ഒരു വലിയ വീട്.
വീടാണോ അതോ പഴയ ഒരു   പ്രമാണിയുടെ ഇല്ലം ആണോ എന്ന് സംശയം തോന്നുന്ന വിധത്തിലുള്ള അടിപൊളി വീട്.
മുമ്പിൽ തന്നെ ഒരു നല്ല വൃത്തിയുള്ള കുളം. ഒരു അമ്പല കുളം പോലെ ഉണ്ട്.പക്ഷെ അടുത്തൊന്നും അമ്പലം ഇല്ല.കുളത്തിന്റെ അരികിലൂടെ കാർ പോകാൻ പാകത്തിലുള്ള ഒരു വഴിയുണ്ട്.ആ വഴിയിലൂടെ ഞാൻ ഗേറ്റിന്റെ അടുത്തെത്തി.അത് തുറന്നു കിടക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഞാൻ അകത്തേക്ക് കടന്നു.കുറെ മുറ്റവും നല്ല പൂന്തോട്ടവും മാവും പ്ലാവുമൊക്കെ ഉള്ള വീട്. എന്തായാലും ഏക്കർ കണക്കിന് സ്ഥലം ഉണ്ടാകും ഉറപ്പ്.വീട്ടിന്റെ ഉമ്മറത്ത് ചെന്ന് ഞാൻ അവിടെ തൂക്കിയിട്ട മണി അടിച്ചു.ആരും വന്നില്ല.ഞാൻ രണ്ടു മൂന്നു തവണ മണി അടിച്ചു.അപ്പോൾ അകത്തുനിന്ന് ആരോ വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ട്.അത് മറ്റാരും അല്ലായിരുന്നു.മനുവേട്ടന്റെ അമ്മ.ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“മനുവേട്ടൻ ഇല്ലേ??
ചേട്ടനെ ഒന്ന് കാണാൻ വേണ്ടി വന്നതാ.ഇപ്പൊ നാട്ടിൽ ഉണ്ട് എന്ന് കേട്ട്”
.അത് കേട്ട ഉടനെ അമ്മ
,”ആരാ മോൻ?
മനസിലായില്ലയോ.അവന്റെ കൂട്ടുകാരുടെ കൂട്ടത്തിൽ നിന്നെ കണ്ടിട്ടില്ലലോ?”

“അയ്യോ ,ഞാൻ അങ്ങനെ ചേട്ടന്റെ കൂട്ടുകാരൻ ഒന്നും അല്ല.കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച്ച എനിക്ക് ഒരു ആക്സിഡന്റ് ഉണ്ടായി.അപ്പൊ എന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിച്ചത് മനുവേട്ടൻ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞു.അപ്പൊ ഒന്ന് കാണാൻ വേണ്ടി വന്നതാ”
പറയേണ്ട താമസം ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.”ഓഹ്..മോൻ അരുൺ അല്ലെ?? ശ്രീദേവന്റെ മകൻ??..അവൻ അന്ന് പറഞ്ഞായിരുന്നു നിന്റെ കാര്യം.
ഇപ്പൊ എങ്ങനെ ഉണ്ട്??എല്ലാം ശെരി ആയില്ലേ??”
ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മൂളി.
“അവൻ പിന്നെ തിരക്കിൽ ആയി പോയി അത് കൊണ്ട് അന്വേഷിക്കാനും പറ്റിയില്ല എന്ന് പറയുന്നുണ്ടായി.”
അത് കേട്ടപ്പോൾ കുറച്ച സന്തോഷം ആയി.എന്നെ അങ്ങനെ മറന്നിട്ടില്ലലോ.

“മോനെ അവൻ ഇപ്പൊ ഇവിടെ ഇല്ല.ഇന്നലെ ബാംഗ്ലൂർ നിന്ന് അവന്റെ കൂട്ടുകാരൊക്കെ വന്നായിരുന്നു.അവർ എല്ലാവരും കൂടെ മൂന്നാർ പോയി.വേറെ എവിടെയൊക്കെയോ കൂടെ പോയിട്ട് രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞേ വരൂ എന്ന് പറഞ്ഞു.അവൻ വിളിക്കുമ്പോ നീ വന്ന കാര്യം ഞാൻ പറയാം.മോൻ ഇരിക്ക് ഞാൻ ചായ ഇടാം.”
നിരാശ എന്നെ വല്ലാതെ തളർത്തി.
“വേണ്ട അമ്മെ.ഞാൻ ഇറങ്ങുവാ.വീട്ടിൽ വേഗം എത്തണം.” എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ സങ്കടത്തോടെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.

ആകെ വിഷമം ആയി.കാണണം എന്ന് മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചിട്ടു കാണാനും പറ്റിയില്ല.
വീട്ടിൽ എത്തി കുളിച്ചു ഞാൻ അമ്പലത്തിലേക് പോയി.എല്ലാ ദിവസവും മുടങ്ങാതെ അമ്പലത്തിൽ പോയി കൊണ്ടിരുന്ന ആളായിരുന്നു ഞാൻ.പക്ഷെ ഇപ്പൊ ഒരാഴച്ചയിൽ ഏറെ ആയി പോയിട്ട്.ഒന്നെങ്കിലും രാവിലെ അല്ലെങ്കിൽ സന്ധ്യയ്ക് .കൂടുതലും സന്ധ്യയ്ക്കാണ് പോകാറുള്ളത്.തിരിച്ചു വീട്ടിൽ എത്തി.പുള്ളിയെ കാണാൻ പറ്റാത്ത വിഷമത്തിൽ ഞാൻ നേരത്തെ തന്നെ കിടന്നു. എപ്പോളാണ് ഉറങ്ങി പോയത് എന്ന് പോലും ഓർമ്മ ഇല്ല.

എന്തായാലും രണ്ടു മൂന്ന് ദിവസത്തേക്ക് പ്രതീക്ഷ ഒന്നും വേണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ച ഞാൻ എല്ലാം മറന്നു എന്റെ പതിവ് കാര്യങ്ങളിൽ മുഴുകി.

ക്ലാസ്സിലെ ഒരു കൂട്ടുകാരനു മൊബൈൽ ഉണ്ട്.സച്ചിൻ.നല്ല കാശ് ഉള്ള വീട്ടിലെ ചെക്കൻ ആണ് അവൻ.ഇടക്കിടെ അവൻ മൊബൈൽ ക്ലാസ്സിൽ കൊണ്ടുവരാറൂം ഉണ്ട്.അവൻ എപ്പോളും ‘ഫേസ്ബുക് ‘ നെ കുറിച്ച് പറയുമായിരുന്നു.ആരുടെ പേര് അടിച്ചാലും നമുക്ക് അവരെ കണ്ടുപിടിക്കാം എന്നൊക്കെ അവൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
അങ്ങനെ ഞാൻ അവനോടു മനുവേട്ടനെ ഒന്ന് കാണിച്ചു തരുമോ എന്ന് ചോദിച്ചു.അവൻ പുള്ളിയുടെ അച്ഛൻറെ പേര് ചോദിച്ചു.ഞാൻ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു. അവൻ ‘Manu Mohanan’ എന്ന് ടൈപ്പ് ചെയ്തു. കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ ഞെട്ടി.അതെ പേരുള്ള കുറെ ആളുകൾ. അതിൽ മനുവേട്ടൻ ഏതാണെന്ന് മനസിലാകാതെ ഞാൻ വീണ്ടും നിരാശൻ ആയി.
മതിയായി .ഞാൻ ഇനി അന്വേഷിക്കില്ല എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു മുന്നോട്ട് പോയി.ഇതിനു മുമ്പ് എങ്ങനെ ആയിരുന്നുവോ അങ്ങനെ.മനുവേട്ടനും വേണ്ട ഒരു കുന്തോം വേണ്ട.കാണാൻ പറ്റാത്തതിൽ ദേഷ്യവും നിരാശയും എന്നെ അങ്ങനെ ചിന്തിപ്പിച്ചു.വീട്ടിൽ ഇടക്കിടെ അയാളെ കുറിച്ച് പറയുന്നത് കേൾക്കാറുണ്ട്.അത്താഴത്തിന് ഇരുന്നപ്പോ ഞാൻ അച്ഛനോട് ചുമ്മാ ഒന്ന് ചോദിച്ചു.
“അച്ഛാ ,അന്ന് എന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിച്ച ആ ചേട്ടൻ ഇല്ലേ..മനു.അച്ഛന് ആ ചേട്ടനെ അറിയോ??
എനിക്ക് അയാളെ കണ്ട് ഓർമ്മ പോലും ഇല്ല.”
“അവനെ നിനക്ക് അറിയില്ലേ? നിന്റെ ചേട്ടന്റെ കൂടെ സാന്റാ ക്രൂസിൽ എട്ടു വരെ പഠിച്ചത്.പിന്നെ അവൻ സ്കൂൾ മാറി പോയതാ. നല്ല പയ്യനാണ്.
എം ബി ബി സ്  പഠിക്കാൻ ബാംഗ്ലൂർ പോയി.പഠനം കഴിഞ്ഞു.
ഇപ്പൊ ഡോക്ടർ ആയി.തത്കാലം ഏതോ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കേറും എന്ന് പറഞ്ഞായിരുന്നു.
അവനെയൊക്കെ കണ്ടു പഠിക്ക്.”
അത് കേട്ടപ്പോൾ അച്ഛന് പുള്ളിയെ കാര്യം ആണെന്ന് മനസിലായി.പക്ഷെ എന്തായിട്ട് എന്താ.എനിക്ക് ഇതുവരെ കാണാൻ പറ്റിയില്ലലോ.

എന്റെ ചേട്ടൻ ഇന്ഫോപാർക്കിൽ ജോലി ചെയ്യുവാണ്.വരുൺ.
രാത്രി ചേട്ടൻ വന്നപ്പോ മനുവേട്ടനെ കുറിച്ച ഞാൻ അയാളോടും ചോദിച്ചു.ചേട്ടനും മനുവേട്ടനെ കുറിച്ച് നല്ല മതിപ്പാണ്.
“സ്കൂളിൽ വച്ച്  തന്നെ അവനെ കുറെ പേര് വളയ്ക്കാൻ നോക്കിയതാ.പക്ഷെ അവൻ അങ്ങനെ ആർക്കും പിടി കൊടുത്തിട്ടില്ല.അവൻ വേറെ ലെവൽ ആണ്.ഹ്മ്മമ്മ എന്താ ഇലപ്പോ അവനെ കുറിച്ച് അന്വേഷണം”
ചേട്ടന്റെ ആ ചോദ്യം എനിക്ക് അത്രക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. ഒന്നുമില്ല എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ എന്റെ മുറിയിലേക്കു പോയി.
വലിയ പ്രതീക്ഷകൾ ഒന്നും ഇല്ലാതെ ഞാൻ ദിവസങ്ങൾ തള്ളി നീക്കി.എന്നെങ്കിലും ഒരു ദിവസം കാണാൻ പറ്റും എന്നാ വിശ്വാസത്തോടെ…..

ഞായറാഴച്ചകളിൽ സാധാരണ അമ്മ എന്നെ നേരത്തെ എഴുന്നേല്പിക്കറില്ല.പക്ഷെ അന്ന് അമ്മ വിളിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു അമ്പലത്തിൽ പോകാൻ പറഞ്ഞു.അപ്പോളാണ് ഞാൻ ഓർത്തത് അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും വിവാഹ വാർഷിക ദിവസം ആയിരുന്നു എന്ന്.ജോലി തിരക്ക് കാരണം ആയിരിക്കും ചേട്ടനും മറന്നു പോയത്.ചാടി എഴുനേറ്റു രണ്ടുപേരോടും മറന്നു പോയതിൽ ക്ഷമ ചോദിച്ചിട്ട് ആശംസകൾ അറിയിച്ചു..
അമ്മയ്ക്ക് അമ്പലത്തിൽ പോകാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ട് എന്നോട് പോയി വഴിപാട് കഴിക്കാൻ പറഞ്ഞു.കുളിച്ചൊരുങ്ങി ഞാൻ അമ്പലത്തിലേക് പോയി.

അമ്പലത്തിന്റെ മുമ്പിൽ ഒരു അടിപൊളി ബുള്ളറ്റ് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു.ബുള്ളറ്റിനോട് എനിക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു.ബുള്ളറ്റിൽ ആര് പോയാലും ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കുമായിരുന്നു.

അതിലെ കണ്ണാടിയിൽ ഞാൻ എന്റെ മുടി നേരെ ആക്കി അമ്പലത്തിന്റെ ഉള്ളിലേക് കയറി.
വഴിപാട് കഴിക്കാൻ ചീട്ട് എടുത്തു നടയ്ക്കൽ വെച്ചു. അമ്പലത്തിനു വലം വച്ചപ്പോൾ അവിടെ നാഗങ്ങളുടെ പ്രതിഷ്ഠയ്ക്ക് മുമ്പിൽ ഒരു കിടിലൻ ചേട്ടൻ .എന്താ ഒരു ഭംഗി.എന്റെ മനസ്സിൽ പൗരുഷത്തിന് കൊടുത്തിട്ടുള്ള വ്യാഖ്യാനത്തിനുള്ള സ്വരൂപം.
താടിയും മീശയും പിന്നെ ആ ഒത്ത ശരീരവും ഏതൊരു പെണ്ണും ആഗ്രഹിച്ചു പോകുന്ന പോലൊരു ചെക്കൻ.കാഴ്ച്ച കുറവ് ആണോ അതോ സ്റ്റൈൽ ആയുട്ടാണോ എന്നറിയില്ല.മുഖത്ത് കണ്ണട വച്ചിട്ടുണ്ട്.സാധാരണ കണ്ണട വച്ചവരെ കണ്ടാൽ എനിക്ക് ബുജി ലുക്ക് ആണ് തോന്നാറുള്ളത്.പക്ഷെ അയാളെ എനിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നിയില്ല.
നാഗങ്ങളുടെ പ്രതിഷ്ഠയ്ക്കരുകിൽ ചെമ്പകയത്തിന്റെ മരം ഉണ്ടായിരുന്നു.അതിന്റെ ഗന്ധവും കാറ്റിൽ കൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്ന പൂക്കളും ഒരു സിനിമയിലെ പ്രേമരംഗത്തിന് ഒത്ത ഒരു സന്ദർഭം ആയിരുന്നു.ഗന്ധം വഹിച്ചു വീശുന്ന കാറ്റ് അയാളുടെ മുടിയിഴകൾ തഴുകി പായുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
കുറച്ചു നേരം ഞാൻ അയാളെ തന്നെ നോക്കി നിന്ന്.പക്ഷെ അയാളുടെ പ്രാർത്ഥന ഇന്നൊന്നും തീരുന്ന ലക്ഷണം ഇല്ല എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ വഴിപാട് വാങ്ങി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.പുറകിൽ നിന്നും ആരോ ‘ഡാ’ എന്ന് വിളിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി.പക്ഷെ എന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് ഒരു കുട്ടി അമ്പലത്തിലേക് ഓടുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ അവനെ വിളിച്ചതായിരിക്കും എന്ന് കരുതി ഞാൻ തീരുഞ്ഞു നോക്കാതെ മുന്നോട്ട് പോയി.

കുറച്ചു നടന്നു ഒരു വയലിന്റെ അടുത്തുള്ള പാലത്തിന്റെ അരികിൽ എത്തിയപ്പോൾ പുറകിൽ നിന്ന് ഒരു ബുള്ളെട്ടിന്റെ ശബ്ദം.തീരുഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ അമ്പലത്തിൽ വച്ച് കണ്ട മൊഞ്ചൻ.
പെട്ടെന്ന് ആ ബുള്ളറ്റ് എന്റെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്ന്..
“നിനക്ക് എന്താ ചെവി കേട്ടുടെ????
എത്ര തവണ വിളിക്കണം.
ഇനി അന്നത്തെ  ആക്‌സിഡന്റിൽ നിന്റെ ചെവി അടിച്ചു പോയോ?????” എന്നും പറഞ്ഞു അയാൾ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു..
മനു…!!
ഞാൻ ഇത്രയും ദിവസം കാണാൻ കാത്തിരുന്ന മനുവേട്ടൻ.
അയാളുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് മറുപടി കൊടുക്കാൻ പറ്റാത്ത വിധം ഞാൻ അമ്പരന്നു നില്കുവായിരുന്നു.
പാടത്തു നിന്ന് വീശുന്ന കാറ്റ് എന്റെ മുടിയിൽ തഴുകി പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.ഇളം വെയിലിൽ അയാൾക്ക് സ്വർണ നിറം ഉള്ളത് പോലെയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്.
“ഡാ.പൊട്ടാ..
നിന്നോടാ ചോദിക്കുന്നെ.. എന്താ കേൾക്കുന്നില്ലന്നുണ്ടോ???
ഇവൻ എന്താ ഇങ്ങനെ കുന്തം വിഴുങ്ങിയ പോലെ നിക്കുന്നെ?? ഡാ ചെക്കാ…”
“ആഹ്..സോറി ചേട്ടാ. ഞാൻ വിളിച്ചത് കേട്ടില്ല.
സോറി.” തുപ്പൽ വിഴുങ്ങി കൊണ്ട് ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. അയാൾ കൈ നീട്ടി ”
I am Manu .
ഇനി പരിചയപ്പെട്ടില്ല എന്ന് വേണ്ട” എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ ഒന്നും നോക്കിയില്ല.തിരിച്ചും കൈ കൊടുത്തു പറഞ്ഞു,
“I am Arun. Nice to meet You” .
മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി വിരിച്ചു കൊണ്ട് അയാൾ എന്നോട് വണ്ടിയിലേക് കയറു ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി വിടാം എന്ന് പറഞ്ഞു.
“അയോ.വേണ്ട..ഞാൻ നടന്നു പൊയ്കോളാം. എനിക്ക് ഒന്ന് കടയിലും പോകണം ഒരു കേക്ക് വാങ്ങാൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.”

“ഓഹോ..അപ്പൊ എന്തോ വിശേഷം ഉണ്ടല്ലോ…ആരുടെയെങ്കിലും പിറന്നാൾ ആണോ??”
മനുവേട്ടന്റെ സംശയത്തിന് “അല്ല ,അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും വിവാഹ വാർഷികം ആണ്” എന്ന മറുപടി കൊടുത്തു.
അതു കേട്ടപ്പോൾ “എന്നാ നീ വണ്ടിയിലേക് കയറു.കേക്ക് വാങ്ങി നിന്നെ വീട്ടിൽ ആക്കി.അച്ഛനെയും അമ്മയെയും വിഷ് ചെയ്‌തിട്ടെ ഞാൻ പോകുന്നുള്ളൂ.” എന്ന പുള്ളിയുടെ മറുപടി കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് വളരെ സന്തോഷം ആയി.
ഞാൻ അയാളുടെ ബുള്ളറ്റിൽ കയറി.അയാളെ കെട്ടിപിടിച്ചു ഇരിക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു.പക്ഷെ ഞാൻ അയാളെ തൊട്ടു പോലും ഇല്ല.വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ആക്കിയപ്പോൾ എന്റെ നെഞ്ച് പടപടന്നു ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി.മുഖത്തേക്കു അടിക്കുന്ന കാറ്റ് എന്റെ മുടി പിന്നിലേക്കു പറത്തി. വണ്ടിയുടെ കണ്ണാടി ചില്ലിലൂടെ അയാളുടെ മുഖം എനിക്ക് വ്യക്തമായിരുന്നു.മീശയുടെയും താടിയുടെയും ഇടയിലുള്ള ഇളം കാപ്പി നിറത്തിലുള്ള അയാളുടെ ചുണ്ടുകൾ എന്നെ ചുംബന പ്രേരിതനാക്കി. മനസ്സിൽ കുളിരു കോരുന്നത് പോലെയാണ അപ്പോൾ് തോന്നിയത്.കടയിൽ നിന്നും കേക്ക് വാങ്ങി അയാളും എന്റെ കൂടെ വീട്ടിലേക്ക് വന്നു.വീട്ടിൽ പുതുതായി വന്ന ഒരു അതിഥിയെ പോലെ എനിക്ക് തോന്നിയതെ ഇല്ല.അച്ഛനോടും അമ്മയോടും ചേട്ടനോടുമൊക്കെ ഉള്ള പെരുമാറ്റം കാണുമ്പോൾ എപ്പോളും എന്റെ വീട്ടിൽ വരുന്ന ഒരാളെ പോലെയാണ് തോന്നിയത്.
ഇപ്പൊ വരാം എന്നും പറഞ്ഞു ഞൻ എന്റെ മുറിയിലേക്കു പോയി.കതകടച്ചു ഉള്ളിൽ കയറി സന്തോഷത്തിൽ തുള്ളി ചാടി..ഒച്ചവച്ചു ആർത്തുവിളിക്കാനുള്ള സന്തോഷം ഉണ്ടായി.പക്ഷെ ഓവർ ആക്കണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ചു..

അയാൾ ചേട്ടനോട് സംസാരിച്ചിരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ അയാളുടെ പൗരുഷം ആസ്വദിച്ചു. കുറെ നേരം.അയാളിൽ തന്നെ മിഴിച്ചിരുന്നു.ആദ്യമായിട്ടാ ഇങ്ങനെ ഒരു നിയന്ത്രണം ഇല്ലാതെ സൗന്ദര്യാസ്വാദനം. ആഗ്രഹിച്ചു കിട്ടാതെ കിട്ടിയപ്പോൾ ഉള്ള ആവേശം.അല്ലാതെ എന്ത് പറയാൻ.
അയാൾ ഇറങ്ങാൻ ആയപ്പോൾ ,കേക്ക് മുറിച്ചു ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് പോകാം എന്ന് അമ്മ പറന്നു.പക്ഷെ വേണ്ട.ഉച്ചക്ക് വീട്ടിൽ വിരുന്നുകാർ ഉണ്ടാകും.അത് കൊണ്ട് വീട്ടിൽ പോകണം എന്നും പറഞ്ഞു അയാൾ ഇറങ്ങി. ഇറങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ തോളിൽ തട്ടി പത്താം ക്ലാസ് അല്ലെ.. നന്നായി പഠിക്കണം, ഇടക്കൊക്കെ വീട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങു എന്നും പറഞ്ഞു്. രണ്ടാമത് പറഞ്ഞത് ഞാൻ എന്തായാലും ചെയ്തോളാം എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.
ബുള്ളറ്റ് സ്റ്റാർട്ട് ചയ്തു അയാൾ പാഞ്ഞു.ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.പക്ഷെ അതുണ്ടായില്ല..
ബുള്ളെട്ടിന്റെ ശബ്ദം എന്റെ ഞെഞ്ചിന്റെ ഇടിപ്പിന് താളമേകി… നടന്നതൊക്കെ ഒരു സ്വപ്നം ആണോ എന്നോർത്ത് ഞാൻ അമ്പരന്നു വീടിന്റെ ഉമ്മറത്ത് തന്നെ നിന്നു……

പരീക്ഷ അടുത്ത് വരുന്നത്  കൊണ്ട്  എല്ലായിടത്തു നിന്നും നല്ല സമ്മർദ്ധമായിരുന്നു.ചിലപ്പോൾ സമനില തെറ്റി ദേഷ്യം വരുമായിരുന്നു.പഠനത്തിൽ ഞാൻ അങ്ങനെ ഉഴപ്പു കാണിച്ചിട്ടില്ല.എങ്കിലും എല്ലാവരും വെറുതെ ഓരോന്നും പറഞ്ഞു വരും. അത് ദേഷ്യത്തിൽ കലാശിച്ചിട്ടുള്ളു. ഇതിനിടയിൽ ഒരു ആശ്വാസം ആയിരുന്നു മനുവേട്ടൻ.

മനുവേട്ടൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ഒരു അവധി ദിവസം വൈകുന്നേരം ആയപ്പോൾ ഞാൻ സൈക്കിൾ എടുത്ത് മനുവേട്ടന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.വീട്ടിൽ കള്ളം ഒന്നും പറയേണ്ടി വന്നില്ല.കാരണം ഇപ്പോൾ വീട്ടിൽ എല്ലാവര്ക്കും പുള്ളിയെ വലിയ കാര്യമാണ്.
വീടിന്റെ മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോൾ തന്നെ മനുവേട്ടനെ പ്രതേകിച്ചു തിരഞ്ഞു നടക്കേണ്ട ആവശ്യം വന്നില്ല.പുള്ളി മുമ്പിൽ ഉള്ള കുളത്തിൽ നീരാടുകയാണ്.ഞാൻ ഉച്ചത്തിൽ ഹായ് എന്ന് കൂകി.

അത് കേട്ട ഉടനെ പുള്ളിക്കരനും തിരിച്ചു നീട്ടി ഒരു ഹായ് പറഞ്ഞു.
കുളത്തിനരികിലിരുന്നു ഞാൻ അയാളുടെ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിച്ചു.ആദ്യമായിട്ടാണ് അയാളെ ഞാൻ അർദ്ധ നനഗ്നനായി കാണുന്നത്. വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന നെഞ്ചിൽ ഒതുക്കി വച്ച പോലെ രോമങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.തണുപ്പുള്ള രാത്രികളിൽ ആ നെഞ്ചോടു ചേർന്നു കിടന്നാൽ കിട്ടുന്ന ചൂടിന്റെ സുഖം ഞാൻ മനസ്സിൽ സങ്കൽപ്പിച്ചു.
ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ് ,ഇപ്പൊ കയറാം എന്നും പറന്നു അയാൾ മുങ്ങാംകുഴി ഇട്ടു. അയാൾ കുളി കഴിഞ്ഞു കരയിൽ കേറിയപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ തള്ളി പോയി.ഈറൻ അണിഞ്ഞ അയാളെ കാണുമ്പോൾ രതി സുഖം അറിയാൻ വേണ്ടി ഒരു വേശ്യ തന്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ അഴിച്ചു മാറ്റും വിധം എന്റെ തൊലി  ഉരിഞ്ഞു പോകുന്നത് പോലെയാണ് തോന്നിയത്.അയാളെ തന്നെ നോക്കി ഞാൻ വീടിനകത്തേക്ക് കയറി. അമ്മ കൊണ്ടുവന്ന ചായ കുടിച്ചു ഇരിക്കുന്ന സമയം കൊണ്ട് അയാൾ ഡ്രസ്സ് മാറി വന്നു.വസ്ത്രം അണിഞ്ഞാലും അത് ഇല്ലെങ്കിലും ഒരുലോലെ ആഴകേക്കുന്ന ശരീരം ചിലർക്ക് മാത്രമേ ഉണ്ടാകു.അങ്ങനെ ഒരാളാണ് മനുവേട്ടൻ.മനുവേട്ടന്റെ അനുവാദത്തോടെ ഞാൻ അയാളുടെ  മുറിയിൽ കയറി.അടക്കവും ചിട്ടയും ഉള്ള ഒരു പുരുഷന്റെ മുറി.എന്റെ വീട്ടിൽ ഇങ്ങനെ ചിട്ടയുള്ള ഒരു മുറി കാണാൻ കിട്ടില്ല.
“ചേട്ടൻ ഒരു പടിപ്പിസ്റ് ആണല്ലേ??????” കളിയാക്കികൊണ്ടു ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“ഹ്ഹഹ്ഹ….നിന്നോട് ഇങ്ങനൊക്കെ ആരാ പറഞ്ഞെ?
നിന്റെ ചേട്ടൻ ആണോ ?ആ മഞ്ഞ തവള???
എങ്കിൽ അവനു വട്ടാണ്. ഞാൻ ഇങ്ങനെ തട്ടിയും മുട്ടിയും പാസ്സായി പോയ ഒരു പാവം പയ്യനാണ്”.

എന്റെ ചേട്ടന് മഞ്ഞ തവള എന്നാ ഒരു പേരുണ്ട് എന്ന് അറിയുന്നത് തന്നെ അപ്പോളാണ്.അയാളുടെ മുറി ഒരു പോലീസ് റെയ്ഡ് എന്ന പോലെ ഞാൻ മുക്കും മൂലയും അരിച്ചു പിറക്കി.അതിനിടയിൽ ഞങ്ങൾ കുറെ വിശേഷങ്ങളും പങ്കുവച്ചു.ചേട്ടന്റെ കോളേജിലെ കാര്യങ്ങൾ,കൂട്ടുകാർ,കറക്കം അങ്ങാനൊക്കെ.ഞാനും അത് പോലെ എന്റെ കാര്യങ്ങളും വാതോരാതെ പറഞ്ഞു.
പൂട്ടി കിടക്കുന്ന ഒരു പെട്ടി കണ്ടപ്പോൾ ആകാംഷയോടെ ഞാൻ അത് തുറക്കാൻ നോക്കി.
“ഡാ..അത് തുറക്കാൻ നോക്കണ്ട.അതിന്റെ താക്കോൽ എന്റെ കയ്യിലാ.അത് ഞാൻ മാത്രമേ തുറക്കാറുള്ളൂ.എന്റെ ഡയറിയും പിന്നെ കുറച്ചു രഹസ്യങ്ങളും സൂക്ഷിക്കുന്ന പെട്ടിയാണ് അത്”
ആകാംഷ വർധിച്ചെങ്കിലും ,വേണ്ട എന്ന് കരുതി ഞാൻ അത് വിട്ടു.ഓരോന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ കട്ടിലിൽ വന്നു ഇരുന്നപ്പോൾ  അയാളും എന്റെ അരുകിൽ വന്നിരുന്നു .ആദ്യരാത്രിയിൽ ഭർത്താവിനരുകിൽ ഇരിക്കുന്ന ഭാര്യയുടെ നാണമാണ് എനിക്ക് അപ്പോൾ തോന്നിയത്.

അവിടന്നുമിവടന്നും കേട്ട് അറിഞ്ഞ അയാളുടെ പ്രണയ കഥകളെ കുറച്ചു ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ടു  അതൊക്കെ ചുമ്മാ പറയുന്നതാ.അയാൾക്കു അങ്ങനെ പ്രേമം ഒന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു.ആ വാക്കുകൾ എന്റെ മനസ്സിനെ തണുപ്പിക്കാൻ ഏറെ സഹായിച്ചു.
പത്താം ക്ലാസ്സ് ആയതു കൊണ്ട് പരീക്ഷ സമയത്തു എന്തെങ്കിലും സംശയം ഒക്കെ ഉണ്ടെങ്കിൽ ചേട്ടന്റെ അടുത്ത് വന്നാൽ മതി.ഇവിടെ ഇരുന്നു പഠിക്കാം എന്ന് പറന്നു.സന്തോഷത്തിടെ ഞാൻ വരം എന്നും മറുപടി നൽകി്.

അങ്ങനെ സംസാരിച്ചിരുന്നപ്പോളാണ് അയാളുടെ ഒരു കൂട്ടുകാരൻ വീട്ടിലേക്ക് കേറി വന്നത്.വന്ന ഉടനെ ഡാ എന്നും പറഞ്ഞു അയാൾ മനുവേട്ടനെ കെട്ടിപ്പിച്ചു.
കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയുണ്ട്.വഴിയിൽ വച്ചൊക്കെ ഞാൻ അയാളെ കുറെ

 കണ്ടിട്ടുണ്ട്.ഞങ്ങളുടെ സ്വകാര്യതയിലേക് വലിഞ്ഞു കയറി വന്ന ഒരു കട്ടുറുമ്പായിട്ടാണ് ഞാൻ അയാളെ കണ്ടത്.മനുവേട്ടൻ എന്നെ അയാൾക്കു പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുത്തു.ഞാൻ അയാൾക്ക് ഒരു ചെറിയ പുഞ്ചിരി മാത്രം സമ്മാനിച്ചു.
മനുവേട്ടന്റെ ദേഹത്ത് തൊട്ടുള്ള അയാളുടെ സംസാരം എനിക്ക് ഒട്ടും ഇഷ്ടം ആയില്ല.
ഇനി ഇയാൾ കാരണം ആണോ മനുവേട്ടൻ ആരെയും പ്രേമിക്കാത്തത്??
ഇവർ തമ്മിൽ വല്ല ഇഷ്ടം ഉണ്ടോ??
അനാവശ്യമായ കുറെ ചോദ്യങ്ങൾ എന്റെ മനസ്സിൽ കേറി കൂടി.
ഇനി അവിടെ നിന്നാൽ ചിലപ്പോ കൂടുതൽ കുഴപ്പത്തിൽ ആകുമെന്ന് മനസിലാക്കിയ ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകുവാ എന്നും പറഞ്ഞു  ഇറങ്ങി.
വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ടും എനിക്ക് അയാളുടെ കൂട്ടുകാരന്റെ കാര്യം ഓർത്തായിരുന്നു ശങ്ക.എന്തെകിലും ആകട്ടെ,അങ്ങനെ ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല എന്നു കരുതി ഞാൻ മുന്നോട്ട് പോയി.വഴിയിലും ,കടയിലും അമ്പലത്തിലും വായനാശാലയിലുമൊക്കെ വച്ച് ഞാൻ മനുവേട്ടനെ കാണുമായിരുന്നു.മിക്ക സമയങ്ങളിലും കൂടെ അയാളുടെ കൂട്ടുകാരനും ഉണ്ടായിരുന്നു.അത് ഓരോ സമയത്തും എന്നെ കൂടുതൽ അസൂയാലുവാക്കി.
അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം ,നല്ല മഴ ഉള്ള ഒരു വൈകുന്നേരം ഞാൻ അമ്പലത്തിലേക്  പോകുന്നവഴി എന്നെ ഏറ്റവും ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ച കാര്യം ഉണ്ടായി..

മനുവേട്ടനും ആ കൂട്ടുകാരും ഒരേ കുടക്കിഴിൽ പോകുന്നു.എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചത് അതൊന്നും അല്ലായിരുന്നു. അയാൾ ഇടക്കിടക് മനുവേട്ടൻറെ നിതംബത്തിൽ കൈകൊണ്ടു എന്തൊക്കെയോ ചെയ്യുന്നുണ്ടായി.മനുവേട്ടൻ അത് തടയുന്നു പോലും ഇല്ലായിരുന്നു.തിരിച്ചും മനുവേട്ടൻ അയാളുടെ നിതംബത്തിൽ കയ്യ് കൊണ്ട് അടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നിട്ട് രണ്ടാളും പൊട്ടി ചിരിക്കുന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു.അതെന്നെ ദേഷ്യത്തിലേക്കാണു എത്തിച്ചത്.അവർ എന്നെ കാണരുതേ എന്ന് പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ് നടപ്പോൾ പുറകിൽ നിന്നൊരു വിളി.
“ഡാ…നീ എന്താ ഒന്ന് മൈൻഡ് പോലും ചെയ്യാതെ പോകുന്നേ?????”

മനുവേട്ടന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി കൊടുക്കാതെ ഞാൻ ഒന്നുമില്ല എന്ന് ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞോണ്ട് തിരിഞ്ഞ് നടന്നു..
ദേഷ്യം പിടിച്ചു വക്കാൻ പറ്റാതെ ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് ത
എത്തിയത്.വീട്ടിൽ എല്ലാവരോടും ഞാൻ ആ ദേഷ്യം തീർത്തു..
ഇനി ഒരിക്കലും മനുവേട്ടനെ കാണില്ല എന്ന് മനസ്സിൽ നൂറു തവണ പറന്നു.
ദേഷ്യം കൊണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു..കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് ഞാൻ അയാളെ തിരിഞ്ഞ് പോലും നോക്കാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയി.വഴിയിൽ വച്ച് അയാളെ കണ്ടാലും ഞാൻ മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞു നടക്കുമായിരുന്നു..ഞാൻ ഒന്നും വക വച്ചില്ല…
എല്ലാ രാത്രിയും ഞാൻ ആലോചിക്കും എന്തിനാ അന്ന് കണ്ട ആ കാഴ്ച്ചയിൽ വെറുതെ അയാളോട് ദേഷ്യപ്പെടുന്നെ,അയാൾ എന്റെ കാമുകൻ അല്ലാലോ..അയാൾ ഇതുവരെ എന്നോട് ഒന്ന് മര്യാദയ്ക് സംസാരിച്ചിട്ടു പോലും ഇല്ല…എന്നിട്ടും എന്തേ എനിക്ക് ഇത്ര ദേഷ്യം.
നാളെ ആകട്ടെ നേരിൽ കണ്ടാൽ ചിരിക്കാം എന്നൊക്കെ കരുതും.പക്ഷെ നേരിട്ട് കാണുമ്പോ മനസിൽ ഉള്ള ദേഷ്യം മുളച്ചു പൊന്തി വരും…
അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി……
പരീക്ഷ അടുത്ത ഒരു ദിവസം രാത്രി ചേട്ടൻ എന്നെ ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു..
“ഡാ..നിനക്ക് ഒരു ഫോൺ കാൾ ഉണ്ട്………”
(തുടരും )