🔥ചർമ്മ സുഖം 1🔥

Charma Sukham Part 1 | Author : Ajith Krishna

---

അമ്മേ ഞാൻ ഇറങ്ങുവാ…..!

 

ഉമ്മറത്തു നിന്നും ബീന വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…

 

മോളെ പോകല്ലേ ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് ഇപ്പൊ തെരാം…

 

വേണ്ടമ്മേ… ഇനി നിന്നാൽ വണ്ടി കിട്ടില്ല മഴ ആയത് കൊണ്ട് നിന്ന് തിരിയാൻ സമയം ഉണ്ടാകില്ല… ഞാൻ ക്യാന്റീനിൽ പോയി കഴിച്ചു കൊള്ളാം…

 

ചെരുപ്പ് എടുത്തു ഇടുന്നതിനൊപ്പം അത്രയും ഒരുവിധത്തിൽ പറഞ്ഞു ഒപ്പിച്ചു. ചെരുപ്പ് കാലിൽ ഇട്ട ശേഷം ബാഗ് നേരെ ആക്കി അവൾ വേഗം പുറത്തേക്ക് ഓടി… അടുക്കളയിൽ നിന്ന് അവളുടെ അമ്മ ഉമ്മറത്തേക്ക് ഓടി വന്നു…

 

കൈയിൽ കറി ഇളക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്ന തവി ചേർത്ത് തലയിൽ വെച്ച് കൊണ്ട് അവർ നിരാശ രൂപേണ “ശോ ” എന്ന് പറഞ്ഞു..

 

ഈ കുട്ടി ഇതെന്നും ഇങ്ങനെ പോയാൽ ഇതിന്റെ വയർ കത്തില്ലേ… ഒന്നും കഴിക്കാൻ കൊണ്ട് പോകയും ഇല്ല. എന്നാൽ ഇവിടെ ഇരുന്നു എന്തെങ്കിലും ഒരു വറ്റ് കഴിക്കുകയുമില്ല… ബീനയോട് നളിനി പിറു പിറുത്തു കൊണ്ട് വീട്ടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു…

 

കഥയിലേക്ക് കടന്ന് വരാം… ഇനി കഥയുടെ ഒരു ഉള്ളടക്കം കുറച്ചു വിശദമായി പറയുകയാണ്. ഒരു സിനിമ കാണും പോലെ നിങ്ങൾക്ക് അത് മനസ്സിലേക്ക് കടന്ന് വരട്ടെ എന്ന് ഞാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു .കഥയുടെ തുടക്കം കുറച്ചു പിറകിലേക്ക് പോകേണ്ട ആവശ്യം ഉണ്ട്.ഇത് പത്തനംതിട്ട ജില്ലയിലെ ഒരു ഗ്രാമം ആണ്…

 

കുറച്ചു മുൻപ് പിറു പിറുത്തു കൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു പോയത് ബീനയുടെ അമ്മ നളിനി ആണ്… പാലക്കാട് ഉള്ള നല്ലൊരു നായർ തറവാട്ടിൽ ആയിരുന്നു നളിനി ജനിച്ചത്… ജോലിക്ക് ആ നാട്ടിലേക്ക് വന്ന ശേഖര പിള്ളയുമായി നളിനി പ്രണയത്തിൽ ആവുക ആയിരുന്നു…

 

എന്നാൽ ആ ബന്ധത്തിൽ നളിനിയുടെ വീട്ടുകാർ അത്ര സന്തുഷ്ടർ അല്ലായിരുന്നു. മാന്യമായി ഒരു ജോലി ഉള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ അയാൾ അവളുടെ തറവാട്ടിൽ വന്നു പെണ്ണ് ചോദിച്ചു..

 

എന്നാൽ സർക്കാർ ജോലിക്കാരൻ അല്ലാത്തതും ചെറുക്കന് സാമ്പത്തികമായി പിന്നോക്കം ആയതും അവരെ വല്ലാതെ ചൊടിപ്പിച്ചു. പ്രണയം നിറഞ്ഞു വിങ്ങിയ ആ യവ്വനം അവർക്ക് മറ്റ് മാർഗ്ഗങ്ങൾ തന്നെ സ്വീകരിക്കേണ്ടി വന്നു. എല്ലാ കഥകളിലെയും പോലെ ഇരുവരും ഒളിച്ചോടി..

 

ഒടുവിൽ ശേഖര പിള്ള നളിനിയെ വിവാഹം ചെയ്തു അതും അവളുടെ ഇരുപതാം വയസ്സിൽ… ശേഖര പിള്ളയ്ക്ക് വീട്ടിൽ ആകെ ഉള്ള കൂട്ട് അയാളുടെ അമ്മ മാത്രം ആയിരുന്നു പിന്നെ ഉള്ളത് ഒരു ചങ്ങാതി ആയിരുന്നു…

 

ഭാസ്കരൻ.! നളിനി പത്തനംതിട്ടയിലെ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നു ഏതാനും നാളുകൾ കഴിഞ്ഞു ഭാസ്കരൻ ദുബായ്ക്ക് വിസ റെഡി ആയി പോയി. അതോടെ ശേഖര പിള്ളയ്ക്ക് അമ്മയും നളിനിയും മാത്രം ആയി കൂട്ട്.

 

അടുത്ത ഒരു വർഷത്തിനുള്ളിൽ നളിനി ഗർഭം ധരിച്ചു.. അതൊരു പെൺകുട്ടി ആയിരുന്നു പേര് ഹർഷ. അവൾ ബീനയുടെ ചേച്ചി ആണ്. എന്നാൽ ഒരു ആൺ കുഞ്ഞിനെ ആഗ്രഹിച്ചു വീണ്ടും ശേഖരൻ നളിനിയെ ഭോഗിച്ചു.അധികം വൈകാതെ വീണ്ടും നളിനി ഗർഭിണി ആയി അതിൽ ബീനയും ജനിച്ചു.

 

ഒന്നര വയസ്സ് വ്യത്യാസത്തിൽ രണ്ടാളും ഒരു വീട്ടിൽ വളർന്നു. ക്ഷയിച്ച നായർ തറവാട് തന്നെ ആയിരുന്നു ശേഖരപിള്ളയുടെയും…

 

ഒരു ആൺ സന്തതിക്കു വേണ്ടി ആണ് ശേഖര പിള്ള നളിനിയെ വീണ്ടും ഗർഭം ധരിപ്പിച്ചത് എന്നാൽ വീണ്ടും പെണ്ണ് തന്നെ ആണ് ജനിച്ചത്. തന്റെ കാല ശേഷം തന്റെ തലമുറ ഇവിടെ അവസാനിക്കും എന്ന് അയാൾ ഭയപ്പെട്ടു എന്നാൽ അടുത്ത സന്തതി എങ്കിലും ആണ് ആകണം എന്ന് അയാൾ ആഗ്രഹിച്ചു. ലീവിന് നാട്ടിലേക്ക് വരുന്ന ശേഖര പിള്ളയ്ക്ക് വഴി മദ്ധ്യേ അപകടം ഉണ്ടാകുന്നത്.

 

അതോടെ അയാളുടെ അരയുടെ കീഴ് പോട്ട് തളർന്നു പോവുകയും ചെയ്തു. അതിനിടയിൽ കുടുംബം ദാരിദ്ര്യത്തിൽ കൂമ്പ് കുത്തുന്ന അവസ്ഥ വന്നു. ഈ സമയത്തു ആണ് ഒരു ദൈവദുതൻ എന്ന പോലെ ഭാസ്കരൻ തിരിച്ചു നാട്ടിലേക്കു വരുന്നത്. 18 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആണ് ഭാസ്കരൻ തിരിച്ചു വരുന്നത്.

 

തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടപ്പോൾ അയാൾക്ക് വിഷമം ഒന്നും തന്നെ തോന്നിയില്ല കാരണം. നിലവിലെ ജോലിയിൽ അയാൾ അഹങ്കാരം പിടിച്ച ഒരു മനുഷ്യൻ ആയി മാറിയിരുന്നു. ഒന്നും അല്ലാതെ ദുബായ്ക്ക് പോയ അയാൾ പല വഴികളിലൂടെയും പണം സമ്പാദിക്കാൻ തുടങ്ങി.

പണം ആവോളം സമ്പാദിച്ചപ്പോൾ അയാൾക്ക് അത് തന്നെ ഒരു ഭ്രാന്ത് ആയി മാറി. എത്ര കിട്ടിയിട്ടും മതി വരാത്ത ഭ്രാന്ത്. അയാളിലെ മനുഷ്യൻ അയാളിൽ നിന്നും അകന്ന് പോയിരിക്കുന്നു.

അയാൾക്ക് വേണമെങ്കിൽ രണ്ടു മൂന്നു കൊല്ലം കഴിഞ്ഞു തിരികെ നാട്ടിലേക്ക് വരാമായിരുന്നു പക്ഷേ പണം പണം എന്നുള്ള ചിന്തയിൽ അതെല്ലാം അയാൾ മറന്നു. നല്ല പ്രായത്തിൽ അയാൾ കല്യാണം പോലും മറന്നു.. എന്നാലും കള്ളവെടി പൊട്ടിച്ചു അയാൾ ആ കാര്യം നിറവേറ്റി.

നാട്ടിലേക്ക് വന്നു കഴിഞ്ഞു ശേഖരന്റെ അവസ്ഥ അറിഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ പരമാവധി അയാളെ കാണുവാൻ പോകാതെ മാറി നിന്നു. എന്നാൽ ബസിൽ പോകുമ്പോൾ യാതിരശ്ചികമായി അയാൾ നളിനിയെ കണ്ടു…

അവൾ അപ്പോൾ നല്ലപോലെ ശരീരം പുഷ്ടി പിടിച്ചിരുന്നു. ശേഖരൻ കിടപ്പിൽ ആയതോടു കൂടി നളിനി ഉപയോഗം ഇല്ലാത്ത പറമ്പ് പോലെ ആയി. പക്ഷേ വിളവ് ഇറക്കിയാൽ നൂറു മേനി കൊയ്യാൻ പറ്റും എന്നൊരു ശരീരം അവളിൽ ഉണ്ട്. ആ ഒരു സൗന്ദര്യത്തിന് മുന്നിൽ ഭാസ്കരൻ ഒരു നിമിഷം പകച്ചു നിന്ന് പോയി..

അവൾക്ക് അപ്പോൾ വെറും 38 വയസ്സ് മാത്രം ആയിരുന്നു പ്രായം അപ്പോൾ തന്നെ രണ്ട് കുട്ടികളുടെ അമ്മയുമായി. പക്ഷേ അവളെ കണ്ടാൽ അങ്ങനെ പറയുകയുമില്ല. കുട്ടികൾക്ക് ഒരാൾ 6 വയസ്സും മറ്റെയാൾ 7 ആകുമ്പോൾ ആണ് ശേഖരപിള്ളയ്ക്ക് അപകടം ഉണ്ടാകുന്നത്..

പിന്നീട് കുട്ടികളെ നോക്കാൻ നളിനി വളരെ പ്രയാസപെട്ടു ആകെ ഉള്ള വരുമാനം ഒരു തയ്യൽ മെഷിനും പിന്നെ രണ്ട് പശുക്കളും ആയിരുന്നു. ശേഖര പിള്ളയുടെ ചികിത്സക്ക് ഒരു വഴി ഇല്ലാതെ വന്നപ്പോ ആണ് വസ്തു വിൽക്കാൻ തീരുമാനിച്ചത്. പിന്നീട് ചികിത്സ ഫലം ചെയ്യാതെ വന്നു കൈയിൽ ഉള്ള പൈസയും പോയി.

അത് വരെ തന്റെ സുഹൃത്തിനെ കാണാൻ പോകണ്ട എന്ന് കരുതിയ ഭാസ്കരന് മനസ്സിൽ ദുർ മോഹങ്ങൾ കടന്ന് വന്നു. അയാൾ എന്തോ ആലോചിച്ചു എന്ന വണ്ണം വീട്ടിലേക്ക് പോയി ഒരു പെട്ടിയിൽ കുറെ സാധനങ്ങൾ പാക്ക് ചെയ്തു ശേഖര പിള്ളയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. കിടപ്പിൽ ആയിരുന്ന ശേഖര പിള്ള ഭാസ്കരനെ കണ്ടപ്പോ വല്ലാതെ കരഞ്ഞു. ഭാസ്കരൻ തന്നിലെ മൃഗത്തെ തത്കാലം തടങ്കലിൽ വെച്ച് പഴയ ഭാസ്കരൻ ആയി അയാളുടെ മുന്നിൽ അഭിനയിച്ചു.

ശേഖരൻ : എത്ര നാളായി നിന്നെ കണ്ടിട്ട്… നീ എന്നാ നാട്ടിൽ വന്നത്…

ഭാസ്കരൻ :വന്നിട്ട് കുറച്ചു ആയുള്ളൂ അപ്പോളാ നിന്റെ അവസ്ഥ അറിഞ്ഞത്…

അപ്പോൾ ആണ് നളിനി അങ്ങോട്ട്‌ കയറി വന്നത്. കണ്ടാൽ നമ്മളുടെ പഴയ നായിക ദേവയാനിയെ പോലെ തന്നെ തോന്നും. അതികം ഉയരം ഇല്ലെങ്കിലും സ്തനങ്ങൾ എല്ലാം നല്ല മുഴുപ്പ് ഉണ്ട്… അവൾ ഭാസ്കരനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച ശേഷം ശേഖരന്റെ അടുത്ത് വന്നു കൈയിൽ ഉള്ള ഗുളിക കൊടുത്തു ഒപ്പം ഗ്ലാസിൽ കുറച്ചു വെള്ളവും…

അരയ്ക്ക് താഴേക്ക് തളർന്നു പോയത് കൊണ്ട് കൈ കൊണ്ട് തെള്ളി നീങ്ങിയാണ് ശേഖരൻ ബെഡിൽ ചാരി ഇരിക്കുന്നത്. നളിനിയുടെ കണ്ണുകൾ ഈറൻ അണിയുന്നത് ഭാസ്കരൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

ശേഖരൻ :ആ തുടങ്ങിയല്ലോ… നിന്നോട് എത്ര തവണ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്റെ മുൻപിൽ നിന്ന് ഇങ്ങനെ കരയരുത് എന്ന്…

ഭാസ്കരൻ :എടാ ഇതിപ്പോ എത്ര കൊല്ലം ആയി ഇങ്ങനെ…

ശേഖരൻ :ഇപ്പോൾ കുറച്ചു ആയി… ഉള്ള പറമ്പ് എല്ലാം വിറ്റ് തുലച്ചു ചികിത്സക്ക് ആയി.. ജീവൻ മാത്രം നിലനിന്നു അത് മാത്രം…

ഭാസ്കരൻ : നമുക്ക് വേറെ ആശുപത്രി വല്ലതും നോക്കാമെടാ…

ശേഖരൻ :ഈ വീട്ടിൽ ആകെ ഉള്ളത് ഞങ്ങൾ രണ്ടും പിന്നെ രണ്ട് മക്കളും മാത്രം ആണ്..

ഭാസ്കരൻ :അമ്മ….

ശേഖരൻ :അത് ഈ വീഴ്ചയ്ക്ക് മുന്നേ പോയി.. അത് എന്തായാലും ഒരു വിധത്തിൽ നന്നായി.. ഈ കിടപ്പ് അവർക്ക് കാണേണ്ട അവസ്ഥ വന്നില്ലല്ലോ…

നളിനി : മതി… ഇങ്ങനെ പഴയത് പറഞ്ഞു ഇരുന്നാൽ ഉള്ള സമാധാനം കൂടി പോകും..

ഭാസ്കരൻ :എടാ പൈസ നീ നോക്കേണ്ട നമുക്ക് എന്തെങ്കിലും വഴി നോക്കാം..

ശേഖരൻ :എന്തൊക്കെ ചെയ്തിട്ടും കാര്യം ഉണ്ടോ എന്ന് തോന്നുന്നില്ല… അങ്ങനെ ഉണ്ടാകും ആയിരുന്നു എങ്കിൽ എപ്പോഴേ റെഡി ആയേനെ. ഇത് കൈയിൽ ഉള്ള എല്ലാം വിറ്റ് ചികിത്സക്ക് ആയി.. ഇനി ഒന്നും ബാക്കിയില്ല വെറുതെ നിന്റെ സമ്പാദ്യം തുലയ്ക്കേണ്ട കാര്യം ഇല്ല.

ഭാസ്കരൻ :എടാ അത്…

അപ്പോഴേക്കും ശേഖരൻ കൈ കൾ ഉയർത്തി വേണ്ട എന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞു.

അപ്പോഴേക്കും അയാൾ കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പൊതികൾ നളിനിയുടെ നേർക്ക് നീട്ടി. അവൾ ശേഖരനെ നോക്കി… ശേഖരൻ വാങ്ങി കൊള്ളു എന്ന് പറഞ്ഞു… നളിനി അത് വാങ്ങി കൈയിൽ പിടിച്ചു.

ഭാസ്കരൻ :സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഈ പ്രവാസ ജീവിതം എന്ന് പറയുന്നത് ഞാൻ ശെരിക്കും ആഘോഷിക്കുക ആയിരുന്നു. നാട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.. അവിടുത്തെ തിരക്കുകളിൽ ഓടി നടന്നു നാടുമായിട്ടുള്ള ബന്ധം തന്നെ വിട്ട് പോയി..

നളിനി : ഭാസ്കരേട്ടൻ ഭാര്യയൊക്കെ…

ഭാസ്കരൻ അതിന് മറുപടി ഒരു ചിരി ആയിരുന്നു…

ശേഖരൻ :എന്താടാ…!എന്ത് പറ്റി…!

ഭാസ്കരൻ :ഒഹ്ഹ്ഹ് അത് ഒന്നും നടന്നില്ല… സത്യത്തിൽ ഞാൻ അത് ഒന്നും നോക്കിയില്ല ജോലി. കിട്ടുന്ന പൈസ ഒക്കെ അടിച്ചു പൊളിച്ചു ജീവിച്ചു…

ശേഖരൻ :എന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടില്ലേ… ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥയിൽ നോക്കാൻ ഒരു പെണ്ണ് എങ്കിലും ഉണ്ട്… നിനക്കും വേണ്ടെടാ ഒരു തുണ..

ഭാസ്കരൻ :വയസ്സ് ഇപ്പൊ 40 കഴിഞ്ഞു ഇനി ഏത് പെണ്ണ് വരുമെടാ….

ശേഖരൻ :എടാ പൈസ ഉണ്ടാക്കുന്നത് മാത്രം ആണോ സന്തോഷം…

ഭാസ്കരൻ :അറിയാം പക്ഷേ എല്ലാം ഉണ്ടായിട്ടും എനിക്ക് ഒരു കഷ്ണം ഭൂമി തന്നിട്ട് ഇറക്കി വിട്ടതാണ്. അന്ന് ഞാൻ അത് വിറ്റ് ദുബായ്ക്ക് പോകുമ്പോൾ മനസ്സിൽ എടുത്ത തീരുമാനം ആണ്. നല്ല ഒരു പണക്കാരൻ ആകണം എന്ന്.. ഇപ്പൊ അത്യാവശ്യം അത് ഉണ്ട്.. പിന്നെ വന്നിട്ട് ആണ് നിന്റെ അവസ്ഥ അറിഞ്ഞത്..

ആദ്യം തന്നെ ഇവിടെ ഒരു വീട് ഞാൻ വിലക്ക് വാങ്ങിയിരുന്നു.. പലപ്പോഴും അവിടെ നിന്ന് പൈസ ഉണ്ടാക്കിയത് അതിനു വേണ്ടി ആയിരുന്നു.. പലപ്പോഴായി ക്യാഷ് കൊടുത്ത് ഇപ്പോൾ അത് എന്റെ പേരിൽ എഴുതി.

പിന്നെ ഒരു കാർ ബുക്ക്‌ ചെയ്തു. ഇനി ഉള്ള നാളുകൾ അങ്ങനെ പോകട്ടെ എന്ന് കരുതി… നിന്നെ ഈ അവസ്ഥയിൽ കണ്ടതിൽ വിഷമം ഉണ്ട്. കാർ വേണമെങ്കിൽ ക്യാൻസൽ ചെയ്യാം നമുക്ക് നിന്റെ ട്രീറ്റ്‌മെന്റ്ന് വേണ്ടി അത് എടുക്കാം..

ശേഖരൻ :നിനക്ക് എന്താ ഭ്രാന്ത് ഉണ്ടോ.. ഞാൻ ഈ കിടപ്പ് തുടങ്ങി കൊല്ലം കുറച്ചു ആയി. എന്റെ ചിക്കത്സയ്ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്ന പൈസ ഇപ്പൊ കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിൽ ഞങ്ങൾ ഇത്ര ദാരിദ്യത്തിൽ വീഴുക ഇല്ലായിരുന്നു…

ഭാസ്കരൻ : മക്കൾ ഒക്കെ എവിടെ… ഞാൻ ആരെയും കണ്ടു പരിചയം ഇല്ലല്ലോ..

നളിനി :അവർ സ്കൂളിൽ ആണ് ഭാസ്കരേട്ടാ.. വൈകുന്നേരം വരും..

ഭാസ്കരൻ :എത്രാം ക്ലാസ്സിൽ ആണ് അവർ പഠിക്കുന്നത്..

നളിനി : മൂത്തവൾ ഇപ്പോൾ ഡിഗ്രി .. സെക്കന്റ്‌ ഇയർ ഇളയവൾ ഫസ്റ്റ് ഇയർ…

ഭാസ്കരൻ :ഓഹ്ഹ് കുട്ടികൾ ഒക്കെ വലുതായി… ഇത്രയും നാൾ ഞാൻ ഈ നാട്ടിൽ നിന്ന് മാറി നിന്നിരുന്നോ….

ശേഖരൻ :ആ കൊള്ളാം… നീ ഇപ്പോഴും അങ്ങനെ തന്നെ.. ഒരു പോക്ക് പോയാൽ പിന്നെ ആ വഴിക്ക് തന്നെ. തിരിച്ചു ഒരു വിളിയോ പറച്ചിലോ ഒന്നും ഇല്ല..

ഭാസ്കരൻ അതിനു ഒരു ചെറിയ പുഞ്ചിരി ആണ് നൽകിയത്.

ശേഖരൻ :നളിനി നീ ഒരു ചായ ഇട്ടില്ലേ ഇതുവരെ…

നളിനി :അയ്യോ… ഞാൻ അത് മറന്നു…

ശേഖരൻ :ഇത് തന്നെ ഇവളുടെ സ്ഥിരം അവസ്ഥ..

ഭാസ്കരൻ :ഓഹ്ഹ് അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ല.. ഞാൻ ഒരു അതിഥി ആയി ഒന്നും കാണേണ്ട.. ഇവൻ എന്റെ ചങ്ങായി അല്ലേ..

ഭാസ്കരൻ ഇങ്ങനെ പറയുമ്പോൾ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ നളിനിയിൽ ആയിരുന്നു. അന്ന് കുറച്ചു നേരം അയാൾ തന്റെ സുഹൃത്തിനൊപ്പം അവിടെ സമയം ചിലവിട്ടു. വീട്ടിൽ നിന്ന് തിരികെ പോകുമ്പോൾ നളിനിയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു അയാളുടെ കണ്ണുകൾ.

വീണ്ടും അടുത്ത ദിവസം അയാൾ വീട്ടിൽ എത്തിയത് അയാളുടെ കാറിൽ ആയിരുന്നു. ഭാസ്കരൻ വീട്ടിലേക്ക് ഉള്ള പച്ചക്കറി പലചരക്കു സാധനങ്ങൾ എല്ലാം വാങ്ങി കൊണ്ട് വന്നു. വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തു കാറിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ നളിനി ഇറങ്ങി വന്നു.

സത്യത്തിൽ ആരാണ് എന്ന് പോലും അറിയാതെ ആണ് നളിനി പുറത്തേക്ക് വന്നത്. കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വരുന്ന ഭാസ്കരനെ കണ്ടപ്പോൾ നളിനിയുടെ മുഖം ശാന്തമായി…പുറത്ത് ഇറങ്ങി കാറിന്റെ ഡോർ അടച്ചു കൊണ്ട് നളിനിയെ കൈ കാണിച്ചു..

ഭാസ്കരൻ :എങ്ങനെ ഉണ്ട്….

നളിനി :കൊള്ളാം…

അവൾ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർത്തി പറഞ്ഞു.

അയാൾ ടിക്കി തുറന്നു കുറേ സാധങ്ങൾ എടുക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ നളിനി അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കി. നളിനിയുടെ നോട്ടം കണ്ട ഭാസ്കരൻ..

ഭാസ്കരൻ :നോക്കണ്ട ഇവിടെക്ക് ഉള്ളത് തന്നെ…

നളിനി :എന്തിനാ ഭാസ്കരേട്ട ഇതൊക്കെ… ഇവിടെ ഇതൊക്കെ ആവശ്യത്തിന് ഉണ്ടല്ലോ..

ഭാസ്കരൻ : അത് ഉണ്ടാകും എന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല… നിങ്ങളുടെ അവസ്ഥ എനിക്ക് അറിയാല്ലോ. അത് കൊണ്ട് വാങ്ങിയതാ..

ഭാസ്കരൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ നളിനി തല താഴ്ത്തി പിടിച്ചു… ചിലപ്പോൾ ഒക്കെ അവൾ പഴയത് ഒക്കെ ചിന്തിക്കും. അവൾ കളിച്ചു വളർന്ന അവളുടെ തറവാട്ടിനെയും വീട്ടുകാരെയും. അന്ന് അവരെ ഒക്കെ ധിക്കരിച്ചാണ് ഇറങ്ങി വന്നത്..

ഒരുപാട് സ്വപ്‌നങ്ങൾ നെയ്തു എല്ലാം ഒന്നും അല്ലാതെ ആയ പോലെ. തറവാട്ടിൽ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണിൽ ഉണ്ണി ആയിരുന്നു നളിനി. ഇളയവൾ ആയത് കൊണ്ട് ഒരുപാട് കൊഞ്ചിച്ചു ലാളിച്ചു വളർത്തി ഒടുവിൽ എല്ലാ സൗഭാഗ്യങ്ങളും തട്ടി തെറിപ്പിച്ചു ഇറങ്ങി പോരുന്നു. ഇപ്പോൾ നരക തുല്യ ജീവിതം. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു പെട്ടന്ന്…..!

ഭാസ്കരൻ :ഹലോ എന്താ സ്വപ്നം കാണുക ആണോ..

അപ്പോൾ ആണ് കൈയിൽ സാധാങ്ങൾ നീട്ടി നിൽക്കുന്ന ഭാസ്കരനെ ശ്രദ്ധിച്ചത്…

നളിനി :ഞാൻ എന്തോ പെട്ടന്ന്….

ഭാസ്കരൻ :അത് സാരമില്ല… താൻ ഇതൊക്കെ അകത്തു കൊണ്ട് വെക്ക്… പിന്നെ ആ കിറ്റിൽ നാരങ്ങ കിടപ്പുണ്ട്. വിരോധം ഇല്ലെങ്കിൽ ഒരു നാരങ്ങ വെള്ളം ഉണ്ടാക്കാൻ പറ്റുമോ…

അയാളുടെ മറുപടിക്ക് നളിനിയുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി ആയിരുന്നു നിറഞ്ഞ്‌ നിന്നത്.

നളിനി :അതൊക്കെ എന്തിനാ ചോദിക്കുന്നത്… ഞാൻ ഇട്ട് തെരില്ലേ…

ഭാസ്കരൻ :രാവിലെ വണ്ടി കാര്യത്തിന് ഇറങ്ങിയതാ.. റെഡി ക്യാഷ് ആയത് കൊണ്ട് മറ്റ് പുകിൽ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. പിന്നെ നേരെ മാർക്കറ്റിൽ പോയി ഇതൊക്കെ വാങ്ങി വന്നു..

നളിനി :അപ്പോൾ ക്ഷേത്രത്തിൽ ഒന്നും കൊണ്ട് പോകുന്നില്ലേ..

ഭാസ്കരൻ :ഓഹ്ഹ് എനിക്ക് അങ്ങനെ ഉള്ള വിശ്വാസം ഒന്നും ഇല്ല.. ഇതൊക്കെ ഞാൻ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉണ്ടാക്കിയത് ആണ് അല്ലാതെ പ്രാർത്ഥിച്ചു കിട്ടിയത് അല്ല. ഒരുപാട് പ്രാർത്ഥിച്ചിരുന്ന ഒരു സമയം ഉണ്ട് അന്ന് ഒരു ദൈവവും എന്നെ തുണച്ചില്ല. ഒരു നല്ല കാലം വരുമ്പോൾ പിന്നെ ഞാൻ എന്തിനാ അവരെ ഓർക്കുന്നത്..

നളിനി :അങ്ങനെ അല്ല ഭാസ്കരേട്ടാ, ഒരു പുതിയ തുടക്കം അല്ലെ ഒരു ഐശ്വര്യം ഒക്കെ വേണ്ടെ അത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞത് ആണ്…

ഭാസ്കരൻ :അവൻ എവിടെ എഴുന്നേറ്റ് ഇരിക്കുവാണോ..

നളിനി :അല്ല ഉറക്കം ആണ് ഉച്ചയ്ക്ക് മരുന്ന് കഴിച്ചാൽ ഒരുറക്കം പതിവാണ്.

ഭാസ്കരൻ :ആണോ… കുട്ടികൾ എപ്പോ വരും..!

നളിനി :അവരിപ്പോൾ വരും സ്കൂൾ വിട്ട് കാണും എന്തായാലും..!

ഭാസ്കരൻ :എന്നാൽ പിന്നെ അവരെ കണ്ടിട്ട് പോകാം…

നളിനി :എന്നാൽ പിന്നെ ഉമ്മറത്തേക്ക് ഇരുന്നോ ഭാസ്കരേട്ടൻ.. ഞാൻ വെള്ളം ശെരി ആക്കി ഇപ്പൊ കൊണ്ട് വരാം…

ശേഖരൻ ഉറങ്ങുന്നത് കൊണ്ട് ഇനി ഇപ്പോൾ അവൻ ഒന്നും അറിയാൻ പോകുന്നില്ല. ഒരു നിമിഷം അയാളിലെ കാമം പുറത്ത് വന്നു. അയാൾ അടുക്കളയിലേക്ക് മെല്ലെ നടന്നു. നാരങ്ങ കട്ട് ചെയ്തു പിഴിഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്ന നളിനിയുടെ പിൻഭാഗത് ആയിരുന്നു അയാളുടെ കണ്ണുകൾ തുളച്ചു കേറിയത്.

ശേഖരൻ കിടപ്പിൽ ആയത് കൊണ്ട് അത് ഇപ്പോൾ കലപ്പ ഇറങ്ങാത്ത കൃഷി ഭൂമി ആണ്. സാരിയുടെ വശത്ത് കൂടി അവളുടെ ആലില വയർ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഭാസ്കരന്റെ അവയവം മെല്ലെ ജീവൻ വെച്ചു.

എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ അയാൾ നിന്നു ഒരു നിമിഷം അയാളുടെ കൈ മുണ്ടിന് മുകളിൽ കൂടി അവയവത്തെ ഞെക്കി. പെട്ടന്ന് ഉമ്മറത്തു നിന്ന് ശബ്ദം കേട്ടു…. അമ്മേ…….

ഭാസ്കരൻ പെട്ടന്ന് വാതിൽ സൈഡിൽ നിന്ന് പിൻവാങ്ങി.. കുട്ടികളുടെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ നളിനി പെട്ടെന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ വളരെ പെട്ടന്ന് ഒഴിഞ്ഞു മാറിയത് കൊണ്ട് അവൾ ഭാസ്കരനെ കണ്ടില്ല.

അയാൾ വേഗം ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു. സ്കൂൾ യുണിഫോം ഇട്ട് രണ്ട് പെൺകുട്ടികൾ കാറിനു ചുറ്റും പരതുന്നത് കണ്ട്. ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു വരുന്ന മനുഷ്യനെ കണ്ടപ്പോൾ അവർ രണ്ടാളും പെട്ടന്ന് കാറിന്റെ സൈഡിൽ നിന്ന് മാറി നിൽക്കാൻ തുടങ്ങി…

ഭാസ്കരൻ :എന്താ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് മനസ്സിൽ ആയി കാണില്ല അല്ലെ…

അപ്പോൾ ആണ് നളിനി നാരങ്ങ വെള്ളവുമായി പുറത്തേക്ക് നടന്നു വന്നത്…നളിനി അത് ഭാസ്കരന് നേരെ നീട്ടി എന്നിട്ട് മുറ്റത്തേക്ക് നോക്കി.

നളിനി :ആഹാ വന്നല്ലോ…

ഹർഷയും ബീനയും ഭാസ്കരനെ നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ നളിനി പറഞ്ഞു..

നളിനി :ഇന്നലെ അച്ഛനെ കാണാൻ ഒരു കൂട്ടുകാരൻ വന്നെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ… അദ്ദേഹമാണ് ഇത്…

ബീന :ഹായ് അങ്കിൾ….

ഭാസ്കരൻ :ഹായ്….

ഹർഷ പെട്ടന്ന് നാണിച്ചു തല താഴ്ത്തി നിന്നു…

നളിനി :അവൾ കുറച്ചു നാണക്കാരി ആണ്.. ആരോടും വലുതായി മിണ്ടുകയില്ല..

ഭാസ്കരൻ :ഓഹ്ഹ്…

നളിനി : കേറി വാ രണ്ടും…

ഭാസ്കരൻ :എന്താ രണ്ടാളുടെയും പേര്…

ബീന :എന്റെ പേര് ബീന… ചേച്ചിയുടെ പേര്…

ഭാസ്കരൻ :അത് ചേച്ചി പറയട്ടെ…

ഇടയ്ക്ക് കയറി ഭാസ്കരൻ പറഞ്ഞു..

ഹർഷ :ഹർഷ….!

അവൾ ഒരു നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു….

നളിനി :അയ്യോ തമ്പുരാട്ടി സംസാരിക്കുമോ…

ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നളിനി പറഞ്ഞു…

നളിനി : ആരെങ്കിലും സാധാരണ പുറത്ത് നിന്ന് ഇങ്ങോട്ട് വന്നാൽ പിന്നെ ഇവളെ ഉമ്മറത്തേക്ക് കാണില്ല… അത്ര നാണം ആണ്..

ഭാസ്കരൻ : അത് ഇത്ര നാണിക്കാൻ എന്തിരിക്കുന്നു… എന്തായാലും കെട്ടിച്ചു വിടേണ്ടത് അല്ലേ..

അത് കൂടി കേട്ടപ്പോ ഹർഷ വീടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് തല കുനിച്ചു ചിരിച്ചു ഒറ്റ ഓട്ടം…

ഭാസ്കരൻ :അപ്പോഴേക്കും ഓടിയല്ലോ…

നളിനി :ഉം അത് ഭാസ്കരേട്ടൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് ആണ്… ആരെങ്കിലും വന്നാലേ ഉള്ളൂ ഈ സ്വഭാവം ഇല്ലെങ്കിൽ ഒരു ചട്ടമ്പി കല്യാണി ആണ്…

അപ്പോൾ ബീന ചോദിച്ചു…

ബീന :ഇത് അങ്കിളിന്റെ വണ്ടി ആണോ….

ഭാസ്കരൻ :അതേ എന്തെ…

ബീന :ഒന്നുമില്ല ചുമ്മാ ചോദിച്ചത് ആണ്, നല്ല രസം ഉണ്ട് വണ്ടി കാണാൻ…

ഭാസ്കരൻ :ഉം കയറിയാൽ വേണമെങ്കിൽ ഒന്നു കറക്കാം..

ബീന :ഞാൻ എപ്പോഴേ റെഡി…

ബീന തോളിൽ കിടന്ന ബാഗ് ഊരി ഉമ്മറത്തു വെച്ചു…

നളിനി :അയ്യോ വേണ്ട ബാലേട്ടാ… അവൾ ചുമ്മാ പറഞ്ഞത് ആണ്… എടി നീ പോയി ഡ്രസ്സ്‌ മാറി കുളിക്കു.. എന്നിട്ട് മുറ്റം ഒന്ന് തൂത്തു ഇട്..

ബീന :പിന്നെ എന്നെ കൊണ്ട് എങ്ങും വയ്യ അവളോട്‌ പറ തൂക്കാൻ…

നളിനി :…എന്താടി പറഞ്ഞെ…

ബീന :അല്ല ചേച്ചിയോട് പറ തൂക്കാൻ…

ഭാസ്കരൻ :എന്റെ നളിനി ഇനി അതിന്റെ പേരിൽ ഒരു വഴക്ക് വേണ്ട.. അവളൊരു ആഗ്രഹം പറഞ്ഞത് അല്ലേ… അതിനു എനിക്ക് ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല… മോൾ എന്തായാലും അമ്മ പറഞ്ഞത് പോലെ ആദ്യം ഈ യൂണിഫോം മാറിയിട്ട് വാ… എന്നിട്ട് പോകാം…

ബീന :താങ്ക്‌സ് അങ്കിളെ…

അവൾ സന്തോഷം കൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് ഓടി..

നളിനി :എന്തിനാ ഭാസ്കരേട്ടാ… വണ്ടി എടുത്ത ആദ്യ ദിവസം തന്നെ…

ഭാസ്കരൻ :നളിനിക്ക് അറിയാല്ലോ… എനിക്ക് ഒരു തുണ്ട് ഭൂമി തന്നു പുറത്ത് ആക്കിയത് ആണ് എന്റെ വീട്ടുകാർ. പിന്നെ ഞാൻ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടോ ചത്തോ എന്ന് പോലും ആരും തിരക്കിയിട്ടില്ല. ഇപ്പൊ കുറച്ചു കാശ് ആയി നാട്ടിൽ വന്നപ്പോ പലരും പഴയ ബന്ധം പറഞ്ഞു എന്നെ കാണാൻ വരുന്നുണ്ട്.

ഞാൻ അവർക്ക് ഒന്നും മുഖം കൊടുക്കാറില്ല.. പിന്നെ ദേ ഇപ്പൊ ഇവിടെ വന്നു നിങ്ങളെ ഒക്കെ കാണുമ്പോൾ ആണ് ഒരു ആശ്വാസം… ഇവിടെ നിൽക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും ഒരു സന്തോഷം ആണ്… ആരും ഇല്ലാത്തവന് ഇതൊക്കെ അല്ലേ ആശ്വാസം…

നളിനി : ഭാസ്കരേട്ടാ, ഞാൻ കരുതി അവൾ അങ്ങനെ പറയുമ്പോ എന്തെങ്കിലും ബുദ്ധിമുട്ട് ആകില്ലേ എന്ന്..

ഭാസ്കരൻ :എന്ത് ബുദ്ധിമുട്ട്…

നളിനി :ഇപ്പൊ തന്നെ ഞങ്ങളെ ഇത്രയും സഹായിച്ചു… അപ്പോൾ ഞങ്ങൾ കാരണം ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട് ഭാസ്കരേട്ടന് ഉണ്ടാകരുത് എന്ന് തോന്നി..

ഭാസ്കരൻ :ദയവ് ചെയ്തു എന്നെ ഒരു അന്യൻ ആയി കാണരുത്. കുറച്ചു മുൻപ് ഞാൻ നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞല്ലോ ആരും ഇല്ലാത്തവൻ ആണ് ഞാൻ ആ ഞാൻ ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ ആണ് ഒന്ന് ചിരിച്ചു എങ്കിലും തുടങ്ങിയത്… അതുകൊണ്ട് നിങ്ങൾക്ക് എന്ത് കാര്യം വേണമെങ്കിലും എന്നോട് പറയാം…

നളിനി :ഉം…

അപ്പോഴേക്കും ബീന റെഡി ആയി ഒരു മിടിയും ടോപ്പും ഇട്ടു വന്നു.. സത്യത്തിൽ അത് കണ്ടപ്പോൾ ഭാസ്കരന്റെ കണ്ണ് തെള്ളി പോയി. കുറച്ചു മുൻപ് അകത്തേക്ക് ഓടി പോയ പെണ്ണ് ആണോ ഇതെന്നു. യുണിഫോം നിന്ന് കളറിലേക്ക് മാറിയപ്പോൾ വല്ലാത്ത ഒരു മാറ്റം തന്നെ… അവൾ ഓടി വന്നു ഭാസ്കരന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു..

ബീന :വാ അങ്കിളെ പോകാം.. ഇനി നിന്നാൽ അമ്മയുടെ മനസ്സ് മാറും…

ഭാസ്കരൻ : ചേച്ചി വരുന്നില്ലേ…

ബീന :ഓഹ് അവളെ നോക്കി നിന്നിട്ട് കാര്യമില്ല..

നളിനി :അവൾ അങ്ങനെ പെട്ടെന്ന് അടുക്കുന്ന പ്രകൃതം അല്ല…

ബീന ഭാസ്കരന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി.. ഒരു അടിമ എന്നപോലെ അയാൾ കൂടെ പോയി… കാറിന്റെ ഡോർ തുറന്നു അകത്തു കയറി സീറ്റ് ബെൽറ്റ്‌ ഇട്ടു. മറുവശത്തു ബീനയും കയറി സീറ്റ് ബെൽറ്റ്‌ ഇട്ടു. അവർ കാറിൽ പോകുന്നത് നോക്കി നിന്ന് നളിനി കൈ വീശി കാണിച്ചു.മുകളിൽ ജനലിൽ കൂടി കാർ പോകുന്നത് നോക്കി ഹർഷ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു…

കാർ റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങി ചവിട്ടി വിട്ടു. തനി നാടൻ പെൺകുട്ടികൾ ആണ് ബീനയും ഹർഷയും. എന്നാൽ ബീനയ്ക്ക് അങ്ങനെ അടങ്ങി ഒതുങ്ങി നിൽക്കുന്ന സ്വഭാവം അല്ല ഉള്ളത് എന്തെങ്കിലും മനസ്സിൽ ഉണ്ടെങ്കിൽ വെട്ടി തുറന്നു സംസാരിക്കുന്ന പ്രകൃതം… ഹർഷ ആണെങ്കിൽ നാട്ടിൻപുറത്ത്കാരിയുടെ നാണവും ചിരിയും അടക്കി പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണും ആണ്.

കാറിനുള്ളിലെ സൗണ്ട് സിസ്റ്റത്തിൽ ആണ് ബീനയുടെ കൈ പോയി ആദ്യം തട്ടിയത്. ഒരാൾ കമ്പനി ഇട്ടാൽ പെട്ടന്ന് അയാളുമായി ഇഴുകി ചേരുന്ന ഒരു പ്രത്യേക സ്വഭാവകാരി ആണ് ബീന. അവരോട് കൂടുതൽ അടുക്കുകയും അമിത സ്വാതന്ത്ര്യം കാണിക്കുകയും ചെയ്യും.

ബീന : അങ്കിളെ ഇതിന്റെ സിസ്റ്റം വർക്ക് ഒക്കെ എങ്ങനെ ആണ്…?

ഭാസ്കരൻ :ഇത് എന്റെ ദുബായ് വർക്ക് ചെയ്യുന്ന ഒരു കൂട്ടുകാരൻ വഴി റെഡി ആക്കി എടുത്ത വണ്ടിയാണ്. പുതിയത് എടുക്കാൻ ആയിരുന്നു പ്ലാൻ. പിന്നെ വെറുതെ എന്തിനാ ഇനി അതിന്റെ ആവശ്യം എന്ന് കരുതി…

നല്ല കാറുകൾ ഒരുപാട് കിട്ടുന്നുണ്ടല്ലോ ഇപ്പൊ പഴയത്… ആർക്കും അത് വേണ്ട ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ പുതിയ വണ്ടി തേടി പോകുവല്ലേ… അത്യാവശ്യം വിലയ്ക്ക് എനിക്ക് ഇവനെ ഇങ്ങ് കിട്ടി… പിന്നെ ഇത് എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നതേ അറിയൂ ബാക്കി ഒന്നും ഞാൻ തൊട്ട് നോക്കിയിട്ടില്ല മോളെ…

ബീന :ശേ… അറിയാമെങ്കിൽ പാട്ടു കേട്ട് പോകാമായിരുന്നു….

ഭാസ്കരൻ ബീനയെ നോക്കി ചിരിച്ചു.. അവൾ ഒരു കുസൃതി പിടിച്ചവൾ ആണ്. ഒരു മിനിറ്റ് വെറുതെ ഇരിക്കില്ല… പത്താം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടി എന്നതിൽ ഉപരി അവൾക്ക് ശരീര വളർച്ച ഉണ്ട്.അത്യാവശ്യം ചുരുണ്ട നീളമുള്ള മുടിയാണ് ബീനയ്ക്ക്. ഉയരം കുറവാണ് എന്നാൽ ഫ്രണ്ടും ബാക്കും നല്ല പോലെ ഉരുണ്ട് നിൽക്കുന്ന പെണ്ണ്.

അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ കണ്ണുകൾ വളരെ ആകർഷനീയമാണ് കാണാൻ. നല്ല ഉരുണ്ട കണ്ണുകൾ വിരിഞ്ഞ ചുണ്ടുകൾ. നളിനിയെ പോലെ നല്ല ഒത്ത മുതൽ… പെട്ടന്ന്…

ബീന :എന്താ അങ്കിളെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നെ…

ഭാസ്കരൻ :ങേ എന്താ…

ബീന :അപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഒന്നും കേട്ടില്ലേ..

ഭാസ്കരൻ :ഇല്ല…

ബീന :ബെസ്റ്റ്….ഇന്ന് വണ്ടി എടുത്തു കൊണ്ട് വരുന്ന വഴി ആണോ എന്ന്..

ഭാസ്കരൻ :അതേല്ലോ…

ബീന :അല്ല അമ്പലത്തിൽ ഒന്നും കൊണ്ട് പോകുന്നില്ലേ ഒരു വണ്ടി എടുത്തിട്ട്…

ഭാസ്കരൻ :ഓഹ് അങ്ങനെ വിശ്വാസം ഒന്നും എനിക്കില്ല മോളെ… ഇതൊക്കെ ഞാൻ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉണ്ടാക്കിയ മുതൽ ആണ് ഞാൻ അങ്ങനെ കരുതുന്നുള്ളു…

ബീന :ഓഹ്ഹ് അപ്പോൾ നിരീശ്വര വിശ്വാസി ആണല്ലേ…

ഭാസ്കരൻ : പിന്നെ ഞാൻ ആരെയാ വിശ്വസിക്കണ്ട മോള് പറ… പണം ഇല്ലാത്ത എന്നെ വീട്ടുകാർ പോലും ഉപേക്ഷിച്ചു. നാട്ടുകാരുടെ വായ അടയ്ക്കാൻ ഒരു അഞ്ചു സെന്റ് എഴുതി തന്ന് പിന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല. പലപ്പോഴും വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ പള്ളു വാക്കുകൾ പറഞ്ഞു എന്നെ ഒരുപാട് വേദനിപ്പിച്ചു… സഹിക്ക വയ്യാതെ ആണ് മോളെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയത്. പിന്നെ കട ഇറക്കിൽ ഒക്കെ കിടന്നു ഉറങ്ങിയിട്ടുണ്ട്…

കടകളിൽ ഒക്കെ ജോലിക്ക് നിന്ന് കിട്ടുന്ന പൈസ കൊണ്ട് കഴിക്കാൻ ആഹാരം മേടിക്കും… പണത്തിനു ആണ് വില എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിൽ ആയി. അതുകൊണ്ട് ആണ് ഞാൻ അത് തേടി പോയത് കൈയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന സ്ഥലം വിറ്റു കിട്ടിയ പൈസ കൊടുത്തു സുഹൃത്ത് വഴി ദുബായ്ൽ എത്തി. പിന്നെ ഒരുപാട് ജോലികൾ ചെയ്തു.. ആദ്യത്തെ മൂന്ന് നാലു വർഷം വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ട് ആണ് ജീവിച്ചത്.

അതിനിടയിൽ ഞാൻ ഒരു ദൈവത്തെയും കണ്ടിട്ടില്ല മോളെ… ജോലി ചെയ്യാൻ ഉള്ള മനഃശക്തി കണ്ടിട്ട് ആകണം അറബി എന്നെ അയാളുടെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയത്. കൂടെ നിർത്തിയത്. ഇനി ഉള്ള കാലം അവിടെ എന്നായിരുന്നു ഞാൻ കരുതിയതും. പക്ഷേ മനുഷ്യൻ അല്ലേ ഒരിക്കൽ തിരിച്ചു പോകേണ്ട അവസ്ഥ വരില്ലേ.

തീരാ വ്യാധിയിൽ പെട്ട് അയാൾ കിടപ്പിൽ ആയി പക്ഷേ മരിക്കും മുൻപ് എനിക്ക് ആയി അയാൾ കുറെ സമ്പാദ്യങ്ങൾ തന്നു. മരണ ശേഷം എനിക്ക് അവിടെ എന്തോ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നി.

പിന്നെയും രണ്ട് മൂന്ന് കൊല്ലം നിന്നു അവിടെ നിന്നു കൊണ്ട് നാട്ടിൽ സ്ഥലം ഒക്കെ കണ്ട് വെച്ചു വണ്ടി നോക്കി വെച്ചു. അന്ന് എന്നെ തള്ളി പറഞ്ഞവരുടെ മുന്നിൽ കൂടി എനിക്ക് പോകണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു….

ബീന അയാളുടെ കഥ കേട്ട് അങ്ങനെ ഇരുന്നു പോയി. എപ്പോഴും എന്തെങ്കിലും കുസൃതി കാണിച്ചു മാത്രം ഇരിക്കുന്ന അവൾ അയാളുടെ കഥ കേട്ടിട്ട് ആകണം ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദത പാലിച്ചു.

ഭാസ്കരൻ :എന്തുപറ്റി മോളെ എന്താ മുഖം വല്ലാതെ ആയത്..

ബീന :ക്ലാസ്സിൽ ടീച്ചർ പഠിപ്പിക്കുന്നത് ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട് അങ്കിൾ.. പലരും വലിയ രീതിയിൽ എത്തിച്ചേരും മുൻപ് അവർക്ക് ഒരു കഷ്ടപ്പാടിന്റെ കഥ ഉണ്ടാകും എന്ന്…

ഭാസ്കരൻ :ഉം അതേ…

അയാൾ വണ്ടി കവലയിൽ കൂടി കറക്കി തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് എടുത്തു..

ബീന :സോറി അങ്കിളെ ഞാൻ കാരണം പഴയത് ഒക്കെ ഓർക്കേണ്ട അവസ്ഥ വന്നു അല്ലേ..

ഭാസ്കരൻ :ഹേയ് അതൊക്കെ എനിക്ക് ഒരു ഹരം ആണ് ഓർക്കുമ്പോൾ. കാരണം ഞാൻ ജയിച്ചു വന്ന വഴികൾ ആണ് അതെല്ലാം…

ബീന :സമ്മതിച്ചു അങ്കിളെ… അങ്കിൾ പൊളി ആണ്… അല്ല കല്യാണം ഒന്നും നോക്കിയിട്ടേ ഇല്ലേ… അതോ ഏതെങ്കിലും അറബി പെണ്ണ് ഉണ്ടോ…!

ഭാസ്കരൻ :അങ്ങനെ ആരും ഇല്ല മോളെ…! പിന്നെ അത് ഞാൻ ഇതുവരെയും ആലോചിചിട്ടില്ല. പിന്നെ ഇനി ഈ പ്രായത്തിൽ അതൊക്കെ നടക്കുമോ..

ബീന :അങ്കിൾ പൊളി ലുക്ക്‌ അല്ലേ ഈ പ്രായത്തിലും പിന്നെന്താ പ്രശ്നം…..

ഭാസ്കരൻ :നീ കൊള്ളാലോ പരിചയപെട്ടിട്ട് മണിക്കൂർ ആകുന്നെ ഉള്ളൂ അപ്പോഴേക്കും ഭയങ്കര കമ്പനി ആയല്ലോ…

ബീന : അത് സത്യം പറയാല്ലോ അങ്കിളിന്റെ കഥ കേട്ടപ്പോ വിഷമം തോന്നി. പിന്നെ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഇവിടെ വരെ എത്തിയില്ലേ സമ്മതിച്ചു അങ്കിളെ…. അതെനിക്ക് ഇഷ്ട്ടപെട്ടു…

ഭാസ്കരൻ : അതേ വീട് എത്താറായി വല്ലതും അറിഞ്ഞോ…

ബീന :ആ ബെസ്റ്റ് ഇതിപ്പോ വണ്ടിയിൽ കയറിയതും തിരിച്ചു ഇറങ്ങിയതും മാത്രമേ ഓർമ്മ കാണു… അഹ് അത് കുഴപ്പമില്ല ഇനി എപ്പോഴെങ്കിലും കയറാമല്ലോ…

അപ്പോഴേക്കും വണ്ടി മുറ്റത്തു എത്തിയിരുന്നു… അവൾ വേഗം പുറത്ത് ഇറങ്ങി.. ഒപ്പം ഭാസ്കരനും. വണ്ടി തിരിച്ചു വന്ന ശബ്ദം കേട്ട് നളിനിയും വന്നു.

നളിനി :ആഹാ എത്തിയോ…

ഭാസ്കരൻ :ഓഹ് ഞങ്ങൾ കവല വരെ പോയുള്ളു അവിടെ ചെന്ന് കറങ്ങി ഇങ്ങ് പോരുന്നു…

ബീന : ഈ അങ്കിൾ അടിപൊളി ഡ്രൈവിംഗ് ആണ് അമ്മേ…

നളിനി :മതി മതി അങ്കിളിനെ സൂപ്പ് ഇട്ട് നിന്നത്.. പോയി മുറ്റം അടിച്ചു ഇട്…

ബീന :എനിക്ക് വയ്യ അവളോട് പറ…

നളിനി പെട്ടന്ന് ബീനയുടെ മുഖത്ത് ഒരു നോട്ടം നോക്കി..

ബീന :ഓഹ്ഹ് സോറി ചേച്ചിയോട് പറ… പ്ലീസ് മാ..

നളിനി : നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഒന്നര വയസ്സ് വ്യത്യാസം ഉള്ളൂ എങ്കിലും നീ അവളെ ചേച്ചി എന്നെ വിളിക്കാവു എന്ന്…

ബീന :ഓഹ്ഹ് അതിപ്പോ അറിയാതെ വായിന്നു വന്നത് ആണ്..

ഭാസ്കരൻ :അത് വിട്ടേക്ക് പിള്ളേർ അല്ലേ..

ബീന :അങ്ങനെ പറഞ്ഞു കൊടുക്ക് അങ്കിളെ…

നളിനി :അഹ് ഇപ്പൊ അവൾക്ക് കൂട്ടിന് ആളെ കിട്ടിയപ്പോ അഹങ്കാരം കണ്ടില്ലേ…

ഭാസ്കരൻ : അവൻ ഉണർന്നരുന്നോ…

നളിനി :ഉണർന്നു… എന്നിട്ട് വീണ്ടും കിടന്നു…

ഭാസ്കരൻ :കുഴപ്പമില്ല നാളെ കാണാം…

ബീന :നാളെ വരുവോ അങ്കിളെ…

ഭാസ്കരൻ :എന്തെ വരണ്ടേ…

ബീന :പിന്നെ വരണം.. നമുക്ക് ഒന്ന് കൂടി കറങ്ങാൻ പോകാം..

നളിനി :പെണ്ണെ നിനക്ക് എന്താ, ഒരാൾ സഹായിക്കാൻ വന്നാൽ അവരെ…..

ഭാസ്കരൻ ::ഓഹ് അത് കുഴപ്പമില്ല നളിനി, സത്യം പറയാല്ലോ നിങ്ങളെ ഒക്കെ കണ്ടപ്പോ ആണ് ഒരു കുടുംബം ഒക്കെ ഉണ്ടായാൽ കൊള്ളാം എന്ന് വരെ തോന്നി പോകുന്നത്… അഹ് അതിനും ഒരു ഭാഗ്യം വേണം..

ബീന : പോട്ടെ അങ്കിളെ ഞങ്ങൾ ഒക്കെ ഇല്ലേ പിന്നെന്തിനാ ആരും ഇല്ല എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നത്…

ഭാസ്കരൻ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർത്തി അവളുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് തട്ടി…

ബീന :എന്നാൽ പിന്നെ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ…

ഭാസ്കരൻ :എന്താ….

ബീന :നാളെ സാറ്റർഡേ അല്ലേ, മറ്റന്നാൾ വണ്ടി നമുക്ക് അമ്പലത്തിൽ കൊണ്ട് പോകാം ഞാനും വരാം…

ഭാസ്കരൻ ഒരു നിമിഷം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..

നളിനി :ആ അപ്പോൾ അവൾക്ക് ബോധം ഉണ്ട്.. അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ പറഞ്ഞു കൊടുക്ക്.. അതിനിടയിൽ അവൾക്ക് വണ്ടിയിൽ കറങ്ങാല്ലോ അത് ആകും ചിന്ത…

ഭാസ്കരൻ അത് കേട്ട് ചിരിച്ചു..

ബീന :എന്താ അങ്കിളെ ഓക്കേ അല്ലേ…

ഭാസ്കരൻ :പിന്നെന്താ മോള് പറഞ്ഞാൽ പിന്നെ അങ്ങനെ തന്നെ… അതിനു ഇനി ഒരു മാറ്റം വേണ്ട…

നളിനി : നൈസ് ആയിട്ട് ആളെ സൂപ്പ് ഇട്ട് കാര്യം കാണാൻ അവളെ കഴിഞ്ഞു ആളുള്ളു…

പെട്ടന്ന് ഹർഷ താഴേക്ക് വന്നു കതകിന്റെ പിറകിൽ നിന്നു കൊണ്ട് നളിനിയെ വിളിച്ചു..

ഹർഷ :അമ്മേ അച്ഛൻ ഉണർന്നു…. തിരക്കുന്നുണ്ട്…

നളിനി :അഹ് ഉണർന്നോ…!

ഭാസ്കരൻ :ശെടാ കൊച്ചിന് ഭയങ്കര നാണം ആണല്ലോ… കതകിന്റെ പിറകിൽ നിന്ന് മുൻപോട്ട് വാടോ.. താൻ ഇങ്ങനെ നാണിച്ചാലോ..

ബീന :അങ്കിൾ പോയി കഴിഞ്ഞാൽ ഇവിടെ നിലത്ത് നിൽക്കാതെ ചാട്ടം ആയിരിക്കും…

ഭാസ്കരൻ :അതൊക്കെ നമുക്ക് മാറ്റി എടുക്കാം…

ഭാസ്കരൻ ഹർഷയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.. ആ പറഞ്ഞത് ഒരു തമാശ എന്ന രീതിയിൽ ആണ് നളിനിയും ബീനയും എടുത്തത് എന്നാൽ ഭാസ്കരൻ ഹർഷയെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അടിമുടി കൊത്തി വലിക്കുക ആയിരുന്നു..

ബീനയെ പോലെ അതികം വണ്ണമില്ലാത്ത ശരീരം ആണ് ഹർഷയ്ക്ക്. എന്നാൽ ബീനയേക്കാൾ നീളം ഉണ്ട്. നല്ല നീളൻ മുടി കൊന്ന പൂവ് പോലെ കുലച്ചു കിടക്കുന്നു. സ്തനങ്ങൾ ബീനയെക്കാളും ചെറുത് ആണ് എന്നാലും എല്ലാം പാകം ആണ്. മുട്ട് വരെ ഇറക്കം ഉള്ള കുട്ടി പാവാടയിൽ അവൾ കാണാൻ നല്ല ഭംഗി ആണ്…

നളിനി :എന്നാൽ ഭാസ്കരേട്ടാ ഏട്ടനെ കണ്ടെച്ചു പോകാം…

ഭാസ്കരൻ പെട്ടെന്ന് പൂർവ സ്ഥിതിയിൽ തിരിച്ചു വന്നു…

ഭാസ്കരൻ : എന്നാൽ പിന്നെ അങ്ങനെ ആകട്ടെ…

അകത്തു മുറിയിൽ -:

ശേഖരൻ :അഹ് നീ എത്തിയോ.. സംസാരം കേട്ടപ്പോ തോന്നി… ആരാണ് വേറെ ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ ഉള്ളത് എന്ന്..

ഭാസ്കരൻ :ഞാൻ വന്നിട്ട് കുറച്ചു ആയി… അപ്പോൾ നീ ഉറങ്ങുക ആയിരുന്നു.. അപ്പോൾ കുട്ടികള് വന്നു പിന്നെ അവരെ കൊണ്ട് പുറത്ത് ഒന്ന് പോയി കറങ്ങി വന്നു….!അയ്യോ അത് മറന്നു എടാ കാർ വാങ്ങി കേട്ടോ…

ശേഖരൻ :ആഹാ അത് വാങ്ങി നേരെ ഇങ്ങോട്ട് ആണോ വന്നത്…

ബീന :അങ്കിൾ എന്നെ കൊണ്ട് പുറത്ത് ഒക്കെ ചുറ്റി…

ശേഖരൻ :അഹ് വന്നപോളെ അങ്കിളിനെ വളച്ചു കൈയിൽ എടുത്തോ… എടാ അവൾക്ക് ഒരുപാട് സ്വാതന്ത്ര്യം കൊടുക്കേണ്ട കൊടുത്താൽ അവൾ മടിയിൽ കയറി ഇരിക്കും..

നളിനി :അഹ് ബെസ്റ്റ്… ഞായറാഴ്ച അമ്പലത്തിൽ കാർ കൊണ്ട് പോയി പൂജ ചെയ്യാൻ ആണ് പ്ലാൻ അത് നമ്മുടെ പ്രിയപ്പെട്ട സന്താനം പറഞ്ഞിട്ട് ആണ്…

ശേഖരൻ :അഹ് കൊള്ളാം..

ഭാസ്കരൻ :അത് കുഴപ്പമില്ല ടാ… സത്യത്തിൽ ഇതൊക്കെ ഒരു സന്തോഷം ആയിട്ടേ ഞാൻ കാണുന്നുള്ളൂ…

ശേഖരൻ :സത്യത്തിൽ ഇതെന്ത്‌ അവസ്ഥ ആണ്.. ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ കൂടെ പിറപ്പുകളുടെ സങ്കടം കണ്ട് കാലം കഴിക്കാൻ ആണോ യോഗം. ഇതിലും ഭേദം മരിക്കുന്നത് അല്ലേ…

പെട്ടന്ന് ആ മുറി ആകെ നിശബ്ദമായി… നളിനിയുടെ വിങ്ങി പൊട്ടൽ വല്ലാണ്ട് പുറത്തേക്ക് വന്നു. സാരിയുടെ തുമ്പ് കൊണ്ട് മൂക്ക് മുഖവും പൊത്തി പിടിച്ചു അവൾ വല്ലാതെ വിങ്ങി. അത് കണ്ട് കൊണ്ട് ആകണം രണ്ടു പെണ്മക്കളും അവരെ വന്നു കെട്ടിപിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങിയത്..

ഭാസ്കരൻ :എന്താ ശേഖരാ ഇത് അവരെ എന്തിനാ വിഷമിപ്പിക്കുന്നത്…

ശേഖരൻ :ഉം…

ബീന പെട്ടന്ന് മുഖം തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

ബീന :മതി മതി ഇവിടെ ഒരു പ്രശ്നം ഇല്ല… നമ്മൾ എപ്പോഴും ചിരിച്ചു നടക്കണം അതാ അപ്പായ്ക്ക് ഇഷ്ടം… നമ്മൾ പഠിച്ചു ഇതെല്ലാം നേരെ ആക്കും…

വല്ലാത്ത ഒരു എനർജി ഉള്ള പെണ്ണ് ആണ് ബീന..

ഹർഷ നളിനിയെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു…

ഭാസ്കരൻ : അഹ് അത് പോട്ടെ.. ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായ് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഞാൻ ദേ ഇവൾ പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു കാര്യം ഓക്കേ പറയുവാ…

ബീനയെ കൈ ചൂണ്ടി ഭാസ്കരൻ പറഞ്ഞു…

ശേഖരൻ :ആഹാ അവൾ എന്താ നിന്നോട് പറഞ്ഞു…

ഭാസ്കരൻ :കുറച്ചു മുൻപ് പറഞ്ഞത് തന്നെ, വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം ഞാൻ ക്ഷേത്രത്തിൽ പോകാൻ പോകുന്നു… പോകുന്നില്ല എന്ന് കരുതിയ സ്ഥലത്തേക്ക് ആണ് നിന്റെ മകൾ പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ പോകുന്നത്..

ശേഖരൻ അത് കേട്ടപ്പോൾ മുഖത്ത് ഒരു സന്തോഷം കണ്ടു..

ഭാസ്കരൻ :ഒരു കാര്യം ചെയ്യൂ നീയും വാ…

ശേഖരൻ :എടാ എന്റെ അവസ്ഥ നീ കണ്ടില്ലേ.. നേരെ നിൽക്കാൻ പോലും പറ്റാത്ത ഈ അവസ്ഥയിൽ ഞാൻ എങ്ങനെ… അത് വേണ്ട സത്യം പറഞ്ഞാൽ നിങ്ങൾക്ക് പിന്നെ എന്റെ കാര്യം നോക്കാനേ സമയം കാണുക ഉള്ളു…

നളിനി : ഭാസ്കരേട്ടാ, അത് കുഴപ്പമില്ല കുട്ടികൾ ആയി പോയിട്ട് വാ…

ശേഖരൻ :അപ്പോൾ നീ പോണില്ലേ…. നളിനി

നളിനി :ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇട്ടിട്ട് ഞാൻ എവിടെ പോകും… പോയാൽ പിന്നെ എനിക്ക് എന്ത് സമാധാനം…

ശേഖരൻ :എനിക്ക് സന്തോഷം ഉള്ളൂടി.. എനിക്ക് പറ്റാത്തത് കൂട്ടുകാരനിൽ നിന്നും സാധിച്ചു… നിങ്ങൾ ഒക്കെ സന്തോഷത്തോടെ ഇരിക്കുന്നത് കാണാൻ അല്ലേ എനിക്ക് ഇഷ്ടം… നീയും പോയി വാ അവരുടെ കൂടെ.. കുറച്ചു നേരം അല്ലേ ഞാൻ ഇവിടെ ഇരിക്കാം കുഴപ്പമില്ല…

നളിനി :അത് വേണ്ട ശേഖരേട്ടാ…..

ശേഖരൻ :വേണം നീ ഇങ്ങനെ അടഞ്ഞു മൂടി കിടക്കുന്നത് എനിക്ക് എന്തോ സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല…

നളിനി :അത് എന്റെ കടമ അല്ലേ ഏട്ടാ ഞാൻ അല്ലാതെ പിന്നെ ആരാ….

ശേഖരൻ : കുറച്ചു നേരം നീ ഇവിടെ അടുത്ത് ഇല്ല എന്ന് കരുതി എനിക്ക് ഒന്നും സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നില്ല.. പോയി വാ കുഴപ്പമില്ല..

ബീന : അച്ഛൻ ഓക്കേ ആണെങ്കിൽ പിന്നെ എന്താ കുഴപ്പം. നമ്മൾ ക്ഷേത്രത്തിൽ അല്ലേ പോകുന്നത് പോയിട്ട് തിരിച്ചു പോരുന്നു…

ഭാസ്കരൻ :അത്ര തന്നെ… അത് അങ്ങ് ഉറപ്പിച്ചു… കരഞ്ഞത് ഒക്കെ മതി

ഭാസ്കരൻ പറഞ്ഞു….

ഭാസ്കരൻ :എന്നാൽ ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ ഇറങ്ങട്ടെ നാളെ ഒന്ന് രണ്ടിടത്തു പോകണം മറ്റന്നാൾ ഞാൻ കാലത്ത് എത്താം..

അയാൾ ശേഖരന് കൈ കൊടുത്ത് നളിനിക്കും കുട്ടികൾക്കും തല കുലുക്കി കാണിച്ചു പുറത്തേക്ക് പോയി. കാർ പുറകിലേക്ക് റിവേഴ്‌സ് തിരിക്കുമ്പോൾ അയാളുടെ കണ്ണുകൾ നളിനിയുടെ ശരീരത്തിൽ നുഴഞ്ഞു കയറുക ആയിരുന്നു…

ബീന ഉമ്മറത്തു നിന്ന് ടാറ്റ കാണിച്ചു കൊണ്ട് കൈ വീശുന്നുണ്ട് അതുപോലെ തന്നെ ഹർഷ അപ്പുറത്ത് തന്നെ നോക്കി നിൽപ്പുണ്ട്… നളിനിയും കാറിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു… കാർ പിറകിലേക്ക് തിരിച്ചു വേഗം ഓടി പോയി.

രക്ഷകൻ ആയി വന്ന ഭാസ്കരൻ ഇനി ആടി തീർക്കുന്നത് എന്തൊക്കെ ആകാം. വിചാരിച്ച പോലെ അവരുടെ എല്ലാം മനസ്സിൽ അയാൾ കയറി പറ്റി കഴിഞ്ഞു. മുന്പോട്ട് ഉള്ള പോക്കിന് വേണ്ടി അയാൾ തുടക്കം കുറിച് കഴിഞ്ഞു…

ക്ഷേത്രത്തിൽ പോകുന്ന രാവിലെ തന്നെ അയാൾ അവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് എത്തി. ബീന രാവിലെ തന്നെ റെഡി ആയി വണ്ടി നോക്കി നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. കാർ കണ്ടപ്പോൾ ഉമ്മറത്തു നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് പുറത്തേക്ക് വന്നു. ഭാസ്കരൻ നല്ല വെള്ള ഒരു മുണ്ട് ഉടുത്തു ആണ് വന്നത്… കാറിൽ നിന്ന് പുറത്ത് ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ബീന അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നു…

ഭാസ്കരൻ :ആഹാ കലക്കൻ ആയല്ലോ… രാവിലെ തന്നെ നല്ല ഉഷാറിൽ ആണല്ലോ…

ബീന :അങ്കിൾ അടിപൊളി ആയിട്ടുണ്ട് ഈ ഡ്രെസ്സിൽ…

ഭാസ്കരൻ :അവിടെ നിന്ന് പറദാ കണ്ട് മടുത്തു.. ദേ നല്ല അടിപൊളി നാടൻ വേഷം.. സൂപ്പർ…

ബീന നല്ല ഒരു മിടിയും ടോപ്പും ആണ് ഇട്ടേക്കുന്നത്. പച്ചയും വെള്ളയും കലർന്ന ആ വസ്ത്രം അവളെ മനോഹരി ആക്കി..

ഭാസ്കരൻ :ബാക്കി ആൾക്കാർ എവിടെ

ബീന :ഹർഷ ചേച്ചി കുളിക്കാൻ കയറിയാൽ ഒരു മണിക്കൂർ ആണ്.. അമ്മ ചീത്ത പറഞ്ഞു ഇറക്കിയതേ ഉള്ളൂ.. ഇപ്പൊ അമ്മ കുളിക്കാൻ പോയേക്കുവാ ഇപ്പൊ വരും..

ഭാസ്കരൻ :ആഹാ…

ബീന :വാ ചായ കുടിചില്ലല്ലോ,,, ഇവിടുന്ന് കുടിക്കാം..

ബീന അയാളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു അകത്തേക്ക് വലിച്ചു നടന്നു. ബീനയുടെ അധികമായ സ്വാതന്ത്ര്യം അയാൾക്ക് വല്ലാതെ പിരി മുറുക്കം ഉണ്ടാക്കി. തന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ട് പോകുമോ എന്ന് പോലും ചിന്തിച്ചു… അകത്തേക്ക് നടന്നു കയറിയപ്പോൾ അയാൾ ആ കാഴ്ച കണ്ട് ഒരു നിമിഷം നിന്ന് പോയി. കുളിച്ചു മാറു വരെ മറച്ചു കൊണ്ട് നടന്നു വരുന്ന നളിനിയെ ആണ്. ബീന പെട്ടന്ന് ഭാസ്കരന്റെ കൈ വിട്ടു..

ബീന :അമ്മേ…..!

നളിനി അങ്ങോട്ട്‌ നോക്കിയപ്പോൾ ഭാസ്കരൻ.. അവൾ പെട്ടന്ന് മാറിൽ ഒരു കൈ വെച്ച് കൊണ്ട് ചെറുതായി എന്തോ പറയാൻ വന്നു… പക്ഷേ എന്തോ ടെൻഷനിൽ പറയാൻ വന്നത് അങ്ങ് വിഴുങ്ങി പോയി. പെട്ടെന്ന് മുറിയിലേക്ക് കയറി വാതിൽ അടച്ചു. അതേ സമയം നളിനിയുടെ കഴുത്തും മുല വെട്ടുകളും കണ്ട് ഭാസ്കരൻ കമ്പി അടിച്ചു നിൽക്കുക ആയിരുന്നു. ബീനയും ആകെ ഒന്ന് ചൂളി പോയി…

ബീന :വാ നമുക്ക് അച്ഛന്റെ അടുത്തേക്ക് പോവാം…

ഭാസ്കരൻ അങ്ങോട്ട് നടക്കുമ്പോൾ പോലും അയാളുടെ കണ്ണുകൾ കുറച്ചു മുൻപ് അടഞ്ഞു പോയ മുറിയിലേക്ക് ആയിരുന്നു. ഇനിയും എത്ര നാൾ കാത്തിരിക്കണം ആ സുദിനം വന്നെത്താൻ.. അയാൾ ശേഖരന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു..

ശേഖരൻ :ആ നീ വന്നോ…

ഭാസ്കരൻ :ഇപ്പൊ വന്നു കേറിയാതെ ഉള്ളു…

ശേഖരൻ : മോളെ അമ്മയോട് ചായ ഇടാൻ പറ…

ഭാസ്കരൻ ബീനയെ നോക്കിയപ്പോ അവൾക്ക് എന്തോ മുൻപ് നടന്ന കാര്യം അറിയാതെ ഓർത്ത് ചിരിച്ചു…

ശേഖരൻ :നീ എന്താ ചിരിക്കുന്നത്…

ബീന :ഹേയ് ഒന്നുമില്ല… ഞാൻ പോയി ചായ കൊണ്ട് വരാം..

ബീന പോയ പുറകെ ഹർഷ അങ്ങോട്ട് കയറി വന്നു. ഭാസ്കരനെ കണ്ടപ്പോൾ അവൾ പെട്ടെന്ന് ഒന്ന് പിറകിലേക്ക് ഒതുങ്ങി നിന്നു…

ഹർഷ :അങ്കിൾ എപ്പോ വന്നു…

ഭാസ്കരൻ :ഭാഗ്യം ഒന്ന് സംസാരിച്ചു കണ്ടല്ലോ അത് മതി…

ഹർഷയുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു..

ശേഖരൻ :വേറെ ആൾക്കാരോട് അവൾ ഒന്ന് മിണ്ടുന്നതു തന്നെ ഇപ്പോൾ ആണ് കാണുന്നത്..

ഭാസ്കരൻ ഹർഷയെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി..
ചുവപ്പും ഗോൾഡും നിറഞ്ഞ മിടിയും ടോപ്പും.. വല്ലാത്ത ഒരു ഭംഗി ആണ് അവളെ അതിൽ കാണുവാൻ…

ഭാസ്കരൻ :പിന്നെ പഠിത്തം ഒക്കെ എങ്ങനെ പോകുന്നു..

ഹർഷ :കുഴപ്പം ഇല്ല അങ്കിളെ…

ഭാസ്കരൻ :ഉം നന്നായി പഠിക്കണം കേട്ടോ…

അപ്പോഴേക്കും ബീന ചായയുമായി വന്നു..

ശേഖരൻ :ഇത്ര പെട്ടന്ന് ചായ റെഡി ആയോ…

ബീന :ഇട്ട് വെച്ചേക്കുക ആയിരുന്നു വരുമ്പോൾ ഒന്ന് ചൂടാക്കേണ്ട കാര്യം അല്ലേ ഉള്ളു..

അപ്പോളേക്കും നളിനി പച്ച ബ്ലൗസും വെള്ളയിൽ പച്ച ബോർഡർ ഉള്ള കസവു സാരിയും ഉടുത്തു അങ്ങോട്ട് കയറി വന്നു. അവൾ ഭാസ്കരനെ കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ മുഖത്ത് ഒരു ചമ്മൽ തോന്നി..

ശേഖരൻ :എത്ര നാളായി നിന്നെ ഇങ്ങനെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട്…

നളിനിയുടെ മുഖത്ത് അവൾ തന്നെ ഒരു ചെറിയ ചിരി വരുത്തി..

ഭാസ്കരൻ :കണ്ടില്ലേ ഇപ്പൊ നീ ഹാപ്പി ആയി അത് കണ്ടപ്പോ അവരും ഹാപ്പി ആയി. അപ്പോൾ പിന്നെ സമയം കളയണ്ട ഇറങ്ങിയാലോ..

ശേഖരൻ: അത് തന്നെ സമയം കളയണ്ട…!

നളിനി :എന്നാൽ ഞങ്ങൾ പോയിട്ട് വരാം ഏട്ടാ…

ശേഖരൻ :ഉം..

അയാൾ തലയാട്ടി… ഒന്ന് നോക്കിയാൽ സന്തോഷവും സങ്കടവും അയാൾക്ക് ഉണ്ട്. ഒന്ന് അവരുടെ കൂടെ സന്തോഷത്തിൽ കൂടെ ചേരാൻ പറ്റാത്തതിൽ മറ്റൊന്ന് തന്റെ ഈ അവസ്ഥയിലും സുഹൃത്തു രക്ഷകൻ ആയി വന്നത്. അയാൾ അങ്ങനെ അവർ പോകുന്നത് നോക്കി കിടന്നു…

പുറത്ത് കതക് അടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു ഒപ്പം മുറ്റത്തു കിടക്കുന്ന കാർ ഓൺ ആകുന്നതും. കുട്ടികൾ വളരെ സന്തോഷത്തിൽ ആയിരിക്കും അയാൾ മനസ്സിൽ കരുതി. മുൻ സീറ്റിൽ ഭാസ്കരൻ ഒപ്പം ഇരുന്നത് ബീനയാണ് പിറകിൽ നളിനിയും ഹർഷയും കയറി. ഭാസ്കരന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ നളിനിയ്ക്ക് അപ്പോഴും എന്തോ ചമ്മൽ തോന്നി.

ഗ്ലാസിൽ കൂടി തന്നെ ഒന്ന് നോക്കി ചിരിക്കുന്ന ഭാസ്കരനെ നളിനിയും ശ്രദ്ധിച്ചു. വണ്ടി അങ്ങനെ മെല്ലെ ക്ഷേത്രം ലക്ഷ്യം ആക്കി പോയി കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. ഒടുവിൽ അവിടെ എത്തി, വീട്ടിൽ നിന്നും അൽപ്പം ദൂരെ ആയിരുന്നു ക്ഷേത്രം അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഒരു

ഇരുപതു മിനിറ്റ് യാത്ര ഉണ്ടായിരുന്നു.നാളുകൾക്ക് ശേഷം ആദ്യം ആയിട്ട് ആണ് ക്ഷേത്രത്തിൽ വരുന്നത്. ഒന്നും കാര്യം ആക്കാതെ അയാളും അവരുടെ ഒപ്പം നടന്നു. ക്ഷേത്രത്തിൽ വലിയ തിരക്ക് അപ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.ക്ഷേത്രത്തിൽ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി കൈ കൂപ്പി നളിനി പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത് കണ്ടു. അത് കഴിഞ്ഞു നളിനി അയാളോട് സംസാരിക്കാൻ ആയി അടുത്തേക്ക് വന്നു…

നളിനി :ഭാസ്കരേട്ടാ വണ്ടിയുടെ കീ ഇങ്ങ് താ.. പൂജിക്കാൻ കൊടുക്കാം..

അയാൾ വണ്ടിയുടെ കീ കൊടുത്തു ഒപ്പം ഒരു നൂറിന്റെ നോട്ടും.. ആ സമയം ബീനയും ഹർഷയും വലം ചുറ്റാൻ തുടങ്ങി.

തിരുമേനി :അവിടെ പോയി രസീത് എഴുതി കൊള്ളുക…

നളിനിയും ഒപ്പം ഭാസ്കരനും കൂടെ പോയി.. അവിടെ ചെന്ന് നളിനി അയാളോട് പൂജ കാര്യം പറഞ്ഞു…

കീറിയ വാഴയിലയിലേക്ക് വണ്ടിയുടെ കീ വെക്കുവാൻ അയാൾ പറഞ്ഞു… പിന്നെ അയാൾ അവരോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി..

കുട്ടികൾ രണ്ടും നിങ്ങളുടെ അല്ലെ…

നളിനി :അതേ…

അയാൾ :അഹ് കുട്ടികൾക്ക് അച്ഛന്റെ നല്ല ചായ ഉണ്ട് അതാ ചോദിച്ചത്…

അയാൾ ഭാസ്കരനെയും നളിനിയേയും നോക്കി പറഞ്ഞു. അത് കേട്ട് അവൾ ഒന്ന് അമ്പരന്നു..ഒരു നിമിഷം അത് കേട്ട് ഭാസ്കരനും ഒന്നും പറയാൻ പറ്റിയില്ല.

നളിനി :അ… അത്.

ആട്ടെ എന്താ ഭർത്താവ് ജോലി…

നളിനി ഒന്നും പറയാൻ പറ്റാതെ ഒന്ന് കുഴങ്ങി..

അയാൾ വീണ്ടും തുടർന്നു,

എന്തായാലും വണ്ടി ഒക്കെ വാങ്ങിയില്ലേ നല്ല ജോലിക്കാരൻ ആകണം. നല്ലൊരു തുടക്കം ആകട്ടെ. ഈ രസീതും കീയും പടിയിലേക്ക് വെച്ച് കൊടുക്കുക..

നളിനി ഭാസ്കരന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചു അവൾ ആ കീ എടുത്തു പടിയിലേക്ക് വെച്ച് കൊടുത്തു. അപ്പോഴേക്കും പ്രതിക്ഷിണം കഴിഞ്ഞു ബീനയും ഹർഷയും തിരികെ എത്തി..

കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോളേക്കും പൂജാരി കീ പൂജിച്ചു വാഴയിലയിൽ വെച്ച് പടിയിലേക്ക് വെച്ചു. ദക്ഷിണയും കൊടുത്ത് അവർ അത് വാങ്ങി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

ഭാസ്കരൻ നളിനിയെ നോക്കി അവൾ തല കുനിച്ചു നടക്കുകയാണ്. രാവിലെ തന്നെ മാറ് വരെ മറച്ചു പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന നളിനിയെ കണ്ടു. ഇപ്പൊ അയാളുടെ വായിൽ നിന്ന് കേട്ടു ഭാര്യ ആണോ എന്ന്… അയാൾക്ക് എന്തോ അത് നന്നായി ഇഷ്ടപെട്ടു. അമ്പലത്തിന് മുൻപിൽ ഒരു ആൽമരം നിൽപ്പുണ്ട് ഭാസ്കരൻ അങ്ങോട്ട് നടക്കുന്നത് നളിനി കണ്ടു. ഒപ്പം ബീനയും ഹർഷയും കൂടി.

നീണ്ടുകിടക്കുന്ന പാട ശേഖരത്തിന്റെ ഒരറ്റം ആൾത്തറയുടെ മുന്നിൽ അവസാനിക്കുന്നു. നല്ല ഭംഗിയുള്ള ആ സഥലം കണ്ടപ്പോൾ ബീനയും ഹർഷയും അങ്ങോട്ട്‌ പോയി.. ബീന കൈ കാട്ടി നളിനിയെ വിളിച്ചു എങ്കിലും അവൾ വരാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല അപ്പോൾ ആണ് ഭാസ്കരൻ നളിനിയോട് അങ്ങോട്ട്‌ ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞത്. അവൾക്ക് സത്യത്തിൽ ഭാസ്കരനെ മുഖം കൊടുക്കാൻ എന്തോ ചമ്മൽ തോന്നി. വന്ന പാടെ അവൾ ഭാസ്കരനോട് പറഞ്ഞു..

നളിനി :ക്ഷമിക്കണം ഭാസ്കരേട്ടാ…

ഭാസ്കരൻ :എന്തിനു…

നളിനി :അയാൾ അങ്ങനെ ഒക്കെ ചോദിക്കും എന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല…

ഭാസ്കരൻ :ഓഹ്ഹ് അതൊന്നും കാര്യമില്ല അയാൾക്ക് അറിയില്ലല്ലോ ഒന്നും…

അപ്പോഴേക്കും കുട്ടികൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന കുളത്തിന്റെ പടവ് ഇറങ്ങി കാൽ കഴുകാൻ ആയി പോയി.. പെട്ടന്ന് നളിനി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു..

നളിനി :മതി അങ്ങോട്ട്‌ ഇറങ്ങേണ്ട..

ബീന :കരയിൽ നിൽക്കുവാ ഇറങ്ങില്ല…

നളിനി :ഭാസകരേട്ടാ എനിക്ക് നിങ്ങളോട് പറഞ്ഞു തീരാൻ പറ്റാത്ത അത്ര കടപ്പാട് ഉണ്ട്… എന്റെ മക്കളെ ഇങ്ങനെ തുള്ളി ചാടി നടക്കുന്നത് കാണാൻ ഞാൻ ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഭാസ്കരൻ :അതൊന്നും വേണ്ട, ദേ നോക്ക് താൻ ആഗ്രഹിച്ചത് പോലെ അവർ ഇപ്പോൾ എത്ര സന്തോഷത്തിൽ ആണെന്ന്…

നളിനി :അതേ…. ശേഖരേട്ടന്റെ ഈ അവസ്ഥ ആണ് ഞങ്ങൾക്ക് സഹിക്കാൻ വയ്യാത്തത്…

ഭാസ്കരൻ : വരാൻ ഉള്ളത് വരും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല..

നളിനി :അതേ… ചിലപ്പോൾ എന്റെ വീട്ടുകാർ എന്നെ ഒരുപാട് പ്രാഗി കാണും… ആ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഞാൻ എല്ലാ സുഖങ്ങളും കളഞ്ഞു ഇറങ്ങി പോയവൾ അല്ലേ..

ഭാസ്കരൻ :ആരും ഒന്നും മുൻകൂട്ടി കാണുന്നില്ലല്ലോ നളിനി.. എല്ലാം വന്നു ചേരുക അല്ലേ…

നളിനി :അതേ…

ഭാസ്കരൻ :ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ…

നളിനി :എന്താ…

ഭാസ്കരൻ :നിനക്ക് ഇപ്പോൾ ഉള്ള ജീവിതത്തിൽ അവൻ ഒരു ഭാരം ആയി തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ…?

നളിനി ഒരു നിമിഷം മിണ്ടാതെ നിന്നു. കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് ഒഴുകി അത് കവിളിൽ കൂടി ഒഴുകി ഇറങ്ങി…

ഭാസ്കരൻ :അയ്യോ കരയല്ലേ ഞാൻ പറഞ്ഞത് നിങ്ങളുടെ പ്രയാസങ്ങളെ പറ്റിയാണ്…

നളിനി :ഇല്ല മനസ്സിൽ ആയി… ജീവിതത്തിൽ സുഖം മാത്രം അല്ലല്ലോ വിഷമ ഘട്ടങ്ങളും ഉണ്ടാകില്ലേ ഞാൻ ഇതിനെ അങ്ങനെയെ കാണുന്നുള്ളൂ..

ഭാസ്കരൻ :താൻ മുഖം തുടയ്ക്ക് കുട്ടികൾ വന്നാൽ കാണും…

നളിനി മുഖം തുടച്ചു…

ഭാസ്കരൻ : ഇപ്പൊ ഓക്കേ ആയോ… പിന്നെ ആ പുള്ളി അമ്പലത്തിൽ വെച്ച് അങ്ങനെ ചോദിച്ചപ്പോ പെട്ടന്ന് ഞാൻ എന്താ പറയാ എന്ന് ചിന്തിച്ചു. ഞാൻ കരുതി താൻ എന്തെങ്കിലും പറയും എന്ന്..

നളിനി : ഞാൻ കരുതി ചേട്ടൻ പറയുമെന്ന്…

ഭാസ്കരൻ :എനിക്ക് വായിൽ നിന്ന് ന്തെങ്കിലും വന്നാൽ അല്ലേ പറയാൻ പറ്റുള്ളൂ നളിനി…

നളിനി ഭാസ്കരന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു പുഞ്ചിരി വന്നു…

നളിനി :അല്ല സത്യത്തിൽ ഇനി കെട്ടാൻ പ്ലാൻ ഒന്നുമില്ലേ ഇങ്ങനെ അങ്ങ് പോകാൻ ആണോ പ്ലാൻ….

ഭാസ്കരൻ : എനിക്ക് ഈ പ്രായത്തിൽ ഇനി ആര് പെണ്ണ് തെരാൻ ആണ്..

നളിനി :ഭാസ്കരേട്ടാ നിങ്ങൾ ഒരു നല്ല മനുഷ്യൻ ആണ്.. നല്ലത് എന്തെങ്കിലും ദൈവം നിങ്ങൾക്ക് കരുതി വെച്ചിട്ടുണ്ടാകും..

ഭാസ്കരൻ :ഓഹ്ഹ് അതിൽ ഒന്നും എനിക്ക് വിശ്വാസം ഇല്ല..

നളിനി ഭാസ്കരന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞു..

നളിനി :അതുകൊണ്ട് ആണോ നെറ്റിയിൽ ചന്ദനം പോലും ഇടാതെ നിൽക്കുന്നത്… ഒന്ന് അമ്പലത്തിൽ വന്നത് അല്ലേ മാഷേ..

പറഞ്ഞു തീരും മുൻപേ അവൾ പ്രസാദം തുറന്ന് ചന്ദനം എടുത്തു വിരലിൽ തൊട്ട് ഭാസ്കരന്റെ മുഖത്തേക്ക് അടുത്ത് പെട്ടന്ന് അയാൾ അവളുടെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു… ഒരു നിമിഷം ആ കൈകളുടെ മൃദുത്വത്തിൽ അയാൾ അലിഞ്ഞു പോയി. മറ്റൊരാൾ ബലമായി കൈയിൽ പിടിച്ചപ്പോൾ എന്തോ ഒരു ശക്തി ഒരു നിമിഷം അവളുടെ കൈകളിൽ കൂടി കടന്നു പോയി.

പെട്ടന്ന് ഭാസ്കരൻ കൈ പിടി വിട്ടു.. നളിനി കൈ പിൻ വലിക്കാൻ ഒരുങ്ങിയപ്പോൾ അയാൾ വീണ്ടും കൈയിൽ പിടിച്ചു മുഖം കാണിച്ചു കൊടുത്തു.. എന്തോ അയാളുടെ മുഖം വല്ലാതെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തറഞ്ഞു കയറും പോലെ തോന്നി..

ഒരു വല്ലാത്ത വശീകരിക്കുന്ന നോട്ടം.. അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഉടക്കി നളിനിയുടെ കണ്ണുകൾ അനങ്ങാതെ നിന്നു.അയാൾ നെറ്റിയിൽ കുറി ഇടുവാൻ എന്ന വണ്ണം കൈ അടുപ്പിച്ചു. ഒരു നിമിഷം അയാളുടെ കൈ വലയത്തിൽ അകപ്പെട്ടപോലെ അവൾ നിന്നു… ഒരു വിധത്തിൽ ചന്ദനം തൊട്ടു. പെട്ടന്ന് പിറകിൽ നിന്ന് വിളി കേട്ടു..

അമ്മേ…….!

നളിനി കൈ പിൻവലിച്ചു തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. ബീന ആണ് വിളിച്ചത് കൂടെ ഹർഷയും ഉണ്ട്..

നളിനി : വാ പോകാം മതി… സമയം കുറെ ആയി..

ബീന :വെരുവാണ്… അവിടെ നല്ല രസം ഉണ്ട് നിൽക്കാൻ…

നളിനി :ഉം…

ഭാസ്കരൻ : നിൽക്കണോ എങ്കിൽ നിൽക്കാം ഇല്ലെങ്കിൽ പോകാം..

അയാൾ അത് പറഞ്ഞത് നളിനിയെ നോക്കി ആയിരുന്നു… നളിനിയിൽ ചെറിയ സംശയങ്ങൾ ഉടലെടുക്കും പോലെ തോന്നി.. ഭാസ്കരേട്ടൻ ഇനി എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ അഭിനയിക്കുന്നതാണോ അതോ ശെരിക്കും തങ്ങളെ സഹായിക്കാൻ തന്നെ വന്നത് ആണോ.

അയാളുടെ നോട്ടത്തിൽ ഒക്കെ എന്തോ ഒരു വശീകരണം ഒളിച്ചു നിൽക്കുന്നത് പോലെ തോന്നുന്നു. പക്ഷേ ഈ ഒരു സമയത്ത് തങ്ങളെ രക്ഷിക്കാൻ അയാൾക്ക് അല്ലാതെ മറ്റാർക്കും തോന്നിയിട്ടില്ല വീട്ടിലേക്ക് ആവശ്യത്തിന് സാധങ്ങൾ എല്ലാം വാങ്ങി തന്നു…

അയാളെ സംശയിക്കുന്നത് പാപം ആണ് അങ്ങനെ മനസ്സിൽ കൂടി ചിന്തിക്കാൻ പാടില്ല നളിനി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.. അപ്പോഴേക്കും അവർ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.. ഭാസ്കരൻ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് നളിനിയോട് ചോദിച്ചു…

ഭാസ്കരൻ :എന്താ എന്ത്പറ്റി….! എന്താ ആലോചിച്ചു നിൽക്കുന്നത്…

നളിനി :ഒന്നുമില്ല…

ഭാസ്കരൻ :ഉം ശെരി വാ പോകാം, കുട്ടികൾ വണ്ടിയിൽ കയറി കഴിഞ്ഞു എപ്പോഴേ…

ഡോർ തുറന്നു നളിനി അകത്തേക്ക് കയറുമ്പോൾ പോലും അയാളുടെ കണ്ണുകൾ അവളുടെ ശരീരത്തിൽ ഇഴഞ്ഞു നടക്കുക ആയിരുന്നു..

 

ആ സാരി ഇടയിൽ കൂടി വയർ ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന ചിന്ത അയാളെ ഭ്രാന്തനാക്കി… കാർ പിന്നെ നേരെ പോയത് ടൗണിലെ തന്നെ ഹോട്ടലിലേക്ക് ആണ്… കാർ നിർത്തി അയാൾ അവരോട് ഇറങ്ങി വരാൻ പറഞ്ഞു..

നളിനി :ശേഖരേട്ടൻ അവിടെ ഒറ്റയ്ക്കാണ് ഇനിയും നിന്നാൽ താമസിക്കും…

ഭാസ്കരൻ :അത് കുഴപ്പമില്ല അവനോട് ഞാൻ പറഞ്ഞു കൊള്ളാം. പിന്നെ അവൻ ഉള്ള ഫുഡ്‌ കൂടി ഇവിടെ നിന്ന് വാങ്ങാം..

പറഞ്ഞു തീരണ്ട താമസം ബീന പുറത്ത് ഇറങ്ങി..

ബീന : ഞാൻ റെഡി..

ഭാസ്കരൻ :പെൺ പിള്ളേർ ആയാൾ ഇങ്ങനെ വേണം..

നളിനി : ബീനേ ചുമ്മാ ഇരിക്ക് വെറുതെ ആവശ്യം ഇല്ലാതെ പൈസ ചിലവാക്കരുത്..

ബീന :അത് ഞാൻ ചിലവാക്കിയത് അല്ലല്ലോ… അങ്കിൾ വാങ്ങി തരാമെന്ന് പറഞ്ഞത് അല്ലേ പിന്നെന്താ…

ഭാസ്കരൻ :അതേ…, താൻ ചുമ്മാ കുട്ടികളോട് ദേഷ്യം കാണിക്കാതെടോ.. ഇവിടെ നിന്ന് ഫുഡ്‌ വാങ്ങുന്നു പോകുന്നു. സമയം ഒൻപതു കഴിഞ്ഞു അല്ലേ ഉള്ളു…

നളിനി :വെറുതെ എന്തിനാ ഭാസ്കരേട്ടാ പൈസ ചിലവാക്കുന്നത്… ഇപ്പോൾ തന്നെ ഞങ്ങൾക്ക് ഒരുപാട് ചിലവാക്കി..

ഭാസ്കരൻ :പൈസ ഉണ്ടാക്കി വെച്ചിട്ട് കാര്യം ഇല്ലല്ലോ അത് ചിലവാക്കാനും വേണ്ടേ.. എനിക്ക് വേറെ ആരും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് അല്ലേ.. നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ട എങ്കിൽ വേണ്ട..

ഹർഷ :അമ്മ ചുമ്മാതിരി അങ്കിളിന് വിഷമം ആയി തോന്നുന്നു.. അങ്കിൾ വാ ഞാനും ഉണ്ട് കഴിക്കാൻ.. അമ്മ വേണേൽ വരട്ടെ…

നളിനി :ഞാൻ വേറെ ഒന്നും കൊണ്ട് പറഞ്ഞത് അല്ല ഭാസ്കരേട്ടാ ഇപ്പോൾ തന്നെ ഒരുപാട് ആയില്ലേ…. വെറുതെ പൈസ എന്തിനാ നശിപ്പിക്കുന്നത്..

ഭാസ്കരൻ :ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ എനിക്ക് അതിൽ ഒരു വിഷമവും ഇല്ല സന്തോഷമേ ഉള്ളൂ… പോരെ ഇനി എങ്കിലും ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് വരാമോ..

അയാൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് യാചിച് പറഞ്ഞു.. അത് കേട്ടപ്പോൾ നളിനിക്ക് മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വന്നു.. അവൾ കാറിന് പുറത്ത് ഇറങ്ങി അവരോടൊപ്പം ഹോട്ടലിൽ കയറി. ആഹാരം കഴിക്കുകയും വീട്ടിലേക്ക് പാഴ്‌സൽ വാങ്ങുകയും ചെയ്തു… വീണ്ടും വണ്ടിയിലേക്ക് കയറി വീട്ടിലേക്ക് പോയി… വീട്ടു മുറ്റത്തു വണ്ടി വന്ന ശബ്ദം ശേഖരൻ കേട്ടു. പൊടുന്നനെ കതക് തുറക്കുന്ന ശബ്ദവും കേട്ടു… തന്റെ മുറിയിലേക്ക് ആദ്യം കയറി വന്നത് ബീനയാണ്…

ബീന :ഓഹ് അടിപൊളി ആയിരുന്നു…

ഭാസ്കരൻ :അഹ് നീ ഉറങ്ങാതെ ഇരിപ്പ് ആയിരുന്നോ…

ശേഖരൻ : വണ്ടി വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു…

ഭാസ്കരൻ :അഹ്…

നളിനി പിറകെ നിന്നു കൊണ്ട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി..

നളിനി :ഞാൻ ആഹാരം എടുത്തു കൊണ്ട് വരാം…

ശേഖരൻ :ഉം…

നളിനി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി കൈയിൽ ഉള്ള പാഴ്സലുമായി.

ശേഖരൻ :ക്ഷേത്രത്തിൽ തിരക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നോ….

ബീന :ഹേയ് തിരക്ക് ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു അതുകൊണ്ട് നന്നായി കണ്ടു തൊഴുതു… വണ്ടിയുടെ കീയും പൂജിച്ചു..

ശേഖരൻ :നന്നായി…

അപ്പോഴേക്കും നളിനി തിരിച്ചു വന്നു…

ശേഖരൻ :ങേ ഇതെന്താ പതിവില്ലാതെ പൊറോട്ടയോ…

നളിനി :അത് വരുന്ന വഴി ഹോട്ടലിൽ കയറി..

ശേഖരൻ :എന്താ നളിനി അവനെ വെറുതെ ഇതിനൊക്കെ…

ഭാസ്കരൻ :നളിനിയെ കുറ്റം പറയണ്ട.. ഞാൻ എല്ലാരേം നിർബന്ധിച്ചു.. അതുകൊണ്ടാ ഫുഡ്‌ കഴിക്കാൻ കയറിയതും പാഴ്സൽ വാങ്ങിയതും…

ശേഖരൻ :എടാ നീ ഇപ്പൊ തന്നെ കുറെ ചിലവാക്കുന്നുണ്ട്.. അതിനിടയിൽ

ഭാസ്കരൻ :അതിന് എനിക്ക് വേറെ വലിയ ചിലവ് ഒന്നും ഇല്ലെടാ.. ഉള്ളത് ആ വീട് പണിയാ അത് ഉടനെ പൂർത്തിയാകും..

ശേഖരൻ :വീടിന്റെ പണി മുഴുവൻ കഴിഞ്ഞില്ലേ…

ഭാസ്കരൻ :ഇല്ലെടാ ഞാൻ അതിന്റെ തറ എല്ലാം ഇളക്കി മാർബിൾ ഇടാൻ പറഞ്ഞു.അതിന്റെ വർക്ക് നടക്കുവാ കുറച്ചു നാൾ പിടിക്കും പിന്നെ ടെറസിൽ നല്ല ചൂട് ഉണ്ട് അതുകൊണ്ട് അവിടെ ഷീറ്റ് ഇട്ട് ഗ്രിൽ ഇടാൻ പറഞ്ഞു.. എല്ലാം കുറച്ചു സമയം എടുക്കും… പൈസ ഉണ്ട് പക്ഷേ കൈ പണി അല്ലേ എല്ലാം തീർന്നു വരാൻ സമയം വേണ്ടേ…

ശേഖരൻ :ഞാൻ കരുതി വീട് എല്ലാം റെഡി ആയെന്നു..

നളിനി :ഞാനും അതാണ് കരുതിയത്..

ഭാസ്കരൻ :എടാ ഞാൻ വീട് വാങ്ങി പക്ഷേ അത് പുതുക്കി പണിയാൻ കുറച്ചു ഉണ്ട്… വീഡിയോ കാളിൽ കണ്ടത് അല്ലേ നേരിട്ട് വന്നു കണ്ടപ്പോൾ കുറച്ചു മാറ്റം ഉണ്ടാക്കാം എന്ന് കരുതി…

നളിനി : അപ്പോൾ ഭാസ്കരേട്ടൻ എവിടെ ആണ് കിടക്കുന്നത്…

ഭാസ്കരൻ :അവിടെ നല്ല പൊടിയാണ് ഞാൻ കവലയിൽ തത്കാലം ഒരു റൂം എടുത്തു താമസിക്കുവാ…

ശേഖരൻ :അതെന്തു പണിയാട നീ കാണിച്ചത്… നിനക്ക് എന്നോട് ഒന്ന് പറഞ്ഞാൽ പോരെ ഇവിടെ താമസിച്ചു കൂടെ..

ഭാസ്കരൻ : അത് വേണ്ട ടാ നമ്മുടെ നാട്ടുകാർ അല്ലേ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ പറഞ്ഞു നടക്കും പോരാത്തതിന് പ്രായ പൂർത്തി ആയ രണ്ട് പെൺകുട്ടികൾ കൂടി ഉള്ളപ്പോൾ..

ശേഖരൻ :പിന്നെ ഒരു പട്ടികളും എന്റെ വീഴ്ചയ്ക്ക് ശേഷം ഇങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയിട്ടില്ല.. പിന്നെ നമ്മൾ എന്തിനാ അവന്മാരുടെ വായിൽ ഇരിക്കുന്നത് കേൾക്കുന്നത്.പോകാൻ പറ പുല്ലന്മാരോട്…

ബീന :അതേ അങ്കിൾ വാ.. ഇവിടെ താമസിക്കാം…

നളിനി :ആഹ്ഹ് തുടങ്ങി പെണ്ണിന് ചാകിടൽ.ഇവിടെ ആകുമ്പോൾ കറങ്ങി നടക്കാലോ അതാകും.

ബീന :ഒന്ന് പോയെ അമ്മേ…ഇവിടെ ഒരാൾ അവസ്ഥ പറഞ്ഞപ്പോ… എനിക്ക് സങ്കടം തോന്നിയിട്ടാ..

നളിനി :ഉവ്‌….

നളിനിയും ശേഖരനും ഭാസ്കരനും അത് കേട്ട് ചിരിച്ചു.

ശേഖരൻ :നീ പോയി സാധനം ഒക്കെ പറക്കി കൊണ്ട് വാ…

ഭാസ്കരൻ :നളിനിയെ നോക്കി…

അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തലയാട്ടി…

ബീന :എന്നാൽ ഞാനും വരാം സാധനം പറക്കി കൊണ്ട് വരാൻ ഞാനും സഹായിക്കാം….

നളിനി :അഹ് ബെസ്റ്റ് ഇത് ഭാസ്കരേട്ടന്റെ വണ്ടിയുടെ പെട്രോൾ ഇവൾ തന്നെ തീർക്കും..

ഹർഷ :വല്ല കാര്യം ഉണ്ടായിരുന്നോ അങ്കിളെ….

അത് കേട്ട് എല്ലാരും ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. എന്നാൽ പിന്നെ അങ്ങനെ ആകട്ടെ എന്ന് അയാളും പറഞ്ഞു… ബീനയും അയാളുടെ കൂടെ കവലയിലെ തന്റെ വാടക മുറിയിലേക്ക് വന്നു.ഒരുപാട് സാധങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഒരുപാട് സമയം അവിടെ നിൽക്കേണ്ടി വന്നില്ല.. വേഗം തന്നെ അതെല്ലാം എടുത്തു തിരികെ പോരുന്നു..

രണ്ട് ബാഗുകളിൽ പിടിക്കാൻ പറ്റാവുന്നത്ര സാധങ്ങൾ മാത്രമേ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ… ഭാസ്കരൻ വരുന്നത് കൊണ്ട് അയാൾക്ക് വേണ്ടിയുള്ള മുറി വൃത്തി ആക്കുന്ന ബതപാടിൽ ആയിരുന്നു നളിനിയും ഹർഷയും.. വേറെ അതിഥികൾ അവർക്ക് ഇതുവരെ ഉണ്ടായിട്ടില്ല അതുകൊണ്ട് തന്നെ മുറികൾ വലുതായി വൃത്തി ആക്കാൻ പോയിട്ടുമില്ല. ഇതിപ്പോ ഇരട്ടി പണി ആയി എന്ന് തന്നെ പറയാം.

പഴയ തറവാട് ആണ് അത് മുകളിൽ മുറി ആണ് ഭാസ്കരന് വേണ്ടി റെഡി ആക്കിയിട്ടുള്ളത്. കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കാർ മുറ്റത്തു വന്നു നിൽക്കുന്നതിന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നു.

ഹർഷ :അവർ വന്നെന്ന് തോന്നുന്നു…

നളിനി :ശോ… ഇത് ഇനി എപ്പോ തീരും…

ഹർഷ :വൃത്തി ആക്കുന്നതിൽ അല്ല കുഴപ്പം ഈ പഴയ സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ എവിടെ കൊണ്ട് കളയും എന്നതിൽ ആണ് ആശങ്ക…

അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. അപ്പോഴേക്കും ബീന അവിടെ എത്തി കഴിഞ്ഞു..

ബീന :ആഹാ ഇവിടെ ഒന്നും ആയില്ലേ… ഇതുവരെ.

ഹർഷ :എടി ഇവിടെ നിന്ന് ജോലി ചെയ്യാതെ രക്ഷപെടാൻ അല്ലേ നീ അങ്കിൾ കൂടെ വണ്ടിയിൽ കയറി പോയത്…

ബീന :അതേല്ലോ..,, എന്തെ… കുഴപ്പം..!

ഹർഷ :കണ്ടില്ലേ അമ്മേ…. ഇനി ബാക്കി അവൾ ചെയ്യാൻ പറ..

ബീന :അമ്മേ അവിടെ പിന്നെ എല്ലാം അടുക്കി എടുത്തു വെച്ചത് ഞാനാ അല്ലേൽ അങ്കിളിനോട് ചോദിക്ക്.. അവൾ ഭാസ്കരന്റെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു.. എന്നിട്ട് കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു..

ഭാസ്കരൻ :ആ അഹ് അതേ ഞങ്ങൾ രണ്ടും ഒറ്റയ്ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ എല്ലാം വണ്ടിയിൽ കയറ്റി വെക്കാൻ പോലും…

നളിനി :ഭാസ്കരേട്ടൻ ഒരു അരമണിക്കൂർ എനിക്ക് താ ഞാൻ റെഡി ആക്കി ഇടാം. ഇത് രണ്ടും പണി എടുക്കില്ല എന്തായാലും ഞാൻ തന്നെ ചെയ്യണം പിന്നെ അതുവരെ ഏട്ടന്റെ കൂടെ താഴെ ഇരുന്നോ…

കുനിഞ്ഞു നിന്ന് തൂത്തു കൂട്ടി കൊണ്ട് ഇരുന്ന നളിനി അണച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.. അതേ സമയം നൈറ്റി ആയിരുന്നു നളിനിയുടെ വേഷം തറയിൽ ഇരുന്നു കട്ടിലിന്റെ അടിവശം തൂക്കുക ആയിരുന്നു നളിനി അപ്പോൾ. അവൾ കാല് ഒരു വശത്തേക് ചെരിഞ്ഞു ഇരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് നഗ്നമായ കാലിന്റെ മുട്ട് ഭാഗം വരെ കാണാമായിരുന്നു. അത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഭാസ്കരന്റെ കരി വീരൻ ബലം വെച്ചു തുടങ്ങി. പെട്ടെന്ന് ആണ് നളിനി ഭാസ്കരന്റെ കണ്ണുകൾ ശ്രദ്ധിച്ചത്.

അത് അവളുടെ കാലുകളിൽ ആണെന്ന് കരുതി വേഗം തന്നെ നൈറ്റി താഴേക്ക് വലിച്ചു. എന്നാൽ ഒന്നും അറിയാത്ത വിധം അയാൾ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ തനിക്കു തോന്നിയത് ആകും എന്ന് നളിനി കരുതി.

ഒരിക്കലും അയാളെ കുറിച്ച് തെറ്റ് പറഞ്ഞു കൂടാ ഒരു ആപത്തിൽ തന്നെയും കുടുംബത്തെയും സഹായിക്കാൻ അയാൾ അല്ലാതെ മറ്റാരും തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അങ്ങനെ ഒരു മനുഷ്യനോട് മനസ്സിൽ പോലും തെറ്റായി ഒന്നും തോന്നരുത് അവളുടെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു.

ഭാസ്കരൻ :എനിക്ക് ഉള്ള സൗകര്യം ഒക്കെ മതി.. ഇനി ആവശ്യം ഉള്ളത് ഞാൻ റെഡി ആക്കി കൊള്ളാം നളിനി എഴുന്നേറ്റു മാറിക്കോളു…

ബീന :അത് വേണ്ട എന്നാൽ പിന്നെ അങ്കിളിന്റെ കൂടെ ഞാനും ഉണ്ട്,,

ഹർഷ :എന്നാൽ പിന്നെ ഞാനും ഉണ്ട്….

നളിനി മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് കൈയിൽ ഉള്ള ചൂല് ബീനയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്തു..

നളിനി :എന്നാൽ ഞാൻ അടുക്കളയിൽ പോയി വല്ലോം വെക്കാം.. എന്റെ മക്കളുമാർ ഇവിടെ നിന്ന് ഭാസ്കരേട്ടനെ സഹായിക്കു..

ബീന :പെട്ട്…..! എനിക്ക് ഇത് എന്തിന്റെ കേട് ആയിരുന്നു..

ഭാസ്കരൻ :സാരമില്ല ഞാൻ ചെയ്തോളാം..

ബീന :ഇല്ല അങ്കിളെ ഞാൻ ചുമ്മാ തമാശക്ക് പറഞ്ഞത് ആണ് നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു തീർക്കാം…

നളിനി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. മൂന്നാളും എല്ലാം എടുത്തു വൃത്തി ആക്കി എടുത്തു. അപ്പോഴേക്കും സമയം ഒരു മണിക്കൂർ മുകളിൽ ആയിരുന്നു. ഇനി അടുത്തത് പറഞ്ഞോ എന്ന മട്ടിൽ ബീന ഓരോ കോപ്രായം കാണിക്കാൻ തുടങ്ങി… വിയർത്തു കുളിച്ചു നിൽക്കുന്ന ബീനയെ കാണുമ്പോൾ ഭാസ്കരന്റെ മനസ്സിൽ പലതും കടന്നു പോയി… പിന്നെ അയാൾ കൊണ്ട് വന്നത് എല്ലാം റൂമിൽ കയറ്റി പല ഇടങ്ങളിൽ ആയി വെച്ചു.

ദിവസങ്ങൾ മെല്ലെ നീങ്ങി തുടങ്ങി ഭാസ്കരൻ ആ വീട്ടിലെ ഒരു അംഗമായി മാറി കഴിഞ്ഞിരുന്നു…

അത് മാത്രം ഭാസ്കരൻ തിരിച്ചു പോകേണ്ട ആവശ്യം വന്നിരുന്നു. പോകുമ്പോൾ കാർ അയാൾ തത്കാലം മറ്റൊരു കൂട്ട്കാരന്റെ വീട്ടിൽ കൊടുത്തു.. രണ്ട് വർഷത്തേക്ക് ആണ് വിസ അടിച്ചിട്ടുള്ളത് അതിനുള്ളിൽ അവിടെ പോയി തീർക്കാനുള്ള എല്ലാം തീർത്തു നാട്ടിൽ വന്നു സെറ്റിൽ ആകാൻ പ്ലാൻ. അയാൾ പോയപ്പോൾ സത്യത്തിൽ ആ വീട് ഉറങ്ങി എന്ന് തന്നെ പറയാം…

അയാൾ അവിടെ ചെന്ന് വളരെ വേഗത്തിൽ തിരിച്ചു വരാനുള്ള രീതിയിൽ ആയിരുന്നു. അവിടെ അയാൾക്ക് കുറച്ചു ക്യാഷ് കിട്ടാൻ ഉള്ളത് എല്ലാം വാങ്ങി നാട്ടിലെ വീടിന്റെ പണി കഴിപ്പിച്ചു വിട്ടു.
ഇനി അയാളുടെ തിരിച്ചു വരവ് ആണ്… അതേ സമയം ഭാസ്കരൻ പോയതിനു ശേഷം ആ കുടുംബത്തെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ചിലവും എല്ലാം അയാൾ തന്നെ നോക്കി. എന്നാൽ അപ്പോഴേക്കും ബീനയൊരു റിസോർട്ടിൽ റിസപ്ഷണിസ്റ്റ് ആയി ജോലിക്ക് കയറി…

വലിയ സാലറി ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിലും എല്ലാ കാര്യത്തിനും ഭാസ്കരനെ ആശ്രയിക്കേണ്ട ആവശ്യം വരാതെ ഇരിക്കാൻ വേണ്ടി ആണ് അങ്ങനെ ചെയ്തത്. ഹർഷ മെഡിസിൻ പഠനത്തിൽ ശ്രദ്ധ കൊടുത്തു.

ബീനയ്ക്ക് തുടർ പഠനം ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്നാൽ ഈ അവസ്ഥയിൽ എല്ലാ കാര്യത്തിനും ഭാസ്കരനെ ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാക്കുന്നത് ശെരി അല്ലാ എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി.. ഹർഷ നന്നായി പഠിക്കുന്നത് കൂടി ആണ് അത് കൊണ്ട് തന്നെ അവൾക്ക് അതിൽ വിജയിക്കാൻ കഴിയും എന്ന് ബീനയ്ക്ക് മനസ്സിൽ ആയി…

ആ സ്ഥാപനത്തിലേക്ക് ആണ് ബീന രാവിലെ വേഗത്തിൽ നടന്നു പോയത്… ഒടുവിൽ ദിവസങ്ങൾ നീങ്ങി ഭാസ്കരൻ തിരിച്ചു വരാൻ ഉള്ള സമയം ആയി… അയാൾ എന്തായാലും വീട്ടിലേക്ക് പോകില്ല കാരണം വീട് പണിഞ്ഞു ഒരു പെര കാച്ചിൽ വെച്ച ശേഷം മാത്രമേ അതിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുക ഉള്ളൂ.

എന്നത് കൊണ്ട് ബീനയും നളിനിയും റൂം എല്ലാം വൃത്തി ആക്കി ഇട്ടു. ഹർഷ ഇപ്പോൾ ഹോസ്റ്റലിൽ ആണ് നിൽക്കുന്നത് അതിനുള്ള ചിലവും ഭാസ്കരൻ വഹിക്കുന്നുണ്ട്. ബീന ജോലിക്ക് പോകേണ്ട എന്ന് ഭാസ്കരൻ പറഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിലും അത് അവൾ ഒരു ആഗ്രഹം ആയി പറഞ്ഞു..

അത് കൊണ്ട് എതിർത്തു പറയാൻ ഭാസ്കരൻ പോയില്ല. ഒടുവിൽ അയാൾ നാട്ടിൽ എത്തി കൂട്ടുകാരൻ തന്റെ കാറുമായി എയർപോർട്ടിൽ വന്നു പിക് ചെയ്തു. അവനെ അവന്റെ വീടിന്റെ മുൻപിൽ ഇറക്കി ഒരു സ്ക്കോച് കയ്യോടെ കൊടുത്തു എന്നിട്ട് ഒരു സലാം കൊടുത്ത് കാറിന്റെ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ കയറി ഇരുന്നു അയാൾ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. അന്നത്തെ ദിവസം ബീന ലീവ് എടുത്തു നിന്നു വീടിന്റെ മുൻപിൽ കാർ വന്നു നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ബീന ഉമ്മറത്തേക്ക് ഓടി ചെന്നു.

ബീന ഭാസ്കരനെ കണ്ടതും ഓടി ചെന്നു കാറിന്റെ ഡോർ സൈഡിൽ നിന്നു.. അയാൾ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ഒരു ചെറിയ ആലിംഗനം നടത്തി… അവൾ ഇപ്പോൾ നല്ലൊരു പെണ്ണ് ആയി വിളഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു എന്ന് ഭാസ്കരന് മനസ്സിൽ ആയി. ഉമ്മറത്തു നിന്ന് നളിനി മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു. 37 വയസ്സിൽ ഇപ്പോളും അവൾ സുന്ദരി ആണ് തന്റെ ദേവത..

നളിനി :യാത്ര ഒക്കെ എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഭാസ്കരേട്ടാ….

ഭാസ്കരൻ :എയർപോർട്ടിൽ വന്നു ഇറങ്ങുന്ന സമയം വരെ കുഴപ്പം ഇല്ലായിരുന്നു. ഈ റോഡിൽ കയറി കഴിഞ്ഞപ്പോ ഉള്ള സമാധാനം ഇല്ലാതെ ആയി…

ബീന :അത് ആണ് കേരളം ഗോഡ്സ് ഔൺ കൺട്രി….

അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

ഭാസ്കരൻ :ഇവൾക്ക് കുറുമ്പ് കൂടിയിട്ടേ ഉള്ളൂ…അല്ലെ

ബീന :ആ പിന്നല്ല…

ഭാസ്കരൻ വണ്ടിയുടെ ടിക്കി തുറന്നു കുറെ ബാഗുകൾ പുറത്ത് എടുത്തു… അതിൽ ഒരു ബാഗ് മുഴുവൻ ബീനയ്ക്ക് കൊടുത്തു…

ഭാസ്കരൻ :ഇത് മുഴുവൻ നിനക്കുള്ള സാധനങ്ങൾ ആണ്, വേറെ ആർക്കും കൊടുക്കേണ്ട…

ബീനയുടെ കണ്ണ് തള്ളി പോയി അത് കണ്ടപ്പോൾ…

നളിനി :എന്തിനാ ഭാസ്കരേട്ടാ ഇതെല്ലാം വാങ്ങി വെറുതെ പൈസ കളയുന്നത്… ഇനി വീടിന്റെ അടുക്കള കാണലിനു ഒക്കെ ഒരുപാട് പൈസ ആകില്ലേ…

ബീന :ഓഹ് അങ്കിളിന്റെ കൈയിൽ ഇഷ്ടം പോലെ പൈസ ഉണ്ട്….

ഭാസ്കരൻ :അതേ മോളെ, എന്തിനാ ഇങ്ങനെ പേടിക്കുന്നത് ഒരു കാര്യം ഇല്ല…

അടുത്ത ബാഗ് എടുത്തു നീട്ടുമ്പോൾ അത് ഹർഷയ്ക്ക് വേണ്ടി ഉള്ളത് ആണെന്ന് പ്രത്യേകം പറഞ്ഞു…

ഭാസ്കരൻ :അവൻ എഴുന്നേറ്റോ….!

നളിനി :കാറിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് ചോദിച്ചു….!

ഭാസ്കരൻ :എന്നാൽ പിന്നെ കണ്ട് കളയാം….!

ഭാസ്കരൻ ബാക്കി ഉള്ള കുറച്ച് ലഗേജ് ഉമ്മറത്തേക്ക് ഇറക്കി വെച്ചു… എന്നിട്ട് ഉള്ളിൽ മുറിയിൽ ശേഖരനെ കാണുവാൻ ആയി പോയി. ശേഖരനെ കണ്ടപ്പോൾ അയാളുടെ അവസ്ഥ കുറച്ചു കൂടി മോശമായി തോന്നി…

ശേഖരൻ : അഹ് കേറി വാടാ… എത്ര നാളായി കണ്ടിട്ട്… രണ്ട് കൊല്ലം പോയത് അറിഞ്ഞില്ല…

ഭാസ്കരൻ : ഇനി പോകുന്നില്ലെടാ എല്ലാം തീർത്തു വെച്ചിട്ട് ആണ് ഇങ്ങോട്ട് വന്നത് തന്നെ.. ഇനി നാട്ടിൽ തന്നെ, ഇവിടെ എന്തെങ്കിലും ഒരു സ്റ്റേഷണറി കട എന്തെങ്കിലും ഇടണം. അതിനുള്ള ക്യാഷ് ഒക്കെ റെഡി ആക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ട്…

ശേഖരൻ :നല്ലത്… ഇപ്പോൾ നീ ശെരിക്കും ജീവിക്കാൻ പഠിച്ചു… നന്നായി

ഭാസ്കരൻ : ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ ആണെടാ സത്യത്തിൽ ജീവിക്കാൻ ഉള്ള ഒരു ആഗ്രഹം തോന്നിയത്… ഇവിടെ വന്നു കഴിഞ്ഞാണ് എന്റെ ജീവിതം തന്നെ മാറി പോയത്…

ശേഖരൻ : എന്തായാലും ഞങ്ങളെ കൊണ്ട് മറ്റൊരാൾക്ക്‌ ഈ അവസ്ഥയിലും ഉപകാരം ഉണ്ടായി എന്ന് പറയുമ്പോൾ സന്തോഷം…

ഭാസ്കരൻ : പിന്നെ ഞാൻ എന്തായാലും കുറച്ചു സാധങ്ങൾ ഒക്കെ കൊണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട്… അതൊക്കെ നിനക്ക് ഉള്ളത് ആണ് കുട്ടികൾക്ക് ഉള്ളതും നളിനിക്ക് ഉള്ളതും കൊടുത്തു…

ശേഖരൻ :ഞാൻ ഈ കിടപ്പിൽ കിടന്നു എന്ത് ഇട്ടിട്ട് എന്താ കാര്യം…

ഭാസ്കരൻ :മതി മതി ഈ വർത്താനം ഇനി വേണ്ട… എപ്പോഴും ഇങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു ഇത് മാത്രം പറഞ്ഞു ഇരുന്നാൽ ശേരി ആകില്ല.. എന്തായാലും എനിക്ക് നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ട്.. ഒന്ന് കുളിക്കണം പിന്നെ ഒന്ന് ഉറങ്ങണം..

ശേഖരൻ :എന്നാൽ പിന്നെ അത് നടക്കട്ടെ,, നീ പോയി വിശ്രമിക്ക് കുറച്ചു നേരം…

നളിനി :റൂം ഞാൻ അടിച്ചു വാരി ഇട്ടു ഇന്നലെ തന്നെ, പിന്നെ വിരി മാറ്റി എല്ലാം വിരിച്ചിട്ടുണ്ട്..

ഭാസ്കരൻ :എന്നാൽ പിന്നെ ഒന്ന് ഉറങ്ങി എഴുന്നേൽക്കാം നല്ല ക്ഷീണം…

ശേഖരൻ തലയാട്ടി, നളിനി പോയതിനു പുറകെ ഭാസ്കരൻ നടന്നു. 37 വയസ്സിലും നളിനിയുടെ നിതംമ്പരങ്ങളിലേക്ക് ആയിരുന്നു അയാളുടെ നോട്ടം. കഴിഞ്ഞ രണ്ട് വർഷങ്ങൾ ആയി സ്വയം ഭോഗം ചെയ്തു വിയർത്തത് ഈ ശരീരം ആലോചിച്ചു ആയിരുന്നു.. നളിനി അയാളെ മുറിയിൽ കൊണ്ട് വന്നു ലൈറ്റ് ഇട്ടു കാണിച്ചു…

നളിനി :എന്നാൽ ശെരി ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് പോകട്ടെ….

നളിനി പോകാൻ ഒരുങ്ങിയപ്പോൾ പെട്ടന്ന്…

ഭാസ്കരൻ :നളിനി….!

നളിനി പെട്ടന്ന് നിന്നു എന്നിട്ട് ഭാസ്കരനെ നോക്കി…

നളിനി :എന്താ….! എന്ത്പറ്റി ഭാസ്കരേട്ടാ…

ഭാസ്കരൻ പെട്ടെന്ന് കൈയിൽ ഇരുന്ന ബാഗ് ബെഡിലേക്ക് വെച്ച് കൊണ്ട് അത് തുറന്നു. എന്നിട്ട് അതിൽ നിന്ന് ഒരു ചെറിയ ബോക്സ്‌ എടുത്തു അവൾക്ക് നീട്ടി.. എന്തെന്ന് അറിയാതെ അവൾ പകച്ചു നിന്നു…

നളിനി :ഇത് എന്താ…

ഭാസ്കരൻ :നളിനി ആദ്യം ഇത് വാങ്ങു…!

നളിനി കൈ നീട്ടി അത് വാങ്ങി.. അതിന് പുറമേ ഒട്ടിച്ചിരുന്ന പേപ്പർ മാറ്റിയപ്പോൾ ഒരു കാര്യം മനസ്സിൽ ആയി. അത് ഗോൾഡ് ആണെന്ന് പക്ഷേ അത് തുറന്നു നോക്കുവാൻ ഉള്ള ക്ഷമ അവൾക്ക് ഉണ്ടായില്ല…

നളിനി :എനിക്ക് എന്തിനാ ഇത് ഭാസ്കരേട്ടാ…

അവൾ അത് തിരികെ നീട്ടി….

ഭാസ്കരൻ :ഒരാൾ ഒരു സമ്മാനം തെരുമ്പോൾ അത് വാങ്ങി ഒന്ന് തുറന്നു നോക്കി കൂടെ…

നളിനി :അറിയാം ഭാസ്കരേട്ടാ അത് സ്വർണ്ണ ആണെന്ന്, പക്ഷേ ആ മോഹം ഒക്കെ പോയി എനിക്ക് ഇപ്പോൾ… എങ്ങനെ എങ്കിലും ജീവിച്ചു പോയാൽ മാത്രം മതി എന്നാണ് ആഗ്രഹം…

ഭാസ്കരൻ :അത് എന്തുമാകട്ടെ, എനിക്ക് ഇത് കണ്ടപ്പോ ഇഷ്ടം ആയി ആർക്ക് വാങ്ങി കൊടുക്കണം എന്ന് ചിന്തിച്ചു… അറിയാല്ലോ കാരണം പിന്നെ ഇഷ്ടം ഉള്ള ആരുടെ എങ്കിലും കഴുത്തിൽ കിടക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ ഒരു മനസുഖം അത്രേ ഉള്ളൂ…

നളിനി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല…

ഭാസ്കരൻ :പ്ലീസ് ആദ്യം അത് തുറന്നു നോക്കു..

നളിനി മെല്ലെ ആ ബോക്സ് തുറന്നു നോക്കി.. അതിനുള്ളിൽ ഒരു ഡയമൻഡ് നെക്ലസ് ആണ്. കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ നളിനിയുടെ കണ്ണ് തെള്ളി പോയി. നല്ല വില മതിക്കുന്നത് ആകും എന്നതിൽ ഒരു സംശയം ഉണ്ടാകില്ല…

നളിനി :എന്തിനാ ഭാസ്കരേട്ടാ വെറുതെ പൈസ കളയുന്നത്…

ഭാസ്കരൻ :ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ എനിക്ക് ഇതൊക്കെ വാങ്ങി കൊടുക്കാൻ ആരുമില്ല… അത് കൊണ്ട് തനിക്കു വാങ്ങി തന്നു അത്രേ ഉള്ളൂ…

ഭാസ്കരൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… നളിനിയുടെ കണ്ണുകൾ പെട്ടെന്ന് നിറഞ്ഞു ഒഴുകി.. ഭാസ്കരൻ മെല്ലെ അവളുടെ അടുത്ത് വന്നു കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊടുത്തു. പെട്ടെന്ന് ബീനയുടെ ശബ്ദം അടുക്കളയിൽ നിന്നും കേട്ടു…

ബീന :അമ്മേ……..!

നളിനി പെട്ടെന്ന് പിറകിലേക്ക് മാറി സാരി തുമ്പ് കൊണ്ട് മുഖം തുടച്ചു എന്നിട്ട് താഴേക്ക് പോയി…ഭാസ്കരൻ തനിക്കു നൽകിയ ബോക്സ്‌ മുറിയിൽ അലമാരയിൽ കൊണ്ട് വെച്ച ശേഷം ആണ് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയത്. തന്റെ പ്ലാനുകൾ ഇനി വർക്ക് ആകും എന്ന് ഭാസ്കരന് മനസ്സിൽ ആയി.

വെളുപ്പിനെ എയർപോർട്ടിൽ എത്തിയത് കൊണ്ട് പിന്നെ ഉള്ള സമയം കാറിൽ ഇരുന്നാണ് അൽപ്പം ഉറങ്ങിയത്. ഇപ്പോൾ സമയം 9കഴിഞ്ഞു. വന്നതിന്റെ ക്ഷീണം ആകാം നല്ല ഉറക്കവും വരുന്നുണ്ട്. ഭാസ്കരൻ കുളിച്ചു വന്നു ഒന്ന് മയങ്ങി. കുറെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആരോ തന്നെ കുലുക്കി വിളിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.അയാൾ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ തുറന്നു…

മുൻപിൽ നളിനി അയാളെ കുലുക്കി വിളിക്കുക ആണ്. കഴുത്തിൽ ശേഖരൻ കെട്ടിയ താലി താഴേക്ക് തൂങ്ങി ആടുന്നുണ്ട്. പെട്ടെന്ന് അയാൾ ചിമ്മി ചിമ്മി കണ്ണ് തുറന്നു…

നളിനി :ഓഹ് എന്തൊരു ഉറക്കമാ ഇത്… സമയം 2:30 ആയി വല്ലോം കഴിക്കണ്ടേ…

അയാൾ പെട്ടെന്ന് വാച്ച് എടുത്തു നോക്കി… ശെരി ആണ് സമയം ഒരുപാട് കടന്ന് പോയിരിക്കുന്നു. അയാൾ മെല്ലെ ബെഡിൽ നിന്ന് നിവർന്നു എന്നിട്ട് നളിനിയെ നോക്കി.. അയാളുടെ ചില സമയത്തെ നോട്ടത്തിൽ എന്തൊക്കെയോ പോലെ നളിനിക്കും തോന്നും പക്ഷേ ഈ അവസ്ഥയിൽ തങ്ങളെ കൈ താങ്ങി നിർത്തിയ മനുഷ്യനെ എങ്ങനെ ആണ് തെറ്റിധരിക്കാൻ കഴിയുക. അയാൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു..

ഭാസ്കരൻ :ഒഹ്ഹ്ഹ് ആ ക്ഷീണത്തിൽ അങ്ങ് ഉറങ്ങിപോയി…

നളിനി :കഴിച്ചിട്ട് കിടന്നോ… സമയം കുറെ ആയി അതാ പിന്നെ വിളിച്ചത്…

ഭാസ്കരൻ നളിനിയുടെ കൂടെ താഴേക്ക് പോയി ആഹാരം കഴിച്ചു. അന്നത്തെ ദിവസം അയാളുടെ ദുബായ് ജീവിതവും കഥകളുമായി അങ്ങനെ പോയി. പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ തന്നെ ബീന കുളിച്ചു റെഡി ആയി ഡ്യൂട്ടിക്കു പോകാൻ റെഡി ആയി..

ഭാസ്കരൻ :എന്തിനാ മോളെ, ഞാൻ ഉണ്ടല്ലോ നിനക്ക് പഠിക്കാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് വീണ്ടും തുടങ്ങു.. സമയം ഇപ്പോൾ ധാരാളം ഉണ്ട്..

ബീന :ഓഹ് മതി അങ്കിളെ എന്റെ തലയിൽ ഇനി ഒന്നും കേറില്ല. എനിക്ക് ജോലി മതി അതാ ഇഷ്ടം…

ഭാസ്കരൻ : പിന്നെ ഇത് ആലോചിച്ചു വിഷമിക്കരുത്…

ബീന :അത് പഠിക്കുന്ന കുട്ടികൾ അല്ലേ ഞാൻ വിഷമിക്കില്ല…

അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മറുപടി കൊടുത്ത് ടാറ്റാ പറഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് ഓടി. അത് കഴിഞ്ഞു കുറച്ചു നേരം ശേഖരന്റെ കൂടെ സംസാരിച്ചു ഇരുന്നു അത് കഴിഞ്ഞു മരുന്ന് കുടിച് ശേഖരൻ ഉറങ്ങാൻ ആയി കിടന്നു. ഭാസ്കരൻ മുകളിൽ തന്റെ മുറിയിൽ വന്നു ജനൽ വഴി താഴേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ. നളിനി അവിടെ നിന്ന് കൊണ്ട് തുണി അലക്കി ഇടുന്നത് കണ്ടു… കുനിഞ്ഞു നിന്ന് തുണി എടുക്കുമ്പോൾ അവളുടെ നിതംബരം ചെറുതായ് ഇളകി ആടുന്നു. ഭാസ്കരനിലേക്ക് കാമം മെല്ലെ ഇഴഞ്ഞു കയറാൻ തുടങ്ങി… ശേഖരൻ മുറിയിൽ ഉറക്കത്തിൽ ആണ് ഹർഷ പഠിക്കുന്നിടത്തും ബീന ജോലിയിലും… ഇനി ഉള്ള അവസരങ്ങൾ ആണ് നളിനിയുമായി കൂടുതൽ അടുക്കാൻ പറ്റുക.

അവളെ അത്ര അകലെ നിന്ന് കാണുമ്പോൾ തന്നെ അയാളുടെ മുണ്ടിനടിയിൽ സാധനം നിവർന്നു നിന്ന് വിറച്ചു. അയാൾ മെല്ലെ മുണ്ട് അഴിച്ചു താഴേക്ക് ഇട്ട് കൊണ്ട് അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു. ഷെഡിക്കുള്ളിൽ ഞെരിപിരി കൊള്ളുന്ന തന്റെ മാംസ ദണ്ട് നന്നായി ചുട്ടു പഴുത്തു വീർക്കും പോലെ അയാൾക്ക് തോന്നി.

എവിടെ നിന്നോ ഒരു സുഖം അരച്ച് കയറി. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല ഷെഢി വലിച്ചു താഴ്ത്തി അവന്റെ കാമത്തിന്റെ കെട്ടുകൾക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യം നൽകി… കൂട്ടിൽ നിന്ന് മോചനം കിട്ടിയ അയാളുടെ മൃഗത്തിന് വിറളി പൂണ്ടു വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.

അതിന്റെ ആഗ്രത്തു നിന്നും വെളുത്ത നിറമുള്ള സ്രവം പുറത്തേക്ക് മെല്ലെ ഒഴുകി ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി.. അപ്പോഴേക്കും നളിനി തിരികെ അടുക്കളയുടെ വശത്തേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ടു. അവൾ പോയപ്പോൾ ഒരു നിമിഷം അയാളുടെ കാമം പത്തി താഴ്ത്തി.. പക്ഷേ സ്വായഭോഗം ചെയ്യാതെ വഴിയില്ല എന്നൊരു അവസ്ഥ ആയിരുന്നു അയാൾക്ക് അപ്പോൾ..

അയാൾ മെല്ലെ ബെഡിലേക്ക് കയറി കിടന്നു അരയ്ക്ക് താഴെ പൂർണ്ണമായും നഗ്നത ആയത് കൊണ്ട്.
ആ കിടപ്പിൽ അയാളുടെ മനസ്സിലേക്ക് നളിനിയെ കൊണ്ട് വന്നു. ഇതേ സമയം നളിനി ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം വിരിച്ചു ഇട്ടു എന്നിട്ട് ഭാസ്കരന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് കൂടി നനച്ചു കൊടുക്കാം. തന്റെ കുടുംബത്തെ ഇത്ര കണ്ട് സഹായിച്ച ആളിനെ എത്ര നന്ദി പറഞ്ഞാലും തീരില്ലല്ലോ കടപ്പാട്… അവൾ ഭാസ്കരൻ കിടക്കുന്ന മുകളിലത്തെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു…

അതേ സമയം നളിനിയെ ഭോഗിക്കുന്നത് ഓർത്ത് കൊണ്ട് കൈ സാധനത്തിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് കുത്തനെ നിർത്തി മെല്ലെ ചലിപ്പിക്കുക ആയിരുന്നു ഭാസ്കരൻ.

തുടരും……… ♥️