ കേറുന്നതിന് പകരം പണ്ടുകാലങ്ങളിൽ പ്രജകൾ രാജമാക്കന്മാരോട് ബഹുമാനം സൂചകം ചെയ്തിരുന്ന പോലെ അവൻ വലത്തേ കാൽമുട്ട് നിലത്തുകുത്തി തലകുനിച്ച് എന്റെ മുന്നിൽ നിന്നു (kneeling)…! അതുകണ്ട് എല്ലാരും അങ്ങനെ ചെയ്തതോടെ ഗാലറിയിലെ ആർപ്പുവിളിയും കൂടി…!

 

എല്ലാവരേം തിരിഞ്ഞുമറിഞ്ഞും ഒരു പൊട്ടനെപോലെ ഞാൻ നോക്കി…! കുറച്ച് നേരം കഴിഞ്ഞ് അവന്മാരെല്ലാവരും എണീറ്റെന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു…!

 

പിന്നെയെല്ലാം പെട്ടന്നായിരുന്നു…! ഇഞ്ചുറി ടൈമും കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങള് നേരെ ഡഗ് ഔട്ടിലേക്ക് ചെന്നു…! അവിടെ എല്ലാരും ഭയങ്കര സന്തോഷത്തിലാണ്…! പക്ഷെ സുരേഷ് സാറിന്റെ മുഖത്ത് മാത്രം പ്രേത്യേകിച്ച് ഭാവമൊന്നും കണ്ടില്ല…!

 

ഡഗ് ഔട്ടിൽ ചെന്ന് ഞങ്ങൾ ഇനിയെങ്ങനെ കളിക്കണമെന്ന് പ്ലാൻ ചെയ്യാൻവേണ്ടി സുരേഷ് സർ എല്ലാവരേം വിളിച്ച് ചുറ്റിനും നിർത്തി…!

 

“” well played boys…! ഈ ടൂർണമെന്റ് ഇത് വരെ കളിച്ചകളിയെല്ലാം നമ്മൾക്കൊരു പ്ലേ മേക്കറിന്റെ കുറവുണ്ടായിരുന്നു…! അത് നിങ്ങൾക്കും മനസ്സിലായിട്ടുണ്ടാവും…! മുമ്പത്തെ ഓരോ കളിയും നമ്മള് ജയിച്ചത് വെറും ലക്കാണ്…! പൊസ്സഷനും ഷോട്ട് ഓൺ ടാർഗറ്റ്റും പാസ്സസും എല്ലാം നമ്മടെ ഓപോണേന്റിനെയായിട്ട് കമ്പയർ ചെയ്യുമ്പോ നമ്മള് വളരെ പിന്നിലായിരുന്നു എന്ന് തന്നെ പറയാം…! “” എല്ലാരോടുമായി അങ്ങേരത് പറഞ്ഞതും അവന്മാരെല്ലാം തലതാഴ്ത്തി നിലത്ത് നോക്കി നിന്നു…! ശേഷം തുടർന്നു,

 

“” അതിനർത്ഥം നിങ്ങള് മോശകാരാന്നല്ല…! നിങ്ങള് തമ്മിൽ ഒരു സിനർജി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…! പക്ഷെ ഇപ്പൊ അഭിറാം വന്നോടുക്കൂടി നമ്മടെ ടീം സെറ്റാണ്…! ഇനി നമ്മൾ ഇത്രേം കാലം ട്രെയിനിങ് ചെയ്തപോലെ, അതായത് ടോട്ടൽ ഫുട്ബോൾ നമ്മക്ക് ധൈര്യമായി കളിക്കാം…! ജയം നമ്മക്ക് തന്നെ…! ആ ഉറപ്പെനിക്കുണ്ട്…! “” പൂർണ ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ സുരേഷ് സർ പറഞ്ഞു നിർത്തി…!

 

ടീമിൽ നിന്നെന്നെ പൊറത്താക്കീന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ വിചാരിച്ചത് ഞാനില്ലെങ്കിലും ഇവന്മാര് നല്ലോണം കളിക്കുംന്നാണ്…! കാരണം ടീമിലെ എല്ലാവരും അത്രക്ക് നന്നായിട്ടാണ് ട്രെയിൻ ചെയ്തതൊക്കെ…! നേരത്തെ അങ്ങേര് പറഞ്ഞ ടോട്ടൽ ഫുട്ബോൾ…! ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ ഒരു പ്ലയെർ അവന്റെ പൊസിഷനിൽ നിന്ന് മാറിയാൽ അവിടെ വേറെ ഒരുത്തൻ വന്ന് ആ വിടവ് നികത്തും…!

 

അതോണ്ടൊക്കെയാണ് ഞാനില്ലെങ്കിലും അവന്മാര് നല്ലോണം കളിക്കുമെന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചത്…! സുരേഷ് സാറിന്റെ വാക്കുകൾ ഒരു മോട്ടിവേഷനായിട്ട് എനിക്ക് തോന്നിയില്ല…! എന്നാലും അങ്ങേര് പറഞ്ഞത് ശെരിയായിരുന്നു…!

 

എക്സ്ട്രാ ടൈമിന്റെ ആദ്യ പകുതിയിൽ തന്നെ ഞാൻ ഇട്ടുകൊടുത്ത പന്തിൽ വിച്ചു വല കുലുക്കി…!

 

തുടരെ തുടരേയുള്ള ഞങ്ങടെ മുന്നേറ്റത്തിൽ എ വി എമ്മിന്റെ പ്രതിരോധം അപ്പാടെ പൊളിഞ്ഞു…! അതിന് പുറമെ അവരെ പാസ്സീട്ട് പാസ്സീട്ട് ഞങ്ങള് വെറുപ്പിക്കാനും തുടങ്ങീരുന്നു…!

 

എക്സ്ട്രാ ടൈമായ മുപ്പത് മിനിറ്റിന്റെ അവസാനം കാത്തിരുന്ന വിജയം ഞങ്ങളെ തേടിയെത്തി…!

 

മൂന്നേ രണ്ടിന് ശക്തരായ എ വി എമ്മിനെ തകർത്തെറിഞ്ഞ് ഈ കൊല്ലത്തെ കിരീടം ഞങ്ങൾ സ്വന്തമാക്കിയിരിക്കുന്നു…!

 

ഫൈനൽ വിസിൽ മുഴങ്ങിയതിന് പിന്നാലെ യദുവും ഹരിയുംകൂടിയെന്നെ പൊക്കിയെടുത്തു…!

 

ഗാലറിയിൽ നിന്നല്ലാവരും ഗ്രൗണ്ടിലേക്കിറങ്ങി കോളേജിന്റെ വലിയൊരു ഫ്ലാഗ് വീശാൻ തുടങ്ങി…! അയിന്റെടക്ക് ഇദ്ദേവടന്ന് ഒപ്പിച്ചാവോ…?

 

യദുവും ഹരിയും എന്നെപോക്കി ഡഗ് ഔട്ടിലേക്ക് നടന്നു…! അവിടെ എത്തിയതും സുരേഷ് സർ എന്നെ താഴെ ഇറക്കിച്ച ശേഷം മുറുക്കെ കെട്ടിപിടിച്ചു…!

 

അതിൽ നിന്ന് ഇങ്ങേര് ഈ വിജയം എത്രത്തോളം ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നൂന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി…!

 

കുറച്ച് നേരം അങ്ങനെ തന്നെ നിന്ന് അങ്ങേര് എന്നിൽ നിന്നും വിട്ടകന്നു…! ശേഷം,

 

“” ഈ എ വി എമ്മിന്റെ കോച്ച് എന്റെ അനിയനാണ്…! അവന്റെ മുന്നിലെങ്ങാനും തോറ്റിരുന്നേൽ പിന്നെനിക്ക് മനസ്സമാധാനായിട്ട് വീട്ടീ പോവാൻ പറ്റില്ലായിരുന്നു…! “” ന്നും പറഞ്ഞെന്റെ തോളിൽ തട്ടിയതും ഞാനങ്ങേരേം സൈഡിൽ നിന്ന കിരണിനേം മാറി മാറി നോക്കി…!

 

-…ഇതാണോടാ മൈരേ നീ പറഞ്ഞ ഇങ്ങേർടെ ശത്രു…! മനസ്സിലങ്ങനെ പറഞ്ഞ് ഞാൻ കിരണിന്റെ കലിപ്പിച്ചോന്ന് നോക്കി…! അതിനവൻ നിരപരാധിയെന്ന മട്ടിൽ നിന്നതല്ലാതെ മറുത്തൊന്നും പറഞ്ഞില്ല…!

 

കോളേജിന്റെ ആഹ്ലാത പ്രകടനങ്ങൾ അതിന്റെ മുറക്ക് നടന്നു…! എന്നാൽ അതിലൊന്നും പങ്ക്ച്ചേരാതെ ഞാനവിടുന്ന് എസ്‌കേപ്പായി…!

 

എല്ലാരുംകൂടി പടിയടച്ച് പിണ്ഡംവെച്ച എനിക്ക് അവടെയെങ്ങനെ വായും പൊളിച്ഛ് നിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു…! ആരും വിളിക്കാതിരിക്കാൻ ഒരു പ്രികോഷന് വേണ്ടി ഞാൻ ഫോൺ ഓഫാക്കി വച്ചു…! ജയിച്ചെന്റെ ക്രെഡിറ്റും മൈരൊന്നും നമ്മക്ക് വേണ്ടാ…!

 

അവിടുന്ന് ഞാൻ നേരെ ചെന്നത് മുമ്പേ ബൈക്ക് പാർക്ക്‌ ചെയ്ത സ്ഥലത്തേക്കാണ്…! ശേഷം ബൈക്കിന്റെ പഞ്ചർ ഒട്ടിച്ഛ് പെരിയമ്പലം ബീച്ച്ലേക്ക് വിട്ടു…!

 

രാത്രി പത്തുമണിക്ക് ശേഷാണ് വീട്ടിലെത്തിയത്…! പിന്നെ കുളിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് കട്ടിലിൽ ചെന്ന് പണ്ടാറടങ്ങുവായിരുന്നു…!

 

എ വി എമ്മിലെ പിള്ളാരോട് എനിക്ക് റെസ്‌പെക്റ്റുണ്ട്…! കാരണം തോൽക്കാറാവുമ്പോ സാധാരണ പിള്ളാര് കാണിക്കാറൊള്ള കച്ചറ ഏർപ്പാടൊന്നും അവര് കാണിച്ചില്ല…! നല്ല സ്പോർട്സ് മാൻ സ്പിരിറ്റുള്ള പിള്ളാർ…!

 

ക്ലാസ്സിനൊന്നും പോവാനില്ലാത്തോണ്ട് പിറ്റേന്ന് ഞാൻ നേരം വൈകീയാണ് എണീറ്റത്…!

അങ്ങനെ കുളിക്കണോ വേണ്ടേ എന്ന ചിന്തയിൽ നിക്കുമ്പഴാണ് ഫോൺ കുണുകുണാന്ന് ബെല്ലടിച്ചത്…!

 

ഈ മൈര് എറിഞ്ഞു പൊട്ടികണവരെണ്ടാവും…!

 

കൊറേ നേരം ബെല്ലടിച്ചെങ്കിലും അതാരാന്ന് നോക്കാബൊലും തോന്നീല…! ഈ ഉപകരണത്തിനെ ഞാനത്രേം വെറുത്തുപോയി…!

 

അതിന് പിന്നാലെ വാട്സാപ്പിൽ തുരുതുരെ മെസ്സേജ് വന്നതോടെ ഞാൻ ഫോൺ എടുത്ത് നോക്കുവായിരുന്നു…!

 

വിച്ചൂന്റെ ഹരിടേം കൊറേ മിസ്സ്‌ കാള് കെടപ്പുണ്ട്…! വാട്സാപ്പിലാണെങ്കി യദുന്റെ കൊറേ മെസ്സേജും…!

 

ഇന്ന് കോളേജിൽ എന്തോ പരിപാടി നടക്കുന്നുണ്ട്…! ഇനി അതിന് വല്ലോം വിളിക്കാനായിരിക്കോ…? ഈ കോളേജിന് ഇതിനും മാത്രം പരിപാടി എവടന്നാണാവോ…? ന്നും സ്വയം ചോദിച്ച് ഞാനാ മെസ്സേജ് തുറന്നുന്നോക്കി…!

 

ആദ്യം അയച്ച ഏതോ വീഡിയോക്ക് പിന്നാലെ കൊറേ തെറിയും ഉണ്ടായിരുന്നു…! പക്ഷെ ആ തെറി മൈന്റാക്കാതെ ഞാൻ നേരെ വീഡിയോ എടുത്ത് നോക്കി…! എന്റെ ഈ അവസ്ഥ മാടിമറിക്കാൻ മാത്രം കേൽപതിന് ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ പിന്നെയാണ് മനസ്സിലാക്കിയത്…!

 

മൂന്ന് മിനിറ്റിന്റെ ആ വിഡിയോ കണ്ടെന്റെ സകലമാന കിളികളും പറന്നുപോയി…!

 

വിറക്കുന്ന കൈകളോടെ ഞാൻ യദൂനെ വിളിച്ചു…! ഒരു റിങ് അടിച്ചപാടെ ഫോണെടുത്ത അവൻ,

 

“” ഏത് പൂറ്റിപ്പോയി കെടക്കാർന്നടാ പൂറിമോനെ…? “” എടുത്ത വഴിക്കെ പച്ചത്തെറി വിളിച്ചതും,

 

“” എടാ…! ഇത്…! “” കണ്ടത് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റാതെ എന്റെ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞുപോയി…!

 

“” നീയേത്രേം പെട്ടെന്ന് കോളേജിക്ക് വാ…! “” തീടെക്കത്തോടെ പറഞ്ഞവൻ കാൾ കട്ട് ചെയ്തു…!

 

ശരീരത്തിൽ നുഴഞ്ഞു കേറിയ തളർച്ചയെ വകവെക്കാതെ കൈയിൽ കിട്ടിയ ഡ്രെസ്സെടുത്തിട്ട് അച്ഛന്റെ കാറെടുത്ത് ഞാൻ കോളേജിലേക്ക് വിട്ടു…!

 

കൂടെ നിന്നവൻ കുണ്ടിക്ക് താപ്പുവെക്കൂന്ന് ഞാൻ ഒരിക്കൽപോലും വിചാരിച്ചിരുന്നില്ല…!

 

വണ്ടി ചീറിച്ഛ് വിടുമ്പോ വിഡിയോയിൽ കണ്ടതായിരുന്നു എന്റെയുള്ളിൽ മുഴുവനും…!

 

“” ആ മൈരനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതാ അവളെയായ്യിട്ട് വള്ളിപ്പിടിക്കല്ലേന്ന്…! അവൻ കേട്ടില്ല…! “” കുടിച്ഛ് ബോധമില്ലാതെ ഹോസ്റ്റലിൽ ആദർശ് തുപ്പിയ വാക്കുകൾ…! അതിന് ശേഷം അവൻ പറഞ്ഞത് എനിക്ക് അവന്റെ വായീന്ന് തന്നെ കേക്കണായിരുന്നു…!

 

ഉള്ളിലെ ദേഷ്യമെല്ലാം ആക്‌സിലേറ്ററിൽ തീർത്തതോണ്ട് മുക്കാമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ഞാൻ കോളേജിലെത്തി…!

 

കോളേജിലെ പരിപാടിയോട് അനുബന്ധിച്ഛ് പുറത്ത് കൂടി നിന്നവരെ മൈന്റാക്കാതെ ഞാൻ കാറും പാർക്ക് ചെയ്ത് പുറത്തിറങ്ങി…! അവർടെയെല്ലാം നോട്ടം എന്നിൽ തന്നെയായിരുന്നു…!

 

ഉടുത്ത മുണ്ട് മടക്കിക്കുത്തി ഫോണെടുത്ത് ഞാൻ യദുവിനെ വിളിച്ചു…!

 

“” അവനെവടെ…? “” അത് ചോദിക്കുമ്പോ എന്റെ ശബ്ദം ഉറച്ചതായിരുന്നു…!

 

“” ബോയ്സിന്റെ ബാത്റൂമിൽ…! “” അത് കേട്ടതും ഞാൻ ഫോൺ കട്ടാക്കി…! വേറൊന്നും മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നില്ല…! അവനെ കൈയിൽ കിട്ടണം…! അത്രമാത്രം…!

 

സ്റ്റേജിൽനിന്ന് വലിയ ശബ്ദത്തിൽ പാട്ട് കേക്കാം…! അവൻ പറഞ്ഞതനുസരിച്ഛ് ഞാൻ നേരെ ബാത്‌റൂമിലേക്ക് നടന്നു…! സംഭമെല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടാണോന്ന് അറിയില്ല, പോവുന്നവഴിയിൽ ഒരുപാട് പേര് കൂടിനിൽപുണ്ട്…! എന്റെ വരവ്വ് കണ്ട അവർ എനിക്ക് വഴിതരാനെന്നോണം മുന്നിൽ നിന്ന് മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു…!

 

ലോക്ക് ചെയ്ത ബാത്‌റൂമിന്റെ വാതിൽ ശക്തിയായി തട്ടിയതും സെക്കന്റുകൾക്കുള്ളിൽ തന്നെ അത് തുറന്നു…!

 

അകത്തേക്ക് കേറിചെന്ന ഞാൻ കാണുന്നത് ക്ലോസെറ്റിനുമേലെ അവശനായി കിടക്കുന്ന ആദർശിനെയാണ്…! മുഖത്തൊക്കെ തല്ലുകൊണ്ട പാടുണ്ട്…! പോരാത്തേന് ഷർട്ടേല്ലാം കീറി നാശമായി…!

 

“” ഇന്നലെ എന്തൊക്കെയോ വലിച്ഛ് കേറ്റി ഹോസ്റ്റലിന്റെ ടെറസിലിവൻ ഒടുക്കത്തെ ഷോയായിരുന്നു…! പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ് ചെയ്തുകൂട്ടീതൊക്കെ പൊറത്ത് വരണകണ്ടപ്പോ നമ്മടെ കണ്ണൻ അത് റെക്കോർഡങ്ങ് ചെയ്തു…! പക്ഷെ അവൻ ഇന്ന് രാവിലേണ് എനിക്കിത് അയച്ഛ് തന്നെ…! “” ആദർശിന്റെ കെടപ്പ് നോക്കി നിക്കുമ്പഴാണ് അജയ്യ് എന്നോടായി പറയുന്നത്…!

 

എല്ലാം കേട്ടതും എന്റെ റിലേ പോയി…!

 

“” എനിക്ക് ഇവന്റെ വായീന്ന് തന്നെ എല്ലാം കേക്കണം…! “” ന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ ആദർശിനെ വലിച്ച് നിലത്തിട്ടു…! എന്റെ അപ്പോഴത്തെ ഭാവം കണ്ട് പേടിതോന്നിയ അവന്മാര് എന്നെ പിടിച്ചുവെക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അത് നടന്നില്ല…! എന്റെ പരമാവധി ശക്തിയിൽ ഞാനവന്മാരെ തള്ളിക്കൊണ്ട് ആദർശിന്റെ ചിറിനോക്കി തുടർച്ചയായി ഇടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…!

 

“” എന്തിനായിരുന്നു…? പറ മൈരേ…! ഈ തന്തയില്ലാത്തരം എന്തിനായിരുന്നൂന്ന്…? “” ഇത്രേം ദിവസം ഉള്ളിലൊതുക്കിയതെല്ലാം പുറത്ത് വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു…!

 

പെറ്റ തള്ളേടെ മുന്നീപോലും തലതാഴ്ത്തി നിന്നതാണ് ഞാൻ…! സ്വന്തം ചേച്ചിക്കുപോലും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റാത്തവൻ…!

 

എല്ലാർടേം മുന്നിൽ നിരപരാതിത്വം തെളിയിക്കാൻ കഴിയാതെ വെന്തുരുകിയ നിമിഷമെല്ലാം എന്റെ മുന്നിലൂടെ കടന്നുപോയി…!

 

“” ഇനി തല്ലല്ലേ…! ഞാൻ പറയാം…! “” എന്നും പറഞ്ഞവൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ടെന്റെ കാലിൽ വീണു…! അത് കണ്ടതും എല്ലാരുംകൂടി ഒരുമിച്ചെന്നെ പിടിച്ചുവച്ചു…!

 

“” ഇവന്റെ തല്ലുകൊണ്ട് ചാവണ്ടെങ്കി വേഗം പറയടാ കുണ്ണേ…! “” കൂതറിമാറാൻ ശ്രേമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന എന്നെ ശക്തിയിൽ പിന്നിലേക്ക് വലിക്കുന്നതിനിടെ യദു അവനോടായി ചീറി…! തൊട്ടുപിന്നാലെ അജയ്യ് ചെന്ന് ആദർശിനെ തറയിൽ നേരെയിരുത്തിയതും അവൻ പറഞ്ഞുതുടങ്ങി…!

 

“” അന്ന് നിങ്ങള് ആരതി താമസിക്കുന്ന സ്ഥലം ചോദിച്ചു വന്നപ്പോ തന്നെ എനിക്ക് എന്തോ ഒരു പന്തികേട് തോന്നിയിരുന്നു…! അപ്പഴാ നിങ്ങള് ആരതിക്ക് പണികൊടുക്കാൻ വേണ്ടി നടക്കാന്നൊള്ള കാര്യം ഞാൻ അറിയണത്…! നിങ്ങള് പോണ കറക്റ്റ് ദിവസോം സമായൊക്കെ ഹരിയും അജയ്യും പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു…! അത് ഞാൻ ആരതിയോട് പറയേം ചെയ്തു…! “” കുറ്റബോധംകൊണ്ട് നിലത്തുനോക്കിയവൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കെ അവനൊന്ന് നിർത്തി…! ഇപ്പൊ കാര്യങ്ങൾടെ ഇരുപ്പുവശം ഏകദേശമെനിക്ക് മനസ്സിലായി തുടങ്ങി…! ശ്വാസമോന്ന് നീട്ടിയെടുത്തവൻ ബാക്കി പറഞ്ഞുതുടങ്ങി…!

 

“” ആ ദിവസം ആരതിയത് റെക്കോർഡ് ചെയ്യൂന്ന് എനിക്കൊറപ്പായിരുന്നു…! അതോണ്ട് ഇവനൊരു പണികൊടുക്കാൻ വേണ്ടീട്ടാ ഞാൻ നിങ്ങള് വരണെന് മുന്നേ അവർടെ പാന്റീയൊക്കെ എടുത്തത്…! “” എന്താന്നറിയില്ല…! എല്ലാം കേട്ടേനിക്ക് പ്രത്യേകിച്ഛ് ഞെട്ടാലോ അത്ഭുതോ ഒന്നും തോന്നീല്ല…! മറിച്ച് ഇത്രേം കാലം ആരതിടെ മൂഡ് മണപ്പിച്ഛ് നടന്ന അവനെ സംശയിക്കാത്തതിൽ എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ പുച്ഛം തോന്നി…! അപ്പഴും എനിക്ക് വേറൊരു സംശയം ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നു…! അന്ന് ഞങ്ങൾ ആരതിടെ വീട്ടികെറുന്നതിന്റെ തലേ ദിവസം ഇവൻ നാട്ടിപോയതാണ്…! ഇപ്പൊ പറഞ്ഞതൊക്കെ വച്ചുനോക്കുമ്പോ ആ ദിവസം ഇവൻ ഇവടെ തന്നെയുണ്ടാവണം…! പക്ഷെ അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ എന്റെ ബാഗില് അതൊക്കെ വച്ചതാരായിരിക്കും…?

 

“” ആ പാന്റീം പറീമൊക്കെ എന്റെ ബാഗീന്ന് പൊക്കണ ദിവസം നീ കോളേജില് വന്നിട്ടില്ല…! അപ്പൊ വേറാരൊക്കെ ഒണ്ടായിരുന്നു മൈരേ നിന്റ്റൂടേ…? “” അവനെ ചവിട്ടാനോങ്ങികൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചതും അവൻ പേടിച്ഛ് പിന്നിലേക്ക് നീങ്ങി…! ശേഷം അതിന് മറുപടിയെന്നോണം,

 

“” അതൊക്കെ നിന്റെ ബാഗീ വച്ചത് ഗിൽജിത്താണ്…! അതിന് വേണ്ടി ഞാനവന് രണ്ടുക്കിലോ…! “” മുഴുവൻ പറയണേനു മുന്നേ അവൻ എന്റെ അടുത്ത് നിന്നിരുന്ന യദൂനേം അജയ്നേം ദയനീയമായി നോക്കി…! അത് കണ്ടതും യദു അവനോട്,

 

“” തൊള്ള തൊറന്ന് ബാക്കികൂടി പറയടാ പൂറിമോനെ…! “” ന്നും പറഞ്ഞ് ചീറി…!

 

“” കഞ്ചാ…! കഞ്ചാവ് ഇറക്കികൊടുത്തു…! “” ഒരുവിധത്തിലവൻ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു…! സത്യത്തിൽ അതെനിക്കൊരു ഞെട്ടലായിരുന്നു…! യദൂനേം അജയ്യേം നോക്കിയപ്പോ അവന്മാരടെ മുഖത്തൊരു പുച്ഛം നിറഞ്ഞതായി ഞാൻ കണ്ടു…!

 

“” ആഹ്, അത് പറയാമറന്നു…! നമ്മടെ ചെക്കന് ഇമ്മാതിരി പരിപാടിയൊക്കേണ്ട്…! അവന്റെ ഫോൺ ചെക്ക് ചെയ്തപ്പൊക്കണ്ടതാ…! പോരാത്തേന് പെണ്ണുങ്ങളെയായിട്ടൊള്ള ചാറ്റിങ് വേറെ…! ശെന്റെ പൊന്നോ, അശ്ലീല സാഹിത്യകാരന്മാരെപോലും ലജ്ജിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലാ ഇവന്റെ ചാറ്റിങ്…! കൊറച്ഛ് കാലം അകത്ത് കെടക്കാനൊള്ളതൊക്കെ ഇവന്തന്നെ ഒണ്ടാക്കി വച്ചിട്ടൊള്ളൊണ്ട് നമ്മക്ക് വലിയ റിസ്കില്ല…! “” ആദർശിന്റെ തലക്കിട്ടൊന്ന് കൊട്ടി യദു പറഞ്ഞു…! അപ്പൊ തന്തയില്ലാത്തരം കൂടപ്പിറപ്പാണ് ലേ…!

 

ഈ ഗിൽജിത്ത് ഞങ്ങടെ ക്ലാസ്സിലുള്ളതാണ്…! അവനടിക്കാത്ത സാനോം അവൻ പിടിക്കാത്ത വള്ളീം ഈ നാട്ടിലില്ല…! അത്രക്ക് വലിയ അന്താരാഷ്ട്ര വാണമാണ്…! അവനെയൊക്കെ കൂട്ട്പിടിച്ഛ് എന്നെ പണിയാൻ നിന്നല്ലോ…! സന്തോഷം…!

 

ഇനിയെനിക്ക് ഒരു കാര്യങ്കൂടി അറിഞ്ഞാമതി…!

 

“” ഇതെല്ലാം അവൾക്കറിയോ…? “” ഞാൻ ചോദിച്ചതും പേര് പറയാതെ തന്നെ ആളെ മനസ്സിലായപോലെ അവൻ എന്നെയൊന്ന് നോക്കിയശേഷം തലതാഴ്ത്തി…! അതിന് ഉത്തരമായി നീട്ടിയൊന്ന് മൂളിയതല്ലാതെ വേറൊന്നും അവൻ പറഞ്ഞില്ല…!

 

“” ഇവന്റെ ഫോൺ നിന്റെകൈയ്യിലുണ്ടോ…? “” ന്ന് ചോദിച്ചോണ്ട് ഞാൻ യദുവിനെ നോക്കിയപ്പോ അവൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് ആദർശിന്റെ ഫോണെടുത്ത് കാണിച്ചു…!

 

“” മോനെ ആദർശ്ശെ…! നിനക്ക് ഞാനൊരു ഓഫറ് തരാം…! “” അവന് അഭിമുഖമായി മുട്ടിലിരുന്നോണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞതും അവനെന്നെ തലയുയർത്തി നോക്കി…!

 

“” വേറൊന്നൂല…! അന്ന് ആ പാന്റീസ്‌ എടുത്തത് നീയാന്നൊള്ള കാര്യം എന്തായാലും ഞങ്ങള് പ്രിൻസിപ്പാളെ അറിയിക്കും…! അയിന്റെ കൂടെ അന്ന് അവള്ടെ വീടിന്റെ ടെറസ്സില് കേറിയ കേസ്സൂടെ നീയേറ്റെടുക്കണം…! അല്ലെങ്കി മോന്റെയീ ഫോണ് ഞാൻ പോലീസിനും മീഡിയക്കും കൊടുക്കും…! എന്ത് പറയുന്നു…?”” അവന്റെ മുഖത്തെ പേടിയും പതറിച്ചയൊന്നും കണക്കിലെടുക്കാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു…!

 

 

“” ഞാനെന്ത് വേണേലും ചെയ്യാം, പക്ഷെ ആ വീഡിയോ ആർക്കും കാണിച്ച് കൊടുക്കരുത്…! “” അവൻ കൈകൂപ്പി കെഞ്ചിയപ്പോ ഞാനതിനു സമ്മതമെന്ന മട്ടിൽ മൂളി ചാടിയെഴുനേറ്റ് അവന്റെ തിരുമോന്തനോക്കി ഒരെണ്ണങ്കൂടി ഇട്ടുകൊടുത്ത്,

 

“” അപ്പോയെല്ലാം പറഞ്ഞപോലെ…! വിച്ചൂ നീയിവനെ കൂട്ടി നേരെ പ്രിൻസിടെ ഓഫീസിലേക്ക് ചെല്ല്…! ഞങ്ങള് പോയീ ഗിൽജിത്തിനെ പോക്കീട്ട് വരാം…! “” ന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ യദൂനേം കൂട്ടി നേരെ പുറത്തോട്ടിറങ്ങി…!

 

ബാത്‌റൂമിന് മുന്നിൽ കൂടിനിന്ന ഏതാനും പിള്ളാരെ തള്ളിമാറ്റി ഞങ്ങള് നേരെ കോളേജ് മുഴുവൻ ഗിൽച്ചിത്തിനെ തപ്പിനടന്നു…! അപ്പഴാണ് അവൻ സ്റ്റേജിൽ കർട്ടൻ വലിക്കാൻ നിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഞങ്ങളറിയുന്നത്…!

 

വേറാരേം കിട്ടീലാവോ ഇവർക്ക് ഈ പറിവലിക്കാൻ…?

 

അതോടെ ഞങ്ങള് നേരെ സ്റ്റേജിലോട്ട് നടന്നു…! അതിനിടക്ക് ഒരു സപ്പോർട്ടിനുവേണ്ടി ഞാൻ യദൂനെകൊണ്ട് സുരേഷ് സാറിനെ വിളിച്ച് കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞ ശേഷം ആ വിഡിയോയും അങ്ങ് അയച്ചുകൊടുത്തു…! പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ എല്ലാം കെട്ട് അങ്ങേര് ഞങ്ങടെ കൂടെയുണ്ടാവൂന്ന് വാക്കുതന്നു…!

 

തലമൂത്തൊരാൾടെ സപ്പോർട്ട് കിട്ടിയതും ഞങ്ങക്കുപിന്നെ ഒന്നും നോക്കാനുണ്ടായിരുന്നില്ല…!

 

സ്റ്റേജിന്റെ മുന്നിലായി ഒരുപാട്‌പേരുണ്ട്…! സ്പീക്കറിൽ നിന്നും ഉയർന്ന് കേൾക്കുന്ന പാട്ടിന്റെ താളത്തിനനുസരിച്ഛ് ഡാൻസ് കളിക്കുന്ന പിള്ളാരെ വായുംപൊളിച്ഛ് ഇരിക്കുവാണ് എല്ലാരും…!

 

ഇരുവശങ്ങളിലായി നിരത്തിയിട്ടിരുന്ന കസേരകൾക്കിടയിലൂടെ ഞാൻ സ്റ്റേജ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു…! പോണവഴി ഒഴിഞ്ഞുകിടന്നൊരു പ്ലാസ്റ്റിക്കിന്റെ നീല കസേരയെടുത്ത് യദു കൈയിൽ പിടിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു…! എന്തിനാണാവോ…!

 

ഒടുവിൽ മുന്നിലിരുന്ന എല്ലാരേം സാക്ഷിയാക്കി ഞാനും അവനും സ്റ്റേജിലേക്ക് കേറി…! കാര്യമെന്താന്ന് മനസിലാവാതെ എല്ലാരും ഞങ്ങളെ അന്തം വിട്ട് നോക്കി…!

 

പ്രേത്യേകിച്ഛ് ഞങ്ങടെ പ്രിൻസിപ്പാളും അയാൾടെ അടുത്തായി നിന്നിരുന്ന എന്നെയന്ന് തല്ലിയ ആ മൈരനും…!

 

അവരെയങ്ങനെ നോക്കിനിക്കുമ്പഴാണ് ഞാൻ ഒരു ശബ്ദം കേക്കുന്നത്…! അതിന് പിന്നാലെ നീല പ്ലാസ്റ്റിക് കഷ്ണങ്ങൾ അടുത്ത് വന്ന് വീണതും സൈഡിലേക്ക് നോക്കിയ ഞാൻ കാണുന്നത് പൊട്ടിയ കസേര പിടിച്ച് നിക്കുന്ന യദൂനേം എടത്തെ ഷോൾഡറ് പൊത്തി വേദനക്കൊണ്ട് പുളയുന്ന ഗിൽജിത്തിനേമാണ്…!

 

ഈ മൈരവനെ കൊന്നോ…? ഉള്ളിലങ്ങനെ പേടി തോന്നിയയെങ്കിലും ഞാനത് പുറത്ത് കാണിച്ചില്ല…!

 

പശുക്കൾടെ കൂട്ടത്തിലേക്ക് പടക്കം എറിഞ്ഞപോലെ സ്റ്റേജിലുണ്ടായിരുന്ന പെണ്ണുങ്ങൾ അവരടെ ഡാൻസ് നിർത്തി നിലത്തുകിടക്കുന്ന ഗിൽജിത്തിനെക്കണ്ട് ചീറാൻ തുടങ്ങി…!

 

“” മതിമോനെ ഉരുണ്ടത്…! ഇനി വാ…! നമ്മക്കൊന്ന് കുമ്പസരിക്കാം…! “” ന്നും പറഞ്ഞ് യദു അവനെ ശക്തിയിൽ പിടിച്ച് പൊക്കി…! അപ്പഴാണ് സുരേഷ് സർ വന്ന് സ്റ്റേജിലേക്ക് കേറാൻ നിന്ന പ്രിൻസിടെ ചെവിയിലെന്തോ പറയുന്നത്…!

 

ശേഷം അതുവരെ ദേഷ്യം നിറഞ്ഞുനിന്നിരുന്ന മുഖത്ത് ഒരു ഞെട്ടല് ഞാൻ കണ്ടു…! എന്നേം സുരേഷ് സാറിനേം മാറി മാറി നോക്കുന്ന പ്രിൻസിപ്പാളെ നോക്കി ഞാൻ വെളുക്കനെയൊന്ന് ചിരിച്ചു…!

 

അടുത്ത് തന്നെ അനില് നിക്കുന്നുണ്ട്…! അയാൾക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായിട്ടില്ല…! സാരല്ല…! ഇതൊക്കൊന്ന് കഴിയട്ടെ, ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി കൊടുത്തോളം മൈരന്…!

 

അധികം താമസിക്കാതെ പ്രിൻസിപ്പാള് അവിടുന്ന് ഓഫീസിലേക്ക് നടന്നതും അതിന് പിന്നാലെ ചെല്ലാൻ നിന്ന സുരേഷ് സാറ് എന്നെനോക്കി കൂടെ ചെല്ലാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു…!

 

സിഗ്നല് കിട്ടീതും ഞങ്ങള് നേരെ ഗിൽച്ചിത്തിനേം വാരിയെടുത്ത് നടക്കാൻ തുടങ്ങി…! അയിന്റെടേക്കൂടെ അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന നൂറോളം പേരെ നോക്കി ഞാനിളിച്ഛ് കാണിക്കാനും മറന്നില്ല…! ആ കൂട്ടത്തിൽ എനിക്ക് കാണേണ്ട ആളെ തപ്പിയെങ്കിലും അവള്ടെ പൊടിപോലും അവിടെങ്ങും ഇല്ലാരുന്നു…!

 

ഇനി ക്ലാസ്സിലായിരിക്കോ…? ഏയ്യ്…! ഇന്ന് കോളേജിന്റെ അണിവേഴ്സറിയല്ലേ…! അപ്പൊ ക്ലാസ്സുണ്ടാവാൻ സാധ്യതയില്ല…!

 

അങ്ങനെയൊരൊന്ന് ചിന്തിച്ച് ഞങ്ങള് ഓഫീസിലെത്തി…! അജയ്യും ഹരിയുമെല്ലാം ആദർശിനെയായിട്ട് നേരത്തെ എത്തിയിരുന്നു…! തലതാഴ്ത്തിയുള്ള അവന്റെ നിപ്പ് കണ്ടെനിക്ക് വീണ്ടും ഉരുണ്ട് കേറീതാണ്…! പൂണ്ടച്ചിമോൻ…!

 

അവിടെ ചെയറിൽ തലക്ക് കൈകൊടുത്തിരുന്ന പ്രിൻസിപ്പാളെ കണ്ടതും ഞാൻ,

 

“” നിങ്ങളൊക്കെയാ വീഡിയോ കണ്ടൂന്ന് വിചാരിക്കുന്നു…! ഇപ്പൊ മനസ്സിലായില്ലേ…? ഞാനല്ല അവളുമാർടെ ഷഡീം ബോടീയൊക്കെ അടിച്ച് മാറ്റീത്…! “” ന്നും പറഞ്ഞ് ആദർശിനെ വലിച്ഛ് പ്രിൻസിപ്പൾടെ മുന്നിലേക്കിട്ട ശേഷം തുടർന്നു,

 

“” അതും ആരതി പറഞ്ഞിട്ട്…! സംശയൊണ്ടെങ്കി ഇവനോടെന്നെ ചോദിച്ചോക്ക്…! “” അതോടൊപ്പം അവന്റെ തലക്കിട്ടൊന്ന് കൊടുത്തതും അവൻ എല്ലാമേറ്റപോലെ തലതാഴ്ത്തിത്തന്നെ നിന്നു…!

 

“” എടൊ തനിക്കൊന്നും പറയാനില്ലേ…? “” ആദർശിന്റെ അപ്പം വിഴുങ്ങിയപ്പോലുള്ള നിൽപ്പ് കണ്ട് സുരേഷ് സർ ചോദിച്ചതും അവൻ എല്ലാമേറ്റുപറയാൻ തുടങ്ങി…! കൂടെ ഗിൽജിത്തുമുണ്ടായിരുന്നു…! അതിൽ ആ കഞ്ചാവിന്റെ കാര്യമൊഴികെ ബാക്കിമൊത്തം പറഞ്ഞതിന് അവസാനമായി,

 

“” എല്ലാം ചെയ്തത് ഞാനാണ്…! അതിൽ വേറാർക്കും പങ്കില്ല…! “” ന്നു കൂടി പറഞ്ഞതോടെ ഞാനവനെ പല്ലുകടിച്ചു നോക്കിയെങ്കിലും അതിന് പ്രത്യേകിച്ച് കാര്യമുണ്ടായില്ല…!

 

നായിന്റെമോൻ ആ മറ്റവളെ രക്ഷിക്കാൻ നോക്കുവാണ്…!

 

നന്മമരം കളിക്കാൻ നിക്കുന്ന അവനിട്ടൊന്ന് കൊടുക്കാൻ നിന്നെ എന്നെ യദു വിലക്കികൊണ്ട് പിന്നിലേക്ക് വലിക്കുവായിരുന്നു…! ആ സമയത്ത് അവന്റെ ഫോണിലൂതെല്ലാം അങ്ങ് കാട്ടികൊടുത്താലോന്ന് വരെ ഞാൻ ചിന്തിച്ചതാ…! പക്ഷെ നേരത്തെ ആ വിഡിയോയും പിന്നെ അവന്റെ ഫോണിലൂള്ളതെല്ലാം പ്രിൻസിയേ വേറാരേം കാണിക്കില്ലാന്ന് ഞാൻ വാക്കുകൊടുത്തുപോയി…!

 

അപ്പഴാണ് ഓഫീസിലേക്ക് ആരതി കേറി വരുന്നത്…! അതും ഒറ്റക്ക്…! പച്ചയിൽ ഗോൾഡൻ ഡിസൈനുള്ള സൽവാറോക്കെയിട്ട് ഒരുങ്ങിവന്ന അവള്ടെ നോട്ടം ആദ്യമേ ചെന്നത് അടികിട്ടി ഞെളുങ്ങിയ ആദർശിലേക്കാണ്…!

 

“” സർ എന്താ വരാമ്പറഞ്ഞെ…? “” ആദർശിന്റെ കോലം കണ്ട അവൾ അതിന്റെ അമ്പരപ്പ് മാറുന്നതിനുമുന്നേ കാര്യം തിരക്കി…!

 

നായിന്റെ മോൾടെ അഭിനയം കണ്ടില്ലേ, ഒന്നും അറിയാത്തപോലെ…! ഉള്ളിൽ തോന്നിയ കലി തല്ലിതീർക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിൽ ഞാനങ്ങനെ നിന്നു…!

 

ആരതിടെ സംശയം അധികം വൈകാതെ പ്രിൻസിപ്പാള് തീർത്തുകൊടുത്തെങ്കിലും അവളതെല്ലാം തള്ളിക്കളഞ്ഞ്,

 

“” നോ…! അതിവൻ തന്നെയാണ്…! ഞാനെന്റെ കണ്ണുകൊണ്ട് കണ്ടതാ…! “” അവളതേ നിൽപ്പിൽ എന്നെ ചൂണ്ടി അലറി…!

 

“” നോക്ക് കുട്ടി…! എല്ലാം ഇവൻ ഏറ്റതാണ്…! അതിന്റെ തെളിവുകൂടി ഇവരുടെ പക്കലുണ്ട്…! “” അതും പറഞ്ഞ് പ്രിൻസി സുരേഷ് സാറിന്റെ ഫോണ് വാങ്ങി ആ വീഡിയോ പ്ലേ ചെയ്യാൻ നിന്നതും ആദർശ് ഇടയ്ക്കുകേറി,

 

“” അവര് പറഞ്ഞതൊക്കെ സത്യാ…! ഞാനാണ് അതൊക്കെ എടുത്തതും പിന്നെ നിന്റെ മുറീല് ഒളിഞ്ഞുനോക്കീതും ഒക്കെ…! “” ആരതിടെ കണ്ണിൽ നോക്കി ആദർശ് വല്ലാത്ത ഭാവത്തോടെ പറഞ്ഞപ്പോ ഇനിയെന്ത് ചെയ്യൂന്ന അവസ്ഥയായി ആരതിടെ…!

 

അവന്റെ മുഖത്തുനിന്ന് നോട്ടം മാറ്റാതെ ആരതി നിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ ഇവള്ക്ക് എന്നെ പെടുത്തിയതിൽ പങ്കുണ്ടെന്ന് എനിക്കുറപ്പായി…! പോരാത്തേന് അതിന് ശേഷം അവളൊന്നും എന്തിർത്തുപറഞ്ഞില്ലാന്നുള്ളത് വേറെ കാര്യം…!

 

അന്നത്തോടെ ആ വിഷയത്തിൽ തീരുമാനം ആവുകയായിരുന്നു…! ആദർശും ഗിൽജിത്തും കൂടി എന്നെ പെടുത്തിയാതാന്നുള്ള രീതിയിൽ കോളേജിൽ ആ വിഷയം പാട്ടായി…! അതിന് ശേഷം അവരെ രണ്ടുപ്പേരേം കോളേജിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കി…!

 

പക്ഷെ അപ്പഴും ആരൊക്കെയോ എന്തോ ഒളിക്കുന്നത്പോലെ ഉള്ളിലൊരു തോന്നൽ ബാക്കിയായി…!

 

ഈ വിഷയത്തിൽ അനിൽ സാറിനും പിന്നെ ശാരി മിസ്സിനും പങ്കുണ്ടാവുമെന്ന സംശയം യദു പലപ്രാവിശ്യം പ്രകടിപ്പിച്ചെങ്കിലും ഇനിയൊരു പ്രേശ്നത്തിനും തലയിടാൻ താല്പര്യമില്ലാത്തോണ്ട് ഞാനത് വിട്ടുകളയുവായിരുന്നു…!

 

ആദർശിനെ പൊക്കാനും ഞാനല്ല അത് ചെയ്തേതെന്ന് തെളിയിക്കാനൊക്കെ യദുവും അജയ്യും കുറെ മേനെക്കെട്ടിട്ടുണ്ട്…! അതിന്റെ ഭാഗമായിട്ടാണ് ആർക്കും സംശയം തോന്നാത്തരീതിയിൽ കണ്ണനെ ആദർശിന്റെകൂടെ വിട്ടത്…! അവനെയായിട്ട് കൂടുതൽ അടുക്കാനൊക്കെ വേണ്ടി…!

 

ആദർശിന്റെ പെരുമാറ്റത്തിൽ യദുവിന് എന്തോ ഒരു പന്തികേട് തോന്നിയിരുന്നു…! അന്ന് രാത്രി ഞാൻ ആരതി താമസിക്കുന്ന വീട്ടിൽ പടക്കം പൊട്ടിക്കാൻ കേറിയത് മൂഞ്ചിയപ്പോ തന്നെ അവന് ഡൌട്ട് തോന്നിയതാണ്…! അല്ലാതെ ഞാൻ വരുന്ന വിവരം അവളറിയാൻ വേറൊരു വഴിയുമില്ല…! അവസാനം അവൻ വിചാരിച്ചത് പോലെ തന്നെയായിരുന്നു കാര്യങ്ങള്…!

 

എല്ലാത്തിന്റേം ആനന്ദരഫലമെന്നോണം ഞാൻ പിന്നെ ആരതിയുമായിട്ട് വള്ളിപിടിക്കാൻ പോയില്ല…! ആരതി അതിന് ശേഷവും ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് ചൊറിയാൻ വന്നുകൊണ്ടിരുന്നെങ്കിലും അതിനൊന്നും വലിയ ഡോസ്സില്ലായിരുന്നു…!

 

കഥയെല്ലാം പറഞ്ഞ് തീർത്ത് ഞാൻ ശരത്തേട്ടനെ നോക്കി…!

 

“” നീ പറഞ്ഞത് ശെരിയാ…! എന്തോ ഒരു സ്പെല്ലിങ് മിസ്റ്റേക്ക് പോലെ…! “” അമ്മേടെ തല്ലുകിട്ടി എന്റെ മുഖത്ത് വന്ന പാടിലേക്ക് നോക്കി ശരത്തേട്ടൻ മറുപടിപറഞ്ഞു…! എന്നാലതിനെനിക്ക് ഉത്തരമില്ലായിരുന്നു…! അടുത്തിരുന്ന അജയ്ക്കും…!

 

 

തുടരും…!

 

ഇതോടുകൂടി ഫ്ലാഷ്ബാക്ക് അവസാനിക്കുയാണ്…! അടുത്ത പാർട്ട്‌ മുതൽ പ്രേസേന്റ് ആയിരിക്കും…! 🙂🙂

നിങ്ങൾക്കുള്ള സംശയങ്ങളെല്ലാം കഥ മുന്നോട്ട് പോവുമ്പോ മാറിക്കിട്ടും…! ❤️❤️